Het was eindelijk vakantie, het moment waar we het hele studiejaar naar hadden uitgekeken. Met drie vrienden die elkaar hadden leren kennen tijdens onze studie, hadden we besloten er samen even tussenuit te gaan. Zoë (22), Britt (22) en ik (Rob, 23) deelden niet alleen colleges en deadlines, maar ook een sterke vriendschap die zich steeds verder had verdiept. Onze bestemming was een rustige plek in de natuur, ver weg van de drukte van de stad en de stress van het studeren. Met onze rugzakken vol spullen en goede zin trokken we eropuit, klaar om te genieten van dagen zonder verplichtingen. De frisse boslucht, het geritsel van de bladeren en de vrijheid om gewoon te zijn — het was precies wat we nodig hadden.

We bevinden ons op een open plek in het bos, een kleine open vlakte tussen de bomen, waar ooit jongeren waarschijnlijk hun tenten opsloegen tijdens zomerse kampen. De grond is licht oneffen, bezaaid met verdorde bladeren en platte plekken waar ooit een vuurkorf moet hebben gestaan. Tussen het fluiten van vogels en het zachte ritselen van de wind door de bladeren, hebben wij ons geïnstalleerd met een stapel kaartspellen — onze favoriete manier om tijd te doden. Na een paar rondes UNO, waar het fanatisme al hoog oploopt, werpt Zoë plots een speelse suggestie op. Ze trekt aan haar opgeknoopte hemdje en zegt met een ondeugende blik: "Het is zo warm… laten we er een stripspel van maken. De verliezer doet een kledingstuk uit.".

Britt kijkt haar met opgetrokken wenkbrauwen aan, maar haar mondhoeken krullen snel omhoog. Ik lach en knik. "Oké dan," zeg ik, "maar even eerlijk: hoeveel kledingstukken hebben jullie eigenlijk aan? Jullie hebben natuurlijk een extraatje met die bh's." We overlopen het even. Alle drie dragen we onze wandelschoenen, sokken, een korte broek en ondergoed. Ikzelf heb een sportshirt aan dat lichtjes aan mijn rug plakt van het zweten. Britt draagt een los topje dat soepel over haar schouders hangt, terwijl Zoë een licht zomers hemdje draagt dat ze geknoopt heeft net onder haar borst — haar buik vangt de verkoelende lucht op die door het bos glijdt. "Wel, die heb ik dus niet aan," zegt Zoë grijnzend, terwijl ze met een korte knik naar haar borstgebied wijst. "Die hebben af en toe ook wat lucht nodig met dit weer." Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan en lach. "Dus alleen Britt heeft nog een extra kledingstuk aan?". Britt haalt haar schouders op, maar haar ogen twinkelen. "Dan stel ik voor dat ik die extra laag compenseer. Ik geef jullie elk één extra leven, maar…" — ze laat haar stem even zakken — "die komen pas van pas als ik jullie een vraag stel. Eén en dezelfde voor jullie allebei." Zoë en ik wisselen een blik uit, verbaasd maar ook geamuseerd. "Je houdt ons graag in spanning, hè?" zeg ik. Britt knipoogt. "Natuurlijk. Wat is een spel zonder een beetje mysterie?". We lachen, en de kaarten worden opnieuw geschud.

UNO begint opnieuw, en de kaarten worden met opgewekte spanning verdeeld. Het eerste potje gaat overtuigend naar Britt. Zoë is als eerste de pineut. We kijken haar beiden nieuwsgierig aan, benieuwd welk kledingstuk ze als eerste zal afleggen. "Je kan je extra leven nu al inzetten, of je spaart het op voor straks," zegt Britt met een speelse blik. Zoë haalt haar schouders op en glimlacht. "Ik doe wel gewoon mijn schoenen uit." Ze buigt voorover, waardoor haar hemdje genoeg naar voor valt om een goede inkijk te geven op haar vrije borsten. 2 tepels zijn zichtbaar, 2 tepels die snakken naar contact met de vrije buitenlucht. Ze trekt haar schoenen langzaam van haar voeten, waarna ze ze netjes naast zich neerlegt. Het spel hervat, en deze keer is het Zoë die aan het langste eind trekt — Britt moet eraan geloven. Ze volgt het voorbeeld en trapt haar schoenen uit, zonder er veel woorden aan vuil te maken.

