Door: Michie
Datum: 17-02-2025 | Cijfer: 9.3 | Gelezen: 8543
Lengte: Lang | Leestijd: 17 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Vreemdgaan,
Lengte: Lang | Leestijd: 17 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Vreemdgaan,
Er komt een vrouw naast mij staan en vraagt aan de verkoopster hoe zij de garnalen moet klaarmaken. Ik luister het verhaal terwijl ik op mijn beurt let en bekijk de vrouw.
Ze is iets kleiner dan ik, lang donker blond tot licht bruin haar met een klem op haar achterhoofd vastgeklemd. Smalle licht rode lippen en volgens mij groene ogen. Spijkerbroek met platte schoenen eronder. Door de opening van haar groene jas zie ik dat ze een blouse aanheeft. Waarschijnlijk getrouwd, aan haar ringen te zien.
Een klein, vluchtig glimlachje volgt als we elkaar even aankijken. Zonder dat de vrouw het vraagt vertel ik hoe ik de garnalen klaar maak. De vrouw bedankt mij en ik hoor mijn nummer. “Ik ben aan de beurt, zeg ik. Goed weekend!”
Ik bestel mijn vis en sta nu weer te wachten op mijn bestelling. Achter mij hoor ik mensen klagen dat het zo lang duurt. ‘Ze moesten eens weten hoe lekker het hier is, denk ik.’ Ik zie de vrouw weer, ze staat bij de kassa en kijkt rond. Een kort glimlachje volgt als ze mij aankijkt.
Mijn bestelling is gereed en ik stop het in mijn tas om gelijk te betalen. In mijn ooghoek zie de vrouw achter mij door weglopen. Buitengekomen zie ik haar nergens meer.
Thuisgekomen zie ik een briefje in mijn tas zitten. ‘Bel mij als je wil’ met een telefoonnummer erbij. Ik bekijk het briefje en bedenk gelijk wie dat heeft ges hoeven. Het meisje die mij heeft geholpen natuurlijk, bedenk ik. Wie moet het anders zijn en het is nog een leuke meid ook. Ik bel en krijg geen contact dan een standaard voicemail, zonder naam of iets.
De volgende dag gaat mijn telefoon, het nummer herken ik niet direct. En binnen hetzelfde moment schiet het nummer op het briefje door mijn hoofd. Ik neem op en het is doodstil. Ik noem mijn naam nogmaals en het blijft stil waarna er wordt opgehangen.
Nog geen minuut later gaat mijn telefoon weer, met weer hetzelfde nummer. “Met Marjolein, hoor ik een twijfelende vrouwenstem. Van… de viswinkel? De garnalen waren lekker!”
Ik begin te lachen en we raken aan de praat. Ze vraagt hoe ik aan het heerlijke recept kom en of ik nog meer van die heerlijke recepten weet. Door mijn werk moet ik het gesprek afbreken en spreken we af om een kopje koffie te drinken en verder te praten.
Een paar dagen later loop ik een terras op. Bijna gelijk zie ik de vrouw, Marjolein dus zitten. “Ik heb maar hetzelfde aangetrokken, glimlacht ze. Dan weet ik dat je me wel zal herkennen!” “Mooie vrouwen vergeet ik niet zo snel, lach ik terwijl ik ga zitten!” Ze voelt zich gevleid maar dat het mooie, met haar 54jaar al even is vergaan. Ik ontken dat natuurlijk wat haar wel bevalt.
We praten over wie we zijn en hoe ik aan die lekkere recepten kom. Zo is Marjolein dus 54jaar, getrouwd met Jack, een zakenman die veel weg is. Ze heeft twee kinderen die ook al het huis uit zijn waardoor zij veel tijd heeft om leuke dingen te doen.
De tijd vliegt en we spreken af om dit nogmaals te doen waarbij ik dan wat recepten meeneem.
Twee weken later zien we elkaar weer. Het regent waardoor we binnen gaan zitten. Gezellig in een hoekje praten we over alles terwijl ik eigenlijk niet zo prater ben. Ondanks ons leeftijdsverschil heeft Marjolein iets wat mij laat ontspannen en laat praten.
