,,Wat is je naam?’’ Vroeg de nog verborgen stem aan het angstige meisje wat versteend raakte en niet meer kon bewegen. ,,Sa-Samentha.’’ Bibberde ze dan. Haar grote heldere ogen keken om zich heen maar ze zag niets anders dan duisternis. Ze voelde dat ze niet alleen was. Ze hoorde iemand bewegen. Of iets. ,,Hoe oud ben je?’’ Hoorde ze dan weer. Nu een andere, maar minstens zo sinistere, stem die haar iets vroeg uit een andere hoek. Ze draaide zich snel om en hoorde nu nog iets door de duisternis bewegen. Zelfs stond ze in het licht. Boven haar leek zich een dak te bevinden. Een groot gat liet een helder wit licht door en pas nadat haar de vraag een tweede keer zeer dringend was gevraagd, antwoordde ze. ,,Drieëntwintig!’’ Zei ze dan snel en haar stem begon te kraken. Ze hoorde nu beide stemmen om haar lachen. ,,Zo jong nog…’’ Hoorde ze dan achter zich en ze voelde zich benaderd worden. Ze draaide zich snel om, maar zag niets. En ze hoorde niets meer bewegen. ,,We zullen zien of ze het aankan!’’ Hoorde ze dan weer achter haar, en voordat ze zich nu kon omdraaien, werd ze vast gegrepen bij haar polsen, enkels en haar hals. Ze zag niet wat haar vasthield, maar het hield haar stevig vast. Alsof ze gebonden was door de lucht zelf. Maar ze kon dan ook niet meer om haar heen kijken. ,,Wat als ze het niet wilt?’’ Hoorde ze dan de een aan de ander vragen. ,,Oh, ze wil wel. Geloof me.’’ Antwoordde de ander dan. Samentha kneep haar ogen dicht en een traan ontschoot haar. ,,Ze is bang.’’ Hoorde ze dan weer. ,,Nergens voor nodig.’’ Reageerde de ander dan weer. Ze begreep er helemaal niets van. ,,Ze is zo mooi. Ze hoeft echt nergens bang voor te zijn. Niemand die haar zou kunnen weerstaan.’’ Er werd nog over haar gepraat alsof ze er opeens niet meer toedeed. Ze hoorde het allemaal, en ze snapte er helemaal niets van. ,,Dus zij is de eerste?’’ Vroeg de een dan weer. De stem die steeds de vragen stelde, was de tweede stem die ze in het begin gehoord had. En de andere stem, die wat donkerder was, antwoordde steeds weer. ,,Ja, de eerste van velen!’’ En alsof de stem dwars door haar lichaam schoot, voelde ze alles slap worden. Ze werd losgelaten, en stortte naar de grond waar ze niet meer wist op te staan. Alles werd een waas, en alles werd toen donker…
-
Samentha was inderdaad een prachtig schepsel. Een mooi jonge meisje met lang blond haar en lichte uitgroei die voor het accent zorgde. Een mooi slank lichaam bewoog zich door elkaar ruimte en werd ten allen tijden opgemerkt. Zij had die aantrekkingskracht die ze niet had willen hebben. Tot nu toe had ze er nog van genoten. Al die aandacht. Ze hield zich wel op de vlakte, maar leuk was het zeker. Totdat ze ontvoerd werd. Totdat ze naar een andere wereld gehaald werd. Een wereld veel gevaarlijker dan haar eigen. Een wereld waarin haar lichaam haar enige redding zou zijn. Achter elke hoek kon een schurk liggen loeren. Als ze ook maar iets waardevols bij had, zou dat zijn doel zijn. Een doel wat hij zou vergeten op het moment dat hij haar zou zien. De enige uitweg die ze nog had, zou een makkelijke zijn. Voor hem dan. Voor haar zou het nog nieuw zijn. Een vreemde en potentieel gevaarlijke man pijpen of neuken om ergens onderuit te komen, was niet bepaald wat ze gewend was. Maar als ze wilde overleven, zou dat het enige zijn, wat haar nog zou kunnen redden. En dan hadden we het nu nog gewoon over een man. Een mens zoals zij. Maar misschien zou haar eerste ervaring niet eens met een mens zijn. In deze wereld voerden mensen niet altijd de bovenhand. Wellicht een elf? Iets groter dan een mens. Of een dwerg? Iets kleiner dan een mens. Wellicht een Tauren of een Ogre? Veel groter dan een mens. Of een Goblin of Gnome? Vele malen kleiner. Ze wist het niet. Ze wist nog niets. Ze wist nog niet dat het een kwestie van kiezen was. Vroeg of laat, groot of klein, ze zou ze allemaal moeten doen. Niet alleen. Maar nu nog wel. En al zou het een wezen zo groot zijn als een Ogre, dan nog zou dat veruit niet het allergrootste of gekste zijn wat ze zou tegenkomen. Denk maar is aan al die draken, reuzen, demonen en beesten die deze verwonderlijke wereld bewoonden. Ze had geen idee. Ze was niet voorbereid.
