Wat ik hier ga vertellen is al even geleden gebeurd, maar ik herinner me de details alsof het net is gebeurd. Ik ben al langere tijd in mijn hoofd bezig met hoe het zou zijn om intiem onderzocht en getest te worden, vandaag is het dan zover. Ik heb ook aangegeven dat ik iets heb met ‘watersport’…

De afspraak is dat ik me half twee meld bij Esther, en uiteraard heb ik mijn zak geschoren en zorg ik dat ik vlak ervoor naar toilet ben geweest, me geleegd heb. Schoongewassen bel ik aan, en al snel gaat de deur open. Mijn komst is verwacht, en gelijk al draagt Esther me op om me uit te kleden, helemaal, gelijk hier, net achter de voordeur. Dat is toch al een beetje spannend, er zal toch niet aangebeld worden mag ik hopen. Dan mag ik meelopen, ze brengt me naar een grote kooi waarvan de deur openstaat. Naakt, en met intussen een erectie, moet ik daarin plaatsnemen. Mijn kleding, die ik netjes opgevouwen op een stapeltje legde neemt Esther mee.

De ruimte waar de kooi in staat is best donker, mijn ogen moeten even wennen. En het is net alsof ik, nu ik hier naakt en kwetsbaar zo zonder kleding sta, alsof ik alles beter waarneem. Ze vertelt me dat ze over een minuut of tien tijd voor me heeft en dat ik tot dan rustig moet wachten. Met mezelf spelen is uiteraard verboden. Dan loopt ze weg, haar geur zweeft even langs heen, ik voel mijn pik opzwellen. Maar, nu moet ik toch echt even geduld leren hebben.

Eigenlijk weet ze nog vrijwel niets van me, ja, dat ik een sm-nursing-ervaring wil opdoen omdat me dat al heel lang trekt. Maar, je kunt moeilijk naar het ziekenhuis gaan omdat je intiem onderzocht en getest wilt worden. En hoewel ik een mooie vrouwelijke huisarts heb, zo’n test is evenmin werk voor haar. Dus, daar sta ik dan, denkend aan wat komen gaat, aan wat ik zou wíllen dat komen gaat. Ik stroop mijn voorhuid omlaag zodat ik even kan spelen met mijn eikelpiercing.

Ik voel dat ik opgewonden ben over wat komen gaat, ik ben nat van het geilvocht. Ik hoor gekreun, van pijn lijkt het, uit een kamer ernaast komen. Dan hoor ik de bel, iemand die naar de voordeur loopt, de stem van een vrouw, een vlaag tocht, even. Esther zal toch niet zomaar iemand deze ruimte in laten lopen, hoop ik. Ik begin me een tikje ongemakkelijk te voelen, zo naakt wachtend in die kooi. En ja, die zit op slot, ik kan geen kant op. Dan, voetstappen, zouden die tien minuten al om zijn?

Het licht gaat aan, even knipper ik, maar inderdaad, Esther is er weer. Ze opent de kooi, zegt me naar voren te komen, draagt me op om mijn erectie naar voren te steken en constateert dan dat ik, zelfs nu ik een volledige stijve heb, nog steeds mijn voorhuid over mijn eikel heb zitten. Ze vraagt me of die terug kan worden geschoven want dat is toch wel zo makkelijk als ze me straks wil gaan testen. Zonder enige aarzeling trek ik nu mijn voorhuid volledig naar achteren, naar omlaag. Ik weet dat ik meer dan nat genoeg ben om straks mijn voorhuid weer terug, mijn eikel over, te kunnen schuiven. Esther ziet mijn piercing nu, voluit glimmend zoals die mijn plasbuis ingaat en onderaan mijn pik, ter hoogte van mijn toompje, weer naar buiten komt. Geen moment aarzelt ze. Ze pakt mijn piercingring vast aan het balletje wat net buiten mijn plasopening pontificaal ligt te glimmen. Even trekt ze eraan, ziet hoe ik mijn heupen naar voren stoot om maar zoveel mogelijk haar hand te kunnen volgen. Dan laat ze mijn piercing los, zegt me haar te volgen.

