Jaap bekeek trots zijn stuk huisvlijt. Alles werkte in het "gastenverblijf" wat hij in de stal van zijn boerderij had gemaakt. Hij was hier een poos met bezig geweest en had een afmeting van vier bij vier meter. Eén wand is geheel voorzien van beglazing welke eenzijdig doorzichtig is. Aan de binnenkant ziet de spiegelwand er hetzelfde uit dan de andere wanden en het plafond. In een andere wand is een deur aanwezig is welke alleen van de buitenkant open en dicht te maken is. Naast de deur bevind zich een luik wat zo kan draaien dat het onmogelijk is om van binnen naar buiten te kijken. De deur en het luik zijn zo gemaakt dat deze luchtdicht kunnen worden afgesloten. De vloer bestaat uit staalplaat. Deze vloer kan onder stroom worden gezet. Twee kleine vierkantjes in het midden, te zien door een andere kleur, kan apart van de stroom worden bediend. Midden voor de spiegelwand is in de vloer een afvoerputje aangebracht. Verder zijn de wanden en het plafond geheel glad afgewerkt. In het plafond zijn vier luidsprekers aangebracht, bewegingsmelders en enkele spotjes waarvan de lichtsterkte kan worden geregeld. Tevens is in korte tijd de temperatuur te regelen tussen min 10 en plus 50 graden Celsius. Ook de luchtdruk in het verblijf kan van buitenaf worden geregeld. Jaap was ongeveer een jaar bezig geweest om dit verblijf te maken en zit nu in zijn luie stoel voor de glaswand in het nu nog lege vertrek te kijken. Het was pure wraak wat hem had gedreven om dit vertrek te maken. Wraak wou hij nemen op een vrouw die hem vroeger had vernederd door in het bijzijn van veel mensen af te wijzen. Dat was nu al bijna vijfentwintig jaar geleden. Al die tijd had hij in zijn achterhoofd zitten broeden op een manier om haar ooit nog eens te laten boeten voor de afwijzing. Door zijn drukke baan was het er nooit van gekomen maar toen hij twee jaar geleden door het winnen van een loterij financieel geheel onafhankelijk was geworden was de vlam van wraak vol gaan branden. In de stal van zijn boerderij, die niet meer dienst deed als boerderij, was hij gaan bouwen aan het "gastenverblijf". Hij had Simone, de vrouw waar het om gaat, niet uit het oog verloren. Ze was inmiddels, net als hij, 45 jaar en het mooie was er natuurlijk al af. Dat kwam ook door het feit dat ze inmiddels drie kinderen had. De jongste was een dochter, een mooie meid, net zo mooi dan haar moeder vijfentwintig jaar geleden was geweest. Zij was nu twintig had hij uitgevonden, net zo als haar moeder toen die hem had vernederd. Ook zij zou het slachtoffer worden van zijn wraak. Maar eerst zou Simone moeten voelen dat hij zich niet laat vernederen. Via een vals account op Facebook had hij contact met Simone gekregen en kon zo een beetje haar dagelijkse leven nagaan. Hij was van plan haar te ontvoeren en een week lang in zijn macht te houden. Na een dag zou hij zorgen dat ook Nynke, haar dochter, in zijn macht zou komen. Van haar had hij het mobiele nummer. Het was eerst zaak Simone te pakken te krijgen. Op een morgen, het was nog donker, reed hij in zijn onopvallende bestelbus, naar een fietspad waar ze langs zou komen naar haar werk. Zijn plan was eenvoudig, hij gooide net voor ze langs zou komen punaises op het fietspad en wanneer ze een lekke band kreeg zou hij vanuit de bosjes toeslaan. Het was een erg rustig fietspad en op deze tijd kwamen er nagenoeg geen fietsers langs. Met trillende handen schudde hij het doosje punaises leeg op het asfalt. Het kon niet missen, hier kreeg ze een lekke band van. Hij deed sokken over zijn schoenen om voetafdrukken te vermijden en trok zich snel terug in de bosjes. Veel beschutting had hij niet omdat er geen bladeren meer aan de struiken zaten maar omdat het nog donker was viel hij niet op. Zijn hart begon wild te bonzen toen hij Simone zag aankomen en tot zijn grote vreugde kreeg ze inderdaad een lekke band. Simone stapte af en keek naar de lekke band van haar voorwiel. Op dat moment voelde ze een klap op haar hoofd. Even was ze verdooft, net lang genoeg voor Jaap om haar een doek met een verdovingsmiddel tegen de neus te drukken. Snel raakte ze buiten bewustzijn. Jaap bekeek haar met een harde blik in zijn ogen. Snel trok hij haar jas en schoenen uit. Hij pakte de fiets, jas en schoenen en liep snel naar het kanaal vlak naast het fietspad. Hij gooide de fiets in het water en legde de jas en de schoenen op de kant. Men zou als eerste denken dat ze zelfmoord had gepleegd en daar de aandacht op vestigen. Vervolgens rende hij weer naar de bewusteloze vrouw om die in zijn bestelbus te leggen. Het viel nog niet mee, Simone was nogal zwaarder geworden in die vijfentwintig jaar. Met moeite kreeg hij haar in de bus, bond haar handen op de rug en maakte haar enkels vast aan een haak in het dak van de bus. Met veger en blik verwijderde hij de punaises van het fietspad en reed snel weg. Gelukkig had niemand iets gezien en nog steeds met een verhoogde hartslag reed hij met zijn prooi naar het "gastenverblijf". Hij haalde Simone uit de bus en sleepte haar naar het verblijf. Ze was nog steeds bewusteloos en hij kon het niet laten haar te betasten. Hij voelde dat ze een behoorlijke buik had en haar borsten voelden nog wel aardig stevig aan. Hij maakte haar polsen los, deed haar sokken uit en liet haar alleen achter. Jaap nam plaats in zijn stoel. Naast hem het bedieningspaneel waarmee hij zo meteen gretig gebruik zou maken wanneer Simone bijkwam. Eindelijk was de tijd aangekomen om