Natasha kijkt Peter nu stil en vol liefde aan, er welt een traan op in haar ogen. Die wordt weggehaald door een zacht strelende vinger. “ Waarom huil je nou, lieverd ? Dat hoeft toch niet? Of heb ik je pijn gedaan? Vraagt Peter zachtjes. Natasha glimlacht naar hem en zegt “ nee je hebt me geen pijn gedaan. In tegendeel. Je maakt me heel gelukkig . Je kunt ook huilen van geluk toch“ Nu is het zijn beurt om te glimlachen en daarna zeggen ze beiden niets, bekijken elkaar, strelen elkaar en kussen elkaar.
Na zeker zo een kwartier te hebben gelegen, zegt Natasha “zullen we er uit gaan we kunnen moeilijk heel de dag in bed blijven liggen “. Waarop Peter zegt “ nou ik met jou wel hoor “ wat hem een zachte tik oplevert van genegenheid. Dan staan ze op en Natasha trekt Peter achter zich aan nogmaals de badkamer in en onder de douche, ditmaal pakken ze grote zachte sponsen en soppen elkaar in en spetteren elkaar nat. Als ze klaar zijn drogen ze zich weer af, en Natasha gooit alle handdoeken in een grote wasmand” voor de werkster “ had ze gezegd. Maar Peter hoorde het wel maar reageert niet. “ oké “ denkt hij alleen “het zal wel “.

Peter wil zijn joggingbroek en shirt pakken maar Natasha trekt hem mee. “ Mee jij “ zegt ze en trekt Peter achter zich aan de inkoop kast in, doet daar een deur open en zegt “ Tatarata !. Meneer uw kleding “ En staat met een grote grijns naar Peter te kijken. Die kijkt de kast in en ziet diverse broeken en overhemden en shirt en colberts hangen. Dan trekt Natasha een lade open en zegt “ En hier uw ondergoed en uw sokken “ Peter kijkt nú naar Natasha en zegt “ volgens mij is dat geen kleding van mij. Want ik herken het allemaal niet. “. Natasha begint weer te lachen en zegt “ schat ik heb je maten gezien in je kast in het ziekenhuis en heb met Tante Jans gesproken, en vond het fijn om eens iets voor jou te kopen. Nu niet boos worden, want ik ken je ondertussen al goed genoeg dat je dit helemaal niks vindt. Want je wilt onafhankelijk zijn en blijven, en dat is geen probleem voor mij en dit is een eenmalige actie van mij, maar alsjeblieft dit is een cadeautje omdat je mij gelukkig maakt. “
Peter kijkt haar wat boos aan en zegt heel serieus “ oké voor deze ene keer, maar echt eenmalig schat ik meen het. Ik kan mijn eigen kleding kopen en betalen en wil dat graag blijven doen” Natasha pakt hem dan bij beide armen, “ is beloofd maar ik vind het leuk om te shoppen en om kleding te kopen en ik wil dat we dan ook elkaar iets moois mogen geven. Want je kunt me soms helemaal happy maken met een geil setje hoor“ waarbij ze Peter heel ondeugend lachend aankijkt. Peter lacht weer “ is goed maar als je maar niet elke week wat voor mij gaat kopen want dat wil ik echt niet. Maar oké voor nu, ik kan toch niet naar huis en heb niks anders bij me. Maar wat wil jij dan dat ik aan trek. Want ik ken jou nu ook al goed genoeg om weten dat je hierover hebt nagedacht.” Natasha zegt “ klopt en het is vandaag heerlijk weer en we kunnen zo lekker in de tuin zitten en genieten van de zon.” En haalt uit de lade met ondergoed een zwarte boxer en lang hemd. En dat kwam niet bij de zeeman vandaan “ begin hier maar mee “. “ Lijkt wel zijde” zegt Peter. “ Klopt is gebreid zijde mijn opa zwoer hierbij”. Dus Peter trekt het aan en zei verbaasd “ dat zit inderdaad erg lekker “ “Dat is dan dat, “ zegt Natasha “maar wat dacht jij van dit” En ze pakte een donker grijs polo shirt met een camel kleurig biesje op de mouw en een zelfde kleur kraag. En ook een zelfde tint camelkleurige linnen broek. Hing dit aan de dressboy. Grabbelde uit de lade met ondergoed een licht bruine riem. Stak toen haar hand weer in de kast en haalde hier een paar lichtbruine lederen timberland bootschoenen