Wederom is het gezellig en vliegt de tijd. We spreken weer af wat zich steeds herhaalt. Zo vliegen weken en maanden voorbij en kennen we elkaar inmiddels al bijna twee jaar.
Marjolein kan lekker praten maar dan ineens moet ze weer naar huis omdat haar man Jack weer thuis komt. Of ze belt af omdat zijn agenda weer veranderd is. Wat Marjolein en ik hebben is iets tussen ons. Haar man en kinderen weten niet dat ze met mij afspreekt. Ik ben haar ‘praat minnaar’ zegt ze en dat wil ze zo houden. Net als aan mijn zijde, weet mijn zus ook niets van Marjolein af. Van een vrouw of kinderen heb ik al helemaal geen last.
Ik kom thuis van mijn werk en zie dat de bloempot waar een reserve sleutel onder ligt, is verschoven. Twee mensen weten hiervan en dat is mijn zus en Marjolein. Mijn zus belt meest van de tijd dat ze bij mijn huis is wat nu niet is gebeurd. Dus waarschijnlijk is het Marjolein die ik de plek van de sleutel heb verteld.
“Hoi, roep ik hard met het naar binnen stappen!” “Hoi, hoor ik Marjolein terug roepen. Drinken?” Ze heeft eten gemaakt omdat ze eerder bij mij thuis was dan ik.
We eten en praten en praten en praten. Het is gezellig en het wordt laat. Marjolein moet naar huis omdat Jack weer thuis komt. Eigenlijk wil ze niet weg maar ze moet. “Zal ik een taxi regelen of jou thuisbrengen, vraag ik en haar aankijk. Je heb iets te veel op om zelf te rijden.” “Ik regel wel een taxi, glimlacht ze en mij aankijkt.” Ik vraag waarom ze zo naar mij zit te kijken waarbij ze haar schouders ophaalt. Ik geef aan dat ze de laatste tijden anders is en anders doet en of er iets aan de hand is.
Even zit Marjolein mij strak aan te kijken waarna ze opstaat om de wijnglazen op te ruimen. Ik geef aan dat ik het zo meteen opruim als ze weg is en dat ze nog even gezellig kan zijn. Ze wil perse opruimen waardoor ik haar aan de arm beetpak. Ze kijkt mij aan en ploft op mijn knieën neer. Voor ik het weet kust Marjolein mij en nog geen seconde later rollen onze tongen om elkaar heen.
Net zo vlug als het is ontstaan stopt het ook weer. “Fuck! Fuck! Fuck, roept Marjolein. Sorry ik..” “Nee, zucht ik. Ik ook..” “Nee! Ik..” “We, lach ik met een zucht. We deden het allebei!” “Maar ik begon. Ik lijk wel een Cougar!” “Nou! Nou, lach ik. Met die 6 jaar dat ik jonger ben!” “Laten we het vergeten, zucht Marjolein nu ook! Ik.. ehm… Mijn taxi zal er nu ook wel zijn.” “Ik heb er geen spijt van, zeg ik en met Marjolein meeloop. Hoe doen we het met jouw auto?” “Dat komt wel, zegt Marjolein en naar buiten stapt waar ook net een taxi stopt. Zie je!”
De volgende dag als ik thuiskom is haar auto weg. Van Marjolein hoor ik wekenlang niets meer. Ook reageert ze niet op mijn berichten en lijkt ze van de aardbol af te zijn. Vanaf die kus is alles kapot gegaan. Een kus die misschien niet had mogen gebeuren maar zoals ik die avond ook zei, heb ik er geen spijt van.
We zijn inmiddels een half jaar verder en ik heb Marjolein opgegeven. Ze reageert nergens meer op en laat ook niets van zich horen.
Ik loop de viswinkel binnen en zie gelijk een bekend figuur bezig met bestellen. Glimlachend noem ik mijn recept op en ik zie een klein glimlachje verschijnen. “Hoi, zegt Marjolein zacht!” Ik groet haar terug en vraag hoe het gaat. Het gaat prima met haar en ze vraagt of ik morgen tijd heb om het een en ander te bespreken.
De volgende dag zien we elkaar weer en hebben heel wat te bespreken maar uiteindelijk komt het goed. We spreken direct weer af en zo vliegen de maanden voorbij.
