Laat ik alvast vooropstellen dat als je snel over actie wil lezen en geen verhaal er om heen je dit verhaal, of misschien alleen het eerste deel, beter over kan slaan. Ik heb wel geprobeerd er iets van te maken.

Wie ben ik... ik ben Steven. Een leuke kerel al zeg ik het zelf. Oké.. eerlijk.. ja ik heb een buikje en geen afgetraind lijf, maar ik heb een leuke kop, een paar ondeugende ogen, genoeg humor en altijd mijn bekkie wel bij me.

Ik ben half 30, getrouwd, kindje, leuke baan. Eigenlijk redelijk normaal huisje boompje beestje verhaal. Op het saaie af zelfs.

Mijn vrouw en ik zijn al jaren samen. Door drukte met werk, sporten van onze zoon en andere verplichtingen verliezen mijn vrouw en ik elkaar soms een beetje uit het oog. Waardoor in bed het ook allemaal wel wat te wensen over laat.

Mijn vrouw Simone is een leuke vrouw. Mijn droomvrouw vroeger zelfs. Ze is een paar jaar ouder dan ik. Iets waar ik als jonge knul altijd al op kickte. Meiden van mijn eigen leeftijd of jonger vond ik maar niets. Maar een oudere vrouw.. daar heb ik toch regelmatig dromen en fantasietjes over gehad.

En daar was ze in eens.. Simone. Ik was 18 en zij 23. Een leuke en lieve jongedame. Gevuld op de juiste plekken.. klein buikje, heerlijke grote borsten en een volle kont. En ze was ouder dan ik. En ze leek oprecht interesse in mij te hebben.

Mijn ouders hadden er destijds wel wat moeite mee dat ze op die jonge leeftijd al 5 jaar ouder was dan ik. En gingen er vanuit dat het een bevlieging was en ik uiteindelijke met iemand van mijn eigen leeftijd oud zou worden.

De waarheid is toch anders.. we vielen echt voor elkaar en nu zijn we jaren verder. En nog steeds gelukkig samen. Iedere relatie heeft zijn ups en downs.. niet alleen in bed. Wij net zo goed en we hebben ook wel periodes gehad dat het net even iets minder liep tussen ons.

Ik heb ook wel eens voorgesteld om eens wat anders te proberen. Ik weet dat Simone bi is. Voor ze wat met mij kreeg had ze ook wel regelmatig een vrouwelijke scharrel. Dus waarom dan nu niet eens een vrouw erbij of een stel. Of eventueel zelfs een extra man als haar dat wat lijkt. Dan kijkt ze me raar aan. Ze heeft niet de behoefte aan een ander erbij. Of dat nu een vrouw, man of stel is. Ze zat er niet op te wachten. Een extra man voorstellen was nog wel het toppunt zei ze.. wat moet ik dan doen met die vent? Je weet dat pijpen niet mijn ding is en ik als noodzakelijk kwaad zie en mijn kontje is voor iedereen verboden toegang beet ze me toe. Wat moet ik dan? Als 1 van jullie me neukt wat doet die andere kerel dan? Pfff Steven.. je bent niet goed bij je hoofd kreeg ik te horen.

Jammer voor mij.. ik wist ook wel dat een extra man een no go zou zijn, maar die vrouw erbij leek mij ook wel wat. Alleen wilde ik dat niet zo over laten komen en stelde daarom de extra man ook voor. Een vrouw erbij zou voor haar leuk zijn, maar voor mij waarschijnlijk ook. Die houdt er misschien wel van om wat langer te pijpen of misschien zelfs wel dat andere.. wat Simone ook niet wil. Enfin.. Simone had gesproken en ik liet het er maar bij. Gelukkig had ze niet door dat ik er zelf op uit was om een andere vrouw erbij te betrekken voor mijn eigen genot ook. De seks tussen ons was toch echt een heel stuk minder dan in onze jongere jaren.

Ik werk als in- en verkoper en heb veel contact met mensen voor mijn werk. Soms pittige gesprekken voor de beste deals, maar zo lang je elkaar blijft respecteren mag het af en toe best vlammen. En met de ene zakenrelatie kan je het beter vinden dan met de ander. Zo is het natuurlijk ook.

