Inleiding

Hoi, ik ben Demian. 20 jaar oud. Bijna 21. Maar dit verhaal draait niet om mij, maar mijn vriendje. Het is een trilogie en draait niet enkel om seks. Ik brobeer er een tof verhaal aan vast te knopen.

Het enige dat aan Justin ontbreekt zijn vleugels om als engel door te kunnen gaan. Bijna achttien jaar, op enkele maanden na. Zijn groene ogen stonden de eerste keer dat ik hem zag op mijn netvlies gebrand. Maar ik ken hem al jaren. Al jaren heb ik gevoelens voor hem, maar ik wil een veilige haven voor hem blijven. Zijn vertrouwen niet breken. Hoewel ik weet dat hij naar mij verlangt en andersom. Ergens is hij als een broertje voor mij. Daarom is het ooit maar één keer tot de daad gekomen toen hij zestien was. Toen was ik achttien en woonde al alleen. Nadien had ik spijt dat ik me liet meeslepen en nam het mijzelf kwalijk dat ik misbruik van hem gemaakt had in zijn zwakke positie. Hij is bloedmooi. Maar echt bloedmooi. Echt alles zit hem mee. Een kaaklijn. Stralend witte tanden, waarvan de hoektanden speels uitsteken. Elke haar word door hem in zijn juiste plooi gelegd. Hij kan snoetjes trekken die iedereen doen smelten. Het kan bijna niet anders dan dat hij die voor een spiegel oefent.

Zijn benen en armen vertonen nochtans lidtekens. Zijn manier om de pijn te verzachten. Dus dat wilt iets zeggen. Gebrandmerkt door zijn verleden. Een weeskind is het. Te vondeling gelegt door zijn vader in de bloei van zijn puberteit. Liefde heeft hij niet gekend. Zijn leven lang geslagen en gehaat. Overgeleverd aan de machten van deze wereld. Ten prooi geworpen aan de maatschappij. Een maatschappij waartegen hij een ondoordringbare muur bouwde. Emoties verbergt hij. Geen enkele emotie geraakt door die muur. Bang om zwakte te tonen. Behalve als ik in zijn buurt ben. Zijn vader, de dronkaard, ligt aan de wortel van dit probleem. Maar nu is hij bijna achttien. Dus voor hem ligt de bijl al bij de wortel. Hij haat hem genoeg om hem niet los te willen laten. Al is het maar om zijn leven zuur te maken. Sinds jaar en dag loopt Justin thuis weg en komt hier schuilen. Tot de politie hem weer eens komt ophalen. Het zal niet meer lang duren en Justin zal eindelijk zijn vleugels kunnen spreiden. Stille waters diepe gronden zegt men. Justin, hoe diep zijn jou wateren, hoe diep zijn jou gronden?

Hoofdstuk 1: Het is genoeg geweest.

De deurbel gaat maar ik maak heel even mijn werk af. Ze moeten maar één seconde geduld hebben. Ik steek een aanmaakblokje aan en prop die onder het hout in de haard. Het is einde zomer maar het lijkt mid-herfst. Regen slaat op de ramen in en bomen guren in de wind. Zo snel ik kan loop ik naar de deur. Het is Justin. Drijfnat, in T-shirt en badslippers. Zonder iets te zeggen stormt hij langs me af. ‘Ben je gewond? Is dat bloed op je sok?’ dan zie ik boven zijn oog een snee en het bloed liep over zijn wang tot in zijn hals. Het viel me direct op maar hij zei niets. Ik kan de ellende op zijn snoetje lezen. Hij zal gehoopt hebben dat de haard lekker warm zou zijn, want hij warmde direct zijn handen aan een vlam die nauwelijks warmte afgeeft. Woorden zijn overbodig. Ik weet wel hoe laat het is. Ik loop naar de badkamer en neem een groot wit badlaken.

Wanneer ik naar de woonkamer loop ligt zijn drijfnatte shirt al op de rand van de haard. Het blijft een adembenemend beeld. Zijn lichaam is simpelweg perfect. Echt alsof er elk moment vleugels uit zijn schouders zouden kunnen schieten. Strak gespierd maar niet te veel. Zo smal als een draadnagel, maar duidelijk loei sterk. Hij slaat de handdoek rond zich en kruipt tegen het vuur. Ik leg mijn peuken en aansteker naast hem neer. Twee grote mokken Cecemel in de magnetron en daarna een dikke kop slagroom erop. Ik wil zijn oog verzorgen maar hij staat het niet toe. Ik ga naast hem zitten en zonder één woord te zeggen staren we samen in het vuur. Als ik naar rechts kijk zie ik de tranen in zijn oog. Want hij staarde strak voor zich uit. Ik besef nu dat hij een tikkende tijdbom is. Het beste is dat ik zwijg, want de kans is groot dat hij een driftbui krijgt als ik nu gevoelige snaren raak. Het beste is dat ik hem even helemaal met rust laat. Dar hij in mijn buurt is, is voor hem al een troost. Maar ergens wil ik voorzichting een reactie triggeren.