Een paar deuren door en dan komen we uit in een duidelijk als sm-nursingroom ingerichte ruimte. Met, jawel, een heuse gynaecologenstoel, met beugels en meerdere riemen waarmee armen en benen kunnen worden vastgelegd, gefixeerd dus. Ik mag ervoor gaan staan, waarop ze een onderzoeksvragenlijst met me langsloopt. Want, ik word weliswaar niet opgenomen maar ik zal wel onderzocht worden, uiterst intiem zelfs en vergaand en oh zeker, wat mij betreft ook diepgaand. Dat vertel ik haar, waarop Esther me vraagt toe te willen lichten wat ik van haar verwacht.

Ze constateert dat ik mijn zak en stam zoals gevraagd netjes glad heb geschoren.

Dan vraagt ze me om te draaien zodat mijn billen naar haar toegekeerd zichtbaar worden. Ik moet me voorover bukken en voel dan hoe Esther mijn billen vaneen trekt. ‘Netjes, ook je anus goed glad geschoren’, zegt ze, zoals het natuurlijk ook van me verwacht mag worden ook, nu ik zo uitgebreid onderzocht wil worden.

Terwijl ze met haar handen mijn billen opentrekt drukt ze even met de top van haar wijsvinger tegen mijn kringspier. Daar ben ik nog niet nat, en glad, maar, ze kan wél voelen dat ik makkelijk toegang geef aan haar vinger om die in me op te nemen. Ze geeft me een tik op mijn gat en vraagt me dan op de gynstoel plaats te nemen. Mijn benen moet ik in de beugels leggen. Zo lig ik dan met mijn ballen naar Esther toegedraaid. Hier heb ik lang naar toegeleefd, nu zal ik dan eindelijk onderzocht en getest gaan worden, op de manier zoals ik dat al zo lang wil.

Als eerste, geeft Esther aan, zal ze mijn ballen onderzoeken. Mijn pik is volledig erect nu, dus kan ze goed bij mijn vrij eronder hangende balzak. Ze rolt mijn ballen in haar handen, doet dat vrij stevig, na korte tijd toch wel zó hevig dat ik kreun van de pijn. Dan pakt Esther, ze is trouwens behalve sm-Mrs ook verpleegkundige had ze me tijdens het voorgesprek vertelt, een stuk touw, scheerlijndik, van ruim een meter en zonder enige aarzeling draait ze dat boven mijn ballen in elkaar om direct door te gaan met het elk apart afbinden, strak afbinden mag ik wel zeggen, van mijn beide ballen.

Ze eindigt met een mooie strik en vraagt me hoe dit voelt, zo afgebonden te zijn. Naar volle waarheid antwoord ik dat het strak maar ook heel geil voelt. Tijd voor een eerste test, geeft ze aan en ik moet nu gaan staan weer. Zonder ook maar de geringste aarzeling hangt ze een paar S-haken aan de strikopeningen, direct gevolgd door gewichtjes. Ik moet even een stukje lopen, wat eigenlijk nog prima lukt. Dan trekt ze me aan mijn lul naar zich toe, pakt meer gewichten, behoorlijk grotere nu, en haakt die nu ook aan de strikken. Dit is wel heftig, zwaar ook. Als ze me opdraagt om opnieuw een stukje te lopen kost me dat nu zichtbaar moeite. Dan moet ik bukken, zo diep dat de gewichten die nu toch wel erg hard aan mijn zak trekken de grond raken. Dat bukken, met mijn benen goed uiteen om mijn balzak en vooral, de gewichten, maar richting de grond te krijgen, dat diepe hurken, want dat is het feitelijk, is een wat ongemakkelijke houding maar als dan mijn gepijnigde zak plus gewichten de grond raken valt de trekkende pijn valt.

Esther is echter nog niet klaar met deze eerste test, ik moet weer gaan staan, En pff, dat is zwaar, zonder meer, en behoorlijk gevoelig ook. Met de gewichten bungelend aan mijn zak wil ik nu echt wel voorzichtig bewegen. Ik moet naar de gynstoel lopen en daar op gaan liggen en pas als ik daar weer op lig, met mijn benen weer in de beugels, pas dan haakt ze de intussen errrg zwaar doorwegende gewichten los. ‘Zo, voor de eerste test ben je geslaagd’, geeft Esther me aan.