Voor het inkoopdeel van mijn werk bezoek ik ook regelmatig fabrieken van leveranciers in het buitenland. De zogenaamde snoepreisjes.

Altijd leuk, maar ik gedraag me altijd netjes. Je bent ten slotte te gast.

Tijdens een down periode tussen Simone en mij kwam er een nieuwe leverancier in beeld. Ik werd gebeld door een enthousiast klinkende dame die mij aan de telefoon wist te overtuigen een afspraak in te plannen met hun accountmanager. Meestal ben ik daar niet zo makkelijk in. Ik werk graag met vaste leveranciers en bouw daar graag een sterke samenwerking mee op. Waarmee je er ook voor elkaar kan zijn in mindere periodes. En iedereen wil altijd maar alles aan me verkopen en gezien mijn beperkte tijd ben ik selectief met mijn afspraken met potentiële nieuwe leveranciers.

Deze dame was zo enthousiast en overtuigend dat ik overstag ging en gelijk een afspraak met haar maakte voor een bezoek van hun man buiten. Mijn directeur was wat cynisch en vond dat ik me had laten omlullen door een te aardige dame aan de telefoon. We zullen zien... anders sluit je maar halverwege het gesprek aan. Dan kunnen we daarna bepalen of het iets is.

De eerste afspraak was bijzonder moet ik zeggen. Ik zag de man aankomen en toen zakte de moed me alweer in de schoenen. Een niet heel erg verzorgd type stapte uit de auto, stak een shaggie op en ging op zijn gemak eerst staan roken. Niets mis mee. Ik rook zelf bij tijd en wijlen ook nog wel eens een sigaretje. Maar om nu voor de deur bij een eventueel nieuwe klant.. nou ja. Je zal me begrijpen.

Nadat hij zijn peuk weggeschoten had kwam hij binnen en melde zich bij mij collega die hem bij mij op kantoor bracht. Hij stelde zich voor als Jan. Zijn manier van spreken was ook bijzonder. Ik kan het niet goed uitleggen. Het was ook niet vervelend of zo, maar ik kon er toen niet een vinger opleggen wat ik er nou van vond.

Wat me wel opviel en in eerste instantie irriteerde is dat hij regelmatig op een soort smartphone af en toe wat zat te doen. Ik herkende het apparaat niet als iets van een bekend merk. Ik kan ook nergens een logo of merk zijn op het apparaat. De eerste keer dacht ik echt.. WTF doe jij nou tijdens een 1 op 1 gesprek. Maar verbazingwekkend genoeg vond ik het daarna prima wat hij deed en over de dingen die hij vertelde over hun product werd ik toch enthousiast. Ik riep mijn directeur erbij, omdat ik hem ook wilde overtuigen van het product wat Jan hier zat aan te prijzen.

Ook toen hij erbij zat pakte Jan weer de smartphone en veegde wat heen en weer over het scherm tijdens het gesprek. Mijn collega keek me betekenisvol aan toen hij dat Jan zag doen, maar na enkele minuten zag ik ook bij hem berusting in het feit dat Jan tijdens zijn presentatie regelmatig over dat scherm veegt. En ook hij werd enthousiast over het product.

Nu achteraf begrijp ik allemaal wat er gebeurd is. Dat het geen toeval was dat Jan vaak een afspraak inplande met mij als ik weer eens in een down periode met Simone zat. Of als we al een tijdje geen seks hadden gehad met elkaar. Normaal zie je daar geen verband in. Dat is ook niet normaal of logisch. Maar achteraf gezien... Dat ga ik de komende tijd hier uitleggen en zelf verder ontdekken. En ik hoop dat jullie deze reis met mij mee gaan maken.

We zijn met de producten van Jan gaan werken en ondertussen werken we er al een jaar of 3 mee. Ik heb regelmatig afspraken met Jan en de gesprekken worden af en toe ook wat persoonlijker. Het valt me op dat hij nu steeds minder op die soort smartphone zit. Eigenlijk kan ik het heel goed met Jan vinden en tijdens de afspraken hebben we het dus ook over andere zaken. Over mijn privé.. dat ik getrouwd ben, een zoon heb, graag ga skiën, vaak op pad met de caravan enz..