“Hoi, hoor ik Marjolein roepen als ze mijn huis binnenkomt. Wat ben je vroeg!” “Ik was vandaag vrij he, lach ik en van Marjolein en zoen krijg als groet.” “Helemaal vergeten!”
We praten over de normale dingen van de dag terwijl ik eten maak. Marjolein heeft de tijd en kan ook mee eten.
Na het eten, met het afruimen staat ze mij aan te kijken. Ik krijg de zenuwen van haar en vraagt waarom ze zo staart. Ze wuift het weg maar ik merk dat ze blijft staren. Weer vraag ik het aan haar en weer wuift ze het weg met een lach.
“Ik wil het niet weer kapot maken, zegt ze nadat ik weer vraag om te stoppen met staren. Maar…” “Maar wat, vraag ik na een stilte?” “Niets!” “We zouden toch open zijn, zeg ik na weer een stilte. Dus…”
Ik kijk Marjolein aan en zij mij. Een kort glimlachje volgt waarna ze naar de huiskamer loopt. Even later volg ik ook en komt ze tegen mij aan zitten. We praten wat met een paar hapjes en drank op de tafel.
“Mag ik bij je slapen, vraagt Marjolein ineens?” Ik kijk haar aan of ze mij niet zit te plagen maar merk dat ze serieus is. “Tuurlijk, glimlach ik. Maar komt Jack niet thuis?” “Nee, glimlacht ze. Daarom kan ik hier blijven tenzij jij het niet wil!” “Hou op, lach ik. Je bent altijd welkom en ga je gang.” Marjolein staat op en geeft aan zich even op te frissen.
Een paar minuten later is ze weer beneden in een pyjamapak, een lange dun geruite broek en een soortgelijke jasje. “Schuif eens op, zegt ze bij mij staand en tegen mijn benen tikt!” Ik draai mijn been opzij waarbij Marjolein voor mij komt zitten met haar rug tegen mijn borst. “Gezellig zo, glimlacht ze en zich tegen mij aan duwt. Heerlijk!”
Zonder verder bij na te denken glijden mijn handen op den duur over haar buik. Kleine korte draaiende bewegingen. Ik merk het eigenlijk pas als Marjolein haar handen op de mijne legt en mee beweegt. Samen met haar handen glijden mijn handen onder het jasje over haar blote buik. En even later glijden haar handen over mijn armen en been terwijl de mijne verder draaien op haar buik.
“Wil je verder naar beneden wrijven, vraagt Marjolein zachtjes na een poosje op haar buik gedraaid te hebben?” “ Oke, fluister ik bijna. Zeg je wel als ik te ver ga!” “Stel je niet zo aan, lacht Marjolein en rechter op gaat zitten. We zijn volwassenen. Toch?”
Ik vergroot mijn bewegingen op haar buik en merk gelijk dat ze geen slip of zoiets aanheeft. Ik zie haar stiekem lachen terwijl ze nog gunstiger gaat zitten. Mijn vingertoppen glijden rakelings langs haar klit en lippen. Althans zo lijk ik het te voelen en de manier waarop Marjolein haar ademhaling inslikt.
“Zal ik je even helpen, fluistert Marjolein hees en mijn hand verder omlaag duwt. Hier wil ik je vingers voelen!” “Zo’n idee had ik al, fluister ik terug!” “Ohww, zucht Marjolein met een zachte kreun als ik haar klit raak. Dat is lang geleden!” “Voor mij ook, glimlach ik en van Marjolein een zoen krijg.”
Ik laat mijn hand met rustige grote bewegingen over de klit van Marjolein glijden. Marjolein lijkt het lekker te vinden aan haar reactie en geluiden te merken.
Ik verplaats ons iets waardoor ik nog beter haar kutje kan voelen wat Marjolein ook merkt. Ze duwt mijn hand nog verder omlaag tussen haar benen en beweegt zachtjes tegen mijn hand. “Kom erin, hijgt ze zacht. Vinger me!”
Ik merk dat Marjolein al verder is dan ik dacht. Zachte kreun geluiden bij mijn oor en korte felle schokjes verraden dat ze klaarkomt. Telkens weer als ik dit merk stop ik of houdt ik me iets in tot ze niet meer kan.
