Sorry dat jullie langer dan normaal moesten wachten op deel 4, om het goed te maken zal ik deel 5 meteen na het weekend uploaden. Laat ook vooral een reactie achter, ik ben heel benieuwd hoe jullie het verhaal vinden :)

Zaterdagochtend was ik alweer om 8 uur wakker. Het was nog helemaal stil in huis maar toch kon ik de slaap niet meer vatten. Ik had zoveel om over na te denken, er ging zoveel door mijn hoofd. Ik wist niet eens waar ik moest beginnen.

Ik wist dat ik kansloos was bij Brent want die was sowieso hetero maar toch was ik op hem verliefd. Maar was dat wel echt zo? Was het niet gewoon een heel goede vriendschap met geile gevoelens van mij eraan toegevoegd omdat ik Brent zo lekker vond? Na lang wikken en wegen kwam ik uit op dat laatste. Brent was fucking lekker maar kansloos en we waren veel te lang goede vrienden om het, van mijn kant, als verliefdheid te zien.

Dan Rory. Ik had nooit zien aankomen dat hij verliefd op mij zou zijn. Ik had zelfs niet verwacht dat het mogelijk was dat een jongen een kaart zou sturen naar mij en zich zo kwetsbaar op zou kunnen stellen. Het was erg moedig van hem om, zonder te weten hoe ik zou reageren, zo’n actie uit te voeren.

Ik had Rory altijd een hele knappe jongen gevonden. Zijn zwarte krullen, zijn donkere ogen, zijn gespierde lichaam en licht getinte huid. Altijd zag hij er goed uit, mooie kleding, altijd even knap. Maar hij was vooral erg lief, betrokken en geïnteresseerd in anderen. Ik dacht terug aan de afgelopen tijd… Hoeveel hints waren er gegeven? Aardig wat, in het zwembad meerdere, daarna bij Brent thuis, hoe gepikeerd hij was dat Brent en ik samen sliepen en hoe achterdochtig hij daarna was geweest. Alle puzzelstukjes vielen op hun plaats. Zelfs toen Rory de afgelopen weken steeds meer naar mij toe trok was ik blind geweest. De hele tijd gefocust op de verkeerde boy… Het moest frustrerend geweest zijn voor hem dat ik het helemaal niet doorhad.

Hoe paste Denise dan weer in dit verhaal? Was Denise voor Rory wat Eva voor mij was? Iemand die alles wist? Ik besloot dat ik het moest vragen.

Ik pakte mijn telefoon, hoeveel ongelezen berichten kan je hebben van een paar personen vroeg ik me af. Eva, nieuwsgierig aagje, had 16 berichten gestuurd verspreid over de vorige avond heen. Variërend van een succeswens tot vragen of ik er al was, welk meisje was komen opdagen, wat er gebeurd was en daarna nog heel veel vraagtekens. Ook Brent was aardig nieuwsgierig, 7 berichten met vragen over hoe het was en wie het was. Rory had ook nog een berichtje gestuurd gisteravond. ‘Ik hoop dat je niet te erg geschrokken bent gisteravond en hoop dat je geen spijt hebt van onze zoen, ik iig zeker niet’, met een kussmiley erachter. Ik voelde een warm gevoel diep vanbinnen. Ik stuurde terug dat het vooral verwarrend was omdat ik het nooit verwacht had maar dat ik zeker geen spijt had. Daarna appte ik Denise, ‘jij wist het van Rory en je wist dat hij de kaart gestuurd had toch?’ Bijna meteen kreeg ik een antwoord. ‘Hahahaha, natuurlijk wist ik het, ik heb hem zelfs gezegd dat hij die kaart moest sturen en heb hem geholpen met de tekst. Jij was zo blind met Brent bezig dat je niet doorhad hoe hopeloos vaak hij probeerde om je aandacht te krijgen. Dus was het tijd voor iets waarmee je het wel door moest hebben.’

Ik voelde me een beetje schuldig naar Rory toe dat hij het inderdaad zo vaak geprobeerd had zonder dat ik het doorhad. Daarnaast schrok ik, had Denise door dat ik op Brent viel? Hoeveel mensen wisten mijn ‘geheim’ eigenlijk? Gelukkig appte ze meteen daarna dat alleen zij en Rory het doorhadden en dat ze vermoedde dat Eva het ook wist. Ze moest ook nog even laten weten hoe frustrerend het was geweest voor hun en speciaal voor Rory. Ik voelde me bijna nog schuldiger.

