Louise - 4

De volgende morgen halen we de schade meer dan genoeg in, voordat Louise naar haar werk moet.

En nu ik weer alleen ben, ga ik eerst weer aan het werk. Ik heb per mail de resultaten van het monsteronderzoek gekregen en mijn vermoedens worden bevestigd. Ik heb ze het juiste advies gegeven en als ze zich nu ook aan het advies houden, dan zouden ze snel van de schimmelinfectie verlost moeten zijn. Ik stuur de resultaten dan ook door naar mijn klant, die me dan ook al bevestigt, dat de overlast van de schimmel al beduidend minder is. Nauwelijks een uur later krijg ik al een bevestiging van hem, dat hij het contract zal tekenen, en dat hij het per expresse laat verzenden. Ik kan wel even juichen van blijdschap! Een reden te meer om het vanavond even met Louise te vieren! En daarmee heb ik mijn agenda voor het komende jaar al meer dan vol! Dan heb ik slechts nog plaats voor enkele noodgevallen, en als het even kan, gebruik ik die niet. Dat zou namelijk minder tijd met Louise betekenen, en dat wil ik helemaal niet!

Later, als Louise afgewerkt is, en thuis al gegeten heeft, komt ze weer. Ze begroet me met een zoen en ik laat haar binnen. Galant neem ik haar jas aan en ze gaat me voor naar de kamer. Ze kijkt verbaasd, als ze de champagnekoeler in de kamer ziet staan, met twee glazen.

‘Is er iets te vieren?’

Ik knik. ‘Die klant van de vakantie? Hij heeft me zojuist bevestigd, dat hij het contract ondertekend heeft! En hij heeft ook al de twee rekeningen betaald. Dus ja, er is wel iets te vieren!’

‘Fijn voor je! Maar ik kan niet te veel drinken, Dave! Morgen heb ik een gezondheidscheck van mijn werk, en dan mag ik eigenlijk geen alcohol meer drinken.’

‘Nou ja, morgen is er ook nog een dag!’

We laten dan toch de glazen klinken en na twee glazen vindt Louise het wel genoeg. Ze neemt zich dan een glaasje water, terwijl ik de rest van de fles leegdrink.

Louise vertelt dan over haar werk. Haar collega’s hadden haar gevraagd, waarom ze vandaag zo vrolijk was.

‘En toen moest ik dus vertellen, waarom. Ze waren verrast, maar wel blij voor me. Ze kennen allemaal Jack wel en vonden het moedig van me, dat ik bij hem weg ben gegaan.’

‘Had je dat nog niet verteld?’

Ze schudt haar hoofd. ‘Zoiets vertel je toch niet graag? Ik vertel liever over leuke dingen! En toen moest ik een beetje over jou vertellen. Of je knap was, en van die dingen. Waar vrouwen dan zo over hebben over mannen. Het was een erg leuk gesprek. Dan leer je weer eens wat over je collega’s, waar je al een tijdje mee samenwerkt, dingen die je nog niet wist!’

Louise heeft duidelijk goede zin.

Maar dat verandert, als ze een berichtje van Jack krijgt op haar telefoon. Ze trekt een duister gezicht en zegt: ‘Kom op, Jack! Dat meen je toch niet?’

‘Wat is er nu weer?’

‘Hij voert het bod op het huis op! Straks heeft hij alles, en ik niks meer!’

Hoeveel biedt hij dan?’

‘Driehonderdvijftigduizend.’

‘En hoeveel is het huis waard?’

‘Drie ton. Zo om en nabij.’

‘En hoeveel moet hij je terugbetalen?’

‘Ongeveer vijftigduizend.’

‘Dus hij moet je vier ton dan betalen? En hoeveel is je hypotheek?’

‘We hebben het destijds voor tweehonderdvijfenzeventig gekocht en er is ook al een flink deel afgelost. Ik meen dat de hypotheek nu ongeveer net iets minder dan twee ton is.’

‘Dan zou je bijna twee ton krijgen? Lijkt me meer dan niets!’

‘Dat klopt wel, maar daarmee heb ik nog geen leuk huis! Dat huis is best mooi! Minder mooi dan dit, maar zeker niet slechter! En dan moet ik maar genoegen nemen met dit? Nee!’

‘Wat wil je dan van hem? Je wilt niet, dat hij zijn bedrijf moet opgeven, en je wilt hem ook niet zijn huis verkopen. Ergens zal je een keuze moeten maken!’

‘Ik wil genoeg geld hebben om een leuk huis te kopen en dat kan ik niet met wat hij biedt!’

‘Het komt dus neer op de centen?’

‘Ja, als je het zo stelt wel!’

‘Doe hem een tegenbod. En kijk of hij toehapt!’

‘Hmm, nog niet eens zo slecht idee! Mag ik je laptop eens even lenen?’

‘Ga je gang!’

Ze zoekt dan op Funda naar huizen in een bepaalde prijsklasse. Voor een kwart ton meer kan ze al best een leuk huisje krijgen. Ze neemt dan een besluit en stuurt Jack een bericht met haar tegenbod. Tot haar verbazing krijgt ze amper een tien minuten later het bericht terug, dat hij het bod accepteert. Louise kijkt me verbaasd aan. ‘Heb ik nu te weinig gevraagd, omdat hij zo snel het bod aanvaarde?’

‘Ik weet het niet. Misschien heeft hij het ook gedaan om er vanaf te zijn!’

‘Ik bel hem even op. Ik wil het gewoon weten!’