wraak te nemen. Waarschijnlijk zou zij niets meer herinneren van wat ze hem had aangedaan maar daar had hij lak aan. Zij zal er niet achter komen wie de komende week aan de touwtjes gaat trekken. Langzaam gingen zijn ogen over de nog steeds bewusteloze vrouw. Hij zag dat ze goed verzorgde voeten had. Langzaam begon Simone bij te komen. Voorzichtig opende ze haar ogen om die gelijk weer dicht te doen door het felle licht wat nog werd versterkt door de witte wanden. Weer deed ze haar best om haar ogen te openen en nu besefte ze dat er iets vreemds was. Ze kwam langzaam tot haar positieven en plotseling kwam ze overeind. Terwijl ze zat zag ze dat ze blote voeten had en ook dat haar jas weg was. Vervolgens kreeg ze in de gaten dat ze in een soort hokje zat. Langzaam keek ze om zich heen. Dan schoot ze overeind en voelde aan de wanden. De stalen vloer voelde koud aan haar blote voeten. Op de plek waar ze de deur zag begon ze op de wand te slaan. Ze had geen idee waar ze was en hoe ze in dit kale vertrek was gekomen. Plotseling ging het felle licht uit en stond ze in het volkomen donker. "Hallo is daar iemand? Hallo" vertwijfeld begon ze te roepen in de hoop dat iemand haar kon horen. Er kwam echter geen geluid en paniek overviel haar. Ze begon nu te schreeuwen en om hulp te roepen. Het bleef echter volkomen stil. Jaap genoot van de angst die uit haar geschreeuw klonk. Hij deed het licht weer aan en zag dat er dikke tranen over de wangen van Simone liepen. Nu straalde ze niet de arrogantie uit van de vrouw die ze doorgaans was. Met haar 185 cm en forse postuur was ze altijd een redelijk imposante vrouw. Nu stond ze vertwijfeld met de ogen te knipperen tegen het plotselinge felle licht. Jaap zag met genoegen hoe Simone weer stond te schreeuwen om hulp en of er iemand aanwezig was. Hij besloot haar een poos alleen te laten en wat boodschappen te gaan doen. Het was nu half negen en de Aldi was nu wel open. Hij deed het licht weer uit en liet Simone in het donker achter. Toen hij de stal uitliep hoorde hij haar met de vuisten op de wand slaan. Simone raakte in paniek. Het was nu weer volkomen donker in het vertrek en ze zag werkelijk helemaal niets. Ze ging op gevoel de gehele wand langs om te voelen of er iets was waardoor ze iets open kon krijgen. Er was echter niets en na een poos besloot ze maar ergens te gaan zitten en voorlopig te wachten. Er moest toch iemand zijn die haar hier had opgesloten en het licht uit en aan deed. Terwijl ze zo zat kwamen er vreselijke gedachten in haar op. Waarom zat ze hier opgesloten. Had men haar verwisseld met iemand anders voor losgeld. Voor losgeld hoefde men haar niet te ontvoeren, geld hadden ze niet. Wou men haar verkrachten of zo. Of was ze in handen van psychopaten die haar wilden martelen en doormaken. Waarom had men haar schoenen en sokken uitgedaan. Wanneer men haar wou verkrachten hadden ze toch wel al haar kleren uitgedaan of ten minste haar broek. Ze probeerde al deze gedachten te verbannen. Na een poos dacht ze iets te horen en begon ze weer te roepen. Haar keel begon op een gegeven pijn te doen van het schreeuwen. Ze besloot voorlopig haar krachten maar te sparen en ging weer tegen een wand zitten. Ze probeerde zich te ontspannen maar dat lukte maar matig. Het duurde en het duurde en ze had geen idee hoe lang ze nu al in het donker zat. Ze zag niets en hoorde niets. Plotseling ging het licht weer aan en haar ogen deden weer pijn. Ze ging weer staan en begon weer te roepen. Zo maar in het wilde weg want ze had geen idee wie ze moest roepen en wanneer er iemand was waar die zich dan bevond. Jaap was een dik uur onderweg geweest en was nu van plan Simone een beetje te pesten. Om te beginnen stelde hij de temperatuur in de cel in op nul graden. Simone was weer gaan zitten en zat nu met haar rug tegen de spiegelwand. Na een poosje voelde ze dat het kouder werd. Ze ging weer staan en de stalen vloer voelde plotseling veel kouder aan. Er waren diverse vlakken op de vloer zo groot als een stoeptegel en voorzien van een nummer. Simone begreep niet waar dit voor was maar daar zou ze al snel achter komen. Haar voeten begonnen koud te worden en ze had het idee dat de vloer steeds kouder werd. In de cel werd het langzaam maar zeker steeds kouder. Het duurde niet lang of ze begon te bibberen. Dan begint ze weer te roepen om hulp. Ze voelt dat haar blaas aangeeft dat ze moet plassen. Paniek maakt zich weer van haar meester. Hoe moet ze nu ergens plassen. Er is niets in het vertrek. Niets, geen stoel, geen tafel, geen toilet, helemaal niets. Plotseling hoort ze een stem. "Hallo Simone, welkom. Ik vind het leuk dat je mij deze week gaat vermaken". Ze schrikt van de plotselinge stem en begint weer te roepen. "Help, help mij alstublieft. Wie bent u, alstublieft haal me hier uit". "Dat zal niet gaan meisje, jij blijft vanaf nu een week lang in mijn gastenverblijf. Je zult komende week boeten voor je arrogante houding. Je weet waarschijnlijk niet meer wie ik ben en dat laten we mooi zo. Ik weet echter nog wel wie jij bent. En jij gaat precies doen wat ik wil". Simone begint weer te huilen. "Waarom doe je dit? Ik heb je toch niets gedaan. Wie ben je. Alsjeblieft laat me hier uit". Ze hoorde echter alleen maar iemand lachen. "Je mag over een week weer vertrekken meisje. Als je je ten minste gedraagt en die arrogante houding afleert. Je zult inmiddels wel hebben gemerkt dat het een beetje koud wordt in je paleisje. Ik kan de