Katrien fronste de wenkbrauwen toen ze op een morgen tussen twee patiënten door haar sms'jes checkte. Een berichtje van Rinus kon maar één ding betekenen: hij had iets van haar nodig.

Hoi ma! Je moet me helpen. Kan ik bij je langskomen in het ziekenhuis? Het zwemteam start morgen met de trainingen en ik wil me nog snel aansluiten. De trainer gaat akkoord, maar eerst moet ik nog een medisch onderzoek ondergaan. Bedankt alvast!

Katriens aars kneep spontaan dicht terwijl ze de tekst las. Dacht Rinus nu echt dat ze hem zomaar een doktersattest zou geven? Ethiek is een cruciale factor in de geneeskunde, en ze moest er niet aan dénken om haar zoon voor te trekken.

En vanwaar dat idee van hem om op het laatste nippertje bij het zwemteam te gaan? Hij liep school in een katholiek college, zoals van oudsher de gewoonte was in de familie, en hij hoorde er vooral voor te zorgen dat hij goede cijfers haalde.

Katrien dacht even na en typte toen een berichtje ten antwoord.

Kom om 11.45 uur, dan pas je nog net in mijn schema. We kunnen achteraf samen lunchen. En voor alle duidelijkheid: je krijgt een VOLLEDIG ONDERZOEK, zoals elke andere patiënt. X ma :)

Katrien giechelde. Ze probeerde zich de ontzetting op het gezicht van haar zoon voor te stellen als hij las dat hij net zo zou worden behandeld als alle anderen. Het zou haar niet verbaasd hebben als hij de afspraak zou afzeggen.

En trouwens, welke zoon wil nu medisch onderzocht worden door zijn eigen moeder? Ze glimlachte bij de gedachte.

+++

Het was 11.39 uur en Katriens laatste patiënt voor die ochtend was net het kabinet uit. En voorwaar, toen ze naar de wachtzaal ging, nog steeds met haar witte jas aan, zat hij daar, als een perfecte engel. Hij had een stapeltje formulieren bij zich.

“Je bent er”, zei ze verwonderd, en ze hield voor hem de deur open die naar haar kabinet leidde. “Dat vind ik sterk.”

“Natuurlijk ben ik er”, antwoordde hij, in de war gebracht door hoe zijn moeder hem verwelkomde. “Deze formulieren moeten ingevuld tegen morgen.”

“Komt voor elkaar, meneer Schouterden. Deze kant op, alstublieft …”

Toen ze Katriens consultatiekamer binnengingen, viel haar op dat Rinus er heel erg ontspannen bij liep, terwijl hij normaal gezien juist een hékel had aan doktersbezoeken. Haar zoon hield er duidelijk geen rekening mee dat ze hem écht grondig zou gaan onderzoeken.

En jawel, Rinus schoof haar meteen het bundeltje documenten toe. Het werd samengehouden door een paperclip.

“Je moet de juiste hokjes afvinken, hier en daar wat commentaar opschrijven, en dan aftekenen onderaan.”

Katrien nam de papieren van hem aan en bestudeerde ze. “Waarom heb je je zo plots bedacht? Ik dacht dat je beslist had om geen lid te worden van het team.”

“Da's een lang verhaal.”

“Ik heb alle tijd”, zei ze, zonder haar blik van de formulieren af te wenden.

“Oké, hier komt ie dan. Ma, ik ben verliefd.”

Van stomme verbazing ging haar blik nu wél omhoog. “Je bent wát?”

“Ik ben verliefd op een meisje van mijn school.”

“Maar … Ik wist helemaal niet dat je met iemand verkering had?”

“Wel, officieel hébben we ook nog geen verkering, maar er is wel iets 'gaande'”, antwoordde hij.

“'Gaande'? Wat bedoel je daarmee? Weet ze dat je verliefd op haar bent? Zijn de gevoelens wederzijds?”

“Het is een lang verhaal”, zei hij weer, duidelijk op zoek naar een manier om de situatie uit te leggen. “Ze doet topsportschool en heeft het superdruk. Ze is actief in verscheidene sportteams.”

“En op deze manier wil je meer tijd met haar kunnen doorbrengen?”

“Jij doet het zo fout klinken … Maar inderdaad, we zullen elkaar vaker zien.”

Katrien zuchtte. “Rinus, het zwemteam zal heel wat tijd en inzet van je vergen. Zal je studeerwerk daar niet bij inschieten?”

“Maak je daarover maar geen zorgen, ma. Mijn cijfers zijn prima en ik vind zwemmen heerlijk. En trouwens, ik ga toch al elke dag fitnessen, dus ik kan evengoed iets doen dat later goed zal staan op mijn cv.”

“Maar toch, bij het team gaan omwille van een vrouw die je nauwelijks kent? Je wordt toch geen stalker of zo?”

“We kennen elkaar … wel … meer dan goed genoeg”, zei hij bedachtzaam, en hij keek naar het plafond en schudde zijn hoofd. “Het klinkt misschien allemaal wat gek, maar dat is het niet, geloof me. Zij wil ook meer tijd met mij doorbrengen, weet je. En we zijn het erover eens dat het zwemteam daar ideaal voor is.”

“Ik weet het toch niet, hoor … De hete meiden lopen rijen dik bij jou op school. Wat maakt háár zo bijzonder?”

“Ze is knap en slim, net als jij, ma”, antwoordde Rinus, die wist dat Katrien van zulke complimentjes hield. “En het klikt ook gewoon supergoed.”

Rinus klonk door en door oprecht, en Katrien wist dat hij het meende. Net als haar echtgenoot had hij een hart van goud, dat overliep van de liefde. Misschien had haar zoon wel de ware gevonden. Katrien kon zich in elk geval goed in de situatie inleven, want ook zij had haar man in een katholiek college leren kennen.

