Door: G. Tonner
Datum: 05-03-2024 | Cijfer: 9.6 | Gelezen: 1508
Lengte: Lang | Leestijd: 21 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Lang | Leestijd: 21 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: De Lauwerkrans - 4
(Wat ging hier aan vooraf? Ubbo en Rikst Staal waren een volstrekt monogaam stel, dat hun seksleven op peil hield met behulp van onder andere porno. Als ze in Praag hun favoriete pornoster ontmoeten, leidt dat tot een sensationele seksuele interactie en blijkt Rikst een ‘slapende vulkaan’ te zijn geweest die tot uitbarsting komt. Het loopt zelfs uit op opnamen in een pornostudio die op het internet terecht komen en als dvd op de markt gebracht worden.
In deze aflevering leidt dat tot rimpelingen in het kleine Groningse dorp en in het gezin van Ubbo, Rikst en hun tweelingzonen Aalt en Hans.
Nog wel deze disclaimer: We hebben eerst nog een psychologisch parcours te gaan. Verwacht je direct seksactie, dan moet je misschien toch uitwijken naar een ander verhaal.)
17. Thuis – in een kleine wereld (vervolg)
Tot nog toe zijn Aalt en Hans wel genoemd maar verder buiten beeld gebleven. Logisch: ze hadden de leeftijd nog niet voor een rol in dit verhaal. Inmiddels zijn ze zestien en beginnen de hormonen wel degelijk op te spelen. Ze zijn uitgegroeid tot sportieve, ‘frisse’ knapen, misschien wat serieuzer dan veel van hun leeftijdsgenoten maar heel sociaal. Ze gaan ‘in Stad’ (= Groningen) naar school en zijn net overgegaan naar 5-vwo. Ze kunnen door de meeste medeleerlingen en leraren nauwelijks uit elkaar gehouden worden. Maar voor wie het weet, is er een eenvoudig onderscheidend kenmerk: Aalt draagt z’n scheiding links (en is rechtshandig) en Hans rechts (en is linkshandig).
Natuurlijk zijn de jongens inmiddels wel op de hoogte van de inrichting van de recreatieve slaapkamer van hun ouders, maar ze zitten nog helemaal in de modus dat die voor pa en moeke is. De ruimte linken ze nog niet aan eigen seksualiteit, die overigens nog niet veel verder ontwikkeld is dan dat ze zich regelmatig aftrekken, soms in elkaars bijzijn. Waar pa en moeke op hun leeftijd al een bloeiende seksrelatie hadden, zijn de zonen vooral nog naïef. Ze hebben wel eens vragen gesteld, aan Rikst, en dan krijgen ze open antwoorden. Rikst heeft ze er ook al een aantal keren op gewezen dat er op de badkamer in het oude huis altijd condooms in de medicijnkast liggen, en dat áls ze aan seks beginnen ze daar verstandig mee om moeten gaan. Maar tot nog toe leeft dat niet echt bij ze.
Dat begint te schuiven als er in hun klas iets speciaals gebeurt. Hun ‘stamklas’ is een behoorlijk hechte groep. Klasgenoot Ellen vraagt in het mentoruur, na overleg-vooraf met de mentor, of ze de klas een voorstel mag doen. Haar ouders zijn bezig een trainingscentrum op te zetten. Daarvoor hebben ze een grote schuur bij hun woonboerderij in een dorp ten zuiden van de stad omgebouwd tot verblijfs- en sportruimte, en ze hebben een uitgebreide opleiding gevolgd. Begin komend jaar gaat het centrum commercieel van start, maar ze willen graag nog wat praktijkervaring opdoen met groepen. Ze bieden deze klas aan om een weekend een ‘kamp’ te volgen voor sportieve en sociale training. Van vrijdag- tot zondagmiddag. Geheel kosteloos: ze zijn een soort van ‘oefenmateriaal’. Het gaat buiten de school om, en niemand is verplicht.
Van de 28 leerlingen doen er uiteindelijk 17 mee. De anderen geven voorrang aan hun weekendbaantje of hadden gewoon iets anders te doen.
Die vrijdagochtend hebben de jongens hun weekendtas klaar. Na allerlei gepraat en afstemming vraagt Rikst…
– ‘Hebben jullie condooms in je toilettas?’
– ‘Jaa-aah!’ roepen de knapen unisono.
– ‘En je weet het hè?’
– ‘Want ook al is het de eerste keer, een meisje kan zwanger worden!’
– ‘En wat nóg?’
– ‘Alleen als beiden het willen…’
– ‘Woef!’ roept Hans er balorig achteraan.
– ‘Het lijkt wel of je ons aan de seks wilt hebben,’ lacht Aalt.
– ‘Nou, dat weten jullie misschien nog niet, maar toen Ubbo en ik zo oud waren als jullie, hadden wij in ieder geval al een bloeiende seksrelatie – alles en helemaal! Dat je het maar weet. Dat zegt niks over jullie, maar wel over hoe wij tegen dit onderwerp aankijken. Je bent vrij – maar ook verantwoordelijk.’
– ‘Wou je ons misschien ook nog instrueren hoe het moet?’ vraagt Hans guitig.
– ‘Als je daar behoefte aan hebt, dan kom maar op.’
– ‘Nou nee, dat zoeken we zelf wel uit hoor, maak je geen zorgen, moeke.’
