Mijn Horeca Loopbaan

Ik zat thuis te wachten op Myra, mijn vrouw. Ik was behoorlijk in spanning en had ook al een glas wijn gedronken. Myra was nog op haar werk, zij was de kostwinner. Dat was destijds noodzaak omdat mijn opleiding veel te laag was, of eigenlijk zelfs niets. Het leek logisch en ik deed nu dagelijks de huishouding. Steeds als ze weg was trok ik haar lingerie aan en iets van haar kleren en ik had stiekem een keer een paar borsten gekocht die ik dan in de Bh deed. Ik maakte me ook op en maakte mijn lange blonde haren los en borstelde het mooi. Ik vond mezelf dan best een mooie meid en met haar pumps aan liep ik dan naar beneden om het huishouden te doen. Maar vandaag was het anders. We hadden gisteren een heel gesprek over seks gehad, waarin ik erg voorzichtig was, want ik wist uit ervaring dat ze wel eens losse handjes had als er iets haar niet beviel.

Natuurlijk zinspeelde ik in het gesprek ook een beetje richting meisjes kleren, in de hoop het eindelijk eens bespreekbaar te maken, maar ze ging er helemaal niet op in en was meer met haar eigen dingen bezig. Ze wilde graag erg stoer zijn en een beetje ruw en mij eens flink nemen met een dildo. Dat leek me ook geweldig, alleen dat ruw en zo stond me niet aan. Voor we naar bed gingen zei ze: Daan, morgen kleed jij je eens aan als ik thuiskom hoe jij het graag zou willen en hoe je denkt dat je mij ook een plezier kan doen. Ik vond het best een spannend idee, en we gingen naar bed. In bed pakte ze me hardhandig vast en kraste over mijn rug. Ze legde me op mijn buik en begon me diep te vingeren in mijn kontje. Ze vingerde zichzelf en hijgde: dat vind je wel lekker hè vies sletje. Ik kreunde: ja Myra, erg lekker. Toen ze klaar was gekomen draaide ze zich om en liet mij verder compleet links liggen.

Volgende morgen hielp ik haar de deur uit en liep meteen naar de slaapkamer. Ik haalde een zwart jarretelsetje uit de kast en trok het met de netkousen aan en natuurlijk het slipje en de Bh. Met de tieten erin leek het al heel wat en toen ik een kort zwart strak jurkje aan deed en mezelf had opgemaakt vond ik mezelf een plaatje. Met een paar zwarte pumps aan liep ik naar beneden waar ik mijn nagels nog roze lakte. Toen deed ik het huishouden en de tijd begon te lopen. Op de klok zag ik dat het niet lang meer zou duren en ik was echt benieuwd wat ze ervan zou vinden. Een heleboel gezonde spanning. Ik had was kaarsjes aangestoken en op de tafel had ik al 2 glazen wijn klaargezet. Een rustig muziekje op de achtergrond maakte het af en nu was het wachten. Na een tijdje hoorde ik de voordeur en wist dat het er nu op aankwam. Ze wilde graag stoer en ruw zijn, nou me dunkt, ik gaf haar nu alle gelegenheid en ze zou vast heel blij zijn met wat ze zou zien.

Ze kwam de kamer in en bleef in de deuropening staan en keek me alleen maar aan. Ik wachtte op een compliment. Maar ik zag haar gezicht vertrekken en het stond ineens op onweer. Ze riep: heb jij nou verdomme mijn kleren aan vuile slet? Ik dacht dat je dat leuk vond, zei ik. Ze liep naar me toe en gaf me meteen een klap in mijn gezicht. Ze riep: als ik verdomme een wijf had gewild, dan had ik wel een wijf genomen achterlijke mongool. Ze gaf een harde schop tegen mijn benen en ze schreeuwde: en mijn lingerie verdomme ook nog! Sta op hoer. Met tranen in mijn ogen stond ik op en ik had zoiets al eens eerder meegemaakt en was nu al enorm bang. Ze trok het jurkje omhoog en riep: als je dan zo nodig een hoer wilt zijn moet je ook kunnen incasseren. Ze deed mijn slipje naar beneden en begon me hard op mijn billen te slaan. Het deed zo`n pijn dat ik begon te huilen.

Ze sneerde: ja huil maar hoer, want ik ben nog maar net begonnen. Toen kneep ze heel hard in mijn billen en mijn ballen en ik gilde het uit van de pijn. Ze leek er erg veel lol in te hebben en ik wist dat ik dit niet lang zou volhouden. Na een tijdje stopte ze en pakte haar glas wijn. Ik trok snel het slipje en jukje weer goed en weer keek ze me boos aan. Toen zei ze: Ik heb het helemaal gehad met jou. Ze pakte de tas waar ik altijd mijn portemonnee in had en mijn papieren, een klein handtasje voor mannen en ze riep: opsodemieteren nu, ik wil je niet meer bij me zien. Ze trok me naar de deur en gooide me de deur uit. Ze riep: misschien kan je onderweg nog wat neuken voor geld met vieze mannetjes, en gooide de deur dicht. Ik viel op de straat en kwam huilend weer overeind. Hier stond ik nou, op pumps met een kort jurkje aan en opgemaakt als een meisje. Ik had geen idee wat ik moest doen en was de wanhoop nabij. Ik liep maar snel de straat uit en de pech was ook nog dat we in het centrum woonde dus best nog veel mensen op straat. Om de hoek lag een klein hotelletje en ik liep meteen naar binnen, weg van de straat.

