De Biechtstoel - 3

De volgende dag, na het avondmaal, begeeft Anna zich een beetje zenuwachtig naar het oude kloostergebouw. Dit is achter het internaat gelegen. Mevrouw Van Dingene heeft voor haar een afspraak geregeld met meneer pastoor.

Wanneer ze aanbelt, aan de grote deur van het statige kloostergebouw, komt meneer pastoor open doen.

‘Welkom, Anna, je bent goed op tijd ! Kom binnen en volg mij.’

Anna stapt een grote hal binnen en volgt meneer pastoor door de achterliggende gangen van het gebouw.

‘Mevrouw directeur heeft me gevraagd een extra biecht van jou af te nemen. Klopt dat ?

‘Ja, meneer pastoor. Dat hebben, we een paar dagen geleden, samen besproken.’

‘ Dat is niet gebruikelijk, zeker omdat je vorige week reeds te biecht geweest bent in de kapel van het internaat. Voor zo’n extra biechtsessies gebruik ik altijd de biechtstoel in de kapel van dit oude klooster,‘ zegt meneer pastoor onderweg.

Hun voetstappen galmen in de gang en verbreken de stilte van het klooster. Onderweg legt meneer pastoor uit dat er vroeger enkele tientallen nonnen woonden, maar dat er nu niemand meer is.

‘We hebben vanavond het kot voor ons alleen en we hebben alle tijd’ laat hij zich schertsend ontvallen.

‘Hier in het kloosterkapel kwamen vroeger enkel kloosterlingen. Het is te zeggen, de nonnen en de pastoor, maar ook de novicen. Dat waren de leerling- nonnen. Voor de biecht droegen de nonnen en novicen enkel een eenvoudig habijt, een boetekleed. Zo wilden zij in eenvoud en openheid hun berouw en bereidheid tot boete tonen aan de heer. We zullen de traditie vanavond in ere houden. Daarom stel ik voor dat we de biecht, in dezelfde open sfeer en in de oude traditionele kledij afnemen.’

Inmiddels waren zij in een soort kleedkamer aangekomen. Meneer pastoor legt uit dat het de sacristie is, waar de priesters en misdienaars zich omkleedden.

Hij stapt naar een grote kleerkast en neemt een wit kleedje van een hanger. “Dit eenvoudig habijt doe jij aan… ‘enkel’ dit habijt, begrijp je”. Tijdens de penitentie en boetedoening wil de heer je zo natuurlijk mogelijk zien. Kleed je ginds achter dat scherm om.’

Meneer pastoor stapt naar een lage schuivenkast en haalt er een wit kleed uit en licht toe:

‘ Dit is een ‘albe’ , een soort onderkleed van de priester. Ik zal er ook nog een stola op dragen’

Anna, begeeft zich met het kledingstuk achter het scherm. Tijdens het omkleden ziet ze door een kier hoe meneer pastoor zich eveneens volledig uitkleedt. Ze bewondert heimelijk zijn sportieve figuur. ‘Dat voor een geestelijke’, denkt ze. ‘Spijtig dat hij met de rug naar haar staat’.

Een ogenblik later staan beiden omgekleed in de sacristie. Anna merkt dat meneer pastoor zijn blikken onverhuld over haar kleed laat gaan. Het habijt wordt vooraan enkel aan de hals dichtgehouden met een gestrikt lintje. Voor de zekerheid houdt ze de overslag vooraan met haar hand dicht.

‘Kom volg me Anna. We gaan nu naar de biechtstoel. Hierlangs…’

Via een grote eiken deur gaat meneer pastoor, gevolgd door Anna, in de kapel. Via een zijgang bereiken ze een mooi gesculpteerde biechtstoel, die volledig aansluit mat de wand. Enkel het versierde houten voorpaneel met twee deurtjes komen in de kapel uit. Er staan nog enkele stoelen voor eventuele wachtende biechtgangers.

‘Kijk, we zijn er. Je zal merken dat deze ingebouwde biechtstoel vrij ruim en comfortabel is. Dat was destijds geen luxe gezien deze veelvuldig gebruikt werd door de kloosterlingen en novices’

Terwijl meneer pastoor het ene deurtje opent, gebaart hij Anna om het andere te nemen.

