Ibiza, dat was het doel. Niet zomaar een vakantie, maar dé vakantie. Iedereen gaat. Sofi en de rest, zelfs dat vervelende meisje uit de parallelklas die altijd doet alsof ze beter is dan de rest. Dit was mijn kans om te laten zien wie hier echt de touwtjes in handen heeft, om te bewijzen dat ik erbij hoor, dat ik boven hen sta. Het was meer dan gewoon een weekje weg; het was een kans om mijn status te bevestigen, om indruk te maken, om te laten zien dat ik de regels bepaal. Maar er was één probleem: mijn bankrekening. Leeg, tot op de laatste cent. Hoe kon ik nou schitteren op de stranden van Ibiza als ik niet eens de reis kon betalen? Mijn vriendinnen zouden lachen als ze wisten hoe blut ik was. Maar nee, dat ging ik niet laten gebeuren. Er moest een manier zijn om aan het geld te komen. En ik wist precies wie ik daarvoor moest aanspreken.

-

Het was een zwoele zomeravond, en het huis lag in een kalme stilte, slechts onderbroken door het zachte tikken van de klok en het geritsel van bladeren buiten. Mam was weg voor het weekend, een of andere retraite waar ze dacht zichzelf beter te leren kennen. Ze had al duidelijk laten weten dat ze niet wilde dat ik naar Ibiza ging. “Te veel feestjes, te veel verleidingen,” had ze gezegd. Haar preek over verantwoordelijkheid had ik met een glimlach doorstaan, wetend dat ik een ander plan in gedachten had.

Luke zat boven in zijn studeerkamer, waar hij vaak nog laat bezig was met zijn werk. Hij was een man van discipline, van duidelijke regels en grenzen. Maar er waren momenten waarop die grenzen vervaagden, waarop ik voelde dat er iets in de lucht hing, een spanning die ik kon aanwenden. Vanavond zou zo’n moment zijn.

Ik had me zorgvuldig voorbereid, een nauwsluitende jurk aangetrokken die net genoeg onthulde om zijn blik te vangen zonder dat het té overduidelijk was. Mijn haren had ik nonchalant opgestoken, een paar losse lokken langs mijn gezicht om het geheel iets speels te geven. Met een kleine zucht stapte ik de trap op, mijn hakken dempten het geluid op het zachte tapijt.

Bovenaan de trap zag ik het zwakke licht dat door de deur van zijn studeerkamer sijpelde. Een lichte spanning kroop over mijn rug, maar ik duwde het gevoel weg. Dit was wat ik wilde. Ik klopte zachtjes op de deur voordat ik mijn hoofd om de hoek stak.

“Luke?” vroeg ik, mijn stem iets hoger dan normaal, alsof ik een klein meisje was dat iets onschuldigs wilde vragen. Hij keek op van zijn papieren, zijn bril laag op zijn neus.

“Mila,” zei hij, enigszins verrast. “Wat doe je nog zo laat op?”

“Ik wilde even met je praten,” antwoordde ik, terwijl ik de kamer binnenstapte en de deur achter me sloot. Zijn blik volgde mijn bewegingen, een korte flits van iets in zijn ogen die me verzekerde dat ik zijn aandacht had.

“Waarover dan?” vroeg hij, zijn stem kalm en controleerbaar, zoals altijd.

“Ik wil met mijn vriendinnen naar Ibiza, maar…” Ik maakte mijn zin niet af, maar liet het hangen in de lucht, genoeg om zijn nieuwsgierigheid te prikkelen.

“Maar?” Herhaalde hij, terwijl hij achterover leunde in zijn stoel, zijn blik nu volledig op mij gericht.

Ik liep langzaam naar het bureau, mijn ogen op hem gericht. “Mam wil niet dat ik ga. Ze vindt het te gevaarlijk of zoiets,” zei ik, mijn stem lichtelijk uitdagend. “Maar ik wil echt graag gaan, Luke. Het is belangrijk voor me.”

Hij keek me een moment zwijgend aan, zijn gezicht een masker van neutraliteit. “En wat verwacht je dat ik daar aan doe, Mila?”