De mevrouw achter de balie zei meteen: u wit zeker een kamer voor vannacht mevrouw? Ik volgde het allemaal even niet mee en knikte maar van ja. Ze gaf me een sleutel en zei: morgen ontbijt vanaf 8 uur en voor 12 uur weer van de kamer af. Het is kamer 2, hier de trap op en dan rechts. Geheel verdoofd liep ik naar boven en vond snel mijn kamer en ging naar binnen. Dar ging ik op de bedrand eerst een potje janken en toen ik klaar was zag ik een minibar staan. Ik dacht nergens aan en opende de kleine koelkast. Er stonden allemaal kleine flesjes drank in en ik haalde ze er allemaal uit. Meteen maakte ik 1 flesje open. Het was sterke drank, iets dat ik normaal nooit dronk en lekker vond ik het ook niet, maar ik dronk het toch op. Ik zat te piekeren hoe ik nou verder moest gaan en kon niet op een antwoord komen. Ik had na een tijdje 5 flesjes leeggedronken en werd enorm moe. Ik deed de pumps uit en ging met al mijn kleren aan in bed liggen.

Ik viel gelukkig meteen in slaap, al sliep ik wel onrustig. Volgende morgen was ik voor dag en dauw klaar en zag de lege flesjes staan. Ik gooide ze meteen weg. Ik barste van de honger en dacht aan die vrouw, die zei dat er vanaf 8 uur ontbijt was. Ik friste me een beetje op en borstelde mijn lange blonde haren en in een laatje lag een beetje make up waar ik mijn gezicht mee bijwerkte. Ik liep naar beneden naar de ontbijtzaal en er stond een heerlijk buffet, waar je van kon pakken wat je wilde, en dat deed ik ook. Als een uitgehongerde neanderthaler zat ik te eten tot ik helemaal vol zat en liep weer terug naar het kamertje. De vrouw riep me na: denk erom meisje, om 12 uur moet je weg zijn. Ik liep snel door en deed de deur van het kamertje op slot. Op de rand van het bed dacht ik aan de nieuwe situatie, en de nieuwe ellende die ik over me af had geroepen. Ik moest voor 12 uur de kamer uit zijn en ik had helemaal geen geld. En of er geld op mijn pasje stond wist ik niet.

Ik pakte weer een flesje uit de minibar en dronk het in1 teug leeg. Ik bleef maar denken over mijn situatie en zag de rampen alleen maar groter worden. Het was nu 12 uur en ik durfde de kamer niet af te komen. Om half 1 hoorde ik de vrouw op de deur kloppen maar ik hield me muisstil, misschien zou ze dan weer weggaan. Ik sloeg een zucht van verlichting toen ik haar weer naar beneden hoorde lopen. Maar na een half uur werd er weer geklopt op de deur en ze zei: mevrouw, u moet nu echt van de kamer af hoor. Ik begon zacht een beetje te huilen, ik was op van de zenuwen. Ze klopte een paar keer en ik hoorde haar vloeken en ze liep weer weg. Ik was nu op van de zenuwen en keek naar de minibar. Ik dacht: het kan me nu allemaal niets meer schelen, hoe het er ook uit zou gaan zien voor mij, goed zal het toch niet zijn. Ik had het flesje net leeg en weer hoorde ik geklop op de deur. Nu raakte ik echt in paniek en begon al harder te huilen.

Tot overmaat van ramp hoorde ik nu een sleutel in het slot draaien en ik hield het niet meer. Ik barste in tranen uit en de vrouw stapte de kamer in. Ze zag me huilen op de rand van het bed en probeerde me te kalmeren, maar dat lukte natuurlijk niet. Na een tijdje kwam ze naast me op het bed zitten en zei: rustig meisje, het kan nooit zo erg zijn. Ik snikte: ik wil dood! Ze trok me tegen zich aan en aaide over mijn haren. Kom kom meisje, zei ze, zo erg kan het niet zijn. Het is wel zo erg, snikte ik en huilde verder. Na een tijdje zei ze: weet je wat, kom maar even mee naar mijn kamer, dan kan je daar even bijkomen en kan ik hier even de kamer in orde maken. Ik zei helemaal niet en ging aan haar arm mee naar haar grote kamer. Ze parkeerde me op de bank en schonk een glas wijn voor me in. Ze zei: drink dat nou maar even op meisje, dan maak ik ondertussen de kamer in orde.

Ze liep de kamer uit en ik keek even rond. Het was best een gezellige kamer en de bank zat ook heel lekker. Ik had mijn glas al leeg toen ze de kamer weer in kwam en ze zei vriendelijk: zo, jij had dorst schatje. Ze pakte er nog een glas voor zichzelf bij en schonk de glazen in. Ze kwam naast me zitten en zei: ik heb nu wel even de tijd dus vertel me eens, wat is er aan de hand, en geen rare verhalen meer over dood willen gaan want daar ben je een veel te mooi meisje voor. Ik keek haar even aan en toen weer recht voor me en pakte haar hand en deed hem onder mijn jurkje en legde hem op mijn piemel. O, zei ze meteen, dat wist ik niet schat, sorry. Ach, dat kon je ook niet weten, zei ik. Nee, zei ze, het is echt niet aan je te zien, je ziet er gewoon heel erg mooi uit. Ik zei: ja, daar is ook alle ellende mee begonnen. Dat snap ik niet, zei ze, leg het me eens uit meisje, o sorry, vind je het erg als ik je meisje noem? Maakt me allemaal niets meer uit, zei ik. Tsja, zei ze, als ik je zie, zie ik gewoon een mooi meisje, vandaar.

