Liefde Op Het Eerste Gezicht

Wat een sof, die football wedstijd. Natuurlijk, “wij” wonnen weliswaar met 50-0 of zo, maar dat was toch niet echt waar ik voor in die Skybox zat. Wonderschone speelsters hoor, die Margots SuperSjoukjes (maar hoe kan het ook anders als ik voorbeeld heb gestaan voor hun uiterlijk, hehehe), dus daar lag het ook echt niet aan. En toen die kleren uitgingen, zat ik zelf ook echt wel even op het puntje van mijn dildo op mijn stoel. ‘Nou gaat het gebeuren. Nou gaan we ’t krijgen’, dacht ik nog, ‘pornografische decadentie zoals de wereld die nog nooit heeft gezien’. En genietend en vol hoop zette ik me echt op het puntje van mijn stoel neer. Met een diepe zucht en een luide kreun, want die dildo onder mijn rokje wist mijn gevoelige plekjes perfect aan te spreken. “God… no no no…”, lispelde Margot geschrokken naast me, “we’re doomed”. Natuurlijk zou truttig Amerika hier schande van spreken. Nipplegate was al het grootste schandaal na Watergate, maar waar curvy miss Jackson slechts per ongeluk een halve tepel aan de wereld toonde, hadden we hier te maken met 22(!) op en neer dansende blote tieten met stijve tepels. Een choreografie die je versteld deed staan, dat wel, alsof we naar een naakt optreden van het Cirque du Soleil zaten te kijken, op muziek van Vivaldi of zo. Maar verder gewoon een eerste klas sof, in extremis. Niks geen losbrekende menigte op de tribunes die zich in de poel des verderf op het speelveld storten om te participeren in ’s werelds grootste en meest spontane orgie uit de menselijke geschiedenis. Nee, er was een blik opengetrokken van Margots Horny Showgirls, die het publiek trakteerde op een prachtige naakte half-time show. Elf van ’s werelds knapste en geilste cheerleaders (sorry, ik ben misschien een beetje bevooroordeeld wat hun uiterlijk betreft) die de meest waanzinnige acrobatische toeren uithaalden. Maar ook niet meer dan dat. Een trainingssessie van mijn eigen cheerleader team, onder de ideale omstandigheden en als ik die meiden allemaal een keer zo gek zou krijgen. In het begin dacht ik (of had ik ten minste nog de hoop) dat dit slechts het “voorprogramma” was en dat het echte werk nog moest komen, maar dat kwam niet. De dames sloten het optreden af met een omgekeerde striptease, scoorden de nodige touchdowns en was de wedstrijd ruimschoots gewonnen.
Maar Margot had het niet meer. Ook al zat mevrouw met kneiterharde kersenpitten door haar shirtje heen naar het optreden van haar team te kijken, ze voelde zich duidelijk ongemakkelijk. Steeds weer zo’n achterlijk grote zonnebril op d’r harses om maar niet herkend te worden. Nee, alsof je die harses dan niet zal herkennen als die levensgroot op de schermen van het stadium wordt geprojecteerd. Ze zat maar te jammeren. “Not good. Not good!”. En als het camerabeeld dan wat uitzoomde, dan zag je mij daar een beetje voor spek en bonen naast zitten op het puntje van mijn stoel. Rokje zedig over mijn schoot, zodat niemand mijn dildo zag. Maar ik zat me echt wel te verbijten op m’n stoel. Man, wat vulde dat speeltje mijn grotje allerzaligst…
En dan maar weer lachen en zwaaien en handkusjes geven en I Love You symbolen met je handen maken zolang de camera op je is gericht. Ik kon toch moeilijk voor het oog van de camera een alle jezus heerlijk orgasme gaan zitten bereiken. Dat kon ik Margot niet aandoen, want die had het al zo moeilijk.
Einde van het verhaal: La Robbie werd aangeklaagd wegen zedenbederf of soortgelijk onnozel geneuzel van de overheidsinstanties. Jezus hé, we leven in 2025 hoor! Zedenbederf. Ha! Kom dan maar eens kijken bij ons op de campus. Op de gemiddelde studentenkamer gaat het er echt wel een stuk ruiger aan toe dan wat we nu hebben gezien. Maar goed, het is Amerika. Dus zullen Margot en ik de komende tijd onze handen ineen moeten slaan (en hopelijk niet alleen onze handen) en zal ik al mijn talenten en vaardigheden moeten aanspreken om Margots carrière nog te reden en van een nieuwe glans te laten voorzien.

Het enige waar ik trouwens wel van schrok, was dat dit geintje indirect toch ook wel eens einde carrière voor mij kon betekenen. Want als die elf Super Sjoukjes al deze show konden opvoeren, waarom zou Playboy dan in godsnaam nog een klein vermogen aan mij betalen om voor het blad uit de kleren te gaan? Die konden 24/7 paraat staan als het moest. Alleen even opladen en gaan met die banaan. Playboy, Sony, MGM, die hypergeile sexbots, konden natuurlijk zo mijn leven overnemen. Geen kip die het verschil zou merken, hooguit Sonja misschien. En dat was toch wel even een openbaring voor mij moet ik toegeven. Opeens zag ik dit AI gebeuren niet langer als louter vermaak, maar eerder als een gevaar. We konden stuk voor stuk uitgewist worden en vervangen worden door dergelijk AI-bots. De mensheid heeft zichzelf overbodig gemaakt en een waardig, schier onsterfelijke opvolger, gecreëerd. Dat is ook wat! Ik vond mijn dildo helemaal niet meer fijn…
Ik logde in op mijn bank. Daar stond gelukkig meer dan genoeg op om een onbezonnen leventje te kunnen leiden. Sonja en ik konden gemakkelijk een eigen eiland kopen en daar samen met Marilyn en met wie we nog meer wilden, de rest van ons leven doorbrengen. Maar ja, zo’n mediageil rokkenjaagstertje als ik haal je niet zomaar weg uit haar drukke leventje.

Dus dan maar even naar Rome, het briljante voorstel van mijn schoonmoeder. Omdat Juanita nog altijd spoorloos is, Margot het vanwege haar zwaar overtrokken aanklacht voor zedenbederf te druk had om een geschikte oppas voor Marilyn te regelen, besloot Sonja thuis te blijven. “Ik heb het toch veel te druk met het afmonteren van de film, dus ik pas zelf wel op Marilyn. Gaan jullie maar lekker zonder mij”, had ze voorgesteld. Ik had me er bij neergelegd, want ik had graag gewild dat ze mee was gegaan. Maar ja, werk gaat voor het meisje bij ons. “We gaan binnenkort wel even samen lekker weg”, stelde ik haar gerust. Want wat er ook allemaal zou gebeuren, deze droomvrouw was nog lang niet van me af, hihihi.
Margots SuperSjoukjes zijn hangende het onderzoek geschorst en uitgesloten van deelname aan de competitie. Weer een seizoen naar de klote dus. Je zal eindelijk je bedrijfsnaam pontificaal op die prachtige voorgevels hebben weten te krijgen… Dan ben je daar dus ziek van, nietwaar Debbie? Weer geen “gratis” televisiereclame. Team Huppelkut is dus tijdelijk opgeheven en Debbie heeft de dames opnieuw geprogrammeerd. Een supersjoukje als pilote, eentje als copilote en een paar als stewardess. Een handjevol beeldige dames die ik stuk voor stuk wel mee wil nemen naar de Miles High Club, misschien wel allemaal tegelijk, wie weet… Maar dat blijkt dus helaas weer niet mogelijk te zijn. Debbie is zo gemeen geweest om de dames zo te programmeren dat ze uitsluitend hun beoogde taak tot in het perfecte kunnen uitvoeren. En seks maakt daar geen deel van uit. Fuck, weer een mooie kans door m’n neus geboord!
Gelukkig is er meer dan voldoende “menselijk” schoon aan boord van Margots private jet en volgt er uiteindelijk een heerlijk triootje met mijn schoonmoeder en beste vriendin. Ik moet wat, als Sonja er niet is om mijn lusten tot bedaren te brengen. Margot blijkt Debbie een slaapmiddel te hebben toe laten dienen door een van de stewardessen. Als een soort straf voor die hele fuzz om haar football team. Kristel knipoogt dankbaar naar Margot, want nu haar rondborstige vriendin waarschijnlijk met Klaas Vaak ligt te krikken in Dromenland, heeft mijn schoonmoeder lekker vrij spel met Margot en mij. En daar maakt ze handig gebruik van gedurende het grootste deel van de vlucht.

Na de landing wordt Debbie slaapdronken in een taxi gehesen en zullen we zo naar ons hotel gaan. “See you tomorrow ladies”, zegt Margot dan tot mijn verbazing. Ze heeft zich omgedraaid en loopt terug naar haar vliegtuig, gearmd met een van de stewardessen. “You won’t be cuming with us, Marge?”, roep ik verbaasd door het raam van de taxi naar buiten. “Oh hun, don’t worry about me. I sure will be cuming!”, lacht ze geamuseerd en toont de immense bult in het pakje van de stewardess aan haar arm. Fuck, dat is natuurlijk haar eigen Sjoukje AI-bot, die met de stijve lul van Shawn. Mevrouw is dus nog niet uitgefuckt, maar heeft even geen behoefte aan spleetjes, maar aan iets meer. “I need to go to Milan first as I have to show my respect to Giorgio”, zegt ze en klimt aan boord van haar eigen vliegtuig. Das waar ook, de beste man is overleden en maandag vandaag is de uitvaart… Natuurlijk is Margot daarvoor uitgenodigd, wie wil haar er nou niet bij hebben???

Aangekomen bij het hotel helpen we Debbie naar haar kamer. Zij deelt de kamer (en het bed) met haar eigen Kristel, terwijl Margot en ik samen een kamer ernaast hebben. Een kamer en een bed waar ik nu dus alleen zal verblijven, aangezien mijn bestie naar de uitvaart van de mode-ontwerper is, en ik kennelijk niet meegevraagd werd. Nou ja kamers… Voor ons zijn dit gewoon flinke kamers. Jullie zouden het waarschijnlijk complete appartementen noemen. Het leven de ritch and famous gaat niet altijd over rozen…

Ik bel even met Sonja, die druk aan het werk is. Op de achtergrond hoor ik Marilyn gieren van het lachen. Op haar baby-manier dan uiteraard. Ik mis die twee nu al en ben nog maar net op mijn kamer. Rome zonder Sonja is toch anders… Sonja vraagt even hoe de vlucht was, maar vraagt waarschijnlijk bewust niet naar de verdere details. Ze vindt het niet nodig om alle details te horen over met wie ik het heb gedaan, hoe ik het heb gedaan, hoe vaak en hoe vaak ik ben gekomen. Zolang ik maar heelhuids terugkom. En dat zal ik mijn hele leven blijven doen. “Nog iets van Juanita gehoord?”, vraag ik even. Ik begin me hoe langer hoe meer ongerust te maken. En Sonja’s ontkenning helpt dan zeker niet. “Als ik weer terug ben, ga ik langs de LAPD voor aangifte van vermissing. Als ze dan nog steeds weg is”, zeg ik vastbesloten.
Ik denk even terug aan de kleine jochie in het park dat ik een tijd geleden had gezien. Dat jochie met die ballon, of papieren bootje, en die creepy clown. Daar heb ik toch ook niets mee gedaan. En een week later of zo las ik in de krant dat ene Georgie Denbrough vermist was. En tot op heden nog altijd niet gevonden, voor zover ik weet. En dat laat ik die veel te goede nanny van ons niet overkomen…

Dan wordt er op de deur geklopt. “Sjoukje? Heb je even tijd?”, klinkt de stem van Kristel. “Ah, je moet gaan hoor. Mama wordt ongeduldig…”, lacht Sonja en na de nodige kusjes over de telefoon en de I love you’s, hangen we op.
Stralend en oogverblindend staat mijn schoonmoeder voor mijn deur. “Debbie slaapt nog steeds, dus ik dacht misschien kunnen we even de buurt wat verkennen. Jij bent nu ook maar helemaal alleen. Kunnen we misschien alvast een restaurantje voor vanavond uitzoeken”, stelt Kristel voor. Ik laat haar even likkebaardend toekijken hoe ik me gauw omkleed en even later lopen we gearmd door de oude ongelijke straten van het historische Rome. "Als je wil mag je vanavond ook wel bij Debbie en mij op de kamer slapen hoor. Hoef je niet helemaal in je Remy in dat grote bed niet Margot er niet is", stelt mijn schoonmoeder voor. Echt zo lief weer van d'r. Ze geeft echt om me... "Ik zal het in overweging nemen", zeg ik alleen maar terug. Want ik wil niet te gretig overkomen. Bovendien, wie zegt dat Debbie momenteel ook zit te wachten op zo'n hitsige tiener in d'r bed...???

Hoewel ik niet echt blij ben dat mijn lief is vertrokken met een triootjes hete matures, is het wel lekker rustig. Kleine Marilyn laat zich gewillig flesjes voeden en als ik haar meeneem naar het werk, is ze de liefste baby van het noordelijk halfrond. Samen met Sandra Adair monteer ik de Spiderwomanfilm. Alles loopt op rolletjes, totdat... "Oh fuck," zeg ik. "What? What?" zegt Sandra. "The costume, the costume," wijs ik op het beeld. "Yes, what;s the problem?" "Zoom in..." Sandra doet het en ziet nu ook de natte plek op het kruis van Sjoukje. "Oh dear," zegt Sandra, "shall we cut the scene?" "Impossible," zeg ik, "the scene is crucial for the movie, we have to reshoot it..." "What;'s the problem, than?" "Sjoukje is in Rome," zeg ik, "and the call her back for one reshoot...But wait I have an idear..." Ik pak mijn telefoon en toets het nummer van Belinda in. Het duurt even voor ze opneemt. "Miss Belinda cannot answer the phone right now..." hoor ik een vrouwenstem met een Mexicaans accent. "Belinda, dit is Sonja, het is belangrijk, neem op of ik ga naar een ander agentschap." "Belinda hier," hoor ik gelijk, "ik hoop dat het belangrijk is, schat, want ik zat op net in de spleet van de Grand Canyo van Soof..." "Ik heb je hulp nodig," zeg ik, "heel dringend..."

Gelukkig is Belinda snel te plaatse. "Wat is het probleem, hoogheid?" zegt, "uw trouwe slavin zal het wel weer oplossen..." "Ik heb een AI Sjoukje nodig en snel..." "God, Son, ze is nog geen twee dagen weg, had dan meegegaan..." "Je begrijpt het niet," zeg ik wanhopig, "ik moet een scene opnieuw opnemen en voor die ene scene kan ik haar niet terugroepen, bovendien kost dat te veel." "En nu wil je een nep Sjoukje inhuren om die scene opnieuw te doen?" zegt Belinda, "mag dat wel van de vakbond?" "Nee, natuurlijk," zeg ik, "maar ik heb de dialoog al opgenomen, ik hoef alleen een actrice die sprekend op mijn meisje lijkt." "Debbie is er ook niet," zegt Belinda overbodig, "maar haar vervangster zit in Las Vegas voor een congres over AI, misschien kan zijn een exemplaar programmeren?" "Deal," schreeuw ik. "We gaan naar Las Vegas..."

In The Beast waar ook plek is voor de twins, Marilyn en Rosita, rijden we naar Sin City. Soof is heel opgewonden. "Wat gezellig," roept ze, "ik heb wel zin in Black Jack of de roulette. Is er toevallig ook een leuke show? Ik bel met Sandra Adair die intussen verder is gegaan met monteren en vraag haar of ze een cameraman standby wil houden in de studio. "I'll pay for the expenses," zeg ik. "Janet Jackson is in Resort Worlds," zegt Belinda tegen Soof. "Maar dat is heel duur," zegt haar echtgenote. "Geen probleem Son betaalt," grijnst Belinda. Ik kreun. Dit kon wel een hele dure vochtige plek worden. Maar in het puriteinse Amerika moet je voorzichtig zijn. Een vochtige plek kan de hele film ruineren. "Ja, boek maar," zeg ik, "maar jullie betalen wel je eigen casino uitgaven..."

Las Vegas is behalve stinkend heet, ook zo commercieel als de pest. Overal reclame, grote wolkenkrabbers waarin casino's, hotels en theaters zijn gevestigd. "Wel Dorothy," zegt Belinda vilein, "zo te zien, zijn we niet meer in Kansas.." En dat is waar. Maar een geluk bij een ongeluk, als we de casino's bezoeken hoeven we niets voor onze kamers te betalen en zijn ook de maaltijden inbegrepen. Ik begrijp al snel waarom. Want als Sofie de speelzaal ontdekt, vergokt ze binnen tien minuten een klein kapitaal. Belinda en ik weten haar te overmeesteren en op te sluiten in onze suite. Dan gaan we op zoek naar de vervangster van Debbie. THE AI WORLD CONFERENCE wordt gehouden in een hotel twee blokken verderop. Belinda en ik hebben een mantelpakje aangetrokken en brillen opgezet. We vallen zo niet zo op tussen de nerds. We ontdekken dr. Joan Dillinger bij een symposium waar ze zojuist een lezing heeft gegeven. We gaan een broodje met haar eten en komen al snel op de reden van ons bezoek. "Program an AI Sjoukje? That is no problem" zegt ze geamuseerd, "but why did the union agree to allow robots in the industry?" Ik schud mijn hoofd. "Nobody needs to know," zeg ik met een knipoog. "And we will pay you..."

Dr. Dillinger ziet er niet alleen uit als een nerd, ze is er ook één. Als Son voorstelt om te betalen voor de hergeprogrammeerde AI robot kijkt ze haar geringschattend aan. "You are probably not accustomed to our prizes," zegt ze en wil al weer opstaan. "Debbie is my mother in law," zeg ik snel. Joan Dillinger reageert supersnel. "Oh sorry I didn't know that..." zegt ze haastig, "can you proof that?" We nemen haar mee naar het hotel, waar Soof blijkt uitgebroken en vinden haar terug bij de eenarmige bandieten. Net als we haar weg willen sleuren gaat het alarm af en flitst het woord 1 million dollar jackpot op de muur aan. Toegesnelde casino medewerers omzwermen Soof en feliciteren haar, ze krijgt een onbeperkt krediet in het casino, een upgrade in hotelsuite, vrijkaartjes voor Janet Jackson en een miljoen dollar... Joan Dillinger heeft haar intussen herkend. "Is this you wife?" vraagt ze haastig aan mijn Soofje. Die kijkt me even aan, glimlacht en zegt, "yes, and I still love her..." waarna ze verdwijnt in een wolk van champagne, bankbiljetten en rinkelende casino chips, rechtstreeks naar de roulette.

"Well it is miss Sofie, the daughter of mrs. Debbie," zucht Joan, "so we will not charge you, but I need to phone mrs. Debbie, for final approval." En voor Son en ik het hebben kunnen verhinderen, hangt ze al de lijn met het mobieltje van mijn schoonmoeder. Er wordt kennelijk meteen opgenomen. "With Joan Dillinger...sorry, what time it is? eh...three o'clock in the afternoon...what? You are in Rome? Rome Italy...sorry I didn't know that...and it is the middle of the night there...I am so sorry, mrs. Debbie, but your daughter in law requests the loan of a AI Robot for a day and reprogramming...what? Yes she is here..." Ze overhandigt mij de telefoon zo snel dat het lijkt of het kreng in de fik staat. "Hai Deb," zeg ik, "je stoort," hoor ik Deb zeggen en op de achtergrond, klinkt gekreun en de stem van Sjoukje die hijgt. "Oh Kristel, ja, jaaa, oh daar." "Sorry, schoonmama," zeg ik, "noodgeval, Sonja heeft een AI robot nodig om een scene uit de Spiderwomanfilm op te nemen, anders moet Sjoukje terugkomen uit Rome en..." "Oh, in geen geval," zegt Debbie haastig. "We hebben haar hier veel te hard nodig. Dat arme kind moet nodig kennis nemen van de cultuur van de oude wereld en daar kan ze geen minuut van missen..." Ik hoor op de achtergrond Sjoukje zo hartverwarmend kreunen dat ik er bijna jaloers van wordt. Kennelijk is Kristel goed bezig. Ik geef de telefoon weer aan Joan. "Joan here...yes...ok, you give permission...thank you and no charge?" Ze hangt weer op. "It is OK with mrs. Debbie and no charge..."

Als we met veel moeit Sofie bij de roulettetafel hebben meegekregen waar ze haar miljoen er alweer bijna doorheen heeft gejaagd en Son haar heeft beloofd dat ze morgen terug mag voor Janet Jackson, laden we de hele kinderschare, Rosita en dr. Joan en ons triootje in The Beast en scheuren terug naar LA. Daar droppen we Joan bij het bedrijf van Debbie en ze beloofd over een uurtje terug te komen met een AI robot uit de collectie. Ik zet Son af bij de studio en we beloven dat we op Marilyn zullen passen. Als ik twee uur later lig uit te hijgen van mijn zoveelste orgasme onder de vingers en tong van mijn Soofje, belt Sonja. "Het is gelukt, de scene is opnieuw opgenomen met een AI kopie van Sjoukje en ik heb het geluid van de oorspronkelijke scene er over heen gezet. En nog bedankt voor jullie hulp." Ik kijk naar dr. Joan die naakt en met een druipend kutje aan het vrijen is met Sofie. Zonder bril ziet er nog aantrekkelijker uit. "Don't mention it, schat," zeg ik en druk op de rode toets om de verbinding te verbreken. Morgen Janet Jackson. We hebben zelfs een meet en greet met haar en dr. Joan gaat met ons mee...

Als ik wakker word is, is Kristel al de hort op met Sjoukje en schijnt Margot volgens het briefje dat ik vind uit te zijn met een van de AI -Sjoukjes. Model 69 die met die pik. Ik zie dat Kris ons filmdiva heeft meegenomen naar de Sixtijnse kapel. Nu heb ik totaal niets met kunstgeschiedenis of met kerken en kapellen dus versier ik een van de kamermeisjes die nog al onder de indruk is van de Monte Cassino onder mijn jurk. Als Kris en Sjouk terugkeren van hun religieuze uitstapje, heb ik het kind net de deur uitgewerkt. Kristel vraagt aan Sjoukje of ze echt niet bij mij en haar op de kamer wil slapen, een meisje alleen in een grote stad blablabla. Jezus Kris, die vrouw is negentien, ongelooflijk knap en sexy en heeft met de grootste wereldsterren het bed gedeeld, die zit echt niet op twee oma's te wachten. Maar tot mijn niet geringe verbijstering, zegt Sjoukje en onze lieve lezers en lezeressen zullen begrijpen dat er van slapen niet veel komt. Sjoukje lijkt een enorme belangstelling te hebben voor onze voorgevels en blijkt een geraffineerd klein sletje te zijn in het hotelbed. En ja, de mogelijkheden zijn nu eenmaal een stuk groter in een triootje dan in een duootje en dus verkennen Kris en ik dat zalige kutje en aarsje van onze beroemde Sjoukje, terwijl zij gretig gebruik maakt van onze tieten, kutten en billen, niet noodzakelijker wijs in die volgorde. "Heb je weer een of ander kutje verleid?" zegt Kris, nadat ze zorgvuldig mijn kut uitlikt, "ik proef vreemde kutsappen..." "Je zal je eigen doos wel ruiken," zeg ik vinnig.

Halverwege de nacht gaat de telefoon. Mijn schoondochter. Veel begrijp ik er niet van want ik heb te druk met het bekijken van Kris en Sjouk die onverstoorbaar verder gaan. Totdat ik hoor dat Sjoukje misschien terug moet als ik niet een van de AI Sjoukjes laat herprogrammeren. Dat nooit natuurlijk. Ik ben nu al verslaafd aan die heerlijke jonge meid en we zijn nog maar zo kort hier. Snel geef ik dr. Joan toestemming tot herprogrammering en keer gerust gesteld terug naar het bed... De volgende morgen hebben we twee potten koffie nodig om weer een beetje bij te komen van een nachtje diepgaande seks en hoor ik dat Kris dit verrukkelijke wezen wil meenemen langs een aantal kerken in Rome. "Als je het maar laat," zeg ik kwaad, "dat arme kind moet een beetje slapen en krachten opdoen voor vanavond..." "Vanavond zijn de kerken gesloten," zegt Kris onverstoorbaar. Maar gelukkig blijkt Sjoukje ook moe te zijn. We stoppen haar onder de wol en Kris kruipt naast haar. Ik besluit om een kopje espresso te gaan drinken en versier een knappe serveerster die ik op het toilet laat kennismaken met lesbische seks. Tegen de tijd dat ik terugkeer in het hotel hoor ik al op de gang dat Kristel en Sjoukje inmiddels uitgeslapen zijn.

Janet Jackson is lekker bezig en aangezien mijn Soofje een groot fan is, kijken we erg uit naar de meet & greet. Het zusje van Michael is een schatje en praat met ons alsof we echte mensen zijn en geen fans die uit eerbied amper kunnen praten. Voorzien van handtekeningen, albums en een schattige teddy bear rijden we in The Beast terug naar onze residentie. Daar is duidelijk wat aan de hand. Er staan politiewagens en de voordeur staat wagenwijd open. Dan zien we hoe twee man in burger Joan Dillinger in een zwarte auto stoppen. "What is going on?" vraag ik aan een zwaarbuikige politieman. "The FBI," zegt de man eerbieding, "they have arrested the doctor for the illegal use of robots in the woman league..." Een man in een grijs pak met dito haar komt naar ons toelopem. "FBI," zegt hij, "special agent Collins, 'are you Belinda and Sofie?" Ik knik, "will you accompany me to the police station?" "Are we arrested?" vraagt Soof angstig. "No, we have a few questions, that's all," bast Collins.

Op het politiebureau zitten Soof en ik naast elkaar in een kale verhoorruimte. We zijn behoorlijk nerveus. Waarom zitten we hier? Waarom is Joan gearresteerd?" Collins komt binnen met een blonde vrouw in een mantelpakje. "Special agent Foster," zegt ze kortaf. Het ligt op het puntje van mijn tong om te vragen of ze 'Jodie' heet en nog altijd op Hannibal jaagt. (Oplettende lezertjes vermoeden al dat uw adorabele schrijfster doelt op de film Silence of the Lambs waarin Jodie Foster een FBI agente speelt op goedkope schoenen die jaagt op Hannibal the Cannibal, een seriemoordenaar met een vreemde voorkeur voor eten. "We have arrested dr. Joan Dillinger, because mrs. Margot Robbie has fled the country," zegt Collins, "dr. Joan programmed the AI robots of the company of mrs. Debbie, the owner of the AI company. A federal judge issued a warrant for the arrest of mrs. Robbie for indecent exposure of eleven AI robots." Mijn hoofd tolt. Als Margot wordt beschuldigd waarom wordt dr. Joan dan gearresteerd en wat hebben wij er mee te maken?" "We want access to the facility of mrs. Debbie doet Foster ook mee, "but since mrs. Robbie ànd mrs. Debbie are abroad we have arrested dr. Dillinger." Mijn kaak doet inmiddels zeer van het glimlachen.

"And why are we here?" vraag ik. Mrs. Debbie is your mother in law," neemt Collins het over, "and the mother of mrs. Sofie...Could you please persuade them to come back, mrs. Debbie as well as mrs. Margot?" Ik pak mijn mobieltje en toets het nummer van Debbie in. Weer gaat de telefoon lang over, dan hoor ik gegiechel, een meisjesstem die gilt, "oh ja, daar, lekkere lellebel" en veel gehijg...waarna de verbinding wordt verbroken. Ik druk op de herhaaltoets. "Ja, wat moet je nu weer?" hoor ik de stem van Debbie, "weet je wel hoe laat het is." "We zitten bij de FBI," zeg ik, "en jij en Margot moeten nu terugkomen, die arme Joan Dillinger zit in de bak vanwege dat akkefietje met de AI-Sjoukjes en dat is niet eerlijk want het is jullie schuld. Ik hoor weer gegiechel en gekreun en dan zegt Deb, "je hebt gelijk, ik kom gelijk met Margot, dan kunnen Sjoukje en Kris hier nog een paar dagen blijven." Ik verbreek de verbinding en zeg tegen de Feds dat mijn schoonmoeder en Margot onmiddellijk zullen terugkeren...

En terwijl ik met de allerliefste en allerlekkerste schoonmoeder op Aarde (al kan die schoonmoeder van Belinda deze titel soms ook wel naar de kroon stijgen en hoop ik stiekem zelf toch ooit die eervolle titel over te kunnen gaan nemen als de kleine Marilyn daar oud genoeg voor is…) door de bloedhete straten van Rome dool, luister ik weer aandachtig naar haar sensuele stem. Waarom was deze vrouw niet mijn geschiedenislerares op de middelbare school? Dan had ik ten minste opgelet bij het voor mij oersaaie vak en had ik er zeker examen in gedaan. En had ik er tegelijk alles aan gedaan om maar na te moeten blijven… Alles wat deze vrouw vertelt klinkt zowel interessant als erotisch, zelfs als het niet eens zo is bedoeld. Alles wat ze zegt, slik ik voor zoete koek… En m’n scherpe blik, is ook al uren zoek… Die zit namelijk vastgenageld aan de hete stenen waarop we door de oude stad wandelen. Want niet alleen haar naam is mooi… mooier dan die van iedereen, die dezelfde draagt… Nee, zelfs haar schaduw is mooi. Bij iedere stap die ze zet, zie ik de heerlijke deining in de schaduw over de stenen gaan. Wat een heerlijk gezicht is dat toch. En Kristel hoeft er helemaal niets voor te doen, gewoon alleen stug doorlopen. Ze trekt een hoop bekijks, hier in het oude Rome. Of komt dat door dat blonde puppy die half kwijlend naast haar huppelt?
Pas als we even in de schaduw van een groot historisch gebouw staan, merk ik hoe heet het is. De hitte van de straat stijgt op en lijkt zich gewoon onder mijn zomerse jurkje op te hopen. Maar het is echt niet alleen Rome en de zinderend hete buitentemperatuur dat mijn slipje in brand lijkt te zetten. Het is ook beslist de aanwezigheid van deze mooie dame. Dat realiseer ik me pas echt goed als Kristel opeens mijn hand vastpakt en haar vingers om de mijne vouwt. Een aangename rillen jaagt door mijn lichaam, tot in alle uithoeken, en laat me zelfs eventjes zo hevig wankelen dat ik me moet steunen aan de warme muren van de gebouwen. Ik mag dan “slechts” haar schoondochter zijn, Kristel en ik lopen hier voor de buitenwereld als geliefden. “Ik mag zeker niet even de Trevifontein induiken om wat af te koelen?”, vraag ik Kristel retorisch. “Schat, je mag nog niet eens een muntje in dat ding gooien, laat staan dat beeldige lijfje van je. Als zou het je prachtig staan hoor, in dat jurkje. Misschien kan jij die hitsige spaghettivreters wel zo gek krijgen dat je een keer een fotoshoot voor Playboy mag maken daar. Samen met Laura Pausini of Diletta Leotta of zo”, lacht ze hartelijk, “als er iemand is die het onmogelijk mogelijk kan maken, dan bij jij het wel”.
We wandelen verder en Kristel blijft maar doorpraten. Nog even, ik ga ik de Romeinse geschiedenis nog simpelweg geil vinden joh… “Zullen we nu een eettentje voor vanavond uitzoeken en reserveren en dan terug naar het hotel?”, stel ik uiteindelijk voor. “Ik praat teveel hè? Vergeef me mijn enthousiasme. Het wordt beslist nog erger als we morgen ook werkelijk bij het Colosseum, Het Forum van Rome, het Pantheon, de St. Pieters of de Engelenburcht zijn”, verontschuldigd mijn schoonmoeder zich alvast. “Nee, je praat zeker niet te veel. En ik vind het echt machtig interessant allemaal. Maar ik word er tegelijk gruwelijk geil van en wil nu dolgraag aan je andere lippen hangen”, beken ik. “In dat geval…”, onderbreekt ze de vurige tongzoen waar ik mijn schoonmoeder op trakteerde. We haasten ons snel terug naar het hotel en reserveren onderweg nog even een tafeltje voor drie. Tegen de tijd dat Kristel en ik tijd voor het avondeten zullen hebben, dan is Debbie toch ook wel weer eens wakker???