Hijgend voel ik mijn zak nog trekken, toch wel blij dat de gewichten er nu af zijn. Het touw heeft ze overigens laten zitten. Ze sluit nu haar vingers boven mijn ballen en trekt me dan nog wat verder naar omlaag. Ik lig nu met mijn billen over de rand, mijn anus is nu goed zichtbaar voor Esther. Eigenlijk best schaamtevol, zo met mijn gat en mijn pik en ballen vol in het zicht zo naar haar toegedraaid liggen. Maar, spelen met schaamte is ook iets wat bij sm hoort, en ik geniet er enorm van. Esther heeft zich trouwens, ik had dat nog niet vertelt geloof ik, in die eerste tien minuten wachttijd omgekleed. Ze heeft een strak zittend kortgerokt verpleegstersuniform aan, waaronder duidelijk geen beha maar wél een stringetje zit. De tepels die haar mooie borsten aftoppen zijn goed zichtbaar door de stof van haar uniform. Het rokje is dusdanig kort dat haar billen echt maar nét bedekt zijn. Haar lichtbruine haren heeft ze opgebonden in een knot op haar hoofd zitten. Ze oogt streng en het spreekt voor zich dat ik haar niet mag aanraken. Maar het zien van haar met stijve tepels afgetopte borsten is geilmakend mooi. Het gevolg is dat ik heel de tijd dat ze met me bezig is, afgebonden ballen of niet, een volle erectie heb, waar intussen het geil letterlijk uit druipt.

Nu had ik voor ik op weg ging naar Esther al een paar koppen thee op, waardoor ik intussen best nodig moet. Maar uiteraard kon ik niet plassen terwijl ze me met mijn afgebonden ballen met gewichten eraan oefeningen liet doen. Zij bepaalt wanneer en hoe ik mijn blaas mag legen.

Terwijl ik voor haar lig, mijn lid naar haar wijzend, trekt ze nu mijn voorhuid omlaag, ver naar omlaag. Mijn voorgeil benat haar vingers. Mmm, zegt ze, je hebt een ruime plasopening, daar past een nr 20 in. Dat ze me zou katheteriseren wist ik, wilde ik ook ervaren. Maar een 14 is gebruikelijk, zij wil nu voor een Ch 20 gaan. Dat is een fors dikke maat. Ze heeft intussen de verpakking al geopend, laat nu wat water erin lopen om het glijmiddel te activeren. Ze weet hoe te handelen, reinigt mijn eikel zoals het hoort nog eens, constateert dat glijmiddel inbrengen overbodig is en trekt dan steriele handschoenen aan op een wijze die ervaring verraad. Dan trekt ze de katheter uit de verpakking en brengt de punt bij mijn eikel. Ze heeft gezegd dat ze die behoorlijk dikke slang langs mijn piercing zal inbrengen. Dan zie, en voel, ik de punt mijn eikel in gaan. Ze laat hem zonder aarzelen dieper in me glijden. Ik zit hoog, kan goed zien wat ze doet. En er hangt ook een spiegel boven de stoel, speciaal bedoeld om de patiënten mee te laten kijken. Ik zie hoe de katheter de onderkant van mijn pik ietsje doet opbollen terwijl ze hem bij mijn eikel verder inbrengt. Ik voel wel iets, maar pijnlijk is het niet. Verrassend, hoe zo’n toch behoorlijk dikke slang zo soepel in me glijdt.

Esther houd mijn voorhuid ver omlaag gestroopt, de katheter, ik schat hem zo’n 40 cm, zit nu net voorbij mijn stam. Esther schuift hem beheerst dieper in me, steeds dieper. Het verrast hoe diep de katheter in me glijdt. Mijn blaas moet toch wel zowat bereikt zijn. Juist op dat moment vraagt ze me om even te zuchten, en terwijl ik dat doe schuift ze de katheter nog iets dieper in me, terwijl ze me vertelt dat ze iets weerstand voelde, maar dat ze nu in mijn blaas zit. Inderdaad voelde ik éven wat, niet eens zozeer pijnlijk.

