De volgende ochtend namen we, na het ontbijt, hartelijk afscheid van de familie, vertaald door Annette. Op mijn vraag hoeveel de overnachting kostte, keek ‘grand-père’ me even aan en schudde zijn hoofd. Annette hoefde het niet te vertalen en wij lachten. Joline had een tas bij zich en daaruit haalde ze een kruikje kruidenbitter. “Souvenir du Hollande!” Die werd in dank aanvaard en even later reden we weg.

Vlak voor Brionne was er een grote supermarkt langs de weg. Daar stopten we en kochten voor twee dagen proviand. Voor de supermarkt hing een informatiebord met info over bezienswaardigheden, campings en dergelijke. De camping die we hadden uitgezocht bleek vlak tegen het stadje aan te liggen. “Dat wordt de eerste keus, Kees! Lekker dicht bij de stad; die kunnen we straks mooi als uitgangsbasis gebruiken.” Ik keek Joline aan. “Kijk je een beetje uit met shoppen, mevrouw? Het maximale gewicht van de camper is 3,5 ton. Als hij zwaarder is, mag jij ‘m niet meer rijden…” “Lingerie neemt weliswaar veel ruimte in, Kees, maar is niet zo zwaar…” Ze lachte liefjes en ik zuchtte.

Bij de camping aangekomen bleek dat er plaats genoeg was. Volgens de meneer achter de balie waren er tien plekken bezet. Ik reed de camper een eind naar achteren en parkeerde tussen een paar typisch Normandische hagen. “Zo Kees… Nu eerst een kopje koffie.” Joline draaide haar stoel om, stond op en ging koffie zetten. “Ik ga ondertussen het sanitair bekijken… Ik wil vanavond wel lekker douchen!” Dat sanitair viel niet tegen: ruime douches, nette toiletunits en… twee zwembaden! Een kinderbadje en een heus 25-meterbad met hoge en lage duikplank. Met deze heuglijke mededeling kon ik terug naar Joline, die nét de koffie klaar had.

“Schat… Morgenochtend: ochtendsport! Leg je bikini maar alvast klaar!” Ze lachte. “O? Zwembad gespot?” Ik knikte. “Twee zelfs. En wat groter dan in Limburg. Hier kun jij lekker baantjes trekken.” “Mooi, Kees. Heb ik zin in.” Ik knikte. “Dat dacht ik al. En ik ga eens op zoek naar een verhuurbedrijf voor duikspullen. Dan kan ik morgenochtend lekker op de bodem van het zwembad jou bekijken als je je baantjes trekt…”
Ze kneep in mijn neus. “Helemaal niet, meneertje. Jij trekt ook je baantjes, net als ik. Ook jij moet in vorm blijven. En nu: koffie met een lekker broodje.” Na het eten ging Joline even op onderzoek uit en kwam enthousiast terug. “Een mooi zwembadje, Kees! Ik stel voor dat we hier twee dagen blijven. Vandaag de stad bekijken, morgen een eind wandelen door de bossen hier. Overmorgen verder naar de kust.” Ik grinnikte. “Voor die wandeling door de bossen hoef je niet eerst te gaan shoppen hoor… We zouden toch naakt in de bossen vrijen?” Joline zuchtte demonstratief. “Lieve Kees. Ja, ik wil een keertje met je in de vrije natuur vrijen, maar dat wil niet zeggen dat ik, óók voor jouw plezier meneer, denk daar goed aan!!!, mijn ogen sluit voor een leuk rokje, jurkje of een interessant stukje ondergoed. Wij gaan vanmiddag lekker in de stad kijken en als ik wat leuks zie, koop ik dat. Zonder commentaar van jou. Begrepen?” “Goed schat. Natuurlijk schat.” Ik knipoogde en we lachten samen.

