We nemen nog heel even een moment, de wereld om ons heen vervaagt terwijl we in elkaars ogen kijken. De zachte gloed van de ondergang werpt een warme schaduw over haar gezicht, en ik kan de spanning tussen ons bijna aanraken.

Ik help haar van mijn schoot af. Mijn paal staat nog rechtovereind en glimt door haar vocht in het vuur van de kolf. Haar blik valt erop en verzinnend zie ik haar ernaar kijken.

“Wat kan ik nog meer voor je betekenen?” vraagt ze met een speelse glimlach, haar stem als een zachte fluistering die het vuur in mij verder aanwakkert.

Ik laat een grijns ontsnappen, de mogelijkheid die in de lucht hangt voelt electriserend. Ik zou haar nu alles kunnen vragen, en ze zal het voor me doen. Maar ik wil nu maar één ding aan haar vragen. “Zou je bij me willen blijven slapen deze nacht?” vraag ik, mijn stem vol hoop en verlangen. Haar ogen lichten op, en ik zie de vreugde die als een golf over haar heen spoelt. “Niets liever,” antwoordt ze, haar enthousiasme straalt van haar af en het maakt me alleen maar gretiger om de nacht met haar te delen.

We hollen hand in hand naar mijn kamer, als twee verliefde jongeren. “Kom op!” roep ik lachend, terwijl ik haar een speelse duw geef en met me meetrek. Ze lacht terug, een klaterend geluid dat de stilte om ons heen doorbreekt, en ik besef hoe vrij en gelukkig ik me voel met haar aan mijn zijde.

De zachte lichten in de villa creëren een warme gloed, de muren zijn verlicht met een gouden tint. Mijn kamer is knus, het beddengoed uitnodigend en warm. Terwijl we dichterbij komen, voel ik de spanning tussen ons toenemen. Mijn hart bonst in mijn borst, en ik kan niet wachten om te ontdekken wat ook deze nacht voor ons in petto heeft.

Onze verwachtingen zijn hooggespannen, en de adrenaline stroomt door mijn aderen. Dit gaat geweldig zijn, hoop ik terwijl ik haar een blik toewerp die zowel nieuwsgierigheid als verlangen verraadt. Ik voel het ook, zie ik de glinstering in haar ogen, en ik kan zien dat ze er net zo naar uitkijkt als ik.

Hand in hand, met een bruisende energie, bereiken we de deur naar mijn kamer. De spanning is bijna tastbaar, en ik weet dat we niet alleen onze lichamen, maar ook onze zielen aan elkaar toevertrouwen. Dit is meer dan alleen een fysieke aantrekkingskracht; dit is een belofte van iets moois dat nog moet komen. Terwijl ik haar aankijk, voel ik de verbinding tussen ons sterker worden, alsof we samen op het punt staan een nieuw hoofdstuk in ons leven te beginnen.

In dat moment, met de wereld om ons heen in duisternis gehuld, weet ik dat deze nacht ons leven zou kunnen veranderen.

Als we niet beter zouden weten, zou ik het weer bijna ordinair willen noemen. We vallen in elkaars armen en zoenend op mijn bed, en ontdoen ons heel snel van onze kleding. Elk vorm van haar lichaam windt mij op en voor we het weten zijn we uitgebreid met elkaar bezig. De connectie valt amper te omschrijven, zo goed voelt het en zo makkelijk vinden we elkaar nu eindelijk in mijn bed. In mijn geheugen staan alle momenten, intiem en minder intiem, nog gegrift. Waar ik me gisteren nog afvroeg of we onszelf konden overtreffen, ging ik er nu vanuit dat dit niet anders meer kon. Ons gesprek, en deze hele dag hadden hier naartoe geleid. Al besefte ik me dat nu pas.

