Alles Voor Een Kamer - 1

Dit is mijn eerste verhaal hier, geniet ervan! Voeg me vooral toe op snapchat (@SpanningGezocht) of stuur me een berichtje.

Roosmarijn zit zuchtend achter haar laptop. Ze moet een kamer vinden, maar het lijkt onbegonnen werk. Al vier keer heeft ze gehospiteerd, afwijzing na afwijzing volgden. Niet omdat ze niet leuk, spontaan of gezellig genoeg was. Nee, 'vrienden gaan voor, sorry', was de veelgehoorde reden. Iedereen lijkt wel een kamer te willen en zonder uitgebreid netwerk lijkt het een onbegonnen zaak. En dat laatste heeft ze nou net niet. Nog niet. Helaas. Na een tussenjaar waarin ze hard gewerkt heeft, en zes maanden in het buitenland heeft gezeten gaat de negentienjarige brunette na de zomer beginnen aan een studie aan de universiteit. Als ze een kamer kan bemachtigen ten minste.

Haar oog valt op de onderste advertentie op de site. Huize Voluptas, leest ze. Die heeft ze niet eerder gezien. Ze besluit meteen te reageren. Snel kopieert en plakt ze haar standaardtekstje, past hem aan waar nodig en drukt op 'versturen'. Hoopvol zakt ze achterover in haar stoel. Nu is het afwachten.

Nog geen 30 minuten later krijgt ze een Whatsapp bericht. Op de profielfoto ziet ze een blonde meid, iets ouder dan haarzelf. 'We zagen je berichtje en willen je graag uitnodigen om te komen hospiteren. Vanavond om 19:00. Je kent het adres. Groetjes Sofie', ze leest het berichtje twee keer. Het is duidelijk dat het geen vraag is en ze wil ook niet de eerste indruk verpesten door te vragen of het ook morgen kan. Maar hoe komt ze er.. Het is ruim 2.5 uur met de trein. Snel kijkt ze op haar horloge. Het is al vijf uur geweest, dat redt ze nooit. Toch een berichtje sturen dan? Ze rent naar beneden om haar ouders om advies te vragen. 'Je hebt toch je rijbewijs? Neem de auto gewoon mee!', zegt haar vader meteen. Snel reageert ze op Sofie dat ze er zal zijn.

Gespannen belt ze aan. Het is een paar minuten voor 7, ze is onder de indruk van het vrijstaande en imposante pand. Ze ziet het meteen zitten om hier met vijf anderen te gaan wonen. Al snel wordt er open gedaan, ze herkend Sofie van haar profielfoto en stelt zich beleeft voor. 'Welkom!', zegt Sofie enthousiast. Haar blik glijdt keurend langs haar lichaam. Ze voelt zich een beetje ongemakkelijk terwijl Sofie de tijd neemt om haar kledingkeuze te beoordelen. Gelukkig lijkt de halflange zwarte rok in combinatie met een nette witte bloes te bevallen, ze mag doorlopen. Een voor een stelt ze zich voor aan de vier andere bewoners van het pand. Ze kan niet ontkennen aangenaam verrast te zijn door het uiterlijk van de drie mannelijke bewoners. Peter, Frans en Jacob zien er allemaal behoorlijk bovengemiddeld uit.

Het gesprek begint spontaan en met algemene vragen over haar achtergrond, toekomstplannen en persoonlijkheid. Ze lijkt goed thuis te horen in de groep, en al snel zijn haar zenuwen helemaal weg. 'Wil je misschien je mogelijke kamer bekijken?, vraagt Kim, een vrolijke roodharige Psychologie-student van 23. 'Graag!', ze wordt meegenomen de trap op en kijkt goed om zich heen. Het monumentale pand wordt van binnen zichtbaar goed onderhouden, en ziet er zowel van binnen als buiten prachtig uit. Wat zou ze hier graag wonen..

'Dit is de vrije kamer', zegt Kim terwijl ze een deur opent. Roosmarijn gaat voor en stapt de kamer in. Ze kijkt haar ogen uit, de ruimte, ze schat hem ruim 15 vierkante meter, is werkelijk geweldig. Er is mooi uitzicht op de tuin, ingebouwde kastruimte en ze ziet meteen voor zich hoe ze de ruimte naar haar eigen smaak zou indelen. 'En hier is de badkamer', hoort ze Kim zeggen. Ze opent een deur en ze ziet een keurige ruime douchecabine met regendouche en dubbele wasbak, ook de toilet ontbreekt niet. Verrast kijkt Roosmarijn om zich heen, 'is dit voor mij alleen?'. 'Ja! Dit zit er bij in, iedereen heeft een eigen douche en toilet.' Roosmarijn was al overtuigd, maar nu kan ze niet meer wachten om er in te trekken. 'Dit is super!'

