Jong Verliefd

Ik had zowaar bijna twee maanden vakantie. Ik ben gymdocent en heb het afgelopen jaar voornamelijk examenklassen les gegeven. Ik kon wat regelen met de directie en een paar weken bij de zomervakantie optellen zo. Zo gezegd, zo gedaan. En daarnaast beschikte ik over twee geweldige vrienden die een maandje naar Thailand gingen. En zij zochten nog iemand om op hun huis te passen en ik had me meteen aangeboden. Nog voordat ik ook echt wist dat ik vrij had. Wilde best heen en weer rijden. Ik werk op een school in Delft en ben zelf woonachtig in Rotterdam-Noord. Mijn vrienden echter, die zijn woonachtig in Middelburg. Maar ze hebben een heel mooi huis daar, met een kotje op het strand erbij, slechts tien kilometer verderop, en wilde daar gewoon graag oppassen. Het heen en weer rijden nam ik zelfs voor lief. Maar nu hoefde dat niet eens meer en dat maakte het dat ik er nog meer zin in had gekregen. Mijn naam luidt overigens Vidal. Mijn vader komt uit Panama en is daar nu ook woonachtig met mijn moeder. Familie van m'n moederskant was daar niet blij mee, en die van m'n vader wel. Die wonen dan ook nog daar. Ik heb ook een licht tintje al ben ik de zomer nauwelijks te onderscheiden van het natuurlijke volk hier. Op m'n donkere ogen na misschien. Maar heb me altijd geaccepteerd gevoeld in Nederland en spreek ook nauwelijks een woord Spaans nog. Vroeger wat meer, maar ik heb nooit die trek gehad naar m'n vaderland. Niet dat ik er nooit naar toe zou willen, maar gewoon nog niet de behoefte gevonden, zogezegd. Het verre zuiden met de mooie stad Middelburg was al ver genoeg. Had al m'n vrienden in Rijnmond en omstreken en meer had ik ook nog niet nodig, al mis ik m'n ouders wel zo nu en dan. Maar dat lijkt me vanzelfsprekend. Op school sta ik niet bekend als de allerhipste gymdocent. Maar dat is ook met een reden. Heb weleens wat collega's die iets te veel naar de VWO-examenklas dames kijken, en er is zelfs weleens een ouddocent geweest, met nadruk op oud, die toen echt een stap te ver was gegaan. Natuurlijk, ik sport veel in m'n vrijetijd en dat is ook echt wel te zien. Maar op school ben ik een docent en niet een of andere mooiboy die het voor zijn eigen glorie doet. En geloof me, ik heb de HALO gedaan en daar lopen er nogal een hoop van die doetjes rond. Maar dat is een ander verhaal. Dit is het verhaal over mijn vakantie die ongetwijfeld fantastisch zou worden. Een maand lang zal ik dus huishouden in het huis van mijn twee goeien vrienden. Het is een iets ouder stel en gaan onder de naam Davy en Janneke. Ze hebben geen kinderen maar wel een mooie baan, en zie daar, een mooi huis in de prachtige provincie Zeeland. Het was gewoon een rijtjeshuis, maar wel van een flinkformaat. Een hoekhuis ook. Het lag maar op vijfminuten fietsen buiten het centrum en het was er heerlijk rustig. Ik kwam wel vaker bij ze over de vloer. Met Janneke kon ik goed praten en met Davy kon ik goed fietsen. Ik had ook de racefiets bij en keek er al naar uit om kilometers alleen op de fiets te zitten. Dat vond ik namelijk simpelweg fantastisch. Kon goed omgaan met de eenzaamheid en wielrennen vind ik eigenlijk nog wel de leukste sport. Misschien wel omdat ik dat nooit tijdens de lessen kan doen. Maar goed, fietsen, terrasje hier en daar, en natuurlijk luieren op het strand. Tien kilometer verderop ongeveer, in de gemeente Vrouwenpolder, lag een mooi strandje met een een rij van die strandkotjes. Minimaal en je kan er niet in leven natuurlijk, maar er zo van gebruik maken dat je lekker kan luieren van zonsopgang tot zonsondergang, kon natuurlijk wel. Dus ja, ik zag het voor me en ik zou het ook nog wel gaan beleven.

Met een volle auto (omdat die auto maar klein was) en een fiets op de vijfde deur (dat dan weer wel) reed ik naar Middelburg toe. Maar hoe dichterbij ik kwam, des te donkerder werd de lucht. En toen ik aankwam goot het zelfs. Het was net na etenstijd. Ik had onderweg gestopt voor een maaltijd, en rende nu met een volle maag heen en weer tussen de auto en het huis. Ze hadden geen mooie parkeerplaats in de voortuin, en moest een kleine vijftig meter verderop parkeren. Aan de ene kant wel fijn en er konden helemaal geen auto's voorlangs komen. Puur voetpad voor de deur bij ons en de buren. En aan de andere kant, waar de hoek op uit kijkt, ligt een mooie vijver met een wandelparkje. Voor mij was alles hier gewoon geweldig. Heb hier ook alleen maar mooie herinneringen tot nu toe. Ze waren zo lief geweest om een sleutel onder de mat te verstoppen en binnen stookte ik als eerst de houtkachel aan, en legde ik de nat geworden spullen te drogen. Toen de vlammen wat groter werden en de kamer wat begonnen te warmen, viel mij een klein briefje op, wat op de tafel lag. Ik moest er om lachen, uiteindelijk... ''Lieve Vidal...'' Het was Janneke's handschrift. ,,...We wilden het nog niet eerder zeggen, maar je was niet de enigste die op wilde passen. Mijn nichtje Mireille, en haar kat Fredje, wilden dat ook. En dat mocht. Maar niet zonder toezicht...'' De bui buiten was niets vergelijken met de bui die ik nu voelde hangen. ,,...Je hebt haar al eens ontmoet, en het is een erg teruggetrokken meisje die haar eigen ding toch wel doet. En dat doe jij ook. Toch vond mijn zus het fijn dat ik een oppas voor haar had gevonden. Je zult me nu wel haten, maar lekker puh! Wij zitten dichter bij Thailand dan bij Nederland op het moment dat jij dit leest!'' Nu kon ik er al om lachen, eerlijk gezegd. ,,En zo niet, dan zal je wel raar opgekeken hebben dat er nog iemand in huis is.'' Toen lachte ik zelfs even hardop. ,,Doe wat je niet laten kan, en je zal nog wel foto's van ons ontvangen! xxx'' En dat was Janneke zoals ik haar kende. Een hele leuke vrouw en samen met Davy maakte ze een heel leuk stel zo. En leuke briefjes. Het was duidelijk dat hier en daar Davy ook wel wat had toegevoegd aan het hele verhaal. Maar ik keek om me heen, en ook toen ik hier aankwam, trof ik alleen maar duisternis aan. Ik heb niemand hier nog gezien. En toen ik even later in de keuken stond, kwam er wel een katje aangelopen, maar dat was Puk, hun eigen kat. Misschien was het een grap, en misschien ook niet. Maar tot nu toe liet ik het maar even voor wat het was. Ik hoefde niets te betalen en als ik dan alleen op hun kleine nichtje moest passen, dan vond ik dat nog niet eens zo erg. Zeker niet als ze zo zou zijn als dat ze haar had beschreven. Had nog een poging gedaan tot contact zoeken met de twee, maar dat leidde op niets uit. Ze zouden dan ook dichter bij Thailand zitten dan bij Nederland op dit moment.

Maar die avond klonk toen toch nog de bel. Ik keek eerst vanuit een donkere keuken naar wie er stond, maar zag alleen een verzopen lichaam staan met een jas over het hoofd en een kattenmandje in de hand. Dat kon niet missen. Maar waar ik dacht een klein nichtje aan te treffen, trof ik een mooie jonge meid aan. Gehaast stapte ze binnen en hing ze als eerste de jas op. De kat liet ze los en toen wendde ze zich naar mij toe. ,,Jezus, wat een weer zeg.'' Sprak ze liefdevol. Niet zo zeer liefdevol, maar ze had een hele lieve stem. ,,Sorry hoor, hoi ik ban Mireille.'' Zei ze toen wat verlegen en ze stak haar hand uit. ,,Hey, ik ben Vidal.'' Zei ik proberende toch wat cool over te komen. ,,Wil je nog even meelopen voor m'n koffers?'' Vroeg ze toen eerst gelijk voorzichtig. Ik keek naar haar op en knikte. Het was echt een hele mooi meid en werd zelfs een beetje verlegen van haar. Maar we renden vervolgens door de regen, kwamen met drie volle koffers terug, en waren nog natter dan zojuist. Zij dan. ,,Oew, gewoon koud is het.'' En toen lachte ze naar me. Of betoverde ze me!? Haar lach was in ieder geval betoverend. ,,Is het goed als ik eerst een warme douche neem, en dat we dan verder kennismaken?'' Vroeg ze me nog staand in de gang. Ik knikte alleen en zag haar naar boven schieten. Ik warmde me wel op voor de houtskachel. Ik was een beetje van slag. Ze kwam erg resoluut over op deze manier. Ze had vrij donker haar. Maar dat kwam misschien ook omdat het nat was. Ze was ook vrij lang. Vergelijken met mij niet misschien, maar voor een vrouw toch zeker wel. Ook vrij tenger. Het waren ook niet dat ze enorme borsten had of een onwijs strakke kont die mij van slag hadden kunnen maken, maar haar lieve stem en lach en haar grote ogen. Zelfs in het weinige licht had ik gezien dat die lichtblauw waren en waanzinnig lief. Ik kende haar dus helemaal niet en kon me nog steeds niet herinneren dat ik daar al eens ontmoet had volgens Janneke's brief. Maar deze Mireille was opeens in een hele welkome verassing veranderd. ,,Oh, je hebt de kachel al aan!'' Klonk er wat enthousiast achter me vandaan. Ik was zo aan haar aan het denken dat ik haar niet eens gehoord had. Ze wreef met een handdoek nog haar haren droog en kwam naast me zitten op gepaste afstand. ,,Sorry hoor.'' Zei ze weer. ,,Ik ben Mireille, je kent me zeker niet meer?'' Klonk er wat moedeloos. Ik keek haar vertwijfeld aan. ,,Nee, sorry.'' ,,Geeft niets.'' Lachte ze meteen. Ze keek even om haar heen en leek naar iets op zoek te zijn. ,,Tante Janneke had altijd een foto waar wij beiden op stonden.'' En toen stond ze op en pakte ze uit een kast een familiefoto. ,,Kijk, hier ligt je hand zelfs op m'n schouder. Toen moest ik wel in de lach schieten. ,,Dat is bekant tien jaar terug.'' proeste ik bijna uit. ,,Ja, nou... ik weet het nog hoor.'' ,,Man, je ziet er niet eens hetzelfde meer uit.'' Zei ik toen snel. ,,Oh nee?'' Vroeg ze licht verleidelijk. ,,Heb je me al goed bekeken dan?'' Ik schrok van haar gewaagde reactie en slikte hoorbaar. ,,Haha, nee hoor. grapje.'' en ze gniffelde wat. Maar de manier waarop ze vervolgens verlegen naar de foto bleef kijken, bleef me nog wel even bij. Ze is wel een beetje apart. Maar nu ze zo weg bleef kijken, kon ik het niet laten om haar toch weer even te bekijken. Ze had een vrij kort broekje aangetrokken. Wellicht haar pyjamabroekje of iets... Maar haar lange mooie zongebruinde benen fonkelden verleidelijk mee met de vlammen van de kachel. Een strak mouwloos hemdje maakte haar outfit echter al compleet. Ze had geen grote borsten, maar ik bleef er wel naar kijken. Ze waren gewoon mooi gevormd. Het bandje van haar bh, liep over een schouders langs de zijkant, en zelfs dat deed me slikken. Hoorbaar weer, en ze keek nu ook weer op. ,,gaat het wel? Maakte echt maar een grapje hoor!'' Ik had nog niets gezegd sinds de eerste keer dat ze zei dat het een grapje was, en ik probeerde weel wat cool over te komen. ,,Ja, snap ik.'' Zei ik rustig, wat haar weel stil maakte. Wat snapte ik dan? Dat het een grapje was... Maar was het wel een grapje?

