Mocht ik soms denken dat mijn jonge vrouw door haar zwangerschap niet langer geil is, dan wordt dat al snel ontzenuwend door een bezoek aan de gynaecologe, dr. Susan Moore. Een knap vrouw ongetwijfeld, om niet te zeggen, een stuk en ze is geleerd ook: beauty and brains. Sjoukje helemaal hotel de botel door de hand van dr. Moore in haar vagina, weet de dokter zo waar over te halen tot een extra consult, niet voor onderzoek, maar voor lekkere seks. Sjoukje blijft Sjoukje nietwaar? Ik geef maar weer toestemming, misschien kan ik die beter op haar kontje laten tatoëren, dat scheelt weer speeksel. Als we thuis zijn, zeurt mijn lief om motorlessen, al weet ze heel goed dat dat allemaal moet wachten tot na de bevalling. "Ik wil een Harley," dreint ze. "Goed," zeg ik, "je krijgt een Harley, wil je er eentje met een wieg als zijspan?" Gelukkig duurt het maar kort voor ze begrijpt dat ik haar in de maling neem. "Maar het zou geen gek idee zijn," zucht ze, "een motor met een wieg voor de kleine and then we both feel the need for speed!"

De middag brengt goed nieuws. 'Norma Jeane' is één van de meest genomineerde films geworden. Behalve voor onder andere regie, beste film, beste originele script is er natuurlijk één voor de beste actrice. Sjoukje gaat gelijk haar overwinningsspeech schrijven en oefenen. Nee. ze heeft geen last aan gebrek aan zelfvertrouwen. Hoe ze het weet is me een raadsel, maar er arriveert een enorm bloemstuk van Margot Robie met een kaartje waarop staat. "Victory will be yours...Margot." Over zelfvertrouwen gesproken. Ik ben uiteraard erg verguld met mijn nominatie voor het beste script. De felicitaties stromen binnen en we krijgen zelfs een opgewonden Belinda aan de lijn. "Where is the best actrice?" galmt ze door de telefoon alsof de academy of Motion Pictures al beslist heeft in het voordeel van mijn vrouw. Ik pluk Sjoukje uit mijn schrijfkamertje en even later zit onze zwangere tweeling al druk te tetteren. "Natuurlijk zal ik jou en Soof bedanken," hoor ik Sjoukje nog zeggen voor ze ophangt.

De film is trouwens een kassucces en scoort ook goed in Europa en Azië. Soof komt ook aan de telefoon en wil het mij hebben over Father's maybe, Mother's baby. "Margot en Emma Thompson hebben slaande ruzie over de filmrechten," lacht ze, "Emma wil het scenario schrijven en samen met Margot de productie doen. Sjoukje krijgt de hoofdrol en Margot wil de oudere vrouw spelen die een relatie heeft met de jonge starlet. Maar de eerste versie van het script van Emma is volgens Margot van dezelfde kwaliteit als een mislukte comedy zonder sterren. Kortom het zal nog even duren voor er gefilmd gaat worden. Ik vertel het aan Sjoukje. "Mooi," zegt ze, "dan kunnen we eerst beginnen met CHiPs..." "Ja," zeg ik, "klopt, nu Margot inmiddels heeft begrepen dat ze iets te oud is voor één van de hoofdrollen, wil ze de executive producer zijn en ze hoopt dat ik het script zal schrijven, omdat ze momenteel de hersens van Emma Thompson wil inslaan." Sjoukje zucht. "Al dat geruzie over little old me..."

Samenwonen met Debbie is als een enkele reis in een seksuele achtbaan. Die vrouw is onverwoestbaar. Niet alleen heeft ze al een druk seksleven zonder mij (er is geen vrouw veilig of ze nu achttien zijn of zestig, Debbie gaat er voor...) Het is misschien maar goed ook, want hoewel ik zelf ook wel van een potje ontrouw houdt, is mijn seksuele activiteit een stuk lager. En dus als Deb en ik samen wippen, voelt het na afloop of ik ben overreden door een vorkheftruck. Het schijnt dat ze Margot Robie (toch ook geen lieverdje op seksueel gebied) zo compleet heeft uitgewoond dat de actrice nog aan het bijkomen is. Maar mij krijgt ze niet klein, ik vind het heerlijk om met die dolle seksmachine te stoeien en ik heb er ook een goed model aan over gehouden. Debbie heeft al geposeerd als Medusa, Hecate, Circe en nog een aantal personages uit het sprookjesboek van de Grieken. Vandaag ben ik echter samen met Debbie op bezoek bij Belinda en Soof om te praten over de 'grote weggeefactie van alle overbodige babykleding en speelgoed. Het is misschien wat overdreven als Belinda voorrekent dat we in één klap Unicef overbodig kunnen maken, maar veel is het wel. Sofie heeft een enorme loods gehuurd en alles gesorteerd en uitgestald. Duizenden rompertjes, bijna een miljoen babysokjes, teddyberen in alle soorten en maten, voldoende knuffels om alle kinderen in India en Pakistan de komende vijf jaar te verwennen, babyflesjes genoeg om miljarden liter babymelk te vullen etc. etc. Misschien heeft Belinda toch een beetje gelijk. Samen met Son en Sjoukje en wij drietjes bezoeken we de loods en bedenken ter plekke dat we een stichting gaan oprichten die we The Childcare Foundation dopen.

Sjoukje en Belinda worden benoemd tot boegbeelden van de The CCF en Soof heeft al een paar avonden belegd waarop we voor de tv-camera's een aantal schrijnende gevallen gaan voorzien van speelgoed, kleertjes en ander babyspul. Daarna zal The CCF geheel belangenloos en anoniem de VS en Afrika gaan voorzien van hetzelfde materiaal. "Hebben jullie nu zelf wel genoeg spullen?" vraag ik ongerust aan Belinda. "Kris, als ik nog een wagonlading kinderen zou krijgen," zegt mijn 'schoondochter', "dan heb ik nog genoeg om ze allemaal te kleden, te voeden en te laten spelen voor de komende tien jaar..." Intussen maak ik schetsen van Sjoukje en Belinda in allerlei erotische poses samen voor een nieuw schilderij met als onderwerp Melpone en Thalia, respectievelijk de muze van de Tragedie en de Komedie. Sjoukje en Belinda liggen enthousiast te vrijen en blijken een goede methode te hebben ontwikkeld om te seksen, zonder dat hun buikjes in de knel komen. Debbie kijkt begerig toe hoe onze twee zwangere meisjes elkaar klaar likken. "Ik wil dat schilderij kopen," hijgt ze. "Kun je dat wel betalen?" vraag ik. "Ik verdien genoeg aan die nieuwe AI," zegt mijn mooie vrouw likkenbaardend.

We hebben twee producers in ons huis van Marbie. Zij assisteren de grote Margot Robie met het produceren van CHiPs 2.0 de nieuwe film van Greta Gerwig met Sjoukje en Zoë Saldana in de hoofdrollen. Ze bekijken de contracten die we hebben afgesloten met de sterren, en met Sonja als scriptschrijfster. Ik kijk geïnteresseerd naar Margie, een van de twee producenten. Ze heeft net zulke enorme tieten als Soof en de knoopjes van haar bloesje staan net zo gespannen. Soof kijkt op haar beurt wel erg vaak naar Xaviera Del Rio de andere Marbie chick, een latin dame die mijn vrouw duidelijk hitsig maakt. Na het overleg, ontspannen we bij het zwembad in onze villa, en al snel gaan de kleertjes uit om te genieten van de Californische zon. Vroeger zou ik een gezinsverpakking coke hebben laten aanrukken, maar met oog op de baby's doe ik dat niet meer en Sofie is solidair. Wel liggen we binnen een kwartier met elkaar te vrijen. Dat het zo lang duurde, heeft meer te maken met mijn trage manier van uitkleden en in een comfortabele positie te komen met de hete Margie, die in de schaduw van mijn opgeblazen buik, nauwkeurig mijn spleetje likt. Ik heb een goed uitzicht op Soof die in een standje 69 ligt met Del Rio en aan het gesteun te horen, duidelijk geniet van de Latijnse kutsapstromen. Aangezien noch Soof, noch ik inmiddels last hebben van jaloezie, wisselen we halverwege van partner en wordt er braaf door gelikt en gevingerd. Helaas worden we onderbroken door de telefoon van Margie. De grote bazin is aan de lijn.

"It's Margot," zegt ze, als het gesprek is afgelopen, "she needs us at the studio, why don't you join us?" Zo gezegd zo gedaan en nadat ik in de four wheel drive ben getakeld, vertrekken we richting tv studio. Daar staat Margot al ongeduldig te wachten met Zoë Saldana. Enfin handje, zoentje en ik zie alweer die geile blik in de ogen van Zoë. "Problems with the wardrobe and the advisor," zegt Margot kort. Het blijkt dat de politieuniformen die voor onze vrouwelijke motoragenten zijn gemaakt, veel te weinig sexy zijn. "I want them tighter," lispelt Margot tegen de kostuumontwerpster, "more buttons open en more cleavage..." De vrouw knikt. "Officers of the California Highway Patrol don't wear such sexy uniforms," zegt een potige dame met een bloempotkapsel. "Oh, this Angie Nicholson of the real CHP," zegt Margot en rolt met haar ogen, "she is a former motorcycle cop and the official advisor..." ze wendt zich tot Angie, "this is TV hun, get used to it, our cops wear sexy uniforms." Ik zie Angie langzaam rood kleuren alsof ze een alternatieve versie van The Hulk is en elk ogenblik uit haar kleren kan barsten. Ik kijk vol belangstelling toe. Maar Margot schijnt haar toch wel in te pakken en die lult gewoon door. "You know Angie, you prevented the idear of the two policewomen being lesbians, but sexy uniforms is the limit." Oh jé, ik vraag me af of Sonja dit al weet.

We lopen naar de set, daar is een politiebureauinterieur gebouwd dat veel weg heeft van een luxe penthouse. Angie slaat dan ook gelijk op tilt. "You got to be joking" schreeuwt ze, "this is not a policestation, this is the apartment of a Hollywoodstar!" Een beetje gelijk heeft ze wel, ik heb de laatste tijd de nodige politiebureaus gezien, en dit lijkt er in de verste verte niet op. "Johnny!" brult Margot en een oudere man komt opdraven. "Please rebuild the set according to the advises of miss Nicholson." Dan zie ik Sonja de set op wandelen met Sjoukje. Zoë en Sjoukje omhelzen elkaar innig en uiteraard moet Saldana even het meisje voelen schoppen in het nog altijd minieme buikje van mijn vriendin.
"Sonja dear," zegt Margot slijmerig en neemt Sonja en Angie even apart. Vol studie volg ik het pantomime dat zich voor onze ogen voltrekt. Margot praat op Sonja in en die krijgt net zo'n rode kleur als net Angie kreeg. Sjoukje komt bij me staan. "Wat is er aan de hand?" vraagt ze. "Oh Margot vertelt Sonja net dat de serie geen lesbisch tintje krijgt, om die Nicholson bitch dat niet wil, iets met een negatief imago." "Oh," zegt Sjoukje, "dat zal Son niet leuk vinden." Dat is mild uitgedrukt. Son ontploft en we horen haar tieren en schreeuwen. Even later komt ze terug lopen en zegt tegen me. "Sjoukje doet niet mee, verscheur dat contract," en tegen Sjoukje, "kom mee, we gaan." "Ho, ho," zegt haar vrouw, "mag ik even weten wat er aan de hand is." Sonja haalt diep adem. "Die stomme trut is adviseur van de CHP, die dienst verleent geen medewerking als de hoofdrolspeelsters gay zijn. En volgens Margot is die steun noodzakelijk om de serie te kunnen maken...dus we doen niet mee." Sjoukje kijkt me aan en zegt, "ik praat nog wel met haar." Even later zijn ze vertrokken en staat Margot te briezen als een merrie in baringsnood. Het wordt tijd dat Batwoman en Robina zich ter mee gaan bemoeien. "Don't worry," zeg ik tegen Margot, "Sjoukje will talk to Sonja, and Soof and I will assist her..."

ik ben razend, werk ik me daarom een uur in de rondte? Ik ben al halverwege het scenario en dan zegt die Australische schijnheil dat er geen lesbische seks in het script mag, want 'anders werkt de CHP niet mee'. Ik ben zo boos dat ik het stuur van mijn auto bijna fijnknijp. Naast me zit Sjoukje me angstig aan te kijken, maar zegt niets. Wel zo goed, want ik sta op exploderen. Aangekomen bij ons huis, ren ik naar binnen en donder het halfvoltooide script in de shredder. Althans dat wil ik, maar Sjoukje trekt net op tijd de stekker er uit. "Wat doe je nu?" zeg ik, "ik wil elk spoor uitwissen van dat scenario." "Rustig nou, schatje," troost Sjoukje me en troont me mee naar de bank. Ik laat mijn hoofd rusten op haar buikje en ze streelt mijn haar. "Ik heb laatst een boek gelezen over de zelfcensuur van Hollywood," zegt Sjoukje, "in die tijd mocht er niks. Alleen heteroseks was toegestaan. Maar regisseurs en scenarioschrijvers waren creatief. Zo is in Ben Hur in het begin een scene van een Romeinse centurion die duidelijk verliefd is op Ben Hur en met hem flirt, maar het is nooit uitgesproken en dat is net zo spannend. Waarom herschrijf je het scenario niet zo dat die twee vrouwelijke motoragenten heimelijk verliefd op elkaar zijn?" Ze gaat nog even door en langzaam begin ik te ontspannen. Natuurlijk dat is een idee. En eigenlijk veel spannender dan expliciete vrouwelijke seks tussen die twee agentes. Bovendien kunnen we dan een lange neus tegen Margot en Angie trekken. Ik kijk op en kus mijn mooie vrouw op haar prachtige mond.

Net op dat moment komen Belinda en Soof binnen. "Ik dacht dat je boos was," zegt Belinda verontwaardigd, "weet je hoeveel moeite het me kost om in de batmobiel te kruipen deze dagen. En dan zit mevrouw alweer te vozen met haar liefje..." "Wees blij," zegt de altijd blijmoedige Soof, "kennelijk is Son al bijgedraaid..." Ik knik en leg uit wat Sjoukje heeft bedacht. "Potverkaatje," lacht Belinda, "ik wist dat je een slim wijffie was, Sjouk, maar dit is geniaal...bijna net zo geniaal als ik ben..." "Waar is Margot nu?" vraag ik aan Belinda. "Weet ik veel," zegt die, "ik ben briljant, niet helderziend." Soof heeft al gebeld en reikt me haar telefoon. "Hello?" hoor ik Margot zeggen. "Sonja speaking," zeg ik, "OK, you win, I will skip the lesbian part from the script..." "Oh thank you, Sonja, thank you," slijmt Margot, "you are great, and ..." "But I want more money," zeg ik, "this will me cost so much extra time." "Oh yes ofcourse," zegt Margot, "anything you want." Merkwaardig hoe producenten plotseling kunnen optreden als een kleuterleidster tegen een aantal rebelse kleuters, plotseling kan alles. Ik noem een bedrag en zie Belinda een vreugdedansje maken met Sjoukje. Haar percentage blijft hetzelfde, maar ze krijgt het over een hoger bedrag...

Als we twee dagen later onze gecombineerde gender reveal party hebben, samen met Belinda en Soof, is Margot er ook. Ze is opgetogen over het nieuws dat er een meisje op komst is bij ons en een tweeling bij Belinda en Sofie. "No presents," hebben we expliciet in de uitnodiging gezet, aangezien we net een complete loods aan spullen aan het uitdelen zijn aan Afrika. Maar Margot zou Margot niet zijn als ze niet een enorme Harley Davidson mee brengt. "For the young mother," zegt ze er bij, "to practice your driving skills..." Sjoukje pinkt zowaar een traantje weg. Niet veel later is Sofie haar Belinda kwijt, maar die vinden we terug met Zoë Salanda tussen haar benen. "Dat mens is helemaal bezeten van zwangere vrouwen," zucht ze later, "maar jezus, wat kan die lekker beffen." Ik laat Margot delen van het herschreven script lezen en ze heeft totaal niet in de gaten, dat er lesbisch geflirt wordt bij het leven tussen de twee agentes. Sjoukje heeft gelijk, dit maakt het script zoveel spannender...

Natuurlijk is Zoë uitgenodigd voor onze gender revealparty kirt Belinda bijna. Sinds ze besloten heeft niet meer jaloers te zijn neukt ze zich een slag in de ronde als het Sjoukje niet is dan wel mijn moeder, al is zij nog voorzichtiger dan ik of Zoë. Die vrouw is gek van zwangere vrouwen en in het bijzonder van Belinda. Nu begin ik jaloers te worden want ik heb ze drie keer betrapt en nu is ze er ook weer op de party. Wij hebben zelf uiteraard ook sex maar ik word meer en meer gek van geilheid en jaloezie. Mam zegt dat het komt door de zwangerschap en dat het daarna wel anders wordt, al geloof ik daar geen biet van. Ik ben ook niet heilig en heb mijn coupe tussen mijn benen al diverse nabehandelingen laten ondergaan door Sonja. Ik moet mij er niets van aantrekken zegt ze, Belinda houd van je en vind zichzelf weer uit. “Maar ik wil mijn Belinda terug” zeg ik hortend en stotend in een emotioneel moment, als Sonja mij in hemel heeft genomen met haar hand.

Het verstand neemt het weer over en we storten ons weer op onze nieuwe uitdaging. The Childcare Foundation.

Door een kleine kink in de kabel met het script voor CHIPS, is Sonja pislink en in alle staten. Dus hijs ik mij in mijn Robinapakje en zie Belinda weer als vanouds geil naar me kijken. In haar zwangerschapslegging is een grote natte vlek zichtbaar zichtbaar en ik gil even. “Komt de baby al of moest je even”. Ik vindt het helemaal niet erg want dat gebeurt gewoon tijdens de zwangerschap. “Nee lekkere Soof” ik ben gewoon zooo geil op jou, en we tongen als twee verliefde tieners. Ik vertel haar dat ik mijn hart heb uitgestort bij Sonja. Belinda wuift alles weg en ik trap beheerst op het gaspedaal van onze batmobiel om de crises op te lossen. Mijn hart is weer rustig. Het zullen wel mijn zwangerschapshormonen zijn aangezien ik niet zwanger ben.

Sjoukje heeft een geniaal idee en ik sta meteen in de regelmodus en begin druk te bellen.

Twee dagen later is ons feestje en een gezellige drukte. Zoë heeft de liefde van mijn leven weer eens geschalkd, maar heb haar duidelijk gemaakt dat het over is nadat Belinda bevallen is. Gelukkig stemde ze daarmee in.

De opslaghallen staan vol en alles is in kannen en kruiken. Sjoukje is beretrots op haar eerste Harley. Margot is weer een beetje bekommen van mijn moeder en zie ze wegsluipen. Hmmm eindelijk iemand om straks in een lekker sexy pakje met elkaar te gaan rijden. Terwijl Sonja en ik kijken hoe Zoë Belinda klaarlikt tikt Kristel mij op de schouder. Mijn knappe schoonmoeder die mij als eerder verleide op het huwelijk van Son en Sjoukje, doet het nu weer. “Ik wil je schetsen hijgt ze bijna”, “Mammm als je wilt vrijen met Sofie”, kan je het gewoon doen hoor, zegt Sonja lachend. “Schetsen”? . Ohhh het hart van Sonja is zo groot en geef haar een innige tongzoen om daarna de arm van Kristel om mijn middel te voelen en geleidelijk naar mijn billen voel gaan. “In welke poses Wil je me”!? Zeg ik uitdagend hees en laat wat meer decolleté zien.

Al die opwindende jonge vrouwen staan in de rij om door mij in olieverf vereeuwigd te worden. Er zijn al miljardairs die verzamelingen aanleggen van mijn naakten. Jeff Besos, Bill Gates, Elon Musk... En nu staat Soof, de dochter van Debbie hijgend voor me. "In welke poses wil je me?" zegt ze uitdagend, terwijl mijn hand haar billen kneedt. "Ik wil jou schilderen als Penelope, de vrouw van Odysseus," zeg ik, "ik hoop alleen dat ik genoeg verf heb voor die prachtige borsten. Sofie loopt met me mee en staat even later in haar nakie voor me. Haar borsten zijn net zo groot als die van haar moeder, alleen is Soof zoveel jonger. Ik maak schetsen van haar voor een schilderij waarop Penelope de vrijers uitdaagt tot een handboogwedstrijd. De winnaar mag met haar trouwen. Gelukkig komt haar man net op tijd terug om alle vrijers overhoop te schieten met zijn pijlen. Halverwege het schetsen sta ik de druppelen als een gek, wat ben ik geil... Soof ziet het en zegt, "even pauze?" Enthousiast kleed ik me uit en even later liggen we in een ontspannen standje 69 elkaars kutje te verkennen. Soof heeft een prachtig kutje dat op maat is geschoren door mijn dochter en Son kennende zal zij ook wel met Sofie seks hebben gehad. De borsten van mij en Soof hebben het zelfde formaat en plakken tegen elkaar als twee reddingsboeien. Ik lik Sofie klaar en voel hoe even later haar ijverige tong ook mijn kutsap laat stromen. Belinda komt even kijken en roept blij. "Wow dames...dit is pas seks...met een grote 'S'. Ze doet ijverig mee en blijft na afloop hangen om mijn schetsen te zien uitgroeien tot de eerste opzet van 'Penelope daagt de vrijers uit'. "Ik koop het," zegt ze, "dan hang ik het in slaapkamer..."

Zoë Saldana weet ik ook te strikken. Ik beloof Belinda om het schilderij van Penelope aan haar cadeau te doen, als ze samen met Zoë poseert voor het doek, "Sappho en de zwangere Helena" . Sappho was een lesbische Griekse dichteres en Helena was de inzet om de slag van Troje. Die twee hebben nooit iets met elkaar gehad, maar daar geef ik niet om. Ik kleed Zoë in een griekse helm die ze achter op haar hoofd draagt en met een zwaard in haar hand. Belinda is gewoon naakt en kijkt begerig naar de mooie Zoë. Het duurt niet lang of mijn onderwerp is bezig met elkaar te vrijen en als ik toch mijn werk moet onderbreken, doe ik gezellig mee. Soof betrapt ons en ligt even later als vierde deelnemer mee te doen met deze mini orgie.

Als ik weer thuis ben, hoor ik Debbie roepen. "Waar heb je nu weer gezeten, sloerie?" Ik toon mijn schetsen en Deb raakt zo opgewonden dat we al in bed belanden voor ik mijn kleren uit heb. Nu is er niet veel nodig voor Debbie om opgewonden te raken en terwijl ze schetsen van Zoë en haar dochter en Belinda bekijkt, stroomt haar kutsap al weelderig. We scharen opgewonden en Debbie komt meerdere keren klaar.

En zo verstrijken de dagen, die weken worden en daarna maanden en Sjoukje en ik zijn nu net twee zwangere walruszusjes met weekendverlof van de zee. Veel dingen kunnen we niet meer, zoals naar de bus rennen of achter het stuur kruipen, maar onze eega's hijsen ons liefdevol in de auto's en rijden overal naar toe waar we heen willen. Zelfs Margot doet mee, ook al is ze nog altijd een beetje bang voor mijn schoonmoeder, de angstaanjagende Debbie en als we daar heen moeten, heeft de Australische een smoesje klaar. Sjouk en ik brengen dagen op de bank door omringd door vreemdsoortige snacks als zure bommen met slagroom, potatochips gedoopt in bosbessenjam of patatjes in marmalade. We hebben inmiddels alle afleveringen van CHiPs gezien en ik vind het maar een maffe serie. Twee knappe jongens, strak in uniform op enorme motoren die de hele tijd heen en weer rijden en allerlei avonturen beleven. Sjoukje maakt druk aantekeningen en zo nu dan gaan we kijken bij haar rood gespoten Harley Davidson FLHXSE Street Glide CVO 117. "Wat een beest," zeg ik giechelend, "en dat tussen je benen..." Sjoukje speelt verlangend met de gashendels en zegt er naar uit te kijken om met dat racemonster te gaan cruisen.

Intussen heb ik het gevoel dat ik een ton weeg, wat geen wonder mag heten met al dat ongezonde eten, weinig lichaamsbeweging en een gezonde tweeling in mijn buik. Jaloers kijk ik naar Sjoukje die uiteraard ook een buik heeft, maar die is meer dan de helft kleiner. Moodswings hebben we ook en regelmatig maken we expres ruzie met wie er maar in de buurt is. Vooral de oma's zijn het slachtoffer. Debbie en Kristel gedragen zich als een stelletje randdebielen in onze omgeving en doen net of we twee onmondige kinderen zijn. Dat wordt nog wat als onze spruitjes eenmaal geboren zijn. Maar Son en Sofie zijn lief voor ons en totaal niet beledigd als we ze de huid volschelden vanwege onze hormonale problemen. Kortom we zijn zwanger en dat zal de wereld weten ook. Inmiddels hebben ook de media ons ontdekt. Nou ja, laat ik eerlijk wezen, ze hebben de zwangerschap van Sjoukje ontdekt. Die meid is echt een ster en haar aanstaande bevalling is wereldnieuws. Margot gedraagt zich net als een enge stiefmoeder en Soof kon nog net voorkomen dat ze de rechten voor een real life soap aan een bekend tv station verkocht.

"Pas je op, als Margot met een mandje appels langskomt," zeg ik tegen Sjoukje, "want voor je het weet lig je in een glazen kist en moet Sonja je wakker kussen, terwijl Soof en ik naast je zitten te treuren." Maar Sjoukje zegt dat Margot het allemaal goed bedoelt en dat ze geen boze stiefmoeder is. "Ik weet het niet," drein ik door, "het zou me niks verbazen als ze elke avond voor haar magische spiegel staat en vraagt, "and who is the faires of them all?" En de spiegel antwoordt, "You are fair my queen, but Sjoukje is the fairest of them all". Kijk toch maar uit, voor je het weet zit er een seriemoordenaar achter je aan." Sjoukje krijgt bijna een appelflauwte van het lachen en ik doe gelijk mee. Zo vermaken we ons tussen onze vrouwen, oma's en stiefmoeders. Margot heeft wel de verbouwing van onze babykamers op zich genomen en daaraan kun je zien dat ze een groot filmproducente is, want het lijken wel paleisjes voor onze kindjes. Alles is er. Van de wiegjes tot de flesjes, van de rompertjes tot de flesjes en alles tussen prachtig geschilderd muren, voorzien van babyphones, commodes, luiers en zelfs air conditioning vanwege te verwachte strontlucht. Het is maar goed dat we niet in Nederland wonen, want volgens mij hadden we met te verwachten mestoverschot van ons naderende kroost amper kunnen blijven. En dan lieve lezers en kijkbuiskinderen nadert het duo Sjoukje en Belinda de magische laatste weken van de zwangerschap. Iedereen loopt op eieren, dus oma's zijn bij ons ingetrokken en Margot staat standby om ons asap naar het ziekenhuis te transporteren voor het grote moment...

Dus…
Hoe krijg je mijn Sonja eenvoudig op de kast? Juist ja, door voor de zoveelste keer van haar te verlangen dat ze een fantastisch script gaat herschrijven. Echt stank voor dank! Maar ze heeft weinig keuze, want als het script – waarin Zoë en ik als lesbische motoragentes door het leven zouden gaan – niet wordt aangepast, verleent de officiële Highway Patrol geen medewerking aan de film. En juist daar staat of valt de film mee. De sexy outfits weten we nog wel te verkopen, maar Zoë en ik als stel in een film, nee, dat is duidelijk not done bij deze mensen.
Persoonlijk vind ik dat wel jammer, maar ook weer niet echt overkomelijk. Want kijk, je bent actrice of je bent het niet. En ik kan gerust wel een heteroseksuele jonge vrouw neerzetten hoor. Ik heb gerust meer in mijn mars dan alleen een leuk smoeltje zijn en gevatte opmerkingen plaatsen. Heerlijk, van die one-liners. Zoë ziet me toch amper staan, al is dat met mijn huidige omvang maar moeilijk in te denken. Het is maar goed dat dit alleen maar voorbereidingen zijn, want ik zou nu al in mijn eentje beeldvullend materiaal zijn.
Ik geniet trouwens toch al bar weinig aandacht van andere vrouwen momenteel. Als jonge bloem had ik het voor het uitkiezen, maar nu ik eenmaal hoogzwanger begin te raken, kijken ze niet meer naar me om. Succes is vergankelijk, maar dit had ik niet verwacht. En ik als jong meisje als die zwangere sterren maar volgen op TV en in de roddelbladen.

De enige die nog altijd onvoorwaardelijk om me geeft, en me dat ook zoveel mogelijk laat blijken, is mijn eigen Sonja. En in mindere mate Belinda, want we zijn momenteel net een eeneiige tweeling, alleen is zij wat dikker dan ik. Niet vreemd, met een tweeling in je buik.
En Margot zwermt dan weliswaar zoveel mogelijk om me heen, als een irritante mug, zogenaamd om te kunnen moederkloeken of wat dan ook (gewoon de touwtjes stevig in handen houden denk ik eigenlijk), maar ze raakt me amper nog aan. Vroeger (god, wat klinkt dat oud en als lang geleden) hoefde ik maar naar haar te knipogen of we lagen al ergens te scharen of in standje 69 verwikkeld. Maar tegenwoordig niet meer en is dat allemaal lang verleden tijd geworden. Nooit meer opeens die tik op m’n kont, of een kneepje in me tieten. En zelfs als ik haar vraag of ik haar zal beffen (want ja, mijn behoeftes gaan wel gewoon door hoor ook al ben ik dan zwanger), is haar antwoord steevast: “Nah… I’m good”. Verdomme!

Dus misschien gaat een niet-lesbische agente me momenteel misschien nog wel gemakkelijk af dan een lesbische.
Maar mijn liefde voor Sonja zit diep, heel diep, zoals jullie misschien wel weten. Dus als zij het script moet veranderen (echt, ze heeft gewoon geen keuze) en ik zie hoe teleurgesteld ze daarin is, kom ik met het geniale plan om de agentes gewoon lekker een verborgen lesbische relatie te laten hebben. Of in elk geval de hang naar een andere vrouw cryptisch in de storyline te verwerken. Een soort verborgen hints. Een beetje zoals The Da Vinci Code, maar dan niet over een goddelijk plot, maar gewoon over de nieuwsgierigheid en ontluikende hunkering van twee jonge vrouwen. En dan smelt toch je hart als ik dat zielsgelukkige snoetje van mijn Sonja weer voor me zie. We geven de bobo’s wat ze willen, houden iedereen tevreden, cashen flink, maar trekken ons eigen plan. En niemand die het door heeft.

