Korfbal - 42

Ik werd knuffelend wakker naast mijn aanstaande bruid. Ik negeerde mijn odol, want ik wilde eigenlijk nog niet wakker worden. Iris was het daar duidelijk niet mee eens en met haar vlugge vingers en scherpe nagels joeg ze mijn erectie naar een enorme hoogte. Daarna trok ze me heel lui af en ik spoot het hele bed onder. We rolden samen door mijn sperma en het was heerlijk om te weten dat we het bed niet zelf zouden hoeven te verschonen!
Nadat we samen gedoucht hadden, gingen we weer naar de ontbijtkamer. Daar was iedereen al aanwezig, met uitzondering van Alicia, die aan het werk was en Jack en Roxan die het ‘derde geslacht’ aan het ontdekken waren.

Alicia kwam er even bij en ze vertelde dat de hotelmanager op dit moment bij iemand was die de parels en oesterschalen getaxeerd had. De manager zou zo snel mogelijk komen om de waarde te vertellen.
De spanning steeg voelbaar en toen de manager na een kwartier hijgend en zwetend binnenkwam, was iedereen muisstil. Het duurde mij veel te lang dat hij op adem was en kon beginnen met vertellen, maar toen hij eindelijk begon, had hij eerst een vaag verhaal over vraag en aanbod, fluctuerende waarde, enzovoort…
Ik stak mijn hand op en vroeg hem: “Hoeveel?”
“Tussen vier en acht”.
Johan kon zich niet meer goed houden en vroeg snauwend: “Wat? Minuten? Kilo’s?”
“Miljoen dollar”, zei de man met een verbijsterd gezicht.

Ik liet mijn verbazing niet blijken en zei: “Ik wil dat van de zes mooiste parels die iets kleiner zijn dan een centimeter in doorsnee, hangers gemaakt worden. Vier moeten oorbellen worden voor Kyara en Iris en twee moeten aan hun nieuwe klit-juweel komen te hangen. De rest moet vanavond in dit hotel per opbod verkocht worden, waarbij de helft naar de liefdadigheid gaat en de andere helft wil ik op een Nederlandse bank gestort krijgen”.
Johan keek me goedkeurend aan en stak een duimpje op.

De manager keek wat benauwd, maar zei: “Dat komt in orde meneer!”

Iris wilde iets tegen me zeggen, maar bedacht dat alleen gedachten veilig waren voor andermans oren. In plaats daarvan kuste ze me. Kyara keek me een beetje vreemd aan en ik bedacht me dat ik me versproken had. Ik zei tegen haar: “Ik wilde het eigenlijk een verrassing laten zijn, maar als ik je moeder trouw, krijgt ze een andere klitpiercing. Ik wil dat jij dezelfde krijgt, met allebei ook een zelf opgedoken parel eraan, zodat jullie dit avontuur nooit zullen vergeten”.
Ze zoende me en keek heel blij en tevreden.

De rest van de ochtend vulden we met een bezoek aan de stadsjungle. Letterlijk midden in de metropool van Panama City was een hoge heuvel met daarop en omheen een regenwoud. We zagen heel veel plekjes waar schitterende bruiloftsfoto’s gemaakt zouden kunnen worden. Het meegereisde personeel maakte overal aantekeningen van.

Ondertussen waren de andere leden van ons gezelschap andere dingen aan het doen. Dat was ook heerlijk, want zo had iedereen vrijheid om te doen wat men wilde. Toen we rond 1 uur ’s middags in het hotel terug waren, trok Iris me mee naar de kamer van Kyara. Zij lag daar als een serene prinses heerlijk te slapen in het enorme bed en we gingen er heel voorzichtig naast liggen: allebei aan een kant.
Al snel vielen Iris en ik ook in slaap: heerlijk zo’n siësta!

Toen ik wakker werd, hoorde ik iemand snel ademhalen.
Ik hoorde een stem kreunen en ik herkende de geluiden van Kyara en Iris. Moeder en dochter waren elkaar aan het verwennen. Kyara zat met haar hoofd in het kruis van haar moeder verborgen en ze was haar moeder heerlijk aan het beffen. Het genot straalde van het hoofd van Iris af en ik begon haar zachtjes te kussen en haar hoofd en borsten te strelen.
Samen werkten we Iris naar een heerlijk orgasme, waarna ze zich in elkaar rolde als een foetus en het gevoel vast wilde houden. Ik bemoeide me ondertussen met Kyara. Ik vingerde haar met mijn ring- en middelvinger en wilde haar laten spuiten, maar daar was ze niet voor te vinden. Ze wilde mijn pik hebben en kronkelend als een slang kreeg ze uiteindelijk mijn eikel te pakken. Die omringde ze met haar lippen en ik was direct verkocht: dat heerlijke pijpbekkie was onweerstaanbaar. Ik ontspande me en liet haar begaan. Ik genoot intens van de heerlijke mond van de tiener. En, terwijl haar moeder toekeek, zorgde ze voor een heerlijk orgasme. Mijn zaad slobberde ze luidruchtig op en genietend slikte ze alles door.
Wat een heerlijke manier om wakker te worden en het tweede deel van de dag te beginnen!

Er werd geklopt en Johan kwam binnen. Zonder plichtplegingen ging hij op de rand van het bed zitten, terwijl wij spiernaakt, stinkend naar sekslucht bij aan het komen waren van onze middag-neuk.
Wat hij vertelde haalde alle romantiek of geilheid uit de lucht, want het ging over huizen en onroerend goed. Hij vertelde dat alles in De Amer in principe volgens plan liep, maar dat het bisdom veel meer geld voor de kerk wilde hebben en dat de gemeente alleen mee wilde werken als we meer hotelkamers in De Amer maakten en duidelijk aan zouden geven welke maatschappelijke voorzieningen er gebruik van de gebouwen konden maken.
Daarnaast had hij van een aantal bedrijven een offerte gekregen die de garage zouden kunnen slopen en de naastgelegen hal konden verbouwen tot een magazijn.
De verbouwing van de kerk kon volgens constructieberekeningen gedaan worden en het wachten was dus op de gemeente.
Ik zei dat Johan moest regelen dat ze bij de gemeente morgen alles in orde zouden maken. Toen Johan heel erg onbegrepen keek, zei ik: “Ja, morgen, want anders gaan we ergens anders iets zoeken. Ik vind De Amer een mooi plekje, maar onze financiële ruimte is deze week enorm veel groter geworden. Ik zou inmiddels heel andere dingen met dat geld kunnen doen”.
Johan knikte en zei: “Ik hoop dat het lukt!”
“Nee, je gaat het regelen”
Johan grijnsde en zei: “Je begint op Carlos te lijken”.
Nu was het mijn beurt om te lachen en ik zei: “Maar dan wel een jongere uitvoering!”

