Het voelde niet goed. Hij was er, maar niet echt. Hij zat maar naar die televisie te staren. Ik was dan wel bezig om mijn scriptie af te ronden op de computer, maar dit voelde verkeerd. “Ton, waarom trek je je T-shirt niet uit?” Hij keek op. Hij wist al gelijk in wat voor stemming ik verkeerde. “Heb je weer zin in een stripshow?” zei hij met een plagerige toon. “Doe dat shirt nou uit.” zeurde ik. “Ja, ja.” Gedachteloos trok hij zijn T-shirt over zijn hoofd om zijn brede borstkas te ontbloten. Hij legde het zachte T-shirt naast zich op de bank en ging weer verder met televisie kijken. Zijn warme borstkas ging zachtjes op en neer.

De wetenschap van zijn ontblote bovenlijf pepte me op. Ik begon sneller te typen. Het was een ritueel dat zich gevormd had tijdens mijn studie. Hij probeerde het mij altijd zo behaaglijk mogelijk te maken. Zeker nu ik werkte aan mij scriptie.

Mijn vingers vlogen over de toetsen. Ik bleef hem in mijn ooghoek op de bank zien zitten. Zijn mannelijke aanwezigheid zette mijn kruis strak. Maar ik zou het afkrijgen. De interne logica van mijn scriptie was eenvoudig en kordaat. Ik wist niet meer hoelang ik bezig was. Toen hij zijn zithouding weer aanpaste en één van zijn armen achteloos op de rugleuning liet rusten hield ik het niet meer. Het was hetzelfde mannelijke bloot waardoor ik altijd onbewust naar Indiana Jones en Bond keek tijdens mijn jeugd.

Zo’n aangenaam bovenlichaam -- krachtig en uitnodigend -- boven een lichte kaki broek omlijnd met een donkerbruine riem. De metalen gesp verzegelde de scheiding tussen boven- en onderhelft. De ene kant straalde rauwe mannelijke seksualiteit uit, terwijl de andere een beschaafde waardigheid behield. Behouden bloot. De perfecte man.

Ik liep naar hem toe. Hij reageerde op mijn toenadering door zich iets naar achteren te schuiven. “Prioriteiten stellen.” Zei hij droog. Zijn blik zei iets anders. Zijn arm nam hij van de rugleuning. Hij was klaar voor de volgende fase van mijn ritueel. Mijn gedachten konden aan niets anders denken. De zachte haartjes die ondeugend vanaf zijn navel richting kruis liepen werden bij de bovenkant van zijn broek bruusk afgekapt. Dit was ons moment.

Hij spreidde langzaam zijn benen en ik daalde af. Eén van de broekplooien in zijn kruis werd lomp gevuld door zijn zwellende geslachtsdeel. Hij streelde mijn wang met zijn grote hand. Zijn ademhaling werd nadrukkelijker. Ik bedacht me dat ik hem niet had gekust, maar die gedachte verdween snel in de wervelstroom van lust. Ik maak het goed.

Zijn broekrits ging open. Hij had er weer een paar boxers onder aan. Hij weigerde zonder ondergoed een broek te dragen. Een man draagt een minimum aantal kledingstukken. Een blote kont in een broek voldeed daar niet aan. Ik mocht nog zoveel aandringen. Een boxer met een kruisopening was het compromis.

Zijn geslachtsdeel was als een buigzame mast die met veel moeite door een nauwe opening werd opgericht. Het was een ongeschreven regel dat hij de riem van zijn broek niet los gespte. De knoop evenmin. Zijn hele geslachtsdeel moest door zijn gulp komen. Schaamhaar, balzak en lul. Broekritsen irriteerden hem teveel. Knopen waren de oplossing. Een golf van hilariteit ging plotseling door mij heen. Hij had ‘pijp’broeken gekocht. Voor mij. Maar dit keer had hij ze lekker niet aan. Hij had ze vergeten aan te doen. Wat een hufter was ik toch. Maar de beste seks zit nou eenmaal vol met irritaties.

Zijn grote hand begon de kruin van mijn hoofd te strelen. Er ging geen neerwaartse druk vanaf. Dat kwam pas later als hij zich niet meer kon beheersen. Zijn kneedbare voorhuid viel snel ten prooi aan mijn verkennende tong. De fluweelzachte huid stond strak en kon maar met moeite zijn gehele eikel afschermen. Het topje van zijn eikel stak er kwetsbaar uit. Het pissleetje stond pervers wijd. Met het puntje van mijn tong verstoorde ik de balans. De voorhuid gleed terug. Het kwam pijnlijk rond de gezwollen onderrand van zijn eikel tot stoppen. Hij kreunde.

Zou iemand zijn lul beter kennen? Hij was een betrouwbare rots van eenvoud. Samen hebben we de juiste formule ontdekt. Ik moest werken voor zijn plezier. Hard werken. Maar de kunst zat hem in de fijne kneepjes. Een rukje hier en een lichte beet daar. Ik liep zijn gehele lijst met pleziertjes af.