temperatuur vanuit hier regelen en wanneer je een braaf meisje bent zal de temperatuur behaaglijk zijn. Mocht ik niet tevreden zijn dan kan het nog veel kouder worden". Simone begon van haar ene been op haar andere te staan om haar voeten even vrij van de koude vloer te houden. Ook begon de aandrang om te plassen erger te worden. Plotseling begon ze echter ongecontroleerd op de vloer te dansen. Het was net of de vloer brandde onder haar blote voeten. Eventjes maar had Jaap de vloer onder stroom gezet. "Kijk meisje, naast de temperatuur regelen kan ik de vloer ook onder stroom zetten. Dit was nog maar een lage stand maar wanneer ik meer stroom op de vloer zet zal je niet kunnen blijven staan". Terwijl hij dit zei zette hij de schakelaar hoger en zette de vloer weer onder stroom. Simone begon nu nog erger te springen dan de eerste keer en gilde van pijn. Weer klonk die lach door het vertrek. "Zoals je ziet kan ik je ook nog laten dansen wanneer ik dat wil. Zie je de genummerde vlakken op de vloer? Dat zijn jou veilige eilandjes. Die vlakken kan ik onafhankelijk van de vloer wel of niet onder stroom zetten. Dus wanneer ik tegen je zeg dat je op vlak 1 moet gaan staan kan je daar rustig staan terwijl de rest van de vloer onder stroom staat. Probeer maar eens". Terwijl hij dit zei zette hij stroom op de vloer en sprong Simone snel op vlak 1. Inderdaad stond er op dit vlak geen stroom. Jaap had de vloer zo gemaakt dat hij de vlakken ook apart onder stroom kon zetten. In het midden van het vertrek waren twee vlakken aangebracht met de nummers 1 en 2. Vlak voor de glaswand had hij vier vlakken aangebracht met de nummers 7 t/m 10 en 60 cm uitelkaar. Recht tegenover deze vlakken naar het midden waren vlakken met de nummers 3 t/m 6. Simone stond met haar linkerzij naar de glaswand en hij kon nu zien dat ze redelijk fors was geworden. Vroeger was het een mooie dame maar de jaren hadden haar niet mooier gemaakt. Ze had een behoorlijk buikje gekregen en hij was benieuwd hoe ze er naakt uit zou zien. Maar voor ze naakt ging wou hij nog wat spelletjes met haar doen. De temperatuur in het vertrek was nu gedaald tot nul graden en hij zag Simone bibberen van de kou. "Ik weet niet wie je bent maar waarom doe je dit? Wat heb ik gedaan. Laat me alsjeblieft gaan". Jaap was bijna een jaar bezig geweest met het maken van het vertrek en had vaak gedacht of alles wat hij van plan was uitvoerbaar was. Alles wat hij wou had hij voor elkaar gekregen, de stroom op de vloer, de vlakken die hij afzonderlijk onder stroom kon zetten, de temperatuur die hij in korte tijd van min 10 tot plus 50 kon regelen, de luchtdruk in het vertrek, de verlichting, de geluidsinstallatie, alles werke perfect. Het was nu dinsdag en hij zou tot en met maandagavond de volledige macht hebben over deze vrouw. Als zijn plan lukt komt haar dochter haar vanaf morgen gezelschap houden. Voor die echter komt zal hij er voor zorgen dat de vrouw die in het vertrek staat weinig eigenwaarde meer zal hebben. "Laten we afspreken dat je mij met u mag aanspreken. Wie ik ben doet niet ter zake en wat je hebt gedaan is vijfentwintig jaar geleden gebeurt. Jij zal het niet meer weten maar ik heb al die tijd met de gedachte rondgelopen ooit nog eens wraak op je te nemen. Dat moment is nu aangebroken en mijn wraak zal een week duren. Daarom mag je een week in mijn gastenverblijf logeren. Ik geef toe het is wat een kale boel maar dat moet je maar op de koop toenemen". Simone had het vreselijk koud en het idee dat zij hier een week zou moeten blijven begon ze in paniek te raken. Ze wou beginnen te schelden en vergat even dat de vloer onder stroom stond. "Wie je ook bent, stop ogenblikkelijk met die flauwekul je denkt toch niet...AAAAUUUUUWWWWW". In haar boosheid en paniek was ze van het vlak afgestapt en stond met haar linkervoet op de vloer waar Jaap meer stroom op had gezet. Simone ging snel weer op vlak 1 staan. Door de luidsprekers hoorde ze de man weer lachen. "Laat dit een lesje wezen Simone. Je gaat gewoon doen wat ik je zeg. En wanneer je denkt dat je op de vlakken veilig bent heb je het mis". Terwijl hij dit zei voelde Simone een brandende tinteling onder haar blote voeten. Ze schrok hier van en sprong van het vlak maar op de vloer stond nog meer stroom en gillend van de pijn sprong ze op snel terug op het vlak. "Zoals je ziet kan ik alles bedienen met als gevolg dat ik jou kan bedienen. Je gaat de komende week precies doen wat ik zeg. Wanneer je dat doet valt het wel mee. Maar anders...". "AAAAAAAAUUUUUUUWWWWWW" Terwijl Jaap dat zei liet hij als waarschuwing Simone springen door stroom op alles te zetten. Nu stond Simone te snikken en wist niet wat ze moest doen. Huilen, schreeuwen, schelden, ze besloot maar even niets te doen en op het vlak te gaan staan waar inmiddels de stroom weer af was. Even bleef het stil en in die tijd bedacht Simone dat het maar het beste was om te doen wat die man wou. Men zou haar toch wel missen en haar zoeken. Dit zal vast niet lang duren. Ze begon weer te bibberen van de kou en ook moest ze nu erg plassen. Jaap zag de grote vrouw bibberen van de kou en merkte dat hij nu al geil werd van de macht die hij had. Zijn rechterhand voelde in zijn kruis waar zijn pik stijf werd. "Ik zie dat je het koud hebt Simone. Je kan wel wat beweging gebruiken om warm te worden. Zo meteen zet ik de gehele vloer onder stroom behalve het vlak waarvan ik het nummer roep. Jij mag dan zorgen dat je snel op dat