Johan sloeg me op de schouders en ik belde de garagehouder. Het was in Nederland aan het eind van de avond en toen hij opnam, hoorde ik een dubbele tong. Ik vroeg of hij alleen was, maar hij zei dat zijn zoon er ook bij was.
Ik vroeg of hij me op de speaker wilde zetten en dat gebeurde. Ik vertelde de beide mannen, dat ik heel snel actie wilde en dat een hogere vraagprijs van het bisdom niet heel aangenaam was. Verder zou dat wellicht ten koste gaan van de prijs die voor de garage betaald zou moeten worden.
Ik maakte heel duidelijk bij de mannen, dat ik heel snel duidelijkheid wilde hebben, met een normale vraagprijs en met normale voorwaarden.

De zoon van de garagehouder nam het woord en hij zei: “Ik ben van harte bereid om te gaan verhuizen met het bedrijf, maar de huur van het pand wordt een probleem verwacht ik”.
Ik reageerde: “Ik heb met je vader al afgesproken, dat het pand waar je naar toe gaat door mij gekocht wordt en je kan er voor niets gebruik van maken. Je hebt dan alleen het onderhoud. Het pand waar jullie nu werken zal verdwijnen en daar wordt een soort parkje gemaakt. De brandstofpompen blijven wel en die worden met een winkel gecombineerd. Dus: ik betaal alles voor jullie. Duidelijk?”
“Ja, dat is wel duidelijk, maar het is ook veel geld”.
“Dat is mijn probleem. Zorgen jullie er maar voor dat alles snel geregeld wordt, want ik heb heel veel zin om daar te gaan werken!”
Ik verbrak de verbinding in de hoop dat ze daar in Brabant nu echt aan de slag zouden gaan…

De vrouwen waren ondertussen al gedoucht en aangekleed en ook Johan verdween. Ik douchte alleen en overdacht allerlei zaken.
Ik wilde proberen om onder het financiële juk van Carlos vandaan te komen, maar ik bedacht ook dat dit op dit moment nog niet kon. Daarvoor was ik nog niet sterk genoeg. Ook had ik niet voldoende contacten. Kortom: ik koos ervoor om Carlos nog een tijdje als springplank te gebruiken. Maar, ik had ook een heel interessante bijbaan gevonden als parel-duiker. Die twee meiden konden in een paar uur meer bij elkaar duiken, dan ik in een paar jaar bij elkaar kon verdienen. Ik besloot voor mezelf dat we vandaag nog een paar uur zouden gaan duiken en dat we daarna zouden stoppen. Ik was klaar met douchen en toen ik het voorstelde, waren Iris en Kyara erg enthousiast. Ik regelde via Miss Cat een helikopterrit en binnen een uur waren we met z’n vijven, want deze keer waren Fred en Otje ook mee, bij de oesterbank. We waren van plan om deze keer niet zo vaak te duiken, maar wel dieper en langer. We hadden alle mogelijke hulpmiddelen meegenomen en Iris en Kyara hadden met elkaar afgesproken hoe ze elkaar van voldoende lucht konden voorzien. Iris zou beneden blijven en Kyara zou heen en weer pendelen om oesters naar boven te brengen en lucht aan Iris te geven. Ik was er sceptisch over, maar de vrouwen zagen het wel zitten.

We vertrokken met een vloot: twee kano’s en drie roeiboten. Elke boot had een roeier en er waren drie duikers bij. De oude man was er nu niet bij. Met de hulp van een GPS gingen we naar dezelfde plek als gisteren en de duikers verkenden de omgeving. Er waren volgens hun berichten veel roggen, maar als we daar rustig mee om zouden gaan, zouden die ons niet deren.
Aan het oppervlak waren gelukkig geen haaien te zien…

De vrouwen maakten zich klaar. Deze keer niet naakt, maar netjes in badpakken. Iris en Kyara spoedden zich met behulp van een ijzeren gewicht naar beneden. Ze waren rondom behangen met netten om oesters in te stoppen. Zelfs om hun benen zaten netjes.
Ze brachten met tientallen duiken, heel mooie oesters naar boven, maar ze wilden graag verder de oceaan op, omdat ze verwachtten dat daar meer te vinden zou zijn.
De mannen die ons begeleidden keken wat benauwd en zeiden dat daar veel meer haaien zouden zitten.

Na wat heen-en-weer gepraat spraken ze af dat iedereen tegelijk ging duiken en dat alle mannen onderwaterpistolen zouden meenemen. De mannen gingen weer eerst en verkenden alles. Ze gaven het sein ‘veilig’ en ze wisselden elkaar af om voor de vrouwen een veilige plek te maken. De spanning was voelbaar: het voelde veel heftiger dan gisteren…
Voor de extra veiligheid gingen de vrouwen niet alleen met een gewicht naar beneden, maar kregen ze ook een touw onder hun armen, waarmee de mensen in de boten hen omhoog konden trekken.
Al snel voelden we één van de touwen enorm trillen en we trokken eraan. Er kwam een enorme brok met oesters naar boven.
Kort er na kwamen de meiden ook naar boven en ze klommen razendsnel in de boten, waarbij Fred en Otje heel goed hielpen. Ook de andere duikers tuimelden één voor één in de boten. Er was een school met haaien op komen zetten. Het leek wel alsof ze de verdedigers waren van de oesters.
We keken elkaar aan en tegelijkertijd schudden we onze hoofden. We besloten om de enorme brok met oesters naar land te brengen en er dan mee te stoppen. Het was gewoonweg te gevaarlijk en vooral de lokale bewoners zagen het als een teken van de onderwereld, dat we weg moesten gaan.

