Tijd Is Macht - 5

Dit verhaal is het vijfde deel van een langere (fictieve) serie. Ik raad je aan om te beginnen bij het eerste deel als je die nog niet gelezen hebt. Geniet ervan en ik hoor graag wat je ervan vindt!

De volgende ochtend op school voelde Thomas zich onrustig. Hij had nauwelijks geslapen; zijn gedachten waren de hele nacht blijven malen over de zandloper, over Lieke, over Lisa.

Hij was net zijn klaslokaal binnengelopen toen hij een hand op zijn schouder voelde. De decaan stond achter hem, strak in pak en met die ernstige blik die Thomas altijd een ongemakkelijk gevoel gaf.

“Thomas, loop je even met me mee naar mijn kantoor?” zei hij op rustige, maar beslissende toon.

Een paar klasgenoten keken op en fluisterden zachtjes tegen elkaar. Thomas voelde hun ogen in zijn rug branden terwijl hij zijn tas over zijn schouder gooide. Zijn mond was droog. Had Lisa misschien toch iets verteld?

Hij liep zwijgend naast de decaan door de gang. Elke stap klonk harder dan normaal, alsof de stilte zelf hem onder druk zette. Bij de deur van het kantoor bleef de decaan even staan, opende die langzaam, en gebaarde Thomas naar binnen.

“Ga maar zitten,” zei hij.

In het kantoor van de decaan stokte Thomas’ adem. Lisa zat al aan de tafel, haar armen strak over elkaar geslagen. Ze keek niet naar hem, haar ogen waren strak gericht op een punt ergens in de hoek van de kamer. Naast haar zat mevrouw Janssen, zijn lerares Nederlands en tegelijk Lisa’s mentor.

Lisa droeg een eenvoudige spijkerbroek en een donkerblauwe trui, haar haren losjes achterover gegooid. Dat is gemakkelijk uit te trekken, dacht Thomas instinctief. Toch straalde haar lichaamstaal vooral iets gespannens uit: stijf, bijna ongeduldig, alsof ze elk moment kon opveren.

Mevrouw Janssen zat meer ontspannen in haar stoel. Ze had een donkergrijze rok tot net over de knie en een lichte blouse met een subtiel patroon van kleine bloemen. Haar bril hing losjes op haar neus, en ze had haar notitieboek al open voor zich liggen.

De decaan sloot de deur achter Thomas en nam plaats aan het bureau. “Ga zitten, Thomas,” zei hij, terwijl zijn blik kort van Lisa naar de mentor gleed.

Thomas voelde zijn keel droog worden. Dit was geen toevallige bijeenkomst. De decaan schoof zijn bril wat hoger op zijn neus en keek Thomas strak aan.

“Thomas,” begon hij, zijn stem beheerst maar zwaar van ondertoon, “weet jij waarom je hier bent?”

Thomas haalde zijn schouders op. “Geen idee, meneer.” Zijn stem klonk vlak, bijna achteloos, maar zijn hart bonsde in zijn borst.

De decaan zuchtte zacht, keek even naar de lerares Nederlands, die haar armen over elkaar had geslagen, en daarna naar Lisa.

“Er zijn een aantal… verontrustende verhalen naar voren gekomen,” ging hij verder. “Lisa heeft iets verteld over wat er gisteren gebeurd is. En dat jij daar een rol in hebt gespeeld.”

Thomas voelde het bloed in zijn wangen stijgen. Hij draaide zijn hoofd langzaam naar Lisa, die zijn blik probeerde te ontwijken. Woede brandde in hem.

Zijn vingers jeukten om de zandloper te draaien, om alles stil te zetten en weg te lopen. Maar hij wist dat hij dat niet kon. Niet nu. Hij moest slim zijn.

Hij keek terug naar de decaan. Thomas hield de stilte niet uit. “Mag ik… héél even iets zeggen? Onder vier ogen?” vroeg hij.

Na een korte aarzeling knikte de decaan. “Goed dan. Lisa, mevrouw Janssen, blijf hier alsjeblieft even zitten. We zijn zo terug.”

Thomas liep achter de decaan aan de gang op. Terwijl de deur achter hen dichtviel, wierp hij nog een korte blik over zijn schouder — naar Lisa, die met neergeslagen ogen aan tafel zat, en de lerares die haar scherp in de gaten hield.

Er tintelde iets in zijn broekzak. De zandloper.

Hij voelde hoe zijn gedachten begonnen te malen.

---

Thomas voelde hoe de wereld verstilde toen hij de zandloper omdraaide. Het zachte gerinkel van het gouden zand was het enige geluid dat overbleef. Hij draaide zich om, opende de deur van het kantoor en stapte terug naar binnen.

