.

Ik word wakker met een gevoel van verwachting. Enkele seconden lang heb ik geen idee waarom maar dan schiet het me weer te binnen.
Zoë!

Vandaag gaan we verder werken aan het werkstuk voor school over liefde. Al vanaf de dag dat ze enkele weken terug bij ons in de klas kwam vind ik haar best leuk en gisteren sprong ineens ook bij haar het vonkje over. Ik verheug me op de afspraak straks, eerst samen naar de opticien in de brillenwinkel, om lenzen voor haar te laten aanmeten en daarna bij haar thuis doorwerken aan het essay.


Ontluikend zusje

Het is pas half zeven, toch voel ik nu al dat het een warme dag wordt. Hoewel het zondag is en ik kan uitslapen ben ik klaarwakker. Ik besluit te gaan hardlopen, dat is alweer een tijdje geleden en ik kan wel wat beweging gebruiken. Ik loop in mijn boxer naar de badkamer om eerst eens stevig te plassen, gelukkig is mijn ochtendstijve alweer wat afgezakt, waardoor dat niet een te groot probleem is. Daarna drink ik een paar glazen water, scheer me, spoel me onder de douche af met koud water en net als ik terug wil gaan naar mijn kamer loop ik Mereltje tegen het lijf, in niet meer dan een broekje en dun shirt waar haar tepels zowat doorheen prikken.

Natuurlijk was me al wel opgevallen dat ze het laatste jaar een mooi stel borsten op haar lijf kreeg, maar dat had nooit iets seksueels voor me. Pas nu, misschien wel door mijn gevoel voor Zoë, beleef ik het ineens heel anders. Mijn zusje is serieus een mooie meid aan het worden, natuurlijk dankzij haar strakke meisjeslijf met inmiddels alles erop en eraan, maar toch vooral door haar leuke koppie met blauwe ogen en blond haar. ‘Kan je het zien?’ vraagt ze met een giecheltje. Oeps, dit is niet zo netjes, maar ze praat er gelukkig meteen overheen en vraagt, ondertussen gapend: ‘wat ga je doen, hardlopen?’ Als ik knik zegt ze heel beslist: ‘wacht even Joon, heb ik ook zin in, ik ga mee!’

Ik vind het wel leuk dat ze meegaat, we liepen vaak samen met papa, die het uithoudingsvermogen met ons opbouwde, door steeds langere afstanden met ons te lopen en ons te leren goed om te gaan met onze energie. Maar dat samen lopen is alweer even geleden, tegenwoordig speelt ze best wel hoog in de competitie hockey, daarvoor heeft ze zo vaak extra training dat hardlopen er bijna niet meer van komt. En ook papa is de laatste tijd amper nog van de partij sinds hij intercontinentaal vliegt.

Ik trek mijn hardloopkleren aan en amper zit ik buiten op het terras of ze is er al. We beginnen zoals altijd dribbelend, om ons eerst wat warm te lopen en als we dan na een minuut of vijf op temperatuur zijn maken we flink tempo. Het is super, er is nog geen kip buiten, we hebben het hele anders zo drukke Bossche Broek voor onszelf. Eerst rennen we om de plas, waarna we richting Vught rennen. Ik vind het zoals altijd een onwijs mooi gezicht om in de verte de stad te zien liggen, met daar bovenuit stekend de Sint Jan. Het is zo tof wonen hier, als het even kan wil ik altijd in Den Bosch blijven, natuurlijk omdat al mijn vrienden en mijn familie hier wonen maar ook om de sfeer. Ik kan me echt niet voorstellen dat ik ooit hier vandaan zal gaan.

Terwijl ik loop te mijmeren zet Merel er ondertussen flink de sokken in, ze loopt al een meter of tien voor me, ik heb het idee dat ze langzamerhand een betere conditie heeft dan ik. Maar ik laat het er niet bij zitten, ik concentreer me op mijn passen, maak ze wat langer en na een paar minuten lukt het me om haar weer moeiteloos bij te houden. Opnieuw valt me op als ze zo voor me loopt dat ze echt een mooie meid aan het worden is. Haar lange hardwerkende blote benen mogen er echt zijn en dan haar billen, zo zeg, niet heel groot, maar zo lekker rond en stevig. Zoals ze voor me rent, met haar lange haren op een staart gebonden die heen en weer wiegen op het ritme van haar passen...

