Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Stanzie
Datum: 05-09-2024 | Cijfer: 9.4 | Gelezen: 4756
Lengte: Lang | Leestijd: 22 minuten | Lezers Online: 1
“Weghalen of daar blijven?” fluisterde Shirley opnieuw toen ik niet antwoordde. Mijn lippen trilden een beetje en ik voelde mijn opwinding groeien. Shirley wist al ‘mijn knopjes’ precies goed te raken.

“Ok dan,” zei ze. Blijkbaar was ze het wachten beu, want ze haalde haar hand van mijn been.

Onwillekeurig slaakte ik een allesbehalve volwassen zuchtje. Haar hand kwam meteen weer terug.

“Wat gaat het worden, San?” drong ze aan, waarna haar hand opnieuw van mijn been ging.

Ik beet op mijn lip, goed wetende dat mijn hele lichaam ernaar snakte om nog langer te genieten van de gevoelens die ze bij me opriep.

“Blijven,” fluisterde ik uiteindelijk. “Laat je hand… daar… alsjeblieft.”

Meteen werd ik voor mijn toegeving beloond, want Shirley’s hand keerde terug.

Nu streelde ze in grotere cirkels en weldra schoven haar vingers tussen mijn dijen, zo ver als haar vingers konden geraken, zonder dat ik mijn benen uit elkaar deed. Shirley deed geen moeite om mijn benen uit elkaar te duwen. De toppen van haar vingers volgden simpelweg de raaklijn tussen mijn benen, tot aan mijn knieën en vandaar weer terug naar boven.

Haar warme adem streelde mijn oorlelletje en weldra begon ze op zwoele toon te fluisteren. “Kun jij voor jezelf die bewuste avond nog voor de geest halen, San?”

Ik knikte. Met Shirley zo dichtbij, moest ik daar al helemaal geen moeite voor doen.

“Mooi zo, fluisterde ze. “Beeld jezelf dan maar eens in dat niet ik maar jij daar stond. Beeld jezelf in dat het jouw poesje was wat Tamara aan het uitlikken was… Tamara was echt keigoed als het op beffen aankwam, San. Met haar lange tong kon ze onwaarschijnlijk lekker diep komen... En ze had een heel speciale manier om haar tong omhoog te bewegen.”

Shirley’s vingers streelden langs mijn dij omhoog, tot net onder mijn zwarte rok.

“En als haar tong terug afdaalde was dat al even spectaculair,” vervolgde ze, waarbij haar vingers als het ware over mijn nylondij naar omlaag vlogen. “ Echt San… Tamara liet mij altijd onwaarschijnlijk lekker klaarkomen.”

Terwijl ik luisterde naar Shirley’s zwoele woorden, gingen mijn benen spontaan iets uit elkaar, zodat zij meer ruimte kreeg. Alsof ze daarop had gewacht, breidde ze het actieterrein van haar strelingen meteen fors uit.

“Of had jij liever gewild dat jij in Tamara’s plaats voor mij geknield zat?” Vervolgde ze haar hete praatje. “Had jij liever gewild dat jij jouw mond op mijn poesje had, zodat jouw gezicht helemaal nat werd van mijn sapjes?”

Shirley grinnikte, toen ze zag hoe ik huiverde. “Oh ja , dat had ik zelf ook graag gewild hoor. Ik hoopte dat je met ons zou meedoen. Tamara zou vast ook geen bezwaar gemaakt hebben én… Het zou ongetwijfeld heel erg leuk geweest zijn.”

Terwijl haar vingers mijn bovenbenen bleven strelen, deed ik mijn benen nog iets verder uit elkaar. Met mijn blik op oneindig, concentreerde ik me op Shirley’s aanraking, daarbij geholpen door het zwoele vibraties in haar stem.

“Maar jij was bang, nietwaar San?” vervolgde ze. “Je was bang voor wat je op dat moment zou willen. Je was bang om aangeraakt te worden door een lesbienne... Misschien was het voor jou zelfs nog meer beangstigend dat je zelf zin had om een lesbienne aan te raken. Nou San… Op dit moment wordt je aangeraakt door een lesbienne… Hoe bevalt dat?”

Shirley’s slanke vingers bleven in het rond strelen, maar haast ongemerkt waren ze langzaam onder mijn rok naar boven geslopen, tot vrij dicht bij mijn kutje.

"Vind je dit leuk, San?" drong Shirley aan. Haar vingers begonnen zich terug te verwijderen van mijn plekje van toenemend genot. Ik wist waar Shirley op aanstuurde.