vlak komt te staan". Simone begreep het niet direct maar gilde weer van pijn toen hij "2" zei. Even stond ze te springen maar begreep toen dat ze naar vlak 2 moest waar dan geen stroom op stond. En inderdaad kon ze daar gewoon blijven staan. Jaap liet haar zo een poosje van het ene vlak naar het andere rennen en genoot van de macht en liet Simone zo lang heen en weer rennen tot hij zag dat ze buiten adem begon te raken. Ze stond nu op vlak 8 vlak met de rug naar de spiegelwand. Hij liet haar nu omdraaien zodat ze vlak voor de wand met het gezicht naar hem toe stond. Ze stond zwaar te hijgen van de inspanningen. Simone had niet in de gaten dat ze nu vlak voor haar kwelgeest stond. Hooguit 50 cm van hem af alleen gescheiden door de spiegelwand. Jaap stond nu vlak voor Simone en vond het jammer dat hij haar niet kon ruiken. Hij zag het zweet op haar voorhoofd en de bange blik in haar ogen. Voor haar gevoel stond ze nu voor een wand die hetzelfde was dan de andere wanden. Ze had geen idee hoe de man haar kon zien. "Doe je mond eens open" Aarzelend deed ze wat haar gevraagd werd. "Wijder". Jaap was kleiner dan Simone en moest op een krukje staan om goed in haar mond te kunnen kijken. "Valt me eerlijk gezegd tegen meisje. Je hebt wel een erg scheef tandje. Kom je wel eens bij de tandarts? Simone knikte hevig en hield haar mond open. "Goed, doe maar weer dicht en draai je om". Simone draaide zich om en stond nu met de rug naar de wand. "Nu blijf je op vakje 8 staan en ga je met je handen op vakje 4 steunen. Denk er wel om dat de vloer nog onder stroom staat". Simone stond te kijken hoe ze het beste haar handen op vlak 4 kon krijgen zonder de vloer te raken. De afstand was toch wel 150 cm en om voorover te vallen leek haar niet een goed idee. Ze liet haar door de knieën zakken en liet zich voorover vallen. Tot haar verbazing en opluchting lukte het haar om haar handen op vak 4 te plaatsen zonder de vloer te raken. Ze steunde nu op haar handen en tenen. Haar lichaam was niet gestrekt en haar kont stak omhoog. "Nu doe je je rechterbeen op vak 9 en je rechterhand op vak 5". Nu lukte het haar niet om dit te doen zonder de vloer te raken en ze gilde weer van pijn. Even later was ze in de houding zoals opgedragen. Voorover met de benen en armen wijd en haar kont nu weer omhoog maar wel lager. Jaap liet haar een poosje in deze houding en beval haar toen weer op vak 1 te gaan staan. Bedachtzaam keek Simone naar de vloer. "Je kan daar rustig naar toe lopen, de stroom is van de vloer", klonk door de luidspreker. Voorzichtig zette haar voet op de vloer en inderdaad kon ze gewoon naar vak 1 lopen. Ze hoopte dat men haar snel zou vinden en dat ze snel van deze mafkees verlost zou zijn. Tot die tijd besloot ze maar mee te spelen. Inmiddels had ze het weer erg koud gekregen en het duurde maar even of ze stond weer te bibberen van de kou. Haar blote voeten voelden ijskoud aan op de staalplaten vloer. Ze moest nu ook erg nodig plassen en het ophouden begon haar pijn te doen. Voorzichtig mompelde ze "Meneer?". Ze kreeg geen antwoord en nogmaals en nu wat harder riep ze "Meneer?, Meneer?". Weer begon ze in paniek te raken. Er was hier geen toilet. Plotseling klonk er weer de stem uit de luidspreker. "Heb je het koud?" "Ja meneer mag ik mijn schoenen en sokken weer terug? Mijn voeten zijn ijskoud en ik moet erg nodig plassen". "Tja, dan zit je met een probleem natuurlijk, je hebt geen toilet. Hoe wil je dit nu oplossen?". Simone keek vertwijfeld om haar heen maar er was helemaal niets. "Alstublieft, ik kan het bijna niet meer ophouden". Tussen de vloervakken 4 en 5 kwam plotseling een buis omhoog uit de vloer met bovenop de buis een soort trechter. Omdat de omvang van de trechter groter was dan de buis zat er ruimte in de vloer om de buis. Een klein moment zag Simone de opening maar toen de buis stopte in opwaartse richting kwam er onder de vloer een rozet om de buis schuiven en zat alles weer dicht. Op hetzelfde moment hoorde ze een geluid in de wand achter haar en zag ze tot haar verbazing een halfronde bak tegen de wand. Door een bepaald systeem kon Jaap door een luik een halfronde bak in het vertrek brengen. Op gezette tijden zal ze toch eten en drinken moeten hebben en dat kon d.m.v. dit luik. Uiteraard kon ze nog meer dingen in deze bak leggen. "Kijk Simone, ik heb gezorgd voor een soort urinoir. Daar kan je je plasje plegen". Plotseling was ze de kou vergeten toen ze dit hoorde. Ze had al gezocht om een camera of zo die haar in de gaten hield maar had deze niet kunnen vinden. "Ja, maar kunt u mij dan zien?" "Wat dacht je dan? Natuurlijk kan ik je zien. Ik kan alles zien wat je doet en zo meteen kan ik zien hoe jij in de trechter plast. Dat is mijn wraak dat je deze week totaal geen privacy hebt en je mij geheel zult gehoorzamen. Je hebt nu de gelegenheid om te plassen, de eerst komende uren komt de trechter niet weer omhoog". Vertwijfeld keek Simone naar de trechter die ongeveer 50 cm boven de vloer uitkwam. Ze had weinig keus en maakte voorzichtig aanstalten om naar de trechter te gaan. "Ik mag aannemen dat je je broek en slipje niet wilt aanhouden als je moet plassen. Trek je broek en je slipje uit en leg die in de bak in de wand". Simone verschoot van kleur toen de man zei dat ze haar broek en slipje uit moest doen. Er was echter geen keus en met trillende vingers maakte ze de knopen van haar broek los en trok haar broek uit. Vervolgens deed ze haar slipje uit en