De volgende twee rondes verlopen verrassend eentonig: beide keren wint Zoë, en ik ben telkens degene die het onderspit delft. Met een zucht trek ik eerst mijn schoenen uit, daarna mijn sokken. De koelte van de bosgrond kruipt zachtjes tegen mijn blote voetzolen op. Ik voel hoe de sfeer steeds losser wordt — een mix van spanning en ontspanning hangt in de lucht. Dan keert het tij. Zoë verliest de volgende ronde en staat met een uitdagende blik op. Zonder aarzelen opent ze de knoop van haar broek en haakt haar duimen in de tailleband. In één vloeiende beweging glijdt haar broek naar beneden, tot net boven haar enkels. Haar felrode slipje komt tevoorschijn, een gedurfde kleur die sterk contrasteert met haar huid. "Je weet dat je je sokken nog aanhebt, toch?" merkt Britt op, half lachend. "Klopt," antwoordt Zoë droog, "maar met al die takjes op de grond houd ik ze liever aan." Ik grinnik en voel de spanning verder opbouwen. Het spel gaat door, en dit keer win ik. Zoë is weer de verliezer. Ze kijkt naar Britt en zucht lachend. "Nou, laat die vraag dan maar komen.". Britt recht haar rug en grijnst ondeugend. "Vertel ons over een seksuele fantasie. Iets wat je nog nooit hebt gedaan, maar wel ooit hoopt te beleven."

De stilte die volgt, is geladen. We kijken allebei naar Zoë, benieuwd naar wat ze zal delen. "Wel…" begint ze, haar stem iets zachter, "ik zou graag eens helemaal overgegeven worden. Vastgebonden… volledig overgeleverd aan iemand anders. Geen controle, geen afleiding. Gewoon liggen en alles ondergaan wat er met me gebeurt. Dat idee — dat je niets anders kan dan voelen — vind ik ongelofelijk opwindend.". Haar woorden hangen even in de lucht. Ik voel de spanning in mijn lichaam verschuiven — het effect laat zich meteen voelen, onmiskenbaar. Mijn hartslag versnelt, en ik probeer discreet wat rechter te gaan zitten. "Wauw," zeg ik, mijn stem wat lager. "Ik wist dat je niet verlegen was, maar dit had ik niet verwacht.". Ook Britt lijkt even verrast. Ze lacht, maar het is meer een mengeling van nieuwsgierigheid en bewondering. "Wel… dat legt de lat ineens hoog. Maar vergeet niet, Rob: jij moet jouw fantasie straks ook nog opbiechten.". Ik grijns, leun iets achterover en geef een knipoog. "Klopt," zeg ik, "maar dan zal je eerst eens moeten winnen.". We lachen alle drie, maar onder het gelach ligt iets anders — iets dat tintelt onder de huid. Een spanning die verder groeit.

Het spel draait verder en dit keer is Britt de ongelukkige — al lijkt ze dat nauwelijks erg te vinden. Met een zucht trekt ze haar sokken uit en gooit ze achteloos op de stapel kleding. Maar mijn eigen geluk lijkt inmiddels gekeerd, want ook ik verlies de volgende ronde. Nog voor ik iets kan zeggen, springt Zoë tussenbeide: "Komaan Rob, jouw beurt om een fantasie te delen!". De spanning en openheid van het moment geven me de moed om eerlijk te zijn. "Goed dan," begin ik, terwijl ik rechtop ga zitten. "Ik fantaseer er al lang over om gewoon… in het openbaar naakt te zijn. Niet seksueel, gewoon… vrij. De wind op elk stukje huid, zonder kleren, zonder schaamte. Dat moet toch ongelooflijk voelen." Britts ogen lichten op. "Oh, dat heb ik dus al gedaan," zegt ze met een glimlach vol herinnering. "Tijdens een vakantie in Griekenland, op een warme avond, ben ik in mijn eentje gaan naaktzwemmen in zee. Niemand in de buurt, enkel de sterren, het water en ik. Het was exact zoals jij het beschrijft — fris, bevrijdend, bijna dromerig." "Was je dan niet bang dat iemand je kleren zou stelen?" vraag ik, gefascineerd. "Niet echt," lacht ze. "Ik had ze goed verstopt in een holletje tussen de rotsen. Natuurlijk wilde ik niet poedelnaakt terug naar het hotel stappen. Dat zou wel een verhaal geweest zijn." We barsten alle drie in lachen uit bij het idee. Even is alles licht en speels, de sfeer tussen ons warm en open.

