Door: Axel69
Datum: 11-03-2020 | Cijfer: 8.9 | Gelezen: 2723
Lengte: Lang | Leestijd: 18 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Eerste Keer, Militair, Neuken, Pijpen, Rimmen,
Lengte: Lang | Leestijd: 18 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Eerste Keer, Militair, Neuken, Pijpen, Rimmen,
Vervolg op: Soldatensex - 4
Steeds meer wordt dienstplichtig soldaat Groenendijk ingewijd door Bruning en Felix. Hardhandig maar ook liefdevol, hij wordt de hoer van de kazerne. Met goedkeuring van majoor Harinxma, die hem graag onder handbereik heeft. Hij gaat een geweldige diensttijd tegemoet.[i]
De volgende dag stond soldaat Groenendijk weer vroeg op. Hij voelde zich een beetje licht in zijn hoofd, had eindeloos gedroomd van alles wat hij gisteren had meegemaakt. Om half acht moest hij op kantoor zijn in gebouw D. Voor de spiegel bekeek hij uitvoerig zijn achterkant. Het rood op zijn billen was zo’n beetje weg. Het voelde lekker glad aan, toch wel. Met zijn middelvinger gleed hij omlaag naar zijn kontgaatje. Lekker! Eigenlijk wilde hij ook zo’n tube met spul hebben, dat het lekker glijdt. Hij kleedde zich verder aan. In de spiegel kijkend, had hij net zijn stropdas vastgezet en zijn uniformjasje aangedaan, toen hij voetstappen op de trap hoorde.
Sergeant Bruning stond al in de deuropening en liet zijn harde, opgewekte stem horen:
‘Een heeele goedemorgen, Groenendijk! Keurig dat je al weer helemaal netjes in de kleren bent, kerel. En?’ Bruning sloeg hem op de schouder.
‘Een beetje bijgekomen van gisteren? Klaargekomen? Ha, ha, ha! Ja vent, een militair moet altijd paraat staan, toch! Hoe staat het hiermee?’ En hij greep Groenendijk in zijn kruis. Groenendijks hart klopte in zijn keel, maar hij dacht aan de goede raad van Felix:
‘Is het vandaag maandag?’ Bruning keek hem verbaasd aan.
’Nee, hoezo?’
‘Ik moet weg nu, sergeant, anders ben ik te laat op kantoor. Majoor Harinxma en zijn collega’s verwachten mij om te helpen bij de instructie voor de recruten.’
Bruning greep hem bij zijn stropdas.
‘Wat is dat nou voor een lulsmoes, Groenendijk?! Even een korte bodycheck, dat is zo gebeurd.’ Groenendijk haalde snel een briefje tevoorschijn. Een formulier.
‘Als u dan even dit order-formulier invult voor de majoor, dan weet hij waarom ik te laat kom, akkoord?’ Bruning was te verbluft om te antwoorden, draaide zich om en riep tijdens het weglopen: ‘Prettige werkdag, Groenendijk, u hoort nog van mij!’
Groenendijk liep leeg als een ballon. Hij had gedurfd tegenspel te geven, maar het had hem veel spanning gekost. Hij voelde zich niet echt opgelucht. Hij snelde naar kantoor, was op tijd en ging achter de schrijfmachine en een stapel enveloppen zitten om post weg te werken. Collega’s kwamen binnen, die na een korte groet richting koffiezetapparaat liepen om een mok vol te tappen. Majoor Harinxma kwam binnen, groette en zette zich achter zijn grote bureau. Groenendijk was al opgestaan, kwam hem koffie, suiker, melk en een stroopwafel brengen, zoals elke morgen. Harinxma schoof hem drie poststukken en vijf A4 mappen toe: ‘Breng deze even naar gebouw A.’ Hij liep de deur uit, kwam in het halletje Bruning tegen, die hem niet groette. Stak de appèl-plaats over richting gebouw A.
Toen hij terugkwam zag hij Bruning en Harinxma in overleg. Bars zei de majoor: ‘Groenendijk, meekomen naar kamer D14!’
Met zijn drieën liepen ze de lange gang uit, naar D14, kamer en kantoor waar een paar keer per week de keuringsarts zat.
‘Naar binnen!’ zei Harinxma. De deur ging achter hen op slot.
‘Broek laten zakken en voorover!’ zei Harinxma. Trillend maakte Groenendijk zijn riem los, liet zijn uniformbroek zakken.
‘Snel een beetje, over 10 minuten komen de recruten, dat weet je’, zei Harinxma.
‘Ook die onderbroek omlaag!’ voegde hij eraan toe. ‘En vooroverbuigen, leun maar op de behandeltafel, ja.’ Groenendijk hing voorover, hoorde zijn eigen snelle ademhaling.
‘Bodycheck! Gaat uw gang, sergeant’, zei de majoor nors.