Van Jan weet ik dat hij alleen is. Hij maakt genoeg lol zonder vaste partner en maakt regelmatig tripjes naar het buitenland met een jong vrouwtje wat hij dan weer versierd heeft. Iets wat mij toch enigszins blijft verbazen. Zoals ik al eerder zei heeft Jan nu niet het meest sprankelende voorkomen. Ziet er vaak wat sjofel uit, oudere en te grote kleding, die eeuwige shag lucht om hem heen. Ik geloof wel wat hij me vertelt, want aan zijn door de zongebruinde huid is wel duidelijk te zien dat hij regelmatig in een warmer oord verblijft.

In het tweede jaar van de samenwerking nodigde Jan me uit om samen met hem en een collega de fabriek in Zweden te gaan bezoeken. Reisjes zijn altijd leuk. Een fabriek bekijken is altijd interessant, het eten is eigenlijk altijd lekker en de gezelligheid is er vaak ook wel.

We plannen hem in voor een maand later. We vertrekken maandag vroeg in de ochtend en vrijdag einde middag zullen we weer terug zijn.

We spreken af op Schiphol en op de bewuste maandag sta ik met een kleine koffer klaar bij de incheckbalie. Ik sta al even te wachten als Jan aan komt lopen met een dame naast hem. Dat zal de collega wel zijn die ook meegaat denk ik nog bij mezelf.

Jan begroet me hartelijk. Fijn dat ik er ben en de dame stelt zich voor. Zodra ik haar stem hoor weet ik genoeg. Dit is Wilma. De vrouw die mij ooit overtuigd heeft de afspraak met Jan in te plannen en ik nu nog regelmatig aan de telefoon krijg als ik naar hun vaste nummer bel. Ik schat haar qua leeftijd midden in de 50. En ze past bij haar stem en het beeld wat ik al bij haar had. Ik had al vertelt dat ik een zwak voor oudere dames heb toch? Wilma is zo'n vrouw waar ik als een blok voor zou kunnen vallen en als was in haar handen kan zijn. Ze ziet er keurig verzorgd uit. Haar lange blonde haar opgestoken, mooie kleding aan die haar vormen goed accentueren, mooi opgemaakt, heerlijk parfum wat in mijn neus dringt. En een trouwring om de vinger van de hand waarmee ze zich voorstelt. Geen probleem voor mij. Kijken mag en ik heb totaal niet de ambitie om ook maar aan vreemdgaan te denken. Ik hou van Simone en ook al gaat het niet altijd even lekker tussen ons.. ik hang hem niet zomaar in een ander. Ik schut de gedachtes van me af en terwijl we inchecken klets ik met Jan en Wilma. Ik begrijp dat zij ook nog nooit in de fabriek is geweest en daarom nu eens mee wilde. Om er ook wat meer gevoel bij te krijgen.

In het vliegtuig zitten we niet allemaal naast elkaar. Althans.. ik zit naast Wilma en op de rij stoelen achter ons zit Jan. De vlucht is gelukkig niet heel lang en ik klets met Wilma over van alles. Zo'n zakenreis kan je het niet altijd over werk hebben en ook met haar bespreek ik dus wat meer persoonlijke dingen. Over dat ik getrouwd ben, een kindje heb en weet ik wat allemaal. Zij vertelt mij ook over haar leven. Dat ze getrouwd is, 3 kinderen heeft die allemaal het huis al uit zijn, dat ze oma is en nu dus samen met haar man het hele huis voor hun samen hebben. Zonder achterliggende gedachte maak ik de opmerking dat ze dan wel een heel jonge oma is en lachend legt ze haar hand op mijn arm. Nee joh Steven.. niet zo slijmen nu. Ik ben 59 hoor. Zo'n jonge oma ben ik niet. Verbaasd kijk ik haar aan. Neem een ander in de maling Wilma. Jij bent toch geen 59. Dat geloof ik niet hoor. Ze lacht nog steeds uiteindelijk pakt ze haar paspoort en laat me haar geboortedatum zien. Ja hoor.. ze is echt 59. Zelfs bijna 60. Wauw.

