Rosa - 2

9 mei 1976

Ik zit aan tafel met mijn mama en papa. Ik ben enig kind. Mensen vragen wel eens of ik niet eenzaam ben zonder broertjes of zusjes. Dat probleem heb ik niet gehad. Ook geloven sommigen dat ik op de een of andere manier extra verwend word. Echt niet. Mijn ouders hebben tot zover mij prima opgevoed. Wel is het zo dat ik alle aandacht krijg en die niet hoef te delen met iemand anders. Nou ja, soms met Tom. Mijn vriend kan zonder dat hij het weet de volledige aandacht van een ander vragen, omdat hij er weer ergens een zootje van heeft gemaakt. Omdat mijn ouders mij goed kennen, verbaast het me niks wanneer mijn mama vroeg:

"Je ziet er vrolijker uit dan normaal. Wat heb je meegemaakt? Een goed cijfer? Uitgenodigd voor een feest? Oh! Heb je een meisje ontmoet! Ja, ik zie het aan je gezicht. Je bent voor een meisje gevallen! Hoe heet ze?" Ik snap dit niet. Waar hebben moeders in het algemeen de gave gekregen om gezichten te lezen van hun kinderen. Wetend dat ze nooit zou stoppen met vragen op me af te vuren als ik geen antwoord gaf, vertelde ik haar: "Ze heet Rosa. Ze is net nieuw op school en ze is met haar gescheiden moeder hier naartoe verhuisd." "Oh wat leuk! Weet je, we moeten haar moeder eens uitnodigen voor een theetje of een koffietje. Ze heeft het vast moeilijk met vrienden vinden in deze nieuwe buurt." "Ik zal het aan haar vragen mam." Ik heb in recordtempo mijn ontbijt op en vertrek naar school. Ik weet dat ik veel te vroeg aan zal komen, maar ikzelf weet niet eens wat ik precies voor haar voel. De kracht die ze emotioneel op me uitoefent, ik voel me als een klein jongentje die voor het eerst een achtbaan ingaat.

Onderweg kom ik Tom tegen. We spreken altijd af op een kruispunt die wij gedoopt hebben als: 't Kruispunt. We fietsen al een stuk en hij heeft nog geen enkel woord gezegd. Ik kijk opzij en ik zie hem naar me grijnzen. "Je vindt haar leuk, hé?" "Niet jij ook al", kreunde ik. Tom en ik delen veel. Ik heb het al gezegd, maar even om duidelijk te zijn hoeveel: "Ik heb toch een geile droom over haar gehad! Ze is lekker, Tom. Ik weet natuurlijk niet echt hoe ze voelt en eruit ziet onder haar kleren, maar als het al zo goed voelt om bij haar te zijn in een droom, dan kan het alleen maar beter worden." Tom keek onder de indruk terug. "Zozo, je bent helemaal tot in de diepste, geile, verliefde put op haar gevallen, of niet?" Ik knikte terug.

De rest van de fietstocht maken we, naast praatjes over de droom, plannen hoe we de voorbereiding gaan aanpakken voor Hannah's feest. Hannah's feest is al over drie dagen en we weten niet eens of Rosa wel is uitgenodigd. we nemen aan van niet. Tom neemt de taak op zich en gaat zo snel mogelijk Hannah opzoeken, of een brief schrijven, met de vraag of Rosa mag komen. Ook moet ik een heet, uitdagend outfit hebben. Als Rosa mij ziet, dan moet haar onderbuik helemaal warm worden van de kriebels. Het allerbelangrijkste moet nog geregeld worden. Wij noemen dit: 'the After Blaster'. Rosa moet tijdens het feest zo overdonderd zijn van wat ze heeft gezien, dat ze er wel mee moet instemmen dat we samen naar haar huis gaan fietsen. Daar moet een kus volgen. Het is gek om te denken dat twee jongentjes van zestien, Tom en ik, geloven dat dit echt gaat gebeuren en volledig volgens plan gaat verlopen. Natuurlijk pakte het anders uit dan dat we gedacht hadden...

Het werd zelfs iets beters.

De rest van de dag ging gewoontjes. Rosa en ik hebben veel te weinig vakken samen voor mijn smaak. Ik begin te geloven dat zij alleen de standaardvakken met mij deelt, zoals Nederlands, Engels en wiskunde. Gelukkig zien wij elkaar weer tijdens het nakomen. Nooit gedacht dat ik ooit blij zou zijn een uur na te mogen blijven.