Groenendijk hoorde dat Bruning zijn tube tevoorschijn haalde, daarna voelde hij koude gel en een gladde vinger heen en weer gaan tussen zijn billen, op zijn sterretje, in zijn anus. Bruning prikte even zo diep als hij kon. Groenendijk liet een kreet van pijn horen. Een andere volle hand streek heen en weer over zijn billen.
‘Oké, dat is in orde, omhoog komen en omdraaien nu!’ zei Bruning met schelle stem. ‘Trek even je hemd en zo omhoog. Ja nog hoger, tepels ook laten zien. Ja, goed zo en even je buik laten zien.’
Met zijn armen over elkaar stond Harinxma toe te kijken, zijn ogen flitsten heen en weer over Groenendijks boven- en onderlijf. Zijn roodharige vachtje, zijn ballen, zijn pik, die zachtjes bewoog. Groenendijk zag hoe de majoor met zijn tong langs zijn lippen likte.
‘Rechtop blijven staan en weer even omdraaien. Ja! En je hemd en zo omhoog houden, prima zo, Groenendijk. En staan blijven, met je gezicht naar de muur.’ Groenendijk voelde nog steeds spanning, maar nu aangenaam, kijk maar lekker, dacht hij, geil maar lekker op mij. Hij spande zijn billen, zijn pik kwam omhoog te staan, maar gelukkig zagen de mannen het niet. Die praatten met elkaar.
‘Ziet er goed uit, Bruning, goed gekozen, mijn compliment.’
‘Ja hè, ik dacht majoor, eh… na het incident van vanmorgen met Groenendijk … eh… volgt er nog een sanctie?’
‘Hij was me al eerder opgevallen, daarom wou ik hem hier op kantoor, dicht bij de hand om maar zo te zeggen. Maar Bruning, vertel eens, is hij al opgeleid?’
‘Nou eh… om eerlijk te zijn, hij is hier zes weken en korporaal Felix is gisteren met hem begonnen.’
‘Ah gisteren,’ zei Harinxma, ‘dan is hij wel vers, heel vers, ha, ha! Ik zou zeggen, laat korporaal Felix hem wat meer inwijden en dan weet ik hier wel raad met hem. Vanaf volgende week.’
‘En van ’t weekend hem hier op kazerne houden, bij wijze van sanctie?’ Groenendijk hóórde de geilheid in de schorre stem van Bruning en begon te koken van woede. Laten ze me verdomme niet hier houden!
‘Wacht maar even’, zei Harinxma zacht en daarna harder.
‘Groenendijk, omdraaien – ach kijk Bruning, een echte erectie ha, ha! Oké, aankleden, zorg dat je er netjes uitziet voor de recruten, ook je stropdas weer recht doen. En denk erom, kijk me aan Groenendijk.’ Hij was bezig zich aan te kleden, keek Harinxma aan.
‘Denk erom, dat als ik van de kant van sergeant Bruning nogmaals hoor over een vergrijp dat u dan verplicht zult worden een weekend in de kazerne te blijven, wacht te lopen etcetera en dat u dan ook de kazerne niet mag verlaten, ook niet ’s avonds. Is dat goed begrepen?’
‘Correct en begrepen, majoor.’
De mannen draaiden zich om, Bruning wierp hem nog een vuile blik toe, Groenendijk haalde opgelucht aan. ‘En zo dadelijk de boel daar netjes achterlaten, deur D14 sluiten en je melden op de appèlplaats. Daar sluit je je aan bij Felix, begrepen?’
‘Ik ga naar de appèlplaats en ga staan bij korporaal Felix, begrepen sergeant.’
Een uur later, nadat de recruten hun taak hadden gekregen, moest hij zich melden bij majoor Harinxma. Hij kwam zijn kantoor binnen, ging recht in de houding staan.
‘Ik deel je even het een en ander mee, Groenendijk. Soldaat Een is je rang nu, nietwaar? Ik wil graag dat op onze kazerne iedereen, beroeps en dienstplichtig zijn werk goed kan doen. Ieder weet zijn taak en voert dat nauwkeurig en rustig uit. Van belang is daarbij dat ieder zich prettig voelt en met een bepaalde eenheid zult u, als het aan mij en sergeant Bruning ligt vaker te maken krijgen. In deze eenheid kennen wij elkaar heel goed, weten we van elkaar wat we willen. Welke mensen en welke wensen dat zijn zult u stukje bij beetje horen van korporaal Felix, die u zal inwerken. U zult ook leren, dat u dient te zwijgen tegenover mensen, beroeps of dienstplichtig, die niet tot deze eenheid behoren. Uw taak hier op kantoor blijft hetzelfde, maar we zullen u niet te veel werk geven.
U bent volgens ons uit het juiste hout gesneden, een uitermate geschikt persoon voor deze activiteiten, zo heb ik al vernomen van de heren Bruning en Felix. Daarom wordt u per einde deze maand bevorderd tot Soldaat Twee en bij gebleken geschiktheid krijgt u eind volgende maand de rang van Korporaal Twee. Uw geschiktheid wil ik persoonlijk testen bij u eind volgende week, vrijdagmiddag vanaf 15:00 hier op kantoor. Is dit begrepen, Groenendijk?’