Dan zie ik de urine uit de katheteropening komen, die Esther nu boven een open kan houdt, daarin laat lopen. Ongelooflijk bijna, zo diep als de katheter nu in me zit, als er nog vijf centimeter uit mijn eikel steekt is het veel. Oké, ik weet me welgeschapen met 18 cm erectie, maar dat de katheter echt zó diep in me zou worden geschoven… Maar wat is dit geil, het kleine stukje slang wat uit mijn eikel steekt nog, het weten dat ik nu de controle over mijn blaas, over het laten stromen van mijn plas, dat ik die blaascontrole aan Esther over heb gegeven. Esther pakt nu een klein spuitje, vertelt me dat ze nu een klein ballonnetje in mijn blaas volspuiten gaat met water, en dat dan de katheter gefixeerd zit, daar diep in me, in mijn blaas. Ze koppelt het spuitje vast in een 2e opening, ik had die niet eens gezien. Maar echt vreemd is dat niet, binnen de katheter loopt een piepklein tweede ‘lumen’ vertelt Esther me, daar doorheen spuit ze die 10 ml water, blaast zo dat ballonnetje op. Ik voel daar niets van, het is alleen te voelen omdat Esther nu aan de katheter trekt, voelend of die wel goed vastzit. Dat zit ie, dus, het voelt even pijnlijk als dat ballonnetje tegen mijn blaasspier trekt.

Langzaam loopt de kan nu vol, en ik voel me, nou ja, kan het loslaten nu, voel me in vertrouwde handen bij Esther. Ik moest best nodig wel, niet vreemd, het blijft voor mijn gevoel maar stromen en al met al raak ik ruim een halve liter plas kwijt, heel lichtgeel van kleur. Dan draait ze het kraantje dicht, ik had niet eens gemerkt dat ze een kraantje aan de katheter had vastgekoppeld. De kan met mijn nog warme urine zet ze opzij. Maar, mijn blaas mag nu leeg zijn Esther is nog niet klaar met me, vertelt ze. Dat wist ik natuurlijk wel, ik heb haar vertelt wat ik in gedachte had. Maar, de uitvoering is aan haar, daarover heb ik niets in te brengen. Ze schuift nu mijn voorhuid helemaal van mijn eikel, en nog verder, mijn pik is, met de katheter erin, geheel op oorlogssterkte. Ik wil dat ze me aftrekt, nu, ik ben geil, en als was in haar handen.

Die handen glijden intussen naar mijn tepels, en hoe klein mannentepels ook mogen zijn, door erin te knijpen, ze tussen haar vingers te laten rollen, maakt ze mijn hunkering naar meer alleen maar groter. Oeh, ineens vlamt er pijn door mijn linkertepel. Ik kijk, zie dat Esther glimlachend kijkt naar de klem die ze zojuist op mijn tepel plaatste, kijkt naar mijn nu van pijn vertrokken gezicht. ‘De pijn zakt, heus, alleen, dat duurt even’, zegt ze. Om vervolgens ook op mijn rechter tepel eenzelfde klem te plaatsen. Ik zuig lucht tussen mijn lippen, verbijt de pijn. Ze heeft gelijk, terwijl zij nu het touw rond mijn balzak losmaakt voel ik de pijn in mijn tepels al wat wegzakken. Ze rolt mijn ballen in haar hand, mijn pik schokt, zó geil makend lekker als dat is. Tot ze tegen mijn tepelklemmen tikt, er even gemeen aan trekt, zodat de pijn er weer helemaal is. Dat pijn zó geil makend kan zijn, ik heb erover gelezen, nu voel ik het zelf. Nu brengt ze een kettinkje tussen de klemmetjes aan, laat het even rustig op me liggen, kijkt genietend naar me, trekt dan even aan de katheter, wat een steek diep in me laat voelen. Ze tilt het kettinkje op, trekt er iets aan, ik ben niets dan tepel, gevoelige tepel.

‘Klaar voor het volgende?’, vraagt ze me dan. En ja, dat ben ik. Er staan me nog twee ervaringen te wachten, heel verschillend van aard. Bij beide, overeenkomst, wordt er vocht, vooral water, bij me ingebracht en verdwijnt dat ook weer uit me, al verschilt het tempo van inbrengen en weer kwijt raken nogal. De hoeveelheid is toch ook echt anders. En ja, ik wil dit, allebei, al zie ik er toch ook wel op. Esther beloofd me een ontlading als ik allebei de proeven goed doorsta. Voor de eerste moet ik mijn billen goed gespreid aanbieden aan Esther want ze moet goed bij mijn anus kunnen. Ik voel dat ze er een klodder glijmiddel op aanbrengt, een onderzoekshandschoen aandoet en dan met haar wijsvinger mijn aars ietsje binnendringt, al draaiend met de top van haar vinger. ‘Dat gaat soepel, en ik zie en begrijp dat je je zorgvuldig hebt voorbereid, je bent klaar om geklisteerd te worden’ zegt ze dan. Dan neemt ze de canule die die aan een slang zit, die weer onderin de kan gaat die aan een standaard is opgehangen. ‘In de kan zit een halve liter water’, zegt ze. ‘Ik zet de kraan iets open nu, en zodra er water uit de canule komt druk ik die je aars in’.