Als ik wilde dat ze door zou gaan, dan moest ik haar mijn verlangens opbiechten. Toch knikte ik alleen maar, in de hoop dat Shirley daarmee genoegen zou nemen.

Shirley was daar echter niet tevreden mee. Dat liet ze meteen merken door haar hand nog iets verder terug te trekken. “Bij dit soort dingen volstaat geen knikje, San,” zei ze. “Je moet me eerlijk vertellen wat je wilt en wat je voelt. Ik wil dat alles duidelijk is tussen ons, begrijp je?”

Met de punt van mijn tong langs mijn lippen strelend, wist ik het moment van de waarheid nog een beetje uit te stellen. Wat had ik een moeite om ‘die’ woorden uit mijn mond te krijgen.

“Ja Shirley,” hakkelde ik uiteindelijk. “Ik vind het leuk dat je me aanraakt.”

“Oh, ik ben zo blij om dat te horen, San!” grijnsde ze. “Als je meer wil, waarom doe je dan je benen niet wijd open, zodat ik jouw poesje kan aanraken?"

Shirley wachtte duidelijk op mijn reactie, maar deze keer was er van mijn kant uit weinig aarzeling. Ik zei niets, maar spreidde mij benen wijd genoeg, zodat Shirley mij ‘daar’ zoveel kon aanraken als ze zelf wilde.

Shirley bracht haar hand onmiddellijk onder mijn rok. Ze legde haar vingers op mijn slipje, maar oefende niet echt druk uit. Ze glimlachte toen ik spontaan mijn heupen naar voor kantelde om haar vingers beter te voelen. Shirley's glimlach veranderde langzaamaan in triomfantelijke grijns en ik wist gelijk waarom. Ze had mij waar ze me hebben wilde.

Shirley bracht haar mond weer tot bij mijn oor, zodat niemand anders haar zou kunnen verstaan. Toen ze sprak, klonk haar stem heel zelfverzekerd.

“Ik ga jou vanavond neuken, San… Gewoon hier of bij mij thuis. Ik ga je laten klaarkomen zoals je nog nooit eerder klaargekomen bent. Dat ga ik meer dan één keer doen, maar eerst ga ik je plagen. Ik wil jou zover krijgen dat je me smeekt om met jou te vrijen.”

Ergens was ik verbijsterd door Shirley's woorden. Ze maakten me doodsbenauwd, maar tegelijkertijd ervaarde ik haar uitspraken als ongelooflijk spannend én opwindend. Zonder het echt bewust zo te bedoelen, drukte ik mijn heupen ritmisch tegen Shirley's hand aan. Daar reageerde zij dan weer op door haar vingers heel wat sneller te bewegen. Toch was er een huizenhoog probleem waar ik niet direct een oplossing voor zag.

“Hoe moet dat dan met Ferre? Ik ben hier wel met mijn man, Shirley. Wat kan ik hem zeggen?” Pas nadat ik mijn vragen had gestameld, besefte ik ten volle dat ik niet eens tegen ‘de daad’ op zich protesteerde. Was er echt een deel van mij dat dacht dat ik hier mee weg zou komen?

Shirley keek me indringend aan. Ze was altijd al een mooie meid, maar nu leek het alsof ze met de minuut nog knapper werd. Wellicht werd haar schoonheid nog aantrekkelijker gemaakt door mijn eigen opwinding. Ondanks dat ik zo goed als onwetend was wat de vrouwenliefde betrof, wilde ik haar. Bovendien was het al de hele tijd overduidelijk dat Shirley mij ook wilde. Nou… Ze kon mij krijgen, maar in het gezelschap van mijn man, zat er dat vanavond niet in.

Ik wilde geen nieuwe ruzie met Ferre, dus zou het een andere keer moeten worden. Het lag al op mijn tong om haar voor te stellen om een vervolgafspraakje te maken, maar Shirley was me voor. Zij kwam met een heel ander voorstel op de proppen.

“Volg zo dadelijk mijn voorbeeld, San,” zei ze, zelfverzekerd. “Jouw man hoeft nergens van te weten, maar eerlijk gezegd kan mij dat niet zoveel schelen, schat… Ik weet wat jij wil en ik weet dat je serieus nadenkt over wat ik allemaal bedoel. Ontken dat maar niet, want ik merk het aan de manier waarop je jouw poesje tegen mijn hand opdrukt.”

Shirley's vingers op mijn kutje zetten haar woorden extra kracht bij, waardoor ik vanzelf kreunde.

