Graag wil ik eerst een misverstand uit de wereld helpen. Door correspondentie met een van mijn lezers, bleek dat ik niet de enige Jessica ben die verhalen op deze site zet.
Daarom zal ik me in deel 4 Jessica II noemen. Ik heb tot nu toe alleen de voorafgaande drie delen van Run & Hit geschreven. Alle overige verhalen zijn van de andere Jessica.
Jessica: mijn excuses aan jou maar ik wist het echt niet.

Ik ga nu even terug in de tijd. Ik woon pas bij Yvonne de Vries die me woonruimte heeft aangeboden. Dit in ruil voor periodiek medisch onderzoek dat ik bij haar moet ondergaan in het kader van een researchproject.
Drie dagen na mijn intrek bij haar klopt ze bij mij aan: of ik die avond tijd heb voor een eerste onderzoek.
Ik ben een beetje verrast. Zo vlug al; Yvonne laat er geen gras over groeien.
“Je mag als je straks naar beneden komt, alvast wel in de wachtkamer gaan zitten” zegt ze. “Ik heb dan nog één patiënt op avondafspraak en daarna ben jij aan de beurt. Kom maar in je bh en je broekje, meer hoef je voor het onderzoek niet aan.

Tegen de tijd van mijn afspraak (half 9) trek ik mijn topje, jeans en slippers uit en ga op blote voeten de trap af naar de wachtkamer. Idiote gewaarwording: hoewel ik Yvonne al een aantal dagen ken, heb ik toch het idee dat ik hier zit te wachten tot ik bij de dokter aan de beurt ben en dat is in feite natuurlijk ook zo.
Het verschil is dat ik nu vrijwel in mijn blootje in de wachtkamer zit. Dat geeft me een onbeschermd gevoel hoewel ik hier op bekend terrein ben en ook niet bloter dan in bikini op het strand.
Dan gaat de deur van de wachtkamer open en komt niet Yvonne binnen maar een wildvreemde man.
Onwillekeurig sla ik mijn armen over mijn borsten en buig mijn bovenlichaam over mijn benen heen.
Dan pas kijk ik op naar de man en ik zie dat hij jong is en ontzettend aantrekkelijk.
“Excuses juffrouw,” zegt hij, “ik heb mijn tas hier laten liggen, maar als ik had geweten dat u….”
Ik onderbreek hem door te zeggen dat hij absoluut niet kon weten dat er zo laat nog iemand in de wachtkamer zou zitten en na nog meer beleefdheidsuitwisselingen pakt hij zijn tas en gaat de deur uit.
Dan gaat de zoemer en nog een beetje natrillend van de pikante ontmoeting ga ik Yvonne’s spreekkamer binnen.
“Zo, ben je daar Jessica” zegt Yvonne een beetje plagerig, “weet je dat je op dit moment al met de eerste test bezig bent?”
En met die woorden doet ze mij de band van een bloeddrukmeter om mijn arm en zet op diezelfde arm haar stethoscoop.
“Hmmmm, je bloeddruk is aan de hoge kant meisje, was hij erg aantrekkelijk?”
En voor ik van mijn verbazing ben bekomen, legt Yvonne me uit dat er sprake is van een set-up: de jongeman blijkt een ouderejaars medisch student te zijn die door haar ‘ingehuurd’ is om mij te laten schrikken. Nou dat is gelukt en woedend zeg ik haar dat ook. En nu begrijp ik ook pas waarom ik zo nodig in mijn ondergoed in de wachtkamer moest gaan zitten: extra emotie toen de knappe student me bij zijn binnenkomst halfnaakt zag. Maar waarom dit alles?

Dat legt Yvonne me geduldig uit. Ze heeft willen meten wat schrik met mijn bloeddruk en hartfrequentie zou doen. Nou dat weet ze dan nu en ze schijnt er erg tevreden over te zijn.
Dan vraagt ze me of ik het goed vind dat de knappe student bij het verdere onderzoek aanwezig is.
Omdat Rick (zie deel 2 en 3) niet kan komen, heeft ze de ‘wachtkamer-student’ gevraagd hem te vervangen.
Ik vind het flauw om nee te zeggen en bovendien is hij om op te eten, dus zeg ik dat hij er bij mag zijn “ter lering en vermaak”.
Dat vindt Yvonne kennelijk een brutale opmerking want ze geeft me een klets op de achterkant van mijn broekje: “We zijn hier met serieuze zaken bezig, jongedame, dus ik tolereer geen suggestieve opmerkingen van jou ”.