Jan zit stilletjes achter ons. We proberen hem bij het gesprek te betrekken, maar dat is toch lastig zo in een vliegtuig. En ook lijkt het wel weer dat Jan erg aandachtig bezig is op zijn bijzondere smartphone.

Eenmaal in Zweden geland regelt Jan een huurauto waarmee we naar het kleine dorpje ver in de bossen rijden waar de fabriek zit. Dat heb je met houtproducten. Die worden dicht bij de bron bewerkt en niet in een fabriek in de grote stad. Zowat alle mannelijke inwoners van het kleine dorpje schijnen ook in de fabriek te werken en zo onderhoudt dus eigenlijk de fabriek het dorpje. Ze zorgen voor alle voorzieningen in het dorpje om hun personeel tevreden te houden. Omdat het ook echt afgelegen ligt wonen er dus praktisch ook geen buitenstaanders.

Er is een kleine herberg in het dorpje waar wij slapen. Dit is ook van de fabriek. Het ziet er echt kneuterig uit. Heel gezellig eigenlijk. Echt zweedse stijl overal. En dan bedoel ik niet Ikea. Er zijn ook maar een paar kamers in de herberg. Ik krijg een sleutel van de kamer. Ook die is al zo gezellig ingericht. Mooi groot bed, flinke badkamer met groot bubbelbad en aparte douche, een balkon met uitzicht op het bos en daarachter de bergen. En wat een rust zeg. Je hoort niets behalve vogels. Geen gejaag in het verkeer of wat dan ook.

De rest van de dag hebben we geen zakelijk programma. Het is ook al halverwege de middag en we hebben hierna nog 3 volle dagen. Ik had al begrepen van Jan dat we dinsdag het zakelijke deel doen en we woensdag en donderdag voor de leuke dingen tijd hebben.

Het is laat in het voorjaar. De sneeuw is al een tijdje weg en de zon doet lekker zijn best. Als ik het terras van de herberg op loop zit Wilma al aan een tafeltje met een kopje koffie. Ik vraag of ik haar mag vergezellen, ze lacht en zegt dat ze haar dat gezellig lijkt en ik ga op een stoeltje tegenover haar zitten. Ik bestel een dubbele espresso en terwijl we van de zon genieten vertelt Wilma meer over haar privéleven. Dat ze al vanaf haar 17e samen is met haar man. Hij is wel 10 jaar ouder dan zij. Dat ze, nu de kinderen uit huis zijn, weer zoveel meer tijd voor elkaar hebben. Ze hebben een slaapkamer van de kinderen om laten bouwen tot een veel grotere badkamer.. meer een soort wellness met alles er op en eraan. Hun vorige badkamer is bij de slaapkamer betrokken waardoor ze een groter bed en inkoopkast konden maken. Een groter bed.. was je oude bed dan zo klein of heb je zoveel ruimte nodig. Ik zie Wilma iets kleuren, maar ze zegt verder niets. Ik voel mezelf schuldig over de opmerking. Die was niet gepast en ik begin maar snel over iets anders. Uit alles wat ze me verteld maak ik wel op dat ze erg gelukkig is met haar man en dat ze samen vol van het leven genieten.

Kort voor het eten komt Jan erbij zitten en besteld een biertje. Wilma excuseert zich om haar even op te gaan frissen op haar kamer voor het diner. Jan kijkt haar na als ze wegloopt en ik volg zijn ogen. Zodra ze buiten gehoorafstand is kijkt hij mij lachend aan. Leuk om te zien, maar te oud voor mij zegt hij lachend. Verbaasd kijk ik hem aan. Te oud voor jou? Jij bent toch nog ouder Jan? Hij lacht nog steeds.. zolang ik ze nog steeds jonger en kan krijgen Steven blijf ik gewoon kieskeurig. Ik kijk hem hoofdschuddend aan. Ik weet dat hij regelmatig een jongere dame als gezelschap heeft. Hoe hij dat doet heb ik geen idee van. Hij lijkt me niet het type wat betaald voor zijn gezelschap, maar ik kan me toch ook niet voorstellen dat die jongedames zomaar op hem vallen. Vind het ook niet netjes om daar over te oordelen. Of te veroordelen.