Steeds als ik thuis ben en mijn gloednieuwe Harley zie staan begin ik te kwijlen. Of te soppen. Dat ligt een beetje aan het tijdstip. Ik kan haast niet wachten om mijn blote dijen rond het koele metaal van de benzinetank te klemmen, de klapperende motor te starten en met veel gebulder weg te rijden. Mezelf in balans houden met een grote dildo op het zadel (wat zeg je nou toch weer allemaal Sjouk, leer eerst ’s gewoon knap rijden of zo voordat je dat soort capriolen gaat uithalen), Sonja achterop met haar armen stevig om mijn middel geslagen. En dan bij El Paso de grens over, de Mexicaanse zonsondergang tegemoet om daar aan het strand van Cancun, lekker aan haar cancuntje te knabbelen. God, wat hou ik toch zielsveel van de moeder van mijn kind.

Het is een komen en gaan bij mijn schoonmoeder. Ze schildert echt heel Hollywood in allerlei taferelen uit de Griekse mythologie. Het is echt booming business. Elke ster die ook maar iets betekend, laat zich inmiddels wel door haar op doek vereeuwigen. Maar het echte klapstuk moet nog komen: de geboorte van Marilyn…
En dat gaat bijna gebeuren, want ik loop op alle dagen. Net als Belinda. Nooit geweten dat een mens zoveel overgewicht kon meezeulen zonder te bezwijken. Mijn enkels zijn inmiddels zo dik dat ik er soms bijna over struikel. Plaspillen helpen niet meer. En over mijn steunkousen zal ik maar helemaal niet beginnen. Gelukkig zijn mijn mood swings inmiddels verdwenen en heb ik alleen nog af en toe van die onverklaarbare vreetbuien en dan trek in de meest ranzige combinaties. En ik ben doorlopend geil. Leuk voor Sonja natuurlijk, want ik heb nu echt altijd zin. Maar het gaat zo moeizaam met die enorme buik van me. Ik lijk wel een kamerolifantje.

“Schat, zou je please doctor Moore willen binnen. Ik moet haar zin”, hijg ik als ik badend in het zweet me naast Sonja op mijn rug probeer te rollen na een heerlijk potje seks. “Maar ik kan mijn vuist toch ook wel in je stoppen?”, vraagt Sonja en voegt meteen de daad bij het woord. “Ooh zalig schat...”, jubel ik gelukkig, “maar daarvoor heb ik doctor Moore niet nodig. Volgens mij is het zover. Ik geloof dat het gaat komen. Je moet doctor Moore NU bellen en we moeten naar het ziekenhuis. Ik vrees dat onze eigen kleine Marilyn Hollywood wil gaan zien”, puf ik bezweet en met natte ogen van geluk tegen mijn vrouw. Die schiet nu meteen uit de startblokken, belt doctor Moore, kwakt de emergency bag in de auto en racet naar het ziekenhuis. En racen dat ze kan! Volgens mij is ze nog nooit zo snel bij het ziekenhuis geweest. Ja, en dan weer terug naar huis om mij op te halen. Ja sorry hoor, ik waggel niet zo vlug naar de gele banaan hoor.
Eind goed al goed en nog voor dat de weeën beginnen lig ik op zaal. Net een beetje van de schrik bekomen hoor ik het al. In de verte, aan het einde van de gang. Een hoop gescheld en gevloek. Sonja en ik kijken elkaar aan. “Belinda! Kan niet anders, zo aan dat getier te horen”, lachen we allebei en inderdaad wordt Belinda op een oversized ziekenhuisbed even later bij me op de zaal gebracht. “Zet haar maar lekker naast mij hoor, kunnen we gezellig beppen”, lach ik vrolijk tegen de zuster. Beppen is wel het laatste waar Belinda nu behoefte aan heeft, want de tweeling is zojuist aan de zoveelste ronde van de WWE Smackdown begonnen in haar buik. Overal steken ledematen uit haar buik. Het wordt echt hoog tijd dat de spruiten naar buiten komen en ze op eigen benen gaan leren staan. Dit geintje heeft nu echt wel lang genoeg geduurd. Bovendien, ik wil mijn lekkere figuurtje nu ook wel weer eens terugzien, voordat ik echt verleden tijd ben geworden. Als ik in godesnaam mijn lekkere tieten maar mag behouden…

En net als ik van plan ben om een illegale keizerssnede op mezelf toe te passen en die twee nog naamloze krengen er uit te halen, hoor ik dat Sjoukje naar het ziekenhuis is gereden voor haar bevalling. Ik schrei bittere tranen tegen de borsten van mijn mooie Soofje en verdomd plotseling krijg ik mijn eerste wee en breekt mijn vruchtwater. Wat heet, het is een watersnoodramp. Soof alert als altijd en Debbie slepen me naar de enorme SUV die we hebben aangeschaft (omdat de batmobiel wat te krap werd voor mijn oversized buik) en weten me naar binnen te takelen. Terwijl Debbie rijdt, puft Sofie met me mee, praat met me en probeert me gerust te stellen. Debbie rijdt zowat de Emergency Room binnen en dan word ik op een brancard naar de zaal gereden waar Sjoukje ook ligt. Aangezien ik voortdurend aan het schelden en tieren ben (zeg maar vanaf huis tot aan het ziekenhuis) weet het hele ziekenhuis dat ik er aan kom. Dr. Moore is op haar post en heeft hulptroepen meegebracht, een prachtige gynacologe die luistert naar de naam, Laura Palmer. "Familie van het lijk uit Twin Peaks?" weet ik er nog uit te brengen. (Legendarische serie van regisseur David Lynch over een home coming queen die wordt vermoord en 29 afleveringen lang iedereen uit zijn slaap houdt over wie haar vermoordt heeft). Palmer kijkt verward naar dr. Moore, die haar schouders ophaalt en iets mompelt van, "het is Belinda hè, die is een beetje gek, " maar dan in het Engels. Intussen zijn de weeën van Sjoukje en mijn persoontjes begonnen, met het grote verschil dat ik er twee uit mag persen en mijn vriendin maar eentje. Intussen wil Margot de zaal binnendringen, maar ze ziet Debbie zitten en verdwijnt spoorslags.

Onze vrouwen puffen mee, deppen onze voorhoofdjes met washandjes en ik schreeuw paniekerig, "I want an epidural," (voor de minder ontwikkelden onder ons, dat is Engels voor ruggenprik bij de bevalling, in de VS nemen vrijwel alle vrouwen een ruggenprik, dit in tegenstelling tot Europa, waar iedere vrouw, gelijk Eva, in pijn haar kinderen baart.) "Kom, kom schatje," sust mijn trouwe Soofje, "zou je dat nou wel doen?" "Jaaa!" schreeuw ik, "jij hebt makkelijk lullen, ik moet er twee van die monsters uitpersen en het doet nu al zeer..." Dus krijg ik een ruggenprik en wacht ik geduldig tot ik pijnloos mijn twee schatjes op de aarde kan zetten. Wel kijk ik ongerust naar hun oma, want Laura Palmer is echt een stuk en Debbie zit zowat te kwijlen. Dat vind ik prima, maar wel na de bevalling, nu moet de dokter even bij de les blijven. Godzijdank wordt de pijn snel minder. Ook Sjoukje is wel zo verstandig en gezamenlijk persen we mee op de aanwijzingen van de dokters en de verpleegkundigen. "I see the head," lacht Susan Moore en even later Dr. Palmer, "me too!" Godzijdank die twee apen hebben toch besloten om mama's gezellige vruchtwaterbar te verlaten voor de kille koude buitenwereld. Sjoukje wint uiteraard met een voorsprong en naast me hoor ik haar meisje flink brullen nadat ze op haar billetjes is geslagen. Bij komt eerst het meisje naar buiten (ik had niet anders verwacht) en die brult uit zich zelf (ook geen verrassing) waarna het jongetje aan de beurt is. Ik vraag Sofie om te checken of alles er aan vast zit (vingers, teentje, pikkie en geen pikkie) en dat blijkt te kloppen. Even later lig ik met twee wolken van baby's op mijn borsten trots te zijn. Soof kijkt er bij alsof zij ze zelf gefabriekt heeft en ook Sonja zie ik naast me met moederlijke gevoelens het nieuwe wereldwonder bekijken. Kristel is al komen aanzetten met een enorme Teddybeer (met het formaat van een grizzly) en Debbie heeft zich kunnen losrukken van dr. Palmer en brengt twee knuffels binnen die gelijk de zaal vullen.

Na twee dagen mogen Sjouk en ik het ziekenhuis verlaten. Dr. Moore doet ons uitgeleide en verontschuldigt dr. Palmer. (Die is door Debbie inmiddels ingewijd in de lesbische liefde en zag er uit alsof ze door een vorkheftruck was overreden). Son en Soof rijden de SUV's voor (één voor mij en één voor Sjoukje) en laden ook de baby's en de oma's in. Margot rijdt in haar corvette voor de troepen uit en het konvooi bereikt onze huizen. "Hoe heet dat kind van je eigenlijk?" vraag ik nog aan Sjoukje voor we van elkaar gescheiden worden. "Marilyn..." zegt Sjoukje en die van jou?" "Weet ik nog niet," zeg ik, "baby 1 en baby 2 voorlopig en misschien houden we dat zo, nee gekheid. Daar gaan Soof en ik vanavond over na denken, net als Debbie, als ze ten minste niet met Laura Palmer de hort op gaat..." Die avond liggen onze kindjes gezellig aan mijn opgeblazen tieten te drinken (makkelijk als je er twee hebt, anders had ik toch echt verdeelstekkers moet hebben). En Soof en Debbie kijken gelukzalig mee. "Nou kom op, meiden," zeg ik, "denk eens na, hoe gaan we onze nakomelingen noemen?"

Uiteraard schreeuwt Belinda om een ruggenprik. Het watje... Maar Sjoukje wil er ook één en die is beslist geen watje. De twee gynacologen en de verpleegkundigen werken zich een slag in de rondte om de drie koters op de wereld te zetten en al snel roept dr. Moore dat ze bij Sjoukje een hoofdje ziet. Dat is goed nieuws, geen stuitligging. Terwijl Sjoukje langzaam maar zeker Marilyn uit haar buikje perst, komt het proces ook bij Belinda op gang. Intussen houdt dr. Moore een nog stille Marilyn aan haar beentjes vast en geeft een flinke klets op haar billetjes. Vol verontwaardiging begint de nieuwe inwoonster van planeet Aarde te brullen en tegelijk komt de eerste baby bij Belinda naar buiten. Die heeft weinig aansporing nodig (ze is precies haar moeder) en toont aan over twee zeer gezonde longen te beschikken. Dan is het wachten op haar broertje en als dr. Palmer het meisje aan een verpleegkundige heeft afgestaan, concentreert ze zich op het jongetje. Uiteindelijk liggen de jonge moeders te stralen met hun kindjes op hun borsten en kijken oma's en echtgenoten gelukzalig toe...

Nu oma Debbie haar aandacht moet verdelen tussen de prachtige gynaecologe en haar kleinkinderen, durft Margot Robie dichterbij te komen en bekijkt vol geluk de prachtige dochter van Sjouk en mij. "En hoe heet ze?" vraagt ze gretig, kennelijk in de veronderstelling dat het Margot gaat heten. "Marilyn..." zegt Sjoukje en ik zie de teleurstelling op het gezicht van de actrice. Plichtmatig doet ze ook een rondje bij de kindertjes van Belinda, maar daar krijgt ze meer hoop omdat Soof en Belinda nog geen namen hebben bedacht. "Margot is a beautiful name," zegt ze terloops en kijkt weer angstig naar Debbie die haar kleindochter oppakt en knuffelt.

Als we enkele dagen later de moeders en de kinderen ophalen in de twee gigantische SUV's die we hebben aangeschaft voor dit soort projecten is Margot ook weer van de partij in een kitscherige corvette. Ik rij en kijk zo nu en dan in mijn spiegeltje om mijn mooie jonge vrouw te bewonderen die haar kindje vasthoud en knuffelt. We nemen afscheid van team Belinda en rijden nog altijd onder aanvoering van Margot naar ons huis. Daar ligt Marilyn in haar wiegje te slapen en kijken Sjouk en ik als gelukkige ouders naar onze spruit. Margot is weer vertrokken nadat Sjoukje valselijk berichtte dat Debbie straks zou langs komen, dus zijn we even alleen met de kleine...

God alle Jezus, wat doet zo’n ruggenprik pijn joh! Maar goed, Belinda schreeuwt erom, dus zonder verder nadenken doe ik het ook maar. Eens maar nooit weer.
Maar ik moet helemaal niet zo klagen, want de bevalling verloopt bijzonder voorspoedig en gemakkelijk. ten minste, dat beweren doctor Moore en de zowaar nog aantrekkelijkere gynaecologe Laura Palmer. Daar denkt mijn lichaam echt duidelijk anders over hoor! Mijn lieve poesje lijkt wel volledig uit te scheuren als die kleine Marilyn naar buiten wil. Laten we het er maar op houden dat een vuist daar naar binnen aanzienlijk eenvoudiger en minder pijnlijk is dan een baby naar buiten. Nu was ik natuurlijk al zielsgelukkig met mijn Sonja, maar nu ben ik ook gewoon ontzettend dankbaar dat ik lesbisch ben. Ik vrees dat mijn kutje nooit meer zo mooi en strak zal worden als voor de bevalling. Mijn jonge goddelijke lichaam, geruïneerd voor het leven omwille van een nieuw mensje. Zou ik met een man zijn getrouwd, dan was hij er na een keer of twee wel achter dat mijn ooit zo strakke nauwe tempeltje, was vervallen tot de lege piramide van Gizeh, waar zelfs een blind paard nog geen schade aan kon richten. Gelukkig hecht Sonja daar veel minder waarde aan en gaat het om veel meer dan alleen mijn doos. En da’s maar goed ook denk ik, want juist op dat moment voel ik koud metaal tegen mijn billen komen en word ik ingeknipt. Alsof ik nog niet genoeg gestraft was!
Ik gil het uit, pers die baby er met al mijn opgedane kennis tijdens de pufcursussen met Belinda naar buiten. Eindelijk bevrijd. Niet alleen ik, maar ook de baby, die angstvallig stil blijft. Van een goede tik op de kont (god, wat mis ik die nu zeg), is nog nooit iemand slechter geworden en het volgende moment hoor ik toch mijn grote opluchten hoe de kleine Marilyn begint te brullen. Alles is oké nu.
Terwijl ik nog word dichtgenaaid, perst ook Belinda naast mij uit alle machte. Het meisje is er zo uit, maar het jongetje vraagt wat meer geduld. Maar uiteindelijk is ook die er en liggen Belinda en ik te glimmen van trots met onze baby’s aan de borst gedrukt.
We kunnen ons geluk niet op en worden overladen met liefde, aandacht en cadeaus. Want van dat laatste hadden we natuurlijk nog niet genoeg.
“And what’s her name?”, vraagt Margot dan voorzichtig aan Sonja nu Debbie het toch veel te druk heeft met Belinda, de baby’s en de veel te mooie Laura. Sonja kijkt naar mij, maar zij mag het zeggen. “Marilyn… Marilyn van Ravenstein – de Graaff…”, zegt Sonja trots. Margot kan haar teleurstelling niet verbloemen (tja, je kan acteren of je kan het niet…), maar realiseert zich het volgende moment dat ze wellicht nog een kans maakt bij Sofie en Belinda, die nog geen namen voor hun tweeling hebben verzonnen.

Alles en iedereen gaat langzaam aan weer naar huis. Ook Sonja en Sofie. En Margot. Zal me niets verbazen als die laatste de twee mee naar haar huis neemt voor een kopje koffie met “wat lekkers…”.
Belinda en ik liggen helemaal heppie de peppie te zijn op onze zaal met onze blote baby’s in onze armen. Alsof het lokale pedofielharmonisch kinderkoor een generale repetitie houdt, begint het jochie van Belinda en Soof te janken, in canon gevolgd door mijn kleine Marilyn en dan ook nog door het meisje van Belin en Soof. Voor Belinda en ik ook maar op de rode knop voor hulp kunnen drukken, komen Laura en Susan aangesneld. “I think it’s dinner time”, lacht de bloedmooie Laura zet ons wat meer overeind in onze luxe hoog/laag bedden. Ze trekt het strikje in mijn nek los, het voorpand van mijn ziekenhuis outfit valt omlaag en de tafel is gedekt. Dr. Moore doet hetzelfde bij Belinda. Ik dacht dat ik twee beste melkkanonnen ter beschikking had, maar ik verbleek als ik die enorme jetsers van Belinda zie. Caramba, wat een voorraadkasten heeft die vrouw momenteel. Ben ik weer de kleinste van iedereen, al vind ik het nu allang niet meer zo erg.

De hand van Dr. Laura Palmer die mijn tiet vastgrijpt is een heel stuk plezieriger dan wanneer ze Marilyn aanlegt en het kleine wezentje volop begint te zuigen aan mijn speen. Alsof ze het nu al moedwillig kapot moet kauwen. Jezus, wat gevoelig. Maar tegelijk ook wel erg lekker, die stuwing in mijn volle borsten. Moedergevoelens en verliefdheid jaagt door mijn aderen als ik opzij kijk naar hoe Belinda daar ligt met haar tweeling aan de borst aangelegd. Ze kijkt al net zo sprankelend terug naar bij. Volgens mij vindt zij dit op dit moment ook wel een erg fijn gevoel. En de baby’s zijn nu weer rustig en da’s ook wat waard.
“Is everything allright with my boobies and my milk, doctor Palmer? ‘Cuz I can’t feel my boobs anymore and Marilyn is feasting on them like crazy”, vraag ik bezorgd aan de mooie gynaecologe. Marilyn ligt letterlijk als een onverzadigbare baby aan mijn tieten te zuigen, maar lijkt amper voeding binnen te krijgen en begint nu ook weer wat te huilen. Doctor Palmer legt Marilyn aan bij mijn andere borst en kijkt even wat bezorgd naar mijn tepel die no glinstert van de mond van kleine Marilyn. Onderzoekend omsluit ze mijn borst met beide handen, voert de druk op mijn tepel op door flink in mijn borst te knijpen en tuit plotseling haar lippen om het stijve speeltje. Ze zuigt met een smakkend geluid en kreunt tevreden. Er jaagt een geweldige stuwing door mijn borsten, die uit mijn tenen lijkt te komen. Met een smakkend geluid laat ze mijn stijve tepel uit haar mond ontsnappen en kust me nat op mijn mond. Nat van mijn eigen moedermelk. “Honey, there’s definitely nothing wrong with your milk production”, zucht te trots en we zoenen door de moedermelk heen. Ik voel mijn tiet lekken. Met haar indringende kijkers neemt dokter Palmer me in haar op en bekijkt me. Als Marilyn genoeg borstvoeding heeft gehad, legt ze Marilyn in haar bedje, legt borstcompressen aan, bedekt mijn borsten weer zedig met mijn ziekenhuis hemd en kan ik wat slapen. ten minste, als ik niet wakker zou worden gehouden door het hitsige gekeuvel van doctor Moore en Belinda naast me. Haar tweeling ligt verzadigd al te slapen, maar dokter Moore is nog druk bezig om Belinda van haar overtollige melkproductie af te helpen.

Na twee dagen mogen we dan eindelijk het ziekenhuis verlaten. De baby’s zijn kerngezond en Belinda en ik zijn ook weer helemaal gezond. De aandacht van al dat vrouwelijk schoon zullen we vast gaan missen, maar we krijgen er zoveel voor terug als we eenmaal weer thuis zullen zijn.

Hoe Sonja mij echter met onze nieuwe spruit en al die babyspullen in Godsnaam mee naar huis gaat nemen in die gele race banaan van d’r, dat weet ik nog niet.
Dus als we het ziekenhuis uitlopen, ten minste ik in een rolstoel met de kleine op schoot en Sonja mij voortduwend, brengt ze me naar een fonkelnieuwe Chevrolet Suburban. Een soort hotel op wielen, waar je volgens mij een grootrijbewijs voor nodig hebt. Super auto met enorm veel ruimte om alle zooi in mee te nemen en comfortabel te zitten. Het enige dat me misschien nog blijer maakt dan dat en dat ik weer terug naar huis kan en lekker in mijn eigen bedje kan slapen, is het onthaal door de pers. Ze zijn me toch nog niet helemaal vergeten. Ik ben nog geen vergane glorie! Yippie!
Ik ben een Feniks die zal rijzen uit de as die mijn zwangerschap en de geboorte van Marilyn mij heeft doen worden. Maar daar maar weer een mooi schilderij van Kristel. Ik heb er denk ik wel een koper voor. Die rijdt namelijk de hele rit in een veel te opzichtige Corvette achter ons aan.

Het is uiteraard Margot Robbie. Die meent nu natuurlijk weer een nieuwe ingang bij me te hebben gevonden. Maar mijn ingang is door de artsen tijdelijk zorgvuldig dichtgenaaid en dat blijft zo totdat de hechtingen er uit kunnen. En dan mag ze nog zo’n lekkere kont hebben, de hele dag dat kontedraaien om me heen, is best vermoeiend. Dus meld ik haar dat schoonmoeder Debbie ieder moment langs kan komen en weet Margot niet hoe snel ze zich uit de voeten moet maken.
Marilyn ligt vredig in haar wiegje te slapen en Sonja en ik kijken als gelukkige ouders naar onze spruit. En nu Margot weer vertrokken, dus zijn we even alleen met de kleine...

We staan elk aan een kant van het wiegje en Sonja kijkt over de wieg recht in mijn ogen. Haar ogen fonkelen; Sonja is duidelijk verliefd. “Je bent zo mooi Sjoukje… Je straalt, je gloeit. En ik ben zo fucking trots op je dat je dit kleine wonder gezond en wel ter wereld hebt gebracht”. Haar woorden klonken zelden zo oprecht. Ze heeft duidelijk moeite om haar sprankelende ogen in mijn blik gevangen te houden, want ze dalen steeds weer wat af. Door mijn vooroverbogen houding tegenover haar en mijn flink in omvang toegenomen borsten door de zwangerschap, toon ik mijn vrouw ongemerkt meer inkijk in mijn topje dan ik ooit heb kunnen doen. Het kickje van Marilyn wekt direct een eerste borststuwing op en ik voel mijn topje wat vochtig worden. Onder de geile verlangende blik van mijn eigen vrouw begin ik op de geluidjes van de kleine Marilyn te lacteren bij het leven.
Lachend recht ik mijn rug en wijzen mijn inmiddels behoorlijk lekkende tieten prominent naar voren. “Wauw…”, zie ik Sonja alleen maar denken wat mij een trots gevoel geeft. “Wil je ze zien? De voorraadkasten van ons kindje?”, vraag ik hijgerig en heb mijn vingers al in de aanslag om het topje uit te trekken. Sonja knikt alleen maar langzaam, waarop ik zo snel mogelijk mijn topje over mijn hoofd uittrek. “Wat een pracht schatje”, zucht Sonja tevreden en loopt om het wiegje heen naar me toe.
“Ooh lieverd toch, wat hou ik van je. Ik kan nog niet met je vrijen, want het is nog een ravage daar beneden. Maar ik wil momenteel niets liever dan je oraal plezier geven. En als je beloofd dat je wel nog wat voor Marilyn overlaat, mag je gerust eventjes deze proviandkasten plunderen”, zucht ik verlangend.

Terwijl de kleine Marilyn slaapt, zuig ik op de tepels van haar jonge moeder. Sjoukje kreunt zachtjes en streelt mijn haar. "Je bent de enige die dat mag, behalve onze dochter," fluistert ze. We zoenen langdurig en ik speel met haar gegroeide borsten. Wat een pracht... Als we enkele uren gesterkt en opgefrist weer in de huiskamer zitten met de baby in haar wiegje, gaat de bel. Oma of Margot," gok ik. Sjoukje lacht. Het is Kristel en die is zo verliefd op onze kleine dat ze sprakeloos naar het achtste wereldwonder kijkt. "Wat een schatje," zegt ze. "Waar is Debbie?" vraag ik. "Oh die zit natuurlijk bij baby 1 en 2," lacht Kristel, die is net zo verliefd als ik. Weer gaat de bel. "Margot," zeggen Sjoukje en ik tegelijk. En inderdaad, de directeur van Marbie staat voor de deur. "It's lonely on the road," zegt ze en wijst op een knoepert van een Harley die op de oprijlaan staat geparkeerd, "So you can make a ride together..." Sjoukje komt ook kijken en Margot start de motor met de startknop (dat is weer zo'n gadget waar Harley Davidson het patent op heeft). Het racemonster maakt een ronkend geluid en ik krijg gelijk zin. "Is Debbie there too??" vraagt Margot nerveus als ze Kristel ziet. "No, no, don't worry, honey," zegt Kristel, "she is with Belinda, Sofie and the twins." "OK", zegt Margot en zegt dat ze nog een hoop te doen heeft.

Als ook Kristel is verdwenen, wordt het tijd voor een nieuwe luier voor onze nieuwe wereldburger en de volgende voeding. De kleine lieverd lurkt behaaglijk aan de borsten van mijn mooie vrouw en ik kijk er vol geluk naar. Dan als de kleine weer gaat slapen in een nieuw rompertje, maak ik wat te eten klaar. "Moet je niet werken," vraagt Sjoukje. "Even niet," zeg ik, "jij en Marilyn zijn nu belangrijker." "Je verwent me," zegt Sjoukje, "maar ik vind het zalig..." We kunnen rustig af eten en zelfs het begin van een romcom zien, voordat Marilyn verontwaardig laat merken dat ze er ook nog is. "Volle luier," zeg ik deskundig als ik aan de billetjes ruik. Deskundig bevrijd ik mijn dochter van haar vol gepoepte pamper en krijg een nieuwe aangereikt van de moeder. Even later ligt ons schatje weer te tukken. "Het is wel een rustige baby..." zeg ik als ik weer naast Sjoukje kruip. En dan gaat de telefoon. "Ik word gek van die twee monsters!" hoor ik Belinda schreeuwen, "ik verkoop ze morgen aan Margot of stuur ze naar Rwanda...!"

Het moederschap... Tsja, het is me overkomen. Was niet gepland, en dan gelijk twee... Eerlijk gezegd had ik gehoopt op een beetje rust na die negen maanden sjouwen met die bolle buik en alle narigheid, zoals ochtendmisselijkheid, hormonale schommelingen en verminderde mobiliteit. Samen met Soof ben ik er in geslaagd om onze twee schatjes van schone luiers te voorzien en ze te voeden met mijn overgevoelige tieten. Maar dan begint het gesodemieter. Net als mijn geliefde en ik besloten hebben om het meisje in godsnaam dan maar 'Margot' te noemen en de grote M. te vragen als peettante, en we willen gaan brainstormen over de naam van baby 2 aka het jongetje, beginnen die twee monsters gelijktijdig te brullen. Alsof je onder de bulderbaan in de Haarlemmermeer zit of bent vastgebonden in de machinekamer van een houtzagerij. Het geluid gaat door merg en been, zeker omdat het dubbelloops is en ik samen met mijn trouwe Soofje mijn uiterste best doe om die twee herrieschoppers te kalmeren. Op de arm nemen, rondlopen, muziek opzetten, lieve woordjes zeggen. Niets helpt. Mijn tieten willen ze niet, hun luiers zijn net verschoond, ergo: het is gewoon treiteren. Nu al!

Debbie die net terug komt van haar date met Laura Palmer doet nog een poging, maar de kindjes beginnen nog harder te brullen, dus die ontvlucht de gevarenzone gelijk. Pas na een uur worden onze spruitjes pas moe en slapen in tegen de enorme tieten van Soof, die vertederd plaats neemt en die twee schreeuwlelijken bekijkt alsof het engeltjes zijn. En zo gaat het de hele dag door. De haastig opgebelde kinderarts, zegt dat dit fenomeen wel vaker voor komt, zeker bij tweelingen. Een soort imitatiegedrag... Enfin de volgende morgen ben ik de wanhoop nabij en ook Soof loop rond als een zombie. Van pure wanhoop bel ik Sonja. "Ik word gek van die twee monsters!" schreeuw ik, "ik verkoop ze morgen aan Margot of stuur ze naar Rwanda...!" Maar Sonja wijs als altijd weet de oplossing. Als ik meld dat Debbie in haar eigen huis zit (voor de verandering) en we het meisje Margot gaan noemen, zegt ze wijs. "Ik weet wel iets."

Dat 'iets' blijkt Margot te zijn. "Where is my god daughter," zegt ze vrolijk, al scout ze nog wat voorzichtig onze woning, uit angst voor Debbie. "Hello Margot..." zegt ze en tilt het meisje uit haar wiegje. Dat help gelijk. Kleine Margot zwijgt gelijk en bestudeert de Australische actrice zorgvuldig. Wel knijpen haar kleine vingertjes gelijk in de tieten van de Hollywoodster. Noblesse oblige. Voor kleine Margot, zijn tieten nu eenmaal melkcontainers en haar andere mama heeft gewoon de grootste koplampen. Intussen jankt baby 2 gestaag door, maar oh wonder als Margot die ook uit zijn wiegje haalt, is het gelijk over. Margot trekt grimassen, roept verrukt 'wat een engeltje' en Soof en ik staan verstomd. "If you call him Robbie, I will be his godmother too," zegt ze stralend. IJverig knikken Soof en ik van ja. Nog geen kwartier geleden had ze die twee krengen nog gelijk kunnen overnemen voor een zacht prijsje. Bovendien hebben we nu een naam, Robbie, officieel Robert, maar Robbie is prima. Margot is niet weg te slaan bij haar peetkinderen en ze stuurt Soof en mij naar bed om even bij te slapen. Dit is nou echt Hollywood, als mijn kinderen straks grote sterren zijn, kunnen ze in een interview zeggen dat ze de grote Margot Robbie nog als babysitter hebben gehad.