-
,,Oh, ze wordt wakker.’’ En Samentha werd langzaam wakker met die woorden. ze kon haar ogen nog niet open doen. Ze had het koud. Haar hoofd deed zeer. Ze hoorde beweging om haar heen, maar nu niet iets wat haar meteen angst aanjoeg. Ze hoorde stemmen. Normale stemmen. Of in ieder geval niet zo duister als die anderen. Echt normale stemmen hoorde ze ook weer niet perse. Sommigen wel, anderen niet. ,,Geef haar wat ruimte.’’ Hoorde ze toen een mannelijke stem zitten. ,,Iedereen naar buiten.’’ Droeg hij de rest daarna op. Ze voelde hoe de man naast haar knielde en hoe hij zijn hand op haar voorhoofd plaatste. ,,Hey, wordt wakker.’’ Werd haar toen zacht toegesproken. Ze kreunde eventjes. Haar hoofd deed zeer, maar het werd minder. Ze opende niet veel later haar ogen en met moeite en met hulp krabbelde ze overeind. ,,Je hebt geluk dat je nog leeft. Mijn mannen vonden je in het water.’’ En ze keek even om haar heen terwijl de woorden nauwelijks doordrongen en zag daarna de vriendelijke ogen van de man. ,,Ik ben Mr. Keten. En dit is mijn smokkelgrot. Het is niet veel, maar goed, je bent droog hier.’’ Hoorde ze hem haar vertellen. Ze keek nog eens om haar heen. Overal om haar heen kratten en zakken. Een olielamp brandde zacht en verlichtte deels de ruimte, die niet meer was dan een eenvoudige grot. De man, die wat ouder was, en er netjes gekleed bijliep, leek vriendelijk, maar ze vertrouwde het toch niet helemaal. Zijn gezicht was gehavend. Oud. Alsof hij veel had meegemaakt. Boven op zijn hoofd was hij kaal, en rondom liep dik grijs haar door over zijn kaken naar zijn kin waar het stopte. Daar trok het omhoog en vormde het een dikke snor. Alsof hij zijn baard te hoog had zitten. Alsof hij zijn haar op zijn kop had zitten. Het was een brede en knappe man. Dat zag ze wel. Hij had een zachte stem, maar had ook duidelijk de leiding. Ze voelde zich lichtelijk op haar gemak, al wist ze niet waar ze was. Ze herinnerde zich nog de stemmen die ze eerder gehoord had, maar durfde er niets over te vertellen. Ze had überhaupt nog niets gezegd. ,,Wat is je naam?’’ Vroeg de man haar toen, zoals het haar al eerder gevraagd was. Van schrik kroop ze weg in de hoek. De man lachte alleen lieflijk naar haar en probeerde haar gerust te stellen. ,,Ik doe je niets. Echt niet.’’ De grot was maar heel klein. Een houtenpoortje aangevreten door de rot hield de ruimte afgesloten. Door de kieren en gaten zag ze dat het buiten stormde. Daar moest de rest zijn, die ze net hoorde, maar niet meer zag. De man zag haar naar buiten kijken. ,,Je moet blij zijn dat je nog leeft.’’ Stelde hij toen wat directer. Hij floot daarna op zijn vingers. ,,Kevin! Breng haar wat te eten en te drinken, wil je.’’ Riep hij dan hard naar buiten en hij zuchtte er even bij. ,,Rust maar gewoon uit.’’ Samentha keek even later in de ogen van een verbaasde en jongere man die haar wat te eten en te drinken kwam brengen, en was zelf net zo verwonderd over de aantrekkelijkheid van beide mannen als dat zij dat van haar waren. Ze sliep alweer snel nadat ze niet veel later alleen gelaten was. Ze kon de rust wel gebruiken.
