Ik weet dat dit niet goed is. Alles aan dit moment voelt verkeerd, alsof ik op het punt sta een grens over te steken die ik nooit meer terug kan draaien. Maar toch, ondanks de waarschuwingen in mijn hoofd, heeft ze me weten te overtuigen. Misschien is het idee dat Hanneke vreemdgaat de druppel die de emmer doet overlopen, de rechtvaardiging die ik zocht om mijn eigen verlangens te volgen. Het is niet alleen dat. Ik voel oprecht iets voor Rachel. Zeker na wat er gisteren gebeurde. Ze was kwetsbaar, verloren, en in dat moment voelde ik een drang om haar te beschermen - en nu, misschien wel meer.

Rachel is nieuwsgierig, dat is duidelijk. En ergens klinkt dat zelfs aantrekkelijk, het idee dat ze iets zoekt wat die jongens haar niet kunnen geven. Natuurlijk kunnen ze dat niet, en ik voel de trots in me opkomen. Ze heeft erover nagedacht, zegt ze. Ze heeft alles op een rij gezet, alles wat ik wilde horen. Het besef dat ze dit misschien al langer in haar hoofd had - veel langer dan ik doorhad - maakt het nog moeilijker om terug te deinzen. Hoe lang heeft ze hiermee rondgelopen? Hoe vaak heeft ze naar me gekeken en gedacht aan dit moment?

Er is een deel van mij dat zich gewild voelt, een gevoel dat ik al te lang niet meer had. Hanneke heeft me alleen gelaten, bedrogen, en nu is er Rachel, die alles doet om me te laten voelen dat ik belangrijk ben. Ze wil mij geruststellen, en ik besef dat ze daartoe bereid is, op manieren die ik niet had verwacht.

Langzaam loop ik naar haar toe, de afstand tussen ons verdwijnt met elke stap. Mijn hart bonkt in mijn borst, mijn hoofd vol gedachten, maar mijn lichaam lijkt te weten wat het wil. Ik wil haar, en ik wil alles wat ze me aanbiedt. Ik wil dat zij me laat voelen wat ik al zo lang mis, en ik wil haar laten voelen dat ze speciaal is, op een manier die die jongens nooit zouden kunnen. Ik zie de beloftes in haar ogen, onuitgesproken maar overduidelijk. En ik weet dat ik op het punt sta om ze waar te maken, elke onuitgesproken belofte die tussen ons hangt.

Ik sta voor haar, haar lichaam nog steeds op mijn bureau, en ondanks het leeftijdsverschil voelt dat op dit moment totaal irrelevant. De stilte tussen ons is geladen, niet ongemakkelijk, maar eerder vol spanning, alsof we beiden beseffen dat we op het punt staan iets onomkeerbaars te doen. Onze ogen glanzen in het zwakke licht van de kamer, en in die ogen lees ik geen twijfel meer. Ze glimlacht zacht, en het lijkt alsof we zonder woorden hebben afgesproken dat dit nu gaat gebeuren. Wat “dit” precies is, weten we niet helemaal. Maar het voelt alsof het móet.

Er is iets aan de manier waarop ze naar me kijkt, hoe ze zich gedraagt, dat ervoor zorgt dat het niet verkeerd voelt. Het morele conflict dat eerder nog mijn gedachten overheerste, vervaagt door haar aanwezigheid. Haar handen vinden hun weg naar mijn borst en maken licht contact, waardoor ik me als vanzelf naar haar toe buig. En dan gebeurt het: ik kus haar. In eerste instantie is het een voorzichtige aanraking van onze lippen, een moment van onwennigheid waarin de realiteit van wat we doen plots binnenkomt.

Maar voordat ik de kans krijg om te stoppen, trekt ze me terug aan mijn shirt, haar greep stevig maar niet dwingend. Ze zoent me fel, bijna hongerig, en ik geef me eraan over. De intensiteit van haar kus overvalt me. Dit is geen onzekerheid meer, maar pure overgave. Mijn handen vinden hun weg naar haar schouders, glijden langzaam over haar rug en rusten bij haar heupen, terwijl haar vingers mijn torso verkennen, alsof ze elk stukje van me wil voelen. Mijn spieren spannen zich automatisch aan onder haar aanrakingen.