Samen genieten we van een biertje tot Jan ineens vanuit het niets weer over Wilma begint. Jij ziet haar wel zitten Steven. Die nette dame op leeftijd. Of zie ik dat verkeerd? Ik denk dat ze zo'n jongere vent als jij ook wel op prijs kan stellen. Ik verslik me in mijn biertje en kijk hem verbaasd aan. Ja ik vind Wilma aardig. Ik spreek haar al regelmatig natuurlijk aan de telefoon en nu ik haar echt ontmoet heb is mijn beeld van haar nooit verkeerd geweest. Maar ik zou nooit vreemd gaan. Toch? Of misschien.. ach nee. Wat verbeeld ik mij nou. Zo'n knappe kerel ben ik niet. Heb geen goddelijk lijf dus andere vrouwen zien me toch niet staan. En daarnaast.. ik zou Simone ook niet zomaar bedriegen met een ander. Dit zeg ik ook tegen Jan. En Jan lacht.. alweer. Ach Steven, je weet nooit hoe een koe een haas vangt. En hij besteld nog 2 biertjes voor ons. En ik zit even mijn gedachten te ordenen. Wat bedoelt hij nou? Zou hij Wilma gebruiken om orders binnen te slepen? Dat zal toch niet. Daar is het de dame niet voor. Eerlijk gezegd is me dat wel eens gebeurd hoor. Dat je als klant mee gaat op een reisje en dat er gezelschap voor je geregeld kan worden. Alleen maar om de zaken op gang te helpen. Maar ook toen was ik sterk. Ik laat me zo niet omkopen. Maar voor Jan is dat ook helemaal niet nodig. We doen al zaken en veel ook. Dus wat bedoelt hij dan met je weet nooit hoe een koe een haas vangt.

Dan krijg ik een duwtje tegen mijn schouder. Wakker worden Steven. De tafel binnen staat voor ons klaar en Wilma zit al zegt Jan.

Ik mompel dat ik er zo aan kom en bleef nog even met mijn gedachten op het terras zitten. Eigenlijk rook ik nooit meer. Nou ja, nooit. Met een biertje of een stress moment wil ik nog wel eens roken, maar nu voel ik ook de behoefte aan een sigaret. De tafel naast me zit een man alleen met een wijntje en ik zie een pakje sigaretten liggen. Zal ik?

Ik vraag de man of ik een sigaret van hem mag en dankbaar pak ik hem aan en accepteer zijn vuurtje. Na een vriendelijk knikje nog van mijn kant ga ik weer zitten en sluit mijn ogen en rook rustig de sigaret op. Ik denk aan Simone. Mijn lieve vrouw die thuis bij onze zoon is. Ik denk aan Jan. Of eigenlijk aan wat Jan zei. Wat haal ik me in mijn hoofd. Het was toch zomaar een onschuldige opmerking van hem. Wilma heeft me ten slotte net vertelt dat ze hartstikke gelukkig en happy is met haar man. En ja.. ik zei het al. Wilma, ik denk ook aan Wilma. Het is zeker geen onaantrekkelijke dame. En als mijn leven er heel anders had uitgezien zonder vrouw... pfff waar denk ik in hemelsnaam allemaal aan. Klaar nu.. peuk uit. Biertje leegdrinken en naar je gastvrouw en gastheer toe die binnen zitten te wachten voor het diner.