“Uiteindelijk ga je me smeken dat ik je neuk,” herhaalde Shirley min of meer haar eerdere woorden. “Volgens mij weet jij nu al dat ik gelijk heb en daarom kan je zo dadelijk maar beter met mij meekomen, San. Als je dat niet doet, ga je daar de rest van je leven spijt van hebben.”

Shirley keek op en ik volgde haar blik. Mijn man was op de terugweg. We hadden nog hooguit twintig seconden voor Ferre terug bij ons zou zijn en daar maakte zij snel gebruik van.

“Het is jouw keuze, San. Ik kan vanavond heus nog wel iemand anders vinden die met me mee wil, dus aarzel vooral niet te lang,” zei ze gejaagd. “Als jouw man goed en wel op zijn stoel zit, ga ik naar het toilet. Je kunt met me meegaan of je komt me even later achterna. Als je dat niet doet, dan kom ik niet terug naar jou. Ben ik duidelijk?”

En of ze duidelijk was, maar dan nog was het een onmogelijk dilemma. Dit kon ik niet maken. Een keurig getrouwde vrouw doet zoiets toch niet?

Vlak voordat Ferre terug bij ons tafeltje kwam, legde Shirley haar hand terug op de bovenkant van mijn dij. Ze leunde naar me toe, net alsof we in een keurig gesprek verwikkeld waren.

“Hebben de meiden het naar hun zin?" vroeg mij man, terwijl hij ging zitten.

“O ja,” glimlachte Shirley. “We hebben het over wat oude ervaringen gehad en hoe leuk het niet zou zijn om er daar enkele opnieuw van te kunnen beleven. Ja toch, San?”

“Absoluut.” Ik zette mijn glas, waarvan ik net een slok nam terug neer. “Je hebt gelijk Shirley."

Meteen stuurde ze mij een knipoog toe, waarna ze opstond. Haar hand gleed daarbij, subtiel maar toch goed voelbaar, over mijn bovenbeen.

“Ik moet even naar het toilet,” zei ze.

Shirley was nog maar een paar meter bij ons vandaan toen Ferre al begon te klagen over de lange wachtrij bij de bar en over hoe opdringerig sommige mensen de dag van vandaag wel waren. Terwijl hij aan een opsomming begon van allerlei vormen van ‘voorkruip-gedrag,’ merkte ik dat mijn irritatie groeide. Mijn man kon soms zo egocentrisch zijn. Uitgerekend in het moment dat ik er grote nood aan had dat hij wat extra aandacht aan mij besteedde, miste hij dat momentum compleet. Waarom zag hij niet dat ik zowat kookte van de opwinding? Waarom nam hij me niet gelijk mee naar huis om de bosbrand die Shirley in mij ontstoken had te blussen? Ik weet wel zeker dat we het bed niet eens zouden halen, maar in plaats van zich op mij en mijn noden te richten, bleef Ferre hangen in zijn eigen frustraties van even voordien bij de bar.

Zuchtend keek ik Shirley achterna en nog terwijl ik haar de gang naar de toiletruimte zag indraaien, nam ik een besluit. “Ik denk dat ik ook maar even naar het toilet ga.” Terwijl ik het zei durfde ik mijn man niet aankijken.

“Oké,” zei Ferre. “Ik wacht hier wel op jullie. Het is te hopen dat de wachtrijen bij de damestoiletten niet meer zo lang zijn. Daarnet leek het wel alsof alle aanwezige vrouwen tegelijk last hadden van hoog water.”

Breed glimlachend stond Shirley al naar me te zwaaien, zodra ik op mijn beurt de gang naar de toiletten indraaide. Het voelde goed dat ze op me had gewacht en nog beter toen ze gelijk mijn hand in de hare nam. Gelijk spande ik mijn vingers strak rond de hare, alsof ik bij haar de kracht en het vertrouwen wilde vinden waar ik op dat moment absoluut een tekort aan had.

Shirley trok me mee door de gang in de richting van de toiletten, maar zowel aan de ruimte voor dames als even later die voor de heren, liepen we voorbij. Aan het einde van de gang draaiden we de hoek om. Daar opende ze een deur die toegang bleek te verschaffen tot een ruim uitgevallen opbergkast voor de poetsspullen. Shirley glimlachte toen bleek dat er niemand was. Het volgend moment trok ze me mee naar binnen.

