Vanaf hier komen de vervolgdelen in de 'juiste' categorie te staan. Lezers die de eerste twee delen lazen zullen wel begrijpen waarom dat eerder niet kon

Alex verstijfde op het moment dat er voor de tweede keer op zijn kamerdeur werd geklopt. In zijn achterhoofd wist hij wie het was, al hoopte hij vurig dat het iemand van het hotel zou zijn die zijn kamer kwam schoonmaken.

‘Om acht uur ’s avonds? Je bent gek!’ berispte hij zichzelf.

Nee… Hij wist dat het Karen was die aan de andere kant van de deur stond. Als hij opendeed, dan kon het wel eens raar gaan lopen.

Op dat moment klopte Karen opnieuw. “Kom op, Alex. Alsjeblieft, doe open,” zei ze, net luid genoeg zodat hij het zou horen.

Alex opende de deur op een kier en zag zijn nicht aan de andere kant staan. Zijn ergste vrees was dus waar. Karen zag er best nerveus uit, maar dat veranderde niets aan het feit dat zijn nicht letterlijk de laatste persoon op aarde was met wie hij op dit moment wilde praten.

“Mag ik binnen komen?” vroeg zijn nicht.

“Moet dat dan?” reageerde hij bot.

“Kijk Alex,” zei Karen. “Ik wil dit gesprek evenmin als jij, maar het moet nu eenmaal. Geloof me.”

Tegen beter weten in liet hij haar binnen, in de hoop dat ze snel ter zake zou komen zodat hij hier weg kon. Hij wilde boven alles snel vergeten wat hier vanavond gebeurd was.

Alex liep naar de koelkast en pakte een flesje bruiswater. Hij schroefde de dop eraf en nam gelijk een flinke slok om zijn droge keel te smeren. Hij zag wel dat zijn nicht zijn handelingen volgde en even kwam het in hem op om haar ook iets te drinken aan te bieden. Toch deed hij dat niet. Hoe eerder ze weer weg was, hoe beter.

“Oké,” zei Karen dan maar. “Het is raar dat ik hier terug sta, dat weet ik. Het spijt me ook dat ik zo wegging, maar ik... ik wist echt niet wat ik moest zeggen.”

“Ik ook niet,” bekende hij eerlijk

“Toch is het duidelijk dat jij en ik hierover moeten praten, Lex.”

“Ja.” Die ‘Lex’ stoorde hem nogal. Voor hem was dit niet het moment om elkaar al te familiair aan te spreken.

“Ik had niet verwacht jou hier aan te treffen,” zei Karen. “Evengoed weet ik dat jij mij hier ook niet verwachtte.'

“Dat is wel hét understatement van het jaar!” bromde Alex.

“Maar we zijn hier dus wel allebei,” zei Karen, zichtbaar nadenkend over wat ze nu ging zeggen.

“Kijk Alex, we zijn allebei volwassen én we zijn familie. Ik denk niet dat dit een groot probleem hoeft te zijn. Jij hebt ontdekt wat ik doe om extra geld te verdienen. Ik heb ontdekt dat jij jouw vrouw bedriegt met escort-dames.”

“Hola! Wacht eens even Karen!” reageerde Alex pissig. “Probeer mij niet de schuld te geven van deze dwaasheid en doe vooral niet alsof ik iets verkeerd heb gedaan.”

“Ik wel dan?" vroeg Karen direct.

“Nou… Jij bent anders wel diegene die haar poes aanbiedt in ruil voor geld.”

“Loop naar de hel, klootzak!” riep Karen woedend en even overwoog ze om toch maar weer te vertrekken.

De stilte die tussen hen beiden in de lucht bleef hangen dwong beide partijen tot nadenken. Ze hadden allebei een grens overschreden en voor geen van de twee liep dit gesprek naar wens.

Zonder het van elkaar te weten waren Karen en Alex het nochtans over één ding wél eens. Ze moesten allebei deze kamer zien te verlaten zonder van de ander een vijand te hebben gemaakt. Als dit bekend zou worden zou dat slecht zijn voor hen beiden. Zeker als dit ‘nieuwtje’ de ronde ging doen binnen de familie hadden ze ieder voor zich een groot probleem.

Karen had geen zin om haar ‘tweede carrière’ aan haar moeder of zussen uit te leggen. Alex van zijn kant had nog minder zin om met wie dan ook over zijn seksleven met zijn vrouw te praten. Toch was het uitgerekend zijn relatie met Marian waar hij het gesprek onrechtstreeks naartoe leidde.