Wie was zij dan om haar zoon die kans op liefde te ontzeggen?

“En je weet zeker dat zij die ene uit het duizend is?”, vroeg ze hem.

“Ja. Het voelt gewoon helemaal juist.”

Ze knikte begripvol. “Het zwemteam wordt wel geen gezondheidswandelingetje. Je zult je beste beentje voor moeten zetten.”

“Dat weet ik. Maar je weet toch hoe goed ik kan zwemmen, ik ben een van de beste zwemmers van de school. Maak je geen zorgen, ik zal jou en pa zeker niet teleurstellen.”

“Goed dan, ik vul die papieren in”, zuchtte ze. “Maar eerst trek jij al je kleren uit, op je onderbroek na, en ga je op de onderzoekstafel zitten.”

“Wat!?!”

Zoals verwacht reageerde Rinus onthutst. Maar Katrien was in een oogwenk van bezorgde moeder in op-en-top professionele arts veranderd. Ze legde de documenten neer en begon alles klaar te zetten voor het onderzoek.

“Is er een probleem?”

“Ik heb gewoon je handtekening nodig”, bracht hij haar in herinnering.

“Dat klopt. En?”

“Waarom moet ik me uitkleden?”

Katrien deed wat schuim op haar handen om ze te ontsmetten. “Waarom denk je? Wil je dat ik die formulieren voor je invul, of niet?”

“Meen je dat nu?”

Ze begon haar geduld te verliezen. Ze trok een wenkbrauw op, om haar zoon duidelijk te maken dat er niet te onderhandelen viel.

“Wil je dat ik je documenten in orde breng, ja of nee?”, vroeg ze nogmaals.

“Natuurlijk, daarvoor ben ik hier, maar …”

“Ik kan je papieren niet aftekenen zonder dat ik je eerst aan een volledig onderzoek heb onderworpen, zo simpel is het. Mocht ik dat wel doen, dan zou ik mijn plicht als arts verzaken. Daar dénk ik nog niet aan, jongeman.”

“Goed, dan. Hopelijk wordt het niet té ongemakkelijk …”, mompelde hij.

“Denk jij maar aan je plaatsje in het zwemteam. Je wilt dat toch niet op het spel zetten? Gewoon even op je tanden bijten, en het is zo voorbij.”

Katrien begon het medische verleden van haar zoon op de papieren in te vullen, en ondertussen hoorde ze hoe hij zich uitkleedde. Rinus zwom nu al tien jaar, dus ze was eraan gewend om hem bijna naakt te zien.

Toen ze het papier dat op de onderzoekstafel lag hoorde ritselen, wist ze dat hij plaatsgenomen had en draaide ze zich naar hem om. Rinus keek knap chagrijnig, hij kon niet wegsteken dat hij gepikeerd was.

“Wees niet zo'n knorpot”, zei ze terwijl ze naar hem toe liep. “Het zal eht niet zo lang duren, en nadien trakteer ik je op een hamburger. Of liever niet?”

Ze kietelde speels zijn buikspieren, die er door al dat fitnessen ongelooflijk strak en scherp uitzagen.

“Je weet dat dat niet in mijn voedingsschema past”, antwoordde hij, en hij smoorde zijn lach.

Door het gekietel en het vooruitzicht om lekker te gaan eten was Rinus wat bijgedraaid, en hij leek weer meer ontspannen. Katrien had haar zoon in de loop der jaren weliswaar geregeld onderzocht thuis, maar nog nooit had ze hem binnenstebuiten gekeerd in een echt dokterskabinet.

Ze behandelde hem als elke andere patiënt en begon bovenaan. Met behulp van de otoscoop en oftalmoscoop keek ze in zijn oren, ogen en mond. Vervolgens voelde ze onder zijn kin en in zijn oksels of hij geen gezwollen lymfeklieren had.

Ze stak haar stethoscoop in haar oren en luisterde naar zijn longen en zijn hart; ze hoorde niets abnormaals. Toen schoof ze de tafel uit.

“Ga achterover liggen”, gebood ze.

Haar zoon aarzelde even, maar haalde toen zijn schouders op en ging op zijn rug liggen. Zijn handen rustten vredig op zijn buik. Hij leek ongewoon stil en op zijn ongemak terwijl hij daar languit op de tafel lag. Thuis zag Rinus er geen graten in om in zijn zwemshort rond te lopen na een duik in hun privé-zwembad, maar hier was hij misschien wat gereserveerder omdat hij wist dat zijn moeder hem ging betasten.

“Ik ben bijna klaar, oké?”, zei ze, terwijl ze over zijn huid wreef. “Haal je handen weg van je buik, zodat ik je lever en je milt kan controleren.”

Haar zoon deed wat ze van hem verlangde en zij duwde hard op zijn buik. Wat ze voelde, stemde tot volledige tevredenheid. Toen ze wilde verdergaan, merkte ze in zijn onderbroek een bobbel op die langzaam groter werd. Hoe bizar! Hij zal toch wel niet opgewonden raken tijdens een medisch onderzoek door zijn eigen moeder?

Het kwam wel vaker voor dat mannen een stijve kregen terwijl ze onderzocht werden. Katrien was een aantrekkelijke vrouw en keek er niet meer van op als ze een man per ongeluk een erectie bezorgde; ze verdacht velen er zelfs van dat ze het stiekem fijn vonden als ze het zag. Maar dat ze bij haar eigen zóón ook zo'n reactie teweeg zou brengen … Dat had ze toch niet zien aankomen.

“Heb je daar iets voor je vriendinnetje?”, plaagde Katrien.

Rinus' lichaam verkrampte. “Wat ben je grappig, ma.”