Het was nog niet helemaal tot Groenendijk doorgedrongen, maar hij knikte maar van ja.
‘Nog vragen, opmerkingen?’ vroeg de majoor.
Groenendijk schudde voorzichtig van nee.
‘Enne, ha, ha, heb je er een beetje zin in?’ vroeg Harinxma, die nu achterover leunde en hem met een brede glimlach aankeek.
Groenendijk knikte ijverig: ‘O ja, zeker majoor!’
‘Mooi zo, rechtsomkeert nu, weer terug naar je bureau. En onthoud die afspraak, volgende week vrijdag drie uur ben je helemaal van mij.’
Aan het eind van de werkdag ging Groenendijk naar boven en zijn hand ging automatisch naar de richel boven de deur. Geen sleutel. Hij voelde in zijn zakken. Ook daar geen sleutel. Plotseling werd de deur opengetrokken en keek hij in het grijnzende gezicht van Felix. Die had niks aan, alleen zijn witte tuigje. ‘Kom binnen, Groenendijk, einde werkdag en nu tijd om te spelen!’ klonk het achter de deur en daar stond Bruning, ook met een brede grijns op zijn gezicht. Hij had alleen een legergroen nethemd aan, zo lang dat het wel een jurkje leek. Zijn tits priemden door het gaas. Onder het hemd glom een roestvrijstalen driedubbele cockring die zijn zware ballen nog beter lieten uitkomen. Groenendijks bed lag overhoop: die twee waren hier al even aan het kezen geweest.
Bruning trok Groenendijk aan zijn stropdas naar zich toe. ‘Vanavond bij het eten schnitzel, bloemkool, aardappels en een vlaflip als toetje, soldaat. En vóór dat avondeten gaan wij jou leren wat neuken is en hoe lekker dat voor een ander en voor jouzelf is.’ Bruning nam Groenendijks jasje over, begon zijn overhemd los te knopen, trok zijn hemd uit zijn broek, terwijl Felix al zijn broek losknoopte. Heel snel hadden ze hem uit de kleren, alleen zijn stropdas mocht hij omhouden. ‘Felix, ga jij dwars op zijn bed op je knieën zitten en smeer je kont in. Ja prima zo! God wat een lekker gezicht is dat, vind je niet Groenendijk? Ja, ik kom nu achter je staan, laat me je pik vasthouden.’
Bruning begon hem af te trekken, Groenendijk liet zich leunen tegen Brunings pik, die hij tegen zijn billen voelde, zijn sterke gebruinde armen om hem heen. Zacht glanzend lokte het gat van Felix, die wiebelend zijn kont naar hem schoof. Bruning beet hem zachtjes in zijn oorlel, fluisterde: ‘Lekker hè, jochie, heerlijk toch en jouw pik, jongen, heb ik helemaal op scherp gezet. Jij hebt echt een fantastische pik. Kom, laat hem er in glijden, kom maar, kom maar!’ Hij duwde Groenendijk naar voren, hielp hem zijn pik in Felix te duwen, het ging eigenlijk heel makkelijk. En dat voor een eerste keer, de eerste keer van soldaat Groenendijk.
Als vanzelf begon hij te pompen, heen en weer, in en er bijna uit, voelde hoe Felix af en toe kneep met zijn anus.
‘Oh man! Ah! Wat is dit lekker’, kreunde Groenendijk.
‘Goed zo jongen!’ riep Bruning hard, ‘Kom op, fuck, fuck, fuck die kleine, zet hem op!’ en hij gaf Groenendijk een klap op zijn bil. Toen sprong hij snel naar de andere kant van het bed. Zijn lange pik met dikke aders stond keihard, hij zwaaide ermee voor Felix’ mond, die er gulzig naar hapte. Van twee kanten werd Felix gevuld: met de stoten van Groenendijk en de lange halen van Bruning tot achter in zijn keel. Steeds als Bruning zich terugtrok liet Felix smekende hoge geluidjes horen, zijn kreten maakten Groenendijk bloedgeil. Zweet stroomde van Groenendijks voorhoofd, hij hijgde en riep mee met Bruning: ‘Fuck, fuck, fuck! Agh! Aaaagh! Aaaagh!’
‘Neuk hem Groenendijk, neuk hem! Je mag klaarkomen, pomp je leeg, laat je lekker gaan, jongen!’ Bruning zelf bewoog rustig voor- en achteruit, genoot van het piepen van Felix, die hapte naar de eikel, die bijna tussen zijn lippen wegschoot. ‘Ga over hem heen, pak hem, pak hem!’ vuurde Bruning hem aan.
