Roos Gechanteerd - 7

Het heeft lang geduurd maar Roos haar nachtmerrie/droom gaat verder. Voor wie niet helemaal helder meer heeft wat er in het laatste deel gebeurd is: via een (ik geef toe) geniepig trucje is Roosje nog altijd niet aan haar chanteur ontsnapt. Mocht je helemaal geen idee meer hebben waar het over ging of nieuw zijn in deze serie raad ik je aan om deel (één t/m) zes (nog eens) te lezen. Dit is het langste deel wat ik tot nu toe heb geplaatst maar het is ook een soort overbrugging naar de volgende ontmoeting met Roos, dus verwacht geen uitgebreide seks-scenes. Uiteraard ben ik zoals altijd benieuwd naar de reacties, dus stem, geef een reactie onderaan de pagina of stuur me persoonlijk een mailtje via mijn profielpagina. Veel plezier..

Deel VII: "Onderga het.."

Roos staat snikkend bij haar fiets, die ze een stukje van zijn huis in een openbaar fietsenrek had gezet. Nadat ze had gezegd dat ze hier volgende week zondag weer is, is ze langs hem heen naar haar kleren gelopen. Ze heeft zich zo snel als ze kon aangekleed om naar buiten te gaan terwijl hij haar met zijn sadistische grijns stond te volgen. Bij het naar buiten gaan hield hij haar tegen in de gang en drukte haar ruw tegen de deur. Terwijl ze zijn hand rond haar keel voelde sluiten keek hij haar dwars door haar ziel aan. “Denk eraan slet,” sprak hij koud, “geen geintjes. Ik moet iedere dag een wachtwoord invoeren anders gaat alles automatisch op internet. Dus je laat mensen hier buiten want als mij wat overkomt kan jij je reputatie vaarwel kussen.” Hij boog zich naar haar toe, en kuste zacht haar mond. “Begrepen, kutje?” Ze voelde zich opgelaten, “Ja meneer, begrepen,” fluisterde ze. Daarna zoende hij haar langer en streelde met zijn tong langs haar lippen terwijl zijn hand onder haar rokje over haar string en gevoelige kutje streelde. Roos walgt van zichzelf. Ze zoende hem terug en ze voelde haar kutje kriebelen toen hij zijn hand terug trok. Nu is haar kutje nat omdat ze geil is terwijl haar wangen nat zijn omdat ze huilt. Ze snapt niks van zichzelf, ze snapt niks van deze dag en ze snapt niks van deze man. Ze walgt van hem maar tegelijkertijd heeft hij haar zo heftig laten komen. Ze haat hem intens maar toch voelde ze zich het gelukkigste meisje op aarde toen hij lief tegen haar deed. En nu bedreigde hij haar, chanteert hij haar opnieuw terwijl ze zijn zaad nog in haar mond proeft, maar toch is ze weer geil. Ze staan in het licht van een lantaarnpaal en staart naar de donkere hemel. De maan en de sterren maken haar altijd rustig. Ze schrikt op van een geluid naast haar en ziet dat een oudere man met zijn hond over de stoep in haar richting loopt. Ze knikt afwezig maar zegt vriendelijk: “Hallo.” Ze hoort een bromstem: “Goedenavond mei.. s.. je.” Hij valt stil halverwege het woord ‘meisje’ en wendt dan met een afkeurende blik zijn gezicht van haar af. Roos fronst, normaal gesproken doet niemand zo tegen haar. Zou hij weten wat ik vandaag heb gedaan? Vraagt ze zich af. Dat kan toch niet, hij was er niet bij. Ineens weet ze het weer. Haar gezicht! De stift! Ze heeft nog allemaal pijlen en tekst op haar gezicht staan, dat moet die man hebben gezien. Snel pakt ze haar telefoon en bekijkt haar gezicht in de selfie camera. Het staat er in spiegelbeeld maar ze ziet duidelijk ‘zaadbak’ op haar voorhoofd staan met twee pijlen op haar wangen naar haar mond toe. Dat was ik vandaag ja, denkt ze, zijn zaadbak. En volgende week ben ik dat weer. Haar kutje krampt en ze voelt een druppel vocht langs de binnenkant van haar benen lopen. Ze zucht en begint haar fiets van het slot te halen.

