Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Jelmer
Datum: 11-11-2017 | Cijfer: 8.6 | Gelezen: 4343
Lengte: Lang | Leestijd: 20 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Jelmer En Tom - 2
Even later begonnen we langzaam wakker te worden. Tom rolde zich om op zijn rug en rekte zich gapend uit. Ik had een heel koud been, trok die maar snel weer onder het dekbed en kroop strak tegen Tom aan. Hij draaide zich naar me toe, sloeg een arm om me heen, en met zijn vingers streek hij het haar voor m’n ogen weg. ’Hee, m’n lieve kleine prinsje, goedemorgen’ zei hij tegen me en gaf me een kus. Ik glimlachte breed tegen hem met m’n ogen dicht en kreeg nog een kus. Ik liet me het afgelopen etmaal nog es voor m’n ogen passeren.

Er was best wel veel gebeurd. Mijn ouders waren nu op weg naar de Emiraten, Ik had ook m’n huis en haard verlaten om in de grote stad bij m’n grootouders in te trekken, zou daar ook naar college moeten en nu lag ik in bed met de liefde van m’n leven. De mooiste jongen die er bestond op wie ik al heel lang stapelverliefd was, maar die eigenlijk al die tijd onbereikbaar voor me was. En meteen de eerste dag dat ik hier ben beland ik al in zijn bed, heb voor het eerst van m’n leven dampende seks om de volgende morgen compleet ontmaagd en volgespoten weer wakker te worden. Normaal gesproken gaan zulke dingen niet zo snel op je zestiende toch?

Wat was er aan de hand, hoe kon dit allemaal toch vroeg ik me af. Ik vroeg het aan Tom, misschien kon hij het me uitleggen. ‘Ja, ik denk het wel’, zei Tom.’ Onze ouders hebben ons waarschijnlijk een handje meegeholpen. Tot voor kort had ik zogenaamd verkering met Amanda, maar ik voelde helemaal niets voor haar omdat ik al vanaf het begin dat ik je ken smoorverliefd ben op jou. Die verkering was gewoon nep, daar hoef je je geen zorgen over te maken, maar nadat ik het uitgemaakt had met haar heb ik er met mijn ouders over gepraat, alleen die wisten al vanaf het begin dat ik verliefd was op jou, dat had ik ze niet hoeven te vertellen want daar zijn het je ouders voor, die zien en voelen dat soort dingen kennelijk goed aan. Maar dat is niet het enige, want bij jouw ouders is het precies hetzelfde, die wisten dat ook van jou, alleen hebben ze er nog nooit een goed gesprek met je over gehad, niet dan?'

Mijn mond viel open van verbazing. ‘Ze wisten dat ik verliefd ben op jou? ‘Ja, dat hebben ze kennelijk heel goed aangevoeld, je ben toch hun kind? ‘Maar hebben ze elkaar er dan over gesproken of zo?’ ‘Vorige week zondagmiddag was je er niet bij, toen was je druk met afscheid nemen van je vriendenkring. Toen hebben ze op verzoek van mijn moeder elkaar best wel lang gesproken’. ‘Wat ze elkaar precies te vertellen hadden dat weet in niet, want ik was er niet bij, maar toen ze weer terug kwam zei ze tegen me dat ik me over jou geen zorgen hoefde te maken en dat ik alleen maar m’n hart hoefde te volgen om jou voor me te winnen’. ‘Gaaf’ zei ik, het lijkt wel een complot. ‘Ja, maar goed bedoeld en in ons voordeel’ zei Tom ‘anders hadden we hier misschien op dit moment niet naast elkaar gelegen. Want omdat mijn moeder me dat zei heb ik gisteravond ook echt m’n hart gevolgd, en durfde ik je daarom te vragen’. Ik moest deze informatie even laten bezinken en kreeg alweer een warme kus in m’n gezicht gedrukt met zijn friemelvingers in m’n onderbroekje.

‘Maar waarom zei je dan dat ik het tegen niemand mocht zeggen?’. ‘Tja, dat weet ik eigenlijk ook niet, misschien omdat we nog in de kast zitten?’. ‘Ik zou er best wel uit willen want we hebben al een aardig stapje gezet. Wat dacht je van onze vriendenkring en college, dat is best nog wel een grote stap’. Ik bedacht me dat ik het straks ook tegen m’n grootouders moest vertellen alhoewel die waarschijnlijk ook al op de hoogte waren, alleen maar om het mij wat makkelijker te maken. We moeten snel douchen en ontbijten zei Tom. Ontbijten? Het is bijna lunchtijd dacht ik.