Ik boog me iets voorover, mijn handen rustend op de rand van zijn bureau. “Ik dacht… misschien kan jij helpen? Mam luistert naar jou. En… als het gaat om de kosten…”

Luke’s ogen vernauwden zich lichtjes, een subtiele verandering die niet onopgemerkt aan mij voorbijging. “Dus, je wilt dat ik je vakantie naar Ibiza betaal?”

Ik knikte langzaam, mijn blik niet afwendend. “Ja, maar… ik dacht dat we misschien een soort overeenkomst konden sluiten. Jij helpt mij, en ik kan een keer iets voor jou doen, een klusje of zo. Of gewoon een keer niet zo moeilijk.” noemde ik mijn gedrag naar hem.

Er viel een stilte tussen ons, de spanning in de lucht was bijna tastbaar. Luke keek me nog een moment aan, alsof hij elk woord overwoog voordat hij zijn reactie gaf. Dit was het moment waarop alles zou draaien. Maar ik was er klaar voor. Wat hij ook zou zeggen, ik wist dat ik mijn zin zou krijgen, en als ik hem daarbij wat plezier kon bezorgen, waarom niet?

Luke’s mondhoeken trokken lichtjes omhoog in een halve glimlach. “En wat heb jij precies in gedachten, Mila?”

Mijn hart sloeg een slag over. Dit was het. Ik was in controle, dacht ik. Maar toen hij opstond en langzaam naar me toe liep, veranderde er iets in zijn ogen. Iets wat ik niet had verwacht.

“Vertel me eens, Mila,” zei hij zacht, zijn hand rustend op mijn schouder, “hoe ver ben je bereid te gaan voor dat geld?”

Mijn mond was droog, en hoewel ik dacht dat ik de touwtjes in handen had, was er nu iets in zijn stem dat me onzeker maakte. Maar ik zou dit niet laten merken. Ik was sterker dan dat.

“Ik... ik wil gewoon dat je me helpt,” fluisterde ik, mijn stem nu een fractie minder zelfverzekerd. “Maar... niet te ver, natuurlijk.” had ik het over mijn voorstel.

Zijn hand gleed van mijn schouder naar mijn rug, en plots voelde het alsof ik degene was die werd bespeeld. Luke boog zich dichter naar me toe, zijn adem warm tegen mijn oor. “Mila, je bent een slim meisje. Je weet precies waar dit heen kan gaan. Maar besef je wel wat je in gang zet als je hiermee doorgaat?”

Voor het eerst deze avond voelde ik de rollen verschuiven. Wat ik als een eenvoudige uitwisseling had gezien, begon nu veel gecompliceerder en gevaarlijker te worden dan ik had voorzien. En ik dacht er zo goed en zo lang over nagedachte te hebben...

-

Mijn hart sloeg een slag over toen Luke's woorden tot me doordrongen. Het was alsof de kamer ineens kleiner werd, de lucht dikker, en alles wat ik had ingeschat als een gecontroleerde situatie, veranderde in iets compleet anders. Ik had gedacht dat hij gewoon zou akkoord gaan met mijn verzoek, misschien met een paar eisen voor de zekerheid, maar dit? Dit was iets heel anders.

Luke had zijn gezicht dichterbij me gebracht, zijn stem laag en vol onderhuidse spanning. “Mila, als je echt wilt dat ik je vakantie betaal, dan heb ik iets van jou nodig in ruil. Iets… persoonlijks.”

Zijn woorden hingen in de lucht, elk ervan als een zware steen die recht op mijn borst viel. Voor een moment kon ik niets zeggen. Mijn adem stokte en ik voelde mijn wangen warm worden. Was dit echt waar? Had hij echt zoiets gezegd? Mijn ogen zochten wanhopig de zijne, in de hoop dat het gewoon een slechte grap was.

“Wat bedoel je precies?” vroeg ik, mijn stem trillerig, hoewel ik probeerde een façade van kalmte te bewaren. Mijn handen, die eerst zo zelfverzekerd op het bureau hadden gelegen, trilden nu zachtjes.

Luke leunde nog dichterbij, zijn ogen glanzend van een mengeling van vastberadenheid en iets dat ik niet meteen kon plaatsen. “Ik bedoel dat ik iets wil wat verder gaat dan alleen het betalen van je vakantie. Iets intiems, Mila. Iets wat de prijs waard is voor mij.”