Hij legde zijn benen op elkaar om zijn kruis aan het zicht te onttrekken, maar het kwaad was natuurlijk al geschied. Toevallig was er nog één orgaan dat ze moest checken, en ze wist dat haar zoon het nog benauwder zou krijgen dan hij het al had. Ze zag er geen been in om over seksualiteit te praten met haar patiënten, deed dat vrijwel dagelijks. Maar om het daar nu met haar zoon over te hebben … Ze zette zich schrap.

“Ben je seksueel actief?”, vroeg ze uiteindelijk, zoals het ook in de formulieren stond.

“Is dat relevant? Ik wil alleen maar bij het zwemteam, godbetert …”

“Ja, dat is relevant. Ik moet me ervan vergewissen dat je geen geslachtsziektes hebt, want je zult het zwembad en de douches delen met andere sporters.”

Hij beet op zijn onderlip. “Ja, ik ben min of meer seksueel actief.”

“Ik ga ervan uit dat je daarmee alleen oraal bedoelt?”

Hij liep rood aan en knikte. “Ja.”

“Gebruik je bescherming?”

“Neen, maar zij is proper.”

“Ik neem aan dat het alleen met dat meisje is waar je zo van houdt”, vroeg ze prompt.

Katrien gaf zichzelf een mentale uitbrander. Die vraag was totaal onnodig. Ze maakte gewoon misbruik van haar beroep om meer te weten te komen over haar zoons privéleven.

“Wel … ja, natuurlijk”, antwoordde hij verlegen.

Katrien kreeg er nogmaals spijt van dat ze die vraag had gesteld, want ze zag meteen voor zich hoe een lieve, jonge leerlinge van het college haar zoon een blowjob gaf. Ze walgde van zichzelf en probeerde haar aandacht weer bij het medische aspect te krijgen. Ja, ze was zijn moeder, maar ze moesten zich daar allebei maar eens overheen zetten en dat onderzoek eindelijk afronden.

Ze aaide zachtjes over zijn borst en zei: “We zijn bijna rond. Ga nu staan en trek je onderbroek omlaag. Het zal in een mum van tijd voorbij zijn.”

“Meen je dat nu?”, vroeg hij met grote ogen. “Meen je dat nu echt???”

“Jazeker. Het zijn je testikels die ik moet onderzoeken, voor de duidelijkheid.”

“Maar … maar … je bent mijn …”

“Je plaat blijft haperen, hoor”, zei ze streng. “Ik doe dit elke dag. Het hoort bij mijn werk, ook al heb je een erectie.”

Terwijl ze sprak leek ze even te gaan glimlachen, maar op het laatste moment wist ze haar gezicht in de plooi te houden – zoals het een professionele arts betaamt. Ze wisten beiden dat ze de situatie lichtjes amusant vond.

Rinus kookte van woede; hij ging eerst rechtop zitten en stond vervolgens op van de tafel. Hij vond dit laatste deel van het onderzoek hoogst irritant en Katrien begreep dat hij zich vernederd moest voelen, maar het was voor de goede zaak.

“Weet je het zeker?”, vroeg hij, bijna dreigend, met zijn duimen in de band van zijn onderbroek gehaakt. “Nu kun je nog terug. Ik trek dadelijk m'n broek af en dan zul je alles te zien krijgen. Het kan me echt geen reet meer schelen.”

Katrien schaterde het uit. “Alsjeblieft, zeg! Wie heeft er je luiers ververst toen je nog in je broek scheet? En nu zou ik een trauma oplopen van mijn eigen zoons scrotum te onderzoeken?”

“Ik zou daar maar rekening mee houden als ik jou was. Het zal je misschien te veel worden.”

“Genoeg van die omgekeerde psychologie. Doe nu eindelijk je boxershort af! Ik jeb in de loop van mijn carrière wel honderden erecties te zien gekregen. Die van jou wordt gewoon de zoveelste in de rij.”

“Jij moet het weten, ma”, zuchtte hij. Zijn wangen kleurden dieprood.

Zoals hij had aangekondigd, trok Rinus zijn boxer in één ruk naar beneden. Een loeiharde pik flopte tevoorschijn. Katriens blik was erop vastgenageld; ze had in haar leven natuurlijk al vele erecties mogen aanschouwen, maar nu kreeg ze die van haar zoon te zien!

Ze was eventjes compleet uit haar lood geslagen en voelde hoe innerlijke onrust de kop opstak, en wel van een intensiteit die ze van haar leven nog niet had ervaren als moeder. Het voelde gewoon door en door fout om naar haar zoons ruim bemeten penis te staan kijken, die steenhard was en trots naar voren priemde.

Terzelfder tijd was er iets erg opwindends aan deze speciefieke erectie. Ergens voelde ze zich erdoor gevleid. Waardoor had haar zoon zo'n harde gekregen? Kickte hij stiekem ook op medische onderzoeken, net als zij? Of was Rinus echt opgewonden geraakt van haar?

Katrien duwde die vieze gedachten weg; ten slotte was ze een fatsoenlijke moeder én een professionele arts. Beide rollen vervulde zo al zo lang met glans.

Er was maar één andere logische verklaring mogelijk: Rinus was opgewonden geraakt toen de orale seks met dat meisje van zijn school ter sprake was gekomen. Ja, dat moest het zijn, dacht Katrien enkele keren na elkaar bij zichzelf. Het is voor z'n vriendin, niet voor mij.

“Mijn god”, zei ze, naar adem snakkend. “Je moet het wel érg voor dat meisje hebben. Ik hoop van ganser harte dat het wederzijds is.”

Hij bloosde weer en glimlachte. “Geloof me vrij, het ís wederzijds.”

“Dat geloof ik graag.”

“Hé ma, ik geneer me rot”, zei hij met een grimas op het gelaat. “Kun je alsjeblieft voortmaken? Ga je alleen maar naar mijn zak kijken, of moet je er ook aan komen?”