Jeetje, wat is dit vandaag met mij en ik richt mijn aandacht snel weer op het hardlopen. We hebben een vast rondje van een kilometer of twaalf en als we halverwege zijn nemen we op ons ‘uitrustbankje’ een korte break, om ons lijf uitvoerig te stretchen en gelijktijdig weer wat op adem te komen. De zon schijnt inmiddels uitbundig en besluiten er even van te genieten. Als we eenmaal naast elkaar op het bankje zitten zegt Merel, out of the blue: ‘sorry voor eergisteren Joon, dat ik je plaagde met dat meisje. Hoe ging het?’
Ik kijk haar aan, dist ze me nou weer? Maar als ze me met haar blauwe ogen lief aankijkt zie ik er geen spoortje van pesterij in en vertel haar dat we een begin hebben kunnen maken met het werkstuk. ‘Dat bedoel ik niet, grote broer! Je praat er omheen, je vindt haar leuk hè?’ Ik kijk haar verbaasd aan, hoe weet zij dat nou. Ik haal mijn schouders op en reageer: ‘ehm, ja, ik denk het wel, maar ik wil niet dat je er meer van maakt dan het is.’

Ze komt dichter tegen me aanzitten, slaat haar arm om me heen, en zegt: ‘ben maar niet bang Joon, ik zal je niet meer pesten.’ Nou, ik ben echt niet bang voor haar maar toe maar, ze bedoelt het lief. En dan komt de aap uit de mouw, dat ze een oogje heeft op een jongen van de hockey en dat ze niet weet hoe ze contact met hem moet maken. Zelf ben ik pas voor het eerst nogal moeizaam met mijn gevoelens voor een meisje bezig, dus ik denk niet dat ik de meest aangewezen adviseur ben. Maar oké: ‘…ehm, misschien is het een idee om het tegen hem te zeggen? Dat je op hem valt?’

Merel kijkt me ongelovig aan en zegt ‘ben je gek of zo? Wat nou als hij niks voor me voelt en me uitlacht?’ Ik haal mijn schouders op en antwoord: ‘nee heb je en ja kan je krijgen. Wat anders, hopen dat het vanzelf goed komt? En trouwens, als hij je uitlacht is hij je sowieso niet waard, toch?’ Merel grinnikt en antwoordt: ‘het lijkt wel of ik mama hoor praten, typisch een antwoord voor haar.’ Klopt ja, nu ze het zo zegt, moet ik er ook wel om lachen. ‘Logisch wel’ reageer ik, ‘ze overlaadt me al mijn hele leven met haar wijsheden.’

We lachen er samen over, dan wordt het stil en zitten we in stilte naast elkaar, ieder met onze eigen gedachten, ons koesterend in de zon. Ik mijmer er nog even over door, over mam, dat ze echt een supermoeder is, maar wel altijd een beetje boven op ons zit. Ik moet er niet aan denken dat de tweeling niet zou zijn geboren, dan had ik amper een eigen leven gehad.

Alle begin is moeilijk

Niet veel later rennen we er weer flink op los. Ons gesprek op het bankje heeft me van binnen nog wakkerder gemaakt voor het nieuwe gevoel in mijn lijf, meer dan alle andere keren ervaar ik mijn hardwerkende lichaam, mijn ploeterende benen, de manier waarop mijn geslacht mee op en neer beweegt, mijn buikspieren, het snelle ademen van mijn longen, de tegenwind die we nu hebben. Een tijd lang rennen we naast elkaar maar als het pad smaller wordt gaat Mereltje weer voor en pookt ze met haar beweeglijke lijf het vuurtje nog hoger op in me.

Ik ben blij als we thuis zijn en ik onder de douche kan stappen, eerst maar eens de druk van de ketel halen. Binnen de kortste keren heb ik mijn lul kaarsrecht overeind staan en terwijl het warme water over mijn lichaam stroomt trek ik mijn stijve af, daarbij om beurten aan Zoë en aan mijn zusje denkend. Eerlijk gezegd vind ik dat wel een beetje vreemd, dat nu ineens Merel ook in mijn fantasie voorkomt, het zou tot vandaag nooit in me opkomen haar als seksobject te zien. Ik schaam me er een beetje voor, maar als ik daar even over doordenk troost ik mezelf met de gedachte dat dat komt door mijn gevoel voor Zoë en dat daarom vandaag het schaars geklede lijf van Mereltje me zo ophitste.

Zoë en ik spraken om éen uur af in het centrum, naast de Sint-Jan en als ik kom aanfietsten zie ik haar al van ver staan. Ze draagt een wit jurkje en heeft haar haren loshangen, ze ziet er zo onwaarschijnlijk leuk uit dat ik me trots voel dat dat leuke meisje op uitgerekend míj staat te wachten. Ze kijkt me blij aan als ik arriveer en als ik mijn fiets op slot heb gezet staan we even allebei te stuntelen, het simpele zomaar ‘hoi’ zeggen is er ineens af, maar wat nu? Vanmorgen moest ik Merel zo nodig advies geven dat ze door moet pakken, nou, dan ik ook maar en als begroeting geef ik Zoë een snelle knuffel met een kusje op haar wang en zeg ‘je ziet er mooi uit!’ Als reactie geeft ze me een begroetingskusje terug en even later lopen we in stilte naast elkaar naar de opticien, weer even niet goed wetend wat te zeggen.