Zware grommende kreunen rollen uit haar mond waarbij haar onderlichaam felle bewegingen maakt. Ik voel haar kutlippen knijpen op mijn vingers als ze weer de controle over haar lichaam heeft. Gelijk daarna ontspant ze zich en volgt de volgende reeks van kreunen, knijpen en hijgen.
Ineens lijkt ze los te komen van de bank met een luide kreun daarbij. Gelijk ploft ze weer tussen mijn benen op de bank en knijp ze met haar handen in mijn benen.
“Jezus, hijgt ze. Wat kan jij tease zeg! Ik dacht even dat het uren wou duren. En dan ineens….. “ “Kom je, glimlach ik!” “Ja en hoe zeg. Ik ben kapot!” Ik glimlach en vraag of ik even wat drinken kan pakken waarbij ik opsta.
Even later sta ik weer bij Marjolein die haar glas in een teug leeg drinkt. “ Nu jij, glimlacht ze en haar hand over mijn kruis laat glijden. Voelt goed!”
Ze trekt mijn broek omlaag en laat glimlachend haar hand over de bult in mijn boxer glijden. “Goed gevuld broekje, zegt ze zachtjes en in mijn zak knijpt. En een goed gevulde zak erbij!”
Ze kijkt mij aan en trekt mijn boxershort omlaag. Even vluchtig kijkt ze omlaag en kijkt ze mij weer strak aan terwijl ik haar hand over mijn piemel voel glijden. Ik glimlach en voel hoe lekker het is.
Marjolein tast ieder adertje af die op mijn piemel te vinden zijn. Zachtjes glijdt haar hand daarbij over en om mijn piemel. Het is heerlijk zo zachtjes ze hem aanraakt.
Heel rustig maakt ze mijn pik harder met minuscule aanrakingen. Als ik mijn ogen even open zie ik haar mijn piemel bestuderen en ze glimlacht als ze merkt dat ik kijk. “Lekker, vraagt ze zacht?” “Hemels, glimlach ik terug. Het is zo..” “”Ben je geil aan het worden?” “Ja, glimlach ik met een zucht!” “Zal ik je uit je lijden helpen?” “Het mag, zucht ik. Maar dit is ook heerlijk!”
Ik sluit mijn ogen weer en voel Marjolein rustig verder gaan met haar zachte bewegingen. Ik merk dat ze is gaan verzitten en kijk even vlug. Ze zit nu recht voor me en ik voel haar andere hand de onderzijde van mijn zak aftasten. Haar andere hand pakt mij nog harder geworden pik beet. Ik voel hoe ze mijn zak begint te kneden en mij begint af te trekken.
“Dit gaat niet lang duren, hijg ik!” “Ik had niet anders verwacht, hoor ik haar lachen!” Haar hand klemt strakker om mijn inmiddels keiharde paal en ik voel haar andere hand ook om mijn paal klemmen. “Ohhhww, kreun ik als ik haar mond om mijn eikel voel. Dit is te!”
Met een paar seconde voel ik mijn eikel exploderen en laat ik een grommende kreun ontsnappen. “Dat was lekker, hoor ik Marjolein lachen. Of niet!”
Heel even moet ik bijkomen van deze ervaring. Ik ben nog nooit zo klaar gekomen op zo’n zachte aanraking maar het was echt super lekker.
“Het was te gek, glimlach ik nog in een roes. Echt te gek!” “Te gek om nog meer te proberen of was dit het?” Ik kijk Marjolein aan en glimlacht. “Wat denk jij!” “Geef me even een paar minuten als je wil, zegt ze met een glimlachje!”
Even later hoor ik de kraan van de badkamer en loop ik rustig naar boven. Net voor ik mijn slaapkamer inloop, zie ik Marjolein in een roze handdoek mijn slaapkamer inlopen.
Ze glimlach en kijkt mij terwijl ze de handdoek lostrekt. “Nu wil ik deze voelen, glimlacht ze met een zucht terwijl ze over mijn piemel wrijft. En geen vingers!” “Geen vingers, glimlach ik met mijn handen achter mij hoofd!” “Je weet donders goed wat ik bedoel, lacht ze en mijn boxershort omlaag trek. Kom bij me! Ik wil seks!”
Wat we hebben gedaan weet ik niet maar wel dat ik laat in de ochtend wakker wordt. Marjolein is weg en er ligt een briefje op haar kussen.
