Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 22-05-2025 | Cijfer: 9.4 | Gelezen: 3919
Lengte: Lang | Leestijd: 28 minuten | Lezers Online: 3
Vervolg op: Ingewijd - 1
Het was niet de bedoeling om een vervolg te schrijven op Ingewijd. Dat was een probeersel, een wat andere schrijfstijl proberen. Wat directer, meer vanuit gedachte, wat de mens denkt. Het ging wel lekker daarom dus bonus: deel 2!

Na het eten samen aan het huiswerk… Nouja, een poging…. Alle twee geen concentratie. Ik ben op zijn schoot gekropen en we hebben gezoend en gepraat. Ik geloof dat ik meer voor hem voel dan ik dacht.

Ik fiets naar huis, met tegenzin, alsof een elastiekje me terug wil trekken. Mam zit op de bank, ik groet, zoen haar… ze kijkt me aan, haar blik verandert en omhelst me. “Je was niet bij Marcha. Is hij leuk??” Ik bloos en knik verlegen. Ma ziet ook alles… ze vraagt niet door.

In mijn bed lig ik naar het plafond te staren. Ik streel mijn lichaam en denk aan Arvin. Zou hij ook, liggend in zijn grote bed, zo aan mij denken? Zich strelen, zijn pik vastpakken en dan…. Een kriebeltje gaat door m’n buik, zie zijn pik, voel aan mijn lipjes, voel mijn klit… “ohhh” hoor ik mezelf kreunen als ik het tempo opvoer. Dieper en dieper adem ik, het warme gevoel in mijn onderbuik verspreidt zich door mijn lichaam…. na hijgend van mijn orgasme lig ik in de foetushouding, mijn vingers nog tussen mijn lipjes, zwevend. Op de gang hoor ik voetstappen, mam gaat ook naar bed.

Uitgeslapen. Loop ik de kantine binnen, kleine pauze, mijn eerste les is pas derde uur. Arvin zie ik zitten. Schriftjes voor zich, driftig schrijvend. Tsja… huiswerk niet af? Hoe kan dit Arvin?? Denk ik wat vermakelijk. Hij kijkt op, scant de kantine, ziet hij me? Ja, hij glimlacht, ik ook en voel mijn wangen gloeien. Laat ik hem maar even niet storen en loop alvast de school in. Marcha ploft naast me op de bank, kijkt naar m’n telefoon, ziet… kijkt naar mij, verbaasd. “Heb ik wat gemist?” Veel betekenend trek ik even mijn wenkbrauwen op. “17 uur ongeveer ” antwoord ik. “Gistermiddag al geennn… jeweetwel.” Marcha slaat haar hand voor haar mond. “Sle…” verder komt ze niet. Ze hapt naar adem. Ma vond het nodig, zelfverdediging. Soms wel handig. “Wie daagde er uit en liet zich twee keer naaien?” “Jij vier,” sist ze jaloers, omdat de jongens de volgende nacht wéér…! “Eigen schuld.” Plaag ik. “Heeft hij jou…” ik schut nee, “ik hem.” Marcha kijkt, de bel gaat. “Zie je wel…een sl…” en maakt het woord niet af en neemt afstand.

Arvin gaat mee, ‘huiswerk maken’ bij mij, en mee-eten.

Mam heeft thee. Braaf zitten we, eettafel, huiswerk, daag Arvin uit. Af en toe een zoentje, een aai, een streling. We eten op tijd, want mam heeft volleybal. Ze aait Arvins krullebol, zoent me, “ik laat jullie… niks doen wat ik ook niet zou doen hè…” een glimlach, ze loopt de deur uit.