Ik stap vijf minuten voordat het uur nakomen begint het lokaal binnen. Echt, veel gekker moet Rosa mij niet maken als ik nu al vroeg kom voor straf! Ik zit neer op een stoel en staar naar het bord. Ik vraag me af hoe ik het ga aanpakken. Begin ik met hoe haar dag was, begin ik gelijk met de binnenkomer of ze mee wil naar Hannah's feest,of, weet ik veel, over weer een apart onderwerp zoals papegaaien? Iemand legt een hand op mijn schouder. Heel rustig en kalm zegt ze: "Leuk niet waar, hier met zijn tweeën voordat de leraar komt?" Ik sta met mijn bek vol tanden. "Zeker, heel leuk", weet ik uit te brengen. Ik herpak me. "Rosa, over drie dagen geeft Hannah, ken je misschien niet, een feest. Ik zou heel graag willen dat je ook komt. Zou je met mij samen naar het feest willen gaan?" Ze kijkt me aan en lacht. "Ja hoor, klinkt geweldig! Hannah heeft mij ook al uitgenodigd, dus dat scheelt. Zij en ik hebben heel veel vakken samen, wist je dat al?" Eerlijk waar, nadat zij het woord ja had gezegd, verloor ik mijn vaardigheid om te luisteren. Blije gevoelens overstromen me. "Alles goed?" Ze kijkt bezorgd naar me. Ik weet een knik te maken. De leraar stapt de kamer binnen. "Goedemiddag dame en heer. Ik heb er vrij weinig zin in vandaag, dus, laten we er een fijn uur van maken." Het is Meneer Ruud, dé meest ontspannen leraar van de school. Hij geeft ons het voorbeeld door in de bureaustoel te gaan zitten, zijn leesboek uit zijn tas te halen en vervolgens zijn benen op de tafel te leggen.

Rosa kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan in het vrijwel lege lokaal en gebaart iets in de vorm van wat is er in godsnaam aan de hand. Ik gniffel en vraag haar of ze naast me wil gaan zitten. "Hey Rosa..." Ze onderbrak me. "Wil je me Roos noemen, alsjeblieft? Ik vind dat veel fijner klinken." "Natuurlijk Roos. Ik vind je leuk." Hoppa, kort door de bocht en overduidelijk zodat er geen misverstanden zijn. "Ik zag je staan voor de klas en de blik die we deelden heeft mij iets gedaan en ik snap niet wat. Ik ben er met mijn hoofd niet bij deze twee dagen. Soms denk ik aan je op de raarste plekken en dan dwaal ik af." Op dit moment realiseer ik, dat ik al heerlijk aan het doorbrabbelen ben en nu eenmaal de sluizen van wat ik wilde zeggen geopend zijn, gaan die niet snel meer dicht. "Ik wil je beter leren kennen. Hoe denk jij daarover?" Ze komt dichtbij me zitten en kijkt me kort aan voordat ze begint met praten. "Wat jij net omschreef, voel ik ook." Ze neemt een pauze. "Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Misschien ervaar ik het niet exact op de manier hoe jij het voelt, maar, fuck. Het is heftig." Ik pak haar hand die op haar schoot lag. Uit haar lichaamstaal merk ik op dat ze het fijn vind en haar schouders ontspannen zich meer. "Zie je James, dit geeft mij zoveel rust." Ik begin te wrijven over haar handen en haar prachtig blauwe ogen boren zich in die van mij. We zeggen niks, maar de sfeer is ook niet onaangenaam. Alsof we dit al jaren gewend zijn. Wat we wilden beginnen, wordt verstoord door de leraar. "Dusss", zegt Ruud, "Volgens mij is het uur voorbij." Hij verbreekt ons moment. Ruud heeft ons opgemerkt en nadat we met zijn allen tien minuten in het lokaal hebben gezeten, klapt hij zijn boek dicht, stapt op en verlaat het lokaal.