deed beide kledingstukken in de bak aan de wand. Ze wist niet van welke kant ze in de gaten werd gehouden en hield angstvallig haar handen voor haar schaamstreek. Met ontbloot onderlichaam liep ze nu naar de trechter. Ze besloot met het gezicht naar de wand boven de trechter plaats te nemen. Omdat de trechter maar een 50 cm boven de vloer zat moest ze half door de knieën. Ze wist niet dat Jaap vlak voor haar zat en ongegeneerd naar haar kut zat te kijken. Hij voelde hoe zijn pik stijf werd en hij haalde deze uit de broek toen Simone begon te plassen. Een harde straal kletterde in de trechter en terwijl ze moeite deed niets naast de trechter te morsen stond Jaap aan zijn pik te trekken. Niet lang want hij besefte dat hij haar vandaag nog veel geile dingen zou laten doen en wanneer hij nu al zijn ballen zou legen was er later minder te genieten van de geile handelingen. Toen Simone klaar was liet hij de trechter weer zakken die zich automatisch sloot en bijna onzichtbaar in de vloer terug kwam. Besluiteloos bleef ze staan met haar gezicht naar de wand en haar handen weer angstvallig voor haar schaamstreek. Jaap had echter al volop genoten van haar kut. Ze had aan de voorzijde dikke schaamlippen die dieper in de bilnaad dunner en rimpeliger werden. Tot zijn verbazing was ze niet geschoren en had ze een redelijke bos schaamhaar. Toen hij dit zag begon hij te grijnzen bij de gedachte die bij hem opkwam. "Draai je eens om meisje, ga eens met de rug naar de wand staan". Simone deed dit en nu zag Jaap dat ze een flinke kont had. Haar billen waren wel rond en leken stevig maar hadden een behoorlijk omvang. Haar benen waren echter goed gevormd en daar was niet zo veel over aan te merken. Simone voelde zich vies want haar kut was nog vochtig van de urine. Ze durfde dit echter niet te zeggen. Omdat er verder geen reactie kwam liep ze naar de bak in de wand om haar slipje en broek weer te pakken maar toen ze halverwege was draaide de bak in de wand en waren haar kledingstukken weg. "He, wat is dit. Geef mijn broek terug. Hallo, alsjeblieft". "Vak 1". was het enige wat ze hoorde. Ze ging in vak 1 staan en had geen idee van welke kant de man haar zat te bekijken. Ze hield nog steeds de handen voor haar schaamstreek. "Mag ik alstublieft mijn broek weer terug meneer". Ze besloot het vriendelijk te vragen maar dat gaf niet zo veel. Het bleef erg lang stil en Simone wist niet wat ze moest doen. Misschien stond er weer stroom op de vloer. Het leek haar verstandig maar niets van haar angst en schaamte te laten merken en bleef staan waar ze stond. Inmiddels begon ze het weer erg koud te krijgen en Jaap zag dat er kippenvel op haar armen en benen verschenen. Hij zag hoe ze steeds meer begon te bibberen en moeite had om stil te blijven staan. Ze stond zo dat ze met de rug naar hem toe stond en omdat haar hemdje en shirt net te kort waren om haar kont te bedekken kon hij haar blote kont bewonderen. Hij was van plan om binnenkort die dikke kont behoorlijk onder handen te nemen maar dat moest nog even wachten. Hij had koffie gezet en zat nu de krant even door te nemen. Op een gegeven moment hoorde hij Simone voorzichtig roepen. "Meneer?". Hij zag dat ze stond te schudden van de kou. Het moest niet te lang duren anders raakte ze misschien onderkoeld. Even later hoorde hij haar weer roepen, bijna wanhopig. Ze schrok toen hij plotseling zei "omdraaien". Snel draaide ze zich om wel zorgend dat haar handen voor haar schaamstreek bleven. "Had je geroepen meisje?" "Ik hou het niet meer uit in de kou meneer. Mag ik alstublieft mijn kleren weer terug? Alstublieft". "Ik heb een veel beter idee". Terwijl hij dit zei hoorde Simone achter haar het geluid van de bak die weer te voorschijn kwam. Even dacht ze dat ze haar broek en slipje weer terug kreeg maar het tegendeel was waar. "Je mag je oordopjes en ringen af doen en in de bak deponeren". Simone aarzelde even omdat ze dan haar handen weg moest halen maar ze besefte dat ze het beste maar kon gehoorzamen en deed wat gezegd werd. Toen ze de sieraden in de bak had gedaan en weer op vak 1 stond gaf Jaap haar opdracht haar shirt en hemdje uit te doen. "Oh, alstublieft, laat me mijn kleren aanhouden, het is zo koud hier". "Uit met dat spul en in de bak doen, rap". Simone had geen keus en deed wat gezegd werd. Even laten had ze alleen nog haar B.H. aan. Ze stond weer met haar handen voor haar onderbuik maar daar had Jaap nu genoeg van en beval haar de armen langs het lijf te houden. "Draai je nu eens langzaam om en stop pas wanneer ik het zeg". Langzaam begon Simone zich om te draaien. Na een aantal rondjes zo te hebben rondgedraaid liet hij haar weer stilstaan. "Meisje, ik heb vijfentwintig jaar gewacht om je naakt te mogen en zien en nu zie ik je naakt en dat valt me tegen zeg. Ik moet zeggen dat je benen mooi zijn maar de rest valt erg tegen moet ik je zeggen. Grote moedervlekken op je rug, een dikke kont, een uitgezakte buik met nog wat gevolgen van je zwangerschappen, een scheve tand in je bek en als klap op de vuurpijl een bos onverzorgd kuthaar. Tjeetje wat ben jij afgetakeld. Ik hou mijn hart vast wanneer je je B.H. af doet". Simone begon te huilen van de opmerkingen die hij over lichaam maakte. Snikkend stond ze in het volle licht. Hij liet haar even staan en liet zijn ogen over haar naakte lijf gaan. Toen ze zichzelf weer een beetje had herpakt kwam waar ze bang voor was. Haar B.H. moest af. Doordat haar vingers stijf van de kou