Haar haren droogde op en bleken zowaar meer blond te zijn dan donker van kleur. Een aantal lokken hadden echt zo'n zomerse kleur blond gekregen en haar prachtige haren vielen nu droog over haar schouders heen met elke beweging die ze maakte. Janneke was geen lelijke vrouw, en haar familie kende ik ook wel een beetje. Maar zoiets moois was ik nog nooit in haar familie tegengekomen. Wat een schoonheid. En daar zat ik dan helemaal alleen mee. Nadat ze de foto had weg gelegd, wat trouwens een familiefoto was van de trouwdag van Janneke en Davy, begon ze me het hemd van het lijf te vragen over wat ik allemaal doe en zo. ,,Hoe oud ben je eigenlijk?'' Vroeg ze me toen tussendoor. Deze vraag stelde ze veel verlegener dan elke andere vraag. Ze was überhaupt al wel een verlegen meisje, stelde ik me ondertussen voor, en daarmee klopte Janneke's beschrijving ook meer met de minuut. Toen ik antwoorden dat ik al 32 was, leek ze te doen alsof ze het niet hoorde. ,,Hoe oud ben jij eigenlijk?'' Ze twijfelde even. ,,Ik was hier 12.'' En ze wees nog een keer naar de foto in de kast. ,,Ik was daar 26.'' Zei ik haar toen en maakte snel de berekening. ,,Dus 18?'' ,,Nee, wordt 18 over drie maanden.'' En dus was ze drie maanden te jong. Noem me maar een viezerik, maar dat was toch echt het eerste waar ik toen aan dacht. En ik viel stil. Maar zij ook. En dat deed me denken dat zij misschien wel dacht dat ik te oud was… Wat in een bepaald opzicht een compliment kon zijn. En los daarvan had ze misschien wel gedacht dat ik een leuke jongen was. Ik was ook nog geen man. Leerlingen mochten mij in die zin ook niet zomaar meneer noemen. Ik voelde me nog jong, en acteerde me ook nog jong. Maar zij met haar 17 jaren oud was echt nog te jong. Al was ze nog zo mooi. Maar ze bleef dingen doorvragen alsof die ongemakkelijke stilte nooit had plaatsgevonden, en ik stelde haar beleefd wat vragen terug. Zo was ze dus 17, vrijgezel..., Net geslaagd voor haar diploma HAVO, en zo zou ze na de zomervakantie gaan beginnen aan haar studie fysiotherapie en ging ze op kamers in Breda. Zelf woonde ze nu nog bij haar ouders in een klein plaatsje genaamd; Almkerk. Had ik noog nooit van gehoord en zou ook niet kunnen zeggen waar dat zou liggen. Vroeg er ook niet naar. De katten waren er ondertussen ook al bij komen liggen en de twee katers leken elkaar wel te mogen. Pukkie gromde zo nu en dan wel wat, maar het zijn dan ook katten. Heb ze zelf niet, maar Davy is Dierenarts en Janneke is voor zowel honden als katten gedragstherapeut, en zij hebben mij al meerdere keren onderwezen over het wonderlijke leven van hun kat Puk. Zodoende wist ik er wel wat van, en vond katten en honden en andere levensvormen ook wel gewoon leuk. Zeker deze andere levensvorm hier naast me vond ik leuk. Heel leuk zelfs...

,,Ik ga maar naar bed.'' Zei ze toen. Nu wist ik wel dat ze hier 1 grote slaapkamer hadden en 2 logeerkamers, maar mijn spullen stonden hier nog, en die van haar had ze al weg gezet. ,,Welke kamer heb je genomen?'' Vroeg ik haar dan ook. Ze keek weg en biechte toen min of meer op dat ze de grote slaapkamer al had ingepikt. Ik lachte het weg en en gunde het haar zelfs. Dat zei ik haar zelfs letterlijk, op een manier die alle twijfel deed wegnemen of ik wel of niet al naar haar had gekeken en haar had beoordeelt als zodoende positief genoeg dat ik haar zoiets gunde. Wat natuurlijk allemaal nergens op sloeg. Weer een ongemakkelijke stilte volgde, en toen zei ze maar snel: ''Welterusten.'' En nijgde ze me zelfs een zoen te geven. ,,Oh, sorry hoor.'' Kwam er toen weer uit. ,,geef m'n ouders altijd een zoen voor het slapen gaan.'' Legde ze lichtelijk in paniek uit en ze stond op en liep toen heel snel weg. Ik bleef alleen en versalgen achter en probeerde het nog te omvatten. Mij had ze best een zoen mogen geven. Ik vond haar meer dan leuk. Op slag was ik verliefd op haar geworden. Ook al kende ik haar nauwelijks, ze had gewoon een bepaalde uitstraling die me meer dan beviel. Ze was mooi natuurlijk, maar ook vrij kalm en erg onzeker. Dat trok me gewoon aan. Ik was dan ook opgewonden. Niet dat ik op volle sterkte al voor haar klaar stond, maar haar onzekere karakter met dat mooie jasje er omheen deden het gewoon voor me. Zuchtend stond ik op en moest ik Puk van me afjagen en klom ik de trappen op naar zolder. Ik sliep graag op zolder. Ik pakte m'n drooggeworden spullentjes uit en maakte het bed op voordat ik naar beneden terug liep om m'n tanden nog te poetsten. Zij was bezig in de badkamer toen ik naar boven vertrok en ik had gewacht totdat zij terug was naar haar kamer. Ik wilde haar wel zien, maar wilde niet nog meer ongemakkelijke momenten meemaken zo vlak voor het slapen gaan. Slaapvatten had ik nog niet gedaan met haar in gedachten. Ik had net alles uitgespuugd en het gezicht gewassen toen ik haar hoorde. ,,Vidal? Kan je me even helpen?'' En ze liep de badkamer in zonder te kloppen. Nu had ik mijn broek wel aan, maar mijn shirt al niet meer. Ze schrok van het aangezicht. Niet dat er veel te schrikken viel, want ik onderhield mezelf goed, dacht ik dan. ,,Wat is er?'' Vroeg ik haar op mijn beurt wat onzeker. ,,Oh. Niets hoor. Je bent gewoon breder dan ik dacht.'' ,,Ik bedoel… waarmee kan ik je helpen?’’ Ik nam het maar als een compliment en lachte het vriendelijk weg. Het was een echte schrikreactie, die ze had gegeven, en dat bleef maar raar. Maar ik nam het voor lief. ,,Dus wat kan ik voor je doen?’’ Vroeg ik haar vrolijk en deed maar alsof ik het al vergeten was. Ze pakte haar haren vervolgens nerveus vast en maakte er een staartje van. ,,Ik zit klem.'' Lachte ze stom. Een paardenstaart stond haar zeer goed... Ze draaide zich met de rug naar me toe, en wees met een vinger naar haar rug terwijl ze haar haren hoog op haar hoofd hield. Ik liep dichterbij en het werd weer stil. Ik kon haar horen adem halen. Maar zij mij misschien ook wel. ,,Oh, in je bh zitten ze vast.'' Stamelde ik wat ongelukkig. ,,Ja, ik krijg hem niet los, en als ik m'n bh los maak, trekt die helemaal hard.'' Legde ze uit. ,,Nee, dat moeten we niet hebben natuurlijk... dat je je bh uittrekt! hiervoor! ik bedoel... wacht hier, ik...'' En toen besloot ik maar niets meer te zeggen. Ik hoorde haar om me lachen en dat viel dan nog wel mee. Maar wat bezielde me in hemelsnaam. Ik was anders nooit zo'n stuntel. ,,Ben jij eigenlijk nog vrijgezel?'' Vroeg ze me net toen ik met een hand haar hemdje iets naar achteren trok en ik met de andere hand tussen haar schouderbalden haar blote rug toucheerde. ,,Uhm, nee.'' Zei ik toen. ,,Ik bedoel. ja.'' En trok met beleid die paar opstandige haren los. ,,Oh, okay.'' Zei ze toen alleen. Dit was vast niet een probleem waar ze mij bij nodig had, maar ik ondervond het als iets waanzinnigs spannends. Het was vrij intiem, en ik dacht een schokje te voelen toen ik haar zachtje huid raakte. Ze draaide zich frivool om, en met een glimlach als bedankje liet ze me achter. En ik zag haar ogen nog heel kort en snel over m'n lichaam trekken, voordat ze echt weg was. Ik merkte dat ik een droge mond gekregen had en waste m'n gezicht nog maar eens. Het voelde alsof ik droomde. Aan de ene kant wilde ik veel meer over haar weten dan dat ik tot nu toe gevraagd had, maar aan de andere kant wist ik me maar al te goed dat ze veel te jong voor me is, en daarnaast het nichtje van m'n beste vrienden. De wijsheid won het nog van de geilheid. Want ja, ik durf nu wel te zeggen dat ik haar ook op zo'n manier aantrekkelijk vond dat ik niet kon laten om even later in bed m'n pik een lekkere aai te geven. Een enkele keer maar, maar toch. Ik sliep dan ook heel slecht. Maar voelde me de volgende ochtend desondanks wel heel goed. Ik was gewoon verliefd geworden.

Ik hoorde haar tegen de katten praten toen ik beneden kwam. ,,Nu geen oom Davey die je gelijk onder handen neemt, he.'' Zei ze tegen haar kat met een opgezette stem. ,,Of toch wel...'' Zei ik spannend en liep met een glimlach op de twee af. Zij zat aan tafel, en hij op de tafel. ,,Goeiemorgen Fredje.'' En gaf hem een hardhandige aai over z'n bol. Speels sloeg hij m'n hand na, en zodoende had ik haar al laten lachen. Wat nog wel het leukste van alles was. ,,Eitje?'' Vroeg ik haar toen, en liep naar de koelkast toe. Ze hadden nog wat boodschappen achtergelaten en zodoende hadden wij deze ochtend gewoon een lekker uitgebreid ontbijte. Het was droog buiten en de zon scheen zelfs. En na het ontbijtje zat zij ook buiten met beide katten. Ze was inderdaad op zich zelf. We hadden niets gezegd, over gisteren en leken allebei meer met ons eigen bezig te zijn. En dat was misschien ook wel goed. Want desondanks dat ik nog net zo opgewonden wakker werd, had ik me wel voorgenomen haar te laten voor wie ze was. Maar aan de achterkant van het huis op de eerste verdieping zat ik even later in de studie. Gewoon een klein kamertje waar Davey zijn hobbykamer van had gemaakt. Los van een hoop boeken en medischetijdschriften, stond er ook een lekkere bank en hing er een grote tv aan de muur. Maar dat kon me niet genoeg afleiden, en stond ik even later dan ook te gluren naar dat mooie meisje wat nog steeds in de tuin lach. De zon scheen door en het werd nu echt lekker weer. Ze riep me nog even. Ze leek te controleren of ik weg was of niet, al zou ik haar dat natuurlijk wel zeggen. Maar ik hield me stil. Toen keek ze een paar keer wat nerveus om haar heen, en trok ze haar shirtje uit. Ze droeg haar nachtkledig nog, en dus zag ik de bh die ik gisteren ook al had gezien. Ze zat op een tuinstoelkussen die ze op de grond gelegd had, en liet zich achterover vallen. met haar armen langs haar lichaam en haar benen iets uit elkaar, lag ze van de zon te genieten. En ik genoot met haar mee. Ik vond het heerlijk om te zien hoe ze haar lichaam zo aan de voeten van de zon legde. Kon ik maar de zon zijn... Overal op aarde leggen mooie vrouwen dan zo hun lichaam voor je neer... Dromend zat ik daar wel een kwartiertje. Totdat ze plost naar me zwaaide. Ik dook weg en raakte lichtelijk in paniek. Ik hoorde haar even later door de kamer lopen beneden en toen riep ze naar boven. ,,Vidal?! Puk zit op het dak.'' Ik sprong overeind. ,,Oh, ik ga kijken.'' Zwaaide ze dan naar Pukkie en niet naar mij? Had ze mij dan gewoon niet gezien dan? Maar ik haaste me naar zolder, want daar had ik het raam van de dakkapel open gezet, en zag toen Pukkie op z'n gemakkie de dakgoot verkennen. Onder de dakgoot zitten altijd musjes, en nu dus ook. Dat vond hij wel interessant. Ik raakte toch wel een beetje in paniek, maar toen hij mij omperkte, ging z'n staart de lucht in met een krul op het einde, en kwam die op me af gelopen alsof er niets aan de hand was. Ik deed snel het raam dicht, en moest maar onthouden hier rekening mee te houden. Er was ook gewoon een hor die ik naar beneden kon trekken, en nu was het duidelijk met welke reden die daar zo zat. Snel liep ik naar Mireille toe met een vrolijk kijkende Puk in m’n armen. ,,Deugniet, he.’’ Zei ik alleen wat ongemakkelijk en zette hem toen neer. ,,Ja, en hij is niet de enigste.’’ Zei ze wat sluw vervolgens. Maar ze schonk mij verder geen aandacht en ik wist niet of ik dit dubbelzinnig moest opnemen, en dat zij mij dus wel heeft zien kijken, of dat ze doelde op de andere kater in huis, die vast en zeker ook wel eens wat geflikt zou hebben. Maar haar in het algemeen timide verschijning maakte haar voor mij mysterieuzer en dus eigenlijk ook nog aantrekkelijker. En ik wist dat als dit door zou gaan, ik met een probleem zal eindigen.

Daarom vertelde haar dat ik vandaag wel m’n eigen plan zou trekken. Ik had de fiets gepakt, en zij vond dat best. Al kreeg ik kort de indruk dat ze verwachtte dat ik haar misschien mee zou vragen. Maar toen ik in de schuur stond en m’n racfiets pakte, gehuld in tenue en al, had ze door wat ik bedoelde met een stukje fietsen. En duursporten was toch niet echt voor haar weg gelegd, zo vertelde ze me later indirect. Ik was van haar geschrokken en haar stem liet me gelijk sidderen van opwinding. Ik hield m’n rug dan ook ten alle tijde naar haar toe, en wist zo m’n schaamteloze stijve voor haar te verbergen. ,,Ik ga naar de stad vanmiddag. Als ik niet thuis ben, weet je dat. Okay?’’ Ik knikte en zwaaide naar haar. ,,Zal ik je m’n nummer geven voor als er wat aan de hand is?’’ Dat was op zich wel een goed idee, maar ook nu kon ik het niet laten te denken dat hier een dubbelzinnige bedoeling achter zat. Ze had haar nummer namelijk al op een briefje geschreven en de manier waarop ze het aan mij overhandigde, was op z’n minst discutabel te noemen. Alsof ze haar nummer weg gaf aan iemand aan de bar. Een zeer verlegen lach en een paar grote blauwe kijkers, zorgden ervoor dat ik de eerste kilometer wat ongewenste blikken trok. En desondanks dat ik 70km alleen was, kon ik die 70km alleen maar aan haar denken. Janneke en Davy hadden niets fout gedaan om mij met haar op te scheepen. Ook niet naar haar toe. Ik was niet zo’s wildebras en liet de meeste vrouwen gewoon links liggen. Het was zoals ze het zei; Ik ben erg op mezelf en dat zou zij ook zijn. Enig potentieel romantisch gevaar, was ver te zoeken. Maar misschien was dit juist een reden om juist die aantrekking in zo’n korte tijd te ontwikkelen naar elkaar. En dan ging ik er nu dus gewoon al vanuit dat ze mij net zo leuk vond. Terwijl als ik even realistisch en naar alle gebeurden feiten kijk, wijst er niets specifieks op dat zij niet zo bij anderen zou zijn. Ze had hier nu eenmaal alleen mij, en niemand anders. Als Janneke en Davy erbij waren geweest, had ze mij nooit gevraagd haar haar los te halen gisteren avond. En zowel… dan mag het wel duidelijk zijn. Als het al geen smoes was gisteren voor nog een laatste intieme aanraking. Ik werd er bijna moedeloos van en kon het amper nog bijhouden. Ik was helemaal van het padje door haar geraakt. Bijna Letterlijk onderweg toen ik maar net tegemoetkomend verkeer kon ontwijken. Onderweg had ik dan ook maar een kleine pauze ingelast, en het eerste wat ik deed, was haar nummer in mijn telefoon zetten, en haar opzoeken in WhatsApp. Ik was ontzettend blij dat ze een mooie foto van zichzelf had gekozen, en een klein kwartiertje staarde ik naar mijn telefoon, zonder er meer wat mee te doen. Ik was hopeloos.