“Ik bedrieg niemand,” verbrak Alex de beklijvende stilte.

“Onzin!” reageerde Karen ferm. “Denk jij echt dat ik onze mailconversatie al vergeten ben? Is dit jouw argument is om mij te overtuigen dat ik als escorte iets verkeerd doe!?”

“Dat heb ik nooit gezegd,” antwoordde hij. 'Ik zeg alleen maar dat ik niemand bedrieg. Marian weet dat ik dit ging doen.”

“Wat..!?” reageerde Karen geschokt.

“Marian weet dat ik een escort ging inhuren.”

“Ik mag hopen van niet!"

“Toch wel,” zei Alex. “Marian en ik hebben daarover een afspraak. Geen alledaagse afspraak, dat moet ik toegeven. Geloof me, Karen, ik hou van mijn vrouw en heb haar nog nooit bedrogen. Voor vandaag had ik zoiets als… Zoiets als ‘dit’ nog nooit gedaan. Het is wel als jarenlang een droom van mij om een professionele escorte in te huren en... Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, op mijn achtendertigste verjaardag gaf Marian mij de toestemming én de middelen om dat ook daadwerkelijk te gaan doen.”

“Je meent het!” was Karens droge reactie, waarop Alex alleen maar geërgerd knikte.

“Wacht eens even!” snauwde Karen, na alweer een kort moment van stilte. “Wat heb jij jouw vrouw over mij verteld? Heb jij haar gezegd dat ik een tweede leven heb als escorte?”

“Natuurlijk niet, domkop!" antwoordde Alex geïrriteerd. "Ik wist toch niet dat jij het zou zijn die kwam opdagen. Jij weet beter dan wie ook dat ik een escorte boekte via het internet. Hoe kon ik ooit weten dat ik bij jou zou uitkomen. Ik wist niet eens dat jij in de escort-branche werkte. Trouwens… Weet je moeder eigenlijk wel dat jij bijklust als sekswerker?”

“Het zijn haar zaken niet én het zijn jouw zaken niet!” beet Karen van zich af.

“Wel waar, verdomme!” snauwde Alex op zijn beurt. “Tot tien minuten geleden waren het mijn zaken inderdaad niet, maar nu wel.”

“Voor mij niet,” zei Karen koeltjes. “Als je het eerlijk wil weten, ik ben hier alleen maar om jou te zeggen dat jij je met jouw eigen zaken moet bemoeien en dit alles voor jezelf moet houden.”

“En wat als ik dat niet doe?” vroeg hij op scherpe toon.

“Dan… Dan sla ik je in elkaar.”

Of Karen het nu wilde of niet, de manier waarop Alex haar geamuseerd aankeek, brak als een zonnestraal doorheen haar bezwaard gemoed. Het volgende moment lachte ze om haar eigen woorden. Ze wist dat ze geen enkele kans maakte om haar neef fysiek te intimideren. Hij was een kop groter en woog minstens 30 pond zwaarder dan zij. Bovendien was ze niet het type vrouw dat een man zomaar onder zijn kont zou schoppen.

“Eerlijk gezegd zou ik graag zien dat je het probeert,” gniffelde Alex, blij met de spontaan ontstane luchtige passage in hun moeizaam gesprek. “Ik heb je al betaald, dus misschien kan ik op die manier toch nog een beetje waar voor mijn geld krijgen.”

“Ik… euh,” hakkelde Karen, met een rood aanlopend gezicht. “Ik bedoel dat ik je geld natuurlijk terug zal overmaken. Ik ben geen profiteur."

“Dat weet ik, Kar," antwoordde hij, gelijk van zichzelf schrikkend. Kar… Zo noemde hij haar al van in hun kindertijd, net zoals Karen hem doorheen de jaren altijd met Lex aansprak. Was dat echter niet al te familiair binnen de context waarin ze zich nu bevonden? Meer dan waarschijnlijk was het Karen ook opgevallen, want een andere verklaring voor een nieuw stiltemoment kon hij zo gauw niet bedenken.

Alex keek op zijn telefoon, niet bepaald ergens naar op zoek, maar wel goed beseffend dat het verdomd moeilijk was om zijn nicht recht in de ogen te kijken.

“Wat doen we nu?” vroeg hij om de stilte toch maar te doorbreken.

“Hoe bedoel je?” zei Karen.

“Nou… Mijn avond is op zijn zachts gezegd niet verlopen zoals ik vooraf dacht,” zei Alex. “Eerlijk gezegd, ik denk dat ik me daar beter zo snel mogelijk bij neerleg en dus wil ik hier weg.”