Ik pak Arvin bij zijn hand, sleep hem mee…ik laat me op mijn bedje vallen, schop m’n sneakers uit, trek aan knoopjes, de rest volgt. Ik kijk, Arvin is naakt, ik ook, hunker, honger. Ik voel zijn lichaam beet je bij beetje meer tegen me aan bewegen. Hij kruipt op me, ik open me… hij opent mij, dringt zich naar binnen, vult me, fysiek, mentaal… helemaal. De wrijving tussen mijn en zijn… meer! Ik draai, kantel, druk…. Hij stoot, drukt, ramt, streelt…. Dit is, het voelt zó, wij, één, alles! Àlles concentreert zich, mijn onderbuik voelt, verkrampt, golven, genot compleet….

Alles in niks, leegte, verzadigd.

Op mijn smalle bedje liggen we, ledematen in elkaar verstrengeld, verstild, zoenend, strelend… tijdloos. “Ik moet gaan” fluistert hij. Voorzichtig maakt hij zich los van me. Mijn lichaam protesteert, klampt zich vast aan hem. Ik weet maar voel me losgetrokken, afgescheurd, leeg… de voordeur valt dicht, stilte. Ik zweef, ruik hem, voel… niks, leegte. Ik zweef langzaam dromenland in.

De voordeur, opnieuw. Het bed beweegt, een hand, mijn wang. Ik kijk, mam, ze glimlacht, ze kijkt, steelt… mijn nek, borstje, buik, dij… bloot. “Je bent mooi” fluistert ze. “Heb je lang niet gezien zo.” Ze kijkt, ben naakt, voel naakt, lig open, verzadigd…. “Hij is lief voor je.” Ik knik, nog sprakeloos. Ze zoent, mijn lichaam reageert, zoent terug. Zij streelt, ik hunker, mijn tong, haar lippen, haar tong…. “Het was fijn met hem,” constateert ze. “Droom lekker, slaap zacht, lieverd.” Ze dekt me toe, liefdevol, alsof ik acht ben. Mijn mam, de allerliefste. De deur sluit, ik zak weg…

Wekker, wakker… telefoon zoemt, berichtje: ‘sta om kwart voor acht voor je deur’,een lading emoticons met hartjes volgt. Mijn hart veert op, ben aan!

Hij is er! We zoenen, tongzoenen. Wahhh!!! Heb hem gemist. Hij zwaait, naar mam, ik zwaai ook.

Ze kijken als we van de fietsenstalling naar het schoolgebouw lopen. Ik voel m’n wangen gloeien. Iedereen ziet ‘het’, iedereen mag het zien, het weten! De bel, les, rust.

Pauze. Iedereen kijkt als ik bij Arvin aanschuif. Hij zoent, demonstratief. Ik glimlach, zoen terug, pak m’n broodjes… de kantinewacht kijkt, oplettend, we gedragen ons.

Weer les. Saai. Kan me niet echt boeien het duurt lang voordat de bel gaat.

Arvin staat op me te wachten. Samen fietsen we. Ik moet me haasten. zo meteen volleybaltraining. We stoppen even in het park, zoenen… heerlijk, ik hunker maar moet door.

De trainer is scherp, ik niet… kijk hem aan. “Concentreer je, focus!!” Foetert hij, met een glimlach…

Vrijdagmorgen, we kennen elkaars rooster, hij is er, zoent, zwaait, naar mam. We fietsen, vanavond bij hem eten. Arvin is in opperbeste stemming. Van zijn ouders mocht het. Vannacht de eerste nacht samen! Een kriebeltje door m’n buik… ik wil wel vroeg gaan slapen. De flauwe grapjes zijn verstomd op school. Ze kijken, verder niet.

Arvin fietst met mijn tas, groot… mam had een nieuwe tandenborstel en een nieuwe deo neergelegd, daarbij een lief briefje.

Zijn ouders zijn best ok. Zijn ma heeft indonesisch bloed. Ze kookt heerlijk. Na het eten spelletje. Zijn broertje, Stevie, kiest… pesten. Arvin pest me het meest. Zielig, vind Stevie. Hij helpt me. Hij vind dat hij daarom wat verdiend heeft; moet hem naar bed brengen. Zijn ouders kijken vreemd op… wil hij anders nóóit… 11, bijna 12. Hij vraagt honderd uit… ook of we gaan trouwen! Dat lijkt hem wel wat! Een feestje!