Ik wist ook niet waarom Rory blijkbaar zo’n crush op mij had. Ik vond mezelf helemaal niet buitengewoon knap, zeker niet in vergelijking met Rory, ik was helemaal niet gespierd, gewoon een dunne jongen van 17 met halflang blond haar en blauwe ogen, niks bijzonders, niet in mijn eigen ogen althans.

Ik wist niet goed hoe en wat ik tegen Brent moest zeggen op zijn berichten over gisteravond. Niet reageren kon niet. Ik had nog wel even de tijd, hij moest toch voetballen vandaag dus zou niet online komen tot na zijn wedstrijd… Ik besloot gewoon kort te appen dat er niemand gekomen was en dat het waarschijnlijk een grap geweest was, ook weer opgelost. Eva zou zich niet zo makkelijk laten afzetten en bovendien moest ik mijn verhaal vertellen aan haar. Ik besloot haar te facetimen en ondanks dat het nog vrij vroeg was kon ik haar zien springen van opwinding en enthousiasme toen ik mijn verhaal aan haar vertelde. ‘Ik kan niet geloven dat het Rory is, zooo romantisch dit, niet normaal! Wat zijn jouw gevoelens voor hem?’

‘Ik weet het nog niet precies om eerlijk te zijn, ik heb hem nog nooit op die manier bekeken.’ Met grote ogen keek Eva me aan. ‘Niet op die manier bekeken? Hij is echt lekker hoor!’ We lachten allebei. Na nog een halfuur gepraat te hebben stopten we ermee al moest ik beloven dat ik zou laten weten hoe het met Rory geweest zou gaan de volgende dag.

De rest van de dag was vrij rustig. Brent vond het jammer dat er niemand op was komen dagen, hij moest eens weten… Een paar berichtjes van Rory, we spraken af dat we morgenmiddag bij hem thuis zouden afspreken. Ik was een paar keer bij Rory thuis geweest en kende zijn ouders en zijn twee jongere zusjes. Dat zorgde ervoor dat ik niet zo zenuwachtig was als normaal het geval was geweest. Rory zei dat we wat zouden drinken en dan naar zijn kamer zouden gaan om privé te kunnen praten. Zaterdagavond had ik niks gepland dus ik ging vroeg naar bed en viel snel in slaap na de onrustige nacht daarvoor.

Zondagmiddag zat ik toch wat gespannen op de fiets. Eenmaal bij Rory’s huis aangekomen ging de deur al open voordat ik kon aanbellen. Breed lachend liet hij me binnen. Het was nogal awkward want volgens mij wisten we allebei niet hoe we elkaar moesten begroeten. Het was ook een ongewone situatie zo na die vrijdagavond. Ik besloot hem maar gewoon een knuffel te geven en voelde dat hij me dichter tegen zich aan trok. Ik lachte zachtjes en rook dat hij een lekker luchtje op had gedaan. Voelde ik nou vlinders of verbeelde ik me dat?

Het halfuur daarna werd ik volledig in beslag genomen door de ouders van Rory en vooral zijn twee jongere zusjes die 12 en 8 jaar zijn. Die waren blij dat ik weer een keertje langskwam. ‘Kom je vaker langs Liam? Jij bent altijd zo leuk!’ Ik lachte en keek met een schuin oog naar Rory. Ik fluisterde zachtjes in haar oor, ‘misschien wel Sarah’. Ik knipoogde naar haar terwijl ik haar neerzette. Ze danste de kamer door.

‘Zo nu is het wel lang genoeg geweest, ga nu maar weer met elkaar spelen. Dan neem ik Liam mee.’ Rory lachte naar me en ik voelde me warm worden vanbinnen. Rory nam me mee de kamer uit en leidde me de trap op naar boven.

Ik keek om me heen in zijn kamer en lachte. ‘Als ik je kamer eerder had gezien had ik niet zo verbaasd geweest over dat je ook homo bent.’ Recht boven Rory’s bed hing een grote poster van Justin Bieber’s purpose tour en vlak daarnaast hingen posters van Harry Styles en Niall Horan. Ik lachte terwijl hij de deur dicht deed.

