Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Dannyboy
Datum: 24-06-2023 | Cijfer: 9.2 | Gelezen: 7367
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 34 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Huisgenoot,
Het zonlicht scheen tussen de gordijnen door op mijn gezicht. Kreunend opende ik slaperig mijn ogen. Het eerste wat ik voelde was Elise die heerlijk op me lag. Ik wist dat ze wakker was want ze streelde zachtjes mijn borstkas met haar vinger. ‘’Goedemorgen, schoonheid,’’ zei ik terwijl ik op zoek ging naar mijn CI. Die vond ik vrij snel op het nachtkastje. Ik zette hem op.
‘’Hoor je me nu?’’ vroeg ze.
‘’Nee, ik hoor je niet,’’ zei ik grijnzend.
Ze giechelde. ‘’Goedemorgen lekker ding. Lekker geslapen?’’
‘’Heerlijk, vooral omdat jij naast mij ligt.’’
Ze kroop nog dichter bij me en daarbij stootte ze met haar been tegen mijn ochtenderectie aan.
‘’Ah, wat voel ik daar?’’ zei ze ondeugend.
‘’Een odol,’’ antwoordde ik glimlachend.
Ze streelde met haar vingers over mijn erectie.
‘’Zin in ontbijt?’’ vroeg ik grijnzend. Elise hief haar hoofd op om me onderzoekend aan te kijken. Haar ogen begonnen te twinkelen van plezier. ‘’Ik heb wel trek in een lekker ontbijtje.’’
‘’Ga je gang, schoonheid,’’ zei ik glimlachend.

Ze schoof de lakens opzij, pakte mijn pik beet en schoof mijn voorhuid voorzichtig naar achteren waardoor mijn eikel bloot kwam te staan. Terwijl ze me geil aankeek, nam ze mijn eikel in haar mond. Met haar speeksel maakte ze het topje van mijn pik heerlijk nat. Ik kreunde zacht. ‘’Zalig Elise.’’
De volgende vijf minuten speelde ze met mijn pik alsof hij haar speelgoed was. Ik vond het natuurlijk niet erg en lag heerlijk te genieten. Maar het was duidelijk dat ze haar ontbijt wilde want ze begon me sneller af te trekken. Soms gleed ze met haar wijsvinger over de randen van mijn eikel, wat elke keer een siddering veroorzaakte.
‘’Het ontbijt komt eraan,’’ waarschuwde ik haar licht hijgend. Ze nam mijn lul in haar mond en begon me heerlijk te pijpen.
‘’Hier komt het,’’ hijgde ik. Ik liet alle remmen los en voelde mijn sperma naar buiten schieten. Ik hoorde haar genietend kreunen. Ze begon harder te zuigen alsof ze nog meer zaad wilde en dat kreeg ze ook. Volgens mij had ik weer een flinke lading in haar mond gespoten.

Elise kwam overeind en opende haar mond voor me. Ik zag inderdaad een grote hoeveelheid sperma in haar mond drijven. Ze roerde mijn sperma met haar tong. Daarna sloot ze haar mond. Ik zag haar hals slikbewegingen maken. De hele tijd had ze haar ogen gesloten. Ze genoot hier echt van. Het was prachtig om te zien. Toen ze haar ogen opende, keek ze me strak aan.
‘’Was het ontbijt lekker?’’ vroeg ik grijnzend.
‘’Het leek wel een Engelse ontbijt, want je hebt weer lekker veel gespoten,’’ zei ze met een ondeugende glimlach. “Het was weer zalig.’’
Ik trok haar naar me toe en omhelsde haar stevig. ‘’Maar Danny,’’ zei ze op een serieuze toon. ‘’Wil je dit alsjeblieft niet aan de anderen vertellen? Ik schaam me er een beetje over.’’
‘’Elise toch, daar hoef je je niet voor te schamen.’’
Ze zuchtte. ‘’Ik weet het. Misschien zal ik het vertellen tijdens het seksfeest. Ik zal Anna straks appen dat ze kan beginnen met het organiseren.’’
‘’Zie je het zitten?’’
‘’Ja, eigenlijk wel. Ik vind het spannend. En jij?’’
‘’Tuurlijk zie ik het zitten. Ik wil jullie allemaal.’’
Ze giechelde. ‘’Nick en Bram ook?’’
Ik lachte. ‘’Nee nee, alleen de meiden. Maar kom, we gaan douchen.’’