Ik knik en ze belt dan met Jack. Het is een redelijk lang gesprek en dan hangt ze op. Ze moet dan lachen. En dan zucht ze diep. Ze kijkt me aan en zegt: ‘Dat was echt het maximum, wat Jack aan hypotheek kon krijgen. Eigenlijk voel ik me nu wel beter! Nu kan het snel afgehandeld worden en hangt het niet meer zo als een molensteen om mijn nek! En ook niet bij Jack.’

Dan zegt ze: ‘Ik bel nog even naar mijn neef, wat hij ervan denkt!’

Ze voegt de daad bij het woord en haar neef is er vrij positief over. Hij zegt toe contact op te nemen met de advocaat van Jack en is van mening, dat de scheiding dan nog maar een formaliteit is.’

En daar is Louise erg blij om! Ze wil me net uitgebreid kussen, als mijn telefoon gaat.

‘Sorry, dat is Antonio. Die moet ik even opnemen!’

Louise zucht, maar knikt. Ik neem op en zeg: ‘Antonio! Brand het ergens, of wat is er aan de hand, dat je me zo vroeg op de avond belt!’

‘Nou, ik heb toevallig vandaag een avondje vrij, en bedacht me, dat ik wel eens wil weten, waarom je die tweede pizza nodig had! Kan ik met Christel langskomen?’

‘Langskomen kun je altijd, maar ik heb liever dat je binnenkomt!’

‘Ja, natuurlijk kom ik ook binnen, zot!’

‘Dan ben je van harte welkom!’

Ik hang op en zeg: ‘En daar gaat weer een avond! Maar dit wordt gegarandeerd een heel leuke avond. Antonio is echt een coole gast! En zijn vrouw Christel is ook heel erg aardig!’

Louise staat dan op. ‘Dan moesten we maar eens snel wat voorbereiden voor je gasten! Heb je wel iets in huis?’

‘Ja, ik heb boodschappen gedaan. Ik had hem eigenlijk morgen verwacht, maar ja, hij komt vandaag. Ook goed!’

We gaan dan snel aan de slag in de keuken, waar Louise verrassend handig is in het maken van wat hapjes. Ze moest lachen, toen ze bloemkool in mijn koelkast vond en ook spruiten. En ook wat paprika, komkommer en wat wortelen. En daarmee tovert ze in geen tijd een gezonde snackschaal tevoorschijn. Ik maak dan de wat minder gezonde hapjes klaar, in de vorm van kleine toastjes met wat ei, tonijn en mayonaise. Ik weet dat zowel Antonio als Christel daar dol op zijn.

We zijn net klaar, als de deurbel gaat. Louise haalt even diep adem en zegt: ‘Zo, daar gaan we weer!’

Ik lach. ‘Nou, ik mag jouw vrienden en jouw ouders ook nog eens ontmoeten, dus ik moet alles ook nog eens door!’

Ze lacht, en ik ga dan de deur open doen. En traditiegetrouw heeft Antonio weer een lekker fles wijn bij zich, die hij altijd meeneemt van zijn familie in Italië. En het is ook traditie, dat we die niet openen. Zou ook veel te zonde zijn, want die wijn moet je echt een dag laten ademen. Dan is die wijn veel lekkerder! In plaats daarvan trek ik een paar andere flessen wijn open, een rode en een witte. Ik weet, dat Christel graag witte wijn drinkt, en Antonio wil alleen maar rode wijn. Ze maken al snel kennis met Louise en Christel zegt dan: ‘Ik dacht al, jouw gezicht ken ik ergens van! Hebben we niet samen op dezelfde school gezeten? Niet in dezelfde klas, maar wel in hetzelfde jaar!’

‘Ja, nu je het zegt! Oh, dat is alweer een tijd geleden!’

Al snel hebben de twee dames een klik met elkaar en babbelen lekker met elkaar weg. Antonio lacht. ‘Dat zit alvast goed! Als Christel haar wel mag, dan zit je wel snor, Dave!’

‘En hoe zat dat dan met jou, Tony? Want ik meen me te herinneren, dat je eerste kennismaking met Christel niet zo perfect verliep!’

‘Ja, maar toen vroeg ik haar met mijn dronken kop! En de dag erna heb ik mijn verontschuldigingen aangeboden en vond ze me toch wel leuk!’

Ik heb dat verhaal al heel vaak gehoord, en plaag hem er dan ook regelmatig mee. Je kunt aan Antonio wel merken, dat hij Italiaans bloed heeft. Zijn vader is Italiaan, zijn moeder Nederlands. Maar Antonio heeft wel het gevoel van stijl van zijn vader overgenomen, en ook het temperament. Het is niet moeilijk om hem wat op te stoken, als hij wat gedronken heeft. Dat heb ik destijds ook gedaan, toen hij me vertelde, dat hij een oogje had op Christel. En ik kende Christel wel een beetje, ze was de dochter van een vriendin van mijn moeder. Christel is vroeger vaak bij mijn ouders op bezoek geweest en we speelden regelmatig samen. Later werd dat natuurlijk minder, maar ik wist dus, waar Christel boos om kon worden. En ze heeft een absolute bloedhekel aan dronken mannen, die aan haar zitten.

Christel hoort dan waar ik het met Antonio over heb, en ze lacht.

‘Dave plaagt hem nog steeds over de manier, hoe dat ik Tony heb leren kennen.’

‘Hoezo?’

Christel vertelt dan het verhaal en daar kan Louise wel om lachen. ‘Dus Dave heeft er eigenlijk voor gezorgd, dat jij en Antonio samen zijn?’