Een uurtje later liepen we het stadje in. Joline in een fleurig jurkje, ik in een afritsbroek en T-shirt. En we genoten van leuke geveltjes, etalages, kleine dingetjes die ons opvielen en het publiek. Want, hoe je het ook wendt of keert: Fransen zijn toch écht anders dan Hollanders. Sowieso vielen we al aardig op door onze lengte: een man van 1,90 meter is in Nederland van gemiddelde lengte; in Frankrijk valt hij in de categorie ‘lang’. En een vrouw van 1,86 meter is voor Franse begrippen ‘erg lang’. Combineer dat met Joline’s lange, blonde haar en blauwe ogen en het werd al snel duidelijk dat we een vrij opvallend stel waren. Een stel jochies van een jaar of 16, rondhangend op een pleintje vond het nodig om hardop seksistisch commentaar te leveren op Joline’s verschijning, in de veronderstelling dat wij tóch niet begrepen wat ze zeiden. Helaas voor hen begreep ik het maar al te goed en Joline ook, te horen aan een zachte grom naast me. En ook al hadden wij geen flauw benul van Frans gehad: hun lichaamstaal sprak boekdelen. De maat was vol toen een van de jochies vlák naast Joline ging lopen en haar uit ging dagen. Ze keek me aan. “Kees… Dit irriteert mij mateloos.” “Neem je hem zelf te grazen, Joline, of…?” Een fractie van een seconde later had het jochie een daverende oorvijg van Joline te pakken, zonder dat ze haar loopritme had onderbroken. Ze keek niet eens om. Ik wel en zag het jong met een pijnlijk gezicht zijn hand op zijn oor houden. Zijn vriendjes lachten hem uit. Een wat oudere heer, die het incident had gezien, stak zijn duim naar Joline op. “Ook hier heeft men dus problemen met pubers”, zei ze droog.

Wij onderbraken de wandeling op een terrasje. “Zo meneer. Trakteert u mij maar eens op een groot glas vruchtensap. Ik vind dat ik dat wel verdiend heb na de jeugd hier een lesje te hebben geleerd én een paar modewinkels voorbij te zijn gelopen zonder naar binnen te gaan.”
Ze lachte breeduit. “Jolien: je moeder zou trots op je geweest zijn als ze het had gezien. Ik ben het in ieder geval: het jong zag niks aankomen. Zó liep hij je te sarren en zó had hij oorpijn. Die heeft iets om over na te denken. Iets met een mooi vogeltje wat plotseling een hele valse havik blijkt te zijn…” Ze kneep haar ogen samen. “Precies. Die kijkt de volgende keer wel link uit. En z’n vriendjes ook.”

We dronken rustig onze drankjes en liepen toen verder. Joline ging bij een modezaak naar binnen en kwam terug met een aantal kleurige shawls. Na een uurtje hadden we het stadje wel gezien en liepen we terug. Bij het pleintje aangekomen, hing de jeugd daar nog steeds rond, inclusief Joline’s ‘slachtoffer’. We moesten er vlak langs en ik bereidde me al voor op een confrontatie. Maar toen we naderden werd het vrij stil en week de jeugd uiteen, Joline’s slachtoffer als eerste. Ze keek de knul aan, lachte vriendelijk en zei droogjes: “Bonjour…Comment va ton oreille?” Hij werd knalrood. “Bien madame…” Ik keek haar even aan. “Jij hebt een verovering gemaakt, schoonheid. Die jongeman herinnert jou tot in lengte van dagen…”
Ze gniffelde. “En als hij mij zou vergeten, helpen zijn vriendjes wel even om z’n geheugen op te frissen… ‘Weet je nog wel, Pierre… Die blonde vrouw die je wel even bang zou maken? En die jou toen een klap voor je kop gaf?’ Dat gaat hij z’n leven lang horen.” Ze gniffelde. “Maar hij had wel het fatsoen om me netjes antwoord te geven, dat valt me niks tegen.”