Zodra de deur in het slot viel, draaide ze zich naar mij en trok me in haar armen. Shirley bracht een hand achter mijn hoofd en kuste me vol op de mond. Het was een ruige kus, vol passie, waarbij ik spontaan zachtjes kreunde. Ik dacht er helemaal niet aan om mij te verzetten en toen Shirley's tong mijn lippen raakte, deed ik onmiddellijk mijn mond open om haar toegang te geven. Mijn eigen handen plooide ik om Shirley heen, waarna ik mijn lichaam tegen het hare aandrukte. Ik voelde hoe Shirley's hand strelend over mijn kont ging en dat ontlokte me alweer een ingetogen kreuntje.

Het leek wel alsof er een gedeelte van mijn brein op zichzelf stond en toekeek. Alsof elke gebaar of streling buiten mij om gebeurde en ik er niet feitelijk aan deelnam. Aan de andere kant kon ik zelf nauwelijks geloven hoe brutaal en onverantwoord ik me gedroeg. Als keurig getrouwde vrouw had ik nooit kunnen denken dat ik in staat was tot een dergelijk sletterig gedrag. Ik stond immers ongegeneerd heftig te tongzoenen met een vrouw die ik eerlijk gezegd slechts oppervlakkig kende. Zelfs de ‘buitenstaande waarnemer’ in mij werd met de minuut meer en meer opgewonden. Wellicht omdat ik een jarenlange stiekem gekoesterde fantasie werkelijkheid zag worden. Zelfs de gedachte dat er op ieder moment iemand binnen kon komen en ons hier bezig zou zien, wond mij nog extra op.

Gaandeweg werd ik zelfs zo geil dat ik mijn lichaam zodanig probeerde te plooien dat ik mezelf tegen Shirley’s been op kon wrijven. Ik snakte ernaar om wat meer druk op mijn kut te voelen, maar toen ik me eenmaal in de positie bevond dat ik mijn schoot tegen haar been op kon rijden, maakte Shirley een einde aan onze opzwepende kus.

“Nog niet, mijn heet reetje,” zei ze lacherig. “Er zal echt best wat gesmeek aan te pas moeten komen moeten voordat jij vanavond gaat klaarkomen. Dat begrijp je hopelijk wel, San?” Zwaar blozend knikte ik. Hoe graag ik ook ‘verlichting’ wilde voelen, het feit dat Shirley de hele tijd de leiding had, maakte deel uit van mijn opwinding. Haar gebiedende houding zorgde ervoor dat ik spontaan de controle aan haar overliet, waardoor ik niet langer zelf keuzes hoefde te maken. Shirley zou mij op sleeptouw nemen. Ik was als was in haar handen en dat wist ze maar al te goed.

“Laten we nu eerst maar naar het toilet gaan. Ik moet echt dringend,” zei Shirley. Ze kuste me nog een keer, ditmaal kortstondig en snel. Deze kus verhoogde het niveau van de passie niet, maar was wel net voldoende om mij ‘op temperatuur’ te houden.

Toen we de sanitaire ruimte voor dames binnenkwamen, ontdekten we tot onze vreugde dat er slechts drie vrouwen voor ons in de wachtrij stonden. Shirley scande de ruimte, duidelijk inschattend welke toilethokjes er als eerste vrij zouden komen. Ze liet nog één vrouw voorgaan, maar toen het veel ruimere gehandicaptenhokje vrij kwam, trok ze mij daar haastig mee naar binnen.

Eenmaal de deur achter ons dichtviel voelde ik mezelf rood aanlopen van schaamte. Het was de combinatie van met twee in hetzelfde toilethokje staan én het feit dat er andere vrouwen vlakbij waren die dat hadden gezien.

Shirley grinnikte eventjes om mijn schaamtegevoel, maar dan ging ze voor mij staan. Het volgende moment trok ze haar jurk naar omhoog, tot boven haar middel.

“Trek jij mijn broekje omlaag?” vroeg ze fluisterend, zodat alleen ik haar kon verstaan.

Terwijl ik gehoorzaam mijn handen naar haar uitstrekte, zag ik dat Shirley’s slipje al even nat was als het mijne. Ergens gaf het mij een goed gevoel dat Shirley mij blijkbaar ook opwindend vond en dat gaf me voldoende moed om haar slipje omlaag te trekken, tot net onder haar knieën, waarna het lichtgroene niemendalletje vanzelf op haar voeten viel.

Met haar hand op mijn schouder leunend, om zichzelf in evenwicht te houden, tilde Shirley eerst haar ene voet en vervolgens de andere uit haar slipje. Shirley stond nu ‘open en bloot‘ voor mij en had er duidelijk geen enkele moeite mee om me haar kutje te tonen.