Ik plofte neer op zijn bed en hij plofte naast mij neer. ‘Ach ja, ze zijn gewoon lekker, nu nog steeds.’ Hij lachte terwijl hij me aankeek maar had een serieuze frons in zijn voorhoofd. ‘Maar vertel, wat heb je gedaan na vrijdagavond?’ Ik keek hem aan. ‘Vooral nagedacht, veel dingen voor mezelf op een rijtje gezet. Nog even met Eva gepraat. Ik praat met Eva en jij met Denise kwam ik achter.’ Ik lachte even kort. ‘Daarnaast heb ik de afgelopen maanden nog is voorbij laten komen in gedachten en ben ik tot de conclusie gekomen dat ik wel heel erg veel over het hoofd gezien heb… Echt heel dom ben geweest dat ik niet zag wat jij al heel lang duidelijk probeerde te maken.’

Hij keek me aan met een grijns. ‘Pas een aantal maanden hoor. Maar je was nogal druk met je gedachten dus je had het niet door.’ Ik zuchtte even. ‘De verkeerde jongen inderdaad, maar dat is voorbij. Ook een ding waar ik over nagedacht heb afgelopen dagen. Het is gewoon vriendschap met een speciaal plekje in mijn hart maar het heeft niks met verliefdheid te maken.’

Rory’s gezicht klaarde op en de frons verdween. ‘Hoe kijk je nu terug op vrijdagavond?’ Peinzend keek ik hem aan. ‘Heel positief sowieso.’ Hij lachte. ‘Ik zie nu wat ik eerder niet zag. Je bent een hele mooie, knappe en lieve jongen…’ Rory viel me in de rede, ‘…maar verder niets?’ Ik keek hem serieus aan. ‘Nee, dat is niet wat ik wilde zeggen. Ik wilde zeggen dat ik me heel erg tot je aangetrokken voel. Al voor vrijdagavond, anders waren we niet zulke goede vrienden geweest. We zijn de laatste tijd nog meer close geworden en ik denk dat dat heel goed is. Maar ik ben nog niet smoor verliefd op je. Ik denk dat dat wel kan komen, vooral nu jij mijn ogen geopend hebt. Dus ik wil gewoon meer tijd met je gaan doorbrengen, als jij dat ten minste ook wilt.’

Gespannen hield ik mijn mond en keek Rory aan. Hij keek terug en er kwam een glimlach op zijn gezicht. ‘Dat wil ik zeker Liam.’ Hij kwam met zijn gezicht vlak bij het mijne. ‘Zolang ik dit maar mag doen.’ Hij drukte zijn lippen zachtjes op die van mij. Hij glimlachte toen die zich terug trok. ‘Ben jij gek’, reageerde ik. Ik zag dat hij schrok. ‘Dat mag best wat enthousiaster van mij.’ Ik trok hem naar me toe en drukte mijn lippen weer op die van hem. Ik opende mijn mond en voelde dat Rory hetzelfde deed. Al snel waren onze tongen verwikkeld in een wilde strijd. Ik voelde hoe Rory zijn handen op mijn borst legde en me zachtjes achterover duwde op zijn bed. Terwijl we druk lagen te zoenen voelde ik dat het begon te borrelen in mijn buik en dat mijn piemel half stijf werd. Het liet Rory volgens mij ook niet onberoerd. In een snelle beweging draaide ik ons om zodat Rory onder mij lag. Ik legde mijn handen op zijn borst en voelde zijn spieren heen en weer gaan onder zijn shirt.

Verder gaan wilde ik nu nog niet. Hoewel het goed voelde wilde ik eerst zeker zijn van mijn gevoelens voordat ik me helemaal aan Rory overgaf.

