Mijn naam is Katja, een vrouw van zevenendertig en alleenstaand. Heb kort blond haar, blauwe ogen een door de zon gebruinde huid en een lekkere cup c.

Mijn hobby’s beperken zich voornamelijk tot mijn omgeving en een afstand van twintig kilometer.

Fitnessen doe ik om de hoek. Een goed boek lezen in de bib op loopafstand, op café, weinig of niet of soms met een goede vriendin. Als ik zeker ben van goede seks, wil ik een afstand van twintig kilometer overbruggen. Anders gebeurt het bij mij thuis. De seks bedoel ik. Of op café, waar ik dus alleen met mijn beste vriendinnen kom.

Ik hou van een stevig potje seks. Niets mis mee voor een alleenstaande vrouw van vierendertig. Wel hou ik me aan een bepaald stramien. Ik boven, hij boven en doggy. En daar hebben de meeste mannen vrede mee.

Ook hou ik ervan in mijn borsten geknepen te worden, wanneer ik als een ruiter te paard op hem of haar zit.

Jongens en meisjes onder de twintig, hoeven voor mij niet. Daar pas ik liever voor. Hoewel de nieuwe buurjongen, die ik een paar dagen geleden het uur van zijn dromen heb bezorgd, niet veel ouder dan achttien was. Hij was dan ook leuk om zien. Bruin haar donkere ogen, sixpack en een grote pik. Joran.

De bel van de voordeur ging op net op het moment dat ik een kop koffie voor mezelf inschonk. Ik keek op, gluurde door het kleine keukenraam naar buiten, maar er was niets. Ik zag toch niets.

De bel ging een tweede maal. Geërgerd zette ik mijn kop op de keukentafel en liep naar de voordeur. Achter het matte glas zag ik een silhouet.
Ik herkende het niet, maar ja wie herkent nu een silhouet? Een van mijn vriendinnen was het vast niet, want die was breder en mijn vriendinnen zijn allemaal smal, smaller en smalst. Dus moest het wel een vreemde zijn. Ik opende de deur en keek naar het grijnzende gezicht van iemand die ik vaag herkende, maar niet zo op een-twee-drie kon thuisbrengen.

‘Hallo?’
Ik keek hem aan.
‘Hallo.’
‘Ik ben Joran. De nieuwe buurjongen. Ik kwam eens kennisaken. Mijn moeder zei dat ik maar eens kennis moest gaan maken met de nieuwe buren.’
‘En jij doet alles wat je moeder zegt?’
‘Niet meteen,’ zei hij en lachte en toonde me daarmee enkele waanzinnig witte tanden. ‘Soms wel.’

Die glimlach. Ja, vooral die glimlach ontdooide me.
‘Aangenaam dan,’ antwoordde ik. ‘Katja.’
‘Mooie naam.’
‘Een gewone.’ Weer die glimlach die me deed smelten. ‘Is je moeder er niet bij?’
‘Nee,’ schudde hij zijn hoofd. ‘Moet dat?’
‘Niets moet,’ zie ik. ‘Dacht dat ze anders ook kennis wilde maken.’
‘Dat wil ze zeker,’ zei hij. ‘Maar ze is helaas niet thuis.’ Toen ik hem vragend aankeek, voegde hij er het woord “werken” aan toe.
‘Moet ook gebeuren.’
‘Zeker. Ik zit nog op school. Mijn laatste jaar.’
‘Leuk. En dan?’
‘Werken bij mijn oom,’ zie hij. ‘Die is zelfstandig schilder.’
‘Schilderen?’
‘Yep.’

Ik trok de deur nu helemaal open en stapte achteruit.
‘Kom je binnen?’
‘Binnen?’
‘Ik heb koffie gezet.’
Hij keek me even aan.
‘Of heb je liever een biertje? Heb ik ook.’
‘Nee hoor, koffie is prima,’ antwoordde hij en stapte de drempel over zodat ik de deur kon sluiten.
Ik slenter een kleine gang door en opende de deur die naar de keuken leidde.
‘Koffie?’
‘Is goed.’
Ik wees op een stoel en diepte ondertussen een kop uit de kast en vulde deze met koffie. ‘Melk, suiker?’
‘Niks,’ zei hij.
‘Ik heb hem ook liever zwart,’ merkte ik op en zette het kopje voor zijn neus.
‘Dankjewel,’ zei hij en dronk er meteen van. ‘Heerlijk,’ prees hij.
‘Is maar een gewoon kopje koffie.’
‘Niet te straf en niet te licht.’
‘Zo heb ik hem het liefst,’ zei ik.
Joran keek me aan een grinnikte.

Ik keek hem aan, net iets te lang om geen argwaan te wekken. Hij zag er goed uit. Bijzonder goed. Gespierd. Laat ik nu net van gespierde mannen houden.
‘Woon je hier graag?’
‘Geen idee,’ zei hij. ‘Na een paar weken is zoiets moeilijk te zeggen.’
‘Daar heb je gelijk in.’
‘Maar het lijkt me toch een leuke buurt.’
‘Dat is het zeker,’ knikte ik. ‘Al valt hier niet veel te beleven.’
‘Je kunt met de fiets verderop gaan.’
‘Dat is waar,’ knikte ik. Al was dat niet helemaal zo. In het volgende dorpje was een volkscafeetje en dar was het altijd leuk vertoeven, niet dat ik op café ga natuurlijk. Had het voornamelijk van horen vertellen.