– ‘Nu niet meer in ieder geval. Geef me nog maar een smok, en dan.. veel plezier dit weekend.’
Om één uur stonden alle deelnemers met hun fiets en tas vóór de school. Ze fietsten samen op. Aangekomen bij het centrum mochten ze eerst een kamerindeling regelen. Er waren twee- en vierpersoonskamers. Het kwam zo uit dat alle vijf tweepersoonskamers bezet waren. Vier meiden wilden bij elkaar, en zo bleven Aalt en Hans en een meisje genaamd Sylvia over. Aalt en Hans gingen natuurlijk bij elkaar, maar dan zou Sylvia alleen op een vierpersoonskamer moeten. Sylvia was in de klas vaak wat op zich zelf, vriendelijk – zeker, maar een beetje ‘anders’, zwijgzaam ook. Ze woonde in hetzelfde dorp als Aalt en Hans, en hoewel ze wel ’s samen op fietsten, hadden ze niet veel contact.
Aalt sprak haar aan, half als grap half serieus bedoeld:
– ‘Hé, je mag wel bij Hans en mij op de kamer hoor, alleen is zo alleen. We zullen ons netjes gedragen,’ zei hij er lachend achteraan.
Toch wel tot z’n verbazing antwoordde ze:
– ‘Graag, dat vind ik wel prettiger dan alleen, we wonen ten slotte bij elkaar in het dorp. En vooruit, dan zal ik me ook netjes gedragen.’
Daarmee was meteen het ijs gebroken. Al hadden de jongens nog geen flauw besef wat de reikwijdte van haar laatste woorden was.
Het middagprogramma was lekker actief maar ook gericht op samenwerken. De ouders van Ellen kwamen heel doelgericht over en vooral haar vader Luuk had veel humor. Er werd flink getraind maar vooral ook veel gelachen. Even over vijf uur, zei Rommie, Luuks vrouw: – ‘Luuk en ik gaan nu het warme eten verzorgen. Dat staat al klaar, maar het moet opgewarmd en klaargezet worden om zes uur verwachten we jullie in de eetruimte. Maar jullie hebben wel een opdracht. Jullie hebben allemaal zelf je kamergenoot of -genoten gekozen. Trek je deze drie kwartier terug op je kamer en dan moet ieder van de groep aan een ander een persoonlijke vraag stellen, iets wat je nog niet weet van die ander. Die hoeft niet persé het gevraagde antwoord te geven, maar dán vertelt die waarom hij of zij het antwoord niet wil geven. Als er tijd over is, kun je even rusten of je opfrissen. Het gaat erom dat je even in een kleine setting bent.’
18. Aftasten (1)
Op hun kamer vroeg Sylvia: – ‘Volgens mij hoeven we ons niet te beperken tot elk één vraag. Ik stel voor dat we elkaar verschillende vragen mogen stellen en ik zou graag willen beginnen als jullie dat goed vinden.’
Dat mocht natuurlijk.
– ‘Dan stel ik de vraag aan Luuk: Waarom nodigde jij mij uit om bij jullie op de kamer te komen?’
– ‘Nou, dat is vrij eenvoudig. Ik vond het sneu voor jou om alleen op een kamer te moeten. Maar er speelde nóg iets mee. We wonen in hetzelfde dorp en fietsen soms samen op en toch voel ik altijd wat afstand. Ik dacht misschien kunnen we elkaar wat beter leren kennen. – Mag ik nu een vraag aan jou stellen? Waarom zei je zonder te aarzelen ja?’
– ‘Ik vind jullie al lange tijd hele leuke jongens, maar ik draag een geheim met mij mee waardoor ik niet goed contact durf te leggen met leeftijdgenoten…’ Ze wapperde met haar handen voor haar gezicht… ‘Jeetje, dat is eruit! Ik ben verbaasd over me zelf.’
Hans sprong er meteen op in: ‘Dan vraag ik jou nu: Durf jij jouw geheim aan ons te vertellen?’
– ‘Ik zou niks liever doen, maar dan moet ik wel zeker weten of ik voor honderd procent op jullie kan vertrouwen. Zullen we het vragenoefeningetje afsluiten en gewoon met elkaar doorpraten over dit onderwerp?’
De jongens knikten beiden: goed idee.
Sylvia had kennelijk haar zwijgzaamheid doorbroken want ze ging meteen door.
– ‘Ik wil eerst heel goed weten of ik jullie kan vertrouwen. Wat ik te vertellen heb, is heftig en super privé. Jullie zouden het er met niemand over mogen hebben. Nu niet, nooit niet. Als jullie het door zouden vertellen, zou ik heel kwetsbaar zijn. Dat is precies wat me bang maakt om het te vertellen. Stel je voor dat we op een gegeven moment ruzie krijgen. Hoe weet ik dan of jullie het niet als een soort van wraak aan anderen bekend zouden maken?’