We kijken nog wat tv en kletsen. Ben hyper, wakker, maar wil naar bed, alleen zijn met Alvin. Gapen… dat helpt, zijn ma ziet het. “Je bent moe”, ik knik beamend maar echt niet! We lopen naar boven. “Douchen? Wel samen” glimlacht hij. Een beetje onwennig, hier, samen zo uitkleden. Arwin kijkt af en toe, probeert onopvallend… ik niet. Hij gaat me voor, zijn half harde pik zwabbert voor hem uit, mmm, lekker, mijn onderbuik reageert. Het water loopt, de douche is krap. Half hard wordt hard… ik kan er niet omheen en streel. Hij kreunt, ik trek, de eikel glimt, ik poets… voel kleine schokjes in mijn hand, voel kriebels in mijn buik. Ik leun, twee grote handen wassen me, strelen voelen, winden me op. Ik krijg haast, spoel me af, droog m’n haar, poets m’n tanden, naakt. Arvin zit, kijkt naar me. Die blik… die lust, wordt wat verlegen. Zijn boxer bolt, behoorlijk, onbehoorlijk eigenlijk… nat plekje daar waar ‘het’ eindigt. Trek mijn slaapshirt aan, geen slipje, zo toch weer…. Snel naar zolder, Arvin volgt. Ik voel, wéét, hij kijkt, elke tree, voel in het… mijn blote lipjes glijden nat langs elkaar.

Sta voor het bed, slaapshirt gaat uit. Ik kruip naakt tussen de lakens, ruik, lekker, schoon… zolang het duurt. Arvin volgt, zijn naakte lichaam tegen me aan, ik geniet, kruip in zijn oksel, streel zijn buik. Geen haast, genieten, de hele nacht. Arvin wil me, kruipt over me heen, voelt, streelt, constateert overbodig; glad. Zijn pik, ook glad, glijdt, streelt, kriebelt, voelt, wil…. Ik geef me, open me, voor hem, zijn pik. Hij drukt… voel, jaah, een beetje in me. Zachtjes, kleine stukjes, dieper, steeds dieper in me, zo bewust van zijn pik. Hij kreunt, zijn hand streelt, zijn lippen ook, op mijn borsten, tepeltjes… het knettert door mijn buik, hijg, geniet. Het gaat zo zachtjes, zo lief, zo fijn. Tranen wellen op. Hij kust, kust ze weg. Ik kom, orgasme, rustig zachtjes, beheerst… compleet!!! Ook hij… voel sperma in me pulseren. Ik zoen zijn ogen droog. We liggen, zoals we klaarkwamen, nu stil… ik geniet, zweef, zijn pik krimpt, zijn gewicht neemt toe… zijn grote lichaam. Ik druk, hij draait me, ik boven, zijn pik nog in me, langzaam verslappend, in me houdend. We zoenen opnieuw, strelen… fijn, lekker, geniet, hij ook. Voel zijn pik… kloppen, mij opnieuw opvullen, opnieuw oprekken… voelt bijzonder, opwindend…. Hij spreid zijn benen, alle ruimte, ikzelf beweeg, op hem, hem in mij drukkend, zoek, vindt, dáár… jaahh!!! Arvin volgt me, neemt het ritme over, versnelt. Hij stoot, omhoog, sneller, harder…super glad, sopt, in zijn sperma. We stoten met volle kracht… opnieuw, hij stoot, drukt me omhoog, stopt… voel zijn pik opnieuw pulseren, hij komt, kreunend… ik volg… alles golft door me heen. Mijn lichaam voelt buitenaards… één met dezijne.

Uitgeteld lig ik op hem, verzadigd, verliefd. Voel zijn pik nog in me, verslappend, krimpend, glibbert dan uit me.