Ik klim over haar heen met mijn naakte lijf, zij spreidt haar benen, net zo naakt als ze is, en ik schuif hem zonder pardon naar binnen, onder begeleiding van een overtuigende kreun. Wat voelt ze toch zo ontzettend goed aan. Alsof we daarbeneden voor elkaar gemaakt waren... We kijken elkaar aan, diep en vol passie, of tongen met elkaar terwijl ik heen en weer beweeg, haar opvullend. Onze lichamen versmelten en haar handen over mijn rug, lijken me te sturen. Langzaam maar gestaag glij ik in en uit haar, en we hebben niet lang nodig.

Eerst alleen met mijn vlees, later ook met mijn zaad, terwijl ze kermend van genot onder mij ligt. Een orgasme weet ons snel en simultaan te vinden. Alsof er niks gebeurt, blijf ik haar penetreren en met elke stoot loos ik overvloedig mijn zaad diep in haar. Ik fluister in haar oor wat ze voor me betekent en de nagels in mijn rug laten mij haar verlangens voelen. Als ik tot stilstand kom, kijken we elkaar vol verwachting aan. Zonder twijfel zet ze haar handen tegen mijn borst en met een kracht die ik niet voel duwt ze me achterover, en klimt ze op mij.

Momenten later zit ze op mijn schoot, en gaan we gewoon door. Geen rust. Ook niet nodig. Ook geen haast. Het gebeurt in een tempo die vooral weer opzwepend is, en ik kijk mijn ogen uit met mijn handen op haar heupen of buik terwijl ik haar helemaal zie opgaan in het moment en hoe ze de passie omarmt door op en neer te bewegen op mijn paal die niet eens de kans krijgt slap te worden. Ik zou niet durven. De passie neemt alleen maar toe, en nu is het enkel aan haar om te climaxen.

Dit doet ze dan ook grandioos met haar handen in haar haren, mijn handen op haar borsten, wippend op mijn paal en kermend van genot terwijl ik haar aanmoedig.

Momenten lang zit ze op mijn schoot, en zonder enige rust gaan we gewoon door. De passie tussen ons neemt alleen maar toe. "Je maakt me gek," fluister ik, terwijl ik mijn handen op haar borsten hou en haar aanmoedig om verder te gaan, en door te bewegen terwijl ik de krachten in haar zie wegvloeien. Haar ogen stralen van verlangen, en ik geniete van hoe ze haar handen door haar haren laat glijden, zich helemaal overgevend.

"Ik wil je voelen," zegt ze met een hese stem, terwijl ze op mijn paal wipt, elke beweging intens en vol opwinding. Haar kermen vullen de ruimte, en ik kan niet anders dan haar verder aanmoedigen. "Ja, zo... precies zo." Haar orgasme leek maar te duren...

We nemen even de tijd om adem te komen, maar die pauze is van korte duur. Met haar rug naar me toe, zit ze op handen en knieën en kijkt ze geil om terwijl ik achter haar sta. Want we waren niet nog klaar. Hoezo? Met mijn handen grijp ik stevig om haar heupen, en ik duw mezelf weer in haar, elke beweging volhardend. Het voelde nu bijna vreemd om niet in haar te zitten. De hitte tussen ons is onmiskenbaar, en ik kan voelen hoe haar lichaam zich om mij heen sluit. Wat een genot.

De beuken zijn hard en intens, en ik herinner me dat ze dat toch heerlijk vindt? "Ahw..." kreunt ze verlanged naar meer. "Harder!" roept ze zelfs, en ik geef haar wat ze wil. Mijn tempo stijgt, de kreten van genot die we samen produceren vullen de kamer. Op het einde moedig ik haar aan om samen klaar te komen, en als het moment daar is, ervaren we beide een climax die zo overweldigend is dat het lijkt alsof de wereld om ons heen even stopt. En ook wij stoppen abrupt met bewegen, ik diep in haar climaxend van genot terwijl ik haar voel samenknijpen.