– ‘Het enige wat we daarop kunnen zeggen,’ valt Aalt in, ‘is dat ik het van mezelf niet voor kan stellen. Het is toch een kwestie van vertrouwen? En misschien hangt het ook wel af van waarom we ruzie zouden krijgen. Stel jij op jouw beurt voor, dat je ons heel gemeen zou behandelen, ons een echte rotstreek zou leveren…’
– ‘Dat kan ik me dan weer niet voorstellen, zo zit ik niet in elkaar. Maar wat je zegt: als je er zelf het slachtoffer van bent, doe je misschien wél zulke dingen. Het draait dus om vertrouwen. En als ik jullie vergelijk met andere jongens, dan vind ik jullie… ja, hoe zeg ik dat… jullie zijn sociaal en wezenlijk aardig tegen iedereen. Bijvoorbeeld tegen mij als ik alleen op een kamer zou moeten slapen. Haha.’
– ‘Maar je wilt het toch heel graag kwijt?’ vroeg Hans, ‘Durf ons maar te vertrouwen.’
– ‘Mag ik jullie even knuffelen om het te bevestigen?’
Ze liep op Hans af en sloot hem in haar armen, drukte hem tegen zich aan. Het bezorgde hem een vreemd gevoel: voor het eerst in zijn leven werd hij zich erotisch bewust dat hij vrouwenborsten tegen zich aan voelde drukken… en zoiets herinnerde hij zich vaag alleen van… z’n moeke! Maar toen nog zonder het erotische besef natuurlijk.
Dan sloot ze Aalt in haar armen. Volkomen los van Hans was ook hij zich bewust van haar meisjesborsten. En hij kon het niet helpen, maar hij dacht ineens aan de condooms in z’n toilettas!
– Het duurt niet meer zo lang of we gaan eten. Ik heb voor mijn verhaal meer tijd nodig. Ik beloof dat ik jullie vanavond vóór we gaan slapen vertel wat er aan de hand is, en hoe ik hoop dat jullie mij willen helpen. Ik stel alvast een vraag, al verwacht ik geen antwoord. Weten jullie wat swingers zijn?’
Ze keek vervolgens in twee oprecht niet-wetende gezichten.
– ‘Dat dacht ik al. Wordt vanavond vervolgd…’
Het avondprogramma was gelukkig fysiek heel actief. Om negen uur waren er fris, chips en noten, en het werd even heel gezellig, maar tegen tienen waren er steeds meer die liever nog even op de kamer wilden napraten met de kamergenoten, al of niet ook met ‘buren’. Sylvia en de tweeling voelden aan dat ze geen haastige indruk wilden maken naar de anderen. Ze hoorden bij de laatsten die hun kamer opzochten.
Eenmaal op hun kamer hing er een natuurlijke onzekerheid om hen heen. Ze zaten op de rand van hun bedden en wisten niet goed hoe nu… Maar Sylvia pakte de koe bij de horens…
– ‘Ik stel een heel persoonlijke vraag. Neem gewoon de tijd om te bedenken of en hoe je wilt reageren… Hebben jullie al wel eens seks gehad?’
Die vraag kwam inderdaad aan! Maar na een tijdje zei Aalt:
– ‘Dat hangt er vanaf wat je seks noemt. We trekken ons wel eens af, en soms doen we dat samen-op. Maar als je bedoelt met een meisje… Ik ben – en volgens mij geldt dat ook voor jou Hans – nog honderd procent maagd.’
Hans bevestigde Aalt z’n veronderstelling.
– ‘Dat ligt voor mij heel anders. Al van jongst af aan ben ik heel lijfelijk ingesteld. Ik knuffelde altijd heel veel met mijn ouders. Vooral met mijn vader ging dat steeds verder: dan kroop ik bij hem op schoot, en dan legde hij zijn arm tussen mijn dijen en duwde ik m’n onderbuik tegen zijn pols aan. Dat gaf een heel fijn gevoel, ik realiseerde me helemaal niet dat dat erotisch was. Nu zeg ik: ik kwam dan gewoon klaar. Mijn vader vond het wel fijn, maar voelde zich ook ongemakkelijk. Hij vond me nog te jong, maar zag ook dat ik ervan genoot. Ik trok hem steeds verder over de streep. Nou ja, ik was nog geen veertien toen hij me ontmaagdde. Hij is gesteriliseerd, ik hoefde dus niet aan de pil. En we vrijen sindsdien altijd wel een paar keer per week. Ik vind het heel fijn om seks te hebben. Ik zeg wel eens: Ik ben het gelukkigst als er een piemel in me zit.’
Sylvia keek de jongens aan. Die wisten niet wat ze moesten zeggen. Nou ja, Hans kreunde ‘Tjezus!’.
– Zeg nog maar niks, want ik ga nog door. Mijn ouders zijn zogenaamde swingers: ze gaan heel vrij om met seks. Met elkaar en met anderen, dat noemen ze ook wel ‘vrije liefde’. Nu ik zestien ben, zou mijn vader wel willen dat ik ook met vrienden van hem en mijn moeder zou vrijen. Maar dat wil ik absoluut niet. Ik wil heel graag de overstap maken naar leeftijdgenoten, maar ik wist tot nu toe nog niet hoe ik dat zou moeten aanpakken. Ik ben hartstikke ervaren op seksgebied, maar ik zou heel graag met een jongen willen vrijen die nog maar heel weinig ervaring heeft of helemaal niet. Ik zou leeftijdseigen seks willen, gewoon met geklungel… dat je het allemaal nog moet ontdekken.’
– ‘Allemachtig!’ riep Aalt, ‘en zo’n jongen zou Hans of ik moeten zijn?’