We wikkelden een paar netten om het cluster met oesters om alles bij elkaar te houden en we roeiden gezamenlijk naar het eiland terug.
Tijdens de vaart knuffelde ik Iris en Kyara, want het voelde voor mij echt heel spannend. Ik wilde voor geen geld ter wereld dat zij door haaien gegrepen zouden worden!

Toen we eindelijk bij het eiland waren aangekomen, werkten we alles op het land en toen we de vele losse schelpen opzij hadden gelegd, bleef er een rotsblok over.
De teleurstelling was groot dat het steen was, maar toen we verder keken, bleek het geen steen, maar vastgekoekt schelpmateriaal te zijn. Al peuterend met messen en ander ijzeren gereedschap, bevrijdden de mannen een enorme schelp. Hij was ruim 80 cm lang en met vier man waren ze meer dan een half uur bezig om hem open te maken. Toen de oester zijn geheim eindelijk prijs gaf, haalde één van de mannen de parel los en doen die eruit getild werd, was hij echt enorm. De glans was heel bijzonder: soms grijs, maar vanaf een andere hoek was de glans juist alle kleuren van de regenboog: bijna alsof er een olievlek op het water lag.
Iedereen werd bevangen door de schoonheid van dit wonder.

De schelp sloot vanzelf weer en we lieten dat gebeuren. We wisten wat erin zat en dit was zo kostbaar, dat we het graag goed wilden bewaren.
Ik keek Iris en Kyara aan en zei: “Dit ding is ontzettend veel geld waard. Jullie hebben echt iets ontzettend waardevols gevonden!”
We knuffelden even en laadden alles in de helikopter die ons weer op kwam halen. We namen heel hartelijk afscheid van de eilanders.

Ik sprak tijdens de vlucht in mijn microfoon en zei tegen Iris en Kyara: “Ik ben helemaal niet blij. We hebben een enorme schat uit het water gehaald, we hebben vanavond een feest en komend weekend trouw ik met de leukste vrouw van de hele wereld. Toch ben ik niet blij”.
Iris keek me aan en knikte. Ze zei: “De parel voelt niet goed. We hadden deze daar moeten laten en mogen hem niet te gelde maken. Ik wil dat ding niet hebben en ook het geld niet”.
Ik knikte en zei: “We schenken dit ding vanavond aan de burgemeester van Panama City. Dat is denk ik het beste wat we kunnen doen”.
We knikten allemaal en de sfeer werd een stuk vrolijker en we dachten aan de viering van het 500-jarige jubileum van Panama City. We besloten ook om nooit meer terug te gaan naar ’Atlantis’.

We landden en reden gelijk door naar de koper van de vorige verzameling. Deze man was helemaal verbijsterd toen hij de enorme schelp zag en toen hij de beide helften van elkaar wrikte, werd hij helemaal gek van verbazing. Iris vroeg hoe duur deze parel zou zijn, maar de man kon alleen maar met zijn hoofd schudden.
Na een paar minuten zei hij: “Ik kan onmogelijk een waarde aan deze parel toekennen. Het zal zeker in de orde van miljoenen zijn. Het is maar net wat men voor dit unieke exemplaar over heeft”.

We keken elkaar aan en ik zei tegen Iris en Kyara: “We vragen aan Carlos om deze vanavond tijdens de veiling aan de burgemeester te geven. Hij heeft het meeste hieraan te winnen. Die goodwill kunnen we misschien nog een keer gebruiken”.
Iris en Kyara knikten en we namen de enorme schelp mee, maar we lieten de rest, wat meerdere emmers was, bij de handelaar met de mededeling dat hij deze mee moest nemen naar de verkoping die we gingen organiseren.

We deden de grote schelp in een simpele boodschappentas en zetten die in onze slaapkamer. Fred en Otje bleven vanaf dit moment in onze kamer om over de tas te waken. Ik ging met Iris en Kyara naar de eetkamer en daar waren weer heerlijke hapjes te vinden waar we ontzettend van genoten. Als een soort twist was er ook een bordje met frikandellen, die als een smiley waren neergelegd. Vast een grapje van Alicia!

We hielden onze vangst geheim voor iedereen die er nog niet van wist en excuseerden Fred en Otje: ze waren nog een beetje zeeziek vertelden we. Miss Cat, de PA van Carlos kwam ook even langs en ze vroeg of er nog zaken doorgesproken moesten worden voor vanavond. Ik stelde haar de wedervraag of ze uit kon leggen wat er gedaan zou worden. Ze vertelde dat op het grote plein voor het hotel een officieel begin van de festiviteiten was met een speech en een dansshow. Ik stak mijn hand op en vroeg of Carlos daar ook bij zou zijn. Dat beaamde ze en ze keek vragend. Ik zei: “We hebben een presentje voor de burgemeester en we zouden het leuk vinden als Carlos het zou geven”.
Ze keek me geringschattend aan en zei: “Het is, dat ik je inmiddels een beetje ken, want anders had ik gedacht dat je een geintje zou maken. Wat is het wat je wilt geven?”
“Dat zeg ik niet, maar ik kan je vertellen dat Carlos het heel graag zal willen overhandigen”.

Ze knorde een beetje en tikte wat op haar tablet. Binnen een minuut belde Carlos me en hij vroeg wat er aan de hand was. Ik liep weg van de aanwezigen en zei omwille van de afluisteraars helemaal niets tegen hem, maar ik appte hem wat ons plan was.
Ik kreeg een duim terug en ik ging terug naar de anderen, waar alles geregeld leek te zijn. Na het eten gingen we even relaxen bij het zwembad en we hoorden dat het vanavond zeer waarschijnlijk droog zou blijven en dat de after party op het dakterras van het hotel gehouden zou worden.
Dit was ook één van de momenten waarom Kyara naar Panama toe wilde, want vanavond zou na de toespraak van de burgemeester in elke straat een feest georganiseerd worden, wat voor haar interessant was om te onderzoeken tijdens haar stage.