Onze lippen bewegen met een vloeiende, haast natuurlijke ritmiek, en ik voel hoe ze zich opent voor mij, steeds meer verlangt naar wat komt. Het is een kus zoals zij die nog nooit heeft ervaren - dat weet ik zeker. Ik fluister zachtjes in haar oor, mijn stem zwoel en hees van de opwinding, “Doe ik al iets anders dan je gewend bent?” Haar antwoord is een stilzwijgende knik, haar ogen groot en verlangend, haar lippen nog steeds tintelend van onze kus.

Ik trek haar overeind, haar slanke lichaam tegen het mijne, zodat we elkaar in een volledige omhelzing kunnen vasthouden. De warmte tussen ons groeit, en ik kus haar weer, deze keer langzamer, bedachtzamer, alsof ik elk moment wil vastleggen. Dit hoeft niet gehaast. Als dit gebeurt - en het gebeurt nu - dan wil ik dat we ervan genieten. Al weet ik niet hoe ver we dit willen of zullen laten gaan, op dit moment is dat niet belangrijk. Wat nu telt, is dat we in elkaar opgaan, met een geduld dat deze verboden kus allesbepalend maakt.

Tot nu toe blijven we alleen zoenen, en eerlijk gezegd is dat meer dan genoeg op dit moment. De spanning die we misschien al onbewust maanden hebben opgebouwd, de intense blikwisselingen en de stiltes die zoveel hebben gezegd, komen samen in elke aanraking, elke kus. Wanneer ze haar tong voorzichtig tegen mijn lippen aandrukt, geef ik toe. Ik open mijn mond, en niet veel later glijdt mijn tong langs de hare naar binnen. De smaak van haar mond, de warmte van haar adem, alles maakt dat ik haar alleen maar dichter bij me wil voelen.

Onze handen worden steeds gretiger, exploratief, alsof we beiden beseffen dat er geen weg terug is. Haar slanke, tenger lichaam voelt perfect in mijn handen, alsof ze precies op deze plek thuishoort. Ze drukt zichzelf tegen me aan, haar buik tegen mijn kruis, waar mijn erectie duidelijk voelbaar is. Die aanraking stuurt een golf van verlangen door mijn lichaam. Haar handen rusten nog steeds op mijn bovenlichaam, maar ik voel dat ze ook meer wil. Wanneer mijn handen naar haar strakke billen glijden en ik stevig in haar vlees knijp, ontsnapt er een zachte kreun uit haar mond, als een vorm van goedkeuring.

“Zijn er dingen die je niet wilt of doet?” vraag ik haar met een schorre stem, terwijl ik haar nog steeds stevig vasthoud. Ondanks dat zij het initiatief had genomen, heeft ze me de leiding gegeven als de meer ervaren van de twee. En hoewel het voor mij een tijdje geleden is, voel ik nu geen enkele twijfel. Integendeel, de opwinding die door mijn aderen stroomt, verdrijft alle aarzeling.

Ze kijkt me aan met een speelse, bijna uitdagende blik. "Ik sta overal wel voor open," fluistert ze zwoel terug. Ze bijt zachtjes op haar lip, een gebaar dat mijn hart sneller doet slaan. “Al ben ik misschien niet overal even goed in,” voegt ze er hijgend aan toe, haar adem onregelmatig, vol anticipatie. Ze kijkt me nog even uitdagender aan. "Meestal laat ik me gewoon nemen," fluistert ze, met een toon die suggereert dat ze meer wil dan passiviteit. Het is een openbaring; iets dat ze misschien gewend is, maar nu wil veranderen. Ze wil iets anders, iets wat die jongens haar niet kunnen geven.