De wekker gaat. Arvin! Voel hem, ruik hem, ruik ons… ik zoen, knuffel. Voetbaltijd… ben half van Arvin af gegleden. We plakken aan elkaar. “Snel even douchen?” Arvin knikt. Schiet m’n onbeslapen slaapshirt aan. Samen douchen we, poedelen elkaar schoon, winden elkaar op… stijf staat hij voor me. Wil het zien, zien gebeuren; spuiten, zijn sperma uit zijn pik. Ik streel, pak vast en beweeg mijn hand op zijn pik. Zijn hand, Arvin stuurt me, corrigeert, leert. “Jaagg…z, zo!” Kreunt hij zachtjes. “Langzaam sneller” en ik volg zijn aanwijzing. Hij leunt, steunt, kreunt. Zijn heupen bewegen mee, stoten, sneller … “Ahhh, jaahhh…” kreunt Arvin. Zijn zaad, zijn sperma spuit, gutst, druipt, druppelt…. Hij geniet, ik ook maar liever in me, diep in me. Daar kriebelt het nu…. Iemand klopt. “Ontbijtje staat klaar hoor!” Arvins moeder. Zou ze ons?? Arvin? Ik kijk hem aan. Gelukzalig en loom kijkt hij terug. Snel poets ik hem schoon. Mijn kiebeltje blijft….

Het staat 1-2… “Komop jongens!!!” Roep ik tegen 10 jongens en m’n liefste. Hij is ook de enige die op mij reageert… lacht naar me. De coach wisselt, ook Arvin…is hij altijd zo traag?? De fitte wissel weet twee keer te scoren, 3-2 gewonnen. Ik wacht in de kantine. We gaan zo door naar de sporthal voor volleybal, mijn sport!

We hebben een sterke tegenstander. We duiken er op, willen winnen. Joelend en gillend support van de tribune. Hoor Arvin er af en toe bovenuit. Kriebeltje zit er nog steeds. Het geeft me vleugels, ons vleugels! De derde set, Hard tegen hard! Voorsprong! Lopen uit… winnen!! Joelend vallen we elkaar om de nek. Snel omgekleed. Meiden willen vieren, ik heb haast, zin in een ander feestje.

We fietsen naar huis, alle twee in opperbeste stemming. “IJsje?? Ik trakteer!” Sta met twee horentjes, Arvin rekent af. We lopen, likken… het park in, een bankje, zitten, leun, arm om me heen, hand op m’n borst, vingers kriebelen over het textiel, op mijn stijve tepeltje, kriebel in mijn buik, kijk omhoog, zoentje. Hij is lief voor me, verliefd op me…ik op hem… ja! Proef framboos, zijn laatste smaak. Wil meer framboos, zoen opnieuw. Hij proeft meloen, denk ik.

