Deel 6: Uitdagen

De ochtend na mijn voetbalwedstrijd in Nijmegen werd ik wakker met een vreemd gevoel van onwerkelijkheid. Toen ik bij mijn bewustzijn kwam, wist ik dat er iets gebeurd was, maar ik wist niet meteen wat. Langzaam begon ik me de gebeurtenissen van de vorige avond te herinneren en ik voelde me als door de bliksem getroffen door wat er was gebeurd. Ik kon het gewoon niet geloven, het leek wel een droom. In feite was het ook een droom geweest, min of meer tenminste.

Toen ik terug dacht aan die heerlijke ervaring om afgetrokken te worden door onze buurvrouw Caroline, terwijl ik zoog aan haar tepel, werd ik meteen weer geil en ik moest mij wel masturberen. Ik verbeeldde mij hoe heerlijk het gevoeld had om die opgezwollen tepel tussen mijn lippen te hebben en eraan te sabbelen met mijn tong, terwijl de buurvrouw mij zo heerlijk aftrok. Maar mijn eigen moeder had wel alles gezien!

Al mijn moed bij elkaar rapend liep ik naar beneden met de bedoeling om ontbijt te krijgen. Ik zag mijn vader voor onze voordeur praten met onze buurman, de man van Caroline. Aan de ene kant hoopte ik dat mijn moeder in de keuken zou zijn, aan de andere kant was ik er bang voor om haar onder ogen te komen.

En daar was ze inderdaad, gekleed in een strakke korte rok met een mooie zijden blouse er boven. Ze had een schort voor en was met een groot slagersmes een komkommers aan het snijden. Toen ik langs haar heen liep zei ze niets, ze negeerde mij compleet. Ik zei, "Hallo mams," maar er kwam geen antwoord. Na een paar seconden probeerde ik het opnieuw, "Hoi, moeder. Goedemorgen?"

"Jij slijmerige, perverse sekskakkerlak," siste ze, en het venijn in haar stem was nog scherper dan het grote mes dat ze vaardig hanteerde. Voordat ik iets kon zeggen, ging ze al verder. "Weet je wel wat je gedaan hebt, gisteravond? Weet je het nog? Verdwijn uit mijn ogen! Onmiddellijk!" Haar stem duldde gewoon geen tegenspraak.

"Shit!" mompelde ik in mezelf terwijl ik de keuken uitging en de trap opliep naar mijn slaapkamer. Eenmaal binnen, deed ik de deur dicht en ging op mijn bed liggen. Ik voelde me ellendig. De hele zaak was een grote puinhoop geworden en ik wist niet wat ik moest doen. Terwijl ik treurend op mijn bed lag, hoorde ik een klop op mijn deur, en mijn moeder stapte binnen. Ze kwam naast mijn bed staan, en de tranen sprongen in haar ogen.

"Het spijt, Tommie! Het was echt niet mijn bedoeling om zo tegen je uit te varen. Echt, ik ben niet boos op jou! Het is echt niet jouw schuld wat er gebeurde gisteravond. Het is gewoon verschrikkelijk wat die geile Caroline jou heeft aangedaan. Het was echt niet jouw schuld, hoor!" ze zei het vooral tegen zichzelf, terwijl ze met haar hand over mijn haren streelde. Ze boog zich voorover en plaatste haar volle lippen op de mijne en gaf mij een heerlijke kus, zoals ze mij er nog nooit één gegeven had.

"Vergeef je me, Tommie?" vroeg ze op haar allerliefst en ze trok haar hoofd omhoog, en keek me smachtend aan.

Ik voelde mijn erectie opzwellen en ik antwoordde: "Ja mams, maar het spijt mij ook," maar ik werd onderbroken door de luide stem van mijn vader aan de voet van de trap, die riep: "Hé, wat is er aan de hand? Tommie, lig jij nog steeds in bed? En Norma, het ruikt in de keuken alsof er iets in brand staat!"

"Oh shit!" riep moeder, en ze rende de kamer uit.

De rest van de dag zag ik mijn moeder niet meer. Ze was gaan winkelen en kwam pas laat in de middag thuis, net op tijd om eten klaar te maken. En ik had die avond een afspraak met mijn vriendinnetje, Dorien.