Ruim drie uur later zaten we in de woonkamer van mijn huis. Elise zat met een stralende glimlach naast Bram op de bank. Ik had mijn arm over de schouder van Mandy heen geslagen.
‘’Zo te zien hebben jullie een leuke dag gehad,’’ zei Mandy glimlachend.
‘’Absoluut, het was geweldig. Dank je wel, Mandy, dat ik jouw Danny mocht lenen.’’
‘’Alsjeblieft,’’ knipoogde ze.
‘’Was hij goed?’’ vroeg Bram met een grijns aan haar vriendin. Elise keek hem strak aan. ‘’Hij kan heel veel spuiten. Veel meer dan jij.’’
Hij knipperde met zijn ogen. ‘’Nou, dan snap ik dat je een geweldige nacht gehad hebt.’’
Elise en ik schoten hard in de lach. Mandy keek ons vragend aan. ‘’Mis ik iets?’’
Elise aarzelde even. ‘’Ik heb een geheim waar ik me een klein beetje voor schaam. Ik was van plan om het aan jullie te vertellen tijdens het seksfeest.’’ Ze keek Bram en mij aan. ‘’Ach, waarom ook niet. Mandy, mijn fetisj is sperma slikken. Ik denk dat ik verslaafd ben aan sperma.’’
Het werd even stil in de woonkamer. Dan zei Mandy uiteindelijk met een kleine glimlach: ‘’Nu kan ik goed begrijpen waarom jij een geweldige avond gehad hebt.’’ Ze keek me plotseling ondeugend aan. ‘’Wat vond je van haar schaamlippen?’’
‘’Fucking geil,’’ antwoordde ik meteen.
Elise en Mandy giechelden en Bram grinnikte.
‘’Gaan jullie vertellen wat jullie gedaan hebben? Of willen jullie het liever apart aan ons vertellen?’’ vroeg Mandy. Elise keek me vragend aan en ik haalde mijn schouders op. Ze vertelde in geuren en kleuren over onze avond. Toen ze klaar was, keek Mandy haar verrast aan. ‘’Wow, je bent echt gek op sperma.’’
Ze keek een beetje beschaamd naar de grond.
‘’Lieverd, ik vind het helemaal niet erg. Het lijkt me zelfs geil,’’ zei Mandy. ‘’Maar misschien is het wel handig voor tijdens het feest. Je kan ons allemaal mooi schoonlikken.’’
Allemaal gierden we het uit van het lachen.
‘’O, ik zou het echt niet erg vinden hoor,’’ zei Elise ondeugend.
‘’Maar hoe zit het met jullie tweeën?’’ vroeg ik aan Mandy en Bram.
Bram antwoordde: ‘’We hebben geen echte seks gehad. We hebben elkaar naakt gezien. Ik heb me afgetrokken terwijl Mandy zichzelf vingerde. Maar de echte seks wilden we graag bewaren voor het feest. Dat leek ons spannender. Maar ik moet wel toegeven dat ze een heel aantrekkelijk lichaam heeft.’’
‘’Dank je wel,’’ zei Mandy glimlachend. ‘’Jij mag er ook wezen. Jouw lul is ongeveer hetzelfde formaat als die van Danny.’’
Elise beaamde dat. ‘’Ja, dat klopt. Ik ga Anna nu appen dat ze kan beginnen met het organiseren van het feest. Ik ben benieuwd!’’

20 juni, zaterdagavond, zaten Mandy en ik ontspannen op de bank op het terras. Buiten was aangenaam warm. Vandaag hadden we een drukke dag gehad en we waren aan ontspanning toe. Morgen waren we alweer één jaar getrouwd. Mandy had het er niet over gehad met mij. Ik wist dat ze wilde kijken of ik deze dag vergeten zou zijn. Natuurlijk was ik deze speciale dag niet vergeten. Ik kreeg een app van Nick.
‘’Ah Mandy, morgen is de benefietwedstrijd van Ajax tegen Bayern München. Nick vroeg me of ik mee wilde gaan.’’ Ze keek me onderzoekend aan. ‘’Natuurlijk mag je gaan.’’ Ik gaf haar een zoen. ‘’Dank je wel, je bent een topper.’’ Ik stuurde een bericht terug naar Nick. Ik pakte het bier en nam een slokje. Via mijn ooghoek zag ik haar naar me kijken. Ik moest mijn best doen om niet te glimlachen. Ik kreeg een antwoord van Nick. ‘’Hmm, ik ga morgenvroeg al weg, Mandy. Er zijn ook activiteiten en muziek buiten het stadion. Vind je het goed?’’
‘’Natuurlijk lieverd,’’ zei ze nonchalant terwijl ze verder ging lezen met haar boek.
‘’Dank je wel, poepie.’’ Ik legde mijn telefoon weg, leunde achterover en sloot mijn ogen. Ik tilde mijn ooglid een heel klein beetje omhoog en gluurde naar Mandy. Ze zat naar me te kijken. Haar blik was onderzoekend en ze was met haar gedachten bezig. Ik voelde dat ik weer moest glimlachen en kneep daarom mijn ogen meteen dicht.