We storten in elkaar, en ik lig op haar, nog steeds met mijn lul diep in haar. Er komt weer leven in ons samenzijn. We blijven langzaam bewegen, een soort dans van bezetenheid en connectie. Zij duwt zichzelf omhoog, en ik naar beneden. Terwijl ik op haar lig, weet ze een been te spreiden, me meer ruimte gevend. Mijn halfslappe lul glijdt in en uit haar, en langzaam begint hij weer hard te worden, de opwinding opnieuw opborrelend. Dit verbaasd mij. Maar ik kan ook niet stoppen met bewegen en al jeukt het van de constante wrijving van het afgelopen uur dat we al bezig zijn, wil ik alleen maar doorgaan.

Dit is de langste sessie, en liggend op elkaar laat ze zich nog door mij penetreren, hijgend en kreunend. We blijven zo nog een halfuur volhouden, de intensiteit van onze verbinding steeds dieper. Wanneer zij mij voor de laatste keer laat spuiten, kermt ze van geluk, en het voelt alsof we samen één zijn. Hierna was het wel even mooi geweest...

Het is zwaar en intensief, maar terwijl ik mijn handen stevig op haar heupen heb, voel ik me gelukzalig. Het is niet alleen de fysieke connectie; het is de emotionele die ons samenbrengt. En dat op deze manier. Ik besef dat zij degene is die deze kant van mij naar boven haalt – dit intense verlangen, deze vurigheid. En mocht zij dat nog niet geloven, dan nu toch zeker wel?

Uiteindelijk tel ik, terwijl we uitgeput naast elkaar liggen, de momenten die we hebben gedeeld: drie climaxen in vier verschillende standjes voor mij, en zij heeft er minimaal vier bereikt. Al geloof ik dat ze zelf de tel kwijtraakte en allerlei vormen van een climax had ervaren tijdens onze intense sessies van samenzijn en eenwording. En dat is niet eens het aantal dat we buiten hebben meegemaakt. Terwijl we samen liggen, komen de herinneringen en de nieuwe verbinding die we hebben gecreëerd naar voren, en het is duidelijk dat dit nog maar het begin is. We kijken elkaar in volledig ongeloof aan. Het kon toch nog beter. En morgen? Nog beter? We gingen het in ieder geval proberen, leken we elkaar toe te schreeuwen met onze blikken zonder ook maar een woord uit te spreken.

Totaal uitgeput liggen we na te genieten van een ervaring die ons beiden overrompelde. Ik lig plat op mijn rug, mijn borst gaat wild op en neer, hijgend zoals ik nog nooit gehijgd had. Haar hand in de mijne voelt warm en levendig, en als ze erin knijpt, schiet er een golf van verbazing door me heen. Verkrampt draai ik mijn nek en ontmoet haar blik, vol ongeloof. Daar ligt ze dan, net zo uitgeput als ik, plat op haar rug met een glinsterende huid en een adem die langzaam weer rustiger wordt. Ik moet lachen als ik haar naar me zie kijken. Wie was nou onder de indruk van wie?

"Dat was…" probeer ik nog de juiste woorden te vinden, maar het lijkt een onmogelijke opgave.

"Echt ongelofelijk," maakt ze mijn zin af, en ik knik instemmend. Ja, dat was het zeker. We liggen naakt, naakter dan naakt. Misschien was het allemaal snel gegaan, maar ik vraag me af: was er een betere manier om elkaar te leren kennen dan dit? Voor Emily kwam ik hier niet vaak verder dan oppervlakkige ontmoetingen, maar zij had me iets gegeven dat ik niet wist dat ik zocht. En als persoon? Ze scoorde een dikke tien in mijn boek.