Ik stopte de zoen en keek hem lachend aan. ‘Ik heb niet echt veel vergelijkingsmateriaal maar volgens mij zoen je behoorlijk goed.’ Hij lachte terug. ‘Jij volgens mij ook.’ Ik kwam van hem af en ging rechtop zitten. Ik wist dan wel dat Rory blijkbaar al een aantal maanden verliefd op mij was maar wist oprecht niet wat hij in mij zag. ‘Wat is er nou eigenlijk zo leuk aan mij?’ Rory keek me ongelovig aan. ‘Wow, kom je ineens van een andere planeet ofzo?’ Hij kwam overeind en stond op, hij trok mij omhoog en liep naar zijn kast. Achter een van de kastdeuren bleek een grote spiegel te zitten. Hij zette mij ervoor en kwam achter me staan. Hij sloeg zijn armen om mijn nek en begon alle punten aan te wijzen die hij leuk vond aan te wijzen, wat bijna alles was in zijn ogen. Hij ging met zijn handen van mijn haar, naar mijn voorhoofd, mijn wangen, mijn neus en mijn mond. Ik lachte. ‘Dat is gewoon alles gekkie, je kan niet alles leuk vinden.’ ‘Nou ja, alles wat ik tot nu toe gezien heb is ook heel leuk en dat is bijna alles.’ Hij daalde met zijn handen af naar mijn schouders, mijn borst en mijn buik. ‘Ik heb bijna alles al gezien volgens mij.’ Ondeugend keek hij me aan, ‘bijna alles’.

Ik keek ondeugend terug. ‘Oke, ik ben overtuigd.’ Ik pakte zijn handen vast die op mijn buik lagen. ‘Maar waag het niet om nog verder naar beneden te gaan met die handen.’

‘Dan niet.’ Even leek het alsof die zijn handen terug zou trekken maar zodra ik zijn handen losliet begon hij te kietelen, iets waar ik echt niet tegen kan. Ik zakte bijna meteen op de grond van het lachen. ‘Kijk eens, je bent gewoon letterlijk voor me gevallen’, Rory zei het terwijl die doorging met kietelen waardoor ik niet de kans had om te reageren. Zelf zakte die ook door zijn knieën en sloeg zijn armen om me heen terwijl ik lag bij te komen. ‘Nu lig je zelfs letterlijk in mijn armen.’ Ik lachte. ‘Je dwong me hoor.’ ‘Alsof jij dat erg vindt’, zei Rory terwijl hij me weer kuste. ‘Dat zei ik niet’, zei ik terwijl ik hem terug zoende.

Uiteindelijk kuste Rory me een uur later bij de voordeur voor het laatst en zat ik met een glimlach op mijn fiets terug naar huis. Ik belde Eva om haar te vertellen hoe het gegaan was. ‘Ben je verliefd op Rory?’ Dat was een van haar eerste vragen. ‘Ik weet het eerlijk gezegd niet’, antwoordde ik haar eerlijk. ‘Oke, drie vragen en daarna weet je het wel. Je mag alleen met ja of nee antwoorden. Eerste vraag, als je bij Rory bent, zoals vanmiddag, voel je je dan gelukkiger dan zonder hem?’ Ik dacht na en antwoordde toen volmondig ‘ja’ op de eerste vraag. ‘Vraag 2, beeld je eens in dat je Rory nog iedere dag ziet maar dan hand in hand met een andere jongen, zou je dat kut vinden?’ Ik voelde een steek in mijn buik bij dat idee en zei meteen weer volmondig ‘ja’. ‘Dan de laatste vraag, zou je, als het zou kunnen, een week weg willen met Rory zonder dat je andere mensen zou tegenkomen en alleen elkaar hebt?’ Ik dacht even na. Het leek me geweldig om een week met hem weg te zijn zonder andere mensen en ik zei weer ‘ja’. ‘Nou als die verliefdheid er dan nog niet is zal die wel snel komen hoor.’

Ik wist dat Eva gelijk had. Mijn gevoelens voor Rory waren sterker dan ik eerder had willen toegeven…

In de avond appte ik nog veel met Rory, we waren het erover eens dat voorlopig niemand op school hoefde te weten van ons, behalve Eva en Denise want die wisten het al. We wilden eerst voor onszelf uitzoeken hoe we ons precies voelden en overal zeker van zijn voordat we een volgende stap wilden zetten. Dat leidde op school wel tot wat awkward situaties, vooral voor onszelf. Het liefst zouden we elkaar even vastpakken of zo maar dat kon zo vaak niet. Dus hadden we vaak in de pauze even een snelle kus in de toiletten of zoiets.