Katrien slikte terwijl ze nog altijd naar zijn leuter staarde. “Ik moet hem ook aanraken. Gezien de delicate situatie zal ik hem toch wat minder uitgebreid onderzoeken dan normaal, goed?”

“Dank je”, antwoordde hij, en zijn stem klonk oprecht dankbaar.

“Ik neem er even mijn kruk bij. Het is zo voorbij.”

Katrien trok de kruk, die op wieltjes stond, naar zich toe, nam plaats en rolde tot ze vlak voor de stijve penis van haar zoon zat. Het ding wees zodanig omhoog dat zijn eikel op dezelfde hoogte zat als haar neus. Ze deed er alles aan om het extreem ongemakkelijke gevoel dat tussen hen in hing te negeren en begon aan het laatste deel van haar onderzoek.

Zodra ze haar zoons scrotum beroerde, drong het tot haar door dat ze zó van haar stuk gebracht was dat ze er zelfs niet aan had gedacht om handschoenen aan te trekken!

“Verdomme!”, riep ze uit, zonder evenwel haar handen van zijn geslachtsorgaan weg te halen.

“Wat scheelt er? Iets mis met …?”

“Nee, nee, dat is het niet. Ik heb gewoon geen handschoenen aan.”

Terwijl ze daarover haar beklag deed, bleef ze haar zoons ballen tussen haar vingers vasthouden. Met alle omzichtigheid van de wereld pakte ze zijn rechtertestikel beet tussen haar vingers en draaide hem om en om, op zoek naar uitsteeksels of andere afwijkingen. Zijn pik schokte even op en neer, vlak voor haar neus, en ze had bijna langs haar lippen gelikt.

Ze haalde diep adem en keek op naar hem. Zijn kaaklijn stond strak gespannen, en als moeder wist ze dat dat een teken was van onrust en nervositeit.

“Het is oké”, zei hij neutraal.

“Ik kan evengoed overgaan tot het laatste onderdeel. Mijn handen zijn toch al verontreinigd.”

Hij glimlachte en zei: “Mijn intieme hygiëne is perfect, maak je daar maar geen zorgen over.”

Ze knikte en glimlachte terug. “Daar ziet het wel naar uit, en zo ruikt het ook.”

“Ruiken?”, vroeg hij.

De toppen van Katriens vingers lieten zijn rechtertestikel los en gingen over naar zijn linker. Hoewel ze normaal gezien haast maakte als ze de ballen van een man onderzocht, voelde ze nu een onbehagen dat haar ertoe bracht het langer te rekken dan strikt noodzakelijk. Wat als ze een testiculair probleem over het hoofd zag, gewoon omdat ze het onderzoek te snel achter de rug wilde hebben? Hoe gênant de situatie ook was, dat zou ze zichzelf nooit kunnen vergeven.

Ze nam nogmaals de vrijheid om naar zijn penis te gapen. “Ja, je genitaliën ruiken lekker. Je zou ervan opkijken hoeveel mannen de hunne niet genoeg verzorgen. Jij doet dat duidelijk wel. Je vriendin mag zich gelukkig prijzen.”

Ze waagde nog een blik op Rinus' gezicht en zag hoe hij nog meer bevangen raakte door verlegenheid. Ze zag het ook aan de rest van zijn lichaam: het leek wel of elke spier strak kwam te staan, en hij perste zijn lippen stijf op elkaar.

Katrien voelde erg met hem mee. Zij vond het óók gênant om haar zoons testikel vast te pakken! Geen van hen beiden zou ooit vergeten wat zich hier op dit moment tussen hen afspeelde, zoveel was zeker.

“Strikt genomen zijn we nog geen koppel”, legde Rinus uit. “Het is allemaal wat ingewikkeld, maar we zijn echt heel close.”

“Jullie zijn verliefd op elkaar, maar vormen geen stel”, zei Katrien langzaam. “En toch bevredigt ze je oraal. Ik begrijp geen snars van die jonge generatie.”

“We zitten op een katholiek college, wat verwacht je dan?”, lachte hij zenuwachtig.

“Daar heb je wel een punt. Je weet vast wel nog dat je vader en ik elkaar ook hebben leren kennen op zo'n katholiek college. Leerlingen genieten helemaal niet zoveel vrijheid als het over onderlinge liefdesrelaties gaat. Dat maakt de zaken er niet simpeler op.”

Ze liet zijn testikel los en maakte zich op voor de 'grote finale'. Met behulp van de duim en de eerste twee vingers van haar rechterhand greep ze zijn stijve paal en duwde hem nog wat verder omhoog, zodat ze de huid tussen zijn penis en z'n scrotum kon inspecteren. Haar zoons huid voelde heerlijk zacht aan, en toch was zijn erectie hard als staal. Het was echt ongelooflijk.

Terwijl ze zijn staaf vasthield, trok er een siddering doorheen waardoor ze bijna uit haar hand sprong. Op zich was het niet bijzonder dat een erecte penis zo reageerde wanneer hij werd aangeraakt door een vrouwelijke arts. Maar de vraag kwam haar nog maar eens voor de geest: wond ze Rinus misschien extra op omdat ze zijn moeder was?

“Hoe heet ze?”, vroeg Katrien, terwijl ze haar laatste observaties maakte.

“Emma.”

Ze bleef geconcentreerd op zijn keiharde penis. “Mooie naam. Je bent zo te horen helemaal weg van haar. Ik hoop dat ik haar op een dag mag ontmoeten.”

“Natuurlijk mag je dat. Ze is geweldig.”

Terwijl Katriens blik strak op haar zoons erecte penis gevestigd bleef, liet ze ook haar vingers op zijn zacht aanvoelende kruis rusten. Ze hoorde het verlangen dat in zijn stem doorklonk. Die stem kende ze o zo goed, het was voor haar overduidelijk dat hij door en door verliefd was.