Het spel gaat verder en opnieuw is Britt aan de beurt om een kledingstuk af te geven. Ze kijkt ons met een schuin lachje aan. "Ik zei toch dat deze snel zou gaan," grapt ze, terwijl ze haar armen boven haar hoofd heft en haar topje langzaam omhoogtrekt. Haar borsten, klein maar rond gevormd, verschijnen uit de stof. Ze worden omsloten door een lichtblauwe bh, waarvan de zijkanten en rugband uit doorschijnend kant bestaan. Haar huid schemert er zachtjes doorheen, en hoewel ik haar eerder in bikini heb gezien, voelt dit moment intiemer — anders. Mijn blik blijft iets te lang hangen, en ik voel het onvermijdelijke: mijn lichaam reageert. Ik schuif iets naar voren, hopend dat het niet al te zichtbaar is. De kaarten keren weer en Britt verliest nogmaals. Ze zucht dramatisch, maar haar grijns verraadt dat ze er niet rouwig om is. Met een theatraal gebaar duwt ze haar short naar beneden, maar haar onderbroek glijdt per ongeluk mee. In een flits zien we de ronding van haar billen — stevig, niet te klein maar ook niet te groot. We schieten alle drie in de lach. Britt draait zich half om en kijkt me aan met een uitdagende blik. "Dat zie je wel graag, hè Rob?". Ik trek mijn schouders ontspannen naar achter en antwoord met een brede glimlach: "Natuurlijk. Met zo’n kontje is het onmogelijk níét te kijken.". Met een speelse grijns draait Britt zich helemaal om, laat haar handen over haar billen glijden en geeft zichzelf een lichte, hoorbare tik. "Dan is het maar goed dat ik geen broek meer aan heb om het te verstoppen."

De volgende drie rondes zit het geluk me duidelijk niet mee. Na mijn broek en shirt te hebben afgedaan, blijft er nog maar één kledingstuk over. "Wees nou niet verlegen," zegt Zoë met een speelse knipoog, waarbij Britt instemmend knikt. Met een grijns sta ik op en trek langzaam, bijna uitdagend, mijn onderbroek naar beneden. De meiden volgen elke beweging met twinkelende ogen, en barsten in gejuich uit zodra het laatste stuk stof op de grond ligt. Hoewel ik mijn schaamhaar goed onderhoud, blijft er een verzorgd, maar zichtbaar bosje over — iets wat hun aandacht duidelijk niet ontgaat. "Hij heeft duidelijk geen plankenkoorts," merkt Britt droogjes op, terwijl ik weer ga zitten. Mijn opwinding valt moeilijk te verbergen. Het idee dat twee van mijn beste vriendinnen me zo openlijk bekijken, laat mijn hart sneller kloppen. "Je hoeft je echt nergens voor te schamen," zegt Zoë geruststellend. Ook Britt legt haar plagerijen even opzij en schenkt me een geruststellende blik. In kleermakerszit hebben ze vrij zicht op mijn goederen. Het spel gaat verder, en dit keer is Zoë de verliezer. Ze glimlacht ondeugend. "Omdat Rob zo dapper was, verdient hij een beloning." Ze maakt de knoopjes van haar hemd los en laat het soepel van haar schouders glijden. Haar kleine borsten komen bloot te liggen, de huid licht gespannen, de tepels zacht roze en duidelijk gevoelig van de spanning. Hoewel ze niet groot zijn, zijn ze precies gevormd om in mijn hand te passen, denk ik vluchtig. "Hee, ogen hier," zegt Zoë lachend, terwijl ze haar handen uitdagend over haar lichaam laat glijden. We lachen alle drie opnieuw, het spel wordt luchtig en spannend tegelijk.

Zoë verliest opnieuw, maar kiest ervoor haar kousen aan te houden. Met een subtiele beweging laat ze haar rode slipje zakken. Wat zich toont is een gladde huid zonder een enkel haartje. Britt en ik kijken beiden even verrast. "Ik wist niet dat je daar zoveel tijd in stak," zegt Britt met een grijns. "Ik heb het laten weg laseren, veel makkelijker dan steeds scheren," bekent Zoë met een opgetrokken wenkbrauw, terwijl ze met een hand over haar venusheuvel wrijft. Het effect op mij blijft niet onopgemerkt. Met een speelse draai van haar heupen gaat Zoë weer zitten, op een zodanige manier dat ik volledig zicht heb op haar poesje. "En nu is Britt nog de enige die wat aanheeft. Tijd om daar verandering in te brengen, vind je niet, Rob?" zegt ze met een vette knipoog. Samen zetten we alles op alles om Britt de volgende twee rondes te laten verliezen. Wanneer het zover is, maakt Britt zich met overgave los van haar bh en short. Neuriënd en met sierlijke bewegingen onthult ze een blauw slipje dat nog het enige is wat haar bedekt. Ook haar borsten zijn bescheiden van formaat, maar stevig en perfect in verhouding. Met een ondeugende blik kneedt ze haar borsten even met beide handen. Zoë en ik barsten in lachen uit en applaudisseren haar enthousiasme.