Ik vertelde haar het hele verhaal, over hoe ik me uitdagend moest kleden en hoe dat allemaal in verkeerde aarde viel en hoe ik geslagen en geschopt werd en op de straat gesmeten. Ik snikte: ik weet niet eens of ik geld heb voor die kamer, dus dat komt er nou ook nog bij, en in deze kleren kan ik ook niet blijven lopen. Ze bleef een tijdje stil en ik vroeg: ben je nou erg boos op me? Ze keek me aan en zei: ik ben helemaal niet boos op je schat, ik vind het verschrikkelijk wat je me allemaal verteld hebt. En dat slaan en schoppen, gebeurde dat vaker? Ach, zei ik, alleen maar als ze het niet met me eens was. Ik ben namelijk erg dom en ze vind dat ik beter naar haar moet luisteren, want zij is ten slotte heel slim. Ze trok me stevig tegen haar aan en zei: wat een ellende heb je meegemaakt meisje, maar ik zal je proberen te helpen het een beetje voor jezelf op te lossen. Hoe dan?, vroeg ik. Nou, om de beginnen, zei ze, moet je niet meer denken aan die kamer, die rekening beschouwen we als nooit gekregen. Dat was een pak van mijn hart en ik bedankte haar.

Waar ga je nu naartoe?, vroeg ze, heb je al plannen? Nee, zei ik, helemaal niet, maar naar huis ga ik in ieder geval niet meer want ik heb geen zin meer in straf. Ze dacht even na en zei toen: ik denk dat je eerst maar even een paar dagen bij mij moet blijven meisje, dan kan je een beetje opknappen. Wat vind je daarvan? Maar u kent me helemaal niet, zei ik. Ze lachte en zei: ik hoef niet iemand te kennen om te zien dat die hulp nodig heeft, en dit is wel het minste dat ik voor je kan doen schat. Nou, zei ik, als u het niet erg vind, ik zou het erg fijn vinden. Dat is dan geregeld, zei ze tevreden. Toen zei ze: en dan nu je kleren, kom eens even met me mee. Ze nam me mee naar de slaapkamer en deed haar kast open, die vol hing met kleren. Ze zei: trek die kousen en dat jurkje eens uit schatje, of durf je dat niet als ik erbij ben? Ik zei: ach, je weet nu toch al wat ik ben dus dat kan er ook nog wel bij. Ik trok het uit en ze keek naar mijn lingerie. Ze voelde even aan het slipje en aan mijn tieten en zei: dat is erg mooi en moet je aanhouden.

Ze haalde nu een spijkerbroek uit de kast en zei: trek die maar eens aan schat. Ook al hadden we volgens mij dezelfde maat, ik had moeite om erin te komen want hij zat heel strak. Ze lachte en zei: dat heb ik nou ook altijd, dan moet je even op het bed gaan liggen, dan lukt het wel. Ik ging liggen en kreeg inderdaad de broek nu wel aan. Ik ging weer staan en de broek zat enorm strak om me heen. Ze bekeek me en zei: die staat je in ieder geval geweldig. Ze gaf me nu een klein wit topje en ik trok het meteen aan. Ik zag nog een heel stuk buik en vroeg: is die niet een beetje te kort? Ze lachte en zei: welnee meid, dat is juist hartstikke hip! Toen pakte ze 2 kleine zwarte laarsjes en toen ik die aandeed was ik helemaal compleet en zag er gelukkig niet meer uit als een mooi hoertje. Ze zei: daar staat mijn make up. Als je je nu even mooi opmaakt, dan kan ik in de tussentijd even iets regelen.

Ze liep weer naar de kamer en ik ging achter haar kaptafeltje zitten en begon me op te maken. Ik vond het erg vreemd allemaal, maar de vrouw was heel aardig en ik was blij dat ze even op weg hielp. Ik liep de kamer in en mijn telefoontje ging. Ik keek ernaar en zag dat het Myra was. De vrouw zei: gewoon opnemen schat en zet hem maar op handsfree, dan kan ik horen of het inderdaad zo erg is. Ik nam op en meteen schreeuwde ze: hè hè, het sletje neemt eens op. Waar zit je hoer, heb je lekker veel mannetjes in je kont laten neuken vannacht? Ik wil hebben dat je nu meteen naar huis komt en dan zal ik dat hoer zijn van jou er eens even uitslaan. Als ik met je klaar ben zal je een maand lang niet meer kunnen zitten, achterlijk wijf die je bent. De vrouw zag de angst in mijn ogen en zei: hang maar snel op lieverd, ik weet genoeg. Ik hing op en meteen daarna ging de telefoon. Ze drukte het gesprek weg en zette de telefoon uit. Zo, rust, zei ze.

