Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Egbert
Datum: 21-07-2009 | Cijfer: 7.8 | Gelezen: 16614
Lengte: Lang | Leestijd: 26 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Gevangen,
Vervolg op: Eva - 1: In De Val
Gevangen
Toen Eva weer bij kwam merkte ze dat haar armen en benen niet meer gebonden waren. Ze kon haar mond gewoon bewegen en er zat niets meer voor haar ogen. Het was echter stikdonker, dus aan haar zicht had ze op het moment helemaal niets. Op de tast ontdekte ze dat ze nog steeds naakt was en er zat iets om haar nek, een soort band. Met haar handen tastte ze het ding af en voelde ze dat er een ketting aan was bevestigd. Voorzichtig stond ze op en volgde het geschakelde metaal. Het leidde naar een muur, waar het aan een dikke ring was bevestigd. Ze zat dus vastgeketend aan een muur, maar waar?
Plotseling hoorde ze iets kraken, het geluid van een luidspreker die tot leven kwam.
“Eva. Kun je me horen, Eva?” klonk een metalige stem uit een onzichtbare luidspreker.
Ze keek om zich heen om te bepalen waar het vandaan kwam.
“Ah, dat kun je. Goed zo.” ging de stem verder.
“Laat me gaan!” schreeuwde Eva.
“Ik was eigenlijk wat anders van plan. Luister: je bevindt je in een landhuis op een geheime locatie. Dit kamertje wordt je nieuwe thuis, hoewel je de mogelijkheid hebt om te verhuizen naar een betere plek, als je goed presteert. Snap je dat?”
“Ik wil naar huis.” zei Eva en zakte door haar knieën. Ze ging tegen de koude muur zitten en sloeg haar armen om haar benen.
“Je bent thuis, Eva. Je kamer is voorzien van microfoons, een luidspreker zoals je wel kunt horen en verscheidene videocamera's, met en zonder nachtzicht. Op het moment heb je alleen je halsband. In je kamer bevindt zich verder niets. Maar daar kun je verandering in brengen. Zou het niet fijn zijn om ergens op te kunnen zitten? Of een bed om op te slapen als je moe bent?”
Eva probeerde de stem te negeren, maar ze kon het niet laten onbewust te knikken.
“Dat dacht ik ook. Luister, Eva. Je hebt al kennis gemaakt met Ruud en Bas. Maar onze...vereniging bestaat uit veel meer mensen, mensen die allemaal maar wat graag van je diensten gebruik zouden willen maken. In ruil daarvoor zullen we je een leven geven waarbij je niets tekort komt. Behalve je vrijheid en contact met de buitenwereld. Je hoeft niet te antwoorden, je hebt geen keus. Het enige waarbij je wat in de melk te brokkelen hebt, is hoe je leven er hier uit zal zien. Presteer je beter, dan leef je beter.”
Gekraak maakte duidelijk dat de luidspreker werd afgesloten en Eva zat weer alleen in het donker. Het leek een eeuwigheid te duren voor er weer iets gebeurde. Een kiertje licht ontstond en werd breder. De deur van het vertrek ging open en twee silhouetten waren zichtbaar in de deuropening.
“Dag, Eva.” zei één van de personen.
Eva herkende meteen de stem van Ruud.
“Jij! Hufter! Laat me gaan, nu meteen.” gilde ze.
“Niet zo haastig, Eva. Je mag met ons mee. Dit is trouwens Harm.”
De andere silhouet zwaaide even, maar bleef stil. Snel daarna liepen de twee de kamer binnen en in een reflex dook Eva naar de wand.
“Blijf van me af.” zei ze hees van de zenuwen.
Ze kon niet zien hoe de mannen bewogen en voor ze het wist werd ze vast gegrepen door een paar sterke handen. Ze hoorde iets vlak achter haar hoog klikken en merkte dat de ketting aan haar halsband ineens bewoog. Na een paar seconden werd deze strak getrokken en zag ze weer een silhouet in de deuropening.
“Kom, meekomen. De handen die haar vast hielden dwongen haar overeind en duwden haar vooruit. De man in de deuropening trok aan de ketting, waardoor ze de kamer bijna uit struikelde.
