Of ik er met weemoed aan moet terugdenken, weet ik niet met zekerheid, maar vergeten zal ik die augustusmaand ook niet gauw. Ik was zestien en deed vakantiewerk in een papierfabriek net over de grens. Een cultuurschok was het. Niet meer en niet minder. De fundamenten van mijn al bij al keurige en fatsoenlijke opvoeding lagen binnen de vierentwintig uur aan diggelen! De arbeiders waren geen slechte kerels - sommigen waren niet veel ouder dan mij - maar ruw en verschrikkelijk grof gebekt. Op mijn eerste werkdag had ik al meer obsceniteiten en vloeken gehoord dan in mijn volledige bestaan tot dan toe! En ook nu behoren ze nog altijd tot de meest orginele en meest creatieve die ik ooit gehoord heb!

Ik probeerde me volwassener en ervarener voor te doen dan ik was. Dat hadden de collega’s snel door. Maar na een paar dagen jennen, namen ze me toch op in de groep. Wat dat ook moge betekenen. Ze zullen in mijn gedrag wel iets herkend hebben van zichzelf, vermoed ik. Kortom, ze namen geen blad voor hun mond als ik in de buurt was. Ik van mijn kant hield mijn oren open... (ik kan sommigen van hen nog steeds op elkaar horen vloeken en tieren alsof het een competitie in obsceniteiten was!) … en mijn ogen. Er circuleerde in de groep een rode sporttas boordevol harde porno. Iedere dag nam iemand anders die sporttas mee naar huis. Ook ik kreeg de tas aangeboden. Het probleem was dat ik bij mijn ouders niet met zo’n tas kon toekomen! Meenemen zat er dus helaas niet in. Er werd even gegrinnikt toen ik dat zei, maar meer ook niet. Iedereen is opgevoed door ouders. Dus dat begrepen ze wel.

Tijdens de werkuren werd die tas niet opengedaan. Iedereen wist wat erin zat. Ze stond onder de tafel in de keuken. Ik had een paar foto’s, niet meer dan flitsen van foto’s gezien toen Gerard een nieuwe stapel tijdschriften had meegebracht. Iedere week moest er iemand nieuwe boekjes kopen. Een taak waarvan ik per definitie vrijgesteld werd. Die boekjes waren even op tafel blijven liggen en er werd joelend en fluitend doorgebladerd. Ik had over de schouders van de anderen meegekeken en gelachen omdat ik wilde doen zoals zij! Ha...ha… verdomme wat een geile kut…! En die joekels van tetten hier...! Maar wat ik zag, voelde als een slag in mijn gezicht. Ik had nog nauwelijks harde porno gezien, op enkele groezelige boekjes na die een van mijn vrienden naar school had meegebracht. Maar wat ik hier zag, ging veel verder! Ik was verbijsterd. Mijn maag en mijn hart krompen samen van pijn. En van onbekende donkere lust. Wat was dit? Iedere foto die ik zag, scheurde mijn nog puberale fantasie over sex en neuken verder aan flarden. Natuurlijk had ik veel sexfantasieën. Ik was zestien. Ik had eigenlijk geen andere. Maar in die fantasieën ontbraken de vleselijke details. Een kutje was gewoon een gaatje, geen langgerekte gezwollen opening met een bos haar er rond!

Een halve minuut en tien foto’s verder bleef er niks meer over van mijn sexuele pre-historie! Voor het eerst van mijn leven zag ik een vrouw die tegelijk in haar mond, haar kut en haar kont geneukt werd! Ik zag voor het eerst in mijn leven een vrouw met haar mond vol sperma! Een vrouw die door vier mannen werd bepist! Een jong meisje dat de kont van een ouwe kerel likte terwijl ze zichzelf vingerde! Een grootmoeder die haar behaarde kut met haar vingers opentrok en haar tong uit haar mond liet hangen! Mijn hoofd draaide van ellende en opwinding. Ik was op slag mijn onschuld kwijt. De wereld zou nooit meer dezelfde zijn. En mijn fantasie nog minder. Mijn nachtrust was voorgoed voorbij. Ik werd ondergedompeld in een oceaan van porno. En ben nooit echt meer aan de oppervlakte gekomen. Ik heb er alleen zo goed als ik kon in leren zwemmen.

Ik had die foto’s maar enkele seconden gezien, maar de dam was gebroken. Voorgoed. Ik wilde en moest er meer zien. Ik werd waanzinnig van de beelden in mijn hoofd. Ik zocht in alle tijdschriften en fotoboeken die ik vond naar naaktfoto’s. Maar die foto’s stelden niets voor en konden me niet kalmeren. De enige beelden die de daver in mijn lijf zouden kunnen bedaren, zaten in die rode sporttas. Ik moest alleen in de keuken geraken. Dat lukte me na een aantal dagen ook, tijdens een in der haast bijeengeroepen vakbondsvergadering. Ik had een half uur voor mezelf. Niet dat iemand van die kerels het vreemd had gevonden als ik in de porno zat te bladeren. Integendeel zelfs. Maar ik schaamde me dood als iemand het zou zien.