We hebben bij mam gegeten, was gezellig. Zijn nu weer bij Arvin. Alle twee zijn we moe, willen slapen… nou ja… naar bed. Tanden poetsen. Zwijgend kijken we naar elkaar. Kijk in zijn ogen… zie zin… ook zin in hem, zijn lijf, zijn pik. Zijn ogen, ze kijken me zo… aan, schieten over mijn lichaam… kriebeltje, opgewonden? Ik sluit de slaapkamerdeur. Arvin staat al naakt, zijn pik half stijf, schuift het bed in. Verwachtingsvol ligt hij op zijn rug, kruip over hem heen, ga op mijn rug naast hem liggen… Hij draait naar me toe, zoent, streelt, ik geniet. Onzeker kijkt hij me aan. “Fijn??” Vraagt hij onzeker. “Mmm, heerlijk” en rek me uit, lig met mijn armen boven mijn hoofd. “Zoen me overal, overal… heb nog wat tegoed… van vanochtend.” Hij grijnst, zoent, mijn nek, streelt mijn buik, zoent daar, onderbuik, heup, dij, lies, venusheuvel, buik, andere dij, lies, verleg mijn been, open mezelf, nodig hem uit…. Zijn lippen op de mijne, “jaah” hijg ik, voel zijn tong, voorzichtig tussen mijn lipjes, langs mijn klit, opnieuw…. Pak zijn hoofd, stuur, druk…”jaaahh, daar” kreun ik. Zijn tong versnelt, “rustigaan” kreun ik. “Jaa, ohhh, jaaahh!” Mijn buik krampt, trilt, schokt… golven trekken door mijn lichaam. Trek zijn hoofd van mijn klit. “Te veel, te heftig, liefste.” Kruipt op me, zoent, zout, mezelf, proef ik. Voel… zijn pik, ik wil hem… hij zoekt, vind mijn holletje, vult me, rekt me. Opnieuw beginnen mijn zenuwen signaaltjes door te geven. Buik, borstjes, armen, liezen… alles is gevoelig. Zijn lichaam schuift, streelt, beukt, drukt, kietelt, zet de eindsprint in, hijgt, kreunt, kreunt harder, schokt, stoot!! Stil ligt hij. Mijn lichaam tintelt, wil… mijn hand schuift tussen ons, vingers strelen… dat genot, hem nog in me. Hij kijkt, ik kijk terug, diep in zijn ogen, diep in de mijne…. Ik streel, geniet, voel mijn lichaam, spanning… laat me gaan. Hij ziet het, voelt het… míjn orgasme…. Zijn pik klopt, rekt me op, weer. Heb hem opgewonden. Hij beweegt heel zachtjes in en uit.…Het windt mij ook weer op… hij gaat sneller, het voelt teveel, veel te veel, te heftig!!! “Stooop” kreun ik. Druk hem van me af, kruip tegen hem aan. “Te heftig?” Ik knik, streel zijn buik, pik… pak hem vast, voel. Hij kreunt, zal ik?? Kruip tussen zijn benen, zoen hem, zijn pik, proef mezelf, proef sperma. Wil meer, open mijn mond, hij voelt glad tussen mijn lippen… ik zuig hem naar binnen, vouw ze om de rand, mijn tong voelt zijn gaatje, hij kreunt… ik kijk. Hij geniet. Ik blijf sabbelen en zuigen. Kleine schokjes… worden groter. Hij kreunt. Heupen schokken en mijn mond vult zich… te snel, te veel… hij stoot, te diep, ik kokhals. Hijgend kijk ik naar de kliederboel op zijn buik. Ik zie, proef, ruik sperma.

Zondagochtend familie-ontbijt. Braaf zitten we, eten we, kletsen we. Ik kijk naar hem, hij naar mij. Zijn blik, had Arvin liever nog even….

Hij wast af, ik droog af, Stevie ruimt op, kletst aan een stuk. Heb geen aandacht, ja, alleen voor Arvins joggingbroek. Die is opgebold. Heb zelf een joggingbroek en hoodie aangetrokken over mijn naakte lichaam. De textiel wappert om mijn lijf, schuurt, streelt. Voel me naakt daarin, het windt me op…. Wandelen is de volgende activiteit. Arvin excuseert ons ‘veel huiswerk’ en ‘mijn wiskunde is slecht. Hij moet me écht bijspijkeren.’ Ze gaan, Stevie gaat mee. De auto start, we zijn alleen. Ik spoel de laatste kopjes, twee handen naast me, links, rechts, een zoen in mijn nek. Ik wil hem, nu. Zal ik… en trek aan het koortje, de broek streelt mijn billen, valt op mijn voeten. Eén hand schiet van het aanrecht. Er streelt wat langs mijn blote billen. Een reflex laat mijn heupen kantelen, mijn hart klopt in mijn keel. Zal hìj? Jah! Tussen mijn benen voel ik, stoot tegen mijn lippen, drukt… “jaahhh,” zijn pik schuift langzaam in me. Arvin snuift in mijn nek, hij is super opgewonden, stoot hard, tilt me op, ik grijp een schapje boven me. Ben los van de vloer, hang half. Hij beukt, ik kreun, onderga, geniet… ademloos. Ik kan niets, moet mij overgeven, laat los, sluit mijn ogen… flitsen, mijn onderbuik, onbeschrijfelijk dit… en ik kom, ik kom fenomenaal… totale waanzin, drang, Arvin stoot, nog steeds, heftig, teveel, ik kan niet meer maar hij gaat door, onbedwingbare drang, de gootsteen, het klettert… “hoh, whooh ohhh!!!” Dat, dat… dat ben ik zelf…

De druk verdwijnt, ik zak op mijn voeten, zak verder, volg Arvin, tot op de vloer. Hij laat los, ik staar naar het plafond, omarmd, geliefkoosd, verbaasd, uitgeput uitgeraasd. De afdruk van de aanrechtrand gloeit na op mijn bovenbenen.