Het licht in de gang verblindde haar even. Het leek wel alsof ze in een paleis was belandt. De vloer was bedekt met donkerrood, hoogpolig tapijt en aan de muur, die behangen was met een crèmekleurig behang, hingen grote schilderijen met afbeeldingen van naakte mensen, orgies en koppels die seks hadden. Nu zag ze ook dat de man die haar ketting vast had Harm moest zijn. Hij zag er veel vriendelijker uit dan Ruud en Bas en leek zelfs naar haar te glimlachen. Hij draaide zich om en trok haar achter zich aan door de hal. Na enkele deuren te zijn gepasseerd opende hij er een en ging haar voor, waarna hij haar naar binnen trok.
Ze stonden in een ruimte van zo'n tien bij tien meter, met in het midden een groot bad. Eromheen zag ze fonteinen, douches en wasbakken.
“Dit is de gezamenlijke badkamer.” zei Ruud die achter haar de ruimte in was gekomen.
Harm maakte haar ketting vast aan een ring in de vloer, die in het midden van de ruimte was bevestigd.
“Je kunt vanuit hier net overal aan komen, maar je kunt de deur niet uit.” zei Harm zonder haar aan te kijken.
“Alles is voorhanden, zeep, shampoo, conditioner, noem het maar op. Je hebt twee uur de tijd om je op te frissen. Het enige wat we van je verwachten is dat je jezelf overal wast en jezelf goed scheert.”
Zonder verder iets te zeggen verlieten de twee de ruimte weer. Eva zakte ineen en begon te snikken, wat over ging in luid huilen. Een klok aan de wand maakte haar uiteindelijk duidelijk dat ze een kwartier zo had gezeten. Ze besloot om van een uitzichtloze situatie maar het beste te maken en klom in het bad in het midden van de ruimte. Het water was heerlijk warm en om het bad heen stonden kastjes, waarin inderdaad alles stond wat ze maar nodig dacht te hebben. Een tijd lang verzorgde Eva zich alsof ze een koningin was en de tijd vloog voorbij. Ze lag nog steeds in het bad te soezen toen de deur open ging. Eva keek op en zag Harm binnen komen.
“Ben je klaar?” vroeg hij vriendelijk.
Loom van de warmte van het bad knikte Eva en stapte uit het warme water. Harm wierp haar een handdoek toe en wachtte geduldig tot ze zich had afgedroogd.
“Is er een föhn?”vroeg Eva.
“Ja, maar daar hebben we nu helaas geen tijd meer voor.”
Harm bekeek haar uitgebreid en gebaarde haar een paar keer om te draaien en haar armen omhoog te doen en haar benen te spreiden.
“Heel goed. Netjes glad, prachtig.” complimenteerde hij haar.
Hij liep op de ring in de vloer af en maakte de ketting los.
“Kom je mee?”
Gedwee volgde Eva hem de badkamer uit.
“Waar gaan we heen?” vroeg ze nieuwsgierig.
“Je gaat zo dadelijk je eerste privilege verdienen.”
“En wat is dat dan wel?”
“Licht op je kamer.” zei Harm terwijl hij omkeek. Hij had nog steeds die vriendelijke glimlach om zijn mond, alsof het de normaalste zaak van de wereld was, wat er aan de hand was.

De volgende ruimte die ze in gingen was donkerder. Het was er warm, maar de vloer onder Eva's voeten was koud. Het hele vertrek was in een rood schijnsel geworpen en in het midden stond een groot voorwerp wat iets weg had van een bed. Harm leidde haar er naartoe en gebood haar erop plaats te nemen. Het bed was gemaakt van zwart leer en aan de zijkanten hingen verscheidene ringen. Harm maakte Eva's ketting vast aan een ring waar normaal het hoofdeinde zou zijn.
“Zo,” zei hij. “Nu zijn we helemaal alleen. In deze ruimte zijn geen camera's of microfoons.”
“Wat gaan we doen?” vroeg Eva een beetje onzeker.
“Een heleboel. Eerst ga ik je mooi maken en daarna gaan we spelen.”
“Mooi maken?”
Harm knikte. Hij liep op een muurkast af en opende die. Op de planken in de kast stonden allerlei voorwerpen, waarvan hij er enkele uitnam. In zijn linkerhand had hij een doosje en in zijn rechter een paar instrumenten, stalen voorwerpen die eng glommen in het licht.
“Wat ga je daarmee doen?” vroeg Eva.
“Ik ga je een paar mooie piercings geven. Ga maar liggen, dan beginnen we.”
Eva bleef Harm een beetje wantrouwig aankijken terwijl ze voorzichtig ging liggen. Langzaam kwam hij op haar af en ging naast haar op het bed zitten.