– ‘Ja, of nog beter: jullie alle twee. – Ik weet ook niet hoe dat zou moeten, maar ik droom er al een tijdje van dat ik seks heb met jullie alle twee.’
– ‘Meen je dit echt of trakteer je ons op een grap?’ vroeg Hans, ‘En waarom denk je dan aan ons?’
– Nou ja, ik zei al, ik vind jullie mooi, leuk en aardig. Maar er is ook nog iets anders… Ik heb sinds kort informatie dat jullie ouders ook wel eens swingers zouden kunnen zijn. Dat zou het wel makkelijker maken, dacht ik.’
– Hans reageerde fel: ‘Ja, kom nou! Wat hebben onze ouders hier nou mee te maken?! Mijn vader en moeder vrije seks? Daar geloof ik geen barst van!’
– ‘Nou Hans…’ reageerde Aalt, ‘Ik geloof het ook niet, maar je kunt niet ontkennen dat seks een belangrijk punt is voor pa en vooral moeke. Kijk alleen al naar hun tweede slaapkamer, waar ze wel heel regelmatig slapen, al heb ik niet de indruk dat ze die ruimte nodig hebben voor het slapen zelf…’
– ‘Ga toch weg, man! Wij weten niet wat ze daar allemaal uitspoken, maar voor zover ik weet, zijn daar nooit vreemden bij.’
– ‘Daar heb je een punt, maar sinds pa en moeke terug uit Praag zijn, is die Amarins wel opvallend vaak bij moeke over de vloer. En ik weet nog maar heel kort van het bestaan van die man van haar, Tinus. Waarom duikt die ineens op? Laten we Sylvia maar vragen hoe ze aan haar informatie komt.’
– ‘Daar kan ik echt nog niet op in gaan. Dan zou ik misschien mijn hele plan stuk maken, want wat ik weet, zijn alleen maar roddels. Ik denk trouwens toch al dat ik de sfeer helemaal verpest heb. Ik zie niet in hoe we nu gezellig seks zouden kunnen verkennen. Ik trek mijn vraag weer in. Sorry Hans, ik wilde jou niet boos maken. We gaan ons gewoon ‘netjes gedragen’ zoals we elkaar vanmiddag beloofden. En ik vertrouw erop dat jullie aan niemand iets zeggen over wat ik verteld heb over mijn vader en mij. Ik wou nu wel dat ik daar helemaal niets over gezegd had…’
Dat het om heel wat meer dan roddels ging, hield ze liever voor zichzelf. Het laatste wat ze wilde, was dat Hans z’n ouders van hun troon zag vallen. Dat ze tot nog toe afstand gehouden had van leeftijdgenoten, was terecht. Of ze moest er heel andere wegen voor vinden.
Aalt liep op Sylvia toe en vroeg of hij haar toch even mocht omarmen. Ze drukten zich tegen elkaar aan. Daarna liep hij op Hans af en omhelsde hem ook en gaf z’n broer een warme kus.
– ‘Hans, ik vind het tof dat je opkomt voor pa en moeke, al vraag ik me af of dat nodig is. Sylvia heeft onze ouders niet beschuldigd. Ze had alleen de indruk van swingers. Net als jij denk ik dat het niet klopt, maar wat wel het geval is, is dat Sylvia hartstikke dapper is geweest. Ik denk dat het mij niet gaat om het experimenteren met seks, maar ik vind dat we Sylvia’s wens om aansluiting te vinden bij leeftijdgenoten niet zomaar mogen negeren. Het kan toch én-én? Moeke is naar ons toe altijd open over seks als we vragen stellen, dus we kunnen thuis ook wel vragen of ze seksvrienden hebben. Dat durf ik wel ten minste. En als ze ‘nee’ zegt, dan was Sylvia’s indruk gewoon fout. Maar we hoeven Sylvia toch niet in de kou te laten staan? Als we nu ’s gewoon twee bedden tegen elkaar aan schuiven, en zo opmaken dat we met z’n drieën naast elkaar kunnen liggen, dan bieden we elkaar ten minste wat warmte. Het lijkt me voor jou, Sylvia, best wel eenzaam om geen contact met leeftijdgenoten te hebben. Ik sta wel open voor contact. Hoe dat dan vorm moet krijgen, weet ik ook niet, maar dan zijn we in ieder geval al verzekerd van geklungel.’
– ‘Oké, ik was misschien te fel,’ reageerde Hans. ‘Zo bedoel ik het nu ook weer niet, en ik zal heel eerlijk zijn: ik ben best nieuwsgierig naar seks en zo. Dus als Sylvia mijn uitval wil vergeven, dan is wat mij betreft de sfeer wel weer goed. Wat ik wel apart vind, is dat je ons beiden op het oog hebt. Aalt en ik zijn behoorlijk close… we zeggen wel ’s dat we alles delen met elkaar, maar daarbij heb ik nog nooit aan een vriendin gedacht, moet ik bekennen. Maar goed, als geklungel een van jouw wensen is, dan zal het wel goed komen.’ En hij keek er heel guitig bij.
– ‘Ik dacht: o jee, ik heb het helemaal verprutst! Maar ik ben heel blij dat het dubbeltje toch mijn gewenste kant op valt. Nu hoeven we alleen nog maar te bedenken hoe we gaan beginnen. Ik vind Aalt z’n voorstel om één bed op te maken een goed idee. En langs wat voor weg we ertoe komen, moeten we dan nog bedenken, maar ik zou wel graag willen dat we vannacht naakt slapen – ik in het midden. Vooral dat naakt dan, slapen hoeft niet persé.’