Volgende ochtend was ik vroeg uit bed terwijl Mandy lekker in bed bleef slapen. Ik werkte het ontbijt naar binnen en maakte me klaar voor een leuke dag. Om acht uur was ik van huis vertrokken.

Rond half negen stapte Mandy uit bed en ging uitgebreid douchen. Aangekleed liep ze naar beneden en keek om zich heen. Danny was echt weg. Zou hij onze trouwdag echt vergeten zijn? dacht ze. Nee, dat kon niet. Hij zou dit nooit vergeten zijn. Misschien was hij weer iets van plan? Verrassing? Ze glimlachte. Dat moest het wel. Dat was typerend voor hem. Afwachten dus, sloot ze haar gedachten af. Ze maakte het ontbijt voor zichzelf klaar. Om tien uur kwamen de meiden via de achtertuin binnen.
‘’Gefeliciteerd met jullie één jarige huwelijk!’’ riep Lotte vrolijk en gaf Mandy een knuffel.
‘’Maar waar is Danny?’’
Mandy lachte schaapachtig. ‘’HIj is weg.’’
‘’Huh? Waar is hij dan?’’ vroeg Anna verbaasd.
‘’HIj is met Nick en zijn vrienden naar Ajax gegaan. Er is een evenement daar, geloof ik.’’
Kelly keek verbaasd. ‘’Daar is Nick inderdaad heen gegaan. Maar ik wist niet dat Danny ook mee ging.’’
‘’Is Danny jullie trouwdag vergeten?’’ vroeg Elise geschokt.
‘’Ik weet het niet,’’ zei Mandy aarzelend.
‘’Hebben jullie wel over jullie trouwdag gehad?’’ vroeg Kelly.
‘’Nee, ik heb expres niets gezegd omdat ik wil kijken of hij onze trouwdag niet vergeten was.’’
Anna schudde haar hoofd. ‘’Daar geloof ik er niets van. Ik denk dat hij met de verrassing bezig is. Ik geloof het gewoon niet dat hij jullie bijzondere dag vergeten is.’’
Mandy glimlachte. ‘’Dat denk ik ook. Laten we het maar afwachten.’’

Er was inmiddels een uur verstreken. Kelly kreeg plots een appje van Nick. ‘’Ehh, misschien is Danny jullie trouwdag toch echt vergeten.’’ Ze liet de foto aan Mandy zien. Op de foto waren vier mannen in Ajax shirt te zien. Danny zat er tussen in, naast Nick.
‘’Bullshit! Dat geloof ik er niets van!’’ bromde Anna. ‘’Mandy, check je even in de zoek-mijn-vriend app.’’
‘’Oh, dat is een goed idee!’’ riep ze terwijl ze haar telefoon griste. Ze opende de app en ze viel stil.
‘’En?’’ vroeg Lotte ongeduldig.
Mandy draaide haar telefoon om zodat alle meiden het konden zien. ‘’Ze zijn gewoon in Amsterdam,’’ zei ze een beetje teleurgesteld.
Anna schudde haar hoofd van ongeloof. ‘’Dat kan toch niet waar zijn.’’
‘’We hadden laatste weken erg druk gehad op het werk. Misschien is hij het daarom vergeten,’’ zei Mandy bedachtzaam. Ze legde haar telefoon op de tafel en staarde naar de grond. Ze was teleurgesteld. Hoe kon Danny nou onze speciale dag vergeten zijn? Dat kon toch niet waar zijn? Het was bijna kwart over elf en hij was al uren weg. Hij was gewoon in Amsterdam.

Er rolde een traan over haar wang. Lotte sloeg haar arm om Mandy haar middel heen om haar te troosten.
‘’Moet ik boos op hem zijn?’’ vroeg Mandy zich hardop af.
‘’Ik zou boos geweest zijn, ja,’’ reageerde Elise.
‘’Ik ook,’’ bromde Anna.
Kelly schudde haar hoofd. ‘’Hoe kan dat nou? Zo is Danny niet. Ik snap het niet.’’
‘’Ik ook niet,’’ beaamde Lotte.
‘’Wat moet ik doen? Hem appen dat hij terug moet komen?’’ zei Mandy.
Alle meiden keken elkaar aan. ‘’Wat wil je?’’ vroeg Lotte lief.
Mandy dacht even na en schudde haar hoofd. ‘’Nee, laat hem maar. Hij had er zin in vandaag, dus ik gun hem het wel.’’
Anna gromde zacht. ‘’Als hij terugkomt, vermoord ik hem.’’