We zitten braaf op zijn kamer, wiskunde… “Koffie!” Klinkt van beneden. Arvin zoent, ik volg hem de trappen af. Onderaan stopt hij plotseling, ik bots, laat mijn hoofd op zijn schouder vallen. Hij zoent nog eens.

Mam zit tv te kijken, zit zelf onrustig op de andere bank. Mis Arvin. Het weekend was supergezellig, vooral… geil…. Zit me al weer te verheugen op Morgen, ‘gewoon’ school. Eerste uur al les, Arvin pas het derde. De pauzes vallen ongelijk, het zevende is de laatste dan… mmm… samen huiswerk!

Ik loop de kantine uit, Arvin heeft nu pauze. Zie hem. zijn blik is verward, is er iets?

Ik wacht, Arvin komt aangelopen. Kijkt om zich heen. Niemand. “Je neukt met Luuk.” verbaasd kijk ik, voelt als een klap in mijn gezicht. “In, in Parijs, Marcha daagde hun, hem uit.” Arvin stapt op, fietst weg. Ik volg, kom naast hem. “Hey, wat iser?” Stilte. Stoplicht. Ik zet hem klem. “Wat!? Vertel!” Kijkt over me heen, slikt, knippert met zijn ogen, zijn rood. “Nog steeds!” Bijt hij me toe en ontsnapt aan me, fietst met een rotgang weg. Verbijsterd sta ik en voel mijn maag samentrekken. Nog steeds?? Denkt hij?? Ik en Luuk? Roddels? Wie dan?? Waarom? Compleet uit het veld geslagen kom ik thuis. Leeg huis, stil…gedachten.

Ik schuif mijn bord onaangeroerd van me af, sta op, wil alleen zijn. Ma kijkt… staat op en omarmt me. “Woorden helpen nu niet…”zegt ze. Ik breek, barst in tranen uit. Zo staan we… ze loodst me de bank op. Thee, chocolade, een film… haar omarming, veilig.

“Ik zou het ook met Luuk doen zei hij.” Ma kijkt “en dat is waar?” “Nee!!” Reageer ik heftig. “Wat wel,” vraagt ze. “In Parijs, Marcha daagde uit, ze kwamen die nacht, Luuk… en Nick, bij ons op de kamer. Marcha is toen betrapt.” Ma kijkt, ik voel me ongemakkelijk. “Luuk heeft me toen ontmaagd,” fluister ik. “De nacht erop was ik alleen, kwamen ze ook, ze hebben me alle twee…” bizar eigenlijk realiseer ik me “Daarna is er niks meer gebeurd, nooit meer.” Ma kijkt me lang en doordringend aan. “Zo… en dan dit… Heftig. Degene met de grootste bek zit de boel op te naaien. Jij weet wel wie, je moet het zelf regelen, ik sta vierkant achter je.” Verbluft kijk ik haar aan. Ze knikt met opgetrokken wenkbrauwen. “Of ben je niet verliefd op Arvin. Ga er dan voor!!” Ma kijkt weer naar de film. Ok, daar gaan we, check mijn lesrooster en die van Arvins klas… ik weet wie ik hebben moet! Boos en strijdbaar stamp ik naar mijn kamer. Ik lig op mijn rug, was het maar morgen.