Onderweg naar huis komen de zorgen weer. Hoe lang gaat hij dit nog met me doen? Wat gaat hij met me doen? Wat als iemand er achter komt? Het gepieker leidt haar af van haar geilheid en als ze dichter bij huis komt voelt ze zich weer ellendig. Ze hoort de kerkklok slaan en telt de slagen, elf uur. Een nieuwe vlaag van zorgen komt haar hoofd binnen. Haar ouders. Die zouden tussen tien en elf uur thuis zijn en mogen echt haar gezicht niet zo zien. Haar vader wordt gek, dat weet ze nu al. Haar vader is in staat om haar net zo lang te ondervragen tot ze alles zegt, daarna gaat hij bij die man langs om hem iets aan te doen en eindigt Roos op internet. Dat wil ze niet. En ik wil niet dat meneer iets overkomt, denkt ze onwillekeurig, hij kan er niks aan doen dat ik zo dom was om te gaan chatten. Een ander stemmetje in haar hoofd protesteert heftig bij die gedachte. Je bent door hem misbruikt, zegt dat stemmetje, je wilde het niet en hij heeft je gedwongen, het is alleen maar terecht als hem iets overkomt. Roos legt beide stemmetjes het zwijgen op. Ze moet binnen zijn, haar gezicht schoonmaken en in bed liggen voor haar ouders thuis zijn, dát is nu belangrijk. Ze trapt harder op de pedalen. Drie minuten later vliegt ze haar straat in. “Godzijdank,” fluistert ze opgelucht als ze de auto van haar vader niet op de oprit ziet staan. Snel gooit ze haar fiets in de garage naast hun huis. Met trillende handen opent ze de buitendeur en gaat naar binnen. Ze zucht, er is nog niemand thuis, alles is donker. Dan gaat haar telefoon. ‘Mama’ staat er in het schermpje. Ze haalt een paar keer diep adem en neemt op: “Hey mam.” “Dag meisje,” hoort ze de vertrouwde stem van haar moeder. Plotseling komen alle opgekropte emoties van de afgelopen dag eruit. 24 uur geleden was ze op een feestje en nu komt ze thuis van een middag bij haar verkrachter die haar genadeloos heeft misbruikt. Ze vecht tegen de tranen terwijl haar moeder nietsvermoedend vertelt wat voor fijn weekend haar ouders samen hebben gehad. “Mam?” onderbreekt ze haar moeder, proberend het snikken te verbergen, “wil je even straks vertellen? Ik.. Ik stond op het punt om te gaan douchen.” “Oh dat is goed hoor, Roosje, we zijn over een kwartiertje thuis. Dus je blijft wakker?” Dat is eigenlijk ook niet de bedoeling. Ze wil niet breken en gaan huilen bij haar ouders. “Ik denk het eigenlijk niet, mam, ik ben echt heel moe.” Haar moeder klinkt teleurgesteld, “Ohw, nou ja, ik kom zo nog wel even bij je kijken.” Roos drukt de telefoon uit. De tranen stromen nu vol over haar wangen. Ze loopt de trap op naar boven, ze moet haar gezicht schoon krijgen. In de badkamer ziet ze zichzelf in de spiegel. Ze heeft nog nooit zoveel gehuild als vandaag en dat is te zien. Maar de pijlen en letters zijn nog veel duidelijker te zien. Ze pakt haar scrubpad en begint verwoed over haar wangen te wrijven. Ze voelt zich ellendig en boos. Ze is zo trots op haar gave huid en nu heeft die klootzak het verwoest. Ze moet nu heel haar huid kapot schuren om zijn teksten te verwijderen. Ze kijkt in de spiegel en ziet hoe haar wangen rood kleuren. Als ze de pad afspoelt onder de kraan komen er korrels van haar mooie huid in de gootsteen terecht. “Ik haat je,” fluistert ze tegen de spiegel. Ze weet niet of ze het tegen zichzelf of hem heeft. Na een paar minuten spoelt ze haar wangen af onder de kraan en kijkt weer in de spiegel. Het staat er nog steeds. Het enige wat ze heeft gedaan is haar wangen rood laten kleuren maar daaronder staan de pijlen nog altijd. Ze wil gillen van frustratie. Haar voorhoofd dan maar. Ze houdt de pad onder de kraan en begint te schuren. Vrijwel meteen doet het pijn maar ze bijt op haar tanden en zet door. Ze beeldt zich in dat hij weerloos voor haar ligt en dat ze zijn huid zo kan bewerken. Woest schuurt ze hard over haar voorhoofd. “Ik haat je,” fluistert ze, “ik haat je zo.” In haar gedachten hoort ze zijn stem antwoorden, “U en meneer graag sletje, gedraag je, onderga het, verzet je niet.” Even scrubt ze wat rustiger en ziet meteen dat er wat zwarte huidkorrels op haar voorhoofd zitten. Het werkt! De inkt van de stift komt eraf! Ze spoelt haar scrubpad af en wrijft rustig door. “Dank u wel, meneer.” fluistert ze. Ze hoort de voordeur beneden, haar ouders komen lachend binnen. Shit! Snel gooit Roos de scrubpad terug in haar tasje en zet de douche aan. Ze draait de deur op slot en kleedt zich uit. Ze ziet haar kutje glinsteren als ze in de spiegel kijkt. Wat gebeurt er allemaal met me?