-
Ze werd wakker later op de avond. Het was donker en ze was alleen. Dat dacht ze in eerste instantie. Ze voelde zich erg goed. Te goed. Ze was dan ook niet alleen. Onder een oud dekentje op een jutenzak was ze in slaap gevallen. Het dekentje bedekte niet meer haar hele lichaam. Wat voelde ze zich toch goed. Toen hoorde ze de zachte geile zucht van een ander en had ze pas door wat er aan de hand was. Haar borst voelde goed. Ze werd dan ook aangeraakt. Ze schrok en draaide zich snel om, en keek daar in de ogen van de jongere man, die een hand onder haar shirt had geplaatst via de hals, en die zijn andere hand gebruikte om zich af te trekken. De jongen leek betoverd door haar schoonheid, en reageerde in eerste instantie ook niet op haar wakker worden. Dromerig keek hij naar haar terwijl hij zich langzaam aftrok. Samentha wist niet hoe ze moest reageren. De hand op haar bost vertroetelde haar op de juiste manier, en haar mond ging ook al snel open staan en zachtjes pufte ze zwoel wat mee. Ze leek zich niet te realiseren wat er precies aan de hand was. Maar zoals de schoonheid van Samentha betoverend werkte op de man, werkte de grootte en dikte van de ‘jongeheer’ van de jongeheer betoverend op haar. Dit was ongekend. Dat ze hier zo op reageerde. Dat ze dit fijn vond. Dat ze niet schrok. En dan was het ook nog eens ongekend hoe groot de lul was die voor haar ogen werd afgetrokken. Ze bleef liggen en stopte hem niet. ,,Wat doe je?’’ Vroeg ze hem wel fluisterend nog in licht ongeloof. De jongen leek daar toch even van wakker te schrikken en trok zijn hand terug. ,,Sorry!’’ Zei hij toen snel en keek verschrikt naar het mooie schepsel voor hem. ,,Nee, geeft niet.’’ Zei ze alleen al snel. ,,Voelde goed.’’ Gaf hij hem nog mee. ,,Maar de jongen schaamde zich kapot. Iets wat ze aandoenlijk vond. ,,Kevin, toch?’’ Vroeg ze hem toen. Het was de jongen die haar te eten en drinken gebracht had. De jongen knikte. Een mooie knul. Dik zwart haar in een keurige scheiding. Hij droeg een bril. Ook deze jongen was flink gespierd en eerlijk gezegd gewoon een knapperd. Ze wist niet waar ze was, maar dat leek er ook steeds minder toe te doen. ,,Ik kon me niet beheersen.’’ Sputterde de jongen. Hij was misschien niet de meeste zelfverzekerde. ,,Snap ik.’’ Zei Samentha echter alleen. Ze verbaasde zichzelf nog met haar reactie. ,,Je lul is groot.’’ Voegde ze er namelijk nog aan toe. De jongen viel toen helemaal stil. Ze kwam iets overeind en haar hand reikte al naar het harde lid. Maar ze stopte zichzelf net voordat haar hand daar was. De jongen keek ademloos toe. Ze was zo mooi. En zo geil…
-
,,Je mag m’n borsten wel blijven masseren, als je wilt.’’ Stelde ze toen zacht en lief, en zo ontzettend ondeugend. Haar grote ogen keken op naar de jongen, die zijn onderkaak nog wat verder liet zakken. ,,Zeker?’’ Vroeg hij haar toen nog. Ze gniffelde om hem, en kwam verder overeind en trok toen zo haar shirt uit. De grootte van haar borsten was nog bescheiden. Maar in een haar push-up bh, leek het toch heel wat. Genoeg om de jongen in eerste instantie al te lokken. ,,Ik weet niet waar ik ben, maar dit is fijn.’’ Zei ze dan zachtjes en ze pakte de hand van de jongen en plaatste die weer op haar borst en liet zich achterover vallen, waardoor de jongen bijna op haar viel. Hij liet al snel zijn lul los en legde zelf zijn andere hand op haar andere borst en begon langzaam, maar met ontzettend veel gevoel, haar borsten te masseren die steeds minder bedekt werden door haar bh. De mooie Samentha genoot volop en keek verheugd langs de lange en gespierde armen en in het gezicht van de bijna kwijlende Kevin die dit nooit had kunnen verzinnen toen hij haar vond. Want hij had haar gevonden en gered. Haar handen legde ze langs haar lichaam en heerlijk rustig liet ze zich betasten. Ze kreunde zo nu en dan zachtjes of sloot zwoel haar ogen om zachtjes een geil zuchtje te laten schieten. Daarna keek ze snel naar de steigerende pik van deze Kevin die op haar geluidjes reageerde. Ze kon niet geloven dat hij zo groot was. Zo hard. En dat door haar. Onschuldig was ze al lang niet meer, maar zoiets had ze nog nooit meegemaakt. Dat iemand zich niet in kon houden en zich gewoon aan haar vergreep. En dat zij zich vervolgens ook niet kon inhouden. Met name dat laatste verbaasde haar enorm. Maar niet genoeg om hier wat aan te doen. Ze genoot. De olielamp was aangenaam verwarmend, en zo waren dat ook zijn handen.