“Het is het beste als ik je vast bind, anders kun je jezelf misschien bezeren terwijl ik bezig ben. Spreid je armen en je benen, dan maak ik ze vast aan de ringen.”
Het voorstel voorspelde niet veel goeds in Eva's hoofd, maar Harm's vriendelijke toon verzachtte haar oordeel en zonder veel omhaal spreidde ze haar armen en benen. Harm haalde wat touwen tevoorschijn en bond haar armen en benen vast aan de ringen en spande nog een paar touwen strak over haar torso.
“Zo,” zei Harm tevreden. “Nu kunnen we beginnen.”
Harm ging op zijn knieën boven Eva's buik zitten en boog voorover. Hij haalde een vlijmscherpe naald tevoorschijn en hield die tergend dicht bij haar linker tepel.
“Krijg ik geen verdoving?” vroeg Eva angstig.
Harm schudde zijn hoofd.
“Daarom heb ik je ook vastgebonden. Ik wil dat je alles voelt en wees alsjeblieft niet bang om te gillen, daar hou ik van.”
Ondertussen had Harm de naald tegen Eva's tepel gebracht en had hij hem nauwkeurig gericht. Met één felle beweging stootte hij door het zachte vlees. Eva voelde een enorme pijnscheut door haar tepel gaan. Haar ogen leken uit haar oogkassen te rollen en even kon ze niets uitbrengen. Een moment later begon ze luid te gillen en trok ze wild aan de touwen.
“Nee! Nee! Auw, auw! Dat doet pijn! Laat me gaan het doet pijn!” riep Eva met tranen in haar ogen.
Harm liet haar spartelen en genoot zichtbaar van haar lijden. Hij boog voorover en terwijl hij de naald terug trok, wat bij Eva weer aanvoelde als een zware electrische schok, likte hij over haar tepel en zoog er hard aan. Een van zijn handen gleed tussen haar benen en streelde haar clitoris. Eva voelde langzaam impulsen van genot tussen haar pijn doorschemeren en probeerde zich er op te concentreren. Ze kreunde onwillekeurig en wist niet of het kwam door de pijn of door Harm's behandeling. De verschillende gevoelens zaaiden verwarring in Eva's hoofd. Ze wist niet meer of ze moest kreunen of gillen. Hij zette de naald tegen de andere tepel aan en begon haar metee te vingeren zodra deze door het vlees was gedreven. Eva voelde zich alsof ze gek werd. Ze wist niet meer wat goed en slecht was, pijn en genot, boven en onder. De wereld duizelde voor haar als een smeltkroes van gevoelens en schokkend kwam ze klaar terwijl de pijn haar opvrat.
Harm maakte haar nieuwe juwelenverzameling af met piercings in haar clitoris en beide schaamlippen. Eva was dronken van het genot en verdwaasd van de pijn. Harm had in alle piercings ringen gedaan en trok er zachtjes aan terwijl Eva nahijgde met haar kin en wangen bedekt met speeksel en haar borsten en kruis met bloed.
“Nu we je zo mooi versierd hebben,” zei Harm uiteindelijk, “moesten we het maar eens gebruiken.”
Hij kwam terug met een teiltje water en een spons. Zacht en teder begon hij Eva af te sponsen. Het water was lauwwarm en ze was verbaasd dat de brute behandeling van net over gegaan was in zo'n vriendelijk gebaar. Harm bewerkte haar hele lichaam en na een paar tiental minuten was ze weer helemaal de oude, afgezien van haar nieuwe ringen. Ze glom van het water en begon weg te zakken in een ontspannen roes. Plotseling voelde ze iets kouds op haar borsten en tegen haar kruis. Eva opende haar ogen en zag drie metalen kabeltjes die aan het plafond hingen. Aan hun uiteinden zaken kleine haakjes. Harm haakte de kabels aan de ringen in haar tepels en clitoris. Vervolgens klikte hij ergens op en gingen de kabels langzaam omhoog, tot ze strak stonden. Tergend langzaam trokken ze haar tepels en clitoris omhoog. Eva's gevoel ging van ongemakkelijk naar pijnlijk binnen enkele seconden. Haar tepels leken van haar borsten gerukt te worden en haar clitoris werd tot een pijnlijke lengte uitgerekt. Ze gilde het weer uit en begon daarna stilletjes te huilen. Tranen biggelden over haar wangen. Harm kuste haar, maar ze trok zich net wat eerder weg. Dat dat een grote fout was, merkte ze toen de kabels lieten merken dat ze er waren en haar nog meer pijn bezorgden.