Iris en ik gingen bij Fred en Otje kijken. Ze lagen heerlijk met elkaar te knuffelen en waren blij dat ze even van de kamer mochten, zodat ook zij konden gaan eten. We namen hun plek in en ik genoot van het lichaam van Iris en zij van de mijne.

Heerlijk relaxend op de kamer, werden we door Alicia gevraagd om naar beneden te komen, zodat we ons aan konden kleden. Ik zei dat de kleren naar onze kamer moesten komen en dat we een grote kartonnen doos zonder opdruk wilden hebben en Alicia regelde dat snel. We zetten de tas met de parel in een hoekje.
Er kwamen twee vrouwen met alle kleding aanzetten en ik kreeg een tropenkostuum met een soort Hawaii-shirt aan, terwijl Iris een mooie, sjieke avondjapon aankreeg. Deze keer waren wij eens niet sexy gekleed.
De kleuren waren beige-zandkleurig en de flonkerende sjerp om het middel van Iris en mijn shirt brachten er veel vrolijkheid in.
De kartonnen doos gebruikten we als verpakking voor de parel en ik sjouwde deze zelf naar beneden. Daar troffen we de anderen en ik zei tegen hen, dat er in de doos iets heel kostbaars zat en dat iedereen er omheen moest blijven staan.
Daarna vertrokken we gezamenlijk naar het marktplein tegenover het hotel. Daar was een podium gebouwd en daar zou de het officiële startsein worden gegeven voor de festiviteiten.

Om 20:00 uur begon de sambamuziek aan te zwellen en een half uur later stond het hele marktplein vol met kleurig uitgedoste mensen te dansen. De burgemeester klom op het podium en iedereen werd rustiger. Hij deed zijn praatje en toen hij af wilde ronden, vroeg hij Carlos op het podium. Carlos liep rustig de trap op en ik liep achter hem aan met de doos.
Ik zette de doos binnen zijn bereik en trok me terug in de coulissen. Carlos deed een praatje en viste daarna de enorme schelp uit de doos. Hij overhandigde de schelp heel voorzichtig aan de burgemeester en vertelde erbij, dat de burgemeester de waarde van deze schelp ten goede moest laten komen aan de kinderen in de stad. Dat werd hem beloofd en er klonk een daverend applaus.

Carlos werd van alle kanten gefeliciteerd, maar hij trok mij al snel naar voren en ik wenkte op mijn beurt Kyara en Iris erbij. Daarna nam Carlos het woord weer en dwars door de joelende herrie van de menigte vertelde hij, dat er over een half uur een grote parel-veiling plaats zou vinden, waar de helft van de opbrengst ook voor het welzijn van kinderen bestemd zou worden. Ook vertelde hij nog even, dat Iris en ik aanstaande zondag zouden trouwen. Ook dat gaf weer enorm veel applaus en ik hoorde het deuntje “Daar komt de bruid” op de achtergrond ingezet worden.
Ik wuifde even met mijn hand en gelijk was het veel rustiger. Ik zei in mijn beste Engels: “Ik vind Panama een schitterend land en ik hoop dat we op deze manier een mooie bijdrage aan de welvaart van deze stad en land hebben gegeven. Ik hoop dat we hier nog vaak terug mogen komen!”

Een daverend applaus klonk, vele flitsers verlichtten het podium en vier beveiligingsbeambten droegen de doos met de oester weg. Ze deden deze in een gepantserde auto, waaruit alle andere parels en schelpen kwamen die we ook hadden opgedoken en die geveild zouden worden. Die veiling zou in de lobby van ons hotel plaatsvinden.
De burgemeester leidde de veiling en dat deed hij op een vrolijke en jolige manier. De waarde per parel was niet heel hoog, maar er waren er wel erg veel. Al snel waren de mensen klaar met bieden: helaas werden er maar een paar parels verkocht.
Dat was voor mij een enorme tegenvaller, maar ik had er niet bij stilgestaan, dat deze regio natuurlijk al volop parels had. De man waar we waren geweest voor de taxatie, keek me grinnikend aan. Ik voelde me uitgelachen….

De kleinere parels bleven al helemaal onverkocht, maar toen de grotere onder de hamer kwamen, kwam er weer wat leven in de brouwerij. Uiteindelijk was er wel wat opbrengst, waarvan de helft naar het goede doel ging en de andere helft naar onze eigen bankrekening.
Het stoorde mij, dat de parelopkoper, die veruit de grootste zaak van Panama had, geen enkel bod had uitgebracht en dat wij dus met een boel onverkochte parels bleven zitten…

Na afloop van de veiling kwam de opkoper naar me toe en zei: “Parels veilen in Panama is hetzelfde als zand verkopen in de Sahara. Ik kan de parels voor jou meenemen naar New York of naar Europa en ze daar verkopen?”
Ik dacht razendsnel na en zei: “Nee, laat maar. Ik neem ze zelf wel mee naar Amsterdam. Daar ken ik wel wat mensen die hier heel blij van worden”.
Dat paste niet in het straatje van de man, maar hij wilde niet happen. Hij keek heel intensief naar alle parels en zei: “Als ik hier een bod zou doen op alles wat er over is, zou je dat accepteren?”
Ik schokschouderde en zei: “Alles is in principe te koop, maar dan moet je er wel de juiste prijs voor willen betalen”.
De man knikte en hij schreef een bedrag op een papiertje. Daarachter zette hij het woord ‘cash’. Het bedrag was echt hoog en ik was even uit het veld geslagen. Ik wist echt niet hoe te reageren. Ik voelde gewoon dat dit een witwas-actie was en daar wilde ik me niet in mengen, maar aan de andere kant wist niemand ervan. Ik keek heel even weg en zag Carlos met Miss Cat, zijn PA praten. Hij zag mij twijfelen en hij nodigde me met een minimale hoofdbeweging uit om even naar hem toe te komen.
Ik liep naar hem toe en legde mijn dilemma uit en vroeg hen om raad. Carlos keek niet eens naar de man en zei: “Niet doen. Geen idee wat hij wil geven, maar als je dit in Amsterdam, Parijs of Praag verkoopt, brengt het veel meer op en loop je geen risico’s bij de douane, want die houden niet van veel cash geld. Daarbij is deze opkoper heel erg gelinkt aan drugshandelaren. Ik adviseer je om het niet te doen”.