-
Kevin kreeg wat mee zelfvertrouwen en leek langzaam weer in de trance terug te komen die hem in eerste instantie tot actie had toe gezet. Helemaal van het padje was hij niet. Er was nog zeker contact. Elke keer als zij in zijn ogen keek, zag ze hem reageren. Even wakker schudden. Hij stopte nu dan niet meer. Haar handen tolden al snel langs haar hals en kin. Har vingers kuste ze en zwoel keek ze de jongen aan, die niet veel later zelf wat initiatief durfde te nemen. Tot haar verbazing en zeer onverwachts kroop hij over haar heen en nam ij plaats op haar. Zijn handen verlieten haar borst niet, maar nu voelde ze nog een derde lid van hem, wat haar begon te betasten. Met een flauw boogje rustte de zware eikel van de nog zwaardere lul onder haar borst. Al masserende drukte hij steeds wat meer haar borsten tegen elkaar, en met een ondeugende glimlach keek Samentha toe hoe Kevin zijn lul niet veel later omhoog begon te duwen, waarbij zijn dikke en lange schacht de eikel tussen haar borsten volgde. Het gevoel van de dikke schacht die haar borsten licht uit elkaar drukte gaf een ongekend gelukkig gevoel. Met name het uitzicht wat ze er aan overhield, vond ze fenomenaal. De eikel toren boven haar gezicht uit. Dat ding moest al wel op knappen staan. Het sputterde bijna aan een stuk door klein druppels voorvocht uit, waar Samentha van begon te watertanden. Vanuit zijn heupen bewoog de jongen zijn opgezwollen geslacht over de gehele lengte over haar borst heen en elke keer keek ze verheugd toe hoe die eikel in eerste instantie op haar mond afkwam, maar op het laatste moment de lucht in gedrukt werd. De onbereikbaarheid ervan werd haar bijna te veel. Maar ze vond het heerlijk om helemaal niets te doen. Om zich zo te laten gebruiken. Kevins lichaam begon te trillen en hij had het er moeilijk mee. Zijn focus werd verlegd van de massage van de borsten naar het neuken van de borsten. Langzaam en lief. Met geduld. Ze kreunde nu elke keer zacht als de eikel op haar af kwam. Gemeend. Ze kon niet anders. Ze vond dit zo geil. ,,Heb je het naar je zin?’’ Moest ze hem nog wel even geil vragen. Ze moest een beetje lachen om zijn verdrukte gezicht. Zo geconcentreerd. Hij deed ook echt z’n best. Hij wist geen antwoord te verzinnen en lachte alleen even ongemakkelijk terug. ,,Jij ook, of?’’ Vroeg hij haar dan uit onzekerheid. ,,Zeker.’’ Zei ze dan alleen verlekkerd en knipoogde geil naar hem. ,,Heb nog nooit zo’n grote pik gezien…’’ Hijgde ze er zwoel achteraan. ,,Mag ik hem aftrekken?’’ Vroeg ze hem daarna dan ook zomaar, wat de jongen zichtbaar verraste, en wat Samentha zelf onzichtbaar verraste. In haar hoofd klonken nog wel een hoop alarmbellen die haar zeiden dit niet te moeten doen. Maar het gevoel wat ze kreeg bij de gedachte alleen al haar handen op dat ding te plaatsen, overstemde alles.