Na een paar weken viel het onze ouders wel op dat we, veel meer dan voorheen, met elkaar omgingen. Niet zo gek ook, iedere zaterdag en zondag waren we bijna samen en dan ook nog een paar keer door de weeks, in de avonduren. Omdat het snel kouder werd bleven we steeds vaker bij een van ons thuis. Mijn gevoelens voor Rory waren nog zoveel sterker geworden. Ik kon wel zeggen dat ik op een roze wolk zat. Voor Rory was dat ook zo, dat hadden we naar elkaar uitgesproken. En hoewel we nog geen seks hadden gehad hing het al een tijdje in de lucht. Het leek alsof we het expres aan het uitstellen waren om het extra speciaal te houden, heel bijzonder.

Op een dinsdagavond waren we bij mij thuis en hadden we net nog even wat gedronken met mijn ouders erbij. Ik liet Rory uit en in de gang stonden we nog even flink zoenen. Toen ik terug kwam in de kamer en weer ging zitten bleef het stil en ik zag mijn ouders me aankeken. Ik voelde me een beetje onrustig worden en vroeg wat er was. Mijn moeder reageerde met een andere vraag, ‘mogen we het nog steeds niet weten?’ Verwachtingsvol keken ze me aan. Ik haalde diep adem en gooide het er maar gelijk uit. ‘Rory en ik zijn verliefd op elkaar en dat probeerden we geheim te houden maar nu weten jullie het dus.’ Mijn vader stond op en gaf me een knuffel, ‘dat wisten, of in ieder geval, vermoedden we al een tijdje. Goed dat je er nu voor uitkomt. Hier kunnen jullie gewoon jezelf zijn.’ Daarna knuffelde mijn moeder mij ook. ‘Ik wist het altijd al.’ Ze fluisterde het in mijn oor. ‘Maar ik ben blij dat je nu zover bent dat je er voor uit durft te komen. Dat je dan ook nog met Rory gaat, iemand die we al kennen maakt het alleen maar specialer en eigenlijk ook nog mooier.’

Ik voelde een last van mijn schouders vallen en had tranen in mijn ogen. We praatten nog een tijdje na en ik was blij dat mijn ouders het wisten.

Bij Rory thuis ging het nog minder subtiel en bijna gelijktijdig, slechts twee dagen later. Ik had Rory natuurlijk meteen geappt dat mijn ouders het wisten en we waren van plan om het ook tegen zijn ouders te vertellen, twee dagen daarna op donderdag. Rory zijn ouders wisten al dat hij homo was maar we hadden niet verteld dat we een setje waren. Maar Rory’s zusje was ons voor, al meteen bij binnenkomst. ‘Liam, ben je er weer?’ Sarah, zijn achtjarige zusje keek blij van mij naar Rory en weer terug. ‘Vindt jij Rory lief Liam?’ Ik lachte en zei, ‘ja, ik vind Rory lief. Vindt jij hem ook lief?’ ‘Ik vind Rory lief maar ik denk dat jij Rory super lief vindt.’ Ik voelde dat ik rood werd en zag dat Rory dat ook werd. ‘Sarah, je bent weer veel te nieuwsgierig’, Rory duwde haar aan de kant maar zo makkelijk liet ze zich niet afschepen. Rory’s ouders keken geamuseerd toe. ‘Nee, ik wil dat Liam zegt dat hij verliefd op je is Rory.’ Uitdagend keek ze ons aan. Ik besloot dat het genoeg was, dan maar meteen, op dit moment. ‘Weet jij hoe mensen elkaar laten zien dat ze elkaar erg lief vinden Sarah?’ Sarah glimlachte, ‘dan geven ze elkaar kusjes.’ Ik pakte Rory’s gezicht tussen mijn beide handen en kuste hem, op zijn mond, voor een paar seconden. Toen ik hem losliet keek hij me verbaasd aan maar Sarah sprong op en neer. ‘Ik wist het wel, ik wist het wel. Mama, ik zei het toch.’ Rory’s moeder lachte terwijl ze opstond. ‘Jij weet veel te veel voor je leeftijd.’ Ze kwam naar me toe en gaf me een knuffel. ‘Welkom in de familie.’ Zijn vader gaf me een klap op me schouder terwijl hij glimlachte. ‘Als Rory vervelend is dan zeg je het maar, dan lossen we het op.’ ‘Kijk maar uit, anders pakken Liam en ik jou samen aan.’ We moesten allemaal lachen en het was nog lang gezellig die avond.