Ze schoten alle drie in een bevrijdende lach.
Wordt vervolgd.
.
In deze aflevering leidt dat tot rimpelingen in het kleine Groningse dorp en in het gezin van Ubbo, Rikst en hun tweelingzonen Aalt en Hans.
Nog wel deze disclaimer: We hebben eerst nog een psychologisch parcours te gaan. Verwacht je direct seksactie, dan moet je misschien toch uitwijken naar een ander verhaal.)
17. Thuis – in een kleine wereld (vervolg)
Tot nog toe zijn Aalt en Hans wel genoemd maar verder buiten beeld gebleven. Logisch: ze hadden de leeftijd nog niet voor een rol in dit verhaal. Inmiddels zijn ze zestien en beginnen de hormonen wel degelijk op te spelen. Ze zijn uitgegroeid tot sportieve, ‘frisse’ knapen, misschien wat serieuzer dan veel van hun leeftijdsgenoten maar heel sociaal. Ze gaan ‘in Stad’ (= Groningen) naar school en zijn net overgegaan naar 5-vwo. Ze kunnen door de meeste medeleerlingen en leraren nauwelijks uit elkaar gehouden worden. Maar voor wie het weet, is er een eenvoudig onderscheidend kenmerk: Aalt draagt z’n scheiding links (en is rechtshandig) en Hans rechts (en is linkshandig).
Natuurlijk zijn de jongens inmiddels wel op de hoogte van de inrichting van de recreatieve slaapkamer van hun ouders, maar ze zitten nog helemaal in de modus dat die voor pa en moeke is. De ruimte linken ze nog niet aan eigen seksualiteit, die overigens nog niet veel verder ontwikkeld is dan dat ze zich regelmatig aftrekken, soms in elkaars bijzijn. Waar pa en moeke op hun leeftijd al een bloeiende seksrelatie hadden, zijn de zonen vooral nog naïef. Ze hebben wel eens vragen gesteld, aan Rikst, en dan krijgen ze open antwoorden. Rikst heeft ze er ook al een aantal keren op gewezen dat er op de badkamer in het oude huis altijd condooms in de medicijnkast liggen, en dat áls ze aan seks beginnen ze daar verstandig mee om moeten gaan. Maar tot nog toe leeft dat niet echt bij ze.
Dat begint te schuiven als er in hun klas iets speciaals gebeurt. Hun ‘stamklas’ is een behoorlijk hechte groep. Klasgenoot Ellen vraagt in het mentoruur, na overleg-vooraf met de mentor, of ze de klas een voorstel mag doen. Haar ouders zijn bezig een trainingscentrum op te zetten. Daarvoor hebben ze een grote schuur bij hun woonboerderij in een dorp ten zuiden van de stad omgebouwd tot verblijfs- en sportruimte, en ze hebben een uitgebreide opleiding gevolgd. Begin komend jaar gaat het centrum commercieel van start, maar ze willen graag nog wat praktijkervaring opdoen met groepen. Ze bieden deze klas aan om een weekend een ‘kamp’ te volgen voor sportieve en sociale training. Van vrijdag- tot zondagmiddag. Geheel kosteloos: ze zijn een soort van ‘oefenmateriaal’. Het gaat buiten de school om, en niemand is verplicht.
Van de 28 leerlingen doen er uiteindelijk 17 mee. De anderen geven voorrang aan hun weekendbaantje of hadden gewoon iets anders te doen.
Die vrijdagochtend hebben de jongens hun weekendtas klaar. Na allerlei gepraat en afstemming vraagt Rikst…
– ‘Hebben jullie condooms in je toilettas?’
– ‘Jaa-aah!’ roepen de knapen unisono.
– ‘En je weet het hè?’
– ‘Want ook al is het de eerste keer, een meisje kan zwanger worden!’
– ‘En wat nóg?’
– ‘Alleen als beiden het willen…’
– ‘Woef!’ roept Hans er balorig achteraan.
– ‘Het lijkt wel of je ons aan de seks wilt hebben,’ lacht Aalt.
– ‘Nou, dat weten jullie misschien nog niet, maar toen Ubbo en ik zo oud waren als jullie, hadden wij in ieder geval al een bloeiende seksrelatie – alles en helemaal! Dat je het maar weet. Dat zegt niks over jullie, maar wel over hoe wij tegen dit onderwerp aankijken. Je bent vrij – maar ook verantwoordelijk.’
– ‘Wou je ons misschien ook nog instrueren hoe het moet?’ vraagt Hans guitig.
– ‘Als je daar behoefte aan hebt, dan kom maar op.’
– ‘Nou nee, dat zoeken we zelf wel uit hoor, maak je geen zorgen, moeke.’
– ‘Nu niet meer in ieder geval. Geef me nog maar een smok, en dan.. veel plezier dit weekend.’