De volgende morgen liggen onze spruitjes nog heerlijk te slapen als we beneden komen en ligt Margot voor pampus op de bank, omringt door een heksenkring van rammelaars en andere speelgoedjes. Ik koppel mijn tweeling aan mijn tieten voor de bevoorrading en Soof legt alvast de nieuwe pampers en rompertjes klaar. Had ik het een paar reacties terug over een mestoverschot. Wel wat dat betreft zat ik er niet ver naast, die twee kalfjes van ons kunnen er wat van. Wat een stank! Als we onze monsters weer ten ruste hebben gelegd, maken we Margot wakker voor een ontbijtje. De nieuwbakken 'godmother' is gelijk fris en fruitig en eet gezellig mee. We moeten beloven dat we de andere peettante en wel Debbie, onder curatele stellen, want anders komt Margot nooit meer. Haastig beloven we om oma Debbie uit haar buurt te houden en dat ze trouwens al helemaal bezig is om dr. Palmer in te wijden in de lesbische liefde. Gerustgesteld bespreekt Margot met ons de doop van haar petekinderen. Al die poespas hoeft voor mij niet. Maar Soof is katholiek van oorsprong, net als haar moeder, dus dat luistert nauw, of waren ze nu gereformeerd? Voor mij is het één pot nat. Ik ben allang blij dat de kleine Margot en Robbie een stuk rustiger zijn onder invloed van hun peettante.

Once again life’s like a roller coaster. My precious gave birth to a beautiful daughter and though they didn’t call the child after me, I’m still very happy for them. Luckily Sofie and Belinda were showing much more appreciation for everything I’ve done for them and they named even the twins after me. Margot and Robbie are to amazing babies as well and in return for naming them after me, I’d decided to be their Godmother. Mommy and mommy are pretty wealthy themselves by now, but with me overwatching the entire family, the future for the twins looks even brighter. Their well-being shall be only limited by their own imagination…

But by now it has been quite a few months since Kristel and Sjoukje have returned from their inspiring trip to Florence and still no word from Kristel. I even lend them my private jet for their trip. At first I thought the stunning artistic woman is working out all the details for the assignment I gave her. Selecting all the right materials for my own fuckable statue of Sjoukje, drawing scetches of the looks and that kind of stuff. Or maybe the lovely blonde young girl is just under her skin and into her head all the time since that educational trip, leaving the mother of my frennemy with no other option than just stabbing herself nearly to death with insanely big dildos. Or maybe that’s just something I could do under those circumstances.

But it turned out that the false cunt Kristal was making shit loads of money right now with painting famous celebs in Greek Mythological poses. Okay, by now I possess a really nice painting of my pregnant precious, but it’s not what we agreed upon.

So I decide to give the good woman a call, to get me an update on the status of the project. Her trembling voice sounds both vibrant and exhausted at the same time. And probably not exhausted from all the hard work. “Woud you be so kind to come over to my mansion later today and give me a proper update on the progress. Preferably I don’t do stuff like this over the phone”, I invite Kristel over. She agrees and later that day she arrives at my place.

Despite her age the woman still looks breathtaking. Sophisticated, wild and mysterious. A true dropdead gorgeous cougar if you want. And all natural. Long slender legs, a firm and well-pronounced butt and a big firm rack that still defeates the rules of gravity. And with those boots, bare legs, knee-high skirt and plain shirt under a small jacket, her office looks will make any guy drool. Or woman… schlebb….
I find myself mouth watering when looking at her. If someone knows what her daughter-in-law, my beloved and precious Sjoukje, seeks in another woman, it’s gotta be me. And for the first time I even seem to understand her way of thinking, as if I’m looking through her eyes for once. Sjoukje loves her women way older than her, though age had never been a real issue for her. Sjoukje loves woman with a story, experience and an amazing body, someone that can surprise her. And you can bet ur ass on it, that I am still willing to surprise this girl. Still I can’t believe I am one of the lucky few (well, not so few anymore I guess) that she had sex with (multiple times but never enough) when looking at a woman like Kristel.

Sure there is a huge resemblance between Kristel and Sonja and if Sonja withstands time just as fine as Kristel, Sonja and Sjoukje just might become Hollywoods most amazing couple. And that is something Sjoukje deserves and worked her pretty ass off for. I just want her to be happy. And although clearly not with me, I still want her tob e happy with her Sonja. That’s how far I’ve got these days. I’ve come to accept Sonja in her life, although I truely not see what the woman has offer the young girl more than I can. Well, apart from an amazing mother-in-law…

“You want a drink?”, I offer Kristel as I open up one if my own bottles of gin. And it is my own as I’m one of the co-owners of the Australian distillery. “Sure, why not”, Kristel smiles and takes of her jacket, showing off her marvelous boobs in that thin sheer shirt of hers.
“Cheers. So tell me all about the trip”, I invite her. After a sip of tasting my gin (hey, it’s good, I can assure you that), she starts talking. “Yeah cheers Ms. Robbie”, she says (good Lord, just call me Margot or Marge, woman…). “First of all, thank you so much for having your private plane at our disposal. On a regular flight with an regular airline Sjoukje and I could never had experienced such amazing sex as we did on your plane. And the hotel… It was incredible. Just like the bed was. Especially with Sjoukje in it. I never ate so much pussy and ass as I did in Florence!”, Kristel starts telling with great enthusiasm. ‘Actually I was referring tot he cultural aspect of your trip and not so much of your sexual misbehaviour with my gal, your precious daughter-in-law’, I think to myself, but before speaking up any of those thoughts, Kristel continues. “We even practiced our fisting skills ya know. Pretty thorroughly by the way… The sizzling hot bratt even let me fist her petite ass”. I bite my lip while picturing the two of them fisting on that luxurious king size bed. ‘Damn it… My precious Sjoukje is even nastier with her mother-in-law than she has ever been with me’. I can feel my whole body reacting to Kristel explicit information and I'm pretty sure she can see reflecting on me. I’m starting to glow all over my body, partly because of what Kristel is telling me, but probably even more because of her erect nipples that start piercing through her shirt now. Clearly this woman is getting turned on again just from sharing all this private information about their… well ehhh... privates…

“Next time you and Sjoukje are together, you should beg her for using that pearl collar of hers on you. Just say like you used it on Kristel on the flight back home and she knows what to do. Without spoiling all the fun in that, I can assure you that what she can do is simply magic”, Kristel says and winks at me. Damn, those two have had more sex in my own plane than me! But hey, things like that can happen with Sjoukje on board.
Remind me to write down that little piece of advice Kristel just shared with me, in case I forget.
“Ain’t that Sjoukje something…”, I smile at Kristel. She nods confirmingly. “That little bratt really knows how to play it. And she plays it well. I’m glad to have her in my life. And in some other parts of me sometimes”, Kristel sighs. “Well, I guess that makes two of us”, I smile back at her. “Your daughter is one hell of a lucky woman to call Sjoukje her wife. I envy her sometimes”, I confess. “You shouldn’t”, Kristel says. “Don’t expect living with a girl like Sjoukje is that easy. It ain’t no fairy story, that I can assure you. Sonja had to deal with a lot of this sexual bull shit, with Sjoukje constantly moving on from one horny celeb to the next like she’s a horny bee on the loose. Somehow Sjoukje is devoted to my daughter and without a doubt, loyal to her in her own way. She demands so much sex, the crazier the better for her. Sometimes I think it’s just unhealthy”, Kristel explains. “But you and Sjoukje…”, I mumble. “Yeah I know. She’s my daughter-in-law and I shouldn’t. Sonja hates me for it sometimes. But you know yourself what it’s like with Sjoukje. When the girl demands something, it’s virtual impossible to deny it to her. That’s her strength, her best assest probably, apart from that perfectly figured tight body of hers. She just knows how to manipulate people with her vibrant sexuality. And we all fall for it”, she says and I can only agree on it.
“Luckily for Sjoukje my daughter has a very big heart and she won’t deny Sjoukje anything that easy. I think she’s just to scared to loose her if she would. So basically Sjoukje can do whatever she want, whenever she wants it, whereever she wants it and with whoever she wants to do it with”.
“I’ll be honest with ya Kristel. Sonja and I ain’t the best friends, but it admire and respect her for what she means for Sjoukje. It’s obvious I can’t compete with your daughter over Sjoukje. I know that and I’ve come to accept that. Clearly Sonja gets her big heart after you”, I confess to the mother-in-law of my precious Sjoukje. “And judging by your shirt, not only did Sonja got her big heart from you”, I sigh and lean in to Kristel to kiss her.

Shivers are scent down my spine as Kristels tongue starts chasing mine. We are kissing and I let out a soft moan. Soon so is Kristel as our tonguing intensifies. My fingertips run down her neck and follow the lines of the low cut thin shirt. I reach for her boob, cupping it, lifting it only to find myself amazed by its impressive weigth and firmity. “I wanna found out why Sjoukje likes yo uso much”, I moan while beeing too eager to let go of that remarkable swirling tongue in my mouth, “ain’t you curious to find out why Sjoukje and I have such an amazing connection”. Without waiting for an answer I start tugging her shirt out of her pants, lifting it up all the way over her marvelous breasts, that are nicely cupped in a fine lace bra. This woman has great taste. Just like her daughter-in-law. And probably tastes great, just like her daughter-in-law. “Are you sure we should be doing this”, Kristel sighs, breaking up or kiss to take her shirt off over her head. This woman has breasts comparable to Sofie’s mum, that woman that got me nearly killed with her insane sexual apetite. “Oh yeah… We definitely should be doing this”, I groan confident and yank open my blouse, firing away the tiny buttons into all directions. What I’m showing off to Kristel is far less impressive than what she holds, but afterall, I am Margot Robbie and that has to count for something, right?

Margot Robbie belt me. Of ik even langs wil komen. Het zal wel over het schilderij gaan dat ik voor haar zou maken. Is er even tussen door geschoten. Ik heb van Debbie gehoord dat ze zo te keer is gegaan met de actrice dat MR nu als de dood is voor haar. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Ten eerste kent Debbie het woord 'nee' niet en ten tweede, woont ze haar sekspartners helemaal uit, ik kan er over mee praten. Vannacht kreeg ik nog een hete Debbie over me heen en twee uur later was ik compleet kapot, dat mens is een levende seksmachine. Maar MR wil niet praten over het schilderij, maar over Sjoukje. Ik heb van Sonja en mijn schoondochter gehoord dat de Australische zeer gefascineerd is door mijn dochters vrouw. Ze noemt haar zelfs 'my precious'. Enfin ik vertel alles over mijn seksuele uitstapjes met mijn schoondochter en de oren van de nieuwe Barbie zijn voortdurend gespitst. Het wordt een gezellige avond.

Zeker als Margot zelf duidelijk ook hitsig wordt en we binnen de kortste keren naakt in elkaars armen liggen. Het is een adembenemende vrouw en ik kan zeker de attractie zien voor Sjoukje. Ik zie haar met grote ogen staren naar mijn tieten, die ook Sjoukje zo fascineerden in Parijs en Florence. "Here honey," zeg ik en duw mijn linkertiet in haar geopende mond. Margot kneedt de borst en hapt en likt er aan alsof het laaghangend fruit is. Ze pakt ook de rechter en vermaakt zich enige tijd prima met mijn tepels en tieten. Daarna duw ik mijn tong in haar mondholte en liggen we uitgebreid te tongen en elkaar te strelen. Dan duikt Margot tussen mijn benen en laat haar tong over mijn gezwollen schaamlippen gaan, over mijn clit en ook de rust van mijn vulva. Kreunend kom ik klaar. "Could you fist me?" vraagt ze hitsig. Natuurlijk, dat kan. Ik duw drie vingers bij haar naar binnen, voeg de vierde toe en leg dan mijn duim op de muis van mijn hand. Margot geeft een giletje als ik naar binnen dring en er tot mijn pols in ga. Ik draai mijn hand in de rondte en de actrice komt schreeuwend van genot klaar. "This is incredible!" zegt ze. "I know," zeg ik, "it's one of the greatest tricks for lesbians...succes guaranteened!" Ik moet het Margot ook leren en even later zit ook zij tot aan haar pols in mijn kut.

"And now my ass," roept ze overmoedig. Ik knik en leg mijn hand weer in de pijlvormige constructie. Fisten betekent eigenlijk 'handen' want je gebruikt niet je vuist, maar je hand. "Oh god!" steunt Margot als ik in haar darmen dring. "Oh goood!!" Ze kreunt en gilt, en duwt dan haar hand in mijn reet. Zo liggen we elkaar anaal te fisten alsof het niets is. Na een uur zijn we uitgeput. Ik geef Margot een kus en vertrek weer.
Debbie is ook net thuis als ik binnen kom. "Waar was jij nou?" vraagt ze. "Bij Margot," zeg ik nonchalant. "Margot?" zegt Debbie, "bij die smerige hoer?" "Hoezo" zeg ik verbaasd. "Weet je wat ze geflikt heeft?" zegt Debbie. "Ze is de peettante geworden van de tweeling van Soof en Belinda." "Ach," zeg ik vertederd en hoe heten ze?" "Het meisje Margot en het jongetje Robbie," zegt Debbie woest. Ondanks haar boosheid moet ik toch lachen. "Ze is wel geraffineerd, dat moet ik toegeven." "Ze doet het gewoon omdat ik haar zo heb uitgewoond," zegt Debbie, "ze ontwijkt me en dit is haar wraak." "Je ziet spoken," zeg ik, "ik denk eerder dat het heel slim is van Belinda en Sofie. Met zo'n peettante zitten die kinderen geramd. Margot zal ze straal verwennen...maar waar zat jij?" "Oh bij Laura Palmer," zegt Debbie, "maar voorlopig mag ik niet meer komen, want ze is compleet doorgedraaid na onze laatste seks." "Je moet echt wat rustiger worden," zeg ik, "zo hou je geen sekspartner meer over." "Ach ik heb jou toch..."

De kleine Marilyn is een droom, bovendien is ze nu al een heuse ster. Vanwege de vele aanvragen hebben Sjoukje en ik een fotomoment ingelast, om net als de Nederlandse koninklijke familie er voor de rest van het jaar vanaf te zijn. Maar onze stralende baby poseert als een echte actrice voor al die camera's en ligt parmantig in de armen van haar moeder. Ondertussen vuurt de schrijvende pers allerhande vragen op ons af. Het meeste over de vermeende vader. Alle Hollywoodacteurs tussen de 18 en 88 komen voorbij, maar Sjoukje geeft geen krimp. De wanhopig journalisten proberen haar met trucjes er in te laten lopen, maar ze blijft glimlachen en 'nee' verkopen op alle suggesties. "This is the mother of our child," zegt ze gelukzalig wijzend op mij, "and that is more than enough!" Waarop het journaille zich op mij stort. Of ik de vader ken? Of het een reageerbuisbaby is? Maar ook ik blijf glimlachen en 'nee' verkopen. Uiteindelijk zijn alle foto's en filmpjes gemaakt en deelt Sjoukje mee dat het zevende wereldwonder dringend een schone luier moet, en nee, daar mag niemand bij zijn.

Terwijl we onze schat verschonen lachen Sjoukje en ik om alle vragen. "De leukste suggestie vond ik Michael Douglas," lacht Sjoukje, "en die is tachtig..." "Ja," zeg ik, "ze gunnen je echt wel wat, nog even afgezien of Catherine Zeta-Jones daar niets van vindt." "Als ik straks weer ga filmen en Marilyn is van de borst, nemen we dan een kindermeisje?" "Misschien wel een goed idee, maar dan moeten we de oma's wel uit de buurt houden," zeg ik, "want anders ligt Debbie straks op ons kindermeisje, terwijl Marilyn ligt te verhongeren." "Misschien een Mexicaanse," zegt Sjoukje, "ik heb op de uni een cursus Spaans gevolgd, dus dat hoeft geen probleem te zijn..." Terwijl we in duet een slaapliedje zingen voor de kleine, sluit ons kind haar ogen. "Hoe kom je daar zo bij van die Mexicaanse?" vraag ik als we weer terug zijn in de huiskamer. "Oh ik had het er over met Belinda," zegt Sjoukje, "die heeft al een kindermeisje op het oog voor de tweeling, en die heeft een zuster die weer geschikt is voor ons." Gelijk gaat de telefoon. Belinda. Het is net als met Beetlejuice, als je haar naam te vaak noemt, dringt ze zich in ons leven.

"Ja, wat mot je?" vraag ik, "moeten we Margot bellen voor die tweeling van je?" "Nee, nee," lacht Belinda, "mijn twee engeltjes hebben tegenwoordig een vaste kracht, Rosita Montana, het nieuwe kindermeisje. Ze is fantastisch, ze doet alles behalve ze de borst geven, dat doe ik namelijk nog zelf. Maar voor de rest, luiers verschonen, billetjes poederen, verhaaltjes voorlezen en liedjes zingen hebben Soof en ik Rosita. "Spreek jij Spaans?" vraag ik verbaasd. "Niet nodig Signora van Ravenstein," zegt Belinda, "Rosita habla Inglese en ze wordt betaald door de peettante van Margot en Robbie, als cadeautje." "Weer eens wat anders dan een Harley," zeg ik gemeen. "Inderdaad, je hebt altijd baas boven baas," lacht Belinda, "maar geef je echtgenote eens." Ik geef de telefoon aan Sjoukje. "Hoi schat," zegt mijn vrouw, "alles kits...wat?...nu al...cadeautje van Margot?...of we wat?...ja, ik had het er net over met Son, een kindermeisje...de zuster van Rosita?...ja, stuur maar langs...hoe heet ze?...Juanita, mooie naam...Ok., we zien haar morgen...dank je schat!" Ze legt de telefoon neer. "Je hebt het al gehoord. Juanita Montana komt morgen langs voor de nieuwe baan als kindermeisje. Margot betaalt alles..."

( sorry meiden ik ben er nog hoor. Voel mij echt edn slechte moeder en laat jou lievecschat voor onze kindjes opdraaien. Ik schrijf weer snel lieve schatten.

Sorry dat ik zo stil was en nog wel op vakantie ook nog)

Liefs Sofie

Belinda en ik hadden ons een kindje of in ons geval kindjes iets anders voorgesteld. De namen kiezen was al een strijd want ik wilde onze dochter eigenlijk Maria noemen en onze prachtige zoon Kees lekker ouderwetse namen maar daar kregen we de kans niet voor. Mijn hemel wat een herrie kunnen die twee produceren, en is het begrip “achter het behang stoppen” een optie. We worden allebei gek. Niets helpt. Grote tieten, kleine tieten hebben we niet in de familie, schiet niet op. Mama leeft zicht weer eens uit op een nieuw slachtoffer die daarna de deuren sluit. Bij Margot mag ze de maand al niet meer op bezoek komen en die huivert al bij haar naam. Maar Margot blijkt een gouden greep te zijn. Sonja helpt ons weer eens fantastisch en is zo vindingrijk. Het moment dat ze binnenkomt en onze pukken ziet zijn die twee herrieschoppers doodstil. Wij kijken met grote open ogen wat voor effect zij heeft op onze wolkjes. Nou ja, donderwolkjes vinden wij, en ze vraagt of wij Margot en Robbie hebben overwogen? We kijken elkaar aan, en telepathisch zijn we het al met elkaar eens.

“Ik wil wel peettante worden, want haar moedergevoel neemt het ook over van rationale hersens. We knikken beide jaaa. Graag!!! Er staat dan wel Margot Maria Carmen op de doopakte want ik ben katholiek, niet praktiserend maar vindt meerdere namen zo mooi en de oma van Belinda heette Carmen. Ze liet zelfs een traantje toen ze het las. En onze zoon heette nu dus voluit Robbie, Robert op de akte, Kees en de derde moet Belinda nog over nadenken. We hebben nog een paar dagen.

Margot waakt nu over de toekomst van onze kinderen mochten wij het verkloten dan is zij er nog. Maar wel met een eis. Geen overmatige cadeaus. Mijn moeder en Kristel hebben ook al moeten beloven ze niet te verwennen, wat binnen 1 dag al compleet vergeten was. Gelukkig is ons initiatief een succes en blijft de berg groeien nu meerdere beroemdheden ook hun overschot schenken.

Het eerste cadeautje is wederom een gouden. Een kindermeisje. We kunnen weer slapen en vrijen. Rosita is lief, kundig en kan nog eens heel goed koken en gezond. Belinda vindt het zelfs lekker als zij kookt. Ze heeft ook grote borsten wat de kinderen tof vinden, melk melk, poepen, slapen en dan weer opnieuw maar de borst geven is de eer aan Belinda die er nu wel weer de lol ervan inziet en glundert als ze haar borsten ontlasten. Het ziet er zo mooi en heerlijk intiem uit want daarna hebben we altijd hevige geile sex. Belinda is iedere keer knettergeil als die twee aan haar borsten gezogen hebben. Rosita is wel wat gewend gelukkig en totaal niet preuts voor een Mexicaanse.

Belinda belt met Yvon om haar ook dit wondergeschenk voor te stellen in de vorm van de zus van Rosita. Juanita. Een schatje maar let op Sjoukje want ze is een lekker hapje als we haar foto sturen. Yvon gromt en zucht. Ik lach. Correctie. Yvon kijkt alsof haar slipje volloopt en kruip kussend onder het rokje van Belinda. Ze opent gewillig haar benen en lik gulzig aan haar lipjes en zuig zacht aan haar clitje. De liefde van mijn leven is instant nat vooral als ik mijn topje losrits en mijn dames aanbied. We vrijen ook met anderen maar gelukkig krijgt Belinda geen genoeg van mijn borsten. Ondertussen vinger ik haar hotspot en zitten mijn vingers hand en arm onder met haar kutsap. Ik ben inmiddels ook retegeil geworden en wil meer dan twee vingers. Ik maak het gebaar van mijn hand, en ze neukt mij naar godvergetelijk lekker orgasme, waar geen einde aan lijkt te komen en we weer moeten dweilen.

“Ik heb honger” kirt Belinda en rijd even later onze batmobiel voor
In een superstrak jurkje wat als een tweede huid om mijn wulpse lichaam zit. “Ik heb geen honger meer”, en vrijen als twee pubers in de auto.

Tik tik, mama staat ineens naast de auto. “Ik wil mijn kleinkinderen zien als jullie klaar zijn met viespeuken.

Het is Sonja hoor, schatje, niet Yvon, dat is volgens mij een ander verhaal. Ja, ik lees ook de andere verhalen...maar gezellig dat je weer terug bent van vakantie. Die van mij is nog in het verschiet...

Rosita is een Mexicaans wonder, of een milagro, zoals ze daar zeggen. Ze spreekt vloeiend Engels en uiteraard Spaans, Frans en Duits. Dus ook een talenwonder. Heel handig als Soof en ik ook klanten krijgen die deze talen spreken. Bovendien beschikt ze over een jonger zusje, die minder talen spreekt, maar aan de andere kant veel mooier en slanker is dan Rosita. Heel gemeen stuur ik die naar Sonja en Sjoukje, want als ik kan onrust stoken in een goed huwelijk, zal ik het niet laten. Intussen is het al een heel gedoe om oma aan de halsband te halen. Nu ze is net bezig is geweest om alle lichaamssappen uit dr. Palmer te persen, is ze weer even beschikbaar en staat brutaal op de autoruit te tikken van de Batmobiel, waar Soof en ik ons hadden terug getrokken voor een eh... seksueel onderonsje. Want met twee kinderen is ons seksleven toch wat braver geworden, vandaar deze wonderlijke accomodatie. “Ik wil mijn kleinkinderen zien als jullie klaar zijn met viespeuken." roept Debbie met een vunzige grijns, over de pot die de ketel verwijt dat ie zwart ziet, gesproken. Wij viespeuken, nee, dan mijn schoonmoeder, waar die is geweest groeit geen gras meer, ze is de seksuele reïncarnatie van Atilla de Hun. Ik draai het raampje open. "Had je wat opoe?"

"Ach wat een schatjes toch," zegt oma als Rosita de tweeling heeft binnen gebracht. Ik zie Debbie al kijken naar het wulpse figuur van de Mexicaanse en kijk naar Soof. "Je houdt je maar in, mam," zegt Sofie, "Rosita is ons kindermeisje en wordt betaald door Margot, als die merkt dat je aan haar werknemers zit, zwaait er wat..." Oma glimlacht en concentreert zich op haar kleinkinderen. Robbie die wel gewend is aan enorme tieten, zijn andere moeder heeft precies dezelfde smaak, tast met zijn vingertjes over het nieuwe berglandschap. "Ach liefje," zegt Debbie, "daar ben je nog wat te jong voor." Kennelijk is Robbie het daar niet mee eens, want gelijk zet hij een keel op. Pas als ik hem samen met zijn zusje koppel aan mijn twee melkfabriekjes (er was een tijd dat ze nog borsten heetten), wordt hij stil. Debbie kijkt gefascineerd toe. "En Margot is de peetmoeder van die twee schatjes?" zegt ze. "Ja," zeg ik, "maar vertel eens mam, wat heb je met die Australische uitgevreten dat ze zo angstig voor je is geworden?" Debbie kijkt me peinzend aan. "Ja, kind, ik heb nu eenmaal een grote seksuele behoefte, en mijn omgeving kan dat niet altijd bijhouden. Mijn enige gelijkwaardige seksuele evenknie is Kristel. Maar ook alleen maar omdat we naast elkaar er ook andere seksuele partners op na houden." Ja, daar kom ik niet verder mee, er moet toch wel iets meer zijn, want Margot is seksueel ook niet voor een kleintje vervaard als ik Sjoukje mag geloven.

Als oma weer is opgehoepeld, belt Margot aan. "Where are my god children!" roept ze uit. God bewaar me, nog even en Soof en ik gaan kaartjes verkopen. Gaat dat zien, gaat dat zien, circus Belinda en Soof en de spectacular Terrible Twins! "Debbie just left," zeg ik. Margot kijkt schichtig over haar schouders. "I know, I have her followed by detectives, so I know where she is 24/7. Het moet toch wel fijn zijn om zo rijk te zijn al Margot Robbie. Detectives inhuren om te checken waar je voormalige sekspartner zich bevind. Inmiddels heeft Rosita de kleintjes weer afgekoppeld en mag Margot ze even vasthouden. Robbie's handje zoekt al weer naar tieten, dat joch is nu al verpest, maar gelukkig ziet zijn peettante het niet. "How is little Margot?" zegt ze het meisje knuffelend, "and how is my little Robbie?" Nadat de kinderen weer aan de goede zorgen van Rosita zijn toevertrouwd, vraagt Margot hoe het zit met de motorlessen van Sjoukje. Als we uitleggen dat haar precious nog maar net bevallen is, knikt Margot begrijpend. "Did you know she probably will receive an Academy Award for best actress? I have reliable sources who say it's a done deal. Soof en ik kijken haar begrijpend aan. Uiteraard weet Robbie meer dan de gewone stervelingen (en dan bedoel ik de actrice, niet mijn zoon. God dat gaat nog wat worden, de komende afleveringen). "Well," zegt Robbie, "we will know for sure next week. And I wouldn't be surprised if Sonja receives an Oscar for best original script, and Greta for best direction..."

Nerveus zit ik met Debbie in onze avondjaponnen in het Dolby theatre in Ovation Hollywood voor de Oscaruitreiking. Margot schijnt er ook te zijn, maar aangezien zij de film Norma Jeane heeft geproduceerd en de film is genomineerd voor een Oscar voor de beste film, zit ze tussen een club stafmedewerkers en medewerksters alsmede beveiligers en konden Deb en ik niet gezellig aanschuiven. Sjoukje en Son zijn er ook, allebei kandidaten voor het gouden beeldje, respectievelijk voor beste actrice en beste originele script. Ze zitten bij Greta Gerwig die is genomineerd voor de regie van dezelfde film. Ik ben net zo nerveus als mijn dochter en leun een beetje op Belinda die er samen met Soof is, allebei keurig in avondjurk, al verknalde de vrouw van Soof een deel van het mooie plaatje door te struikelen over de zoom van de jurk en luid vloekend ten aarde te storten. Gelukkig stonden er gelijk tientallen helpers klaar om haar omhoog te hijsen en af te borstelen. De host van de avond Conan O'Brien komt op en maakt een paar grapjes. dan begint de grote nominatieshow, eerst komen wat minder belangrijke Oscars aan de beurt. Maar al snel komen Catherine Zeta Jones en Renee Zellweger op voor de nominaties van beste originele script.

"And the Oscar goes to..." zegt Zeta terwijl ze de enveloppe opent, ...Sonja van Ravenstein!" Applaus zwelt aan en ik zie Sonja naar voren lopen, nadat ze eerst Sjoukje en vervolgens Greta heeft omhelst. Zellweger overhandigt het gouden beeldje en Son gaat achter de microfoon staan. "I want to thank the Academy," begint ze, "and my beautiful wife who is the proud mother of our beautiful daughter," Applaus klatert op en op de monitor is Sjoukje te zien. "I also want to thank Margot Robbie, our producer, and Greta our director. Belinda and Sofie and last but not least my mother, the beautiful Kristel..." Ik kijk quasi bescheiden om me heen en Debbie glundert, "blijven glimlachen schat, dit is Amerika, land of the brave..." Sonja bedankt nog wat mensen en loopt dan met haar beeldje terug naar haar plaats. Niet lang daarna krijgt Greta ook een beeldje en rond de entourage van Margot Robbie rommelt het nu behoorlijk. "Norma Jeane" heeft al vijf Oscars (beste kostuums, beste script, beste choreografie, beste regie en beste song.

Dan wordt de nominatie voor de beste acteur aangekondigd. Ditmaal wint "Norma Jeane" niet. Er volgen weer wat grapjes van Conan, er komen danseressen op voor een prachtig shownummer over de jaren vijftig met hoge hoeden en lange benen en ik voel naast me Debbie bijna overkoken als die prachtige meiden hun kunstjes vertonen. "Hou je in, schatje," sis ik, "gedraag je, iedereen kan je zien." Dat helpt. En dan komen Emma Thompson en Kenneth Brannagh op voor de uitreiking van de Oscar voor de beste actrice. Al genomineerden worden genoemd, terwijl een stukje uit hun film te zien is. Ik kijk naar Sjoukje die duidelijk bloednerveus. "And the Oscar goes to..." zegt Kenneth en hij maakt de enveloppe open...