Tijdens de dienst op Zondagochtend, midden in de preek, verraste moeder mij door zachtjes haar hand op mijn knie te leggen en hem daar te houden, tot we weer op moesten staan om te zingen. Wat betekende dit? Gisteren gaf ze mij mijn eerste echte kus, en nu hield ze mijn knie vast? Misschien voelde ze zich schuldig over wat er gebeurd was, omdat ze zo gemeen tegen me was geweest, gisterochtend. Of zou het betekenen dat ze haar gedachten had veranderd en dat onze regels nu veranderd waren, zodat we elkaar aan mochten raken? Ik hoopte op het laatste, terwijl ik naar beneden keek, naar haar mooi gevormde benen gehuld in zwarte netnylons.

Tijdens die week had ik veel tijd om na te denken over wat mij was overkomen en ik kwam tot de conclusie dat ik inderdaad geluk had gehad. Ten eerste was mijn moeder de mooiste vrouw ter wereld en zij leerde mij hoe ik mijn seksuele behoeften kon bevredigen. Ik wist dat haar lessen misschien niet helemaal aanvaardbaar waren volgens de algemene fatsoensnormen, maar daar maakte ik mij geen zorgen over.

En ten tweede had ik geluk gehad op weg naar huis met dat voorval met onze buurvrouw. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik ooit aan een echte vrouwenborst had gezogen, voor zover ik mij nog herinnerde, natuurlijk. En ook de eerste keer dat iemand mij had afgetrokken. Niet veel jongens van mijn leeftijd konden mij dat nazeggen. Mijn enige spijt was dat het niet door mijn moeder zelf was gebeurd. Maar ik hoopte dat dit uiteindelijk ook nog wel eens zou gebeuren.

Wat ik niet wist, was dat moeder van plan was om wraak te nemen op buurvrouw Caroline. Tijdens de kerkdienst had ze al bedacht wat ze ging doen. Het kon wel even duren, maar ze kende haar vriendin heel goed en ze wist dat haar plannetje uiteindelijk zeker en vast zou werken.

Moeder en Caroline zagen elkaar minstens elke dag, en ze kletsten veel, via de telefoon of over de tuinheg. En dan waren er nog de vele keren dat ze samen thee of koffie dronken of samen gingen winkelen of naar de bowling gingen.

Op maandagavond ging de telefoon. Het was Caroline. Ik nam op en maar mijn moeder riep ze geen tijd had. "Zeg maar dat ik niet beschikbaar ben!" riep ze vanuit de keuken. De dagen daarna probeerde Caroline nog vaak om contact op te nemen met mijn moeder. Maar telkens had moeder een of ander excuus.

Op woensdagochtend kondigde mijn vader aan dat hij een hele week weg moest naar een vakbeurs in Duitsland. Mijn moeder was helemaal niet boos dat ze een hele week alleen met mij zou zijn. Ze was wel een beetje teleurgesteld dat ik op die vrijdagavond al een afspraak had, die ik niet kon afzeggen. Maar het gaf haar de tijd om haar plan voor Caroline op gang te brengen. Misschien zou, als die vrijdagavond voorbij was, haar jarenlange vriendschap met Caroline wel voorbij zijn. De tijd zou het leren.

Vader nam die vrijdagmiddag het vliegtuig vanaf Schiphol. Opgeruimd staat netjes, zei moeder tegen mij, eindelijk vrij. Caroline wist natuurlijk ook wel dat mijn vader weg was, omdat haar man en mijn vader goede vrienden waren. Direct toen mijn vader vertrokken was, belde Caroline al. Na een hele week van tamelijk botte weigeringen, besloot mijn moeder om deze keer het gesprek aan te nemen.

"Hallo met wie spreek ik?" zei ze beleefd.

"Hallo, Norma. Ik ben het, Caroline. Kan ik even met je praten?"

"Oh, hallo Caro," zei mijn moeder poeslief. "Natuurlijk, ik heb wel een paar minuten voor je. Wat is er?"

"Nou, ik heb de hele week al geprobeerd om je te pakken te krijgen."

"Ja, maar ik heb het altijd superdruk."

"Oh, Nou, wat ik wilde zeggen, ik wil je mijn excuses moet aanbieden voor wat er gebeurd is, afgelopen vrijdagavond. Ik weet niet wat mij ineens bezielde, maar ik was gewoon machteloos toen de dingen eenmaal begonnen. Ik heb er nu echt spijt van, Norma. Wil je me vergeven?"

"Ach, Caro. Ik begrijp je wel."

"Echt? Bedoelt je dat je niet meer boos op me bent?"

De opluchting in de stem van Caroline was precies wat mijn moeder wilde horen.