In mijn suite, die naast de snurkende Debbie, hebben Kristel en ik hogeschool lesbische seks. Een hitsige cheerleader en een geschiedenislerares met de intelligentie van Indiana Jones en het uiterlijk van Lara Croft… Beauty meets brains. Flexibility meets… nou ja gewoon, de hete en vooral doorgewinterde tong van mijn schoonmoeder natuurlijk! Deze vrouw mag dan meer dan 40 jaar ouder zijn dan ik ben, qua uithoudingsvermogen kan ze me echt nog wel bijhouden hoor. En ook qua inventiviteit kan ik echt nog wel wat van haar leren!
“Je mag je eigenlijk best gelukkig prijzen Kris”, zucht ik als we na een tijd bezweet even liggen bij te komen van alle inspanningen, “ik bedoel… Een getalenteerde en vooral zeer mooie dochter, een jonge prettig gestoorde schoondochter die maar wat graag het een en ander van je wil leren en een idioot lekkere vriendin”. Ik knik even richting Debbie, die langzaam aan wakker lijkt te gaan worden. “Ja, lekker is ze zeker. Maar soms ook echt een ongeleid projectiel. Zeker als het op seks aankomt. Maar ik ben stapelgek op d’r hoor. Ondanks alles. Onze ruzies zijn ook meer seksuele frustraties dan dat we echt boos op elkaar zijn. En we zijn beiden nogal extreem dominant en willen nooit toegeven aan de ander. Maar soms zit er ook echt geen rem meer op Debbie hoor”, beaamt Kristel maar al te graag. Geruime tijd later verplaatsen we ons naar de naastgelegen suite van Kristel en Debbie, om te kijken of de schone slaapster met haar twee alpenzusjes inmiddels al wakker is.
“Ben je wakker schatje?”, vraagt Kristel intens vrolijk als we de suite betreden. “Ja ja”, zegt Debbie knorrig. Waarschijnlijk is ze dan ook nog niet zo heel lang wakker. Duidelijk is Debbie niet alleen een schone slaapster, ook een zeer wilde, want het bed is een zooitje. “Wat komen jullie doen?”, reageert Debbie gedecideerd, terwijl ze zichzelf volgens mij nog de tijd geeft om te ontwaken.
“Zeg ik lekker niet”, zegt Kristel plagend, “maar je mag wel drie keer raden. En ik zal je 1 hint geven: mijn schoondochter is vandaag een beetje eenzaam en wil misschien dolgraag de nacht bij ons op de kamer willen doorbrengen…”. “Jezus Kris, die vrouw is negentien, ongelooflijk knap en sexy en heeft met de grootste wereldsterren het bed gedeeld, die zit echt niet op twee oma's te wachten”, probeert Debbie het enthousiasme van haar vriendin wat te temperen. “Ik kan me niets mooiers bedenken dan met twee oma’s”, lach ik alleen maar. .Zelden heb ik iemand zo snel volledig wakker zien worden, haar kleren uit zien trekken en zich naakt bovenop ons zien storten. Maar Debbie flikt het. “Ik doe mee!”, roept ze alleen nog maar en sleurt ons beiden het grote bed op. Het is geen verzoek of vraag van Belinda’s schoonmoeder, het is slechts een aankondiging, zodat wij ons heel even kunnen voorbereiden op wat komen gaat.

Het volgende moment sta ik in halve spreidstand voorover gebogen op bed en word ik “gedwongen”, de opengesperde vulva van mijn schoonmoeder te beffen (goh, wat een straf weer…), terwijl Debbie hijgend achter me staat en haar volledige orale wapenarsenaal loslaat op mijn kutje en mijn kontje. Vooral haar rim-technieken zijn verbluffend en brengen me in mum van tijd in hogere sferen. Even hou ik de tijd in de gaten, want voordat we straks uit eten gaan, moet het genot wel een klein beetje eerlijk verdeeld zijn over ons drieën. En Kristel en ik hadden al een kleine voorsprong genomen, dus me mogen zo no wel even allebei een tandje bijzetten denk ik. Ik kom hopeloos genieten van Debbie’s tong diep in mijn endeltje klaar. Zij kan dit toch zo goed…

Debbie gaat uitnodigend op bed liggen en de bedoeling is duidelijk. Van bovenaf kruip ik over haar gezicht en plaats mijn borsten in haar mond, terwijl ik mijn tong laat skiën op haar bergtoppen.
"Heb je weer een of ander kutje verleid?", vraagt mijn schoonmoeder met een kreun als ze zorgvuldig de kut van haar geliefde uitlikt, "ik proef vreemde kutsappen...". "Je zal je eigen doos wel ruiken", reageert Debbie vinnig. “Een second opinion?”, bied ik maar wat graag aan en ik lik en zoen Debbie op de door Kristel aangewezen plekjes. “Mij kan je niet voor de gek houden Debbie, maar ik proef beslist meer dan alleen jouw kut. En het is niet die van mij of van Kristel die ik proef. Zelfs niet die van Margot!”, concludeer ik stellig en kijk haar vragend aan. “Ooh goed dan… Het was een kamermeisje. Zo’n lekker kittig Italiaans jong ding”, geeft ze dan toch maar met enige trots toe, “en ze smaakte bellissima”…

En dat leek ons dan ook een mooi moment om even lekker uit eten te gaan. Enige tijd later zijn we weer terug op de hotelkamer. Het kamermeisje heeft alles weer netjes in orde gemaakt en als dank een kletsnat slipje en haar telefoonnummer achter gelaten. Voor Debbie uiteraard. “Goed. Waar waren we gebleven…”, neemt Debbie al snel het voortouw en begint zich uit te kleden. Kristel en ik volgen haar voorbeeld en zo begeven we ons met z’n drietjes naakt naar de slaapkamer om ons vergelijkend warenonderzoek voort te zetten.

We zijn een uur of wat bezig en beginnen net ècht lekker op stoom te raken en leven ons op alle denkbare manieren op elkaar uit. Vingers, tongen, speeltjes en zelfs hele vuisten worden gebruikt. Deze heilige drie-eenheid schuwt het niet! En ja hoor, alsof ik gewoon thuis lig te vozen met mijn eigen vrouw, gaat de telefoon weer. Gelukkig is het dit keer eens niet voor mij, maar voor Debbie. Ik heb het te druk met mijn schoonmoeder om het gesprek echt te volgen, dus als Debbie uiteindelijk weer heeft opgehangen, vragen we wel even om tekst en uitleg. Mijn schoonmoeder gaat ondertussen ijverig door en laat me inmiddels kreunen als een verstokte kettingroker met OCPD. "Oh Kristel, ja, jaaa, oh daar!!!", krijs ik het zo hard uit dat degene aan de telefoon het ook zonder die telefoon wel had kunnen horen. Iets over dat ik hier nu onmogelijk weg kan en meer van dat onsamenhangende gewauwel, hoor ik Debbie tegen de persoon aan de andere kant van de lijn zeggen.
Om het gesprek wat in te korten, storten Kristel en ik ons vol op Debbie en onze tongen gelijktijdig in haar kut en kont, laten haar al snel de verbinding verbreken. Het bleek Debbie’s dochter Sofie te zijn, die toestemming moest hebben zodat de technicus een van de AI Sjoukjes kon herprogrammeren en met Sonja een scène opnieuw kon opnemen. Het bleek dat het kruis van mijn Spiderwomanpakje iets te doorweekt was geworden. Ja gek he, met die strakke stof om je blote kale kutje en dan al die verleidingen waar je aan wordt blootgesteld tijdens de opnames. En ja, ik heb het momenteel te druk en kan inderdaad niet gemist worden hier, hahaha. Dus dan maar met AI, ook al mag het eigenlijk helemaal niet van de vakbond. Het is toch een situatie waar we misschien langzamerhand aan moeten wennen. Dus hebben ze ook zeker mijn toestemming in dit geval (ook al werd daar totaal niet naar gevraagd). Alleen hoop ik wel voor Sonja dat mijn AI versie ook echt zo als mij geprogrammeerd wordt en dat de bot na afloop van het werk met haar mee naar huis gaat, zodat zij de volgende ochtend een ervaring rijker wakker kan worden, hihihi…

Als we zien hoe laat het inmiddels is, besluiten ook wij maar te gaan slapen. Ik kruip heerlijk tegen de warme billen van Sonja, ik bedoel, haar moeder, aan en hoor hoe zij in slaap valt en binnen een paar tellen heel vredig zachtjes ligt te snurken. Dan vallen mijn ogen ook dicht. In de verte hoor ik de deur van de suite nog even open gaan en in het slot getrokken worden.
Het is al licht als ik weer wakker wordt. Kristel ligt nog steeds lekker naast me, maar de andere kant van het bed is leeg. Debbie is er al uit. Even een espresso halen, volgens het briefje op het nachtkastje. Ik kus mijn schoonmoeder wakker en al gauw maken we een waterballet in de badkamer als we besluiten te gaan seksen in het bubbelbad.
“Ah, de dames zijn weer wakker”, sneert Debbie naar ons als ze ons al vrijend in het bubbelbad aantreft. Kristel en ik lachen en nodigen haar uit om er bij te komen. “Jij hebt meer gedronken dan alleen een espresso schat”, merkt Kristel op naar haar geliefde als ze elkaar zoenen. “Ja nou, sorry hoor…”, verontschuldigt Debbie zich, “maar die leuke dame achter de koffiebar was tè leuk om te laten lopen. Kon ik het helpen dat zij zichzelf als snack van de dag gratis aanbod bij mijn kopje espresso?”.

Een uur later lopen we over straat, een heerlijke rijpe vrouw aan elk van mijn zijden. Ik prijs me weer zo gelukkig vandaag. “Hoe laat komt die blonde snol?”, vraagt Debbie onderweg, doelend op Margot natuurlijk. “Oh, die is al geland. En zou om 11 uur bij het Colosseum zijn, stuurde ze me”, antwoord ik. “Nou, dan mogen we wel doorlopen dames. We willen de grote ster toch zeker niet laten wachten?”, zegt Kristel met ene lach en zet heeft de pas er meteen flink inzitten.
En dan gaat opnieuw de telefoon van Debbie. Wat nou weer…???

Meiden, wat een tempo, nauwelijks heb ik jullie stukjes (nou ja, stukken...) gelezen of de volgende komt binnen. Mijn vingers en kutje maken overuren. Vooral die bijdrage van jou is geweldig, lieve Sjoukje. Zooo mooi geschreven en ongelooflijk geil. Ik explodeerde zowat...

Debbie neemt haar telefoon op. Het blijkt Belinda te zijn. Deb luistert gespannen en zegt dan. "ik kom er aan en neem Margot ook mee." verbaasd kijken we haar aan. "De FBI heeft mijn assistente, Joan Dillinger gearresteerd omdat Margot en ik niet in het land zijn. Ze verdenken ons van illegale praktijken met die AI-robots en als we niet snel terugkomen dan krijgen we veel te veel negatieve publiciteit en moet die arme Joan voor ons de aardappels uit het vuur halen." Net op dat moment komt Margot aanlopen, zonder AI-botje. Debbie neemt haar even apart en ik kan zien dat de grote actrice zich niet zo makkelijk laat overhalen, uiteindelijk krijgt ze een woedeaanval, kalmeert weer en uiteindelijk houdt ze een taxi aan. Debbie gaat naast haar zitten en zwaait. "Stuur mijn bagage maar op," roept ze nog, "in het vliegtuig draag ik toch weinig en kan ik gelijk met Madge onze verdediging doornemen." Ze lacht er dubbelzinnig bij.

Hand in hand loop ik met mijn mooie schoondochter door Rome. We bezoeken de Spaanse trappen, drinken een espresso op de Piazza Navone waarna we de fontein van Bernini bewonderen. Dan gaan we naar de Engelenburcht. "Het Castel Sant'Angelo," doceer ik, "was ooit een masoleum van Keizer Hadrianus, Op kerstdag 590 hield paus Gregorius I een grote plechtige kerkelijke optocht om God te smeken een einde te maken aan de pestepidemie. Boven op het mausoleum verscheen de aartsengel Michaël. De engel stak zijn zwaard in de schede, wat betekende dat Gregorius' bede was verhoord en de strijd tegen de pestepidemie voorbij was. Paus Pius II liet op de plaats waar de aartsengel zou zijn verschenen een kapel bouwen. Het beeld uit 1752 van de aartsengel Michaël dat boven op het gebouw staat is van de hand van Pieter Antoon Verschaffelt." We lopen over de Engelenbrug naar de vesting. "Het mausoleum was in de late oudheid al getransformeerd in een burcht," ga ik door, "Vanaf 280 omringde de Aureliaanse Muur het grootste deel van de oude stad, maar het Vaticaan viel daar buiten. Door de opkomst van het christendom trokken steeds meer pelgrims naar de oude Sint-Pietersbasiliek, die met zijn kunstschatten vrijwel onverdedigd buiten de stad lag. Het mausoleum lag op een zeer strategische positie tussen het Vaticaan en de brug over de Tiber en werd daarom in de verdedigingswerken van de stad opgenomen. De beelden die op de rand van het mausoleum stonden, zijn eens gebruikt om de Goten te verjagen. Nadat de Goten weg waren streden de pausen en de adel om de burcht. Zij lieten de Engelenburcht verbouwen tot een sterke vesting die de Kerkelijke Staat moest beschermen tegen invallers, maar ook tegen de middeleeuwse Romeinse adel en burgerij."

Als we na onze tocht door de bloedhete stad weer in het hotel komen, zijn wij ook bloedheet. Ik neem Sjoukje mee naar de suite, nadat we de kamers van Margot en Sjoukje hebben laten cancellen en de bagage van de laatste naar de suite hebben laten overbrengen. We zijn al naakt voordat je 'Michelangelo' kan zeggen en in een ontspannen soixante neuf verkennen we elkaars kutje. Wat is die schoondochter van me, toch een heerlijke vrouw. Lekker blond, met mooie tieten en een strak lijf (vanal die superheldenfilms natuurlijk). Uiteraard voel ik me een beetje schuldig naar mijn dochter, maar ach, het blijft in de familie... Sjoukje sabbelt op mijn gespannen tepels en doet zich te goed aan mijn tepelhoven en enorme borsten. We wrijven onze kutjes tegen elkaar en tongen met elkaar. Wat een feest. Ik vind het helemaal niet erg dat Deb vroegtijdig is vertrokken en die vermaakt zich ongetwijfeld prima met Margot Robbie in het privé-vliegtuig. Net op het moment dat ik even wegdroom, begint Sjoukje mijn bilnaad zo heerlijk te verwennen, dat ik schokkend klaarkom (voor de twintigste keer...).

Rome is echt fantastisch. Oké, het is er goed stoffig en bloedverziekend heet (ook vanwege het gezelschap waarin ik mij door de nauwe hete straatjes begeef), maar het is zo indrukwekkend en zo moeilijk voor te stellen dat sommigen dingen al meer dan twee millennia oud zijn. En de parate kennis van mijn schoonmoeder over al deze klassieke oudheden is ronduit verbluffend. Al kan ik het natuurlijk niet ter plekke controleren op echtheid. Ik neem het maar aan. Met het tempo van Kristel zijn we al snel bij het indrukwekkende Colosseum en de talloze opgravingslocaties van het Forum Romana. Nog tien minuutjes, dan zal mijn vriendin Margot er ook weer zijn als het goed is. Al dan niet vergezeld van een kunstmatig tweelingzusje van me. Tweelingzusje plus, beter gezegd, hihihi. Ik wil weten hoe het in Milaan was, bij meneer Armani. En ik wil me op laten sluiten in de verkoelende kerkers onder het Colosseum om even met haar te kunnen vozen.

Eindelijk komt ze daar aangescheurd, in een typisch Barbie-roze Hummer limousine. Druk aan de telefoon alweer, net als Debbie. De limo komt met piepende banden tot stilstand en Margot springt snel uit de limo. Een kletsnatte zoen op mijn mond, met slechts een klein beetje tong, is het enige dat ik krijg. “Sorry hun, but Debs and I need to go back to LA. They’re sueing both of us in the AI SuperSjoukje case. We need to go over and talk with lawers and so. I’m sorry. You stay here with Kristel and have a great time. As soon as this is over, I’ll be in touch. But I need to save my empire first!”, verontschuldigd de Australische zich, grijpt Debbie bij haar hand en sleurt haar mee de taxi on. “Stuur de bagage maar na of zo”, hoor ik Debbie nog roepen, die nog maar amper de tijd kreeg om afscheid van Kristel te nemen.
“Je kan altijd bij ons intrekken hoor Marge, mocht je hele imperium in duigen vallen…”, denk ik alleen maar eventjes en Kristel en ik kijken vol ongeloof de wegscheurende knalroze limo na. “Da’s niet best”, zucht Kristal alleen maar wat beduusd. “Gelukkig hebben we elkaar nog”, zeg ik en pak teder de hand van mijn schoonmoeder vast.
We laten het Colosseum maar even voor wat het is en besluiten om dan eerst maar naar de Engelenburcht te gaan. Onderweg krijg ik al een hele geschiedenisles van Kristel die ik als zoete koek opneem. We kopen toegangskaartjes en krijgen meteen de vraag of we ook een rondleiding met een gids willen hebben. Voor de informatie hoef ik dat denk ik niet te doen, want ik heb al een geweldige gids bij me, die bovendien nog van veel meer oudheden afweet dan alleen de Engelenburcht. “Ja doe maar, maar dan wel Eva”, legt Kristel in het vloeiend Italiaans uit aan de man achter de kassa. De man kijkt ons vragend aan. Want een gids is toch een gids? Het maakt toch niet uit welke? “Waarom een gids? Jij weet toch minstens net zo veel over deze burcht? En waarom Eva?”, vraag ik mijn schoonmoeder. “Kindje, je moet nooit al je inzet op slechts 1 paard gokken”, zegt ze dan wijs, “ik had Eva al gespot toen we nog op de Engelenbrug over de Tiber liepen. En nu Margot en Debbie halsoverkop terug naar LA zijn vertrokken, moeten we dat gemis toch een beetje opvangen, nietwaar. Een extra paar handen of tong kan geen kwaad. Voor het geval dat. Als je Eva ziet, weet ik zeker dan je snapt wat ik bedoel”.

Vanaf dat moment kan dus iedere mooie vrouw Eva zijn voor mij. “Kijk, daar is Eva, onze gids”, attendeert Kristel me dan na een half uurtje wachten op de rondleiding. “Oké Kris, dat soort beslissingen mag je voortaan altijd ook zonder mijn toestemming nemen”, lach ik hartelijk als ik de prachtige statige vrouw van midden dertig aan zie komen lopen. Haar ravenzwarte haren wapperen in de wind en haar borsten tonen een ferme deining bij iedere stap. Het enige wat ik me afvraag is hoeveel mooie vrouwen er werkelijk in Rome zullen zijn. Oh en wat ze onder haar kleren draagt…
Bijna twee uur lang sta ik alleen maar te lekken op al die heerlijke klanken die uit Eva’s mond komen. Wat een genot om naar te mogen kijken. “Ik ben bang dat je me die hele rondleiding straks nog wel een keer mag uitleggen, want ik ben veel te afgeleid om nog maar iets van haar woorden te begrijpen”, beken ik schuld. “Ik weet precies wat je bedoel kind. “De eerste de beste die nu zelfs maar Espresso roept, laat me denk ik al klaarkomen”, lacht ze terug. “Espresso!”, roep ik daarop meteen. De mensen om ons heen kijken een beetje boos mijn kant op. Kristel lacht en schudt langzaam nee. Ze kwam er dus toch niet van klaar. Maar lang gaat het vast niet droog blijven in Rome.

Na afloop van de rondleiding door de Engelenburcht, word ik buiten herkend door enkele toeristen. Ik moet op de foto met ze en wat handtekeningen uitdelen. “Wil je mijn slipje hebben? Om er een handtekening op te zetten. Ik trek ‘m zo voor je uit hoor”, lacht de brutaalste van drie jonge meiden. Veel te jonge meiden volgens mij, die helemaal niet alleen zonder ouders in Rome horen te zijn. “Als je je telefoonnummer er bij zet, dan kunnen we vanavond misschien wat afspreken en samen de stad onveilig maken? Of durf je dat niet?”, vraagt het meisje, trekt haar slipje onder haar jurkje vandaan en geeft het aan me. Ongemerkt breng ik het slipje naar mijn gezicht en ruik er even aan. Een beetje zweet en een lekkere geur van haar kutje. “Je ruikt lekker. Maar meer dan mijn handtekening kan je niet krijgen. Je bent nog veel te jong. In elk geval voor mij”, zeg ik, zet mijn handtekening op de wat klammige stof en geef haar het slipje terug. “Je weet niet wat je mist hoor”, probeert het grietje nog en likt met haar tong tussen de V van haar vingers. Maar ik bedank vriendelijk voor het aanbod. Ik hou mijn poot en tepels stijf in deze, zeg maar. “Verwaande trut”, bromt het meisje beledigd en taait af met haar vriendinnen. Wat erg dit zeg… Was ik anderhalf jaar geleden ook zo erg bij Sonja? Of is dit meisje mijn spiegel die wordt voorgehouden zoals ik me tegenover al die andere sterren misschien wel gedraag?
“Wat was dat?”, vraagt Kristel me dan als ze uitgepraat is met Eva. “Oh niks. Gewoon een beetje losgeslagen fans. Ik moest d’r slipje signeren en ze wilde m’n telefoonnummer. Ik snap nu wel hoe Mick Jagger, Engelbert Humperdinck, Julio Iglesias, Tom Jones of Herman van Veen zich moeten voelen op het podium”, zucht ik. “Nou, ik heb het nummer van de Eva in elk geval wel. Je weet maar nooit”, lacht Kristel trots en toont me het briefje met het nummer. Alsof ik mijn schoonmoeder nu nog niet gewoon op haar woord zou geloven…
Via het Palazzo Nuovi, het Pantheon en de Trevi Fontein lopen we door de oude stad langzaam aan terug richting hotel. Ik kan er niets aan doen, maar alle woorden die Kristel zegt, maken me weer retegeil. Het zal wel aan het weer liggen. Of iets in de lucht of zo.
Voor ik er erg in heb, trek ik Kristel al een steegje in, druk me tegen haar aan en zoen haar vol overgave, terwijl mijn handen haar grote tieten niet langer met rust kunnen laten. “Och kindje toch, is het weer zo erg met je gesteld?”, vraagt ze me plagend tussen het zoenen door. Ik kreun instemmend. Ik wil haar. “Moet ik Eva al bellen of denk je dat je aan mij genoeg hebt?”, lacht ze. “Voor de eerste 100 orgasmes niet. Maar daarna wordt het wet wel moeilijker”, kreun ik vurig van verlangen naar Sonja’s moeder…

Margot ziet er een beetje verfrommeld uit als we haar en mijn schoonmoeder ontmoeten in de terminal voor de privé-jets. Kennelijk heeft Debbie onderweg nog eens een seksuele relatie herhaald. Sofie stoot me aan, "mama is weer eens bezig geweest," zegt ze vol bewondering. Ik knik en stap dan naar voren. "Hello honey," zegt Margot. "Did you have a good flight?" vraag ik bezorgd. "Oh yes, a very good flight, indeed," zegt de Australische een beetje dromerig en kijkt verliefd naar Debbie. Ik weet genoeg. "How is Joan?" vraagt mijn schoonmama. "Still in prison," zeg ik, "we need to hurry, because the feds want to arrest the two of you." "How come the FBI is involved?" vraagt Margot, "I didn't commit a federal crime?" "They found one of the Sjoukjes in another state," vult Sofie mij aan, "according to Joan this AI was lend to a friend of hers in Washington state." "So stupid," zegt mijn schoonmoeder, "I"ve told a hundred times not to lend any of the Sjoukjes to other people, regardless where they are." We lopen door, maar komen niet ver. Twee mannen in keurige donkere kostuums (waar ze overigens net zo goed met grote letters FBI op kunnen plakken) komen te voorschijn. "Mrs. Robbie? Mrs. Debbie? FBI, you are under arrest...please follow us."

Soof en ik mogen ook mee. Niet dat we veel keus krijgen. We worden gelijk meegesleurd en in een geblindeerde zwarte SUV gestopt. In een mij onbekend gebouw ontmoeten we Special Agent in Charge Collins weer. "Where is my mother?" klaagt Soof, "and mrs. Robbie?" "Safe," zegt Collins, "they are arrested for illegal trafficking of AI-robots over a state border, the illegal use of robots and sexual misconduct..." Ik slik. Dit is Amerika, hier ben je al verdacht als je 'fuck' zegt op de televisie. "You are free to go, please take care of a lawyer for both of the suspects." Ik knik en denk razendsnel na. We moeten Nathan te pakken zien te krijgen. De voormalige bassiste van de Neo-punk band van mijn schoonmoeder, is inmiddels carrière aan het maken in de wereld van het recht. Buiten blijkt dat Soof hetzelfde denkt. We rijden met een taxi naar de kliniek van dr. Ruth. Die is vandaag in baby roze gekleed en ziet er uit als een enome dikke baby in haar onesie met panda oren. "Nathan? Ja die woont hier nog altijd. Maar ze is niet goedkoop, ze inmiddels de ster advocaat van de sterren," dicht de bolle psychiater poëtisch, "ik piep haar even op."

De transformatie is stunning. Nathan heeft weer enigszins normaal haar, kort model nu, keurig in een scheiding, al haar veiligheidsspelden, scheermesjes en andere punk attributen zijn verdwenen en ze draagt een keurig grijs pak, compleet me singlet, maar zonder overhemd en das. We omhelzen haar en ze neemt ons mee naar haar werkkamer. Ze luistert aandachtig naar ons verhaal en denkt dan even na. "I'll do this for free," zegt ze dan, "for old times sake, I care a lot for Debbie, our fabulous singer..." "And Margot?" vraag ik aarzelend. "I don't know her, but she is a friend of Debbie, so I will help them both..." We bedanken haar en dr. Ruth doet ons uitgeleide. Buiten houden we een taxi aan en rijden naar de residentie van onze eigen koningin, Sonja van Ravenstein. Die doet open en vraagt gelijk. "Hoe is het met Sjoukje? Verveelt ze zich niet bij mijn moeder? En hoe is met mama?" We stellen haar gerust en vragen naar de film. Sonja zegt dat de eindmontage op een haar na gevild is en dat het even wachten is op Margot voor de final release datum. We kijken nog even naar Marilyn die kraaiend van pret in haar wiegje ligt. Dan rijden we naar ons eigen huis, waar Rosita wacht met ons eigen kroost.

Kristel en ik haasten ons terug naar ons hotel, terug naar de suite waar we absurd geil en lang de liefde gaan bedrijven. Want dat staat inmiddels wel vast. We zijn allebei inmiddels heter dan de hete straten van de stad zelf. Zij de Vesuvius, ik de Etna. En beiden staan we op uitbarsten.
Zelfs onder deze kokendhete condities, blijft mijn Kristel wonderbaarlijk zakelijk, zoals alleen schoonmoeders dat wellicht kunnen zijn. De suite van Margot en mij wordt gecancelled nu Margot er toch niet meer is en ik net zo goed bij Kristel kan intrekken. Binnen enkele minuten heb ik alles in mijn koffers gekwakt en ze naar de naburige suite versleept. “Zo, en nu hebben we verdomme wel weer genoeg tijd verkwanseld”, zegt Kristel hijgerig en heeft al haar kleren in minder dan geen tijd in de hoop van kamer gegooid. Het zien van dat prachtige naakte lichaam laat mij hetzelfde doen.
We begraven ons in elkaars lichaam en verslinden elkaars kutje alsof we in jaren geen poes hebben gegeten. Soixante neuf blijft toch altijd wel tot mijn favoriete standjes behoren, zeker met een vrouw als Kristel. Met speels gemak werken we elkaar naar een serie uitbarstingen waar zelfs de twee eerder genoemde vulkanen nog jaloers op zouden worden. En mijn gezicht is net Pompeï, bedolven onder een dikke laag vloeibare lava afkomstig uit Kristels Vesuvius. De doordringende smaak van haar hete lava doet me aan thuis denken, aan haar dochter Sonja, mijn vrouw. Sonja en haar moeder smaken nagenoeg hetzelfde en ik voel me best wel een beetje schuldig tegenover mijn vrouw. Want terwijl Sonja kneiterhard aan het werk is met het editen van de film en zorgt draagt voor onze dochter, lig ik hier een beetje schaamteloos seksmarathons met haar moeder af te leggen. Maar ja, tegen zo’n stoot als mijn schoonmoeder, is echt geen kruid gewassen. En zeker geen Sjoukje-kruid. Dus wuif ik mijn schuldgevoel weg en stort me weer vol overgave op Kristel. Ik sabbel op haar gespannen tepels en voed me met haar geweldige tepelhoven en enorme borsten. Zulke geweldige tieten blijven een lust voor het oog. En niet alleen voor het oog! Ik ben dan ook erg blij dat mijn Sonja min of meer dezelfde bouw en uitrusting heeft als haar moeder, hihihi. En ook al ben ik al een tijdje bijzonder te spreken over mijn eigen boezem, tieten als die van Kristel (en vele andere vrouwen uit mijn omgeven) maken me toch altijd weer een beetje jaloers. Ja, ik ben een tieten-meisje, weet ik niet. Ik val op borsten van andere vrouwen. En op billen. En op hun kut. Het liefst een rijpe, ervaren kut…

En laat ik nu precies dat juist nu allemaal binnen hand- en tongbereik hebben, hihihi…
Kristel ligt bovenop me en we wrijven met onze kutjes stevig tegen elkaar. Ik voel hoe drijfnat ze nog steeds is, want het lekt tegen mijn buik, over mijn gladgeschoren heuveltje en op mijn bovenbenen. Met liefde laat ik me half pletten door haar geweldige voorgevel, terwijl we uitvoeren en nat met elkaar tongzoenen. Een zoen als deze zou niet misstaan in een goede pornofilm… Die gedachte doet me even denken aan Debbie, die nu ongetwijfeld met “mijn” Margootje in haar vliegtuig ligt te vozen. En dat is hun goed recht, want ik heb mijn handen vol aan mijn schoonmoeder. Hijgend en zoenend begint Kristel haar vingers in mijn doos te proppen en vingert er al snel driftig op los. Ik doe hetzelfde bij haar, maar dan bij haar machtig lekkere kontje. Dat gaatje is toch zo lekker heet en strak en knijpt regelmatig genietend in mijn pokende vingers.
We zijn losgeslagen en vullen elkaar aan en op. “Toe, ik wil je scharen”, stelt Kristal dan kreunend voor als het zoveelste orgasme eindelijk is uitgeraasd. Ik bed haar ogenblikkelijk mijn natte pruim aan en even later ligt ze haar eigen spleet woest en uitgelaten tegen de mijne te stoten en te schuren. In het heetst van de strijd rol ik mij nog tijdens mijn orgasme op mijn rug en dwing mijn spleet geforceerd tegen die van haar aan. Onze lipjes kleven glibberig aan elkaar van onze sappen. Helaas kunnen onze gezwollen klitten elkaar in deze houding niet raken, maar daar weet ik wel wat op. Ik tover een Magic Wand tevoorschijn (nee, niet uit mijn hoge hoed, maar gewoon uit mijn koffer), zet ‘m meteen maar op de hoogste stand en pers de grote gladde zoemende kop tussen onze klitjes in. Nu worden we ten minste beiden bediend door dit speeltje, wat al snel ontaard in een wedstrijdje verspuiten. Mijn hemel, ik wist niet dat ik zo hard en zo veel kon klaarkomen nog! Met een valse lach en een krolse blik kijken we elkaar uiteindelijk aan. De blik in onze ogen verraad dat we hetzelfde denken: nog steeds niet genoeg!
We scharen opnieuw, maar nu met ook een flexibele dong in onze beide kutjes gestoken. We drukken stijf tegen elkaar aan, zodat het flexibele speeltje ons maximaal weet op te vullen. We weten het speeltje maar met moeite binnen te houden als we weer keihard en kletsnat ejaculeren. Ik denk dat Kristel er inmiddels ook wel spijt van heeft dat ze de andere suite gecancelled had, want daar hadden we dan ten minste nog een droog bed gehad om te kunnen slapen. Maar slapen gaan we voorlopig nog niet doen, want de Magic Wand voorziet onze jeukende klitjes nu ook weer van de nodige genotsgolven. Er komt geen einde aan de orgasme en ik begin volgens mij zelfs al een beetje uit te drogen. Krijsend en misschien wel tijdens haar heftigste orgasme van de avond, rol Kristel bij me weg met een onweerstaanbaar uitzicht op haar heerlijke kont tot gevolg. Die moet ik dan ook gewoon rimmen. En vingeren. En zelfs fisten. Haar kont lijkt er wel te zijn ontworpen en smeekt er gewoon om. “Even pauze schat?”, vraag ik mijn schoonmoeder als ze weer een hele serie orgasme te verwerken heeft gehad. Ze knikt langzaam, terwijl ze uitgezakt voorover op bed is gestort. “Hoe hou je dit toch vol meid?”, lacht Kristel alleen maar bewonderingswaardig. “Ik ben de belichaming van de eeuwige jeuk denk ik. Eeuwige jeugd, bedoel ik”, zucht ik en streel haar bilnaad met mijn natte tong.
We nemen even pauze, drinken de nodige ijskoude Prosecco’s ter aanvulling, maar blijven elkaar uitdagen. We zijn duidelijk nog niet uitgespeeld. “Zal ik de cavalerie maar bellen?”, stelt Kristel met fonkelende ogen voor. “Eva bedoel je?”, vraag ik en ze knikt. “Doe maar. Want ik heb nog wel een paar standjes in gedachten met je, maar daar is een derde persoon voor nodig, hihihi”, grinnik ik en Kristel pakt haar telefoon. Naakt belt ze met de knappe gids en zit daarbij ordinair wijdbeens voor me. Haar kut staat weer (of nog altijd) als een prachtige glinsterende bloem in volle bloei. Tijdens het niet al te lange telefoongesprek met Eva, heb ik mijn schoonmoeder opnieuw naar twee daverende orgasmes weten te brengen met mijn tong, vingers en vuistje. Wanneer Kristel mij vervolgens het genot wil terugbetalen, kom ik niet klaar. Niet omdat mijn schoonmoeder het niet zo goed kan, maar omdat Eva al voor de deur staat. Geen idee of Eva weet wat er verwacht wordt, maar Kristel en ik doen samen naakt de deur van de suite voor haar open. Owkee… Die wist dus maar al te goed wat er van haar verwacht wordt… Althans, gezien de wel heel uitdagende en spannende outfit die de gids nu (nog) aanheeft als we haar binnen laten.