Groenendijk boog voorover, klemde zijn armen om Felix heen en boorde zijn pik zo diep in hem dat het pijn deed. ’Au! Godverdomme!’ riep Felix en nog eens toen hij klem kwam in de houdgreep van Groenendijk. ’Au, Jezus! Effe rustig man!’ maar Groenendijk beukte door en in vijf, zes stoten kwam hij klaar. Badend in het zweet liet hij zich op Felix’ rug zakken, kroelde in het kroeshaar op zijn borst, zijn pik nog steeds in zijn hol. Felix liet zich opzij vallen, trok Groenendijk met zich mee, zwaar hijgend en omstrengeld bleven ze liggen. ‘Tering, wat is dit lekker, zeg, heeeerlijk!’
Bruning stond er met zijn armen over elkaar met plezier naar te kijken. Zijn enorme pik zakte met schokjes omlaag. Hij pakte beide maatjes bij hun schouder en schudde ze zachtjes heen en weer. ‘Ziezo….., en als de geliefden elkaar nu even willen loslaten dan gaan we nu over naar het volgende nummer.’ Felix kwam kreunend overeind, Groenendijk lag nu languit dwars over zijn bed, een klodder zaad in zijn schaamhaar. ‘Kom Groenendijk, rechtop zitten nu en even luisteren. Je mag kiezen hierna. Je hebt zelf geneukt en ik moet zeggen, dat zag er goed uit, je hebt er helemaal van genoten of niet dan? Nou??’
Groenendijk antwoordde alleen maar met een kreun en een zucht, hij rekte zich uit.
‘Nu mag je kiezen of je door Felix of door mij, jouw eigen sergeant geneukt gaat worden en…. zeg, wat kijk je nou?’
Groenendijk verstrakte, praatte stotterend: ‘Maarre… eh…misschien kunnen we dat een volgende keer… eh…. misschien…’ Bruning trok hem keihard aan z’n stropdas naar zich toe.
‘Kom op Groenendijk, neuken gaan we en doe nou niet alsof je verkracht wordt, nee, jij mag kiezen of dat je door mij verwend wordt of door Felix, die je net hebt uitgewoond. Eigenlijk is korporaal Felix hélemáál geen top, als je begrijpt wat ik bedoel, hij houdt er meer van bottom te zijn, hij is niet voor niks de holmaat van de kazerne, maar nogmaals: jij mag kiezen, Groenendijk en vóór het eten ga jij ontmaagd worden. Je krijgt zijn of mijn fantastische apparaat in jouw warme binnenste. En dan gaat ook voor jou het grote genieten beginnen.’
Vijf minuten later had Bruning zich uitgebreid geprepareerd, goed ingesmeerd en van te voren eerst een, toen twee, toen drie vingers bij Groenendijk naar binnen laten gaan. Toen, na een korte stoot waarbij zijn eikel binnenkwam en Groenendijk de eerste pijn voelde, schoof hij heen en weer, telkens wat dieper naar binnen. Groenendijk hapte naar adem, kreunde, schreeuwde toen Bruning in één keer een harde stoot gaf. ‘Meebewegen, Groenendijk, ontspan je en beweeg mee!’, riep Bruning en eindelijk, toen Bruning hem streelde, pakte in zijn nek, zijn hals, zijn oren, zijn flanken, begon het genieten. Bruning aaide zijn borsthaar, pakte zijn tepels, wreef over zijn harige buik, trok aan zijn pik en pompte ondertussen rustig heen en weer. Rustig, dwingend, soeverein, totdat hij zei: ‘Oké soldaatje, lekker fris soldaatje van mij, ik kom, ik ga komen, ik kom, ik kom, ik kom!’
Bruning had hem nog bijna plat geknuffeld, had zijn mond op de zijne geperst en zijn tong tussen zijn tanden, in zijn mond gewrongen, heftig en krachtig ging het, maar Groenendijk ging ervan houden, dat wist hij nu zelf ook zeker.
Felix was met hem gaan douchen, had hem laten zien hoe je kunt spoelen voor of na het neuken. Hij kronkelde onder Groenendijks handen die hem ging inzepen, ging strelen, ging kietelen en hem in de houdgreep nam.
Felix bleef nog één maand op de kazerne. Hij maakte Groenendijk wegwijs. Liet hem de kast in D14 zien, waar voor ontmoetingen alles, maar dan ook alles aanwezig was: tuigjes, slips, poppers, condooms, grote en kleine vibrators, dildo’s in verschillende maten en kleuren, zweepjes, kettingen, cockringen, accessoires van leer en andere speeltjes. Videobanden en sexboekjes. Alles op een keurige inventarislijst. Bruning zorgde voor de aanvullingen en bestellingen, daar was een speciaal budget voor.
Bruning en Felix stelden hem op de hoogte van de speciale wensen van korporaal Kampveen, sergeant Zoetermeer, majoor Harinxma, de hoofdmonteur van de garage, de chefkok van de officiersmess, de keuringsarts, de hospik en de luitenant die aan het hoofd stond van de administratie. Hij moest zich ter beschikking houden in de lange lunchpauzes, soms was er een afspraak voor een ‘overleg’ of een ‘training’ of een ‘behandeling’ . Dat gebeurde één op één in D14 of naast de officiersmess. De avonden was hij alleen op afspraak en tegen betaling beschikbaar. In tien maanden militaire dienst had hij, korporaal Groenendijk de tijd van zijn leven en verdiende hij genoeg om een bijna nieuwe auto te kopen.