waren had ze moeite de sluiting los te krijgen. Eindelijk lukte het om de B.H. af te doen en ze deed deze in de bak in wand. Ze had hem nog maar net losgelaten of de bak draaide weg en pas nu besefte ze dat ze helemaal niets meer had. Compleet naakt stond ze nu in het vertrek. "Vak 8 gezicht naar de wand" klonk het uit de luidspreker. Snel ging ze in vak 8 staan. "Dat valt me niet tegen, die tieten van je. Ik had gedacht dat ze flink zouden hangen maar dat valt mee. En wat een grote tepels heb je zeg. Zijn die altijd zo groot". Natuurlijk waren die niet altijd zo groot maar door de kou stonden de donkerbruine knoppen recht vooruit. "Meneer, ik heb het zo koud, alstublieft mag ik nu mijn kleren weer terug. U hebt me nu naakt gezien. Alstublieft. Ik zal doen wat u zegt maar ik hou het niet uit in deze kou". "Goed, omdat je zo gehoorzaam bent doe ik de temperatuur wel hoger. Ik zal je meteen uit de droom helpen, de hele week blijf je zo naakt als je nu bent. En wanneer ik een slechte bui heb kan het zo zijn dat je wel vaker in deze kou moet staan. Ga nu met je rechtervoet in vak 8 staan en met je linkervoet in vak 9 en doe je handen gevouwen op je hoofd". Simone deed wat hij zei en stond weldra met de benen wijd. Jaap zette zijn stoel vlak voor haar en genoot van zijn naakte prooi. Zittend in zijn stoel keek haar zo tegen haar kut. Simone wist nog steeds niet op welke manier hij haar kon bekijken maar als ze had geweten dat er nu iemand recht in haar kut zat te kijken. Nadat hij haar uitvoerig had bekeken liet hij haar omdraaien. "Vooroverbuigen en je enkels vastpakken". Langzaam boog ze voorover en pakte haar enkels vast. Ze stond hevig trillend van de kou. Jaap keek nu recht in haar openstaande bilnaad. Hij zag dat haar poepgaatje volkomen schoon was ondanks dat deze een beetje rimpelig was. Haar schaamlippen stonden een beetje open waardoor hij het roze vel in haar kut kon zien. Simone had ongeveer tien minuten zo gestaan wat haar een uur leek. Gelukkig stond ze met haar kont naar de wand en kon met niets zien, dacht ze. Ze merkte wel dat het minder koud in het vertrek werd. Na die tien minuten klonk de stem weer door de luidsprekers. "Omdat je zo gehoorzaam bent heb ik een verrassing voor je. Loop maar eens naar het luik”. Simone dacht dat ze misschien haar kleren weer terug kreeg maar haar verbazing was groot toen ze in de bak alleen een kunststof bak zag liggen. Geen kleren, horloge, sieraden niets. Alles was weg alleen een bak. Jaap zei dat de bak mee moest nemen en weer op vak 8 en vak 9 moest gaan staan met het gezicht naar de wand. Toen ze daar stond zei Jaap, "Meisje denk er om maar de vloer staat weer onder stroom. Als ik jou was zou ik mijn voetjes niet uit het vak halen. Wanneer je één voet uit het vak haalt komen beide, net als de vloer onder stroom te staan. Ik heb je daarnet uitvoerig bekeken en ben zeer ontevreden dat je niet geschoren bent. Ik vind het geen gezicht, die bos haar op je kut. Het is nu half elf en ik geef je tot vijf uur vanmiddag de tijd om je kutje kaal te maken. Doe de haartjes maar in het bakje". Jaap had nog nooit iemand zo hulpeloos met een bakje in de hand zien staan. "Wat bedoelt u". "Zoals ik het zeg, vanmiddag om vijf uur is je kut kaal. Helaas heb ik niets voor je dus trek je het zelf maar uit je kutje. En denk er om, de stroom staat tot vijf uur op scherp". Simone kon niet begrijpen dat hij het bedoelde maar dit was wel het geval. Voorzichtig pakte ze een haar en trok deze er uit. Ze begon te huilen van schaamte, woede en vernedering. In welke hel was ze terecht gekomen. Dit moest een nachtmerrie zijn en kan toch niet lang duren? Men had op haar werk toch allang alarm geslagen en zou nu toch wel om haar zoeken? Een paar uur geleden was ze op weg naar het werk en nu staat ze poedelnaakt in een rare kamer waar iemand haar kan zien en zij niet kan zien wie haar bekijkt. Haar benen trillen van spanning en vernedering. Wie doet haar dit aan, welke psychopaat heeft haar hier opgesloten. Huilend trekt ze haar schaamhaar uit haar venusheuvel. Het lijkt haar toch het beste te doen wat die vent haar opdraagt misschien dat hij dan snel genoeg van het gedoe krijgt en haar loslaat. Alhoewel zijn woorden nog in haar oren klinken, hij wil haar een week vasthouden. Eindelijk heeft ze haar schaamhaar verwijderd en in het bakje gedaan. Ze heeft geen idee hoe lang ze nu in deze kamer is en hoe laat het is. Die vent had het over vernederingen die zij hem vijfentwintig jaar geleden heeft aangedaan. Ze was toen 20. Wie kan dit nou zijn en klopt het wel dat het ook zo is. Is het niet gewoon een gestoorde die de verkeerde heeft ontvoerd. Ze durft haar voeten niet uit de vakjes te halen waar ze nu instaat bang dat ze weer onder stroom komt te staan. Staat hij haar nu te bekijken? Misschien zijn er wel meer die haar zien staan. Ze voelt, terwijl ze zichzelf dit afvraagt, dat haar benen trillen. Ze kan niets anders doen dan afwachten. Afwachten tot het vijf uur is. Hij zou dan weer terugkomen zei hij. Haar maag begint nu ook te knorren. Sinds vanmorgen half acht heeft ze geen eten en drinken meer gehad. Ze besluit te roepen, misschien is hij wel aanwezig. "Meneer?, Meneer?" Gespannen wacht ze op reactie maar er komt niets. Een paar keer roept ze maar er komt steeds geen reactie. Om precies vijf uur komt Jaap de stal weer binnen. Hij voelt direct zijn pik kloppen wanneer hij Simone vlak voor het raam ziet staan. Haar ogen zijn rood