Om één uur stonden alle deelnemers met hun fiets en tas vóór de school. Ze fietsten samen op. Aangekomen bij het centrum mochten ze eerst een kamerindeling regelen. Er waren twee- en vierpersoonskamers. Het kwam zo uit dat alle vijf tweepersoonskamers bezet waren. Vier meiden wilden bij elkaar, en zo bleven Aalt en Hans en een meisje genaamd Sylvia over. Aalt en Hans gingen natuurlijk bij elkaar, maar dan zou Sylvia alleen op een vierpersoonskamer moeten. Sylvia was in de klas vaak wat op zich zelf, vriendelijk – zeker, maar een beetje ‘anders’, zwijgzaam ook. Ze woonde in hetzelfde dorp als Aalt en Hans, en hoewel ze wel ’s samen op fietsten, hadden ze niet veel contact.
Aalt sprak haar aan, half als grap half serieus bedoeld:
– ‘Hé, je mag wel bij Hans en mij op de kamer hoor, alleen is zo alleen. We zullen ons netjes gedragen,’ zei hij er lachend achteraan.
Toch wel tot z’n verbazing antwoordde ze:
– ‘Graag, dat vind ik wel prettiger dan alleen, we wonen ten slotte bij elkaar in het dorp. En vooruit, dan zal ik me ook netjes gedragen.’
Daarmee was meteen het ijs gebroken. Al hadden de jongens nog geen flauw besef wat de reikwijdte van haar laatste woorden was.
Het middagprogramma was lekker actief maar ook gericht op samenwerken. De ouders van Ellen kwamen heel doelgericht over en vooral haar vader Luuk had veel humor. Er werd flink getraind maar vooral ook veel gelachen. Even over vijf uur, zei Rommie, Luuks vrouw: – ‘Luuk en ik gaan nu het warme eten verzorgen. Dat staat al klaar, maar het moet opgewarmd en klaargezet worden om zes uur verwachten we jullie in de eetruimte. Maar jullie hebben wel een opdracht. Jullie hebben allemaal zelf je kamergenoot of -genoten gekozen. Trek je deze drie kwartier terug op je kamer en dan moet ieder van de groep aan een ander een persoonlijke vraag stellen, iets wat je nog niet weet van die ander. Die hoeft niet persé het gevraagde antwoord te geven, maar dán vertelt die waarom hij of zij het antwoord niet wil geven. Als er tijd over is, kun je even rusten of je opfrissen. Het gaat erom dat je even in een kleine setting bent.’
18. Aftasten (1)
Op hun kamer vroeg Sylvia: – ‘Volgens mij hoeven we ons niet te beperken tot elk één vraag. Ik stel voor dat we elkaar verschillende vragen mogen stellen en ik zou graag willen beginnen als jullie dat goed vinden.’
Dat mocht natuurlijk.
– ‘Dan stel ik de vraag aan Luuk: Waarom nodigde jij mij uit om bij jullie op de kamer te komen?’
– ‘Nou, dat is vrij eenvoudig. Ik vond het sneu voor jou om alleen op een kamer te moeten. Maar er speelde nóg iets mee. We wonen in hetzelfde dorp en fietsen soms samen op en toch voel ik altijd wat afstand. Ik dacht misschien kunnen we elkaar wat beter leren kennen. – Mag ik nu een vraag aan jou stellen? Waarom zei je zonder te aarzelen ja?’
– ‘Ik vind jullie al lange tijd hele leuke jongens, maar ik draag een geheim met mij mee waardoor ik niet goed contact durf te leggen met leeftijdgenoten…’ Ze wapperde met haar handen voor haar gezicht… ‘Jeetje, dat is eruit! Ik ben verbaasd over me zelf.’
Hans sprong er meteen op in: ‘Dan vraag ik jou nu: Durf jij jouw geheim aan ons te vertellen?’
– ‘Ik zou niks liever doen, maar dan moet ik wel zeker weten of ik voor honderd procent op jullie kan vertrouwen. Zullen we het vragenoefeningetje afsluiten en gewoon met elkaar doorpraten over dit onderwerp?’
De jongens knikten beiden: goed idee.
Sylvia had kennelijk haar zwijgzaamheid doorbroken want ze ging meteen door.
– ‘Ik wil eerst heel goed weten of ik jullie kan vertrouwen. Wat ik te vertellen heb, is heftig en super privé. Jullie zouden het er met niemand over mogen hebben. Nu niet, nooit niet. Als jullie het door zouden vertellen, zou ik heel kwetsbaar zijn. Dat is precies wat me bang maakt om het te vertellen. Stel je voor dat we op een gegeven moment ruzie krijgen. Hoe weet ik dan of jullie het niet als een soort van wraak aan anderen bekend zouden maken?’
– ‘Het enige wat we daarop kunnen zeggen,’ valt Aalt in, ‘is dat ik het van mezelf niet voor kan stellen. Het is toch een kwestie van vertrouwen? En misschien hangt het ook wel af van waarom we ruzie zouden krijgen. Stel jij op jouw beurt voor, dat je ons heel gemeen zou behandelen, ons een echte rotstreek zou leveren…’
– ‘Dat kan ik me dan weer niet voorstellen, zo zit ik niet in elkaar. Maar wat je zegt: als je er zelf het slachtoffer van bent, doe je misschien wél zulke dingen. Het draait dus om vertrouwen. En als ik jullie vergelijk met andere jongens, dan vind ik jullie… ja, hoe zeg ik dat… jullie zijn sociaal en wezenlijk aardig tegen iedereen. Bijvoorbeeld tegen mij als ik alleen op een kamer zou moeten slapen. Haha.’