Ondertussen drongen zich steeds meer obscene gedachten en beelden aan haar op. Ze zag voor zich hoe 'Emma' de pik van haar zoon streelde en likte. Zo vele vragen bleven nog onbeantwoord. Wat deden ze nog meer samen? Waar zou het allemaal toe leiden? Zou ze ooit zijn hart breken?

Die vragen komen bij wel meer moeders op als hun zoon verliefd wordt.

Ze sloot haar vingers rond zijn staaf en keek op naar hem. “Hebben jullie twee gemeenschap? Of is het echt alleen oraal?”

Ze waren een streng katholiek gezin, en zij en haar man hadden hun zoon altijd ingeprent om maagd te blijven tot hij in het huwelijk trad. Het college waar hij schoolliep, promootte dezelfde waarden. Maar vandaag de dag staat dat niet meer zo in steen gebeiteld als vroeger …

“Enkel oraal”, antwoordde hij blozend. “Ik zweer het.”

“Kan ze er wat van?”

Katrien schrok zich een hoedje toen ze haar zoons pik in haar hand voelde opschokken. Het was bijna niet te geloven, maar het ding zwol zowaar nog wat meer op.

“Wat doet dat ertoe?”, vroeg Rinus, niet wetende waar zijn moeder met die vraag heen wilde.

“Als ze je behoeften oraal weet te bevredigen, zul je misschien niet zo gauw gemeenschap willen. Snap je?”

Hij schokschouderde even. “Ze is gewéldig. Begin daar alsjeblieft niet over als je ze voor het eerst ontmoet.”

Katriens moederinstinct speelde haar weer zwaar parten als ze bedacht dat een gelovige leerlinge van een katholiek college het erecte lid van haar zoon afzoog. Deed Emma hem kreunen en steunen, bezorgde ze hem overweldigende orgasmes? Ze probeerde die gedachten van zich af te zetten en dacht aan het moment waarop ze haar zou ontmoeten. Zou ze de hele tijd naar Emma's lippen zitten staren?

“Bijna klaar, grote knul”, zei ze.

Ze dwong zijn leuter opzij met haar linkerhand en porde met de middelvinger van haar rechterhand diep in de linkerkant van haar zoons scrotum. Toen ze het lieskanaal had gevonden, ging ze na of hij hernia's had door hem te laten hoesten. Vervolgens deed ze hetzelfde aan de andere kant.

“Je bent een gelukszak. Niet elke jongen heeft een meisje dat hem zoveel voldoening kan schenken”, voegde Katrien nog toe.

“Dat weet ik. Maar … ach, laat maar …”

In Katriens hoofd ging een alarmbelletje rinkelen. Terwijl ze haar zoons pik nog steeds in haar vingers had, keek ze op naar hem en zag ze de bedachtzame uitdrukking op zijn gezicht. Hij wilde haar iets zeggen, maar hield zich in.

“Toe, vertel maar”, spoorde ze hem aan. “Je moet maar denken dat ik je dokter ben. Per slot van rekening ben ik dat ook vandaag.”

“Ik wilde iets grofs zeggen, maar dat doe ik dus niet.”

Ze kneep speels in een van zijn ballen. “Vertel het toch maar. Ik heb nu alles in eigen handen – letterlijk –, en ik kan je flink pijnigen.”

Ze wisten allebei dat het dreigement niet serieus bedoeld was, want Katrien gebruikte haar hand om zijn ballen helemaal te omvatten. Ze kietelde ze zowat met haar vingertoppen.

“Het is gewoon …”, stak hij van wal. “Wel, ze is er geweldig goed in. Maar ze haalt geen 100%.”

“Waar laat ze dan punten liggen?”

“Beloof je me dat je erover zwijgt tegen haar?”

“Denk je nu echt dat ik het met Emma over haar blowjobs ga hebben?”, vroeg ze ongelovig.

“Ze slikt niet graag door. Of nee, ze háát doorslikken. Haar gezicht vertrekt in een grimas, iedere keer weer.”

“Je bedoelt je sperma?”

“Ja”, antwoordde hij blozend. “Tot aan het orgasme doet ze echt alles perfect, en geniet ze er zelf ook met volle teugen van. Maar zodra ik begin klaar te komen, krimpt ze in elkaar. Je zou haar gezicht dan eens moeten zien … Het verpest de sfeer echt helemaal. Alsof ze het vies vindt.”

Katrien was een vrouw en wist dan ook precies waar het schoentje wrong. Hoewel zij in haar leven maar één partner had gehad, wist ze dat de smaak van zaad varieerde van man tot man. Voor veel mannen is het een egokwestie; geen enkele vent wil dat zijn partner moet kokhalzen van de smaak van zijn sperma.

Katrien was echter ook moeder, en ze wilde dat haar zoon gelukkig was. Ze hoopte dat hij de ware zou vinden en snel zou huwen als hij eenmaal van de schoolbanken af was, in plaats van de ene sekspartner na de andere te verslijten. Dat waren haar cultureel en religieus geïnspireerde verwachtingen.

Er was vast wel iets dat ze kon doen.

Voor de eerste keer in haar lange carrière als arts week ze van de gebaande paden af en liet ze haar handpalm zachtjes rusten op de top van haar zoons stijve paal. De pik boog wat neer onder het gewicht en ze hield de staaf liefdevol in haar greep.

“Oké, dit is de toestand”, begon ze. “Ik ben bereid om je formulieren te ondertekenen. Maar ik denk dat je baat zou hebben bij een meer … diepgravende test.”

“Hoe diepgravend?”

Ze wreef subtiel over zijn penis. “Wel, de smaak van je zaad baart me zorgen. Het kan ook gewoon zijn dat Emma sperma niet lekker vindt. Maar het feit dat ze zo huivert kan wijzen op een gezondheidsprobleem.”