We hebben daar allebei een oogmeting afgesproken en Zoë is als eerste aan de beurt. Ondertussen ga ik op zoek naar een leuke zonnebril, nu er richting de zomer weer steeds meer beestjes in de lucht komen heb ik die hard nodig, met mijn lenzen in is iets in mijn ogen krijgen bepaald geen pretje. Als Zoë na de meting weer de winkel binnenkomt blijkt ze een eenvoudige afwijking te hebben waarvoor een probeersetje lenzen beschikbaar is, die ze meteen wil proberen. De vrouw legt haar uit hoe ze die in en uit moet doen en als haar op een gegeven moment opvalt dat ik ook lenzen draag zegt ze ‘gelukkig draagt je vriendje ze ook, hij kan je er wel bij helpen.’ Nou vriendje, dat gaat ineens wel heel snel, ook voor Zoé, die reageert met blosjes op haar wangen.

Het staat haar prachtig, haar mooie bruine ogen komen nu veel beter tot hun recht en het lijkt ook of ze wat groter zijn. Als ze me aankijkt steek ik alleen maar mijn beide duimen op, waarna ze blij lacht. Dan is het mijn beurt, bij de meting blijkt dat mijn ogen ietsje zijn achteruitgegaan, wat in de lenzen zal worden verwerkt. Iedere kwartaal krijg ik drie maandsetjes toegestuurd en de volgende zending zal op de nieuwe sterkte zijn. Eenmaal weer buiten besluiten we op een terras een koffietje te pakken.

Als ik dan Zoë vraag hoe het gaat met de lenzen reageert ze: ‘heel anders dan een bril. Ik moet er echt aan wennen maar wat wel leuk is, het voelt of ik er nu veel meer bij hoor, raar toch? Het was toch alleen maar een bril…’
Ik denk dat ik wel weet wat er aan de hand is, dat ze zich een beetje verschool achter die bril en haar eeuwige staart en spijkerbroek. In maar twee dagen tijd heeft ze dat allemaal losgelaten en het kan haast niet anders of dat moet de reden zijn voor haar nieuwe contact met haar omgeving. Ik ben er blij om, en ook dat ik haar daar een beetje bij heb kunnen helpen.

Het is genieten op het terras, het duurde lang maar eindelijk is het mooi weer, er worden veel mensen door naar de stad getrokken en het is leuk te zien hoe iedereen er ineens heel zomers uitziet. Bijna alle meisjes en vrouwen hebben hun jurkjes en rokjes tevoorschijn gehaald en het is absoluut geen straf om nu op een terrasje te zitten, regelmatig grinniken we samen om de outfits die langskomen.

Kamasutra of Tantra

Maar dan is er werk aan de winkel en niet veel later fietsten we samen richting Rosmalen. We hebben tegenwind en onderweg fladdert Zoë’s jurkje regelmatig omhoog, wat me dan voor even volledig zicht geeft op haal blote ronddraaiende benen en de samenkomst daarvan in haar slipje. Het valt niet mee ondertussen mijn hoofd erbij te houden en gewoon te blijven kletsen.
Haar grootouders wonen in een mooi groot huis aan de rand van het dorp, ze hebben zelfs een zwembad in de tuin. We spreken af een paar uur flink aan de slag te gaan en daarna nog te zwemmen, haar familie verwacht Zoë pas terug na etenstijd thuis.

Gisteren hebben we al de geaardheden en de diverse soorten seks op een rijtje gezet, vandaag beginnen we met een samenvatting van de voortplanting en de techniek van de seks. De voortplanting is op zich niet moeilijk, in het begin is het een kwestie van biologie, van een zaadje bij een eitje brengen, door net zo lang met een penis in een vagina te wrijven tot er zaad komt en er een bevruchting komt waardoor een baby ontstaat. Als het zo niet lukt kan je eitje en zaad ook nog bij elkaar brengen in een reageerbuisje.

Pas als er echt een kindje van komt begint het moeilijke werk. We zijn het er allebei over eens dat het niet zoveel uitmaakt wie de ouders zijn en hoe ze eruitzien, als er maar liefde en aandacht is voor de nieuwe baby. Alle pedagogen zijn het erover eens dat een kind zich immers goed moet kunnen hechten, waardoor het een stabiel mens kan worden.

Maar dan de techniek, de seks dus. Penis in vagina klinkt heel simpel, maar dat kan je in ontelbaar veel standjes doen, en in allerlei varianten van twee of meer mensen. En dan zijn er nog de mensen met een andere geaardheid dan hetero, die het allemaal op hun eigen manier doen. Meneer van den Berg vertelde er in de les al veel over en dat vooral in het oude India er al uitvoerig werd geëxperimenteerd op dit gebied, waardoor de Kamasutra en de Tantra ontstonden.