Het was alsof ik door een ijzige douche werd geslagen. Deze wending had ik niet voorzien. Echt niet. Ik dacht dat hij nerveus zou worden van mijn gedrag, houding en voorstel. En dat hij dan wel snel akkoord zou gaan. Maar dit... De fantasie die ik me had voorgesteld, waarbij alles soepel zou verlopen en ik mijn vakantie kon krijgen zonder problemen, was plotseling tot een nachtmerrie geworden. De warmte van de kamer leek te verdampen, en in plaats daarvan vulde een kille huiver mijn ruggengraat. Hij was mijn stiefvader...

“Dat… dat kan ik niet doen,” zei ik eindelijk, mijn stem nu een stuk zwakker. “Dat is… dat is veel te veel gevraagd.”

Luke’s blik was onverstoorbaar, bijna klinisch. “Dat begrijp ik. Maar als je echt wilt dat ik je help, zullen we moeten onderhandelen. Het is niet zomaar een kwestie van een financiële regeling. Dit is iets persoonlijkers.”

Ik keek naar hem, mijn gedachten razend snel. Wat als ik gewoon wegliep? Wat als ik hem vertelde dat ik deze situatie niet kon accepteren? Maar een gevoel van machteloosheid overviel me, de realisatie dat mijn opties beperkter waren dan ik had gedacht.

“Ik dacht niet dat je zoiets zou voorstellen,” zei ik, mijn stem nu volledig geladen met een mengeling van verontwaardiging en angst. “Ik dacht dat je me gewoon zou helpen, zonder voorwaarden.”

Luke’s gezicht veranderde niet, zijn uitdrukking bleef koel en berekend. “Dat zou ik kunnen doen, maar het zou niet eerlijk zijn. Er zijn altijd voorwaarden, Mila, en je moet begrijpen wat je bereid bent te geven voor wat je wilt ontvangen.”

Ik voelde me nu volledig in de verdrukking. Mijn oorspronkelijke strategie om hem te manipuleren en te chanteren, leek nu omgekeerd tegen mij te worden gebruikt. In plaats van de controle te hebben, vond ik mezelf nu in een situatie die ik niet had willen creëren. Er was een dreiging in zijn woorden, een onderhuidse belofte van consequenties als ik niet precies deed wat hij vroeg.

“Dat is niet eerlijk,” murmelde ik, meer tegen mezelf dan tegen hem. “Je gebruikt me.”

“Het leven is niet altijd eerlijk,” antwoordde Luke rustig, zijn stem onbewogen. “Wat wil je doen? Je hebt nu de kans om een keuze te maken. Als je niet verder wilt gaan, begrijp ik dat. Maar als je echt wilt dat ik je help, zullen we dit moeten afhandelen.”

Ik voelde een brok in mijn keel. Dit was niet de manier waarop ik het had gepland. Wat begon als een onschuldig verzoek, had zich ontwikkeld tot een situatie waarin ik de controle volledig kwijt was. Ik wilde hem niet teleurstellen, maar deze prijs was veel te hoog. Ik stond op het punt om toe te geven aan iets wat me diep van binnen tegenstond, iets wat ik niet had willen meemaken.

Maar dan, ergens diep van binnen, begon een stem te fluisteren. Het zei dat ik misschien een weg moest vinden om deze situatie naar mijn hand te zetten, dat ik niet volledig verloren was. Ik probeerde mijn gedachten te ordenen, de verwarde emoties te bedwingen, terwijl ik me realiseerde dat ik deze confrontatie niet zonder enige vorm van compromis kon verlaten.

-

Mijn hart bonkte in mijn keel terwijl ik mijn best deed om mijn adem onder controle te krijgen. Ik wilde niet dat hij zag hoe de situatie me echt beïnvloedde. Met een verontwaardigd gezicht en een valse koelte die mijn stem trilde, sprak ik. “Ik kan niet geloven dat je zoiets van me vraagt. Dit is absoluut onaanvaardbaar.”

Ik rechtte mijn schouders, probeerde krachtiger te lijken dan ik me voelde. “Je denkt toch niet echt dat ik dit ga accepteren? Als je hiermee doorgaat, zal ik het aan mijn moeder vertellen. Ze zal niet blij zijn met dit, en ik weet zeker dat ze actie zal ondernemen.”