Licht gespannen toch wel wacht ik af hoe dit gaat voelen. Dan is het al zover, uit de canule loopt wat water en zonder verder ook maar een moment te aarzelen drukt ze die mijn gat in. Maar waar ik enkele cm’s verwachtte schuift ze hem diep in me, meerdere decimeters. Dan gaat de kraan open, en langzaam loopt er nu water mijn darm in. Ik voel er nog weinig van, komt natuurlijk ook omdat de canule best diep in me zit. Maar toch, na een tijdje voel ik wel dat mijn buik, mijn darm, voller begint te voelen, dat de druk op mijn anus van binnenuit toeneemt. Gelukkig, de halve liter vocht zit nu in me. Alleen, geeft Esther me dan aan, ik ben nog niet klaar, echt niet.

Mijn plas die ik via de katheter kwijtraakte (ja, ik heb nog steeds geen controle over mijn blaas, een toch wel raar gevoel dat ik nu gewoon leegloop, of ik nu wil of niet) giet ze nu in de kan waar vanuit het mijn anus in kan lopen. Ja, dat mag gerust even duren, en zeker, in die minuten voel ik de druk echt wel toenemen. Stilletjes hoop ik toch dat het inlopen niet al te lang duren zal. Dat valt best mee, gelukkig, de kan is nu echt leeg. Esther zegt me dat ik mijn kringspier nu goed gesloten moet houden, ze gaat de slang uit mijn aars trekken. Die handeling stelt niets voor, voel ik ook niet erg, maar, de spanning op mijn aarsgat is ineens wél heel groot. Ik kan mijn kringspier maar met moeite gesloten houden. ‘Daar is het toilet’ geeft Esther aan. Ik haal het, nét. Kans om de bril te laten zakken heb ik niet, ik laat me snel zakken, voel het koude porselein, maar dan golft het mengsel van water vermengd met urine al mijn gat uit. Heftige stromen vocht zijn het die ik nu uit me voel lopen, terwijl ik soms even mee pers, en een al even heftig geluid van dat in de pot klaterende vocht. Ik kreun, het gevoel van nu mogen leeglopen is zó lekker. En oh, wat is het veel, de ene na de andere golf gulpt uit me, en als ik mijn buik wat aanspan komt er wéér een golf, en nóg een. Dan, als ik voel dat de heftige golven mijn darmen hebben verlaten, gaat de deur open -die had ik vergeten af te sluiten- en geeft Esther me een warme natte doek aan waarmee ik me mag afdrogen. Nog een paar golfjes, nu kleiner, volgen, dan ben ik toch wel leeg. Ik kan het toilet verlaten nu.

Esther staat op me te wachten, vertelt me dat ik weer op de gynstoel mag gaan liggen, tijd voor de laatste beproeving van vandaag. En ja, deze laatste test is toch wel een heftige. Ik heb wel eens eerder een injectie gehad, zelfs ook in mijn bil, waarvoor ik met mijn broek omlaag, mijn balzak zichtbaar, moest liggen op mijn buik. maar, dit keer is het anders, ik moet mijn zak en mijn stam aanbieden aan Esther. Zij zal me nu een zoutoplossing, fysiologisch zout, vergelijkbaar met mijn eigen lichaamsvocht inspuiten, ook wel saline genoemd. Nee, niet in mijn bovenarm of in mijn bil, maar in mijn zak. Aah, wil ik dit echt, een naald mijn zak in en daar me volspuiten, met een dikke volle zak straks als gevolg?