Anna stapt binnen en zet zich op de knieën. Voor haar gelaat ziet ze een geperforeerd raampje waarachter meneer pastoor heeft plaatsgevat.

Na enkele korte, haast onverstaanbare gebeden, vraagt meneer pastoor:

‘Laat ons een kruisteken maken, Anna en belijd daarna uw zonden’

Het wordt stil in de biechtstoel en na enkele lange seconden herhaalt de pastoor:

‘ Nu mag je jouw zonden belijden Anna’.

Weer volgt een moment van stilte en meneer pastoor besluit om Anna te helpen:

‘Welke zonden zou een meisje als jij kunnen gedaan hebben opdat dit een bijzonder biecht vergt Anna ?’ vraagt de pastoor met gedempte stem.

‘Meneer pastoor, ik weet niet goed hoe ik moet beginnen. Mevrouw Van Dingene heeft me naar hier gestuurd omdat ze meende dat ik iets moest opbiechten’.

‘Zo zo Anna en wat moet ik me bij dat ‘iets’ voorstellen ?’

‘Ze had me bij zich geroepen omdat ik slechte studieresultaten heb en omdat ik voortdurende verstrooid ben tijdens de lessen’.

‘Inderdaad, dat heb ik ook gemerkt. Het is wel spijtig dat zo’n verstandig meisje als jij zoveel verstrooid is tijdens de lessen en daardoor slechte resultaten behaalt. Op zich is dat echter geen zonde als daar een gegronde reden voor is.

‘Wat is de oorzaak van jouw voortdurende verstrooidheid, meisje?’

‘Volgens mevrouw Van Dingene ben ik aan het puberen en heb ik last van mijn hormonen.’

‘Ach zo, daar is toch niets verkeerd mee…Dat maakt toch ieder meisje en jongen van jou leeftijd mee. Kan je misschien zeggen wat dat precies bij jou doet, die hormonen enzo? ‘

‘Hmm…euh…. Ik heb voortdurende onkuise gedachten, meneer pastoor’.

‘Onkuise gedachten meisje, dat zijn inderdaad zonden, ten minste als jouw studies eronder lijden. Maar vertel me misschien hoe het begon ? Je bent nogal vaag en ik wil me een duidelijk beeld vormen. Straks moet ik immers de penitentie bepalen.’

Aarzelend gaat Anna verder. ‘Het begon vorig schooljaar op die andere school. Rond die tijd kreeg ik ook mijn eerste maandstonden. Mijn borsten en tepels begonnen te groeien en werden pijnlijk gevoelig. Eigenlijk wilde ik dat niet. Wanneer ik thuis was keek ik regelmatig naar mijn borsten en naar gans mijn lichaam, dat duidelijk begon te veranderen’.

‘Dat is inderdaad een ingrijpende gebeurtenis, die maandstonden enzo… maar vertel verder’ komt meneer pastoor haar tegemoet om haar op haar gemak te stellen.

‘ Op school keek ik dan naar mijn klasgenoten. Ik probeerde me met hen te vergelijken, vooral tijdens de turnles als we licht gekleed waren. Sommige meisjes hadden al stevige borsten. Enkele van hen hadden al een lief. Ze hadden het trouwens voortdurend over jongens. En ik kon daar enkel naar luisteren. Zonder het te willen interesseerde me dat wel.’

‘Dat lijkt me allemaal normaal zou ik denken. Maar goed, vertel verder. ‘ zegt meneer pastoor geruststellend.

‘Ik denk dat ik met dat alles wat later was dan de meeste klasgenoten. Mijn borsten waren nog klein en ik begon lichte haargroei te krijgen… je weet wel’

‘Hm..hm’ reageert meneer pastoor bevestigend.

‘Als ik ’s avonds in mijn bed lag, kon ik hoe langer hoe minder goed in slaap geraken. Ik begon me vans alles voor te stellen en dat gaf me een raar gevoel’.

‘Een raar gevoel . Wat bedoel je daar precies mee?’ vraagt meneer pastoor geïnteresseerd.’