Dan haalt ze haar nieuwe assistent op die kennelijk dicht in de buurt is gebleven.
“Jessica, dit is mijn assistent John van Velzen die me vanavond gaat helpen bij het onderzoek. Het is een leerproces voor hem dus ik wil dat je hem helpt door goed mee te werken en hem te laten doen wat hij moet doen”. En jij John, vergeet dat je een sexy jonge meid voor je neus hebt en concentreer je op de klus”.
Tjonge, Yvonne is als arts in functie echt een bitch en dat niet alleen voor mij maar kennelijk ook voor John.

Tijd om hierbij stil te staan heb ik echter niet want Yvonne vraagt me beleefd doch dringend nu mijn bh en broekje uit te doen.
Dat doe ik gehoorzaam en binnen een halve minuut sta ik poedelnaakt voor mijn beide onderzoekers.
Yvonne heeft het allemaal wel eens vaker gezien: een stel meidentieten, een poesje met een toefje haar erboven en een appelkontje. Dat is wat ze tegen John zegt die ‘het’ in tegendeel kennelijk nog niet al te vaak heeft gezien.
Blozend weet hij niet waar hij moet kijken. Dat doet me voor hem smelten; ik bedenk dat ik best een beschuitje met hem zou willen eten.

Yvonne pakt me bij mijn arm en leidt me naar een weegschaal annex meetlat aan een zijmuur.
Ze weegt en meet me en brengt me dan naar John toe. Die geeft ze de opdracht om mij te onderzoeken op eventuele huidaandoeningen zoals oneffenheden en infecties.
Blozend en met trillende handen doet hij wat hij uit zijn leerboeken heeft onthouden. Hij begint met mijn lange haar vanuit de inplanting stukje bij beetje met zijn vingers opzij te schuiven om mijn hoofdhuid te bekijken en te bevoelen.
Gaandeweg wordt het trillen wat minder en als hij klaar is, wil hij aan mijn hals en nek beginnen maar Yvonne roept hem tot de orde: “vergeet jij niet iets heel belangrijks, jongeman ? Wat zit er tussen haar hoofdhuid en de huid van hals en nek ? ”
Met opnieuw een rood hoofd haast John zich te zeggen dat dat de neus en mond zijn.
“Onderzoek die dan” zegt Yvonne bijna snauwend. Ik krijg medelijden met die arme jongen en ik besluit hem zo goed mogelijk te helpen met zijn onderzoek.

Gewillig doe ik mijn hoofd achterover waardoor hij beter met een lampje in mijn neus kan kijken. Dan open ik op zijn verzoek mijn mond zo ver mogelijk om hem daar met zijn lampje in te laten schijnen. Hij staat nu tegen me aan en ik voel zijn katoenen T-shirt tegen mijn blote tepels aan. Ik ervaar dat als heel intiem en het windt me meer op dan de vrijpartijen van de laatste tijd. Nadat ik “aaah” gezegd heb, is hij klaar met dit deel van het dermatologisch onderzoek.
“De orale slijmvliezen zien er uitstekend uit” rapporteert hij aan Yvonne, “kan ik nu Jessica’s hals-
en nekhuid onderzoeken ?”
Ze knikt en dat is het sein voor John om met zijn lange zacht aanvoelende vingertoppen over mijn hals te ‘aaien’. Hetzelfde doet hij met mijn nek.
Dan voel ik zijn vingers de huid langs mijn wervelkolom verkennen en ik onderga dit huiverend, deels van genot, deels omdat ik daar heel gevoelig ben.
Hij stopt (helaas) vlak boven mijn billen en wendt zich dan weer vragend tot Yvonne.
Die geeft aan dat hij zijn onderzoek aan mijn voorkant moet voortzetten “en dan bedoel ik dus haar borsten”.