[i]Dit was het vijfde en laatste deel van Soldatensex. Ik ben benieuwd naar verdere reacties!
De volgende dag stond soldaat Groenendijk weer vroeg op. Hij voelde zich een beetje licht in zijn hoofd, had eindeloos gedroomd van alles wat hij gisteren had meegemaakt. Om half acht moest hij op kantoor zijn in gebouw D. Voor de spiegel bekeek hij uitvoerig zijn achterkant. Het rood op zijn billen was zo’n beetje weg. Het voelde lekker glad aan, toch wel. Met zijn middelvinger gleed hij omlaag naar zijn kontgaatje. Lekker! Eigenlijk wilde hij ook zo’n tube met spul hebben, dat het lekker glijdt. Hij kleedde zich verder aan. In de spiegel kijkend, had hij net zijn stropdas vastgezet en zijn uniformjasje aangedaan, toen hij voetstappen op de trap hoorde.
Sergeant Bruning stond al in de deuropening en liet zijn harde, opgewekte stem horen:
‘Een heeele goedemorgen, Groenendijk! Keurig dat je al weer helemaal netjes in de kleren bent, kerel. En?’ Bruning sloeg hem op de schouder.
‘Een beetje bijgekomen van gisteren? Klaargekomen? Ha, ha, ha! Ja vent, een militair moet altijd paraat staan, toch! Hoe staat het hiermee?’ En hij greep Groenendijk in zijn kruis. Groenendijks hart klopte in zijn keel, maar hij dacht aan de goede raad van Felix:
‘Is het vandaag maandag?’ Bruning keek hem verbaasd aan.
’Nee, hoezo?’
‘Ik moet weg nu, sergeant, anders ben ik te laat op kantoor. Majoor Harinxma en zijn collega’s verwachten mij om te helpen bij de instructie voor de recruten.’
Bruning greep hem bij zijn stropdas.
‘Wat is dat nou voor een lulsmoes, Groenendijk?! Even een korte bodycheck, dat is zo gebeurd.’ Groenendijk haalde snel een briefje tevoorschijn. Een formulier.
‘Als u dan even dit order-formulier invult voor de majoor, dan weet hij waarom ik te laat kom, akkoord?’ Bruning was te verbluft om te antwoorden, draaide zich om en riep tijdens het weglopen: ‘Prettige werkdag, Groenendijk, u hoort nog van mij!’
Groenendijk liep leeg als een ballon. Hij had gedurfd tegenspel te geven, maar het had hem veel spanning gekost. Hij voelde zich niet echt opgelucht. Hij snelde naar kantoor, was op tijd en ging achter de schrijfmachine en een stapel enveloppen zitten om post weg te werken. Collega’s kwamen binnen, die na een korte groet richting koffiezetapparaat liepen om een mok vol te tappen. Majoor Harinxma kwam binnen, groette en zette zich achter zijn grote bureau. Groenendijk was al opgestaan, kwam hem koffie, suiker, melk en een stroopwafel brengen, zoals elke morgen. Harinxma schoof hem drie poststukken en vijf A4 mappen toe: ‘Breng deze even naar gebouw A.’ Hij liep de deur uit, kwam in het halletje Bruning tegen, die hem niet groette. Stak de appèl-plaats over richting gebouw A.
Toen hij terugkwam zag hij Bruning en Harinxma in overleg. Bars zei de majoor: ‘Groenendijk, meekomen naar kamer D14!’
Met zijn drieën liepen ze de lange gang uit, naar D14, kamer en kantoor waar een paar keer per week de keuringsarts zat.
‘Naar binnen!’ zei Harinxma. De deur ging achter hen op slot.
‘Broek laten zakken en voorover!’ zei Harinxma. Trillend maakte Groenendijk zijn riem los, liet zijn uniformbroek zakken.
‘Snel een beetje, over 10 minuten komen de recruten, dat weet je’, zei Harinxma.
‘Ook die onderbroek omlaag!’ voegde hij eraan toe. ‘En vooroverbuigen, leun maar op de behandeltafel, ja.’ Groenendijk hing voorover, hoorde zijn eigen snelle ademhaling.
‘Bodycheck! Gaat uw gang, sergeant’, zei de majoor nors.
Groenendijk hoorde dat Bruning zijn tube tevoorschijn haalde, daarna voelde hij koude gel en een gladde vinger heen en weer gaan tussen zijn billen, op zijn sterretje, in zijn anus. Bruning prikte even zo diep als hij kon. Groenendijk liet een kreet van pijn horen. Een andere volle hand streek heen en weer over zijn billen.
‘Oké, dat is in orde, omhoog komen en omdraaien nu!’ zei Bruning met schelle stem. ‘Trek even je hemd en zo omhoog. Ja nog hoger, tepels ook laten zien. Ja, goed zo en even je buik laten zien.’