Weer beneden gekomen zijn de jongens en Sofie in overleg, het lijkt over haar te gaan. Ongemakkelijk neemt ze plaats, terwijl haar toekomstige huisgenoten haar lijken te vergelijken met een eerdere hospitant. 'Deze heeft wel grotere tieten', hoort ze iemand zeggen, ze kijkt verontwaardigd, maar niemand heeft oog voor haar, ze lijken niet eens door te hebben dat ze erbij zit. Maar goed, het was een compliment, denkt ze, en stiekem is ze ook best trots op haar grote C-cup. Ze mompelen wat onverstaanbaars tegen elkaar, voordat Peter het woord neemt. 'Je mag hier komen wonen', verrast kijkt Roosmarijn op, ze had niet verwacht nu al de uitslag te horen en geeft een enthousiaste juich, maar Peter vervolgt, 'mits je de ontgroening doorstaat.' Verbaasd kijkt ze hem aan, en dan naar Sofie en Kim, die terugkijken alsof het de normaalste zaak van de wereld is. 'De wat?', probeert ze, 'Wat houdt dat in?'

'Iedereen die in dit huis wil komen wonen moet een ontgroening doorstaan, 7 dagen, dag en nacht. Uiteraard krijg je niet vooraf te weten wat er gaat gebeuren, maar wij hebben hem allemaal moeten doorstaan. Ik wil je wel waarschuwen dat het niet voor watjes of preutse types is, degene voor jou hield het nog geen drie uur vol. Kun je dat aan, denk je?'

Ze denkt een seconde na, zo'n kamer, zo'n huis, dit vind ze nooit meer, en als ze hier mag komen wonen is haar grootste probleem in een klap opgelost. Ze heeft niet echt een keuze en zo erg kan die ontgroening niet zijn, toch?

'Ja', antwoordt ze dan ook zelfverzekerd. 'Uitstekend', reageert Frans meteen, 'we beginnen vrijdagavond om 19:00.' 'Prima', zegt ze zonder er verder over na te denken, 'Ik zal er zijn'

'Wij regelen je bed, handdoeken en alles wat je nodig hebt. Je hoeft alleen kleren mee te nemen.'

Voldaan rijdt Roosmarijn terug naar huis. Ze heeft stiekem wel zin in die ontgroening, het is vast heel gezellig, houdt ze zichzelf voor.

Vrijdagmiddag zit Roosmarijn in de trein. Ze heeft een grote sporttas met kleding meegenomen en is klaar voor de komende week. Thuis had ze uitgelegd dat het om een proefweek ging, haar ouders hadden haar wat argwanend aangekeken, maar ze had uitgelegd dat dat er nou eenmaal bijhoorde tegenwoordig. Om stipt 7 uur belt ze aan, vrijwel direct doet Jacob open. 'Welkom feut Roosmarijn', zegt hij glimlachend. Ze groet vriendelijk terug, 'zeg maar Roos, trouwens'. 'Geloof me, ik noem je hoe ik wil', reageert hij meteen. Oke wat jij wil, denkt ze, maar ze besluit niks te zeggen. Ze moet de komende week maar over zich heen laten komen, daarna heeft ze een fantastische woonplek. Dat moet het waard zijn.

Ze dumpt haar sporttas op haar kamer en wordt uitgenodigd om in de woonkamer een drankje te komen drinken. 'Biertje?', vraagt Frans, terwijl hij het flesje al in haar handen duwt. Eigenlijk houdt ze niet van bier, maar ze houdt wijselijk haar mond. Slokje na slokje voelt ze zich meer op haar gemak, het lijkt allemaal wel mee te vallen, de gesprekken verlopen goed en iedereen is aardig voor haar. Plots staat Peter op, 'zo terug', zegt hij. Ze gaat er vanuit dat hij naar de wc gaat, en hoort inderdaad iemand de trap op gaan. Een paar minuten later komt hij terug. Ze werpt een vluchtige blik en ziet tot haar schrik dat hij haar sporttas heeft meegenomen. 'Zo, laten we eens kijken wat de feut allemaal heeft meegenomen. Heb je je aan de afspraak gehouden dat je alleen kleren mocht meenemen?' 'Ehh', mompelt ze, 'uiteraard ook de oplader voor mijn mobiel, tandenborstel en mijn laptop.'