Mijn blik dwaalt naar het lege plafond boven ons. Ook ik voel me leeg, totaal geleegd van alle spanning en verlangen. Mijn hoofd is stil. Wanneer ze opnieuw in mijn hand knijpt, trek ik haar tegen me aan. Ze rolt zich op haar buik en wrijft met haar hand over mijn borst, mijn lippen kussend op haar kruin. Ik merk dat ze stil is, misschien verwonderd over wat er zojuist is gebeurd. Ze heeft vast veel meegemaakt, maar ik heb haar stil weten te krijgen. En zij mij.

"Ik wist niet dat dit mogelijk was…" fluistert ze zacht, alsof ze nog aan het dromen is. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht terwijl mijn hand over haar blote huid glijdt, haar rug een genot om aan te raken. We hebben de dekens tot onze middel over ons heen getrokken, maar elke gedachte aan de standjes die we hadden gehad, zorgt ervoor dat de opwinding opnieuw in me opborrelt.

Ze legt haar kin op haar hand die op mijn borst ligt en kijkt me aan met dromerige, vermoeide ogen. Ik kan misschien nog wel een keertje, schiet het door mijn hoofd. Maar het is goed zo. Deze vrouw verdient niets minder dan de beurt die ze net had gehad, om het even plat te zeggen. De tijd tikt langzaam verder en we zitten alweer dicht bij de ochtend.

We kussen nog een keer, en terwijl ik voel hoe ze langzaam wegdommelt onder mijn arm, die haar stevig vasthoudt, besef ik dat deze vrouw iets bijzonders voor me betekent. Ik moet haar niet meer laten gaan.

We vallen pas laat in slaap, uitgeput maar voldaan, en worden pas laat wakker. De ochtendzon heeft al plaatsgemaakt voor het heldere middaglicht dat door de gordijnen heen priemt. Met loomheid in ons ledematen draaien we ons naar elkaar toe. Onze blikken ontmoeten elkaar, en er is een stille overeenkomst in de lucht: we zijn nog lang niet klaar met elkaar.

Na een korte douche en wat frisse kleding, vinden we onze weg naar de keuken voor een brunch. Het is rustig, maar de spanning is er nog steeds, voelbaar in elke aanraking en elke blik. Terwijl we onze koffie drinken en wat eten, raken onze handen elkaar nonchalant onder de tafel. Kleine, speelse gebaren die grote verlangens verraden. We kijken elkaar aan, een glimlach die niet lang op zich laat wachten, alsof we elkaar telkens weer afvragen: hoe lang moeten we nog wachten voordat we weer los kunnen gaan?

De lucht is doordrenkt met verlangen, maar het voelt niet gehaast. Het is een spel van verwachting, waarbij elke aanraking, hoe subtiel ook, een nieuwe golf van opwinding oproept. Haar vingers glijden kort over mijn hand, en mijn hartslag versnelt. Ze weet precies wat ze doet. Ik probeer mijn ogen op het eten te houden, maar het is onmogelijk om haar niet steeds aan te kijken. Er is een stille uitdaging in haar ogen, een uitnodiging die ik nauwelijks kan weerstaan.

Maar toen klonk er een onverwacht geluid. Het geluid van banden op grind. Het maakte abrupt een einde aan de betovering. Ik draaide mijn hoofd naar het raam en zag een taxi het terrein oprijden. Emily verstijfde licht en volgde mijn blik. “Een taxi?” vroeg ze zacht, haar stem voorzichtig, alsof ze het antwoord al wist maar het niet wilde uitspreken.

Ik knikte langzaam. “Ja, de volgende kandidaat.” Mijn stem klonk vlakker dan ik had verwacht. Het voelde vreemd om dat nu te zeggen. Na zo'n nacht, na zo’n intense connectie, had het idee van nog iemand anders die binnenkwam ons uit onze kleine bubbel gerukt.

Emily’s gezicht bleef kalm, maar ik zag de verandering in haar ogen. Er was een lichte aarzeling, een schaduw van onzekerheid die langs haar blik gleed. Het voelde alsof er iets in ons allebei verschoven was. Alsof de realiteit zich weer opdrong en ons eraan herinnerde dat dit geen romantische fantasie was, maar een situatie met regels. Regels waar ik nu geen zin in had.