‘’O, ga je mij vermoorden?’’ vroeg ik breed grijnzend toen ik uit de deur van de garage tevoorschijn kwam. Nick volgde me. Alle meiden draaiden zich geschrokken naar me om. Mandy keek met grote ogen naar mijn shirt die ik droeg. Op mijn witte shirt was ‘We zijn 1 jaar getrouwd!’ goed te lezen.
‘’Godverdomme,’’ bromde Anna boos. ‘’Ik vermoord je toch wel want ik ben verdorie erin getrapt. Hoe stom kon ik nou zijn!’’
Ik lachte geamuseerd en liep naar Mandy.
‘’O, heeft mijn arme vrouwtje gehuild?’’
Ze keek me quasi-boos aan. ‘’Vuile klootzak!’’
Ik grijnsde breed. Ik legde mijn hand op haar wang en met de duim veegde ik haar traan weg. ‘’Sorry, lieve Mandy, maar natuurlijk ben ik onze trouwdag niet vergeten. Ik heb een cadeautje voor jou, schoonheid.’’
Ze wilde mijn cadeau pakken maar ik trok het terug. ‘’Eerst een zoen.’’
Ze keek me lachend aan. ‘’Eigenlijk heb je dit niet verdiend maar vooruit dan maar.’’ Ze pakte mijn nek en duwde me naar haar toe. Ze kuste me heel lang op mijn lippen. Dan keek ze me verliefd aan. ‘’Ik hou van je.’’
Ik streelde haar wang. ‘’Ik ook van jou, schoonheid.’’ Ik overhandigde het cadeau aan haar.
‘’Hopelijk is het een mes zodat ik hem kan vermoorden,’’ gromde Anna. De meiden giechelden luid.
Mandy scheurde gretig de verpakking open en moest glimlachen toen ze het zag. Ze hield het shirt omhoog. Het was hetzelfde shirt wat ik nu aanhad.
‘’Nou, je mag hem aantrekken en dan kunnen we gaan,’’ zei ik glimlachend.
‘’Waar gaan we heen?’’ vroeg ze nieuwsgierig.
‘’Voor jou een vraag, voor mij een weet,’’ zei ik grijnzend.
Ze gromde. ‘’Je bent vandaag echt vervelend. En dat op onze trouwdag ook nog! Verdorie!’’ Maar haar ogen lachten vrolijk.

‘’Maar wacht even, hoe zat het met de foto die je naar mij gestuurd had,’’ vroeg Kelly aan Nick. Hij grinnikte. ‘’Heb je de achtergrond wel goed gezien? Die foto hebben we gewoon in Utrecht gemaakt.’’
Kelly zuchtte.
‘’En die zoek-mijn-vriend app dan?’’ vroeg Elise.
Nick grinnikte weer. ‘’Mijn vrienden zijn nu in Amsterdam en ze hebben onze telefoons meegenomen.’’
‘’Verdorie, dat is slim bedacht,’’ gromde Lotte.
‘’Maar het lukt je nog steeds om ons te verrassen,’’ zei Anna tegen me.
‘’Ja, nu wordt het wel steeds moeilijker om jullie te verrassen omdat jullie mij nu wel goed kennen. Maar het is wel een mooie uitdaging voor mij,’’ zei ik grijnzend.
Mandy stond op. ‘’Nou, ik moet jullie eruit schoppen want volgens mij ga ik met Danny op stap.’’

Even later hadden we van onze vrienden afscheid genomen en Mandy en ik liepen hand in hand naar de bushalte. Ze had nu hetzelfde shirt aan als ik.
‘’Maar Mandy, wist je dat deze cadeau toepasselijk is voor ons één jarige huwelijk.’’
Ze keek me niet begrijpend aan.
‘’Één jaar huwelijk is ‘katoenen huwelijk’. Het is traditioneel dat je een cadeautje geeft dat van katoen gemaakt is.’’
Ze lachte vrolijk. ‘’Wat grappig, dat wist ik niet. Leuk!’
Ik keek haar plagend aan. ‘’Was je teleurgesteld in mij?’’
Ze moest opnieuw lachen. ‘’Ja, ik was een beetje teleurgesteld.’’
‘’Zou je boos op mij zijn als ik het echt vergeten was?’’
‘’Ik weet het niet. Ik vind het moeilijk.’’
Ik sloeg mijn arm om haar middel heen. ‘’Dan zal je nooit komen te weten, want ik zal onze trouwdag nooit never nimmer vergeten.’’
‘’Nou, ik ben benieuwd of je volgende jaar mij nog een keer weet te verrassen. Maar ik laat me niet voor de tweede keer foppen door jou!’’
Ik grijnsde vals. ‘’We zullen het zien, schoonheid.’’
Toen we de bus instapten, fronste de buschauffeur zijn wenkbrauwen. ‘’Gefeliciteerd met jullie trouwdag!’’ Lachend bedankten we hem hartelijk. Bij het treinstation aangekomen nam ik Mandy mee naar het perron. Ze keek naar het informatiebord. ‘’Gaan we naar Amsterdam?’’
Ik bevestigde glimlachend.
‘’Oh, gaan we de stad in?’’
Ik knikte.