Eva stelt niet teleur, net zoals Sjoukje overigens, maar het uitdagende lingeriesetje dat ze draagt onder haar ultrakorte jurkje is een bewonderende 'Oh en ah' van mij en Sjoukje waard. De Italiaans heeft totaal geen last van remmingen zoals ik al eerder heb ontdekt. Net als Sjoukje is ze bezeten van mijn imposante voorgevel en al snel heb ik twee heerlijke vrouw aan mijn borsten. Ik vinger intussen de kutjes van de dames en kreun opgewonden mee als hun duivelse tongetjes hun baantjes trekken over mijn borsten en tepels. Al snel is Eva het middenstuk van een opwindend triootje. Sjoukje ligt op haar rug met haar benen wijd en Eva drinkt gulzig van haar kutsappen die gul stromen uit het keurig geschoren jonge kutje. De kont van Eva is prachtig, net een tweeën gesneden perzik en ik lik enthousiast aan haar bilnaad en rim haar aarsje. Ze smaakt keurig gewassen daar, een beetje zoutig en toch fruitig. Ik breid mijn contact uit door tegelijk haar vochtige pruim te penetreren met mijn wijsvinger en er snel een tweede vinger bij te voegen. Ze kijkt even guitig om en zegt knipogend, "Sì, che buono tesoro, leccami lì"

Al snel is ons treintje weer ontbonden en vrijen Sjoukje en Eva met elkaar terwijl ik afwisselend hun natte doosjes uitlik en bef. Eva is voorzien van twee prachtige borsten die wel een kopie lijken van die van Sjoukje en die twee likken elkaars boezems gezellig af. Dan ligt Eva op haar rug en gaat Sjoukje op haar mond zitten. Ik schuif op de natte vagina van mijn schoondochter en schuif heen en weer. Eva buigt zich naar voren en we beginnen elkaar te tongen, terwijl ik wilde smakgeluiden hoor die afkomstig zijn van Sjoukje die zich blijkbaar prima weet te vermaken met de kut van Eva. Dan schuift Sjoukje Eva en mij naast elkaar en terwijl we elkaar druk zoenen en tongen, vingert de vrouw van mijn dochter ons tegelijk. We onderbreken onze sexmarathon even voor een verrukkelijke presceco en wat te eten, want dit soort vrijen is knap inspannend en maakt hogerig. We zien er alledrie bezweet uit en hijgen nog na van al die orgasmes die we hebben afgewerkt. Sjoukje vraagt of Eva ook model heeft gestaan voor mij. "Oh Si," zegt Eva in Engels met een italiaans accent, "I was a naked Ginaconda," lacht ze. Sjoukje kijkt haar vragend aan. "De Mona Lisa heet eigenlijk La Giogonda ," zeg ik, "althans in Frankrijk en Italië. Het is een portret van Lisa del Giocondo, een Italiaanse edelvrouw."

We gaan weer verder. En komen nu bij de hogere erotische kunsten uit, de standjes. Eva is een meesteres in het bedenken van allerlei ingewikkelde constructies waarbij Sjoukje en ik, zich in allerlei bochten moeten wringen, Maar het loont de moeite. Eva;s tong en vingers ziin overal en we komen niets te kort. Maar na een uur of drie zijn we doorweekt van het kutsap en het zweet en ploffen we uitgeput op het eveneens doorweekte bed. Eva zegt dat ze ons nog mee wil nemen voor een uitstapje en even later rijden we in een taxi door nachtelijk Rome. We stoppen bij een villa in de buitenwijken en Eva neemt ons mee naar binnen. Het blijkt een besloten nachtclub voor lesbiennes te zijn en Eva zoent met de imposante barkeepster, die Vero wordt genoemd (eigenlijk Veronique). We krijgen champagne van het huis en horen dan tromgeroffel. Op het kleine toneeltje verschijnt een soldaat die zich rap uitkleedt en dan een zeer mooie jonge vrouw blijkt te zijn. Ze wordt zogenaamd achtervolgt door een aantal 'dorpsmeisjes' die op het toneel seks met haar hebben. Na dit tafereeltje roept Vero "variëe" en dat blijkt het startschot voor een enorme orgie.

Als ik Soof en Belinda heb uitgezwaaid, keer ik terug naar mijn slapende dochter. De kleine Marilyn slaapt als een lieve onschuldige baby de slaap der onschuldigen en beweegt zachtjes in haar dromen. Ik kijk er even verrukt naar. Ze is net zo mooi als haar moeder, die nu in Rome de beest uithangt met mijn moeder. Hoe ingewikkeld kunnen we het maken? Dan hoor ik de deur opengaan en zie Juanita binnen sluipen. "Where have you been?" vraag ik streng. Juanita schrikt. "Oh, hello mrs. Sonja, I am back..." zegt ze. "I can see that," constateer ik nuchter, "where have you been?" "Everywhere, everything all at once," lacht de Mexicaanse. "Very funny," zeg ik, "how long are you planning to stay, this is not a motel, you know..." Juanita knikt, "I am sorry, how is little Marilyn?" Alsof die er op gewacht heeft, gaan haar oogjes open en begint de kleine hartstochtelijk te huilen. Juanita en ik stormen naar het wiegje, en al snel blijkt 'een grote bah' de oorzaak. Professioneel leg ik Marilyn op de commode, verwijder de poeppamper en deponeer die in het vuilnisbakje. Juanita heeft al een schoon exemplaar gepakt en die plak ik rap op de weer schoon gemaakte billetjes van ons wonderkind. Daarna slaapt onze nieuwe wereldster al weer snel in.

Juanita gaat naar haar kamer en ik besluit een tukje te doen op de bank. Als ik weer wakker word, zie ik dat ik twee uur heb geslagen en krijg gelijk een doodschrik. Voor me staat een naakte Juanita en kijkt me schelms aan. "Jezus christus," zeg ik, "How long are you standing there?" "five minutes, signora," glimlacht Juanita, "I had to pee..." Ik kijk naar haar mooie figuurtje, en denk nog even aan de bekentenis die Belinda laatst tegen me deed, dat ze Juanita expres naar ons had gestuurd om te stoken in een goed huwelijk. Niet dat zo iets mogelijk is, maar ik moet toegeven, de Mexicaanse ziet er lekker uit. Ik klop naast op de bank en Juanita komt bij me zitten. Binnen tien seconden zitten we vervolgens te tongen, terwijl mijn handen over haar zachte borsten gaan. Even voor de goede orde. Ik hou van Sjoukje en zal dat blijven doen tot mijn laatste snik, maar ik heb ook mijn behoeftes en nu mijn vrouw de bloemetjes buiten zet met mijn moeder in Rome, mag ik toch wel een keer buiten de pot piesen? Al snel heeft Juanita mij vakkundig van mijn kleding ontdaan en liggen we naakt elkaars kutje te likken in een volmaakte soixante neuf. Mijn tong likt over de enorme opgezwollen schaamlippen en proeft van de stroom kutsap die continu uit het warme kutje stroomt. Ergens in mijn schaamstreek voel ik de lippen van de Mexicaanse au pair mijn schaamlippen beroeren en ik kom spontaan klaar. Kreunend rollen we over het tapijt en al snel zijn we weer aan het tongen.

"Ay caramba," verzucht de Mexicaanse, "this is so wonderfull" We vingeren nu elkaar en ik kies er voor om mijn duim in haar poepgaatje te duwen, terwijl mijn wijsvinger haar clitje beroert. Kreunend komt Juanita klaar. Dan legt ze haar lange benen over mijn schouders en duwt haar nog natte kutje tegen mijn lippen, ik proef weer van haar heerlijke geil dat ziltig smaakt. We worden weer onderbroken door Marilyn die kennelijk of honger heeft of weer een volle luier. Het blijkt allebei te zijn. Terwijl ik haar flesje opwarm, zet Juanita zich aan operatie poepbroek en verschoont onze kleine tiran, die evenlater tevreden zuigt aan haar speentje. Juanita kijkt vertederd toe. "Do you miss, miss Sjoukje," zegt ze als ik mijn kleine meid haar boertje laat maken. "Ofcourse," zeg ik, "I will love her 'til the end of time," "So romantic," zucht de Mexicaanse, "do you love her that much?" "More," zeg ik, "she is my greatest love, and she will always love only me.." "But she has sex with Margot Robbie," begint Juanita, "and with my mother," vul ik aan, "and Debbie and...the list is endless, but that is just sex, there is no love involved." "Oh," zegt Juanita, "and the applies also for our sexual intercourse?" "Correct," zeg ik, "I don't love you, it was just lust..."

Na alle seks met Sjoukje, Kristel en Margot(en niet te vergeten de kamermeisjes) is het wel even wennen in de luxe cel in het FBI kantoor. Margot en ik zijn gescheiden en opgesloten in luxe kamers, meer suites eigenlijk, met televisie een wel voorziene koelkast en drank, het enige wat ontbreekt is een lekkere meid. Dan komt een van de agenten (model klerenkast met crew cut) mij ophalen. Ik ben aangenaam verrast als ik Nathan zie, al herken ik haar amper. We omhelzen elkaar en ze zegt dat ze de advocate is van mij en Margot. "Please don't say anything without me being present," zegt Nathan. Ze bestudeert een map en leest hier en daar stukjes voor. "It's all quiet innocent these accusations, but they are building up a strong case against you both," zegt mijn voormalige bandlid, "trafficking the AI robot over the state border was a bit stupid for a learned person like you..." zegt ze met vilein lachje, "that involved the FBI and these guys are far more clever dan the ordinary cops." Ik wenk haar dichterbij, "I never lend one of the Sjoukjes to anybody," zeg ik, "it's a false accusation..." Nathan knikt. "i will try to find out out what happened..I have the name of your lady friend where they found the AI-Sjoukje."

Als Nathan weg is, word ik weer door de kleerkast met de crew cut opgehaald en naar Collins gebracht. Ik heb al besloten niks te zeggen omdat Nathan nergens is te bekennen. "So, mrs. Debbie are the accommodations to your liking?" "I miss a girl," zeg ik enkel. "You mean a AI-Sjoukje?" zegt Collins uitdagend. "My lawyer is not present," zeg ik, "so I will not answer your questions." Hoe Collins het ook probeert, het kwartier daarop blijf ik zwijgen en herhalen dat Nathan bij het verhoor moet zijn. Uiteindelijk laat hij me gaan en kan ik nog net een 'breaking news' zien. De pers heeft zich massaal gestort op wat the case of the AI-hookers wordt genoemd. Ik voel me gelijk beledigd. Mijn Sjoukjes zijn hoog gekwalificeerde robots en geen E-dellen...

De volgende dag komt Nathan weer, ze kijkt bezorgd. "It is worser than I thought," zegt ze. "What? Why? zeg ik verbaasd. "The Sjoukje that was found over the state line is no. 6969 E - 8," zegt ze. Ik schud mijn hoofd, "that is one of the new models," zeg ik, "I would never had her leave the factory..." "You didn't," zegt Nathan, "I spoke to your friend and she claims that 6969 E - 8 showed up one day, telling her that she was send by you as a gift." "What?" schreeuw ik. "She went on her own?" "Yes, and she is not the only one, I also spoke with the head of your cyborg division and she told me that at least five Sjoukjes left the factory wihout permission. They have managed to retrieve at least four, but number 5 is still awol." "But, but," stamel ik, "that means they operate independently of the factory. They are truly Artificial Intelligences." "I am afraid so," zegt Nathan, "it is bit like that that TV show, Westworld, about robots who operate free from their makers." "You have to inform my daughter and Belinda," zeg ik nerveus, "they need to find number five..."

Kant en leer staan Eva bijzonder goed. Nog beter dan de zomerse jurk die ze tijdens onze rondleiding droeg, of de vermoedelijke zakelijke outfits die ze regelmatig zal dragen. Maar nu dus niet. Hoge hakken, luxe kousen, een superkort leren rokje en heel veel kanten lingerie, compleet met jarretels en al! Eva was al een lust voor het oog, maar nu nog meer. En ook al schijnt ze gewoon getrouwd te zijn met een man, ze is beslist niet vies van de poesjes! Van vrouwen dan bedoel ik daar mee, want haar voorkeur gaat duidelijk verder dan alleen naar onze kutjes. Of eigenlijk heeft ze wat dat betreft geen eens een voorkeur, als het maar met een vrouw is. En waar ze vanmiddag nog onze gids was in de Engelenburcht, nu is ze wederom onze gids, maar dan in bed en voor al onze seksstandjes. Want dat wij niet haar eerste veroveringen ooit zijn, dat blijkt maar al te snel. Het ene standje is nog ingewikkelder dan het andere. Als ik ooit iemand nodig om een spannende choreografie te schrijven voor mijn cheerleaders, dan zal ik nog eens aan haar denken, hihihi.

Vindingrijkheid en variatie, daar gaat het Eva vooral om. De complexiteit van sommige bizarre standjes is daaraan ondergeschikt. En het is allemaal even lekker! Soms ben ik alleen met haar en mag Kristel alleen maar toekijken. Het andere moment kijkt Eva toe hoe mijn schoonmoeder het op haar aanwijzingen met elkaar doen en dan weer zijn het Kristel en Eva samen en ben ik de toeschouwer. Maar het leukst zijn toch wel de echte triootjes, waarbij we alle drie betrokken zijn en Eva meestal geldt als stralend en/of spuitend) middelpunt. Persoonlijk hoogtepuntje vond ik denk ik toch wel toen ik wijdbeens op mijn rug lag en Eva plat bovenop me kwam liggen. Heerlijk met elkaar zoenen en haar borsten die zwaar over de mijne sleepten. Maar het was toen Kristel die dit standje compleet maakte, door op haar buik achter ons te liggen, met haar billen naar onze kutjes toe. Daar wist Eva wel wat voor: een flexibele dong in mijn poesje en het andere uiteinde in het kutje van mijn schoonmoeder, terwijl ze zelfs ook een flexibele dong in haar dong stak en het andere uiteinde in Kristels aars wist te steken. Eva lag op mij en we genoten ervan om onze gevulde spleetjes tegen elkaar te wrijven, terwijl Kristel kermend genoot van haar dubbele penetratie. Ik geloof dat we daarna bijna een uur lang dit standje hebben herhaald in alle denkbare combinaties terwijl ook elk van onze gaatjes op diverse manieren werd gevuld.

Het matras was zelfs verzadigd met onze sappen en kon de eerstkomende uren beslist worden gebruikt om te slapen. Die moest eerst een tijdje drogen. Je kan moeilijk de schoonmaakster vragen voor een nieuw matras en beddengoed omdat je “een (on)gelukje” hebt gehad?
Eva staat erop dat ze ons mee de stad in mag nemen. En ja, wie zijn wij dan om dat onze gids te weigeren? De vrouw, die in het verleden zelfs ook wat modellenwerk voor Kristel heeft gedaan, neemt ons mee naar de Romeinse buitenwijken. We belanden bij een schitterende villa, wat de natuurlijke evolutie van het pottencafé blijkt te zijn. Echt achterlijk sjieke en luxe tent, waar the sky the limit is. Het enige nadeel van deze sjieke tent is het toch best wel discriminerende toegangsbeleid. Kijk, dat mannen (zelfs geen gay), worden toegelaten, daar kan ik nog wel inkomen. Je moet vrouw zijn en op vallen vrouwen vallen. Anders heb je er gewoon niets te zoeken. Het is geen apies kijken daar binnen hoor! Maar wat natuurlijk best wel lullig is, als je niet zo heel erg knap bent of weinig uitstraling hebt, dat je dan gewoon niet naar binnen mag! Best gemeen natuurlijk, want die lelijke horken willen ook wel eens mooie meiden zien en proberen aan de haak te slaan. Voordeel gelijk is dan weer wel dat als je eenmaal binnen bent, je omringd bent door stuk voor stuk lesbische schoonheden.
Bijna komen wij niet binnen! Nee joh, geintje! Toen we daar voor de deur stonden, hadden we geen keuze. Zelfs als we helemaal niet wilden, dan nog hadden we naar binnen gemoeten, want daarvoor waren we te mooi.
Eva blijkt hier een graag geziene gast te zijn (en terecht…), loopt direct rechtstreeks op de imposante barkeepster af en begint haar uitvoerig te tongzoenen. De barkeepster, die Vero (kort voor Veronique) heet, hangt over de bar en leunt met haar heerlijke volle borsten op het houten gelakte barblad. Het onbelemmerde uitzicht onder haar rokje via de spiegels achter haar is voor ons een leuke bijkomstigheid. Vero is niet alleen een barkeepster hier, het is ook haar toko! Zij is hier de spin in het web. Een zwarte weduwe in dit geval, die de mannetjes na de daad had opgegeten en uiteindelijk maar had besloten haar pijlen (lees: tieten) op haar eigen geslacht te gaan richten. En dat gaat haar zeer goed af! De welkomszoen van Eva leverde ons in elk geval champagne van het huis op. Dan volgt er na een tijdje het nodige tromgeroffel. Op het kleine toneeltje verschijnt een soldaat die zich rap uitkleedt en dan een zeer mooie jonge vrouw blijkt te zijn. Meteen weet ik wat ik wil. Als actrice bedoel ik. Niet vanwege het prachtige naakte schepsel op het toneel. Nou ja, ook wel natuurlijk, maar niet als hoofdzaak.
Mijn rol als Marilyn Monroe was uiterst succesvol en heeft me zelfs dat felbegeerde beeldje opgeleverd. Maar de geschiedenis kende nog twee van dergelijke vrouwen: Aphrodite en niet te vergeten Cleopatra. Die twee vrouwen zou ik ook nog wel eens heel graag willen vertolken. Net zoals dat ik misschien ooit nog wel in een biopic over Madonna zou willen stralen. Net als ik daar wat over zit te mijmeren, nippend van mijn champagne, roept Vero "variëe". Chaos alom en een krioelende menigte van de mooiste dames op het podium, want dit “variée” bleek niets minder te zijn dan het startschot voor een enorme orgie. Alsof de modellen van Victoria Secret (maar dan wel iets minder eng mager), samen met alle modellen van Sports Illustrated in de Playboy Mansion zijn beland. De ene griet nog knapper en geiler dan de ander. Even kijk ik mijn ogen uit en laat alles op me inwerken. Er ontstaat zelfs een pornografische polonaise, een lange slang van naakte vrouwen die aan de kut of kont van hun voorganger likt, hetzij zittend op hun knieën, hetzij wijdbeens liggend op hun rug. En wie anders dan mijn eigen schoonmoeder is het hoofd van de slang! De slang wordt langer en langer en kronkelt door de hele club. “Aint you gonna joint hem?”, vraagt Eva mij verbaasd, ook al heeft ze het op dit moment zelf veel te druk met Vero, die haar shirtje heeft uitgetrokken en een stel jaloersmakende tieten in Eva’s mond legt. “Oh I will, but I’m just enjoying the view!”, zeg ik gelaten, terwijl ik feitelijk niets anders doe dan het geschikte moment om aan te schuiven af te wachten. Ik wil namelijk voor of achter die ene specifieke roodharige dame plaatsnemen. En zolang zij nog vanaf de kant toekijkt, doe ik dat dus ook.

Eindelijk staat de roodharige op en zet zich op haar knieën neer achter een bepaalde dame. Ik vlieg overeind, deel hier en daar een bodycheck uit aan dames die hetzelfde lijken te denken en doen als ik en eis de overwinning op. Met het schitterende poesje van de roodharige als trofee. Alles leuk en aardig, maar je moet niet in mijn wijk gaan lopen fucken. Ik ben absoluut geen verwend nest, maar ik krijg wel gewoon altijd mijn zin. Goedschiks of kwaadschiks, zeker als ik mijn zinnen op een specifieke doos heb gezet.
Nu ken ik het hoofd van deze slang als geen ander en weet ik dat Kristel er stiekem ook wel weer van baalt dat ze het hoofd van de slang is. Want de kop, die heeft natuurlijk alleen maar een lichaam achter zich. Kristel wordt zelf wel gelikt, maar heeft zelf niets voor haar zitten of liggen om haar tong even lekker in te steken. Het arme schaap, hihihi!
Door de enorme hoeveelheid vrouwen die inmiddels deelnemen aan deze lesbische slang, kan ik er voor zorgen dat ik meer en meer weer richting Kristel beweeg. Met nog slechts twee vrouwen achter me in de juiste richting, moeten we volgens mij de kring wel rond kunnen krijgen. “Please Eve, help us out here. Let’s circle up for Kristel so she can eat some pussy or anal snack herself as well”, hijg ik tegen Eva, vol in de kut en kont van de roodharige schoonheid voor me. Dat idee staat de dames wel aan, waarop Veronique en Eva samen bij ons gaan zitten. “I love your trained ass”, hijgt Eva achter me en boort haar tong zo diep mogelijk in mijn verlangende rectum. Als eigenaresse van dit geweldige speelhuis heeft Vero de eer om de ketting rond te maken. “All yours honey”, hoor ik Vero hijgen tegen mijn schoonmoeder, gevolgd door een oorverdovend smakken aan kutjes van zowel Kristel als Veronique. Alsof deze slang van naakte vrouwenlichamen echt tot leven komt, golven de orgasmes door de ketting heen. Uiteraard moet er vanavond ook geld verdiend worden, in elk geval door Veronique, dus wordt de likkende polonaise uiteindelijk opgebroken en kan iedereen weer wat te drinken nemen.
Zodra de eerste dames zich van het nodige vocht hebben voorzien, liggen enkele al snel weer op het podium te rollebollen met elkaar. Een goed voorbeeld doet goed volgen, dus slaan steeds meer vrouwen lippen ineen. Overal in de club reizen de lesbische duootjes of een enkel triootje als paddenstoelen uit de grond. En langzaam smelten die stelletjes dan weer samen met nabij gelegen stelletje en begint er nu een echt orgie te ontstaan.

Opeens word ik stevig van achteren beetgepakt en voel ik tanden teder in mijn blote schouder bijten. “Wanna join them with me?”, vraagt de sensuele stem hijgerig, terwijl ze rustig aan mijn schouder blijft staan knabbelen.
Het is de roodharige schoonheid, de vrouw voor me in de menselijke slang. Natuurlijk wil ik dat wel met haar. Graag zelfs. Ze mag dan wat jonger zijn dan de vrouwen die doorgaans mijn hart sneller laten kloppen, maar ze is nog altijd tussen de 30 en 35, dus echt nog wel aanzienlijk ouder dan ik ben.
“I just adore your rusty roof”, lach ik tegen haar en streel haar door haar lange roodbruine haren. “Rusty roofs lead to wet basements… And thanks to you my basement and floated right now”, lacht ze terug, “I’m Lynn by the way”. “Hi, I’m Sjoukje”, reageer ik. “I know sweetie. We all know. Everybody knows! You’re fucking famous!”, lacht ze.
Lynn en ik beginnen onze ondergelopen keldertjes te verkennen, vrijen langdurig en wild in een grootse lesbische orgie. Vele handen (en tongen) maken licht werk en wanneer Lynn en ik met behulp van talloze dames onze ondergelopen keldertjes hebben weten droog te pompen, zitten we uitgeput aan de bar van de champagne te genieten.
Op het podium heeft Kristel zich verzekerd van de nodige aandacht en is omringd door een schare aan bloedmooie meiden. In ruil voor een vol glas champagne is Kristel bereid het kutje of kontje van de gewillige dame te verwennen en ze lijkt voorlopig nog niet van plan om hiermee te stoppen. Nee, Kristel gaat denk ik pas terug naar het hotel als ze of alle kutjes en kontjes van de aanwezige dames heeft genoten of als de champagne op is. Het is haast niet te bevatten waar die vrouw nog zoveel energie vandaag weet te toveren.

“She’s an amazing woman, your girlfriend”, gebaard Lynn naar Kristel. “She’s not my girlfriend hun”, zeg ik en sla Kristel gade. “She’s not? Is she your wife then?”, vraagt ze belangstellend. “Nope, she’s my mother-in-law. And she’s the best one any naughty girl can wish”. Voor ik er erg in heb, zit Lynn me weer te zoenen en laait de passie tussen ons weer op. Midden op de bar geven we ons helemaal aan elkaar. Dames die willen kunnen gratis een vleugje nectar bij ons halen (of met hun glas opvangen beter gezegd, want het gaat er niet echt gecontroleerd aan toe op dit moment, hihihi) en vermengen met nog meer champagne. Zelfs tijdens de seks lult die meid nog aan een stuk door en moet ik soms echt mijn tiet, tong of kut in haar waffel proppen om haar het zwijgen op te leggen. Maar zodoende kom ik er dus wel achter dat ze voluit Lynn Cherie heet, en een piepklein boetiekje in ondergoed in het wat duurdere segment heeft. Ze heeft haar eigen ontwerpen, haar eigen merk. Een soort Marlies Dekkers, maar dan met een meer pakkende naam denk ik: Lynn Cherie… lingerie.. snappez vous? En of ze mij wat van die lynncherie mag opsturen en of ik dan promo meisje voor haar wil worden als die lingerie mij bevalt. Eigenlijk bevalt het mij veel meer als vrouwen als Lynn Cherie mijn lingerie uittrekken in plaats van mij het willen aantrekken, maar vooruit. Ze denkt dat ze met mijn hulp, ik als nieuwe gezicht van haar merk, een mooie springplank naar de States heeft, waar ze uiteindelijk toch wel graag zou willen doorbreken.

Ik besluit het hier voor gezien te houden en nodig Lynn mee uit naar het hotel. We hebben denk ik nog wel het nodige te “bespreken”. Ik neem afscheid van Kristel, die duidelijk nog niet uitgefeest is hier. “Maak je om mama maar geen zorgen meid, ik kom wel thuis. Ik heb Eva nog hè”, stelt Kristel me gerust. Een taxi brengt ons naar het hotel en op de kamer hebben Lynn en ik nogmaals beestachtige seks. Lynn laat me het nodige van haar merk zien, op haar telefoon, en heeft me daarmee al snel verovert. “Honey, let’s have some more amazing sex before I make you a great offer”, stel ik voor. En amazing werd het zeker, want we moesten zelfs de lege champagnefles gebruiken tijdens ons hete spel.
Uren later, het licht valt al door de gordijnen naar binnen, liggen we uitgeput op bed en draaien mijn vingertoppen cirkeltjes rond haar mooie tepelhoven. “About your business. I can be much more than just an image to your brand”, stel ik haar voor. Lynn kijkt geïnteresseerd terug. “I like your style. I like your vision. I like you”, zeg ik en wacht even. “We have some pretty good contacts in real estate over in LA, so I might be able to get you a AAA-spot location for your new store in LA”, zeg ik haar. Ze kijkt blij, maar realiseert zich ook vrijwel meteen dat een dergelijke locatie onbetaalbaar is voor haar als nieuwe vestiging. “Don’t worry about that hun. If we do find something amazing, I’ll buy it and you can use it for free. And yes, I’d love to be the new face of your brand. Although I have to discuss it with my managers of course. And with my wife of course, regarding my personal investment in your brand”, leg ik haar tot haar grote verrassing uit.
“And what do you want in return?”, vraagt ze alleen maar. “That’s the thing I have to discuss with my wife. Sonja can determine the conditions for that, “at the moment we have no nanny, so I hope you love kids. Marilyn is pretty easy goin’, but I need to take care of her sometimes while I’m at work. I’d mean the world to me of you can help me out with her every now and then. And you have to meet my wifey. The two of you will get along perfect I guess”, zeg ik en kus Lynn teder. “Won’t she be jealous. Will she know what happened between you and me? Won’t she see me as another competitor over her trophy wife?”, vraagt Lynn dan zenuwachtig. “No offence hun, but you’re no competition for my Sonja. Sonja is unique and I’d rather die than falling in love with another woman. That woman is my sole purpose of existing and now force known to mankind can drive us apart”, maak ik haar meteen heel duidelijk. Ja, dat ze zich straks niet opeens met valse hoop in Amerika gaat vestigen en dan boos op me is over onduidelijk signalen die ik al dan niet zou hebben afgegeven. Daar zit ik helemaal niet op te wachten. .
Nog eenmaal vrijen Lynn en ik met elkaar en gaan dan tukken. Als ik straks weer wakker ben zal ik Sonja inlichten over mijn plannen. En even vragen of ze inmiddels al iets heeft gehoord van Juanita. Want dat die zo lang van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen, dat zint me echt helemaal niks…

Als Sjoukje belt zit ik net te brainstormen met mezelf over een nieuw scenario. Het is bijna half elf in de avond en gezien het tijdverschil met Italië van negen uur is het daar half acht in de morgen. "Hé schoonheid," zeg ik, "en hoe bevalt Rome?" "Pico bello," zegt mijn jonge vrouw, "vermaak je je een beetje?" Ik vertel over mijn avontuurtje met Juanita. "Zooo," zegt Sjouk, "toe maar, en blijft ze?" "Geen idee," zeg ik, "ze is weer verdwenen, hoezo?" "Ik heb een nieuwe nanny gevonden. Lynn, lekker wijf, chique, roodharig, ze ontwerpt en produceert haar eigen lingerie. Ik kwam haar tegen op een orgie." Ondanks mijn jaloezie moet ik toch lachen. Sjoukje is zo seksueel gedreven dat het me verbaast zou hebben als ze niet op een orgie zou zijn geweest. "Mama ook?" "Die is er nog," lacht Sjoukje, "ik ben met Lynn in het hotel. Ze wil mij als model voor haar modemerk. Mooi klusje voor Belinda en Sophie..." "Die hebben het erg druk en ik vertel over hun zoektocht naar Sjoukje number five die ontbreekt. "Die AI'tjes zijn inmiddels geëvolueerd," ga ik verder, ze zijn zelfstandig op reis, maar de FBI gelooft dat niet en denkt dat Margot en Debbie ze uitgestuurd hebben." Sjoukje kan er wel om lachen. "Ik wil graag investeren in Lynn Cherie en jij moet een paar spotjes schrijven en regisseren." Ik barst in lachen uit. Lynn Cherie hoe verzint die nieuwe lover van Sjoukje het. "Doe ik," zeg ik en ik zal Belinda en Sjoukje vragen om een contract op te maken, maar heeft Lynn wel tijd om nanny te worden?" "Oh dat lukt wel," zegt Sjoukje, "Marilyn is zo rustig en Lynn komt intern, kunnen we ook eens een triootje doen." Ik knik. "Ik ben trouwens klaar met de film, maar zit alweer te denken aan een nieuwe film, zei je niet dat je ooit eens een biopic over Madonna wilde maken?" "Eh ja," zegt Sjoukje, "of een over Aphrodite of Cleopatra." "Hum, lijkt me prima," zeg ik. "Ik zal Eva het goede nieuws mededelen," zegt Sjoukje. "Is goed," zeg ik, "en vergeet je mama niet? Margot heeft het privé-vliegtuig weer naar Rome gestuurd, aangezien ze nog altijd in beperking zit."

Ik bel met Belinda. De telefoon gaat lang over en dan hoor ik een hoop geraas van verkeer, babygekrijs en de stem van Belinda. "Ja, wat mot je?" "Hebben jullie even tijd?" vraag ik liefjes. Belinda uit een enorme vloek en gelijk hoor ik Sofie schreeuwen. "Vloek niet zo, de kinderen luisteren ook..." "Nee, we hebben geen tijd," zegt Belinda, "I am on a mission from Debbie, find number five." "Hebben jullie die ontbrekende robot nog altijd niet?" grijns ik. "Nee!" schreeuwt Belinda, "en het is verschrikkelijk. Volgens Debbie en haar 'automonteurs' in Silicon Valley zijn die robots echte Artficial Intellligences geworden. Het zijn zelfstandig functionerende robots met het uiterlijk van een van Hollywoods hotste filmsterren van dit moment," zegt ze, "en oh ja, ik zou maar komen helpen zoeken, want ze vonden die andere vier bij captains of industry, politici en hoge politiefunctionarissen. Tot nu toe konden we er ons nog uit redden met het smoesje dat het look-a-likes van Sjoukjes zijn die het een beetje hoog in hun bol hebben gekregen en zich uitgeven voor Sjoukje van Ravenstein-De Graaff, maar number five ontketent misschien wereldoorlog 3 of grabs Trump by the dickie of veroorzaakt een Wall street crash. Ze zijn volkomen onberekenbaar."

Ik ontmoet mijn 'partners in crime' bij een Burger King in downtown Hollywood. Belinda heeft een vreetkick en verslindt tot afgrijzen van haar vrouw twee enorme hamburgers en loert al naar de derde. "Dat doet ze altijd," zegt Soof met een wanhoop in haar stem, "vreten als ze problemen heeft. We maken een plan de campagne. We moeten nummer 5 vinden voordat een robot met het gezicht van Sjoukje iets verschrikkelijks gaat uithalen. Maar het is als een naald in een hooiberg. Ze kan overal zitten. "We hebben één kans," zegt Belinda met een volle mond. "Een van die technici van het bedrijf van schoonmama belde ons net, dat ze de chip van nummer 5 kunnen tracken. We zaten net te wachten op verdere berichten." De telefoon van Soof gaat. "Hello," zegt ze, "yes...what...where...? OK we will try to locate her...yes we will let you know...how can we disconnect her?...ok, thanks..." Ze verbreekt de verbinding en kijkt ons aan. "Ze hebben number 5 gevonden, althand de chip, en die hebben ze kunnen tracken in de villa van Clint Gonzalez..." Ik kijk haar niet begrijpend aan. "Wie is Clint Gonzalez?" "Dat is de quarterback van de LA Rams," zegt Belinda en schrokt haar derde hamburger weg en die villa is in de Hollywood Hills. "Ga je mee?" In de Beast scheuren we naar de villa van de American footballspeler. Achter in de Beast liggen onze spruitjes Marilyn, Margot en Robbie vredig te slapen onder toezicht van Rosita. "Hoe schakelen we die troela uit?" vraag ik aan Sofie. "Onder haar rechteroksel zit onder haar huid een kill switch," zegt Soof, "kwestie van even de schakelaar overhalen."