Waar Belinda duidelijk veel sneller hersteld is van de bevalling van haar tweeling en inmiddels zelfs al weer regelmatig seks heeft (ja, de geruchten zijn er weer alom), ben ik nog steeds herstellende. Maar ja, ik was dan ook ingeknipt. Belinda wellicht niet. Geen idee, zo close zijn we nou ook weer niet hoor. Maar ik zal ’t haar wel eens vragen, als ik het niet vergeet.
Nee, hoe graag ik het ook zou willen, seks is voor mij nog eventjes uit den boze. Natuurlijk zoenen en strelen Sonja en ik elkaar meer dan voldoende, wat op zich al genoeg seksuele spanning tussen ons brengt. En ja, mijn tong en vingers (en een enkele keer zelfs mijn gehele vuist) dalen met regelmaat af in de krochten van Sonja’s smachtende lichaamsopeningen. Ik geef haar wat ik kan, maar het is nog even noodgedwongen eenrichtingsverkeer. Maar onze liefde overwint alles, dus dit is voor ons slechts een hobbeltje in een verder perfect vlakke weg door ons seksuele landschap.

“Liefje, wanneer ga je met je motorrijlessen beginnen?”, vraagt Sonja me op een avond waarbij ze mij weer zo heerlijk heeft overspoeld met haar kutsappen. “Nou, zolang wij niet volwaardig met elkaar kunnen vrijen, stap ik ook niet op een motor”, zeg ik vastbesloten. Seks met mijn vrouw staat wat dat betreft echt wel een stuk hoger op mijn prioriteitenlijstje op dit moment.
En nu we het dan toch weer over films hebben, want dat is natuurlijk de enige reden dat ik mijn motorrijbewijs wil halen (voor mijn rol in CHiPs), de Oscarnominaties zijn bekend. En het mag natuurlijk een bekend gegeven zijn dat ik voor een Oscar ging, die van beste actrice welteverstaan, maar Norma Jean, blijkt nog veel meer te kunnen oogsten. Met maar liefst 7 nominaties zijn we de verrassing van deze Oscars.
Ik gloei dan ook van trots als Sonja haar nominatie blijkt te verzilveren voor beste script. Ons eerste beeldje voor op onze schouw. Niet voor mij, maar voor Sonja. Hopelijk volgen er nog meer…
De zaal gonst van enthousiasme en spanning. Meer Oscars voor Norma Jean. Beste regie, beste muziek, beste choreografie en beste kostuums. Allemaal verzilverd. De nominatie voor beste bijrol wordt niet verzilverd. Maar ja, met al die niet-acterende dames die dankzij Belinda’s bemoeienissen in opeens zo hoognodig in de film verwerkt moesten worden, is dat niet zo vreemd. Vreemder is het eigenlijk dat we ervoor genomineerd waren.
Maar dan, de enige voor mijn persoonlijk belangrijke uitreiking: die van beste actrice. En ja hoor, hoe kan het ook anders, die is voor mij! Maar toch blijft het retegaaf om dan je eigen naam uit de mond van Kenneth Brannagh op dat podium te horen komen. Ik veer op, spring hysterisch in de lucht en val met betraande ogen in de armen van Sonja. Oké, het was misschien slechts een formaliteitje in de ogen van de mensen om mij heen, maar je moet het toch maar even doen hoor!
Dolgelukkig stuif ik naar het podium, gris mijn bedankspeech uit mijn beha (nou, laat me, mag ik ook eens blij zijn dat ik daar nu eindelijk genoeg plek heb om iets significants te verbergen? Voorhad zat ik de te grote cups altijd maar vol te stouwen met wc papier om nog een beetje gevulde cups te creëren). Ik weet nog ternauwernood een nieuwe nipplegate te voorkomen als ik mijn speech tevoorschijn tover. Maar beter had ik ook vandaag de cups nog wat meer met wc papier kunnen opvullen, want mijn tieten hebben merkbaar wat melk gelekt door de spanning en nu is mijn speech niet meer te lezen.
Dat maakt allemaal niets uit natuurlijk, want ik heb deze Oscar niet voor niets gewonnen. Ik ben nu eenmaal een rasactrice, of de concurrentie dat nu wil of niet. En ik ben natuurlijk de Queen of Improv, dus ik kakel gewoon de heleboel aan elkaar met een grap en grol, bedank alles en iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt en natuurlijk bedank ik ieder kutje dat ik voor deze film heb moeten en mogen likken. Sonja, Jutta en Margot worden wat dat betreft eigenlijk in 1 adem door mij genoemd. Zonder die drie had deze film lang niet zo leuk geweest voor mij om te mogen maken.

En waar we bij de Oscar van Margot destijds nog vierden met een heerlijke orgie, zit dat er voor mijn Oscar helaas nog niet in. Voor mij niet althans. Wat de anderen doen moeten ze zelf weten, maar werkelijke seks is voor mij nog eventjes toekomstmuziek. Loyaal als ze is, blijft Sonja bij mij en lik ik haar kutje en kontje met grootste toewijding. Ongetwijfeld hebben al die andere vrouwen de tijd van hun leven tijdens hun eigen feestje, maar het is voor mij momenteel niet anders.
Nadat ik Sonja met mijn tong en vingers meermaals in vervoering heb weten te brengen en we bij onze kleine slapende Marilyn hebben gekeken, begeven Sonja en ik ons naar de woonkamer. Naakt, waarom ook niet. Het is immers toch zeker ons huis?
In de euforie van onze zojuist gewonnen beeldjes hebben we echter nooit meer aan die arme Juanita gedacht. Ik niet ten minste. Dacht echt dat ze allang naar huis zou zijn. Maar ja, welke oppas laat een baby helemaal alleen achter in een groot huis, dus ik had eigenlijk wel beter moeten weten.
Twee grote donkere ogen vol ontsteltenis kijken naar Sonja en mij als we naakt en giechelend onze woonkamer binnen komen. Geschrokken, alsof we haar betrapt hebben, slaat ze een kussen over haar schoot. Op de 75 inch televisie speelt zich Wild Things af, een klassieker uit lang vervlogen tijden. Juanita moet gewoon naar onze naakte lichamen kijken, maar wil tegelijkertijd toch ook niet missen hoe Denise Richards in haar badpak in slowmotion uit het zwembad klimt. Je kan zeggen wat je wil, maar smaak heeft Juanita in elk geval wel…
“Volgens mij komen me net iets te vroeg binnen”, fluister ik lachend tegen mijn vrouw en geef haar een aansporende pets op haar mooie kont. “Ik denk dat Juanita wel wat afleiding kan gebruiken. En aangezien ik toch maar voor de helft mee kan doen…”, zeg ik tegen Sonja en laat mijn hand achterlangs tussen haar billen en benen door glijden en streel haar vochtige schaamlippen. “Please Juanita. Don’t feel ashamed of watching that movie. It’s a classic”, zeg Sonja en loopt langzaam op onze aantrekkelijk oppas af. “Consider this as your bonus for all the good and hard work you’ve been doing lately for my wife and me”, zegt ze en trekt langzaam het kussen van Juanita’s schoot weg. Sonja staat uitdagend voor de jonge Mexicaanse oppas, die even niet weet waar ze moet kijken. Als ze naar mij kijkt, knik ik instemmend. “Go ahead hun. There no greater turn on for me than watching my wife making out with another beautiful woman or girl”, geef ik haar mijn toestemming.

“So you like watching pretty women? And you like watching them kissing?”, vraagt Sonja en komt naakt naast onze oppas op de bank zitten. Aarzelend geeft ze het maar toe, want ze heeft wel door dat iets dergelijks toch niet voor ons verborgen kan blijven. “Just like Sjoukje, I like watching two beautiful woman kissing each other as well. But you know what I like even better?”, vraagt en Juanita kijkt haar vragend en afwachtend aan. “Kissing one myself”, zucht ze en buigt zich naar onze knappe oppas toe en kust haar heel voorzichtig en teder op haar volle lippen. Een ware schok van opwinding gaat door mijn lichaam. En bij Juanita ook, zo te zien...

We hebben een Oscar, mijn schatje en ik hebben er één, en wij zijn niet de enigen. "Norma Jean" wordt de grote winnaar van de avond. Margot is helemaal door het dolle als ze een beeldje krijgt als producer van de Beste Film! We poseren braaf met ons drietjes en onze oscars voor de fotografen. Journalisten stellen vragen, maar de organisatie heeft de zaak strak in de hand en we worden snel naar een rustiger zaaltje gebracht. Felicitaties. Greta Gerwig is helemaal over de maan met haar beeldje en blijft ons zoenen. Omdat Sjoukje nog maar net gebaard heeft, gaan we snel naar huis voor een intiem feestje, ook al moet ik voorzichtig zijn met mijn lieve vrouw die notabene ingeknipt is geweest. We seksen toch even lekker en gaan dan bij ons kindje kijken. De kleine Marilyn slaapt de slaap de onschuldigen, nog onbewust van Oscars, scripts en films. Toch is ze al Hollywood royalty genoemd door de pers, vanwege haar twee moeders, allebei actief in de filmwereld. Dan lopen we naakt naar de huiskamer om nog wat tv te zien. Maar grote schrik, daar zit Juanita, de gewetensvolle oppas en kindermeisje. Een mooie meid die zeer vilein door Belinda naar ons toe is gestuurd, vermoedelijk met het idee dat de knappe Mexicaanse voor onrust zou zorgen in ons huishoudentje.

Maar dan had ze niet gerekend op Sjoukje's ruimhartigheid. Die heeft totaal geen last van jaloezie. Integendeel die wordt alleen maar opgewonden als ze mij ziet vrijen met andere dames. Dus ik de prachtige Mexicaanse op haae lippen en ik voel het lichaam van Juanita reageren. Naast me ontsnapt een zucht van opwinding aan de mond van Sjoukje als ik het shirtje van Juanita naar beneden trek en de twee kleine harde tietjes naar buiten springen. Samen met Sjoukje lik ik aan de tepels, terwijl Juanita kreunend achterover leunt en zo nu kleine geluidjes van instemming geeft. Als Sjoukje haar op de mond zoent, trek ik haar rokje naar beneden en tegelijk het piepkleine stringetje dat kletsnat is. Mijn tong dringt in haar kletsnatte doosje en even later kijkt Sjoukje belangstellend toe hoe ik een voor tussen haar schaamlippen trek en op haar gegroeide clitje zuig. Juanita zuigt afwisselend aan de linker en rechter borst van Sjoukje. Ons triootje eindigt in een aantal goed geplaatste orgasmes van Juanita en mij.

"Was the baby much trouble?" vraagt Sjoukje. "Oh no, madam," zegt Juanita in haar accentloze Engels, Je zou bijna denken dat Misty weer was teruggekeerd. "This baby is so sweet and silent. She doesn't cry and it looks to me, that she is already thinking like a philospher." Natuurlijk wij hebben een wonderkind. Een komende Marie Curie of Albert Einstein. De telefoon gaat. Belinda. Gek we hebben haar naam nog niet genoemd vandaag. Op de achtergrond is de tweeling in stereo aan het brullen. "Hallo Oscarwinnares," zegt Belinda desondanks onverstoorbaar. "Jullie marktwaarde is vanavond behoorlijk gestegen. Ik was al aan het onderhandelen met Emma Thompson en die wilde alles weer op een koopje, maar ze krijgt de schijt maar. Ik vraag voor een Oscarwinnares het hoogst haalbare." "Is de tweeling ziek?" vraag ik als het gebrul aanhoudt. "Wat?...Oh dat...nee, het is gewoon treiteren van die twee etterbakken. Volgens Rosita moet ik ze maar even uit laten janken, ze zitten me gewoon uit te proberen." Als bij toverslag verdwijnt het geschreeuw en gekrijs. "Zie je," zegt Belinda wat onlogisch. "Rosita is geweldig, hoe bevalt jullie Mexicaanse? Is er al ruzie over haar tussen jullie?" vraagt ze gretig. "Nee, we hebben een lekker triootje gedaan," treiter ik terug. "Oh..ja...hum..nou ja...des te beter..." stamelt Belinda teleurgesteld. "Oh ja, morgen komen Soof en ik even langs met de kinders want tante Margot wil praten over ons volgende kassucces, die film over die chicks op een Harley..."

Shit! Ik had het kunnen weten toen ik Juanita naar de gezusters Hamster stuurde, die wordt door ons dynamische duo alleen maar dankbaar opgenomen in een seksueel geladen triootje in plaats van dat ze voor ruzie en jaloezie zorgt. Nou ja, het viel te proberen. Intussen ligt mijn eigen dynamische duo uitgeput van het janken te slapen als twee spreekwoordelijke roosjes. Rosita kijkt naar ze en zegt, "Qué preciosidades señora Belinda, son tan dulces." Mijn Spaans is een beetje roestig, zeg maar weggerot, maar mijn veel slimmere polyglotje Soof vertaalt snel, "Wat een schatjes, ze zijn zo lief." "Si, si," zeg ik om ook een beetje mee te doen. Toch maar eens op taalles. "Heb je nu aan Sjoukje gezegd dat we morgen langs komen," vraagt mijn lieftallige Eega. "Si, si," zeg ik weer, "en ook dat tante Margot meekomt, en of ze oma Debbie voorlopig even naar Timboektoe willen sturen." "Nou ja," giechelt Sofie, "zo ver hoeft nu ook weer niet..." "Je kan niet voorzichtig genoeg zijn," zeg ik wijs.

De volgende morgen rijdt Soof de SUV voor die we de BEAST hebben gedoopt en laden we de kinderen en Rosita in, en vervolgens een hele verzameling speeltjes, knuffels, pampers, babypoeder en twee maxi cosi's. Mijn vrouw, die een stuk voorzichtiger rijdt dan ondergetekende (na mijn laatste actie als brokkenpiloot moest het gemeentebestuur van LA een complete verzameling straten opnieuw voorzien van asfalt, stoplicht, zebrapaarden en de kosten voor het herstellen van de zenuwen van zeker dertig voorbijgangers), zit aan het stuur en ik babbel met Rosita die heeft aangeboden mijn Spaans bij te spijkeren (zeg maar van de grond af op te bouwen). Met een, naar mijn idee, slakkengangetje, bereiken we Casa Sjoukje y Sonja y Marilyn. Daar wordt alles weer uitgeladen, terwijl tante Margot stralend uit haar Corvette stapt om haar 'god children' te knuffelen. Intussen sjouwen wij drietjes alle spullen het huis binnen en droppen Rosita en de kids (zonder Margot) bij haar zusje en de kleine Marilyn.

In de huiskamer staat Margot Robbie in haar goed gesneden mantelpake voor een white board als een generaal voor de planning van D-day. 'Scedule for CHiPs 2.0' staat er boven en terwijl Margot een aluminium aanwijsstokje uitklapt, lezen we: "rolverdeling, regie, stunts, productie, kostuums en CHP ondersteuning. Maar voor we beginnen tracteert onze Marbie-directeur op taart. En niet zo'n kleintje ook, marsepein, chocolade en op de top staat een goudkleurig Oscarfiguurtje. "To celebrate our victory," straalt Margot. Totaal overbodig die toelichting, ik had namelijk niet het idee dat de taart was bestemd om haar pensionering te vieren. We smullen allemaal, inclusief Juanita en Rosita. De enige die de pret bederven zijn Margot en Robbie en van de weersomstuit Marilyn, die alledrie een keel opzetten. Gelukkig weten onze Mexicaanse kindermeisjes ons kroost te troosten. "OK," zegt Margot, "the movie, as soon as my pre... eh Sjoukje is on her feet again, she will learn how to drive a motorcycle. We have a compleet cast available, I wlll play the role of the sergeant, Joey Getraer." Natuurlijk bedenk ik, ze zal de kans voorbij laten gaan om mee te spelen met haar 'precious'. "In yet another briljant scenario of our Oscar winner Sonja," gaat Margot door, "Sjoukje, officer Lana Wilcox, is a single mother with a baby, and we would like to sign on Marilyn in het first film role.." Ik zie de verbijstering bij Sjouk en Son en begrijp dat ik nog een hoop heb uit te leggen. Ook lees ik verwijt in de ogen van mijn Soofje en haar woorden van gisteravond klinken nog in mijn hersens, "heb je Sjoukje en Son wel toestemming gevraagd?"

Nadat Margot is uitgekakeld en haar ei heeft gelegd is de meeting over. Als ze hoort dat oma Debbie terug is uit Timboektoe, verdwijnt de Australische schielijk, zodat ik niet de tijd krijg om te vertellen dat de moeder van Soof naar ons huis onderweg is. Dus moet ik alleen de storm trotseren die opsteekt als Son en Sjoukje me woest aankijken. "Is het waar Belinda?" begint Sonja op een gevaarlijk zoetige toon, "dat jij ons kind al hebt verkocht aan Marbie zonder onze toestemming?" "Eh...ik...ja...nee, ik bedoel," begin ik te stamelen. "Ze deed het zonder mij iets te vragen," hoor ik die Judas van een Soof me een dolksteek in de rug geven. "Nou ja," begin ik nerveus te giechelen. Ik had een gesprek met Margot en ik opperde dat het misschien leuk was om Marilyn in te huren, zodat Sjoukje haar baby bij zich op de set kan hebben," stoot ik uit, "en Marbie betaalt haar een geweldig salaris..." "Oh Belinda," zucht Sjoukje, "hoe hou je het uit met al die leugens elke dag..." "Ja," voegt Son er aan toe, "en je krijgt ongetwijfeld commissie over het salaris van onze baby?" "Eh, eh, ja," hijg ik. "Hoeveel?" vraagt Sonja meedogenloos. "Eh, het gebruikelijke... tien procent." "Vergeet het maar," zegt Sonja, "als jij je eigen kinderen wil verkopen voor dertig zilverlingen ga je je gang maar, maar van Marilyn blijf je af, als onze baby...en ik zeg met nadruk 'als', als onze baby in deze film meespeelt dan krijg je geen rooie cent, want anders trek ik mijn scenario terug en leg dat maar eens uit aan Margot, dat je er voor gezorgd hebt dat haar Oscar winnende scenariste niet mee doet." "En dat geldt ook voor mij," zegt Sjoukje, "dan zoek je het maar uit met je film..." Ik doe alsof ik een hartaanval krijg en stort ter aarde. Helaas ben ik niet in de wieg gelegd voor acteur en mijn vriendinnen steken geen poot uit tot ik mopperend weer zelf op sta en bevestig dat als baby Marilyn meedoet, ik geen cent percentage voor haar krijg...

Als ik bij mijn dochter en schoondochter binnen loop is mijn eerste gang naar mijn kleinkinderen. Wat een schatjes, alleen die namen, Margot en Robbie..afschuwelijk. "Hai mam," zegt Soof terwijl ik een huilende Robbie uit zijn wiegje haal en he begin te troosten. Belinda heeft intussen Margot op de arm genomen en samen lopen we rond terwijl de tweeling hete tranen schreit. "Hoe was het in Timboektoe, mam?" vraagt Belinda. "Wat?" zeg ik. "Niks, gewoon een grapje," lacht Soof. "Om te voorkomen dat jij het pad kruist van Margot de actrice," zegt Belinda, "zeggen we steeds dat je naar Timboektoe bent..." Ik kijk haar verbijsterd aan. "Echt?" Belinda knikt. "Dat mens is doodsbang voor je..." Ik schud mijn hoofd. "Dat kan niet, goed, we hadden misschien wat al te heftige seks, maar dit is belachelijk." "Waar ga je heen, mam?" vraagt Sofie als ik haar kleine Margot in de armen druk en de deur uitvlieg. "Even Margot een bezoekje brengen," zeg ik verbeten.

Ik stap in mijn Tesla en scheur naar Marbie. Als ik uitstap komt er gelijk een gewapende bewaker op me af. In Amerika dragen ook de bewakers wapens, iets waar ik maar moet moeite aan kan wennen. Alsof de BOA's in Nederland plotseling wordt uitgerust met een Colt revolver. "I come to see mrs. Robie," zeg ik kwaad. "Do you have an invitation?" zegt hij nerveus. Ik duw hem opzij en loop naar binnen. Daar loop ik gelijk Margot tegen het bevallige lijf. "Debbie!" schreeuwt ze paniekerig, "what are you doing here?" "I heard from my daughter in law that you are avoiding me," zeg ik en zie Margot in een krimpen. "That loudmouth Belinda, I can't stand her. She has two beautiful children, my God Children, but she is unreliable and a liar." "So, you are not avoiding me," zeg ik.

Margot trekt me een kamertje in. "I was avoiding you," bekent ze, "when we were fucking you were like a tidal wave," begint Margot, "I had no feeling in my cunt anymore, my back felt if it was broken and my nipples were raw. You almost broke me." Ik kijk haar verbaasd aan. "I am sorry Margot," zeg ik, "sometimes I cannot control myself and..." "Hush!" zegt Margot en trekt in een soepele beweging haar rokje uit, even later gevolgd door haar truitje. Beha en slipje volgen en ik zie weer haar prachtige lichaam. "I cannot let you go," lispelt Margot, "it's an addiction..." en voor ik er erg in heb, rukt ze ook mij de kleren van het lijf. "Oh I missed those enormous boobs," zucht ze en bijt in mijn tepels. "Please hun, destroy my pussy, I need you..."

Na de vreselijke voorstelling van Belinda die deed alsof ze een hartaanval kreeg, herrijst ze wonderbaarlijk uit de 'dood' en bevestigt zuchtend dat ze geen geld zal vragen voor baby Marilyn als die zal optreden in de nieuwe film. "Wat doen we?" vraag ik aan de liefde van mijn liefde, de prachtige blondine die luistert naar de naam Sjoukje. "Ach, eigenlijk is het wel handig," zegt Sjoukje praktisch, "anders zie ik haar nooit, omdat ik overdag moet werken, als we Juanita mee nemen naar de set, kan het best." Hum, daar had ik niet op gerekend, de sexy Juanita de hele dag bij Sjoukje... "En het geld dat Marilyn verdient zetten we op een spaarrekening," gaat Sjoukje voort, "voor haar studie..." Ik kijk naar de kleine die heerlijk ligt te slapen, nog onbewust van films, studies en geld verdienen. "OK," zeg ik, "we doen het." "Mooi," zegt Sjoukje, "dan ga ik met Juanita boodschappen doen, kijken hoe minder bedeelde moeders met kindjes de dag doorkomen." Ja, ja, bedenk ik en dan lekker vrijen met die mooie Mexicaanse.

Als Juanita en Sjoukje met Marilyn zijn weggereden in onze SUV, waar volgend mij ruimte is voor een hele maand boodschappen, kruip ik weer achter de laptop om te werken aan het scenario van CHiPs 2.0. Ik diep de rol van Sjoukje wat uit, schrijf er wat anekdotes in over een alleenstaande moeder met een kind en bedenk dat ik ook wat research moet doen. Dus scheur ik mijn gele banaan naar het winkelcentrum en doe net alsof ik boodschappen doe. Ik zie een jonge vrouw staan bij de Pampers. Ik loop naar haar toe. "Wat denkt u, "vraag ik Pampers of stoffen luiers?" De vrouw kijkt me spottend aan. Ze kauwt op haar kauwgum en zegt dan met een zwaar Amerikaans accent, "heb jij wel eens stoffen luiers gebruikt?" Ik schud mijn hoofd. "Die kelere dingen moet je om de haverklap wassen," zegt ze, "het hele huis stinkt naar gewassen luiers om nog maar te zwijgen over de stank van pis en poep! Mijn eerste man ging er al na drie maanden vandoor. Nu ben ik bezig aan de zesde..." "Man?" vraag ik verbaasd. "Nee suffie, zesde kind en nu heb ik mijn derde man en die heeft een vaste baan. Vrachtwagenchauffeur. Nu kan ik wegwerpluiers kopen." Hier kan geen consumentenbond tegen op. Ik loop door en bots tegen het boodschappenkarretje van Margot Robbie op. Ze ziet er wat verfomfaaid uit. "Hai," zegt ze. "shopping?" Ik leg uit dat ik op onderzoek ben, research voor de film. "Oh great," zegt ze met haar producersglimlach, "you are a true pro, hun," Als ze ziet dat ik haar wat kritisch bekijkt, krijgt ze een kleur. "I have made it up with Debbie," bekent ze, "I know, I am mad, but it is an addiction, the woman is a rollercoaster, a Mann truck in second gear. She fucked me three times this morning and it feels like I am run over by a bulldozer. But jezus, what an orgasm...Well bye, say hello to my precious..." Ik kijk haar verbaasd na. Mijn god die vrouw is verslaafd aan seks, en laat zich nu iedere dag overrijden door een vrouwelijke vrachtauto om aan haar gerief te komen.

Met een notitieblok vol aantekeningen komen thuis. Sjoukje is nog niet terug. Ik ga achter de laptop zitten:

Daytime int. Mall hypermarket section with the pampers
Lana: I can't afford the pampers, they are to expensive
Erica: But the smell honey, and you are ruining your hands from all that washing
Lana: I know, but what I can I do, do you know how much money they cost?

Op dat moment komen Sjoukje en Juanita binnen. Marilyn ligt in de maxicosi. "Hoi," zegt Sjoukje en geeft me een kus. Ik merk dat ze ruikt naar een andere parfum. "Schiet je een beetje op?" Ik vertel van mijn avonturen in de hypermarket. "Ik heb gezien hoe duur ze zijn," lacht Sjoukje, "maar wij hebben voorlopig genoeg op voorraad. Oh ja, tussen twee haakjes ik heb het kutje van Juanita gelikt in de SUV, vind je toch niet erg?" Ik schud mijn hoofd. "Vond ze het lekker?" "Ze kwam klaar als een gieter," giechelt Sjoukje. "Over gieter gesproken," zeg ik en vertel het verhaal van Debbie en Margot. "Zo, zo," zucht Sjoukje, "dus daarom deed Margot zo vreemd, ze is verslaafd aan Debbie..." "Ja," zeg ik, "ze dat het voelde alsof ze door een bulldozer werd overreden." "Is het echt?" zegt Sjoukje dromerig...

Thuis heb ik ruzie met mijn allerliefste. Ik ben pissig omdat Soof me zo afviel bij de discussie rond baby Marilyn en dat zeg ik haar. Ze kijkt me ijzig aan en zegt. "Je zal altijd wel een grote leugenaar en geldwolvin blijven, liefste, maar dit moet je niet te vaak flikken, want zo dadelijk krijg je echt een hartaanval en dat helpt ook niemand je." Ik slik. Ze kon wel eens gelijk hebben. Ik betuig spijt en doe dat op de enige manier die ik ken, ik trek mijn kleren uit en zeg geil tegen mijn Soofje, "kom schatje, lik mijn kloofje zoals alleen jij dat kan en niet een of andere man..." (Ja, dat rijmt lieve kijkbuiskinderen, tante Belinda kan rijmen en dichten zonder haar hemd op te lichten). Nu heeft Soof nooit veel aansporing nodig en even later ligt ze al met haar tongetje mijn schaamlippen en aanverwante artikelen te likken alsof ik honingpotje heb in plaats van een geile gleuf. Als mijn lieve en sexy Soof vervolgens haar Twin Peaks in de strijd werpt en ik haar tepels lik en er in bijt en we kreunend klaar komen in een standje 69 gaat de deurbel. "Wie nou weer potdomme!" kreun ik en werk me onder het dubbelgebergte van Soof uit. Naakt loop ik naar de deur en doe open. Ik zie mijn schoonmoeder met open mond naar me staren. "Is dat de laatste mode?," zegt ze als ze weer kan praten. "Nee hoor, je stoort," zeg ik, "ik was bezig je dochter te verkrachten." "Dan had ze maar een vak moeten leren," zegt Debbie raadselachtig.

"Wat moet je nou weer?" zeg ik als Soof en ik, weer aangekleed, met Deb in de huiskamer zitten, terwijl Rosita de tweeling weer naar hun wiegjes brengt. "Het is weer goed tussen mij en Margot," zegt Debbie. "Ze heeft me een tijdje ontweken omdat ze niet meer kon lopen na dat ik haar seksueel.. eh... benaderd had, maar ze weet inmiddels dat ze verslaafd is aan mijn lichaam.." "Maar mam, je bent toch met Kristel," zegt Soof zedig. "Ja, nou èn?" zegt Debbie, "Kristel neukt ook alles wat los en vast zit als ze kans heeft, we hebben een open relatie. Misschien kunnen we een triootje doen met Margot samen. De grote Margot," zegt ze er haastig achter aan. Ik kijk haar aan. "Je bent echt een lopende seksmachine..." Debbie schudt haar hoofd, "ik lig meestal als ik de seks bedrijf," zegt ze, "staan is wat vermoeiend." Ik schud mijn hoofd, wat een schoonmoeder. "Maar is dat waar je voor kwam?" dringt Soof aan. "Nou eh..nee," zegt Debbie, "ik wil Rosita lenen..." Ik krijg al schrikbeelden van een platgewalste Rosita met kringen onder haar ogen. "Ben je daar ook al verliefd op?" vraag ik voorzichtig. "Nee, nee," zegt Debbie, "ik ben geen seksmaniak..." "Well you could have fooled me," zeg ik gevat. "Nee, ik ben bezig met een nieuwe AI app en nu heb ik weer een Avatar nodig, het gaat om een AI kindermeisje die ik de Rosita wil noemen, en ik wil haar het uiterlijk van jullie Rosita geven, maar dan moet ik haar wel even inscannen." "Als het daar maar bij blijft, mam," zegt mijn eega ferm en ik beaam haar uitspraak. Want mijn schoonmoeder is een lieverd, maar wel een seksmaniak, en dat zonder AI.

It is true! I’ve been avoiding Debbie ever since she nearly fucked me to death. Literally nearly, as in not completely. I survived this woman, as if she was freight train on the loose. At some point I was completely freaking out just hearing her name. But avoiding the grandmother of your God children isn’t always easy. And besides, the sex with Debbie was beyond imagination. So different from the amazing sex I’ve experience with Sjoukje so often (sorry Sonja, but your pretty wife and I did have sex way more often than you probably think, hehehe…). With Sjoukje it is always pure and full of love. She’s taken lesbian sex to the level of art I guess. Here Sjoukje and I are equals. But with Debbie it is raw and rough. There’s no stopping once that woman has started. SHe takes it anyway she wants. And there’s no off-switch with this woman.