Met zijn armen over elkaar stond Harinxma toe te kijken, zijn ogen flitsten heen en weer over Groenendijks boven- en onderlijf. Zijn roodharige vachtje, zijn ballen, zijn pik, die zachtjes bewoog. Groenendijk zag hoe de majoor met zijn tong langs zijn lippen likte.
‘Rechtop blijven staan en weer even omdraaien. Ja! En je hemd en zo omhoog houden, prima zo, Groenendijk. En staan blijven, met je gezicht naar de muur.’ Groenendijk voelde nog steeds spanning, maar nu aangenaam, kijk maar lekker, dacht hij, geil maar lekker op mij. Hij spande zijn billen, zijn pik kwam omhoog te staan, maar gelukkig zagen de mannen het niet. Die praatten met elkaar.
‘Ziet er goed uit, Bruning, goed gekozen, mijn compliment.’
‘Ja hè, ik dacht majoor, eh… na het incident van vanmorgen met Groenendijk … eh… volgt er nog een sanctie?’
‘Hij was me al eerder opgevallen, daarom wou ik hem hier op kantoor, dicht bij de hand om maar zo te zeggen. Maar Bruning, vertel eens, is hij al opgeleid?’
‘Nou eh… om eerlijk te zijn, hij is hier zes weken en korporaal Felix is gisteren met hem begonnen.’
‘Ah gisteren,’ zei Harinxma, ‘dan is hij wel vers, heel vers, ha, ha! Ik zou zeggen, laat korporaal Felix hem wat meer inwijden en dan weet ik hier wel raad met hem. Vanaf volgende week.’
‘En van ’t weekend hem hier op kazerne houden, bij wijze van sanctie?’ Groenendijk hóórde de geilheid in de schorre stem van Bruning en begon te koken van woede. Laten ze me verdomme niet hier houden!
‘Wacht maar even’, zei Harinxma zacht en daarna harder.
‘Groenendijk, omdraaien – ach kijk Bruning, een echte erectie ha, ha! Oké, aankleden, zorg dat je er netjes uitziet voor de recruten, ook je stropdas weer recht doen. En denk erom, kijk me aan Groenendijk.’ Hij was bezig zich aan te kleden, keek Harinxma aan.
‘Denk erom, dat als ik van de kant van sergeant Bruning nogmaals hoor over een vergrijp dat u dan verplicht zult worden een weekend in de kazerne te blijven, wacht te lopen etcetera en dat u dan ook de kazerne niet mag verlaten, ook niet ’s avonds. Is dat goed begrepen?’
‘Correct en begrepen, majoor.’
De mannen draaiden zich om, Bruning wierp hem nog een vuile blik toe, Groenendijk haalde opgelucht aan. ‘En zo dadelijk de boel daar netjes achterlaten, deur D14 sluiten en je melden op de appèlplaats. Daar sluit je je aan bij Felix, begrepen?’
‘Ik ga naar de appèlplaats en ga staan bij korporaal Felix, begrepen sergeant.’
Een uur later, nadat de recruten hun taak hadden gekregen, moest hij zich melden bij majoor Harinxma. Hij kwam zijn kantoor binnen, ging recht in de houding staan.
‘Ik deel je even het een en ander mee, Groenendijk. Soldaat Een is je rang nu, nietwaar? Ik wil graag dat op onze kazerne iedereen, beroeps en dienstplichtig zijn werk goed kan doen. Ieder weet zijn taak en voert dat nauwkeurig en rustig uit. Van belang is daarbij dat ieder zich prettig voelt en met een bepaalde eenheid zult u, als het aan mij en sergeant Bruning ligt vaker te maken krijgen. In deze eenheid kennen wij elkaar heel goed, weten we van elkaar wat we willen. Welke mensen en welke wensen dat zijn zult u stukje bij beetje horen van korporaal Felix, die u zal inwerken. U zult ook leren, dat u dient te zwijgen tegenover mensen, beroeps of dienstplichtig, die niet tot deze eenheid behoren. Uw taak hier op kantoor blijft hetzelfde, maar we zullen u niet te veel werk geven.
U bent volgens ons uit het juiste hout gesneden, een uitermate geschikt persoon voor deze activiteiten, zo heb ik al vernomen van de heren Bruning en Felix. Daarom wordt u per einde deze maand bevorderd tot Soldaat Twee en bij gebleken geschiktheid krijgt u eind volgende maand de rang van Korporaal Twee. Uw geschiktheid wil ik persoonlijk testen bij u eind volgende week, vrijdagmiddag vanaf 15:00 hier op kantoor. Is dit begrepen, Groenendijk?’
Het was nog niet helemaal tot Groenendijk doorgedrongen, maar hij knikte maar van ja.
‘Nog vragen, opmerkingen?’ vroeg de majoor.
Groenendijk schudde voorzichtig van nee.