“Ik ga haar even verwelkomen,” zei ik met tegenzin, en ik stond op. Emily knikte, haar ogen volgden me terwijl ik naar de deur liep. Toen ik buiten kwam, had de taxi al gestopt en stond Jessica daar, haar lange donkerblonde haar glanzend in de zon. Ze droeg een lichte jurk die in de ochtendbries mee bewoog, haar handen stevig om het hengsel van haar tas geklemd. Ze had een totaal andere uitstraling dan Emily. Waar Emily uitstraalde dat ze wist wat ze wilde en het ook zonder aarzeling nam, was Jessica meer ingetogen, bescheiden bijna, maar met een zekere charme die direct mijn aandacht trok. Dit herkende ik van haar foto's en haar introductiefilmpje. Ik had haar ten slotte zelf uitgenodigd.

“Jessica?” vroeg ik terwijl ik haar naderde. Ze knikte en glimlachte verlegen, haar ogen kort naar de villa glijdend. “Welkom, Jasper,” vervolgde ik. “Ik ben blij dat je er bent.”

Ze glimlachte opnieuw, maar haar ogen onderzochten me voorzichtig. “Dank je. Het is mooi hier,” zei ze zacht, terwijl ze even naar de villa keek. Haar stem klonk vriendelijk, maar ik voelde een soort onderliggende spanning.

Op dat moment kwam Emily ook naar buiten. Ze stond stil naast me, haar houding zelfverzekerd, maar ik zag de subtiele spanning in haar schouders. Dit was niet de ontmoeting die we hadden verwacht. Niet na zo’n nacht. Ze reikte Jessica de hand. “Emily,” zei ze met een glimlach, die net iets te strak was. Jessica glimlachte terug en schudde haar hand. “Jessica.”

De lucht tussen ons leek dik van ongemak, alsof de drie energieën elkaar niet helemaal konden vinden. Jessica’s blik gleed even snel naar Emily en dan naar mij, haar ogen groot en een tikkeltje afwachtend. Ze kon vast voelen dat er iets tussen Emily en mij was, iets onuitgesproken maar voelbaar. Ik voelde me gevangen in een vreemd soort driehoek, niet wetend waar ik moest staan.

“Waarom ga je niet even binnen zitten?” stelde ik voor. “We hebben net wat te eten gemaakt.”

Jessica knikte en liep langzaam richting de villa. Emily en ik bleven even buiten staan, haar hand rustte kort op mijn arm. Ik draaide me naar haar om, zoekend naar iets wat ik niet helemaal kon plaatsen. “Hoe voel je je?” vroeg ik zacht.

Ze haalde haar schouders op, haar blik niet helemaal naar me gericht. “Het is... vreemd. Het verandert alles.”

Ik knikte. Dat wist ik ook. “Maar wij… na vannacht…” Ik kon de zin niet afmaken. Wat moesten we nu doen? Alles leek zo duidelijk toen we samen waren, maar nu voelde het alsof we weer aan het begin stonden.

Ze keek me even aan en glimlachte flauwtjes. “We zien wel. Maar dit… dit verandert inderdaad alles.”

Toen we terug naar binnen liepen, hing er een voelbare spanning in de lucht. Jessica zat aan de tafel, haar handen op haar schoot, en ze keek op toen we binnenkwamen. Haar glimlach was oprecht, maar ik vroeg me af wat zij dacht. Wat dacht ze van ons? En wat dacht ik zelf nu eigenlijk, na zo’n nacht met Emily, en nu met Jessica hier?

-
*
-
-
Beste lezers,

Met de komst van Jessica verandert alles natuurlijk. Vandaar dat ik wat meer tijd nodig heb voor een eventueel vervolg.

Bedankt voor het lezen,
Jefferson
-
-
*