Met mechanische passie bracht ik hem naar zijn hoogtepunt. En ik liet hem daar hangen. Sadistisch.

Met lichte irritatie keek hij op. Zijn blote borstkas ging snel op en neer. Uit zijn broek stak zijn slijmerige orgaan. Hulpeloos. Het stuitte ritmisch in de lucht. Alsof het snakte naar zijn wederhelft. Dit onderdeel van het ritueel ging altijd met een discussie achteraf. Een vermanende preek, maar hij zij nooit nee. Dat kon hij niet.

Ik trok mijn overhemd uit. Met ongeduld ontknoopte ik mijn broek. Boxers en broek gleden naar beneden. Ik trok de ene broekspijp uit en schudde de andere pijp met boxers en al af. Hij vond altijd dat ik mijn sokken ook moest uitdoen, maar dat deed ik niet. Dat deed ik nooit. Volgens hem zag ik er dan uit als een mannelijke stripper. Het enige wat ik nog miste was een wit strikje. Hij vond die mannelijke strippers zo onaantrekkelijk. Hij had gelijk, maar het idee wond mij juist altijd op. Niet de strippers, maar dat hij aan mij dacht. Dat ik in zijn gedachtewereld leefde.

Ik pakte zijn brede schouders vast. Hij schoof iets naar voren en liet zich toen naar achter vallen om mij wat meer ruimte te geven. Ik klom met mijn benen op de bank, terwijl hij mij behendig opving in zijn grote armen. Ik haakte mijn arm rond zijn nek en liet mijn blote kont zakken op zijn kruis. Mijn andere hand bracht zijn kloppende orgaan naar mijn holletje. Hij slaakte een kreun uit toen ik hem er tegenaan drukte. De indringer was nu daar. Mijn lichaam verzette zich, maar dit was nutteloos. Ik liet mijzelf onverbiddelijk zakken. Het speeksel, slijm en voorvocht waren net genoeg om hem naar binnen te lozen. Diep in de plek waar ik het kwetsbaarst was. Ik voelde druk, genot en ongemak. Hij voelde mijn sluitspier. Het trok zich telkens ritmisch samen in paniek rond zijn grote lul.

Ik verzorgde mijn holletje goed. Het was er strak. Het was weliswaar een plek van viezigheid, maar ook een plek van kwetsbaarheid. Vol van overgave. Voor mannenseks. En pijn. Mijn holletje was alleen voor hem. Een natuurlijk holletje.

We hadden een minuut van passie voordat het mengsel van lichaamssappen verdween door de frictie. Hij liet mij zijn gang gaan totdat de wrijving en opbouwende frustratie hem teveel werden. Behendig kantelde hij mijn lichaam op het zitvlak naast ons. Zijn lul glipte uit mijn holletje. Zo snel mogelijk probeerde hij hem weer erin te stoppen. Ongeduldig duwde hij tegen mij aan. Hij keek naar beneden, want hij ging er niet in. Zijn lul was ook te droog. Ik zag de frustratie op zijn rood aangelopen gezicht. Hij moest klaarkomen, maar alles deed pijn. Zijn knalrode geslachtsdeel bontste in zijn hand. Hij stond op het punt om hem erin te forceren.

Ik slaakte een kreetje. Mijn vingers bedekten wanhopig mijn holletje. Het deed teveel pijn. Onze ogen ontmoetten elkaar. Hij zal er wat voor over moeten hebben om er weer in te mogen. Dat begrepen ze beiden. Een vlaag van boosheid ging over zijn gefrustreerde gezicht. Ze waren in deze situatie beland door mij. Hij had het altijd religieus over condooms en glijmiddel. Maar hij wilde ze nergens buiten de slaapkamer hebben. Hij zei altijd dat de gasten ze dan konden vinden.

Wij neukten vaak in de woonkamer. Telkens moest er één van hen de neukmiddelen ophalen. Plichtsgetrouw nam hij de taak op zich. Hij vond het zelf leuk. In het heetst moeten stoppen. De frustratie die het opleverde. Maar sinds dit ritueel van mij deden we het ook af en toe zonder. Hij stond het toe. Hij wilde het niet, maar deed het toch. De verleiding was te groot.

Hij had nu een vreemde uitdrukking op zijn gezicht. Woeste lust. Hij trok mijn hand weg en in al zijn geilheid dook hij op mijn kontgat. Als een hongerige wolf. Zijn tong ging hard tekeer. Een glibberige spier die mijn kwetsbare holletje nam. Van de speelse verkenning die hij normaal gesproken altijd verrichtte was niets te herkennen. Niet dat hij het vaak deed. Maar wanneer hij weer eens dat ondeugende idee had, dan speelde hij plagend met mijn holletje. Ditmaal was het anders. Hij ging verder dan normaal. Hij ging erin. Dit was voor maar één enkel doel. Een doel dat hij zo snel mogelijk wilde behalen. Geen grenzen gingen te ver.