‘Enne, ha, ha, heb je er een beetje zin in?’ vroeg Harinxma, die nu achterover leunde en hem met een brede glimlach aankeek.
Groenendijk knikte ijverig: ‘O ja, zeker majoor!’
‘Mooi zo, rechtsomkeert nu, weer terug naar je bureau. En onthoud die afspraak, volgende week vrijdag drie uur ben je helemaal van mij.’
Aan het eind van de werkdag ging Groenendijk naar boven en zijn hand ging automatisch naar de richel boven de deur. Geen sleutel. Hij voelde in zijn zakken. Ook daar geen sleutel. Plotseling werd de deur opengetrokken en keek hij in het grijnzende gezicht van Felix. Die had niks aan, alleen zijn witte tuigje. ‘Kom binnen, Groenendijk, einde werkdag en nu tijd om te spelen!’ klonk het achter de deur en daar stond Bruning, ook met een brede grijns op zijn gezicht. Hij had alleen een legergroen nethemd aan, zo lang dat het wel een jurkje leek. Zijn tits priemden door het gaas. Onder het hemd glom een roestvrijstalen driedubbele cockring die zijn zware ballen nog beter lieten uitkomen. Groenendijks bed lag overhoop: die twee waren hier al even aan het kezen geweest.
Bruning trok Groenendijk aan zijn stropdas naar zich toe. ‘Vanavond bij het eten schnitzel, bloemkool, aardappels en een vlaflip als toetje, soldaat. En vóór dat avondeten gaan wij jou leren wat neuken is en hoe lekker dat voor een ander en voor jouzelf is.’ Bruning nam Groenendijks jasje over, begon zijn overhemd los te knopen, trok zijn hemd uit zijn broek, terwijl Felix al zijn broek losknoopte. Heel snel hadden ze hem uit de kleren, alleen zijn stropdas mocht hij omhouden. ‘Felix, ga jij dwars op zijn bed op je knieën zitten en smeer je kont in. Ja prima zo! God wat een lekker gezicht is dat, vind je niet Groenendijk? Ja, ik kom nu achter je staan, laat me je pik vasthouden.’
Bruning begon hem af te trekken, Groenendijk liet zich leunen tegen Brunings pik, die hij tegen zijn billen voelde, zijn sterke gebruinde armen om hem heen. Zacht glanzend lokte het gat van Felix, die wiebelend zijn kont naar hem schoof. Bruning beet hem zachtjes in zijn oorlel, fluisterde: ‘Lekker hè, jochie, heerlijk toch en jouw pik, jongen, heb ik helemaal op scherp gezet. Jij hebt echt een fantastische pik. Kom, laat hem er in glijden, kom maar, kom maar!’ Hij duwde Groenendijk naar voren, hielp hem zijn pik in Felix te duwen, het ging eigenlijk heel makkelijk. En dat voor een eerste keer, de eerste keer van soldaat Groenendijk.
Als vanzelf begon hij te pompen, heen en weer, in en er bijna uit, voelde hoe Felix af en toe kneep met zijn anus.
‘Oh man! Ah! Wat is dit lekker’, kreunde Groenendijk.
‘Goed zo jongen!’ riep Bruning hard, ‘Kom op, fuck, fuck, fuck die kleine, zet hem op!’ en hij gaf Groenendijk een klap op zijn bil. Toen sprong hij snel naar de andere kant van het bed. Zijn lange pik met dikke aders stond keihard, hij zwaaide ermee voor Felix’ mond, die er gulzig naar hapte. Van twee kanten werd Felix gevuld: met de stoten van Groenendijk en de lange halen van Bruning tot achter in zijn keel. Steeds als Bruning zich terugtrok liet Felix smekende hoge geluidjes horen, zijn kreten maakten Groenendijk bloedgeil. Zweet stroomde van Groenendijks voorhoofd, hij hijgde en riep mee met Bruning: ‘Fuck, fuck, fuck! Agh! Aaaagh! Aaaagh!’
‘Neuk hem Groenendijk, neuk hem! Je mag klaarkomen, pomp je leeg, laat je lekker gaan, jongen!’ Bruning zelf bewoog rustig voor- en achteruit, genoot van het piepen van Felix, die hapte naar de eikel, die bijna tussen zijn lippen wegschoot. ‘Ga over hem heen, pak hem, pak hem!’ vuurde Bruning hem aan.
Groenendijk boog voorover, klemde zijn armen om Felix heen en boorde zijn pik zo diep in hem dat het pijn deed. ’Au! Godverdomme!’ riep Felix en nog eens toen hij klem kwam in de houdgreep van Groenendijk. ’Au, Jezus! Effe rustig man!’ maar Groenendijk beukte door en in vijf, zes stoten kwam hij klaar. Badend in het zweet liet hij zich op Felix’ rug zakken, kroelde in het kroeshaar op zijn borst, zijn pik nog steeds in zijn hol. Felix liet zich opzij vallen, trok Groenendijk met zich mee, zwaar hijgend en omstrengeld bleven ze liggen. ‘Tering, wat is dit lekker, zeg, heeeerlijk!’