Sinds ik zelf nog een jong meisje was, had ik nooit meer zo'n kaal poesje gezien. Shirley's schaamstreek was echt wel perfect geschoren. Haar schaamlippen waren prominent aanwezig en allesbehalve gesloten. Het was onmogelijk om naast haar clitoris te kijken, die als een minipikje in mijn richting wees en glinsterde van haar nattigheid.

Shirley’s verleidelijke glimlach gaf aan dat het haar niet ontging dat ik spontaan langs mijn lippen likte, maar toch probeerde ze niet om mij zover te krijgen dat ik haar zou aanraken. Nee, ze ging gewoon op de pot zitten en leegde haar blaas.

Terwijl het geluid van de urinestroom aanhield, werd mijn gezicht roder dan rood. Shirley veegde zichzelf droog en stond op, waarbij haar jurk terug over haar heupen viel.

“Nu het jouwe nog,” zei ze zacht. Ik wist wat ze bedoelde, maar moest dat echt?

Onder haar dwingende blik, en met een mix van opwinding en schaamte, trok ik mijn slipje toch maar omlaag en stapte eruit. Toen Shirley haar hand uitstak, gaf ik het aan haar. Meteen bracht ze mijn broekje naar haar neus en snoof de geur op van het inmiddels doorweekte plekje.

“Hmmm,” mompelde ze zacht. “Jouw geur is echt lekker. Ik kijk er al naar uit om jou straks ook te proeven.”

Zelfzeker voelde ik me allesbehalve en Shirley’s laatste woorden maakten dat alleen maar erger. Om mezelf enigszins een houding te geven, ging ik op het toilet zitten, maar er gebeurde niets. Uiteindelijk sloot ik mijn ogen en lukte het me alsnog om voldoende te ontspannen en mijn plas te laten lopen. Toen ik mijn ogen weer opende zag ik dat Shirley mijn slipje, wat ik haar net had gegeven, langs haar mooie benen naar omhoog stond te trekken.

“Wat doe jij nu?” vroeg ik verbaasd. “Ik heb mijn slipje nog nodig, Shirley!”

“Jij kunt het mijne aantrekken,” antwoordde ze lacherig. “We ruilen gewoon voor een tijdje.” Ze legde haar hand op de voorkant van mijn zwarte slipje en drukte de natte stof tegen haar kutje. “Hmm, ik kan je nattigheid voelen, San. Het helpt me eraan herinneren hoe opgewonden jij bent.” Het volgende moment hield ze mij haar eigen slipje voor. “Alsjeblieft,” zei ze.

Op automatische piloot stond ik op en nam het niemendalletje van haar over. Vertwijfeld hield ik het voor me naar omhoog.

“Maar het zijn verschillende kleuren, Shirley,” opperde ik. “Dat van jouw is groen en het mijne is zwart… Wat als Ferre straks het verschil opmerkt?”

Shirley kwam dicht bij me staan en kuste de hand waarmee ik haar slipje omhoog hield. “Ik zei het eerder toch al, San… Het kan me niet zoveel schelen wat jouw man denkt of doet. Ik wil jou vanavond voor mij alleen. Ik ben van plan je ongenadig hard te neuken, mijn lieve San, maar... Als jij nu liever bij me weg zou willen lopen, dan respecteer ik jouw keuze. In dat geval trek ik jouw zwarte broekje meteen weer uit en ga ik voor vanavond naar een ander speelkameraadje op zoek. Ik zou het wel jammer vinden voor jou, want jij mist dan een nacht waarin jij al jouw fantasieën in vervulling ziet gaan.”

In mijn eigen gedachten verzonken, antwoordde ik niet direct. Misschien lag het daaraan dat Shirley een spottend geluidje maakte.

“Lieve schat,” zei ze, “denk jij echt dat jouw man zoveel aandacht aan jouw ondergoed besteed? Zelfs als Ferre er iets van zou zeggen, kijk hem dan gewoon aan alsof hij een dwaas is. Je zegt hem dat jouw kleding hem overduidelijk niet interesseert, want dat jij dat groene broekje al de hele avond hebt gedragen.”

Shirley pakte mijn hand en bracht die onder haar rok, precies op de bovenkant van mijn eigen, zwarte slipje. “Aan jouw de keuze, San,” klonk ze zelfverzekerd. “Trek jouw eigen broekje van mijn kont als je wilt dat het hier stopt… Als je het mijne aantrekt, dan ga je akkoord, schat. Ben ik duidelijk?”
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...