Bij de camper aangekomen maakte ik koffie. We konden nog even buiten zitten; de temperatuur was aangenaam. Na de koffie ging Joline even naar binnen. Even later later bengelde er een zwembroek voor mijn neus. “Aantrekken meneer. We gaan even lekker baantjes trekken.” Ik draaide me om: Joline stond achter me in haar zwarte badpak. “Als ik jou zo zie, heb ik de neiging om aan iets anders te trekken dan baantjes…” Ze woelde door mijn haar. “Viespeuk. Da’s mijn job. Jij gaat niet op de solo-toer als ik bij je ben, begrepen? En nu omkleden.”
Eenmaal bij het zwembad klom Joline zonder aarzelen de hoge duikplank op. “Ik laat me wel verrassen door de watertemperatuur!” riep ze van boven. Toen dook ze met een sierlijke sprong in het water, om vervolgens onder water het hele zwembad over te zwemmen. Pas aan de andere kant kwam ze boven. “Héérlijk Kees! En een stuk warmer dan in Limburg! Kom, ook vanaf de hoge duikplank in één keer er in en doorzwemmen tot de andere kant. Dan ben je meteen gewend.” Ik wilde me niet later kennen, maar verkoos de lage duikplank. Ik nam een aanloop en dook het water in. Joline had niet gejokt: het water had een aangename temperatuur.
Ik zwom tot bij Joline en kwam daar weer boven water. “Hé schoonheid… Wat leuk dat ook u hier bent…” Ik gaf haar een zoen. “Dag meneer. U ziet er wel héél stoer uit met uw blauwe bermuda. Wat zit daarin?” Ze voelde even in mijn kruis. “Hmmm…. Daar ben ik nog niet van onder de indruk”, zei ze giechelend. “Kom vanavond maar even terug, mevrouw, dan piept u wel anders.” We knuffelden even en toen zei Joline: “Kom, zwemmen met je luie lichaam. Even wat calorieën verbranden.” Ze zette zich af en zwom weg. Ik volgde haar en weer trok ik drie baantjes in de tijd dat zij er vier zwom. Aan de andere kant: dit tempo kon ik lang volhouden; ik werd er niet echt moe van. Na een half uurtje vonden we het wel genoeg. Joline dook nog een paar keer van de hoge duikplank, maar daarna gingen we richting douches en vervolgens naar de camper.

“Zo… héhé… Dat was lekker, Kees. Even lekker zwemmen. Dat heb ik te lang niet gedaan. We moeten in Veldhoven ook maar eens kijken of er baantjes getrokken kunnen worden in het zwembad. Beter voor de lichaamsbeweging…” ze lachte liefjes “… dan dat domme lopen.” Ik snoof. “De mens heeft voeten. Zónder zwemvliezen. Dat houdt in dat de mens gemaakt is om te lopen. Niet om te zwemmen. Maar als jij lekker baantjes wilt trekken… Gaan we gewoon eens kijken wanneer dat kan, schoonheid. Dan ga ik wel met een paar persluchtflessen op de bodem naar jou kijken oké?”
Joline gromde. “Niks ervan. Jij zwemt gewoon met mij mee. Drie meter achter me en je verzuipt elke vent die z’n tengels naar me uitsteekt, begrepen?” Toen werd ze serieus. “Ik meen het, Kees. Ik wil meer sporten, want ik merkte de laatste week dat ik teveel op m’n kont zat. Lopen, zwemmen, dansen. Jawel, óók dansen.” “En schieten”, vulde ik aan. “Misschien niet vreselijk fysiek inspannend, maar wel goed voor je concentratievermogen.” “Oké, ook schieten… Dan moeten we maar eens een schemaatje opstellen, want op deze manier wordt de week wel vol.”
We gingen bij de camper nog even buiten zitten met een drankje. “Wil jij vanavond koken, Kees? Dan zal ik afwassen.” Ik schudde mijn hoofd. “Nee schat, afwassen doen we samen. Gezellig en vaak ook een ontmoetingspunt met andere gasten.” Ik gniffelde. “En met jou naast me is de kans een stuk groter dat we met anderen contact maken…” Een laatdunkend “Hmmmm” was Joline’s reactie. Helaas was het afwashok die avond bijzonder verlaten; geen enkele andere gast liet zich zien en we liepen terug over een uiterst stille camping waar slechts hier en daar een verlichte caravan te zien was. “Geef mij de afwas maar, Kees, dan ruim ik het wel even op.” Ik ging lekker buiten zitten.