‘Goedendag mijn minnaar. Het was fijn en lekker. Ik zie je snel voor herhaling. X Marjolein.’
Ze is iets kleiner dan ik, lang donker blond tot licht bruin haar met een klem op haar achterhoofd vastgeklemd. Smalle licht rode lippen en volgens mij groene ogen. Spijkerbroek met platte schoenen eronder. Door de opening van haar groene jas zie ik dat ze een blouse aanheeft. Waarschijnlijk getrouwd, aan haar ringen te zien.
Een klein, vluchtig glimlachje volgt als we elkaar even aankijken. Zonder dat de vrouw het vraagt vertel ik hoe ik de garnalen klaar maak. De vrouw bedankt mij en ik hoor mijn nummer. “Ik ben aan de beurt, zeg ik. Goed weekend!”
Ik bestel mijn vis en sta nu weer te wachten op mijn bestelling. Achter mij hoor ik mensen klagen dat het zo lang duurt. ‘Ze moesten eens weten hoe lekker het hier is, denk ik.’ Ik zie de vrouw weer, ze staat bij de kassa en kijkt rond. Een kort glimlachje volgt als ze mij aankijkt.
Mijn bestelling is gereed en ik stop het in mijn tas om gelijk te betalen. In mijn ooghoek zie de vrouw achter mij door weglopen. Buitengekomen zie ik haar nergens meer.
Thuisgekomen zie ik een briefje in mijn tas zitten. ‘Bel mij als je wil’ met een telefoonnummer erbij. Ik bekijk het briefje en bedenk gelijk wie dat heeft ges hoeven. Het meisje die mij heeft geholpen natuurlijk, bedenk ik. Wie moet het anders zijn en het is nog een leuke meid ook. Ik bel en krijg geen contact dan een standaard voicemail, zonder naam of iets.
De volgende dag gaat mijn telefoon, het nummer herken ik niet direct. En binnen hetzelfde moment schiet het nummer op het briefje door mijn hoofd. Ik neem op en het is doodstil. Ik noem mijn naam nogmaals en het blijft stil waarna er wordt opgehangen.
Nog geen minuut later gaat mijn telefoon weer, met weer hetzelfde nummer. “Met Marjolein, hoor ik een twijfelende vrouwenstem. Van… de viswinkel? De garnalen waren lekker!”
Ik begin te lachen en we raken aan de praat. Ze vraagt hoe ik aan het heerlijke recept kom en of ik nog meer van die heerlijke recepten weet. Door mijn werk moet ik het gesprek afbreken en spreken we af om een kopje koffie te drinken en verder te praten.
Een paar dagen later loop ik een terras op. Bijna gelijk zie ik de vrouw, Marjolein dus zitten. “Ik heb maar hetzelfde aangetrokken, glimlacht ze. Dan weet ik dat je me wel zal herkennen!” “Mooie vrouwen vergeet ik niet zo snel, lach ik terwijl ik ga zitten!” Ze voelt zich gevleid maar dat het mooie, met haar 54jaar al even is vergaan. Ik ontken dat natuurlijk wat haar wel bevalt.
We praten over wie we zijn en hoe ik aan die lekkere recepten kom. Zo is Marjolein dus 54jaar, getrouwd met Jack, een zakenman die veel weg is. Ze heeft twee kinderen die ook al het huis uit zijn waardoor zij veel tijd heeft om leuke dingen te doen.
De tijd vliegt en we spreken af om dit nogmaals te doen waarbij ik dan wat recepten meeneem.
Twee weken later zien we elkaar weer. Het regent waardoor we binnen gaan zitten. Gezellig in een hoekje praten we over alles terwijl ik eigenlijk niet zo prater ben. Ondanks ons leeftijdsverschil heeft Marjolein iets wat mij laat ontspannen en laat praten.
Wederom is het gezellig en vliegt de tijd. We spreken weer af wat zich steeds herhaalt. Zo vliegen weken en maanden voorbij en kennen we elkaar inmiddels al bijna twee jaar.