Snel na elkaar waren we gewassen en aangekleed en gingen naar de huiskamer. Er stond een tafel met broodjes en koffie voor ons klaar, maar we ploften eerst naast elkaar op de bank neer. Tom z’n zus Nora, moeder Herma en vader Thomas waren er ook. ‘Zo jongens’, zei Thomas serieus, maar met een brede lach, ‘aangezien Jelmer hier al is vanaf gisterenavond hebben jullie volgens mij het een en ander aan ons uit te leggen... dus vertel het maar! Het bleef even stil. Alle drie zaten ze ons verwachtingsvol aan te kijken, en als het om iets zakelijks zou gaan dan ben ik niet echt verlegen, maar ik voelde me nu toch best wel een beetje opgelaten. Ik voelde me kleuren en zou me het liefste achter Tom z’n brede rug willen verstoppen.

Tom sloeg een arm stevig om mijn nek heen en trok me strak tegen zich aan. Ik zat helemaal scheef op de bank tegen hem aangedrukt. Even keken we elkaar aan. ‘Kijk pa’ zei Tom, jullie kennen Jelmer ook al een poosje, en jullie hebben kennelijk al lang in de gaten dat wij elkaar wel wat meer dan alleen maar aardig vinden’. ‘Sinds gisteren is alles een beetje in een stroomversnelling gegaan, dit, mede dankzij jullie en Jelmer zijn ouders. ‘Hierbij wil ik jullie nu dus officieel onder deze omstandigheden mededelen dat wij samen vanaf vandaag een stelletje zijn’. ‘Het had ook later of misschien wel anders gekund maar ik kon hier niet langer op wachten. Zijn stem klonk best wel een beetje schor van de zenuwen denk ik en ik voelde zijn lijf zelfs trillen. 'Jongens, zei Thomas toen, jullie zijn door ons volledig geaccepteerd, Jelmer is hier in ons huis van harte welkom'. Glunderend keek Tom me aan . We gingen staan en met z’n vijven deden we een stevige groepsknuffel. Ik voelde handen door m’n haar heen gaan en ik werd op m’n rug geklopt en gewreven. ‘O, jochie toch, zei Herma, ‘we houden net zoveel van jou als van Tom, jullie horen bij elkaar’. Wat een warm nest was dit, dit kende ik niet zo als enig kind. Ik was hier helemaal welkom.

We gingen samen eerst van de broodjes zitten eten die er nog stonden, want we hadden best wel honger gekregen. Herma belde naar m’n grootouders of dat ze zin hadden om nu even een bakkie te komen doen.

Ze kwamen er gelijk aan. Ze hadden allebei een tas met kleren van mij bij zich waar ik helemaal verbaasd van was. ‘Ja jochie’ zei me opa, ‘je hebt dit gisteren allemaal wel naar boven gesjouwd, maar dit had allemaal hier naar toe gemoeten’. ‘Waarom dat dan?’ ‘Nou, je bent volgens ons in dit gezin beter op zijn plaats dan bij ons boven, dit hier is een echt gezin en ze hebben op je gewacht, je bent hier nodig, we wisten alleen niet precies wanneer dat zou zijn, hij gaf me een knipoog. Mijn mond viel open van verbazing. Ik stotterde, ‘oké, oké?’.

Maar, zei opa, 'als je niet wil dan mag je ook gewoon boven bij ons komen wonen hoor'.

Tom zat me met een brede smile en met schitterende ogen aan te kijken en van zijn broodje te snoepen.

Ik begon me steeds gelukkiger te voelen hier en viel m’n grootouders beiden ook al om hun nek. ‘Het is niet anders ’ zei oma,’ je bent een hele lieve jongen die hier in dit gezin erg op zijn plaats is, je kom af en toe maar bij ons op visite en wij komen ook hier over de vloer, dus we zien elkaar heel vaak’. Ik kon het haast niet geloven, ik mocht hier bij Tom blijven wonen! Ik viel Tom om zijn nek en bedankte Thomas en Herma.

Wie had dat kunnen denken, en wat was ik blij! ‘We halen al je spullen straks wel even op’, zei Tom, ‘we hebben kastruimte genoeg voor een gastje extra. We dronken nog snel ff een bak koffie mee en gingen dan samen boven mijn spullen ophalen. Het was best wel veel. Wat ik gisteren had uitgepakt moest weer in de tassen gepropt worden. Grote spullen gingen snel zoals m’n telescoop en m’n gitaar met versterker. ‘Speel jij gitaar?' Vroeg Tom. ‘Ja hoor, heel goed zelfs, vroeger in Frankrijk geleerd, wist je dat niet dan?’ ‘Nee, dat heb je me nog nooit verteld, ook niet van Frankrijk.