Een paar minuten later kwam Joline erbij. Ze had zich omgekleed. Haar zomerjurkje had ze verwisseld voor een langere, wijde rok en een blouse. Onder de rok een mooie panty en sexy sandaaltjes met een hoge hak. “Jij ook omkleden, meneer. Ruitjesoverhemd, deze broek mag je aanhouden, maar geen boxer.” Ze lachte lief. “Vanavond wil ik eindelijk die steuntjes wel eens testen.” Ik stond op en gaf haar een lange zoen. Ik streelde haar benen over haar rok heen en trok langzaam haar rok op en streelde haar lange benen. Tot mijn verbazing protesteerde Joline niet, maar leunde tegen me aan en liet me mijn gang gaan. “Lekker opwindend zo… Half-uitgekleed buiten staan…” bromde ze in mijn oor. “En voordat je me helemaal uitkleed, Kees: Jij nu omkleden! Daarna drinken we wat en dan gaan we naar bed!” Ik keek haar aan. “Lekker… Met mijn mooie meisje vrijen!”

Toen ik weer buiten kwam stonden er twee glazen wijn op tafel en toastten we met elkaar. “Wat gaan we morgen doen, schat? Ja, een stuk wandelen, maar waar?” “Dat gaan we eens uitzoeken. Geef me een kwartiertje.” Ik keek op Google Earth. Na een paar minuten had ik de beslissing gemaakt. “Ten oosten van hier ligt een behoorlijk boscomplex met daarin een oud kasteel, het Chateau ‘d Harcourt. Zo te zien vrij afwisselend terrein… riviertje, wat geaccidenteerd loofbos…Als we daar nu eens gaan lopen? Ik draag de rugzak wel, jij de verantwoording, oké?” Joline’s ogen glinsterden. “Oh… een oud kasteel… Als we dáár nu eens… Dan ben ik écht de Freule.” Ik schudde mijn hoofd. “Nee mevrouw. Dat kasteel wordt waarschijnlijk bewoond door een bejaard stel wat met heel veel moeite het hoofd boven water kan houden. Die gaan we niet op stang jagen door elkaar naakt door de gangen achterna te zitten.” Ze giechelde. “Dan hou ik onderweg mijn ogen wel open naar andere plekjes voor een nudistische vrijpartij. Doe maar schoon ondergoed in die rugzak…” Ik grinnikte. “Is goed, mevrouw. Mag ik dat ondergoed uitzoeken?” Joline schudde haar hoofd. “Niks ervan. Want dan trek ik dat aan ná een passionele vrijpartij op het zachte mos en daarna bespring je me nog een keer, vanwege mijn sexy lingerie. En loop ik daarna nóg voor schut met een doorgelekt slipje. Nee, dank u.”