'Hmm, laten we dat eens gaan bekijken.' Er wordt ruimte gemaakt op de tafel, en zonder er verder woorden aan vuil te maken ritst Peter de tas open. Haar laptop ligt bovenop, en wordt aan Jacob gegeven, die hem vervolgens naast zich neerlegt. Kledingstuk voor kledingstuk wordt uit de tas gehaald, alles wordt uitgebreid beoordeeld en becijferd. Roosmarijn ziet al snel dat de blotere kledingstukken op de stapel met een hoog cijfer eindigen. Er lijkt geen einde aan te komen, en ze schaamt zich een beetje voor het feit dat ze ruim 14 setjes heeft meegenomen. 'Lichtelijk overdreven, vind je niet?', zegt Frans, terwijl hij vervolgt met: 'maar dat komt ons goed uit.'

Het lijkt erop dat ze tevreden zijn met haar kleding, ze heeft vrij hoge cijfers gescoord. Als al haar rokjes, shirts en broeken zijn beoordeeld hoopt ze dat ze alles terugstoppen in de tas. Maar haar vermoeden dat ze alles stuk voor stuk gaan bekijken wordt bevestigd als Sofie een rode, kanten bh uit haar tas pakt. Ze wordt rood, maar iedereen heeft alleen ogen voor haar bh. Sofie loopt naar haar toe en houdt de bh voor Roosmarijn haar borst. 'En hoe denken de heren dat dat staat?', vraagt ze. 'Heerlijk, dat weet ik zeker, past ook goed bij de kleur van haar gezicht', lacht Jacob. Vernederd ondergaat Roosmarijn haar lot. Al haar bh's volgen, en worden, nadat ze even voor haar lichaam zijn gehouden, ook becijferd, het valt haar op dat geen enkele bh op de stapel met haar meest blote kleding terechtkomt. Een matige 7 is het hoogste cijfer wat haar bh's krijgen, haar pushup bh vormt een stapeltje op zichzelf. Het cijfer is een 1. Onzeker wacht ze af, ze dacht dat ze best leuke bh's had, maar begint toch te twijfelen. Wat zouden Kim en Sofie dan dragen?

Ineens barst Kim uit in een hard gelach. Ze steekt haar hand in de tas, en pakt een langwerpig, roze voorwerp. Ohnee, denkt Roosmarijn geschrokken, totaal vergeten dat ze hem had meegenomen. Met een knalrood gezicht kijkt ze naar de grond terwijl Kim de roze dildo doorgeeft aan Peter. Als iedereen de dildo heeft beoordeeld, is de groep het erover eens dat hij een 9 is, en komt daarmee bovenop de stapel met haar meest blote kleren. Ze durft niemand meer aan te kijken en voelt zich vernederd, terwijl de groep gewoon verder gaat met de inhoud van haar tas. 'Goed nu haar onderbroekjes', zegt Frans terwijl hij een blauwe opgevouwen onderbroek uit de tas pakt en ontvouwt. 'Wat vinden we hiervan?', vraagt hij. 'Mwa verbergt te veel, een drie', oordeelt Peter meteen. Verbijsterd kijkt ze hem aan. Is dat niet het doel van een onderbroek?

Ze is niet verbaasd dat de rest van de onderbroeken, ondanks een grote verscheidenheid aan kleuren, allemaal op stapel 3 eindigen. De enige uitzondering is de weinigverhullende slip, die ze enkel draagt bij een doorschijnende broek, die komt op stapel 7 terecht. Als Kim hem op de stapel heeft gelegd zegt Peter, 'Ik ben wel benieuwd hoe die je staat overigens.' Wat? Denkt hij echt dat ik hem hier voor hun ga laten zien. Afwachtend kijkt Peter me aan, ik voel vijf paar ogen op me priemen. Dit kun je niet menen toch.. Ze weet niks uit te brengen, totdat Kims blik in de tas valt, ze dachten dat ze alles uit de tas hadden gehaald, maar ineens ziet ze iets in de hoek glimmen. Meteen pakt ze het, terwijl ze een vies gezicht trekt. 'Is dit...?' 'Een buttplug!', lacht Jacob, de rest lacht ook en ze wou dat ze gewoon de voordeur uit kon lopen om nooit meer terug te keren. Maar ze moet dit volhouden. Voor zichzelf.