-
Kevin kon zich even stil houden en ontspannen. Voor een korte periode maar. Ze kroop iets onder hem vandaan en keek dat ding nu recht aan. Ze glimlachte zwoel en keek met grote ogen nog een keer naar de jongen voordat ze haar handen langzaam naar de dikke schacht bracht. Voorzichtig pakte ze hem vast en voelde ze de enorme warmte die er vanaf kwam. Haar vingers strijkten zachtjes op de schacht neer. Met twee handen kon ze de dikte niet eens omvatten. Ze voelde hoe hij de pik aanspon bij de aanraking, en zelf kon ze er ook niet stil van blijven liggen. ,,Fuck…’’ Zuchtte ze alleen geil en langzaam liet ze haar handen naar de eikel glijden, waar ook nu weer een straaltje voorvocht uit kwam. Heel voorzichtig drukte ze haar handen rondom de eikel en begon ze hem af te trekken. Ze kneep als het waren het vocht uit de eikel. De druppel liep onderlangs waar het zich verzamelde voordat het heel voorzichtig begon te vormen tot een druppel die steeds langer werd, maar niet wilde vallen. Ze keek er gefascineerd naar, en verheugd naar Kevin die toch ook moeite had om stil te blijven zitten. Haar handen maakte alleen nog maar gebruik van de eikel. Ook deze eikel was te groot om te kunnen omvatten met haar zachte trekkende handen. Uiteindelijk reikte haar hand naar de druppel. Het vulde het kommetje in haar hand en ze gebruikte het om de punt van de kloppende eikel in te smeren en het lekker op te wrijven. Kevin kon z’n mond niet meer dichthouden en kreunde nu een keer hard. Hij keek al die tijd toe op dat meisje met het ontblote bovenlijf wat met liefde zijn enorme lul leek te willen vertroetelen. Maar zo was het dan ook precies. Terwijl ze de eikel bleef verwennen met het geglibber, trok haar andere hand spelende langs de onderkant door naar zijn broek die al die tijd gewoon opengestaan had. Ze was zich beginnen af te vragen of er bij zo’n grote lul ook grote ballen zaten. Kevin verloor het al bijna onderweg, maar toen Samentha zijn broek in reikte en er daar inderdaad achter kwam dat er bij zo’n grote lul ook een enorm stel ballen hoorde, verloor hij het meteen.
-
De masserende handen op zijn eikel en zak, waar ze haar arm voor had moeten strekken, zorgden voor de reactie waar al een tijde naar toe werd gewerkt. Ze zag en voelde de eikel nog eens hard spurten en groeien en als een shotgun, vuurde Kevin zijn warme en overtollige zaad recht in het gezicht van de smullende Samentha die niet stopte, maar juist verheugd begon te lachen en door bleef masseren. Ze had haar gezicht wel even gekeerd, maar in haar ooghoeken hield ze zowel de jongen als zijn lul goed in de gaten. Van haar voorhoofd tot aan haar wang en vanaf daar was het laatste geschoten zaad geland tot in een spoor over haar kin, hals en borst. Ook zoveel zaad had ze nog nooit gezien. Alsof een groep mannen haar had gebruikt om onder te spuiten, zoveel had ze uit deze ene jongen gekregen. Kevin pakte uiteindelijk zijn lul zelf terug, omdat Samentha maar door bleef gaan en hij het niet meer aankon. Hij viel achterover van haar af en maakte zichzelf netjes. Lief als dat hij was, haalde hij zelfs nog water voor Samentha. Het was al laat en sluipende en stil was alles gebeurd wat zich hier had afgespeeld. Ze voelde zich zo lekker. Nog altijd. Kevin liet haar hierna wel weer alleen, maar slapen kon ze niet meer. Ze moest zichzelf maar even tot rust vingeren, wat ze ook graag deed. Hier dan. Ze had zichzelf nog nooit betast. Maar nu kreunde ze moedeloos zacht op haar eigen vingers, terwijl haar andere hand met het zaad en haar borsten speelde. Zaad rondom haar mond had ze al geproefd en het water wat Kevin gebracht had, werd niet gebruikt om haar schoon te krijgen. Ze wilde het allemaal hebben. En nu het nog warm was, trok het ook snel door haar keeltje. Hoofdpijn had ze al lang niet meer. In die zin was haar lijden nu wel voorbij. Al leed ze nu aan iets heel anders. Een onverstoorbaar verlangen naar meer. Ze wist nog altijd niet waar ze was en wat er gebeurt was. Ook nadat haar roes begon uit te werken, kon het haar nog altijd niet veel schelen. Ze sliep die nacht niet en hoorde enkel het houten deurtje klepperen en de storm die buiten woedde. Een hoofd vol gedachten en verlangens. In deze staat vond ze het zelfs lekker zoals ze machteloos was gegrepen in die duisternis voordat dit alles alleen al was begonnen. Ze was er klaar voor. Vanuit een schaduwachtige dimensie had men toegekeken hoe de jonge Samentha haar eerste stap had gezet en hoe ze zich had geprofileerd als het meisje wat ze in gedachten hadden. En dit was dan alleen nog maar jongen…