Na een zoen pakte ik de rugzak alvast in. Twee flessen water, een paar muesli-repen, een zakje zoute pinda’s, inderdaad twee sets ondergoed, twee regencapes, een paar handdoeken, (‘stel dat het zachte mos toch niet zo zacht is’) kompas, multi-tool, fototoestel. “Brood voor onderweg smeren we morgen wel, de koffie gaat in een thermoskan.” Daarna ging Joline nog wat lezen. Ze zat tegenover me en ik genoot van het uitzicht wat ze me gaf. Ze had haar rok iets opgetrokken tot boven haar knie en speelde tijdens het lezen met haar schoentjes. Ik kon het niet laten: Ik pakte haar voeten en legde die op mijn schoot. “Ik hou van je sexy voeten, freule.” Ze keek op en lachte. “Masseer ze dan maar eens goed. Heb ik nodig voor die wandeling, morgen.” Ze trok haar stoel iets dichter bij de mijne, deed haar schoentjes uit en legde haar voeten bij me op schoot, haar benen gebogen. Toen las ze weer verder. Ik streelde haar voeten en masseerde haar tenen stuk voor stuk.

Langzaam gleden mijn handen toen over haar kuiten, die ik ook uitgebeid masseerde en streelde. Bij haar knieholten gekomen hoorde ik een klein kreuntje, maar ze las ogenschijnlijk verder. Alleen toen ik naar haar ogen keek, had ze die gesloten. Joline las niet meer, maar genoot zo te zien intensief van mijn handen. Ik trok haar rok een stukje op en keek naar haar mooie benen, terwijl ik haar bleef strelen. Lange benen, gespierd, maar o zo sierlijk en sexy. Toen ik wat verder omhoog streelde, voelde ik een kanten boord. Joline had nylons aangetrokken. Stom, had ik kunnen weten, want de stof voelde nét iets anders. “Boefje…” zei ik zachtjes. “Wedden dat je ook geen slipje aan hebt?” Een glimlach kwam om haar mond. “Wedden van wel? En dat mag jij zo meteen uittrekken… alleen met je mond!” Ze opende haar ogen. “Kees… ik zit hier te soppen! Kom met je lekkere handen op mijn poesje! Hier, buiten! Ik wil dat je voelt hoe nat ik ben…” Ik gleed met mijn handen tussen haar benen en voelde een klein, kletsnat slipje. Joline hijgde nu. “Streel me! Vinger me, laat me klaarkomen, hier buiten!” Ze trok haar rok op en spreidde haar benen. “Ruik je me?” Ik knikte. “Wil je me proeven? Lik me. Lik m’n slipje schoon!” Ik knielde tussen haar benen en trok haar wat naar voren. Ze legde haar lange benen op mijn schouders en trok me tegen haar slipje aan. “Proef me maar… Ik ben zó geil… Ik zou je hier wel willen neuken!”
Ik bromde tegen haar slipje en de trillingen wonden haar nog meer op. Ze werd steeds natter. Plotseling trok ze mijn hoofd weg. “Ga op je stoel zitten en trek je broek omlaag!” Ik gehoorzaamde, benieuwd wat Joline in gedachten had. Ze ging voor me staan, haar rug naar me toe en trok haar rok omhoog. Toen zakte ze langzaam door haar knieën, pakte mijn paal en richtte die op haar poesje. Ze had haar slipje al uit gedaan. Haar natte poesje gleed om mijn paal: warm, verleidelijk en heel opwindend. “Ik ga jou neuken, Kees… Hier, lekker buiten! Spuit het maar in je geile meisje… Ik wil het allemaal hebben!” Ze begon op en neer te wippen; Joline neukte mij! “Dit hou ik niet zo lang vol, schat…” Een kreun was het antwoord. “Hoeft… ook… niet….Ik ben… er bijna!” Ze liet zich op mijn paal vallen en kreunde lang en laag. Haar lichaam trilde en plotseling voelde ik een warme stroom over mijn kruis. Joline sloeg haar arm voor haar mond en schokte: Ze kwam klaar, en hoe! Met alle macht probeerde ze geen geluid te maken, maar een paar gilletjes ontsnapten tóch. “Geile meid… Is het zo lekker?”

