Mijn zus, Resie, heeft zoals gewoonlijk alles geregeld voor mijn reis naar Parijs. Sinds haar man twee jaar geleden overleed, voelt ze zich vaak eenzaam daar. Deze maandelijkse bezoeken zijn voor ons beiden een uitkomst. Ze staat er altijd op dat ik eerste klas reis, een luxe die ik van haar accepteer omdat het haar geruststelt. Ik zie er graag verzorgd uit, als ik op reis ga. Ik draag een donkerblauw rokje, een bijpassend truitje met zijden sjaal en mijn favoriete paar hoge hakken. Daarover een lange regenjas, want je weet maar nooit met het klimaat in Parijs.

Op het station is het druk, maar ik weet precies waar ik moet zijn. Als ik op het perron ben, zie ik een aardige man naar me kijken. Onze blikken kruisen even, maar hij wendt zijn blik snel weer af. Ik glimlach in mezelf en loop verder, klaar om aan boord te gaan van de Eurostar.

Eenmaal in de trein, zet ik mijn reistas in het rek bij de ingang en leg er ook mijn regenjas bij. Met de rij mensen schuifel ik mee de trein in tot aan mijn stoel. Deze keer heb ik weer een plek aan de raamzijde, dat vind ik altijd fijn. Op de stoel aan het gangpad zit al een man. Ik herken hem meteen als de man die me op het station had aangekeken. Hij kijkt op en doet een oortje uit.

“Bonjour,” zeg ik vriendelijk. Hij knikt beleefd en staat op om me langs te laten.

Ik trek mijn rokje recht voor ik ga zitten en zet mijn handtas op de grond bij mijn voeten. De man gaat ook weer zitten en kijkt even naar buiten voordat hij zich naar mij toedraait.

"Goede reis," zegt hij met een warme diepe stem.

"Dank u," antwoord ik, terwijl ik mijn stoel aanpas en mijn sjaal wat losser maak. "Het is altijd fijn om naar Parijs te gaan."

Hij knikt begrijpend. “Een prachtige stad. Gaat u voor werk of plezier?” Hij doet nu ook zijn andere oortje uit.

“Voor familie,” zeg ik. “Zeg maar Ingrid.”

Hij geeft me een hand: “Daniel.”

Ik vertel hem kort over mijn zus en haar situatie. Hij luistert aandachtig en stelt af en toe een vraag. Hij vertelt over een beurs waar hij heen gaat voor zijn werk. We praten rustig verder terwijl het landschap aan ons voorbij trekt. Uit gewoonte pak ik het spiegeltje en de lippenstift uit mijn handtas en werk mijn lippen nog wat bij. Als ik klaar ben, draai ik mijn hoofd naar hem toe. Ik betrap hem erop dat hij naar mijn benen kijkt, maar snel werpt hij zijn blik weer omhoog. Ik beantwoord zijn ongemak met een vriendelijke glimlach. De trein snelt verder. Ik zeg niets en kijk met een ietwat opgewonden gevoel uit het raam. Deze reis zou wel eens meer kunnen worden dan alleen een bezoek aan mijn zus.

Helaas doet hij zijn oortjes weer in en zondert zich daarmee van me af. Is hij dan toch niet zo’n attente man als ik dacht? Het maakt ook niet uit, het idee was even leuk. Ik pak mijn telefoon om naar mijn zus te appen hoe laat ik aankom. Ik kom het fotootje tegen dat een ober in ons restaurantje in Parijs de vorige keer van mijn zus en mij heeft gemaakt. Brutaal richt ik het schermpje naar hem toe. Hij doet weer een van zijn oortjes uit en buigt voorover.

“Is dat je zus?”

“Ja,” zeg ik, “in ons favoriete restaurantje een paar weken geleden.”

“Een hele leuke zus heb je, ze is bijna net zo knap als jij.”

Zijn hoffelijkheid is weer terug. Ik glimlach.

“Ja, het is een mooie vrouw. Resi heet ze, ze is een jaar ouder dan ik.”

Even stokt het gesprek. Ik haal de telefoon weer naar me toe.

“Ik ga haar even appen dat ik er over een uurtje ben,” zeg ik. En gelijk trek ik de stoute schoenen aan. “Misschien vind je het leuk om vanavond met ons naar dat restaurantje te gaan, dan vraag ik gelijk of ze reserveert.”

Ik zie dat het hem verrast. Ik blijf hem zwijgend aankijken. Hij doet nu ook zijn andere oortje weer uit en stopt ze allebei in zijn zak.

“Vind je zus dat goed?” vraagt hij.

“Als ik een foto van je mag maken, dan stuur ik haar die, dan kan ze zelf beslissen of ze wil of niet.”

Hij gaat er goed voor zitten en zet een nogal gemaakte nerveuze lach op zijn gezicht.