“Jezus. Niets ernstigs, hopelijk …”

Ze schudde haar hoofd. “Het heeft gewoonlijk te maken met wat je eet. In het slechtste geval schort er iets aan de klieren die je zaadvocht afscheiden.”

“Mijn god. Zou het?”

“Zoals ik al zei, het ligt waarschijnlijk aan je voedingsgewoontes. Je eet veel te veel rood vlees, en te weinig fruit.”

“Ik heb ooit ergens gelezen dat voeding haar invloed kan hebben op de smaak, maar toen geloofde ik daar niets van. Maar wacht, waarom hebben we het hier eigenlijk over? Dit maakt toch geen deel uit van het medisch onderzoek …”

“Wil je dat ik je help of niet?”, vroeg ze, terwijl ze haar zoons leuter nog steeds in haar hand hield.

Ze kon van Rinus' gezicht aflezen hoe er een innerlijke tweestrijd bij hem woedde. Haar zoon was erg begaan met zijn gezondheid, op het obsessieve af. Daar kwam nog eens bij dat hij verontrust was over de smaak van zijn zaad. Want ten slotte, welke man zou niet willen dat zijn meisje z'n sperma doorslikte?

Hij haalde diep adem. “Oké, we doen het. Is het de bedoeling dat ik klaarkom in een reageerbuisje of zo?”

“Rinus!”, jankte Katrien, en ze gaf zijn pik zo'n klap dat het pijn deed.

“Auwch! Sorry, ma. Ik snap niet wat er van me verwacht wordt.”

Katrien stond op, stapte naar haar werktafel, trok een lade open en haalde er een plastic potje uit tevoorschijn. Daarmee liep ze terug naar haar zoon.

“We zijn hier in een ziekenhuis, niet in het chemielokaal op school”, zei ze op een moederlijke toon. “Je weet vast wel wat je hiermee moet aanvangen.”

Rinus nam het recipiënt aan en bekeek het, slecht op zijn gemak. Het daagde hem dat hij zijn spermastaal erin diende te deponeren.

“Wat ben je er dan mee van plan?”, vroeg hij. “Opsturen naar het lab?”

“Ik ga het op de goeie, ouderwetse manier testen: door eraan te ruiken. Meer hoef ik echt niet te doen om een correcte diagnose te kunnen stellen.”

Hij slikte. “Laat me dan op zijn minst eventjes alleen hier, goed?”

“Natuurlijk. Roep maar als je klaar bent.”

Katrien stapte naar de deur. Ze deed ze langzaam open en hoorde haar vrouwelijke medewerkers geanimeerd babbelen. Het was bijna lunchpauze. Het laatste wat ze wilde was wel dat een van hen haar zoon naakt op de tafel in haar kabinet zou zien zitten als ze de deur openmaakte. Dat zou ze moeilijk kunnen verantwoorden, en het zou haar o zo vlekkeloze reputatie besmeuren.

“Nu ik erover nadenk …”, begon ze, terwijl ze de deur weer dichtdeed. “Ik blijf in de tussentijd liever hier om je formulieren in te vullen. Doe jij maar je ding, doe net alsof ik er niet ben, goed? Ik ga niet kijken, beloofd.”

Katrien keek haar naakte zoon met opzet niet aan, maar hoorde hem wel afkeurend grommen toen ze aan haar bureau plaatsnam en zijn papieren naar zich toe trok.

Terwijl ze de documenten invulde, hoorde ze hoe haar zoon zich aan het aftrekken was, met zijn gezicht naar de muur gericht. Bizar genoeg leken de obscene geluiden Katrien tot in het diepste van haar ziel te raken. Tot haar ontsteltenis voelde ze een tinteling in haar poesje die ze maar al te goed kende. Het kon toch niet waar zijn dat de masturbatiesessie van haar zoon haar opwond! Neen, het zal gewoon dat specifieke geluid zijn dat het 'm doet. Dat het haar zoon was die het voortbracht, deed niet ter zake. Of dat hoopte ze althans …

Ze was tevreden met hoe ze haar reactie voor zichzelf had kunnen verklaren, en ging verder met het invullen van de formulieren. Ze deed haar best om de morsige geluiden te negeren. Jammer genoeg zaten ze in een kleine kamer, waardoor haar zoons rukgeluiden leken te resoneren. Ze trok een gezicht toen ze merkte dat haar poesje alleen maar natter werd.

Ze kon de verleiding niet weerstaan om van haar werk op te kijken, naar haar zoons naakte rug. Ze zag hem rukbewegingen maken met zijn rechterarm. Een blik op haar horloge leerde haar dat haar volgende patiënt niet lang meer op zich zou laten wachten.

“Zenuwachtig?”, vroeg ze. “Het gaat niet in een-twee-drie, zo lijkt het wel.”

“Wel, sorry hoor, maar het is de eerste keer dat ik zoiets doe.”

Hij rukte in lange halen, en ademde diep in en uit.

De arme stakker. Ze zat zo met hem in. Alleen wist ze ook dat haar slipje kletsnat was van haar eigen opwinding. Misschien kon ze beide problemen in één keer verhelpen? Meteen drong tot haar door dat dat compleet ongepast zou zijn, zowel voor een moeder als voor een arts. Maar toch haalde ze haar tong langs haar lippen. Ze was ten slotte ook een vrouw met seksuele lusten, en die kon best een uitzondering maken voor haar zwoegende zoon, die uit de nood moest worden geholpen.

Katrien stond op en liep op haar naakte zoon af. Ze was zich nauwelijks bewust van wat ze deed, het was alsof ze op automatische piloot was overgeschakeld. Ze trok de kruk weer bij en ging zitten.

“Draai je om”, zei ze. “Naar mij.”

Hij keek alleen over zijn schouder. “Beter van niet. Om voor de hand liggende redenen.”

“Staat hij zo stijf als maar kan?”