Ik werd onmiddellijk meegesleurd in de nieuwe wereld. Mijn hart klopte in mijn keel en ik stond te bibberen op mijn benen van schrik en opwinding. De foto’s kwamen hun belofte na. Ze waren vuil, obsceen en verschrikkelijk geil! En zo voelde ik mezelf ook! Vuil. Obsceen. Geil. Ik stootte op een fotoreeks van een bleke mollige vrouw die zich in alle standjes aan mijn ogen gaf. De tieten in haar handen, likkend met haar tong aan haar tepel, met haar dikke kont in de lucht, wit als de maan. De volgende foto was een dubbele pagina. Het was alsof iemand me bij de keel greep. Ik kreeg geen adem meer. De vrouw lag met haar voeten bijna achter haar nek. Haar volle dijen tegen haar dikke witte tieten gedrukt. Met haar rechterhand hield ze de naaldhakken van haar schoenen boven haar hoofd bij elkaar en met de vingers van haar linkerhand trok ze haar vlezige behaarde kutje zo wijd mogelijk open! Tussen haar kersrode lippen, verscheen het puntje van haar tong en haar koolzwarte ogen keken in de afgrond van mijn ziel. Ik hield het niet meer. Ik vergat alles om me heen en trok mijn stijve pik uit mijn broek. Ik ademde zwaar, vloekte half binnensmonds en wreef mijn eikel heen en weer over de uit elkaar getrokken roze harige kut ... Ik bewoog mijn bekken naar voor en naar achteren… Ik stond op het punt te schieten toen...

‘Een echte kut is veel zachter en daarvoor gemaakt!’

De stem van Lydia trof onmiddellijk haar doel. Een kogel in mijn hart. Ik stierf ter plekke! In een laatste flits zag ik me staan zoals zij mij nu zag! Met mijn harde lul in mijn hand boven een pornoblad neukbewegingen te maken! Hoe diep kan je vallen? Ik verstijfde compleet. En om andere redenen dan een halve minuut voordien. Het enige wat bewoog was mijn scheve toren van Pisa die in een mum van tijd instortte en op de foto viel. Ik kon niet meer bewegen. Ik durfde zelfs niet kijken naar Lydia die in de deuropening stond. Zij moet toen vooraan in de veertig zijn geweest. Ze had kort rood haar en een bruine huid. Ik kwam haar wel eens tegen in de fabriek. Felle rode lippen. Veel zwart rond de ogen. Grote ronde oorbellen.Met haar brede heupen, dikke kont en volle tieten. Lydia’s lichaam zat altijd gespannen in een strakke jurk en een even strak hemdje. Alsof ze ieder ogenblik naar een receptie moest vertrekken. Met haar manier van stappen op haar hoge zwarte open schoenen had ze iets hooghartigs. Telkens ik haar zag, had ik het gevoel dat ik nooit voldoende man zou worden voor een vrouw als zij. En dan dit nu!

Ik staarde naar de opengesperde kut in het tijdschrift en zag hoe er wat geil uit mijn slap geworden lul naartoe stroomde.

‘Je vind het blijkbaar echt lekkerder met een stuk papier, hé?’, zei Lydia spottend maar vreemd genoeg niet vernederend. Ze leek het eerder grappig dan aanstootgevend of choquerend te vinden. Het was de zachtheid in haar stem die me langzaam tot mezelf deed komen, maar ik moet van schaamte zo rood als een tomaat zijn geweest. Ik voelde dat mijn ogen nat werden. Dit was hoe dan ook het absolute dieptepunt van mijn bestaan. Hier raakte ik nooit meer uit. Was ik op straat geweest, ik had me met plezier voor de eerste de beste voorbijrijdende auto geworpen! Ik moet daar echt als een hoopje ellende hebben gestaan, want plots stond ze naast me. Ze wreef me vriendelijk over mijn rug.

‘Ach, jongen toch! Zo erg is dat allemaal niet! Ik heb hier al zoveel gezien, met al die kerels! ‘

Ze wees even naar mijn kruis: ‘Steek die maar weg nu.’

Ik voelde me overrompeld door haar begrip en deed onmiddellijk wat ze vroeg.

‘De eerste keer dat je in een fabriek werkt?’

Ik knikte van ja.

‘Misschien de eerste keer dat je dit soort boekjes ziet?’