'Nou daar wil ik ook wel van zien hoe je die gebruikt', zegt Peter als hij is uitgelachen. Ze hoopt dat dit een grapje is. Peter controleert de tas en constateert dat hij leeg is. 'Dan gaan we nu de laatste stukken doen', zegt hij terwijl hij opstaat. Roosmarijn zakt wat dieper weg in de bank, haar hersenen werken volop om te bedenken wat hij zou kunnen bedenken. 'Kom op, handjes omhoog', commandeert hij, terwijl hij voor me komt staan. Ze kijkt hem nietbegrijpend aan. 'We moeten alle kleren beoordelen, uiteraard. Alle.' Ze kijkt naar haar shirtje en broek, zonder verder na te denken doet ze haar handen omhoog, waarop Peter haar zwarte shirt over haar hoofd trekt. Ze voelt zich duidelijk naakt zonder shirt en verbergt haar bh achter haar handen. Terwijl Peter het shirt op stapel 3 gooit, kijkt hij me streng aan. 'We hebben hier geen geheimen voor elkaar, begrepen?' Ze schrikt even van zijn toon en besluit haar handen te laten zakken.

Weer voelt ze alle ogen over haar lichaam gaan. 'Broek uit feutje', zegt Kim, 'laat ons niet wachten'. Langzaam staat Roosmarijn op en laat haar broek zakken, ze laat zich op de bank vallen terwijl ze uit haar broek stapt. 'Opstaan!', gebied Jacob. Ze doet meteen wat hij vraagt, en de groep bekijkt het zwarte onderbroekje wat ze draagt. Het is duidelijk een setje samen met de bh, en lijkt met zorg uitgezocht. Haar slanke figuur wordt duidelijk gewaardeerd, en ze denkt al wat te zien groeien in de broek van Frans, die wat onhandig verschuift op de bank. 'Omdraaien', zegt Sofie, meteen volgt ze het order op en toont haar halfbedekte billen aan de groep. Ze voelt hoe een onbekende hand even in haar rechterbil knijpt, ze schrikt, maar durft niet te bewegen. 'Goed gevulde billen, daar hou ik van', is de conclusie. Ze hoort wat geroezemoes en wacht onrustig af. 'Leg maar op stapel 7', zegt Sofie uiteindelijk.

Ze draait zich vragend om, 'wat bedoel je?', vraagt ze nog. Kim reageert bozig, 'ben je zo dom of doe je dom? Opschieten!' Ze loopt naar de stapel en klikt haar bh bandje los, langzaam laat ze de bh zakken. Stukje voor stukje worden haar borsten zichtbaar en de jongens kijken verlekkerd, ziet ze als ze schichtig opkijkt. Ook Sofie en Kim kijken tevreden. Als de bh op de stapel valt besluit Roosmarijn haar onderbroek ook maar snel uit te trekken. Hoe sneller dit over is hoe beter. Haar kale vagina wordt zichtbaar, ze hoort goedkeurende geluiden uit de groep komen. Peter stapt naar haar toe om het van dichterbij te bekijken. Zonder haar aan te raken bestudeerd hij haar lichaam uitgebreid. 'Draai je maar om', mompelt hij na een kleine minuut. Ze draait zich om en hoort hoe de rest nu ook opstaat en naar haar toe loopt. Ze heeft zich nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld, enkel gekleed in sokken voor een groep vreemden. Maar ze kan niet ontkennen dat het haar ook opwindt.