Zodat hij stoom kan afblazen. Als je voor Justin een luisterend oor wilt zijn dan sla je een arm rond hem en leg je één oor tegen zijn schouder. Direct kantelt hij dan zijn oor tegen je hoofd en voor je tien seconde verder bent, snap je het helemaal. Dan begrijp je precies wat hij bedoeld. Maar nadat we tien seconde zo zaten barste hij helemaal in tranen uit. En dat is een slecht voorteken. Ik zie nog hoe het licht zijn ogen verlaten wanneer hij opstaat en doorflipt. Gelukkig, het komt, besef ik. Ik hou hem niet tegen. Niet omdat ik het niet kan, maar omdat ik het niet wil. Niets hier in huis is mij zo dierbaar als hemzelf. De deur kreeg een vuistslag en een vaas ging tegen de grond twee planten vlogen door de kamer waarvan één door het glas van mijn kast. Een eetkamer stoel vliegt over mijn bankstel de woonkamer in. Ik staar rustig in het vuur. Ik sta zelfs niet op. Ik kijk zelfs niet om. Bij alles wat hij brak of viseerde schreeuwde hij het uit. Ik duf te wedden dat de buren dit drie huizen verder gehoord hebben. Als ik me omdraai zie ik hem in elkaar zakken, huilend, met zijn handen voor zijn gezicht. Twee lijnen bloed lopen van zijn knokkels over de achterkant van zijn rechter hand. Over de pols via zijn onderarm richting de elleboog. Hij hapt naar lucht en rilt van boven naar beneden. Ik ben blij dat het hier gebeurt. Hier kan ik hem opvangen als het hem te veel wordt. Want als het niet mee zit zou hij zichzelf nóg meer pijn doen. Soms bijten of zelfs snijden met glas of een mes.

Ik hurk me bij hem en sla weer een arm om hem heen. Maar hij vliegt weer op. Zonder te waarschuwen drukt hij mij op mijn rug en buigt over mij heen. Hij hield zijn gezicht op nog geen tien centimeter van de mijne. Het vuur stond in zijn ogen. Zijn snijtanden vast op elkaar gedrukt, en elke spier in zijn wang zichtbaar. Ik heb hem nog nooit zo woedend gezien. Hij uit het op mij maar ik voel me perfect veilig. Ik kijk hem niet in zijn ogen maar net langs zijn gezicht af. Maar in mijn ooghoek zie ik zweetpareltjes op zijn neus vormen én op zijn voorhoofd. Ik weet waar dit naartoe zal gaan maar wil ik dit wel, zo op deze manier. Hij drukt zijn lippen tegen de mijne en blijft oogcontact zoeken. Eén hand klemt rond mijn hals en hij knijpt. Ik voel zijn nagels in mijn vel zinken. Ik aanvaard zijn kus en open mijn mond een beetje waarna ik zijn tong voel binnendringen. Hij is nogsteeds buiten adem. Zijn adem leek eerder op het briesen van een jonge leeuw. Ik voel hoe hij mijn polsen neemt en achter mijn hoofd tegen de grond drukt. Aan zijn gezicht zie ik dat hij in de war is. Hij heeft geen doel bij wat hij begonnen is. Wilde hij mij laten schrikken? Had hij gehoopt dat ik achteruit zou deinzen? Regenwater van zijn slecht afgedroogd haar druppen op mijn gezicht. Wil ik dit? Ik twijfel. Tot hij droogneukende bewegingen begint te maken. Ik zie zijn buikspieren en v-lijnen aanspannen. Ik kijk hem aan.