Fiets alleen het schoolplein op, daar staan ze, het groepje waar Luuk deel vanuit maakt. Ik moet er langs… “Hey… neuken?” Klinkt het. Ik sta stil, zie de conciërge, checkt het plein, ziet me, draai me om. “Wat?? Ik hoor je niet” zeg ik wat luid, de groep reageert, lachen… Luik stapt naar voren. “Wil je niet?” Ik stap naar voren, vlak voor hem kijk omhoog, hij, een kop groter, duwt, val bijna. Stap opnieuw naar voren, kijk hem aan. Opnieuw wil hij… het volgende moment dat ik me herinner ligt hij onder me krijsend van de pijn. Een hand op mijn schouder. “Laat hem maar los, jongedame, hij houd anders niet op met krijsen” hoor ik de conciërge zeggen.

Trillend zit ik, de conrector hoort mijn verhaal aan, vanaf Parijs, Marcha… Luuk, Nick en hun illegale bezoekjes, wat zielig aangedikt. “Ik ga dit tot op de bodem uitzoeken,” is haar conclusie “als Luuk terug is uit het ziekenhuis. Je ouders moet ik ook inlichten. Ik knik braaf. “Voorlopig blijf je hier.”

Ik zit in het kantoortje naast de conrector, kwaad, boos, aangeslagen… kijk in mijn boeken, de letters dansen voor mijn ogen, handen trillen Concentratie nul. Ik ben nog nóóit de klas uit gestuurd, max een standje gehad, laat staan vechten! Op de gang zie ik Arvin elk lesuur voorbij komen. Ik negeer hem. Hij is de reden dat ik hier zit, voor hem steek mijn nek uit, ga ik de confrontatie aan. Marcha… ze komt aangelopen. Kijkt kwaad naar me. Kan me ff niks schelen. Heeft zij geroddeld? Ze loopt het kantoor uit met tranen op haar wangen. Ze negeert me.

Luuk, terug van het ziekenhuis, arm in een mitella, broek kapot, schram op zijn voorhoofd. Hij kijkt sip, zijn pa is er bij, niet blij, de conrector kijkt boos… samen vertrekken ze weer. Meer ouders, van wie? Ah, Nick komt aangeslenterd. Even later verlaten óók die met z’n drieën de school. Ma kijkt neutraal als ze aangelopen komt. Spannend… heb haar de waarheid verteld, ook van Parijs.ze praten. De conrector haalt me op, gaat achter haar bureau zitten. “Je hebt hem behoorlijk toegetakeld.” Ow gaan we zo beginnen. “Hij begon, zíj begonnen, daagden mij uit, Hij werd fysiek, vraag de conciërge maar! Een zàk van 80kg van180 laten vallen heeft meer versnelling dan 50kg van nog geen 160… heb ik bij natuurkunde geleerd. Dat die 50 de 80 láát vallen… tsja… pech, voor hem. Verkeerde persoon getroffen…”. “Mijn dochter doet aan zelfverdediging.” Valt ma me bij. “Het blijkt nodig te zijn hier op school. Daarnaast moeten die jongens… en school… blij zijn dat ze we niet van aanrandig en meer beschuldigen. Ik denk dat we hier er wel klaar zijn. Ga je mee of heb je nog les?” Vraagt ze aan mij. Ik kijk, “laatste les is net begonnen,” “dan ga je met mij mee. Het was intens genoeg vandaag.”

We lopen de school uit. De conciërge groet me met een grote glimlach. Ma slaat haar arm om me heen. “Je hebt die ‘zak van 80kg’ goed te pakken gehad. Schouder ontwricht, schram op zijn gezicht. Wist niet dat je zo onbenullig kon zijn.” “Ik ook niet…” was de eerste echte keer dat ik…” De spanning ebt weg, tril, tranen branden, wil naar huis…

Thuis barst ik, het besef wat er gebeurd is, wat ik gedaan heb, met wie. Mam zet me onder de douche, ze laat me even. Ik laat me gaan, zak op de vloer, armen om mijn knieën, schouders schokken, tranen spoelen weg, langzaam word ik weer kalm. De douche stopt plotseling, ik kijk, mam, “kom maar meisje” en krabbel overeind. Ze vouwt me in een een handdoek en droogt me. Lief. Voel me even weer acht….