Ze voelt hoe meerdere handen uitgebreid haar billen bevoelen, af en toe voelt ze een zachte klap, met een boel goedkeurend gekreun. 'Spreid je benen', hoort ze Kim zeggen. Ze luistert sneller dan ze zelf verwacht had, en spreid haar benen. Ze voelt hoe een hand van achter tussen haar benen voelt. 'Die slet is kleddernat', brengt Frans verbaasd uit. Meerdere handen gaan naar haar kutje om dat te controleren. Een klein kreuntje ontsnapt uit haar mond. 'Hoorden jullie dat? Die chick wordt gewoon geil van hoe we aan haar zitten.' Ondertussen voelt ze de handen haar hele lichaam betasten, ook haar borsten worden niet overgeslagen. Plotseling wordt haar het zicht ontnomen, de blinddoek wordt achter haar hoofd vastgeknoopt en de handen laten haar een voor een los. 'Wat gaan jullie doen', vraagt ze onzeker. Ze krijgt geen reactie. Hoort ze dat nou goed? Een voor een hoort ze shirts uitgaan, en de ritsen van broeken open gaan. Een angstig gevoel maakt zich meester van haar. Ze weet dat ze hulpeloos is, en compleet overgeleverd aan de wensen van de groep. 'Ik wil je in me voelen Peter', hoort ze Sofie plots zeggen. Wat? Gaan ze.. Haar gedachte wordt meteen bevestigd als ze Kim hoort praten. 'Kom hier met je lekkere pik Jacob, laat me je pijpen.' Aan de geluiden te horen zijn haar toekomstige huisgenoten druk om elkaar te plezieren. Ze dient overduidelijk alleen als kijkmateriaal, ze mag niet meedoen. Ze voelt hoe er wat geil uit haar kutje ontsnapt. Hoe harder de geluiden worden, en hoe meer gekreun ze hoort, hoe geiler ze wordt. Als Sofie zegt, 'neem me in mijn kontje Frans', wordt het haar teveel. Haar handen, die ze braaf naast haar lichaam had gehouden, vinden haar kutje en ze begint zichzelf ruig te vingeren. Als ze bijna op haar hoogtepunt is, sluit ze haar ogen onder de blinddoek, en bereid zich voor om hard klaar te komen. 'Neem me hard', ze lijkt te schrikken van haar eigen woorden, 'alsjeblieft neuk me.' Smekend probeert ze iemand te overtuigen.

Plots stoppen alle geluiden, het is doodstil. Roosmarijn schrikt, geen idee hebbend wat er gebeurd, haar vinger beweegt ze dieper in haar kutje. Met een ruk doet iemand de blinddoek af, door het felle licht duurt het even voordat ze ziet hoe Peter, Frans, Jacob, Sofie en Kim voor haar staan en naar haar kijken. Het valt haar meteen op dat ze allemaal gewoon gekleed zijn, dan valt mijn oog op de laptop, waar een pornofilmpje op staat.

Met een schreeuw komt ze klaar, voor vijf paar toekijkende ogen. Ze sluit haar ogen en geniet even van het moment, om meteen daarna dieprood te worden, ze schaamt ze zich zichtbaar.

'Heb je weer aandacht voor ons?', vraagt Peter droog. Ze knikt zachtjes. Ze voelt zich vernederd, maar ze moet toegeven, ze is nog nooit zo opgewonden klaargekomen.

'De komende dagen bepalen wij wat je draagt. Aangezien je nog geen bed hebt, slaap je elke nacht bij een ander van ons op de kamer, elke dag krijg je iemand toegewezen. Op de kamer van diegene slaap je, ga je naar de wc, kun je je douchen en omkleden. Je mag geen gebruik maken van de lege kamer. Uiteraard bepalen wij ook je kleding, begrepen?' Weer knikt ze zachtjes. Ze heeft inmiddels haar benen gesloten en staat nog steeds naakt toe te luisteren. 'Degene op wiens kamer je slaapt is die dag verantwoordelijk voor je ontgroening, en is daarmee die dag de ontgroeningsleider. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat je ten allen tijde naar ons allemaal luistert.' Ze knikt kort om aan te geven dat het duidelijk is.

'Je begint bij degene die hier het langste woont', zegt Frans, 'en dat ben ik. Wat een geluk.' 'Wil je graag weer een onderbroek?', vraagt Sofie. Roosmarijn is dankbaar voor de vraag en antwoord bevestigend. 'Prima, we waren allemaal benieuwd hoe deze je stonden, laat maar zien.' Ze krijgt de slip en de buttplug in haar handen gedrukt. Ze spreidt haar billen en duwt de buttplug langzaam naar binnen. Ze kreunt en sluit haar ogen, maar besluit niet op te geven. Pas als hij helemaal in haar kontje zit, trekt ze snel de slip over haar billen. Het kristallen uiteinde van de buttplug blijft ondanks de slip zichtbaar. Als ze opkijkt ziet ze de tevreden blikken. 'Je doet het uitstekend Roos, heb je zin in pizza?', vraagt Kim. Ondanks dat ze zich nog steeds naakt en ongemakkelijk voelt, heeft ze zeker zin om wat te eten, ze heeft na de lange treinreis niks meer gehad.

Binnen twee minuten zijn de pizza's besteld. 'Ze zijn er over een kwartiertje', laat Jacob weten, 'hou jij de deur in de gaten feut?' Roosmarijn kijkt hem vragend aan en kijkt naar haar outfit. 'Hij is wel wat gewend, geloof me.'