‘Ja, want ik denk niet, dat ik hem anders een blik waardig zou hebben gegund! Ik vond hem er maar patserig uitzien en veel te stoer doen! Daar viel ik helemaal niet op! En toen stond hij opeens daags erna voor me, en liet me toen een hele andere Tony zien! En hij weet wel, hoe hij een vrouw om zijn vinger moet winden. Hij is niet voor niets een halve Italiaan! Een kwartier had hij nodig om mijn hart voor hem te winnen. En nu ben ik nog steeds verliefd op deze gek!’

Antonio lacht. ‘Il mio amore, il mio amore eterno!’

Christel lacht. ‘Ja, en ik hou ook van jou!’

Ze schudt lachend haar hoofd. ‘Tony is nooit te beroerd om me te laten weten, hoe zeer hij van me houdt. Het maakt hem echt niet uit, waar we zijn! Een tijdje geleden waren we in Amsterdam en daar springt hij op een fontein en verklaart daar luidkeels zijn liefde voor mij! Ik schaamde me rot, maar het was ook zo lief!’

Louise lacht. ‘Zo te zien hebben jullie wel een gelukkig huwelijk!’

Christel knikt blij. Ze kijkt dan Antonio aan en zegt: ‘En we hebben nu nog meer reden om gelukkig te zijn, niet Tony?’

‘O ja! Want dit maakt mij de gelukkigste man ter wereld! Christel en ik worden papa en mama!’

Ik kijk verrast. ‘Wat? Dat meen je niet! Gefeliciteerd man! En jij ook Christel!’

Ook Louise is blij voor de twee, al kent ze hen nauwelijks. Ja, Christel kent ze nog een beetje van school en Antonio kende ze van zijn pizzeria. Maar dit is wel wat anders, wat intiemer, als vrienden.

Christel zegt dan: ‘Maar nu willen we wel eens weten, hoe jullie zijn samengekomen!’

Antonio zegt dan: ‘Zou Dave eindelijk eens een keer het lef hebben gehad, om zijn jeugdliefde te scoren?’

Louise vraagt hem dan: ‘Wist je dan, dat hij verliefd op me was?’

‘O ja, in zijn hele leven is hij maar op één meisje echt verliefd geweest, en dat ben jij! Dus het verbaast me echt wel, dat jij hier nu zit, hoor!’

Ik laat dan Louise het verhaal vertellen, en ik vul het hier en daar aan. En natuurlijk komen de foto’s ook aan bod. De reactie van Antonio op de naaktfoto van Louise was erg voorspelbaar en leverde hem een flinke por op van Christel. Het is echt een heel leuke avond, en als ze naar huis toe gaan, ruimt Louise alvast de boel op, terwijl ik Antonio en Christel uitlaat.

Net buiten de deur zegt Christel tegen me: ‘Je hebt groot gelijk gehad om verliefd op Louise te blijven! Ze is echt een fantastische meid, en ik vind, dat jullie erg goed bij elkaar passen!’

‘Dank je! En dat vind ik zelf ook! Maar het zal lastig worden. Je weet wel, met mijn werk, veel weg. Maar ik beloof je, dat ik mijn best ga doen!’

‘Dat weet ik wel zeker, want ik wil bruidsmeisje op je bruiloft zijn! Dat heb je me ooit beloofd!’

Ik lach. ‘Als het zover komt, dan beloof ik je, dat jij met een mandje met bloemen voor ons mag lopen en bloemen mag strooien!’

‘Gek! Maar daar houd ik je aan!’

Lachend lopen ze weg en ik ga Louise helpen met opruimen. Maar ze is al bijna klaar en ik zet dan alles in de vaatwasser. Als we klaar zijn, zegt Louise: ‘Ik heb nooit geweten, dat Antonio zo’n grappige kerel was! En Christel! Wat een topwijf is dat! Die twee passen echt super bij elkaar! Ze vullen elkaar zo goed aan!’

Ik glimlach. ‘Dat is precies, wat Christel over ons twee zei. En ik moest beloven, dat ik met jou zou trouwen. Dat is ooit een melige belofte geweest, maar ze herinnert me er steeds weer aan.’

‘Wat heb je haar toen beloofd?’

‘Dat als ik ooit zou trouwen, dat ze mijn bruidsmeisje mocht zijn! Dus heb ik haar net gezegd, als jij en ik gaan trouwen, dat ze met een mandje met bloemen voor ons mocht lopen.’

Louise moet hard lachen. ‘Dat meen je niet! Heb je dat echt gezegd?’

‘Natuurlijk! Maar ze is er gek genoeg voor om het ook nog te doen, hoor!’

Dan kijkt Louise wat serieuzer en zegt: ‘En als je zo doorgaat, krijgt ze misschien de kans ook nog wel…’

‘O, dan moet ik opschieten, want je biologische klok tikt en als we ooit kinderen willen krijgen, dan moeten we wel getrouwd zijn!’

Ze lacht en dan omhelst ze me en geeft me een zoen. ‘Zullen we dan alvast gaan oefenen in het kinderen maken?’

‘Hmm, je hebt al slechtere ideeën gehad!’

Ik wil naar de slaapkamer lopen, maar ze houdt me tegen.

‘Ik wil hier de liefde met je bedrijven! Want in de slaapkamer komt er niets van terecht! Dat bed van jou slaapt echt veel te lekker!’

Ik lach. ‘Ik denk, dat we gewoon nog wat te moe waren, Louise! Nu heb ik echt zin om je lekker te neuken!’

Ik loop dan eerst naar mijn telefoon en daarna waarmee ik de telefoon en de deurbel op stil zet. Alleen in noodgevallen kunnen ze me nog bereiken, en dan ook nog mijn ouders en mijn zus. Er is nu niets en niemand meer, die me zal storen om de liefde te bedrijven met mijn grote liefde.