Haar handen glijden langzaam naar beneden, over mijn buik, tot ze de bobbel in mijn broek vinden. Haar vingers vormen zich om mijn erectie heen, en ik voel hoe ze me stevig vastpakt. "Dit is wel iets groter dan ik gewend ben," fluistert ze, haar opgewonden adem langs mijn oor terwijl ze zich verder overgeeft aan de situatie. De woorden, haar aanraking, alles maakt dat mijn hoofd tolt van verlangen. We zoenen opnieuw, intens en vol passie, onze lichamen tegen elkaar aan gedrukt. Het vuur tussen ons laait verder op, en het wordt steeds moeilijker om de controle te behouden.

Haar handen maken me alleen maar harder, en ik laat mijn eigen handen gretig over haar lichaam glijden. Eerst over haar borsten, die stevig aanvoelen door de stof van haar kleding, en dan naar beneden over haar billen. Ik durf zelfs kort tussen haar benen te tasten, al zijn we beiden nog volledig gekleed. Maar dat doet er niet toe. De energie tussen ons is zo sterk dat we zelfs door de kleding heen elkaars verlangen kunnen voelen.

Op dat moment wordt het pijnlijk duidelijk: er is geen weg meer terug. Maar dat willen we ook niet.

De spanning tussen ons is bijna tastbaar. Het liefst zou ik haar nu naar mijn bed brengen, 'ons' bed, maar iets aan dat idee voelt nog steeds niet goed. Misschien omdat het een te sterke herinnering aan Hanneke oproept, aan wat er ooit was. Maar mijn bureau lijkt nu meer dan geschikt. Een plek die van mij is, waar ik controle heb.

Ik draai haar om en laat mijn handen langs haar lichaam glijden, genietend van elke zachte ronding en de warmte die ze uitstraalt. Langzaam duw ik haar voorover, zodat ze met haar bovenlichaam over het bureau ligt gebogen, haar heerlijke billen lichtjes omhoog, precies tegen mijn kruis. Het gevoel van haar tegen me aan, zelfs door de lagen kleding heen, laat mijn verlangen nog verder oplaaien. Ze kijkt verleidelijk over haar schouder naar me, haar ogen spreken zonder woorden. En ik duw mezelf tegen haar aan, speels maar ook dominant. Een lichte druk, genoeg om haar te laten weten dat ik hier de touwtjes in handen heb. Jammer dat we onze kleren nog aanhebben, maar die spanning, dat uitgestelde moment, maakt het misschien alleen maar intenser.

Mijn handen grijpen stevig haar heupen vast, en ik hou haar zo, in deze positie. Het is een kant van mezelf die ik niet vaak laat zien, die meer dominante houding, maar nu voelt het alsof dit de enige juiste manier is. Alsof zij dat van mij wil. En dat windt me nog meer op.

“Ik wil hem zien,” fluistert ze ineens. Haar stem is zacht, bijna zwoel, en het doet me lachen. Het is een kort, zelfverzekerd lachje, en zonder enige haast begin ik mijn broek los te maken. Ze draait zich om, en ik zie haar nu op mijn bureau liggen, steunend op haar ellebogen, met haar voeten op de rand. Haar knieën vallen open, uitnodigend, en ik voel de spanning in de lucht toenemen.

Wanneer ik mijn lul naar buiten trek, sta ik dicht tegen haar aan. Haar ogen worden groot, en haar mond valt een stukje open. De verrassing op haar gezicht, het feit dat ik groter ben dan ze misschien verwachtte, is een nieuw soort opwinding voor me. Ik zie hoe haar blik gefascineerd blijft hangen, en dat alleen al zorgt ervoor dat ik me nog meer opgejaagd voel.

Ik laat mijn hand naar beneden glijden, druk mijn stijve paal naar beneden met mijn duim, en beweeg hem een paar keer heen en weer, zachtjes over haar shirt bij haar buik, en later langs haar huid eronder. Het contact tussen mijn hete, harde lichaam en haar warme, zachte buik is bijna overweldigend. Het geeft ons beiden een sidderend gevoel van genot, alsof we beiden beseffen dat dit moment onvermijdelijk was, en toch onverwacht. Het gaat opeens wel heel snel.