Op dat moment grijpt hij met zijn rechterhand mijn keel opnieuw. Shit, waar heeft hij dit geleerd. Gretig kust hij mij door terwijl ik de druk in mijn hoofd voel opbouwen. Zijn hart gaat tekeer als ik mijn hand op zijn borst leg. De mijne ook. Ik voel het ligt worden in mijn hoofd als hij mijn keel lost. We gaan recht staan en allebei beginnen we ons uit te kleden. Justin zijn ogen zijn nog altijd nat. De verdriet is gigantisch. Justin was sneller klaar en liep haastig naar mij toe. Wanneer ik het shirt over mijn hoofd wil trekken, houdt hij me tegen. Waardoor mijn hoofd en armen in het shirt vast zaten. Direct voel ik zijn tong over mijn buik gaan. Maar veel zin in voorspel heeft hij niet. Met een harde duw gooit hij me in de bank en dwingt mij op mijn buik te gaan liggen. Zonder veel aarzelen drukt hij zijn lul bij mij naar binnen. Ik ben wel wat gewend. Met moeite wurm ik me uit mijn shirt. Moeiteloos glijdt zijn lul helemaal ik mij en met krachtige en gemene stoten begint hij me te neuken. Het leek wel alsof hij probeerde mij van de bank af te stoten. Wat hem ook lukte ondanks mijn moeite. We liggen ondertussen half op de bank en één van mijn armen houdt hij vast op mijn rug. Hij greep met zijn andere hand mijn haar vast hij neukt zo snel als een konijn. Maar krachtig. Dan voel ik het glad worden en zijn snelheid minderen. Het zweet druipt van hem af. Hij is klaargekomen. Nog heel even neukte hij na waarna hij opstond en wegliep. Ik voel zijn nog altijd rotsharde lul uit me glijden. Gebruikt blijf ik achter. Nog steeds half op de bank en half op de grond.

Ik sta op en liep naar hem toe. Hij zit voor de haard. Met opgetrokken knieën weer in het vuur te staren. Ik kruip lekker achter hem tegen zijn rug aan die klam en bezweet is. Hij kantelt zijn hoofd achterover op mijn schouder. ‘En, voel je je beter?’ fluister ik. ‘Ik wil je nooit meer kwijt,’ zegt hij. ‘Je bent me nooit kwijt geweest Justin.’ Hij zachte diep. We drinken nog even van onze inmiddels koude chocomelk waarna ik zijn wonde verzorg. Maar ik vond de wond niet. En toen ik hem vroeg waar het vandaan kwam trok hij enkel zijn schouders op. Er werd verder geen woord gezegt. Elk moment kan de politie aan de deur staan omdat zijn vader hem weer eens als ‘vermist’ heeft opgegeven. Dit was scheering en inslag. De politie wist immers precies waar ze hem zoeken moesten. Hij kwam altijd al naar hier. De kans dat ze deze nacht nog aan de deur staan is groot, maar we wagen het erop en hij kruipt bij mij in bed.

Hij viel als een blok in slaap terwijl ik pieker. Maar mijn ogen gaan geen seconde van zijn snoetje af. Zijn armen liggen boven zijn hoofd. Een zachte zweetgeur van zijn oksels maaken mij wild. Ik zie dat hij droomt. Zijn lijf is klam en ik zie zijn ogen bewegen achter zijn leden. Met een vinger teken ik in het zweet op zijn buik. Zijn penis ligt net onder de dekens maar zijn schaamhaar ligt nog net bloot. Ik wrijf tot daar en weer naar boven tot aan zijn tepel terwijl ik zijn oksel zachtjes kus. Hij slaapt als een blok. Of toch niet? Het lijkt alsof zijn mondhoeken wat opkrullen. Ik ga eens met mijn tong over zijn oksel. Hij begint te giegelen. Toch wakker die gluipert. Hij draait zich op zijn zijde maar ik weet dat hij zo nooit slaapt. De haren op zijn armen gaan recht staan als ik met mijn nagels over zijn ruggengraat ga. ‘Schatje, ik wil slapen,’ mompelt hij maar aan zijn toon hoor ik genoeg. Hij speelt gewoon hard to get. Ik kus zijn schoederblad en kus zijn nek. Net onder zijn oor. Zijn gevoelige plekje, waarna hij zich op zijn rug draait. Zijn lul was alweer rotshard. ‘Jou beurt’ Fluistert hij.