En ik wil me uitgebreid de tijd nemen om seks met haar te hebben, ook al zal onze nachtrust er stevig onder lijden. Louise kijkt in mijn ogen en weet het dan ook al. Eenmaal aangekomen in mijn slaapkamer, trek ik haar tegen me aan en maak langzaam haar kleding los. Tergend langzaam verwijder ik een voor een haar kleding, waarbij ik niet echt een volgorde aanhoud. Voor Louise kan het echter niet snel genoeg gaan, en ze probeert me te motiveren sneller te gaan. Ik laat me er echter niet door van de wijs brengen. Ook al is mijn verlangen nog zo groot, het lukt me prima om mezelf te beheersen.

Het is iets, wat ik geleerd heb in Japan, van de Geisha, die me ingewijd heeft in de geheimen van de liefde. De tijd nemen voor wat belangrijk is, en dat voor je eigen behoeftes plaatsen. En voor mij is het nu belangrijk om Louise naar een ongekend hoogtepunt te brengen, zonder dat ik mijn behoeftes voorop zet. En dat is lastiger, dan je zou vermoeden. Want het is juist de bedoeling, dat je helemaal niet zelf klaarkomt, al wordt het niet als een zonde beschouwd, als het dan toch gebeurt. Het gaat zich hier vooral om de zelfbeheersing.

De techniek is afgeleid van Chōwa, het zoeken van balans. In mijn vele reizen naar Japan heb ik dit daar wel geleerd. En ik was er niet alleen voor het werken. De Japanse levenswijze heeft me geholpen mijn leven goed op de rit te krijgen. Daardoor kon ik het ook stellen zonder lange periodes zonder seks. En daardoor heb ik ook mijn rust gevonden, en daar is weer een andere naam voor. Ikigai, wat zoveel betekent als de reden om te leven. Daardoor had ik al vrede om mijn leven in eenzaamheid te eindigen, ook al hoopte ik natuurlijk op iets anders.

Maar het zou niet langer erg zijn. Het vloekt wel iets met de reden, waarom ik steeds alleen op vakantie ging, bij voorkeur met kerst, maar het heeft wel degelijk mijn leven positief beïnvloed. Het tekent ook mijn aanpak met Louise. Waarom ik niet meteen op haar dook, want ik weet, dat ze het niet erg gevonden zou hebben. Maar dit effect is veel groter, en waarschijnlijk ook de reden, waarom ze nu zo verliefd op me is. Kleine stapjes kunnen een groot verschil maken, zo heeft me dat Mashohita Idoka geleerd. Dat is de naam van de Geisha, die me dit geleerd heeft.

Normaal is het uitgesloten, dat een Geisha buiten haar werk cliënten treft, maar buiten haar werk als Geisha, wat Idoka ook eigenaresse van een farm, en zo ben ik in contact met haar gekomen. En als dank voor het redden van haar farm, heeft ze me de Japanse levenslessen geleerd. Ik ben haar op de dag van vandaag nog dankbaar voor en om die reden heb ik haar ook nooit een rekening gestuurd. Want die rekening was door die lessen meer dan betaald! En niet door seks, maar door echte levenslessen. Het was me meer waard, dan al die psychologen, die ik in mijn leven gesproken heb. En dat zijn er toch best wel wat geweest! In principe is Ikigai maar simpel van principe, maar om het in perfectie uit te voeren, dat is een andere zaak. Chōwa is een onderdeel van Ikigai en het heeft me geholpen mezelf te accepteren, wie ik was.

Al die dingen flitsen door me heen, terwijl ik met uiterste zelfbeheersing en ook een ijzeren discipline, Louise begin te verwennen. Al mijn ervaring en kunde richt ik op haar. Met maar één doel, haar hart voor me te winnen, haar liefde.

Idoka heeft me de plekjes geleerd, waardoor ik speciale plekjes voor een vrouw kan vinden, wat het genot voor een vrouw kan vergroten. Het is al even geleden, dat ik deze techniek heb toegepast, maar als ik de kreten van Louise hoor, weet ik, dat ik op de goede weg ben. Diverse orgasmes achter elkaar ondergaat ze, terwijl ik geniet van hoe ze reageert. Het geeft me meer voldoening, dan haar zelf neuken. Na meer dan een uur is ze dan echt op, en dan laat ik haar met rust. Meer dan een kwartier ligt ze naast me, en kijkt me vol ongeloof aan. De eerste woorden, die ze dan kan uitbrengen: ‘What the fuck was dat! Dat was niet van deze wereld!’

Ik lach. ‘Ik neem aan, dat mijn kleine verrassing geslaagd was?’

‘Noem je dat kleine verrassing? Ik ben kapot! Ik denk niet, dat ik meer aangekund had!’

Ze heeft nog meer dan een half uur nodig om te bekomen, wat ze net beleefd heeft. Als weer wat adem heeft, zegt ze: ‘Holy fuck! Wil je me dood hebben of zo! Dit was zo intens, zo heftig, maar ook zo liefdevol! En ik wilde niet, dat je ophield, en dat deed je ook niet! Ik ben de tel kwijt geraakt, hoeveel keer ik ben klaargekomen!’

Ik lach. ‘Minstens dertig keer.’

Ze kijkt geschokt. ‘Zoveel? Geen wonder, dat ik nu me nu zo gesloopt voel!’

Dan zegt ze: ‘Maar jij bent niet eens aan je trekken gekomen!’

‘Dat is niet belangrijk, Louise! Voor mij is dat Chōwa, perfecte harmonie!’