Harm kuste haar nogmaals en fluisterde zacht in haar oor: “Blijf stil liggen, anders maak je het alleen maar erger.”
Eva nam zijn woorden ter harte en probeerde zo stil mogelijk te liggen, terwijl de kabels pijnlijk aan haar nieuwe piercings trokken. Harm liep weer terug naar de muurkast waar hij eerder de piercings vandaan had gehaald. Hij koos een paar dildo's en pakte een tube glijmiddel van een plank. Eva merkte pas iets toen ze hem iets koud op haar schaamlippen en anus voelde smeren.
“Wat?” was het enige dat ze kon uitbrengen tussen de pijnscheuten door.
“Glijmiddel, dan gaat het gemakkelijker naar binnen.”antwoordde Harm.
Hij zette de punt van de grootste van de twee dildo's tegen Eva's vagina en liet hem langzaam naar binnen schuiven. Het gevaarte was zo dik als een vuist en Eva kreunde luid toen ze hem naar binnen voelde gaan. Het leek alsof ze in tweeën werd gespleten. Toen de dildo's haar volledig gevuld had, voelde ze dat er een uitsteeksel tegen haar clitoris stak. Ze hoorde een klik en de dildo begon zacht te zoemen en te trillen. Haar concentratie verschoof even van de pijn in haar tepels en clitoris naar het genot dat zich aandiende. Harm liet de tweede dildo in haar maagdelijke anus verdwijnen en Eva verkrampte toen de brede eikel bezit van haar sluitspier nam. Hoewel de tweede dildo in werkelijkheid veel kleiner was dan de eerste, leek het voor haar alsof hij levensgroot was en samen leken ze haar volledig te vullen. Harm klikte ook de tweede dildo aan, die op hetzelfde ritme als de eerste begon te trillen. Langzaam maar zeker werd Eva zich minder bewust van de pijn en steeds meer van de gevoelens in haar onderbuik. Harm klikte de dildo's enkele keren hoger en ze begonnen harder te trillen. Hoewel ze af en toe weer een enorme pijn door haar lichaam voelde razen als ze weer eens bewoog, viel dit in het niets bij het genot dat ze ervoer. De spanning bouwde zich geleidelijk in haar op, tot ze alles in haar samen voelde trekken. Luid kreunend kwam ze klaar en begon onder invloed van de nog steeds hard trillende dildo's spastische bewegingen te maken. Golven van genot en pijn overspoelden haar lichaam terwijl de dildo's haar orgasme verlengden en de strak getrokken kabels haar tepels en clitoris pijnigden. Eva kreunde en schreeuwde de wereld bij elkaar, terwijl genot en pijn in elkaar overgingen als een ziekmakende mix van impulsen. Langzaam zakte ze in elkaar, terwijl ze luid nahijgde.
“En, hoe vond je het?” vroeg Harm die naar haar had staan kijken.
“Ik. Het. Ik weet het niet.” stotterde Eva.
“Hoe voelde het?”
“Het deed pijn, maar het was ook heerlijk. Allebei door elkaar. Ik ben nog steeds enorm in de war.”
“Dat komt wel goed. Ik kan je nog meer van die ervaringen geven, als je geïnteresseerd bent.”
“Enorm, maar waarom ben je zo vriendelijk? Die andere gedragen zich als een stel eikels.”
“Ik doe vriendelijk omdat het geen meerwaarde heeft om je slecht te behandelen. Je kunt hier niet weg en als je me niet gehoorzaamd wordt je situatie er niet beter op. Jij realiseert je dat ook wel, neem ik aan. Maar ik wil het voor ons allebei zo aangenaam mogelijk maken, vandaar dat ik wat vriendelijker doe. Je hebt nog steeds geen enkele vrijheid en ik zal je op geen enkele manier sparen.”
“Maar je behandelt me niet als een stuk vee.”
“Precies. Ik ga je losmaken. Beloof je dat je niet moeilijk zult doen?”
“Beloofd.”
Harm begon haar langzaam los te maken en uiteindelijk stond Eva op.
“Dank je wel. Wat nu?”
“Nu wil ik wat plezier. Zou je voor me op je knieën willen gaan zitten?”