Roos ligt in bed, ze hoort de kerkklok twee keer slaan in de verte. Haar voorhoofd en wangen branden van de pogingen om de stift te verwijderen. Ze had eigenlijk haar borsten en buik ook nog willen doen maar dat kon ze niet aan dus daar staan de teksten nog steeds op haar. Ze heeft een kwartier in de douche op de grond gezeten, haar benen opgetrokken, haar armen om haar benen geslagen, terwijl het water over haar heen stroomde. Toen ze na het douchen in de spiegel keek waren de pijlen nog heel lichtjes te zien maar was de tekst op haar voorhoofd weg. Ze heeft snel en plichtsgetrouw haar haren geföhnt en is ze naar haar kamer gegaan om in bed te gaan liggen. Na een kwartiertje is haar moeder even bij haar komen kijken. In het vage schijnsel van haar schemerlampje hebben ze wat gepraat en ze heeft gelukkig geen opmerkingen gekregen over haar gezicht, wat nog vuurrood was. Nu ligt ze stil en over alles na te denken. Ze pakt haar telefoon en opent Whatsapp. Het onbekende nummer met de appjes van die ochtend staart haar aan. Ze gaat naar het begin van het gesprek. Als ze haar eigen berichten leest merkt ze dat hij wel gelijk had met dat ze mannen misbruikte voor haar geilheid. Ze heeft hem de avond ervoor van alles belooft maar toen dat haar daarna niet zo goed uit kwam heeft ze van hem geëist dat hij alles maar zou vergeten. Ergens valt het te begrijpen dat hij dat niet zomaar ging doen. Ze zucht, ze moet nog een hoop leren. Ze drukt op ‘contact toevoegen,’ haar vingers zweven boven de toetsen. Ze weet zijn naam niet eens. Maar dat hoeft ze ook niet te weten, hij is ‘Meneer’ dus zo slaat ze hem op in haar telefoon. Ze legt haar telefoon naast zich neer en staart weer in het donker. Haar tepels branden ook nog na. Haar hand omvat haar linker borst. Ze drukt haar handpalm tegen haar pijnlijke tepel.