Hand in hand lopen we door de school naar de fietsenstalling. Rosa is kleiner dan ik. Ze komt net boven mijn schouder uit. Terwijl we lopen, begin ik onze lichamen te vergelijken. Waarom? Geen idee. Ik ben niet zeer breed, maar wel atletisch gebouwd. Rosa is niet ongespierd, maar wel dunner dan dat ik ben. Ze is wel iets blanker, dat wel. Haar benen zijn lang, of dat idee krijg ik door haar korte hakken. We komen bij de fietsenstalling aan. Ze draait haar ineens om en staat pal voor me. Ergens diep in me komt een heftig gevoel naar boven met een snelheid die ik nog niet eerder heb gevoeld. "Je ziet er prachtig uit in je jeans en luchtige blouse, wist je dat?" Ze bloost en kijkt naar beneden. Met mijn ene hand houd ik haar bij haar onderrug en duw ik haar tegen me aan. Met mijn andere hand pak ik haar voorzichtig onder de kin en duw die lichtjes omhoog. "Ook je ogen, daar kan ik uren in ronddolen en je in ontdekken", fluisterde ik. "Ik vind anders die bobbel in je broek nu best wel opwindend, James. Jezus wat doe je met me." "Niet nadenken", zei ik, "Ik snap het zelf niet, maar als ik me zo goed kan voelen bij jou, dan moet het toch zo zijn?" "Ja", zegt ze hees. Langzaam en uit de buurt van iedereen komen onze lippen dichter naar elkaar toe. Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben en ik laat me volledig meeslepen in het moment. Onze lippen raken elkaar. Kortsluiting krijg ik in mijn hoofd, want het voelt zo goed. We zoenen en zoenen. We kussen en kussen. Ik geniet. Haar lippen zijn zo zacht en geven zo fijn druk. Ze kreunt zachtjes. Ik laat een hand door haar krullende haren glijden. Tijdens de kus ruik ik haar en ze ruikt geweldig. Ik moet stoppen. Ik heb geen lucht meer. Ik trek mijn hoofd terug en teleurgesteld vraagt ze: "Was het nie..." Meteen plant ik mijn lippen op die van haar. Verbannen wil ik haar twijfel. Met nog meer overtuiging dan eerst gaan we met liefdevol geweld op elkaar in. Wat is ze mooi. Oh god ze is aardig. Wat is ze verdom geil en lekker. Gelijktijdig stoppen we. Ze drukt met haar hoofd tegen mijn borst en begraaft haar gezicht in mijn nek. Ik omarm haar en druk haar tegen me aan. Ik voel haar snel ademen in mijn nek. Ik aai haar over haar rug en fluister lieve dingen in haar oor. Ze mompelt onverstaanbare dingen, maar ze klinken relaxt en welgemeend. Als ze haar rug weer recht, heeft ze tranen van geluk in haar ogen. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. "Fiets je met me mee naar huis, James?"

Eenmaal op de fiets keert de rust terug bij ons. Op lange rechte stukken fietsen we hand in hand. Bij haar thuis aangekomen zegt ze: "Bedankt voor het meefietsen James. We moeten nog eens afspreken na school voordat we naar het feest gaan." We praten nog wat. Opeens komt ze met een voorstel. "Wil jij misschien meehelpen in het huis. We wonen hier nog maar net en we moeten nog behangen, schilderen, meubels verplaatsen..." Haar lijstje gaat door. Ik geef haar een kusje op haar mond om haar te stoppen. "'Tuurlijk Roos, wanneer kan ik komen?" Glimlachend kijkt ze me aan en zegt: "Wat dacht je van overmorgen, de dag voor het feest?" "Is dat wel zo slim?" vraag ik. Ze weet me te overtuigen dat het wel kan. Daar was niet veel voor nodig, maar dat maakt niet uit. Ze doet de deur open, stapt naar binnen en draait een halve pirouette. Ze knipoogt en sluit plagend de deur.

's Avonds in mijn bed ben ik alles behalve rustig. De zoen dwaalt telkens in mijn gedachten naar boven. Wanneer ik probeer te denken hoe het eigenlijk begon, weet ik daar geeneens een antwoord op. "Het lag aan het moment", maak ik me wijs. "Het moment." Alle dingen die dag geven me toch een stijve. Ik trek mezelf af en bedenk tegelijk manieren hoe ik haar kan uitnodigen om eens iets te gaan drinken. Hoe verder het plan vordert, hoe harder ik begin te trekken. Ik voel de aderen op mijn leuter hard kloppen het bloed te pompen. Harder dan ooit ben ik. Ik merk dat mijn spuitpunt begint te komen en ik denk alleen maar aan Roos. Over haar prachtige lichaam. Over hoe lief en zoet ze niet is. Ik waan mezelf gelukkig en ik ben zelfbewust van het feit dat ik me sterk voel. Met die gedachtes kom ik klaar. Een ontlading in mijn lichaam vindt plaats. Lange slierten zaad spuiten uit mijn pik. Met korte pauzes tussen elke lading kom ik klaar. Ik masseer nog mijn eikel en geniet intens van het moment. Met de wc-rol ruim ik alles op en ik ga weer liggen. Ik staar naar het plafond en ik realiseer me iets waardoor ik niet kan stoppen met glimlachen. Bij Rosa ben ik gelukkig.

-----

Graag een eerlijke beoordeling. Advies, raad en reacties zijn altijd gewenst ;) Plus heb ik al gezegd dat je er geweldig uitziet vandaag?

-----