Ik houd mijn telefoon naar hem gericht en zeg: “Ontspan een beetje.” Op het moment dat hij daarom moet lachen klik ik.

“Mooie foto,” zeg ik en laat hem aan hem zien.

Hij kijkt tevreden. “Ja, stuur die maar.”

Ik verstuur de foto met de tekst: “Ik heb in de trein een leuke man ontmoet, die wil vanavond mee naar ons restaurantje, vind je dat goed?”

Nog geen vijftien seconden later trilt er al een antwoord binnen: JAAA!

Ik moet lachen en laat hem zonder iets te zeggen het berichtje zien. Ook hij moet lachen. Hij geeft me een visitekaartje en ik app mijn nummer naar het nummer dat er op het kaartje staat. We raken nu allebei wat gespannen. Na een gesprekje met een paar ongemakkelijke pauzes rijden we Paris Nord binnen. Ik vraag hem of hij nog ver moet vanaf hier.

“Vijf haltes met de metro,” zegt hij. “En jij?”

“Mijn zus haalt me op.” Even overweeg ik hem een lift aan te bieden, maar ik doe het niet, omdat ik er mijn zus niet mee wil belasten.

Over het lange perron lopen we naar de stationshal. Daar geven we elkaar een hand.

“Ik app je vanmiddag even de tijd en de locatie door. En ik waarschuw je alvast, mijn zus is een flirt.”

Resi en ik staan te tutten en te treuzelen als we onszelf aan het opmaken zijn en de juiste kleding voor vanavond kiezen. Ik mag voor de gelegenheid een jurkje van Resi dragen, we hebben dezelfde maat. Intussen stelt ze me nieuwsgierige vragen over hoe ik met Daniel in contact ben gekomen en wat voor man het is. Tot mijn schrik zie ik dat het inmiddels al na zessen is. Door alle opwinding ben ik helemaal vergeten Daniel te appen. Alsnog stuur ik snel een bericht met de tijd, 20;30, en een link naar de website van het restaurant.

We stappen het restaurant binnen en ik zie Daniel al aan een tafeltje zitten wachten. Hij staat op en begroet ons met een enkele kus op onze wang. De avond verloopt beter dan ik had kunnen hopen. Resi en Daniel kunnen het goed met elkaar vinden, de gesprekken gaan vanzelf en we lachen veel met elkaar.

Resi buigt ineens over het tafeltje en zegt met gedempte stem: “Hé Daniel, heeft Ingrid je al verteld, dat wij vroeger wel eens vriendjes deelden met elkaar?”

Ik verslik me in mijn wijn en begin te hoesten. Resi en Daniel kijken verschikt. Daniel vult snel een leeg glas met water uit de karaf en reikt me dat aan. Ik houd het met een opgestoken hand even af en klop mezelf op mijn borst. De kriebel in mijn keel vermindert en ik pak alsnog het glas water aan. Ik neem een slok en voel me snel weer helemaal herstellen.

“Gaat het weer?” vraagt Daniel terwijl Resi stilletjes zit te grinniken.

“Ja, het gaat weer.” Ik kijk Resi aan.

“Mocht hij dat niet weten dan?” vraag ze gespeeld naïef, de tuttebel, want vanmiddag hadden we het er nog over gehad om hem mee naar haar huis te nemen als hij ook haar beviel.

Ik verplaats mijn blik naar Daniel, die met grote ogen naar me kijkt. “Ja, dat mag hij wel weten,” zeg ik om toch maar even met haar directe aanpak, die niet de mijne zou zijn geweest, mee te gaan.

“Het is toch geen geheim?” zegt ze. “Misschien wil Daniel wel ons vriendje zijn.”

Zo, dat is eruit. Ze heeft een moeilijke tijd gehad, maar ze lijkt er sinds vanmiddag, toen ik over Daniel vertelde en we besloten hem eventueel samen te gaan verleiden, al aardig overheen.

Daniel weet niet waar hij kijken moet.

“Zou je dat willen, Daniel?” vraagt Resi. Terwijl ze zijn reactie afwacht neemt ze een flinke slok uit haar glas.

Hij lijkt duidelijk te begrijpen hoe Resi dat bedoelt. “Willen jullie dat?” is het enige wat hij zegt.

Ik kijk Daniel aan en zeg vriendelijk en zacht: “Anders zouden we het toch niet aan je vragen, joh. Ga je zo meteen met ons mee naar Resi thuis?”

“Ik heb nog wel een extra tandenborstel hoor,” zegt Resi er lachend achteraan, zodat er geen enkele twijfel meer over haar bedoeling bestaat.

Daniel stemt glunderend in, ik had ook niet anders verwacht. Resi steekt haar hand op naar de ober.

“L’addition s’il vous plait.”