Eva klom van het bed en knielde voor hem neer. Hij liet zijn broek zakken, waardoor zijn stijve penis de ruimte kreeg, waar deze dankbaar gebruik van maakte. Eva begreep waar hij heen wilde en liet haar hand om zijn harde paal glijden. Zacht begon ze hem af te trekken en Harm kreunde van genot. Hij legde een hand op haar hoofd en leidde haar mond naar zijn eikel. Gewillig liet ze zich meevoeren en sloot haar lippen al zuigend om het puntje van zijn lid. Steeds verder zoog ze hem naar binnen en haar hand gleed naar zijn ballen, die ze begon te masseren.
“Oh, heerlijk.” kreunde Harm, terwijl hij de greep op haar hoofd verstevigde.
Eva liet een kreun horen ten teken dat zij ook genoot en begon hem daarna steviger te pijpen. Plotseling duwde Harm haar van zich af.
“Wacht even.”
Hij liep weer naar de muur kast toe en kwam terug met een ketting. Hij knielde tegenover haar en liet de ketting aan haar zien.
“Dit is een driewegsketting. Aan ieder uiteinde zit een klem en in het midden zitten een paar radertjes om de lengte van de kettingen aan te passen.”
Hij bevestigde twee klemmen aan Eva's tepels en de derde aan haar clitoris. Eva gilde toen hij de klemmen op haar tepels zette en schreeuwde het uit toen de derde op zijn plaats zat. De kettingen hingen vrij los.
“En nu gaan we ze een beetje aanspannen.” zei Harm terwijl hij aan een radertje begon te draaien. De kettingen tussen haar tepels spanden zich aan, tot ze helemaal strak stonden. Eva's borsten werden naar elkaar getrokken en haar tepels waren licht uitgerekt.
“En nu de onderste.” zei hij terwijl hij al begon te draaien.
Bij iedere slag gilde Eva. Terwijl de ketting die met haar clitoris verbonden was korter werd, werd haar clitoris verder uitgerekt. Tranen van pijn welden op in haar ogen en ze smeekte hem om op te houden. Toen hij klaar was kon ze zich amper nog recht houden. Ze zat een beetje voorover gebogen op haar knieën, om de spanning van de kettingen wat te verminderen. Harm liep weer naar de muurkast en kwam deze keer terug met een rietje.
“Je mag weer beginnen me te pijpen.”
Eva probeerde zich op te richten, maar de pijn hield haar tegen. Ze kwam niet helemaal bij zijn stijve penis, haar lippen gingen kort langs zijn eikel terwijl ze weer ineen dook. Ze voelde een gemene tik op haar rechterbil, gevolgd door eentje op haar linker. De pijn sneed door haar achterste en van schrik keek ze op, waardoor de kettingen weer aanspanden en ze ogenblikkelijk weer voorover boog.
“Auw, auw. Wat was dat?”
“Dat was ik, met dit rietje.” zei Harm, terwijl hij het rietje voor haar neus hield.
“Zolang je me pijpt laat ik je met rust, maar als je ophoudt, krijg je een flinke tik op je billen. Begrepen?”
Eva knikte.
Met pijn in haar tepels en clitoris reikte ze naar zijn eikel en wist deze uiteindelijk met haar lippen te omklemmen. Ze reikte naar voren om zijn penis dieper in haar mond te laten glijden, maar ze bewoog teveel en spande de ketting verder aan, waardoor haar clitoris uit werd gerekt. Een kreet van pijn dwong haar mond open en Harm's eikel glipte naar buiten. Het rietje zwiepte door de lucht en kwam fel terecht op Eva's billen. Links, rechts, links, rechts. Eva kon het niet zien, maar de rode striemen werden steeds veeltalliger op haar billen, die gloeiden van de mishandeling. Zolang ze zijn penis niet in haar mond had, bleef hij doorslaan.
“Ik zou doorwerken, Eva. Ik weet niet hoelang je dit nog vol kunt houden.”
Met iedere klap kromp Eva ineen terwijl ze naar Harm's stijve penis opkeek, die net buiten haar bereik was. Ze raapte haar moed samen en rekte zich uit. De pijn in haar tepels en clitoris was niet te harden en krijsend van pijn hapte ze naar de eikel die voor haar hing. Hijgend en kwijlend hield ze het topje van zijn penis in haar mond en deed verwoede pogingen hem verder naar binnen te zuigen. Harm was opgehouden haar te slaan, maar nu pas voelde ze hoeveel keer hij haar had geraakt en haar reactie was een stroom tranen en intens gesnik.