Nog roder in zijn gezicht dan hij al was, vraagt hij me om mijn linkerarm langs mijn oor omhoog te doen. Zo krijgt hij volledige toegang tot mijn linkerborst en die verkent hij met circulaire bewegingen van buiten naar binnen en vice versa. Daar krijg ik kippenvel van en dat blijft niet onopgemerkt.
Hij maakt zijn excuses voor het vermeende ongemak en inwendig moet ik daarom gniffelen. Hij moest eens weten wat de ware oorzaak is van mijn kippenvel, dan zou hij nog meer gaan blozen, de lieverd.

Intussen word ik behoorlijk nat van onderen en voor het eerst ben ik blij dat ik geen broekje meer aan heb, want daar zou nu een vochtplek zichtbaar zijn geweest.
Als hij ook mijn rechterborst onder handen heeft genomen, moet ik op last van Yvonne op de onderzoekstafel gaan liggen. Hier moet John de rest van mijn bovenlijf en mijn benen nakijken.
“De slijmvliezen van haar vagina bekijken we later wel” zegt Yvonne en ik zie dat dat John oplucht. Eindelijk een jongen die er niet maar meteen op los gaat maar de beschaving en zelfbeheersing heeft om mijn lichaam te respecteren denk ik vertederd.
En juist die gedachte stelt me seksueel open voor hem. Als Yvonne er niet bij was dan zou ik hem hier en nu pakken. Maar helaas….

John betast nu iets voortvarender mijn middenrif en ribbenkast om dan naar mijn buik te gaan.
Hij masseert me hier eerder dan dat hij me op bultjes of wondjes controleert. Maar daar heb ik geen bezwaar tegen. Hij komt nu heel dicht bij mijn kutje. Maar ook hier zet hij niet door.
Als hij zich in bed ook zo netjes gedraagt, dan zal ik hem nog de nodige sekslesjes moeten geven, bedenk ik.
Dan komt opnieuw op aanwijzing van Hare Hoogheid dokter Yvonne, mijn kontje aan de beurt.
Ik moet op mijn buik gaan liggen en mijn benen spreiden. Zo gaan er voor John “deuren open die anders gesloten zouden blijven” en ondanks dat ik hem niet kan zien, merk ik wel degelijk dat hij het nu helemaal niet meer heeft.
Hij raakt mijn billen nauwelijks aan maar ik voel zijn adem daar wel en om hem een beetje te plagen, ontspan ik mijn beide bilhelften zo veel ik kan zodat hij nog meer te zien krijgt.
Alsof hij water ziet branden trekt hij zich terug met de mededeling dat hij met het dermatologisch onderzoek klaar is.
Jammer dat hij niet op een andere manier klaar is denk ik en ik stel me voor hoe hij nahijgend op me ligt met zijn penis nog in mijn kutje. Dat maakt me nog natter dan ik al was en ik maak me nu wel zorgen hoe Yvonne zal reageren als ze dit straks ontdekt.
Ik lig nog steeds op de onderzoekstafel als ze haar stethoscoop pakt en hem op mijn borsten zet.
Ik moet beurtelings zuchten en mijn adem inhouden. Dan wikkelt ze haar bloeddrukmeter om mijn bovenarm.
“Je bloedruk en je hartslag zijn nu normaal meisje” zegt ze, “de metingen lagen een stuk hoger toen je uit de wachtkamer kwam. De emotie van de onverwachte ontmoeting met John had grote invloed op je bloeddruk en hartslag. Deze test is van grote wetenschappelijke waarde”.
Wat een flauwekul denk ik, dat had ik haar ook zonder test wel kunnen vertellen en dan was dat gedoe met John en mij in mijn ondergoed niet nodig geweest.