Alle spullen hadden we samen snel naar beneden gebracht en opgeruimd. M’n grootouders vertrokken weer rond het middaguur en die zouden dezelfde dag nog contact opnemen met mijn ouders om ze van het laatste nieuws te voorzien, daar hoefde ik me dus geen zorgen over te maken. Na het eten speelden we met z’n vijven die middag een bordspel, dat was dus echt wel gezellig. Tom zat tegenover me en de hele tijd zaten we samen voetje te vrijen. We konden ook niet stoppen om met stralende ogen te glimlachen tegen elkaar. Maar goed dat ik een lang shirt over m’n broek aan had want ik had continue een stijve, en Tom ook denk ik.

Herma vertelde nog over de visite van gisterenavond. Het was familie en ze dachten dat ik misschien wel een vriendinnetje was van Tom. Tom moest er om schateren van de lach. Die mensen konden niet goed bekijken of dat ik nou een jongen of een meisje was, met m’n engelenkoppie en het halflange witblonde haar dat half voor m’n ogen hing. Ik besloot hierdoor om deze week maar naar de kapper te gaan om me een fatsoenlijk modern jongenskapsel aan te laten meten. Voor het avondeten gingen we samen op het veldje voor de flat nog even een balletje trappen. Er waren nog meer jongens met een bal aan het spelen dus dat was wel leuk want dan leer je de mensen uit de buurt een beetje kennen. Tom stelde me aan de jongens voor als zijn inwonend neefje, Jelmer Hiemstra van het platteland uut het hoge noordn.

Met het avondeten hadden de dames zich extra uitgesloofd en brachten een compleet diner op tafel, speciaal ter ere van Tom en mij, met wijn, frisdrank en lekkere hapjes. Van de wijn was ik na twee glazen al een beetje tipsy geworden, maar voelde me daardoor wel wat vrijer in m’n vel zitten. Tom z’n ouders zaten namelijk soms onderling in het Hebreeuws te converseren maar dat kon ik dus letterlijk heel goed volgen en dat wisten ze dus nog niet.

Ik glimlachte er stiekem om. Het was niks bijzonders, maar ze hadden het over Tom z’n studie en dat ie mij nodig had omdat we in een examenklas zitten. Het was al bekend, maar ik zou hem helpen met mathematica, talen en nog wat dingen. Ik was er zelf van overtuigd dat Tom het zonder mij ook wel zou kunnen want hij was ook best wel een slimmerik, maar ja, ze hadden er nou eenmaal zorgen om. Tot ik op een gegeven moment met Tomas en Herma in het Hebreeuws mee begon te kletsen.

Ik zei alleen maar dat ik vond dat Tom een erg slimme jongen was maar dat ik hem overal bij zou helpen wat maar nodig was om het schooljaar te laten slagen. Ik zei het al peuzelend van m’n bord met een grote glimlach en toen werd het plotseling helemaal stil. Ik keek op en zag dat ze me alle vier met open mond en grote ogen aan zaten te kijken. Waar heb je dat nou weer geleerd vroeg Tom hoogst verbaasd. Z’n voeten knepen de mijne nog strakker samen. ‘Ik kan ze zelf nog niet eens verstaan!’ Ik legde ze uit dat ik met m’n vader samen ooit een cursus had gedaan omdat hij dat graag wilde voor z'n werk in verband met klantenbelang. En samen leer je meer dan alleen. Ik sprak het net zo goed als Tom z’n ouders, alleen het schrijven ging niet zo vanwege de ingewikkelde leestekens. Mijn andere talen waren Latijn, Frans en uiteraard Engels en Duits. Ze waren in ieder geval heel erg met me ingenomen en zo leer je elkaar ook beter kennen, toch? Nou pa, moe? Riep Tom, 'als jullie voortaan nog es wat te bespreken hebben dan moeten jullie maar in de tuin gaan staan! Lachen dus...

Na het eten begaven we ons naar onze kamer. Tom z’n kamer was nu net zo goed ook mijn kamer, als we maar geen ruzie zouden maken. Nou, dat ging dus wel lukken! Ik moest nog ff naar de wc en toen ik op de kamer kwam zat Tom met mijn gitaar op zijn schoot op bed. ‘Laat es wat horen Jelmer, je hebt me heel erg nieuwsgierig gemaakt wat je allemaal kan met dit ding’. Dan moeten we hem ff aansluiten op de versterker, dat was snel gebeurd. Ik deed de riem om m’n nek, gitaar op m'n heup en zette de knoppen goed en liet dan eerst ff een paar testjes horen. Iets te hard, de hele flat hoeft het niet te horen. Even een paar riedeltjes en deuntjes die wel lekker klonken, en toen kwam het.