But man, those juggs… I think she’s living prove of God’s existence. Only higher forces could have sculptured such marvelous breasts. And Gawd, did I love to be dominated by that woman. So why on earth am I still avoiding her then? I want her badly. But I can’t stand recovering from that woman for a whole week. She fucks so hard and wild, I would never have time anymore form y Sjoukje. And I ain’t gonna let that happen!

Then one day the inevitable happens: Debbie and I run into each other. At my Marbie head quarters. We didn’t had an appointment (otherwise I’d be wearing stainless steel panties with reinforced kevlar and steel chains and locks or I’d sent someone else in my place).
"Debbie!", I shout in total panic, "what are you doing here?". "I heard from my daughter in law that you are avoiding me", Debbie says and I feel ashamed. Me, the big and mighty Margot Robbie, avoiding a normal human being. Okay, a human being with the hottest tits in the world and a sex drive that would drive any person insane, but still… A normal human being. "That loudmouth Belinda, I can't stand her. She is unreliable and a liar", I say dissapointed. "So, you are not avoiding me," she repeats with even greater dissapointment in her voice.

"I was avoiding you", I confess, guiding Debbie into the nearest copying room. “ ‘Cuz when we were fucking you were like a tidal wave. And by the time we were done, or you were done that is, I had no feeling in my cunt anymore for nearly an entire week, my back felt if it was broken and my nipples were raw. You almost litterally broke me", I whisper. Debbie stares back at my with regrets in her eyes and almost as if I’m the first person ever pointing this out to her. Over and over I had to hear those same complaints from Misty and at fist I’d thought Misty was just exaggerating and a just a sissy. But moments after ending up with this woman in my bed I found out all about her unparallel sexdrive and remarkable stamina. "I am sorry Margot", she apologizes, "sometimes I cannot control myself and...". "Hush!", I sigh horny just from looking at her and her huge heaving breasts. I quickly lower my skirt and take of my shirt. Bra and thong follow within the blink of an eye. Proudly I persent myself to Debbie. I’m at her entire disposal. "I cannot let you go", I whisper, "it's an addiction... YOU are an addiction…" and I eagerly tear her cloths of. "Oh I missed those enormous boobs", I sigh while biting her hard perky nipples.
"Please hun, destroy my pussy, I need you...", I smile at her – no, I demand it from her – while sitting down on the nearest Xerox machine. And destroying my pussy she does. Good Lord, does this woman destroy my pussy. Her tongue, fingers and even entire fist fill up my pussy over and over again. This woman is just capable of awakening my most carnal instinct. I keep begging her for make. She makes me cum, harder than I ever did.
I even let her fuck me sensational with the strap-on of Shawn’s big black cock. And those massive juggs of her looks just so mesmerazing while she’s brutally pounding away on my dripping wet snatch.
I even start fisting my own asshole to her request and when I sitting spread eagle on top of the Xerox machine, Debbie starts hitting the copying-button over and over again. Dozens of copies of my prolapsing ass and worn out pussy and Shawn’s pile driving strap-on are spit onto the floor by the Xerox machine.
I’m in heaven. Debbie nows to control Shawn’s bbc strap-on even better the he was ever capable of. I’m in heaven. I feel like a My Little Pony right now (and if anyone knows how it feels to make populair toys to become real, it is me!), squirting rainbows from my exploding pussy and farting Skittle and wine gums! My ass is slippery all over the hot glass plate of the Xerox machine while Debbie still hits the copying button over and over again. Drips and grease smears from my anal juices are on each copy, that are piling up around the sensational sexual animal that is fucking my brains out.

“Margot!!! What the fuck?! Debbie!!! You evil bitches”, Misty suddenly cries from the doorway of the copying cabin. Debbie is dripping head to toe in my squirts, but still she tries to convice her ex-wife that this is not what it looks like. “It’s even worse than it looks like, you bitch”, Misty cries and runs out. Obviously these unwanted events can happen when fucking with the ex of one of your employees. Especially when that employee is your personal assistance. “C’mon darling… Finish me off. I need that third massive fountain being released from my body”, I groan demanding to Debbie while grabbing those magnificent big boobs of her. My pussy is sore and raw, but I don’t care now anymore. I just want her to make me cum one more time.
With Shawn’s huge black cock, Debbie fucks my pussy into oblivion one more time, turning my yearning cunt into one massive eruption sexual vulcano.

We end up French kissing and I know I’ll be needing quite a few days from this intense sexual experience. But it was wort hit every second. “I need both you and Kristel to create this AI version of Sjoukje for me. The two of you should be able to come up with something like that. A real-doll fuck version of the precious Sjoukje, complete wit hall her wonderful body features and her looks and voice. I shall pay for all the R&D required and you can have all the credits and licenses and commercial interests, just as long as I get a one-of-a-kind artificial Sjoukje to fuck with. You could even equip her with this big black cock of Shawn”, I offer the woman. She looks curious.
“What about that cock Marge… May I call you Marge by now?”, she asks, “I mean you are so keen on that fat black prick. But where is Shawn? I mean the two of you were quite a couple, but no one has seen or heared from him for months…”.
“Shawn and I are over. And he got what he deserved. He had it coming. That’s what happens when double crossing me! Over another woman. My best wasn’t good enough for him. So this cock of his is all that reminds me of him”, I say with a devlish grin.

Ik ben bezig met het uitwerken van een olieverfschilderij als Debbie binnenkomt met een enorme dildo in haar hand. Een strap on zo te zien. "Wat heb je daar nou?" zeg ik, "wat een joekel..." "Eigendom van Margot," bekent Debbie giechelend, "een kopie van de pik van haar minnaar Shawn." En ze vertelt het hele verhaal over Margot. "Dus ze is verslaafd aan jou?" zeg ik. "Verbaasd," lacht Debbie triomfantelijk. "Nee, schat, ik weet hoe lekker je bent," zeg ik, "maar die strap on?" "Ja, ze wil een AI kopie van Sjoukje compleet met strapon," zegt Debbie peinzend, "een exacte kopie van haar lichaam, haar gezicht en stem...is dat gek of niet?" "Een beetje wel," zeg ik. "Ze heeft er een leuk bedragje voor over," zegt Debbie, "de helft voor mij en de helft voor jou." "Voor mij?" zeg ik, "ik heb geen verstand van software of AI..." "Nee, maar je kent Sjoukje intiem," fluistert Debbie eerbiedig, "dus jij kan aanvullen wat ik niet weet..." "Oh god," zeg ik, "nu beland ik dus in de seksindustrie..." "Bezwaren?" zegt mijn schatje. "Nee," zeg ik en pak een schilderij. Het is Sjoukje geschilderd als de Venus van Botticelli. "Maar daar is ze zwanger," protesteert Debbie. "Ik heb haar ook geschilderd zonder zwangerschapsbuik," zeg ik en pak een ander schilderij. "Je bent echt een talent dame," zegt Debbie bewonderend.

Ze scant het schilderij. Intussen zoeken we samen naar andere gegevens, stem, close ups foto's. allerlei gegevens. "Moet ze daar geen toestemming voor geven?" vraag ik. "Eh ja," zegt Debbie, "jij kent haar het beste, het is jouw schoondochter, zou jij dat willen vragen?" Ik knik.
Even later rijdt ik naar het huis van mijn dochter, schoondochter en kleinkind. Sonja doet open. "Hé mam, wat doe jij hier?" Ze laat me binnen. "Waar is Sjoukje?" vraag ik. "Die geeft Marilyn de borst," zegt Son. Even later kijk ik eerbiedig toe hoe dat kleine wezentje wordt gevoed door haar moeder. Wat een prachtig gezicht, ik krijg gelijk inspiratie voor een Madonna met kind olieverfschilderij. "Wat is er, mam?" vraagt Sjoukje, "je bekijkt ons zo intensief." Ik vertel eerst mijn plan over de Madonna met kind. "Een naakte Maria die haar baby de borst geeft," zeg ik opgewonden. "Ja maar die Maria had een jongetjesbaby," zegt Sonja. "Ach, een kleinigheid, die ik er zo bij schilder," zeg ik. "Maar daar kwam ik niet voor..."

Als ik ben uitgepraat heeft Juanita Marilyn al overgenomen van haar mama en het kind een nieuwe pamper omgedaan. Sonja en Sjoukje zitten me met open mond aan te staren. "Ze wil wat?" zegt Sonja verontwaardigd. "Een AI versie van Sjoukje," zeg ik nogmaals. "Een doodordinaire sekspop met een strapon," roept Son kwaad uit. "Is ze nou helemaal gek geworden..." "Ach, je kent Margot," zeg ik, "nu ze door Debbie compleet is uitgewoond is gewone seks met Sjoukje voorlopig uitgesloten, maar via die AI-versie kan de virtuele seks met haar hebben..." "Ik denk er niet aan!" briest Sonja, "het is al erg genoeg dat die Australische rat regelmatig seks met mijn vrouw heeft, maar met een virtuele Sjoukje is gewoon ziek. "Eh..." hoor ik Sjoukje zeggen. "Ik vind het wel opwindend." "Ja, hoor eens, straks lig je te koop in de seksshop naast de porno dvd's en dildo's," raast Sonja. "Nee, nee," zeg ik, "Margot heeft al een contract opgemaakt en getekend dat de AI Sjoukje exclusief voor haar is...en uiteraard betaalt ze een fors bedrag voor het gebruik." "Oh voor de spaarrekening van Marilyn!" roept Sjoukje opgewonden, "voor haar studie straks..."

Even later is Sonja boos vertrokken. Sjoukje lacht. "Die draait wel weer bij, mam," zegt ze, "ik vind het wel een geil idee, ik als AI-versie van mezelf." Ze kijkt naar mijn tieten. "Ik heb die jongens van je wel gemist," lacht ze uitdagend. Even later liggen we naakt op de bank en likt Sjoukje mijn enorme F-cup met een fanatisme dat me verbaasd. Ik hap in haar ook behoorlijk gegroeide borsten, waarna Sjoukje afdaalt naar mijn vulva om mijn kutsappen te laten stromen. "Ik moet zelf nog even voorzichtig zijn," zegt ze geil, "maar zodra ik weer beter ben, wil ik dat je me meeneemt naar Rome voor de les 2 in de Italiaanse renaissance..." Even later tekent ze het contract waar ze toestemming geeft voor het gebruik van haar beeltenis van de AI. Als we afscheid nemen, kijk ik nog even bij mijn kleinkind. Ik zie hoe Juanita nog wat geschokt zit te kijken. "En hoe heet jij, guapa?" vraag ik. "Juanita signora..." "Zou je voor mij willen poseren voor een schilderij? Tegen een vergoeding uiteraard..."

Er zijn grenzen. Belinda scheurt er regelmatig over heen en die kan ik dan ook wel schieten. Maar nu mijn eigen moeder en haar nieuwe scharrel. Een sekspop, hoe verzinnen ze het? En Sjoukje vindt het allemaal prima. Ik moet er met iemand over praten. Dus zoals gewoonlijk rijd ik in de Porsche naar Belinda en Soof. Uiteindelijk is Belinda mijn oudste vriendin ook al is ze zo onbetrouwbaar als de neten. Ze zijn thuis, en ik val met mijn neus in de boter, of beter de moedermelk, want Belinda geeft haar tweeling de borst. "Wat is er Son?" vraagt Soof die al ziet hoe pissig ik ben. Ik vertel het verhaal over de AI-sekspop en zie hoe de ogen van Belinda oplichten. Als de kleintjes door Rosita zijn afgekoppeld, richt Belinda zich op. "Dank je schat," zegt ze. "Hoezo...waarvoor?" stamel ik. "Sjoukje staat bij ons onder contract," lacht Belinda, "dus krijgen we ook een percentage voor deze transactie. Weet je toevallig wat Margot sr. betaalt?" Het is Soof die me tegenhoudt, want ik stond al klaar om Belinda een knal te verkopen. "Wat is er met jou aan de hand?" zegt Belinda verbaasd, "sinds wanneer mag ik ons percentage niet opstrijken?" "Jezus Belinda," zegt Soof, "doe niet zo ongevoelig, hoe zou je het vinden als Debbie een AI-sekspop van mij maakt...?" "Ik zou er gelijk een dozijn bestellen," giechelt Belinda, "zeker als ze in de borststreek net zo uitgerust zijn als jij."

Buiten kom ik weer tot me zelf. Zou ik nu de enige zijn die die AI toestand ranzig vindt? Ik spring in de gele banaan en scheur weg. Mijn vrouw, mijn eigen moeder en nu mijn beste vriendin...allemaal spannen ze tegen mij samen. Ik kom tot rust bij een diner en besluit een hapje te eten. In de diner drink ik koffie en eet een stuk kersentaart. De juxbox speelt "Cruel Summer" van Taylor Swift. Mijn telefoon zoemt. "Hoi met je vrouw...waar zit je?" Ik vertel over de diner en de onbeschaamdheid van Belinda. "Ik weet het..." zegt Sjoukje, "Sofie belde al. Natuurlijk heeft Belinda recht op haar percentage, wat doe je moeilijk..." "Ik wil niet dat jij een sekspop wordt," zeg ik wrokkig. "Maar het is een exclusief model alleen bestemd voor Margot," zegt Sjoukje, "en bekijk het van de zonnige kant, dan laat ze mij ten minste met rust." Ik lach, ergens heeft ze wel gelijk. "Waar zit die eettent van je?" zegt Sjoukje. Ik geef het adres. "Ik ben zo bij je," zegt Sjoukje.

Even later stapt ze binnen met Juanita, ze zijn allebei in het leer en dragen een motorhelm in hun hand. "Ik zat bij Juanita achterop," zegt Sjoukje, "ik kan niet wachten tot ikzelf mag rijden." "En wie past er op Marilyn?" zeg ik. "Kristel," zegt Sjoukje, "daarom moest Juanita mee, want je moeder had al trek, zag ik." Ik zucht, wat een familie. Even later zitten Juanita en Sjoukje ook aan de kersentaart en de koffie. "En wanneer ga je nu een script schrijven over een AI-personage?" lacht Sjoukje. Verdomd, daar zat ik inderdaad aan te denken. Een goede rol voor Margot en voor Sjoukje als haar eigen AI-avatar. "Eerst maar een CHiPs 2.0," zeg ik, "en jij moet eerst leren motor rijden."

Weer ruzie met Soof. Nadat Sonja woedend is weggerend, krijg ik een scheldkanonnade van Soof over me heen. Ik staar haar verbluft aan. "Het was maar een grapje over dat dozijn avatars van jou," stamel ik. "Gedraag je toch eens normaal," zegt de liefde van mijn leven. Rosita kijkt ook al verontwaardigd, want door alle harde woorden is de tweeling weer gaan huilen. "Je bent echt een ongevoelige hufter soms," fluistert Sofie, "Son komt hier praten over haar frustraties omdat haar moeder en Debbie Sjoukje willen gebruiken als AI-avatar/sekspop, en jij klept alleen over geld. "Hé, ik ben nu eenmaal een material girl," zeg ik, "and we are living in a material world." Soof smijt een kussen van de bank naar me toe en ik kan nog net op tijd bukken." Het is het startschot voor Margot en Robbie om nog harder te janken en met zijn drietjes proberen we de boel weer te kalmeren. Als dat eindelijk lukt, kruipt Soof tegen me aan. "I vond het toch wel lief dat je een dozijn exemplaren van mij wil bestellen," zegt ze aanhalig. Lieve lezers als u de vrouwen ook niet helemaal begrijpt is dat niet erg, Shakespeare zei het al, 'wispelturigheid uw naam is vrouw' en daar had de goede man gelijk in. Nu was de grote bard zelf al snel vertrokken van zijn vrouw Anne Hathaway en zijn kindertjes, maar goed op papier wist hij het leuk te brengen en daar gaat het om in het leven.

Ik maak uiteraard gelijk misbruik van de situatie en lig al snel met mijn Soofje te seksen. Ze heeft het nog niet gevraagd, maar Sjoukje heeft ze ongetwijfeld afgevraagd hoe ik zo snel weer seks kon hebben na de bevalling van die twee varkens van kinderen. Simpel, lieve kijkbuiskinderen, tante Belinda heeft in haar vorige leven toen ik nog hetero was, zo vaak het bed gedeeld met popsterren, acteurs en ander tuig, allemaal uitgerust met enorme pikken, dat ik daaronder compleet uitgerekt ben, dus waren die twee koters van me, een makkie, die ik er moeiteloos uitpoepte. Dus als het tongetje van Soof mijn schaamlippen, vulva, kutje en clitje onder handen neemt, geniet ik volop, geen uitscheuringen of inknippingen bij uw lieftallige vertelster. Uiteraard gaat de telefoon als ik net bezig ben om de grotten van Soof te verkennen met mijn tong en komt Rosita zeggen dat...mrs Robbie is on the telephone. Zuchtend onderbreek ik mijn speleologisch onderzoek en neem de telefoon aan.

"Oh hello Belinda, here is the god mother of your children." Het ligt op mijn lippen te zeggen, dat ik niet dacht dat het vuilnisman was dus beperk ik me tot een, "hello Margot, what's up?" "When will you have the baptism of my two darlings" kakelt Robbie door. Kut. Helemaal vergeten. Ik knal de telefoon op speaker en wenk hevig naar een naakte Soof die loom omhoog komt. "What did you say?" vraag ik. "When will you have the baptism of my two darlings" herhaalt Margot Robbie geduldig. "Did you book the church." "Ofcourse, ofcourse," lieg ik. "It will ne next week, I will mail you the details..." Als ik weer heb opgehangen, kijkt Soof me verwijtend aan. "Je zou niet meer liegen," zegt ze. Ik negeer haar en zoek driftig op mijn laptop naar kerken, dominees of pastoors. Soof komt helpen en even later hebben reverend Charles Cruise III geboekt in The Holy Church of Bethlehem. (Maar dan in LA, lieve fans, want tante Belinda is wel goed, maar niet gek, als Margot wil gaan klagen doet ze dat maar aan haar eigen muur en niet in Jeruzalem...).

Met verbazing hoor ik aan hoe mijn schoonmoeder vertelt over de seksuele hereniging van Margot Robbie en Debbie, de geliefde van mijn schoonmoeder. Voor Margot en Debbie vind ik het eigenlijk alleen maar fijn, want nu hoeft Margot Debbie ten minste niet constant te ontlopen. Dat geeft ons zelf hier dan ook meteen weer wat meer bewegingsruimte. Maar tegelijk heb ik ook wel medelijden met Misty hoor. Het lijkt me niet gemakkelijk om je ex in een dergelijk heroïsch gevecht om orgasmes met je eigen werkgeefster aan te treffen.

Ik hoor echter met nog veel meer verbazing aan dat Margot het idee heeft geopperd om een echte AI versie van mij door Kristel en Debbie te laten vervaardigen. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat ik al een soort seksspeeltje in de schappen kom te liggen! Maar als blijkt dat deze AI sexbot exclusief voor Margot zal worden gecreëerd heb ik niet zo’n moeite mee. In tegenstelling tot Sonja. Ja, ik weet het: Margot is soms een beetje koekoek, zeker als voor wat betreft haar liefde en gevoelens voor mij. En dat kan ik haar ook weer niet echt kwalijk nemen natuurlijk… Het is wel een beetje tegen de haren van Sonja in, maar als ik beloof dat we al het geld dat dit oplevert apart zetten voor de kleine Marilyn, stemt ze er uiteindelijk toch maar mee in.
Dat die AI versie van mij bovendien wordt uitgerust met een lul, die van Shawn nog wel, verbaasd mij ook niet geheel. In tegenstelling tot de rest van de vrouwen in mijn omgeving.

Die ochtend hadden Sonja en ik voor het eerst in tijden weer volledig samen met elkaar gevreeën. Ik moest het echt nog wel rustig aan doen, maar ik ben langzaam op de weg terug. Dus als Sonja de deur uit is (beetje boos, maar dat trekt wel weer bij…), lig ik al snel met haar moeder te vrijen. Ik heb gewoon wat schade in te halen en ben veel te bang dat ik het nu al ben verleerd. Wat dat betreft snap ik Margot ook wel hoor. Als ze mij niet kan hebben, om welke reden dan ook, dan maar jezelf openstellen aan een vrouw als Debbie. Of jezelf lekker laten gaan met een realistische sekspop van mij, hihihi.
“Weet jij hoe dat zit met die replica van Shawn’s pik bij Margot?”, vraagt ze me dan als we nog wat liggen na te hijgen (ik vooral, want ben deze activiteiten helemaal niet meer gewend joh). “Replica??? Da’s geen replica hoor”, zeg ik alleen maar. Want ja, ik weet precies hoe het zit. Margot en ik hebben immers geen geheimen voor elkaar. Kristel kijkt me vragend aan en wil niet langer in spanning gelaten worden.
“Shawn was vreemdgegaan bij Margot. En als wraak heeft ze hem toen op een avond vreselijk opgegeild en toen ze pik op klappen stond, heeft ze ‘m verdoofd. Ze heeft ‘m vervolgens een vaag goedje ingespoten waardoor zijn pik staalhard bleef toen ze deze afsneed. Hij zou nooit meer een andere vrouw neuken met die enorme lul van hem. Dat was haar idee. En ze vond het naderhand eigenlijk te zonde om zo’n prachtexemplaar weg te gooien of ongebruikt te laten, dus toen heeft ze er een heel dun laagje siliconen overheen gegoten en er een voorbinddildo van gemaakt. Ergens loopt dus een pikloze Shawn rond, maar niemand weet waar. Niemand heeft ooit nog iets van ‘m vernomen. Ik ook niet. Maar die lul die ze heeft, is dus echte. Dus ja, als ze mij in een soort futunari fuckdoll wil veranderen soms, laat haar lekker”, leg ik uit.
“Jij bent ook veel te goed voor deze wereld…”, zucht Kristel met een lachje. “Nee mam, de wereld is goed voor mij, dus ik geef graag iets terug”, corrigeer ik haar.

"Ik moet zelf nog even voorzichtig zijn", zegt ik geil tegen Kristel, "maar zodra ik weer beter ben, wil ik dat je me meeneemt naar Rome voor de les 2 in de Italiaanse renaissance...". Eerlijk gezegd van ik het een leuke en vooral spannende gedachte, Margot die seks met een AI versie van mij heeft. Misschien kan ik zelf ook wel eens meedoen met haar en kunnen we een triootje hebben met een “echte” tweede Sjoukje erbij, hihihi. Als Kristel dan weer weg wil gaan, kijkt ze nog even bij de goedlachse Marilyn. Dat heeft ze van haar moeder uiteraard. Juanita kijkt nog wat geschokt naar de rondborstige moeder van haar werkgeefster. Ongetwijfeld heeft ze gehoord dat Kristel en ik seks hebben gehad nadat mijn vrouw de deur uit was gegaan. "En hoe heet jij, guapa?", vraagt Kristel op een manier die je niet kunt weigeren te beantwoorden. "Juanita signora...", stamelt onze oppas voorzichtig en terughoudend. "Zou je voor mij willen poseren voor een schilderij? Tegen een vergoeding uiteraard...", vraagt Kristel haar meteen en pronkt met haar hemelse decolleté voor het meisje. Geloof me, de blik op die tieten laten je alleen nog maar zeggen wat Kristel wil horen. Ik kan het weten. Ben er vaak genoeg voor gezwicht en zal er (hopelijk) nog vele malen voor gaan zwichten.
Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, want Juanita zwicht juist niet. Misschien dat ze diep van binnen niets liever zou doen dan zich vastzuigen op de kleddernatte pruim van mijn schoonmoeder, maar ze weet de uitdagingen te weerstand. Misschien vindt Juanita het ongepast, omdat Kirstel mijn schoonmoeder is en de moeder van die andere vast vrouw hier in huis, haar werkgever. En je gaat natuurlijk niet met familieleden van je werkgevers liggen krikken, dat doe je gewoon niet. ten minste de meeste van ons niet…

Maar die fonkelende blikken in Juanita’s donkere kijkers zeggen mij meer dan genoeg. Die heb ik te vaak bij andere vrouwen ook op deze manier waargenomen. Voor nu is haar antwoord stellig “nee”, maar bij de eerste de beste gelegenheid die zich aan dient, waarschijnlijk als zij zich door mijn schoonmoeder op doek gaat laten vereeuwigen, zal Juanita maar wat graag Kristel over haar laten domineren. Dat weet ik gewoon zeker.
En terwijl ik een kopje verse thee zet voor mijn heerlijke lievelingsschoonmoeder zet, hang ik al met Sonja aan de telefoon. Die zit haar frustraties van zich af te eten in een of andere snacktent. Ze is duidelijk over de zeik vanwege Margot’s AI wensen. Delen zoals tot op heden altijd is gebeurd, vindt Sonja al moeilijk genoeg, laat staat als er op iedere hoek van de straat opblaaspoppen van haar geliefde worden aangeboden of dat iedereen maar even zijn of haar eigen Sjoukje van Ravenstein-de Graaff kan gaan aanschaffen om daar vervolgens verdomde realistische seks mee te kunnen gaan beleven. Nee, dat gaat Sonja gewoon een brug te ver. En ergens snap ik dat ook wel, maar de AI variant van mij zal exclusief voor Margot Robbie in productie worden genomen. Wat andere beroemdheden doen en of ze zich hier voor zullen lenen geen idee en da’s ook zeker niet mijn probleem. Maar de AI robot versie van mijn persoontje is alleen bestemd voor Margot (die er ongetwijfeld met haar grote schare trouwe neukstertjes dankbaar gebruik van zal gaan maken).

Juanita is ook beslist niet achterlijk. Ze mag dan veel Spaans en wat Engels praten, maar ze snapt de dingen in het leven van Sonja en mij maar al te goed, zelfs in het Nederlands. “Come, we pay Sonja a visit. Afterall, we also need toe at at some point”, stelt Juanita voor, die weer eens haarfijn aanvoelt wat er tussen Son en mij speelt. Ze staat een beetje te dralen bij mijn Harley. “Can I drive it?”, vraagt ze me dan out of the blue. “You got your licence?”, vraag ik verbaasd en Juanita laat me trots haar motorrijbewijs zien. Dus steken we ons in strakke leren pakjes en racen we naar Sonja toe. Onderweg laat ik, geheel bij toeval overigens, over de heerlijke strakverpakte rondingen van onze heerlijke Mexicaans oppas gaan.
Jemig wat is dat toch een heerlijk iets, met een lekkere meid samen op de motor toeren. Ik kan niet wachten tot ik Sonja eens mee kan nemen, dan mij zij met haar handen doen wat mijn handen nu met Juanita’s lichaam doen.
Bij aankomst is alles al snel uitgesproken en is alles weer koek en ei tussen ons. En boek ik mijn allereerste motorrijles. Ik ben er klaar voor, dat weet ik zeker.
Want Sonja wil nu echt eindelijk haast gaan maken met de nieuwe film van CHiPs. Het zal een film zijn die me vast geen nieuwe Oscar(nominatie) zal opleveren. Maar who cares. Er staan inmiddels al twee van die gouden beeldjes op onze schoorsteenmantel te glimmen, dus dat doel is toch al bereikt. Al is er nog voldoende ruimte voor meer van die (of andere) beeldjes…
Na het eten gaan we terug naar huis. Hoofdschuddend en lachend kijkt Sonja toe hoe ik achterop mijn eigen motor stap bij Juanita en mijn lichaam strak om haar heen sla. Vooral mijn handen moeten natuurlijk goed houvast hebben. Toeterend scheurt Sonja ons even later voorbij in haar gele racemonster.
Als Juanita en ik thuiskomen is Sonja er uiteraard al. Een Harley gaat nu eenmaal niet zo hard als een Porsche. Bovendien, Juanita rijdt uiterst verantwoord, wat op een Harley wel zo prettig is.

“Can I borrow the pretty guapa now?”, is het eerste dat Kristel vraagt als Juanita en ik ook gearriveerd zijn. Ik zie aan de mooie ogen van Juanita dat ze maar wat graag mee wil met mijn schoonmoeder. “Wij redden het toch ook wel samen, met Marilyn?”, vraag ik Sonja en die knikt. “Is goed…, maar breng haar wel op tijd terug, want wij hebben geen zin om te koken”, zeg ik aan. “Okay, but then we should hurry. We have a lot to catch up”, lacht Kristel likkenbaarden, meer nog tegen Juanita dan tegen mee. En in haar strakke leren motorpak laat Juanita zich door Sonja’s moeder meevoeren. Maakt ook allemaal niks uit, want waar die twee naar toe gang, daar zijn geen kleren voor nodig. Omkleden had dan ook nutteloos geweest. Kristel wil dat meisje toch naakt schilderen. Of liever nog: naakt in haar armen sluiten.
“Het maakt dat mens ook geen snars uit hè? Als ze maar een lekker gewillig en vooral kletsnat poesje hebben”, zucht Sonja als haar moeder en Juanita het erf af rijden. Ik knik bevestigend. “Ja. Maar dat kan wel zijn. Maar er is ook maar één gegronde reden waarom wij weten dat onze Juanita zo’n gewillig en kletsnat poesje heeft, of niet soms?”, zeg ik lachend en vlij met tegen Sonja aan.