De woorden waren eruit voordat ik er echt over had nagedacht. De gedachte dat mijn moeder hierachter zou komen, leek als een soort ultieme dreiging, een manier om hem op zijn knieën te krijgen. Mijn blik zocht naar een teken van berouw of zelfs maar een moment van twijfel in zijn ogen. Maar Luke bleef onverstoorbaar, zijn gezichtsuitdrukking leek even koud en afstandelijk als altijd. Hij was weer gaan zitten aan de andere kant van zijn bureau.

Luke leunde rustig achterover in zijn stoel, zijn handen vouwend in zijn schoot. “Mila,” begon hij met een kalme, doordringende stem, “ik begrijp dat je geschokt bent, maar dreigementen veranderen niets aan de situatie.”

Zijn stem droeg een autoriteit waartegen ik niet veel kon inbrengen. “Als je echt van plan bent om je moeder in te lichten, doe dat dan gerust. Maar weet dat het mijn voorstel niet verandert en dat je dan andere gevolgen zult moeten ondergaan.”

Ik voelde mijn mond openvallen van verbazing. De manier waarop hij sprak, maakte me duidelijk dat hij niet onder de indruk was van mijn poging tot manipulatie. De dreigementen waren niet alleen ineffectief, maar leken me verder in de knel te brengen.

Luke stond weer op en liep naar het raam, kijkend naar de schemerige tuin buiten. “Laten we het duidelijk maken. Als je het geld wilt, zullen we de voorwaarden moeten nakomen. Dit is geen spel, Mila. Je hebt een keuze: of je accepteert het voorstel, of je gaat zonder hulp.”

Het was alsof hij mijn gevoelens en gedachten doorzag. Zijn kalmte was zowel frustrerend als intimiderend. De manier waarop hij de controle over de situatie had genomen, herinnerde me eraan dat ik niet meer in de positie was om te onderhandelen. In plaats van de situatie naar mijn hand te zetten, voelde ik me nu door hem gemanipuleerd.

Het werd me nu pijnlijk duidelijk dat mijn eerdere tactieken niets hadden uitgehaald. Het idee dat ik de controle kon behouden door te dreigen met mijn moeder leek een farce in vergelijking met de manier waarop Luke de situatie had omgedraaid. Mijn vingers klemden zich nerveus om de rand van het bureau terwijl ik het hoofd boog.

“Oké, goed,” zei ik, mijn stem veel zachter nu, mijn oorspronkelijke bravoure verdwenen. “Wat… wat moet ik precies doen?”

Er was een verschuiving in mijn houding, een overgang van krachtig verzet naar een onderdanige benadering. De waarheid was dat ik nu mijn opties niet meer kon bepalen. De manier waarop Luke zijn eisen stelde, had me gedwongen om mijn eigen grenzen opnieuw te evalueren. Wat eerst een controleerbare situatie leek, had zich veranderd in een onontkoombare realiteit. Ik had twee keuzes. Blijven of weglopen. Ik bleef...

Luke draaide zich om, een onmiskenbare glimlach van overwinning op zijn gezicht. “Dat is beter,” zei hij, zijn stem nu veel meer op de manier van iemand die de situatie onder controle heeft. “Laten we dan naar de details kijken en ervoor zorgen dat alles volgens plan verloopt.”

Zijn zelfverzekerdheid was nu duidelijk voelbaar, en het was pijnlijk duidelijk dat ik mijn grip op de situatie verloren had. Het was een harde les in de realiteit van de machtsdynamiek die ik had onderschat. Terwijl ik naar hem keek, begreep ik dat mijn manipulaties en dreigementen niet alleen faalden, maar me ook in een veel kwetsbaardere positie hadden gebracht dan ik ooit had verwacht. En daar moest ik me nu bij neerleggen, als ik nog steeds mijn zin wilde krijgen. Al was het dus op zijn manier...

-

Mijn adem stokte toen Luke kalm en zonder haast naar me toe liep. Zijn ogen hielden de mijne vast, en ik voelde hoe mijn hart sneller begon te kloppen, mijn zenuwen gespannen stonden. Dit was een situatie die ik nooit had kunnen voorzien, en toch was er iets in me dat op een vreemde manier gefascineerd en opgewonden was.