Lisa en mevrouw Janssen zaten bewegingloos op hun stoel, alsof ze bevroren waren midden in hun ademhaling. De koffiemok van de lerares zweefde net niet helemaal recht boven de tafel, het laatste beetje stoom hing stil in de lucht.

Thomas keek van de een naar de ander. Zijn hart bonsde. De tijd was van hem — ten minste, zolang het zand bleef vallen.

Hij liep naar Lisa toe en trok haar donkerblauwe trui, samen met het witte hemdje eronder, over haar hoofd. Ze droeg er geen beha onder en haar kleine tepels keken recht naar Thomas. Als hond van Pavlov begon zijn pik zich te roeren bij het aanzicht van haar kleine tietjes.

Geen tijd om te blijven staren nu. Hij trok snel de broek van haar benen. Eronder droeg ze een string in fel turquoise met een subtiele glans, gemaakt van dunne, soepel vallende stof. De voorzijde had een klein hartvormig borduursel in zilverdraad, bijna verborgen in de stof. Ondanks de felle kleur voelde het ontwerp intiem, alsof het bedoeld was voor hem.

Zo liet hij haar zitten, met alleen haar string nog aan. Hij draaide zich naar mevrouw Janssen en aarzelde een moment. Hij trok snel haar blouse en rok uit. Ze droeg diep robijnrode lingerie van transparant kant met bloemmotieven. Haar string had smalle zijbandjes van satijn die sierlijk langs haar heupen liepen. Door de intense kleur en de transparante details straalde het van erotische energie. De voorgevormde beha drukte haar grote borsten omhoog in de perfecte ronding en door de transparante stof zag Thomas de donkere contouren van haar tepelhof. Totaal verrast door het lekkere lichaam en sexy lingeriesetje van zijn lerares, drukte zijn pik inmiddels hard tegen de voorkant van zijn broek.

Hij verstopte hun beider kleren onderin een lade van het bureau en haastte zich naar het halletje, waar hij in gesprek was met de decaan.

---

Het zachte klik van de zandloper leek te verdwijnen toen de tijd weer begon te lopen.

Vanuit het kantoor klonk wat gestommel — stoelen die schoven, een dof geluid alsof iets was omgevallen.

De decaan fronste zijn wenkbrauwen en keek op. “Wat is daar aan de hand?” mompelde hij. Maar toen viel zijn blik weer op Thomas.

“Eerst dit,” zei hij, met een toon die duidelijk maakte dat zijn aandacht niet zou verslappen.

Thomas haalde diep adem en rechtte zijn rug. “Lisa dringt zich erg op de laatste dagen,” zei hij, met een stem die tegelijk kalm en overtuigend probeerde te klinken. “Op een seksuele manier. Ze kleedt zich opeens uit zonder reden en probeert andere daarin mee te krijgen. Ze wil duidelijk aandacht van mannen. Fysieke aandacht.”

De decaan keek hem onderzoekend aan, maar zei niets. Zijn blik was die van iemand die het niet zomaar kon geloven, maar dat wel wilde. Thomas slikte. In de verte klonk nog steeds het echoënde gerommel uit het kantoor.

"Grensoverschreidend gedrag moet ik erg serieus nemen tegenwoordig, maar ik zal je woorden meewegen in mijn besluit." zei hij, terwijl hij Thomas wenkte hem voor te gaan weer het kantoor in.

---

Toen ze het kantoor binnen liepen keken Lisa en mevrouw Janssen geschrokken op. Ze stonden met hun rug naar ons toe, op zoek naar hun kleding. Lisa in alleen haar turquoise string, mevrouw Janssen in haar rode lingerie. Hun ogen groot, rode wangen, als verlamd, bevroren in hun beweging, keken ze schaamtevol de decaan in de ogen.

"Uh, het is niet...uh, sorry, maar..." stamelde mevrouw Janssen.

"Wat is hier gaande? Ga nu direct zitten" sprak de decaan hen streng toe. Hij keek naar Thomas met vragende ogen, alsof dit was wat hij bedoelde. Thomas knikte, "dat bedoel ik, meneer".

Thomas genoot van iedere seconde. Lisa zat met haar armen gekruist en bedekte zo haar kleine ronde borstjes. Mevrouw Janssen gebruikte haar notitieboek om zo veel mogelijk van haar kruis te bedekken. Allebei hielden ze hun ogen strak op de grond gericht.

In zijn broekzak draaide Thomas de zandloper om. Elke ademhaling in de ruimte stopte. De blik van de decaan was blijven hangen bij de borstjes van Lisa.