We kijken elkaar intens aan, zonder een woord te zeggen. De stilte is gevuld met alles wat we voelen, alles wat we denken. Het sluimerde al een tijdje, dat verlangen naar elkaar, en nu kunnen we het niet langer negeren. Het is duidelijk dat dit geen moment van pure lust is, maar ook een bevestiging van de diepe, onuitgesproken verlangens die we beiden hebben gehad.

Het moment wordt intenser. Rachel krabbelt overeind en we vinden elkaar weer in een zoen, maar deze keer voelt het anders - meer opgewonden, geladen. Haar hand vindt mijn stijve en ze begint me aftastend af te trekken, mijn eikel glijdt langs haar huid onder haar shirtje. Ze is onwennig, haar bewegingen onzeker, maar het gevoel is er niet minder om. Haar hand, haar aanraking, dat lichte onwetende maakt het zelfs spannender. Ik kreun zacht, het geluid van mijn genot vult de ruimte, en ik trek haar hoofd tegen mijn borst. Even sluit ik mijn ogen, genietend van de aandacht die ze me geeft, van het moment dat we delen.

Dan komt het moment waarop de laatste barrière tussen ons wegvalt. Ik trek haar shirt uit, langzaam en zonder haast, haar bh volgt direct daarna. Ze helpt me, alsof ze hier volledig klaar voor is, alsof ze nu de controle overgeeft aan mij. We kijken elkaar aan en ik voel de hitte tussen ons toenemen. Mijn blik glijdt langzaam over haar borsten - niet groot, maar prachtig rond en stevig. De manier waarop ik naar haar kijk, doet duidelijk iets met haar. Ze bloost lichtjes, maar ik zie ook een flikkering van verlangen in haar ogen.

Zonder verder te aarzelen duw ik haar weer achterover op het bureau en begin met haar broek. Ze gooit haar benen de lucht in, en haar slanke, lange benen komen tevoorschijn, een sierlijk contrast met de vastberadenheid van haar houding. Haar slipje volgt direct, en daar ligt ze dan, volledig naakt voor me, kwetsbaar en verleidelijk tegelijk, haar huid lichtjes glinsterend van spanning. Haar lichaam is prachtig, en het aanzicht van haar op mijn bureau, met een speelse maar opgewonden blik, haar natte poesje open voor me, brengt mijn eigen verlangen tot een kookpunt.

Langzaam spreid ik haar benen, leg haar voeten weer op de rand van het bureau, zodat ze platligt met haar knieën omhoog, volledig aan mij overgeleverd. Ik ben nog steeds volledig gekleed, mijn stijve, blote paal is het enige wat ons fysiek verbindt in dit moment van spanning. Ze kijkt me aan, haar ogen gevuld met een mengeling van opwinding en een vleugje angst. Die angst doet me even aarzelen.

"Wil je dit nog steeds?" vraag ik haar zacht, en ik wacht op haar bevestiging. Ze knikt snel, zonder enige twijfel. "Hij is gewoon groot," hijgt ze uit, haar adem versneld. Ik glimlach geruststellend, ook al voel ik dat ik op dit moment weinig kan beloven.

"Ik zal voorzichtig zijn," fluister ik, maar diep van binnen weet ik dat de controle langzaam aan het verdwijnen is. Het verlangen tussen ons is te sterk, de spanning te groot. We zijn te ver gegaan om nu nog terug te keren.

De kamer is stil, op onze ademhaling na. Ze sluit haar ogen, strekt haar lichaam en bereidt zich voor op wat komen gaat. Langzaam, met eindeloos geduld, duw ik mijn eikel tussen haar schaamlippen naar beneden en vind de ingang. Ze is kletsnat, maar ook ongelofelijk nauw. Wanneer mijn eikel eindelijk naar binnen glipt, kan ik een kreun van genot niet onderdrukken. Haar lichaam stribbelt een beetje tegen, maar haar ogen blijven vastberaden op mij gericht. Ze zegt niks, maar haar blik vertelt me genoeg—ik moet niet stoppen.