In de trein zat de vrouw tegenover ons en ze bestudeerde onze shirts. ‘’Zijn jullie één jaar getrouwd?’’ vroeg de vrouw beleefd.
‘’Ja, dat zijn we inderdaad,’’ antwoordde Mandy.
‘’Nou, gefeliciteerd met jullie één jarige huwelijk. Wat gaan jullie doen?’’
‘’Dat weet ik niet. Mijn man heeft een verrassing geregeld.’’
‘’Nou spannend hoor. Ik wens jullie een hele fijne dag toe,’’ zei de vrouw.
‘’Dat is lief, dank je wel,’’ zei Mandy.
Ik staarde naar buiten. Het treinritje duurde een klein half uurtje. Ik had expres een sprinter gepakt anders zou mijn verrassing al verraden zijn. Mandy dacht dat we naar Amsterdam centraal gingen, maar dat was niet zo. Toen de sprinter bij het station Bijlmer Arena stopte, stond ik op. ‘’Ga je mee, schoonheid?’’
Haar ogen werden groot. ‘’Gaan we naar Ajax?’’
Ik grijnsde breed en stak mijn hand uitnodigend uit. We zeiden de vrouw gedag die net zo verbaasd was als Mandy. Op het perron keek ze me indringend aan. ‘’Wat gaan we doen, meneertje van me?’’
‘’Mijn telefoon ophalen en voetbal kijken,’’ zei ik grijnzend.
Haar mond viel open. ‘’Je meent het.’’
‘’Kom op, we gaan lol maken, schoonheid. Er is ook muziek daar.’’
‘’Ach ja, waarom ook niet,’’ zei ze hoofdschuddend. ‘’Wie had nou gedacht dat we op onze trouwdag naar Ajax gaan. De andere vrouwen hadden jou gewurgd als je dat doet.’’
Ik gniffelde en we liepen naar het plein naast het station. De wedstrijd zou pas om drie uur beginnen. Op het plein was het behoorlijk druk. Mandy had mijn hand stevig vast en we liepen naar de afgesproken plek waar de vrienden van Nick op ons zaten te wachten. Onderweg werden we van alle kanten gefeliciteerd van onze trouwdag. Bij de afgesproken plek aangekomen zag ik Freek en René al staan. ‘’Daar zijn ze!’’ brulde Freek. ‘’Gefeliciteerd met jullie katoenen huwelijk!’’ Hij drukte het bier in onze handen. ‘’Nou, proost!’’ zei hij luidruchtig.
‘’Proost!’’ gilde Mandy vrolijk. Ik keek haar even verrast. Ze knipoogde naar me.

Het was gezellig op het plein maar eigenlijk was het veel te druk voor mij. Dat wist Mandy ook en was daarom hele tijd bij mij in de buurt gebleven. Ten slotte was het onze trouwdag, dus we moesten samen zijn. Ik zat eigenlijk te wachten op de wedstrijd. Om half twee gingen de deuren open van het stadion. Het was duidelijk dat de meeste mensen geen haast hadden om naar binnen te gaan. Mandy pakte mijn hand en we liepen naar de ingang. Freek en René hadden gezegd dat ze later zouden komen. De beveiliger keek ons aan en glimlachte. ‘’Gefeliciteerd met jullie één jarige huwelijk.’’ We bedankten hem en liet onze kaarten zien, daarna mochten we naar binnen. We namen onze plaatsen in en ik keek om me heen. Het stadion was vrij leeg. Maar het was fijn om even rustig te zitten. Onderweg hadden we het bier nog gehaald.
Ik keek haar grijnzend aan. ‘’Wat vind je van mijn verrassing?’’
Ze lachte. ‘’Heel onverwacht maar ik vind het wel leuk. Weer wat anders. Maar het is beetje te druk voor jou, hé?’’
‘’Op het plein ja, er zijn genoeg mensen die geen kaarten hebben. Ze komen gewoon voor het feest.’’
Ze knikte. ‘’Maar kom, ik wil een foto van ons maken. Even kijken wat onze meiden ervan gaan zeggen. We draaiden ons om. Mandy maakte een foto van ons. Op de achtergrond was duidelijk te zien dat we in het stadion zaten. Ze gooide de foto in de groepsapp en keek me ondeugend aan. Ik had mijn telefoon gepakt en wachtte op de reacties.
Lotte: ‘Wat the fuck? Zijn jullie echt bij Ajax stadion?’’
Kelly: ‘Gadverdamme! Ik ben blij dat ik niet met Danny getrouwd ben!’’
Nick: ‘’Mooiste stadion van Nederland!’
Anna: ‘Het is maar goed dat ik niet bij jullie ben, anders had Danny niet overleefd.’
Bram: ‘Zo, je hebt wel lef, Danny. Jouw vrouw meenemen naar Ajax op jullie trouwdag. Misschien moet ik dat ook maar doen.’
Elise: ‘Bram, als je dat met je gore lef doet, krijg je problemen met mij. Maar Danny, dat is wel slechtste verrassing die je kunt bedenken! Bah!’
Mandy keek me lachend aan en ik grijnsde terug.
Mandy: ‘Nou dames, het is best gezellig hier hoor. Er is een feest op het plein naast het stadion. Maar het is wel beetje druk dus we zijn alvast naar het stadion gegaan. Over een uur begint de wedstrijd. Door onze shirts werden we door iedereen gefeliciteerd. Dat was wel grappig!’
Lotte: ‘Het lijkt erop dat je al veel bier op hebt. Hoe kan je dat in vredesnaam leuk vinden? hihi. Maar lieverds, geniet ervan.’
Anna; ‘Heel veel plezier! Danny, je bent nog niet van mij af, eikel.’
Ik grinnikte zacht van Anna haar reactie.
Ik: ‘Ik hou ook van jou, Anna.’
Ik kreeg een hartje terug van haar.