Marjolein kan lekker praten maar dan ineens moet ze weer naar huis omdat haar man Jack weer thuis komt. Of ze belt af omdat zijn agenda weer veranderd is. Wat Marjolein en ik hebben is iets tussen ons. Haar man en kinderen weten niet dat ze met mij afspreekt. Ik ben haar ‘praat minnaar’ zegt ze en dat wil ze zo houden. Net als aan mijn zijde, weet mijn zus ook niets van Marjolein af. Van een vrouw of kinderen heb ik al helemaal geen last.
Ik kom thuis van mijn werk en zie dat de bloempot waar een reserve sleutel onder ligt, is verschoven. Twee mensen weten hiervan en dat is mijn zus en Marjolein. Mijn zus belt meest van de tijd dat ze bij mijn huis is wat nu niet is gebeurd. Dus waarschijnlijk is het Marjolein die ik de plek van de sleutel heb verteld.
“Hoi, roep ik hard met het naar binnen stappen!” “Hoi, hoor ik Marjolein terug roepen. Drinken?” Ze heeft eten gemaakt omdat ze eerder bij mij thuis was dan ik.
We eten en praten en praten en praten. Het is gezellig en het wordt laat. Marjolein moet naar huis omdat Jack weer thuis komt. Eigenlijk wil ze niet weg maar ze moet. “Zal ik een taxi regelen of jou thuisbrengen, vraag ik en haar aankijk. Je heb iets te veel op om zelf te rijden.” “Ik regel wel een taxi, glimlacht ze en mij aankijkt.” Ik vraag waarom ze zo naar mij zit te kijken waarbij ze haar schouders ophaalt. Ik geef aan dat ze de laatste tijden anders is en anders doet en of er iets aan de hand is.
Even zit Marjolein mij strak aan te kijken waarna ze opstaat om de wijnglazen op te ruimen. Ik geef aan dat ik het zo meteen opruim als ze weg is en dat ze nog even gezellig kan zijn. Ze wil perse opruimen waardoor ik haar aan de arm beetpak. Ze kijkt mij aan en ploft op mijn knieën neer. Voor ik het weet kust Marjolein mij en nog geen seconde later rollen onze tongen om elkaar heen.
Net zo vlug als het is ontstaan stopt het ook weer. “Fuck! Fuck! Fuck, roept Marjolein. Sorry ik..” “Nee, zucht ik. Ik ook..” “Nee! Ik..” “We, lach ik met een zucht. We deden het allebei!” “Maar ik begon. Ik lijk wel een Cougar!” “Nou! Nou, lach ik. Met die 6 jaar dat ik jonger ben!” “Laten we het vergeten, zucht Marjolein nu ook! Ik.. ehm… Mijn taxi zal er nu ook wel zijn.” “Ik heb er geen spijt van, zeg ik en met Marjolein meeloop. Hoe doen we het met jouw auto?” “Dat komt wel, zegt Marjolein en naar buiten stapt waar ook net een taxi stopt. Zie je!”
De volgende dag als ik thuiskom is haar auto weg. Van Marjolein hoor ik wekenlang niets meer. Ook reageert ze niet op mijn berichten en lijkt ze van de aardbol af te zijn. Vanaf die kus is alles kapot gegaan. Een kus die misschien niet had mogen gebeuren maar zoals ik die avond ook zei, heb ik er geen spijt van.
We zijn inmiddels een half jaar verder en ik heb Marjolein opgegeven. Ze reageert nergens meer op en laat ook niets van zich horen.
Ik loop de viswinkel binnen en zie gelijk een bekend figuur bezig met bestellen. Glimlachend noem ik mijn recept op en ik zie een klein glimlachje verschijnen. “Hoi, zegt Marjolein zacht!” Ik groet haar terug en vraag hoe het gaat. Het gaat prima met haar en ze vraagt of ik morgen tijd heb om het een en ander te bespreken.
De volgende dag zien we elkaar weer en hebben heel wat te bespreken maar uiteindelijk komt het goed. We spreken direct weer af en zo vliegen de maanden voorbij.
“Hoi, hoor ik Marjolein roepen als ze mijn huis binnenkomt. Wat ben je vroeg!” “Ik was vandaag vrij he, lach ik en van Marjolein en zoen krijg als groet.” “Helemaal vergeten!”
We praten over de normale dingen van de dag terwijl ik eten maak. Marjolein heeft de tijd en kan ook mee eten.