Mijn handen klemmen zich stevig om haar heupen. Terwijl we elkaar innig aankijken, voel ik de strijd in mijzelf - een deel van mij wil zich in één keer hard naar binnen drukken, maar ik doe het niet. In plaats daarvan trek ik me langzaam terug, genietend van het gevoel hoe haar opening zich weer om mijn eikel sluit als die eruit glijdt. Ze zucht diep en kreunt zacht van verlangen, ook als ik me opnieuw heel langzaam naar binnen druk. Alleen mijn eikel beweegt, en dit spel herhaalt zich, steeds soepeler.

Rachel begint steeds meer te kreunen, haar lichaam ontspant zich met elke beweging, haar lichaam geeft zich over aan het genot dat steeds dieper in haar wortelt. Haar kreunen is niet alleen bemoedigend, maar bijna een uitnodiging om verder te gaan. Dit moment voelt als een bevrijding - niet alleen voor haar, maar ook voor mij. De spanning die altijd tussen ons hing, de onuitgesproken verlangens, het bedrog van Hanneke, het lijkt allemaal te culmineren in deze daad.

Ik blijf rechtop staan, mijn ogen dwalen over haar naakte lichaam, een aanblik van pure perfectie. Haar huid glinstert van het verlangen, en elke beweging die ik maak, lijkt haar dieper in dat genot te brengen. Ik besluit mijn eikel niet langer uit haar te laten glijden, maar juist steeds iets dieper naar binnen te duwen, heel geleidelijk, centimeter voor centimeter. Haar lichaam reageert onmiddellijk - haar kreunen worden luider, haar ademhaling onregelmatiger. Ze grijpt mijn armen stevig vast terwijl ik mijn handen op haar heupen laat rusten, haar stevig vasthoudend in dit intieme moment.

Ze is ongelofelijk strak, en elke beweging voelt als een nieuwe ontdekking van hoe goed dit eigenlijk is. Het is alsof we steeds dieper verbonden raken, niet alleen fysiek, maar ook emotioneel. Het oppervlakkige verdwijnt, en er ontstaat iets veel diepers tussen ons. Terwijl mijn lul dieper in haar glijdt, kronkelt haar lichaam van genot, en ik voel een band die ik nooit eerder zo heb ervaren. We zijn niet langer alleen maar bezig met seks - dit gaat om veel meer dan dat. Dit gaat om ons, om wat wij met elkaar delen, om wat we eindelijk durven toe te geven.

Het verlangen om snel klaar te komen, om me te verliezen in het moment, is groot, maar ik geniet nog meer van het idee dat dit moment ons beide iets groters geeft. Het is de intimiteit die ons verbindt, die ons dieper laat gaan, niet alleen lichamelijk, maar ook emotioneel.

Mijn bewegingen blijven gelijkmatig, gecontroleerd, niet te snel, niet te hard, maar wel steeds dieper. Ik houd haar goed vast, mijn handen stevig op haar heupen, terwijl ik mijn lul dieper in haar duw met elke langzame stoot. Op een gegeven moment kijkt ze naar beneden, naar het punt waar ik in haar glijd, en de ongeloof in haar ogen is duidelijk te zien. Haar zachte kreunen worden intenser, vol van genot, en het laat mijn hart sneller kloppen.

Dan pak ik haar enkels vast, til haar voeten van de rand van het bureau, en beweeg ze langzaam omhoog zodat ze tegen mijn schouders rusten. Ze wordt direct nog strakker om me heen. Haar slanke benen staan gestrekt omhoog en haar lichaam lijkt zich volledig over te geven aan het moment. Ik blijf in hetzelfde ritme naar binnen duwen, maar mijn tempo versnelt naarmate ik zie dat ze dichter bij haar climax komt.

Haar ademhaling versnelt, haar gezicht vertrekt in een mengeling van genot en spanning. Haar climax nadert langzaam, als een opbouwende golf van energie die in haar groeit, en wanneer ze eindelijk tot dat punt komt, is het explosief. Ik duw mezelf diep in haar, mijn handen klemmen zich steviger om haar heen, en het voelt bijna alsof ik haar hele lichaam controleer met elke beweging van mijn lul. Ze beeft onder me, kronkelt in extase, en haar kreten vullen de kamer terwijl ze loskomt.