van het huilen en hij ziet haar benen trillen. Een blik op de thermometer leert hem dat het 22 graden in de cel is. Het trillen komt niet van de kou dus. Ook haar tepels zijn niet groter. Hij geniet van zijn macht die hij over de vrouw heeft. Kijk haar staan met haar kale kutje zoals hij heeft opgedragen. Het kunststof bakje met schaamhaar heeft ze nog steeds in haar handen. Hij besluit haar te laten schrikken. "Simone" klinkt het plotseling en luid door de cel en er gebeurt precies wat hij had verwacht. Simone schrikt zich echt de tering en springt omhoog. Omdat de vloer nog onder stroom staat schreeuwt ze het uit en springt nu als een idioot op en neer. Met moeite zet ze haar blote voeten weer op de vakjes en huilt nu hard. "Hahaha, ik moet echt even lachen meisje. Waarom schrik je zo. Een slecht geweten?" Het bakje heeft ze laten vallen en de meeste schaamharen liggen op de grond. "Ooohhh, alstublieft. Waarom doet u dit. Wat heb ik gedaan? Alstublieft stop hiermee, ik smeek u." Jaap ziet de tranen op haar borsten vallen en aan elke tepel hangt nu een traan die na een poosje op de grond vallen. "Ik heb je al gezegd dat je mij vroeger hebt vernederd en dat ik je nu ga vernederen. Wij gaan de komende week nog veel plezier beleven." Bang vroeg ze, "Wij???" Er zijn toch niet meer mensen die haar nu zien staan? "Ja Simoontje, jij en ik en morgen krijg je nog bezoek. Je zult graag willen weten wie je dan gezelschap gaat houden maar dat merk je morgen wel." Hij genoot van de wanhoop in haar ogen. "Ik zie dat je haartjes op de grond liggen in plaats van in het bakje. Voor we verder gaan mag je eerst je haartjes van de vloer halen en in het bakje doen. Daarna zal ik je kutje eens controleren of je alles hebt verwijderd. Nu eerst de haartjes maar even oppakken en denk er om, er staat nog steeds stroom op de vloer. Dat is je straf omdat je alles op de grond gooit." Simone staat zo dicht tegen de wand dat ze niet voorover kan buigen en is dus gedwongen zich door de knieën te laten zakken. Omdat haar voeten in twee vakjes staan die een 60 cm uit elkaar zitten is ze gedwongen wijdbeens op haar hurken te zitten. Ze hoop vurig dat haar kwelgeest haar niet tussen haar benen kan zien maar niets is minder waar. Jaap kijkt haar nu vol in haar kut. Voorzichtig schuift ze met haar vingers over de vloer. Ze voelt de hevige tintelingen in haar vingertoppen maar probeert snel de haartje bij elkaar te vegen en naast haar blote rechtervoet in het vakje te schuiven waar ze ze zo kan oppakken. Opgelucht haalt ze adem wanneer het bakje weer gevuld is en komt weer omhoog. Achter haar hoort ze de bak weer uit de wand komen en krijgt ze van Jaap opdracht het bakje haartjes in de bak te plaatsen die gelijk weer in de wand draait zodra ze het bakje er in heeft geplaatst. Dan moet ze weer plaats nemen in de vakjes en zet Jaap de stroom weer op de vloer. "Zo Simone, nu gaan we eens even kijken of je alle haartjes hebt verwijderd. Doe je handen in je nek en duw je onderlijf maar naar voren." Simone is er, ondanks haar penibele situatie, van bewust dat ze mee moet doen in het smerige spel van de man en gaat staan zoals opgedragen. Met genoegen ziet Jaap dat haar onderlichaam geheel kaal is en nu komen haar schaamlippen veel mooier uit.. "Laat je eens heel langzaam door je knietjes zakken Simoontje en hou je handen in je nek." Langzaam zakt ze door de knieën en krijgt nu het besef dat de man vlak voor haar is aan de andere kant van het glas. "Keurig, dat ziet er veel frisser uit meisje. Je mag nu je schaamlippen opentrekken. Ik wil wel eens even kijken hoe je klit er uit ziet." Simone blijft onbeweeglijk op haar hurken met de handen in de nek. Dit is toch niet echt, hij kan dat toch niet menen? Maar hij meent het wel en nadat hij haar nogmaals opdracht geeft laat ze langzaam haar handen zakken en voelt aan haar kut om de schaamlippen open te trekken. Jaap geniet van de roze scheur die nu open staat en ziet dat ze een flinke kittelaar heeft. Hij laat haar een poosje in deze houding terwijl hij met zijn stijve pik speelt.

Dan laat hij haar weer staan waarbij ze de armen recht omhoog moet doen. Langzaam gaan zijn ogen weer over haar lichaam. In tegenstelling tot haar schaamhaar heeft ze haar okselhaar wel geschoren. Terwijl Jaap zat te kijken vroeg Simone zich af waar ze was. Er moest toch al alarm zijn geslagen over haar vermissing. Men zou toch al met man en macht om haar zoeken? Dit kan toch niet lang gaan duren. Ze hoorde de stem zeggen dat ze een kwart slag moest draaien en terwijl ze dit deed sloeg de paniek weer bij haar toe. Ze wist dat de man aan de andere kant van de wand waar ze nu voor stond haar kon zien. En dat deed hij uitgebreid. Hier had hij bijna 25 jaar op gewacht om deze vrouw in zijn macht te krijgen. Zijn ogen gleden over het naakte lichaam van de vrouw en hij bedacht zich hoe het morgen zou zijn wanneer hij ook haar dochter in zijn macht had en ze beide naakt zouden staan. Vanavond zou hij echter Simone alleen straffen voor haar afwijzing vroeger en haar eigenwijze gedrag. Hij had haar weer een kwartslag laten draaien en bekeek nu de forse billen. Voordat ze hier weer mocht vertrekken zou hij die billen nog uitgebreid betasten en vuurrood slaan net trouwens als de rest van het lichaam. "Simone, nu mag je weer even in een leuke houding. Doe je linkerhand op vak 8 en je rechterhand op vak 9, je linkervoet op vak 4 en je rechtervoet op vak 5."