Kreunend wordt Roos wakker. Haar hoofd bonkt en heel haar lichaam doet pijn.
Ze weet meteen hoe het komt. Haar ervaring van de dag ervoor en alle spanning die ze heeft gehad zorgt voor een ongelofelijke spierpijn. Ze houdt haar ogen gesloten terwijl ze de pijn door haar lichaam voelt gaan. Gewoontegetrouw pakt ze haar telefoon. Er zijn wat appjes van vriendinnen, ook eentje van Marieke. Dat is waar ook, ze zouden afspreken gisteren maar ze heeft niks meer laten horen toen ze plotseling naar ‘Meneer’ moest. Ze opent het, “Waar was je nou gisteren, bitchy?” staat er. Ze lacht, Marieke noemt haar altijd bitchy en zij noemt haar bratty, omdat Marieke nog veel arroganter en uitdagender is dan Roos zelf. Ze antwoord snel dat ze een kater had en de halve dag heeft geslapen. Meneer heeft ook geappt. Ze voelt haar kutje kriebelen als ze het opent. “Goedemorgen sletje,” staat er, “vandaag moet je naar school maar je gaat net zo gekleed als gisteren. Alleen een string is voor jou vanaf nu niet meer nodig, die maak je toch zeiknat met je lekkende kutje. Ik wil bewijs dat je gehoorzaam bent. Denk niet dat je slim kan zijn en snel je string uit kan trekken voor de foto. Ik weet waar je op school zit en als ik twijfel aan je gehoorzaamheid dan kom ik deze week onverwacht checken of je hebt geluisterd. Fijne dag vandaag.” Een rokje en geen string aan naar school. Fuck. Ze leest het nog een keer. Hij heeft gelijk over haar lekkende kutje. Ze voelt even tussen haar benen, ze is zeiknat. Terwijl hij vingers in haar poesje glijden typt ze: “Ja meneer, ik zal naar u luisteren. Wat voor bewijs wilt u?” Ze aarzelt even maar haar vingers tegen haar klitje overtuigen haar, “Kan ik verder nog iets voor u doen? Ik wil u graag tevreden houden over mij.” Snel verstuurt ze het en nog geen drie seconden later komt ze heftig trillend klaar. Meteen heeft ze spijt van haar bericht, waarom doet ze dat nu? Hij leest het bericht en even later komt de reactie: “Het lijkt wel alsof je dit wil, kutje.” Nu voelt Roos zich nog ellendiger, het komt inderdaad over alsof ze door hem gechanteerd wil worden. “Dat maakt het alleen maar makkelijker voor je om te gehoorzamen. Ik wil een foto waarop ik kan zien dat je geen string draagt, tijdens een les gemaakt. Verder ga ik je tegen jezelf en je geilheid beschermen. Dus vanaf nu blijf je van je hoerige kutje af zonder mijn toestemming. Duidelijk, kleine zaadbak?” Roos zucht. Fuck, tijdens de les, hoe moet ze dat dan gaan doen? En wat bedoelt hij met ‘zonder toestemming,’ ze vingert bijna iedere dag wel, moet ze dat echt aan hem gaan vragen? Ze heeft zich echt in de nesten gewerkt maar ze moet wel gehoorzamen, ze heeft geen keus. “Ja meneer, duidelijk,” typt ze en ze stapt uit bed om zich aan te gaan kleden.

Veel te laat fietst Roos naar school. Ze was al te laat wakker en ze is zeker een half uur bezig geweest om de restanten van de stift op haar gezicht en op haar -vanwege de kleren die ze moet dragen- goed zichtbare decolleté te verbergen. Ze kleedt zich heel vaak uitdagend maar vandaag had ze het liefste iets onopvallends en preuts aangetrokken. Nu zit ze in hetzelfde rokje als ze gisteren aan had op de fiets en voelt de wind langs haar blote poesje strelen. Ze wordt er weer nat van. Het lijkt wel of er twee personen in haar zitten sinds gisteren. De ene is het sletje van meneer, die deze behandeling het geilste vindt wat ze ooit heeft meegemaakt. De andere is Roos zelf die dit allemaal niet wil en zich het slachtoffer van meneer en het sletje voelt. Als ze heel eerlijk tegen zichzelf is dan is het sletje er eigenlijk altijd al wel geweest maar ze heeft het heel goed onder controle kunnen houden. Als ze bij de plek komt waar haar vriendinnen normaal gesproken op haar wachten ziet ze dat ze al weg zijn. Ze is ook veel te laat. Over vijf minuten begint de les maar ze heeft nog zeker een kwartier te fietsen. Ze gaat sneller trappen maar moet daar weer mee stoppen als haar rokje omhoog begint te waaien. Het is ook wel een te kort rokje voor school, denkt ze, ik zal wel opmerkingen krijgen van de jongens straks. Twintig minuten later staat ze voor de deur van het klaslokaal. Ze haat het om te laat binnen te stappen maar ze moet wel. Ze haalt diep adem, klopt op de deur en stapt naar binnen. Meneer de Groot, haar leraar Nederlands, kijkt haar een lang ogenblik aan. Ze voelt zijn ogen over haar lichaam gaan en het laat haar rillen. Hij is zo’n viezerik die op zijn leerlingen lijkt te geilen. De manier waarop hij kijkt voelt zo anders dan hoe meneer me gisteren bekeek, denkt ze. Hij wist dat hij haar bezit, de Groot heeft alleen zijn smerige fantasieën. “Zo Roos, jij hebt ook eens besloten te komen?” zegt de Groot. Roos rilt, alleen al hoe hij ‘komen’ uitspreekt. Ze hoort gesmoes in de klas. Vangt ze daar nu het woord ‘slet’ op vanuit de groep jongens links? Ze voelt haar wangen rood kleuren. “Ja meneer de Groot, het spijt me dat ik te laat ben,” zegt ze. “Ja,” zegt de Groot verlekkerd, “het is te zien dat je haast had met aankleden vanmorgen.” Gegniffel stijgt op uit de klas. “Ik. Ik had me verslapen,” zegt ze zacht. “Dat is te zien ja, ga snel zitten. Vooraan graag.” Roos kijkt Marieke, die achterin zit, wanhopig aan en gaat zitten. Marieke lijkt arrogant maar ze is eigenlijk heel lief en ze kijkt haar vol medelijden aan. Ze weet dat de Groot dit alleen maar zegt zodat hij de hele les naar haar borsten kan kijken. De hele verdere les voelt ze zijn blik dan ook op haar gericht zijn.