Ik voel me net een of andere overheidsagent in een blockbuster action thriller, zoals Leathal weapon of Die hard. Of een van de agents of Shield die ook hun portie robots en cyborgs op hun pad vonden. We lopen met zijn drietjes netjes naar de ingang, maar in plaats van dat we de deur intrappen en met getrokken pistool naar binnen stormen, druk ik even netjes op de deurbeul. Er doet een vrouw open die zo op Sjoukje lijkt dat Sonja spontaan een gil geeft. "Ma..ma...maar dat is..." stamelt ze. "Are you number 6870 A - 5?" vraag ik streng aan de nep Sjoukje. Kennelijk overvallen we haar, want ze knikt geluidloos van ja." "FBI," zeg ik en toon snel mijn pasje van de supermarkt. "Belinda..." hoor ik Soof al weer zuchten. Ik weet het ik zou niet meer liegen, maar nood breekt wet. Voor SuperSjoukje op mijn pasje kan kijken, berg ik het plastic al weer op. "I am special agent Breckenridge," fantaseer ik door, "and you under arrest..." "OK, ok," zegt nep Sjoukje, "ik ga wel mee, ik was die spierbundel toch al zat.." "Maar je spreekt Nederlands," zegt Sonja nog altijd beduusd, "en met haar stem.." "Ik spreek vijf talen vloeiend," zegt 6870 A-5, "en ik ben getraind in het Mata Hari protocol..." "Wat is dat nou weer?" zegt Son verbaasd. "Verleidingstechnieken," zegt de nepperd. We nemen haar mee naar de Beast, waar ze wel vreemd opkijkt van de aanwezige baby's en hun nanny. Ik keten haar met haar met een handboei vast aan de stoelleuning en zeg, "New FBI policy," probeer ik nog de schijn op te houden."The mothers under us are allowed to take the baby's to the day care in the car." "Je hoeft me echt niet te bedonderen," lacht de valse Sjoukje, "ik weet dat jij Belinda bent en die twee zijn Sonja en Soof. Ik heb een enorm geheugenbestand met foto's, documenten en video's." Soof start the Beast en we rijden naar het bedrijf van Debbie. Daar laden we 6870 A-5 uit en dragen haar over aan de verantwoordelijke technici.

"Do you know what happened with the fake Sjoukjes?" vraag ik belangstellend. De technicus knikt. "A defect chip in the mother computer," zegt hij, "we have to replace all the chips in the Sjoukjes by hand, the job is nearly done. Thank you, you have saved our company." Ik knik en kijk even naar de rij Sjoukjes die voor zich uit staan te staren. "We have reprogrammed them," verduidelijkt de technicus, "for the time being that are switched off." Ik loop weer terug naar mijn team en Soof start The Beast. "Het is bijna niet voor te stellen," zucht Sonja, "die robot leek sprekend op Sjoukje." "Waarom huur je er niet een?" grap ik, "tot de echte terug is?" "Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt," zegt Son verschrikt, "stel je voor dat ik er ook een krijg met een pik..." We rijden door naar het FBI kantoor om mijn schoonmoeder het goede nieuws mede te delen. Debbie kijkt ons verwachtingsvol aan. "En?" vraagt ze. "Gelukt," zeg ik, "het verloren schaap is terug, ze verveelde zich duidelijk." "En nu?" vraagt Debbie, "ze zijn op non-actief gesteld," zeg ik. "Prima," zegt Debbie.

Als we weg willen gaan, vraagt Collins of we nog even willen binnen komen. Even ben ik bang dat het gaat om het feit dat ik me voor FBI agent heb uitgegeven, maar gelukkig heeft hij het daar niet over. "We will release your mother and mrs. Robbie as soon as possible. So far it seems that the DA is dropping the case of sexual misconduct and it looks like the Sjoukje over the state border was a wrong delivery. So there are no charges left." Opgelucht verlaten we het kantoor en neemt Sonja ons mee naar een Diner om mijn vreetkick te bevredigen. Terwijl ik vol verwachting mijn hamburger opstapel om maar niet de verwijtende blikken van Soof te zien, begint Sonja over zaken. "Sjoukje wil een zaakje beginnen," zegt ze, "Ene Lynn Cherie ontwerpt en fabriceert sexy lingerie en vroeg Sjouk om model te zijn voor de verkoop. Nu wil mijn schatje de boel financieren en mede-eigenaar worden en uiteraard reclame maken. Ik mag de spotjes schrijven en opnemen. Dus meiden, werk aan de winkel. Ik heb een leuk pandje nodig in een leuke wijk, materialen, een studio om de spotjes op te nemen. Contracten voor de joint venture tussen Sjoukje en Lynn en contracten voor de opnames van de spotjes. Ik verslik me in een broodje hamburger en Soof beukt me behulpzaam op mijn rug. "Meen je dat nou?" zeg ik nog na schokkend, "Lynn Cherie? Heet dat wijf echt zo? En wat is haar tegenprestatie? "Ze wordt onze nieuwe Nanny," zeg ik, "want Juanita is duidelijk met haar hoofd ergens anders..."

Lynn is een heerlijke meid met wie ik geweldige tijd in bed beleef. Zonder na te denken over ieder tijdsverschil tussen Rome en L.A. bel ik meteen Sonja als ik weer wakker ben. Ik had het eigenlijk eerder willen doen, maar daarvoor had Lynn me net iets te veel uitgeput.
Tot mijn grote verbazing (en tevredenheid) blijkt Juanita weer bovenwater te zijn. En dat ze dan meteen haar kans schoon ziet nu ik even in Europa ben om met mijn vrouw de koffer in te duiken, dat moet kunnen. Zelf ben ik immers geen haar beter, als ik zo na de roodharige schoonheid in mijn bed kijk…
Ik word bijna sentimenteel als ik de stem van mijn vrouw hoor. Ik mis haar best. Als ik haar dan vertel over Lynn, de exclusieve orgie waar ik haar heb leren kennen, Eva, Kristel en Rome zelf, bemerk ik toch wel enige jaloerse klanken in haar stem. Maar zij heeft Juanita, al weet niemand voor hoe lang. Opgetogen vertel ik Sonja over mijn voornemens wat betreft de business case van Lynn Cherie. Ik mag dan wel oppassen dat ik zelf niet onze grootste afnemer wordt, met al die leuke setjes waarmee ik Sonja kan verrassen.
We kletsen nog zeker een uur lang door over allerlei zakelijk issues die spelen en natuurlijk wil Sonja maar wat graag helpen met het schrijven van pakkende commercials voor Lynn Cherie (god, wat ligt die naam lekker in de bek; je zou ‘m bijna gaan claimen) en het schrijven van scenario’s voor de meest begerenswaardige vrouwen uit de geschiedenis. “Maar ik was al begonnen aan een biopic over de queen of pop, daar had jij toch ook wel oren naar?”, zegt Sonja dan. “Ja tuurlijk wil ik dat. GAAF!!! Als ik maar niet echt hoef te zingen”, reageer ik meteen weer kinderlijk enthousiast.

“Hoe is nou met Debbie en Margot?”, vraag ik tot slot. Niet best zo blijkt. Beide dames zitten nog steeds in hechtenis en worden aangeklaagd voor een waslijst aan overtredingen. Dat hele gedoe met onzedelijk gedrag en bla bla bla was nog de minst erge van allemaal. Want kennelijk mogen dergelijk veredelde robots niet zonder expliciete toestemming en de noodzakelijk bijbehorende papieren over de staatsgrenzen vervoerd worden. Hoe kneuterig kan je zijn Amerika???
Dat een groepje sexbots deelneemt aan een professionele football competitie (wat feitelijk je reinste competitievervalsing is), dat is prima, maar als zo’n ding 1 stap over een denkbeeldige scheidingslijn zet, dan breekt meteen weer de hondenziekte uit. Zo’n moeilijk land af en toe joh, echt niet normaal. Het wordt ’s hoogtijd dat die pannenkoek met die hamster op z’n kop in dat Witte Huis een goed wordt aangesproken. Maar wie… Maar wie… Zeg me toch wie dat zou moeten doen. Denk denk denk… Ooh oké, voor het behoud van democratie en gerechtigheid offer ik me wel weer op. Maar niet meteen morgen hoor. Over een paar weken of zo. Ik zit nu nog in Rome en moet eerst goedmaakseks met Sonja hebben. En er moet gewerkt worden. “Make America normal again” luidt mijn motto, voor zover Amerika ooit normaal is geweest. Want… with white power comes great responsibility. Oh shit, dat was een typfoutje hoor. With great power moet dat zijn. Een superheldenkreet die mij op het heerlijke lijf is geschreven. Maar ik ga natuurlijk in zo’n ultra strak spiderwoman pakje naar de Oral Office toe om Trump op z’n sodeflikker te geven. Ehh Sjoukje… Dat ding heet de Oval Office, niet de Oral Office… Ja ja, dat weet ik… Maar wacht maar tot ik daar klaar ben. Dan zullen ze die naam echt wel veranderen. En hoe denk je dan in dat Witte Huis binnen te komen, in de Oval Office bij mijnheer D. Trump? Dat denken jullie toch? Of niet soms? Nou, laat dat maar aan jullie Sjoukje over, want dat heb ik alleen al tijdens het opschrijven van dit plannetje bedacht. Dus dat komt wel goed, maar je daar maar geen zorgen om.

En terwijl ik dit allemaal zit te brainstormen en met Sonja zit te bespreken, wordt Lynn langzaam aan wakker in haar Eva’s kostuum. Haha, wel grappig… Lynn, die wakker wordt in het kostuum van Eva… Want Eva (als die ooit eens uitgefeest is met Vero en mijn schoonmoeder) zou theoretisch ook wakker kunnen worden een kostuum van Lynn. Als ze wakker wordt in haar Lynncherie, voor zover je lingerie een kostuum kunt noemen natuurlijk. Maar toch, een Lynn’s kostuum… Whatever…
“Good morning sexy”, lach ik tegen de vrouw als ik heb opgehangen. Of eigenlijk had Sonja opgehangen, want die moest de wereld redden van een vermiste Sjoukje Superbot die Debbie en Margot in de problemen had gebracht. Of ze moest zich gewoon nog even door Juanita laten verwennen voordat die mogelijk weer met de noorderzon is vertrokken. Al had ze daarvoor natuurlijk helemaal niet op hoeven hangen, maar had ik graag meegeluisterd en de telefoon gewoon op speaker gezet. Een paar minuten later staan Lynn en ik samen onder de douche elkaar hartstochtelijk te verwennen en wakker te vingeren. Ik vertel haar het goede nieuws dat Sonja net als ik wel enthousiast is over haar plannen en mijn voorstel en als dank krijg ik een heerlijke golf melkachtige nectar over mijn gelaat uitgestort van haar als ik op mijn knieën voor haar zit en van haar grotje zit te snoepen.
Ik hoop wel dat Kristel een beetje snel weer thuis komt, want Rome ligt er (net als Lynn) weer prachtig bij deze ochtend en ik kan niet wachten om er weer meer van te zien. Vandaag staan de Sint Pieter en het machtige oude Colosseum op de agenda. Die gedachten alleen al maken me een beetje geil… Owja… dan moet ik me wel een beetje fatsoenlijk kleden vandaag (geen blote schouders, een niet te kort rokje), want anders mag ik vast niet bij de Paus op bezoek komen. Ik hoop maar dat er iets in mijn garderobe zit dat meneer Leo XIV acceptabel genoeg vindt…

Moe maar voldaan kom ik in de middag terug in het hotel. Sjoukje staat te zoenen met een schoonheid. "Hum, hum," zeg ik. Schalks kijkt mijn schoondochter me aan. "Lynn, this is Kris my mother in law, and Kris this is Lynn Cherie my future businesspartner and nanny for Marilyn. Ik schiet in de lach. "Lynn Cherie," zeg ik grijnzend, "Nice to meet you..." Lynn is absoluut niet beledigd. Als ik vraag om welke business het gaat, toont Sjoukje een prachtig lingerie setje (aan haar lichaam uiteraard...). "Wow," zeg ik, "wat kost dat?" Lynn haalt haar schouders op. "We have to work that out," helpt Sjoukje haar, "can you design the logo, Kris?" Ik knik. "Ofcourse," zeg ik, "but we have a date with the St. Peter first..." Sjoukje en Lynn zoenen elkaar ten afscheid en ik ga douchen. Als ik terug kom ligt er voor mij ook een lingeriesetje klaar. "Cadeautje van Lynn," zegt Sjoukje, "ik denk dat we Belinda en Soof er bij moeten halen, want Lynn en ik zijn niet zo zakelijk." Ik knik. Even later brengt een taxi ons naar het Vaticaan. De St. Pieter is prachtig, ooit ontworpen door Michelangelo. Ik neem Sjoukje mee naar het praalgraf van Paus Julius II. Daar pronkt de Mozes van Michelangelo. "Toen Michelangelo het beeld af, gaat het verhaal dat hij er met een beitel op sloeg en schreeuwde, "spreek!" Als je goed kijkt zie je dat Mozes twee horentjes heeft. Dat baseerde de beeldhouwer op hoofdstuk 34 van de Exodus in de chapter 34 of Exodus in de Vulgaat, de latijns vertaling van de Bijbel in die tijd. Vermoedelijk is het een foutje in de vertaling." Sjoukje bekijkt het beeld. "Het is mooi." zegt ze. "Ja," zeg ik. "Michelangelo was een meester, volgens hem bevatte het oorspronkelijke blok marmer het beeld al en was het aan hem om het overbodige marmer weg te hakken." We lopen door en komen in de Sixtijnse Kapel. Ik wijs omhoog. "Het plafond was oorspronkelijk azuurblauw geschilderd en met gouden sterren gedecoreerd," zeg ik, "maar paus Julius II besloot in 1508 dat er een nieuw fresco geschilderd moest worden. Hij contracteerde Michelangelo, hoewel deze zich tot dan toe vooral met beeldhouwen bezig had gehouden. Michelangelo schilderde de fresco's tussen 1508 en 1512 voor een bedrag van 3000 dukaten. Om het gewelf te kunnen beschilderen, had Michelangelo een steiger nodig. De architect Bramante stelde voor om er een te bouwen die kon worden opgehangen aan het gewelf, maar Michelangelo dacht dat dit gaten zou achterlaten, en bouwde daarom zijn eigen steiger. Na het wegbeitelen van het oude fresco werd een nieuwe pleisterlaag aangebracht waarop Michelangelo zijn voorstellingen schilderde. De opdracht van de paus was om de twaalf apostelen te schilderen, maar Michelangelo deed dit voorstel zelf af als "armoedig". Hoewel de kunstenaar zelf altijd beweerde dat hij daarna van de paus qua ontwerp de vrije hand kreeg "om te doen wat ik zelf wilde", vermoedt men tegenwoordig dat hij uit de kring rond de paus advies heeft gehad rond de Bijbelse invulling van het fresco." We kijken omhoog naar de prachtige schilderingen. "Toen Michelangelo klaar was met het gewelf," vervolg ik, "had hij meer dan 300 figuren geschilderd. In het midden bevindt zich het bekendste onderdeel van het fresco: De Schepping, waarop te zien is hoe God Adam het leven geeft." "Ja, die ken ik," zegt Sjoukje enthousiast.

Als we klaar zijn met de bezichtiging lopen we naar een eettentje en eten pizza en drinken lambrusco. "Toen ik nog kunstgeschiedenis studeerde, at ik vaak in dit soort tentjes," zeg ik. "Ze zijn goedkoop en het eten is heel lekker." "Ga je me nog als Aphrodite schilderen?" vraagt Sjoukje. "Ja." zeg ik, "maar eerst het logo. Kan die Lynn trouwens de States wel in?" "Ze heeft een green card," zegt Sjoukje, "ze was al van plan om naar LA te verkassen." We gaan terug naar het hotel. Daar trek ik mijn lingeriesetje aan en net als Lynn binnenkomt trek ik Sjoukje het bed in. "Come on Lynn join us!" roep ik. Even later liggen we in een adembenemend triootje te likken, te vingeren en te rimmen. Lynn is duidelijk onder de indruk van mijn tieten. "Your bra fits excellent," zeg ik. Ze kleurt van het compliment. Als we weer uit bed zijn, gaan we een espresso drinken en vertellen de meiden enthousiast over hun plannen voor Lynn Cherie, het nieuwe modemerk...

Those fuckin’ bitches! Locking me up for misusing an AI robot? Exporting it across the state lines? What the fuck is goin’ on here? Can’t a girl just have som fun with her sleazy friends in Rome? Luckily Debbie got was under arrest as well, so we made the best of our flight back home, ravingin each others hot slutty holes throughout the entire flight. And luckily we did as here we have nothing to do, except waiting for our lawyers. Here we find ourselfs in some luxury prison cell, better thans ome of the hotel’s I’ve come across. But still, it is prison. And the place it more than big enough to lock away both Debbie and me in. But no, they had to seperate us and put both of us in our jail. All I can do here is do some reading. IN BOOKS! Not even on my i-phone, ‘cause that privilege I have to earn just like any other inmate. And I can have drinks, which I do. A lot! But those fuckers won’t let me have my own gin. Turns out that would be too expensive. Oh come on… I’ve got cases full of that shit at home. Just sent an fucking Uber over there and get me some of those boxes. Speaking of boxes… Yeah, you could probably read my mind by now, aiyt? Never mind. I’m just an arrested Hollywood star with instatiable needs… And the guards are so damn tight here. Even when I drop on my knees naked in front of the prison bars, opening my mouth willingly and sticking my wet tongue to have my tonsils bruised, those fuckers refuse! Damn, what happened to the real men? Or women, ‘cuz those sluts working here are just no better than the men!
Man, I just need to get laid! Not by my own hands, but by a real person. Or at least an AI-cyborg for all I care, which in fact is the whole damn reason for being locked in her…

In my modest opinion we did nothing wrong by the way. But those fuckers won’t believe us. This is pure harressment. Just anyoing and bullying the hard-working people of Hollywood. They just must be so jealous at our success!
We did nothing wrong this time. We only made the impossible possible. For Sonja, for Sony, for that Spiderwoman movie… And what do we get in return? Right, a one way ticket to hell and a sore finger from playing with my lonely snatch! Even my own faithfull fingers get bored from my hot Aussie twat! Damn, where is my beautiful blonde Dutch precious when you need her most??? Though I can’t blame her for having the time of her life with her mother-in-law in Rome.

And then, out of the blue and when all hope is abandoned, Nathan the sexy layer, shows up at my prison. Well, sexy… That’s a pretty big word to describre her I’d say. Let’s just say she’s… well… ehh… different?
"You and miss Debbie will be released from prison as soon as possible, miss Robbie”, the lawyer yawns at me. Really? Oh woowhoo!!! I could just kiss her with the great news. I could… But I won’t. Yeah sorry, but even I do have some limits concerning the people I like to kiss. And despite the Nathan person is a former “rockstar” she doesn’t meet any of my criteria in any way. I don’t mind lowering my standard every no wand then, but still I need a certain standard…
“How cum? What made those fuckers see that they were wrong and that we were right?”, I ask wondering. “So far it seems that the DA is dropping the case of sexual misconduct. And it looks like the Sjoukje over the state border was a wrong delivery. So there are no charges left", Nathan explained. Obviously…Told ya!!!

However it takes people at least another half a day or say to actually release me from prison. Something about a lock and key or so they said. Anyway as soon as those fuckers let me walk out my prison cell, about half a dozen of horny prison guards show up. The four men and both woman I tried to seduce to have sex with during my visit at this intercourse-restricted hotel, now all of sudden have changed their minds. “The offer still stands? I hope?”, one of the guards asks, dropping his uniform immediately. Oh… my… GAWD!!! This stud really has a horse-cock! His fat knob is even touching its knees! Within seconds the other three guards drop their pants as well. Holy crap! Four black stallions with similar size-lick cocks! I’m mouth watering already. Then the female guards strip off their uniforms as well. Perfect tits and ass appear from underneath their cloths. And perfect pussy as well, all covered up in sexy bra and thongs. I found heaven just at the other side of the prison bars.
I haven’t had a decent fuck in years. Or so it feels, ‘cuz actually my last decent fuck with Debbie was nearly 48hrs ago. However we hadn’t been able to finish up after 9 hrs of pure lesbian domination. So yeah, one could say I might be a little horny right now after being released from prison. My sore fingers still remind me of the agonizing loneliness in that shit-hole! So here I am, Margot Robbie, horny as hell. Only minutes after being released from prison and horny as hell. Facing 4 naked blokes with foot long monster cocks rising to the sky and two gals one only finds in his or her dreams. All six of them hot and eager for me, the one and only Margot Robbie. Did I already mention I was horny as hell???
So I laughed at them and walked away. If my vacant holes weren’t good enough fort hem when I was behind bars, sure as hell I wasn’t letting them have any of it now I was out on the streets again. “You place or mine?”, I invited Debbie, “maybe we can finish what we started on my plane?”. “Then my place it is”, Debbie offered, “I wanna soak Kristel’s bed sheets with all of our juices. Only because she’s with that blonde sleazeball Sjoukje”, Debbie complained. “And probably about a dozen other hot women, knowing that blonde bratt with her perfect cheerleader body”, I tried to reasure Debbie in what was perhaps not my best effort in reasuring her.
By the time we were done, we could not extract another single drop of juice from our pussy. We both had donated gallons of our juice to Kristels bedsheets, just as Debbie requested. “So what do you think? Will you ever be able to start up my Sjoukje AI sexbot again?”, I anxiously asked the amazingly smart women with the granite tits next to me in bed. “I’ll find a way”, the woman smiles at me and I know, somehow, she will.

Ik heb niet echt een hekel aan Margot Robbie. Die blonde Australische seksmachine is een te goede actrice en producente om haar te zien als een ordinaire slet die mijn mooie vrouw voortdurend verleid. Ze heeft haar productiebedrijf Lucky Chap en daarnaast Marbie, hoewel ik haar er van verdenk dat ze dat laatste bedrijf alleen maar heeft opgericht om zoveel mogelijk films en tv-series met Sjoukje te kunnen maken (haar precious...). Ik heb het er over met Belinda als die me triomfantelijk komt vertellen dat ze met Margot heeft gesproken (ze kwam haar 'per ongeluk' tegen bij haar schoonmoeder en de twee waren poedeltje naakt volgens Soof. (Je zal maar zo'n moeder hebben als Debbie). Enfin, om een lang verhaal kort te maken. Margot hoorde van het bedrijfje dat Sjoukje met Lynn Cherie wil opzetten en was gelijk laaiend enthousiast. Ze bood gelijk aan de commercials en andere reclame-uitingen te financieren als zij maar mocht meedoen met de fotoshoots en filmpjes en met Sjoukje als tegenspeelster. Sommige mensen zijn zo doorzichtig als glas. Net als Belinda en Soof me dit hebben verteld, belt Margot. "Oh Son dear I am so excited about the businees of our Sjoukje that I want to finance all the publicity." Ik vertel dat ik bezig ben met een script. "Oh pitch it to me," zucht de actrice. "It's for Mystère, that is the first brand of Lynn Cherie," begin ik, "You play the part of a blond socialite and we see you dress for an evening out. You are in your lingerie from Lynn Cherie and than seen in an evining gown. A handsome guy picks you up. Later he tries to kiss you. You run, he follows you and kidnaps you. You wake up in a darkened room, only wearing your lingerie and your arms are chained. The handsome guys wants to torture you. Than suddenly a blond young woman bursts in the room and knocks the guy down. She liberates you and in the next scene you are in the bed and you see the blond girls in Mystère lingerie entering the bedroom. But than the room darkens and when you find a the light again. The girl is gone. A voice over says: Mystère by Lynn Cherie a real mystery..." "Briljant," roept Margot.

"Do you have somebody for the part of the evil man?" hijgt ze opgewonden. "No," zeg ik, but..." Ik weet dat Margot iedereen kent in Hollywood en daar buiten, "it has to be a good looking guy, a real he-man." "I know," schreeuwt Margot, "I phone Ryan Gosling..." Geregeld. Ik had de telefoon op speaker gezet dus konden Belinda en Soof meegenieten. "Die meid is zo bezeten van Sjoukje," zucht Belinda, "dat je haar geen blauw oog slaat." "Temper dear," zegt Soof, "wat had je dr. Ruth ook weer beloofd?" "Eerst tot tien tellen," zegt Belinda schuldbewust, "maar Son is nog niet gearresteerd." "En dat blijft zo," zeg ik gelaten. "Sjoukje is mijn vrouw en we houden zielsveel van elkaar, maar we gunnen elkaar ook een verzetje zo nu en dan." "Nou hoor je het eens van een ander," zegt Sofie triomfantelijk. Ik zie Belinda al rood aanlopen, maar ze beheerst zich. "Wanneer komt Sjoukje eigenlijk thuis?" "Ik ga haar zo ophalen," zeg ik en pak mijn autosleutels, "en die hoer van een moeder van me." "Oh ja," stookt Belinda me nog een keer op, "als je die een ram geeft, blijft het in de familie." Soof biedt me snel een lift aan met The Beast en samen met Marilyn, de tweeling en Rosita rijden we naar LAX.

We zijn mooi op tijd om Sjoukje en mijn moeder op te vangen, net als Margot die onderweg belde dat ze Ryan Gosling gestrikt heeft voor de rol in het spotje. Toen ze hoorde dat we Sjoukje gingen ophalen, nodigde ze zichzelf gelijk uit. Vlak voor we instapten. fluisterde Belinda (heel zachtjes zodat Soof het niet kon horen), "ik kan die Australische Dingo laten struikelen op de terminal en als jij haar dan bij het oprapen haar voor schenen schopt, heb je gelijk je gram." Ik lach en zeg dat dat niet nodig is. Ze kijkt teleurgesteld. Dan zien we mijn moeder, Sjoukje en een roodharige schoonheid aankomen. "Jezus is dat Lynn Cherie," zegt Belinda, "en die ga je in je huis halen? Wie heeft Margot nodig als je een geil uitziende nanny hebt?" Maar ook Margot kijkt tegelijk vol bewondering en vol venijn naar de naderende schoonheid.

Iedereen staart naar die rooie naast Sjoukje. Ik moet bekennen, het is een stuk, die Lynn. Margots tong hangt zowat op haar knieën en ook Son en Soof staren vol bewondering naar juffrouw Cherie. En ik? Ach, ik ben nu eenmaal trouw aan mijn Soofje, al kookt mijn bloed als ik zie dat mijn eega's ogen bijna uit haar kassen springen. Rustig aan Belinda, eerst tot tien tellen. "Hoi allemaal," roept Sjoukje en werpt zich dan in de armen van Sonja. Er volgt een hereniging die bijna een explosie van hartstocht veroorzaakt, helemaal als Soof met Marilyn komt aanzetten. Het lieve schatje ligt te kraaien in de armen van mijn vrouw, hetgeen ik zou doen in de wetenschap dat mijn bankrekening inmiddels nieuwe hoogten aantikt na alle filmrollen die ze al gespeeld heeft. Volgt een vertederde vereniging met de wettige moeder en even later gaat de kleine nog even naar oma, naar de boze stiefmoeder (sorry Margot) en naar Lynn die gelijk gekke geluidjes gaat maken, zoals zoveel kinderloze volwassenen denken te moeten doen bij het zien van een baby. De hele bubs stapt in The Beast. Met uitzondering van Kristel die met Margot meerijdt en met Soof aan het stuur rijden we naar Huize Ravenstein-de Graaff (met twee a's en twee effen). Daar schoppen we de nieuwe heilige drieeenheid er uit en scheuren met onze twins en Rosita weer naar onze eigen Hacienda (su casa, mi casa, welcome to my hacienda (of woorden van die strekking, mijn Mexicaans is ook niet meer wat het geweest is.

"Wat vind jij nou van die Lynn?" vraagt mijn lieftallige echtgenote als we de kinders bij me hebben aangekoppeld en die twee monsters schrokkerig hun melk tot zich nemen. Ze zegt het op een dromerige toon en dus weet ik dat ik moet oppassen. "Dat Son wel op mag passen," zeg ik diplomatiek, "zo'n knappe nanny die ook nog eens de businesspartner van Sjoukje is, als dat maar goed gaat." "Je bent ook zo snel jaloers," zucht Soof, "het is gewoon een knappe vrouw en nog creatief ook, maar Son en Sjouk houden van elkaar dus daar komt nooit iemand tussen." Ik denk er het mijne van, maar wil de zaak niet op de spits drijven. "Wil je soms Rosita inruilen voor een nanny met beauty en brains?" kan ik toch niet nalaten te zeggen. Heel gemeen, want Rosita is misschien minder knap van uiterlijk dan haar jongere zus Juanita, hersens heeft ze wel. "Waarom?" zegt Soof flirterig, "ik heb toch een vrouw met beauty en brains?" Ze helpt me om de tweeling weer op de commode te deponeren, want tijdens het voederen hebben ze collectief in hun pamper gescheten.

Enfin als Rosita zich weer onze schatjes heeft ontfermd, komt Soof in een wel heel erg sexy setje de slaapkamer binnen. Mijn mond valt open. "Wow!" zeg ik. "Mooi hé," zegt mijn prachtige vrouw, terwijl ze verleidelijk in de rondte draait, "Mystère van Lynn Cherie.." "Hoe kom je daar nou weer aan?" vraag ik ademloos. "Sjoukje gaf me een setje, ik heb er ook één voor jou," zegt ze. "Het is prachtig spul," zeg ik, "bijna jammer om het bij je uit te trekken." "Ik kan het ook aanhouden..." lacht Sofie, maar ik heb haar al op bed getrokken en zoek naar de sluiting van haar beha. "Het is een voorsluiting," zucht mijn mooie echtgenote en maakt zelf de sluiting los. Het is altijd weer alsof er een schip van de helling rolt, of een lint wordt doorgeknipt als die twee enorme tieten naar voren komen zwaaien. Ze trekt ook het slipje uit en ik stort me gelijk op de erogene zones van mijn Soofje. Mijn tong likt aan haar dijen, maakt een looping naar haar vochtige gleufje, rollebolt met het sexy clitje en begint aan een opmars naar het enorme bergmassief in de verte. De beklimming is alleen al de tocht waard en als ik boven ben en intens heb genoten van haar erecte tepels voel ik me als Edmund Hillary nadat hij als eerste de Mount Everest had beklommen. Ik zet mijn tocht voort naar de mond van Soof en kus en tong haar lippen en tong. Daarna doet ze ook onvoorstelbaar lekkere dingen met mijn kutje en tieten en vermaken we ons prima totdat de telefoon weer eens gaat. Rosita komt binnen met de mededeling dat Australië aan de lijn is. "Hello," zeg ik neutraal. "Hello dear, with Margot, "I have a terrific idear for my godchildren..." Ik kreun, wat moet die kangeroe nu weer? "Yes, Lynn and Sjoukje inspired me. I want to start a children clothing line and I want Margot and Robbie to star in the commercials!" Ding! Ding! zegt de kassa in mijn hoofd.

Al tijdens de vliegreis van Rome naar LA was het idee opgekomen. Op zich een beetje vreemd, want zoals gewoonlijk lagen Sjoukje en ik behoorlijk te seksen, zeker met Lynn er bij, maar goed ook doorgedraaide lesbo's hebben wel eens een minuutje rust en zo kwamen we op ontwerpen. Lynn vroeg of ik ook ontwerpen deed. Ik zei van niet en vroeg waarom ze die vraag stelde. Het bleek dat ze het idee had voor een kledinglijn die verder ging dan lingerie. Goed, daar brainstormden we over, maar veel kwam er niet uit omdat we al snel weer aan het seksen sloegen en het interieur van het vliegtuig al snel wit uitgeslagen was van al het kutvocht. Toen halverwege de vlucht Margot belde had ik eerst het gevoel dat ze beschikte over ingebouwde camera's en ons wilde berispen voor het overmatige knoeien op het interieur. Maar nee, de Australische was geïnteresseerd in de lingerie van Lynn Cherie en zei dat ze de spotjes zou financieren. Heel brutaal vroeg Lynn of ze ook iets zag in een kledinglijn. Hierop raakte de actrice zeer geïnteresseerd. Klaarblijkelijk speelde ze al langer met het idee om een kinderkledinglijn te beginnen die Hollywood Baby moest gaan heten. "I want Marilyn and my godchildren as models," riep ze uit. Kennelijk maakte het niet uit dat die drie schatjes nog in hun wiegje lagen en nog niet eens peuter waren, laat staan kleuter, maar ik werd gelijk bevorderd tot ontwerpster. Dus geen kledinglijn van Lynn, maar één van Margot. En als ik Sonja goed begrijp doet mevrouw Robbie dat alleen maar omdat ze met Sonja voor de camera wil staan.

"Oh Sjoukje," hoorde we Margot door de intercom, "just imagine, you and I posing with the three young actors for Hollywood Baby, Simple commercials. I will direct and write the scripts." Zelden heb ik Sjoukje zo sprakeloos gezien. Met één tactiek had Margot beslag gelegd op mijn schoondochter, zonder dat Sonja nog iets in te brengen had, immers Margot ging de scripts schrijven en ze regisseren. Sjoukje vond haar stem terug en zei verontwaardigd. "OK, but first the Lynn Cherie commercials..." "Ofcourse hun," lispelde de actrice. Ja, dat haal je de koekoek. Ook bij de Lynn Cherie spotjes zou Margot weer samen met Sjoukje optreden. Double fun! "I will ask Belinda and Sofie to make up the contracts," hoorden we nog de enthousiaste stem van Margot voor ze het gesprek afbrak. Enfin wij drieën waren niet van plan veel kostbare tijd verloren te laten gaan en binnen de kortste keren lagen we weer te seksen, totdat de piloot aankondigde dat we ging landen op LAX.