Als we met zijn tweetjes nog even bij onze kleine schat gaan kijken, valt me weer op hoeveel de baby op haar moeder lijkt. Dat wordt nog wat als die in haar puberteit komt. Hoewel we voorzichtig doen, vrijen Sjouk en ik lekker met elkaar. Sjoukje rimt me vlug en vaardig en likt daarna mijn natte pruimpje met zoveel hartstocht dat ik krijsend klaarkom. Daarna vrijen we weer en ik doe ook mijn tong in haar schattige anusje en lik haar bilspleet uit. Als we elkaar lekker hebben opgewonden en klaarkomen. Liggen we naakt op de bank die overigens best eens vervangen moet worden, want het barst van de sporen van seksuele uitspattingen. "Son?" hoor ik mijn lieveling zachtjes zeggen. "Ja, schat?" "Waarom ga jij niet regisseren? Je bent zo creatief en kan goed met acteurs opschieten, dat zag je aan die superheldenfilm." Ik knik. "Misschien heb je wel gelijk," zeg ik, "maar eerst een goed scenario, wie weet krijgen we dan weer een Oscar." Ik kijk naar de twee beeldjes op de schoorsteen die staan te glanzen. "Ik heb misschien een idee," zegt Sjoukje, "kreeg ik toen je research deed voor CHiPs 2.0 in de hypermarket. Waarom schrijf je niet iets over een alleenstaande moeder zonder baan en geld die met haar baby naar castingbureaus gaat..." "...en dan verdient ze al snel een aardig centje," fantaseer ik verder, "en ze ontmoet een lapzwans van een man die haar slaat en drinkt..." "en ze gaat bij hem weg," gaat Sjoukje verder, "met de baby gaat ze terug naar haar geboortedorp, een of ander gehucht in het noorden..." "en daar ontmoet ze een oudere vrouw," zegt Sjoukje, "een schrijfster die de jonge moeder en haar kind in huis neemt. En ze worden verliefd..." "...maar het dorp spreekt er schande van," neem ik het over, "en ze worden met de nek aangekeken. Totdat de oudere vrouw plotseling bekend wordt met een bestseller...en dan komt de ex-man van de jonge moeder haar weer op het spoor en bedreigt haar." "...en dan komt het dorp helpen want die zijn nu hartstikke trots op het stelletje, "verzint Sjoukje, "en de ex-man wordt in de cel gegooid...The End." "Wauw!" zeg ik, "wat goed..we gaan dat scenario samen schrijven en ik ga het regisseren. Vermoedelijk zal Margot Robbie de rol van de oudere schrijfster willen spelen en jij de jonge moeder." Sjoukje knikt blij.

De volgende morgen krijgt Sjoukje haar eerste motorrijles van Soof. Belinda is ook meegekomen, en samen kijken we hoe Sjoukje in haar motorpak op de enorme Harley kruipt. Belinda staat doodsangsten uit. "Waar ben je bang voor?" zeg ik verbaasd, "Soof is een hele goede instructeur en Sjoukje enorm voorzichtig..." "Ja, maar als ze een ongeluk krijgt is ze weer een tijdje uit de running," zegt Belinda, "en dan hebben Soof en ik ook minder inkomsten." Ik schud mijn wijze hoofd. Belinda zal wel altijd Belinda blijven. "Oh ja," zegt mijn agente/vriendin.
"Volgende week worden Margot en Robbie gedoopt. Persoonlijk hoeft dat voor mij niet. Maar Margot neemt haar plichten als Peettante heel serieus. Dus trek een mooie jurk aan en neem je vrouw en kind mee en breng een cadeautje voor de kleintjes. Iets kleins, zoals een verzilverd muziekdoosje, of gegraveerd zilver kinderbestek..." Mijn mond valt open. "Noem je dat iets kleins?" Belinda kijkt me trouwhartig aan. "Ik zou ook iets dergelijks aan kleine Marilyn geven. Hé weet je wat grappg is, misschien trouwt mijn Robbie wel met jouw Marilyn over een jaar of twintig. Ik slik. Ik hoop dat Marilyn tegen die tijd wat kieskeuriger is.

Sjoukje rondt haar eerste rijles zonder problemen af en scheurt al aardig rond op de enorme Harley. Sofie is reuze trots op haar leerlinge. "Binnen twee weken kan ze examen doen.." zegt ze zelfverzekerd. "Oh ja, heeft Belinda jullie al uitgenodigd voor de doop van onze tweeling. The Holy Church of Bethlehem in LA, volgende week om tien uur." Ik zeg dat we al de cadeaulijst van Belinda hebben gehad en Soof loopt rood aan. "Belinda.." roept ze dreigend. Die komt nietsvermoedend aangeslenterd. "Wat is er schone jonkvrouw van mijn hart?" zegt ze zangerig. "Heb je weer om dure cadeautjes zitten bedelen?" "Ik?" zegt Belinda, "eh..ja..misschien een beetje...eh..." "Wat hadden we nou afgesproken?" zegt Soof dreigend. "Eh..als Margot Robbie zo gek is om dure cadeautjes te geven, a la, maar onze vriendinnen kunnen ook een leuk speelgoedje geven of een speen," ratelt Belinda schuldbewust op, "maar ze moeten zich wel een beetje leuk aankleden," gaat ze door, ten slotte heeft Margot het helemaal opgetuigd en allerlei beroemdheden uitgenodigd." Ik knik, dat viel te verwachten. Als Belinda en Soof weer weg zijn, vind ik Sjoukje terug bij haar klerenkast. "Ik heb niks om aan te trekken," zegt ze. Weer knik ik, ook dat viel te verwachten, "kom op," zeg ik, "we gaan naar Camden Town op Hollywood Boulevard, een leuk jurkje kopen.."

Samen met Soof vertrek ik in The Beast naar Camden Town op Hollywood boulevard. Na al die positiekleding, wil ik wel eens een leuk jurkje voor het doopfeest van onze tweeling. We vertrouwen onze kids toe aan de goede zorgen van Rosita en parkeren bij de winkel die al sinds heugenis de sterren kleedt. En wie lopen we daar tegen het lijf, juist Sjoukje en Son. De laatste heeft haar bezwaren tegen de AI-versie van Sjoukje inmiddels ingeslikt, want ze begroet me hartelijk. "Wat voor doop wordt het eigenlijk?" vraagt Sjoukje die duidelijk ook verlangt naar een jurkje dat een XL-versie is van een Bungalow tent. "Al sla je me dood," zeg ik, "het wordt christelijk, maar volgens mij is reverend Cruise III Oecumenisch van gezindte, dus wat maakt het uit. Hij gooit wat water over die hummels, bidt voor ze en grote Margot mag ze vasthouden. Intussen komt een kopie van Misty, de ex van mijn schoonmoeder vragen of we iets bijzonders zoeken. "For this money you can be sure about it," sla ik gelijk terug, want dat wijf heeft net zo'n hot potato in her throat als Misty. Waarop de zwaar beledigde tut alsof ik lucht ben en overdreven Sjoukje bedient. Die krijgt de meest uitgelezen creaties te zien in leer, fluweel en damast, terwijl ik word verwezen naar de confectie afdeling die is gevuld met katoenen sweat shop modelletjes. Soof die zich altijd beter weet te gedragen dan uw Belinda, scharrelt een andere verkoopster op die ook mij een paar gelikte modelletjes laat zien.

Sjouk en ik staan in twee aangrenzende paskamers en geven commentaar op onze jurkjes, die overigens peperduur zijn. Maar ach onze kindjes worden maar een keer gedoopt ten slotte. "Kun je nu al motorrijden?" vraag ik, terwijl ik me met moeite in een zwarte fluwelen avondjapon prop. "Je hebt het zelf gezien," zegt Sjoukje, "vandaag krijg ik de volgende les van Soof." Ik kijk in de spiegel en wordt bijna verliefd op me zelf. "My god you are lovely," zeg ik tegen mijn spiegelbeeld. Sjoukje heeft een rood jurkje van satijn en de verkoopster met de hot potato overhandigt haar twee rode pumps met enorme hakken. Mijn verkoopster geeft me twee pumps met een niet minder grote hak in het zwart. Het is net, Say Yes to the dress, en ik verwacht eigenlijk Fred van Leer die de hoek om komt sneaken, als Sjouk en ik onze 'jurkjes' presenteren aan onze vrouwen. Die klappen enthousiast en even later lopen we met onze nieuwe aankopen de winkel uit, als net de grote Margot komt binnen stormen. "Oh hello dears," zegt ze, "shopping for the baptism event?" Ja, hoor we zijn niet aan het winkel voor het eindexamenfeest van de tweeling, bedenk ik hatelijk. "I stood for my closet and.." "..you came out," zeg ik lachend. Margot kijkt me stomverbaasd aan en begint dan schaapachtig te lachen. "No, no, that I had nothing to wear..." En weg is ze, naar de zelfde afdeling als wij.

Ik heb weer eens honger en sleur mijn gezelschap een Diner binnen. Ik vind ze geweldig die Amerikaanse eetpaleizen. Glanzend chroom, muren in mint groen of licht blauw, een jukebox en serveersters in hun kleurige uniformen die constant je koffie bijschenken. Ik bestel een driedubbele cheeseburger en een coke, maar zie gelijk Soof met de serveerster smoezen. Uiteindelijk krijg ik een blikje Cola light en een enkele vegaburger zonder ketchup of mayo op een bruin broodje. "Je moet weer een beetje afvallen, schat," zegt mijn allerliefste vrouw glimlachend. En terwijl ik hongerig naar al die vette Amerikanen kijk die onbekommerd zich laven aan bakken french fries, Big Macs en andere vettige levensmiddelen, brengt de serveerster mijn dieet menu. Sjoukje en Son nemen een stuk kersentaart met koffie en Soof neemt suikervrije apple pie met een cola zero. "Are you Sjoukje van Ravenstein?" zegt de serveerster, als ze de taart en koffie brengt. "Yes I am," zegt Sjoukje, waarop ze gelijk op de foto moet en overal handtekeningen moet zetten. "You were so good as Norma Jeane Baker," zucht de serveerster. Als we zitten te smikkelen, komt Margot senior binnen. "Oh darlings, I can hardly wait to become the official god mother of your twins. I will give them an account at the bank with 25.000 dollar each. Just for starters..." Hier zwijgt ze, want ik ben dan al flauw gevallen met een kassa register in mijn hoofd dat rinkelend afgaat.

"Oh darlings, I can hardly wait to become the official god mother of your twins. I will give them an account at the bank with 25.000 dollar each. Just for starters..." roept Margot Robbie in de diner, waar ook ik en Kristel net waren aangeschoven. En 'boing' dat was de klap waarmee Belinda tegen de vlakte ging. Nadat ze was bijgebracht met vlugzout, zei mijn dochter, "gedraag je toch een keer..." Maar Belinda werd niet boos en bedankte de gulle geefster uitgebreid. Daarna neemt Margot Kristel en mij even apart. "How is de AI Sjoukje going?" "No problem, dear," zeg ik, "we have a special version available: The Sjoukje X-1." "When can I see her?" zegt Margot gretig. We verontschuldigen ons bij de overige dames en vertrekken naar de geheime werkplaats die ik heb gehuurd voor dit project. Aangezien de Australische actrice discretie had geëist. We rijden in haar auto naar het adres en ik ontsluit de deur. "Het lijkt het laboratorium van Frankenstein wel," huivert Kristel, "krijgen we zo dadelijk een onweersbui en moet Igor dan met een vlieger het dak op?" Ik kan er niet om lachen. Ik zet Margot en Kristel op twee stoelen en schakel de PC's in. Even later verschijnt de X-1. Het is Sjoukje precies, in een keurig jurkje. "Is that all?" zegt Margot teleurgesteld, "een hologram..." "No, no," zeg ik, "wait.." Ik haal wat hendels over en druk op knoppen en de avatar komt tot leven. "It's a combination of cybernetics and AI" zeg ik. "She's not real, but she feels real, you can touch her, kiss her and talk her." "Hello," zegt X-1, I am Sjoukje van Ravenstein-de Graaff." "Oh my god," stamelt Margot. Ze staat op en strekt haar hand uit. De X-1 glimlacht. "Hello who are you?" "Eh..Margot Robbie..." zegt Robbie. Je kunt zien dat X-1 nog in de beginfase zit, want ze moet even nadenken en haar ingebouwde databank nalopen. "Oh yes, the famous actress...how do you do?" "She is still in the experimental fase," zeg ik, "I have to train her more." Maar Margot hoort me al niet meer. Ze trekt de X-1 naar zich toe en kust haar. "Oh my God," zegt ze, "she feels so real..." "She is real," zeg ik, "it's a doll made from plastics and circuits and with a brain of AI, the more you and her talk, the more she learns..."

Als Robbie is vertrokken met de eis dat ze de X-1 zo snel mogelijk in huis wil, zie ik Kristel verbijsterd kijken. "Hoe...hoe...kan dat?" "Ik heb een echtpaar in dienst genomen die al jaren werken aan een robot met het uiterlijk van een mens. Ik heb daar de AI aan toegevoegd," zeg ik bescheiden. "Maar dit is revolutionair," zegt Kristel, "een levende sekspop." "Sst." zeg ik, "dat moet je niet zeggen. Het is een kunstmens en de AI maakt haar menselijk. Het is beslist geen sekspop. Met mijn AI programma is deze A-1 jaloers, flirterig, net zoals die AI-avatars op je telefoon..." "ik ben diep onder de indruk," zegt Kristel. "Ja, maar ik moet nog wel wat verbeteringen aanbrengen," zeg ik, "ze reageerde veel te langzaam en herkende Margot niet." Als Kris en ik onder de lakens liggen, zegt ze vol verleiding. "Hoe weet ik dat jij geen AI-robot bent?" "Dat merk je snel genoeg.." zeg ik.

Ik mis mijn schrijfmaatjes, Sjoukje en Soof, waar zijn jullie meiden?

Na het doopfeest en de financiële verrassing van Margot, ben ik een opperbest humeur. Ik ben weer terug op de fabriek, zoals ik het agency van mij en Soof soms wat sarcastisch omschrijf. We zijn een maandje of wat verder en Sjoukje scheurt op haar Harley alsof ze de koningin van de Hell's Angels is. De opnames voor CHiPs 2.0 zijn begonnen, en dat is de eerste verrassing, zonder Greta Gerwig. Die kreeg een aanbieding voor een andere film en vertrok. Dus zitten we zonder regisseur. Maar dan komt mijn zwangerschapsbuddy Sjoukje met een spectaculair voorstel: "waarom huren we Sonja niet in?" Sonja? Kan die regisseren dan? Mijn mond valt open en ook die van Soof. Zelfs onze producent, de grote Margot, kijkt wat glazig naar haar precious. Zelfs Sonja zelf is niet helemaal vrij van verrassing. Sjoukje vertelt over filmplannen met Son, en dat ze graag een keer wil regisseren. Margot legt haar script neer en loopt op onze Oscarwinnars af. "Is she member of the guild?" Tsja, lieve lezers, de You Naait nog Steets mag dan een democratische kapitalistische gemeenschap zijn met een bloedhekel aan de commies, maar net als in good old Engeland, zijn ze verzot op vakbonden. Ook in de entertainment industry. Dus iedereen die in de filmbizz werkzaam is, is lid van een vakbond, een guild in de lokale taal van de inboorlingen hoor. Dus wil Sonja het regisseursstokje overnemen van Greta, dan moet ze lid zijn van de Directors Guild of America, waarin alle regisseurs van TV tot film in zijn verenigd. Uiteraard zijn er uitzonderingen zoals George Lucas en Quinten Tarentino, maar regel is dat je alleen voor de grote studio's mag regisseren als je lid van de DGA bent.

"No I am not," zegt Sonja. "OK", zegt Margot (niet de baby uiteraard die kan nog niet ineens praten), "I will apply for your membership. But do you have any experience?" Sjoukje roept jubelend dat Son een deel van de superheldenfilm heeft geregisseerd die een redelijk succes was in de bioscopen. De blik van tante Margot verheldert. "It's allrigt with me, any one who doesn't agree?" Niemand zegt iets, waarna Margot (alweer de peettante hoor) haar feliciteert. "You are now the director of this new Marbie Blockbuster," zegt ze. Ik hol gelijk met Soof naar de printer en even later vliegen de contracten naar buiten. Uiteraard met onze percentages. Son is de regisseur en scenariste, Sjoukje speelt een hoofdrol en hun kindje, een bijrol als baby. Die heilige drieëenheid zal zorgen voor de nodige extra inkomsten voor die andere heilige familie, Ik, Soof en onze tweeling. Nog dezelfde dag komt er een persconferentie. Margot Robbie staat de pers te woord en Sjoukje en Zoe Saldana zijn in politie uniform. Sonja zit er nog wat onwennig bij. Als Robbie (niet hij, maar zijn tante) is uitgeluld over de film, wordt Sonja besprongen door de aanwezige pers (niet letterlijk natuurlijk, lieve lezers en lezeressen, dit is een beschaafd verhaal met een PG rating). Maar gelukkig slaat ze zich er goed door heen. Gelukkig is er ook aandacht voor de actrices en zelfs voor grote Margot, dus is iedereen tevreden.

Thuis blader ik met Soof het script voor. Ik merk dat Soof veel aandacht heeft voor de rol van June, een heroïne hoertje dat een bijrol speelt in het verhaal. Ik vertrouw het niet helemaal en als we, vermoeid na het lezen, naakt op bed liggen, en ik haar kutje in vuur en vlam heb gezet, sis ik haar toe, "wat heb jij een belangstelling voor die rol van June?" Soof wordt rood en begint te stotteren en dan blijkt dat ze van Sonja de rol van June heeft gekregen. "Wat?" schreeuw ik, "waarom jij wel en ik niet?" Weer wordt Soof rood. "Eh...kijk...dat komt door je eh..omvang. heroïnehoertjes zijn over het algemeen niet zo eh...ve...eh dik..." Ik ga helemaal over de zeik en voor Soof het kan verhinderen hang ik al aan de telefoon. Sonja neemt op. "Waarom heb ik geen rol in die klotefilm," schreeuw ik, "en hoezo, zijn er geen dikke hoeren." "Rustig, schatje," zegt Sonja, "Heroïnehoertjes zijn mager, en Sofie is heel geschikt." "Oh ja," schreeuw ik, "en die grote knockers dan? Is dat ook standaard voor heroïnehoertjes?" Tien minuten later belt Grote Margot aan. ik word gekalmeerd met een douceurtje van duizend dollar en een nieuw contract voor Soof als actrice, tegen een percentage van 20%. Money talks, lieve lezers en lezeressen, en uw tante Belinda is nu eenmaal een hebzuchtig en geldbelust kreng. Het is groter dan haar trots. Dus kalmeer ik en geef mijn lieve Soofje zelfs een appel en lunchpakket mee als ze met Grote Margot vertrekt naar haar eerste opnamen. Ik blijf thuis om op de kinders te passen en mijn geld te tellen.

Sorry mijn lieve Belinda, ik heb geen excuus dat ik het te druk had. Mijn meisje was ziek voor de verandering en moest voor haar zorgen. Normaal ben ik degene die ziek is. Ik had even iets moeten laten mijn excuses daarvoor.

Ik ga snel lezen en schrijf morgen een stukje. Ben zeker niet afgehaakt hoor.

Lieve kussen aan jullie alle!!!

[i]Welkom terug Soof. En excuses zijn absoluut niet nodig, ik hoop dat het goed gaat met je meisje en ook met jou. Ben benieuwd naar je stukje. En Sjouk ga je nog het goede voorbeeld volgen? Ik mis jou.../i]

Mijn eerste optreden als regisseur is niet bepaald succesvol. Als ik alle apparatuur, camera's, make up mensen, stuntmensen, Directors of Photography en assistent-regisseurs over elkaar heen zie tuimelen, voel ik me in een achtbaan op een derderangs kermis. Pas als Margot in haar uniform van de CHP (ze speelt de rol van sergeant Joey Gertraer en is de producente) als een kleuterlerares de klas tot de orde roept, kan ik me verbeteren. Al snel loopt alles op rolletjes. In het script zit allerlei verwijzingen dat Lana Wilcox en Frankie Morales (Zoe) lesbisch zijn, maar die heb ik zo verborgen in het script dat Angie Nicholson er niks van merkt. Hoewel Sjoukje en Zoe de zware motoren zelf berijden, doen ze niet de stunts. Dat mag sowieso niet van de verzekering. Soof is ingehuurd als June, het heroïnehoertje, die door haar pooier in elkaar wordt geslagen en geholpen door de twee agenten. Ze doet het prima en ik zie Margot al glunderen. Marilyn steelt de show als het kindje van Lana en wordt straal verwend.

Vervelend is dat Belinda, ondanks de financiële compensatie stront jaloers is op Soof en ook een rol in de film wil. Maar daar heb ik geen zin in. Iedereen is gecast en ook Margot is streng. "No more amateurs, please," zegt ze. "Action!" roep ik en zie daar rijdt mijn grote liefde op die enorme Harley naast Zoe en ik volg ze tot ik 'cut!' kan roepen. Er is iets met het licht, dus moeten we noodgedwongen even wachten. Zoe en Sjoukje lopen naar hun trailers en ik overleg met Margot over de volgende scene. We roepen de DP, dat is de director of Photography er bij en die is het met ons eens, dat de volgende scene vanuit een andere hoek moet worden gefilmd. "When do we do the overshoots?" vraagt hij. Als er opnames worden gemaakt van twee acteurs die met elkaar praten is er vaak een in beeld. De andere acteur wordt dan op een later tijdstip gefilmd in zijn of haar reacties op de eerste acteur en van uit diens standpunt, een overshoot. Kost veel tijd. En time is money," zegt onze producente regelmatig. Dat zegt ze ook als Marilyn een huilbui krijgt en pas stopt nadat Sjoukje haar de borst geeft. Filmen is wachten, wachten en nog eens wachten. Op de zon, op beter licht, een vliegtuig dat onverwachts overkomt, een actrice die haar tekst kwijt is.

Al met al ben ik kapot na mijn eerste draaidag. Samen met Margot bekijk ik de rushes. De opnames die zijn gemaakt. Ik selecteer die opnames die we gaan gebruiken en Margot kijkt mee. Ze is heel professioneel. Zit niet bijvoorbeeld alleen naar Sjoukje te kijken en is lyrisch over Soof. "She is good that woman," zegt ze en geef me een complimentje dat ik haar heb gecast. Dan vertrekt ze en zegt giechelend dat ze een date heeft met Debbie. Ik denk er het mijne van en hoop dat ze morgen nog kan lopen. Samen met Sjoukje rijd ik naar huis en Juanita neemt Marilyn van Sjoukje over. Ik merk nauwelijks dat ik in bed plof, zo moe ben ik...

Ja sorry ladies. Druk druk druk… Mijn excuses, maar bij deze dus mijn bijdrage aan dit heerlijke onbezonnen verhaal.

Nooit geweten dat het halen van je motorrijbewijs in Amerika zo eenvoudig zou zijn. Nu heb ik ook wel twee waanzinnig lekkere (sorry, ik bedoel natuurlijk goede) instructrices in Sofie en Juanita. Die twee hebben me eigenlijk alles al geleerd voor mijn eerste officiële les. Daarna was het alleen nog eventjes wat speciale verrichten en hoppa, afrijden. Geslaagd in 1x met nog geen officiële lessen. Appeltje-eitje dus. En natuurlijk ben ik mijn beide instructrices daar zeer erkentelijk voor, iets dat ze ook wel op zeer gepaste en mijn eigen manier meerdere malen toon (als Sonja eventjes niet kijkt me name, hihihi).

Ik heb mijn motorrijbewijs gelukkig net op tijd voor de opnames van CHiPs 2.0, een project dat nu nog meer Sonja’s project is geworden nu ze ook nog bij toeval de regisseuse is geworden. Helemaal zelf geregeld trouwens. Ik hoefde er niet eens voor met Margot Robbie naar bed!
Ik heb in mijn nog immer prille carrière nog niet met zo heel veel verschillende regisseurs mogen werken (maar wel meer regisseurs dan vriendjes versleten), maar deze is wel heel erg prettig om mee te werken. Misschien ben ik lichtelijk bevooroordeeld, maar deze snapt ten minste waar het over gaat! Oké, in het begin ging het misschien nog wat stroefjes, maar alle begin is moeilijk. Maar geholpen door niemand minder dan de grote Margot Robbie herself, ontpopt mijn Sonja zich tot een nieuwe Steven Spielberg. Maar dan wel eentje waar ik wel graag het bed mee wil delen!

Zoals zo vaak heeft mijn schat oog voor detail. En weet ze bovendien heel subtiel al die lesbische verwijzingen in beeld te vangen. En da’s beslist geen gemakkelijk opgave kan ik je vertellen. Op papier eenvoudig zat, maar om het ook zo over te brengen op het witte doek, da’s een heel andere level of playing.
Maar Sonja zijn twee echte alleskunners, die alles in goud kunnen laten veranderen. Daarom passen we ook zo verrekte goed bij elkaar. Wat Sonja’s handen aanraken, verandert in goud. Behalve mijn kut, die wordt alleen maar zeikienat van haar aanrakingen, hihihi.

Al met al verloopt die eerste opnamedag buitengewoon soepel en productief. Ik weet dat ik er alles behalve slecht uitzie in mijn op maat gesneden politiepakje, maar in mijn ogen zijn het toch echt Margot en Zoe die hier de show stelen. Wat baal ik er dan ook van dat het lesbische element niet wat meer aandacht krijg. Want ik had maar wat graag deze elementen wat meer uitgediept bij de twee mooie vrouwen. Maar ja, je kan niet altijd zes gooien natuurlijk.
Na een dagje heerlijk werken en genieten van het vrouwelijk schoon ga ik met ene kletsnat poesje terug naar huis. Op de motor en met Juanita achterop. Sonja heeft Marilyn bij zich, want die kan nog niet mee in de fietstassen van mijn Harley natuurlijk.

Al die keren dat ik bij Juanita achterop zat en mijn handen brutaal hun gang liet gaan bij haar, betaalt ze me nu terug. Nu pas ook realiseer ik me echt ter degen dat ik het haar soms wel behoorlijk moeilijk had gemaakt achter het stuur. Want haar handen op mijn tieten, om mijn middel in op mijn dijen, vormen toch wel een serieus gevaarlijk afleiding. Bijna ben ik op het punt om de afslag richting San Diego genomen om van daaruit door te scheuren naar Tijuana en eindelijk met de heerlijke nanny achter me te vrijen onder een Mexicaanse ondergaande zon. Maar ik heb thuis een vrouw met kind op me wachten, dus ik pak nog net op tijd de juiste afslag en ben een kwartiertje later thuis.
Door Juanita’s toedoen ben ik nog geiler thuisgekomen dan ik van de opnamelocatie was vertrokken. Als en soort van oversekste Vampirella wil ik me voeden met de liefde van mijn vrouw. Met haar liefde, haar bloed en haar nectar misschien wel. Maar het komt er niet van. Sonja is echt bek af en valt nog voor het eten als een blok in mijn armen in slaap op bed.
En als Juanita Marilyn in bed heeft gelegd en aan het eten begint, rest mij niets anders dan de bruine lokken van mijn vrouw te strelen en toe te kijken hoe zij vredig ligt te slapen tegen mij aan. Ik wilde heel graag seks met haar, maar deze momenten zijn voor mij minstens zo belangrijk en waarschijnlijk ook onbetaalbaar.
Juanita weet dat ik Sonja in deze houding echt never nooit los zal laten. En daarom begint ze zich dan uiteindelijk ook tegenover me uit te kleden en een kortstondig maar retegeil pornoshowtje op te voeren, waarbij ze zichzelf diep en innig vingert op een stoel in onze slaapkamer.

“Sjoukje? Could I maybe borrow one of your outfits? I’m going out tonight, but all my special outfits are at home.”, vraagt ze me dan en laat me haar natte vingers even aflikken. Ik heb ten minste toch nog wat. En die meid weet me natuurlijk perfect te bespelen. En dat laat ik ook gewoon gebeuren. Ik knik en ze verdwijnt. Half uurtje later komt ze terug, volledig opgemaakt en wel en in een jurkje dat haar verdomme nog mooier staat dan mijzelf.
“You’re not going just out, are ya?”, vraag ik haar voorzichtig. “No… I have a fucking playdate with Zoe”, jubelt ze ingetogen om zowel Marilyn als Sonja vooral niet wakker te maken. Twee minuten later opent Juanita de voordeur en even later staat Zoe Saldana in mijn slaapkamer. ‘Godverdomme, eerst geilde ze al als een malle op onze zwangere Belinda. En nu wordt ons lekkere oppasje door haar meegenomen op een playdate. Zoe lijkt wel met iedereen naar bed te willen. Met elke lekkere meid, behalve met mij. “Don’t wait up for us hun. But I’ll bring her back safe and sound. Cross my heart”, fluistert Zoe jennend in mijn oor en likt even over mijn hele wang. “Dinner thirty minutes in the oven and dinner is served. The oven is set and programmed already. Bon appetite”, kust Juanita me vervolgens gedag. Ik kijk de twee prachtige kontje. Alleen dat linkerkontje, in dat mooie jurkje van mij, dat had natuurlijk wel mijn kontje moeten zijn en niet die van onze oppas.
Ik kijk weer naar mijn slapende vrouw in mijn armen en krijg spontaan honger. Niet in wat er in de oven staat te wachten maar in wat er in mijn armen ligt te slapen. Haar diepe rustige ademhaling heeft een hypnotiserende werking op mij, evenals die imposante op en neer gaande deinende bewegingen van haar boezem. Ik dommel weg, op bed met Sonja in mijn armen.
Hoe lang ik weg ben geweest, weet ik niet, maar kennelijk wordt mijn moederinstinct aangesproken. In de verte hoor ik Marilyn jengelen in haar wiegje en ik open langzaam mijn ogen. Sonja slaapt nog altijd, nu met haar handen rond mijn gezicht gevouwen, alsof ze me ergens in haar slaap heeft geprobeerd te kussen. Ik moet haar nu tot mijn spijt toch echt wakker maken, want Marilyn heeft me nodig.
“Wakker worden schat. Marilyn is wakker en huilt. Ze heeft honger en heeft mijn tiet nodig”, fluister ik voorzichtig tegen Sonja om haar langzaam wakker te laten worden. “Ik heb je tiet ook nodig. Allebei trouwens”, zucht ze nog half slapend. Haar handen weten mijn borsten blindelings te vinden en beginnen ze uit mijn kleding te vissen. “Marilyn eerst. Als er nog wat over is, dan pas mag jij”, giechel ik tegen mij vrouw, duw haar wat van me weg en worstel me onder haar vandaan.