We borgen onze telefoon op. Het stadion werd steeds voller. Ze leunde tegen me aan.
‘’Mandy, na de wedstrijd gaan we de stad in om wat te eten of wil je liever op het plein doen?’’
‘’Nee lieverd, we gaan lekker naar de stad. Daar is het wat rustiger.’’
‘’Fijn,’’ zei ik en sloeg mijn arm over haar schouders heen.
Kwartier voor de wedstrijd kwamen Freek en René en ze hadden het nieuwe bier voor ons meegenomen. Inmiddels was het stadion zo goed als vol. De sfeer zat er goed in. Mandy had er zelfs plezier in. De mensen die om ons heen zaten, feliciteerden ons voor ons één jarige huwelijk. Om vijf voor drie zagen we dat de spelers het veld betraden, onder luid gejoel van het publiek. Zelfs Mandy joelde mee. Ik keek haar lachend aan, ze knipoogde terug.

De wedstrijd was begonnen. Het was meteen duidelijk dat Bayern München de betere ploeg was maar het was Ajax die de score opende. Het mocht wel een benefietwedstrijd zijn maar het stadion ontplofte na de goal van Ajax. Mandy en ik sprongen juichend samen in de lucht en ik kreeg een kus van haar. Misschien moest ik haar vaker meenemen naar Ajax, dacht ik grinnikend. Van de voorsprong van Ajax hadden we helaas niet lang kunnen genieten want Bayern maakte alweer gelijk.
De rest van de eerste helft gebeurde er eigenlijk niet veel. Vlak voor de rust porde Mandy me ineens hard in mijn zij. ‘’Danny! Kijk naar de televisie!’’ Ze draaide mijn hoofd met een ruk om naar het grote beeldscherm. Ik zag dat we op het beeld waren. We sprongen tegelijkertijd en zwaaiden. De camera werd ingezoomd op onze shirts en er klonk een luid applaus in het stadion. Mandy pakte mijn gezicht en gaf me een dikke zoen waardoor een gejuich in het stadion losbarstte. Ze verbrak de zoen en keek me lachend aan. ‘’We zijn op de televisie geweest!’’

Toen was de rust. Ik werd gebeld door mijn moeder. Ik nam op en zag een verbaasde blik van mijn moeder. Ze praatte wat, maar ik verstond het niet omdat hier zo luidruchtig was dus ik gaf mijn telefoon aan Mandy.
‘’Hee mama!’’ lachte ze vrolijk.
‘’Wat doen jullie in vredesnaam in het stadion van Ajax? Op jullie trouwdag. Heeft mijn zoon jou daarheen meegenomen?’’
Ze giechelde. ‘’Ja, dat heeft hij gedaan. Slecht hé?’’
Anita bromde. ‘’Ik moet binnenkort een hartig woord spreken met mijn zoon! Dat kan echt niet.’’
‘’Ik ben apetrots op mijn zoon!’’ brulde Frank tussendoor. Anita gaf hem een stomp.
‘’Maar zo te zien hebben jullie plezier. Maar volgens mij stoor ik jullie. Heel veel plezier nog!’’
‘’Dank je wel! Tot gauw!’’ Ze hing op en gaf de telefoon terug aan mij. Ze vertelde me dat mijn moeder binnenkort me wil spreken. Dat beloofde niet veel goeds, dacht ik grinnikend.
We kregen allerlei appjes van onze vrienden en familie. Ze hadden ons gezien op de televisie. Ondertussen was de tweede helft begonnen. Het was hetzelfde verhaal als de eerste helft. Bayern was een betere ploeg maar wist zichzelf niet te belonen met doelpunten. Halverwege de tweede helft wist Bayern eindelijk de net te vinden. 1-2. Ondanks de achterstand bleef de sfeer goed in het stadion. Het leek erop dat Bayern ging winnen tot Ajax in de allerlaatste minuut de stand gelijk maakte. Het stadion ontplofte weer. Mandy ging zelfs uit haar dak. 2-2 werd ook de eindstand. Het was toch wel een leuke wedstrijd. Het stadion stroomde aardig snel leeg richting het plein om verder te gaan met feesten.