“Mij goed,” antwoordde Karen. “Misschien is dat inderdaad nog het beste.”

“Mooi, ik ben blij dat we het daarover eens zijn.”

“Je gaat dit toch aan niemand vertellen, hé?” vroeg Karen.

“Wat zou ik moeten vertellen?” vroeg Alex zich luidop af. “Misschien kan ik zeggen dat ik na tien jaar eindelijk de moed had gevonden om eens een escorte in te huren en dat ik de eerste keer dat ik dat deed, mijn nicht kreeg voorgeschoteld?”

Karen zag dit niet aankomen, maar de manier waarop Alex dit zei bracht haar aan het schaterlachen. Die lach van haar, in combinatie met de absurde situatie waarin hij zich bevond, deed ook hem grinniken.

“Ja, kerel,” zei Karen lacherig. “Dit is echt wel klote.”

Het kostte Karen eventjes om tot zichzelf te komen, maar ze voelde zich een heel stuk beter bij de manier waarop het gesprek nu liep. Haar opluchting was groot. Hoe ongemakkelijk het ook was om tijdens haar ‘werk’ een familielid tegen te komen, ergens had ze nog geluk dat het haar neef Alex was. Met hem wist ze ten minste dat er grapjes over gemaakt konden worden. Echt intiem bevriend waren ze als neef en nicht nooit geweest, maar hun relatie was wel goed genoeg om de dwaasheid van deze onverwachte ontmoeting te kunnen inzien. Toch bleef er één vraag op haar lippen branden.

“Lex, ik euh… Ik wil wel graag van je horen dat jij dit aan niemand gaat vertellen. Voor mij is dat echt heel belangrijk."

“Dat begrijp ik. Hoe lang doe je dit eigenlijk al?” wilde Alex weten.

“Waarom?”

“Ik wil het gewoon weten, Kar. Hoe heb je dit trouwens geheim kunnen houden?"

“Met meer geluk dan wijsheid, denk ik nu,” antwoordde ze oprecht. “Ik had nooit verwacht dat ik zoiets ooit zou tegenkomen. Ik ben altijd zo voorzichtig geweest, maar deze keer heb ik het echt wel verprutst. Ik had jou toch die kopie van je identiteitskaart of een ander identificatiebewijs moeten laten sturen. Als ik geweten had dat jij het was, dan zou ik deze afspraak nooit gemaakt hebben.”

“Bedankt,” antwoordde Alex, teleurstelling veinzend. “Dit is de opsteker waar mijn zelfvertrouwen nood aan had.”

Karen nam het op zoals hij het bedoelde. Ze lachte erom.

“Kom op, Lex,” zei Karen zodra ze uitgelachen was. “Even serieus nu. Je weet wel wat ik bedoel.”

“Ja, en dat snap ik ook wel,” zei Alex. “Jouw geheim is bij mij veilig, zolang je maar aan niemand vertelt dat ik het familielid was wat jij tegenkwam.”

“Jakkes!” antwoordde Karen, op haar beurt met gespeelde teleurstelling. “Ik stond net op het punt om hierover een boodschapje op Facebook te plaatsen. Kun je je voorstellen hoeveel ‘likes’ ik zou krijgen als ik mijn hele vriendenkring zou laten weten dat ik bijna betaald werd om mijn neef te neuken?”

“Bijna?” vroeg Alex lachend. “Puur zakelijk bekeken werd je ook betaald.”

“Verdomme Lex, wat ben jij een eikel! Je weet goed genoeg wat ik bedoel.”

“Natuurlijk wel, Kar,” zei hij met een knipoog. “We nemen dit geheim allebei mee in ons graf.”

“Bedankt,” zei Karen opgelucht. “Dat wilde ik van je horen.”

Karen en Alex bleken plots geen van beiden nog gehaast om weg te komen. De volgende twintig minuten babbelden ze met elkaar zoals ze dat zouden doen als ze elkaar tegenkwamen op een zonnig terrasje. Het leek wel alsof geen van hun twee de eerste stap wilde zetten om te vertrekken.

Alex vertelde Karen alles over zijn werk en de projecten waarmee hij bezig was. Karen vertelde Alex dan weer alles over haar vriendinnen en de reeks Tango-lessen die ze wekelijks was beginnen volgen.

Het was voor hen allebei moeilijk te bevatten hoe ontspannen dit gesprek aanvoelde. Het was bijna alsof dit misverstand een goede zaak was en hen dichter bij elkaar bracht.