Na het eten, met het afruimen staat ze mij aan te kijken. Ik krijg de zenuwen van haar en vraagt waarom ze zo staart. Ze wuift het weg maar ik merk dat ze blijft staren. Weer vraag ik het aan haar en weer wuift ze het weg met een lach.
“Ik wil het niet weer kapot maken, zegt ze nadat ik weer vraag om te stoppen met staren. Maar…” “Maar wat, vraag ik na een stilte?” “Niets!” “We zouden toch open zijn, zeg ik na weer een stilte. Dus…”
Ik kijk Marjolein aan en zij mij. Een kort glimlachje volgt waarna ze naar de huiskamer loopt. Even later volg ik ook en komt ze tegen mij aan zitten. We praten wat met een paar hapjes en drank op de tafel.
“Mag ik bij je slapen, vraagt Marjolein ineens?” Ik kijk haar aan of ze mij niet zit te plagen maar merk dat ze serieus is. “Tuurlijk, glimlach ik. Maar komt Jack niet thuis?” “Nee, glimlacht ze. Daarom kan ik hier blijven tenzij jij het niet wil!” “Hou op, lach ik. Je bent altijd welkom en ga je gang.” Marjolein staat op en geeft aan zich even op te frissen.
Een paar minuten later is ze weer beneden in een pyjamapak, een lange dun geruite broek en een soortgelijke jasje. “Schuif eens op, zegt ze bij mij staand en tegen mijn benen tikt!” Ik draai mijn been opzij waarbij Marjolein voor mij komt zitten met haar rug tegen mijn borst. “Gezellig zo, glimlacht ze en zich tegen mij aan duwt. Heerlijk!”
Zonder verder bij na te denken glijden mijn handen op den duur over haar buik. Kleine korte draaiende bewegingen. Ik merk het eigenlijk pas als Marjolein haar handen op de mijne legt en mee beweegt. Samen met haar handen glijden mijn handen onder het jasje over haar blote buik. En even later glijden haar handen over mijn armen en been terwijl de mijne verder draaien op haar buik.
“Wil je verder naar beneden wrijven, vraagt Marjolein zachtjes na een poosje op haar buik gedraaid te hebben?” “ Oke, fluister ik bijna. Zeg je wel als ik te ver ga!” “Stel je niet zo aan, lacht Marjolein en rechter op gaat zitten. We zijn volwassenen. Toch?”
Ik vergroot mijn bewegingen op haar buik en merk gelijk dat ze geen slip of zoiets aanheeft. Ik zie haar stiekem lachen terwijl ze nog gunstiger gaat zitten. Mijn vingertoppen glijden rakelings langs haar klit en lippen. Althans zo lijk ik het te voelen en de manier waarop Marjolein haar ademhaling inslikt.
“Zal ik je even helpen, fluistert Marjolein hees en mijn hand verder omlaag duwt. Hier wil ik je vingers voelen!” “Zo’n idee had ik al, fluister ik terug!” “Ohww, zucht Marjolein met een zachte kreun als ik haar klit raak. Dat is lang geleden!” “Voor mij ook, glimlach ik en van Marjolein een zoen krijg.”
Ik laat mijn hand met rustige grote bewegingen over de klit van Marjolein glijden. Marjolein lijkt het lekker te vinden aan haar reactie en geluiden te merken.
Ik verplaats ons iets waardoor ik nog beter haar kutje kan voelen wat Marjolein ook merkt. Ze duwt mijn hand nog verder omlaag tussen haar benen en beweegt zachtjes tegen mijn hand. “Kom erin, hijgt ze zacht. Vinger me!”
Ik merk dat Marjolein al verder is dan ik dacht. Zachte kreun geluiden bij mijn oor en korte felle schokjes verraden dat ze klaarkomt. Telkens weer als ik dit merk stop ik of houdt ik me iets in tot ze niet meer kan.
Zware grommende kreunen rollen uit haar mond waarbij haar onderlichaam felle bewegingen maakt. Ik voel haar kutlippen knijpen op mijn vingers als ze weer de controle over haar lichaam heeft. Gelijk daarna ontspant ze zich en volgt de volgende reeks van kreunen, knijpen en hijgen.