Ze zal, vertelt ze me, omdat dit mijn eerste keer saline inspuiten gaat worden, niet heel veel injecteren. Want ja, daarom gaat het dus, echt, een injectie, een naald die mijn zak in prikt. Behoorlijk eng, zo’n vlijmscherpe naald, de tere gerimpelde huid van mijn zak doorborend. Ze zal zo toch niet mijn bal aanprikken met die o zo scherpe naaldpunt. Esther heeft intussen de spuiten klaargelegd. Ja, spuiten, het zijn er maar liefst vier, elk 50 ml, echt geen kleintjes dus. Twee linkszijdig, twee rechtszijdig, ze zal er zo dadelijk mijn zak mee vullen. Even rolt ze mijn ballen in haar hand, een wat gevoelige handeling, ze trekt mijn ballen strak naar onderen, laat dan mijn zak los. Er ligt ook tape klaar, en dat is niet zomaar. Ze gaat nu zorgen dat mijn lul, niet in de weg kan zitten. ik mag nu een volle erectie hebben, ze wil niet het risico lopen dat mijn lul terwijl ze bezig is kan bewegen, misschien zelfs wel over mijn zak heen zal zwaaien. En dus, dus legt ze mijn lul eerst vast op mijn buik, met een stuk tape.

Ze vertelt me dat de zoutoplossing waar ze zo mijn zak mee gaat vullen na een paar dagen geheel zal zijn opgenomen in mijn lichaam. En ze vraagt me of ik er klaar voor ben. Ja, dat ben ik, ik wil dit, voelen hoe een volle zware zak weegt, hoe het is om met een volle zak naakt te lopen, mijn balzak die omlaag trekt, zwaar als die is.. Dan pakt ze een injectienaald met daaraan een volle spuit en prikt zonder verder ook maar enige aarzeling door de huid van mijn zak. Even, heel even, is dat gevoelig. Maar die pijn is eigenlijk al gelijk weg ook. Dan drukt ze langzaam de zuiger van de spuit in, de saline-oplossing moet nu mijn zak inspuiten. Als er circa 20 cc ingespoten zit voel ik het, en ik zie het ook, mijn zak neemt in omvang iets toe. Ze drukt door, ik voel mijn zak voller worden aan de linkerkant.

Dan zit de eerste 50 ml erin. ze koppelt de spuit af, even komt er wat vocht, saline, omhoog, een paar drupjes slechts. En al direct heeft ze de volgende spuit aangekoppeld. Nu spuit ze die ook leeg in mijn zak, gelukkig niet te snel. Ik voel nu echt wel enige spanning op mijn zak. En ik zie het ook, mijn zak staat aan de linkerkant echt wel boller. Er zit nu dan ook 100 ml in. Als ze de naald uit mijn zak trekt komt er slechts een druppeltje saline naar buiten, het heel kleine prikwondje zit eigenlijk al gelijk weer dicht ook, er staat ook nog niet heel veel spanning op mijn zak.

Esther heeft nu nog twee spuiten klaarliggen en ze pakt de eerste, die met de naald eraan. Die drukt ze mijn zak in, rechtszijdig nu, en ik voel al rap hoe mijn zak volgespoten wordt. Ja, het aanprikken was weer ietsje gevoelig, heel even, maar het vullen van mijn zak, ik voel het wel, maar pijnlijk is het niet. Als ze dan ook de laatste spuit in me heeft leeg gedrukt heb ik toch echt wel een vollere zak en dat zíe ik ook. Ik mag van de gynstoel af nu, gaan staan, voel dan hoe mijn zak zwaarder hangt, volgespoten als die is. Ja, er kan veel meer saline ingespoten worden, maar dit is voor nu heftig genoeg.

Intussen lekt mijn pik geilnat, er welt een constant stroompje voorgeil mijn plasopening uit, langs de katheter. Esther trekt de tape in een ruk los van mijn buik, wat even gemeen gevoelig is. Met een spuitje trekt ze nu het ballonnetje dat onderaan de katheter zit leeg. Het ballonnetje diep in mijn blaas is nu gekrompen, en ze trekt nu in een doorgaande beweging de katheter uit mijn pik. Geeft even een wat wee gevoel, dan voelt het vooral geil, heel geil aan, om zo te liggen met mijn voorgeil lekkende pik. Esther vraagt me of ik nog wil klaarkomen, en jahaa, dat wil ik. Wat bén ik daar aan toe. Al na een paar rukken aan mijn pik golft mijn sperma naar buiten, mijn pikgat uit. Waarop Esther zegt: ‘het werkt allemaal prima bij je, het onderzoek voor vandaag is klaar, je mag je even schoonmaken en dan aankleden’.