"Ga zitten," zei hij, zijn stem nog altijd even beheerst, terwijl hij met zijn hand naar zijn leren bureaustoel wees. Het bevel was simpel, maar de implicaties ervan deden mijn keel droog aanvoelen. Ik schuifelde naar de stoel en liet me erin zakken, waarbij ik probeerde mijn handen rustig op mijn schoot te vouwen, hoewel ze lichtjes trilden.

Luke stapte dichterbij, totdat hij pal voor me stond. De geur van zijn cologne was subtiel maar mannelijk, en het bracht me terug naar de eerste keer dat ik hem ontmoette als de nieuwe vriend van mijn moeder. Hij was meteen een indrukwekkende verschijning geweest, iets wat ik toen al opmerkte, maar nooit echt aan iemand had durven toegeven. Er was altijd een bepaalde spanning tussen ons geweest, een die ik wel voelde maar nooit eerder wilde erkennen.

Hij reikte naar mijn kin en tilde mijn gezicht omhoog, zodat ik hem recht in de ogen moest kijken. "Je weet wat ik van je vraag, Mila," zei hij zachtjes maar beslist. "En als je doet wat ik vraag, krijg je wat je wilt."

Zijn woorden dreven door mijn gedachten als een echo die alle andere gedachten overspoelde. De nabijheid van zijn hand, zijn beheerste houding, alles aan hem straalde een autoriteit uit die ik niet langer kon negeren. Het was alsof hij op dat moment al mijn gedachten had gelezen, al mijn twijfels had doorgrond.

Ik voelde mijn lichaam warm worden, een tinteling die zich uitbreidde van mijn huid naar dieper gelegen delen die ik niet wilde erkennen. Er was geen weg meer terug. Ik wist dat ik niet alleen te maken had met een situatie waar ik geen controle over had, maar ook met gevoelens die ik nog nooit eerder zo sterk had gevoeld.

Luke stapte iets naar achteren en wenkte met een subtiele beweging naar zijn kruis. De bobbel die ik daar zag, maakte mijn gedachten warrig en liet mijn lichaam nog sterker reageren dan voorheen. Ik slikte moeizaam, voelde een intens verlangen dat ik niet helemaal kon begrijpen. Was dit echt wat ik wilde? Het antwoord was net zo verwarrend als de situatie zelf.

Zonder woorden, zonder enige haast, liet hij me weten wat hij van me verwachtte. De stilte tussen ons was geladen met spanning, een stilte die ik bijna niet kon verdragen. Mijn handen bewogen als vanzelf omhoog, maar even aarzelde ik nog. Dit was de grens waar ik nooit over had gedacht te gaan, en toch was de aantrekkingskracht onweerstaanbaar.

Mijn vingers trilden lichtjes terwijl ik de knopen van zijn broek begon los te maken. Met iedere beweging voelde ik de opwinding in me groeien, mijn ademhaling werd dieper en sneller. Toen ik eindelijk zijn indrukwekkende geslacht bevrijdde, kon ik niet anders dan staren naar wat er voor me stond.

Het was niet alleen de fysieke aanwezigheid van hem die me opwond, maar ook de manier waarop hij zijn macht over me had uitgeoefend. De macht die hij had genomen, was de macht die ik dacht te bezitten. En nu zat ik hier, in zijn stoel, terwijl hij recht voor me stond, een grijns op zijn gezicht.

Het was allemaal zo intens, zo anders dan wat ik ooit had ervaren. Mijn lichaam reageerde instinctief, en hoewel ik nog steeds een mengeling van twijfel en angst voelde, was de opwinding die door mijn aderen stroomde te sterk om te negeren. Ik wist dat dit moment mijn leven zou veranderen, maar op dit moment kon ik me alleen concentreren op wat ik moest doen, wat ik wilde doen.

Mijn lippen voelden droog aan, mijn ademhaling was zwaar, maar mijn handen begonnen hun werk, langzaam en voorzichtig. Terwijl ik begon, voelde ik een nieuwe golf van spanning en sensatie die me bijna overweldigde. De tegenstrijdigheid van mijn gevoelens—de angst en de opwinding—lieten mijn hoofd tollen, maar ik kon niet stoppen.