Ik ging naast haar op de bank zitten en meteen sloeg ze haar arm om me heen. Rustig maar, zei ze, ze is nu weer weg en probeer nu maar aan leuke dingen te denken, bijvoorbeeld aan hoe mooi je eruit ziet. Maar Myra dan?, vroeg ik. Ja, zei ze, dat was inderdaad verschrikkelijk om te horen, veel erger nog dan ik dacht. Ik ken haar niet eens maar zelfs ik zou bang voor haar worden. Maar daar moet je nu niet meer aan denken, maar gewoon even alleen aan jezelf. Bijvoorbeeld: wat zou je nu straks het liefste willen doen. Na een tijdje zei ik: nou, ik heb wel een pasje bij me maar ik weet niet of er wat opstaat en al stond er wat op, dan weet ik niet hoe dat werkt, Myra deed dat altijd. Ze lachte en vroeg? Pinde je dan nooit zelf? Nee, riep ik, dat kan toch niet, daar ben ik veel te dom voor. Hoe kom je daar toch bij schat, vroeg ze. Nou, zei ik, dat zei Myra, en die is heel slim. Ze lachte weer en zei: daar zet ik een vraagteken bij hoor. Ik zei: laat haar dan maar niet horen, dan heb jij ook blauwe plekken.

Daar wilde ik het nog even over hebben Meisje, die blauwe plekken van jou. Je rug en je benen zitten er mee onder, moet je niet even naar een dokter daarvoor? Nee, riep ik meteen, dan komt ze er vast achter en krijg ik nog meer straf. Die plekken gaan wel weer weg, dat doen ze altijd. Voorzichtig vroeg ze nu: zeg schat, hoe lang krijg je eigenlijk al straf? Al vanaf de middelbare school, zei ik. Maar waarom ben je dan met haar getrouwd? Dat moest, had ze gezegd. En waarom moest dat dan?, vroeg ze. Om dat ik heel dom ben mevrouw en alle meisje zouden me alleen maar uitlachen maar zij wilde wel met me trouwen als ik voor haar klusjes in huis zou doen, en dat heb ik toen gedaan. Het was de vrouw steeds duidelijker. Al vanaf jonge leeftijd is er zo op mij ingepraat dat ik het zelf ben gaan geloven. Ze keek me aan en zei: nou schatje, ik vind je helemaal niet dom hoor, ik vind je juist slim. Ik keek haar aan en zei: maar misschien komt dat omdat u ook dom bent. Nu lachte ze heel hard en zei: ja, dat zal het zijn schat, ik ben ook heel dom, je hebt helemaal gelijk. Toen zei ze: kom, we gaan je pasje uitproberen.

Ik zei: maar kan u dat dan? Moet u dat niet aan iemand vragen? Nee hoor, zei ze, ik kan het al helemaal alleen. Wat knap, zei ik, ik wou dat ik dat ook kon leren. We liepen naar de deur en ze zei: trouwens, ik heet geen mevrouw, maar Tanja. Dat is een erg mooie naam mevrouw, zei ik. Tanja, zei ze. O ja, sorry, het is een mooie naam Tanja. Dat vind ik ook, zei ze, en hoe heet jij? Ik ben Daan, zei ik, gewoon Daan. Maar Daan is toch ook een hele mooie naam? Je ouders hebben vast veel van je gehouden als ze je zo’n mooie naam geven. Zie je je ouders wel eens? Nee, zei ik, dat mag niet. Ze keek me aan en vroeg: waarom mag dat dan niet? Nou, zei ik, van Myra. Myra zei dat ik al mijn tijd en aandacht aan haar moest geven en geen tijd meer had voor mijn ouders. Maar dat is toch heel erg?, zei Tanja. Daar moeten ze maar overheen groeien had Myra gezegd. Tanya zei maar niets meer en trok me mee naar de trap.

Ik stopte en vroeg: we gaan toch niet naar buiten hè? Natuurlijk, zei ze, binnen kunnen we niet pinnen. Maar het is licht buiten, zei ik. Klopt, zei ze, het zonnetje schijnt heerlijk. Ja maar dan kan iedereen me zien hoor, zei ik. En is dat dan zo erg?, vroeg ze. Dan zien ze die tieten toch, zei ik, en mijn blote buik. Tanja lachte en zei: arme meid toch, luister schatje, het enige dat de mensen zullen zien is wat ik ook zie en dat is een hele mooie vrouw. Zou je denken?, vroeg ik. Ik weet het zeker, zei ze, en trok me de trap af. We liepen even naar de balie waar nu een andere vrouw stond. Dat is Dora, zei ze tegen mij en Dora, dit is Daan, een vriendin en die komt onverwacht een paar dagen bij me logeren. Dora gaf me meteen een hand en zei: wat leuk zeg, lekker onverwacht. Nou je boft Tanja, want ik kan verder de hele week komen helpen, ik ben nu helemaal hersteld van de laatste operatie. Heeft u een ongeluk gehad dan?, vroeg ik. Dora lachte en zei: ja, bij mijn geboorte ging alles mis, maar dat is nu helemaal in orde. Tanja zei: we moeten nu gaan Dora, maar laat het me vanavond maar even zien. Dat is goed schat, zei ze, en we liepen naar buiten.