Ik prik in m’n bord met eten. Weinig trek. De deurbel, ma opent. Geroezemoes. Ma komt binnen, blijft bij de deur staan, ik kijk op. “Er is bezoek… voor jou. Arvin.” Ik val even stil, denk, ja, knik. Ma loopt de gang in, Arvin stapt onwennig de kamer in, “hoi Mirthe” en knielt naast me, begint: “Ik heb me laten leiden door roddels en heb jou antwoord niet willen horen. Ik was teleurgesteld, boos… dat was onterecht en dom. Mijn excuses. Ik snap het als jij me daarom niet meer wil.” Hij staat op, draait om, wil weglopen. “Arvin?” Staat stil, kijkt… ik sta op, pak hem vast, omarm. “Blijf…” draait zich om, omarmt mij ook. Ma gaat zitten, achter mij. Alle spanning is weg, voel me geborgen. Zonder woorden pak ik zijn hand en trek hem mee. Ik wil hem, nu, kijk om. Ma kijkt, die blik… ze stemt toe.

Op mijn kamertje staan we, mijn hoodie gaat uit, m’n joggingbroek valt, ik stap er uit. Naakt sta ik voor hem. Voelt ook zo. Hij scant mijn lichaam. “Dat jij Luuk zo… geeneens blauwe plekken.” Ik pluk aan zijn broek, gulp, zijn broek schuif ik omlaag, recht voor me zie ik hem… zijn boxer opspannend. Ook die. Zijn shirt verdwijnt, ik kijk, hij ook bloot. Mijn handen strelen omhoog. Arvin geniet, ik ook… ik kus, een kreun, kus opnieuw, langs de schacht tot aan het topje, nog bedekt, zover nog kan. Zijn pik zakt, buik, borst… ik zoen zijn lippen. Opnieuw, mijn lichaam ontspant… kruip tegen hem aan, zijn armen om me.

Het beweegt, ik beweeg, koud laminaat onder me. Ik kijk op, zie zijn pik, verlang…. Hij schuift zijn eikel bloot. Leunt over me heen, ik hoor mezelf hijgen, pak, stuur, voel mijn lippen, zijn eikel schuift in me, stroef, te snel. “Ah, ahahauw… wacht” ik streel, voel, opnieuw…voelt beter “niet verder” fluister ik. Hij plet me, zoenen heerlijk. Kleine stootjes voel ik, onregelmatig. Mmmm lekker, ritme, sneller. Ik zweef weg… Arvin schokt, buikspieren trekken samen, voel hem klaar komen, in me. Schokt na “ohhh…” kreunt hij zachtjes. Zijn lichaam drukt. Ik wil ook, zoen… klamp me vast. “Draai eens om schatje” en de wereld tolt.

M’n rug tintelt waar het laminaat plakte, voel me vrij, beweeg. Zijn zaad werkt als smeerolie…druk hem dieper in me. Ohhhaah! Dit… kippenvel, van mijn kruin trekt het over mijn schouders, m’n rug, billen… “ohhh” hoor ik mezelf, kijk, zie hem. Ogen gesloten, grimas op zijn gezicht. Langzaam laat ik hem in en uit me glijden, hij streelt me, ik streel me, mezelf daar… voel m’n lichaam reageren, opspannen. Hij, mijn borstjes, tepeltjes, schokjes door mijn buik. Ogen zakken dicht. Geniet, voel hem, sneller, sneller!! Ik, ik, ja, jaa, JAHHH!!!

Ik lig voorover, hijgend van inspanning. Emotie overheerst. Voel hem onder me, in me om me heen. Zijn hart bonkt, ook de mijne. Het wordt kouder maar blijf liggen. Wil dit moment niet verstoren. Zijn pik krimpt, glijdt uit me, langs m’n lipjes. Ik wil dit voor altijd… altijd….

—-
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...