Ik zette de akkoorden van Spirit In The Sky in, een favo van m’n vader uit de seventees toen hij nog jong was. Dit nummer speelden we samen achter het huis in de garage op twee gitaren, dat klinkt zooo gaaf! Ik speelde ff heel kort een demo van twee minuten voor Tom. [YouTube; Norman Greenbaum 'Spirit In The Sky' (greg wilson edit)] Waaaauuuuw, GAAAAF MAN!!! Dat was Tom luidkeels. 'Nog een keer, nog een keer, maar dan harder'. Ik begon opnieuw met een vette glimlach maar deed nu ook de ingestudeerde danspasjes en de loopjes er bij. Paar passen opzij, vooruit, achteruit, draaien en heupswing naar links en swing naar rechts, draaien met de poeperd en weer opnieuw. En dan op een bepaald moment je gitaar een flinke slinger geven zodat hij op het koppelstuk aan de riem een rondje draait. Daarna het hele dansje weer van voor af aan.

Dat was dus maar een kort voorbeeldje van een minuut, helemaal duurde het nummer wel 5 minuten en de extended version doe je met improviseren zo lang als je maar wil.

Tom zat daar op bed met z’n ogen wijd open gesperd en een hand voor z’n mond en een rood hoofd,

’DIT IS VET GAAAF MAN!’ Dit is bizar, ongewoon ubersexy. Zo swingend bij dit nummer heb je het lekkerste jongenskontje van het hele universum, en ik kan daar zomaar aanzitten als ik wil. Hij stond op, viel me om m’n nek en begon me wild te tongen. Alleen m’n gitaar zat er tussen, da’s wel lastig. We hoorden gestommel op de gang want de rest van de familie kwam op het geluid af wat ze hier op de kamer gehoord hadden. We hadden allebei een rood en blij hoofd van de opwinding. We want more, we want more begonnen ze enthousiast te roepen en te klappen.

Nou, nog één keer dan, maar dan met de songtext er ook bij. De tekst had ik vertaald van het Engels naar het Frans, dat vond ik zelf véél mooier klinken. Ik speelde het hele nummer nog een keer maar dan met wat meer volume en het vocale deel met mijn heldere jongensstem. Ze waren allemaal diep onder de indruk, en ik kreeg luid applaus. ‘Waar heb je dat allemaal geleerd man’, wilde Thomas weten. Nou, dat had ik dus als klein jochie in Frankrijk ff geleerd legde ik uit, toen we daar een hele poos geleden een jaartje woonden, vijftig kilometer onder Parijs op het platteland. Mijn vader werkte daar voor een internationaal architectenbureau en ik heb daar dus ook op de lagere school gezeten, de Franse taal daar geleerd en in m’n vrije tijd gitaarles gehad. Dit wilde m’n vader graag omdat hij er ook goed in is.

“Ik weet wat’ zei Tom, ‘aanstaande zaterdag is het hier braderie, in het winkelcentrum tegenover de flat. Ze noemen die braderie hier het Oktoberfest. Maar na de braderie is er voor de flat op het veldje een barbecue met een bandje op een podium, een echte professionele band, en dan speel jij dit nummer met die band voor het publiek! Dat leek iedereen dus een heel goed idee. ‘Moet je daarvoor oefenen?’ Ja, maar één keer of zo, zei ik, met de band dan. Ze hoeven de tekst niet te kennen, alleen de muziek, maar die heb ik op papier. Ze hoeven zich alleen maar een beetje aan mijn ritme aan te passen, we hebben zeker wel minstens een tweede gitarist nodig een bassist, een toetsenman en een drummer. We hoeven alleen maar de muziek een keer door te nemen en ik moet de danspassen oefenen met de basgitarist, want de pasjes en het lopen moet wel synchroon zijn. Een uurtje werk is dat maar, dan is de hele band voorbereid. Ik ga dat morgen regelen, zei Tom met een brede grijns, Als jullie samen geoefend hebben dan is het daarna een sexy Boyband. Maar vanaf nu ben ik dus jouw manager. Ik wil dat hete kleine poepkontje van jou hier op het podium rond zien swingen. Ze verlieten onze kamer luid lachend, ik deed m’n gitaar af en Tom trok me ongeduldig de kleren van het lijf. Kom hier schoonheid zei hij, we gaan nu eerst ff lekker stevig oefenen op dat heerlijke kontje van jou….. En we ploften languit neer op ons bed...
Lees verder: Jelmer En Tom - 4
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...