Thomas stond op, pakte een pen van het bureau en liep naar mevrouw Janssen. Daar krabbelde hij wat op haar notitieblok: "Als je je baan niet wilt verliezen, doe je wat ik zeg! Zeg tegen de decaan dat Lisa hem graag wilde verleiden. Moedig haar aan ook haar string uit te doen en de decaan te gaan pijpen."

Terug op zijn eigen stoel, gleden de laatste korrels zand door de hals van de zandloper. Mevrouw Janssen las de tekst die op haar notitieblok verschenen was. Ze herkende het handschrift en keek naar Thomas, twijfelend, niet-wetend of ze moest gehoorzamen of iets anders moest zeggen.

Toen keek ze op naar de decaan met vastberadenheid. "Het spijt me, dit was een idee van Lisa en ik wilde haar graag bijstaan. Ze is erg op u gesteld, weet u, en ze wil u graag verleiden. En ik moet zeggen dat het haar volgens mij gelukt is, aan uw blik te zien."

Voor het eerst zag Thomas de decaan met een mond vol tanden. Hij keek van Lisa naar mevrouw Janssen en weer terug.

"Laat de rest ook maar zien aan hem, Lisa. Ga maar staan en trek je string ook maar voor hem uit." moedigde ze Lisa aan.

Lisa keek naar haar mentor met een blik vol ongeloof. Ze voelde zich verraden. Alsof de grond onder haar voeten langzaam wegzakte. Alles wat ze had gezegd, alles wat ze had aangedurfd om toe te geven — het leek opeens tegen haar te keren. De moed zakte in haar schoenen. Ze staarde naar haar handen, die ze stevig in elkaar had gevouwen.

Haar mentor sprak zacht, geruststellend, maar de woorden gingen langs haar heen. "Toe maar, Lisa, meisje" Ze hoorde ze wel, maar voelde ze niet. Alleen een bonzend gemis aan vertrouwen bleef over — in anderen, maar vooral in zichzelf.

Langzaam stond ze op. Met haar duimen haakte ze in de zijbandjes van haar string. Als laatste hoop zocht ze oogcontact met de decaan, maar die stopte haar niet. Ze trok haar string over haar benen omlaag en daar zag Thomas weer dat heerlijke smalle spleetje dat hij gister volgespoten had. In zijn ooghoek zag hij hoe ook de decaan verlekkerd naar haar lichaam zat te kijken.

"Je wilde de decaan graag pijpen zei je toch, meisje. Toe maar, dit is het moment." zei mevrouw Janssen zachtjes tegen Lisa.

De decaan zette zich een beetje af, zodat er wat ruimte voor zijn stoel ontstond voor Lisa. Alle controle, alle professionaliteit was hij kwijt. Zijn hersenen waren overgenomen door zijn pik, die niks liever wilde dan de mond van Lisa om zijn kloppende eikel voelen.

Lisa deed angstig nog een stap naar voren en ging voor hem op haar knieën zitten. Met trillende handen probeerde ze de knoop van zijn broek los te maken, maar na vijf seconden was het geduld van de decaan op. "Laat mij maar" zei hij ongeduldig en hij duwde in een enkele haal zijn broek tot op zijn enkels. Een vrij korte dikke pik sprong los uit zijn broek. Hij was besneden en zijn eikel glimde van het voorvocht.

Lisa trok haar neus een beetje op en keek vies naar de oude lul die ze voor haar had. Met haar armen slap langs haar lichaam, bewoog ze haar hoofd naar voren en gaf een likje aan zijn eikel. De decaan reageerde meteen met een diep rollende kreun. "Kom op schatje, zuig me leeg."

Lisa opende haar mond verder, nam zijn pik in haar mond en begon wat onhandig heen en weer te bewegen. Op dat moment draaide Thomas de zandloper om. De wereld verstilde opnieuw — geluid, beweging, alles bevroren. Alleen het zachte suizen van het vallende zand leek nog te bestaan.

Lisa zat daar, op de grond, naakt tussen de benen van de decaan, haar lippen omsloten zijn pik, haar blik omhoog gericht. De stilte om haar heen gaf iets onwezenlijks aan het moment. Thomas pakte zijn telefoon en nam er een foto van. Die komt vast nog van pas dacht hij bij zichzelf.

Toen liep hij naar mevrouw Janssen, trok het notitieblok naar zich toe en schreef een paar woorden neer. "Heel goed" schreef hij, "ga Thomas nu maar lekker verwennen"

Hij legde de pen neer, ging terug naar zijn stoel en ademde diep in. Het laatste korreltje zand viel. De tijd hervatte.