-

De kamer leek opeens verstikkend klein en volgeladen met spanning. Terwijl ik mijn handen voorzichtig om Luke's stijve lul sloot en begon te bewegen, voelde ik hoe zijn harde huid pulseerde onder mijn aanraking. Elke beweging van mijn vingers, iedere aanraking, maakte hem alleen maar harder. Ik had verwacht dat hij me zou willen zien doorgaan, dat hij zou willen dat ik mijn mond erbij zou gebruiken, maar op het moment dat ik me voorover boog, voelde ik zijn hand op mijn schouder. Hij hield me tegen.

"Niet zo snel," zei hij met een laag, bijna dreigend gefluister. Zijn stem was beheerst, maar de ondertoon ervan maakte duidelijk dat hij de touwtjes in handen had. Mijn adem stokte en ik keek omhoog naar zijn ogen, op zoek naar een aanwijzing van wat hij wilde.

"Leg je handen op je schoot en kijk me aan," beval hij. Zijn hand verdween uit mijn zicht en mijn hart klopte nu zo luid dat ik het in mijn oren hoorde. Mijn handen legden zich gehoorzaam op mijn schoot, terwijl ik opkeek naar zijn gezicht. Luke bracht zijn hand naar mijn mond en zijn duim gleed langs mijn lippen. Zonder erbij na te denken opende ik mijn mond en nam zijn duim naar binnen, zuigend alsof het het meest natuurlijke ter wereld was.

Een rilling liep over mijn rug toen ik voelde hoe hij zijn eigen lul stevig vastpakte met zijn andere hand. Mijn blik was gefixeerd op zijn gezicht, maar ik voelde de warmte van zijn huid tegen mijn tong en de zoute smaak van zijn huid vulde mijn mond. Het was intiem, op een manier die ik niet eerder had ervaren.

"Open je mond," fluisterde hij, "en steek je tong uit."

Ik deed wat hij vroeg, mijn tong langzaam naar buiten stekend terwijl ik mijn ogen groot hield, op hem gericht. De sfeer was geladen met een spanning die ik niet helemaal begreep, maar waar ik me desondanks aan overgaf. Mijn mond voelde vochtig en warm, het speeksel begon van mijn tong af te druipen.

Luke bewoog zich een stapje dichterbij en legde zijn eikel voorzichtig op mijn natte tong. Het gevoel van zijn huid tegen mijn tong liet me onwillekeurig kreunen. Het was zacht maar stevig, warm en indrukwekkend, en ik hoorde ook een laag, onderdrukt geluid uit zijn keel ontsnappen. De sensatie was overweldigend, en terwijl ik hem daar zo voor me zag staan, besefte ik pas echt wie er voor me stond—deze man die ik altijd had gekend als de vriend van mijn moeder en nu ook mijn stiefvader was, maar die nu voor me stond in een intieme situatie die ik nooit had kunnen voorzien.

Langzaam, bijna teder, begon Luke zijn eikel dieper in mijn mond te duwen. Het gevoel was intens—zijn harde, warme eikel die tegen mijn tong drukte en de smaak die mijn zintuigen overrompelde. Hij begon met langzame, bedachtzame bewegingen heen en weer te gaan, waarbij hij me voorzichtig opnam. Elke keer dat hij verder ging, voelde ik hoe mijn keel zich aanspande en hoe ik steeds meer moeite had om mijn ademhaling onder controle te houden. Toen hij uiteindelijk zijn eikel dieper naar mijn keel duwde, kon ik het niet helpen—ik moest kokhalzen.

Luke stopte meteen, trok zich iets terug en keek me doordringend aan. "Je hebt nog veel te leren, Mila," zei hij, zijn toon onverbiddelijk maar niet zonder een vleugje geduld.

Ik knikte snel, niet in staat om iets anders te doen, mijn ogen groot en gevuld met een mengeling van schaamte en opwinding. Hij keek me aan met een blik die ik niet helemaal kon plaatsen, een mengeling van tevredenheid en verwachting.

"Laat maar zien wat je al kunt," zei hij vervolgens, zijn stem nog altijd beheerst maar nu met een uitdagende ondertoon. "Want ik geloof niet dat je zo onschuldig bent als je je vaak voordoet."

Opnieuw knikte ik, wetend dat ik niets anders kon doen. Elke poging om iets te zeggen werd snel de kop ingedrukt door een simpele, stille handbeweging van hem. Luke maakte duidelijk dat dit zijn spel was en dat ik nu in zijn wereld speelde.