uit. “ Om het af te maken “zegt ze “ maar geen sokken “ Peter lacht “ helemaal goed schat en wat trek jij aan? “ Natasha zegt “ het zelfde als vanmorgen alleen een ander setje lingerie, en denk dat ik de nylons maar vergeet, want het wordt heerlijk weer vandaag” Loopt met haar sierlijk naakte lichaam verder de kast in, al is kast een raar woord voor een kamer van minstens vijf bij vijf meter. Trek een lade open en haal hier weer een schitterend mooi setje lingerie uit. Dit keer een doorzichtig high waist model met een bijpassende bh en gezien het ingeweven ingewikkeld lijnen spel duidelijk de signatuur dragend van Marlies Dekker. Terwijl Peter zich verder aankleed, waarbij hij moet zeggen dat de broek echt heel comfortabel zit, en het Polo shirt past maar om zijn borst en biceps spant de stof enigszins. Haalt Natasha blouse en rok weer uit de badkamer en trekt het aan. Haar haren gaat een borstel door en maakt een hoge staart met een witte strik. Pakt het blauwe flesje weer en spuit 1 heel klein vleugje in haar hals en een pufje op haar polsen. Trekt dan haar lade van haar kaptafel open en zegt tegen Peter die staat te kijken hoe mooi ze weer is en word “ hier vangen, deze vind ik nou lekker ruiken bij een vent “ En Peter vangt een flesje Eau Sauvage aftershave lotion van Dior op. “ oké “. Zegt Peter. “ niet bepaald wat ik in eerste instantie zou kopen “. Ruikt er aan en zegt “. Hmmm wel lekker “. En sprenkelt wat op zijn hand en smeert zijn wangen in, en voelt een licht prikkelend gevoel. Natasha komt op hem af, geeft hem een knuffel en ruikt zijn gezicht en zegt “ Wat ben jij toch een lekkere vent “ Terwijl ze haar hand laat strelen over zijn torso.

Daarna gaan ze naar de tuin en het terras op, waar Natasha zegt” Peter wel even de parasol opzetten want je mag nu nog niet in de zon zitten met je littekens. “ En even later zitten ze aan een perfect kopje koffie op het terras. Peter in de schaduw aan een extra sterke cappuccino en Natasha in het zonnetje aan een lunghi. Haar hele matrozen look outfit en de setting doet Peter denken aan een romantische film uit de sixties, terwijl hij een slok van zijn koffie neemt en verbaasd zegt “ zo maar dit is een lekker bakkie “ Natasha had gelachen en gezegd “ het gemak van een volautomatisch giga 10 jura koffie automaat” Samen zitten ze te kijken over de plas en te praten over van alles en nog wat. De beide honden liggen verrassend onder Peter zijn stoel, iets wat Natasha best wel verbaasd. Daarna wandelen ze gearmd door de tuin, Peter met een verplichte zonnehoed op, want ook al is het is half april de zon laat de temperatuur tot zomerse waarden stijgen. Ze lopen langs een paar schitterende bloemperken met allerlei bloeiende vaste planten. Langs een paar rozenperken op kleur, rood, wit, geel en roze. Aan één kant van de grote tuin staan wat fruit bomen. Een Appel een peer en zelfs 2 kersen bomen. Alles over strak gemaaid gazon met stap tegels, en Peter vraagt “ dit hou je toch niet zelf bij Natasha , dat is bijna een dagtaak“ Natasha lacht “ Nee dit is het domein van Kobus onze oude tuinman, hij werkt hier al jaren zelfs voordat ik hier kwam wonen. Hij heeft deze tuin met beide handen aangelegd en houdt het nu nog steeds bij. Hij is al lang met pensioen maar komt elke week en sommige periodes dagelijks voorbij om aan ‘ zijn’ tuin te werken. Ik mag er zelfs niet aanzitten, heb zelfs een keer woorden met hem gehad omdat ik een paar rozen had afgeknipt voor op tafel. Nee. Dit is Kobus zijn kindje en ík laat het maar zo. “ Dan lopen ze langs de andere kant weer terug en andere in de hoek van de tuin aan het water staat een grote zwart geteerde schuur annex botenhuis. “ voor je sloep zeker? “ lacht Peter. Natasha