Het werd al donker, en toen ik weer terug wilde fietsen en nadat ik m’n lampjes bevestigd had, belde ze me juist net op. Ze vroeg zich af waar ik bleef, en of ik überhaupt thuis at. In die zin was ze misschien toch niet zo op zich zelf. ,,Heb ik je met een probleem laten zitten nu?’’ Vroeg ik haar iets voorzichtig. Wie weet kon ze wel helemaal niet koken… ,,Nee hoor, heb piza besteld al, maar moet ik wat voor je bewaren?’’ Ze was heel vriendelijk en bleefd. Dat was me in het begin al opgevallen. Als je haar eerste zin die ze tegen me sprak even vergeet ten minste. ,,Nee hoor, eet maar op.’’ Lachte ik dan ook. ,,Ik verwacht rond negen uur weer thuis te zijn.’’ ,,Dan pas?’’ jammerde ze gelijk, wat me nog harder deed doen lachen. ,,Kom zo snel mogelijk. Was net van plan om terug te gaan.’’ Ze legde zich er maar bij neer. En ik fietste naar huis alsof ik naar mijn eigen huis onderweg was, waar dan mijn lieftallige vriendin al aan het wachten was op mij. Ik kon niet meer helder denken, en daar legde ik me stilletjes maar bij neer. Er is ook wel iets moois in het verliefd zijn. En al kan ik het niet echt naar haar uiten, het hoeft geen probleem te zijn ook. Maar toen ik thuis kwam was het donker in huis. Ik borg alles netjes op en ging maar even kijken of ze misschien al in bed lag. Maar dat was niet het geval. Ik stuurde haar een berichtje, maar kreeg daar geen antwoord op. Ik ging maar douchen en wat eten, en na nog eens vragen waar ze was, besloot ik maar naar bed te gaan. Ik stelde me voor dat ze nog even de eenzaamheid had opgezocht of iets in die zin. Ik maakte me wel zorgen, maar begreep het in een bepaalde zin ook wel. Heerlijk om in het donker alleen te zijn. Echt alleen. Maar rond een uur of drie schrok ik wakker toen ik een hoop kabaal hoorde vanuit de gang. Gehaast rende ik naar beneden, en daar stond zij opeens. Staan kon je het haast niet noemen. Ze giechelde wat ongecontroleerd. En zakte toen alsnog naar de grond. ,,Mireille! Gaat het?’’ Ze knikte en kroop vervolgens het toilet in. Ze trok nog de deur dicht, en ik hoorde hoe ze over haar nek ging vervolgens. Niet zo prettig. Ik maakte me nu wel wat meer zorgen. Ik zette een glas water voor haar klaar, en wachtte maar af. Duurde nog best lang. Met de tranen nog in de ogen, en amper in staat zijn te kunnen lopen, kwam ze vervolgens de kamer in. Ze nam plaats aan tafel tegenover me, en keek me even kort aan. De enige keer dat ze me aankeek. ,,Ik voel me niet goed.’’ Zei ze toen. Ze stonk naar alchohol. ,,Hier.’’ En schoof het glas naar haar toe. ,,Thanks.’’ Zei ze zacht. Ik was wel een beetje boos op haar, eerlijk gezegd. Ook omdat ik geen zin had om op een minderjarige zuiplap te passen. Ik had dit ook totaal niet verwacht. ,,Neem een douche en ga naar bed.’’ Zei ik wat streng en stond op en liep haar voorbij. Vervolgens hoorde ik nog een ruim uur aan hoe ze zich bewoog door het huis heen. Ze nam een douche, en ze ging naar bed. Dit was een behoorlijke afknapper, maar uiteindelijk had ik meer met haar te doen, dan dat ik echt boos op haar was. ,,Was de stad in gegaan.’’ Zei ze alleen zacht, de volgende morgen terwijl ik me stond te scheren. Je kon zien dat ze nog behoorlijk brak was. Ik zei niets, maar overhandigde haar alleen haar tandenborstel en de tandpasta. Ze lachte voorzichtig, en ze keek me nog steeds niet aan. ,,Dankje.’’ Zei ze alleen op een lieve manier. En ik mocht dan wel verliefd zijn, maar dit elke avond zou niet gebeuren hier. En dat ging ik haar vertellen ook.

Ze zat in de tuin met een zonnebril op en omringd door twee katten, keek ze me eindelijk weer eens aan. De macht van de zonnebril. ,,Luister…’’ Begon ik. ,,Ik vind je een lieve meid, maar als dit nog eens gebeurt, houdt het gewoon op.’’ Zei ik haar direct. En ze schrok ook aanzienbaar. ,,Ik was gewoon naar de stad geweest.’’ Ik schudde m’n hoofd en liep weer naar binnen. ,,Jezus, doe eens normaal.’’ Riep ze me toen na. Ik draaide me om en keek haar indringend aan. Ik heb wel ergere dingen naar m’n hoofd gekregen als leraar, maar dit kwam van een meisje waar ik 24uur geleden nog helemaal verliefd op was. Wat een ommekeer. En wat had ik me vergist zeg. ,,Je hebt me gehoord.’’ Zei ik zacht, maar streng. Toen zei ze niets meer. Ik was in staat haar gewoon weg te sturen hier, en ik denk dat ze dat wel door had nu. Ik ging naar zolder en deed maar wat doms op m’n telefoon. Ik wilde haar niet zien, en ik wist ook niet wat ik met haar moest doen nu. Totdat ze opeens in m’n deur stond. ,,Hey.’’ Zei ik zacht, en ik zag haar verlegen naar de grond kijken. ,,Mag ik binnenkomen?’’ vroeg ze toen weer beleefd. Ik knikte en gebaarde haar. ,,Het spijt me.’’ Zei ze snel. Ik zocht geen oogcontact, al keek ze nu wel naar mij om. ,,Nee, snap het wel. Jong en drank. Ben ook zo geweest.’’ Zei ik toen tot mijn eigen verassing. Maar het was gewoon de manier waarop ze zich nu zo opstelde, dat ik niet meer boos kon blijven op haar. ,,Ik zal het niet meer doen.’’ Ik schudde m’n hoofd. ,,Wat bezielde je? Helemaal alleen de stad in en dan zo laat thuis komen. Als ik had geweten dat je de stad in was gegaan…’’ En toen stopte ik maar met praten. ,,Wat kan jou het schelen?’’ vroeg ze toen fel. Ik was niet het type voor ruzies, maar zij blijkbaar wel. ,,Je blijft zelf ook een halve dag weg, en dan laat je me toch ook alleen.’’ Ging ze verder. ,,Ja, maar…’’ En toen zweeg ik weer. ,,Ja, is toch zo…’’ Zei ze toen weer wat zielig. En ik knikte. Ik ginffelde eventjes na een korte stilte. ,,Dus je houdt van drinken?’’ Ze hield alleen haar schouders op. ,,Moet toch wat.’’ Legde ze zichzelf uit. Niet helemaal wat ik verwacht had, maar op de een of andere manier voelde ik weer van alles in m’n buik en was m’n hartslag ook weer aardig omhoog gegaan. ,,Als ik je weer alleen laat, of als je denkt dat ik dat doe, kan je dat gewoon zeggen hoor. Ik snap dat we vreemd zijn voor elkaar, maar ik wil niet dat je alleen de stad in gaat. Ik bedoel… Er had echt iets kunnen gebeuren.’’ Vertelde ik haar met begrip voor haar acties wel. Ze knikte. ,,Weet ik wel… Maar je bent m’n moeder niet.’’ Zei ze net zo begripvol, en daar moest ik haar natuurlijk wel gelijk in geven. ,,Nee, je bent vrij om te doen en te laten. Maar besef wel dat ik toch enige verantwoordelijkheid voor je heb.’’ En dat begreep ze gelukkig ook wel. We hadden allebei even diep gezucht, en het was even stil geweest. ,,Hoe voel je je?’’ Vroeg ik haar toen maar met een glimlach. ,,Verschrikkelijk.’’ Zei ze alleen. En toen ze mij daarom zag lachen, begon zij ook. ,,Niet lachen…’’ Glimlachte ze tot slot. ,,Al ontbeten?’’ En ze knikte. ,,Ja, moeten we niet afspreken of we samen eten of niet? Dit is al de tweede keer dat je het aan me vraagt…’’ Vroeg ze gelijk door. ,,Ja, wel gezellig samen eten, maar als je daar geen zin in hebt een keer, heb ik liever dat je het laat weten. Dan doe ik dat ook.’’ Zei ik haar rustig. ,,Niet dat ik geen zin had om samen… hoor.’’ Zei ze toen snel. Ik zuchtte nogmaals en keek haar even aan. Ze keek me terug aan en een kort maar innig oogcontact ontstond ter plekke. ,,Nog plannen?’’ Vroeg ik haar toen harstikke vriendelijk. ,,Uitzieken.’’ En met een lach en een gemoedelijk gevoel verlieten we de kamer. Rare meid. Al zal zij het zelfde over mij denken wellicht.

Ik moest zeggen dat Ik nu wel dacht dat de liefde een beetje bekoeld was. Aan mij kant zoiezo iets, en ik merkte dat zij ook wat ‘normaler’ deed. Maar toen die middag, nadat ik veelal achter de computer had gezeten, en net even beneden was om het journaal te kijken, kwam Mireille voorbij gelopen. Ze had de hele dag in de tuin liggen slapen, en dat was te zien. Ze had al een aardig kleurtje. ,,Ik kleed me even om. Het is veel te warm.’’ Zei ze, en ze liep meteen verder. Ik keek haar na. Vond het wel jammer. Ze zag er toch wel weer erg mooi uit. Zelfs met dat brakke koppie. De strakke spijkerbroek met het strakke iets wat kinderlijke shirtje, maakten haar een waar genot voor het oog. Maar toen ze even later weer naar beneden kwam, moest ik moeite doen m’n kaken op elkaar te houden. Alsof alles normaal was, liep ze me weer voorbij. De zonnebril in het haar, dat haar van haar in een mooi en sexy staartje, en de kledingkeuze was zogezegd zomers. Alsof we op het stand lagen. Ik wist gewoon niet wat ik zag. Gewoon een simpele rode bikini. Dat zag ik. En dat heerlijke jonge lijf van haar daarin natuurlijk. En dat in combinatie met dat ik toch wel een zwak voor haar had, zorgde er voor dat ik bleef staren. Haar billen bewogen wonderschoon en toen ze zich even omdraaide, en me zag staren, lachte ze er alleen om. Dit kon toch niets anders meer betekenen dan dat ze me aan het verleiden was. Het was bijna arrogant, zoals ze me voorbij liep. Maar dat paste ook wel bij haar uiterlijk, in een bepaalde zin. Het mooiste vond ik nog wel haar gezicht. Ondanks haar kleding keuze. Ze had een paar lichte sproetjes. En dan dat lange haar wat gewoon op elke mogelijke manier een mooi frame voor haar engelensnoetje was. Die grote blauwe ogen, die iets hingen en daardoor leek ze nog liever dan ze al was. Al wist ik nu ook dat ze minder lief kon zijn… Ik was echt weer helemaal verliefd, en zag nu weer helemaal de bui hangen. Was zelfs in staat om weer ruzie te maken over iets. Gewoon zodat ik even vergat hoe mooi ze was, en dat ik dan weer even normaal kan leven. Want zo’n impact hadden deze twee dagen al gehad. Ik at minder, sliep slecht… Maar ondertussen voelde ik me top. Zolang zij maar in mijn hoofd zat. Ik kwam later even verlegen erbij zitten. Wel op gepaste afstand. Ze lag in dezelfde positie zoals ik haar gisteren van boven had gezien. Ze stoorde zich totaal niet aan me, en draaide zelfs haar hoofd om me een glimlach te geven. Door de bril kon ik haar ogen niet zien. Ze kwam niet veel later overeind. ,,Ik heb het briefje van tante Janneke trouwens gevonden.’’ Zei ze. IK had zojuist een minuut lang naar de schors van een boom in de tuin gekeken, zodat ik niet zou staren naar haar, maar nu gaf ze me een reden om naar haar te kijken. En alhoewel ik me focuste op haar gezicht, dwaalde mijn ogen toch meerdere malen af naar borsten, buik en benen. ,,Ik wil haar…’’ Was wat ik alleen kon denken. ,,En ik ben dan wel op mezelf, maar je hoeft geen afstand te houden hoor. Ik krijg bijna het idee dat je me ontloopt.’’ Zei ze daarna gelijk. Ik lachte erom. ,,Ik bijt niet hoor.’’ Lachte ze nog en ze trok haar benen op en maakte plaats voor mij. Ze sloeg op het kussen, en twee seconden zat daar Fredje al. ,,Oh, te laat.’’ Lachte ik nog. Maar ze joeg hem gewoon weg, en wachtte totdat ik kwam. Ik was best wel opgewonden, en leidde haar af zodat ik m’n lul goed kon doen. Ik was ook zomers gekleed, maar niet om haar te verleiden. Het voelde nog steeds niet helemaal juist, dat ik dit soort gevoelens voor haar heb. Ik trok m’n benen op en verborg m’n kruis zo voor haar. Dat ding lag langs m’n been, en wilde gewoon niet dat ze dat zou zien. Aan de ene kant wel natuurlijk, maar dan moet wel net die reactie van haar volgen zoals ik me het continue voorstel. Maar dat zat er natuurlijk niet in.