Het speeksel dat hij er ruw aanbracht was een verlichting, maar het bleef pijnlijk. Opeens voelde ik hem niet meer. Ik hoorde toen kwatgeluiden. Ik kijk over mijn borst naar hem toe. Hij spuugde nog een keer in zijn handen en wreef het speeksel over zijn knalrode geslachtsdeel. Hij had zijn broek nog aan. Plotseling had hij weer dat woeste blik. Hij gespte zijn riem los. Zijn broekknoop volgde. Hij rukte zijn broek en boxers naar beneden. Onze regel werd gebroken.

Met een alarmerende snelheid gooide hij zich op mij. Ik kon zijn adem ruiken. Hij duwt met zijn lichaam tegen mijn onderbuik. Mijn lul wordt pijnlijk bekneld. Eén van zijn handen hielp hem om zijn lul bij mijn holletje te brengen. Vastberaden duwde hij hem erin. Hij gaf één stoot om mij diep te penetreren. Een pijnschok ging door mijn lichaam. Toen moest hij zich realiseren dat de boxers en de broek nog deels rond zijn kont hingen. De losse riem zat ook verkeerd. Uit frustratie wrong hij zijn lichaam in een houding waarin hij beiden kledingstukken iets naar beneden kon trekken. Twee moeilijke rukken en ze zaten om zijn dijen. Zijn lul bleef diep in mij. Ditmaal gaat hij neuken. Zonder irritaties. Op zijn manier.

Vol nijdige trots keek hij in mijn ogen. Hij wilde mij kussen. Ik probeerde instinctief zijn lichaamsgewicht weg te duwen. Maar ik hield mij op tijd in. Ik moest toegeven aan zijn autoriteit. Dit intieme moment was van ons. Al was dit niet wat ze normaal deden. Hoe het hoorde. Waar ze voor stonden. Een mannenkont was daar niet voor bedoeld. En een tong hoorde daar niet. Maar de nood was te groot. Met een paar stevige slokken whisky achteraf moet het wel goed zitten. Hij drong toen mijn mond binnen met zijn tong. Ze gingen kussen. De ondeugendheid nam over. Een gedeeld sadisme. Genadeloos.

Hij begon te stoten. Ik wreef over het brede gewelf van zijn rug en reikte in passie naar zijn stevige achterwerk. Ik voelde zijn schaamhaar in mijn kontstreek. Wat ruw is werd zacht. De reden waarom hij het niet wilde scheren. Hij was er trots op. Hij was geen jongen meer. Mannen zijn harig. Je scheerde je hoofd toch ook niet kaal als het niet hoefde. Je hield het bij. Dit deed hij ook met zijn schaamstreek. De schaamstreek die nu op ontploffen stond.

De stoten gingen genadeloos door. Ik beet mijn tanden op elkaar. De pijn ging nu met golven door mijn achterwerk. Ik wilde het uitschreeuwen. En toen was het opeens over. Het lichaam bovenop mij kreunde het uit. Steeds weer trokken de bundels van spieren zich schokkend samen. Hij klampte zich aan mij vast en duwde zich telkens dieper. Eerst snel, toen langzamer.

Hij lag bovenop mij en wilde niet loslaten. Zijn lichaamsgewicht werd zwaarder. Zijn ademhaling ook. Ik wist wat dit moment van kwetsbaarheid betekende voor een man. Een man zoals hij. Ik klampte mij ook aan hem vast, met armen en benen. Mijn handen vonden hun weg weer naar zijn gevoelige billen. Ze moesten nu beurs aanvoelen. Ze hadden zoveel arbeid verricht. Ik wreef mijn hele lichaam tegen hem aan. Ik pakte de vlezige spieren in mijn handen waar ik maar kon. Strelend en wrijvend maakte ik hem tot mijn eigendom. Zijn korte haar zat wild door elkaar heen. Hij kreunde. Ik liet hem niet los. Hij mocht zich niet lostrekken.

Hij reageerde op mijn passie. Hij kon niet anders. Een man wil eigenlijk ontsnappen na zo’n prestatie. Maar dat kon niet. Zijn frustratie vond een uitweg. Hij begon mij weer te tongen. Teder dit keer. Die whiskyfles zit nog vol, godszijdank. Hij trok zich abrupt los. “Wordt het niet tijd dat jij weer verder gaat met schrijven?” Hij zag de verbijstering op mijn gezicht. Hij moest hard lachen. Mijn lul was keihard. Mijn achterwerk stond in brand en ik stond stijf van de adrenaline. “En ik dan?” vroeg ik jongensachtig. “Dat wordt snel typen.”