Mandy en ik namen afscheid van Freek en René en gingen richting het metrostation. Niet veel later waren we in het centrum van Amsterdam. Het was pas half zes maar we hadden honger gekregen door het vele bier drinken. We gingen op zoek naar een leuk restaurant. Het was moeilijk zoeken want het terras van elke restaurant was vol. Ik stelde voor om naar binnen te gaan. Toen we dat deden, aarzelde ik meteen omdat het donker was. Mandy zag het meteen en trok me terug naar buiten. Een half uur later hadden we nog steeds geen plekje op het terras kunnen vinden.
‘’Mandy, we hebben geen opties meer. We gaan gewoon daar naar binnen.’’
Ze schudde haar hoofd. ‘’Nee, dat is te donker. Ik heb misschien een beter idee. Kom mee.’’ We liepen terug naar de straat die we al drie keer langs hadden gelopen. Ineens trok ze me naar links, de snackbar binnen. Ik keek haar verrast aan. ‘’Lekker romantisch voor onze trouwdag.’’
Ze haalde haar schouders op. ‘’Maakt toch niet uit? Het is hier licht. Eerlijk gezegd heb ik wel zin in een patatje. Jij niet dan?’’
Door de lekkere geuren van patat begon mijn maag te rammelen. Mandy lachte. ‘’Ja, dus.’’

We namen aan tafel plaats en de serveerster kwam al snel. We bestelden het eten. De milkshakes werden meteen geserveerd. Mandy zoog aan het rietje van haar milkshake en kreunde van de lekkere smaak. Ik keek haar aan. Ik prees me gelukkig dat ze mijn vrouw was. Ze was niet eens boos toen ze erachter kwam dat we naar Ajax gingen. Ze had er zelfs lol gehad. Heel veel andere vrouwen zouden dit niet leuk vinden. Misschien werden ze zelfs wel boos.
Nu zaten we hier in de snackbar, en dat op onze trouwdag. Heel veel vrouwen zouden liever in het romantische restaurant willen dineren op hun trouwdag. Mandy zat gewoon hier met een glimlach. Voor haar maakte het niet veel uit, zolang we samen waren. Ze was gewoon geweldig. Ze was gewoon de vrouw van mijn leven. Ik hield van haar.

Toen mijn gedachten op waren, merkte ik dat ze me onderzoekend aankeek. ‘’Wat zat je te denken, dagdromer?’’
Ik lachte en vertelde haar wat mijn gedachten waren. Ze pakte mijn hand en keek me lief aan. ‘’Ik heb vandaag echt genoten. Het hoeft niet altijd romantisch te zijn. Heel af en toe naar de voetbalwedstrijd gaan, vind ik wel leuk hoor. Gezellig maken moeten we zelf doen, hé. Kijk, we zitten hier in de snackbar en we kunnen prima met elkaar communiceren. Dat is toch gezellig. Als we in het donkere restaurant zaten, zal het ongetwijfeld moeilijker gaan en je zou mijn gezicht niet goed kunnen zien. Dat vind je niet leuk, want ik weet dat ik een knap gezicht heb.’’ Haar blik was ondeugend. Ik schoot in de lach en dan keek ik in haar ogen. ‘’Ik ben blij dat je vandaag genoten heb. Ik hou van je, Mandy.’’
Ze keek me intens terug. ‘’Ik ook van jou, lieverd. Alleen vanochtend vond ik wat minder leuk.’’
Ik grinnikte. ‘’Je was echt bijna gaan huilen, hé?’’
Ze gromde. ‘’Ja, dat had niet veel gescheeld, eikel.’’
‘’Sorry.’’
Ze glimlachte. ‘’Dat geeft niet. Daarna is het allemaal goed gekomen.’’