Ze ontspande en leunde tegen me aan. “Oh, Kees, dit is zo opwindend… Lekker geile sex hebben, jouw harde paal diep in me voelen, terwijl je weet dat op dertig meter mensen in hun caravan zitten…” Ik stootte mijn paal omhoog. “En dan te bedenken dat ik nog niet eens klaargekomen ben…” Ik keek om haar heen. Aan de voorzijde was er niets te zien; Joline’s rok lag netjes over haar knieën. “Geile meid… Trek je rok op en spreid je benen! Ik wil je natte poesje vingeren als ik je neuk. En als hier iemand langs komt, moet hij je natte kut kunnen zien…” Joline keek om. “Geil…!” fluisterde ze. Langzaam trok ze haar rok op en kon ik haar benen in het duister zien. “Ik spuit je vol, lekkere meid!” Met twee natte vingers bevoelde ik haar klitje en ze reageerde onmiddellijk. “Neuk me wéér klaar, Kees… En spuit al je zaad diep in me! Zo geil…” Ze hijgde en ik begon te stoten. Wéér hield ze haar arm voor haar mond. Al snel voelde ik dat de finish in zicht was en Joline ook. “Spuit in me! Spuit in me! Zó geil…” Haar gefluister wond me mateloos op en meteen kwam ik hevig klaar en pompte acht stralen in haar. Vlak daarna voelde ik haar kutje samentrekken en kreeg ook Joline een orgasme. Even zaten we uit te hijgen, en toen trok ze haar rok weer over haar knieën.

Ze leunde tegen me aan. “Wat was dit lekker, Kees… Zo opwindend… Jouw pik diep in me, mijn benen wijd en mijn kut zichtbaar voor iedereen die langs zou komen…” Ze giechelde. “In Amsterdam was dit normaal, toch?” Ik knikte. “Ja. In Veldhoven echter niet.” Ze pruilde even. “Bah, wat een saai, provinciaal dorpje…” Toen kwam ze overeind. “Ik ga me toch maar weer even douchen, denk ik. En deze rok en dit slipje meteen even wassen.” Ze stond op, met haar rok tussen haar benen en giechelde weer. “Eerst maar even naar de WC in de camper…” Ik bromde: “Dan kom ik er meteen achteraan.” Toen ze een kwartiertje later uit de douches terugkwam, had ze een kort broekje aan en een T-shirt. Ik floot zachtjes toen ze in de lichtkring van de camper kwam. “Zóóó… Dát ziet er lekker uit! Waar gaan die mooie benen naar toe?” Ze glimlachte. “Naar mijn minnaar. Die mag ervan genieten. Ik geniet namelijk ook van hem.” Ze kuste me. “Kom, geile vent. We gaan lekker in bed liggen. Nagenieten van dit vrijpartijtje.”

Ze trok haar kleren uit en een kort onderjurkje aan. “Kees… als je geil wordt vannacht: neem me! Ook al slaap ik: neem me en neuk me! Ik ben nog steeds zo geil als boter!” Ik trok haar tegen me aan. “Je bent een heerlijke vrouw, Jolientje. En als ik vannacht dit jurkje voel…” Ik keek haar even aan en knipoogde. “Oh, wacht…” Joline kwam overeind en deed een greep in het kastje boven haar bedhelft. Twee nylons kwamen mee. “Om je over de streep te trekken, zeg maar…” Ze knipoogde terwijl ze de nylons aantrok. “Nu lekker doezelen en in slaap vallen.” Ze kroelde tegen me aan. “Ik heb net heerlijk genoten, Kees. Dank je wel.” Ik kuste haar. “Jij bent het beste wat mij ooit is overkomen, Joline. Een heerlijke sexy vrouw met prachtige ideeën… En als jij vannacht wakker wordt en wil vrijen: Ik ben er voor je!” Ze rekte zich uit. “Fijn… Daar ga ik lekker van dromen. Maar ergens vannacht of uiterlijk morgenochtend wordt er weer gevreeën, schat…” Toen draaide ze zich om en wreef haar billen lekker tegen me aan. Zo vielen we in slaap.