De ober komt met de rekening en Daniel pakt hem snel van hem aan. “Ik betaal.” Hij legt zijn creditcard op het schaaltje en we drinken rustig ons glas leeg. Er ontstaat een giechel sfeertje, als Resi met haar tietjes begint te pronken door haar schouders naar achter te rollen en met haar tong over haar bovenlip strijkt.

“Zin in,” zegt ze. “Jij ook?”

Wat moet hij zeggen? Hij knikt enkel instemmend met een enorme grijns op zijn gezicht.

“Ik zei toch dat ze een flirt was,” zeg ik lachend tegen Daniel.

In de taxi zit hij achter in de auto tussen ons in. Buiten het zicht van de chauffeur, kruipen Resi en ik met onze vingers naar zijn kruis. Ik voel er wat beweging. Schuchter, zonder iets te zeggen, begint hij onze bovenbenen te strelen. Ik voel hem langs de binnenkant van mijn dij gaan, tot bijna bovenaan. Hij laat zijn hand daar rusten tot we bij Resi’s woning zijn.

We stappen het appartement binnen. Resi doet een gezellig zacht en warm licht aan. Ze gooit haar handtas nonchalant in een fauteuil en schenkt drie glazen wijn in.

“Proost,” zegt ze, “op jou, Daniel,” en we heffen onze glazen.

Terwijl we nippen van de wijn, wisselen Resi en ik een paar blikken met elkaar. Ik zet mijn glas neer en loop langzaam naar Daniel toe.

“Ik hoop dat je voldoende tijd hebt,” zeg ik zachtjes.

Hij glimlacht en knikt. “Absoluut.”

Resi komt naast ons staan en legt haar hand op zijn arm. “Mooi zo, wij ook.”

Resi neemt het voortouw, zoals meestal. Ze trekt zachtjes aan zijn hand en leidt hem naar de bank. Ze gaat aan de ene kant naast hem zitten en ik aan de andere kant. We beginnen met hem te spelen. Zachtjes glijden we met onze handen over zijn armen en over zijn borst. Zijn ademhaling versnelt. Resi buigt zich naar hem toe en kust hem in zijn nek, terwijl ik mijn vingers door zijn haar laat glijden. Daniel sluit zijn ogen en laat een zachte zucht ontsnappen. Hij geeft zich helemaal aan onze verleiding over.

Ik leun dichter naar hem toe, mijn lippen bijna tegen zijn oor. “Resi heeft een heel groot, comfortabel bed in haar slaapkamer staan. Wat vind je ervan om daar met zijn drieën heen te gaan?”

Zonder dat hij antwoordt, staan we samen op en lopen naar Resi’s slaapkamer toe.

Al strelend doen we bij Daniel zijn kleding uit, tot hij helemaal bloot is. Onze handen gaan overal. Zijn huid voelt warm en gespannen onder onze aanrakingen. Terwijl hij op het bed gaat zitten, gaan Resi en ik voor hem staan. Rustig laten we ons jurkje zakken en ontdoen elkaar van ons slipje en beha. Onze hoge hakken houden we aan. Hij staat op en we laten ons gewillig door hem betasten. Zijn begerige vingers spelen met ons geslachtsorgaan. En andersom strelen wij zijn scrotum en zijn penis, die in uiterste erectie verkeert. Om de beurt tongen we met hem en likken we aan zijn eikel. Het is een choreografie van passie en verleiding, een dans van intimiteit waarin geen woorden nodig zijn. De spanning bouwt zich op tot een bijna ondraaglijk hoogtepunt, en uiteindelijk belanden we met zijn drieën in een complexe omhelzing op Resi’s grote bed.

Na een kleine worsteling tussen armen en benen weet hij me heerlijk te penetreren. Ik voel Resi’s hand mijn gemeenschap met hem betasten. Het duurt niet lang voor ik mijn eerste orgasme krijg. Dan draait Resi zich op zijn hondjes boven mijn hoofd. Vlak boven mijn gezicht zie ik het grote geslacht van Daniel volledig in de schede van Resi verdwijnen. Ik hef mijn hoofd en lik aan zijn ballen. Als hij begint te pompen, houd ik mijn tong bij Resi’s opening, zodat zijn stijve er steeds tot aan zijn scrotum over glijdt.

De nacht ontvouwt zich in een serie van intense momenten. Elk met zijn eigen hoogtepunt. We geven ons over aan de stroom van verlangens, die ons die dag en avond bij elkaar heeft gebracht.

De eerste stralen van de ochtendzon schijnen door het raam naar binnen. Resi en ik glimlachen naar elkaar over Daniels slapende lichaam heen. Op zijn onderbuik lijkt ook zijn penis in alle rust te slapen.

“Dat was een mooie vangst van jou,” fluistert Resi zachtjes, terwijl ze langzaam met haar vingers over zijn slappe lid strijkt.

***