Het eten werd geserveerd. Het was toch wel goede keus om naar de snackbar te gaan. Want na bier drinken was snacken altijd heerlijk en dat was vandaag goed te merken. Mandy zat ook duidelijk te genieten van haar eten.
‘’Soms is het simpele eten gewoon lekkerder dan het ingewikkelde gerecht in het restaurant,’’ zei ze met een knipoog.
Na het eten gingen we even uitbuiken en dan besloten we een sorbet ijs te bestellen. Het was niet de serveerster die het ijs naar ons bracht, maar het was een man. Hij zette het sorbet ijs midden op de tafel. Er zat een stokje in het ijs. Aan de top van de stok fonkelden de sterretjes.’’Gefeliciteerd met jullie één jarige huwelijk. Het ijs is van het huis,’’ zei de man glimlachend. We bedankten de man hartelijk. Toen de sterretjes opgehouden waren met fonkelen, verwijderde Mandy de stok. Wij pakten onze eigen lepel. Ik keek naar het ijs. Natuurlijk was het chocolade ijs. ‘’Waarom altijd chocolade ijs?’’
Ze keek ondeugend. ‘’Omdat het het lekkerste ijs is dat er is.’’
We voerden elkaar met ijs met een kleine lepel. Soms plaagden we elkaar door de lepel in de eigen mond te stoppen. Soms keek ze droevig als ik dat deed. Het was zo’n schattig gezichtje. Toen het ijs op was, moesten we echt even uitbuiken. ‘’Pfoe, ik zit zo propvol,’’ zuchtte Mandy terwijl ze onderuit op de stoel zakte.
‘’Same here,’’ bromde ik.

Na een kleine uurtje waren onze maaginhoud voldoende gezakt en we gingen richting naar het treinstation. In de trein richting Utrecht zaten we tegenover een jong stel. De vrouw zei: ‘’Gefeliciteerd met jullie één jarige huwelijk.’’
‘’Dank je wel,’’ zei Mandy glimlachend.
‘’Wat hebben jullie gedaan, als ik vragen mag.’’
Ze gniffelde zacht. ‘’Dat ga je me nooit geloven. We zijn naar Ajax geweest.’’
De ogen van het stel werden groot. ‘’Hou je van voetbal?’’ vroeg de vrouw aan Mandy.
Ze lachte. ‘’Nee.’’
‘’Heeft uw man u naar Ajax meegenomen?’’
Ze knikte. ‘’Dat klopt. Het was zijn verrassing.’’
Heel even zag ik iets afkeurends in de ogen van de vrouw. Alleen de man die naast haar zat, kon zijn glimlach niet verbergen.
‘’Je vind het niet erg?’’ vroeg de vrouw nieuwsgierig.
‘’Waarom zou ik dat erg vinden? Ik hou inderdaad niet van voetbal. Maar soms is het wel leuk om een keertje naar het voetbalstadion gaan. Zolang ik samen met mijn man ben, vind ik het allemaal prima. Het was toch een gezellige dag geweest,’’ zei Mandy glimlachend.
De vrouw deed haar mond open maar deed hem weer snel dicht. Ze had geen vragen meer. Ik kon aan haar blik zien dat ze het niets vond.
‘’Daarna zijn we lekker naar de snackbar geweest,’’ zei Mandy nonchalant. De ogen van de vrouw werden weer groot van verbazing maar ze zei niets meer. De man grijnsde wel zijn tanden bloot naar ons en ik gaf hem een knipoog.

De trein stopte bij het station Utrecht. We stapten uit. Mandy moest hartelijk lachen. ‘’Heb je die blik van de vrouw gezien?’’
Ik knikte. ‘’Ja, ze vond het niet grappig, geloof ik.’’
‘’Nee inderdaad, ze zal ongetwijfeld kwaad worden als iemand zoiets flikt bij haar.’’
Grinnikend verlieten we het perron. Een klein half uur later waren we eindelijk thuis. We waren snel langs Nick en Kelly geweest om de telefoon van Nick terug te brengen. Voldaan ploften we op de bank. ‘’Zo, een lange dag zit er alweer op.’’ Ze zuchtte. ‘’En we hebben niet eens seks gehad.’’
Ik grinnikte. ‘’Dat kan nog altijd.’’
Ze kreunde. ‘’Sorry lieverd, ik heb er niet zo veel zin in.’’
Ik trok haar stevig tegen me aan. ‘’Ik ook niet, schoonheid. Ik ben blij dat je vandaag genoten heb.’’
‘’Dank je wel, lieverd. Het was echt leuk. Ik hou van je,’’ zei ze zacht.
‘’Ik ook van jou,’’ fluisterde ik heel zacht omdat ik wist dat ze in slaap was gedommeld…
Trefwoord(en): Huisgenoot, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...