“Nu we toch zo gemoedelijk met elkaar praten, heb ik heb een vraag voor je,” zei Karen.

Alleen al door de veranderde toon wist Alex meteen dat het comfortabele, familiare gevoel op het punt stond om een deuk op te lopen.

“Laat maar komen,” zei hij desondanks.

"Waarom ben jij hier?” vroeg Karen.

“Kom nou,” zei Alex. “Jij weet maar al te goed waarom ik hier ben.”

“Nee, dat bedoel ik niet,” zei ze. “Ik vraag je dit niet in de letterlijke zin. Met mijn vraag bedoel ik de reden waarom jij een escorte hebt ingehuurd.” Op dit punt sloeg ze een hand voor haar mond. “Sorry,” corrigeerde ze zichzelf, “ de reden waarom jij hebt geprobeerd om een escorte in te huren, dat bedoel ik.”

“Je zou het niet begrijpen,” zei hij.

“Probeer het toch maar," antwoordde zij.

Alex had ongeveer 30 seconden nodig om tot een besluit te komen hoe hij zijn antwoord het beste kon formuleren. Praten over seks met een familielid, laat staan met iemand waarvan je net ontdekt hebt dat zij een professionele sekswerkster is, bleek moeilijker dan hij ooit had kunnen denken.”

“Ik wil het wel proberen,” zei hij met een zucht. “Het heeft alles te maken met een jarenlange fantasie van mij.”

“Oké, maar waarom een escorte?” vroeg Karen. “Je zei dat Marian het goed vindt dat jij seks hebt met een andere vrouw. Dat is iets wat ik nog steeds niet kan geloven, maar los daarvan… Waarom zoek je niet gewoon iemand op een of andere datingsite? Er zijn vrouwen zat die voor een fractie van het bedrag van wat een escorte vraagt met je willen rotzooien hoor.”

“Dat weet ik ook wel,” reageerde Alex, duidelijk niet op zijn gemak. “Het gaat mij niet in de eerste plaats om platte seks… Ach, ik kan het niet echt uitleggen en misschien wil ik het jou ook niet uitleggen. Het is ook zo vreemd.”

“Luister Lex, ik weet niet of jij een idee hebt wat ik allemaal doe als ik met klanten werk, maar zowat de helft van mijn tijd gaat op aan luisteren. Al zeg ik het zelf, ik kan goed luisteren, dus probeer het mij toch maar uit te leggen.”

Het bemoedigend knikje en de samenzweerderige knipoog die zijn nicht hem toestuurde, haalden Alex alsnog over de streep.

“Ik hou van Marian, heel erg veel zelfs. Er is niemand met wie ik liever samen zou leven, maar soms... soms heb ik gewoon behoeften die zij niet kan vervullen."

“Ach zo,” zei Karen, begripvol knikkend.

“Marian is geweldig, maar ze is mijn vrouw,” legde Alex uit, “en als je zo lang getrouwd bent, dan is de seks gewoon…” Op dit punt haperde hij. Het viel hem moeilijk. Wat hij ging zeggen had hij veel liever niet willen zeggen, maar het moest… Voor de duidelijkheid.

“Als je al zoveel jaren samen bent, dan is de seks gewoonweg niet meer zo opwindend als vroeger.” eindigde hij.

Karen liet die laatste uitspraak maar even in de lucht hangen. Ze voelde spontaan aan dat haar neef nog niet uitgesproken was. Dat bleek enkele ogenblikken later ook te kloppen.

“Het is niet dat we geen seks meer hebben,” vervolgde Alex. “Marian en ik doen het nog steeds met elkaar, maar slechts af en toe… En als we seks hebben is ook het gevoel niet meer hetzelfde als vroeger.”

“Oké,” reageerde Karen, hem de kans latend om verder te spreken.

“Ik wilde dat geweldige gevoel gewoon weer eens meemaken,” zei hij. “Dat bijzonder gevoel van iets nieuws te beleven, begrijp je… Ik besef zelf ook wel dat ik op dit moment als een sukkel klink, maar… Ik dacht niet alleen dat gevoel van vroeger terug te vinden als ik een professionele escorte zou inhuren. Ik wilde tegelijkertijd ook mijn jarenlange fantasie invullen. Het is altijd al een fantasie van mij geweest om een wildvreemde vrouw te ontmoeten, haar geld te betalen en haar helemaal suf te neuken, om daarna afscheid te nemen zonder verplichtingen.”