Britt gaat weer zitten en tot haar plezier wint ze de volgende ronde. Helaas ben ik degene die dit keer verliest. "Tja, je hebt niets meer om uit te trekken," zegt Zoë met een opgetrokken wenkbrauw. "Is dit dan het einde van het spel?" "Nog niet," reageert Britt met een speelse glans in haar ogen. "Ik heb een idee.". Zoë en ik richten meteen onze aandacht op haar. "Wat als we een van Robs fantasieën laten uitkomen? We zijn hier toch alleen… en dat meertje vlakbij lijkt me ideaal om ons straks wat op te frissen." Mijn lichaam lijkt haar voorstel volmondig te ondersteunen — althans, als ik afga op de duidelijke reactie onderaan. "Dan vind ik dat het tijd is om dat laatste lapje stof uit te trekken," zeg ik met een grijns, terwijl ik haar aankijk. Britt lacht zachtjes, alsof ze hierop had gewacht. Zonder iets te zeggen komt ze overeind, haakt haar duimen in het elastiek van haar blauwe slipje en laat het langzaam van haar heupen glijden terwijl ze op haar lip bijt. Ze draait het speels om haar vinger en werpt het met een sierlijke zwiep in mijn richting. "Nu blij?" fluistert ze met een opgetrokken wenkbrauw. Mijn blik glijdt even omlaag: haar lichaam is verzorgd, en een licht spoor van blonde haartjes siert haar huid. Ook Zoë besluit haar laatste kledingstuk — haar sokken — uit te doen, waardoor we nu alle drie volledig naakt zijn. Zonder schaamte, maar met een gedeeld gevoel van spanning, pakken we elk een handdoek en stappen uit de tent. De avondlucht is zwoel, maar de wind strijkt verfrissend langs onze lichamen. De bladeren ritselen zacht boven ons, en de grond voelt warm onder onze blote voeten. Ik werp een blik op Britt, en merk hoe de wind ook op haar inwerkt — haar tepels staan strak vooruit, als een onbewust antwoord op de prikkeling van het moment.

Rennend naar het meer dat we eerder hadden gezien, spotten we een vlot midden op het water. Nog voordat we allemaal het water in zijn, roept Zoë al: "Verliezer slaapt buiten vannacht!" Ze duikt als eerste in het water, waardoor ik goed zicht krijg op haar lekker kontje. Ik volg als tweede, zwem snel genoeg om haar bijna in te halen. Ze duwt haar arm tegen me aan en giechelt als ik probeer haar aan de kant te duwen, waardoor ik haar kont zelfs kan aanraken. Ondertussen weet Britt ons ook in te halen; ze werpt haar lichaam tegen het mijne aan en ik voel haar harde tepels tegen mijn rug drukken. Terwijl ik ook grip krijg op Zoë’s borsten, wordt ze helemaal tegen me aangedrukt. Als tegenzet grijpt Zoë mijn stijve penis vast — het worstelen in het frisse water doet zijn werk. "Ik dacht al dat ik iets voelde," knipoogt ze.

Uiteindelijk bereiken we het vlot, maar we kunnen het niet laten om elkaar te blijven plagen. Britt valt op haar rug neer, waardoor ik makkelijk bovenop haar kan zitten met mijn knieën aan weerszijden. Met één hand verwen ik haar kutje, terwijl ik met de andere haar borsten stevig masseer. "Hee, geen plezier zonder mij!" roept Zoë, die duidelijk meer moeite heeft om het vlot op te raken, en ze komt recht voor me zitten, met haar gladde poes boven Britt's mond.

Ik wissel mijn aandacht af tussen Britt’s tepels en Zoë, terwijl Britt me stevig begint af te trekken. Haar hand weet precies wat ik lekker vind. Met haar ene hand stimuleert ze mijn eikel, terwijl haar andere vingers mijn balzak masseren. De combinatie zorgt ervoor dat ik bij elke trek voel dat ik dichter bij het hoogtepunt kom. Uiteindelijk spuit ik haar buik vol met mijn warme zaad. Ons plezier maakt dat het vlot begint te wiebelen, en Zoë verliest haar evenwicht en valt in het water. We helpen haar snel weer aan boord. Ik ga op mijn rug liggen, terwijl Britt haar lichaam boven mijn mond plaatst en Zoë mijn penis in haar neemt. Het voelt heerlijk. Zoë en Britt wisselen af met het bepotelen van elkaars tepels, terwijl ik mijn tweede orgasme bereik. Net op tijd trek ik me terug voordat we samen komen. Ook Britt bereikt door het beffen haar hoogtepunt en komt kreunend klaar.

We vallen uitgeput achterover en omarmen elkaar, terwijl we naar de heldere sterrenhemel kijken. "Ik ben blij dat ik dit met jullie mag delen," zegt Britt zacht. "Ik kan me niemand beter voorstellen om dit mee te beleven," beaamt Zoë. "Laten we hier nog even van genieten," zeg ik. "Of...," begint Britt, "nu Rob zijn fantasie heeft gehad, is het dan niet de beurt aan Zoë?"