‘Euh… zoveel heb ik er... nooit gezien...’, zei ik beschaamd.

‘En wat vind je ervan? Zie je dat soort foto’s graag?’

Haar vraag overviel me. Ik wist niet dat je hier over kon praten. Ik had er ook geen woorden voor.

‘Euh… ik weet het niet… misschien… niet alles… ja… nee…’

Ze wandelde naar het koffieapparaat.

‘Koffie?”

‘Euh… nee… ja toch…!

Je kon er dus zelfs bij de koffie over praten!

‘Je weet niet of je de foto’s mooi vindt, maar ze winden je wel op?’

Ik kon niet liegen tegen haar: ‘Ja, dat wel… Ik kan er niet meer van slapen’, biechtte ik stamelend maar oprecht op.

Ze bekeek me met moederlijke blik: ‘Je trekt je dus af als je eraan denkt.’

Het was alsof alle deuren in mij opengingen. Hoe kon je dit zo normaal zeggen?

‘Maak je daar geen zorgen over. Dat is normaal voor een jonge kerel. Het zou veel erger zijn als je dat niet deed.’

Ze dronk rustig haar koffie en sprak op een toon alsof we het over het weer hadden. Ik voelde dat ik haar de vraag kon stellen waarmee ik zat sinds ik deze foto’s gezien had. Ze zag dat ik iets wilde zeggen en wachtte nieuwsgierig. Oprecht nieuwsgierig.

‘Willen vrouwen dit dan?’

‘Willen vrouwen wat?’

Ik toonde haar foto’s van de vrouw met de drie mannen in haar openingen.

‘Neen, niet zo! Maak je daar maar geen illusies over.’

‘Mannen dan?’

‘Wat?’

‘Willen mannen dit dan?’

‘Wat denk jij? Wil jij dit?

‘Ik weet het niet.’

‘De foto’s winden je toch op, zei je niet?’

‘Ik weet het niet, …’

‘Dat voel je toch!’

‘Misschien...ja…’

‘Dus, ja, mannen willen dat met vrouwen doen. Ze fantaseren er in elk geval veel over’

‘Waarom?’

‘Daar heb je zelf net antwoord op gegeven.’

‘Omdat het me opwindt? Maar ik wist niet eens dat dat bestond…’

‘Je weet het nu en voor de rest van je leven gaat dat je opwinden.’

‘Maar…’

‘Ik verwijt je niks. Je bent een man en daarmee is alles gezegd. Het zit in de DNA van je verbeelding. Het enige wat je kan doen is vrouwen beter leren kennen. Alleen dan kom je te weten wat ze echt graag hebben.‘

‘Hoe…?’

Ik wist zelf niet wat ik moest vragen. Ik was totaal verward. Ik keek van de obscene foto’s naar Lydia’s vriendelijke ogen en terug.

‘Maar…?’

De spanning werd me blijkbaar te groot. Water vulde mijn ogen. Ik wist het echt niet meer...

‘Lydia….’, kwam er nog uit.

Ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht. Ik hoorde dat ze de deur dicht deed en naar me toe kwam.

‘Hier’, zei ze, ‘laat dat papier! Dit is hoe zacht een vrouw echt is!’

Ze nam mijn hand, nam mijn wijsvinger en mijn middelvinger apart en begon eraan te zuigen en te likken terwijl ze steeds dieper tussen haar rode lippen verdwenen. Ze keek me aan nog feller en geiler dan de vrouw in het tijdschrift. Ik werd onmiddellijk steenhard in mijn broek. Ik kon mijn gekreun nauwelijks onderdrukken. Ze liet mijn hand los, maar bleef aan mijn vingers zuigen. Tergend langzaam knoopte ze haar hemdje los. Bij ieder knoopje sloeg het bloed harder in mijn slapen. Ik had het gevoel dat ik in ademnood kwam! Ik stond te trillen op mijn benen. Ze hield haar ogen strak op de mijne gericht. Ik wist niet waar ik eerst moest kijken. Haar dikke witte tieten kwamen tevoorschijn. Ik zag haar harde tepels door het stof van haar dunne bh priemen! Ze nam mijn beide handen vast en legde ze op haar tieten die steeds sneller op en neer gingen.

‘Lydia…’, stotterde ik.

Ik voelde een warmte en een zachtheid die ik niet kende en die ik nadien ook nooit meer zou voelen, hoeveel tieten ik ook heb aangeraakt. Ik durfde me nauwelijks te bewegen. Ik had schrik uit deze droom wakker te worden en te ontwaken in een koud leeg bed!

‘Grijp maar goed vast’, fluisterde ze, ‘ze zijn voor mannenhanden gemaakt!’