Mevrouw Janssen las de notitie die Thomas voor haar had achtergelaten. Haar wenkbrauwen gingen even omhoog, alsof ze iets las wat haar verraste.

“Nou,” zei ze langzaam, “dan zal ik het voorbeeld van Lisa maar volgen.”

Ze stond op, liep naar Thomas toe en bleef even voor hem staan. Toen zakte ze door haar knieën — rustig en beheerst, alsof het deel uitmaakte van een les.

Thomas keek haar aan, zakte wat onderuit en knoopte zijn broek los. "Alstublieft, gaat uw gang mevrouw" zei hij met een knipoog. Zijn lerares trok zijn broek naar beneden en zijn pik sprong eruit, hard en stijf. Ze wachtte geen moment en haalde haar tong van onder naar boven over zijn schacht. Thomas voelde een opgewonden rilling omhoog trekken door zijn rug. Zijn pik gaf een automatisch rukje omhoog en tikte tegen de onderkant van haar neus.

Ze kneedde zachtjes zijn ballen, trok zijn voorhuid wat verder terug en draaide met haar tong rondjes om zijn eikel. Vanuit zijn ooghoek zag hij hoe Lisa opkeek om de bewegingen van haar mentor te volgen. Mevrouw Janssen opende haar lippen en liet haar mond om Thomas' pik zakken. Hij voelde de zuigende kracht van haar mond die heen en weer over zijn pik bewoog. Bij elke terugtrekkende beweging plaagde ze zijn eikel door die met haar lippen te strelen.

Terwijl ze op adem kwam, namen haar handen het over en gleden heen en weer over zijn volledige lengte. "Kom maar even op schoot zitten, mevrouw Janssen" hijgde Thomas haar toe. Haar ogen vonden die van hem. Ze genoot ervan, ze wilde dit, zo een jonge pik had ze in geen jaren meer gehad. Ze kwam overeind en schoof haar robijnrode string omlaag tot die op de grond viel en ze er sierlijk uitstapte.

Haar donkerroze binnenste schaamlippen hingen uit haar kutje en glinsterde van het vocht. Ze liet Thomas niet lang genieten van het uitzicht, want ze gooide haar benen aan weerszijde van zijn lichaam en ging op hem zitten. Zijn pik vond zonder hulp haar opening en gleed zonder weerstand naar binnen. Ze was niet zo strak als Lisa en Lieke, maar Thomas voelde direct de druk in zijn ballen toenemen. Haar geoefende heupen bewogen ritmisch en ze bereed zijn pik als een professionele cowgirl.

Haar borsten waren voor Thomas precies op ooghoogte. Hij klikte haar beha achter haar rug los. Haar enorme borsten konden de zwaartekracht niet weerstaan. Haar tepels waren donker en staken als sigarettenpeuken uit. Hij nam er een in zijn mond. Hij sabbelde, zoog en beet zachtjes op haar tepel. Mevrouw Janssen hapte naar lucht, terwijl haar heupen het ritme opvoerde.

De decaan keek met lust in zijn ogen naar de show die mevrouw Janssen neerzetten. Ze sloeg haar armen om zijn hals en drukte haar borsten in Thomas zijn gezicht. Haar heupen gingen sneller en sneller, en Thomas voelde hoe zijn orgasme dichter en dichterbij kwam. Haar ademhaling klonk zwaar en hij voelde de warme lucht langs zijn oor blazen. Haar bewegingen werden grover, harder, en hij voelde haar billen op zijn bovenbenen slaan. Ze kreunde nu en haar natte kut leek zijn pik stevig beet te pakken. Hij kon het niet meer houden, drukte zijn gezicht dieper in haar borsten, duwde zijn pik omhoog, zo diep mogelijk in de kut van zijn lerares Nederlands. Met een lage, rollende kreun, uit de diepte van haar lichaam, kwam ze klaar.

Daar zaten ze tegen elkaar aan gedrukt, na hijgend van hun orgasme. De decaan en Lisa ontwaakten uit een hypnose, waarin ze naar Thomas en mevrouw Janssen keken.

"Ga voor me zitten" droeg de decaan aan Lisa op. Hij pakte grof haar heupen, draaide haar om en gaf een duw in haar rug. Naar steun zoekend landde ze op handen en voeten voor hem in doggy positie. Hij pakte zijn pik en zocht haar smalle gaatje. Grof duwde hij hem naar binnen en Lisa slaakte een gilletje van pijn. Zonder liefde en zonder genade beukte de decaan in haar jonge lichaam.