Ik vond het doodeng. Waar ben je zo bang voor, vroeg Tanja. Ik zei: ik woon hier om de hoek, stel je voor dat ik haar tegenkom. Tanja keek me aan en zei: ik denk dat ze je nu niet eens meer zou herkennen schat en ze trok me mee de drukke winkelstraat in. Bij een pinautomaat stopte ze en vroeg: heb je je pasje? Ik pakte het pasje en wilde het aan haar geven. Ze zei: nee meisje, je moet het zelf leren. Wat moet ik er dan mee doen?, vroeg ik. Doe maar in dat kleine gleufje, zei ze. Het pasje werd naar binnen gezogen en ik schrok me rot. Ik zei verschrikt: het is opgegeten! Tanja lachte en zei: nee schatje, je doet het erg goed. Weet je de pincode wel? Ja, zei ik, die mag ik niet vergeten want anders krijg ik straf. Het is mijn huisnummer en dan nog een keer maar andersom. Ik tikte in 1991 en Tanja zei: nu moet je op het knopje duwen: saldo opvragen. Ik duwde erop en er kwam een enorm bedrag tevoorschijn. Tanja trok het pasje uit de automaat en zei: we gaan even iets drinken op een terrasje.

Op een terrasje bestelde ze 2 glazen witte wijn en vroeg: leende Myra jouw pasje wel eens? O ja, zei ik trots, bijna iedere dag. Ze zei: luister Daan, ik ga je nu iets geks vertellen. Jij hebt een heleboel centjes en ik ben bang dat die Myra dat ook wist. Heb ik dan wel 100 euro?, vroeg ik. Tanja lachte en zei: iets meer schatje, iets meer. Luister, je moet me nu even vertrouwen. We gaan zo niet naar de automaat. Hoezo, vroeg ik, kan jij ook niet pinnen?, ben je toch ook een beetje dom? Nee, zei Tanja, het ligt anders. We gaan zo naar je bank en dan gaan we naar binnen. Dan gaan we met een meneer of mevrouw praten en we laten je rekeningnummer veranderen en je pincode en dat zou voorlopig even genoeg moeten zijn. Maar waarom dan?, vroeg ik. Je moet me echt even vertrouwen Daan, straks thuis leg ik het je wel rustig uit. Op de bank was alles snel geregeld en ze waren blij dat ze mij als klant konden houden. Ik moest ook een handtekening zetten maar ik wist niet hoe dat moest maar Tanja fluisterde in mijn oor: teken dat dingetje op je pasje maar na. Ik kreeg meteen een nieuw pasje en alles was geregeld.

Tanja zei nog tegen de man: alle post moet voortaan naar dit adres gaan, en ze gaf haar eigen adres op. Een officiële wijziging krijgt u binnenkort. We liepen weer naar buiten en ik vroeg of alles nu goed was. Heel erg goed, zei Tanja. Gaan we dan nu pinnen?, vroeg ik, ik wil het zo graag. Ze lachte en we liepen weer naar de automaat. De nieuwe code was ook vrij simpel en ik vroeg: wat moet ik nu doen? Ze zei: tik nu maar op een bedrag dat je heel veel lijkt. Ik duwde op 250€ en het kwam er meteen uit. Ik pakte het meteen vast en zei: dit is zoveel Tanja, ik heb nog nooit zoveel geld gezien. Wat wil je ermee doen?, vroeg ze. Dat weet ik niet, zei ik. Doe het dan maar in je tasje meid, dan kan je eerst wat bedenken, en vergeet niet om je pasje ook mee te nemen. Meteen pakte ik het pasje en deed alles in het tasje. Trots zei ik: pinnen is heel simpel, dat kan ik al jaren! Tanja schoot in de lach en we liepen weer naar het hotel.

Op de kamer schonk ze een glas wijn in en zei: Daan, ik moet je iets vertellen, en dat is helemaal niet leuk. Nou, laat dan maar meteen horen, zei ik. Ik dacht dat ik weer weg moest gaan. Toen zei ze: Daan, je bent enorm belachelijk rijk. Ja, ik heb nu 250€, zei ik tevreden. Ze vroeg: heeft Tanja je nooit iets gezegd over je rekening bij de bank? Nee, zei ik, want ze zei dat ik daar toch te dom voor was. Daar was ik dus al bang voor, zei ze. Hoe bedoel je dat Tanja?, vroeg ik, en nam een slok. Daan, zei ze, je bent jarenlang voor de gek gehouden. Hoezo dan?, vroeg ik. Ze zei: Daan, je bent nog rijker dan Dagobert Duck en Tanja heeft dat vanaf de middelbare school al geweten. Ze is met je getrouwd omdat je zo rijk ben. Ik keek haar versteld aan en zei: maar ze heeft wel gezegd dat ze van me hield! Tanja lachte en zei: tsja Daantje, vrouwen hebben nu eenmaal hun trucjes om mannen voor de gek te houden.