‘Wel, ik vergeleek me niet alleen met de andere meisjes, maar ik was vooral geïnteresseerd in de jongens. Een vriendin van mij had gezegd dat ze de piemel van een jongen gevoeld had… Er aan getrokken had tot er wat uitkwam… Uit de biologieles wist ik dat het sperma was. ‘

’s Avonds, in mijn bed, probeerde ik me dat dan voor te stellen. Het gaf me een speciaal gevoel in mijn buik, een soort spanning. Daardoor raakte ik moeilijk in slaap. Daardoor was ik de volgende dag niet goed uitgeslapen en kon ik ook mijn gedachten moeilijk bij de les houden.’

‘ Dat is begrijpelijk als je ’s nachts de slaap niet kan vatten’ bevestigt meneer pastoor achter het raampje. Hij is tevreden met de richting waarnaar het gesprek evolueert.

‘Dus, je had van die gedachten die je uit jouw slaap hielden… op zich nog niet zo erg. Maar vertel verder…’

‘Op een bepaald ogenblik had ik mijn moed bijeen geraapt en heb ik er met mijn beste vriendin over gesproken. Eerst lachte ze met me. Maar toen ik begon te huilen, wilde ze me toch helpen. Volgens haar was zo’n gevoel bij meisjes normaal, als je zulke gedachten had. Daarop vroeg ik wat zij deed om in slaap te geraken als ze zo’n spanning voelde. Mijn vriendin Tess lachte en raadde me aan om met mezelf te spelen om in slaap te geraken. Daarbij wees ze demonstratief vooraan naar mijn broek.’

‘Ik denk dat ik je begrijp. Ga verder meisje, ik luister’ zegt meneer pastoor zacht.

‘Enkele dagen later heb ik tijdens de turnles toevallig in de broek van een jongen kunnen kijken terwijl ik hem moest helpen met een handenstand. Ongewild keek ik in de korte broekspijpen van zijn turnshort. Die jongen had een boksershort onder aan en ik zag zijn ballen en zijn piemel, zo vlak voor mijn ogen.’

‘De rest van de dag heb ik constant met dat beeld in mijn hoofd rond gelopen en in de klas kon ik me helemaal niet concentreren. Zonder dat ik het eigenlijk wilde, wonden die ballen en piemel mij enorm op. Tijdens de lessen en op de speelplaats keek ik voortdurend onopvallend naar de gulp van de jongens en probeerde me voor te stellen wat er in zat.’

‘Dat is best wel sneu voor jou meisje. Ik begrijp dat je het daar moeilijk mee had,’ mompelt meneer pastoor, ‘maar vertel verder…..’.

‘Die avonds raakte ik weer niet in slaap. In het donkere stilte van mijn kamer toverde ik het beeld van die behaarde balzak en piemel voor mijn ogen. De spanning in mijn buik was daardoor enorm. Het deed zelfs pijn en ik voelde me koortsig. Plots dacht ik terug aan het gesprek met mijn vriendin Tess. Ik besloot om met mezelf te spelen…het uit te proberen.’

‘Je wist niet hoe je er aan moest beginnen…’ fluistert meneer pastoor achter het raampje.

‘Juist, voor mij was dat helemaal nieuw, maar wat had ik te verliezen? Met mijn hand ben ik onder mijn slaapkleed gegaan. Eerst voelde ik aan mijn borsten en tepels. Dat gaf me een lekker gevoel. Vervolgens ben ik afgegleden naar mijn kutje en begon het te betasten…En, euh… en begon ik met mezelf te spelen. Aanvankelijk wist ik niet hoe het moest, want Tess had me niets uitgelegd. Maar als snel begon ik het prettig te vinden, terwijl ik allerlei onkuise beelden in mijn gedachten voorhield. Na een paar minuten voelde ik een heftig gevoel in mij opkomen dat zich met golven in mij ontlaadde. Nu weet ik dat ik voor de eerste maal klaar kwam. Sindsdien doe ik het iedere avond en soms nog tussendoor als ik de gelegenheid heb.’

Meneer pastoor is er stil bij geworden en schraapt zijn keel alvorens verder te gaan:‘Dus als ik het goed begrijp speel je sindsdien iedere avond met jezelf en als de gelegenheid voor is?’