‘Wat?’

‘Dat is Japans voor perfecte harmonie. Het is een soort levensstijl, waar de Japanners naar leven. Het heet Ikigai, en wat jij net beleefd heb, dat is voor mij Chōwa.’

Ik vertel haar dan het verhaal van de Geisha, en wat het voor mij betekent heeft. Het geeft Louise een inblik in mijn verleden en in mijn leven. En het helpt haar ook te begrijpen, waarom ik bepaalde dingen doe. Het is ook terug te zien in mijn inrichting. Want op zich is mijn interieur vrij sober uitgevoerd, maar met bepaalde elementen erin, die het geheel doen opleven. Het is heel subtiel, en het is ook iets, wat Louise al opgevallen was.

Louise kijkt me met een bepaalde blik aan, en zegt: ‘Als ik jou was, zou ik maar snel ophouden met dat gebazel. Het was net zo perfect!’

Ik lach. ‘Was ik wat doorgeslagen?’

Ze trekt een gezicht en knikt.

‘Sorry!’

Ze glimlacht. ‘Geeft niet! Wat je me net hebt gegeven, ik kan het gewoon niet uitleggen! Ik kan er niet eens woorden voor vinden!’

‘Vond je het fijn?’

‘Ja! Ik wist niet eens, dat zoiets kon!’

‘Dan geloof me, dat dit voor mij ook fijn was! Dat is waar dat heel Ikiagai en Chōwa geneuzel over gaat!’

‘Dat mag je me best een keer uitleggen, maar niet midden in de nacht!’

Ik lach. Ze trekt me omhoog en geeft me een heerlijke zoen.

‘Ik hou van je, Dave! God, hoe is het mogelijk, dat ik in zo’n korte tijd zo verliefd op iemand kan zijn!’

We liggen dan langs elkaar. Ik weet, dat ik nu echt niet hoef te denken, dat ik nog aan mijn trekken kom. Louise is echt kapot. Idoka had me daar al voor gewaarschuwd. Maar om Louise zo te zien genieten en te zien klaarkomen, dat was een ervaring op zich. Ik had nooit geloofd, dat ik zoiets eens mocht doen! Er zijn voor mij dit jaar, en vooral de laatste dagen van het jaar, meer wensen uitgekomen, dan in mijn hele leven bij elkaar! Wat kan er nu nog fout gaan? Mijn leven is al zo goed als perfect!

De volgende dag is weer een heel andere dag. Voor Louise begint het met spierpijn. Ze weet best, waardoor het komt, en is er ook niet boos over. De pijn is een kleine prijs voor de ervaring, die ze mocht meemaken. Dat kan niemand haar meer afnemen, en bovendien is ze nu samen met de man, die haar die ervaring liet beleven. Ze vraagt zich alleen af, wat hij allemaal nog meer kan! En wat het ook is, ze wil het ervaren. Ze is op het punt gekomen, dat ze met hem zou trouwen, zelfs nadat ze hem pas drie weken echt goed kent. Dave overtreft al haar verwachtingen. Hij is overduidelijk goed in bed, knap, lief, aardig, hier en daar wel een beetje overdreven spiritueel, maar ze kan geen enkel ding vinden, wat slecht aan hem is. Als hij haar nu zou vragen, zou ze niet eens twijfelen om ja te zeggen! Ze kan amper geloven, hoe ze nu denkt. Het is allemaal te goed om waar te zijn!

Als ze die dag op het werk komt, zien haar collega’s haar strompelen. ‘Wat is jou overkomen?’

Louise lacht. ‘Dat geloof je toch nooit!’

‘Nou wil ik het ook weten!’

‘Seks met Dave! Die man is echt een beest! Wist je, dat je meer dan dertig keer kon klaarkomen?’

Haar collega’s kijken geschokt. ‘Je maakt een grapje!’

‘Vertel dat maar aan mijn spieren, Lisa! Ik maak echt geen grapje! Ik heb er gewoon geen woorden voor! Hij zei men, dat het te maken had met Chōwa of zoiets.’

‘Het zoeken naar harmonie? Wow, is hij ook nog spiritueel?’

‘Weet ik wat hij me allemaal verteld heeft? Ik weet alleen, dat nu al mijn spieren pijn doen, en zelfs daar, waar ik niet eens wist, waar ik spieren had!’

‘Maar dertig keer? Kan dat überhaupt?’

‘Ja, blijkbaar! Dit gaat een helse dag worden!’

‘Vraag Isaak toch even om een spierverslapper! Zo kun je toch niet werken!’

‘Ja, en wat moet ik hem dan zeggen?’

‘Dat je gevallen bent met dit gladde weer!’

‘Hmm, je hebt wel eens slechtere ideeën gehad!’

En gek genoeg gelooft de arts in het zorgcentrum Louise en geeft haar een spierverslapper en ontstekingsremmer. Daar is Louise maar wat blij mee, en na een uurtje kan ze weer redelijk normaal lopen. En tegen het einde van de dag is de spierpijn wel weg. Maar haar collega’s zijn nu wel heel erg nieuwsgierig. ‘Vertel eens meer over die nieuwe vriend van je! Je maakt ons nu wel heel erg nieuwsgierig!’

‘Waar moet ik beginnen?’

Ze vertelt dan over haar vakantie, en hoe dat leidde tot haar scheiding. En tot de ontmoeting met Dave.

Ik weet het niet, waar ik zo’n man aan verdien! Hij is bijna te goed om waar te zijn! En dan te bedenken, dat hij al meer dan dertig jaar verliefd op me is!’