De historische kennis van mijn schoonmoeder is opnieuw zeer overweldigend. Met slechts haar woorden weet ze mij volledig te biologeren. Ze is zo wijs en zo verleidelijk. Tien minuten met haar in het heiligste heiligdom van de Katholieke kerk, de Sint-Pieter basiliek in Vaticaanstad en je wilt al met haar vrijen op de marmeren vloeren. Of midden op het Vaticaanplein. Of op het balkon dat uitkijkt over het plein, waar de paus meerdere keren per jaar zijn belangrijkste toespraken houdt. En Kristel kan er ook niets aan doen dat ze deze uitwerking op mij heeft, het is gewoon een feit.
Met pijn en moeite weten we ons nog in te houden, net zoals in het Colosseum. Het is er allemaal zo overweldigend dat ik soms spontaan ons eigen gladiatorengevecht midden in de arena met mijn schoonmoeder wilde houden.
Niet raar dus ook dat als wij eenmaal het hotel weer hebben bereikt, lekkend en doorweekt, de kleren vrijwel meteen in het rond vliegen en we helemaal losgaan op elkaar. Ons wilde seksspel wordt nog beter als Lynn ook weer terug is en zich ermee gaat bemoeien. Ik ben blij dat ik haar heb leren kennen en dat ze maar graag met ons mee naar Amerika gaat. En het mooiste van alles is dat mijn Sonja er mee heeft ingestemd. Geen restricties en alle vrijheid, zowel Sonja als ik.

Na een fantastische wilde nacht laten we Rome achter ons en vliegen we met het toestel van Margot terug. Ik kan niet wachten om Lynn aan de anderen te tonen, alsof ik zojuist een nieuwe coole auto heb gekocht… Maar voor het zover is, moeten eerst nog wel een paar uurtjes vliegen.
“Hihi, this looks like a Barbie-plane”, constateert Lynn als we zijn vertrokken. “Well, actually it is… This is Margot Robbie’s plane. She shares her plane with me sometimes”, leg ik haar uit. “And not just the plane Sjouk”, plaats Kristel even de rake opmerking. “Whaaat??? You know Margot Robbie??? She’s amazing!”, gaat Lynn meteen helemaal uit haar dak. Want ja, we hebben het hier natuurlijk wel over de grote beroemde Margot Robbie natuurlijk. Met mijn kinderlijke enthousiasme vertel ik Lynn over mijn relatie met Margot, alsof ik het heb over een uit de hand gelopen hobby. Wat misschien ook wel zo is. “Whoa, who would have know Margot is lesbian…”, mijmert de pretty redhead alleen maar met de druppels kwijl al in haar mondhoeken. “Well, she ain’t. Margot is straight as hell… She’ll just make an exception for certain pussies”, leg ik haar uit.
Het een leidt tot het ander en eenmaal op kruishoogte doen Kristel, Lynn en ik al gauw weer al het mogelijke en onmogelijk op seksueel gebied, waarbij de roodharige schoonheid zoveel mogelijk info over Margot aan ons probeert te ontfutselen.
“Alsof je het over de duivel hebt”, lacht Kristel opeens als haar telefoon gaat. Het is Margot en Kristel zet ‘m op speaker. Lynn en ik vertellen over onze plannen voor LynnCherie in Amerika en Margot walst er meteen vol overheen. Volgens mij heeft ze zich al binnen 1 zin voor 50% ingekocht bij het bedrijf, inclusief de nodige commercials waarin ze naast mij wil figureren. “You wanted me Lynn”, lach ik naar haar, “but you get Margot Robbie along with it I guess”. Lynn kan het nog echt niet bevatten allemaal. Begrijpelijk. Dan gaat het gesprek opeens heel ergens anders over en slechts enkele kilometers verder op, heeft de een na lekkerste vrouw van heel Hollywood (want de lekkerste die zit dit natuurgetrouwe reisverslag te schrijven) een kledinglijn voor baby’s en peuters uit de grond gestampt. Met onze Marilyn als modelletje, samen met de droppies van Belinda en Sofie. En uiteraard zorgt die geslepen Margot er wel voor dat er ook het nodigen poseren met mij aan te pas gaat komen. Maar je kan het natuurlijk slechter treffen met een obsessieve fan…
Een deal is al snel weer beklonken, want Kristel heeft er meteen een hoop werk bijgekregen. En Belinda en Soof mogen weer de nodige contracten verzorgen, dus ook weer kassa voor hen. “Okay Margot, we’ve gotta go. No more business discussions for now. We desperately need to ruin your pink leather furniture with our pussy juice”, zeg ik tegen haar. Er wordt hartelijk om gelachen, te meer omdat er geen woord aan is gelogen. Een paar minuten nadat Kristel heeft opgehangen, vliegen de eerste stralen nectar al door het vliegtuig en laten grote natte plekken achter op het Barbie-roze leer van het interieur van het vliegtuig. “Won’t Margot mind about this?”, vraagt Lynn wat angstig als ze de natte ravage ziet die we hebben gemaakt in het vliegtuig. “Nah… Any person who treats her plane like this would most certainly be killed by Margot personally. But Sjoukje can get away with anything with that woman. The woman has such a huge crush on my daugter-in-law that she and anyone surrounding her, is safe. Nobody knows ho wit works between Margot and Sjoukje, but all I know is that my pretty daughter-in-law knows exactly how to exploit the affection Margot holds for her”, legt Kristel uit.
Ja hé… En zo klinkt het dan meteen weer alsof ik alleen maar misbruik van de situatie, van Margots zwak voor mij, maak. Dat is niet zo hoor. ten minste, niet constant.

Het seatbelts-bordje springt aan en we maken ons klaar voor de landing.
Met z’n drietjes lopen we over het gedeelte voor de privévliegtuigen van LAX. De meeste medewerkers hier kennen me inmiddels wel, want ik kom hier regelmatig voorbij paraderen. Een enkeling vraagt nog om een foto of een handtekening, waarschijnlijk omdat ze hier nog maar net werken en mij nog niet eerder hebben gezien. Ik maak mijn fans graag blij (ook weer zo’n verrekt goed karaktereigenschap van mij…) en geef ze wat ze willen. Behalve mijn slipje of telefoonnummer dan. Tenzij het een lekkere vrouw is, dan misschien weer wel.
Okay, goed. Door naar de aankomstterminal. Via een geheime zijingang (speciaal voor de VIPS met hun privé jets) mengen we ons tussen de reguliere reizigers van het vliegveld.
Een zee van flitsende camera’s is al bezig voordat wij ook maar in de buurt zijn. Die camera’s zijn hier dan ook niet direct voor ons. Nee, slechts 1 persoon kan zoveel aandacht van camera’s trekken: Margot Robbie. “Margot will be here”, waarschuw ik Lynn maar vast op voorhand, zodat ze zo meteen ten minste niet voor de camera’s begint te hyperventileren. Ze vraagt verbaasd hoe ik dat nu kan weten. Zeker omdat Margot en ik elkaar niet meer hebben gesproken en ik sinds de landing nog geen seconde op mijn telefoon heb gekeken. “Only Margot draws that amount of attention”, leg ik haar uit.

En inderdaad, daar staat ze allemaal: Sonja, Sofie met Marilyn op haar arm (zodat Sonja mij waarschijnlijk meteen veilig kon omhelzen zonder eerst een koter op de grond te laten kletteren), Belinda, Rosita met de tweeling van Belinda en natuurlijk Margot. Margot, het alom stralende middelpunt in zee van flitslichten.
Ik loop strak op mijn vrouw af, baan me een weg door de mensenmassa en hou mijn ogen op haar gericht. “Eyes on the price”, had mamma me geleerd. Misschien bedoelde mama daar Katie Price mee in haar gloriedagen, ik weet het niet. Ik was toen denk ik nog niet eens geboren. En de gloriedagen van het Engelse voormalig page3 model, pitpoes, celebrity star en influencer (en ex van Peter “Mysterious Girl” Andre) zijn inmiddels toch echt wel geweest. Maar dat terzijde. Weer zo’n rare sprong in het verhaal die kant noch wal raakt…Excuses daarvoor. En doorrr.

Zelfs als iemand mijn zicht blokkeert dan weet ik nog steeds feilloos waar mijn vrouw zich bevindt. We zijn misschien nog 10 meter bij ons ontvangstcomité verwijderd en hebben vrij zicht. De camera’s schrikken de andere passagiers waarschijnlijk af, terwijl wij er juist op af komen als motten op een lamp. Ik zie Belinda die naast Sonja staat wat in het oor van mijn vrouw smoezen. Zelf bewust en zelf verzekerd lopen we door, Lynn tussen Kristel en mij in, onze armen in elkaar gehaakt, alsof we een vriendinnengroepje zijn. Ik laat me fotograferen, omarm de camera’s zoals altijd. Ik straal. Trost op de mooie roodharige schoonheid aan mijn arm, maar nog trotser op ’s wereld lekkerste brunette die op mij staat te wachten.

Het is een emotioneel weerzien met mijn vrouw. Ik pink zelfs een traantje weg. Verdomme, ik ben soms ook zo’n sentimentele doos! Een omhelzing, daar moeten we het nu, voor het oog van de camera maar even mee doen. Nou, vooruit, een zoen dan, maar niet te erg. Het liefst scheur ik alle kleren aan flenters en duik ik meteen bovenop haar. Maar Sonja en ik hechten nogal veel waarde aan ons privéleven, dus doen we dat maar niet voor het oog van de camera, midden in een aankomsthal van LAX…

Dan komt Soof erbij. Eerst met die joekels van kalebassen in een veel te krap truitje (dat jij dat allemaal zomaar toelaat Belinda…). En dan met Marilyn, mijn baby. Ik had het al moeilijk, maar nu komen de waterlanders dan echt. Jezus, wat een gruwelijk lekkere tieten heeft die Soof toch eigenlijk!
Snikkend neem ik Marilyn van haar over, zie door de tranen even niet dat ik Sofies linkertiet probeer vast te pakken in plaats van het kleine kontje van Marilyn.

"Hoi allemaal", roep ik, “dit is nou Lynn, waar jullie vast wel het een en ander over hebben gehoord inmiddels”. “Haai Lynn…”, roept het ontvangstcomité in koor, met uitzondering van de drie kleintjes. Die oefenen hun eigen taal, waarbij de meeste woorden toch verrassend veel gelijkenis vertonen met "boe…"... "bie...", zeker als die oogjes op tante Sofie gericht zijn. Het zal wel. Als ze straks op school zitten, komt dat vast wel weer goed.

Lynn zegt even verrekte weinig en staat als aan de grond vastgenageld nu ze oog in oog met de enige echte Margot Robbie staat. Die blik in Margots ogen beloofd ook niet veel goed, want die kijkt mij iets te verlekkerd naar mijn nieuwe aanwinst. ‘Hands off my nanny and business partner, you Dingo whore’, denk ik alleen maar naar Margot. ‘Haar kut smaakt echt niet wezenlijk anders dan de kutjes die je tot nu toe a hebt geproefd hoor Lynn’, denk ik alleen maar naar laatstgenoemde.
Als Lynn zich eindelijk weet los te wrikken uit de blik van Margot en zich even netjes aan de rest van het rapaille voorstelt, merk ik gerust wel hoe Margot de roodharige schoonheid aandachtig in de gaten houdt, maar ik doe net alsof ik er boven sta.

Sofie brengt ons naar huis, waarbij Lynn achterin The Beast al direct in het diepe wordt gegooid in haar toekomstige rol als nanny wanneer Sofie haar Marilyn overhandigd. Sofie kan natuurlijk niet en voor mijn kind zorgen en ook nog autorijden tegelijk.
“Volgens mij ben je die meid binnen de kortste keren weer kwijt”, fluistert Sonja in mijn oor, waarop ik haar even aankijk. “Heb je Margot niet naar haar zien kijken. Zo geil kijkt ze ook altijd naar jou. En nu ze weet dat ze jou niet kan krijgen, gaat ze het misschien wel bij haar proberen. En die rooie lijkt me wel gevoelig voor de charmes van je blonde vriendin”.
“Dus het lag niet aan mij? Ze keek echt zo glazig naar die meid”, geef ik toe. Eigenlijk wil ik het helemaal niet horen en zal ik het niet toegeven, maar ik weet dat Sonja gelijk heeft. Ik heb de mooiste souvenir uit heel Rome meegenomen, maar weet nu al dat ik die binnen no-time aan een ander zal kwijtraken. Het voltallige ontvangstcomité stond immers zo kwijlend toe te kijken hoe ik de roodharige dame presenteerde, die hete Australische nog het meest…

Als we thuis zijn, stappen we allemaal uit de auto, terwijl Soof de rest van het gespuis mee naar hun eigen casa del puta neemt. Ik neem Marilyn weer even over van Lynn, zodat die samen met Sonja even de Grand Tour door onze eigen casa kan genieten.
“Sjoukje and I have no secrets for each other. We share everything”, legt mijn vrouw de jonge vrouw uit als ze de grote gastenkamer, de bijbehorende luxe badkamer en de grote werkruimte van Sonja ziet, van waaruit Lynn van haar dus ook mag gaan werken.
“And with everyhting you really mean… everything…?”, hoor ik de roodharige schoonheid op zo’n manier vragen dat ik zelfs in de andere kamer weet dan ze het Sonja lastig maakt met haar verleidingen. Ik heb een roodharige exoot mee naar Amerika gebracht en nu we hier nog geen uur zijn, ben ik er nu al van overtuigd dat deze exoot een hoop schade bij de inheemse bevolking van LA gaan aanrichten. Wordt deze vrouw dan die bewuste huwelijkstester? Mijn huwelijk met Sonja wordt bijeen gehouden door een van de sterkste krachten van het universum, maar zelfs zo’n kracht zal ooit eens zijn gelijke of een betere tegenkomen en mijn huwelijk met de meest fantastische vrouw op aarde onder enorme stress zetten. Ik hoop maar dan Sonja en ik daar tegen opgewassen zijn.
“Darling, you are sexy as hell and you can have anything you want in here. But for the next few hours you need to take care of little Marilyn and of yourself ‘cuz Sjoukje and I will be very occupied with each other. I’ve deeply missed my wife and I need to regain the status quo”, hoor ik Sonja dan tot mijn grote verrassing zeggen. Even weet Lynn niet hoe ze hierop moet reageren. Zelfs al zouden er grotere krachten in gang zijn gezet, dan zullen ze in elk vandaag niet mijn huwelijk om zeep helpen. Dat heeft Sonja mij zojuist zeer duidelijk gemaakt. Met mijn mond nog wijd open van verbazing staar ik naar de deur van de kamer van Marilyn waar Sonja zojuist komt binnengelopen. “Heeft die kleine genoeg gehad?”, vraagt Sonja met een gulle lach. “Ik geloof het wel”, knik ik als ik merk dat Marilyn eigenlijk niet meer echt aan mijn tepel zuigt en al half in slaap is gesust. “Mooi, dan geven we haar aan Lynn, dan heeft die meteen wat te doen. Anders gaat die meid zich misschien nog vervelen, gaat ze alleen maar met haar doos zitten spelen, of rent ze straks nog naar Margot toe”, zegt Sonja uitnodigend en trekt Marilyn met een plop los van mijn speen.
We brengen de kleine Marilyn naar Lynn en sluiten ons vervolgens op in onze slaapkamer. “Ik heb je gemist schat”, zucht ik, want ook al heb nog zoveel seks met andere vrouwen, seks met mijn eigen vrouw is van onschatbare waarde. En zoals al op voorhand was aangegeven, zijn Sonja en ik de eerstkomende uren niet bereikbaar voor enig commentaar. Misschien zelfs wel een aantal uurtjes langer niet…

Zo, even orde op zaken gesteld. Die rooie is een mooie, maar ze moet wel haar plaats kennen. Op de slaapkamer bewonder ik het setje van Lynn Cherie dat Sjoukje onthuld als ik haar jurkje verwijder. "En?" vraagt ze, behaagziek haar lange benen beurtelings omhoog duwend. "Mooi," zeg ik, "maar dat is de verpakking van een cadeautje soms ook. En toch pak ik dat uit..." En voor Sjoukje kan protesteren is ze al naakt en ligt het lingeriesetje op de vloer. Oneerbiedig? Hé, als je het lichaam van mijn mooie vrouw wel eens hebt gezien, zeg je dat niet meer. Het lichaam is een tempel, zeg filosofen wel eens, en ik weet zeker dat ik de hogepriesteres ben van de tempel van Sjoukje. Ik begin aan een eerste verkenning met mijn tong en duw die in de mond van Sjoukje. We verstrengelen en onderwijl zijn onze handen volop bezig met borsten, buiken en billen. En kutjes niet te vergeten! Dan zak ik langzaam naar beneden, neem die strakke, keiharde tepels tussen mijn lippen en zuig er op, kus de tepelhoven en draai rondjes met mijn tongpunt over haar borsten. Dan zak ik langzaam naar beneden, trek een nat spoor over haar prachtige buik, nog altijd zo strak als voor de zwangerschap, en stuit dan op de vulva. Haar schaamlipjes, rood, opgewonden en drijfnat rijzen als roze heuvels omhoog op de licht gewelfde schaamstreek. Ik hap in haar clitje, word beloond met een flinke scheut kutsap en lik dan haar schaamstreek schaamteloos schoon. Sjoukje lijkt wel een poesje, zo ligt ze te spinnen onder mijn liefkozingen.

Als we na een paar uur naast elkaar liggen, horen we Marilyn huilen. Ons moederinstinct ontwaakt gelijk en in kimono lopen we naar de woonkamer. Daar is Lynn bezig, de inmiddels weer gekalmeerde Marilyn, een schone pamper aan te trekken, terwijl het oude, stinkende exemplaar op een oude krant ligt. "Everything OK?" vraagt Sjoukje. Lynn glimlacht. "She is adorable young Marilyn, such a sweet baby. De inmiddels verschoonde baby krijgt de borst van mijn Sjoukje en Lynn en ik kijken er vertederd naar. "Margot phoned," deelt Lynn ons mee, "she wants to see me, but I told her that I am working as a nanny." "And?" vraag ik. "Oh, she was OK with that," lacht Lynn, "she asked when I had a night off, because she wants to show Hollywood to me." Weer gaat een telefoon. De mijne dit keer. Mijn moeder. "Hallo schat," hoor ik, "ik heb de eerste ontwerpen voor Hollywood Baby klaar en wil ze aan Margot laten zien, maar die zei dat ik ze beter kon showen aan de moeders in de familie. Deb en ik organiseren een party, dan nodig ik ook Soof en Belinda en de kinderen uit, en jullie en Marilyn en haar nieuwe nanny. En Margot natuurlijk..." Natuurlijk, die blonde seksbom zal een keer niet meedoen.

Een uurtje later zitten we in de villa van Deb en Kris. Rosita maakt kennis met Lynn en die twee kunnen het duidelijk goed vinden, ze praten honderd uit over de kinderen. Belinda, Soof, Sjoukje en ik bekijken ondertussen de ontwerpen voor de baby- en kleuterkleding van mijn moeder. Deb en Margot zitten ondertussen Lynn met hun ogen uit te kleden. "Snollebolleke," zegt Belinda, "dat zijn leuke kleertjes, Kris, die kleuren, prachtig." "Fijn dat je ze mooi vindt," zegt Kristel, "dus Robbie en Margot gaan ze showen?" "Reken maar van yes," zegt Belinda, "maar Margot moet wel dokken, want voor niets gaat de zon op." Typisch Belinda, als ze er maar aan kan verdienen. Ik zie dat Sjoukje geamuseerd naar Margot en Debbie kijkt. "Zo te zien heb je concurrentie," zeg ik zachtjes. "Ja, dat viel te verwachten," lacht mijn eega, "Lynn is een echte huwelijksbreekster. "Maar niet het onze," zeg ik lachend. "Nee, nooit," lacht Sjoukje mee, "nog voor geen tien Lynns." "Nou eentje is meer dan genoeg," breng ik in. "Wat staan jullie daar te smiespelen?" vraagt Belinda nieuwsgierig. "Gaat het over die rooie? Soof was ook al zo hitsig over haar..." "Wie gaat die kleren eigenlijk maken?" praat Soof er over heen. "Een of ander uitgebuit stelletje vrouwen in een sweatshop in Thailand natuurlijk," merkt Belinda op. "Nee, daar was Kris duidelijk over," zeg ik. "Ze worden in de VS gemaakt bij een gewoon productiebedrijf." Lynn en Rosita brengen de kleintjes naar de slaapkamer van Belinda en Soof. "They have to sleep," zegt Rosita streng, als Debbie en Margot er achter aan lopen en zich vervolgens bedeesd laten wegsturen. "Tomorrow we will start the filming of the commercial for Lynn Cherie," zegt Margot en kijkt stralend naar Sjoukje.

And with Lynn on our side, or at least on Sjoukjes side, and the help of the gifted Kristel, I see an opportunity for a wish of the past: having my own baby-clothing line. My ideas can be designed by Kristel, can be created with the help of Lynn’s network and can be promoted by Sjoukje, well, by her little baby-girl and my own two god-children. In less then 5 minutes the deal is sealed and all the paper work will be put in motion.
I was really looking forward to meet this mystique red-head Sjoukje picked up in Rome. Anxiously I rushed over tot he airport to welcome the bunch of women back home.
The brunette mature Kristel, the young blonde Sjoukje and a red-head vixen walk towards us. Damn, that Lynn looks sizzling hot. She’s not a designer, she’s a top model.
No one can beat Sjoukje when comes to looks and radiance, but this Lynn comes pretty damn close. Het legs are even longer than Sjoukjes… And she’s not married to Sonja, so that’s definitely a pro… Oh I definitely wanna munch her red carpet one day. Today. I’ll let my tongue bruch her mount and bush like a lawnmower… Anyone got a napkin. I’m starting to drool, just from staring in her stunning eyes and at her perfect boobies. I wanna be a baby again, so she can be mine nanny too! DAMN!!!
With Kristel and me heading in a different direction, the rest of the T&A’s went home as one big happy family. Inclusing Lynn, who’s supposed to babysit Marilyn.

Nothing happens just by sitting and waiting, so at some point I call the Ravenstein-de Graaff residence. It’s Lynn with her glorious voice. Skirt up, panties down, and two fingers deep inside my instantly soaking wet snatch just from hearing her breathing through the phone. “Can we meet? I would love to show you Hollywood”, I invite gorgeous red-head right away. Unfortunately the girl has to babysit. Babysitting? Already on her first day in the states? That can only mean Sjoukje and Sonja are going wild in their master bedroom. Fuck, that girl always gets her way with everything, especially with sex! And now she’s holding the hottest red-head I’ve ever come across locked in a cage (a nanny-room in this case), keeping her at her disposal whenever she feels like it, while the rest of the world has to deal with average sexpartners. It’s so fucking unfair!

“When do you have a night off my dear, because I’d love to show you Hollywood", I ask again. And with Hollywood I mean my master bedroom…

A couple of hours we all meet up at Kristel’s and Debbie’s. Business meeting. But the only business I care about right now is that red-head nanny. She’s even prettier than I remembered.
They have to sleep", I hear Rosita say strictly. Sleeping means no nanny required. At least nog two nanny’s for only three babies. Rosita can handle three sleeping babies on her own easily. And there are also grandmothers. "Tomorrow we will start the filming of the commercial for Lynn Cherie", I say raunchy while staring with lusty eyes to Sjoukje and Lynn. How gorgeous those two women would look, naked in bed, in MY bed… But no, not today… I know.

“With the babies sleeping and with most of the business discussed, would it be possible for me to borrow Lynn for a while to show her Hollywood?”, I ask in general. As nobody is having a problem with that, I take her by the hand and we leave the gathering. “I know what you’re doing miss Robbie”, she girl says anxiously. I look at her while crossing around LA in my overexpensive Mercedes GT AMG convertible in flawless white with blood red leather interiour. She doesn’t say what it is that she thinks I’m doing however. So annoying… That’s just gotta be that childish bad influence of Sjoukje.

We drive across Hollywood Boulevard, the many famous shops and stores and the famous stars on the pavement. Then to the majestical sign on Hollywood Hills. “So, you live here nearby as well, miss Robbie?”, the sexy read-head asks with a lacevious smile. “Please my dear, just call me Margot. Miss Robbie sounds so formal and makes me feel old. There’s no need for that”, I whisper back at her. Just like Sjoukje, this girl is the living proof of God’s existence. ‘Cuz what other explanation can there be for ending up with such a drop-dead gorgeous babe in my car?
“Will you show me? Can I see it? You place?”, Lynn asks curious. Thank God, I thought she’d never ask! “Buckle up babe. Up to the Margot Mansion”, I laugh and we race of to my mansion. With every bump in the road the girl’s wiggling boobs crasp around the seat belt. I should have turned my dash cam towards the passengers seat. Too bad I hadn’t…

With the press of the remote the electric gateway opens in front of us and I drive us op the driveway. “Gosh, this is not a house… This is a castle”, the gorgeous woman sighs impressed as we walk op my estate. “Yeah… It kinda is, I guess… A castle. A perfect place to keep the read-headed princess satisfied. After locking her away in my ivory tower”, I smile at the woman. “Oh Margot, cut it out”, she laughs at me, “I see what you’re trying to do here. But it just won’t work”, she smiles mysteriously as we enter the mansion. ‘What am I trying to do? What is not working? And more important, why is it not working then?’, I just wonder, while checking out the woman’s well pronounced hiney in her skimpy tight summer dress.
The grand tour starts and I show Lynn around. In her eyes each room is better than the previous one. My woman-cave, the pool, the huge living room with open kitchen, wine cellar, gin-cellar, internal gym and cinema. Guest rooms, bath rooms, spa. You name it, I’ve got it. “And of course the master bedroom”, I show her proudly (and without secondary meanings), complete with a rotating round king size bed and dozens of mirrors on all walls and ceiling. A bit crazy, I know. But it was Sjoukjes everlasting need of watching herself, especially during sex, that got me inspired for that. “My God Margot. Just your bedroom is bigger than my entire condo in Rome”, Lynn smiles. “Welcome to Hollywood darling. Where the sky indeed can bet he limit. Who knows, in time what will come to you”, I say supporting, but with pride and dignity.

Without approval the woman enters my bedroom. And I follow. Since she arrived on the airport this morning I was hoping the two of us would end up in here. “So, this is where the magic happens?”, Lynn sighs, running her soft fingertips barely over the satin bed sheets. “If with magic you mean sleeping, then yes… Everything else, I deny”, I grunt to her. “Oh c’mon Margot. We all know you don’t get much sleep in here… The rotating bed, the satin sheets, all those mirrors. I bet there are cameras behind most of them? How you must love to watch yourself”, Lynn dares me. “That was all Sjoukjes idea”, I mumble to my defence. “Might be, but still, this is your house, your rules!”. “Sjoukje threw the rules out of the window? At least for this room”, I say. “Oh I know that. Sjoukje told me all about it, all about the many wild sexual encouters”, Lynn confesses. “She did?”, I ask surprised. “Yes she did. She’s so damn proud of it. She loves you in some kind of strange way. You the best thing that happened in her life apart from Sonja. The girl keeps going on and on about you and her. She’s just bragging about all the time, without realizing it herself”. I knew Sjoukje was crazy about me. I just fucking knew it!

“I… I… I thought you liked Sjoukje a lot? But this sounds different”, I try carefully. “Liking her? I hate her fucking guts! She’s just too fucking perfect with her dreamy body, charismatic smile, bright sense of humor and insatiable need for sex”, Lynn complains. “I can be pretty insatiable as well…”, I sigh, but Lynn doesn’t seem to hear me. “That girl has the world just in the palm of her hand and still it is not enough”, Lynn continues. “Would you like to have sex with me right now, Lynn?”, I ask her, but still no response.
“The only reason I teamed up with her, is because of her natural beauty. She really can make a difference in commercials. I only wanna work with the best in the bizz. And Sjoukje is the best there is. She can open doors that will be closed to others”, Lynn just goes on and on. “I can open doors as well. Starting with ur backdoor”, I sigh, running my hand over that right bum of her. As if she doesn’t feel my caressing hand at all. Not a single emotion.
“Stop pretending I’m not here! Not in my own house. Not in my own bedroom!”, I yell at Lynn.
“Oh Marge, calm down…”, Lynn says calm. Since when did we become besties to let her call me Marge instead of Margot??? “I told you before… I see what you’re doing and it ain’t gonna work”, she says. “What am I doing? And why is it not working?”, I say pretty damn desperate. “You’re trying to talk me out of my panties and into your bed, right?”, she says, “I’ve seen it in your eyes all day long”. Okay, I have to admit I was thinking about doing exactly that maybe once or twice. “And it’s not working because…?”, I wonder.
“In order to do so, I first need to wear panties at all”, she smiles, lowering her slick dress and showing off a body that can compete with Sjoukjes. “You have to know that I only wear panties in photoshoots. Sjoukje told me how much Sonja loves that, so I did that too. That’s what happens when sharing your sexlife with people who don’t wanna know”.

Instead of munching down Lynn’s red carpet, she starts eating her way down on me. More than an hour I’m captivated by her pussy lapping skills that are out of this world. Than finally I can return the favor which I happily do until my tongue and jaw start hurting.
“You and me babe, we’re gonna be best of friends”, I sigh to her once we were exhausted. “We’ll just see about that…, Marge…”, see says. So annoying…
“What are your intensions now, with Sjoukje and all I mean?”, I carefully ask the sexy woman in my bed. “Well… You know the Trojan Horse???”, she asks. That’s a strange question at this moment… “Not personally. Though I met Brad Pitt during shooting the movie Troje. That bloke shot me nicely a few times in some cheap motel. Aaahh great times those were”, I confess. Lynn swiftly explains me the concept of a Trojan Horse. “Yeah? So what?”, I ask. A Trojan Horse is very dangerous as it ruins everything from inside out. But did you know the Trojan Horse has a cousin which is far more dangerous? That’s called the Roman Serpent… Just like that dumb horse invited into a home by an even dumber person. With an even greater vengeange and more determination than it’s horsey cousin. “No, I didn’t know that. Why are you telling me this? You know who or what that Roman Serpent is? You are here to protect?”, I ask with trembling voice as it feels like a cool breeze is running through my bed room.

“No stupid ho! That serpent is born in Rome 35 years ago, about 1m70, with devlish red hair and just had amazing sex with the famous Margot Robbie!”, she laughs, with an evil laugh.
“What you’re up to hun?”, I carefully ask. In a strange way I feel safe, as if it’s not me she’s after. “You want Sjoukje? For the rest of your life I mean?”, she asks. Never considered it to happen, but… HELL YEAH!!! “I wan’t Sonja. I’m stalking her since day once she got famous as a writer, but she has never answered any of my fanmails. And than that blonde schoolgirl appeared and everything started to crumble. If I can’t have Sonja, than no one can! Certrainly not some dumb young chick that fucks with about every living woman. So disrespectfull towards Sonja!”, Lynn says mad! The woman definitely is pissed off and I’m glad that for once I’m not the reason. “Wanna team up with me? I still can use a good wingman. Or wingwoman in this case. And you can talk your way into her bed easily. That whole lingerie part is a cover-up. I will create my own LynnCherie by Lynn Cherie, but my prority is to ruin that fucked up marriage between Sjoukje and Sonja. And when I’m done, you can lock that blonde skank in your ivory tower over here, while Sonja and I live happily ever after in Rome”…

Ooh woahaa… What a cliffhanger that is… Ain’t that so boyz ‘n’ galz???

Inderdaad, een cliffhanger van enorme proporties. Wow! Sjoukje hoe verzin je het? Voordeel van in naam van meerdere personages schrijven...ik ben diep onder de indruk (en Sonja ook, mag ik wel verklappen).

Zo die Margot zet er vaart achter. Samen met Soof ben ik er druk mee om alle contracten te printen en door de betrokkenen te laten tekenen. En dat voor een moeder van twee schattige kinderen die al snel samen met Marilyn het gezicht van Hollywood Baby gaan worden. In het contract heb ik bedongen dat we vijf jaar lang kleding van het merk tegen inkoopprijs mogen verwerven. Soof is net als ik uitgeput als we de laatste papieren opbergen en ons moe uitstrekken voor de televisie. Rosita heeft onze jonge sterren te rusten gelegd en komt gezellig bij ons zitten, terwijl de babyfoon ons kroost in de gaten houdt. We besluiten 'charades' spelen en ik mag als eerste. Ik sta op, denk even na en steek dan drie vingers in de lucht en wijs op de televisie. "Three words, a television program," souffleert Soofje. Ik steek twee vingers op. "Second t word," roept Rosita. Maar hoe ik probeer, noch Soof, noch Rosita raden "Brady" het tweede woord van The Brady Bunch. Toch weer een generatiekwestie. De avonturen van de schattige familie Brady, een vader en drie jongens en een moeder van drie meisjes, toevallig van dezelfde leeftijd, ontmoeten elkaar toevallig, trouwen en gaan in een groot huis wonen met een hond en een huishoudster. Ze geven het op en ik heb gewonnen. Net als ik de naam wil onthullen gaat de telefoon.