Met mijn handen nog steeds netjes op mijn schoot, bracht ik mijn gezicht weer dichter naar hem toe. Ik kuste zijn eikel zachtjes, liet mijn tong er langs glijden voordat ik hem langzaam weer in mijn mond nam. Ik voelde de warmte en de kracht van zijn reactie, hoe zijn lichaam iets strakker werd, hoe zijn ademhaling iets versnelde. Dat gaf me de moed om door te gaan. Langzaam begon ik mijn hoofd te bewegen, op en neer, terwijl ik zijn kloppende eikel in mijn mond zoog. De smaak en het gevoel waren overweldigend, maar op een manier die me diep van binnen in vuur en vlam zette.

Ik wist dat dit moment alles tussen ons had veranderd, dat ik nu speelde in een spel waarvan ik de regels nog niet helemaal begreep, maar waar ik niet meer uit kon stappen. En terwijl ik daar zat, met Luke's grote eikel diep in mijn mond, begreep ik dat dit nog maar het begin was.

-

Minutenlang bleef ik bezig, mijn lippen strak om zijn harde lul geklemd, mijn tong kronkelend langs zijn eikel, terwijl ik hem diep in mijn mond nam. Mijn handen lagen nog steeds keurig op mijn schoot, zoals hij had bevolen, en dat simpele feit alleen al maakte de hele situatie nog intenser. Elke keer als ik omhoog keek naar zijn gezicht, zag ik de intense blik in zijn ogen, vol verlangen en dominantie. De vonken spatten er letterlijk vanaf, en het gevoel dat door me heen raasde was compleet nieuw voor me—een opwinding die ik nog nooit eerder had ervaren. Ik voelde me begeerd, sexy, alsof ik eindelijk iets had gevonden waar ik naar had gezocht zonder het zelf te weten.

Maar steeds als ik dacht dat het einde nabij was, dat hij bijna zou klaarkomen, stopte hij me abrupt. Hij tikte dan zijn eikel zachtjes tegen mijn wang of mijn uitgestoken tong, en ik volgde zijn gebaren zonder na te denken. Het was een spel van controle, een dat ik onbewust ook wilde spelen. Ik vond het opwindend, bijna verslavend, hoe hij me net aan de rand bracht en dan weer terugtrok, me geen enkele keer liet weten wanneer het echt zou eindigen.

De spanning tussen ons bouwde steeds verder op, een onzichtbare lijn die steeds strakker werd gespannen. Luke hield zijn lul voor mijn gezicht en begon langzaam te trekken, zijn ademhaling werd zwaarder en zijn bewegingen doelgerichter. De hitte in de kamer leek alleen maar toe te nemen, net zoals het verlangen dat zich in mijn onderbuik nestelde.

"Wil je het?" vroeg hij, zijn stem zacht en diep, bijna een fluistering.

Ik knikte, steeds wanhopiger bij elke herhaling van zijn vraag. Mijn hart bonkte in mijn borst, mijn ademhaling was onregelmatig, en alles in mij schreeuwde om het moment waarop hij me zou geven wat ik verlangde.

"Smeek erom," fluisterde hij uiteindelijk, zijn woorden doordrenkt van een donkere, erotische ondertoon. "Smeek erom als het geile sletje dat je bent."

De woorden alleen al lieten me kreunen van genot. Zonder aarzeling, zonder schaamte, kwam de smeekbede over mijn lippen. "Alsjeblieft, Luke... ik wil het... smeer me onder met je zaad," zei ik, mijn stem trillend van verlangen en opwinding.

Die smeekbede was alles wat hij nodig had. Bijna onmiddellijk voelde ik de eerste krachtige stroom sperma tegen mijn gezicht spatten. Elke keer dat zijn zaad in dikke stralen uit hem loskwam en op mijn gezicht landde, schrok ik even, maar de opwinding overweldigde alles. Het warme, plakkerige zaad begon al snel langs mijn wangen naar beneden te druipen, over mijn kin, langs mijn hals en viel op mijn borst en dat mooie jurkje dat ik speciaal voor hem had aangetrokken.