"Nu niet meer. Ik was eerst erg teleurgesteld in je, maar ik begrijp nu wel hoe het gebeurd is. De duivel was zeker in je gevaren, hè?" Moeder zei dat met een duidelijk spoor van sarcasme.

In haar opluchting hoorde Caroline dat niet. Ze liet haar stem een beetje zakken en zei op kokette toon: "Ik wil het graag weer goed maken met jou, Norma. Echt, dat wil ik. Nu je man er niet is, zullen we vanavond samen gaan bowlen? Dan kunnen we eens rustig met elkaar praten."

"Natuurlijk, waarom niet. En bovendien, het is best een saai weekje voor mij en dan kan ik wel een verzetje gebruiken."

"Ja, dat vind ik ook," zei Caroline enthousiast. "Dus we gaan vanavond samen bowlen, OK? "

"Ok dan, kom maar langs om acht uur. Tot straks, Caro!" En ze hing op.

Even dacht ik erover om mijn voetbaltraining over te slaan, maar dat was beneden mijn stand. Ik ging toch, maar ik kon bijna niet wachten tot het voorbij was. Daarna haastte ik mij naar huis. Het eten stond al op tafel en mijn moeder leek in een opperbeste stemming te zijn en ze had haar uitgaanskleren aan. Ik haastte me naar haar toe en wilde haar een lekkere kus geven, maar ze dook weg en zei: "Gedraag je, Tommie! Ga zitten en ga eten. Heb je vanavond afgesproken met Dorien?" Kennelijk waren onze regels nog steeds van kracht.

"Ja, maar U ziet er ook zo geweldig mooi uit. Hebt U soms ook een afspraakje, mams, voor vanavond?" grapte ik.

"Ja, nu je vader een tijdje weg is, kan ik dat eindelijk ook eens doen."

"Met wie dan, mams?" vroeg ik, en probeerde om geen jaloezie in mijn stem te leggen.

"Met wie, met wie? Niet met jou! Ben je nieuwsgierig soms?"

Moeder genoot duidelijk van de jaloerse uitdrukking op mijn gezicht.

"Ach, moeder, ik heb al een afspraak vanavond," kreunde ik wanhopig.

"Natuurlijk, en als je thuiskomt, dan zul je wel doodmoe zijn, hè?"

"Het zal wel laat worden, dat wel."

"Vertel eens, Tommie," zei mijn moeder op ernstige toon, "Is het jou al gelukt om Dorien eens lekker te neuken?"

"Mams!" Ik schrok er gewoon van.

"Nou, niet dus, hè? Maar je hebt toch al wel aan haar blote tieten gevoeld, of niet soms?"

"Hou op, mams, U weet best dat Dorien niet zo is," zei ik.

"Niet zo'n slet als ik, bedoel je?"

"Mam, in godsnaam, jij bent toch geen slet?"

"Oh ja, dat ben ik juist wél. En ik geniet er ook nog van!"

Ik wist daarop geen antwoord te geven en ze ging verder, "Nou, vertel mij eens! Heb je jouw hand al eens in haar bloesje gestopt om aan haar blote tieten te voelen? En, heeft ze net zulke sexy tepels als ik?"

Ik werd heel nerveus om haar op deze manier te horen praten, maar ze wist heel goed dat er, ondanks mijn verlegenheid, iets dik begon te worden tussen mijn benen.

"Ze heeft jouw piemel toch wel eens vastgepakt? Ze zal jou toch wel eens afgetrokken hebben, nietwaar?"

"Mams," zei ik geïrriteerd, "Zulke dingen doet Dorien niet. Ik heb het wel geprobeerd, maar ze laat niet eens toe dat ik mijn hand bovenop haar bloesje leg. Het enige dat wij ooit gedaan hebben is wat zoenen, echt!"

"Mijn arme schatje," zei ze spottend. "Je zult wel erg gefrustreerd zijn met zo'n plaaggeest. Krijg je nog wel een stijve, als je aan haar denkt?"

Ik had er nu schoon genoeg van, dus ik antwoordde: "Ik krijg alleen maar een stijve als ik aan jou denk, moeder. Wil je hem soms even zien? Ja?"

"Nu even niet, schatje. Wees maar een grote jongen en eet je bord leeg."

"U maakt het mij niet gemakkelijk, mams."

"Dat weet ik. Het spijt me. Ik probeer alleen maar om de boel hier een beetje op te vrolijken," zei ze sarcastisch.

"De boel een beetje op te geilen, denk ik eerder!" Dat was wel een leuke woordspeling, al zeg ik het zelf, en we lachten er beiden om.