Nadenkend liep ik terug naar de inkoper, die een al dan niet gespeelde, verveelde houding liet zien. Ik zei tegen hem, dat ik het bod wel aardig vond, maar dat mijn verwachting was, dat ik er in Europa veel meer voor zou kunnen krijgen en dat ik helemaal geen zin had in gedoe bij de douane met cash geld.
De opkoper wreef zijn kin en schreef een 0 achter het bedrag wat hij eerder op het briefje had geschreven. Dat was absurd. Echt absurd. Die man moest gewoon van zijn geld af. Dit kon ik echt niet laten gaan. Ik zei tegen hem: “Een beter bod krijg ik waarschijnlijk niet, maar toch doe ik het niet. Als je de spullen wilt hebben, zal je ze binnenkort in Europa op de markt vinden”.
De man keek echt boos, maar haalde zijn schouders op en verdween.

Carlos kwam naar me toe en zei: “Mijn vliegtuig staat op het vliegveld. Ik wil je adviseren om alles nu daarnaar toe te brengen. Overal zijn die dingen veiliger dan hier. Ik zal via-via wel laten weten aan de opkoper dat de parels inmiddels weg zijn. Anders heb je namelijk geen moment rust meer en ben je alleen maar op de parels aan het letten. Ook zal ik een verklaring van wat officials op laten nemen, dat alles echt is en dat er dus een soort certificaat van komt”.
Ik stemde daarin van harte toe en zei dat hij de rekening wel moest sturen. Carlos maakte een wegwerpgebaar en zei: “De piloten moeten vlieguren maken, dus het is je gegund. Daarnaast moeten er volgens mij nog een paar bruiloftsgasten worden opgehaald?”
Ik lachte en zei: “Goed punt!”

Ik draaide me om en dacht even na.
Het bedrag wat die man uiteindelijk opgeschreven had, was natuurlijk ook maar een greep in de lucht, want hij had er niet eens een valuta bij vermeld. Desondanks zou het bedrag zelfs in Boliviaanse Bolivianos nog veel geld zijn geweest.
Ik was blij met de afloop en had gelijk een goede les geleerd: het hebben van veel vermogen trekt best veel parasieten aan. Zeker in een land zo dicht bij een drugsland als Bolivia…
Een andere les was, dat ik problemen voor moest zijn. Toen Carlos zei dat er een certificaat moest komen, was dat volkomen logisch, maar ik had er niet aan gedacht… Constant stappen vooruit blijven denken, zodat de kans kleiner wordt dat je je neus stoot!

Ik informeerde de mensen van onze groep over alles wat er vandaag gebeurd was.
Alles wat er niet meer nodig was in Panama, waaronder veel eenmalig gedragen kleding van ons, liet ik door het personeel van het hotel wegbrengen naar het vliegveld, waar het in de privéjet van Carlos geladen zou worden en zodat het naar Nederland zou gaan.

Daarna liepen we met een deel van onze groep tussen de feestende mensen door. Overal werd op straat gefeest en gedanst. Overal heerste vrolijkheid en de Seco rum vloeide rijkelijk. De straatfeesten waren meestal op één plek in elke straat: geen optochten of iets dergelijks, maar wel overal gezelligheid en muziek en dans.
Het viel me op, dat de mensen heel amicaal met elkaar omgingen, veel dansten en veel met elkaar praatten. Het was duidelijk dat bij elk feestje de mensen elkaar al heel goed kenden. Geflikflooid werd er wel, maar zoenen of zo zag ik niet.
Het was een uitbundige gezelligheid en voor de veiligheid bleven Johan en ik bij Iris en Kyara. De anderen waren moe van alle activiteiten van overdag en gingen slapen, maar Kyara wist van geen ophouden. Voor haar stage wilde ze heel intensief meevoelen hoe de feesten beleefd werden en ze dook letterlijk tussen de mensen en stelde allerlei vragen. De drie volwassenen deden onze uiterste best om de vragen en antwoorden zo goed mogelijk te onthouden, want aantekeningen maken in deze hectiek was onmogelijk. Af en toe sprak ik op mijn telefoon wat teksten in: dat werkte hopelijk in deze herrie nog wel.
Het werd 12 uur en zelfs 1 uur. De feesten doofden nog maar weinig uit. De Samba-muziek hoorde ik niet eens meer, maar ik voelde het gewoon door mijn aderen stromen. Ik wist nu al, dat ik voor altijd besmet zou zijn met het Caraïbische virus: die weeïge geur van rottend fruit, gecombineerd met de salsa, schaars geklede en gebruinde, goedlachse dames, heerlijke rum. Het zou voor altijd in mij verankerd blijven.

Uiteindelijk konden we niet meer op onze benen staan. Dat kwam niet zozeer door de rum, maar meer door het tijdstip: we waren ontzettend moe… We trokken de nog steeds hyper zijnde Kyara mee naar het hotel en de volwassenen vielen in onze kamer op bed. Kyara maakte driftig aantekeningen van alles wat ze gehoord, gezien, gevoeld, geproefd en geroken had. Af en toe stelde ze een vraag, maar Johan en Iris antwoordden al snel niet meer. Ik antwoordde nog even op de automatische piloot, waarna ik ook in slaap viel.
Na een heerlijke, droomloze slaap werd ik wakker en vond mezelf tussen allerlei lijven. We hadden ons niet ontkleed, Johan en ik hadden de schoenen zelfs nog aan. Iris had haar hoge hakken al uitgedaan bij binnenkomst van de kamer. Kyara lag met haar hoofd op haar aantekeningenblok te slapen.
Ik was de enige die wakker was en als ik me zou bewegen, zou ik alle anderen wakker maken. Ik bleef liggen zoals ik lag en begon alles een beetje te overdenken.