‘Ja meneer pastoor, het is sterker dan mezelf ‘ antwoordt Anna stilletjes.

‘Anna, dit is een delicaat gegeven. Nu begrijp ik waarom een speciale biecht nodig is. Deze biechtstoel is gelukkig aangepast om zulke moeilijke zonden te belijden. We zullen ons hiervoor verder in de biechtstoel begeven voor het vervolg van jouw biecht. Naast jou is nog een deurtje. Schuif het open en volg het gangetje tot het achterliggende gedeelte van deze biechtstoel.’

Anna hoort een droge klik. Ze schuift voorzichtig het deurtje open en gaat er binnen.

Ze komt in een donker gangetje en wat verder is er terug een tweede gelijkaardig deurtje. Wanneer ze de ruimte erachter binnengaat, komt ze in een kleine donkere ruimte. In het schemerlicht ziet ze een kniebankje en zet zich hier op.

Ook hier is een raampje dat door meneer pastoor wordt geopent. ‘Dit gedeelte van de biechtstoel is voor belijdenis van de moeilijke zonden. Om reden van discretie is het meer achterin gelegen en volledig afgezonderd van de kapel. De wachtende biechtelingen konden dan niets horen van wat zich binnen afspeelde. Dit ter zijde.’

‘Goed, laat ons verdergaan…Je zegt dat je met jezelf speelde om je van die spanning te verlossen en op bepaald ogenblik kwam je klaar. Wil je dat eens overdoen… tonen hoe je dat deed, zodat ik me een duidelijk beeld kan vormen ?’

‘Maar meneer pastoor, dat hoort toch niet ! Je mag me toch niet aanzetten tot onkuise handelingen?’

‘Anna , toch. Ik ben een vertegenwoordiger van de heer en voor de heer hoef je geen schaamte te voelen. Al wat je hier toont is tussen jou en mij. In de beslotenheid van deze biechtstoel is dat geen zonde. Laat het oordeel of dit zondig is of niet, aan mij over. Dat is mijn taak. ‘

Terwijl meneer pastoor dit zegt, knipt hij een tweede fel licht aan. Daardoor baadt de ruimte achter Anna in het licht. Er staat een soort lang zitbankje met rood fluwelen kussen.

‘Zie je dat zitbankje achter je? Zet je erop en toon hoe je met jezelf speelde. Dat is een praktische onderdeel van jouw schuldbelijdenis. Doe dat onbeschroomd en de heer zal jouw genadig zijn.’

‘Maar meneer pastoor…’ zucht Anna ontreddert.

‘ Bedenk hierbij dat nonnen en novicen hier vroeger ook gebruik van maakten bij hun schuldbelijdenis,’ zegt meneer pastoor geruststellend met hese stem.’

Anna vindt het er allemaal een beetje over. De gesloten biechtstoel, het rood fluwelen zitbankje, de pastoor achter het raampje….Toch wil ze meneer pastoor en vooral mevrouw directeur niet ontgoochelen.

Aarzelend zet ze zich recht en gaat achterwaarts op het rode kussen zitten. Ze kan haar benen volledig ontspannen naar voor leggen. De ruimte achter het raampje is bijna volledige in duisternis gehuld. Ze ziet enkel het gelaat van meneer pastoor en vooral de donkere ogen die op haar gericht zijn.

‘Mmm..eneer pastoor, moet dit echt?’ vraagt ze nogmaals met bevende stem, in een laatste schuchtere poging’.

‘Meisje toch, je hoeft niet ongerust te maken. Alleen de heer ziet jou. Belijd jouw zonde aan de heer en hij zal zich genadig tonen,’ herhaalt deze.

Twijfelend brengt Anna haar hand naar haar borsten onder het habijt en begint die onwennig te betasten.

‘Anna, die habijt moet open… anders zie ik niet hoe je het doet!’ hoort ze de ongeduldige stem van meneer pastoor.

‘Je moet weten dat ik, net als jouw huisarts, beroepshalve naar jouw naaktheid kijk’ stelt meneer pastoor haar nogmaals gerust.

‘Ok, goed dan….Je mag me helemaal zien… Hoe ik het doe’ vermant Anne zich wanneer ze voelt dat er geen ontkomen aan is.