“Aha,” zei Karen. “Nu snap ik je al beter, maar waarom ik, Lex? Op geen enkele foto op mijn website sta ik herkenbaar op, maar je hebt ze wel bekeken. Zijn het toch mijn foto’s geweest die je hebben overtuigd om voor mij te kiezen?”

“Ja, natuurlijk!” bromde Alex. “Weet jij zelf eigenlijk wel hoe verdomd verleidelijk en lekker jij eruit ziet op die onwaarschijnlijk geile foto’s?” Onmiddellijk had hij spijt had van zijn ietwat overenthousiaste formulering. “Sorry,” verontschuldigde hij zich. “Dat laatste was niet bepaald tactvol.”

“Niet echt, nee,” reageerde zijn nicht, weliswaar met een glimlach om de mond.

Er gingen enkele ogenblikken voorbij, maar dan achtte Alex het moment gekomen om die ene vraag te stellen die hem al bezighield vanaf het moment dat zijn nicht voor de eerste keer zijn hotelkamer binnenkwam.

“En jij? Waarom ben jij hier?” vroeg hij. “Waarom ben jij een escort-meisje geworden?”

“Ik heb je al gezegd dat het jouw zaken niet zijn,” zei Karen. Ze zei het wel al grinnikend, want ze wilde vooral niet dat de onaangename spanning tussen hen zou terugkeren.

“Kom op,” smeekte hij. “Jij stelde mij een vraag en nu stel ik er jou een. Ik denk dat ik ook recht heb op een antwoord, dus… Wat doe jij hier?”

“Hoe bedoel je?” vroeg ze.

“Ik bedoel het zoals ik het zeg,” zei Alex. “Wat doe jij hier?”

“Moet je dat echt vragen?" zuchtte Karen. “Maar goed, ik zal je antwoord geven, maar wel alleen omdat je zo aardig was om eerst mijn vraag te beantwoorden. Je moet me echter vooraf wel beloven dat we het hierover nooit meer zullen hebben zodra we deze kamer achter ons hebben gelaten.”

“Deal,” zei Alex.

“Ik ben hier omdat ik een escorte ben,” stak Karen van wal. “En ik ben een escort omdat ik het leuk vind om een escort te zijn.”

“Serieus?” vroeg hij, met een uitgestreken gezicht.

“Ja…” zei ze. “Ik doe het ondertussen al bijna vier jaar. Het verdient waanzinnig goed en het is nog eens heel leuk ook… Al kom ik meestal geen mensen tegen die ik ken."

Die laatste woorden brachten Alex aan het lachen, waardoor Karen besloot dat het geen kwaad kon dat ze haar waakzaamheid een beetje liet verslappen.

“Dit gaat echt niemand wat aan behalve mijzelf, maar ik vind het écht leuk om een escorte te zijn,” vervolgde ze. “Ik word graag betaald om mensen gelukkig te maken, maar ik vind het minstens even leuk om een ‘tweede baan’ te hebben die me in staat stelt om mensen te helpen.”

“Je klinkt nu als een maatschappelijk werkster,” grapte Alex.

“Donder toch op, Alex!” zei Karen lacherig. “De escorte uitlachen, hoe origineel is dat? Ik ben uiteraard niet het evenbeeld van Julia Roberts in ‘Pretty Woman,’ maar ik ben niet belachelijk. Ik weet wat ik doe en waarom ik het doe. Ik word betaald om seks te hebben. Misschien is dat niet volgends de gangbare morele normen, maar ik geniet ervan én ik help mensen.”

“Juist ja,” zei Alex droog.

“Serieus,” zei ze, “ik heb klanten die ik al jaren zie. Mannen die me ongelooflijk goed behandelen en me elke keer opnieuw vertellen dat ik de enige vrouw ben waar ze naar uitkijken.”

Terwijl Karen sprak, viel het Alex op dat ze echt overtuigend klonk. Ofwel was zijn nicht een ongelooflijke goede actrice, ofwel geloofde ze de dingen die ze over haar sekswerk zei ook echt.

“Het gaat niet alleen om de seks,” vervolgde ze, net alsof ze zijn gedachten las. “Het gaat om het maken van een connectie met mensen. Het gaat om jezelf kwetsbaar kunnen opstellen tegenover iemand anders… en vooral, het gaat om plezier hebben met elkaar.

“Door te neuken,” merkte Alex op.

“Meestal wel ja,” gaf Karen toe.