Wie had een half jaar geleden kunnen bedenken dat ik op dit moment multimiljonair zou zijn? Het is me letterlijk in mijn schoot geworpen. Ik stelde mezelf de laatste tijd steeds vaker de vragen: ‘Waarom? Hoe kan het? Waarom ik?’
Ik dacht er nu even in alle rust over en ik besefte dat ik, nee: wij als groep, iets hadden wat andere groepen waarschijnlijk niet zouden hebben. Toen ik daar over nadacht, bedacht ik, dat wij inderdaad verschilden van heel veel anderen.
Veel andere mensen met activiteiten in de BDSM-scene, blijken het anders te doen dan wij. Veel mensen betrekken de diepere beleving niet bij de BDSM-relatie, maar redeneren dat een Dom vooral hard moet slaan en dat een sub vooral moet incasseren en gehoorzamen. Maar, dat is niet zoals wij het beleven. Iedereen is gelijk, maar niet iedereen speelt op eenzelfde manier, ondanks dat we allemaal hetzelfde spel spelen.
Toen ik me dat bedacht, realiseerde ik me ook, dat het eigenlijk niet de Dom was die de manier van omgang bepaalde, maar dat het een samenspel is, waarbij de sub een enorm belangrijke inbreng heeft.
Bij ons bepaalt de Dom vaak welk spel het gaat worden en de sub moet zich daarnaar voegen. Maar: de sub heeft al veel eerder al aangegeven waar de grenzen liggen, dus de Dom draagt er zorg voor dat het spel binnen de gestelde regels gespeeld wordt. Dus er ligt wel veel verantwoordelijkheid bij de Dom.

Terwijl ik daarover na aan het denken was, merkte ik dat Iris wakker aan het worden was. Nog maar een paar dagen en dan zouden we gaan trouwen. Spannend!
Ik had zin om te spelen en knoopte mijn loszittende stropdas los en friemelde die om haar ogen. Daar werd ze echt wakker van, maar voor ze kon reageren, siste ik in haar oor: “Heel stil blijven liggen”.
Ze volgde mijn bevel op. Ik bedacht dat ze waarschijnlijk een heel volle blaas zou hebben. Ik grinnikte even en bedacht dat ik wel eens gehoord had, dat de bruid en bruidegom voorafgaand aan een huwelijk in Maleisië 72 uur lang niet mocht plassen. Als je dat gezamenlijk kon doorstaan, kon je het huwelijk ook wel aan, was de achterliggende gedachte.
Mij niet gezien!

Johan was door het gestommel ook niet meer echt in slaap, maar deed zijn best nog niet om wakker te worden. Ik stroopte de avondjapon van Iris naar boven en haar kale kutje ontvouwde zich voor mij. Ik spreidde haar benen en zei dat ze met haar handen haar enkels vast moest houden. Ze humde zacht ter bevestiging. Ik ging naast haar liggen en deed wat spuug op de vingertoppen van mijn wijs- en middelvinger en begon over haar klitje te strelen. Heel zacht liefkoosde ik dat gevoelige, besneden knopje. Haar kutje begon al snel te lekken en de wrijving tussen mijn vingers en haar klitje werd snel minder. Ik beduidde Johan, dat hij Iris moest gaan kussen en dat deed hij: langzaam en relaxed, diep tongend genoten ze van elkaars monden, terwijl ik haar kutje bewerkte. Haar heupen leken een eigen leven te leiden, maar ze hield haar enkels goed vast.
Ik stak een vinger in haar druipende kutje en voelde dat haar G-spot door de laatste injecties heel duidelijk voelbaar was.

Kyara stond op en rekte haar verstijfde spieren uit. Ze keek vertederd naar ons, hoe we haar moeder aan het liefkozen waren.
Ik duwde met mijn vinger tegen de G-spot van Iris en ze bokte in een soort spasme met haar heupen omhoog. Ik maakte tandenpoets-gebaren naar Kyara en ze kwam al snel met een tandenborstel en tandpasta aangelopen. Ik pakte de tandenborstel van Kyara over en deed de koele, rechte steel heel langzaam in het kutje van Iris. Het was duidelijk merkbaar, dat dit heel erg frustrerend voor haar was: het was een dun stukje plastic, terwijl Iris behoefte had aan iets warms en diks.
Maar, deze keer zou ik het anders doen. Ik neukte haar glibberige doos met de achterkant van de tandenborstel, waarbij ik de ribbeltjes van het handvat steeds wat intenser over haar G-spot bewoog. Ze werd gek van frustratie.
Dat werd nog erger toen ik de tandenborstel diep in haar kutje duwde en weer heel zachtjes met haar klitje ging spelen. Johan paste zijn intensiteit aan op hetgeen ik deed en Iris bood haar kutje steeds meer aan mij aan en deed vruchteloze pogingen om haar kutje tegen mijn vingers aan te duwen.

Toen liet ik haar met rust, terwijl Johan alleen haar borsten streelde. Ik zei tegen Kyara: “Kom eens hier staan” en ik wenkte dat ze met haar blote kutje boven het geblinddoekte hoofd van haar moeder moest komen. Ze zat op haar knieën, ongeveer 10 cm boven de neus van haar moeder. Ik drukte zonder moeite twee vingers in het meisjeskutje, ragde er mee door haar doosje en vormde met mijn lippen de woorden: “Kom! Snel!”
Dat kostte haar geen enkele moeite en ze spoot een straal geil over het hoofd en de borsten van haar moeder terwijl ze hard kreunend haar climax beleefde. Na afloop kuste het meisje me en zei verliefd: “Bedankt Mark. Dat was heerlijk! Ik kan er weer even tegen!”
“Graag gedaan, lekker geil ding van me!”

Iris was stik- en stik-jaloers en bloedgeil. Haar heupen waren op zoek naar wrijving, maar dat was er niet. Heel zachtjes blies ik op haar klitje en langzaam bewoog ik de tandenborstel in-en-uit.
Ik fluisterde in haar oor: “Is het lekker?”
“Ja, maar ook strontvervelend!”