De menukaart is tamelijk eenvoudig. Wat ik niet vreemd vind in het kleine dorpje met de kleine herberg. Maar het smaakt allemaal heerlijk en we genieten er vol op van. Jan drinkt de nodige wijntjes en probeert Wilma en mij daarin mee te krijgen, maar allebei vinden we twee wijntjes bij het eten meer dan genoeg. Het gaat over van alles en Jan maakt geen toespelingen meer over wat hij eerder op het terras tegen me zei. De serveerster in de herberg is een jongedame van.. ja.. hoe jong zal ze zijn. Begin 20 denk ik. Veel ouder zal ze niet zijn. Ik zie Jan wel steeds naar haar kijken, maar dat is niet wederzijds. Hij krijgt niet meer aandacht van haar dan anderen, maar toch iedere keer als hij kijkt lijkt hij wel een beetje in zichzelf te gniffelen.

Als ze weer bij ons tafeltje komt ga ik, in het engels, een praatje met haar aan. Of dit een bijbaantje is en ze nog studeert of dat dit haar vaste baan is. En hoe lange dagen ze dan moet maken.

We begrijpen dat dit haar werk is. Studeren hier in het dorp is lastig. De grotere steden met scholen en universiteiten zijn te ver weg om dagelijks op en neer te reizen en verhuizen gaat niet omdat ze ook voor haar vader moet zorgen die lichamelijk beperkt is. En haar moeder kan dat niet allemaal alleen. Ik spreek nog wat meer met haar en weet ondertussen ook dat ze Lucinda heet. Jan zit aandachtig te luisteren, maar zegt verder niets. Behalve dan dat hij haar nog nooit gezien heeft.

Na het eten belanden we in een klein knus zithoekje met een open haardje. Overdag is de temperatuur heerlijk, maar in de avonden koelt het toch flink af dus is het heerlijk toeven bij de open haard met kopje koffie en een klein likeurtje. Lucinda bedient ons op ons wenken en terwijl Wilma, Jan en ik nog wat kletsen zit Jan tussendoor ineens weer wat te rommelen op die gekke smartphone. Wat me nu wel opgevallen is, is dat hij nog een telefoon heeft. Als dat ene ding überhaupt een telefoon is. Maar daar ging ik in eerste instantie wel vanuit. Maar nu ik hem wat langer achter elkaar zie weet ik dus dat hij nog een telefoon heeft. Als Wilma even naar het toilet is geeft Jan aan zo maar eens naar zijn kamer te gaan. Volgens mij is Lucinda bijna klaar met werken en volgens mij wil zij wel mee naar mijn kamer hoor ik hem zeggen. Ik weet niet wat ik hoor en vraag hem dat nog eens te herhalen. Jan lacht en zegt dat hij het niet hoeft te herhalen omdat hij weet dat ik hem goed verstaan heb. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Hoe kan die man er nu vanuit gaan dat die jonge vrouw met hem mee naar zijn kamer zou gaan. Hij is minimaal twee keer zo oud. Aantrekkelijk is hij volgens mij al helemaal niet en ik heb hem nog helemaal niet met haar zien praten. Ongelovig kijk ik hem aan. Hij vertelde me wel eens over de jonge scharrels die hij meeneemt op vakantie. Of die hij tegen het lijf loopt. En soms liet hij ook wel eens een foto zien. Dus ik weet nu ook niet zo goed wat ik nu moet denken.

Wilma en jij redden het wel zonder mij zegt hij. Ik weet zeker dat jullie ook nog een leuke avond verder zullen hebben zonder mij. Momentje.. nog even iets doen. Hij pakt die onbekende smartphone weer en veegt snel wat zijn vingers over het scherm en typt zo af en toe wat in. Op mijn vraag wat dat nu voor ding is zwijgt hij alleen maar en geeft glimlachend een knipoog. Hij drukt op een knopje. Ik zie de verlichting van het scherm uitgaan en voel even een rare rilling door me heen gaan. Vreemd. Zo koud is het niet bij de open haard.

Jan staat op en loopt richting hal om naar zijn kamer te vertrekken. Van achter de bar zie ik Lucinda afscheid nemen van de herbergier, haar tas pakken en lachend pakt ze de hand van Jan en samen lopen ze de hal in. Ik knipper met mijn ogen. Gebeurd dit nu echt? Loopt Lucinda nu echt met Jan mee naar zijn kamer?