Ik haal Marilyn uit haar wiegje, ga op bed zitten en leg haar aan de tiet. Het kleine schepseltje begint haar honger te stillen met de melk uit mijn borst. “Hé, kleine smulpaap, laat je nog wel wat over voor je andere mammie”, zegt Sonja lachend als ze opeens geheel naakt naast me op bed komt zitten. “Rustig maar schat”, antwoord ik beheerst, “je hoeft niet jaloers te zijn op ons kindje. Ik laat echt wel wat voor je over haar”, glimlach ik tegen mijn vrouw. Een half uurtje later ligt Marilyn weer te slapen en zuigt Sonja de laatste melk uit mijn tieten. “Juanita heeft een heerlijke ovenschotel voor ons achter gelaten. Alleen nog even opwarmen en dan kunnen we eten”, zeg ik na ruim een uur van hartstochtelijk de liefde met elkaar bedrijven. “Waar is dat lekkere snoepje eigenlijk?”, vraagt Sonja. “Waarschijnlijk bovenop of onder Zoe Saldana. Onze nanny had een playdate met mijn heerlijke exotische tegenspeelster”, zeg ik. “Je klinkt teleurgesteld schat”, merkt Sonja op. Ik kan goed acteren (gezien de Oscar op de schouw), maar mijn teleurstelling kan zelfs ik niet voor iemand als mijn Sonja verbloemen. “Da’s toch niet zo gek? Heb je haar wel eens goed bekeken vandaag?”, lach ik zuur. “Hm hm… veel te goed zelfs”, bekent Sonja, “ik liep verdomme de hele dag met een zeiknatte spleet rond op de set. Jullie verdienen het allebei om in een lesbische blockbuster te spelen. En ik denk dat Zoe dat ergens ook wel wil. En dat ze je meer als laatste wil hebben, als een soort toetje”, zegt Sonja.
Nou, dan moet ik me maar een die gedachte vastklampen denk ik…

Oh heerlijk mijn twee schrijfmaatjes zijn er weer. Tante Belinda was niet boos hoor, wel verdrietig. Ze begon jullie te missen...

Ik ben pissig, zeg maar zwaar over de zeik. Wat zei die Australische misgeboorte? 'No more amateurs...' Ik loop te griepen, maak ruzie met Rosita, ben kattig tegen mijn mooie Soofje en voel me zwaar beledigd. Maar niemand besteedt er aandacht aan, zelfs Soof en Rosita niet, die zijn zo gewend aan mijn moodswings dat het niet eens opvalt dat ik zo woest ben. Ik troost me met Margot en Robbie die als twee engeltjes op mijn tieten liggen te ronken. Totdat hun god mother terug komt van de studio, met Soof. "Ah what a picture," dreint grote Margot met haar zeikstem, "My two god children and their mother..." Ze neemt mijn schatjes over en ik zoen in de lucht als Soof me een tongzoen wil geven. Wat ik ben nog altijd niet over mijn zeikstemming heen. Onze petemoei knuffelt de tweeling, die het prompt op een brullen zetten. Rosita springt bij en Soof werkt de Australische fairy godmother de tent uit. Sommige vrouwen weten gewoon niet van ophouden. "En hoe was het?" vraag ik hatelijk, "heb je al een Oscar nominatie?" "Nee gekkie," giechelt Soof, "maar ik krijg wel veel complimentjes. Grote Margot zegt dat ik talent heb..." "Grote Margot, zegt dat ik echt talent heb," bauw ik mijn Soofje na. Ze heeft het sarcasme niet door en ontbloot haar enorme voorgevel. En ja lieve lezers en lezeressen dat is nu eenmaal mijn zwakke plek. Ik bedoel blijf maar eens boos als je de grand canyon ziet opduiken op het snijpunt van die enorme jetsers.

Rosita heeft de kleintjes al verschoond en in hun wiegjes gedropt en dus kunnen Soof en ik ons terugtrekken voor een avondje ketsen. Ik ben gelijk van mijn jaloezie en boosheid af. Mijn lieve Soof is nu eenmaal geweldig en mag ze dan acteren in die kutfilm? Als ik de Mont Soofje voor de vierde keer heb beklommen gaat de telefoon. "Het is grote Margot, Debbie of Sonja," tel ik op mijn vingers af. Soof die altijd praktischer is dan ik, drukt op de groene knop. "Het is grote Margot," fluistert ze. "Yes...yes...OK...what?...good...good...tomorrow?...no problem. "Morgen moet ik vroeg in de studio zijn," zegt Soof, "er zijn wat opnames verkeerd gegaan en die moeten over. Ik kreun. "En de fabriek dan?" (jullie weten het vast nog, mijn bijnaam voor ons bedrijfje...) "Ach schatje," zegt Soof, "alles loopt gesmeerd. De contracten zijn getekend, jij moet alleen dat probleempje met Estelle oplossen..."

Estelle Ponniard. Hoe kon ik die vergeten. Een van onze zangeressen, treedt op in grote zalen, hangt aan kabels boven het publiek en scoort de ene hit na de andere. Maar de laatste tijd zit ze iets te vaak met haar neus in de witte poeder. Bekend probleem. Tante Belinda weet er alles van, maar tijdens mijn zwangerschap heb ik het spul niet meer aangeraakt. Dus als Soof naar de studio is met de Batmobiel, scheur ik naar huize Estelle in The Beast. Net op tijd om Estelle met haar neus op de koffietafel te vinden. Ze is behoorlijk ver heen en ik weet dat ze over een uur in de opnamestudio moet zijn. Ik besluit tot shock therapie en gooi een bak ijskoud water over haar heen. Zie het maar als een challenge, zeg ik nog. Maar Estelle kan er niet om lachen. Ik zie het al tijdens mijn zwangerschap stond Soof alleen aan het roer en dat is een softie. Dus heeft Estelle de teugels laten vieren en haar neusgaten dicht geplamuurd met onversneden coke. Ik lazer alles wat ik vind in het toilet, de ratten zijn toch al 24/7 stoned hier en spreek mijn ster streng toe. Zo'n beetje als de sergeant in Full Metal Jacket tegen de jonge rekruten. Dat helpt, Estelle schrikt zich het apelazerus en even later rij ik haar naar de opnamestudio.

Daar zit ik bij de eerste opnames, check nog even haar kleedkamer, vind nog een voordeelpak, echte Columbiaanse coke die ik ook door het toilet spoel en rij dan weer naar mijn tweeling, die tevreden in hun wiegjes liggen te dromen, terwijl Rosita over ze waakt. Ik besluit thuis te werken en bekijk of ik nog meer moet ingrijpen. Nou genoeg. Half Hollywood zit tegenwoordig of aan de wodka of aan de heroïne of seks en onze sterren zijn niet heiliger dan de paus. Mijn volgende klant is Fernando Alberto Diaz, een Mexicaanse acteur die furore maakt in de film. De regisseur heeft hem nodig op de set, maar Fernando is er niet. Ik vind hem tussen de benen van een of andere derderangs actrice en gooi haar naar buiten en de Mexicaan onder de koude douche. Als hij weer droog is, schuif ik hem aangekleed in The Beast en rijdt naar de MGM Studio waar ze al naar hem uitkijken. Dankbaar neemt de regisseur zijn steracteur in ontvangst. "Hoe kan ik u bedanken," zegt de goede man. "Nou," zeg ik, "heeft u niet toevallig een heroïne hoertje nodig?" Nu blijkt de film te spelen in Mexico in 1840 en toen hadden ze nog geen heroïnehoertjes, maar wel gewone hoertjes, en ik mag drie regels zeggen als madam van een rondreizend bordeel.!

Sjoukje is supertrots dat ze haar motorrijbewijs heeft gehaald en ik moet zeggen dat ze een natuurtalent is. Zoals ze iedereen om haar vingertje wind, en natuurlijk ook de rest van haar lichaam, is de examinatrice niet veilig. Al is het leren motorpak zo sexy dat de halve gemeente can LA een stijve nek heeft gekregen. Ik heb stiekem achter haar gereden terwijl ze op moest en mij verlekkerd aan haar billen. Even weg van Belinda kon ik meteen een blik werpen op de echte heroinehoertjes van LA south side.

Belinda briljant me idee om Sonja als vervangster voor Greta Gerwig, die ineens afhaakte. Sonja’s debuut als regisseuse van CHiPs 2.0. Ik heb het Belinda nog niet durven te vertellen want ik weet dat ze zelf ook graag een rolletje wil hebben.

Omdat we de laatste tijd wat vaker ruzie hebben dan normaal kook ik weer eens ouderwets Nederlands wortelstamp met spekjes. Belinda is gek op spekjes en gehaktballen dus die maak ik in een xxl formaat. Het megasexy speelpakje wat ik normaal niet draag heb ik ook maar vast aangetrokken dan hebben we ten minste weer lekkere geile sex. Zo heerlijk hoe mijn schatje mij eerst als voorgerechtje neemt om daarna in hetzelfde tempo haar bordje smakelijk leeg te eten.

Waar ik al bang voor was gebeurt dan ook meteen als we samen het script nog eens doorlezen en ik onbewust, maar niet echt, veel belangstelling heb voor de rol van het heroinehoertje. Ik probeer nog mijn borsten in de strijd te gooien maar dit is sterker dan sex.

“Waarom heb jij zo veel belangstelling voor die June?” Ik krijg een boei van hier tot ginder en kan niet anders dan stamelen. Met moeite worstel ik mij uit mijn woorden. “Ik ben door Son gevraagd die rol te vertolken.” “En waarom ik dan niet,” zegt Belinda furieus. “Nou vanwege je omvang.”” Ik zou nooit dik zeggen schatje.”

Dan is het hek van de dam en klimt ze meteen in de telefoon. De wereld is te klein tot mijn schatje haar felbegeerde groene briefjes beloofd worden.

De volgende film is die van Dagobert Duck met in de hoofdrol, ta taaa “Belinda.” Zonder te blikken of blozen stemt ze in met de percentage en een geldelijk zoethoudertje van Margot. Nou ha, mierzoet, en alsof ze het aanvoelen beginnen onze twee bengels Margot alias Maria Carmen en Robbie alias Kees te blèren om eten. Nu ben ik strontjaloers als ze direct stil en smakkend Belinda’s melkborsten leegzuigen. De twee liggen voldaan weer in hun wieg en ik lik en zuig nog een beetje mijn schatje schoon en glibber hijgend af naar haar kletsnatte kutje. Als Belinda ergens geil van wordt dan is het naast mijn tieten wel van geld. Veel geld!

De dag daarop begint mijn eerste dag van mijn nieuwe tijdelijke carrière. Een heroïne hoertje vertolken.

Ik krijg zelfs een broodtrommeltje mee met fruit van de liefde van mijn leven. Smoorverliefd sinds die eerste dag dat ik solliciteerde. Ik krijg het weer zo warm van binnen, en kus Belinda met alles wat ik heb. Ik moet nu gaan maar vanavond ben ik jou hoertje!

Ik heb het script volledig uit mijn hoofd geleerd wat eigenlijk makkelijk ging, en had meer moeite met de make up, om er zo verlopen uit te zien. Dat was uiteindelijk wel gelukt, al moest Sjoukje mij nog een keer extra overtuigen het niet zelf te willen doen.

Ik kwam steeds meer in mijn rol en heb nu echt respect voor filmsterren. Hoezo herhalen. S’avonds zag ik er nog meer verlopen uit met mijn eigen make up dan de hele dag. Sonja had het ook wel gehad. Als ik thuiskom wacht Belinda mij op. Ik ben haar prijs en vlei mij gewillig in haar armen.

Ik wordt wakker met een lachende vrouw. “Ik wist niet dat mijn vrouw zo hard kan snurken !” Voordat de bengels gaan riepen om melk spring ik bovenop Belinda. Belinda stop wat geld tussen mijn borsten als ik ze verleidelijk tegen elkaar druk. Ik ben een duur hoertje hoor, en voor dit krijg je alleen een befbeurt. Giechelend glijd ik naar beneden en geef mijn liefste het ene orgasme na het andere totdat ze om genade smeekt. “Je lijkt je moeder wel”, kirt Belinda. Weer kleur ik rood tot achter mijn oren. Mijn schaamte die ik vroeger had is weg, en neuk mijn schatje suf, tot ze geen boe of ba meer kan zeggen, en luid snurkend in mijn armen inslaapt. Ik ben de gelukkigste vrouw op aarde.

O jee ik heb jou stukje niet gezien lieve schat. Sorry sorry. Ik moest tussen de bedrijven door schrijven en heb het blind geplaatst. Mijn excuses. Had nog wat anders aan mijn hoofd maar moest en zou vandaag schrijven. Slappe excuses ik weet het.

Kusssje

Nu ik regisseur ben, kijk ik wel anders tegen mijn script aan. Het is toch wat anders om alles naar het beeld te vertalen, dan het op te schrijven. Gelukkig beschik ik over twee topactrices, drie, als je Margot meetelt. We filmen een scene dat Sjoukje als Lana, samen met haar collega Frankie Morales (Zoe) luiers koopt in de hypermarket. We filmen het in de studio, en de decorbouwers hebben een stand met luiers opgebouwd. De meiden zeggen hun tekst en ik vind het niet natuurlijk klinken. Het is precies zoals ik het heb opgeschreven, maar nogmaals daardoor heeft het iets gekunsteld. "No, no, cut," zeg ik. Sjoukje kijkt verwonderd aan. "Was I wrong?" vraagt ze. "No, no," zeg ik, "but it doesn't sound good, please improvise..." En dan gaat het prima. Ik begrijp dat ik als regisseur mijn acteurs de vrijheid moet gunnen. Grote Margot in haar uniform als sergeant, Joey Getraer maakt me een complimentje. "You are doing fine, Sonja." We gaan een andere scene doen en kunnen de acteurs naar hun trailer. Ik neem Sofie apart. "We gaan jouw scene opnemen dat je door je pooier in elkaar wordt geslagen," zeg ik, "dit is Della, je stuntdouble. Een forse blondine komt naar voren en schudt de hand van Sofie. "And this is Nick, the stuntman who plays the pimp," zeg ik.

We repeteren de choreografie van het gevecht. Della is net zo aangekleed als Soof en neemt steeds haar plaats in als er geslagen wordt of als Soof moet vallen. het gillen doet ze zelf. Ik zie dat Della en Soof elkaar vaak aankijken en als de scene er op staat, verdwijnen ze naar de trailer van Soof. Dan moeten Zoe en Sjoukje in hun rollen als de motoragenten bij Margot als de sergeant op het matje komen. In de door de decorafdeling opnieuw gebouwde set van het politiebureau film ik hoe Margot boos naar haar agentes kijkt. Ze scheldt ze de huid vol en ook dat is deels geïmproviseerd, zoals ik Margot heb gevraagd. "And now out with you two!" schreeuwt Margot, waarna Zoe en Sjoukje vertrekken. We doen nog wat scenes op het bureau, zoals de scene met een geschminkte Soof die er uit ziet alsof ze onder de wringer heeft gelegen. Ze probeert aangifte te doen, en uiteindelijk helpt Sjoukje haar. In de volgende scene brengen Zoe en Sjoukje de stuntman die de pooier speelt, geboeid binnen. De scene waarin ze hem arresteren komt morgen aan de beurt en nemen we op in het buitengedeelte van de studio, waar een deel van een stad is nagebouwd. De scene moet een aantal keren over omdat Zoe en Sjoukje de slappe lach krijgen, de stuntman twee keer zich verspreekt en bij de volgende keer de DP schreeuwt dat het licht niet goed is. Op die manier is filmen toch veel geduld hebben.

Na een lange draaidag keer ik met Sjoukje terug naar huis. Ze rijdt de Porsche en ik slaap met mijn hoofd tegen haar aan. Als we thuis komen, geeft Sjoukje ons kind haar voeding en verschoon ik de luier. "Wist je dat Soof iets heeft met die stuntdouble?" lacht Sjoukje als we even later op de bank liggen te vrijen. "Nee, maar ik dacht het al," zeg ik. Ik lik over het kutje van mijn poesje en daarna zoenen we stevig. Zolang de baby niet huilt, kunnen we even onze gang gaan. Maar het lot beslist anders. De deurbel. Sjouk doet open en komt even later terug met Soof nu met een echt blauw oog. "Kan ik hier onderduiken?" zegt ze snikkend, "Belinda is er achter gekomen dat ik wat heb met Della, en nu hebben we ruzie..." Ik zucht, net nu Sjouk en ik lekker lagen te seksen. "Natuurlijk," zeg ik.

Ik moet al weer vroeg naar de set en natuurlijk wil Belinda eerst weer vrijen. “Ik dacht dat je even genoeg had na gisteren”, en geef nog een luchtkus en zie een gezicht waar op onweer staat als ze haar telefoon opneemt.

In de auto bel ik even later naar mijn schatje en snap haar frustratie. Ze moet Fernando Alberto Diaz, ophalen, en of vinden. Die is niet op de set komen opdagen en Belinda mag het oplossen. We kletsen nog even en ik beloof het vanavond goed te maken. “Euh in dat ene pakje wat ik laatst voor jou gekocht heb?” “Ja maar daar ben ik net een hoertje in?” Ik hoor het mijzelf zeggen. Ik bloos gewoon een beetje. Ik speel per slot van rekening een hoertje. “Ben jij dan mijn hoerenmadam die mij verleid?, zeg ik boterzoet. Een grom is de bevestiging en kussen elkaar zoals we altijd doen.

Op de set word ik in elkaar geslagen door mijn pooier. Nou ja niet ik, maar Della, mijn stuntvrouw. Ze is net zo rondborstig als ik en we zijn net zo groot. Zij is veel krachtiger dan ik en heeft de meest mooie groene ogen die ik ooit gezien heb. Ik ben er op slag verliefd op. We doen sommige scenes tig keer over en sommige gaan in één keer goed. Sonja doet het fantastisch en ik heb enorm veel lol in mijn rol. De keren dat Della mij aankijkt brengt mijn buikje in vervoering en als ik dan in haar ogen kijk word ik instant vochtig. Oh hemeltje lief. Mams invloed is onmiskenbaar losgebarsten in mij. Ik moet sex hebben met deze vrouw!

Ik sleur bijna Della mee in mijn trailer en het weinige wat we om het lijf hebben kraakt en scheurt door onze wellust. We vrijen, neuken, vingeren, beffen, scharen, maw het hele repertoire in een recordtempo tot Della smeekt om genade. Ik ben getrouwd, zegt ze, maar kan niet meer want Ben wil mij ook nog. Haar lippen stift en geur zit nog in mijn haren en hals en kom vrolijk thuis. Belinda komt met het nieuws dat ze die acteur gevonden heeft en ook een rolletje heeft. “Als hoerenmadam!” “Zo en nu wil ik mij vrouw”, zegt Belinda onverbiddelijk. We kussen en ze ziet de lippenstift in mijn hals. Snuffelt als een bloeddorstige hond om mij heen en tilt het dunnen jurkje op. De lippenstift zit ook nog eens op mijn buikje.

“Ben jij vreemd gegaan?!” “Ik ik”, stamel ik schuldig en pats krijg een linkse directe. “Godverdomme!” Je lijkt je moeder wel. Je neukt Juanita en nu ook al je “dubbel”! Ik neuk Juanita niet! Ik kan nog net ontwijken en loop huilend de deur uit. Kut. Wat heb ik gedaan. Mams is weg met Kristel en komen pas laat thuis. Ik rijd onbewust rondjes tot ik het lef heb naar Yvon en Sjoukje te gaan.

Ik stoor ze duidelijk aan het gezicht van Sjoukje te zien en omdat Yvon poedelnaakt bevallig op de bank ligt is de bevestiging. “Wie heeft jou geslagen” en ik begin alles gelijk te spuien. Belinda is strontjaloers op mij en nu ook nog eens kwaad omdat ik sex heb gehad met Della. “Ik maak alles kapot, met mijn onverzadigbare lust naar sex!” “Ik lijk wel erger dan mijn moeder, zelfs Belinda zegt het!”
En barst helemaal los tot Yvon en Sjouk mij in hun armen nemen. Ze laten mij niet los en strippen laagje voor laagje mijn kleding. “Geen wonder dat Belinda kwaad is. Heel je kont zit vol lippenstift. Ik bloos en zucht als Yvon mijn borsten bespeeld. Voor ik het weet liggen we kreunend elkaars kutje uit te likken en alle andere lichaamsdelen te verwennen. Belinda heeft schijnbaar mijn telefoon getrackt en staat midden in de woonkamer. “Bellen we niet meer aan”, zegt Yvon boos. “De deur stond open”, zegt Belinda nijdig en draait zich weer om. “Blijf maar hier”, zegt ze nu nog bozer!

Het open huwelijk werkt niet helemaal voor mij. Zeker omdat mijn lieve Soofje zoveel meer aantrekkelijk is dan ondergetekende. Ze lijkt op haar moeder en begint zich ook zo te gedragen. En dan is zij ook nog eens een van de sterren in de volgende Marbie blockbuster... En ik zit thuis (of op de fabriek) en kneed onze sterren, zodat ze zich niet misdragen aan coke, seks en wat er nog meer aan verslaving op de wereld is. Wel nuttig en profijtelijk, maar ik ben toch niet zo'n geldwolvin als waar iedereen me voor aanziet. Ik knuffel mijn brullende tweeling en samen met Rosita zorg ik er voor dat ze weer rustig worden. En dan komt de nieuwe Hollywoodster thuis, hun andere mama. Die is bijzonder vrolijk en al snel blijkt waarom...die hoer is vreemd gegaan met haar stuntdouble. Er trekt een rode waas voor mijn ogen en ik haal uit. Pas als ik haar raak, besef ik gelijk dat ik hiermee weer in de problemen kom en dat dr. Ruth misschien binnenkort weer voor de deur komt te staan, met een groot vlindernet om me te laten vangen. Desondanks probeer ik nog een ram, maar mijn Soofje is veel sneller en vlucht weg. Margot en Robbie slaan gelijk aan en Rosita komt al aan snel. "Vamos!" zeg ze, "go after your wife, I'll take care of the twins."

In the Beast scheur ik naar de enige plek waar Soof naar toe zal gaan. Naar Huize Sonneke Bolleke, of te wel casa Sonja y Sjoukje... Als ik aankom en uit de SUV spring, en bijna mijn voet verzwik, zie ik dat de deur wagenwijd openstaat. Dus storm ik naar binnen en zie Sonja in haar geboortekostuum op de bank liggen en een al even jarige Sjoukje haar armen beschermend om Sofie heen slaan. "Bellen we niet meer aan," zegt Son nijdig. "De deur stond open," zeg ik en maak me op om weer te verdwijnen. "Blijf maar haar," zegt Sonja, nog altijd pissig. "Het spijt me Soof," zeg ik tegen mijn meisje. Want ik heb er alweer reuze spijt van. Soof zit te snikken. "He...het..wa..was maar voor een keertje," stamelt ze, "en...en..w...we z...zouden toch een een o..open hu..hu..welijk hebben." "Je hebt gelijk," zeg ik grootmoedig. Sjoukje heeft nog altijd mijn vrouw beschermend in haar armen en Sonja staat van de bank op. "Wat is er nu gebeurt?" Ik vertel het hele verhaal en ze schudt haar wijze hoofd. "Stel je nu eens voor dat ik dat bij Sjoukje zou doen, elke keer als ze vreemd gaat," zucht Son. "Ik weet het," zucht ik mee, "ik kan er niks aan doen, het is mijn minderwaardigheidscomplex...ik vind altijd dat ik minder in trek ben dan Soof." Nu maakt mijn eega zich los van Sjoukje. "Maar schatje toch, ik hou alleen van jou, dat weet je toch. Al die andere vrouwen zijn maar voor een keertje, je bent veel knapper." Voordat jullie nu denken dat we bezig zijn met de volgende Feelgood Movie (The Love of Belinda and Soof bijvoorbeeld), zo is het natuurlijk niet gegaan. Dan verzin ik maar om mijn kwade geweten te sussen.

In werkelijkheid bood ik wel mijn excuses aan, maar stond toch dr. Ruth voor de deur met nurse Frankenstein en kreeg ik weer een enkele reis naar de inrichting voor Anger Management. "Maybe we can make a deal, if you do this one more time you get a discount," grinnikt nurse Frankenstein. Aangezien ze een paardengebit heeft en vermoedelijk een facelift, kan ze niet meer normaal lachen, dus klinkt het alsof Mr. Ed het riool doortrekt. (Mr. Ed was een talking horse, die altijd om Wilbur riep en alleen bij hem praatte, lachen!). In de inrichting word ik gelijk in mijn kamer opgesloten en mag van de dokter mijn avondgebed op zeggen. "Ik mag nooit meer mijn vrouw slaan, dat is niks gedaan, ze krijgt een blauw oog en jij vliegt hier naar binnen met een boog. (Het klinkt voor geen meter, maar het is een google AI vertaling...). De volgende morgen heb ik gelijk een sessie met de andere patiënten en moet ik beginnen met, "Hai, I am Belinda, and I am a wife beater." De andere patiënten hebben variaties op het thema, maar kunnen over het algemeen hun woede niet managen. Nurse Frankenstein heeft duidelijk gewerkt aan haar beveiligingsskills want tijdens de eerste sessie slaat ze het kunstgebit van John (in zijn mond) aan barrels als John iets te agressief wordt tegen Rose, een vijftiger met steunkousen en hangtieten. Nurse Frankenstein wordt op haar beurt platgespoten en afgevoerd. Haar vervangster is een helblonde ex-nazi, die Frau Blücher heet en die volgens mij haar Schmeisser mist en ter compensatie de hele tijd zit te spelen met haar stiletto. Ik gaap. Dat wordt nog gezellig de komende weken.

Ik begeleid mijn dochter naar de kliniek waar mijn schoondochter tijdelijk verblijft. De psychiater, dr. Ruth is heel vriendelijk, maakt zich wel zorgen om de recidive van Belinda, maar ziet nog altijd hoop. De zuster die er bij zit, is een griezel. Blond, bijna wit haar, een goed figuur, maar ze speelt voortdurend met een stiletto en haar outfit, strak, zwart leer, doet veel vermoeden over haar seksuele voorkeur. Belinda is blij ons te zien. "Ik heb zo'n spijt, lieverd," jankt ze, "hoe is het met kleine Marge en Bobbie?" Soof is heel lief, vergeeft haar grote liefde gelijk en zegt dat Rosita goed voor hun schatjes zorgt. "De dokter zegt dat je vermoedelijk volgende week al weer vrij komt..." Ik zie Belinda gelijk opklaren. "Je moet Soof een beetje vrijheid gunnen," zeg ik tegen mijn schoondochter, "ze heeft, net als ik, een grote seksdrive." "Ik weet het," zegt Belinda, "ik zal me weer proberen aan te passen. De Nazi-zuster komt zeggen dat het tijd is. Ik kijk haar even verleidelijk aan en breng mijn geheime wapen, mijn F-cup in stelling. Ik zie haar pupillen groter worden. Aha, contact. "Rij je maar naar huis," zeg ik tegen mijn dochter, "ik neem straks wel een taxi.." "Wat ga je doen?" vraagt Soof en nadat ze een blik op Eva Braun heeft geworpen, zegt ze, "nee hè, met haar?" Ik knik. "Als het maar een kut heeft," zucht Soof en loopt naar de auto. Ik loop terug en bel aan. Nurse Hitler doet open. "Did you forget anything?" zegt ze. "Yes, I forgot to fuck you," zeg ik gevat.

Na twee uur is Hildegard, zoals de zuster echt blijkt te heten, volkomen uitgeput, ze ziet er uit alsof ze is overreden door een vrachttrein en vervolgens bijgebracht om uit een vliegtuig te worden gegooid. Haar blonde haar lijkt alsof ze haar vingers in het stopcontact heeft gestoken en er zitten donkere kringen onder haar ogen, haar mascara is doorgelopen zodat ze wel wat weg heeft van Alice Cooper. Ik ben uiteraard nog helemaal tiptop en zo geil als de neten. Als ik weer aanstalten maak om de nachtzuster te bevrijen, roept ze angstig, "no, no, not again honey.." Ik glimlach, "what a whimp you are, Hildegard..." "I know," zegt ze, "I have met my mistress..." Bij het afscheid kussen we nog een keer. "When will I see you again?" fluistert ze heet. "Tomorrow," zeg ik, "try to heal yourself, I wanno do the spread eagle again and fist your cunt and ass at the same time." Hildegard rilt van genot. "Till tomorrow my mistress.."In de gang kom ik dr. Ruth tegen. "What are you doing here?" vraagt ze streng, "visiting hours are over." "I was teaching your nurse a few thing about sex," zeg ik nonchalant. "Did you?" zegt dr. Ruth giechelend. "I did," zeg ik en loop naar buiten.

Belinda zou Belinda niet zijn als ze niet weer eens jaloers is. Is ze niet jaloers op mij vanwege het feit dat ik zo eenvoudig vele van de mooiste actrices of andere sterren weet te verleiden, dan is ze wel jaloers op Sonja, op Kristel of Debbie en nu dus zelfs op haar eigen Sofie. En niet eens om het feit dat Sofie haar prachtige lichaam in de strijd gooit om haar seksuele tekorten aangevuld te krijgen. Nee, dit keer is ze alleen maar jaloers omdat Sonja haar een rolletje heeft aangeboden in CHiPs 2.0.
Ik twijfel er niet aan dat Belinda veel meer ervaring heeft met het gebruik van heroïne dan Sonja, maar Belinda’s wulpse Rubens-figuurtje vertoont weinig overeenkomsten met het lichaam van een aan lager wal geraakt heroïnehoertje. Ik kan mijn lach dan ook niet inhouden, al heb ik natuurlijk ook wel wat medelijden met haar. Ze wil zo graag en doet zo d’r best. Maar het zit d’r gewoon niet mee op dat vlak. Belinda is nu eenmaal veel beter in mensen omver blazen als ’t er op aankomt en om vermiste personen op te sporen. Maar verder doet ze me eigenlijk meer denken aan Penny uit de Big Bang Theorie. Die wilde ook zo graag actrice worden, maar slaagde daar ook maar niet echt in (veelal door eigen toedoen), maar had ook niets te klagen over seks. Genoeg vriendjes (na elke dronken bui wel een ander eigenlijk) om nog maar te zwijgen over wat er achter haar gesloten kamerdeur gebeurde toen Misty, de zus van Sheldon, daar was. Laten we het er maar op houden dat wanneer ik één van die twee meiden zou zijn geweest, ik me de rest van dat seizoen in die kamer opgesloten had laten zitten. Ik zou hooguit de deur hebben geopend voor Bernadette, met haar grote tieten en haar geile piepstem hahaha.

Maar goed, jullie geliefde Oscarwinnares dwaalt weer eens af. Gebeurd me wel vaker in deze geweldige seksuele Brady Bunch.