Simone twijfelde heftig want wanneer ze dit zou doen zou ze voorovergebogen met de benen erg wijd naar de wand staan waar de vreselijke vent haar dan zo in haar bilnaad kon kijken. Ze bedacht echter ook dat ze net al gehurkt met opengetrokken schaamlippen voor de wand had gezeten. "Lieve Simone, doe a.u.b. wat ik zeg. Anders dwing je mij stroom op de vloer te zetten en je een half uurtje te laten dansen." Simone ging nu snel in de gevraagde houding en stond even later op handen en voeten met haar kont omhoog en haar benen uiterst wijd. Jaap genoot zo van de vernedering van Simone en de aanblik die hij nu op haar kut en poepgat had dat hij klaar kwam en een dikke straal sperma tegen de wand spoot. Hij liet Simone even in deze houding. Nadat hij de wand had schoongemaakt besloot hij om eerst maar even te gaan douchen en eten. Echter niet voor Simone in een andere houding te zetten. "Simone, ik zie dat de spieren in je schouders en dijen wat beginnen te protesteren. Je mag nu in een andere houding. Ik ga even een hapje eten en jij mag wat mij betreft wel even op je rug gaan liggen". Simone was blij dat ze uit deze ongemakkelijke houding mocht en ging snel op haar rug liggen. Er ging een huivering door haar heen toen ze op haar rug op de koude vloer lag. "Zoals je nu ligt is het natuurlijk wat te gemakkelijk voor je. Ik verzoek je om je armen recht omhoog te steken". Simone begreep niet direct wat hij bedoelde en deed voorzichtig haar armen boven haar hoofd. "Nee meisje, je armen recht omhoog naar het plafond". Simone deed de armen zoals werd gevraagd. "En nu je benen ook recht omhoog naar het plafond". Even later lag de grote vrouw zoals hij wou. Ze lag evenwijdig langs de wand. "Meisje, ik denk dat ik over een uurtje weer terug ben en jij blijft zolang maar even liggen. Kan je even uitrusten want ik ben van plan om je vanavond aan een conditietest te onderwerpen. Ik moet je wel waarschuwen dat ik de bewegingsmelders nu aanzet. Wanneer je beweegt komt automatisch de vloer onder stroom en die zal net zo lang onder stroom zijn tot je weer stil in deze houding ligt. Je mag mij nu even smakelijk eten wensen en daarna laat ik je alleen". Simone begon zachtjes te huilen en Jaap zag een dikke traan uit haar ooghoek over haar wang naar haar oor lopen. "Ik weet niet wie u bent maar waarom doet u dit. Ik ben me niet bewust dat ik iets fout tegen u heb gedaan en wanneer dat wel zo is dan biedt ik u mijn excuses aan. Maar laat me alstublieft gaan. Ik zal tegen niemand iets zeggen als u me nu vrij laat, alstublieft". Ze voelde wel dat ze niet lang volkomen stil zou kunnen blijven liggen in deze houding en de paniek sloeg weer toe. Ook merkte ze dat ze vandaag helemaal nog niets had gedronken of gegeten. "Beste Simone, je hoeft je energie niet te steken in excuses en smeekbedes. Ik heb vijfentwintig jaar aan dit plan gewerkt. Je blijft een week lang in de cel en gaat een week lang doen wat ik je zeg. Tot nu toe is het voor jou een rustdag geweest. Na het eten zal ik je wat laten bewegen want zeg nu zelf, dat lijf van jou kan wel wat oefeningen gebruiken. Maar tot zolang mag je even uitrusten. Wens me nu maar smakelijk eten". "Smakelijk eten meneer". Zachtjes zei ze het tegen haar kwelgeest. Jaap grijnsde en ging weg. Na een paar minuten begonnen vele spieren pijn te doen door de houding waarin ze lag. Krampachtig probeerde ze stil te blijven liggen om niet te worden geconfronteerd met de stroom in de vloer. Langzaam maar zeker begonnen haar armen en benen te schudden. Op een gegeven moment was de pijn in haar bovenbenen niet meer te dragen en langzaam liet ze haar benen zakken. Nadat haar voeten een 10 centimeter waren gezakt stopte ze even. Misschien had hij wel gelogen en stond er geen stroom op de vloer. Heel langzaam liet ze haar benen wat verder zakken. Plotseling gilde ze het uit en begon haar hele lichaam te schudden. Er stond wel stroom op de vloer en met veel moeite deed ze haar armen en benen weer recht omhoog. Ze had geen idee hoe lang ze nu lag, door de pijn in haar armen en benen begon ze te denken dat hij haar zou vergeten. Even later kon ze haar armen niet meer recht houden en weer probeerde ze deze langzaam te laten zakken. Het gevolg was weer de stroom en ze gilde weer luidkeels. Ze liet nu ook even haar benen zakken om de ergste druk van de spieren te halen. Dit kon maar even omdat de stroom het gevoel gaf dat haar rug in de brand stond. Eindeloos leek het te duren tot haar kwelgeest terug zou komen. Toen Jaap weer terug kwam zag hij tot zijn grote genoegen Simone schudden van de pijn in haar spieren. De beweging sensoren lieten enige beweging toe en hij genoot van het schudden van het naakte lijf. De borsten bewogen heen en weer. Hij besloot haar weer even te laten schrikken en zette de speaker flink luid. "Simone", klonk het plotseling keihard in de cel en Jaap zag hoe Simone schrok, de armen en benen liet zakken en ongecontroleerd op de vloer lag te schokken. Ze probeerde te gaan staan om zo alleen met haar blote voeten in aanraking met de vloer te komen. Nu stond ze als een achterlijke te dansen waarbij alles wat aan haar naakte lijf kon schudden ook werkelijk schudde. Ze gilde als een speenvarken tot Jaap de stroom uitschakelde. Uitgeput liet ze zich op de vloer zakken en begon luid te huilen. Jaap keek toe met een harde blik in zijn ogen. Eindelijk had hij die eigenwijze vrouw waar hij haar wou hebben, naakt liggend op de vloer en huilend als een klein kind.