– ‘Maar je wilt het toch heel graag kwijt?’ vroeg Hans, ‘Durf ons maar te vertrouwen.’
– ‘Mag ik jullie even knuffelen om het te bevestigen?’
Ze liep op Hans af en sloot hem in haar armen, drukte hem tegen zich aan. Het bezorgde hem een vreemd gevoel: voor het eerst in zijn leven werd hij zich erotisch bewust dat hij vrouwenborsten tegen zich aan voelde drukken… en zoiets herinnerde hij zich vaag alleen van… z’n moeke! Maar toen nog zonder het erotische besef natuurlijk.
Dan sloot ze Aalt in haar armen. Volkomen los van Hans was ook hij zich bewust van haar meisjesborsten. En hij kon het niet helpen, maar hij dacht ineens aan de condooms in z’n toilettas!
– Het duurt niet meer zo lang of we gaan eten. Ik heb voor mijn verhaal meer tijd nodig. Ik beloof dat ik jullie vanavond vóór we gaan slapen vertel wat er aan de hand is, en hoe ik hoop dat jullie mij willen helpen. Ik stel alvast een vraag, al verwacht ik geen antwoord. Weten jullie wat swingers zijn?’
Ze keek vervolgens in twee oprecht niet-wetende gezichten.
– ‘Dat dacht ik al. Wordt vanavond vervolgd…’
Het avondprogramma was gelukkig fysiek heel actief. Om negen uur waren er fris, chips en noten, en het werd even heel gezellig, maar tegen tienen waren er steeds meer die liever nog even op de kamer wilden napraten met de kamergenoten, al of niet ook met ‘buren’. Sylvia en de tweeling voelden aan dat ze geen haastige indruk wilden maken naar de anderen. Ze hoorden bij de laatsten die hun kamer opzochten.
Eenmaal op hun kamer hing er een natuurlijke onzekerheid om hen heen. Ze zaten op de rand van hun bedden en wisten niet goed hoe nu… Maar Sylvia pakte de koe bij de horens…
– ‘Ik stel een heel persoonlijke vraag. Neem gewoon de tijd om te bedenken of en hoe je wilt reageren… Hebben jullie al wel eens seks gehad?’
Die vraag kwam inderdaad aan! Maar na een tijdje zei Aalt:
– ‘Dat hangt er vanaf wat je seks noemt. We trekken ons wel eens af, en soms doen we dat samen-op. Maar als je bedoelt met een meisje… Ik ben – en volgens mij geldt dat ook voor jou Hans – nog honderd procent maagd.’
Hans bevestigde Aalt z’n veronderstelling.
– ‘Dat ligt voor mij heel anders. Al van jongst af aan ben ik heel lijfelijk ingesteld. Ik knuffelde altijd heel veel met mijn ouders. Vooral met mijn vader ging dat steeds verder: dan kroop ik bij hem op schoot, en dan legde hij zijn arm tussen mijn dijen en duwde ik m’n onderbuik tegen zijn pols aan. Dat gaf een heel fijn gevoel, ik realiseerde me helemaal niet dat dat erotisch was. Nu zeg ik: ik kwam dan gewoon klaar. Mijn vader vond het wel fijn, maar voelde zich ook ongemakkelijk. Hij vond me nog te jong, maar zag ook dat ik ervan genoot. Ik trok hem steeds verder over de streep. Nou ja, ik was nog geen veertien toen hij me ontmaagdde. Hij is gesteriliseerd, ik hoefde dus niet aan de pil. En we vrijen sindsdien altijd wel een paar keer per week. Ik vind het heel fijn om seks te hebben. Ik zeg wel eens: Ik ben het gelukkigst als er een piemel in me zit.’
Sylvia keek de jongens aan. Die wisten niet wat ze moesten zeggen. Nou ja, Hans kreunde ‘Tjezus!’.
– Zeg nog maar niks, want ik ga nog door. Mijn ouders zijn zogenaamde swingers: ze gaan heel vrij om met seks. Met elkaar en met anderen, dat noemen ze ook wel ‘vrije liefde’. Nu ik zestien ben, zou mijn vader wel willen dat ik ook met vrienden van hem en mijn moeder zou vrijen. Maar dat wil ik absoluut niet. Ik wil heel graag de overstap maken naar leeftijdgenoten, maar ik wist tot nu toe nog niet hoe ik dat zou moeten aanpakken. Ik ben hartstikke ervaren op seksgebied, maar ik zou heel graag met een jongen willen vrijen die nog maar heel weinig ervaring heeft of helemaal niet. Ik zou leeftijdseigen seks willen, gewoon met geklungel… dat je het allemaal nog moet ontdekken.’
– ‘Allemachtig!’ riep Aalt, ‘en zo’n jongen zou Hans of ik moeten zijn?’
– ‘Ja, of nog beter: jullie alle twee. – Ik weet ook niet hoe dat zou moeten, maar ik droom er al een tijdje van dat ik seks heb met jullie alle twee.’
– ‘Meen je dit echt of trakteer je ons op een grap?’ vroeg Hans, ‘En waarom denk je dan aan ons?’