Nog meer gedoe ondervind ik als Yvonne latex handschoenen aandoet, mij op mijn zij duwt en een vloeibaar iets dat aanvoelt als glijmiddel, tussen mijn billen smeert.
En dan voel ik haar vinger in mijn gat, eerst voorzichtig halverwege, dan helemaal naar binnen.
Eerst voel ik één vinger, dan twee mijn darmkanaal ingaan. Diep in mijn rectum aangekomen, voel ik haar vingers zoekend en tastend naar ‘whatever’.
Kennelijk om me van de pijn af te leiden, streelt ze met haar andere hand over mijn buik.
Dat voelt zo goed dat ik me helemaal aan haar overgeef.
In reactie hierop gaat ze verder naar beneden om daar zachtjes mijn buitenste schaamlippen te strelen.
Helaas stopt ze daarmee: “na je rectale onderzoek is het nu tijd voor de thermometer, meisje. Ik zal vanaf nu dagelijks je rectale temperatuur opnemen. Op die wijze kan ik verband leggen tussen de waarden van die dagelijkse metingen en ander variabelen die invloed op je lichaam hebben”.

Zonder verdere tijdsverspilling stopt ze opnieuw een ingevette handschoen-vinger in mijn poepertje en dan: vinger er uit, thermometer er in.
In afwachting van het piepje streelt ze opnieuw mijn ‘buitenflapjes’.
Als het piepje gaat roept ze John die zich een beetje heeft afgewend van het intieme vrouwentoneeltje.
Hij moet de thermometer uit mijn kontje trekken en vervolgens mijn lichaamstemperatuur aflezen en opschrijven. Het verbaast me niet dat ik een lichte verhoging heb. Wie heeft dat niet na al die intieme aanrakingen?
Maar Yvonne ziet dat anders: “Jessica, ik heb in je endeldarm harde brokken faeces gevoeld en nu je ook nog verhoging blijkt te hebben is het maar goed dat we je hier bent. Je krijgt nu een uitgebreide klysma. Blijf maar op je zij liggen, ik ben zo weer bij je”.
En met die woorden trekt ze een groene doktersjas aan en nieuwe latex handschoenen. Dan pakt ze een grote klysmazak waar 1500 cc op staat. Dat is meer dan een keteltje water voor de thee. Ze zal toch niet van plan zijn zoveel bij mij naar binnen te gieten ?
Maar ja hoor, voordat ik het in de gaten heb hangt de zak al, is er een slang in mijn kont geschoven en voel ik warm water in mijn darmen stromen.

Op haar aanwijzingen staat John nu aan de zijkant van de onderzoekstafel om het regelkraantje te bedienen. Daarmee kan de toestroom van het water vanuit de zak naar mijn darmen gereguleerd worden. Maar Yvonne is niet al te zachtzinnig voor mij en al gauw krijg ik het gevoel dat ik full speed volgegoten word. Ik vraag Yvonne of ze er asjeblieft mee wil stoppen maar ik moet blijven liggen totdat de zak leeg is en dan mag ik nog niet weg.
Om het schoonmaakeffect te maximaliseren zegt Yvonne, moet ik de vloeistof zo lang mogelijk binnen houden. Ze houdt om ongelukjes op haar dure onderzoekstafel te voorkomen, het mondstuk van de slang stevig vast zodat die niets doorlaat.
Na 10 eindeloze minuten mag ik eindelijk naar het toilet in de gang maar met de waarschuwing dat ik niet mag plassen: “Voor het onderzoek is het nodig dat je je urine binnen houdt, Jessica, dus wee je gebeente als je dat laat lopen”.
Maar dat is niet eenvoudig. In mijn pogingen om mijn plas binnen te houden verkramp ik niet alleen van voren maar door het dichtknijpen van mijn pisbuis gebeurt dat ook met mijn endeldarm zodat er ondanks mijn grote nood, eerst niets uitkomt.
Maar eindelijk bij het prijsgeven van een klein beetje urine, komt dan eindelijk een grote stroom bruinachtige smurrie uit mijn poepertje los en het is zo veel en het spuit met zo’n grote kracht mijn kont uit dat ik blij ben dat alles binnen de wc-pot blijft.
Als ik helemaal uitgepoept ben, veeg ik mijn achterwerk zo goed mogelijk schoon met een tissue en water uit het fonteintje.
Maar dat blijkt niet genoeg te zijn. Als ik de spreekkamer weer binnenkom, pakt Yvonne me onmiddellijk bij mijn pols, draait me met mijn achterkant naar haar toe en inspecteert dan mijn bil-kloof en mijn poepgaatje.
“Je hebt je niet goed gewassen jongedame” roept ze boos en voor ik kan antwoorden dat dat ook niet meevalt in de wc buigt ze mij met mijn bovenlijf over de onderzoekstafel heen en wast ze mijn achterwerk grondig met een washandje en groene zeep. Ik voel me net een klein meisje dat nog niet helemaal zindelijk is.
Wat het nog erger maakt (ik voel het schaamrood op mijn wangen) is dat dit allemaal onder de ogen van John gebeurt. Dat vindt hij kennelijk ook want nu blozen er twee.