begint te lachen, “ nee gek, die heeft tante verkocht, en ik kan niet varen dus wat moet ik ermee. Er ligt nog iets van een oude boot in, maar geen idee hoe of wat het is. “ Peter zijn nieuwsgierigheid is gewekt, “ mag ik eens kijken? “. Ga je gang is het antwoord. En Peter moet even kracht zetten om de deur van de botenloods open te duwen die dan ook krakend open gaat. En stapt dan naar binnen, met Natasha in zijn kielzog, en ziet tot zijn verbazing een schitterende mahonie houten draak zeilboot, de kiel hing nog in het water de rest rust op eikenhouten bokken. Ja hij was stoffig en kon wel weer een laagje vernis gebruiken maar wat een prachtige boot was dit. De zeilen waren opgerold het koper van de patrijspoorten moest worden gepoetst. Natasha zag zijn gezicht oplichten en zijn ogen glinsteren en vroeg “ en is het nog wat ? “ vroeg Natasha, “ is van mijn oom geweest maar tante hield niet van zeilen, maar heeft het nooit over haar hart verkregen om het te verkopen. “ Haar “ verbeterde Peter Natasha “ een boot is vrouwelijk “. Terwijl hij verliefd zijn hand langs de romp laat glijden. Dan kijkt hij Natasha aan en zegt “ deze oude dame verdient een beetje aandacht en liefde, en dan is zij weer net zo mooi als jij. Zou je haar aan mij willen verkopen ? “ Waarop Natasha zegt “ deze boot is niet van mij maar van mijn tante in Spanje. Maar ik weet wel dat als je hem, sorry haar, wilt opknappen om weer mee te varen. Zij daar geen probleem van zou maken. En voor de rest moet je dat maar met haar bespreken” Peter knikt “ dat zal ik zeker doen “ Dan verlaten ze het boot huis en wandelen weer terug. Om nog even stil te staan op de grote steiger, Peter gaat achter Natasha staan kijkend over het water, trekt haar zachtjes tegen zijn lichaam, waardoor Natasha tegen hem aanleunt. Zijn armen over elkaar geslagen onder haar borsten. Natasha die zijn ellebogen vast houdt. En Peter die zachtjes in haar haren fluistert “ Hier zou ik zielsgelukkig met jou kunnen worden “ Natasha hoort het en haar hart maakt een sprongetje en fluistert terug “ ik hoop het “

Dan gaat er opeens een deur bel die zelfs duidelijk hoorbaar is in de tuin. Natasha die baalt want een geluksmomentje wordt verbroken, de twee honden die het hele stuk zijn mee gedrenteld vliegen nu luid blaffend richting de deur. Natasha die zegt “ wat nou weer ik verwacht helemaal niemand “ Maar nog geen vijf seconden later horen ze beiden in duidelijk Surinaamse tongval “ Meisje waar zit je ? Ben je in die tuin ? Want jij gaat die nieuwe vlam niet langer voor die tante verborgen houden hoor “ Natasha zucht “ Tante Es ! sorry Peter het is een schatje, en mijn grootste steun en zij let in alles op mij, maar ze is soms wat te nieuwsgierig “ Peter lacht en zegt “ ja maar je kan me niet altijd voor iedereen verborgen houden toch “ Natasha zegt “ nee zo bedoel ik het niet maar ik had je graag zelf aan haar voorgesteld, en nú stuitert ze opeens weer onverwacht naar binnen, wat zij eigenlijk nooit doet “ en loopt dan snel naar het terras waar een grote struise vrouw in traditioneel Surinaamse klederdracht staat te wachten. “ Tante Es , waarom heb je niet even gebeld” Het antwoord krijgt Peter niet helemaal mee en loopt rustig en op zijn gemak richting het terras waar tante al is gaan zitten. Als Peter aan komt lopen ziet hij dat zij duidelijk schrikt van zijn aanblik, maar hij steekt zijn hand uit en zegt “ Peter van de Bos, aangenaam kennis met U te maken tante.” De dame kijkt hem aan en montert hem van kop tot teen en weer terug en zegt “ Esmiralda Pengel, maar jij mag me wel tante Es noemen hoor, maar jij bent wel een switie hoor, maar vertel wie is je vader en wie is je moeder ?” Peter lacht en zegt “ nou tante daar heb ik