Ze trok haar cups naar beneden en haar tieten vielen naar buiten. Ik snakte naar adem. Ik kon niet meer… ik greep haar tepels vast… Dan trok ze haar rokje omhoog, greep mijn hand en duwde ze voorzichtig in haar slipje. Mijn hart sloeg een slag over toen ik haar bosje aanraakte.

‘Zoek het niet in de boekjes, maar in de broekjes, lieve schat… je hebt geen idee wat je daar allemaal kan vinden!’, fluisterde ze zacht en geil in mijn oor...

Ik... kwam bijna op hetzelfde moment klaar... in mijn jeans… ik kreunde en kromp in elkaar van lust en ellende… Lydia sloeg haar armen snel om me heen en trok mij stevig tegen zich aan. Half kermend, half jankend liet ik mijn hoofd in haar hals vallen en sloeg mijn armen als een klauw om haar brede heupen. Ik voelde de warmte van haar blote schouder en rook haar parfum. Mijn hart was misselijk maar mijn lijf kon niet anders dan doen wat het deed. Ik kuste en likte wild haar nek, greep met mijn handen naar haar tieten en beukte met mijn exploderende pik in op haar schoot! Ik kreunde luid en klagend.

‘Kom… kom maar… kom maar, schat van me…!’, fluisterde ze begripvol en kuste me teder.

Vernedering, schaamte, schuld, lust, leegte, een te groot verlangen, een hart dat brak, een onderbroek die zich langzaam vulde met sperma, de spanning die langzaam uit mijn lijf weg vloeide,... Ik schokte… en schokte… en schokte… Tot mijn lijf begon te kalmeren en de schokken minder spastisch werden. Lydia wreef zacht met haar hand over mijn haar en in mijn hals. Ik durfde me niet meer oprichten. Ik wilde zo blijven staan. Eeuwig en voor altijd. Met mijn handen rond haar volle op- en neergaande tieten, haar wang tegen de mijne,...

‘Geef niet… kan gebeuren…’, zei ze.

Ze duwde mijn hoofd recht, streelde de tranen van mijn wangen en gaf me een snelle kus op de mond.

‘Ga je nu maar snel wassen. Straks komen ze je nog zoeken. En dan sta je hier mooi…!’

Ze streelde nu met beide handen mijn gezicht.

‘Euh… ja…’, stamelde ik.

Overdonderd en verbijsterd door wat ik had meegemaak, ging ik naar het toilet en fatsoeneerde mezelf zo goed als ik kon. Ik had geen idee wat ik moest denken of voelen. Ik voelde alles en niks tegelijk.

Enigszins beschaamd ging ik terug naar de keuken. Ik wilde Lydia nog even zien. Al wist ik niet wat ik tegen haar moest zeggen. Sorry? Dank u? Nog eens? Maar ze was er niet meer. Ook de volgende dag zag ik haar niet. Dat maakte me ongerust. Op ieder vrij moment zocht ik naar haar, maar kon haar nergens vinden. Ik durfde niet naar haar te vragen. Pas na vier dagen heb ik een van haar collega’s aangesproken. Die wist me te vertellen dat Lydia twee weken verlof had genomen. Twee weken! De moed zakte me in de schoenen. Ik had nog iets meer dan één week te gaan! Ik zou haar niet meer zien… De dagen daarna waren een kwelling. Ik heb urenlang op het toilet zitten janken als een hond. Zelden heb ik me zo alleen gelaten gevoeld. Mijn interesse voor de sporttas was volledig verdwenen en de grapjes van mijn kompanen stootten me alleen maar af! Ik sliep niet meer. Ik at niet meer. Ik heb gesmeekt en gebeden. Maar ik heb Lydia niet meer gezien. Ik heb haar lang vervloekt voor haar plotse vertrek. Maar achteraf heb ik begrepen dat ze gelijk had. Weer eens. Hoe zou ik me hebben gedragen in haar aanwezigheid? Ik was zestien en had voor het eerst van de verboden vrucht gegeten! Wat had ze met mij moeten doen? Een kalf zonder kop met permanent een stijve in zijn broek! Waarschijnlijk heeft ze me veel genânte momenten bespaard door zo plots en zo wreed te verdwijnen. Lieve wijze, mooie Lydia. Nog steeds zit zij in mijn dromen en fantasieën. Nog steeds word ik hard en warm als ik aan haar denk. De boekjes in de geheime sporttas zijn intussen vervangen door de eindeloze stroom van beelden op het scherm die van nergens komt en nergens naartoe gaat. En alles toont. En nog veel meer.Ik vrees dat ik me niet aan haar goede raad heb kunnen houden!

Eén vraagje had ik Lydia nog willen stellen. Als ik niet te vroeg was klaargekomen, had ze me dan volledig in haar broekje toegelaten? En wat er dan van mij geworden zou zijn?