Bruning stond er met zijn armen over elkaar met plezier naar te kijken. Zijn enorme pik zakte met schokjes omlaag. Hij pakte beide maatjes bij hun schouder en schudde ze zachtjes heen en weer. ‘Ziezo….., en als de geliefden elkaar nu even willen loslaten dan gaan we nu over naar het volgende nummer.’ Felix kwam kreunend overeind, Groenendijk lag nu languit dwars over zijn bed, een klodder zaad in zijn schaamhaar. ‘Kom Groenendijk, rechtop zitten nu en even luisteren. Je mag kiezen hierna. Je hebt zelf geneukt en ik moet zeggen, dat zag er goed uit, je hebt er helemaal van genoten of niet dan? Nou??’
Groenendijk antwoordde alleen maar met een kreun en een zucht, hij rekte zich uit.
‘Nu mag je kiezen of je door Felix of door mij, jouw eigen sergeant geneukt gaat worden en…. zeg, wat kijk je nou?’
Groenendijk verstrakte, praatte stotterend: ‘Maarre… eh…misschien kunnen we dat een volgende keer… eh…. misschien…’ Bruning trok hem keihard aan z’n stropdas naar zich toe.
‘Kom op Groenendijk, neuken gaan we en doe nou niet alsof je verkracht wordt, nee, jij mag kiezen of dat je door mij verwend wordt of door Felix, die je net hebt uitgewoond. Eigenlijk is korporaal Felix hélemáál geen top, als je begrijpt wat ik bedoel, hij houdt er meer van bottom te zijn, hij is niet voor niks de holmaat van de kazerne, maar nogmaals: jij mag kiezen, Groenendijk en vóór het eten ga jij ontmaagd worden. Je krijgt zijn of mijn fantastische apparaat in jouw warme binnenste. En dan gaat ook voor jou het grote genieten beginnen.’
Vijf minuten later had Bruning zich uitgebreid geprepareerd, goed ingesmeerd en van te voren eerst een, toen twee, toen drie vingers bij Groenendijk naar binnen laten gaan. Toen, na een korte stoot waarbij zijn eikel binnenkwam en Groenendijk de eerste pijn voelde, schoof hij heen en weer, telkens wat dieper naar binnen. Groenendijk hapte naar adem, kreunde, schreeuwde toen Bruning in één keer een harde stoot gaf. ‘Meebewegen, Groenendijk, ontspan je en beweeg mee!’, riep Bruning en eindelijk, toen Bruning hem streelde, pakte in zijn nek, zijn hals, zijn oren, zijn flanken, begon het genieten. Bruning aaide zijn borsthaar, pakte zijn tepels, wreef over zijn harige buik, trok aan zijn pik en pompte ondertussen rustig heen en weer. Rustig, dwingend, soeverein, totdat hij zei: ‘Oké soldaatje, lekker fris soldaatje van mij, ik kom, ik ga komen, ik kom, ik kom, ik kom!’
Bruning had hem nog bijna plat geknuffeld, had zijn mond op de zijne geperst en zijn tong tussen zijn tanden, in zijn mond gewrongen, heftig en krachtig ging het, maar Groenendijk ging ervan houden, dat wist hij nu zelf ook zeker.
Felix was met hem gaan douchen, had hem laten zien hoe je kunt spoelen voor of na het neuken. Hij kronkelde onder Groenendijks handen die hem ging inzepen, ging strelen, ging kietelen en hem in de houdgreep nam.
Felix bleef nog één maand op de kazerne. Hij maakte Groenendijk wegwijs. Liet hem de kast in D14 zien, waar voor ontmoetingen alles, maar dan ook alles aanwezig was: tuigjes, slips, poppers, condooms, grote en kleine vibrators, dildo’s in verschillende maten en kleuren, zweepjes, kettingen, cockringen, accessoires van leer en andere speeltjes. Videobanden en sexboekjes. Alles op een keurige inventarislijst. Bruning zorgde voor de aanvullingen en bestellingen, daar was een speciaal budget voor.
Bruning en Felix stelden hem op de hoogte van de speciale wensen van korporaal Kampveen, sergeant Zoetermeer, majoor Harinxma, de hoofdmonteur van de garage, de chefkok van de officiersmess, de keuringsarts, de hospik en de luitenant die aan het hoofd stond van de administratie. Hij moest zich ter beschikking houden in de lange lunchpauzes, soms was er een afspraak voor een ‘overleg’ of een ‘training’ of een ‘behandeling’ . Dat gebeurde één op één in D14 of naast de officiersmess. De avonden was hij alleen op afspraak en tegen betaling beschikbaar. In tien maanden militaire dienst had hij, korporaal Groenendijk de tijd van zijn leven en verdiende hij genoeg om een bijna nieuwe auto te kopen.
[i]Dit was het vijfde en laatste deel van Soldatensex. Ik ben benieuwd naar verdere reacties!
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10