er eigenlijk twee van “. En begint te vertellen. Tante pakt tijdens het gesprek een paar keer zijn handen vast, en Natasha die het ziet, en denkt nou Peter tante is je aan het lezen. Want ze weet tante is een wintie priesteres die graag iedereen wil helpen met haar kruiden en smeersels en drankjes. Maar ook mensen kan lezen, of ze goed of slecht zijn of ziek of gezond. En heeft zelfs geruchten gehoord dat Tante iemand had vervloekt en daarom Suriname had moeten verlaten. Ze heeft het er nooit met tante durven te bespreken. Het wordt uiteindelijk best een gezellig gesprek en na een klein half uurtje zegt Tante tegen Natasha “ waarom heb je niet eerder gezegd van deze knappe kerel, meisje. Want Tante had het al gezien toen je in die mooie jurk de kindjes kwam brengen, iemand had die hart van jou op hol gebracht .” De beide honden die weer bij Peter liggen heffen bij het woord kindjes het hoofd, want als tante dat zegt kregen ze bijna altijd een kluifje, die nú het niet komt daardoor tot een zucht leidt en zij hun kop weer neerleggen. “Ja meisje, toen is tante maar eens rond gaan horen en ík wist al gauw dat jij helemaal was wegveegt door die brandweerman. En nu ik hem gezien hebt gaat ik het begrijpen. Hij is Switieee“ waarbij ze speels in Peter zijn biceps kneep. Natasha en Peter moeten lachen en dan zegt tante, “ kom even helpen meisje want tante heeft even wat te eten meegenomen voor vanavond Maar dan moet je mij even helpen in de keuken”
Natasha draait met haar ogen en tilt haar handen op naar de hemel,” toch niet weer een hele rijsttafel hè tante” “Nee nee nee gewoon wat lekkere dingetjes want ik wist al lang dat jouw ventje hier zou zijn vandaag “. Natasha keek tante raar aan “ hoe dan tante ? Ik heb het gisteren middag pas voor elkaar gekregen bij dokter Pieterse”. En tante had alleen maar gelachen terwijl ze opstond “ niet naar vragen maar tante weet alles meisje dat weet je nu toch wel “ Eenmaal in de keuken waar twee grote jumbo tassen met bakjes op het aanrecht stonden, pakte ze Natasha met twee handen bij haar handen, hield ze voor haar borsten en prevelde een serie van onverstaanbare woorden, waarna zij zei “ Natasha hou deze man goed vast, hij zal je leiden, hij zal je steunen, hij zal van je houden en hij zal je gelukkig maken en geluk schenken “ Hierbij keek zij Natasha diep in de ogen, liet hierna haar handen los, en maakte met haar rechterduim een heel snel kruisteken op haar voorhoofd. Waarna ze gelijk zei; “ Kom we gaan wat te eten maken “ Natasha was met stomheid geslagen dit had haar tante nog nooit gedaan, maar besloot er maar niet naar te vragen. Ze begreep wel dat Peter door haar was goedgekeurd.

Natasha was terug gestuurd naar het terras en had een koud biertje voor Peter moeten meenemen van tante. Ze praten nog wat en Peter had gezegd wat een ontzettend lief en leuk mens is die tante van jou. Ik voelde me helemaal op mijn gemak. En toen ze mijn handen vast hield voelde ik gewoon haar warmte. Na ongeveer een uurtje had tante geroepen en waren ze naar binnen gegaan en had de grote 8 persoons tafel vol met allerlei gerechtjes gestaan. Werd Peter door tante gewaarschuwd voor de sambal, die bijzonder pittig zou zijn. Wat inderdaad klopte. En na zeker twee uur heel gezellig tafelen had Peter lachend gezegd “ Tante ik hoop dat U deze kookkunsten toch wel aan uw nicht heeft geleerd hè. Want anders moet ik U trouwen” Waarop tante had gelachen en met haar handen in de lucht gezegd “ Ohhh Natasha het is een switieee !” Na een heerlijke dag werd Peter weer naar het ziekenhuis gebracht, waar ze afscheid van elkaar namen. En Peter in haar oren had gefluisterd “ wat was ík vannacht graag met jou in mijn armen gaan slapen pindarotsje van mij “.