Zonder enige aarzeling duwde ik een vinger heel diep in haar kontje en wreef er daarna mee onder haar neus. Ik zei: “Je moet je taal een beetje aanpassen, want nu weet je pas wat strontvervelend is!”
Ze opende haar mond om te antwoorden, maar ik duwde mijn vieze vinger in haar mond en ze begon hem gehoorzaam af te likken.
Toen mijn vinger schoon was, vroeg ik zachtjes: “Of wilde je iets vragen?”
Ze wilde boos en gevat reageren, maar ze hield zich in. Ze dacht even na en haalde diep adem. “Mark, wil je me klaar laten komen?”
“Ja, zeker schatje! Kom maar gerust klaar!”

Ze zuchtte moedeloos, want ze zou zonder verdere stimulans nooit klaar kunnen komen. Ondertussen speelden Johan en ik met haar tepels en tikte Kyara zachtjes tegen het besneden klitje. Heel langzaam voerden we het ritme en de intensiteit op en elke keer als Iris gromde of diep ademhaalde, stopten we even met onze bewegingen. Daardoor groeide haar frustratie en bleef haar geilheid op hetzelfde niveau.
Ik zei: “Als je je enkels loslaat, laat ik je zeker niet klaarkomen hoor!”

De geblinddoekte Iris hoorde me heel goed, want ik zag haar handen steviger om haar enkels klauwen. Kyara was ondertussen met haar wijsvinger allemaal geil uit het kutje van haar moeder aan het lepelen. Ze smikkelde alsof ze als kind uit de pindakaaspot aan het snoepen was!
Ik begon Iris nu echt te treiteren, door heel zachtjes over de binnenkant van haar onderarmen te strelen. Ook de binnenkant van haar dijen beroerde ik met mijn vingertoppen. Dat kietelde enorm en Iris lag enorm te kronkelen van geile frustratie.
Ik duwde hard op haar buik, zodat ik haar volle blaas hard indrukte. Ze kreunde weer. We verwenden Iris met enorm veel aandacht. Het was alleen voor haar heel vervelende aandacht.

“Denk je dat je op deze manier klaar zou kunnen komen?” vroeg ik met een onschuldig stemmetje aan Iris. “Nee, natuurlijk niet!” was haar gevatte antwoord.
“Ow, dan moet ik iets anders verzinnen, maar je moet je enkels goed vasthouden”.
Ik haalde mijn stropdas van haar ogen weg en ze knipperde even met haar ogen om ze aan deze nieuwe situatie te laten wennen. Ik zag een heel wilde blik in haar ogen, die ik van haar totaal niet kende. We hadden haar goed opgefokt!
Ik deed de stropdas dubbel en met het dubbelgevouwen stuk maakte ik een slaande beweging. Iris kromp in elkaar, maar alleen de wind raakte haar verhitte kutje.
Nog een keer: iets dichterbij. Het in elkaar krimpen werd minder en minder en na ongeveer 15 keer bleef ze stil liggen.
Ik vroeg weer: ”Denk je dat je op deze manier klaar zou kunnen komen?”
“Nee, natuurlijk niet!”
“Bied je kut dan aan, zodat ik je raak. Misschien dat je dan klaar kan komen!”

Ik merkte de aarzeling op en ik wist zeker dat het heel goed was dat Iris nu kon zien wat er gebeurde: nu kon zij alles makkelijker plaatsen en kon ik genieten van de conflicterende emoties die van haar gezicht af te lezen waren, zeker ook, omdat spanking van haar kutje tot een half jaar geleden voor haar onbespreekbaar was!

Ik bleef zwiepen met de stropdas en ik zag na een tijdje dat Iris heel langzaam haar onderlijf naar boven duwde. Ik bewoog mee met deze beweging, waardoor Iris nog hoger moest. Ze had al snel in de gaten wat ik aan het doen was en terwijl ze haar enkels heel goed vast hield, trok ze haar voeten ver naar achteren, zodat ze alleen met haar schouders en haar scheenbenen de grond raakte en dat haar kutje op die manier het hoogste punt van haar lichaam was. Toen ze echt niet hoger kon, raakte ik haar kutje zachtjes, waarbij ik er voor zorgde dat ik het deel van haar kutje raakte wat vlakbij haar kontgat zat om te voorkomen dat ik haar klitje zou raken.
NOG meer frustraties voor Iris, want ook dit was wel aandacht, maar ze zou ook hier nooit van klaar kunnen komen. Ik minderde zelfs de kracht van mijn slagen.

Toen zei Iris kortaf: “Laat me nou klaarkomen! Sla nu eens door!”
“Zal ik hard op je kutje slaan?”
“Ja, doe maar!”
“Smeek er om”.

Ik dacht dat Iris me aan zou vliegen, maar ze bedacht zich net op tijd en ze begon te smeken: “Lieve Mark, sla me. Sla mijn kutje. Sla me hard en raak mijn klitje. Please, wil je me klaar laten komen?”

Ik richtte mijn aandacht meer en meer op haar klitje en het werd steeds intenser voor Iris om haar positie vast te houden.
Dan, ineens riep ze: “Please, sla me heel hard op mijn klitje, Mark!”
Ik besloot om haar niet langer te treiteren en sloeg zo hard ik kon met de stropdas op haar klitje. Haar lichaam dreigde als een plumpudding in elkaar te storten, maar ze redde het om in de goede houding te blijven. Ik leverde een staccato aan slagen af en bij de zesde slag gromde ze en zei ze ademloos: “Ik kom”.
Ze liet haar enkels los en ze wilde zich op haar zij draaien, maar Johan en Kyara grepen haar benen beet en spreidden die weer, zodat het kutje weer open lag. Terwijl ze nog aan het klaarkomen was, leverde ik nog een aantal snoeiharde striemen op haar kut en klitje af. Ze bleef maar klaarkomen!
Heel langzaam verminderde ik het ritme en de kracht.
Heel langzaam werd Iris rustiger.
Heel langzaam lieten Kyara en Johan haar benen los.

Haar kutje was felrood. Haar klitje met de ring leek wel in vuur en vlam te staan.
Toen ze me eindelijk gefocust aan kon kijken, prevelde ze: “Dankjewel, Mark”.
“Graag gedaan”, zei ik en vervolgde: “Nu ik”.
Ze keek even verwonderd, maar toen ze haar blik af liet dalen naar mijn paal, was wel duidelijk wat ik bedoelde.
“Ik ga je keihard neuken, lekker ding!”