Maar wat kan ik dan nu het beste doen denk je?, vroeg ik. Rustig maar Daan, voorlopig heb je nu al genoeg geregeld bij de bank en denk er voortaan aan, nooit je pasje aan iemand anders geven, het is alleen van jou. Ik nam meteen een grote slok en zei: wat ben ik een ezel geweest zeg! Je kon er niets aan doen Daan, ze had je voor de gek gehouden. Ja maar dat had ik toch moeten zien, zei ik. Sommige vrouwen kunnen dat zo goed Daan, zei ze, dat mannen alles geloven wat ze horen en de werkelijkheid niet meer kunnen zien. Ik vind mezelf steeds dommer worden, zei ik. Nou ophouden, zei Tanja, je bent helemaal niet dom, je bent zelfs erg slim en grappig en een hele mooie meid die toevallig nog een beetje rijk is ook. O ja, dat ja, zei ik, hoe rijk is rijk precies? Ze lachte even en zei: het exacte getal kan ik je nu niet geven, maar het is ongeveer 500 miljoen! Ik keek haar stomverbaasd aan en vroeg: meen je dat nou? Het kan iets meer zijn Daan, zei ze lachend. Ik vloog haar om haar nek en zei: dan zijn we rijk Tanja. Ze duwde me meteen een beetje weg en zei: nee Daan, jij bent rijk, niet ik!

Maar je bent zo lief voor me geweest, dan mag jij toch ook wel rijk zijn? Ze lachte en zei: hoe graag ik het ook zou willen lieverd, het is van jou en het blijft van jou. Niet van mij en al helemaal niet van die Myra. Ze had het nog niet gezegd of mijn telefoontje, die weer aan stond ging af en we zagen dat het Myra was. Tanja keek me aan en vroeg: mag ik hem een keer opnemen? Doe maar, zei ik, maar wel op handsfree. Ze nam op en zei: hallo. We hoorde meteen schreeuwen: heb je nu ook al een wijvenstem aangenomen stomme hoer? Wat wil je van me?, vroeg ze. Wat heb je met de rekening gedaan en waar is je pasje gebleven?, als ik je ooit in mijn handen krijg ben je nog niet jarig, schreeuwde ze. Tanja bleef erg rustig en zei: dat kan ik je wel vertellen hoor Myra, de rekening is opgezegd en tegen jou word morgen aangifte gedaan van jarenlange oplichting en diefstal. Meteen werd de verbinding verbroken en Tanja lag in een deuk.

Ik zei: we gaan toch niet naar de politie voor haar? Welnee, zei Tanja, dat is helemaal niet nodig, ze zal nog problemen genoeg krijgen, maar ik denk dat je nooit meer van haar zal horen. Maar we moeten morgen wel meteen even wat anders doen. Wat dan?, vroeg ik. Ze zei: morgen gaan we meteen naar het gemeentehuis om de scheiding te kunnen regelen. Maar dan heb ik niemand meer, zei ik. Ze keek me aan en sloeg haar armen om me heen en zei: jawel Daan, je hebt mij. Ik keek haar aan en kleurde meteen helemaal. Ik ben een jongen hoor, zei ik. Dat weet ik, zei ze, nog wel Daan, nog wel. Het werd al donker en er werd geklopt op de deur. Dat zal Dora zijn, zei Tanja. Ze deed de deur open en Dora kwam binnen. Ze kreeg ook een glas wijn en Tanja vroeg: Daan, vind je Dora een mooie meid? Ik knikte van ja. Toen zei ze: Dora was ook eerst een jongen Daan. Ik keek haar aan en toen naar Dora en vroeg: is dat waar Dora? Ja, zei ze, maar nu gelukkig niet meer. Ik snapte er niets van en Tanja zei: laat het hem maar zien Dora, hij is nogal eigenwijs en moet eerst alles zelf zien.

Dora lachte en stond op. Ze trok haar korte jurkje uit en ik zag 2 enorme dikke tieten tevoorschijn komen. Toen deed ze haar slipje uit en ik keek naar haar kleine kale kutje en ze zei: zie je wel? Ja hallo, zei ik, ik zie een vrouw. In haar nakie ging ze naast me zitten en pakte haar tasje. Ze liet me haar paspoort zien en ik zag een foto van een jongen en geen Dora maar Henk en mannelijk. Hoe is dat mogelijk? Vroeg ik. Tanja lachte en zei: als je het wilt Daan, kan alles tegenwoordig. Niet te geloven, zei ik, en Tanja zei: maar laat me eens kijken Dora, of die echt mooi is geworden. Ze deed haar benen ver uit elkaar en Tanja keek in haar kutje en voelde er even aan. Prachtig, zei ze, je mag er erg blij mee zijn meid. Dat ben ik ook, zei Dora en kleedde zich weer snel aan. Het werd een gezellige avond en Dora bleef naast me zitten. Ik keek haar steeds aan en zei op een gegeven moment: nou, dat zie ik ook wel helemaal zitten. Tanja lachte en zei: niet te hard van stapel lopen schatje, alles 1 voor 1 regelen nu en dat wat Dora heeft gedaan is iets waar je eerst erg goed over moet nadenken, want je kan het niet meer terug draaien.