Dan verlangt Yvonne een plasje urine van mij. Maar dit keer mag ik niet discreet naar de wc.
Ik moet me in het midden van de spreekkamer opstellen en mijn benen spreiden.
Yvonne pakt een glazen kolf en houdt die tussen mijn benen, vlak onder mijn kutje.
Onmogelijk natuurlijk om nu een plas te doen terwijl ik best nodig moet.
Ik blijf verkrampt totdat Yvonne er genoeg van krijgt. Ze geeft de kolf aan John en gaat achter me staan.
En dan voel ik een serie harde klappen op het centrum van mijn blote billen, klap na klap na klap en dan lager, steeds lager totdat ze me op de achterkant van mijn dijen slaat.
Pets, pets, pets klinkt het en nu voel ik zo’n brandende pijn dat ik daardoor alles laat lopen: een grote gele waterval komt er nu met kracht uit.
Het meeste komt gelukkig in de kolf terecht maar de rest stroomt over de handen van John op de grond.
Gelukkig vat Yvonne dat professioneel op en in een ommezien is de vloer weer gereinigd.
“
Dan komt voor vanavond nu de afsluiting van het onderzoek meisje” zegt ze en met die woorden leidt ze me naar de gynaecologische stoel oftewel de G-stoel zoals we die binnen mijn vriendinnenclubje oneerbiedig noemen.
Ik moet wachten tot ze de stoel helemaal in gereedheid heeft gebracht.
Dan mag ik er op klimmen en dan gaan liggen met de holte van mijn knieën in de uitgeklapte beugels.
“Mooi zo meisje” zegt Yvonne goedkeurend, “ik kan nu alles goed zien en dus kunnen we beginnen”.
Maar in plaats van naar binnen te kijken via de ‘eendenbek’ zoals bij de gynaecoloog, steekt ze zonder handschoenen haar wijsvinger in mijn kutje en tegelijkertijd haar middelvinger in mijn poepertje.
“Je merkt wel Jessica” zegt ze, “dat ik afwijk van het gebruikelijke gynaecologische patroon. Ik weet uit je dossier dat je daar regelmatig naar toegaat en dat je veilig aan de pil bent.
Dat valt me van je mee moet ik zeggen want zolang je hier woont heb ik een niet al te beste indruk van je gekregen. Laat naar bed, ieder weekend een andere jongen op je kamer en nogal wat alcoholconsumptie. Eigenlijk zou er iemand moeten zijn die op je past en je in de hand houdt, een voogd of iets dergelijks maar je bent meerderjarig dus dat kan helaas niet meer”.

Tijdens deze lange preek is ze me blijven vingeren. Dit in combinatie met haar strenge vermaningen windt me enorm op en ik schuif nog meer naar onderen in de richting van haar
vingers.
Maar blijkbaar wil ze me niet klaar laten komen want ineens is ze weg. Even later hoor ik haar achter mij fluisteren met Rick.
Dan zegt ze: “Jessica, we komen na de eerste test en het algemene onderzoek nu toe aan de tweede test van vanavond. Ik doe nu een maskertje over jeogen waar je niet doorheen kunt kijken.
En dat gebeurt. Plotseling zie ik niets meer en ik voel me extra weerloos nu: liggend in de G-stoel, spiernaakt en dan ook nog met mijn benen wijd uit elkaar.