Hij knikte. “Inderdaad. Ik ben er bijna.”

“Vergeet niet dat ik je penis en scrotum al heb aangeraakt. Ik wil je nu ook hiermee helpen. Hoe, dat mag jij bepalen.”

Hij sperde zijn ogen open. “Werkelijk?”

“Het … hoort bij het onderzoek”, zei ze, en haar eigen vieze verlangens waren zó intens dat haar stem ervan trilde.

“Euuuh, jij moet het weten. Jij bent de dokter.”

Katrien probeerde zichzelf weer in de hand te krijgen en zijn leuter te bekijken door de ogen van een arts. Haar zoon draaide zich om naar haar, en kwam met zijn erecte lid op enkele centimeters afstand van haar gezicht te zitten. Het was duidelijk welke assistentie hij precies van haar verwachtte. Die harde pik stond nu gewoon op ontploffen. Ze leunde naar voren, dichter en dichter bij zijn eikel, waar haar helemaal bovenaan al wat voorvocht tegemoet glinsterde. Ze stak haar tong een piepklein beetje uit, wilde vooral niet te snel gaan. Ze liet eerst het puntje van haar tong onder zijn eikel glijden en nam hem vervolgens in haar mond.

Terwijl ze daar met haar lippen rond haar zoons penis zat, werd ze door schuldgevoel overvallen. Natuurlijk wist ze hoe fout dit allemaal was, maar het was te laat. Ze kon niet meer terug. Wanhopig probeerde ze een manier te bedenken om deze wel érg onfatsoenlijke daad te rechtvaardigen. Misschien kon ze maar beter weer de medicus gaan uithangen. Ja, dit was echt gewoon een methode die het mogelijk maakte om haar zoons pik beter te onderzoeken.

Ze ging met haar tong langs zijn frenulum, dat aan de onderkant onder de eikel zat. Ja, daar viel niets op aan te merken. Ze keerde even terug en draaide haar hoofd verscheidene malen om en om de corona, terwijl ze met haar lippen naar onregelmatigheden speurde. Die waren er niet. Ze liet haar lippen over de rest van zijn eikel gaan en stelde tot haar grote opluchting vast dat er niets abnormaals aan te vinden was.

Gerustgesteld bewoog ze haar hoofd naar voren om de schacht te onderzoeken. Ze schoof naar voren en naar achteren, en met elke 'passage' nam ze een steeds groter stuk ervan in haar mond. De hele penis leek in opperbeste conditie te verkeren.

“Alles in orde?”, vroeg ze retorisch, waarna ze de pik weer in haar mond stak.

“Meer dan dat”, bromde hij.

Rinus begon te dreinen en ze focuste weer op zijn gezicht; ze wilde weten in welke gemoedstoestand hij zich bevond. Ze liet haar zoons penis uit haar mond glippen zodat ze hem kon aanspreken.

“Wat scheelt er?”, vroeg ze, terwijl ze liefdevol zijn natte erectie streelde. “Voelt het niet lekker dat je ma je aan het afzuigen is? Dan ga je voorbij aan het feit dat we dit om medische redenen doen. Dat het zo prettig voelt, is eigenlijk bijkomstig.”

“Het is gewoon super-awkward”, spuwde hij eruit, terwijl hij van de seksuele opwinding genoot. “Maar het is niet alleen dat.”

“Wat is er dan nog meer?”

“Ik … ik heb het gevoel dat ik Emma aan het bedriegen ben. We zijn bijna officieel samen. Op een dag zie ik mezelf echt met haar trouwen.”

Katrien giechelde. “Ik vind het prachtig dat je zo'n gentleman bent. Maar van bedriegen is hier helemaal geen sprake, want ik ben je moeder, en je dokter. Ik ben zowat moreel verplicht om dit voor jou te doen.”

“Daar heb je een punt”, steunde hij. “Kun je voortmaken, dan? Ik ben er bijna, weet je.”

“Da's maar een woord.”

Ze begon hem weer te pijpen en nam hem nog dieper in haar mond en keel dan voordien. Ze krulde haar tong rond zijn eikel en porde met het puntje zelfs in zijn urethrale opening.

“Wil je dat ik ermee ophoud?”, vroeg ze nadat ze zijn leuter uit haar mond had laten ploppen. Ze streelde het ding, dat helemaal bedekt was met speeksel. “Dit is facultatief, optioneel. Jij beslist.”

“Ik … euuuhm … ga door, ma. Ik weet dat ze het zou appreciëren als mijn sperma beter smaakte.”

Ze grijnsde en streelde harder. “Emma zal je zaad willen als ontbijt.”

Zou haar zoon doorhebben dat het haar immens opwond dit voor hem te kunnen doen? Terwijl Katrien bleef zuigen, vroeg ze zich af of Rinus kon voelen wat dit uitzonderlijke wedervaren voor haar betekende.

Hoe dan ook, de tijd begon te dringen. Haar collega's keken vast uit naar hun lunchpauze, dus ze moest deze klus maar eens afmaken.

Om haar zoon snel te doen klaarkomen besloot ze alle middelen aan te wenden om indruk op hem te maken. Ze deed haar witte jas open en trok haar hemd op, zodat haar push-upbeha van zwarte zijde zichtbaar werd. Zo omzichtig mogelijk haalde ze haar beide borsten eruit en hield ze vast in haar handen, terwijl ze haar zoon recht in de ogen keek.

“Misschien helpt dit”, zei, terwijl ze de onderkant van haar tieten omvatte, en op die manier ook zichzelf nog opgewondener maakte dan ze al was.

“God, ze zien er fantastisch uit. Ze zijn zelfs mooier dan die van Emma.”

Ze glimlachte en kneep in haar roze tepels. “Dank je. Da's een keilief compliment.”