,,Ik heb gisteren een jongen ontmoet.’’ Zei ze me toen. ,,Hebben alleen gezoend hoor.’’ Zei ze aslof ik een vriendin van haar was. En misschien verwachtte ze ook wel dat ik vriendschappelijk moest zijn. Maar ondertussen brak mijn hart in een hoop kleine stukjes. Het gemak waar ze het mee vertelde, was verschrikkelijk. En zo onverwachts ook. ,,Maar nu vraagt die of ik vanavond langs kom… Hij woont in de stad, en kan blijven slapen…’’ Zuchtte ze. Ze was me aan het slopen, en ze had het niet eens door. ,,Oh, leuk.’’ Zei ik alleen, en keerde me iets van haar af om me achterover in het gras te laten vallen en als een wezeloze weer naar die boom te staren van ellende. ,,Ja, weet niet.’’ Zei ze toen alleen wat vertwijfeld en ongeïntresseerd. ,,Hij is een student. En… Nou ja, daar hou ik nog niet zo van.’’ ‘’Nog’’ zei ze ook echt, waar ik dan wel om kon lachen. ,,Is die aardig?’’ ,,Ik denk het. Ik was best dronken.’’ Antwoordde ze wat gegeneerd. Een echte tiener was het nog. ,,Als er wat gebeurt, of als die niet aardig voor je is, moet je me meteen bellen, okay?’’ Zei ik iets te fel. Ze lachte daar zachtjes om. ,,Ik ga denk ik gewoon niet.’’ En vervolgens liet ze me meer dan opvallend mee kijken met hoe ze hem afwees. ,,Jij bent hard.’’ Zei ik alleen. ,,Valt wel mee hoor.’’ Gniffelde ze, en ze liet zich toen naast me in het gras vallen. De opwinding steeg met de minuut. Ik draaide me hoofd naar haar, en zij naar mij. Ze lachte. Ik wilde haar kussen. Maar het idee dat zij gisteren nog gebekt zou hebben met een ander, deed nog zoveel pijn, dat ik in plaats daarvan, maar opstond en weer wegliep. ,,Wat ga je doen?’’ Vroeg ze me. ,,Had nog een mankement aan m’n fiets.’’ Loog ik tegen haar en verdween in de voortuin de schuur in. Het was het hectische leven van een puber, wat ik gewoon niet meer kon bijhouden. Ik had ook weleens dat ik vroeger iemand gebekt had, en de andere dag een ander, wetende dat zij hetzelfde had gedaan. Maar toen was ik jong, en dan is dat normaal. Voor iemand die als rustig werd beschreven, vond ik het drinken en sletten niet echt passen bij haar. Maar dit is natuurlijk niet bekend bij de familie, stelde ik me zo voor. ,,Kan ik helpen?’’ Ik had haar weer niet aan horen komen, en schrok weer. Nu zichtbaar ook. Ze lacht me uit en herhaalde haar vraag. ,,Slecht geweten.’’ Zei ze me nog wel voordat ik kon antwoorden. ,,Ja blijkbaar. Maar nee hoor, ben al klaar.’’ Zei ik haar gehaast. ,,dat is snel.’’ En ze keek me even gek aan. Ik keek haar niet aan. Ik keek naar haar borsten. Het gebeurde gewoon. Ook al waren ze niet zo groot als meloenen, de manier waarop ze in haar bikini tegen haar lichaam werden gedrukt was simpelweg gewoon harstikke geil. Ik deed net alsof ik in gedachten was, en daarom staarde, en liep haar wat lomp voorbij weer terug naar binnen. ,,Je ontloopt me.’’ Ik stond in de keuken en ze was me weer achterna gelopen. ,,Zeg het maar gewoon.’’ Ik draaide me naar haar om en keek haar even bezorgd aan. ,,Ik snap heus wel dat je liever alleen bent, maar je kan wel gewoon normaal doen.’’ Zei ze op haar beurt wat streng. ,,Nee, je begrijpt het niet.’’ En ze begreep het dus ook echt niet. Wat misschien wel goed was ook zo. Ze keek me boos aan maar nu keek ze opeens eerder bezorgd. ,,Is er wat?’’ Ja, en of er wat was. Maar ik denk niet dat zij daar op zat te wachten. Dus schudde ik m’n hoofd. ,,Nou, als er wat is, kan je het best tegen me zeggen hoor.’’ Bood ze nog lief aan. Ze was toch wel erg lief weer, en haar boosheid was wel van zeer korte duur geweest. Maar ondertussen had ik haar alweer van top tot teen in me opgenomen, en werd het van kwaad tot erger. Ik wist gewoon dat ik dit niet aan kon. Verliefd zijn op een veel jonger meisje waar je even mee samen woont, is al zwaar zat. Maar als zij dingen blijft doen die mij aan de ene kant bezorgd over haar laten, en die tegelijkertijd mijn hart doen breken, weet ik niet of ik dit een maand volhoud.

,,Pff, hij blijft maar vragen of ik wil komen.’’ Had ze al een paar keer gezegd, en dan zuchtte ze er overduidelijk en overdreven bij. Ik was niet helemaal achterlijk, en had wel een idee waar ze mee bezig was. Ze wilde m’n aandacht. Maar daar lag het probleem wel dus. Ik negeerde haar na de eerste keer en keek verder na de tv. We hadden samen gegeten, zonder veel gedoe, en zaten nu al een uurtje tv te kijken terwijl zij vooral bleef appen met die gast. Aan de ene kant wilde ik het haar gewoon vertellen. Dat ik verliefd was op het eerste gezicht. Maar dat klonk eerder kinderachtig en wanhopig dan lief en romantisch. Aan de andere kant deed dit kinderlijke gedrag me ook een beetje afschrikken. Het zat zo, denk ik dan…; Ze ziet er uit als een jong volwassene. Ze heeft een mooi lichaam, en daar is echt niets kinderlijks meer aan. Maar goed, ze is wel 17. En verliefd is verliefd, en van leeftijd voel je niets, dat snap ik ook wel, maar toch. En op momenten zoals deze zie je dat ze nog jong is. Hoe knap en lief ze ook tegen me doet, het blijft toch een soort kind nog. En daarmee verafschuwde ik mezelf als ik even onrein over haar dacht. Echt een duivels dilemma. Dan bleef ze zo hameren met die aandechtrekkerij… Ja, heel vervelend. En tegelijk ook vlijend natuurlijk. Ik wist het gewoon niet meer. ,,Hij geeft een feestje, zullen we samen gaan anders?’’ Zei ze toen. Wat ik dan wel weer verassend vond. ,,Nee joh, ben ik veel te oud voor.’’ Zei ik alleen zonder haar een blik te gunnen. En ik voelde haar minder welkom voelen met de minuut. Misschien moest ik wat meer m’n best doen voor haar. ,,Kunnen wel wat gaan doen, maar ik denk niet dat ze daar op een leerkracht zitten te wachten in wat voor manier dan ook.’’ Legde ik haar uit, wat ze wel begreep. Maar toch stonden we een klein uurtje later in de stad op de stoep voor een studentehuis… Ze had zich waanzinnig mooi opgemaakt, en werd er jaloers van dat ze dit voor een ander deed. Toen we binnen werden gelaten, werd ik wel gek aangekeken. Maar ik had alleen oog voor de jongen die meteen op Mireille afstapte en haar drie kussen gaf. God, wat voelde ik me ellendig. En dit was ook gewoon te verwachten. Ik wist dat als ik mee ging, ik dit te zien kreeg. En vervolgens stond ik ook helemaal alleen het eerste halfuur. Ik was met de auto en dronk niet, en het werd er dan ook niet gezelliger op. Het werd wilder met de minuut en er waren onwijs veel mensen gekomen. Veel jongeren voornamelijk, en dit was nogeens de bevestiging dat ik te oud was geworden. Maar de alchohol had er ook toe geleid dat een willekeurige en onbekende brunette op me af was gelopen, en wild met me begon te flirten. Achter haar keken wat jongens en meiden toe, en toen ik zag hoe ze aan het lachen waren, voelde ik me een beetje in de maling genomen. Ik deed maar wat mee om de tijd te doden, maar toen ik opeens vanuit een ooghoek Mireille zag kijken en hoe ze steeds minder aandacht kreeg voor die flirt van haar, kon ik het niet laten wat terug te flirten. Ik maakte HAAR nu jaloers, al was het niet m’n bedoeling in eerste instantie. Ik had de armen, die ik om de brunette heen sloeg, de babbels, waarmee ik de brunette kon laten lachen, en het fenijn waarmee ik de blondine de andere gozer kon laten vergeten dus… En dat laatste maakte heel de avond weer goed. Ze waren al wat dichterbij gekomen, en plots tikte Mireille me aan en stelde ze me voor aan haar crush. ,,Dit is Stefan!’’ Riep ze hard. De muziek stond hard, dus ze klonk helemaal niet zo hard. Hij keek me wat ongemakkelijk aan, maar stak ze hand uit en ik de mijne. ,,Is het goed als ik hier blijf vannacht?’’ Vroeg ze me toen, en daar keek zelfs Stefan van op. Maar hij stak meteen een duim op naar een gozer achter zich, en daar kon ik niet zo goed tegen. Los van dat Mireille m’n hart weer brak, vond ik het verschikkelijk dat zo’n thyphus studentje vanavond met haar in bed zou liggen. En ik maar denken dat ik haar jaloers maakte… Ik kon wel janken. Ik zei even niets, en zag haar vervolgens al twijfelen. Het was vast weer een spelletje van haar en ik wilde me niet laten kennen. ,,Is het goed als die dan meeneem?’’ vroeg ik haar op m’n beurt. Ze keek verschrikt en verslagen langs me heen naar de brunette. ,,Stel je me niet voor dan?’’ Vroeg ze me toen. ,,Nee, ik weet haar naam niet eens joh.’’ Ik zat hier wat te bluffen en ondertussen was de kans dat ik Mireille verloor groter dan dat ik haar hier mee won… Maar ze knikte. ,,Is ze wel weg als ik morgen thuis kom?’’ vroeg ze bezorgd in het vervolg. Waar was ik toch mee bezig in hemelsnaam! Maar ik knikte. En draaide me toen vrij abrupt van haar af en wendde me tot de brunette, alsof ik niets gaf om Mireille.

,,Wat is je naam eigenlijk?’’ Vroeg ik haar toen maar zacht. ,,Mandy.’’ Zei ze lief. Wetende dat Mireille met die gozer deze kamer verlaten had, interesseerde ik me zojuist voor het eerst in deze Mandy. Ze bleek nog aardig te zijn ook. ,,Zullen we even naar buiten gaan?’’ Vroeg ze me toen. En ik ging met haar mee. We liepen weg van de herrie de koude donkere straten in. ,,Wat doe je hier?’’ Vroeg ze me toen. ,,Was mee met die meid die ik net sprak.’’ Mandy was een zeer aantrekkelijke meid en ik wist niet waar dit precies naar toe ging, maar haar gezelsschap waardeerde ik wel. En ze was vast ouder dan Mireille dus dat zat ook wel goed. ,,Vat dit niet verkeerd op hoorrr…’’ Begon ze toen plots. ,,Maar je was een weddenschap.’’ Ze keek me niet aan, maar ze krabbelde zich wat achter haar oren. Ik schoot in de lach. ,,Ja, dat had ik al wel door.’’ Ik pakte haar hand en vroeg haar of ze zin had in een wandeling. ,,Dat ben ik je wel verschuldigd.’’ Zei ze er zelfs bij. Ik was nooit zo makkelijk met meiden, maar Mireille had me hiertoe gedreven. ,,Wat was de weddenschap?’’ vroeg ik haar toen. ,,Of ik een oudere man kon verzieren…’’ Zei ze wat gegeneerd. ,,Zo oud ben ik niet hoor.’’ Lachte ik maar wat ongemakkelijk. ,,Nee, maar wel ouder…’’ Ging ze verder. ,,Oh ja, hoe oud ben jij dan?’’ Vroeg ik haar gelijk maar om zeker te zijn of ik niets fouts zou doen. ,,24 pas.’’ Maar ik schoot in de lach, al kon ik haar natuurlijk niet uitleggen waarom. Ze oogde een stuk jonger in ieder geval en vergeleek haar daarom automatisch met Mireille. Stilletjes liepen we de straten door terug naar het feestje. ,,Je mag wel vaker een weddenschap op mij leggen.’’ Zei ik haar met een glimlach voordat we naar binnen liepen. Maar ze begreep me niet helemaal. ,,Hoezo?’’ Vroeg ze dan ook verlegen. ,,vond het wel gezellig.’’ En knikte vriendelijk naar haar, en liet haar voor, de achtertuin in van het studentenhuis, waar nog wat vuurkolven stonden en een hoop dronken studenten. Ik was ver van huis en zal hier nooit als docent herkend worden. Maar het was toch wel een beetje gek om me hier tussen te mengen. Vooral omdat ik dit nooit zou verzinnen. En de echte reden waarom ik hier was, lag waarschijnlijk met een ander in bed nu… Krankzinnig gewoon. Mandy liep terug naar haar vrienden binnen, en ik bleef maar buiten zitten. ,,Kom je niet mee?’’ Vroeg ze me toen. ,,Kan ik je voorstellen.’’ Ze kwam volkomen nugter over en kreeg zowaar het idee dat ik niet zomaar een weddenschap meer was.