Goed, Zoë en Juanita dus. Die hebben een heerlijke avond samen gehad en konden duidelijk geen afscheid van elkaar nemen. Heerlijk hoor om ’s morgens vroeg aan de ontbijttafel met een kopje koffie wakker te worden naast Zoë Saldana.
“Did little Marilyn gave you a hard time?”, vraagt Juanita dan ironisch als ze de eetkamer komt binnen… strompelen. Je strompelen is denk ik nog de beste omschrijving voor hoe zij zich momenteel voortbeweegt. Ik ontken in alle toonaarden. Marilyn was juist hartstikke makkelijk, waarschijnlijk ook door alle indrukken van de filmset en zo. Maar zelfs als dat niet zo was, dan zou ik dat natuurlijk nooit toegeven aan Juanita. Ik kan echt wel prima voor m’n eigen kindje zorgen hoor. Ik vind het alleen wel erg makkelijk als Juanita dat zo nu en dan doet. “Nothing compared to the hard time little Zoë gave you”, lach ik plagend terug. “Zoë is the best. She fucks maniacle and knows so many tricks and positions”, zucht ze alleen maar trots op haar verovering. Het is maar goed dat Marilyn nog ligt te slapen, want Zoë en Juanita liggen voor we er erg in hebben dwars door het ontbijt te scharen. Sissend en grommend kijken de twee vrouwen me furieus aan als ik ook maar een vinger naar hen wil uitsteken. Nou sorry hoor, ik wist niet dat jullie kwaad werden. Ik dacht misschien vinden jullie leuk als ik ook nog wat ervaring in de strijd gooi. Maar nee hoor. Deze twee bitches zijn volgens mij nog jaloerser dan Margot is als het op mij aankomt, hihihi.

Een beetje plompverloren gaan Sonja en ik maar weg, duiken even onder de douche, verzorgen Marilyn nu onze babysitter het nog eventjes te druk heeft met het uitlikken van de vulva en anusje van Zoë Saldana. Als we een uurtje later weer in de keuken komen is er weinig veranderd. Althans van de houding tussen onze oppas en Zoë, want de rest van de keuken is in een ravage veranderd. Alsof orkaan Katrina zojuist heeft huisgehouden in onze keuken.
Ternauwernood weet Zoë zich nog op tijd bij Sonja in de auto te hijsen om naar de opnames te vertrekken. Ja lieve schatten, jullie lezen het correct: bij Sonja in de auto dus en dus niet bij mij achterop de motor. De opnames lopen voorspoedig, zeker als Sonja meer en meer begint in te zien dat regisseren en schrijven twee totaal verschillende dingen zijn en ze ons steeds meer laat improviseren, iets dat wellicht mijn sterkste kant als actrice is. Het is mijn sterkste wapen als actrice en helpt meer keer op keer. Maar mijn andere wapens, lijken helaas totaal geen indruk te maken op Zoë.
De dag verloopt verder weer zeer voorspoedig en met een tevreden gevoel gaan we na een lange spannende dag weer terug naar huis. De motor laat ik staan, want Sonja is te moe om zelf te rijden. En aangezien mijn eigen karretje nog steeds ter reparatie in de garage staat (goed, die laat ik ook meteen even grondig pimpen, dus het zal allemaal wel wat langer duren), rij ik terug.

Sonja slaapt de halve rit terug naar huis, maar is meteen weer klaarwakker als we weer thuis zijn. “Your stuff is sooo much better than my own wardrobe…”, verontschuldigd Juanita zich als ze de voordeur in een kinky speelpakje van mij open doet. ‘Holy shit, staan werkelijk al mijn kleren haar beter dan mijzelf?’, denk ik alleen maar als ik haar zie. “Goin’out again hun?”, vraag ik haar alleen maar. “Only if that’s okay with you two. Zoë called. She has a whole bunch of strap-on and double-headed dongs she desperately want to try out on me. Can I go? Please???”, jengelt ze meteen als een verveelde kleuter. “Of course you can. Just be back before breakfast”, zegt Sonja voor ik ook maar wat kan zeggen. “Je bent gewoon jaloers Sjouk”, lacht Sonja me uit als ik Juanita nakijk als ze de oprit afloopt. En ja, daar heeft ze wel gelijk in. Ik heb echt het gevoel dat ik de enige ben die deze meid nog niet heeft mogen ervaren.
Sonja zou Sonja niet zijn als ze van niet van de nood een deugd zou maken en met de kleine Marilyn weer heerlijk in dromenland, nemen we het ervan. Of nemen we in elk geval elkaar. We weten nooit van te voren hoe lang die momenten kunnen duren met een slapende baby vlakbij, dus is de kwaliteit van onze seks uitermate hoog. En de hoogtepunten zijn daar navenant naar.

Maar het lot beslist echter anders. De deurbel. Het zal weer eens niet zo zijn. Zal Margot wel weer zijn, want die heeft er een neus voor om Sonja en mij te storen tijdens onze schaarse momenten samen. Belinda vast niet, want die had allang naast ons in de slaapkamer gestaan. Maar ik hoop natuurlijk ergens diep van binnen dat het Zoë is, waarop ik dus ook besluit naakt naar de voordeur te lopen. Sta ik daar dus oog in oog met Sonja. Want ja, die had het natuurlijk ook nog kunnen zijn. Tranen met tuiten en een blauw oog. Ditmaal een echte en geen schmink van de filmset van vandaag. Ik voel de bui al hangen, want ik wist dat ze met haar stuntdouble had lopen vozen op de set. Zwijgzaam laat ik haar binnen. Ik vraag niets, maar ze mag ons altijd alles vertellen.
"Kan ik hier onderduiken?", vraagt ze dan snikkend als we bij Sonja in onze slaapkamer zijn, "Belinda is er achter gekomen dat ik wat heb met Della, en nu hebben we ruzie...".

Sonja zucht, want we lagen net zo lekker te seksen en schopt ons plannetje voor vanavond natuurlijk wel weer drastisch in de war. "Natuurlijk", zegt ze dan toch. Het is ook zijn ruimhartige schat, die Sonja van mij. Ik knik instemmend, ook al is het met enige tegenzin. Maar een vriendin laat je niet in de kou staan op zulke momenten.
Sonja en ik kijken elkaar eventjes aan, met zo’n ondeugende blik en gaan dan eigenlijk maar gewoon verder waar we gebleven waren. Marilyn slaapt nog vredig en Sofie heeft ons al zo vaak naakt gezien. ‘Heb ik de voordeur eigenlijk wel goed dichtgedaan?’, bedenk ik me nog eventjes voordat Sonja mijn gezicht resoluut tussen haar hete romige dijen begraaft.
Lang kan Sofie dit natuurlijk niet aanzien en wil meedoen. Als ze naakt is, zie ik dat haar lichaam bedekt is met vegen lippenstift. Van Della, haar stuntdouble natuurlijk.

“Geen wonder dat Belinda kwaad is. Heel je kont zit vol lippenstift”, zeg ik. Sofie bloost en zucht als Sonja haar grote stevige borsten begint te bespelen. Marilyn begint wat kickjes te geven en voordat ze echt wakker wordt, verplaatsen we ons seksfeestje snel naar woonkamer. Binnen no-time liggen we nu echt kreunend elkaars kutjes uit te likken en alle andere lichaamsdelen te verwennen. Op de achtergrond hoor ik Marilyn op de babyfoon. Maar zolang ze nog niet echt wakker is, ga ik nog wel even door, hihihi. Dan voel ik de toch door de kamer trekken als de deur van de woonkamer wordt geopend. “Bellen we niet meer aan”, zegt Sonja boos. Ik haal mijn hoofd uit Sofie’s schoot en kijk achterom. Belinda! “De deur stond open”, zegt ze nijdig en draait zich weer om. Ik had de deur dus inderdaad niet goed dichtgedaan. Ik vermoedde het al, maar de heerlijk geurende schoot van mijn vrouw had me er naderhand teveel van afgeleid.
“Blijf maar hier!”, roept Belinda nu nog bozer, draait zich om en stormt het huis uit. Met een luide knal slaat de deur achter haar dicht. Dit keer zit die ten minste echt wel dicht…

Een beetje vertwijfeld kijken we elkaar aan. De sfeer is wel veranderd, te meer nog doordat Marilyn door de hard dichtslaande voordeur wakker is geworden. T’is nu net alsof we met z’n drietjes in de tekst van VOF de Kunst zitten verwerkt. Ze vraagt of er nog cola is…
“Nou, kennelijk heeft Belinda ook wel een kleine terugval in haar anger management gehad, zo te zien aan je oog”, is het enige dat ik nog ongemakkelijk weet uit te brengen, terwijl ik de jengelende Marilyn aan mijn borst leg. Sofie neemt alle schuld op zich en geeft toe dat ze fout is geweest door vreemd te gaan. “Nee, onzin. Het ging juist zo goed tussen jullie. Zelf met andere vrouwen in jouw leven. Of misschien juist wel daarom?”, probeer ik haar gerust te stellen. “Ja, Belin weet hou jij inmiddels bent en waar je behoefte aan hebt. En ze weet bovendien hoe Sjoukje en ik zijn. En ze heeft er nooit een probleem van gemaakt, dus waarom nu wel?”, voel ik me gesteund door Sonja’s wijze opmerkingen.
“Misschien heeft ze last van postnatale depressie of zo?”, opper ik voorzichtig. Ik heb er wel eens van gehoord. Het zou toch kunnen?
Hoe dan ook, Belinda mag weer in rehab. Nou mogen. Ze heeft weinig keuze natuurlijk. Even had ik nog verwacht (of misschien alleen gehoopt?) dat Sofie de kids en Rosita over zou laten komen naar ons nestje en we daar als anderhalf gezien met twee nanny’s en drie baby’s zouden wonen. Maar Sofie geeft er toch de voorkeur aan om gewoon thuis te bivakkeren hun kinderen. En met Margot Robbie als Godmother voor je kinderen, die bijna dagelijks over de vloer “komt”, snap ik dat misschien ook wel. Zeker als je eigen vrouwtje achter slot en grendel zit. Het lichaam wil toch wat hè?

Dat Zoë en Juanita nu vrijwel iedere avond de hort op zijn, is inmiddels standaard geworden. En Juanita weet hoe ik over Zoë denk, want ze vertelt me net iets te gretig en te blij alle vunzige details van hun nachtelijke avontuurtjes. Het kreng. Nanny’s mogen gewoon niet te lekker zijn, helemaal niet goed voor ze, en niet voor de baby’s en al helemaal niet voor mij.
En waarom ik er dan juist weer zo’n punt van moet maken dat ik niet als eerste wordt uitgekozen door iemand als Zoë Saldana? Geen idee. Wist ik het maar! Zal wel iets van kinderlijke jaloezie zijn of zijn. Ondanks dat je vrijwel de hele wereld kan krijgen, lijkt juist datgene wat je niet kan krijgen toch veel interessanter te zijn.

“Zouden we anders eens een keertje partnerruil aan Soof en Belinda voor moeten stellen?”, vraagt Sonja me op een avond na de opnames. Ze is inmiddels wat beter gewend aan de lange intensieve dagen en valt ten minste niet meteen als een blok in slaap als ze het bed of de bank ziet. We kunnen dus eindelijk eens een serieus gesprek voeren. Al had ik niet van te voren kunnen bedenken dat dit het onderwerp zou zijn. Zeker niet vanuit haar perspectief. Van mij kan je zoiets misschien nog wel verwachten, maar niet uit Sonja’s mond. “Wil je van me af of zo?”, lach ik terug.
“Nee natuurlijk niet”, bijt ze meteen van zich af, “maar als Belinda terugvallen blijft houden, kan dat misschien wel een mogelijkheid zijn. Al is het maar om te proberen. Je weet zelf ook dat ze eigenlijk best wel graag eens met een ander zou willen, maar ik denk dat ze zich gewoon wat onzeker komt. Komt natuurlijk wel vaker voor bij vrouwen die net een kindje ter wereld hebben gebracht”, legt Sonja uit. Verdomme, waarom is die schat toch zo idioot wijs??? Ik zou ook wel eens een steentje bij willen dragen in het aandragen van goede voorstellen, maar zoals Sonja het kan…. Pfoe… dan heb ik nog een hele lange weg te gaan hoor.
“Maar hoezo dan partnerruil? Kunnen we niet gewoon een hoertje optrommelen voor d’r dan?”, vraag ik. “Nee joh, daar is Belinda nu veel te onzeker voor denk ik. Die wil iets herkenbaars. En verandering van spijs doet eten”, zegt ze. En daar heeft ze natuurlijk wel gelijk in. “Na jah… Belinda en ik konden het wel heeel erg goed met elkaar vinden tijdens onze zwangerschap…”, grinnik ik tegen Sonja, “zelfs toen ze in rehab zat, hihihi”. “Dat is precies wat ik bedoel”, lacht Sonja. “Ze is er niet vies van hoor. En vroeger al helemaal niet, toen ze het ook nog “gewoon” met mannen deed. Ze lustte er juist wel pap van. Maar sinds Sofie is ze wel veranderd. En nu sinds de zwangerschap nog meer lijkt het wel”, zucht ze. Ik denk eventjes na. “Maar hoe zie je je dat dan voor je? Moet ik dan met de kids intrekken bij Belin? Of blijf ik hier en trekt Soof bij me in of zo?”, vraag ik haar, eigenlijk best wel nieuwsgieriger dan verwacht. “Nee, Belinda is mijn beste vriendin. Buiten jou dan. Dus ik vind het mijn taak om me op haar te richten. En jij kan dan gewoon hier blijven, met Soof”, offert Sonja zich op. En wat een opoffering is dat dan toch weer zeg. Als Belinda wel de goeie bui heeft, is het echt een wereldwijf, zowel in bed als daar buiten. Dat weet ik inmiddels zelf maar al te goed, hihihi.
“Maar wat doen we als Soof en Belinda daar niet voor in zijn, voor partnerruil? Want het kan natuurlijk ook een vervelende consequentie inhouden, kan ik me indenken… En hoe lang gaan we dat dan doen? Want ik vind ze allebei geweldig hoor. Maar wel voor slechts een paar dagen. Ik ben per slot van rekening niet voor niks op jou gevallen. Ik wil echt niet te lang zonder jou hoor schat”, zucht ik. “Misschien moeten we daar ook strikte regels over bespreken met elkaar”, knikt Sonja.

“Kom hier en laat mij u beminnen mijn koningin”, grinnik ik tegen Sonja, trek haar tegen me aan en begin haar hartstochtelijk te tongzoenen. En zolang Marilyn nog even slaapt, nemen we het ervan. En elkaar…

Na afloop van weer zo'n oervervelende sessie met dr. Ruth, nurse Nazi en mijn mede gevangenen, sorry patiënten, neemt dr. Ruth me even apart. "You are a agent, not?" Ik knik. Wat nu weer? Heeft ze een neefje dat kan kunstfluiten op zijn tenen of een tante die in hogere sferen kan communiceren met oudoom Jacques in het Hiernamaals? "Eh...I...we...Hildegard and I have a band and Debbie your mother in law, joined it as a singer and she is great and now we are looking for a gig..." Ik heb moeite om niet in lachen uit te barsten. Dr. Ruth als musicus and nurse Nazi als haar gitarist? "And are you playing, punk music?" raad ik. "Yes," zegt dr. Ruth enthousiast. "Our name is Freud's Motherfuckers. I play the drums, Hildegard the lead guitar and Nicolas the bass guitar." Ik slik, ze meent het echt. Zuchtend loop ik mee naar de oude garage achter de kliniek. Daar staat Hildegard in strak leer met een enorme Fender Telecaster rond haar nek. Een lang mager meisje met acnee pukkels en een bloempotkapsel bedient een basgitaar en mijn schoonmoeder staat in een kek leren rokje, netkousen en een gescheurd t-shirt achter de microfoon. Haar kapsel ziet er uit alsof ze net haar vingers in het stopcontact heeft gestoken, waarna het alle kanten is op gaan staan. Mijn mond valt open, zeker als dr. Ruth zich omkleed in een van veiligheidsspelden aan elkaar hangend jurk die overal is gescheurd en plaats neemt achter een drumstel. Ze tikt af en het klinkt alsof zojuist de bazuinen van het laatste oordeel zijn afgegaan. Wat een kelere herrie! En dan doet Deb haar mond open. "I tell you I am dirty whore, fuck all day and I want more.." Waarna de andere groepsleden mee brullen, "more, more, mooore!" "I fuck every girl I see, and no one can compete with me!" gaat Deb door. Ik merk dat ik met mijn voet sta mee te tikken. De dames hebben talent en mijn schoonmoeder bezingt duidelijk haar eigen leven. Wat een tekst. "Whom I fucked is hurt for life, like you are pludging in a knife...Goz' I am the fucker, the lesbian fucker, no one comes out of here alive!" Debbie en Hildegard staan te kronkelen alsof ze 1000 volt door hun lichamen krijgen. Dr. Ruth ramt als een bezetene over de drumkit en Nicolas staat stoïcijns te bassen alsof alles langs haar heen gaat. Ze zijn geweldig...wat een act. Nooit gedacht dat mijn schoonmoeder zo'm muzikaal talent was.

"Dames, dames," schreeuw ik boven de opzwepende muziek uit, "stop maar, dit is geweldig, hoe heet dit nummer." "The Lesbian fucker," zegt Debbie trots, "de tekst is van mij." "Ik dacht al zoiets..." zeg ik. "We veranderen er niks aan. Dat betekent dat het nummer niet gedraaid wordt op de radio, maar geen grotere publiciteit als een boycot. Ik laat jullie een contract tekenen bij de agency van Soof en mij en ik zoek een platenmaatschappij. Morgen treden jullie op in Punk Heaven, de nieuwe club die neo Punkacts laat zien. Dr. Ruth gilt enthousiast, net als Deb en Hildegard. Alleen Nathan blijft koel. "Ik moet wel gelijk ontslagen worden uit de kliniek," roep ik, anders kan ik niks doen. Dr. Ruth rent naar haar kantoortje en ik zeg tegen Debbie. "Waarom heb je nooit verteld dat je zo goed kunt zingen en dichten?" "Ik wist het ook niet," zegt Deb, "maar toen ik klaarkwam bij Hildegard sprong er een ruit in de slaapkamer nadat ik zo gilde." Dr. Ruth komt al aan met de ontslagpapieren. Ik storm de kliniek uit en roep nog, "blijf oefenen, hoor, morgen zijn jullie in de punk hemel." Ik bel Sofie en roep, "kom hier schat en neem een standaardcontractje mee, ik heb een sensationele act ontdekt en je moeder doet er in mee!" Vervolgens bel ik Timmy van Rat Records, en schreeuw, "ik heb een nieuwe act voor je..." Timmy is er binnen drie minuten. Als Freud's Motherfuckers nogmaals "The Lesbian Fuckers" speelt, wordt ook hij omver geblazen. "Sensational," schreeuwt hij, "a new Punk sensation and what a leadsinger," hijgt hij met een blik op de enorme koplampen van mijn schoonmoeder. "She a lesbian," zeg ik, waarop Timmy grijnst en zegt dat geweldig is voor het imago van de band.

De zelfde middag zitten we in de studio en bekijkt Soof nog een keer het contract. "Wat doe je?" vraag ik. "Kijken of ze wel echt getekend hebben en niet een kruisje hebben gezet," zegt mijn altijd alerte grote liefde. Soof is minder te spreken over The Lesbian Fucker dan ik en Timmy, maar begrijpt het potentieel. "Vanavond staan ze in Punk Heaven," roep ik, "Core Rotten was laaiend enthousiast." Core Rotten is de eigenaar die eigenlijk Jonathan Stone heet, maar dat is geen naam voor een punkclubeigenaar. "Wat een tyfus herrie," zegt Sofie afkeurend. "Ik wist niet dat mijn moeder van punk houdt." Ik lach. "Meisje," zeg ik, "ik ben blij dat je blauwe oog toch nog naar iets moois heeft geleid. Soof kijkt met walging naar haar moeder, wiens tieten bijna uit haar gescheurde t-shirts hangen en haar middelvinger opsteekt naar alle aanwezigen.

(Even voor alle duidelijkheid, een deel van de gesproken teksten was niet in het Engels, maar dat kwam omdat halverwege de ondertiteling weer eens was uitgevallen, onze excuses aan de kijkers)

Belinda verveelt zich stierlijk in de rehab en ik ga iedere dag op bezoek.
Ondanks mijn blauw oog, wat grappig genoeg perfect past, in mijn rol als heroinehoertje, mis ik mijn grote liefde. Zij mist Margot en Robbie als een echte mama . Ze is een echte lieve zorgzame moeder, alleen soms met een randje. Een grote mond met een klein hartje wat zo groot is dat ik er makkelijk in pas. Mijn dubbel, Delia is ook betrapt, en heeft ook ruzie gehad met haar man. Die wilde ook meppen, alleen loopt hij nu met een blauw oog, en is het huis uit gezet. Delia is sterk en heeft hem neergemept.

Hoe geil ik de laatste tijd ook ben, ik heb geen sex meer gehad met haar en we nemen onze rollen bloedserieus, tot de tevredenheid van Sonja. Sonja is de ster vindt ik. Hoe zij alles voorbereid stuurt en leid is knap. Heel knap en ik vind haar enorm sexy in deze rol. Sjoukje steelt natuurlijk de show met haar looks en onbeschrijfelijke voorkomen. Ik glijd al weer bijna van mijn krukje af wanneer ze weer eens “cut” zegt. Los van wat scheersessies heb ik eigenlijk nooit echt gevrijd met Sonja en zou ook niet de hartsvriendin van Belinda willen verleiden tot meer. Haar blikken richting mij lijken anders dan eerst en moet inwendig blozen.

Maar mijn lichaam voelt iets heel anders. Het kriebelt en tintelt. Ik voel mijn tepels vol van opwinding door de dunne stof prikken. De dag zit er gelukkig op en ik haast mijzelf naar Belinda met een contract. Die heeft zelfs in rehab talent ontdekt. Wat schets mijn verbazing dat mijn moeder in een superordinair T shirt met veiligheidspelden op een soort podium staat te zingen. Nou eerder krijsen. Vreselijk maar niet vals gelukkig. Het leren rokje is zo kort dat haar poes maar net bedekt is als doet ze het erom zich te tonen. Ik weet dat ik dit nooit zou durven maar heb toch bewondering voor haar en het eind mij nog eens extra op.

Belinda springt mij om de hals en kust als een blij kind. Dit is mijn vrouw ten voeten uit. Talent ontdekken, geld eraan verdienen en zo blij als een kind zijn. Met een beetje geluk sex met mij al is dat in de kliniek bijna onmogelijk. We kussen wel herl hartstochtrlijk rn ze ruikt even aan me. “Je bent geil he”! Ik knik volmondig ja. Belinda wordt tot mijn verbazing al ontslagen en vermoed dat dit alles te maken heeft met dit bandje. De komende optredens etc. Ik ben al lang blij dat ze weer naar huis komt. Ik en de kinderen missen haar enorm.

Die gestapozuster blijkt getemd te zijn door mams en daar “zingt” ze ook over. Ik herken wel enkele escapades van haar en zie ook een boek verschijnen. Eerst dit. Efficiëntie is belangrijk in deze en controleer twee keer of de dames in kwestie juist getekend hebben. Mam is de slimste van alle en heeft haar percentages naar beneden geschroefd. “De rest” krijgen de kinderen beloofd ze mij.

Als de zangsessie om mij te overtuigen voorbij is is mams en frau Flick spoorloos. Ergens achter in een kamertje vindt ik frau Flick uitgewrongen terug. Mijn moeders handtekening, all over.

Als ze mij ziet smeekt ze niet weer aub. Ik moet lachen hoe poeslief ze nu is en sleur Belinda mee in de auto. Je mag mee naar huis maar de volgende keer dat je mij weer slaat krijg je spijt ervan. Ik heb les van Delia gekregen en kan nu van mij af slaan. Dus je bent gewaarschuwd dame. Nauwelijks binnen is Juanita klaar met de kids en bied zich wulps aan tot ze Belinda ziet staan. “Oh sorry miss Belinda, en val ik weer door de mand. “Ik moest wat”, en mijn schat gromt even, maar sleurt mij mee naar de slaapkamer om goedmaaksex te hebben.

Ik ben zo geil van de draaidag en bestorm Belinda zoals mijn moeder ook kan zijn. Na een anderhalf uur geef ik het stokje over. “Zo”, nu heb ik mijn gram gehaald schatje, en nu jij. Belinda puft en hijgt nog na, je lijkt steeds meer op je moeder en wil mijn borsten bestijgen. De deur van de slaapkamer gaat ineens open. Sonja en Sjoukje staan ongegeneerd te kijken.

“Wij hebben een voorstel waar we met jullie over willen praten!” “Nu”? hijgt Belinda nog na. Haar haren piekt alle kanten uit en kreunt bij iedere kleine beweging. “Ja nu “ alsjeblieft.

Loom komen we overeind en zie hoe begerig zowel Sjoukje als Sonja kijken. Ik doe een zijde kimono aan die zo dun is dat alles zichtbaar is en Belinda megasexy vindt.

Sonja neemt het woord.

Als Sjouk en ik lekker seks hebben gehad, begint onze kleine spruit weer te halen. Ongelooflijk wat een dwingelandje is het toch. We staan op en met de nodige routine koppelt mijn vrouw de baby aan de borst en zoek ik de pampers op. Na het voederen, deponeer ik weer een poepluier in de vuilnisboek en voorzie mijn dochter van een schoon pampertje. Onderwijl bespreken we de regels rond de tijdelijke partnerruil met Belinda en Soof. "We doen het gewoon eerst drie dagen," stel ik voor, "ik ga tijdelijk een paar dagen bij Belinda wonen en jij krijgt Sofie, dan hoeven de kinderen ook niet te verkassen." Sjoukje denkt even na. "Twee dagen," antwoordt ze, "langer kan ik je niet missen." "Deal," zeg ik. We besluiten om maar tegelijk naar onze vriendinnen te rijden en Marilyn mee te nemen. In de auto zet ik de autoradio aan, terwijl Sjoukje rijdt. Mijn adem wordt bijna afgesneden door de Derde Wereldoorlog die uit de radio klinkt. Ik strek mijn hand uit naar de volumeknop als de stem van de DJ opklinkt. "And that were Freud's Motherfuckers with Lesbian eh..Lover," klinkt de man, "the new punksensation from LA..." "Wat een kelere muziek," zegt Sjoukje. Ik knik en zoek een ander station.

Bij het huis van onze vriendinnen heerst een merkwaardige stilte. Als blijkt dat er niemand reageert op ons bellen, duw ik tegen de deur. Die blijkt gewoon open. We horen een enorm gehijg en lopen naar de bron van het geluid. De slaapkamer. Ik doe resoluut open en zie Belin en Soof naakt op elkaar liggen. "Wij hebben een voorstel waar we met jullie over willen praten!” zeg ik. “Nu”? hijgt Belinda nog na. “Ja nu, alsjeblieft," zeg ik. We kijken toch begerig toe hoe onze naakte vriendinen overeind komen en een kimono aan doen. Die van Soof is zo dun dan haar enorme tieten zich scherp af tekenen in de zijde. In de huiskamer zet Belinda de tv aan. "Even kijken hoe het met de band van mijn schoonmoeder staat..." Onderwijl checkt ze haar telefoon. "Ze staan op nummer 20," schreeuwt ze, "het was inderdaad toch een goed idee van je om The Lesbian fucker te veranderen in Lesbian lover." Op de tv zien we vier dames in leer, t-shirts en voorzien van veiligheidsspelden hetzelfde nummer zingen dat we in de auto hoorden. "Oh maar dat is Debbie!" schreeuwt Sjoukje over de herrie heen. "Ja, dat is mijn moeder," zucht Soof. "Wat doet die nu in een punkband?" vraag ik verbaasd. "Mijn schoonmoeder hoeft op haar bedrijfje bijna niets meer te doen," lacht Belinda, "al haar werknemers kunnen die nieuwe AI producten met hun ogen dicht maken, dus ze heeft ineens zeeën van tijd. En toen ontdekte ze dat ze kan zingen en teksten schrijven." "Nou ja, zingen," zucht Soof weer, "krijsen." "Zeur niet zo," grijnst Belinda, "die band is goud. Neopunk is hartstikke in en punkers zingen nu eenmaal zo, dat hoort er bij." Soof pakt de afstandsbediening en legt haar moeder en de band het zwijgen op. "We hebben gasten," snibt ze. "Oh ja," zegt Belinda, "wat moeten jullie nu weer?"

"Dus," zegt Belinda nadat ik ben uitgesproken, "jij wil twee dagen met mij hier neuken en Soof gaat dan twee dagen bij Sjoukje liggen krikken. Maar waarom in godsnaam?" Ik leg uit wat ik ook aan Sjoukje probeerde uit te leggen en Belinda kijkt me aan alsof ze water ziet branden. Soof daarentegen lijkt er wel wat voor te voelen. "We kunnen het toch proberen?" zegt ze, "ik bedoel, je bent inderdaad jaloers omdat je zo onzeker bent en als je het een paar keer met je beste vriendin doet, voelt dat niet zo ongemakkelijk als met een hoertje..." We kijken alle drie naar Belinda, die ons wantrouwig aanstaart. "Hum...vreemd voorstel...en ik onzeker? Hoewel dr. Ruth zei ook al zo iets, dat ik van nature verlegen en onzeker ben en om die reden zo jaloers als de pest, en gewelddadig. Dus het is een experiment?" "Ja," zeg ik, "voor twee dagen..." "Goed," zegt Belinda, "we doen het. Komend weekend?" Sjoukje en ik knikken. Maar dan gaan er meerdere telefoons tegelijk af. "Yes," schreeuwt Belinda, "who? Oh hi James, tonight? No problem I'll be there with the leadsinger!" Ze verbreekt de verbinding en pakt het volgende toestel. "Soof, noteer even, Debbie moet mee naar de Late Late Show met James Corden voor een interview. Laat haar die leren jurk met die inkijk aantrekken...Oh hi Jadine...tomorrow in The Clockwork? Sorry hun, maybe next week..." Soof haalt haar schouders op. "Het is afgesproken, hoor, we zien elkaar in het weekend. Wel spannend hoor!"