Rinus' zette zulke grote ogen op dat Katrien wist dat het bijna in kannen en kruiken was. Ze wist zichzelf ervan te overtuigen dat ze in haar ruim bemeten roze tepels aan het nijpen en eraan aan het trekken was om haar zoon van dienst te zijn. Was dat echt de waarheid? Misschien wilde ze niet onder ogen zien dat ze er zelf ook wel erg van genoot.

Ze vatte haar blowjob weer aan, met haar ene hand op haar borst en haar andere rond haar zoons leuter. Ze liefkoosde zijn harde pik met alles wat ze daarvoor kon inzetten: hand, lippen, tong, en zelfs haar tanden, waarmee ze er zachtjes aan knabbelde.

“Jezus, ik ga zo dadelijk komen”, snakte hij naar adem.

Katrien beet zachtjes in het topje van zijn eikel. “Let op je taalgebruik. Je weet dat ik niet graag heb dat je zijn naam zo gebruikt. En zit nu stil. Ik ga al je zaad uit je ballen trekken, recht mijn mond in.”

Zoals verwacht bereikte Rinus snel zijn climax. Meer dan nog enkele furieuze halen van zijn moeder waren daar niet voor nodig. Ze hield haar lippen strak om zijn eikel geklemd, terwijl hij als een vulkaan in haar mond uitbarstte. Een vloedgolf van sperma sloeg tegen de achterkant van haar keel en stroomde terug. Haar mond werd helemaal gevuld, het zaad steeg tot boven haar tong. Toen ze hoorde hoe haar zoon een kreun onderdrukte, kon ze haar eigen gegrom niet tegenhouden.

Toen ze de laatste druppel zaad uit zijn leuter had gezogen, trok Katrien haar mond vacuüm. Ze slikte niet door en kokhalsde evenmin.

Als een echte professional analyseerde ze de smaak en dacht ze terug aan al wat ze in de loop der jaren had gelezen over spermakwaliteit. Die kennis kon ze nu ten volle benutten.

Ze was een wijnkenner en was al verscheidene malen met vrienden naar Frankrijk op reis geweest om er exclusieve wijnen te gaan proeven. Daar had ze haar smaakpapillen echt getraind.

Enig verschil was dat ze nu haar zoons verse sperma in haar mond had. Ze ging net zo langzaam en serieus met zijn warme zaad om als ze zou doen met een wijn van 200 euro.

Katrien hield haar hoofd achterover en deed haar mond open om te gorgelen. Haar zoon keek haar aan met een obscene blik in zijn ogen, maar dat liet ze niet aan haar hart komen. Het enige wat er voor haar toe deed, waren de resultaten van de test, en de aanbevelingen die ze hem op basis daarvan zou doen.

“Ow shit”, mompelde Rinus zachtjes tegen zichzelf, terwijl hij dit onzalige medisch onderzoek aanschouwde.

Ze negeerde haar zoon en vergaarde gegevens uit deze spermaproeverij. Nu moest ze zich van het zaad zien te ontdoen, want het werd onaangenaam om zo lang zoveel ervan in haar mond te hebben.

Het meest voor de hand liggende was het sperma in de gootsteen te spuwen en haar mond uit te spoelen. Maar ze herinnerde zich meteen hoe gekwetst haar zoon daarop reageerde. Ze was een liefhebbende moeder, haar zoon betekende alles voor haar. Ze had altijd al het mogelijke gedaan om zijn moreel hoog te houden. Dat zou ze nu weer doen.

Katrien keek Rinus recht in de ogen en slokte luidruchtig. Het meeste zaad was in één keer weg, net zo makkelijk. Ze gaf nog een slok en werkte zo ook de rest weg. Daarna likte ze haar lippen, om de show compleet te maken.

“Net wat ik verwachtte”, zei Katrien, die haar beha weer omlaag trok en haar grote roze tepels terug op hun plek stopte. “Door al dat rode vlees eet je veel te rijk. Dat kan een ietwat bittere smaak teweegbrengen.”

Hij was volkomen verbijsterd. “Oh … is er … is er iets aan te doen?”

Katrien stond op en trok haar hemd naar beneden. “Je hebt geluk dat me net iets belangrijks te binnen is geschoten. Eet bananen. Véél bananen. Ik heb gehoord dat sperma daar beter van gaat smaken. Van ananas te eten ook, trouwens.”

“O, dank je”, zei hij blozend.

“Ik ga nu over tot het aftekenen van je documenten”, zei ze. Plots was ze weer op-en-top dokter. “Als de coach nog vragen zou hebben, kan hij me rustig opbellen; mijn nummer staat op het laatste blad. Hetzelfde geldt voor je vriendin. Ik sta op elk moment tot hun beschikking.”

Terwijl Katrien naar haar bureau liep, sreek ze haar kleding glad. Ze nam een pen ter hand en zette haar handtekening, waarna ze het attest van goede gezondheid aan Rinus gaf. Die kon zijn moeder niet genoeg bedanken.

“Morgen mag je met mij mee, boodschappen gaan doen. Ik trakteer op vers fruit. Tegen het eind van de week zou je zaad ronduit heerlijk moeten smaken.”

“Dan zullen we een tweede proeverij moeten houden, gewoon voor de zekerheid”, zei hij met een brede glimlach op het gelaat.

“Zolang het maar binnen redelijke perken blijft. De plicht van een arts is nooit helemaal vervuld. Maar als ik heel eerlijk mag zijn, dan vind ik het geweldig dat ik je beter kan afzuigen dan Emma.”

Katrien nam de moeite niet om haar handen of haar mond te wassen en tikte speels tegen haar zoons kont terwijl ze de onderzoekskamer verlieten. Ze begroette haar personeel, dat op weg naar buiten was om te gaan lunchen. Niemand had ook maar het flauwste benul van wat zonet was voorgevallen tussen moeder en zoon.

EINDE