En jahoor, ze ging dingen over mij vragen nadat ik kort haar gezelschap had ontmoet en we daarna samen in de tuin zaten niet ver van een kolf. En ik begon van alles over haar te vragen. Zo studeerde ze in Goes, en was ze hier te gast bij een vriendin van haar de komende week. Ze kwam ook uit Goes. Een echte zeeuwse dus, al wel van een ander eiland dan hier. En dat merkte je gek genoeg wel een beetje. Toch andere mensen vergelijken met waar ik vandaag kom, en dat zie je meteen. Ik viel waarschijnlijk ook wel daardoor op. En het was zowaar gezellig en was Mireille zelfs voor een kort moment vergeten. Totdat er wat opwinding vanuit binnen kwam, geleid door een hoop gelach. Toen het verhaal de ronde ging dat een jong meisje te veel gedronken had en de wc had onder gekotst, wist ik genoeg en ging ik toch even kijken. Ik moest Mandy even excuseren tot mijn spijt. Maar het was waar. Ik kon me wel voor m’n kop slaan. Ze keek naar me op nadat ik haar overeind had getild. En die gozer stond te lachen in een hoekje. En met Mireille over m’n schouder liep ik op hem af en wees ik hem fel aan. ,,Als ik zie dat je nog eens tegen haar praat!’’ Ik denk niet dat ik nooit kwader had gekeken als op dat moment. Daarna zag ik Mandy die ook even was komen kijken, en liep op haar af, terwijl Mireille wat begon tegen te stribbelen. Maar meer ook niet. ,,Sorry, ik moet deze even thuis brengen.’’ Zuchtte ik moedeloos. Maar ze lachte er om en wenste me succes. ,,Hier.’’ Zei ze toen nog net op tijd, en ik keek tegen een briefje aan. Zoals Mireille me gisteren een briefje had gegeven, zo gaf Mandy me nu een briefje. En ze kuste me op m’n wang. Mireille was te ver heen om dit door te hebben. Maar opgetogen liep ik met haar nog altijd over m’n schouders naar m’n auto toe, en legde ik haar op de achterbank. Ze was helemaal van de kaart, en toch had ik vooral met haar te doen. Maar ze had ook een veelbelovende avond verpest voor mij. Ik dacht aan Mandy terwijl we dat kleine stukje terugreden, terwijl zij hoestend en proestend langzaam wat meer bij zinnen kwam. Ze ging overeind zitten, maar ze zei verder niets. En ik hoefde haar ook niet te horen op dit moment. Ik hoopte maar dat ze alleen alchohol had genuttigd. Seks had ze waarschijnlijk niet gehad, en dat voelde toch een beetje als een opluchting. En ik was niet eens boos. Had het niet verwacht, maar ik snapte het gewoon nog niet, en vond dat ik dan ook niet boos moest worden. Zo zag je haar bijna een uur niet, en dan zit ze daar weer op de knieën voor het toilet…

Ze was vandaag twee keer zo brak als gisteren. En ik was nog altijd niet boos geworden. Ik negeerde haar gewoon en deed alsof het me niets meer deed. Ik had haar tenslotte gewaarschuwd. Ze had zelf ook nog geen woord tegen me gesproken. Zelfs niet toen ik haar zei dat ik met de brunette van de avond ervoor had afgesproken. Ze keek niet eens op. Terwijl zij die ochtend lag uit te zieken, liep ik lekker te appen met Mandy. Ze had had tijd, en zin om wat met mij te gaan doen, en zij vroeg mij zelfs mee de stad in te gaan. Gewoon samen. Leek me een prima idee. Ik was hier toch, en kon de wat normalere Mandy wel waarderen. Anders was het weer een dag zorgen maken om Mireille om dan vervolgens weer met een gebroken hart te eindigen. En niets heelt een gebroken hart sneller dan een andere meid. Dus zodoende. Misschien niet geheel eerlijk naar Mandy toe, maar die zal ik hierna toch niet snel meer zien. Dus er maar gewoon het beste van maken. Het was tenslotte vakantie. Al voelde dat nog niet echt zo. Maar op de fiets naar de stad hoorde er wel bij. Ze had me het adres gegeven van haar vriendin waar ze logeerde, en die vriendin deed open toen ik aanbelde. Een mooie lange blondine deed open en ik herkende haar van de avond ervoor. ,,Hey, kom verder.’’ Zei ze lief en ik volgde haar de kamer in. Het was het huis van haar ouders, die in de tuin zaten, en die ontmoette ik vervolgens. ,,Dus jij neemt Mandy mee op date?’’ Werd me argwanend gevraagd. De man, Anouks vader dus, deed alsof Mandy zijn dochter was. Voor een momentje dan. ,,Pap, doe normaal.’’ Zei deze Anouk droog en ik stond daar maar te wachten met deze drie die ik helemaal niet kende. ,,Nou, ze heeft veel zin in jullie afspraakje.’’ Zei haar moeder tot slot, wat dan wel weer leuk was. Er werd niet naar mijn leeftijd gevraagd, maar Mandy was dan ook niet meer de jongste zelf, in een bepaalde zin. Ik moest dat maar gewoon los laten. ,,Waar is ze eigenlijk?’’ Vroeg ik vervolgens. ,,Nog aan het opmaken voor je.’’ Zei Anouk toen ligt sturende. Ze keek me even dromerig aan, en leek toen wakker te schrikken. ,,Ik haal der wel.’’ Zei ze toen snel. En even later verwonderde ik me over het mooie meisje waarmee ze mee terug kwam. Ik was bij Anouks ouders gaan zitten en had wat met ze gebabbeld, maar nu wist ik echt niets meer te zeggen. Mandy was niet al te lang, niet heel klein ook. Ze was slank. Mooi slank. Sexy slank zelfs… Haar mooie bruine haren straalden toen ze de tuin in kwam gelopen. Ze lachte wonderbaarlijk naar me en het zomerse jurkje deed haar ogen als een waar supermodel. Wat een geweldige jonge vrouw. Toch iets goed gegaan gisteren. We gingen de stad in, pakten een terasje, en ik genoot volop van haar. Alles wat ze deed, deed ze met een bepaalde uitstraling, die me alles deed vergeten op haar na. Ze lachte heel veel naar me. Ook om me. Als ik wat vertelde, luisterde ze zowaar, en ik barste plots van het zelfvertrouwen. Haar jurkje was rood, en had geen mouwen. Het zat strak om haar lichaam, en wat losser vanaf de heupen. Onwijs sexy was ze. En ook nog eens leuk gezelsschap. Een verschil met Mireille wat duidelijk was.

,,Was dat meisje je zusje?’’ Vroeg ze me toen we door de winkelstraat liepen van Middelburg. ,,Nee, ik pas op haar. Soort van.’’ Aarzelde wat. ,,Ik zit in een oppashuis van twee vrienden van mij, en hun nichtje wilde ook oppassen, dus toen kwam de verassing dat ik plots als oppas moest dirigeren in mijn vakantie.’’ Lachte ik maar gelijk compleet uitleggende. ,,Vind je vast niet erg.’’ Zei ze toen verassend. ,,Oh, hoezo dan wel niet?’’ Vroeg ik haar verrast door. ,,Nou, zoals je naar haar kijkt.’’ Zei ze toen, en daar kreeg ze me mee stil. ,,Ik ben niet dom hoor.’’ Legde ze zichzelf vervolgens uit. ,,Nee, zeker niet. Maar het is niet wat ik wil.’’ Zei ik wat moedeloos. ,,Wat wil je dan?’’ Vroeg zij toen door. ,,weet ik niet.’’ En ik hield m’n schouders op en keek wat sipjes naar m’n schoenen. Maar ze sprong toen op m’n rug. Met een lach kon ik haar er net voor behoeden dat ze een smakkerd tegen de grond maakte, en alles was weer vergeten. ,,Komt wel goed Vidal.’’ Sprak ze me bemoedigend toe. ,,Zullen we samen ergens gaan eten?’’ Vroeg ze me er gelijk achterna. Ik vond het maar appart dat ze zo makkelijk deed. Min of meer had ik opgebiecht dat ik Mireille wel zag zitten. Maar daar trok ze zich nauwelijks wat van aan dus. En zodoende hadden we een puntzak gehaald. Ze at niet bepaald als iemand met zo’n lichaam, maar dat vond ik juist wel wat hebben. Mayo, pindasaus en uitjes. ,,Extra mayo.’’ Had ze zelfs gevraagd. Ik genoot nog steeds van haar, en dat na al een aantal uren samen zijn. Miste het alleen zijn zelfs niet eens. De zon ging onder niet veel later, en wij zaten op een bankje aan het kanaal wat net buiten de binnenstad lag. Ze zat tegen me aan, en ik had m’n arm over de leuning hangen. We spraken niet zo veel meer, maar luisterden naar de geluiden van het water en de stad achter ons. Ze kwam steeds dichter bij me zitten, en op den duur voelde ik tot mijn schrik haar hand op m’n knie. Nadat ik gegeneerd naar haar hand had gekeken, vielen mij haar grote blauwe ogen pas op die me leken te doorboren. Ik moest er van slikken, en kreeg het harstikke warm van haar, terwijl het best snel afkoelde hier buiten. ,,Breng je me nog thuis?’’ Vroeg ze me nog. ,,Ja, natuurlijk.’’ Zei ik verlegen. Hand in hand liepen we terug door de stad, toen ik opeens gebeld werd. ,,Hey, waar ben je?’’ Werd er zacht aan me gevraagd. Ik wilde niet opnemen, maar Mandy stond er op. Vooral toen ze zag dat het Mireille was. Zou ze medelijden met haar hebben, of zo??? ,,Ik breng Mandy nu thuis, dus zal er straks wel aankomen.’’ Zei ik haar. Ik hoorde ze overdreven zielig zuchten en ik draaide met m’n ogen toen ik zelf ook maar begon te zuchten. ,,Zie je zo, okay?’’ ,,Jah.’’ Zei ze alleen droog en zonder enige emotie. En dat zorgde er voor dat ik me toch nog rot voelde. Even maar hoor. Mandy pakte m’n hand weer, en samen liepen we dat laaste stukje als een verliefd stelletje terug. Ik stapte nog even mee naar binnen, om samen met Mandy te ontdekken dat er niemand thuis was.

,,Je moet me niet verkeerd begrijpen.’’ Zei ze me toen, en ik wachtte vervolgens nieuwsgierig af naar wat ze me zou gaan vertellen in het vervolg. ,,je…’’ En het bleef stil. En ik zag haar nu voor het eerst zenuwachtig worden. Ze was minstens zo zelfverzekerd als ik vandaag, maar dat veranderde opeens compleet. ,,Dit is alleen voor deze week.’’ Zei ze toen snel. En alhoewel ik dat ook al gedacht had, vond ik het alsnog niet leuk om het zo van haar te horen. Maar ik lachte naar haar en zei haar dat ik dat al wist. Toen lachte ze terug, en leek ze haar zenuwen kwijt te zijn. ,,Het is niet dat ik je niet waardeer, maar anders…’’ En ik viel haar bij. ,,Het wordt moeilijk anders.’’ En ze knikte. ,,Het geeft niets. Ik heb een leuke eerste date gehad met m’n nieuwe vakantievriendinnetje.’’ Zei ik haar toen met een lach als een grap. Ze lachte er verlegen om en stapte op me af. Opeens werden haar ogen groot en hoorde ik niets anders meer dan de stilte in huis die af en toe werd onderbroken door onze ademhaling. Ze legde haar handen op m’n borst en kwam nog dichterbij staan. Ze rook heel de dag al heerlijk, maar nu leek ik het me pas echt te beseffen. En haar uitstraling was zo helder geweest, maar juist nu leek ik die even vergeten te zijn. Ik was een weddenschap geweest, maar ik kwam als winnaar uit de bus. Haar handen pakte voorzichtig m’n onderkaak vast en ze trok me naar haar toe, zodat ze niet op haar tenen hoefde te staan. Haar lippen drukte ze dralend zacht tegen die van mij aan en ik verslikte me bijna toen ik vergat te ademen en te slikken. Alsof ze alles uit me zoog met die zoen. Na die kus liet ze me weer los en keek ze me verhelderend aan. Ze lachte er uitdagend bij, en pakte vervolgens m’n hand om me naar de bank te begeleiden in de woonkamer. Ze draaide me om en ik keek verlegen en hoopvol naar haar verschijning die me met de minuut gekker maakte. Ze duwde me zachtje achterover en klom net zo voorzichtig op me, om me weer lief vast te houden terwijl ze haar lippen op m’n mond en wangen drukte. Het duurde even, maar toen hield ik haar ook vast. Een hand boven haar heup en een hand op haar schouder. Ik kuste haar terug, en al snel gebruikten we onze tongen. Ze liet zich zachtjes op me vallen, en elke beweging in haar slanke lichaam voelde ik op de mijne. Even stopte ze om te kijken naar de bobbel in mijn broek waar ze over heen gleed met haar heerlijkheid. ,,Ik doe dat niet op de eerste date…’’ Fluisterde ze zwoel in m’n oor, waardoor ik nog harder en wilder voor haar werd. Ze bleef op me liggen en met haar buik duwde ze m’n benen iets uitelkaar zodat ze diezelfde strakke buik van haar iets heen en weer kon bewegen over m’n broek heen. Ik kreunde zachtjes en begon haar veel feller te zoenen. M’n hand trok vanaf haar schouder naar haar hoofd, en vanaf haar heup naar haar kont. De losse stof vanaf haar heupen liet mijn hand heerlijk over haar strakke billen glijden, en ook zij begon uiteindelijk zachtjes te kreunen. We zouden nog wel zien of ze dit niet op de eerste date zou doen. Of niet… We hoorde de sleutel in de voordeur gaan, en toen we overeind schrokken zagen we er al twee door het keukenraam naar binnen kijken. We waren gesnapt. Maar Mandy was niet hun dochter, dus waren ze niet eens boos. Daarnaast deden we ook niets geks. Nog niet in ieder geval. Heel ongemakkelijk kwamen de drie bij ons zitten, en moest ik daar nog een kwartiertje luisteren naar hoe Mandy Anouk en haar ouders vertelde over onze dag. Ze deed het met een bepaald enthousiasme, dat ik niet anders kon dan gevoelens voor haar te ontwikkelen. Mijn stijve ebte weg, en even later was ik toen toch alleen. Ik nam een omweg naar huis. Om na te denken over deze dag en over Mandy. Maar ook omdat ik Mireille niet wilde zien nog. En waarschijnlijk zal ze wel weer uit zijn gegaan, dus ik kon m’n borst al nat maken. Het waren drie hectische dagen geweest zover. Maar het voelde alsof ik er al een hele week had op zitten.