“Zal ik je helpen?” vroeg Harm lief.
“Hm hm.” antwoordde Eva met haar volle mond.
Ze wist niet wat hij bedoelde, maar ze nam aan dat het echt helpen was. Ze had het bij het verkeerde eind. Hij greep haar hoofd en sleurde haar mond over zijn penis heen en weer. Met woeste halen neukte hij haar in haar mond en iedere keer liet Eva een gedempte schreeuw van pijn horen terwijl de klemmen aan haar tepels en clitoris trokken. Tranen stroomden in grote getale langs haar wangen en haar hoofd werd rood van pijn, verdriet en een tekort aan zuurstof.
“Eigenlijk ben je nu zelf niets aan het doen, niet waar?” zei Harm quasi medelevend.
Hij liet het rietje weer op haar billen neer komen, dit keer harder en venijniger dan de vorige keer. Eva voelde de pijn door haar lichaam trekken en haar tranen en snikken ging over in janken. Met geopende mond schreeuwde ze om genade, woorden die onverstaanbaar werden gemaakt door de penis die haar mond verkrachtte. Een mengsel van speeksel en voorvocht sijpelde langs haar mondhoeken naar buiten, waar het zich vermengde met haar tranen. Plots stopte Harm met het bewegen van haar hoofd en kreunde hevig. Hij schokte een paar keer zacht en duwde Eva toen van zich af. Huilend viel ze op de grond en sperma vermengde zich met haar speeksel, dat aan haar wangen en kin kleefde. Ze krulde zich op tot een bal en ging door met huilen.
“ Goed gedaan, meisje,” zei Harm ontspannen, “ je mag trots op jezelf zijn.”
Vervolgens liep hij de kamer uit. Na wat wel een uur leek kwam Harm terug. Eva was ondertussen bedaard, maar haar ogen waren nog steeds rood van het huilen. Ze had ze klemmen van haar lichaam getrokken en die met kettingen en al in een hoek gesmeten. Harm zag het toen hij binnen kwam en schudde afkeurend zijn hoofd.
“ Zo ga je toch niet met andermans spullen om?”
Eva, angstig om weer gestraft te worden sprong op en spurtte op de kettingen af. Snel griste ze ze van de grond en hield ze voorzichtig in beide handen.
“Dat is beter. Ik wist trouwens niet dat ik je had gezegd dat je ze af mocht doen.”
“Ik, ik. Sorry, het deed pijn en ik was verdrietig,” verdedigde Eva zich.
Harm keek haar vragend aan.
“Zal ik ze weer terug op mijn lichaam zetten?” Vroeg Eva aarzelend.
“ Dat vind ik geen slecht idee,” antwoordde Harm, die al wat vrolijker leek.
Snel deed ze de klemmen terug op haar tepels en clitoris. Haar gezicht vertrok van pijn, maar ze dwong zichzelf geen geluid te maken.
“ Dank je wel,” zei Harm en Eva merkte dat de vriendelijke toon weer terug was in zijn stem.
“Ik breng je terug naar je kamer. Ik vind het wel genoeg voor vandaag.”
Harm nam haar bij de hand en trok haar de kamer uit. Door de snelle pas wipten Eva's borsten op en neer, waardoor de kettingen aan haar tepels en clitoris trok. Kreunend van de pijn onderging Eva de wandeling terug naar haar kamer, of eigenlijk: cel. Toen Harm de deur opende was de ruimte nog steeds pikzwart en de grond en de muren kaal, afgezien van de ring waar ze eerder deze dag aan vastgeketend was.
“Je wordt vannacht niet vastgezet, maar je mag de kettinkjes niet af doen,” zei Harm terwijl hij de deur achter haar sloot.
Enkele seconden later hoorde hij hem via de luidspreker in haar cel.
“En omdat je zo'n brave meid bent geweest...”
En spot in het plafond ging aan en baadde de ruimte in een fel wit licht.
“Over een uur gaat het licht uit. Morgenvroeg gaat het weer aan, zodra we dat wensen.”
Daarna was er niets meer. Eva zakte ineen om de spanning van de kettingen de houden. Het witte licht was bijna verblindend, maar dat hield haar niet tegen om na enkele ogenblikken uitgeput in slaap te vallen.
Lees verder: Eva - 3: Gebonden
Trefwoord(en): Gevangen, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...