We praten daar een tijdje over door en zijn het erover eens dat de Kamasutra meer een sekshandleiding is en zich vooral richt op de standjes en de sfeer eromheen. De Tantra heeft het ook wel over standjes, maar daar gaat het veel meer om de verbinding, de seksuele energie, hoe je contact maakt met elkaar en hoe je dat verdiept. Het is meer spiritueel, filosofisch bijna. Ook tegenwoordig zijn er nog veel mensen mee bezig, een beetje aangepast aan de moderne tijd, dat noemen ze dan NeoTantra.

Op dit punt begint het voor ons allebei weer wat lastig te worden, de vlammen slaan me al gauw weer uit en ook bij Zoë zie ik de inmiddels bekende blosjes verschijnen. En het is uiteindelijk niet te vermijden, onze eigen ervaringen komt natuurlijk ook aan bod. Het hangt steeds meer in de lucht maar zelf durf ik er niet over te beginnen. Zoë trekt op een gegeven moment de stoute schoenen aan: ‘heb jij het al wel eens gedaan?’ Ik kan wel stoer doen maar daar hebben we nu niks aan dus schud ik mijn hoofd: ‘nee, nog nooit, eigenlijk ook nog niet zo’n behoefte aan gehad. En jij?’

Grappig dat ze nu ineens verlegen wordt, wel de vraag durven stellen maar het antwoord is blijkbaar lastiger. ‘…nee’ zegt ze dan, ‘ik wilde wel maar er was nog nooit een leuk vriendje…’ Dat komt er zo lief maar ook wel een tikje sneu uit. ‘Nou, volgens de dame van de brillenwinkel heb je nu wél een vriendje,’ probeer ik de sfeer weer luchtig te maken. Maar Zoë reageert heel anders dan ik verwachtte, in plaats van te lachen zegt ze: ‘Oh ja, dat is waar. Nou, als jij mijn vriendje bent mag ik je kussen’ en meteen drukt ze pontificaal haar lippen tegen de mijne, waarna ik haar tong voel, tussen mijn lippen op zoek naar de ingang. Ik ben totaal overdonderd, dit had ik even helemaal niet zien aankomen. Ik open mijn mond wat om haar toe te laten en voor het allereerst in mijn leven kust meisje mij, ervaar ik hoe het is om op deze manier contact te maken.

Het is betoverend, door het contact van onze monden op elkaar en onze tongen die elkaar heel behoedzaam ontmoeten ontstaat er een intimiteit die ik niet eerder beleefde. En ook eigenlijk niet voor mogelijk had gehouden, het is niet alleen het zoeken naar elkaar maar ook het uitwisselen van wie we zijn. Ik was er nooit zo mee bezig, heb er natuurlijk wel eens over nagedacht, maar kon me tot nu toe niks anders voorstellen dan dat tongzoenen goor is. Nou, dat blijkt dus niet te kloppen want dit is juist super en onze kus duurt dan ook best wel lang.

Ondertussen heb ik mijn armen om Zoë heen geslagen waardoor ik haar tegen me aan kan trekken en haar borsten voel, twee kleine zachte kussentjes waarvan het gevoel me bizar opwindt.
Als we elkaar loslaten kijken we elkaar aan, verbijsterd om de situatie waarin we ons nu van de ene op de andere minuut in bevinden. En weer is het Zoë die het initiatief neemt: ‘zullen we dan nu maar gaan afkoelen?’ Ja, dat kunnen we wel gebruiken, kan ik meteen voor mezelf eens nagaan hoe dit verder moet.


Pas als we richting zwembad lopen realiseer ik me dat ik geen zwembroek bij me heb. Zoë reageert dat haar grootouders overtuigde naturisten zijn en dat hier altijd bloot gezwommen wordt, dat het bijna een doodzonde is om met kleding het water in te gaan.
Oké dan. Wij zijn thuis niet echt preuts, maar om nou meteen tegenover Zoë bloot te gaan, het gaat ineens wel heel hard.

Maar terwijl ik daar nog wat over twijfel trekt zij al haar witte jurkje over haar hoofd. Even later gaan haar broekje en beha er achteraan en duikt ze het water in. In een flits zag ik haar borsten, een aanblik die ik niet gauw zal vergeten, hoe ze vrijkwamen, wat opveerden en hun stijve tepels toonden.

Maar ondertussen zit ik nu met een beginnende stijve flink in de nesten, want Zoë is al in het water en kan alles zien wat ik doe. Er zit niks anders op, snel trek ik met mijn rug naar haar toe mijn shirt, korte broek en boxer uit en spring het water in. De verkoeling is heerlijk als het water zich sluit boven mijn verhitte hoofd. Maar nog voor het me lukt terug boven water te komen stort Zoë zich al op me...


Liefs, Zazie