Thuis was het donker, en dus dacht ik gelijk te krijgen. Ze was hier niet. Maar toen ik langs haar kamer liep naar de badkamer toe, hoorde ik haar snikken. Ze was dus wel thuis. Ze lag in het donker op haar kamer te huilen. Weer deed ze m’n hart breken, maar nu van weemoed. Ik klopte op de deur. ,,Mireille, gaat het?’’ Het gesnik stopte even. ,,Laat me met rust.’’ Zei ze toen fel maar zacht. Maar ik deed wel de deur open natuurlijk. Ik zag niets. Alleen een hoopje dekens in het midden van dat grote bed. Ik ging op de rand zitten, en wachtte gewoon totdat ze tevoorschijn zou komen. Dat duurde nog best lang. Maar snikken deed ze niet. ,,Wat heb je gedaan vandaag?’’ Probeerde ik haar uit te lokken door het zo vriendelijk als mogelijk te stellen. Maar ze bleef stil. Ze gedroeg zich een beetje als een verwend nest, maar ik had alle geduld zojuist gevonden. De dag met Mandy had me in de wolken gebracht, en daar zou zij me zeker niet uithalen. Sterker nog, ik wilde haar meenemen naar de wolken toe. Ik liet me achterover vallen, en bleef liggen. Maar ik viel in slaap en werd pas wakker toen ik de volgende dag de douche hoorde. Ik bleef liggen totdat ik haar in de deur zag staan met haar natte haren en haar handdoek strak om haar mooie lichaam. ,,dankje.’’ Zei ze heel verlegen en bijna verontschuldigend. ,,Gaat het?’’ Vroeg ik haar alleen. En ze knikte. ,,Hoe was je date?’’ vroeg ze toen met aanzienbaar veel moeite. ,,Leuk.’’ Glimlachte ik alleen gemoedelijk na haar. ,,Hoe was jouw dag?’’ vroeg ik haar toen nog maar een keer. ,,Eenzaam.’’ Ze kwam de kamer ingelopen en ging naast me zitten. ,,Haat je me?’’ vroeg ze kinds. ,,Nee, dat niet.’’ Lachte ik voorzichtig. ,,Ik haat mij wel.’’ Zei ze toen, waar ik wel van schrok. Ze klonk depri. ,,Niet doen. Nergens voor nodig toch.’’ Maar ik voelde bijna haar frustratie en ik dacht terug aan al die momenten waarop ze m’n aandacht vroeg, en die maar niet had gekregen. Ik sloeg m’n arm om haar heen. ,,Ik was alleen zo streng omdat ik het beste voor je wil.’’ Zei ik meteen voorzichtig. ,,Niet waar. Je wilt alleen het beste voor jezelf.’’ Ik zuchtte en gaf haar vervolgens nog gelijk ook. ,,Maar weet je ook waarom?’’ Vroeg ik haar toen plots fel. Ze keek me iets ongerust aan met haar grote ogen en schudde voorzichtig haar hoofd. ,,Omdat ik er aan kapot ga!’’ En ik hield m’n felheid. Ze zei niets, maar ze leek verrast te zijn. Ik stond gefrustreerd op en liet haar achter. Ik had het haar niet moeten zeggen. Nu wist ze vast en zeker dat ik meer in haar zag dan alleen Janneke’s nichtje. Ik had Mandy niet eens gezegd dat ik thuis was gekomen nog, en in paniek had ze het me een paar keer gevraagd op de app. Maar net nadat ik uitgelachen was daarom, want daar kon ik wel om lachen nu, en haar terug gestuurd had, dat ik in orde was, stapte Mireille de kamer in. Ze zei niets, maar liep alleen langzaam op me af. Ze keek me moedeloos aan, en ze leek niet helemaal zichzelf nog te zijn. ,,Sorry van daar net.’’ Zei ik maar gelijk alsof er niets aan de hand was. Maar daar wilde zij niets van weten blijkbaar. Zoals Mandy zich had laten vallen op mij de avond ervoor, zo deed Mireille dat nu. Maar dan nog voorzichtiger. Ik liet me door haar kussen, en kuste zelfs terug. En gemeend ook. Eerder dan gisterenavond, legde ik mijn handen op haar hoofd en kont, die nog net bedekt werd door haar handdoek. Ik rolde haar van me af, en nam het van haar over. In korte tijd was het verlangen zo gegroeid dat ik er nu maar gewoon voor ging. Ik zoende haar fel, en het moment dat ze haar mond net iets te ver open deed, stak ik mijn tong voorzichtig naar binnen. Ze tongde terug en even leken alle problemen opgelost te zijn. Ik stopte en bekeek haar even. Ze lag wat wulps onder me en met een enkele vingerbeweging had ik haar handdoek los kunnen maken en zou ze daar liggen in al haar glorie. Maar juist toen bedacht ik me. Ze lacht lief en lichtelijk opgewonden naar me, maar ik kon het niet. ,,We moeten stoppen.’’ Zei ik haar toen. Ze was nog meer verrast dan ik zelf. ,,Je weet dat dit niet kan.’’ Legde ik mezelf uit. Ze keek weg, en ze liep rood aan. Zonder wat te zeggen, duwde ze me voorzichtig van haar af, en liep ze terug naar boven. Maar ik was voor alsnog overtuigd dat ik goed bezig was door dit te stoppen.

Nu was het zij die mij negeerde in het vervolg. En hoe pijnlijk dat ook was, het kwam me ook wel goed uit. Mandy ging met Anouk naar het Veersemeer en vroeg mij mee. ,,Ik ga.’’ Zei ik haar nog wel. Ze lag verwend in de tuin te wezen, en gaf me geen blik nog woord. Ik hield m’n schouders op, wat ze vast gezien moet hebben, en met pijn in m’n buik liet ik haar zo achter. Het was niet wat ik wilde, maar het was op de lange termijn wel het beste. Het waren ook niet Anouks ouders die mij zo verdrukt lieten kijken de gehele dag, toen ik ontdekte dat die ook weer mee gingen. Nee, ik zat met Mireille in m’n maag. Mandy was het al lang opgevallen dat me iets dwars zat, maar ze wachte zoals het hoort totdat we even alleen waren. Ik had ondertussen de mooie lichamen van de twee dames al meerdere keren beschouwd terwijl hun gingen zwemmen. Ik besprak met Anouks vader de nieuwste sportweetjes onderwijl. Maar Mandy had behoefte aan wat tijd samen, en dat zij ze ook gewoon eerlijk tegen de andere drie, die dat op hun beurt weer volkomen begrepen. En dus waren we alleen aan de wandel gegaan. De polders in aan de andere kant van het dorp. Op een heuveltje kijkende over een weiland, namen we uiteindelijk plaats. Ze had m’n hand al die tijd vast gehouden en ik voelde me waanzinnig schuldig naar haar toe. Ze had niets gezegd totdat we zaten. ,,Wat is er nou?’’ Vroeg ze me op een leuke manier. Ik twijfelde maar wilde wel eerlijk zijn. ,,Gisteren trof ik Mireille huilend aan toen ik thuis kwam. Daarom reageerde ik niet.’’ Zei ik haar eerst. Ze maakte zich nog zowaar zorgen om Mireille, en toen moest ik dat andere ook maar vertellen. ,,Ben bij haar gebleven vannacht. Heb haar niet gezien, of gehoord. Maar vanochtend heeft ze me wel gekust.’’ Ik durfde Mandy niet aan te kijken nadat ik het gezegd had en merkte ook wel dat Mandy het toch ook niet leuk vond om te horen. Ook al deed ze gisteren er nog zo luchtig over. Ze pakte m’n hand en ik keek naar haar om. Maar zij staarde de leegte en het weiland in. ,,Ik ken m’n plaats.’’ Zei ze me toen. En daar begreep ik niets van in eerste instantie. ,,Hoe bedoel je?’’ Maar ze zweeg. Ze liet zich tegen me aanvallen en zo zaten we even te kroelen uit het niets. ,,Nee, wacht wat bedoel je?’’ Vroeg ik haar toen toch weer. ,,Ik ben hier nog vier dagen. Ik kan geen dingen aan je vragen op dit gebied. En ik zei toch dat ik je naar haar heb zien kijken. Ooit hoop ik iemand te vinden die ook zo naar me kijkt.’’ Zuchtte ze toen met een glimlach. Nu voelde ik me helemaal schuldig. En ook een beetje in de maling genomen. Voor m’n gevoel keek ik niet anders naar Mireille dan naar Mandy. Maar zij zou het wel beter weten. Of wellicht was dit een onzekerheid die in haar geslopen was. Vond het aan de ene kant wel jammer, en raakte er ook erg in de war van. ,,Los van dat je nog maar vier dagen hier hebt, geniet ik enorm van je. Zowel gisteren als vandaag.’’ Zei ik haar serieus. Ze keek naar me op en lachte toen wat verliefd naar me. ,,Ja, ik ook van jou.’’ Zuchtte ze verliefd. en ze kuste me schouder. ,,Maar ik heb het gevoel dat ik je wat aandoe op deze manier.’’ ,,Nee, joh!’’ zei ze gelijk overtuigend. ,,helemaal niet. Echt niet. Je doet haar wat aan.’’ Zei ze me toen. Ze bleef me maar verassen. En ik wist niet of het wijsheid was of dwaasheid, maar elke keer zei ze weer iets waarover ik kon nadenken. ,,Ze is 17.’’ Zei ik toen zacht en moedeloos. ,,Is het tegen haar zin?’’ Vroeg ze me toen lachend. ,,Nee, natuurlijk niet!’’ ,,Nou dan…’’ En dat was dat, denk ik… Kreeg er hoofdpijn van zo. Ze kuste me en nam me mee terug naar de rest. Ik fietste mee naar hun huis, wat nog best een tocht was, en voor de deur nam Mandy afscheid van me. Ik mocht mee eten van Anouks ouders, maar Mandy zei me dat het beter was als ik terug ging naar Mireille. Wel zei ze me dat ze dit zag als haar tweede date met mij. En op die manier bleef ze het tussen ons toch spannend houden. Het was allemaal vrij tegenstrijdig wat ze deed, maar ik vond het op zich wel wat hebben. Ze was uitdagend op haar eigen manier en tegelijkertijd zorgzaam voor mij, als voor Mireille. En ik begon te denken dat dit mooie meisje niet zomaar iemand meer was.