Met een hand trekt ze het lintje van het habijt los en slaat de twee omslagen open. Haar jonge naaktheid openbaart zich in de lichtkegel voor de priemende blikken van meneer pastoor. In de felle lichtkegel zijn haar ietwat kleine puntige borsten en haar ongeschoren kutje duidelijk zichtbaar. Haar dunne blonde schaamhaar glinstert in het felle licht’.

‘Goed zo meisje, dat is heel wat beter. Begin er nu maar aan… ‘ moedigt meneer pastoor haar aan.

‘Misschien helpt het als je mijn aanwezigheid even probeert te vergeten door aan ander spannende dingen te denken… de turnles… de jongens ? ‘ helpt meneer pastoor.

Anna sluit haar ogen en probeert haar schaamtegevoel opzij te zetten als ze haar hand over haar borsten laat glijden en deze zacht begint te masseren. In een mum van tijd worden haar tepels stijf. ‘Best wel spannend zo voor meneer pastoor’ bedenkt ze in zichzelf.

Haar andere hand legt ze op haar blonde venusheuvel. Een vinger laat ze tussen haar schaamlipjes glijden en duwt die een beetje open. Ze stelt verwondert vast dat haar kutje nat is van het geil dat ze nu overvloedig produceert.

Na een tijdje neemt haar geilheid de overhand op haar remmingen. Van schaamte is niets meer te merken als ze zegt:’ Vind je me mooi, meneer pastoor.. Doe ik het goed? ‘

‘Je bent een mooie geil engeltje, meisje… Doe maar lekker verder…. Je doet het fantastisch’ zegt de opgewonden pastoor met schorre stem.

Nadat Anna enkele malen op en neer tussen haar lipjes gewreven heeft, laat ze twee vingers in haar drijfnatte grotje glijden. Even duwt ze haar vingers diep naar binnen en wacht enkele seconden om ze terug uit te trekken. Een diepe zucht ontsnapt aan haar lippen. Dan glijden haar vingers naar haar klitje en begint dit te omcirkelen. Haar opgezette schaamlipjes zijn rood en glanzen van het natte geil.

‘Geniet je hiervan, meneer pastoor? ‘ Laat ze zich plots ontvallen. ‘Daarstraks, tijdens het omkleden kon ik je heimelijk van achteren bewonderen, jouw sexy kontje…. Kon ik jou maar helemaal zien’ geilt de vingerende Anna.

Meneer pastoor weet niet goed wat hij hoort. Hoort hij goed? Fantaseert die puber over zijn kontje? Van puur opwinding heeft hij zijn albe omhoog gerold en grijpt zijn kloppende erectie, terwijl hij zijn ogen de kost geeft aan de vingerende puber.

Na een goeie minuut is Anna’s geilheid maximaal geworden. Aan hoog tempo vingert ze zich een onafwendbaar orgasme tegemoet. Het besef dat ze dit voor het eerst publiekelijk in aanwezigheid van een man doet windt haar nog meer op. Meneer pastoor met het sexy kontje die toekijkt en zich verlust aan haar act.

‘Oooh… meneer pastoor…. Kijk … Zie je hoe ik met mezelf speel?…. Mijn geile kutje staat in brand….Windt het je op ? Heb je een stijve ? …. Oooh wat verlang ik naar zo’n stijve piemel…. Zo’n stijve pik die in mijn kutje stoot …. Wat zou ik me graag laten neuken …. Lekker diep …hier zo !’

Bij deze laatste geile woorden trekt Anna haar schaamlippen ver uit elkaar, zodat haar opengesperde vulva uitnodigend naar de meneer pastoor lonkt. Deze heeft de grootste moeite om de situatie onder controle te houden.

De opgewonden meneer pastoor heeft het paneel tussen hem en de masturberende puber weggeschoven. Zo komt hij met zijn kloppende opgerichte piemel in dezelfde ruimte als de naakte vingerende tienermeid.

‘ Je doet het fantastisch meisje. De heer kijkt tevreden naar jou en is opgetogen door jouw openheid’ zegt de pastoor met schorre stem.