Ze gromde even en ik wist niet of dat van ongenoegen, of juist van genoegen was. Dat was ook eigenlijk niet belangrijk. Ik ging op haar liggen en wreef met mijn pik tussen haar lippen door, zodat mijn kopje niet in haar kutje ging, maar over haar klitje schoof. Het gefolterde stukje vlees werd zo nog meer gewreven. Ze rukte mijn hoofd naar haar mond en begon me gepassioneerd te zoenen. Waarschijnlijk in de hoop om mij zo geil te maken, dat ik snel mijn pik in haar druipkut zou stoppen. Ik ontworstelde me uit haar greep, pakte snel de tandpasta, spoot er een klodder van in haar kutje en wreef een restantje over haar klitje en ging weer in dezelfde positie liggen.

Het gevoel van de tandpasta was heel intens op haar vuurrode vlees en ze deed alle moeite om mijn heen en weer schuivende eikel in haar kutje te laten glijden. Ze deed met haar hele lijf haar best om mijn pik te vangen. Met haar benen drukte ze mijn billen naar haar toe, met haar handen graaide ze tussen onze lijven, maar doordat ik mijn hele gewicht inzette, kon ze niet bij mijn pik.
Ondertussen lebberde ze mijn hele gezicht af en kronkelde ze als een aal op het droge.

Op één of andere manier lukte het me om mijn keiharde pik niet in haar druipnatte doos te laten glijden. Toen onderbrak ze haar zoenen en keek me aan. Ze keek me woest aan. Woest. Niet van kwaadheid, maar met een dierlijke woestheid. Er was voor haar geen ontkomen meer aan: ze moest mijn pik in haar kut hebben.
Haar lijf werd wat kalmer en ik legde mijn eikel voor haar grot. Ze deed een dappere poging om stil te blijven liggen, maar haar lijf kon het niet. Ik voelde hoe haar bekken naar boven klom om mijn eikel te kunnen verzwelgen.
We keken elkaar in de ogen en wisten dat we allebei verkocht waren. Ik zei: “Neuk me, lekker sletje van me”.
Ze duwde haar bekken naar voren en de felbegeerde eikel gleed moeiteloos in haar vagina. Met felle, lange stoten neukte ze me, terwijl ik mijn best deed om haar alleen met mijn pik aan te raken, zodat ze hem goed zou voelen.

Dat hield ik niet lang vol, want met haar benen klemde ze om mijn billen en al schoppend op mijn kont gaf ze het ritme aan waarin ze wilde dat ik haar neukte. Mijn armen kon ik wel strekken en ik zag dat de handen van Johan haar tepels aan het vermorzelen waren, terwijl Kyara de wangen van haar moeder mepte.
Iris gromde hard, maar bleef doorbokken met haar onderlijf. Ik kwam klaar, maar mijn pik verslapte niet. Ik begon haar harder te neuken en ik voelde elke keer de voorkant van mijn eikelrand binnen in haar kutje over haar G-spot schuren. Ze was zo ontzettend gevoelig geworden in haar kutje, dat ze niet meer wist wat ze moest doen van geilheid.
Ik was vast van plan om haar helemaal suf te neuken en als extreem grote konijnen neukten we minutenlang. Uit de mond van Iris kwam geen enkel normaal woord meer en ik merkte dat ik het ook op begon te geven.
Ik kwam nogmaals klaar en ik stootte superdiep in het kutje van mijn aanstaande bruid. Dat was het laatste wat ze voelde, want ze verslapte helemaal. Ik spoot haar vagina helemaal vol en was verbaasd dat ik het terug voelde gutsen tegen mijn ballen aan.
Mijn nu eindelijk verslappende pik trok ik zachtjes terug uit de kut van de flauwgevallen Iris en ik zag dat ze haar overvolle blaas aan het lossen was.
Kyara bedacht zich niet, richtte haar eigen kutje op het hoofd van haar moeder en piste haar helemaal onder. Johan trok aan zijn pik en bedekte al snel het hoofd van Iris met een enorme partij sperma.
Ik leegde mijn blaas ook over het lichaam van Iris en ik maakte met mijn mobiel een paar foto’s van het uitgetelde lichaam van Iris.
Kyara zei: “Dat is een mooie foto bij wijze van een vrijgezellenfeest!”

Ik grinnikte, maakte een video en zei daarbij: “Hier ligt mijn aanstaande bruid. We hebben zojuist een uur lang geneukt en ze heeft het onderspit gedolven. Als je bij de bruiloft wil zijn, moet je komend weekend tot en met dinsdag vrij nemen, want er komt een vliegtuig aan om jullie op te halen. We zouden graag willen dat jullie er ook bij zouden zijn, zodat jullie kunnen meemaken en ervan getuigen kunnen zijn dat ik deze heerlijke, lieve slet om haar ja-woord vraag”.
Ik groette iedereen en Kyara zwaaide met de arm van haar moeder, zodat het leek alsof Iris zwaaide.
Ik maakte een appgroep aan, waarin ik alle bruiloftsgasten deed, met uitzondering van mijn broer en zijn vrouw en ik plaatste de video in de groep. In Nederland was het aan het eind van de middag en iedereen reageerde gelijk op mijn bericht. Veel enthousiaste reacties en veel felicitaties. Ook waren er nogal wat complimenten dat het gelukt was om Iris plat te neuken.

Ik pakte ondertussen een glas water en gooide die over het gezicht van Iris. Toen ze wakker werd, keek ik haar grijnzend aan en zei: “Tsjonge, we zijn nog niet eens getrouwd en je trekt het nu al niet meer!”
Ze grijnsde flauwtjes terug en stak haar middelvinger omhoog. Ik stak mijn middelvinger en ringvinger naar haar omhoog en zei: “Eentje is voor jou niet genoeg. Je hebt er echt twee nodig!”
Kyara en Johan lagen dubbel en met z’n drieën leidden we Iris voorzichtig naar de badkamer om zweet, sperma en zaad van haar af te laten spoelen.