Thuis liep ik de tuin in waar Mireille nog steeds zat zoals ik haar had achter gelaten. Ik vroeg me af of ze zich wel bewogen had. De twee katten lagen tegen haar aan en ze keek zowaar naar me op. ,,Hey.’’ Zei ik voorzichtig. ,,Hey.’’ Zei zij toen, meer hoopvol. ,,Kunnen we even praten?’’ Vroeg ze me toen zelfs nog. Ik knikte en liep op haar af. ,,Nee, binnen.’’ En zo zaten we even later binnen op de bank. Ze had zich niet zo heel uitdagend gekleed, al zou ze alsnog vele ogen trekken. En zo ook zeker de mijne. ,,Het spijt me.’’ Zei ze toen snel. ,,Ik moet niet dingen doen, die niet goed zijn.’’ Ik moest lachen om haar woordkeuze, maar ze maakte ook indruk op me. Ik had dit namelijk totaal niet verwacht. En zo bleef ik maar verrast worden door de dames. ,,Het geeft niet. Toen ik je voor het eerst zag, wilde ik je al kussen.’’ Zei ik eerlijk, maar bedoeld als grapje. Ze gniffelde erom maar keek er ook bedenkelijk bij. ,,Waarom?’’ Vroeg ze me na een korte stilte. Ik hield m’n schouders op. ,,Je bent anders.’’ Zei ik nog altijd wat op m’n hoede. ,,Ja he.’’ Maakte ze er toen zelf van. En ze lachte er zelf wat sullig om. Maar ik zag haar alleen al lachen en vond dat geweldig. ,,Al gegeten?’’ Ze schudde haar hoofd. ,,Kom mee dan.’’ En ik stond op en stak m’n hand uit totdat ze die pakte, en trok haar omhoog met een vaartje. Ze bleef lachen. Het was maar een klein stukje rijden, en we liepen al de duinen door naar het strand. Vlakbij waar we de auto geparkeerd hadden, had ik weer een puntzak te pakken. En toen we in het kotje zaten, was het alweer op. We hadden vrij weinig gezegd, maar er hing een gemoedelijke sfeer. Vanuit het kotje bungelde onze benen en met de tenen roerden we het zand onder ons vandaan. De zon ging onder en dat was nog net te zien vanaf waar we zaten. De sfeer sloeg al snel om. De andere kotjes waren op dit moment niet in gebruik, en alleen in de verte aan het water liepen nog wat mensen. We raakten alleen en dat kwam ons ten goede uit. Ik sloeg al snel m’n arm om haar heen en zij liet zich tegen me aan vallen. We hoefde niets te zeggen meer. Het was allemaal zo duidelijk. De aantrekking naar haar groeide nog altijd. Met elke seconde bijna. Maar tegelijkertijd probeerde ik me nog te verzetten ook. Net als zij. Ik merkte aan haar dat ze zich inhield. Dat ze misschien wel begreep waarom ik vanochtend stopte met die mooie zoen met haar. Maar ik wilde die toch wel weer heel graag inzetten. Uiteindelijk vroeg ik haar ten wandeling, en zo vermeden we dat we samen alleen bleven zitten in een kotje waar alles kon gebeuren. Bij wijzen van. Maar we liepen wel hand in hand. Zo nu en dan was ik bang Mandy per ongeluk tegen te komen, of Anouk zelfs. Ik voelde me naar zowel Mireille als Mandy en wist ook bij beide niet waar ik nu precies stond. Dit was heel romantisch en ook erg leuk en gezellig. Maar waarom doen we dit eigenlijk. Ik kwam er niet uit. Maar ik zat zo in gedachten verzonken dat ik Mireille niet eens hoorde zeggen hoe graag ze die groep jongens niet tegemoet wilde lopen. Ik zag ze niet en hoorde ze niet. En hoorde haar ook nog niet. Was helemaal in m’n eigen wereld. Alleen dat laatste hoorde ik. ,,Hey, eikel!’’ Ik keek om en zag de vuist nog net. Maar vooral voelde ik hem. Ik ging meteen neer en lag denk ik een paar seconden in duisternis. Ik opende m’n ogen. M’n smoel zat vol met zand en m’n kaak deed verdomd veel zeer. Ik zag ze aan haar trekken. En zij protesteerde wild. Ik krabbelde overeind en waarschuwde ze. Ik was groter dan elk van hun, en ook een stuk breder. Ze waren alleen met meer. En daarnaast was ik aan het dagdromen in m’n eigen gedachten. Mensen in de verte zagen het allemaal en haastte zich deze kant op. Maar tot die tijd was die Stefan, want hij was het, van mij.

,,Nee stop.’’ Stefan had haar losgelaten toen die mij zag en Mireille probeerde mij nu tegen te houden. ,,Hij is het niet waard.’’ Zweerde ze erbij. Dat kutstudentje lachte alleen wat duivels en draaide zich met z’n vrienden van ons af toen die mensen toch dichterbij kwamen. Mireille had gelijk, al viel het zwaar. Tering, wat deed dat zeer. Denk niet dat ik ooit eerder zomaar een klap had gekregen. Zeker niet zo onverwachts zoals deze was. Met een zere kaak maakten ik en Mireille ons maar terug naar het kotje. Het waren aardige zorgzame mensen die ons even kwamen helpen. Ze kwamen gewoon even kijken en probeerde me te overtuigen aangifte te doen. Maar ik zag dat Mireille er kapot aan ging, en zag er maar van af zodat dit meteen voorbij was. Mocht ik hem tegenkomen, dan pak ik hem nog wel. Zo stil had ik haar nog niet gezien. Ik zag dat ze er mee zat, en in de kot vertelde ze me weer hoe erg ze zichzelf haatte. Dat het haar schuld was dat ik een klap had gekregen. Waarom ik nu precies die klap had gekregen, zal ik misschien wel nooit weten, maar ik zou haar hier nooit de schuld van geven. Zij heeft me immers niet geslagen. ,,Nee, het is mijn schuld.’’ Zei ik haar zelfs. Ik was zo verslagen door Mireille’s liefde, dat ik niet besefte dat dit na de vakantie weer helemaal voorbij was. Net als Mandy mij vertelde dat dit alleen voor deze week is, al wist ik niet goed waarom ik en Mandy elkaar niet meer zouden kunnen zien na deze week. Met Mireille lag dat anders. Dat kon gewoon niet. Te veel mensen zouden raar opkijken. Ze zuchtte en liet zich tegen me aan vallen. Ik ving haar liefdevol op, en zag haar toch heel kort even lachen. Ik lachte terug, en keek toe hoe ze haar ogen sloot en zich met haar hoofd op m’n schoot liet vallen. Ik aaide haar over haar bol en realiseerde dat ik toch moest kiezen. Al kon ik met beiden niet echt verder op raken, deze week gold dat nog niet. Ik vond Mandy leuk, en alhoewel we geen plannen hadden gemaakt voor morgen, hoopte ik wel dat ik haar nog zou zien. Het zou dan onze derde ‘date’ zijn. Wat ze op de eerste date niet wilde, zou ze op de derde misschien ook nog niet willen. Maar eerlijk gezegd boeide dat niet zo. Niet dat ik het niet zou willen. Want naast dat Mandy een mooi lichaam heeft, is haar persoonlijk er eentje om helemaal verliefd op te worden. En dat was ik ook wel een beetje geworden, denk ik. En bij verliefd zijn op een mooie meid, komen ook andere gevoelens naar boven. Gevoelens die ik ook voelde voor Mireille. Op het moment had ik het zwaar m’n hormonen te controleren, zodat zij rustig op m’ns choot kon blijven liggen zonder dat ze iets voelt kloppen. Ik was geneigd om voor Mireille te kiezen. Maar dat kwam vooral omdat ik met haar nog een paar weken door moest. Kon zij maar net zo makkelijk reageren als Mandy. Die leek er geen enkele moeite mee te hebben dat ik met Mireille samenwoon terwijl ik toe heb gegeven wel iets voor haar te voelen. Ik zuchtte er van en zag haar naar me op kijken. Nu met een lach zo breed als haar gezicht. ,,Zullen we?’’

Het was vroeg donker en het bliksmede en regende toen we ons naar de auto bewogen. Kletsnat werden we nog voordat we zaten. Mireille moest er vooral om lachen, terwijl ik me best wel zorgen maakte. Het was echt heel donker, en het bliksemde zo hard en fel, dat ik er gewoon een beetje nerveus van werd. In de auto zaten we wel veilig, en we kwamen dan ook ongedeerd thuis, maar gerust was ik er nog altijd niet op. En dat merkte ze. Ook zij was nog niet de oude na dat rare voorval. Normaal gesproken zou het denk ik veel heftiger zijn om een klap te krijgen van iemand. Maar het deed er simpelweg gewoon niet toe. Ik was met haar, en de rest kon me gestolen worden. Ik stuurde Mandy een berichtje met de vraag of ze veilig was. Ook om haar maakte ik me nu zorgen. Maar het waren Mireille’s warme handen die ik m’n nek voelde die me alles weer deden vergeten. Ze pakte m’n telefoon en legde die weg, terwijl ze met haar uitgelopen ogen me net zo warm kreeg als haar handen. Ze draaide me naar haar toe en pakte me stevig vast. Ik kon geen kant op. Maar haar lippen voelde zo zacht op m’n zere kaak, dat ik ook geen kant op wilde. ,,Hoe voelt dat?’’ Vroeg ze me verliefd en verlegen. Ik moest glimlachen, wat op zich al zeer deed, maar zij haar dat het fantastisch voelde. En dat voelde het ook. Ze lachte terug, en keek even zenuwachtig naar de grond, voordat ze plots m’n hand pakte en me voorzichtig mee naar boven trok. ,,Het maakte me nooit echt uit dat je ouder bent.’’ Zei ze op de trap. ,,En het kan me al helemaal niets schelen, wat andere over me denken.’’ Ze maakte diepe indruk op me, en haar verleidelijke ogen deden mij haar doen geloven. Ze pakte m’n andere hand ook beet op haar kamer, en kuste me weer. Maar nu op de mond. Langzaam liep ze achteruit, en trok ze me langzaam met haar mee. Ik raakte meer en meer verloren in haar ogen. Haar kussen waren warm en gemeend. Ook toen ze zich achterover op bed liet vallen, nam ze mij het maar haar mee. Ik viel op haar, en zag haar nog altijd naar me lachen. M’n lichaam hunkerde naar dat van haar. Haar warmte liet mijn kou verdwijnen. Langzaam trok ze m’n natte shirt uit. Haar wamre handen gleden stroef over mijn vochtige koude huis heen, maar haar handen gingen veel verder. Ze wurmde ze tussen onze lichamen en begonnen meteen aan mijn knoop te pulken. Ik ging recht op m’n knieën zitten en hielp haar door het zelf te doen. Ze keek vol verwachting en spanning toe. Ik wenkte haar overeind, en maaktde de rits los terwijl onze lippen weer aan elkaar plakte. Ik schoof m’n broek wat af met moeite, en liet het elastiek van m’n boxershort van me af trekken. Dat deed zij. Ze stopte de kus en keek langs mijn hijgende lichaam naar beneden. Ze gniffelde even heel zacht, en toen voelde ik haar hand de pik pakken. Eindelijk. Heel langzaam trok ze eraan. Haar hand was nu niet warmen. Dit deel van mijn lichaam is altijd al warm voor haar geweest. Ze keek op en lachte me tegemoet, terwijl ze me weer probeerde te zoenen. Ik legde m’n hand in haar nek en trok haar hoger naar me toe, zodat we ook lekker onze tongen konden gebruiken. Haar handje trok langzaam over de lengte van de pik heen en nam de voorhuid mee. Ik zuchtte, en steunde al zachtjes en kon haast niet geloven dat zij dit zomaar kon, en dus deed.

,,Ik ben nog maagd.’’ Zei ze me toen juist. Ik moest er om lachen, maar zag haar serieus kijken. ,,Oh, sorry. Dacht dat je een grapje maakte.’’ Even keek ze pijnlijk weg na mijn woorden. ,,Ik heb wel wat gedaan, maar nog nooit… echt, zeg maar.’’ Zei ze me toen verlegen. Ik duwde haar vervolgens voorzichtig achterover en kuste haar fanatiek. Ik wilde alle twijfel weg nemen. Ik voelde dat ze half zo zelfverzekerd was als zojuist. En ze was al niet zo zelfverzekerd. ,,Je moet me zeggen wat je wel en wat je niet wilt. Je kan me vertrouwen.’’ Fluisterde ik met gevoel in haar oor. Toen begon zij te lachen. ,,Ik weet wel wat ik wil hoor.’’ En zij kuste mij nu weer fanatiek. We rolden op onze zij en zette de zoen door terwijl ik haar langzaam van haar natte kleren ontdeed. Een minuutje later lagen we beiden helemaal naakt onder de dekens. Haar lichaam lach half op die van mij en onze tongen hadden elkaar nauwelijks nog los gelaten. Met m’n handen was ik voorzichtig geweest en had ik haar vooral in haar zijen gestreeld. Haar hand was minder verlegen en had al die tijd m’n pik vast, waar ze af en toe een trek aan teovoegde. ,,Wat heb je al wel gedaan?’’ Vroeg ik haar toen toch nog. Ze lachte me verlegen tegemoet, en kroop toen langzaam van me af, om met haar hoofd onder de dekens te verdwijnen. Ik begon meteen enthousiast te schelden toen ik voelde hoe ze haar tong liet krullen op de strakke eikel. M’n mond sloeg open en met een hand op de dekens, probeerde ik haar daar te houden. Een hand op m’n zak en een hand om m’n paal zorgde ervoor dat haar tongetje wel erg dicht bij mijn orgasme kwam. Ik stopte haar dan ook en trok de dekens van ons af. Ik had het nu wel warm genoeg gekregen. ,,Niet goed?’’ Vroeg ze toen nog eerst, waardoor ik me zowaar nog even rot voelde ook. ,,Nee, jawel. Was fantastisch. Wil niet al komen.’’ Legde ik mezel zenuwachtig uit. ,,echt?!’’ vroeg ze toen vol verbazing. ,,Voor mij erg lang geleden…’’ Legde ik mezelf toen nog verder uit. Lachend duwde ze me weer achterover en begon ze me weer te kussen. Haar lichaam kwam nu helemaal op dat van mij te liggen en haar slanke wulpse gelaat kronkelde over alles heen. ,,Ik had het niet erg gevonden hoor.’’ Fluisterde ze nog wat onzeker in m’n oor, doelende op een eventueel orgasme. ,,Nee, maar ik wel. Je verdient veel meer.’’ Ze keek me verward aan, en toen ik lachte, geloofde ze het pas. Het deed me realiseren dat Mireille nooit behandeld is zoals ze behandeld had moeten worden. ,,Ben je aan de pil?’’ Vroeg ik haar toen nog wel. En ze schudde haar hoofd, en leek er van te schrikken. ,,Had ik helemaal geen erg in.’’ Zei ze nerveus en ze rolde snel van me af. Maar ik hield haar tegen en grinnikte. ,,We kunnen dan andere dingen doen.’’ En pakte haar bij de heupen en trok haar naar m’n gezicht toe.