‘Oh, wat romantisch! Ik zou ook wel een man willen, die zo verliefd op me is! Maar je doet het toch wel veilig? Ik bedoel, ik weet, dat je met Jack geen kinderen kon krijgen…’

Louise is geschokt, maar gelukkig kan ze zichzelf goed beheersen en knikt alleen maar. Maar zelf is ze nu even in paniek. Daar heeft ze helemaal niet meer aan gedacht! Als je acht jaar getrouwd bent met een man, die absoluut geen kinderen kan en wil krijgen en nu opeens een nieuwe vriend hebt, die meer dan potent is, dan kan dat wel eens een probleem geven!

En daarom racet ze na haar werk naar de apotheek om daar een zwangerschapstest te halen. En ze moet zich ook nog haasten, omdat ze met haar stomme kop heeft gezegd, dat ze haar ouders zou uitnodigen om bij Dave te komen eten. En dat heeft ze ook gedaan, maar nu loopt alles in het honderd. Eenmaal thuis gaat ze meteen naar het toilet en doet de test. Ze wacht vol ongeduld op de uitslag van de test en vervolgens als de test het resultaat geeft, staart ze bijna een kwartier naar de stick. Ze kan het amper geloven, want de uitslag is onverbiddelijk: Ze is zwanger. Ze raakt meteen in paniek, want hoe moet ze hem dit vertellen?

Opeens krijgt ze telefoon en schrikt als het Dave is.

‘Hey, waar blijf je? Je ouders zijn er al!’

‘Ik kom er zo aan, Dave! Het was gewoon wat druk op het werk!’

‘Is goed, zie ik je zo?’

‘Ja, ik kom er echt zo aan!’

Haastig kleedt ze zich om en zorgt dat haar kapsel en make-up goed zit en zucht dan diep. Ze moet dit nu nog even geheim houden en dan later op een geschikt tijdstip tegen Dave vertellen. In geen geval mogen haar ouders dit nu weten! Ze haast zich dan naar Dave toe en speelt dan wat toneel. Maar Dave merkt al snel, dat er iets aan de hand is, net als haar moeder. Maar aangezien Louise niets loslaat, besluiten ze allebei maar om af te wachten. Louise is Dave wel dankbaar, dat hij een goede gastheer is, en dat hij gelijk had met zijn spruitjes, die waren echt erg lekker. Die had hij met uitjes en champignons in een pan opgebakken, en dat was verrassend lekker! Zo lekker, dat haar moeder Dave om zijn recept gevraagd had. En dat doet ze alleen, als het ook echt lekker is!

Met andere woorden, Dave was erg goed bevallen door haar ouders, en daar is Louise wel blij om. Als ze later met haar ouders naar huis loopt, zegt haar moeder: ‘Dave is echt een leuke man, en ook erg knap! Wist je, dat ik zijn ouders goed ken?’

Louise knikt. ‘Ik heb ze al ontmoet, toen Dave net terugkwam van zijn vakantie. Toen hadden ze me al verteld, dat zijn moeder je goed kent! Dat was een leuke verrassing, dat wist ik helemaal niet!’

‘En toch is het zo! Ik vind het wel leuk, dat we nu weer verbonden raken. En ik kan aan je zien, dat je echt verliefd op hem bent!’

‘Dat ben ik ook, mam! Ik had nooit kunnen denken, dat hij zo geweldig kon zijn!’

‘Maar er is wel iets. Ik zie het aan je! En ik denk, dat Dave het ook heeft gezien. Wat het ook is, bespreek het met hem! Er kan niets zo erg zijn, dat je het voor hem verborgen moet houden. Zeker als duidelijk is, dat hij je op handen draagt! Zulke mannen zijn zeldzaam, Louise!’

‘Alsof ik dat niet weet! Ik kan niet eens woorden vinden, voor hoe hij me laat voelen! Als ik Jack met Dave moet vergelijken, dan is Jack een kakkerlak en Dave Superman! Ik weet me amper raad als ik hem niet kan zien, omdat ik moet werken, en dan is hij na nieuwjaar voor een week weg. Ik weet niet eens, hoe ik dat kan doorstaan!’

Ze begint te huilen. ‘Liefje toch! Is het echt zo erg?’

Huilend knikt Louise. ‘Ik wist echt niet, dat je zo verliefd op een man kon worden! Als we samen zijn, dan is het alsof hemel en aarde met elkaar verbonden zijn! Alsof de zon speciaal voor mij en hem schijnt! Ik hou van hem, dat het bijna pijn doet!’

‘Och, och, liefje toch! Maar dat is toch alleen maar goed! Maar waarom ga je nu dan niet terug?’

Louise schudt haar hoofd. ‘Ik kan niet! Het is allemaal te veel voor me, mam!’

‘Je zit ergens mee! Kom je kunt me echt alles vertellen!’

‘Nu niet, niet waar pap bij is!’

‘Dus er is toch iets?’

Louise knikt. ‘We praten morgenvroeg wel even. Ik heb dan toch vrij. En ’s middags wil ik naar Dave toe, ik wil zo min mogelijk tijd verliezen, voordat hij weer een paar dagen weg is.’

Haar moeder geeft Louise een kus op haar voorhoofd. ‘Dat is goed, liefje! Liefde is lastig, is het niet?’

Louise knikt met betraande ogen.