Volgende ochtend was Dora er weer om het ontbijt te verzorgen voor de gasten en wij aten ook in de ontbijtzaal. Ik had dezelfde kleren als gisteren weer aan en na het eten liepen we meteen naar het gemeentehuis, waar ons meteen een enorme verrassing wachtte. We wilde het huwelijk ontbinden maar na een beetje speurwerk kwamen we erachter dat we niet eens officieel getrouwd waren. De trouwambtenaar werd erbij geroepen en die zei al vrij snel: ja, ik kan me dat nog heel erg goed herinneren, omdat het zo raar was. Ik had tegen die mevrouw gezegd dat het niet kon zonder de handtekening van de ouders want Daan was pas 17 jaar. Maar ze zei me dat ik daar niets over mocht zeggen zodat Daan, ik dus, zou denken dat we echt getrouwd waren. Ze gaf me 100€ als ik het zou doen. Ik zag er geen kwaad in en omdat ik dacht dat het een soort grap was, heb ik het maar gedaan. Lachend liepen we naar buiten en Tanja zei: dat is wel heel snel geregeld schat, je bent weer een vrij man. We gaan eerst even naar een terras om het te vieren en dan heb ik nog een verrassing.

Op het terras dronken we een glas wijn en k vroeg: wat is nou die verrassing? Ze vroeg: hoelang heb je je ouders nou niet gezien Daan? Ik moest even denken en zei toen: ik denk wel 9 jaar niet nu, ja, 9 jaar, vanaf ik 17 werd. Tanja schrok er een beetje van maar vroeg toen: wat zou je ervan vinden als we er nu even naar toe gaan? Ik kreeg meteen een vreugdeschok en vroeg: mag dat dan? Ze vroeg: waarom zou dat niet mogen dan? Nou, zei ik, Rita heeft gezegd dat mijn ouders tegen haar hadden gezegd dat ze me nooit meer wilde zien omdat ze heel erg boos op me waren. Tanja zuchtte en merkte dat de ramp veel groter was dan ze al dacht. Ze vroeg: heb je misschien het telefoon nummer van ze? Ik gaf haar mijn telefoon en ze belde meteen op. Ik hoorde haar zeggen: dag mevrouw, u kent me niet, maar ik heb even een vraag. Zou u het leuk vinden als ik straks even met Daan langs kom? Ik hoorde door de telefoon meteen een hoop gegil en even later hing Tanja op.

De wijn was op en we stonden op en ze zei: zullen we dan maar gaan? Het is wel een flink eind rijden hoor, zei ik. O, zei Tanja, dan kunnen we maar beter mijn auto nemen. Ik keek haar aan en vroeg: heb jij dan een eigen auto? Natuurlijk, zei ze. Wat een luxe, zei ik. Ze schoot in de lach en zei: je moet nog een hoop leren Daan. Als ik daar dan maar niet te dom voor ben, zei ik. Meteen kneep ze in mijn hand en zei: wat ben je Daan? Niet dom Tanja, niet dom. Dat is beter, zei ze, en we liepen door. In de auto was het inderdaad een flink stuk rijden, bijna een uur. We reden een hele dure villawijk in en stopte voor een knaap van een villa. Zo`n huis dat je normaal alleen maar op de tv ziet. Volgens mij hebben je ouders ook wel een aardige cent, zei Tanja. Hoezo? vroeg ik. Kijk dat huis nou eens, zei ze. Dat is gewoon hun huis hoor, zei ik, hier wonen ze al heel mijn leven. Op de oprit stond een enorm decadente auto en we liepen naar de deur. Een oudere vrouw deed open en keek ons lang aan, en vooral naar Daan. Na een tijdje vroeg ze: Daan?, ben jij dat echt jongen? Ja mamma, zei ik, en ze begon meteen te huilen.

Ze kalmeerde een beetje en zei: maar Daan, je ziet er zo… Als een meisje uit?, vroeg ik. Ja, zei ze, dat wilde ik zeggen. Dat wil ik ook zijn mamma, zei ik. Ze trok me in haar armen en zei: wat zal pappa blij zijn als die je weer zien Daan. We liepen naar een enorm grote kamer en ze riep meteen: kijk eens wie daar is pappa. Hij keek ons aan en ze zei: het is Daan Pappa. Hij stond meteen op en zei lachend: verrek, de laatste keer dat ik hem zag was het nog een jongen, maar nu een wel heel mooie jongedame. Ik kleurde er meteen van. Hij rende op me af en nam me meteen in zijn armen. Wat ben ik blij dat ik je weer zie Daan, zei die. We gingen zitten en ze keken nu naar mij. En wie ben u mevrouw? vroeg pappa. Ik ben Tanja, meneer, ik heb uw zoon opgevangen toen die het even moeilijk had. Mamma haalde meteen wat kopjes koffie en nu wilde ze natuurlijk weten hoe de vork nou eigenlijk in de steel zat.

Ik vertelde ze mijn verhaal maar dat vond Tanja niet volledig genoeg. Ze vertelde hoe ik jaren geïndoctrineerd werd door die Myra, en dat dat nu niet meer mogelijk was en ook niet meer zou gebeuren. Ze konden die Myra toch al niet uitstaan, maar nu nog minder geloof ik. Toen vroeg Tanja, vergeef me dat ik het vraag maar hoe komt het nou dat Daan zo rijk is?, of gaat me dat niets aan. En maakt u zich niet druk hoor, ik kan niet aan zijn geld komen, dat heb ik hem al geleerd. Daan, van wie is je pasje? Van mij alleen, zei ik. En als ik het even wil lenen Daan? Dan krijg je het niet want het is alleen van mij. Pappa en mamma begonnen hard te lachen en zeiden: daar heb je een goeie aan Daan, die moet je vasthouden. Maar toen zei hij, je mag het wel weten hoor Tanja, het is niet echt een geheim. Wij hebben altijd erg veel familiekapitaal gehad en op een gegeven moment was ik de enige erfgenaam en toen Daan nog klein was hebben we ook een beetje op een rekening van hem gezet. Ik zag Sonja slikken en die vroeg: een beetje?