– Nou ja, ik zei al, ik vind jullie mooi, leuk en aardig. Maar er is ook nog iets anders… Ik heb sinds kort informatie dat jullie ouders ook wel eens swingers zouden kunnen zijn. Dat zou het wel makkelijker maken, dacht ik.’
– Hans reageerde fel: ‘Ja, kom nou! Wat hebben onze ouders hier nou mee te maken?! Mijn vader en moeder vrije seks? Daar geloof ik geen barst van!’
– ‘Nou Hans…’ reageerde Aalt, ‘Ik geloof het ook niet, maar je kunt niet ontkennen dat seks een belangrijk punt is voor pa en vooral moeke. Kijk alleen al naar hun tweede slaapkamer, waar ze wel heel regelmatig slapen, al heb ik niet de indruk dat ze die ruimte nodig hebben voor het slapen zelf…’
– ‘Ga toch weg, man! Wij weten niet wat ze daar allemaal uitspoken, maar voor zover ik weet, zijn daar nooit vreemden bij.’
– ‘Daar heb je een punt, maar sinds pa en moeke terug uit Praag zijn, is die Amarins wel opvallend vaak bij moeke over de vloer. En ik weet nog maar heel kort van het bestaan van die man van haar, Tinus. Waarom duikt die ineens op? Laten we Sylvia maar vragen hoe ze aan haar informatie komt.’
– ‘Daar kan ik echt nog niet op in gaan. Dan zou ik misschien mijn hele plan stuk maken, want wat ik weet, zijn alleen maar roddels. Ik denk trouwens toch al dat ik de sfeer helemaal verpest heb. Ik zie niet in hoe we nu gezellig seks zouden kunnen verkennen. Ik trek mijn vraag weer in. Sorry Hans, ik wilde jou niet boos maken. We gaan ons gewoon ‘netjes gedragen’ zoals we elkaar vanmiddag beloofden. En ik vertrouw erop dat jullie aan niemand iets zeggen over wat ik verteld heb over mijn vader en mij. Ik wou nu wel dat ik daar helemaal niets over gezegd had…’
Dat het om heel wat meer dan roddels ging, hield ze liever voor zichzelf. Het laatste wat ze wilde, was dat Hans z’n ouders van hun troon zag vallen. Dat ze tot nog toe afstand gehouden had van leeftijdgenoten, was terecht. Of ze moest er heel andere wegen voor vinden.
Aalt liep op Sylvia toe en vroeg of hij haar toch even mocht omarmen. Ze drukten zich tegen elkaar aan. Daarna liep hij op Hans af en omhelsde hem ook en gaf z’n broer een warme kus.
– ‘Hans, ik vind het tof dat je opkomt voor pa en moeke, al vraag ik me af of dat nodig is. Sylvia heeft onze ouders niet beschuldigd. Ze had alleen de indruk van swingers. Net als jij denk ik dat het niet klopt, maar wat wel het geval is, is dat Sylvia hartstikke dapper is geweest. Ik denk dat het mij niet gaat om het experimenteren met seks, maar ik vind dat we Sylvia’s wens om aansluiting te vinden bij leeftijdgenoten niet zomaar mogen negeren. Het kan toch én-én? Moeke is naar ons toe altijd open over seks als we vragen stellen, dus we kunnen thuis ook wel vragen of ze seksvrienden hebben. Dat durf ik wel ten minste. En als ze ‘nee’ zegt, dan was Sylvia’s indruk gewoon fout. Maar we hoeven Sylvia toch niet in de kou te laten staan? Als we nu ’s gewoon twee bedden tegen elkaar aan schuiven, en zo opmaken dat we met z’n drieën naast elkaar kunnen liggen, dan bieden we elkaar ten minste wat warmte. Het lijkt me voor jou, Sylvia, best wel eenzaam om geen contact met leeftijdgenoten te hebben. Ik sta wel open voor contact. Hoe dat dan vorm moet krijgen, weet ik ook niet, maar dan zijn we in ieder geval al verzekerd van geklungel.’
– ‘Oké, ik was misschien te fel,’ reageerde Hans. ‘Zo bedoel ik het nu ook weer niet, en ik zal heel eerlijk zijn: ik ben best nieuwsgierig naar seks en zo. Dus als Sylvia mijn uitval wil vergeven, dan is wat mij betreft de sfeer wel weer goed. Wat ik wel apart vind, is dat je ons beiden op het oog hebt. Aalt en ik zijn behoorlijk close… we zeggen wel ’s dat we alles delen met elkaar, maar daarbij heb ik nog nooit aan een vriendin gedacht, moet ik bekennen. Maar goed, als geklungel een van jouw wensen is, dan zal het wel goed komen.’ En hij keek er heel guitig bij.
– ‘Ik dacht: o jee, ik heb het helemaal verprutst! Maar ik ben heel blij dat het dubbeltje toch mijn gewenste kant op valt. Nu hoeven we alleen nog maar te bedenken hoe we gaan beginnen. Ik vind Aalt z’n voorstel om één bed op te maken een goed idee. En langs wat voor weg we ertoe komen, moeten we dan nog bedenken, maar ik zou wel graag willen dat we vannacht naakt slapen – ik in het midden. Vooral dat naakt dan, slapen hoeft niet persé.’
Ze schoten alle drie in een bevrijdende lach.
Wordt vervolgd.
.
Lees verder: De Lauwerkrans - 6
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10