“Roo-hoos, hey, bitchy!” Roos schrikt op uit haar dagdromen en kijkt naar Marieke. Het is pauze en ze zitten bij de verwarming in de gang, hun vaste plekje. Melanie en Chantal, de twee andere meisjes uit hun groepje, zijn er niet. Roos heeft ze niet weg zien gaan maar ze is er al heel de dag niet bij met haar hoofd, ze blijft maar in tweestrijd over alles wat haar overkomt. Marieke moet het gemerkt hebben, “Jeeetje,” zegt ze, “waar zit jij vandaag met je hoofd? Ik vroeg wat jij van die nieuwe vent van geschiedenis vindt? Hij is heel jong voor een leraar en zo knap. Ik zou ‘m wel doen eigenlijk.” Roos lacht, Marieke is altijd zo heerlijk eerlijk over die dingen, “Ja, hij ziet er wel goed uit ja. Maar jij zou iedereen doen.” “Ja, waarom niet? Als iemand lekker is en goed in bed, waarom zou je het dan niet doen? Maar goed, waar zit jij met je hoofd vandaag? En eh, Rozie, je eh, ziet er een beetje bloot uit. Ik bedoel, ik doe het dan wel met iedereen maar jij bent als een sletje gekleed vandaag.” Het woord ‘sletje’ maakt Roos heel boos. “Ik bén geen sletje!” zegt ze fel, “ik voel me gewoon niet zo lekker en lette niet op vanmorgen.” Marieke kijkt zo gekwetst dat Roos meteen spijt heeft. Marieke is heel lief en zij kan niet weten waarom Roosje op het moment even niet zo goed dat specifieke woordje kan horen. “Het spijt me, Mariek,” zegt ze, “het zal die kater wel zijn of zo.” Marieke lacht alweer, “Ja maar ‘soo ey, wayoow,’ heb jij je even laten gaan zaterdag, ik kan wel snappen dat je daar nog lang last van hebt ja.” Je moest eens weten, denkt Roos, maar ze lacht terug “Kom, zullen we naar de les gaan?”

Het is het laatste uur van de dag en Roos heeft nog steeds geen foto gemaakt. Marieke, Melanie en Chantal hebben aardrijkskunde laten vallen dus bij deze les zit ze meestal alleen. Ze vormen een hecht groepje met hun vieren maar omdat ze onbenaderbaar en populair lijken, hebben ze binnen hun klas verder verrassend weinig contact. Daarom zit Roos bij deze les meestal alleen en bijna achterin de klas. Ze moet nu de foto voor meneer maken want anders is ze ongehoorzaam. Iedereen appt wel eens stiekem tijdens de les, dat doe je door je telefoon tussen je benen onder de tafel te houden dus wat dat betreft is het niet zo bijzonder als ze dat doet. Maar ze moet misschien haar flitser gebruiken. Ze moet zorgen dat het duidelijk is dat de foto tijdens de les is gemaakt en als ze betrapt wordt dan is het gewoon een heel gênant moment. Méér dan alleen gênant eigenlijk. Daarom voelt ze de zenuwen door haar lichaam gieren. Vreemd genoeg wordt ze er ook geil en nat van. Ze gaat een foto van haar blote poes maken voor de man die haar chanteert. Ze kijkt de klas rond, ze moeten zelfstandig een huiswerkopdracht maken en mevrouw Beatens, de docent, lijkt zelf ook verdiept te zijn in haar nakijkwerk. Roos zucht onwillekeurig, ontgrendelt haar telefoon en opent de camera onder de tafel. Geruisloos schuift ze haar stoel iets naar achteren zodat ze op het scherm kan kijken. Ze ziet haar poesje glinsteren in het vage licht maar echt duidelijk is het niet. Ze wil eigenlijk de flitser niet gebruiken want ze is bang dat dit heel erg opvalt. Maar zo zal meneer niets zien. Ze trekt haar rokje een stukje omhoog, dit is al beter. Als ze haar benen nog wat verder opent kan ze haar eigen klitje zelfs zien zitten. Het is wel duidelijk dat ze erg geil is. Snel laat ze de camera een keer of drie klikken. Meteen daarna kijkt ze om zich heen, iedereen zit nog steeds op dezelfde manier te werken. Het is gelukt! Ze opent Whatsapp en selecteert de foto’s. “Alstublieft meneer, uw foto’s. Mijn excuses dat het zo lang duurde, ik had niet eerder de kans.” Vijf seconden later zijn de foto’s verstuurd en klinkt de harde stem van Beatens door het lokaal. “Ja Roos! Wat is er voor jou zoveel boeiender dan de geografie van onze mooie aarde? Whatsapp zeker?” Roos schrikt op en geeft een kort gilletje. Snel ramt haar vinger op de homeknop van haar telefoon. “Eh, sorry mevrouw, het was belangrijk.” “Dat maakt niet uit Roos, je kent de regels. Leg je telefoon hier maar neer en kom ‘m straks maar halen.” Roos zucht en loopt naar het bureau, bij het opstaan voelt ze haar rokje weer naar beneden zakken. Heel de klas kijkt naar haar en er wordt her en der gegniffeld, vooral door de jongens. Ze legt de telefoon op het bureau en besteedt de rest van de les aan hopen dat meneer niet terug appt terwijl het antwoord zichtbaar is voor Beatens.