Daar staat ze dan. In de gang praktisch naakt en met buttplug in haar kontje te wachten op hun pizza's. Ondertussen hoort ze hoe de anderen zachtjes aan het overleggen zijn. Zoveel erger dan dit kan het niet worden, denkt ze bij zichzelf, en ondanks dat ze zich in haar leven nog nooit zo vernederd heeft gevoeld, weet ze dat ze nog steeds kleddernat is. Zenuwachtig wacht ze af. Na een paar minuten hoort ze een brommer de straat in rijden, ze houdt haar hart vast als de deurbel gaat. Met een diepe zucht opent ze de deur, en staat ze oog in oog met een grijnzende pizzabezorger. 'Wow', is het enige wat hij kan uitbrengen. 'Ik hoopte al dat ze een nieuwe hadden, draai eens een rondje' Te verbaasd om er tegenin te gaan doet Roosmarijn wat haar gevraagd wordt. 'Hahaha, draag je nou een plug?', vraagt hij, terwijl ze voelt hoe zijn ogen op haar lichaam branden. Ze knikt bevestigend, en wil de pizza's uit zijn handen pakken. Het is wel genoeg geweest, vindt ze. Nog voordat ze de pizza's heeft doet de bezorger een stap naar achter, omdat ze daardoor uit balans raakt struikelt ze de drempel over. Voor ze het doorheeft staat ze topless op de stoep. De bezorger lacht en geschrokken kijkt ze om zich heen. Niemand lijkt in de straat te zijn, gelukkig. 'Mag ik de pizza's?', vraagt ze zachtjes. 'Natuurlijk sletje', is de reactie, het doet wat met haar om zo genoemd te worden. Ze doet haar armen naar voren en pakt de pizza's aan. Zodra ze de pizza's heeft pakt de bezorger zijn kans, nu ze haar handen vol heeft kan ze niet voorkomen dat hij naar haar toe stapt en haar borsten betast, 'hmm dat voelt heerlijk', zegt hij. Als ze zich omdraait om weer naar binnen te lopen voelt ze hoe zijn hand met volle kracht op haar bil ketst.

Vernederd, maar bloedgeil loopt ze verder. Ze beseft dat ze ervan geniet hoe de wildvreemde jongen haar behandeld. Nog voordat ze de drempel van de voordeur overstapt voelt ze hoe de bezorger haar slipje vastpakt en met een ruk naar beneden trekt. Onhandig wankelt ze verder met het slipje om haar enkels, helaas heeft ze haar handen vol. Ze hoort de jongen lachend weglopen, terwijl ze de voordeur achter zich sluit.

'Ah de pizza's!', zegt Peter enthousiast, als hij ziet hoe ze binnen komt lopen. 'En je slipje mag je wel uithouden, we hebben een speciale stoel voor jou.' Roosmarijn stapt uit haar slip en legt de pizza's op tafel. Ze ziet hoe Peter haar een stoel wijst. Ze trekt de stoel naar achter en ziet tot haar schrik dat haar roze dildo zit vastgebonden op de stoel. 'Aangezien je heel graag geneukt wilde worden, regelen we dat voor je. Zo zijn we.', zegt Jacob met een grijns. Met een rood hoofd neemt Roosmarijn plaats op de stoel, langzaam laat ze haar natte kutje over de dildo glijden. Ze kreunt hard als haar billen de stoel raken. Ze heeft zich nog nooit zo opgevuld gevoeld. Ze ziet dat de rest al begonnen is, en neemt een eerste hap van haar pizza.

'We hebben je nog niet vertelt waar je vannacht gaat slapen', begint Jacob plots, 'je begint bij degene die het langst in dit huis woont en eindigt bij de nieuwste bewoner. Zoals je al hoorde woont Frans hier het langste, daarna ik, Sofie, Peter en dan Kim.'

Roosmarijn knikt, terwijl ze haar stukje pizza doorslikt. 'En de laatste nacht? Donderdag?', vraagt ze. Ze ziet de groep glimlachen. 'Dat zie je dan wel feutje', zegt Kim mysterieus. Stiekem had ze gehoopt dat ze dan op haar eigen kamer mocht slapen, maar dat lijkt er niet in te zitten.

Wordt vervolgd.. Ben je zelf ook op zoek naar spanning? Voeg me toe op Snapchat: SpanningGezocht.