“Als je dan toch zoveel van je werk houdt, waarom laat jij jezelf er dan voor betalen?” vroeg Alex, oprecht benieuwd naar wat zijn nicht hierop zou antwoorden.

“Ach,” zei ze, “ik ben echt goed in wat ik doe. Waarom zou ik mij daar dan niet voor laten betalen?"

Nicht en neef keken elkaar aan en ze lachten allebei, in het besef dat ze alsnog een manier hadden gevonden om deze vreemde avond toch nog redelijk positief af te sluiten.

“Hoe dan ook,” zei Karen, “ik moet maar eens gaan.” Terwijl ze het zei, stuurde ze haar vriendin Elke alvast een sms’je dat ze ‘klaar’ was voor die avond.

“Oké,” antwoordde Alex. “Ik denk dat ik het hier ook maar voor bekeken zal houden.”

“Lex,” zei Karen zacht, “ik weet dat deze avond niet is gelopen zoals jij in gedachten had. Sorry daarvoor.”

“Ach, het is al goed,” reageerde Alex berustend. “Zand erover, het is nu eenmaal wat het is.”

“Dus… dan mag ik het geld houden?” Karen keek haar neef aan met een lach op haar gezicht.

“Nee… Ik heb dat geld nodig, zodat ik zoveel alcohol kan kopen als nodig is om dit hier allemaal te vergeten,” grapte Alex op zijn beurt

“Dat is in ieder geval een eerlijk antwoord,” zei Karen. "Ik breng de terugbetaling in orde zodra ik thuis ben."

“Is goed,” zei Alex. “Tot op het volgende familiefeestje dan maar?”

“Ja,” antwoorde zijn nicht, met haar hand al op de deurkruk. “Tot later.”

Voor de tweede keer die avond liep Karen het hotel uit, maar op de een of andere manier voelde ze zich nog slechter dan de eerste keer. Ook al was het gesprek prima verlopen en was ze niet meer boos, toch kon ze het gevoel niet van zich afzetten dat er iets niet klopte. Ze droeg als het ware de teleurstelling van Alex mee op haar schouders. Wat een troosteloze, trieste manier om de fantasie van een klant te ruïneren…

‘Hij is geen klant, idioot!’ schold ze zichzelf uit. ‘Alex is de oudste zoon van tante Annie en oom Jan ! Hij is jouw verdomde neef!’

Wat kon ze doen? Ze ging niet met hem naar bed, dat zeker niet!

Even overwoog ze om Elke, de enige vriendin die ze binnen het escortgebeuren had, op Alex af te sturen. Maar ja, die had haar eigen boekingsproces en haar eigen vaste klanten. Ze zou Elke wel kunnen vragen om haar neef te neuken, maar om haar te overtuigen zou ze haar eigen blunder van vanavond moeten opbiechten. Wilde ze dat wel?

Los daarvan… Wat zou Elke niet van haar denken als het uitkwam dat ze probeerde om een van haar eigen familieleden door haar te laten ‘afwerken.’ Welke dwaas zou zoiets aan haar beste vriendin vragen? Nee, dat kon ze maar beter niet doen.

Karen liep tot bij haar auto en keek naar binnen om er zeker van te zijn dat haar reiskoffertje met attributen nog op de achterbank lag. Het was een gewoonte die ze had overgehouden uit de periode dat ze in de ‘goedkopere buurten’ woonde, waar je beter nooit iets zichtbaar in je auto achter kon laten. Opgelucht stelde ze vast dat haar koffer er nog lag.

‘Ik zit in mijn auto,’ sms'te ze seconden later naar Elke.

‘Hoe was het?’ kreeg ze vrijwel meteen een berichtje terug.

‘Een heel gewone man,’ tikte Karen een leugentje om bestwil in. ‘Niks speciaals.’

'Kat in het bakkie dus,' reageerde Elke. 'Veilig thuis, en als je dit weekend zin hebt om nog eens af te spreken, ik ben zaterdag vrij.'

‘Goed plan,’ antwoorde Karen. ‘Ik bel je nog.’

Daarmee beëindigde Karen hun conversatie en ze deed haar gordel om, klaar om naar huis te vertrekken. Voor de tweede keer in de afgelopen 40 minuten stak ze haar sleutel in het contactslot. Ze startte, reed voorzichtig achteruit en stuurde haar auto in de richting van de uitrit. Terwijl ze wachtte tot de baan vrij was, keek ze nog een laatste keer naar haar telefoon.

Op dat moment kreeg ze een idee wat niet zonder gevolgen zou blijven…