‘Vinger je nu klaar! Als penitentie mag je je daarna over mijn stijve penis ontfermen‘ geilt de overprikkelde pastoor.

‘Anna hoort het nauwelijks als ze voelt hoe de spanning in haar buik en lichaam op een ontlading afstevent. Terwijl ze haar ogen de kost geeft aan de stijve piemel van meneer pastoor drijft ze de spanning verder op door kronkelend en ongeremd cirkeltjes te vingeren rond haar opgerichte genotknobbeltje.’

Plots is het zover. Anna’s bewegingen verstarren en heftig schokkend komt ze klaar. Uit haar wellustig geopend mond kreunt ze luidt ’ Hooo….aaagghhh…… ‘ terwijl ze zich door de ene na de andere genotgolf laat meevoeren.

‘Laat u meevoeren door de hemelse genade van de heer’ prevelt de opgewonden meneer pastoor ongeduldig. Liefst zou hij zijn getergde pik nu in het kutje van de schokkende puber stoten om tot ontlading te komen. Doch hij heeft echter nog andere plannen met dit meisje . Met een uiterste inspanning en een pijnlijk kloppende erectie, wacht hij tot haar omgeving terug bij Anna doordringt.

‘Meneer pastoor, deed ik het goed? IK bedoel of ik mijn zonde goed heb beleden?’ vraagt ze een beetje ontnuchterd, nu ze meneer pastoor naar haar ziet staren.

‘Meisje toch, wat kan jij met jezelf spelen zeg. Je hebt me wel erg opgewonden. Kijk maar ! ‘

‘Ho meneer pastoor, dat wilde ik niet… maar ik moest van u’ probeert ze zich nog te verontschuldigen. Door de aanblik van de opgerichte schokkende pikkel met de donkerrode glanzende eikel, laait haar wegzakkende geilheid opnieuw op.

‘Weet je Anna, als penitentie en boete, mag je nu met mij spelen…. Je weet wel ‘ mij aftrekken’ ‘ kreunt meneer pastoor.

Anna zet zich recht en komt zo op gezichthoogte met de schokkende erectie.

Wat onwennig legt ze haar hand om de stijve pik en begint deze op en neer te masseren.

‘Doe ik het goed zo meneer pastoor?’ vraagt ze onzeker.

Terwijl hij neerkijkt op het rukkende meisje, stormt meneer pastoor ook op zijn hoogtepunt af en kan met moeite antwoorden: ‘Je doet het fantastisch meisje…. Speel ook met mijn ballen…’

Anna begrijpt als vanzelf wat de opgewonden pastoor bedoelt als ze haar andere hand onder de behaarde balzak streelt.

Dan is het zover. Meneer pastoor kreunt waarschuwend ‘Ik ga komen meisje !’

Terwijl hij dit zegt verlaat de eerste lading sperma zijn eikel voor de ogen van de verbaasde Anna.

‘Wow, meneer pastoor…. Dat is heftig ‘ zegt Anna wanneer het sperma op haar handen en buik terecht komt.

‘Zal ik nog wat verder spelen?’ vraagt ze opgewonden.

De volgende sperma ladingen volgen elkaar snel op. Voor ze het beseft hangt ze helemaal vol met het goedje. Zelfs op haar wang en in haar blonde lokken hangen slierten van het witte goedje.

Na een paar seconden voelt ze de pik in haar hand verslappen en laat ze hem los.

‘Wow, meneer pastoor. Dat was leuk. Nu weet ik wat mijn vriendin bedoelde’.

Meneer pastoor is nu terug bij zijn positieven.

‘Wat denk je Anna, zullen we naar mijn badkamer hierboven in het klooster gaan. Je kan je daar verschonen’.

‘OK, dat lijkt me een goed idee. Zo kan ik niet terug naar het internaat’

‘Als je wil mag je deze avond bij mij blijven. Morgen is het toch weekend en je ging niet naar huis, meen ik te weten. Je kan bij mij eten en blijven slapen, dan maken we er een leuke avond van. ‘ probeert meneer pastoor.

‘Hm, meen je dat ? Waarom ook niet. Gaan we dan nog spannende dingen doen?’

‘Beloofd meid!’

(Wordt vervolgt indien voldoende positieve reacties en scores !)