Zwijgend loopt ze dan door naar haar haar kamer. De volgende dag slaapt ze eerst even uit. De afgelopen dagen waren heftig voor haar. Druk op het werk, de nachten met Dave, en zeker eergisteren, dat was heel erg heftig! Maar al snel komt de misselijkheid, die haar nu al een tijdje teistert. Nu weet ze in ieder geval, waar het van komt. De eerste dagen waren erg, maar toen dacht ze nog, dat het aan het eten lag. En in de dagen erna was de misselijkheid er nog wel, maar ze had er niets over gezegd, omdat ze Dave niet ongerust wilde maken. En bovendien was het ook snel weg.

Maar ze had geen seconde gedacht, dat de seks met Dave onveilig was. En ze kon het Dave niet kwalijk nemen, omdat ze hem verteld had, dat ze met Jack geen kinderen kon krijgen, maar ze had hem niet verteld, dat het Jack was, die zich had laten helpen. Maar niet dat zij nog wel gewoon vruchtbaar was! Ze had beter moeten weten, maar was het gewoon vergeten, omdat ze zich er met Jack geen zorgen over hoefde te maken. Ze voelt zich nu zo ontzettend stom! Het beste zou zijn, als ze er met haar moeder erover zou praten.

Ze staat dan op, negeert haar misselijkheid, en doet dan eerst wat huishoudelijke taken. Ze gooit haar kleren in de was en de kleren, die nu nog in de wasmachine zitten, doet ze nog snel in de droger. En dan loopt ze naar de keuken, waar haar moeder aan het werk is. Haar vader zal al aan het werk zijn, en haar moeder is altijd op dezelfde dag vrij, als Louise. Dan gaat ze vaker bij haar koffie of thee drinken en gezellig met haar praten. Ze is blij, dat ze met haar moeder echt over alles kan praten. Hoe vaak heeft ze niet aan tafel met haar gezeten om met haar problemen over Jack te praten. Gelukkig is dat nu zo goed als achter de rug, maar nu is er dit volgende probleem al.

Ze geeft haar moeder, zoals normaal, een korte omhelzing. Al snel komt het gesprek op Dave.

‘Ik moet zeggen, ik was echt onder de indruk van Dave! Wat een verschil met Jack, zeg! En hij woont in een prachtig huis! Daar heb je een goede vangst mee gedaan, Louise!’

‘Ik weet het! Hij is in alle opzichten beter dan Jack! En in bed verslaat hij Jack met straatlengten!’

‘Zo groot of zo goed?’

‘Zo goed! Zijn pik is niet groot of dik, maar daar is de seks echt niet minder om! Eergisteren hadden we ook seks, en toen heeft hij me iets laten beleven, waarvan ik dacht, dat het absoluut onmogelijk was! Hij heeft me dertig keer laten klaarkomen!’

Haar moeder kijkt geschokt. ‘Kan dat überhaupt?’

‘O ja, ik weet er alles van! Gisteren liep ik als een houten Klaas rond! Als Isaak me geen spierverslappers had gegeven, had ik me ziek gemeld! Alles deed me pijn! Maar ik zou het zo opnieuw met hem doen! Hij is echt een beest in bed! Maar het is niet alleen dat, mam! In alles wat hij doet. Hij is gewoon geweldig! Ik weet echt niet, hoe ik het anders moet omschrijven!

Toen Jack me vertelde, dat hij naar huis ging, en dat hij wilde scheiden, zat ik natuurlijk in een dip. Maar toen was Dave een goede vriend voor me. Hij maakte geen misbruik van de situatie, en was een echte heer. En ondanks dat hij al dertig jaar verliefd op me is, weigerde hij toe te geven aan zijn verlangens. Dat was zo lief! Het deed me alle pijn van Jack vergeten, en ik werd toen al verliefd op hem! En in de dagen erna bleef hij zo. Hij dringt zich niet op, hij is erg grappig, leuk, knap, zorgzaam en erg aardig. Het was bijna onmogelijk om niet verliefd op hem te worden! En dat ben ik dan ook absoluut verliefd op hem!’

‘Maar er is iets, ik zag het gisteren aan je, en nu merk ik ook nog, dat er iets op je hart drukt.’

‘Dave is niet het probleem, mam! Dave is gewoon Dave en daarom ook geweldig. De fout ligt bij mij! Ik heb een heel domme fout gemaakt!’

‘Wat voor fout dan?’

‘Ik heb er geen rekening mee gehouden, dat Dave wel vruchtbaar is, en ik ook…’

Het is even stil in de keuken. ‘Je bedoelt, dat je zwanger bent?’

Louise knikt. ‘Wat moet ik nu? Ik ben er pas gisteren achter gekomen! Hoe moet ik hem dat vertellen?’

Haar moeder slikt eens. ‘Oef, dat is nog eens nieuws! Ja, dan kan ik me voorstellen, dat je nu even in een dip zit! Maar hou je van hem?’

‘Meer als ik ooit van een man gehouden heb! En ik weet, dat hij ook van me houdt. Dat doet hij al dertig jaar!’

Haar moeder lacht. ‘Ja, dat was een publiek geheim destijds! Maar is hij echt al die tijd verliefd op je gebleven?’

Louise knikt. ‘Ik heb zijn beste vriend gesproken, en die heeft dat bevestigd. En ik kan aan alles merken, dat het ook waar is. De aandacht, die hij me geeft, de manier waarop hij me behandelt. Hoe we seks met elkaar hebben.’

Louise zucht eens diep. ‘En het stomme is, dat ik hem het idee heb gegeven, dat ik onvruchtbaar was.’

‘Hoezo dat?’

‘Omdat ik gezegd heb, dat ik en Jack geen kinderen konden krijgen. En ik heb er met mijn stomme kop helemaal niet aan gedacht, dat Dave bij mij wel kinderen kon verwekken!’