Thomas probeerde met zijn hand bij zijn broek te komen. Hij pakte de zandloper en draaide hem om. Een zachte trilling vulde de lucht, en toen — stilte. De wereld hield haar adem in, bevroren tussen twee korrels goud.

Hij pakte zijn telefoon, opende de camera, en legde vast hoe zijn decaan Lisa neukte. De extase van de decaan en de grimas van zijn leerling vormde een prachtig contrast. Je zag hoe stevig zijn grip op haar tietjes was, de kracht die hij uitoefende was te zien in zijn gezicht, zijn rauwe lust voor dit meisje. Lisa verdroeg het, ze accepteerde de pik die haar binnendrong, de vieze handen die haar beet hadden. Bedankt meneer, ik heb je volledig in mijn zak dacht Thomas bij zichzelf bij het zien van de foto die hij genomen had.

Hij wisselde zijn camera naar selfie-modus, zodat hij ook genoeg beeldmateriaal had dat mevrouw Janssen hem zou blijven gehoorzamen. Op de foto kon je nog net zien dat ze op zijn pik zat. Centraal in beeld stonden haar grote borsten die op plekken nog nat waren van zijn speeksel. Zweetdruppels parelde op haar voorhoofd, haar wangen waren rood van de inspanning en haar ogen straalde een geile voldoening uit.

Thomas legde zijn telefoon weer naast zich neer en de wereld kwam weer in beweging. De decaan verstevigde zijn greep op de borstjes van Lisa nog meer, klapte dubbel over haar rug en trok haar billen stevig tegen zijn lijf aan. Met een vies voldaan gegrom liet hij Lisa los en trok zijn pik uit haar tengere lijf.

De decaan kleedde zich aan en mevrouw Janssen en Thomas volgde zijn voorbeeld. Lisa zat nog als verlamd op handen en voeten. Van achter zag hij hoe haar schaamlippen een beetje rood en opgezwollen waren van de seks. Sperma druppelde uit haar kutje op het vloerkleed. Ze keek omhoog naar Thomas. Met medelijden wenkte hij dat ze omhoog moest komen en ze kleedde zich aan.

"Volgens mij hoeven we verder niks te bespreken." zei de decaan, terwijl hij zijn gulp nog dicht ritste. "Jouw zorgen hebben we voldoende behandeld denk ik, Lisa."

---

De decaan stond half in de deuropening, zijn blik ging van Lisa naar mevrouw Janssen en weer terug naar Thomas. Er hing een ongemakkelijke stilte in de kamer — alsof niemand precies wist wat er net was gebeurd.

Iedereen liep de ruimte uit. Toen Lisa en mevrouw Janssen buiten oorschot waren wreef de decaan met een hand over zijn gezicht en zei met gedempte stem:

“Thomas… ik weet niet wat hier zojuist is gebeurd, maar ik weet dat jij er iets mee te maken hebt. Dank je hiervoor en mondje dicht. Ik houd je in de gaten.”

Thomas zei niets. Hij voelde zijn hart in zijn keel kloppen, maar hield zijn gezicht strak. De decaan zuchtte en schudde zijn hoofd. “Hop. Terug naar de les.” zei hij uiteindelijk.

Thomas knikte langzaam, pakte zijn tas en liep de kamer uit. Terwijl de deur achter hem dichtviel, voelde hij de zandloper in zijn zak zacht tegen zijn heup tikken — als een stil geheugen dat de tijd nooit helemaal van hem was geweest.

---

Thomas kon zich die dag in de klas niet meer concentreren. Zijn gedachten gingen naar die ochtend. Soms probeerde hij een blik van Lisa op te vangen, maar die keek geen enkele terug naar hem.

Diep vanbinnen voelde hij een waarschuwing. Zijn opa had hem niet voor niets verteld dat dit gevaarlijk kon zijn. En Thomas wist zelf maar al te goed hoe verhalen afliepen van mensen die dachten dat ze alles onder controle hadden.

Hij dacht aan de mythe van Phaëton, de zoon van Apollo. Hoe die de vurige zonnewagen van zijn vader probeerde te besturen, maar de teugels niet in bedwang kon houden. Het paardenvuur joeg te ver van de hemel, schroeide de aarde, brandde rivieren droog — totdat Zeus hem met een bliksemschicht uit de lucht sloeg.

Thomas slikte. Als ik niet oppas, ben ik ook zo iemand. Iemand die denkt dat hij de macht beheerst, terwijl de macht juist hém beheerst.

Hij ademde langzaam uit. Die middag zou hij meer leren, zou hij weten wat de symbolen op de zandloper betekenen. De professor met wie hij die middag had afgesproken moest het kunnen vertalen.