Ik trek de voorhuid van zijn kaarsrechte pik naar achteren. De huis sluit zich strak achter zijn verdikte eikel. Om te pesten lik ik eerst wat over zijn ballen en een voor een neem ik ze in mijn mond. Terwijl ik dat doe kijk ik op naar zijn enorme pik. Niet te geloven dat zo’n smalle jongen zo’n pik heeft. Ik lik van onder zijn zak, over zijn schacht en sluit zijn eikel in mijn mond. Op dat moment zie ik zijn ogen sluiten en zijn mond wat opengaan. Het genot stond op zijn gezicht te lezen. Moeiteloos druk ik zijn lul tot achter in mijn keel. Op dat moment gaan zijn ogen wijt open. Alsof hij wilde zien of die large lul werkelijk helemaal weg was. Dat ziende slaat hij om. Met twee handen neemt hij mijn hoofd vast en neukt mijn mond. Ik proef zijn constante stroom voorvocht waar hij zich altijd voor zegt te schamen. Voor mij is het onmisbaar aan hem. Met diepe halen ga ik op en neer tot ik merk dat hij met zijn voetjes begint te knispelen tegen elkaar. Ik weet dat het punt bijna komt. Ik druk zijn knieën wat uit elkaar en met een beetje glijmiddel druk ik een vinger naar binnen. Nog nooit is hij geneukt geweest dus nu ook niet als het aan mij ligt. Eerst moet hij wat eraan wennen. Ik zoek zijn prostaat en begin die te stimuleren.

Ik zie aan zijn gezicht dat ik een leuk plekje gevonden heb. Ik leg zijn lul plat op zijn buik en vinger hem verder. Zijn gezicht spreekt boekdelen. Dan zie ik aan zijn gezicht dat hij bijna in paniek schiet. Met twee handen grijpt hij zich vast. Ik druk nog harder door, maar met twee vingers. Hij begint te kreunen. ‘Demian, ik denk dat ik ga ko….’ maar het ging over in gekreun. Hij spande al zijn spieren aan en ik zie de ene straal sperma na de andere over zijn buik en borst spuiten. Het orgasme duurde lang. Maar uiteindelijk ontspant hij zich toch. Met grote ogen keek hij me aan. ‘Ben ik nu klaargekomen doordat jij…’ maar hij kon het niet goed onder woorden brengen. Lachend kijk ik hem aan; ‘Je hebt een prostaat orgasme gehad.’ Verzekerde ik hem. ‘Shit, ik wist niet dat dit kon.’ Lachte hij voldaan. Maar ik likte al over zijn navel en borst. De weeige smaak van zijn sperma wil ik echt niet missen. Ik was voldaan maar hij drukt mij met een hand tegen mijn kussen en begint mij te pijpen. Het was niet moeilijk mij klaar te krijgen. Ik stond al heel de avond strak, al vanaf het moment dat hij mij neukte. We rookte beneden nog een sigaret want roken op de slaapkamer wil ik niet. ‘Justin, heb jij speciale voorkeuren op gebied van seks?’ vraag ik hem als we beneden zijn. Hij dacht na. ‘harde sm’ lacht hij. ‘Be careful what you wish for.’ Lach ik. Ik ging er van uit dat het een grap was van hem want dat zou je niet verwachten als je hem ziet. Diep voldaan gaan we slapen ///

“Dingdong….”

Ik doe mijn kamerjas aan en open de deur. Ik had al het vermoeden dat het politie was. ‘Ja, wat nu weer? Komen jullie Justin halen? Heeft hij nóg niet genoeg klappen gekregen van zijn vader naar jullie zin.’ Bijt ik hun toe. ‘Demian, we willen Justin graag even spreken, we hebben niet zo goed nieuws voor hem.’ Ik liep de trap op en ging Justin halen. Maar hij kwam mij al tegemoet met kleding aan. De tranen stonden in zijn ogen en toen ik die las wist ik het al. Hij liep langs mij af en kuste me op mijn wang. ‘Ik hou van je, vergeet dat niet.’ Hij liep naar de agent en draaide zich om en keek mij aan. ‘Justin van Reuvel; u wordt aangehouden op verdenking van moord op uw vader; Bjorn van Reuvel. U heeft het recht om te zwijgen. Alles wat u zegt kan en zal tegen u gebruikt worden in de rechtbank. U heeft recht op een telefoongesprek en u heeft recht op een advocaat. Begrijpt u uw rechten.’ Vraagt de agent terwijl hij de boeien slaat. Ik stond aan de grond genageld. De tranen lopen over mijn wangen maar hij lacht. ‘Bedankt voor alles Demian. Ik hou van je.’ De agenten draaide hem om, staken hem in een wagen en vertrokken.

Einde deel 1.

Vervolg komt als mensen het verhaal leuk vinden. Laat het even weten.