"Ik moet nu weg," zei ik zodra ik het eten op had. "De film begint vroeg vanavond en ik wil niet te laat komen. Tot straks dan, als ik thuis kom!"

"Dag lieverd. Wees maar een lief klein jongetje voor Dorien, hoor. En bewaar ook nog wat voor je eenzame moeder, OK?" Ze lachte spottend.

Nadat ik Dorien had opgepikt liepen we naar de plaatselijke bioscoop, maar voordat we daar aankwamen, begon ze al te klagen over menstruatie pijnen. Ze voelde zich ziek en ze wilde terug naar haar huis en naar haar bed. Ze verontschuldigde zich overvloedig, maar ik vond het niet erg. Ik kon gewoon niet wachten om thuis te komen bij mijn moeder en dit was een meevaller. Hoera!

Ik bracht haar naar huis, wenste haar beterschap en liep snel terug naar mijn eigen huis. Ik nam de kortste route, via het donkere paadje aan de achterkant van ons huis. Normaal ging ik hier nooit langs, want het was pikkedonker daar, maar vanavond had ik echt haast.

Net toen ik achter ons huis kwam, zag ik onze buurvrouw Caroline naar buiten komen door haar achterdeur en door het poortje onze tuin naar binnen gaan. Ik had haar de hele week niet gezien en ik wist dat mijn moeder haar vermeed, dus ik vroeg mij af wat er aan de hand was. Iets maakte mij ongerust en ik bleef in het donker stil staan en keek toe hoe Caroline de achterdeur van ons huis binnenging.

Met een raar voorgevoel besloot ik om heel, heel rustig ons huis binnen te gaan. Misschien kon ik erachter te komen wat er precies gaande was. Mijn moeder was heel boos geweest op Caroline, vanwege de vorige vrijdagavond en ik was benieuwd hoe dit nu zou uitpakken. Heel voorzichtig deed ik de achterdeur open naar de keuken. Gelukkig had Caroline het licht in de keuken uitgedaan, zodat ik me geen zorgen hoefde te maken dat ik ontdekt zou worden.

Geluidloos sloot ik de deur achter mij. Ik hoorde stemmen in de woonkamer en ik vond een plekje op de gang tussen de keukendeur en een kast. Er was net genoeg ruimte om mij te verbergen en ik kon hun stemmen duidelijk verstaan.

Ik hoorde mijn moeder voorstellen om naar de studeerkamer te gaan. Ik raakte in paniek toen ik zag hoe ze door de gang liepen en de trap op gingen naar de studeerkamer, mijn moeder voorop, maar ze zag mij gelukkig niet. Ze opende de deur van de studeerkamer en ze gingen beiden naar binnen, zonder een woord te zeggen.

Dit is nog beter, dacht ik bij mijzelf. Nu kon ik op het balkon van mijn eigen slaapkamer gaan staan, van waaruit ik hun beiden niet alleen kon horen maar ook kon zien zonder zelf gezien te worden. Ik wachtte een paar minuten en sloop vervolgens op mijn tenen de trap op.

Toen ik boven kwam, waren hun stemmen duidelijk hoorbaar en ik hoorde mijn moeder zeggen: "God, Caroline, je ziet er absoluut prachtig uit, vanavond. Heb je dat echt allemaal voor mij gedaan?"

"Natuurlijk, schat. Voor wie zou ik anders zoveel moeite doen?" Er klonk een zweem van sarcasme in haar stem, net als vorige week bij de pizzeria, behalve dat haar humor nu niet zo voor de hand leek te liggen. Toen hoorde ik een zachte ruisen van wat leek op kleding die tegen elkaar schuurde en ik hoorde mijn moeder zeggen: "Voorzichtig, schatje. Ik wil mijn lippenstift niet bederven."

Wat zei ze daar nu? Het bloed bonkte in mijn hoofd. Wat voor de duivel was hier aan de hand? Ik was echt bang om me te bewegen, maar ik was ook benieuwd naar wat er gebeurde. Er viel even een stilte en toen hoorde ik het klokkende geluid van vloeistof en het geklingel van een fles tegen een glas.

"Proost, op ons tweeën, Caroline!" zei mijn moeder.

"En op deze mooie avond," hoorde ik onze buurvrouw antwoorden. Om de een of andere reden bonkte mijn hart in een hevig tempo, maar ik wist niet waarom.

Wat zou er gebeuren? Wie heeft een idee? Ik weet niet hoe het verder moet gaan...