Ik bleef daar zitten, mijn handen nog steeds netjes op mijn schoot, terwijl mijn lichaam na sidderde van het intense moment. Mijn ademhaling was zwaar, mijn huid tintelde, en het voelde bijna alsof ik zelf een climax had bereikt. De geur van hem vulde mijn neus, en het besef dat ik zijn zaad zo gewillig had ontvangen, vulde me met een vreemde trots. Dit was anders dan alles wat ik ooit had meegemaakt, maar op de een of andere manier voelde het volkomen natuurlijk.

Ik genoot intens van het moment, de triomf van het hebben doorstaan wat hij van me verlangde, en de trots die in me opbloeide door de manier waarop hij me had geprezen, zelfs al was het op zijn eigen dominante manier. Dit was een nieuw begin, dat wist ik nu zeker, en de gedachte aan wat er nog zou komen, maakte me alleen maar opgewondener.

-

De nasleep van onze intense interactie was gevuld met een mengeling van opwinding en schuldige trots. Terwijl ik daar zat, mijn gezicht nog bedekt met zijn zaad, voelde ik me stout en opgewonden, alsof ik iets diep geheimzinnigs en verboden had ontdekt. Het was alsof een nieuwe wereld voor me open was gegaan, eentje waar ik nog niet eerder aan had gedacht, maar die nu onweerstaanbaar leek. Luke was duidelijk nog niet klaar met me, en de gedachte dat dit nog maar het begin kon zijn, maakte mijn hartslag alleen maar sneller.

Zonder een woord te zeggen, duwde hij zijn lul opnieuw in mijn mond. Mijn handen bleven op mijn schoot, precies zoals ik dacht dat hij het wilde, terwijl ik mijn lippen weer om zijn nog halfharde geslacht sloot. Het speeksel vermengde zich met het zaad dat nog steeds op mijn tong tintelde, en ik kreunde zachtjes terwijl ik hem verder in mijn mond nam.

"Is dit genoeg om je vakantie naar Ibiza te vergoeden, Mila?" vroeg hij met een ondertoon die even uitdagend als kalm was.

Ik kon geen antwoord geven, niet echt. Mijn gedachten waren wazig, en alles wat ik kon doen was kreunen van genot terwijl ik doorging met het zuigen aan zijn lul. De vraag hing in de lucht, maar het leek nauwelijks tot me door te dringen. Misschien was het genoeg, misschien ook niet. Op dit moment maakte het me niet uit.

"En als die lekkere vriendinnen van je ook iemand zoeken om voor hen te betalen," vervolgde hij, zijn toon nog steeds luchtig maar met een duidelijke suggestie, "laat het me dan weten."

Mijn hart sloeg een slag over bij de implicatie van zijn woorden, maar ik bleef zuigen, liet mijn mond het werk doen terwijl mijn gedachten verstrikt raakten in de mogelijkheden van wat hij suggereerde. Hij verwachtte duidelijk dat dit niet de laatste keer zou zijn dat ik bij hem kwam om iets voor elkaar te krijgen. En ergens diep vanbinnen wist ik dat hij gelijk had.

"Voor toekomstige transacties," ging hij verder terwijl hij zijn hand door mijn haar liet glijden, "weet ik zeker dat je wel weet waar je me kunt vinden."

Ik voelde de waarheid in zijn woorden resoneren. Natuurlijk wist ik waar ik hem kon vinden. En op dit moment, met zijn lul in mijn mond en de smaak van hem nog steeds op mijn tong, wist ik ook dat ik bereid was om hem weer op te zoeken. Het leek allemaal zo simpel nu, zo verleidelijk. De morele bezwaren die ik eerder had, leken te vervagen in het licht van wat ik zojuist had meegemaakt.

Ik bleef gewoon gretig zuigen, mijn gedachten steeds verder in een roes van opwinding en overgave zinkend. De toekomst leek nu ineens vol mogelijkheden die ik nooit eerder had overwogen, en ik had geen haast om te beslissen wat ik ermee zou doen.

Voor nu was dit genoeg. Wat er daarna zou komen, zou ik wel zien. En ergens wist ik dat Luke er al op rekende dat ik die stap zou zetten. Maar dat was iets voor later. Op dit moment liet ik mezelf gewoon genieten van wat ik had bereikt, van wat ik had gekregen, en van wat ik misschien nog zou kunnen krijgen.

-