Pappa begon te lachen en zei: ik begrijp dat het nogal veel lijkt maar gezien op het totale bedrag is het maar een schijntje. Het werd een hele gezellige middag en trots vertelde ik ook dat ik me ging laten opereren. Daar hadden ze inmiddels al een vermoeden van en mamma zei meteen: dat betalen wij natuurlijk Daan, maak je maar geen zorgen. Ik lachte en zei: nee mamma, ik ben rijk, ik betaal het lekker zelf! Pappa schoot in de lach en zei: je bent een goeie leermeester Tanja, hij had je een paar jaar eerder tegen moeten komen. Toen we weggingen liep Daan alvast naar de auto en ik zei: Het was erg gezellig meneer en mevrouw maar ik heb een paar minder aangename dingen niet verteld en zou het fijn vinden als ik nog een keer zonder Daan mag langskomen. Meteen zeiden ze: je bent altijd welkom kind, je weet nu waar we wonen, en we hopen nu Daan ook weer wat vaker te zien. Daar zorg ik wel voor, zei Tanja lachend en liep nu ook naar de auto.

Maar dat zal je net zien, hij startte niet. Pappa en mamma kwamen naar ons toelopen en pappa vroeg: wil die niet? Nee, zei Tanja, hij moet ook een keer naar de garage, het is al een oud beestje. Dat zie ik ja, zei mamma. Pappa gaf nu een paar sleutels en wees naar de auto op de oprit. Pak die maar meisje, zei die. Dat kan ik echt niet aannemen meneer, dan heeft u niets meer, zei ze. Hij moest hard lachen en trok haar mee de oprit op en opende de garagedeur. Daar stonden nog 3 van dezelfde auto`s . Hij zei: uit verveling ga je de gekste dingen sparen. We reden nu met een hele decadente bak naar huis en het voelde geweldig. Thuis plofte we naast elkaar op de bank en ik zei: het was een hele fijne dag Tanja, ik ben erg gelukkig met jou. Meteen sloeg ze haar arm om me heen en ging tegen me aan zitten. Ze vroeg: is dat waar Daantje?, hoe gelukkig ben je dan?

Ik gaf haar een kus op haar mond en zei: heel gelukkig Tanja, en ik was benieuwd hoe ze zou reageren. Ze begon me meteen diep te tongen en zei toen: en zo gelukkig ben ik Daan. We keken even naar elkaar en ze trok ineens haar jurkje uit. Nu schoof ze ook haar slipje naar beneden en ik hield haar blote lichaam vast. Ik sidderde er helemaal van. Ze kleedde me uit en wreef over mijn kleine slipje. Ze fluisterde: ik ga je heel gelukkig maken Daan. We liepen naar de slaapkamer en gingen op het bed liggen. Meteen ging haar hand in mijn slipje en ik voelde haar vinger in mijn kontje gaan. Ze hoorde me kreunen en vroeg: vind je dat lekker schatje? ja, hijgde ik. Ze rommelde wat in een la en had nu een grote dildo vast. Ik voelde hoe ze mijn gaatje nat maakte en langzaam ging de dildo naar binnen. Ik begon haar te vingeren en ik zoog aan haar tepels en ze neukte me nu diep met de dildo. Hij zat nu zo diep dat ze het slipje er overheen deed zodat die bleef zitten en zuchtte: neuk me schatje.

Ik klom op haar buik en stak mijn lul in haar kutje en met de dildo diep in mijn kontje begon ik haar te neuken. Ze vingerde zichzelf en begon hard te kreunen. Met iedere stoot die ik deed kreunde ik ook door die dildo die zo lekker aan voelde. Bijna tegelijk kwamen we klaar en ik rolde van haar af. Wat was dat heerlijk meisje, zei ze en ze begon me weer te tongen. Toen we weer aangekleed waren en in de kamer zaten kwam Dora binnen. Ze vroeg meteen: hebben jullie die decadente bak voor de deur gezien? Tanja lachte en zei: die is van mij. Ja, neem je grootje in de maling, zei Dora. Tanja liet haar de sleutels zien en Dora vroeg: hoe heb je dat gedaan meisje? Tsja, zei Tanja, ik kan toveren, dat wist je nog niet hij?, en ze knipoogde naar mij. We hadden afgesproken om met niemand over het geld te praten.

De maanden daarna hebben we het hotel van binnen laten opknappen, iets dat echt nodig was en het was ook eigenbelang, want ik woonde er nu ook, samen met Tanja. Afspraken voor mijn operatie waren ook al gemaakt, maar daar moest ik nog even op wachten. Gelukkig had ik alle tijd. Ik verzorgde nu iedere ochtend de ontbijten, want ik bleef het leuk vinden om voor mensen te zorgen en het hotel liep nu beter dan ooit. We hadden Dora nog af en toe nodig omdat we soms een klein reisje maakte en we hadden haar ook al een keer meegenomen naar Griekenland, waar ze nog nooit geweest was. Ik heb uiteindelijk een heel fijn leven gekregen en geen moment spijt gehad van mijn ontmoeting met Tanja.