In die ontvankelijke toestand hoor ik Yvonne zeggen: “luister goed meisje, het is van het uiterste belang voor het onderzoeksproject dat je de volgende opdracht goed uitvoert en in geen enkele fase onderbreekt”.
Dan voel ik dat er rondjes op mijn lichaam worden geplakt. Daar worden even later draden aan vastgemaakt en ik raad dat het elektroden zijn. Ze gaan dus lichaamsfuncties bij me meten maar welke ?
Van Yvonne krijg ik hierover niets te horen en dus laat ik alles maar over me heen komen.
Dan hoor ik een zacht zoemend geluid dat gedempt wordt doordat het voorwerp van dat geluid in mijn kutje verdwijnt. Daar vibreert het diep binnenin mij om even later weer wat meer aan de oppervlakte te komen. Nu voel ik het trillen tegen mijn klitje aan en dan kan ik me niet langer beheersen. Natuurlijk: een vibrator, maar dan wel een exemplaar van superklasse !
Met alles wat geslachtsdeel is probeer ik tegen de vibrator aan te drukken totdat iemand mijn bekken neerdrukt op de G-stoel en ik de stem van Yvonne hoor die me tot rust maant.

Dan gebeurt er een tijdlang niet veel. Yvonne zegt dat ik me helemaal moet ontspannen van hoofd tot voeten. Dat herhaalt ze een paar keer waarbij ze de lichaamsdelen noemt die ik tot ontspanning moet brengen. Moeilijk hoor, na wat er met mijn kutje uitgespookt is.
Dan doezel ik langzamerhand een beetje weg. Het is dan toch gelukt om volledig te relaxen zoals Yvonne het wil.
In deze rozige stemming voel ik heel onverwacht iets zachts en warms tegen mijn schaamlippen aan.
Het verplaatst zich naar de bovenkant van mijn kutje en prikkelt daarmee mijn klitje. Dan is het gedaan met de rust. Ik probeer naar het warme en zachte toe te draaien met mijn bekken, maar dat lukt niet goed. Daarom laat ik mijn gespannen kont weer op het leer van de stoel vallen en wacht af.
Dat wordt beloond want ik voel het zacht-warme ding opnieuw, ditmaal tegen de opening van mijn vagina. Dan gaat het heel voorzichtig naar binnen om uiteindelijk diep in mij door te dringen.
Ik sluit mijn kutspieren er om heen en ik weet nu definitief zeker wat het is: een heerlijk dikke, lange penis die me helemaal opvult en door mijn spiercontracties nog verder opzwelt.
Aangezien Yvonne geen penis heeft (ik heb haar een keer naakt gezien toen ze uit de douche kwam) moet het wel John zijn. Mijn verlangen om hem in bed te krijgen is dan wel niet helemaal vervuld, seks op de G-stoel heeft ook wel wat. En van die gedachte en John’s niet onverdienstelijke in en uit bewegingen raak ik zo geil dat ik gillend klaarkom. Ik voel nog net dat John ook klaarkomt, dan raak ik even helemaal van de wereld.

Als ik weer bijkom met een bezorgde Yvonne boven mij, zucht ik eens diep. Dan mag ik voorzichtig van de G-stoel opstaan.
Yvonne gaat achter haar bureau zitten met John schuin daarnaast. Ik zit recht tgenover Yvonne op een eenvoudige houten stoel die koel maar hard voelt onder mijn blote billen.

Yvonne geeft in het kort een samenvatting van de onderzoeksresultaten en John krijgt van haar een beoordeling op schrift die ik niet mag zien.
Maar van mij krijgt hij een 10. Tot nu toe heb ik nog geen enkele jongen gehad die zo lekker aanvoelde als hij. Maar voordat ik hem kan verleiden tot 'een beschuitje eten’ stuurt Yvonne hem naar huis en mij naar bed (alleen dus).

Maar ik doe dat nog niet. In plaats daarvan surf ik nog steeds geil langs een aantal erotische websites en zie dan onder het trefwoord seksverhalen ook de site van GSO.
De verhalen daar vind ik over het algemeen zo goed dat ik het besluit neem er zelf ook eentje te schrijven. Dat wordt het verhaal dat ik als Run & Hit deel 1 aan GSO verstuurd heb. En zo is de cirkel rond.