Sjoukje zie ik op het display. Wat wil de empress of young Hollywood zo laat op de avond. "Hebben jullie het script al van Margot voor de commercial volgende week?" begint onze heilige vrouwe van de blockbusters. Soof checkt de e-mail en even later spuugt de printer de pagina's uit. "Wat een hoop tekst," protesteer ik, "ik weet niet hoe het jouw wonderkind zit, maar die van mij kunnen nog niet praten, wel poepn, vreten, pissen en janken," som ik somber op. "Net als Marilyn," lacht Sjoukje, "maar het zijn beschrijvingen van wat er gaat gebeuren. Gek genoeg vindt Sonja het een prima script. Het is simpel maar effectief." "Ik heb helemaal geen rol," klaagt mijn Soofje. "Nee, Sonja ook niet," zegt Sjoukje, "evenmin als Belinda. Alleen Margot, ik en de drie kleintjes." Ik kijk het script snel door, die Australische snol heeft het weer voor elkaar. Aangezien ze ook de regisseur is, heeft ze moeiteloos met de concurrentie afgerekend, ze is alleen met Sjoukje in de studio en slecht de nannies zijn aanwezig om de kinderen te halen en te brengen. "Maar morgen eerst de LynnCherie commercial," gaat Sjoukje verder, "Oh ja met Ryan Gosling," zeg ik dromerig, want al ben ik door Soof voorgoed tot de vrouwenliefde bekeerd, zo nu en dan heb ik toch wel trek in een pik. "Of jullie morgen om acht uur aanwezig willen zijn," zegt Sjouk, "Sonja wil er niet al te veel tijd aan besteden..."

De volgende morgen zijn Soof en ik al om zeven uur aanwezig en ik kijk reikhalzend uit naar de komst van Ryan. Het is mijn taak om als de agent van Sjoukje en Sonja de organisatie te regelen. Gosling blijkt een vriendelijke kerel die me een kneepje in mijn wang geeft en maakt dat ik kleur toch achter mijn oren. "Wat een man," zucht ik tegen Soof die onverschillig opmerkt. "Ach ja, als je van mannen houdt." Margot maakt haar entree als een echte diva. Ze draagt een outfit die vermoedelijk meer heeft gekost dan ik een jaar of drie verdien en Gosling haar complimenteert merkt ze achteloos op, "Ja, ik heb snel wat aangetrokken dat in de kast hing." Sonja overlegt met de cameravrouw, zet haar koptelefoon op en neemt plaats achter de monitor. De opnameleidster wendt zich tot de twee sterren die in een nagebouwde nachtclub aan de bar zitten en roept 'actie!" Dit zijn de ogenblikken waarop ik wel eens wens voor één keertje Margot Robbie te zijn. Ze wordt door Gosling zogenaamd versierd en het is net of die twee dolverliefd zijn. Ik kan nog even genieten, want Son is streng en laat meerdere opnames maken. Eindelijk is ze tevreden en gaan we naar de volgende set, waarin een schaars geklede Sjoukje in de kabels hangt. Soof en ik mogen enige figurantenrollen spelen in de nachtclub en in nog wat scenes en ik mag een serveerster spelen die Ryan Gosling een drankje komt brengen.
De dag vliegt voorbij en tot grote ergernis van Soof, die duidelijk geen enkele interesse heeft in Gosling, bedel ik nog om een handtekening. Ik was al bezig een borst te ontbloten, maar hij zet hem snel op een servetje. Nou ja...

@Belinda: Tja, je moet iemand met meerdere persoonlijkheidsstoornissen ook geen Red Bull laten drinken, hihihi… Maar het leek me wel een leuke wending. Nu naar kijken hoe ik me hier nu weer uit weet te lullen en dit goed kan laten aflopen. Want Sonja en ik zullen onverwoestbaar blijven (hoop ik).

Tijdens onze eerste fotoshoot voor LynnCherie gedraagt Margot zich soms best wat vreemd. Zo ken ik haar niet. Alsof haar iets dwarszit of zo.
De studio is bezaaid met talloze setjes prachtige LynnCherie, die we voor elke shoot moeten verwisselen. Valt echt niet mee hoor, om iemand als Margot Robbie om de haverklap te zien strippen en zich dan weer in een ander pikant setje te hijsen. En alles past ons even perfect. Ik voel me echt een kind in een snoepwinkel. Ja, dit is echt mijn beste zakelijke beslissing ever, in zee gaan met die knappe roodharige Italiaans modeontwerpster. Over in zee gaan gesproken, misschien kunnen we ook een badpakken en bikinilijn ontwerpen, zodat zij en ik echt eens samen in zee kunnen gaan, hihihi.

Voor de commercial vechten Margot en ik als twee verleidelijk vixen om de gunsten van een man in een nachtclub. Vol acrobatische toeren in onzichtbare touwen komen onze vormen en de lingerie van LynCherie prachtig uit. En uiteindelijk winst Margot dan zijn hart, het hart van Ryan Gosling. Die kennen elkaar natuurlijk weer uit de Barbie-film. En natuurlijk zou zij winnen, Margot Robbie. Want zolang Margot de touwtjes in handen heeft, zal ze altijd winnen. Had ik ook maar net als haar een sexy setje van LynnCherie aan moeten trekken, in plaats van het B-merk dat ik blijk te dragen. Dat was de clou van de commercial: met LynnCherie aan je lichaam, laat je de concurrentie achter je.
Natuurlijk schat, droom lekker verder. Het is maar een commercial hoor. Alsof Margot Robbie in werkelijkheid een kans zou maken bij Ryan als ik me er mee zou gaan bemoeien. Mooie vrouw hoor, die Margot Robbie, maar ze zou geen schijn van kans maken als ik mijn best zou doen, met of zonder LynCherie aan, vraag maar aan Sonja.

Het enige jammere aan deze hele commercial is dat Lynn zelf niet meedoet. Ik had haar graag om me heen gehad in haar prachtige lingerie. En samen “verliezen” van Margot is natuurlijk minder erg. Maar misschien doet ze in een volgende commercial wel mee? Ze heeft het nu bovendien veel te druk met het meekijken met mijn vrouw. Sonja geeft duidelijke aanwijzingen voor het opnemen van de commercial en de mooie roodharige wijkt niet van Sonja’s getailleerde zijde. Ik weet het, je kan nog een hoop leren van mijn Sonja. Ze is gewoon zo professioneel en gedreven, echt uniek gewoon. Net als ik. En daarom passen Sonja en ik ook zo goed bij elkaar natuurlijk.
Lynn toont zich een leergierige vrouw, stelt mijn vrouw constant vragen en heeft meer oog voor hoe mijn vrouw werkt dan het werkelijke eindproduct dat Sonja voor haar neerzet. Ze weet natuurlijk dat Sonja dit als geen ander kan en als Sonja tevreden zal zijn over het eindproduct, dan is de commercial zeker meer dan geslaagd. Het is de enige logische verklaring waarom haar blik meer op Sonja dan op ons gericht is. En Sonja neemt haar tijd voor de Italiaanse schoonheid en legt haar stap voor stap en met het geduld van een lerares uit wat ze doet en waarom ze het juist zo doet.
“Can I please join you when you start editing the shootage?”, vraagt de mooie vrouw mijn evenzo mooie vrouw. Sonja knikt. Lynn is hier vandaag niet in haar rol als spannende en zeer verleidelijk nanny, maar als professioneel modeontwerpster van prachtige lingerie. En als iemand prachtige lingerie kan waarderen, dan is het mijn Sonja wel. Al wil ze het nog wel eens retesnel van mijn lichaam ontdoen, hihihi. En reken maar dat Sonja geniet van de interesse in haar werk door deze mooie vrouw. Wie zou dat nou niet hebben?

Sonja en Lynn verdwijnen naar achteren, waar Sonja haar persoonlijk editing ruimte heeft ingericht. En ik weet dan Sonja dan niet gestoord wenst te worden, want dit zijn haar puntjes op de spreekwoordelijk i. Logisch dus dat het rode lampje boven de deur brandt. Sonja is met Lynn bezig. Om de commercial af te monteren. Zelfs denken aan op die deur te kloppen is dan al uit den boze. Niets meer dan logisch voor mij. Ik ben niet anders van Sonja gewend. Ze neemt haar werk misschien nog wel serieuzer dan ik het doe.

“Sorry, do you have a napkin?”, vraagt Ryan me dan opeens uit het niets. Ik kijk ‘m verbaasd aan. Een tissue kan ik nog begrijpen, met al dat schaars geklede vrouwelijk schoon om hem heen, maar een servetje? Ik kijk even rond en vind wat servetjes bij de camera waar Sonja en Lynn zaten. De krukken zijn verschoven en ik weet niet welke kruk precies waar stond, maar die ene kruk is wel wat vochtig. Kennelijk vond in elk geval 1 van de 2 dames de commercial wel opwindend…
Ik geef Ryan wat van de servetjes en hij loopt meteen naar Belinda, die als een puberale bakvis voor hem staat te smilen van oor tot oor. De handtekening van Ryan Gosling, op een servetje daar ging het dus om. Heeft Belinda dan soms toch nog steeds een diep verborgen zwak voor bepaalde mannen? Ik kijk opzij. Het rode licht boven Sonja’s deur brandt nog steeds.

Dan draai ik me om en schrik me de pleuris. Margot staat op slechts enkele centimeters achter me en we botsen bijna frontaal met onze koppen tegen elkaar. “Honey, we need to talk”, zegt ze met gespannen stem. Tja, die is natuurlijk weer geil als de nete van mijn Lyncherie setjes, dat snap ik wel. Neem ik haar ook echt niet kwalijk hoor. En met Sonja toch hard aan het editen, waarom ook niet. Kunnen Margot en ik maar beter een beetje nuttig onze tijd spenderen en er het beste van maken. Bovendien, de hele setting van een nachtclub is hier toch al, inclusief de onzichtbare touwen die misschien nog wel voor leuke tafereeltjes kunnen zorgen.
Een paar tellen later staan we al heerlijk intiem tegen de geïmproviseerde bar aangedrukt. “That woman… Lynn… She is…”, begint ze en automatisch probeer ik haar zin al af te maken. “Hotter than hell? Incredibly devoted to her work? A magnificent lingerie designer?”, vul ik haar zin aan. “No… Yes… Yes she is, ofcourse she is. But she’s dangerous. Even worse than that. She’s a serpent and she’ll ruin your marriage for sure”, reageert ze gedesillusioneerd.
Echt weer typisch Margot natuurlijk. Stikjaloers natuurlijk. Gewoon omdat ik dat lekkere roodharige mokkel in Rome heb ontdekt (of zij mij eigenlijk beter gezegd) en niet Margot. En omdat die heerlijke meid bij ons in huis woont en niet bij Margot. Tot dusver blijkt Lynn en meer dan bekwame en net zo’n interessante nanny te zijn als Juanita was. En ik kan er toch zeker niets aan doen dat alle leuke vrouwen zo graag bij mij willen zijn. Nee, Margot kan het gewoon niet hebben dat er iemand aan de poorten van haar seksuele kasteeltje staat te rammelen en dat ik haar binnenkort definitief van de troon zal stoten.
“Oh come on Margot. Don’t act so fucking yealous. The only thing dangerous about Lynn are her curves. And the power of her squirts. And yeah… I know she’s flexible like a snake. Found out myself in Rome already when lapping out her cunt with both her feet in her neck. I think she’s even capable of licking her own clit”, leg ik Margot weinig genuanceerd uit om haar wat te stangen en veeg daarmee haar woorden resoluut van tafel.
“But… but…”, sputtert Margot nog tegen. “The only but I’m interested in right now Margot, is you butt”, lach ik en geef haar een stevige tik op haar lekkere kont. “You’ve never been able to prevent or to ruin my marriage. And you’ll never will. So why on earth should I fear the first Italian red-head to ends up in our bed?”, lach ik arrogant, “only death can seperate Sonja and me”. Margot wil nog tegen mijn woorden ingaan, maar besluit ze heel wijselijk in te slikken. Of dat komt natuurlijk gewoon doordat mijn tong in haar aarsje prikt, net zo lang totdat mijn lippen stijf tegen haar billen zitten geplet.
Ik heb gewoon helemaal geen zin in dit soort valse beschuldigingen en ongegronde dreigementen. Zeker niet van Margot, die toch altijd weer een wig zal proberen te drijven tussen Sonja en mij, ook al weet ze dat ze er nooit in zal slagen. Het is dat Margot zo lekker, zo gewillig en zo ruimdenkend is, want anders had ik haar allang ingeruild voor een nieuwe beste vriendin. Al zou ik eerlijk gezegd niet weten wie, maar die vind ik vast wel weer. Desnoods maar Lynn, voor de time being, want die meid is echt wel verkikkerd op mij. En ook haar neem ik dat niet kwalijk. Ik heb nu eenmaal dat effect op sommige vrouwen. Op de meeste eigenlijk. Misschien wel op allemaal…

Hoe geraffineerd, lieve Sjoukje, je schrijft de rollen van zowel MR als Sjoukje en creëert zo een nieuwe ontwikkeling in dit smaakvolle verhaal. Aangezien ik in de echte wereld tafel en bed met Belinda deel, kunnen wij ook de nodige ontwikkelingen voorbereiden, maar dit is meesterlijk...

Ik ga altijd helemaal op in mijn werk en merk dus pas na lange tijd dat Lynn wel erg in mijn buurt verblijft. Ze lijkt oprecht geïnteresseerd in mijn kwaliteiten als regisseur en scenarist en zonder me heel erg te vleien (daar hou ik sowieso niet van), zorgt ze er voor dat ik veel tijd met haar doorbreng. Ik zie Sjoukje naar ons glimlachen (die is altijd erg gespitst op mogelijke avontuurtjes van mij, daar wordt ze geil van), maar ook dat Margot en zij veel samen zijn. Maar goed, ik moet wel werken. Ik doe dit voor Sjoukje zodat haar bedrijfje een goede start krijg en wil de commercial zo goed mogelijk maken. In de editing room ontstaat beeld voor beeld een mini avonturenspeelfilm. Lynn zit er bij (ze is natuurlijk belanghebbende) en kijkt schijnbaar ademloos naar mijn magie. Toch schrik ik er van als ze plotseling in een van haar creaties naast me zit. Ik kijk haar verbaasd aan. "What are you doing?" "Don't you like me?" zegt ze zogenaamd verschrikt. Nu was ik mijn pre-Sjoukje tijd ook een ongelooflijke versierster en zat ik menigmaal plotseling naakt een aanstaand slachtoffer op de bank, een truc die goed werkt. Maar nu even niet. Ik vind Lynn best een stuk, maar ik val niet op roodharige dames en Lynn heeft iets onaangenaams over zich...

"Please, get dressed," zeg ik, "I have work to do..." Lynn schrikt van mijn strenge stem en trekt haar jurkje weer aan. Dan begint ze plotseling te huilen. "I am so sorry..." snikt ze, "I am in love with you from the moment I saw you on LAX." Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. Wat een pathetische truc. Dit meisje is of enorm geraffineerd of verschrikkelijk onschuldig. Ik hou het op het eerste. Ik negeer haar en hoor even later de deur van de editing room open en dicht gaan. Zo die is verdwenen, bedenk ik en monteer de laatste opnamen. Als ik met een zucht van verlichting wil opstaan en me omdraai. Zie ik dat Lynn nog altijd achter me staat, maar nu spiernaakt. Ze heeft me er in laten lopen. Maar waarom? Wil ze me comprimeren? Maar Sjoukje zou er geen problemen mee hebben als ik van bil zou gaan met mevrouw Cherie. Ze zou er in tegendeel alles over willen horen. "Don't send me away," zegt ze smekend en er loopt zelfs een traan over haar wang. Het begint me nu te irriteren. Ik pak mijn telefoon en bel de beveiliging. "Put on your clothes," zeg ik, "otherwise they will arrest as you are..."

Lynn begint haar kleren weer aan te trekken en als twee potige bewaaksters naar binnen komen, nemen ze Lynn Cherie mee naar buiten. Ik maak een definitieve kopie van de gemonteerde opname en stuur die naar Margot (als financier) en Sjoukje en Lynn (als opdrachtgeefsters) Dan sluit ik af en loop naar buiten. Ik zie Sjoukje noch Lynn ergens, maar wel Margot die nerveus naar me toe komt. "I need to talk to you..." zegt ze. Ik kijk haar aan. "That woman, Lynn is evil," begint ze en voor ik iets kan zeggen, krijg ik een heel verhaal te horen dat Lynn al tijden verliefd op me is, maar dat ik nooit heb gereageerd en dat Sjoukje toen in mijn leven kwam en Lynn definitief achter het net viste. "She wants to ruin your marriage with Sjoukje," eindigt Margot. Ik vertel haar over de doorzichtige versierpogingen van de rode verleidster. Margot knikt, "I am afraid that is only the beginning. That woman is not only sexy en beautiful, but also very intelligent. And I tried to warn Sjoukje, but that girl is so full of herself that she didn't believe me.." "Where are they now?" vraag ik. "They went out together," zegt Margot, "God only knows what that redhead snake is trying to do with my precious..."

“Dank voor jullie geduld en begrip en ongelofelijk hoe dit verhaal loopt. Ik heb dit heel erg gemist maar gad even deze pauze voor mijzelf nodig. Ik heb een heel klein stukje geschreven om er weer in te komen. Ik hoop dat je mij een beetje gemist hebt Belinda? Wel super hoe jullie mij in het verhaal hebben gehouden. dank je wel!!!”

Ik ben niet snel jaloers maar Belinda is duidelijk onder de indruk van Ryan Gosling. Mijn lieve schat mag als serveerster met haar ronde dijen draaien en wulpse borsten tonen. Ze heeft haar ene tiet al bijna ontbloot voor het telefoonnummer van Ryan , maar gelukkig schrijf hij het op een servetje dat ik gretig wegmoffel. Ik snap niet wat ze ziet in die kerel maar het is duidelijk met die spijkerharde tepels die ieder moment kunnen afgaan als twee bazooka’s. Dit alles na een harde dag werken, en zorgen dat alles op rolletjes loopt.


Eenmaal in onze casa is Rosita zangerig in de keuken bezig en Belinda driftig iets aan het zoeken .
“Weet jij waar dat servetje is gebleven” hunkerend Belinda enigszins achteloos, en ik voel mijzelf rood worden van schaamte. Ik wel mogen zwijmelen over Lynn en zij niet over Ryan, al snap ik er niks van. Ik moet er niets van hebben, kerels pfff en stotter dat ik het niet weet. Leugen nummer 2. Om het goed te maken maak ik mijzelf uit de voeten en worstel mijzelf in een mega strak bodysuit met ultra hoge naaldhakken. Er zit geen ritsen in, dus pak ik een schaar die bestemd is voor mijn schatje, zodat ze mij kan ontbloten.

“Wat vind je hiervan” vraag Ik achteloos als Belinda nog steeds zoekende is en mijn borsten trillend en schuddend zichzelf bijna aanbieden aan mijn vrouw. Belinda’s mond valt gelukkig open als ik haar de schaar aanreik. “Will you unzip me please” en druk mijn zware voorgevel in haar gezicht.

Leuk dat je er weer bij bent, Sofie, en wel op een heel goed moment. Het huwelijk van Sjoukje en Sonja is in gevaar... Ik heb je wel gemist, en ben erg blij dat je weer meeschrijft. Er is zeker een hoop gebeurt, dit verhaal gaat razendsnel!

"Wat vind je hiervan" hoor ik achter me terwijl ik nog druk bezig ben met het zoeken van het servetje van Ryan Gosling. Ik had toch mijn tiet moeten laten signeren, die raak je niet zo snel kwijt. Maar als ik me langzaam omdraai, is Ryan Gosling plotseling ineen geschrompeld tot de sukkelige man die hij nu eenmaal is. Want mijn Soofje staat voor me in een ongelooflijk strakke bodysuit, terwijl ze bijna door haar hielen zakt vanwege die enorme stilettohakken onder haar pumps. "Will you unzip me please?" zegt ze zwoel en duwt haar F-cup onder mijn neus. Ik pak de schaar die Soof me aanreikt met trillende handen aan en begin dan een incisie te maken rond haar tepelhoven. Knip, knip, zingt de schaar en ik krijg er lol in. Langzaam ontbloot ik de machtige memmen van mijn mooie vrouw, maar stop pas als ik ook alle textiel bij haar kletsnatte venusheuvel heb weggeknipt. Giechelend rent mijn schatje weg en ik tackle haar bij ons bed. Daar scheur ik ook de rest van haar suit weg en stort me met een Tarzankreet op haar heuvelrug. "Wil je echt dat servetje met die handtekening van Ryan Gosling?" vraagt mijn Soofje glimmlachend. "Ryan wie?" zeg ik en druk mijn lippen op haar rechtertepel, terwijl ik mijn linkerhand de linker tussen mijn duim en wijsvinger neem. Soof duwt haar enorme bollen in mijn gezicht en ik voel met mijn vingers aan haar druipende seksgrotje. "Oh schatje," kreun ik, "ik hoef nooit geen servetjes meer.

Soof kreunt als ik mijn twee vingers diep in haar doosje duw en beloond wordt met een kutsaperuptie waar Old Faithfull in Yellowstone Park jaloers op zou zijn (er van uitgaand dat een geiser menselijke eigenschappen heeft). Ik druk mijn tong er ook tussen en splijt haar schaamlippen ieder een kant op, waarna ik heerlijk haar schaamlipjes en clitje aflik. Ondertussen heeft Soof mijn vluchtheuvel ook gevonden en in een schaamteloos standje negenenzestig beffen we elkaar alsof ons leven er vanaf hangt. Ik kom schaamteloos klaar in haar mond en laat het spuiten alsof ik de Spaanse brandweer in de afgelopen zomer ben. Net als we ons opmaken voor de Tweede Ronde, gaat de deurbel. "Niet opendoen," sis ik, "het zullen wel Jehova's Getuigen zijn..." "Belinda, Soof, doe open alsjeblieft, ik ben het Sonja!" horen we dan. "Stil," zeg ik tegen mijn vrouw, "ze gaat vanzelf wel weg..." Maar Soof is zich al aan het aankleden. "Jij zou al in de slaapkamer hebben gestaan, Son belt ten minste netjes aan. Daar heeft ze natuurlijk gelijk in en mopperend kleed ik me ook aan. Tot mijn grote verbazing staat niet alleen Sonja voor de deur, maar ook Margot. Nooit gedacht dat die twee zulke grote vriendinnen waren...

In de huiskamer is duidelijk dat Sonja en Margot ergens mee zitten. Ik kan er alleen maar naar raden. Of Sjoukje is er vandoor met Lynn en nu zijn Son en Margot een verbond aangegaan om Lynn te wurgen en Sjoukje terug te halen. Of Margot is zwanger van Ryan Gosling en wil nu niet zijn plicht als vader vervullen of... "Lynn wants to destroy the marriage of Sjoukje and Sonja" begint Margot. Die had ik niet zien aankomen, dus valt mijn mond open. "That redhead hussy is in love with Sonja and jealous about her marrying Sjoukje. She really hates Sjoukje and because Sonja ignored her in the past, she also hates Sonja," gaat Margot verder. Sonja verduidelijkt dat Lynn in het verleden verschillende liefdesbrieven heeft geschreven, maar dat ze daar niet op heeft gereageerd. "All fanmail, I recieved many loveletters than," verontschuldigt ze zich. "How did you find out?" vraagt mijn Soof. Margot vertelt het verhaal dat Lynn aan haar vertelde. "I tried to warn Sjoukje, but she doesn't believe me," zegt Margot. "Where are they now?" weer mijn Soofje. Die lieverd is altijd de praktische van ons. Son haalt haar schouders op. "She's out with Lynn. I am afraid she will harm her..." "Did you call the police?" vraag ik om toch een beetje intelligent te lijken. "No ofcourse not," zegt Margot bits, "who will believe such a story?" "Let's go out and try to find her," zegt Soof, "but I know that Rosita and Lynn were very close, maybe she knows more..." We halen Rosita er bij en die meent zich iets te herinneren van een bar, The Cinderella Bar in down town Hollywood. Son dropt Marilyn bij Rosita en onze kids en met zijn viertjes stappen we in The Beast op weg naar de Cinderella Bar.

Als we halverwege zijn, roep ik plotseling, "stop! Turn back!" "What's up?" vraagt Belinda, "did you forget something?" "No, no," roep ik, "but I don't want to do this...it's silly. I know Sjoukje. I love her, she loves me, nothing can come between us." Belinda stopt, keert de auto en rijdt in de richting van haar huis. Onderweg word ik overstelpt met verwijten. Vooral Margot is woest. "This girl is evil and Sjoukje is stubborn, we must act..." "Do what you want," zeg ik rustig, "I'll go home with my baby daughter..." We arriveren bij huize Belinda en Soof en ik stamp naar binnen, neem Marilyn mee en loop in de richting van mijn auto. "Je hebt gelijk," zegt Soof in het voorbij gaan. "Je moet je vrouw vertrouwen..." Ik knik haar toe, zet de maxi cozy met Marilyn op de achterbank en snoer die vast en even later rijd ik een rustig tempo naar huis. In de auto adem ik in en uit. Ik moet rustig worden. Ik weet dat ik op Sjoukje kan vertrouwen, ze zal me nooit in de steek laten, nog niet voor honderd Lynns en omgekeerd geldt hetzelfde. Ik arriveer bij onze villa en ik breng Marilyn binnen. Als ze in haar wiegje ligt, zing ik een een slaapliedje.

Het duurt nog een paar uur voordat Sjoukje en Lynn terugkeren. Lynn zegt niets en gaat als een gehoorzame nanny naar Marilyn kijken. Sjoukje omhelst me en kust me langdurig. "Hoe was het?" vraag ik enkel. Ze lacht. "Niks gebeurt, we hebben zitten brainstormen over de nieuwe lingerielijn en hoe we die gaan verkopen met die magnifieke commercial van jou..." Als we even later op de slaapkamer zijn, begin ik toch over 'de olifant in de kamer'. "Lynn?" zegt Sjoukje verbaasd, "dus Margot was niet jaloers en het was geen onzin?" Ik knik. "Ik geloof er niets van, " zegt mijn vrouw, "maar jij en onze vriendinnen duidelijk wel. Ik vertel dat ik me echt niet kan herinneren dat er ooit een verliefde puber uit Italië me heeft geschreven. "Ik kreeg zoveel van dat soort brieven," zeg ik. Sjoukje glimlacht. "Dus het is niet waar?" "Ik vertel dat Lynn me probeerde te verleiden. "Al zei ze toen dat ze verliefd op was van het eerste moment dat ze me zag op LAX. Ik heb haar door de beveiliging laten verwijderen."

"Maar waarom?" zegt Sjoukje. "Je weet dat ik je best een avontuurtje gun. Ik ga zo vaak naar bed met anderen, zoals Margot en al de andere celebs, dat ik het juist wel geil vind als je met haar de koffer in zou duiken..." Ik knik. "Dat weet ik, ik weet niet precies wat ze wilde, ze weet vermoedelijk ook dat jij niet jaloers bent. Dus waarom proberen mij in de problemen te brengen met een affaire?" Sjoukje lacht. "Ik geloof het nog steeds niet. Tot nu hebben we alleen het woord van Margot dat er stront aan de knikker is, maar tegen jou zei Lynn dat ze pas vanaf LAX verliefd op je is. Misschien is Margot juist afgunstig..." We gaan op bed liggen en Sjoukje duwt haar natte vagina in mijn gezicht. Ik lik er vol passie aan en kus mijn schatje dan op de mond. "Wat smaak ik toch lekker," zucht ze. We draaien in een standje 69 en likken elkaars poesje. Opgewonden likken, strelen, kussen en vingeren we elkaar, totdat plotseling het geschreeuw van Marilyn ons doet verstijven. Als we naar de huiskamer rennen, horen we mijn Porsche optrekken en wegrijden. "De Maxi-cozy is weg!" gilt Sjoukje, "dat loeder heeft Marilyn gekidnapt!"

Net als Soof thuis komen nadat we Margot hebben afgezet, staat Rosita met een wit gezicht ons op te wachten. "Ma...ma...ri...Marilyn has been abducted," roept ze. Ik maak er nog een geintje van. "By aliens?" Maar ik krijg gelijk een por in mijn zij van lieve Soofje. Die rent gelijk door naar de babykamer, waar onze twins gelukzalig liggen te slapen. "I would have defended them with my life," zegt Rosita verontwaardigd. "We understand," zeg ik ernstig nu. We rennen gelijk weer terug naar The Beast en scheuren naar Villa Rozengeur & Maneschijn, beter bekend als basis Marilyn. Sjoukje en Sonja zijn in alle staten en zijn omringd door politiemensen in uniform en in burger. "That twisted bitch has kidnapped our darling girl," steunt Sonja als ze ons ziet. We begrijpen dat het Lynn is die de kleine heeft meegenomen. Nu weet ik waarom ik The hand that rocks the cradle, zo'n takkenfilm vond. Never trust a granny... Gelukkig hebben we onze nanny meegenomen, samen met de twins. Ook Margot is er, die haar herwonnen goodwill angstwekkend snel bedreigd door om de minuut te stamelen, "I told you so..." Je moet het voor de hand liggende altijd vermijden, anders ben je nooit zo'n Maga-aanhanger die voortdurend 'make America great again' loopt te roepen. Een vrouwelijk politie-inspecteur, een lekker wijf overigens waar ik mijn Soofje hongerig naar zie kijken, heeft de leiding. "And who are you?" vraagt ze wantrouwend. Gelukkig springt Sjoukje haastig in de bres voor ons, anders hadden we al op het hoofdbureau gezeten in een soort 'bad cop, good cop' scenario.

Het blijkt dat Lynn, op het moment dat Son en Sjouk zich terug getrokken hadden voor een paar uur ontspannen seks, Marilyn heeft meegenomen en sinds die tijd is er niets meer van Nanny noch baby vernomen. Vanzelfsprekend willen de verontruste en angstige moeders dat leger, luchtmacht, marine en de FBI worden ingezet voor de meest tot te verbeelding sprekend klopjacht, sinds O.J. Simpson er van door ging op de snelweg, maar de politie-inspecteur die Jill Coulson blijkt te heten, maant tot kalmte. "She will probably demands money," zegt Coulson. Maar dan krijgt ze de wind van voren van Margot Robbie, die een onsamenhangend verhaal opdist over de vermeende psychopatische gemoedsgestelheid van Lynn Cherie. Ik zie dat de politie al bezig is om de actrice plat te spuiten en af te voeren naar een 'facility for the mentally insane" maar Sjoukje en Son weten erger te voorkomen door haar verhaal op een meer uitgebalanceerde manier aan Coulson voor te leggen. Ik probeer intussen mijn Soofje in de gaten te houden, want die lijkt wel erg geïnteresseerd in de Amerikaanse vertegenwoordigster van de Heilige Hermandad (ook wel bekend als de politie). "Zit niet zo geil naar die politie bitch te koekeloeren," fluister ik haar sissend toe. Waarop ze beledigt afstand neemt. "Ik heb ten minste mijn tiet niet aangeboden voor een handtekening," kan ze niet nalaten terug te fluisteren.

Intussen blijkt Rosita haar 'nanny network' te hebben geraadpleegd. Het is een informele club van nannies van celebs in Hollywood (en dat zijn er nog al wat...). In ieder geval weten ze veel (zo'n beetje als dat clubje kids dat Sherlock Holmes altijd raadpleegde (The Baker street irregulars...)). Al snel weet Rosita dat Lynn is gesignaleerd in het Fashion district van LA rond Los Angeles Boulevard. Dat lijkt logisch. Het meiske spreekt vloeiend Italiaans en vermoedelijk zitten er wel wat Mafialeden (al mag je dat niet hardop zeggen, vanwege mogelijke discriminatie. Ik weet Sjoukje en Son te isoleren van de politie en leg deze info aan ze voor. "Wat doen we?" zeg ik. "We gaan er achteraan," zegt Sjoukje strijdlustig, "die Coulson doet geen moer." Sonja twijfelt nog, maar als Rosita via haar nanny network info krijgt dat Lynn en Marilyn zich ophouden in een leegstaande pakhuis besluit ook zij dat de jacht officieel is geopend. Als de politie bezig is met het opzetten van een grootschalige policetap, maak ik Coulson duidelijk dat Son en Sjoukje op doktersadvies moet rusten. We hebben zelfs een werkeloze actrice (uit het nanny network) ingehuurd om net te doen of ze arts is en de politievrouw trapt er in. Ook Margot blijft in het huis van Son en Sjouk. Die is zo doorgedraaid dat ze amper kan praten, laat staan mee doen met onze jacht. Stiekem kruipen we met ons viertjes in The Beast en rijden naar het pakhuis. Nu is het tussen ons Lynn Cherie!