Terwijl ze langzaam bijkomt van haar orgasme, trek ik mezelf voorzichtig terug uit haar. Dit was allesbehalve een snelle, oppervlakkige vrijpartij. Het was intens, maar ook vol gevoel en aandacht voor elke beweging die we maakten. Haar benen zakken terug naar beneden, en ze ligt daar, naakt, hijgend op het harde oppervlak van mijn bureau. Haar borstkas gaat snel op en neer, en de kamer is weer stil, gevuld met de nasleep van wat we zojuist samen hebben beleefd.

Terwijl ik voor haar sta, mijn handen aan mijn harde lul, voelt het moment bijna surrealistisch. Ik trek mezelf rustig af, zonder haast, puur genietend van het uitzicht dat Rachel me biedt, naakt en nog na-glanzend van het genot. De gedachte aan Hanneke, die me waarschijnlijk aan het bedriegen is, maakt dit alleen maar intenser. Het voelt bevrijdend, een opstandige revanche, alsof ik Rachel niet alleen voor mezelf neem, maar ook als een middel om Hanneke te vergeten.

"Trek je maar af op me," fluistert Rachel zacht, haar stem nog trillend van haar eigen climax. Haar woorden raken me diep. Ze duwt haar voeten weer op de rand van het bureau en haar glimmende, vochtige lichaam strekt zich voor me uit. Het is alsof ze zich volledig heeft overgegeven, haar ogen branden van verlangen. "Ik weet dat je het wil," voegt ze er aan toe. Ze heeft gelijk. Ik wil dit. Ik wil haar.

De gedachte aan bescherming schiet nog even door mijn hoofd. "Wel zo veilig," mompel ik, verwijzend naar het feit dat ik geen condoom draag, maar haar woorden en de erotische trek om verder te gaan, overstemmen alles. Ze verfrommelt haar lippen, en haar blik wordt alleen maar intenser. Ze lijkt erop gebrand te zijn mij tot dat ultieme moment te brengen, en haar verlangen is bijna voelbaar.

Terwijl ik naar de andere kant van het bureau loop, zie ik een korte blik van verrassing in Rachel's ogen. Het lijkt alsof ze niet helemaal had verwacht dat ik zo dicht bij haar gezicht zou komen. Ze deinst even terug, alsof ze het niet zeker weet, maar die twijfel maakt snel plaats voor iets anders – een glinsterende opwinding in haar ogen die ik niet kan missen. Haar mond opent zich nog iets verder, en haar adem stokt even voordat ze herstelt en opnieuw moediger wordt.

Ze kijkt naar me op, haar ogen dorstig, en ze fluistert iets aanmoedigends. Het maakt alles tussen ons nog intenser. Terwijl ik mijn hand rond mijn lul beweeg, voel ik haar verlangen sterker worden. Ze wil dit net zoveel als ik. Haar woorden worden hees, steeds gretiger, en de combinatie van haar opwindende kreunen en de spanning van het moment tilt me naar dat hoogtepunt waar ik niet meer aan kan ontsnappen.

Mijn lichaam trilt als ik mezelf aftrek, haar gezicht mijn doel. Haar aanmoedigingen maken alles alleen maar intenser voor ons beiden, en met een diepe brul begin ik te spuiten. Haar ogen blijven onafgebroken op me gericht, vol vuur en verlangen, terwijl de eerste stralen zaad over haar gezicht heen schieten. Ze sluit haar ogen even, maar opent ze snel weer, kijkend hoe de warme, kleverige druppels haar lippen en wangen raken. Elke beweging die ik maak, lijkt haar alleen maar opgewondener te maken, en ze blijft me dorstig aanmoedigen terwijl ik mijn zaad over haar loslaat.

Het is een moment van pure overgave, voor ons beiden. Haar verrassing is verdwenen, en ze geniet nu zichtbaar van elke seconde, elke druppel. Terwijl ik leeg over haar heen kom, blijft die gretige blik in haar ogen, alsof dit precies was wat ze wilde. En ik, verloren in de extase, besef dat dit moment alles heeft veranderd – voor ons beiden.