‘Ja, maar dat verandert niets aan het feit, dat je nu zwanger bent. Dus het is de afgelopen drie weken gebeurd, en je weet zeker, dat het niet meer van Jack is?’

‘Mam, Jack en ik hadden al een half jaar geen seks meer met elkaar. Deze vakantie was juist bedoelt om onze relatie te redden!’

Haar moeder lacht. ‘Het is misschien cru, maar ik ben blij, dat het fout is gelopen tussen jou en Jack. Hij was niet de juiste man voor jou. Maar je was verliefd en ik wilde je droom niet verpesten! Maar bij Dave heb ik wel een goed gevoel. Ook al klinkt hij soms wel wat zweverig. Maar hij is wel in orde.’

Louise lacht. ‘Ja, daar geef ik je gelijk in. Hij had me al verteld over een Japanse levensstijl, de Ikigai of zoiets. Ik moet nog eens opzoeken, wat dat is, anders wordt hij nog boos omdat ik het niet begrijp!’

‘Hmm, ik denk niet, dat Dave daar echt boos om zal worden. Als hij ook maar een beetje lijkt op zijn ouders, dan zit er geen kwaad in hem!’

‘Ik heb zijn ouders ontmoet, en die zijn echt heel erg aardig! En dat maakt het ook niet gemakkelijker op! Wat moet ik nu doen, mam?’

‘De vraag is, wat wil jij?’

‘Toen ik nog bij Jack was, had ik me erbij neergelegd, dat ik kinderloos zou blijven. Maar nu? Dave heeft me duidelijk gemaakt, dat hij nog graag kinderen wil, en dat heeft bij mij ook wel wat los gemaakt. En zoveel kansen krijg ik niet meer, mam! Ik ben ook al zevenendertig! Nu ben ik zwanger en moet ik een keuze maken! Maar is het niet te snel?’

‘Weet je? Ik heb je dit nooit verteld, maar je vader en ik kenden elkaar ook maar drie maanden, voordat we zwanger werden van Richard. We moesten toen trouwen, zo ging dat in die tijd! Maar ik heb er geen seconde spijt van gehad! Je vader was en is nog steeds een geweldige man, en ik hou nog steeds net zo veel van hem, als de eerste keer, dat ik hem zag! Als je die ene ontmoet, dan weet je het gewoon! En ik kan aan jou zien, dat je zo verliefd op hem bent, dat ik hetzelfde bij jou vermoed!’

‘Dat gevoel heb ik ook! Maar dat maakt dit nog niet gemakkelijker! We zijn nog maar drie weken samen!’

‘Drie weken, drie maanden, wat is het verschil? Maar ik kan die beslissing niet voor je nemen. Het enige, wat ik je wel kan vertellen, is dat je je hart moet volgen. En verder moet je dit niet geheim voor hem houden. Misschien ben je nu wat te emotioneel, en kun je beter wachten tot hij weer terug is van zijn reis. Dat zou zijn reis ook alleen maar bederven. Dan kan hij zich niet focussen op zijn werk, en dat is ook niet goed!’

‘Ja, dat ga ik doen! Ik wacht, tot hij weer terug is! En dan praat ik er met hem over!’

‘Dat moet je echt doen! Want hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt!’

Haar moeder zwijgt dan even en zegt: ‘En ik zal je een tip meegeven, die je in je relatie met Dave zal helpen. Want ik heb gemerkt, dat je dit minder deed bij Jack, en ik denk ook, dat het de reden is geweest, waarom het steeds slechter tussen jullie ging: Jullie praatten niet met elkaar. In een goede relatie heb je geen geheimen voor elkaar! Geheimen geven spanningen, en dat is slecht voor je relatie. En eerlijkheid hoort daar ook bij!’

Louise knikt. ‘Maar wil je het nog even geheim houden voor pap? Alleen maar tot ik met Dave heb gepraat en over hoe we het dan gaan doen.’

‘Je vader zal al snel merken, dat ik iets geheim voor hem houd. Maar daar verzin ik wel wat op. Ik begrijp wel, waarom je dat wilt. Wil je het kind houden?’

‘Dat is het hem juist! Aan de ene kant krijg ik niet meer zo veel kansen, maar het is niet alleen mijn beslissing! Maar het is wel veel te snel in mijn relatie met Dave! Hij heeft wel al aangegeven, dat hij nog graag kinderen wil, maar het is wat anders om te zeggen, dat je kinderen wilt, en op het moment dat je ermee geconfronteerd wordt! Dat merk ik nu zelf wel!’

Louise moet er bijna van huilen, zo emotioneel is ze op dit moment.

‘Je bent echt gek op hem, Louise! Misschien is het wat snel, maar als je allebei zo enorm verliefd op elkaar bent, is het dan echt te snel? Waarom ga je nu niet naar hem toe? Morgen moet hij weg en zal je hem moeten gaan missen! Als ik jou was, zou ik ervoor zorgen, om zoveel mogelijk bij hem te zijn!’

‘Maar ik moet zo de was nog uit de machine halen. En de droger zal ook wel klaar zijn!’

‘Dat doe ik wel voor je. Ga jij maar naar Dave!’

Louise twijfelt een moment, maar het verlangen naar Dave is groter dan ze aankan. Ze geeft haar moeder een kus op haar wang. ‘Bedankt, mam!’

Haar moeder kijkt haar dochter glimlachend na. Natuurlijk was het een schok, dat Louise zwanger is, maar ze heeft een heel goed gevoel over Dave. Dit kon wel eens goed uitpakken voor Louise. Maar ze is wel benieuwd, hoe Louise zich door de komende dagen zal slaan, als Dave voor zijn werk weg is.