Margot blijft maar doorzaniken over het gevaar dat zogenaamd in Lynn schuilt. “I thought you and me could have some amazing sex over here, but clearly you have other plans”, zeg ik haar wat geïrriteerd. Dat roodharige schatje is veel te lief en leuk om gevaarlijk te zijn. Maar Margot weet niet van ophouden. En dan zeggen ze dat ik eigenwijs ben??? Het is wel duidelijk dat ze gewoon vreselijk jaloers is. “Margot honey, either you use your skilled tongue wisely and put in my arse, or you just shut the fuck up, will ya?”, stel ik haar als ultimatum en draai mijn gespreide billetjes pontificaal naar haar gelaat. “Stubbored cunt”, sist ze alleen maar en kiest voor dat laatste. Ze haakt zich los uit de kabels en loopt boos bij me weg. Nou, dan toch niet!
Het volgende moment gaat dan eindelijk de deur van de editing room open. De prachtige Lynn komt naar buiten, maar het licht boven de deur blijft op rood als ze de deur achter zich dichttrekt. Het arme kind is duidelijk van slag en staat met betraande ogen buiten naar adem te happen. Wat is daar nou toch weer allemaal aan de hand?
Ik haak me los en loop naar haar toe. “Honey, what is it?”, vraag ik haar en sla een troostende arm om mijn heerlijke zakenpartner heen. “It’s Sonja… Your wife, is so mean to me. I can’t do anything right in her opinion. But this is just my maiden commercial”, begint het arme schaap mijn hals nat te snotteren. Dat is natuurlijk niet erg aardig van Sonja. Ja, ik weet dat mijn vrouw bijzonder toegewijd is aan haar werk, maar om zo uitgekafferd te worden terwijl je alleen maar interesse in iemands werk vertoond, dat verdient deze Italiaanse schoonheid nou ook weer niet. Ik zou er eigenlijk wat van moeten zeggen. Gewoon even mijn vrouw aanspreken op haar misselijke gedrag. Maar ja, het licht boven de deur brandt nog rood, dus de editing room binnen gaan is duidelijk geen optie.
Van een afstandje houdt Margot ons met argusogen in de gaten. “Come, lets put on some cloths and leave off”, stel ik de mooie vrouw voor. Ze knikt en een paar minuten later lopen we hand in hand over straat. We gaan de eerste diner binnen die we tegenkomen en bestellen de grootste milkshake die ze hebben. Samen zitten we lekker van een aardbeien milkshake van ruim anderhalve liter te slurpen, met twee rietjes uit hetzelfde glas. Doordat onze gezichten daarbij dicht bij elkaar zijn, kan ik haar ruiken en hem ik een mooie inkijk in haar jurkje. De prachtige LynCherie er onder staat haar prachtig. Onderwijl praten we nog over zakelijk beslommeringen en opper ik het idee om een eigen bikinilijn op te tuigen. Lynn is direct laaiend enthousiast daar over. Logisch, want ik kom altijd alleen maar met briljante ideeën op de proppen zetten. “And maybe even sport cloths as well? I know the perfect model for promoting our own line of ice speed skating outfits”, probeer ik het meteen. Heb ik meteen een goed excuus om Jutta weer eens op te zoeken. Al lijkt dit idee nog wel een brug te ver.
Met een koude knoop in mijn maag en een lichte hersenbevriezing van zoveel milkshake, lopen we uiteindelijk weer over straat. “C’mon, lets find us the perfect location for our new store”, stel ik voor en Lynn knikt met grote verlangende ogen. Die stomme Margot ook met haar belachelijke aantijgingen… Lynn Cherie, gevaarlijk… Ja, zo vals en gevaarlijk als een Labrador-pup, pfff…

Hand in hand zwerven Lynn en ik over straat op zoek voor een superlocatie voor haar winkeltje. En ondertussen praten we honderduit over onze nauwe samenwerking, toekomstige lijnen – lingerie-, bikini- and tanninglines – en haar leven in Rome en het mijne in Nederland. Ik kan het dit roodharige schatje toch moeilijk kwalijk nemen dat ze zo smoorverliefd is op mij.
Wandelend, kletsend en flirtend komen we uiteindelijk weer thuis.

"Hoe was het?", vraagt Sonja alleen maar als Lynn even de brave nanny uithangt en bij Marilyn kijkt. "Niks gebeurt, we hebben zitten brainstormen over de nieuwe lingerielijn en hoe we die gaan verkopen met die magnifieke commercial van jou...", lach ik. Als we even later op de slaapkamer zijn, begint Sonja dan toch ook over Lynn? Over wat er volgens haar in de editing room was gebeurd, over wat Lynn tegenover mijn vrouw bekende en het ongemakkelijk gevoel waarmee Sonja haar uiteindelijk de deur heeft gewezen. Het is mij wel duidelijk dat mijn lieve Sonja een beetje overwerkt begint te raken en dat ze dingen verkeerd interpreteert als ze (te) druk bezig is… Of misschien laat haar mensenkennis haar wel wat in de steek. Mijn mensenkennis heeft mij echter nog nooit in de steek gelaten of verraden en mijn mensenkennis zegt me momenteel dat deze zogenaamd “levensgevaarlijk” Lynn in werkelijkheid niets anders is dan een zwerfpoesje dat hunkert naar liefde en aandacht in een ver vreemd land. Lynn gevaarlijk, pfff… Als er iemand ongevaarlijk en juist schattig is, dan is Lynn het wel. En ik kan het weten, want ik heb kijk op dat soort dingen. Ik laat me niet zo gauw foppen door het masker dan mensen soms dragen.
Nee, dit is duidelijk Margot die ik nu hoor praten. Zij is degene die zit te stoken in een goed huwelijk, alweer. Niet Lynn. Hoe is het toch mogelijk zelfs mijn eigen vrouw zich zo gemakkelijk laat manipuleren door Margot. Als er iemand juist ongevoelig voor haar woorden was, dan was het mijn Sonja wel. Sonja heeft zelfs dat hele gewauwel over een onbegrepen fan en onbeantwoorde liefdesbrieven van Margot overgenomen. Ja, als je maar iets sterk genoeg geloofd en vaak genoeg herhaalt, dan wordt het vanzelf waarheid. Indoctrinatie noemt men dat. Dat valt me dan toch een klein beetje tegen van Sonja, dat ze zich zo gemakkelijk laat misleiden. Dat had ik echt niet verwacht.

Dat zich zo gemakkelijk laat verleiden, dat verwacht ik dan weer wel. Zeker als het mijn blote poesje is dat de verleidingsdans start. Ik ben die hele discussie over Lynns ware intenties meer dan spuugzat. Al die valse en ongegronde beschuldigingen aan het adres van mijn niet te versmaden zakenpartner, komen me de keel uit. Hoe dom, hoe kortzichtig en hoe jaloers kunnen mensen zijn. Bah…
Sonja en ik liggen op bed en ik duw mijn natte flamoes in het gelaat van mijn vrouw. Het is wel duidelijk dat Sonja zich schuldig voelt over de valse beschuldigingen van Lynn, want ze likt me waanzinnig lekker om me vervolgens met haar kleddernatte mond op mijn mond te zoenen. "Wat smaak ik toch lekker", zucht ik alleen maar als ik mezelf op haar natte lippen en tong proef. Met veel gekreun en gezoen beaamt Sonja wat ik al jaren weet: dat mijn kutje gewoon heel erg lekker smaakt!
We maken ons spel af in standje 69 en doen ons tegoed aan elkaar natte kutjes. Nou smaakt die van mij waanzinnig lekker, maar die van Sonja is ook niet verkeerd hoor. Dat Jamin dit nooit is gaan verkopen: natte kutjes…
Op de achtergrond, in de verte, hoor ik Marilyn jengelen. Maar ik ben nu even te druk bezig met het kutje van mijn vrouw. Mag mamma ook eens een pleziertje hebben? Het leven draait echt niet altijd alleen maar om jou hoor Marilyn…
‘Ooh, kom op Lynn… Focus je nou gewoon even op mijn dochtertjes. Laat haar stoppen met huilen, zodat mama zich nog even kan focussen op belangrijkere zaken. Doe gewoon even waarvoor je rijkelijk betaald wordt door ons’, denk ik alleen maar, likkend aan de doorweekte pruim van Sonja en wroetend met mijn vingers in haar aarsje. Het gejengel neemt eerder toe dan dat het afneemt, maar waarschijnlijk klemmen mijn dijen nog teveel rond Sonja’s hoofd om het ook tot haar door te laten dringen.

Dan plotseling is daar het geschreeuw van Marilyn, wat ons doet verstijven. Nog half schokkend en zeker met tegenzin maken Sonja en ik ons los van elkaar en rennen naar de huiskamer. Geen charmante Lynn die op de bank zit met onze kleine meid op schoot, geen Marilyn in haar bedje of in de box. Een klap van de voordeur, dat wel. En daarna het gebrul van Sonja’s Porsche, die met veel te veel toeren het grindpad achter de achterwielen laat wegschieten bij het optrekken. "De Maxi-cozy is weg!", gil ik compleet hysterisch, "dat loeder heeft Marilyn gekidnapt!". Waarom heeft niemand mij tijdig weten te waarschuwen? Waar zijn de FBI, de NSA en Homeland Security als je ze nodig hebt. Mijn handen zijn klam. Het duizelt en wordt zwart voor m’n ogen. Dan sla ik tegen de vlakte en ben ik buiten westen.

Wanneer ik weer bijkom, lig ik op de bank en dept Sonja mijn gezicht met een nat washandje. Het huis wordt verlicht door rode en blauwe zwaailichten vanuit de voortuin.
FBI, CIA, SWAT en LAPD blijken bij ons huis rond te hangen. Zelfs enkele Rangers bemoeien zich er mee. Ja, soms geeft blank en succesvol zijn je bepaalde privileges, maar daar kan ik niets aan doen. Deze hele situatie is voor mij echt niet minder erg dan voor ieder ander in dezelfde situatie. En hoe cynisch ik soms ben tegenover handhaving en de sterke arm en zo, nu ben ik blij dat er zo adequaat opgetreden wordt. Geen zang en dans bedoel ik, maar een klein legertje aan mensen die er alles aan zullen doen om mijn dochtertje veilig en wel weer bij ons terug te brengen.

“Sorry”, is het eerste dat ik tegen Sonja, “hoe kon ik zo stom zijn om jou niet en haar wel te geloven”. Ook Margot biedt ik mijn excuses aan. Ze heeft me nog zo gewaarschuwd, maar ik dacht het beter te weten. Ik schaam me diep voor mijn gedrag en bied iedereen die het maar horen wil (en zelfs enkele die het helemaal niet willen horen) mijn welgemeende excuses aan. Want zo ben ik ook: nooit te groot en altijd bescheiden genoeg om mijn fouten toe te geven. Al kon ik hier niet echt wat aan doen, want deze meid had me werkelijk bespeeld. Die trut zou een Oscar moeten krijgen voor haar acteerwerk hier. Zo’n lekkere vrouw, zo lief en zorgzaam. En zo fucking gemeen en doortrapt… En toch, als je diep in mijn kut – ik bedoel hart – zou kijken, gaat ’t er nog steeds niet bij me in. Was het allemaal dan maar nep? De seks tussen haar en mij? Onze samenwerking om de lingeriewereld te veroveren (ja, ik droom nu eenmaal nooit klein…), onze bikinilijn, de schaatspakken voor Jutta Leerdam? Haar vertederde blikken naar onze kleine prinses die haar al echt als een soort surrogaatmoeder begon te zien? Waren al die gevoelens dan nep? Het wil er gewoon niet in bij mij. Nee, Lynn is volgens mij gewoon een getroebleerd persoon, die nog wel gefikst kan worden.

Politie-inspecteur Jill Coulson heeft de leiding over de zaak. Maar veel verwacht ik er niet van. Die vrouw is veel te lekker om goed in haar werk te zijn, al zal dat wulpse figuur vab haar gerust wel de nodige valse verklaring weten los te peuteren bij mensen. Zonder dwang, dus rechtsgeldig volgens mij. Maar daar hebben we nu niet zo veel aan. Jill is gewoon veel te lekker en staat gewoon veel te mooi te zijn in onze keuken. Nou is dat op zich nog niet zo heel erg, maar iedere heteroseksuele wetsdienaar staat meteen met z’n puddingbuks in de oorlogsstand. Geen agent, inspecteur of detective die nog een beetje fatsoenlijk kan nadenken met die vrouw in zijn buurt. En ze weet het!
Gelukkig voor ons heeft zij enkele aandacht voor al die mannen. Nee, haar blik zit vastgesmolten op het lichaam van Sofie, gewoon in het bijzijn van Belinda nota bene!
Met haar machtige tieten weet Sofie de inspecteur zo te bespelen dat wij ongezien uit huis weten te glippen. Niet normaal joh, hoe gemakkelijk sommige mensen zich laten bedotten door een lekker wijf! Dat zou mij niet zo snel gebeuren… Oh wacht… Niet nog eens tenminste… Iets met ezels en stenen of zo…

Tot op onze tanden gewapend, met sexy Lyncherie (by Lynn Cherie tm) onder onze pakkies, loodst Sofie ons in de The Beast naar de vermeende schuilplaats van Lynn. Echt zo’n clichématig verlaten oud pakhuis in een slechte wijk, riekend naar visafslag of een slachthuis of een oude beton- en cementfabriek.
Als je ooit de furie van een doorgedraaide en radeloze moeder op de hals wilt halen, vraag dan aan het einde van dit stukje aan Lynn maar even of dat nu wel zo verstandig is en of het ’t ook allemaal waard is gebleken.
Kokend van woede sta ik bij de achterbak van The Beast op m’n dooie akkertje mijn wapens uit te kiezen als ik Marilyn hoor huilen. Niet een baby, nee Marilyn, onze Marilyn.
Ik gris zo snel mogelijk van alles bij elkaar en sleep mee wat ik kan dragen. Ik hoop dat er nog wat over is voor de rest, want ik zeul me een breuk aan AK47, Magnum 44 Desert Eagle, Smith & Wessons, zooitje handgranaten, messen, zwaarden en zelfs een Stinger voor je-weet-maar-nooit. Allemaal dingen die ik tijdens de opnames al talloze keren heb gebruikt. Goed, dat waren nepperts, maar toch. How hard can it be? En bovendien, ik ben fucked up…
Ik storm het pand binnen, naarstig op zoek naar de vrouw die mijn kindje heeft ontvoerd. Onderweg hak ik paar belagers een koppie kleiner met m’n grote zilveren zwaard en ze vergaan tot stof (oh, nee, da’s uit een ander verhaal). Al mijn ervaring van Krav Maga en de andere vechtkunsten zullen mij vandaag helpen. In gedachten roept Alexa Bliss de ene aanwijzing na de andere in mijn oor en staat Jutta Leerdam (???) mijn naar achteren gestoken kont te kneden. ‘Hè, verdomme Sjoukje, probeer je koppie er nou ’s bij te houden!’, denk ik alleen maar als ik eventjes opzij kijk. Ook Soof denk kennelijk een paar stappen vooruit, zover vooruit zelfs dat die in gedachte de overwinning al met politie- inspecteur Jill Coulson aan het vieren is. Nat, naakt en scharend…
Kogels vliegen in het rond, want kennelijk is mijn zakenpartner niet langer alleen hier. Gelukkig zijn wapens gemakkelijk te verkrijgen hier, want anders had dit voor ons een zeer oneerlijk spelletje geweest. Jammer alleen dat die (vermeende) maffialeden ook echt vuurwapens mogen hebben…

Daar zit je dan met je beste intenties… Vastgepind in het midden van een aftands en stinkend verlaten pakhuis. Schuilend achter een oude gammele tafel voor de kogels die ons om de uren vliegen, probeer ik een plannetje te bedenken om hieruit te komen. Want dit kan toch niet het einde zijn. Mijn leven is nu toch zeker nog niet opeens voorbij? Dit bizarre verhaal is toch zeker nu niet opeens afgelopen? Als een succesvolle pilot van NBC, die ondanks het succes toch geen vervolg krijgt?
Ik strook mijn mouwen en rokje op. Trek mijn bloedrode string er onder vandaan en knoop die om m’n hoofd. Maar goed dat die alleen maar bloedrode van kleur was en niet bloedrood was vanwege mijn maandelijkse “probleempje”…
Ik sta op, als John Rambo zelf nu, en gebruik de Stinger. Halve gevel compleet weggevaagd en omlaag vallende slechteriken. Helft van de bende in een klap dood. John zou trots op zijn geweest… Een beetje het standaard verhaal.
Door mijn ongekend heldhaftige actie kan de rest van mijn team zich in veiligheid brengen, waarna de rest van de slechteriken zich betrekkelijk eenvoudig laten overmeesteren. Gek hè, met een roedel op hol geslagen moeders achter je aan.
De handlangers van Lynn vallen bij bosjes, al lijkt het wel of ze steeds weer een nieuw blik met boeven opentrekt. Of dat ze onder de kopieermachine vandaan komen. Er komt geen einde aan. Nog even we raken nog door onze kogels heen. En zo geschiedde. Gelukkig heb ik nog messen en blijk ik vreselijk goed in close combat te zijn (echt hoor, ik wist het zelfs geeneens). Langzaam maar zeker weten we de overwinning dichter naar ons toe te trekken.
“It’s over Lynn… You’re running out of bad guys! You’re surrounded. You can’t win sweetie. Please, give me back my baby and just continue what wanted to create”, roep ik theatraal. Want Lynn kan niet als enige een aardig potje acteren. “Never!!!”, klinkt de roodharige vastbesloten. “If you want your baby, you give me Sonja. I’m not leaving without her. She belongs to me!”, krijst ze maniakaal. Het moet toch niet gekker worden. Die brunette is met mij in de echt verbonden, dus behoort mij toe. Voor zover daar al sprake van kan zijn in een menselijke relatie. We zijn toch zeker geen barbaren???
“Never”, sist Sonja, die Lynn van achteren heeft weten te besluipen, “the only ones who may fuck up our marriage are Sjoukje and me”. En ze geeft die meid zo’n hoek voor d’r kanis dat ze subiet tegen de vlakte gaat op de bovenste balustrade. Een goed gemikte beuk van mijn vrouw, al zeg ik het zelf. Jammer alleen dat Lynn door de klap Marilyn losliet en dat die op een meter of 20 hoog over de reling lazerde en nu als een voormalige fotomodel in Singapore naar beneden tuimelt.
Huilend van onze kleine meid in de diepte en ik kan Sonja nog net tegenhouden er niet heldhaftig, maar nutteloos, achteraan te duiken. Hoe verder ze omlaag valt, hoe zachter het gegil wordt. Een klap, een plof en het gegil is gestopt. Ik durf niet omlaag te kijken.
“She’s safe. The little girl is safe”, wordt er dan vanaf beneden naar boven geroepen. Verbaasd kijk ik omlaag. Jill Coulson heeft zich met gevaar voor eigen leven onder ons vallende kindje geworpen en de kleine met behulp van haar geweldige springkussens opgevangen en een zachte landing geboden. We rennen de trappen af en gaan een paar keer bijna op ons bek.
“Oh miss Coulson, thank you for saving my baby”, vlieg ik haar om haar hals. Geen wonder dat Marilyn zo veilig landde, die dingen van haar zijn heerlijk zacht… “How can we repay you?”, vraag ik de politie-inspecteur. “48 hours…”, zegt ze en kijkt half langs me heen. “Come again?”, vraag ik haar ter verduidelijking. “Almost… But not quite yet… 48 hours”, zucht ze, duwt me opzij en stapt op Sofie af. “48 hours… with your blonde busty friend here. And another 48 hours”. Zie je nou wel dat ze meer op vrouwen viel dan op die gespierde stoere agenten. Ik dacht het al. En de mooie Sofie staat gewoon te glimmen van trots bij zoveel aandacht. Belinda daarentegen staat stampvoetend naast haar. “Nee, nee, nee. Vergeet het maar Sofie!”, mekkert ze. “Ze heeft wel het leven van de kleine Marilyn gered. Daar mag ze toch wel een beetje voor beloond worden?”, zwijmelt Sofie zonder haar blik ook maar 1 keer naar Belinda te richten. "Twee keer 48 uur met jou is geen beetje beloning schat...", moppert Belinda tevergeefs tegen haar vrouw. “48 hours starting now. And another 48 hours in the cause of next week again, ‘cuz I have to work and to maintain a household as well”, legt Sofie aan Jill uit, gooit de autosleutels van The Beast naar mij en loopt met haar mee. “Breng jij de meiden veilig thuis?”, lacht ze. Ik knik. Dat kan weer een gezellig ritje worden met Belinda Brompot in de auto…
“Fuck! Lynn!”, roep ik dan en stuif de stalen trappen weer op. “Ze is weg”, roep ik naar beneden als ik boven sta uit te hijgen. Nooit meer aan dat mens gedacht. En nu is ze gevlogen. Alleen de natte witte string boven aan het bordes, bewust neergelegd in de letter S van Sonja, herinnert me eraan dat ze hier was. Dit muisje krijgt nog wel een staartje denk ik. Maar als dat zo is, dan zal dit poesje er zeker klaar voor zijn…

In The Beast zit ik achter Jut en Jul te mopperen en te brommen over mijn prachtige Soof die zich weer moest opofferen voor the Cop with the big knockers...waarom moet mijn Soofje nu weer 48 uur de koffer in duiken met die politiehoer? Waarom niet Sjoukje of Sonja, het is toch hun baby. "Hè Belinda, zit niet zo te mekkeren," zegt Sonja als ik voor de tiende keer mijn gal spuug, "Soof vond het maar wat lekker om een keer een collega met een F-cup tegen te komen." Nu ontplof ik helemaal. "Ja, jullie hebben makkelijk lullen, mijn mooie Soof is een levende reclame voor vrije seks met die joekels van haar," brom ik woest, "niet alleen al die kerels, maar ook alle lesbische wijven willen de Tweelingbergen van Hollywood beklimmen..." "En wie wilde haar tiet ontbloten om een handtekening van Ryan Gosling te krijgen?" mengt onze chauffeur aka Sjoukje zich in het gesprek. Gatverdamme, wat haat ik mensen met zo'n goed geheugen. "Ze komt heus wel weer bij je terug," zegt Sonja, "wat is nou 48 uur?" Ik hoor het al, die twee trutjes hebben hun baby terug en nu kan ik er voor opdraaien.

Als we in het clubhuis (aka het huis van Sjouk en Son) arriveren, is de politie daar weg en is alleen Margot er nog. Die ligt keihard te snurken op de divan en schrikt wakker als we iets te hard met de deur slaan. Ze ziet Sjoukje met Marilyn binnenkomen en zwijmelt van overdreven liefde voor de superbaby. "Thank god, the little one is safe..." We doen in geuren en kleuren verslag van de veldslag in de loods en de redding door Jill Coulson. "Where is she?" vraagt de Australische hijgend, "my heroine..." Ik denk eerst dat ze van de cocaïne is overgegaan op nog sterker spel, maar begrijp net op tijd dat het Engelse woord voor heldin, 'heroïne' is. Ik vertel bozig dat Jill met mijn vrouw ligt te vozen, waarop Margot me uitgebreid begint te zoenen. "Oh you poor thing," zegt ze, "did that bitch abduct your wife?" Ik zeg er maar niet bij dat Soof wel erg graag en snel met haar benen wijd ging voor de politie-inspecteur, want Margot wrijft aangenaam over mijn eigen tieten en duwt haar tong in mijn mond. Ze is een klein beetje tipsy en ik zie een half lege fles whisky op de salontafel staan. "Hey you two, get a room," zegt Sonja, waarop Margot me meetrekt naar een van slaapkamers.

Binnen een minuut zijn we naakt en zie ik gelijk waarom ik nooit permanent naar Margot zal overlopen, ze heeft maar kleine tietjes in vergelijking met de imposante voorgevel van mijn vrouw. Maar je moet een gegeven tiet niet in de bek kijken en dus stort ik me vol vuur op het blote lijf van een van Hollywoods grootste sterren. Voort wat, hoort wat en mijn eigen Soofje ligt ook te krikken en wel met een geile politievrouw.

Als Margot de volgende dag ontwaakt en kennelijk meer nuchter is dan gisteravond, rent ze het bed uit en sluit zich op in de badkamer. Ik haal mijn schouders op en ga met Rosita bellen. Die heeft de tweeling net verschoond en hun flesje gegeven. "When are you en mrs. Sofie coming home?" vraagt ze. "Mrs. Sofie is busy the coming 24 hours," zeg ik koel, "but I will be home." Ik ram op de deur bij Sonja en Sjoukje en stamp gelijk naar binnen. Daar betrap ik die twee bezig met een ingewikkeld standje. "Kun je niet kloppen?" vraagt Sonja geërgerd. "Ik klopte..." zeg ik verontwaardigd. "Ja maar dan is het de gewoonte dat je even wacht tot iemand zegt of het wel of niet gelegen komt," voegt Sjouke er aan toe. "Dat is me te ingewikkeld," maak ik een einde aan de discussie, "Margot heeft zich opgesloten in de badkamer en Rosita wil me bij mijn bloedjes van kinderen hebben, dus tada, schatjes...oh ja, ik zal die contracten wel verscheuren."

Precies zoals verwacht heeft Belinda haar bokkenpruik opgezet nu vrouwlief “in hechtenis” is genomen door een veel te leuke politie-inspecteur. ‘Joh, laat gaan. Wees blij dat je met een vrouw getrouwd bent die nog goed in de markt ligt’, denk ik dan eigenlijk alleen maar. Want ook al vindt Belinda het misschien allemaal maar belachelijk en onnodig, Sofie geniet echt wel van de aandacht van anderen. En al die vrouwen eens ongelijk. Sofie heeft veel te bieden hoor. En dan heb ik het echt niet alleen over die twee Alpenzusjes onder haar shirtje, hihihi.

Onze thuiskomst is ontnuchteren. In elk geval voor Margot dan. Ruim een halve fles whisky in deze toestand heeft haar zeker geen goed gedaan, maar als ze ziet dat Marilyn veilig en gezond weer thuis is, gaat het meteen een stuk beter met haar. Goed, ze is nog was tipsy en loddig. En geil denk ik ook wel, want als ze hoort welke prijs Sofie heeft moeten betalen voor het heldhaftige optreden van Jill, werpt ze zich direct op om de moeder van haar twee peetkinderen, Belinda dan maar wat te gerief te schenken.
Het lijkt haast wel met de nodige tegenzin dat Belinda met miss Hollywood meegaat naar de slaapkamer. Oké, Margot heeft dan misschien niet zo’n prominente voorgevel als Sofie, maar voor de rest is er toch weinig mis met de blonde Australische. Lichamelijk dan vooral, want mentaal zitten er volgens mij toch wel de nodige steekjes los bij Margootje.

Alle inspanningen en zenuwen van de gehele dag hebben we me duidelijk vermoeid. En Sonja ook, want we gaan zelfs zonder seks slapen. Ik heb niet eens Margot en Belinda gehoord in de kamer naast ons, kan je nagaan, zo moe was ik. Gelukkig halen we dat dubbel en dwars weer in zodra we wakker zijn. Althans, dat waren we duidelijk van plan. Want Sonja en ik liggen koud en wel in standje 69 van elkaars natte grotje te snoepen als er op de deur gebonkt wordt. En nog voordat een van ons wat kan zeggen, staat Belinda al weer naast ons bed te trappelen als een ongeduldig paard. Alsof dat mens de hele ochtend door het sleutelgat heeft staan loeren tot er iets tussen Son en mij zou gebeuren, zodat zij dat dan lekker in de war kon schoppen hahaha.

"Margot heeft zich opgesloten in de badkamer en Rosita wil me bij mijn bloedjes van kinderen hebben, dus tada, schatjes...oh ja, ik zal die contracten wel verscheuren", zegt ze en loopt weer weg, “oh ja, de sleutels van The Beast? Waar liggen die?”.
“In het glazen schaaltje links op het dressoir naast de voordeur”, antwoord ik verbouwereerd. “Margot? Opgesloten in onze badkamer? Vast niet met een setje handboeien aan de radiator”, denk ik dan hardop tegen Sonja, die in de lach schiet. “Die schrok zich natuurlijk een hoedje toen ze vanmorgen wakker werd”, zegt ze met tranen in haar ogen. “Nou, da’s ook niet aardig van je Son. Belinda is je beste vriendin en een hartstikke leuke, interessante en prettig gestoorde vrouw”, zeg ik. “Zo bedoelde ik het ook niet. Maar als die blonde lellebel van down under in dit huis slaapt, verwacht ze denk ik toch wel min of meer standaard naast jou wakker te zullen worden. En dan is Belinda natuurlijk wel een verrassing op de vroege ochtend”, licht ze toe. “Het zal wel schat”, zucht ik.
“Maar wacht eens!!! Die contracten verscheuren? En mijn tokootje dan? Mijn lingerie met LynCherie? De bikinilijn? Jutta in mijn schaatspak? Mijn investeringen? Mijn winkeltje op 1 van de duurste winkelstraten? De commercials? Lynn?”, begin ik te hyperventileren.
“Echt schat? Lynn? Maak je je daar zelfs nu nog druk om”, reageert Sonja verbaasd. Ik knik. Waarschijnlijk heeft Sonja Lynn nooit zo ervaren als ik wel heb, anders had ze vast wel anders gereageerd. “Misschien is ze nog wel te redden. Met een beetje shocktherapie. Daar is toch nog nooit iemand slechter van geworden?”, opper ik meteen, want ieder mens verdiend een tweede kans. En Lynn misschien nog wel eentje extra. Het zal voor haar niet gemakkelijk zijn geweest, in je eentje in een vreemd land, een andere taal, nieuwe dingen, je als speeltje voor de mooiste vrouwen ter wereld moeten etaleren en noem het allemaal maar op. “Och schatje… Wat ben je toch hopeloos naïef als je verliefd bent”, lacht Sonja, “verander dat nooit”. “Ik ben niet verliefd!”, bijt ik meteen van me af. “Wel op mij toch? Of is het nu meteen over?”, deelt ze weer een plaagstootje uit. “Alleen op jou Son. Op jou en op niemand anders. Nooit van me leven niet”, zeg ik en haast me naar buiten om Belinda nog net op tijd tegen te houden. “Je moet die contracten nog niet verscheuren. Misschien kunnen we de boel nog redden. En ik wil m’n winkeltje niet al kwijt raken voordat ik aan begonnen ben”, smeek ik Belinda. Die kijkt op haar beurt weer vragend naar Sonja en die haalt enkel haar schouders op, alsof ze daarmee wil zeggen: “je weet wel hoe meisjes kunnen zijn hè”…

Belinda scheurt weg en ik ga weer naar binnen. Vol schaamte komt Margot uit de badkamer. Alsof ze zich dat ze zich zo aan Belinda heeft gegeven, zou moeten schamen zeg. “I… I didn’t mean to… I felt sorry for Belinda and just wanted to cheer her up a bit”, legt ze verslagen uit. “Don’t worry about that dear. I bet the two of you had some great fun together”, zegt Sonja al meteen, waarop Margot dan een flauw lachje vertoont door haar natte ogen.
“O such adorable shoes”, zucht Margot dan opeens als ze toch met enige schaamte naar de grond staart en mijn voeten ziet, “are those Dolce & Gabanna?”. Ik kijk omlaag naar wat ik aan mijn poten heb en hoor Sonja naast me keihard in de lach schieten. “Uhm… no… These are real fake Patty Brard Crocks with leopard print, only available at the herb barrel”, leg ik haar op z’n van Gaals uit. Maar ze is door het dolle heen en wil ze ook. Hier zit natuurlijk helemaal geen Kruidvat in de buurt, dus geef ik die van mij maar aan haar. We hebben toch dezelfde maat. En dat geeft mij weer de gelegenheid eens een paar knappe schoenen van haar te lenen…

De echte Sonja is momenteel aan het werken voor haar geld. Naast haar baan als lerares, is ze ook iets hoogs in de schoolhiërarchie en nu moet ze overleggen met andere hotemetoten van andere scholen, een heidesessie noemen ze dat. Dus schatjes ik neem vandaag dus de honneurs waar voor een bijdrage aan onze kroniek van zes Hollandse lellebellen in Hollywood. PS Ik vind Herb barrel, heel leuk gevonden. Ik zal nooit meer een Kruidvat kunnen passeren zonder daar aan te denken.

Als ik de Beast in de garage heb geparkeerd, loop ik snel naar huis, bijna in de verwachting (nee, niet in... stelletje viespeuken!!) dat mijn Soofje genoeg heeft gekregen van die politiehoer, maar helaas de 48 uur zijn duidelijk nog niet om. Rosita komt me tegemoet met mijn kroost en die twee schatjes liggen even later aan mijn vertrouwde melkfabriekjes te lebberen. Wat hebben mensenbaby's toch een ongecompliceerd en zalig leven, je natje en je droogje staan altijd klaar en er is altijd wel iemand om je volgescheten of -gepieste pamper te vervangen. Nee, dan een baby gnoe of een kleuter Gazelle die moet nadat ze uit mama zijn geperst, gelijk op hun benen kunnen staan om te voorkomen dat ze door de eerste de beste leeuwin of panther te grazen worden genomen. Rosita vraagt hoe het met Marilyn staat en ik doe verslag van het grote gevecht in de loods. "Ai caramba," zegt onze nanny. Ze neemt onze tweeling heel teder in haar armen en brengt ze naar hun wiegje, waar die twee verwende krengen lekker gaan pitten, na hun verplichte boertje. Ik besluit ook even een dutje te doen.

Ik word wakker als de deur bijna ingeramd wordt. "Ja binnen!" roep ik, maar Sjoukje en Sonja zijn al binnen. Ik heb duidelijk een slechte invloed op mijn vriendinnen. "Wat moeten jullie nou weer?" vraag ik, terwijl ik me uit mijn favoriete canapé omhoog werk. "Ik wil dat we toch enige moeite doen om Lynn weer terug te krijgen bij de zaak," zegt Sjoukje. Ik zie tegelijk Sonja met haar ogen rollen en kan daar mee instemmen. Sjoukje is natuurlijk lief en vergevingsgezind, maar er zijn grenzen. Ik bedoel, die gestoorde lingerie queen had wel bijna haar baby haar dood ingestuurd. En het was alleen aan het ingrijpen van Jill Coulson te danken dat er een happy end kwam gisteren. "Weet je dat wel zeker?" vraag ik voorzichtig op een toon die ik gewoonlijk reserveer voor mijn cliënten als ik ze moet redden van een arrestatie wegens drugs of ongeoorloofd neuken met hoeren. "Jaaa," zegt Sjouk ongeduldig, "Misschien is ze nog wel te redden. Met een beetje shocktherapie. Daar is toch nog nooit iemand slechter van geworden? Want ieder mens verdiend een tweede kans. En Lynn misschien nog wel eentje extra. Het zal voor haar niet gemakkelijk zijn geweest, in je eentje in een vreemd land, een andere taal, nieuwe dingen, je als speeltje voor de mooiste vrouwen ter wereld moeten etaleren en noem het allemaal maar op." Ik kijk haar met open mond aan.