Ze kijkt me aan met grote ogen, haar gezicht glinsterend van het zaad. Haar lichaam rijst en daalt door het hijgen, net zoals het mijne. We zeggen niets, laten de stilte tussen ons het moment vullen, beide met een zachte lach op onze gezichten, alsof we beiden beseffen wat er zojuist is gebeurd en dat het ons geen spijt brengt.

Even later sta ik onder de douche, het warme water spoelt langzaam de spanning van mijn lijf. Ik had haar gezegd dat ze in de badkamer kon gaan douchen en ik zou de douche in de logeerkamer nemen, die iets krapper is, als een laatste kleine geste. Maar nauwelijks een minuut later hoor ik de deur opengaan en voel ik haar slanke, warme lichaam tegen het mijne aandrukken. Ze is zonder iets te zeggen bij me gekomen, en we staan nu samen onder het stromende water, dicht tegen elkaar aan.

Haar ogen zijn gesloten terwijl ze het zaad van haar gezicht afspoelt, haar lichaam draait zachtjes tegen het mijne, en ik voel haar natte huid glijden langs de mijne. De intieme stilte wordt doorbroken door haar speelse vraag: "Dat wilde je al een tijdje. Of niet?" Ze opent haar ogen, kijkt me ondeugend aan terwijl de waterdruppels van haar gezicht glijden.

Haar blik laat ze ook even over mijn lijf glijden. Was dat sporten toch nog ergens goed voor geweest, dacht ik nog snel.

Ik lach zachtjes, kijk haar recht in de ogen en geef toe: "Ik wil heel veel al een tijdje met jou doen..." Mijn handen vinden haar natte, gladde lichaam weer. Ik trek haar naar me toe, haar huid warm tegen de mijne, en hou haar stevig vast. We zoenen elkaar opnieuw, intens, onze natte lichamen samengevouwen onder de warme straal van de douche. Het voelt natuurlijk, moeiteloos, alsof er geen zorgen meer in de wereld zijn op dit moment. Onze lachjes, de stille connectie, het warme water - alles voelt tijdelijk perfect.

Even leefde ik in een droom, een ontsnapping uit de werkelijkheid die me zo zwaar op de schouders drukte. En dat was mooi. Daar was ik Rachel dankbaar voor - net zoals zij mij dankbaar was voor het moment dat we hadden gedeeld en de steun die ik haar de avond ervoor had geboden. Het was een kortstondige, maar intense verbinding die ons beiden hielp de zorgen even te vergeten.

Maar toen kwam de realiteit weer terug. Die avond keerde Hanneke thuis van wat ik vermoedde een weekendje vreemdgaan was. Ik wist het diep vanbinnen, en het deed pijn. Het knaagde aan me, zoals het altijd had gedaan. Toch voelde die pijn minder scherp, minder allesoverheersend, omdat Rachel dat verzacht had met ons moment samen. Haar warmte en onze gedeelde intimiteit hadden iets in me geheeld, al was het tijdelijk.

Rachel en ik hadden erover gepraat. We kwamen tot een afspraak, een stilzwijgende overeenkomst. Ik zou doen alsof ik niets wist - geen concrete redenen vragen, geen confrontaties aangaan. Ik zou Hanneke tolereren, haar ontrouw laten passeren zonder dat zij ooit zou weten wat er tussen mij en Rachel gebeurd was. En hoewel het als iets eenmaligs voelde, kon ik niet ontkennen dat ik stiekem op meer hoopte. Toch hadden we afgesproken om ons voorlopig gedeisd te houden.

Feit was dat we nu allebei wisten wat we misten. En iets missen dat je zojuist hebt ervaren, dat is wel heel vervelend. Hoe ik verder moest met Hanneke, dat bleef een vraag zonder antwoord. Hoe lang kon ik dit geheim met me meedragen? Hoe vaak was ze al vreemdgegaan? En zou ik, telkens wanneer ze me weer pijn deed, Rachel kunnen vragen om mijn zorgen weg te nemen, zoals ze nu had gedaan?

Alleen de tijd zou het leren.

-