Ze keek wat ongemakkelijk op me neer. Ik moet toegeven dat ik dit ook nog nooit zo op deze manier gedaan had, maar haar slanke lichaam leek me er uittermate geschikt voor. Last van m’n kaak had ik al lang niet meer, en dus hield ik haar stevig vast, terwijl ik haar iets naar achteren duwde en zelf iets omhoog kwam. Ik hoorde haar zo heerlijk zuchten en hijgen toen ik mijn uitgestoken tong tussen haar kletsnatte schaamlipjes duwde. Alles kon me gestolen worden. Ik wilde dit vreemde, verlegen, en jonge meisje gewoon verwennen en laten kermen van genot. Ik had zo vaak te doen met haar gehad, dat ik vond dat ze het verdiende. Wellicht wat arrogant om te denken dat ik haar dat zou kunnen geven, maar zover hijgde ze nog altijd goedkeurend. Ze legde zelfs al snel haar hand op m’n hoofd, en heel voorzichtig bewoog ze haar heupen over m’n borst heen en raakte ik haar natte poesje voller met elke lik. Mijn handen gleden naar haar onderrug en duwde haar bewegende lichaam nog dichterbij. Mijn neus raakte verstrikt in het spel, en waar ik kon ademde ik diep in en uit, en dat voelde ik dan terug in haar reactie. Gebeft had ik wel vaker, maar dan gewoon met de dame op haar rug. Op deze manier hoopte ik haar net een zetje te geven waardoor ze wat minder verlegen zou worden. Zij had immers de controle. Ze kneep zo af en toen in m’n haren, maar dat stimuleerde me alleen maar door te gaan. De pijn in m’n kaak kwam terug, maar het deerde niet. Haar lekkere uitlatingen, die ze nog altijd op fluistertoon hield, waren alles waar ik het voor deed. Met m’n tong raakte ik bij haar vulva, en waar ze me toeliet probeerde ik die iets naar binnen te duwen, terwijl mijn neus wat hoger tussen haar lipjes tegen haar aanwreef. Ik moest opletten met ademhalen, maar al zou ze me bewusteloos rijden, dan had ik dat er nog voor over. Ik duwde haar op den duur wel hard achterover. Ik bleef echter doorgaan met het likken en zuigen op haar poesje, maar zo had ik toch wat meer ruimte. Mireille’s lichaam schokte op dat van mij, en lachend bleef ik haar opdezelfde manier door beffen. Ik wilde haar zo graag laten komen. Mijn handen hielde haar buik vast en voelden elke spiertrekking die ik tot stand bracht in haar. M’n vingers gelden langzaam af naar haar clitje, en terwijl ik mijn tong als een klein puntje haar vulva liet bevredigen, gleden mijn vingertoppen met gevoel over haar hard gewoden clitje heen. Nu liet ze zich pas echt gaan. Fluisteren kwam er niet meer van, en met haar kronkelingen duwde ze bijna het bed door. Ze vroeg hijgend naar meer, en kreunend moedigde ze me aan nog net even door te blijven gaan. Ik zou niet eerder stoppen dan het moment wat nu snel naderde. Met een laatste inspanning schoot ze plots overeind, pakte ze m’n hoofd met beide handen vast, en reed ze fanatiek heen en weer op m’n tong, die zowaarlijk nog echt in haar geraakte. Ik probeerde haar door te blijven vingeren, maar echt nodig bleek het al niet meer te zijn. Ze was niet meer te stoppen, en na wat laatste geile zuchten liet ze zich weer achterover vallen. Ze rolde van me af op haar zij, en bleef hijgend liggen. Ikg ing rechtop zitten, nam de smaak van haar maagdelijke poesje nog even in me op, en keek ietswat arrogant op haar neer. Als ik over haar fantaseerde in bed, was het vaak dat zij mij aan het bevredigen was. Maar nu moest ik me gewoon inhouden, om haar benden uit elkaar te trekken, en haar een tweede likbeurt te geven.

Ik pakte de dekens en trok die over ons heen terwijl ik tegen haar aan ging liggen. Ik klemde haar in m’n armen en kuste haar rug. Haar ademhaling was nog steeds zwaar en ze hield zich klein. Ik voelde me gewoon gelukkig. En dat met haar, wel te verstaan. Ik had de keuze gemaakt. Deze vakantie zou zij van mij zijn. Daarna zien we wel verder. Ze kroelde haar schouders tegen me aan en de kamer werd donkerder en donkerder. We lagen een kwartiertje zo, denk ik, toen ze zich omdraaide. Zonder wat te zeggen, begon ze me te zoenen. Ik dacht dat ze in slaap was gevallen. Ik voelde haar hand op m’n pik, die nooit slap was geworden. Ze duwde fel haar tong naar binnen en al tongende trok ze me overheerlijk af. ,,Ik ga morgen aan de pil.’’ Zei ze toen gelijk. Kinderlijk, maar ook wel hoopvol. Het hoefde niet persee, want dit was ooke cht overheerlijk, maar ja, wat als ze wel aan de pil had gezeten. Dan hadden we heerlijke seks gehad, dat was zeker zo. Ze tongde zo vurig door, dat ik het idee kreeg dat ze het wel lekker vond om zichzelf zo terug te proeven. Haar handje trok me steeds sneller af en ze klom meer op gedurende de trek partij. Totdat ze op me zat. Op de schacht. Ik voelde de spanning stijgen toen ik haar zag twijfelen misschien toch die stap verder te nemen. Maar ze deed het niet, wat misschien ook wel weer beter was. ,,Je bent van mij.’’ Zei ze heel zacht. In het donker voelde ik haar natte poes over de schacht rijden, en haar handje bleef maar over de eikel glijden. Ze boog zich voorover, en met een een tong in m’n mond, een natte poes op m’n schacht, en een lekkere hand die m’n eikel verwende, kwam ik klaar. Schokkend, en met een zachte brul. Ze begon te lachen, terwijl ze me door probeerde te kussen. Maar het kwam er niet van, en ze lachte nog harder. Ze kwam overeind, en keek naar hand die onder m’n sperma zat. Haar andere hand draaide over haar buik heen, die ook getroffen was. Ze zuchtte opgelucht en lachte lief op me neer. ,,Dit is pas het begin, he?’’ Vroeg ze me dromend. Ik knikte, al wist ik niets zeker. Ik trok haar mee onder de douche waar we happened elkaars tongen weer bevredigen, en ik het niet kon laten om een vinger door haar spleetje te laten glijden. Zo ver als zojuist lieten we elkaar niet gaan, maar haar heerlijke lichaam zo dicht tegen me aan voor deze bepaalde tijd, voelde zo ontzettend goed, dat we tot in de morgen geen meter ruimte tussen ons hadden gelaten. Pas toen ik die morgen vrolijk bericht kreeg van Mandy, belandde ik weer even met beide voeten op aarde. ,,Wat is er?’’ Ik keek bezrgd naar m’n telefoon en Mireille had het gezien. ,,Ik ga haar vertellen, dat ik haar niet meer kan zien.’’ Zei Mireille toen met een glimlach, en wilde het al gaan typen. ,,Niet over de telefoon joh!’’ Zei ze toen verassend. ,,Zo ben je niet.’’ Voegde ze er nog aan toe. Ik begon te lachen. Alsof ze me al kende, zo deed ze. Maar ze had wel een punt.

Ik had Mandy opgehaalt. Maar zij vroeg me eerst binnen. Anouk had een hardloopwedstrijd in Zoutelande en Mandy had gezegd hier te blijven, omdat ze met mij wilde afspreken. Ik was harstikke nerveus en durfde haar niet eens aan te kijken. ,,Gaat het wel?’’ Vroeg ze toen ook op den duur. We zaten in de tuin, en hadden het voornamelijk over het weer gehad. Normaal had ik haar al lang een paar bekeken. Ze zag er weer fantastisch uit, maar ik voelde me te schuldig om haar ook maar een blik te gunnen. Ze had zich weer opgemaakt voor me, en dat deed ook wel zeer. Ik was nooit een lul geweest. Nooit had ik een meisje opzettelijk pijn gedaan. En ook al had ik voor m’n gevoel niet heel veel keuze, ik wist wel dat als ik met de een zou gaan, ik de ander wellicht pijn zou doen. Mireille meer dan Mandy, dat wist ik wel. En vandaar ook deze keuze waarschijnlijk. Maar nu ze het toch vroeg, kon ik net zo goed eerlijk zijn. ,,Oh, niets hoor. Niet zo lekker geslapen. Ben altijd bang voor onweer.’’ Of ik kon net zo goed niet eerlijk zijn. Ze lachte naar me. ,,Ahw, ben je bang voor het grote boze onweer?’’ Pestte ze me liefkozend, en ze kwam op me afgelopen en nam plaats op mijn schoot. Ze draaide haar benen over de stoelleuning heen en haar strakke kontje, gestoken in een mooi blauw zomerjurkje, prikte tegen me pik aan. Ze sloeg haar arm om me heen, en terwijl ik haar jurkje iets zag afglijden en haar benen bloot maakte, kwam zij naderbij met haar prachtige gezichtje. Ik was blij dat ik m’n tandengepoetst had, want na een kus, duwde ze al vrij snel haar tong naar binnen. Ze leek zich aan me te vergrepen en ik deed hetzelfde maar. Mijn handen hielden haar mooie lichaam tegen me aan en al wrijvend over haar benen, liet ik Mandy zachtjes hijgen. De zon scheen fel en het was drukkend warm. Onweer hing nog altijd in de lucht. En dan had ik het niet over de situatie waarin ik mezelf nu breng. ,,Nee, ik moet je wat zeggen…’’ Zei ik haar toen toch nadat ik haar los getrokken had van m’n mond. ,,Het intresseert me niet.’’ Zei ze toen meteen al, en ze kuste me weer. Het mocht haar dan wel niet intresseren, maar mij wel! Maar ze zoende ook wel heel lekker… ,,Ze komen pas vanavond thuis.’’ Zei ze me toen. Ik slikte en wist echt niet meer wat te doen. ,,Ga je mee naar boven?’’ En toen knikte ik nog ook. Mandy was te mooi en te opwindend om zomaar te laten gaan. Mireille bleef het jonge nichtje van m’n beste vrienden en die zou ik toch verliezen uiteindelijk. Dus kon het net zo goed nu al zo zijn.

Op zolder was het nog warmer. Maar dat was haar kamer. Een klein bed vergelijk met afgelopen nacht. Maar dat wist Mandy toch niet. Ze duwde me fel op bed, klom op me, en begon me uit te kleden. En ik liet me uit kleden. Ik voelde me slechter worden met de minuut, maar toen zij haar jurkje uit trok, kon ik alleen nog maar met m’n lul denken. Ik draaide haar van me af en klom op haar en zoende haar nu net zo fel als dat zij zojuist bij mij deed. Lachend liet ze zich zoenen en liet ze mijn handen haar hele lichaam verkennen. Haar bh bood geen weerstand, en haar kleine borsten genoten met de rest van haar lichaam mee. Haar slipje liet ik aan. Ze zag er zo verschikkelijk geil uit zo. En daarnaast kon mijn hand er ook gewoon makkelijk in glijden, en haar net zo lekker laten kreunen als dat ik Mireille had laten kreunen. Toch moest ik weer aan Mireille denken. Ik sloot m’n ogen en kuste Mandy maar gewoon door. Dit kon zo voorbij zijn, en dan kan ik me zorgen maken over van alles en nog wat. Mandy wilde dit, en ik wilde dit. En voor de rest was er niemand, dus deerde het ook niet. Maar ik durf te zweren, toen mandy even later weer boven op mij zat, dat ik haar zag. Mireille! Alsof ik bereden werd door Mireille. Ik sloot m’n ogen en kneep ze dicht voordat ik ze opende. Het was toch Mandy. Ja, natuurlijk. Ze knoopte m’n broek los en pakte met groot gemak de pik er bij. ,,Ben je aan de pil?’’ vroeg ik haar toen ook nog net op tijd. ,,Ja, natuurlijk.’’ Zei ze me snel. Wat een verschil met Mireille. Mandy trok toen nog haar slipje uit, en liet zich even later zakken met al het gemak van de wereld, en verschalkte mijn pik zonder enige moeite. Ze kreunde hard en luid, en zette veel sneller door dan Mireille had gedaan. Haar handen sloeg ze op m’n borst en ze kneep in m’n spieren. Ze keek lachend en uitagend op me neer, terwijl ze steeds meer pik in haar liet verdwijnen al rijdende. Ik begon meet te kreunen. Het gevoel van Mandy’s heerlijke poes liet me nu echt alles vergeten. Ik voelde haar samentrekken en haar ademhaling versnelde. Ik probeerde me te concentreren op uitstel, maar dit overtrof gewoon alles van gisterenavond. Ik kwam overeind zitten, hield haar tegen me aan, en pompende trof ik haar nog dieper dan ze zelf was gegaan zo ver. Ook Mandy kneep mij tegen haar aan en zuchtte zich naar verlichting toe terwijl ik haar knijpende kutje voelde samentrekken tegen mijn stam aan. Hijgend, zwetend en opgelucht hielden we elkaar een kort moment vast. Ik viel achterover en zij viel met me mee. Nu was het de vrouw die mij mee trok de douche onder. Minder intiem dan met Mireille. Dat was duidelijk toch wel. Ik kreeg zelfs het idee dat ze me alleen hier voor wilde. Zij ging over een paar dagen naar huis, en dan had ze in ieder geval nog even lekker geneukt. En ik voelde me beroerder met de minuut worden. Met name omdat Mandy vrij afstandelijk deed de rest van de dag. Ik ook natuurlijk, maar ik voelde me schuldig. Ik kon wel liegen tegen Mandy, maar ik wist niet zeker of ik dat ook kon tegen Mireille…