Achter haar zie ik Sonja een draaiende beweging met haar vinger bij haar slaap maken. En inderdaad. Sjoukje moet wel erg verliefd zijn, als ze die gestoorde Italiaanse bitch wil vergeven en zelfs het bedrijf met haar wil voortzetten. "Maar lieve Sjoukje," begin ik weer op mijn toon waarmee... (zie de vorige alinea voor de opsomming anders verval ik weer in herhalingen...) "Je weet toch dat Lynn helemaal kierewiet is, voor hetzelfde geldt ramt ze jou een stiletto in je hart omdat ze nog altijd met Sonja wil trouwen. Want Italianen dat zijn messentrekkers. (Excuses voor de vooroordelen, uiteraard zijn Italianen niet de enige messentrekkers in de wereld, de halve wereldbevolking heeft er inmiddels één op zak). "Ik heb dr. Ruth gevraagd om haar een maandje te behandelen," zegt Sjoukje zelfverzekerd. "Ja, dat is een geruststelling," zeg ik, "maar je vergeet één ding, Lynn is voortvluchtig..." "Nog wel," zegt Sjoukje, "maar ik heb een stel privé-detectives op haar spoor gezet en ik verwacht elk ogenblik een telefoontje. En alsof we allemaal meespelen in dezelfde film gaat haar telefoon.

Ik ben niet snel jaloers maar Belinda is duidelijk onder de indruk van Ryan Gosling. Mijn lieve schat mag als serveerster met haar ronde dijen draaien en wulpse borsten tonen. Ze heeft haar ene tiet al bijna ontbloot voor het telefoonnummer van Ryan , maar gelukkig schrijf hij het op een servetje dat ik gretig wegmoffel. Ik snap niet wat ze ziet in die kerel maar het is duidelijk met die spijkerharde tepels die ieder moment kunnen afgaan als twee bazooka’s. Dit alles na een harde dag werken, en zorgen dat alles op rolletjes loopt.


Eenmaal in onze casa is Rosita zangerig in de keuken bezig en Belinda driftig iets aan het zoeken .
“Weet jij waar dat servetje is gebleven” hunkerend Belinda enigszins achteloos, en ik voel mijzelf rood worden van schaamte. Ik wel mogen zwijmelen over Lynn en zij niet over Ryan, al snap ik er niks van. Ik moet er niets van hebben, kerels pfff en stotter dat ik het niet weet. Leugen nummer 2. Om het goed te maken maak ik mijzelf uit de voeten en worstel mijzelf in een mega strak bodysuit met ultra hoge naaldhakken. Er zit geen ritsen in, dus pak ik een schaar die bestemd is voor mijn schatje, zodat ze mij kan ontbloten.

“Wat vind je hiervan” vraag Ik achteloos als Belinda nog steeds zoekende is en mijn borsten trillend en schuddend zichzelf bijna aanbieden aan mijn vrouw. Belinda’s mond valt gelukkig open als ik haar de schaar aanreik. “Will you unzip me please” en druk mijn zware voorgevel in haar gezicht.



Ik had al een klein vermoeden dat mijn flinterdunne bodysuit hoge ogen zou gooien maar had niet gedacht dat zowel ik als Belinda retegeil werden van die schaarscene. Ik was al opgewonden en tegelijkertijd schaamde ik mij zo dat ik het servetje bij het grof vuil had gedumpt tussen de pasta saus maar hoe Belinda de schaar hanteerde was mindblowing. Mijn borsten netjes onblooten letterlijk megaharde tepels van het koude metaal sinderde als een lavastroom tussen mijn gleufje dat op het punt stond een woest kokende rivier te worden. Giechelend probeerde ik nog weg te vluchten aan mijn stoere vrouw te, just for the stage, en met een katachtige sprong greep ze haar prooi. Als een onschuldig hulpeloos meisje liet ik de rest van mijn speelpakje lekker ruw van mij af scheuren. Tegen de tijd dat Belinda bij mijn heuveltje was kolkte het al en verbrandde ze bijna haar vingers. Haar oogjes samengeknepen, lust begeerte en iets anders wat ik sinds tijden niet meer in haar ogen had gezien. Pure zinnenstrelende verliefdheid. Vol overgave spreidde ik mij benen en voelde haar hete tong tussen mijn opgezwollen lipje glijden. Zo heet was ik in tijden niet meer geweest. Pak je ,of wil je liever dat servetje met het telefoonnummer van Ryan. “Ryan” who??? Belinda glimlachte voordat ze mijn kletsnatte kut ging verslinden. Omdraaien hijg ik tussen de zalige diepe likken van mijn lekkere vrouwen stort mij op haar druipende gleuf. Oh god ik kan maar geen genoeg krijgen van haar heerlijke kutsappen en die eigenwijze parmantige clitoris. Hmmm. Gretig likt ik het.

Uiteraard worden we weer gestoord. Sonja. Sjoukje is zoek. Nou ja niet zoek. Lynn is met haar mee. We racen in no time naar een of andere plek die Juanita ons haastig geeft. Dan gaat het snel. Sonja bedenkt zich, wij weer terug en geeft toe dat ze fout zat. Ik kijk haar aan. Ze vertrouwd op Sjoukje. Nu lig ik in de armen van de zeer aantrekkelijke politie-inspecteur.
Zij heeft Marilyn met haar lichaam gered. En ze wil mij. Ik begrijp het niet maar offer mij graag op al heb ik een vreemd gevoel waar ik niet achterkom tot nu. Jill bind mij vast als we driftig gezoend hebben. Een fantasie die ik al lang heb en ik haar influisterde. Maar dan zie ik haar ogen. Die veranderen van sprankelende parels naar ijskoude zwarte kogels. In rap Italiaans hoor ik Lynn voorbij komen. Ze kleed zich uit en zie exact dezelfde lingerie die ik ook draag. Shit. Ze speelt onder één hoedje met Lynn, kut, niemand zal mij missen en zak weg in een diepe slaap.

Too bad it all had to come to this before Sjoukje realized she was played by Lynn Cherie. Sure the hot-blooded Italian beauty was worth some tough discussions between spouses, maybe even worth divorcing for, but sure as hell she wasn’t worth it having your baby child being kidnapped.
When I hear about the awefull news, I rush over to the cunniling cave on Hooker Hills, beter known as the residence of Sonja, Sjoukje and the little Marilyn. The place is swarming with police officers and all and the girls are going crazy. Normally Sjoukje already has more than enough energy to power up a small town, but now she has the power to destroy and entire city like LA. Never lay your hands on another woman’s child. Biggest mistake Lynn could make. ‘Cuz now Sjoukje is pissed off like no one has ever been pissed off before and she’s ready for war. But my god… How on earth is it possible that this young girl still looks so damn hot and sexy, even in these circumstances? I just wanna make out with her. But I guess she has other issues on her mind right now.
Emotions run high and with each minute passing with no new information about the little Marilyn’s where abouts, I go crazy.
Next thing I know, I wake up on Sjoukjes sofa. The police has gone, the FBI, CIA and all others and even the girls are gone. I ring their phones, but they are all dead. The phones I mean, not the women! Being all alone in this big empty house feels different from all other times I’ve been here with my precious.
I wonder around their house, all alone, all by myself. Anxious, curious, scared. Then there’s a knock on that door. I answer. Thank God… It’s not the boogeyman. Or the police telling me they found Marilyn, but unfortunately just too late. No, those are my good old pals Jim, Jack and John. I invite them in, hug them and next thing I know, we’re in this bestest fourway… Like ever. Those guys taste so delicious and the make me feel so damn good. Unfortunately Mr. Bean and Mr. Daniels quickly run out of juice as I drain them rather easily. Leaving me with Mr. Walker. Johnny is a real pussy pleaser… Never letting me down in my darkest hour. He is still with we when waking up from noises. He hadn’t left my side and just stayed to watch over me, to make me feel safe and secure. To serve and protect... Well, good old Mr. Johnny Walker sure as hell love so serve… his juice to me…

How long have I been passed out? Who care!!! Sonja is back! Sjoukje is back! And the little Marilyn is back. She’s safe, thanks tot he heroic acting of the police-inspector. She should get an medal of honour. She’s among LAPD’s finest… The whole bunch is back, well apart from Sofie that is. Belinda clearly is all-in sack and ashes as miss Coulson wanted Sofie to be her trophy fort he 48 hours. And another 48 hours???
Maybe I let Johny take the upper hand in this, but i feel sorry for Belinda. And as she’s the biological mother of my god-children, I feel it’s my obligation to support her.
We end up in the bedroom, and I offer her my boobs. Well, my tiny titties, compared what she’s used to with Sofie. After a wild and crazy night I fall asleep only to wake up in this large bed next to a naked brunette. Oh my gawd! I’m all naked too. And sure as hell I’ve had a rough night. Those fuckers Jim, Jack and John tricked me! Behind Sofie’s back I’ve had sex with her wife, the mother of my god-children. That’s like swearing in church...

I feel aweful and ashamed and I lock myself up in the bad room. Crying and screaming and more crying. I feel like I’m a horrible person, that only lives to have sex with beautiful women.’Cuz Belinda might be a big mouthed fruit-loop, she’s still a gorgeous woman, espacially for a mother of two. The sex was amazing (I guess) and I hope Belinda thought so too, but it’s not-done, the things I did with her and let her do with me.

And as long Belinda is here, I stay safely hidden in the bathroom. Finally the woman leaves and I can come out. I’ve had many coming-outs, but this was one of the best and most needed one. I was thirsty and I had to pee, like an elephant…
“O such adorable shoes”, when I notice those cute things on Sjoukje’s pretty feet. At frst I thought they were Dolce & Gabanna, but it appears to be designed by some famous Dutch designer I’ve never heard off. Maybe this Patty woman can open a store in Sjoukjes location as that lingerie thing has been cancelled?” And what on earth is an an herb barrel??? I wonder…
Anyway, she kicks her shoes out and I fit them on. Oh my god… I feel like Cinderella instantly. Those things fit me perfectly. Like a Cinderella glass shoe… How lucky I am!
“You keep those. I get me new ones again when we’re in the Netherlands”, Sjoukje says without effort. She’s so big-hearted. Always caring about her friends. So lucky to call her my friend… My precious friend…

With Sonja’s Porsche still being in inpound, I take a cab home. Maybe I should consider putting out a vacancy for a new limo driver slash bodyguard slash long lasting male fuck-buddy. That dickless prick Shawn is no use to me anymore and my Sjoukje AI bot is a great substitute for him. But I sometimes feel like being stuck in the past. Like it’s time to move on I guess. But the future is smothering me. And not the kind of smothering when my beloved Sjoukje wraps her hands around my throat that is…

Zooo Sofie dat is gelijk met een bang(!) terug komen, stampend en supergeil geschreven...

Als Belinda is verdwenen, filosoferen Sjoukje en ik nog even over de mogelijkheid om Lynn te bekeren tot het 'goede' en tegelijk het prille bedrijfje van mijn jonge vrouw te redden. Zoals gewoonlijk weet Sjouk me weer om te praten en ze belt Debbie om te vragen naar het telefoonnummer van dr. Ruth. We nemen Marilyn mee in de auto en rijden naar de kliniek. Daar staat de dokter te wachten in een knalgele bodystocking. Ze luistert aandachtig naar ons verhaal en kijkt onderwijl vertederd naar onze kleine. "Of course I can save Lynn," zegt ze na ons relaas, "I see a young woman, creative and ambitious, she has passion that Italian girl. In love with Sonja, a mother figure, probably she has lost her mother at a very young age, yes if you can persuade her to come to my place, I will cure her..." Blij verrast rijden we naar Belinda, al ben ik wel een beetje pissig over het feit dat ik een moederfiguur ben genoemd, zo oud ben ik toch niet?" Onderweg voert Sjoukje een gesprek met een detectivebureau dat dr. Ruth ons heeft aangeraden. Het blijkt te worden geleid door ene Mae Johnson en die zegt dat ze haar meisjes aan het werk zal zetten. Belinda probeert Sjoukje het idee van de rehabilitatie van Lynn uit haar hoofd te praten, zeker als ik mijn twijfel laat blijken. Maar mijn vrouwtje is zeer vastbesloten en dan gaat haar telefoon.

"Hello," zegt Sjoukje, "... oh hai Mae, what? ... already? that is fast...where? ...working together? And what about Sofie? ... oh, my God...yes we will come to the address..." Ze verbreekt de verbinding en Belinda is gelijk in paniek. "Wat is er aan de hand met mijn schatje...als die Italiaanse sloerie haar iets heeft aangedaan, mag dr. Ruth haar weer in elkaar zetten, want ik scheur haar aan haar stukken!" "Rustig lieverd," zegt Sjoukje, "Mae heeft ontdekt dat Lynn samenwerkt met Jill Coulson. Ze hebben expres die zogenaamde gooi van Marilyn over de trapleuning in scene gezet om een van ons in handen te krijgen en dat is dus Sofie. Ze zijn momenteel in het huis van Jill en volgens Mae zit Sofie opgesloten in de kelder. Ik zie dat Belinda een enorm pistool uit de la opdiept en tussen haar broekriem steekt. "Zou je dat nou wel doen, schat?" zeg ik, "die krengen gaan altijd op de verkeerde momenten af..." "Hou eens op met dat softe gezeik," zegt Belinda, "dit is het land van het onbegrensde vuurwapenbezit, die Lynn mag blij zijn dat ik geen bazooka heb gekocht." "Maar ze werkt wel samen met een echte politie-inspecteur uit LA," zegt Sjoukje, "dus doe me een lol en laat je schietijzer thuis, voor er ongelukken gebeuren." We besluiten om Marilyn bij Rosita en de twins te laten en scheuren in The Beast naar het door Mae opgegeven adres,

Een lange koele blondine staat ons op te wachten en stelt zich voor als Mae Johnson. "My girls have surrended the house," zegt ze, "We have to be careful, Jill Coulson is still a police-inspector..." We bellen aan en Coulson doet open. Ik schrik even, want ze is gekleed als een meesteres, leren corset, lange leren laarzen. "Yes?" zegt ze vriendelijk. "I want my wife back," briest Belinda. "She's here on a voluntary basis," glimlacht Coulson, "we are playing a SM-game and I have locked her up in the basement..." Ik kijk bezorgd naar Sjoukje, die vrouw is sluw, we weten allemaal dat Sofie gek is op vastbinden en SM-spelletjes. Zelfs Belinda is er stil van. "I am so sorry," zegt Jill, "but Sofie will come back to you when the 48 hours are over." De deur slaat dicht en we staan lamgeslagen bijeen. Dan lopen we terug naar Mae en vertellen haar alles. "That woman is a tough cookie," zegt Johnson, "we have to break in and free mrs. Sofie, do you agree. Belinda die inmiddels weer kan praten, staat al te schuimbekken en Sjouk en ik kunnen haar nog net meetrekken, nadat we Mae toestemming hebben gegeven. Het duurt een uur maar dan brengen vier prachtige meisjes in zwarte bodystockings een bewusteloze Soof naar onze auto. Terwijl we wegrijden, probeert Belinda haar bij te brengen, maar volgens Mae is ze verdoofd met een krachtig slaapmiddel. De detective rijdt met ons mee en heeft telefonisch contact met haar meisjes. "We have located Lynn, she is in bed with Jill Coulson, shall we...?" "Yes!" brult Belinda wraakbelust, "take them both and bring them to dr. Ruth!" Mae geeft instructies en als we bij de kliniek aankomen, zien we nog net hoe Lynn en Jill verdoofd naar binnen worden gebracht. Dr. Ruth loopt handenwringend heen en weer. "But you have abducted a LA police-lieutenant, I will lose my licence!" "Maybe you cure them both," zegt Sjoukje. Belinda en ik kijken haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. Zou Sjoukje echt geloven dat Lynn nog te redden is?

We vragen aan Mae om samen met haar meisjes de bewaking van dr. Ruths kliniek waar te nemen en rijden terug naar Casa Belinda e Sofie. Intussen komt de laatste langzaam weer bij. "Wa...waar ben ik?" zegt ze, maar als ik haar opgelucht kus, roept ze verliefd, "oh schatje, je hebt me gered..." Ze vertelt dat ze op het laatste moment doorhad dat Jill en Lynn samenwerkten, maar dat ze toen al een verdovingsmiddel had gekregen. "We hebben je gered van een lot erger dan de dood," zeg ik luguber, "ze hadden je vastgebonden en in een kelder gestopt..." "Oh, nee hoor," zegt Sofie onschuldig, "dat vond ik juist wel leuk, een SM-spelletje." Ik kijk haar verbijsterd aan en roep, "je hebt helemaal loco," schatje, "die twee hoeren waren vreselijke dingen met je van plan..." Als Sofie informeert naar het lot van Jill en Lynn, kom ik helemaal op dreef. "Dr. Ruth gaat ze analyseren en schoktherapie geven, en binnen een maand kunnen ze opzitten en pootjes geven en mag je weer je kop in de muilen van die beesten steken, maar ik blijf je niet redden..." Ik kijk er een beetje giftig bij en Sofie kruipt tegen me aan. "Je bent zo knap als je boos bent schatje, ik word er helemaal geil van." fluistert ze.

Intussen zijn we bij ons het huis aangekomen, waar Rosita de kinderschare heeft ingestopt, verschoont en gevoed. "Hebben jullie nu eigenlijk een nanny?" vraag ik vervolgens aan Son en Sjouk. Ze leggen uit dat Juanita vermoedelijk is gestopt en nu ook Lynn tijdelijk is verdwenen, ze wel iemand nodig hebben. "Ik weet wel iemand," zegt Soof, "mijn zusje..." Ik kijk haar verbaasd aan. "Heb jij een zusje?" "Nou ja, een stiefzusje, mijn moeder is ooit getrouwd geweest met een Frans-Canadees die al een kind had en snel gek van haar werd en met het kind naar Canada vertrok, naaar Montreal. Ze studeert momenteel in LA en zoekt een bijbaantje." "En hoe lang weet je dat al?" zeg ik gepikeerd, waarom ben ik altijd de laatste die zulke dingen hoort? "Louise is 22 en ze studeert kunstgeschiedenis," zegt Soof, "ze is erg knap en daarom wilde ik haar niet gelijk introduceren bij al die lesbo's hier. Zelfs mijn eigen moeder, haar stiefmoeder, weet van niets. Zeker nu Kristel met Debbie samenwoont." Het blijkt dat Sonja en Sjoukje wel oren hebben naar dit voorstel.

De volgende morgen gaan Soof en ik, Louise ophalen. Ze woont in een rotbuurt in een gammele kamer en is aangenaam verrast dat ze mag verhuizen naar een dure villa in een rijke buurt, met maar één kindje om op te passen. We proppen haar weinige bezittingen, voornamelijk boeken over kunstgeschiedenis in The Beast en rijden naar haar nieuwe paleisje. Soof rijdt, dus ik kan Louise goed opnemen. Het is een mooi meisje, die weinig van de bouw van de familie heeft, ze heeft kleine borstjes, is een brunette met kort geknipt haar en tenger gebouwd. Ze spreekt Engels met een Frans accent en dat klinkt erg sexy, vind ik. Ik vertel over Marilyn en mijn vriendinnen, hoe beroemd ze zijn en hoe rijk. Eenmaal aangekomen worden we ontvangen in de huiskamer waar Sjoukje net haar baby de borst geeft. Ik zie dat Sonja enorm opgelucht is dat Louise niet de voorgevel heeft van haar stiefzusje en -moeder en even later is alles beklonken. Louise krijgt haar eigen kamer en blijkt de nodige ervaring met kinderen te hebben. Ze verschoont Marilyn met opmerkelijk gemak en zingt voor de kleine Franstalige slaapliedjes. Dan schudt de aarde op haar grondvesten en komt mijn schoonmoeder binnen. "Wat hoor ik nu?' brult ze als een misthoorn in doodsnood, "is mijn stiefdochter hier?"

Ik ben erg druk om mijn bedrijfje weer uit de put te helpen. Hoewel we zijn vrijgesproken van beschuldigingen over het uitzetten van robots over de staatsgrens. Dat is nog (!) geen federaal misdrijf omdat nergens ter wereld de AI al zo ver is als bij mijn robotdames en de wetgever nog (!) geen wetten heeft gemaakt. Maar de slechte publiciteit doet de balans geen goed. Tijd voor wat extra PR. Kris vertelt me over ene Lynn en dan horen we weer over de tamtam dat de nieuwe zakenpartner van Sjoukje (en nanny) Marilyn heeft ontvoerd. Toestanden... Maar het komt me wel uit dat Sonja kennelijk even geen werk heeft. Ik wil namelijk wat extra reclame maken en wie kan dat beter dan zij. Ik vraag Kristel om voor me te bemiddelen, maar die bedankt feestelijk voor de eer. "Je vraagt het zelf maar, snoes," zegt mijn levenspartner, "wist je trouwens dat Louise de nieuwe nanny wordt van Marilyn," voegt ze er achtenloos aan toe. "Wat?" schreeuw ik, "mijn stiefdochter werkt voor Sjoukje en Sonja, waarom hoor ik dat nu pas?" "Ik dacht dat je het wel wist," verontschuldigt Kris zich. "Ik ben even naar Son en Sjoukje," zeg ik en storm de deur uit.

Onderweg ga ik bij mezelf na, waarom ik me zo druk maak. Louise is de dochter van Jean-Claude, mijn Frans-Canadese ex en hij was al na een half jaar bij me vertrokken. Dat was in mijn heterofase. Maar mijn seksuele beleving was net zo groot als nu en ik vrees dat ik die arme Jean-Claude net zo heb leeggezogen als Margot Robbie. Hij vluchtte en nam Louise mee naar Montreal. Dus heb ik mijn stiefdochter amper leren kennen. Toch ben ik behoorlijk gepikeerd als ik aan kom bij de villa van Sjoukje en Sonja. Ik storm naar binnen en schreeuw. "Wat hoor ik nu? Is mijn stiefdochter hier?" Mijn echte dochter komt me al tegemoet. "Hallo mams, een beetje rustig, de kleine slaapt net. Dan zie ik de lieftallige Louise naar voren komen. "Bonjour mama, comment allez vous?" zegt ze zachtjes. "Je va tres bien," zeg ik, "est vous?" Ze zoent me op mijn wangen en wijst dan op Marilyn en legt haar vinger op haar lippen. Ik knik en ga op een stoel in de huiskamer zitten. Mijn schoondochter kijkt me lachend aan. "Mij heeft Soof ook niks verteld, hoor..." Ik knik. Dan kijk ik Belinda aan. "Ik wil reclame maken voor mijn bedrijfje. Geld heb ik zat, dus wil ik Sonja en Sjoukje inhuren, kan dat?" Belinda kijkt wat zuinig. "Geen idee, ik zal het ze vragen. Je hebt dus veel geld?" Ik knik.

Belinda neemt Sonja en Sjoukje mee en ze verdwijnen naar de slaapkamer. Soof en Louise komen bij me zitten. "Qu'étudies-tu, ma fille?" vraag ik aan Louise. "J'étudie l'histoire de l'art," antwoord Louise, "Je serai diplômé l'année prochaine, Et vous ? Toujours les logiciels et les ordinateurs?" Ik glimlach. "Oui, mais surtout l'intelligence artificielle de nos jours." La mère est trop modeste," mengt Sofie zich in het gesprek, "elle fabrique des robots qui ressemblent à de vraies personnes." Ik ga maar niet in op de problemen die mijn 'menselijke robots' hebben veroorzaakt. Maar dat hoeft ook niet, want Belinda komt weer naar buiten met Son en Sjoukje. "Voor elkaar schoonmama," zegt ze, "Son heeft een gouden idee voor een paar commercials en die maakt ze graag voor je, als Sjoukje em Marilyn mogen meedoen, en alles uiteraard tegen betaling en een klein percentage voor Soof en mij. Ik grijns van oor tot oor. "Geweldig!" "Wacht maar tot je de rekening krijgt." zegt Sonja.

Het mooiste wakker worden van alles is iedere keer weer in de ogen kijken van mijn geliefde. De mooiste vrouw van de wereld. Met al haar hebbelijkheden en dingetjes. Ik hoor later hoe ze mij wilde gaan redden van Jill en Lynn die nu veilig bij dokter Ruth zitten. Ik vond het wel spannend hoe ze mij vast bond en ik weerloos alles zou moeten ondergaan. Hoe Jill mij zou gaan dwingen tot sex. Brrr tot ik die ogen zag. Ze mag nooit meer vrijkomen. Die vrouw is gevaarlijk.

Hmmm Belinda wordt een beetje boos, als ik eerlijk zeg dat ik er geil van werd en nu word ik het weer als ze zo boos is.

Kort maar krachtig op de achterbank zijn mijn dames uit mijn minieme pakje geschort en doet Belinda zich goed aan mijn meisjes, en geeft me een kort maar heel krachtig orgasme dat ik nog steeds voel als we weer thuis zijn. Belinda wil er niets van weten als ik haar willen ontbloten en een beetje mokkend ga ik maar mee naar binnen.

“Ze draait wel bij”, zegt Sonja lief. “Ze moet aan het idee wennen dat je soms graag vastgebonden wordt, en is vast nog opgefokt dat twee knettergekke mooie vrouwen jou wilde ontvoeren”. Ik kijk Sonja aan. Ik had het idee dat ze mij hadden ontvoerd om jou te krijgen? Sonja knikt. “Ja, Lynn is verliefd op mij schijnbaar”. “Maar ik niet op haar”. Ohhh heftig.


Onze redder in bange dagen, Juanita heeft onze kroost beschermd met haar leven en weet zeker dat zij nooit iets zal doen. Sterker nog. Zij corrigeert ons. Ze maakt ons betere mama’s. Als Belinda aan Sjoukje en Sonja vraagt of zij nu zonder kindermeisje zitten, knikken ze beide volmondig ja.

Ik weet al sinds een paar weken dat mijn zusje. Stiefzusje, uit een eerder huwelijk van mijn moeder in LA is. Ze studeert kunstgeschiedenis en heeft het niet erg breed maar is een beeldschone jongedame die nog aan het ontdekken is wat haar sexuele voorkeur is. Ze weet dat ik lesbisch ben en dat mams tegenwoordig ook de damesliefde bedrijft. Ik heb haar voor haar eigen veiligheid niet meteen voorgesteld. Een nanny, daar is ze uitermate geschikt voor.

“Ik weet wel iemand “, mijn zusje.

“Heb jij een zusje”, vraagt Belinda met grote ogen en kijkt meteen naar mijn wiebelende borsten. “Euh stiefzusje”, en vertel het verhaal. En nee ze heeft geen grote borsten. Gewoon zoals Sjoukje. Mooi passend bij haar lichaam. Sjoukje fleurt op en vooral Sonja lijkt opgelucht.

Belinda daarentegen is weer gepikeerd dat zij van niets wist. “Niemand wist het”, zelfs Mama en Kristel niet. Als Sonja en Sjoukje terug naar huis zijn is Belinda een beetje recalcitrant. “ ik was zo bang dat ze jou iets zouden aandoen, en nu zeg je dat het wel lekker vindt? “. “Jij fantaseert toch ook over echte piemels. Alsof die Ryan jou kut niet deed overkoken. Je heb oer slot van rekening je borsten ontbloot voor zijn telefoonnummer!”
“We kunnen best wel eens een leuke gigolo inhuren om jou lusten en fantasieën tot uitvoering te brengen”? Belinda is ineens stil, en wordt gered door Sjoukje. Ik weet wel iemand. Debbie heeft nog wel een kopie van mij over en die heeft een hele lekkere. Belinda kleurt rood en slikt. “Ik ik”, sttt fluister ik en neem haar bij de hand. We komen morgen met Lousie oke?

Belinda is quasi boos en ik prevel zacht, geile woordjes in haar oor, terwijl ik mijn flinterdunne jurk uittrek.

Ik visualiseer hoe “Sjoukje” haar zal nemen. Belinda wordt er, wild van. Onze sex is stomend heet dat zelfs Juanita komt kijken waar we blijven na een paar uur. De volgende keer bind je mij vast hoor glimlach ik nog even als mijn liefde totaal ontspannen en uitgeblust op bed ligt en het volgende moment snurkt.


De volgende ochtend zijn we beide zo fris als een hoentje en gaan we Louise ophalen in een vreselijke buurt. Haar kamer is niets maar ze weet er toch een super sfeerrijke glans aan te geven. “Kom laat alles eerst maar even hangen, en neem alleen je meest persoonlijke spullen mee”.

Louise steelt direct het hart van Marilyn en andersom. De volgende romantische speelfilm is al bijna in de maak, al wordt het een commercial. Mams is zo blij als een kind om haar dochter weer te zien en voel hoe ongelofelijk lief mijn zusje is. Dan komt Margot Robbie binnen en staat de wereld even stil. Niet tussen Belinda, Son en Sjoukje, want die zijn al bezig met contacten maar tussen Louise en Margot. Bliksem in optima forma. Beide ogen vinden elkaar en laten elkaar niet meer los. Louise ratelt in Frans en Margot ratelt terug zodat ze een reden hebben om elkaar te kunnen aankijken.
Mams en ik kijken elkaar aan. “ Het volgende huwelijk is aanstaande “. “Huwelijk”, Komt Belinda alsof ze in een andere kamer was. Wie gaat er dan trouwen. Soms fijn als je Nederlands kan kletsen zonder dat iemand het verstaat. “Wie gaat er trouwen dan”?

Mams en ik giebelen, en knikken alleen maar richting de twee tortelduifjes Zelfs Belinda ziet het nu. Ohhh god…

Lieve Soof, zo leuk dat je weer volop meedoet, maar let wel op... ik weet dat ons verhaal soms net 'Goede Tijden, Slechte Tijden' is met al die namen. Maar Juanita was de nanny van Marilyn tot ze min of meer uit het verhaal verdween, en Rosita is haar zusje en de nanny van de kinderen van Sofie en Belinda: kleine Margot en Robbie. Jij hebt Juanita en Rosita verwisseld in je overigens leuke stukje met een nieuwe plottwist. Nu Juanita van het toneel lijkt verdwenen (in dit verhaal weet je het maar nooit) is Louise, jouw stiefzusje, de nieuwe nanny van Marilyn.

Sjoukje kijkt verbaasd naar de opbloeiende liefde tussen onze nieuwe nanny en Margot Robbie. Alsof de Australische Hollywoodster pas nu de liefde ontdekt. "Margot spreekt Frans," zeg ik even verbaasd, "wist jij dat?" Sjoukje schudt haar hoofd. Belinda komt er gezellig bij zitten. "Volgens mij raken jullie je nieuwe nanny alweer kwijt..." lacht ze vilein. "Hoezo?" zegt Sjoukje. "Waarom zou je bij Sjoukje en Sonja gaan wonen, als je ook bij de grote Margot Robbie kan logeren," zegt ze cryptisch. Maar gelukkig blijkt die wending Sjoukje en mij bespaart. Als Margot en Louise uitgekakkelt zijn in het Frans voor gevorderden, gaat Louise weer terug naar Marilyn die onwetend van alle stampij rond haar nanny en de knipperlichtrelatie van haar moeder met enige kracht haar pamper heeft volgescheten. Margots neusje is iets te teer gebouwd voor deze aanval op haar reukvermogen en vertrekt haastig, terwijl Louise vlug en vaardig onze spruit verschoont. "Is she fed with the bottle or..." "Moet ze aan de tiet?" irrerrupeert Belinda haar stiefschoonzusje. Sjoukje ontbloot haar borst en kleine Marilyn wordt er tegen aan gelegd. "What did Margot had to say to you?" vraagt Sofie nieuwsgierig. "Oh, she was curious about me, where I was coming from, she speaks excellent French," antwoordt Louise dromerig, terwijl ze haar kleine protegé volgt. "And how to get in your panties..." bemoeit Belinda zich er weer mee. Louise krijgt een kleur, maar zegt niets.

Als Belinda en Soof weer vertrokken zijn, evenals Debbie, horen we in de kinderkamer hoe Louise weer Franse slaapliedjes zingt voor onze kleine. "Wat denk jij?" vraag ik. "Ze is geweldig," zegt Sjoukje, "als ze Marilyn ook nog Frans kan leren spreken, mag ze van mij blijven. Of denk je dat Belinda gelijk heeft en trekt ze binnenkort bij Margot in?" "Ik hoop van niet," zegt Sjoukje, "maar ik weet wat voor aantrekkingskracht die Margot heeft. Maar de rest van de week gedraagt Louise zich voorbeeldig. Ze studeert op haar kunstgeschiedenis, verzorgt Marilyn en wijkt amper van de zijde van onze baby. Ik ben alweer bezig met de commercials voor Debbie, waar we veel geld voor gaan vragen en ik wil laten uitkomen dat het bedrijf van Debbie helemaal veilig is en de AI robots zijn uitgeschakeld. Debbie concentreert zich weer op software en wil niets meer te maken hebben met de robots. Ik heb iets bedacht over Sjoukje die een nachtmerrie krijgt over robots die in opstand zijn gekomen en dat ze niemand meer vertrouwt omdat ze bang is dat het AI-wezens zijn. Net als ze denkt dat ze wordt aangevallen, verschijnt Debbie en leidt haar rond in het bedrijf. "Hoe vind je het?" vraag ik mijn vrouw?" "Een beetje braaf," zegt Sjoukje, "maar wel leuk...wanneer beginnen we er aan?"

“ o jee, sorry sorry, je hebt helemaal gelijk lieve schat. Op de een of andere manier verwissel ik die namen telkens. Ik zal erop proberen te letten. Excuses. Ik weet dat jullie nanny de benen had genomen, vandaar de meesterlijke verschrijving van Belinda die een zusje uit haar mouw toverde. Ik ben nog alles aan het teruglezen wat ik heb gemist en tjonge wat ging het snel zeg. Jullie zijn echt heel goed”.

Liefs Sofie