Ineens lijkt ze los te komen van de bank met een luide kreun daarbij. Gelijk ploft ze weer tussen mijn benen op de bank en knijp ze met haar handen in mijn benen.
“Jezus, hijgt ze. Wat kan jij tease zeg! Ik dacht even dat het uren wou duren. En dan ineens….. “ “Kom je, glimlach ik!” “Ja en hoe zeg. Ik ben kapot!” Ik glimlach en vraag of ik even wat drinken kan pakken waarbij ik opsta.
Even later sta ik weer bij Marjolein die haar glas in een teug leeg drinkt. “ Nu jij, glimlacht ze en haar hand over mijn kruis laat glijden. Voelt goed!”
Ze trekt mijn broek omlaag en laat glimlachend haar hand over de bult in mijn boxer glijden. “Goed gevuld broekje, zegt ze zachtjes en in mijn zak knijpt. En een goed gevulde zak erbij!”
Ze kijkt mij aan en trekt mijn boxershort omlaag. Even vluchtig kijkt ze omlaag en kijkt ze mij weer strak aan terwijl ik haar hand over mijn piemel voel glijden. Ik glimlach en voel hoe lekker het is.
Marjolein tast ieder adertje af die op mijn piemel te vinden zijn. Zachtjes glijdt haar hand daarbij over en om mijn piemel. Het is heerlijk zo zachtjes ze hem aanraakt.
Heel rustig maakt ze mijn pik harder met minuscule aanrakingen. Als ik mijn ogen even open zie ik haar mijn piemel bestuderen en ze glimlacht als ze merkt dat ik kijk. “Lekker, vraagt ze zacht?” “Hemels, glimlach ik terug. Het is zo..” “”Ben je geil aan het worden?” “Ja, glimlach ik met een zucht!” “Zal ik je uit je lijden helpen?” “Het mag, zucht ik. Maar dit is ook heerlijk!”
Ik sluit mijn ogen weer en voel Marjolein rustig verder gaan met haar zachte bewegingen. Ik merk dat ze is gaan verzitten en kijk even vlug. Ze zit nu recht voor me en ik voel haar andere hand de onderzijde van mijn zak aftasten. Haar andere hand pakt mij nog harder geworden pik beet. Ik voel hoe ze mijn zak begint te kneden en mij begint af te trekken.
“Dit gaat niet lang duren, hijg ik!” “Ik had niet anders verwacht, hoor ik haar lachen!” Haar hand klemt strakker om mijn inmiddels keiharde paal en ik voel haar andere hand ook om mijn paal klemmen. “Ohhhww, kreun ik als ik haar mond om mijn eikel voel. Dit is te!”
Met een paar seconde voel ik mijn eikel exploderen en laat ik een grommende kreun ontsnappen. “Dat was lekker, hoor ik Marjolein lachen. Of niet!”
Heel even moet ik bijkomen van deze ervaring. Ik ben nog nooit zo klaar gekomen op zo’n zachte aanraking maar het was echt super lekker.
“Het was te gek, glimlach ik nog in een roes. Echt te gek!” “Te gek om nog meer te proberen of was dit het?” Ik kijk Marjolein aan en glimlacht. “Wat denk jij!” “Geef me even een paar minuten als je wil, zegt ze met een glimlachje!”
Even later hoor ik de kraan van de badkamer en loop ik rustig naar boven. Net voor ik mijn slaapkamer inloop, zie ik Marjolein in een roze handdoek mijn slaapkamer inlopen.
Ze glimlach en kijkt mij terwijl ze de handdoek lostrekt. “Nu wil ik deze voelen, glimlacht ze met een zucht terwijl ze over mijn piemel wrijft. En geen vingers!” “Geen vingers, glimlach ik met mijn handen achter mij hoofd!” “Je weet donders goed wat ik bedoel, lacht ze en mijn boxershort omlaag trek. Kom bij me! Ik wil seks!”
Wat we hebben gedaan weet ik niet maar wel dat ik laat in de ochtend wakker wordt. Marjolein is weg en er ligt een briefje op haar kussen.
‘Goedendag mijn minnaar. Het was fijn en lekker. Ik zie je snel voor herhaling. X Marjolein.’
Trefwoord(en): Vreemdgaan,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10