Maar hij reageert niet. Ook als ze haar telefoon terug heeft, met haar vriendinnen naar huis fietst en zelfs als ze heeft gegeten met haar ouders reageert hij niet. Ze opent voor de twaalfde keer sinds die middag haar Whatsapp. Waarom reageert hij niet? Ze heeft zoveel moeite gedaan voor die foto’s. De vinkjes zijn nu blauw, ziet ze, en hij is online! Ze merkt dat ze verlangt naar zijn erkenning dat ze het goed heeft gedaan. Gespannen kijkt ze naar het scherm. En ziet hem offline gaan. “Meneer?” typt ze, “heb ik het goed gedaan voor u?” Ze haat het om zo wanhopig over te komen maar ze moet het weten. Even later ziet ze hem terug online komen en typen. “Waarom is je kut zo nat, slet?” Dat weet ze zelf ook niet precies, het was spannend.
“Ik eh, was geil, meneer.”
”Je bent echt een hoer. Misschien hoor je wel op internet thuis. Alleen een hoer zou hier geil van worden.”
”Ik weet het meneer, maar ik wil niet op internet, alstublieft. Ik wil u gewoon tevreden houden.”
”Dat doe je nu. Dit heb je goed gedaan, kutje.”
”Dank u wel meneer! Ik ben blij dat u tevreden bent.”
Roos bijt op haar lip. Ze wil dit echt niet vragen maar ze moet wel. “Meneer? Ik moest u toestemming vragen, toch? Dat zou ik graag doen nu.”
”Toestemming voor wat?”
”Nou eh, om aan mezelf te zitten.”
"Waar wil je aan zitten, sletje?"
Ze zucht, hij gaat het haar echt laten zeggen. "Aan mijn poesje, meneer."
”Ben je nu alweer geil? Ik dacht dat je geen slet bent. Maar je wordt hier steeds alleen maar geil, dus je bent wel een slet.”
Roos schaamt zich, hij heeft gelijk. “U heeft gelijk, meneer. Ik hoor hier niet geil van te worden maar ik ben het wel.”
”Dan vraag eerst maar eens als de onderdanige, waardeloze zaadslet die je bent toestemming om je vingers in je hoerige kut te stoppen.”
De woorden winden Roos nog verder op, ze stopt met nadenken en typt. “Meneer, ik weet dat ik maar uw waardeloze zaadsletje ben, maar zou ik uw toestemming mogen om mijn vingers in mijn hoerige kut te stoppen?”
”Als je dat zo vraagt, dan mag je dat, maar alleen met je dildo en alleen in je kut, je blijft van je clit af. En het is je enige keer deze week. Hierna blijf je tot zondag van jezelf af.”
Ze heeft haar hand al onder haar rokje zodra ze het woordje ‘dat’ heeft gelezen. De dildo glijdt moeiteloos in haar zeiknatte poesje. Terwijl ze “Ja meneer, dank u wel.” typt, begint ze haar kutje hard te neuken.


chrasH040, maart 2020