‘Geen school? Of werk je al?’
‘Natuurlijk niet. Ik ben nog maar zeventien. Bijna achttien. Nee, heb vrijaf.’
‘Snipperdag genomen?’
Joran keek me aan en grinnikte. ‘Ja zoiets.’
‘En weet je moeder dat?’
‘Neen, die weet het niet.’
‘Dacht het al.’ mompelde ik en dronk mijn kop koffie leeg, stond recht en zette het in de gootsteen.
‘Om eerlijk te zijn…’
Ik draaide me om en keek op hem neer.
‘Ja.’
‘Had je al een paar maal gezien.’
‘Oh.’
‘Wilde je wel eens ontmoeten.’
‘Zo. Wilde je dat? En waarom?’
Joran haalde zijn schouders op.
‘Zomaar.’
Ik liep terug naar de tafel en ging zitten.
‘Je doet dat veel?’
‘Wat?’
‘Onbekende vrouwen ontmoeten?’
‘Nee, niet echt. Maar jij bent mijn buurvrouw. Dat is anders.’
‘Ja, dat is anders,’ knikte ik. ‘Het is fijn om mijn buurjongen te leren kennen.’ Ik keek hem recht in de ogen. Hij had mooie ogen. Mooie donkere ogen. Ik hield van mannen met mooie ogen. Misschien vreemd maar dat is iets wat me meteen opvalt. De ogen van een man. Ik kijk altijd naar de ogen van een man.

‘Jij hebt mooie ogen,’ zei ik en wist meteen dat zoiets onnozel was als het uit de mond van en zeebenendertigjarige vrouw kwam.
‘Dankjewel,’ zei hij. ‘Jij ook. Blauw.’
‘Vrijwel de meeste blondines hebben blauwe ogen.’
‘Ben je een echte?’
Ik grinnikte en knikte van ja. ‘Val je op blondines?’
‘Eigenlijk wel,’ merkte hij op. ‘Ik heb er nog niet zoveel gehad.’
‘Jij op mannen met bruin haar?’
‘Maakt me niet uit,’ zei ik naar waarheid. ‘Nog een kopje?’
‘Nee,’ schudde hij. ‘Ik hoef niet meer.’
‘Oké dan.’

‘Had je plannen vandaag?’
‘Hoezo?’ vroeg hij en was meteen op zijn hoede.
‘Betaalde snipperdag,’ herinnerde ik hem.
Hij grinnikte.
‘Niet bepaald. Jij?’
‘Ook niet echt. Een beetje luieren op de zetel. Wat chillen…je weet wel.’
Joran knikte alsof hij het helemaal begreep.
‘Ik ook zoiets,’ knikte hij. ‘Misschien naar wat vrienden.’
‘Hier in het dorp?’
‘In de stad,’ merkte hij op. ‘Ik ga in de stad naar school.’
‘Gymnasium?’
Joran knikte.
‘Ken jij dat?’
‘Ben er ook vier jaar geweest.’
‘Leuk.’
‘Eigenlijk wel.’ Ik stond recht. ‘Zin om in de salon te zitten?’
‘Zeker wel,’ zei hij en stond eveneens recht.
Ik liep voor en voelde zijn ogen op mijn rug prikken. Hij keek meer dan waarschijnlijk naar mijn strakke achterste. Had misschien wel een erectie.’
‘Ga zitten,’ wees ik naar de oude maar nog steeds gemakkelijke sofa. Hij ging zitten en ik ging naast hem zitten, op een respectabele afstand van dertig centimeter.
‘Je verwacht toch niemand?’
‘Nee hoor,’ antwoordde ik en liet mijn blik naar zijn broek gaan. Geen bobbel dus geen erectie. Of misschien kon hij het goed verbergen.
‘Je ruikt goed.’
‘Gewoon,’ merkte ik op. ‘Tosca.’
‘Tosca?’
‘De naam van het parfum,’ verduidelijkte ik.
‘Ah. Daar ben ik niet zo goed van op de hoogte.’
‘Moet wel als je een liefje hebt. Of heb je er al een?’
‘Nee. Jij?’
‘Soms,’ antwoordde ik.
‘Soms?’ Lachte hij.
Ik lachte terug en voelde de warmte van zijn huid nu dichterbij. Nu hij zo dichtbij zat, was zijn gespierde borstkas duidelijk te zien. Ik hield wel van gespierde mannen. Heel zeker. Van vrouwelijke spieren hield ik niet zo. Ze moesten vooral een sportief lichaam hebben. Goed getraind zijn.

‘Waarom heb je geen liefje?’ vroeg ik.
Joran haalde zijn schouders op.
‘Geen idee,’ zei hij.
‘Nog geen interesse?’
‘Interesse genoeg,’ knikte hij.
‘Wat dan?’
‘Gewoon.’
‘Geen zin.’
‘Ja. Dat is het,’ antwoordde hij.
‘Raar,’merkte ik op.
‘Ik heb wel al een liefje gehad. Vorig jaar nog.’
‘Toch leuk. Niets geworden?’
‘Niet echt nee,’ schudde hij.
Ik boog me voorover en schudde een sigaret uit het pakje dat op het salontafeltje lag. Stak hem in mijn mond en hield de vlam eronder.
‘Het mag toch?’
‘Jij bent hier de baas.’
‘Dat is waar,’ zei ik. ‘Maar ik vraag het toch maar voor de gezelligheid.’

‘Jij nu een liefje,’ vroeg hij mij.
‘Nu niet,’ antwoordde ik en blies de rook door mijn neusgaten naar buiten. ‘Even een pauze inlassen.’
‘Neukpauze,’ grinnikte hij.
‘Inderdaad,’ lachte ik. ‘Een neukpauze.’
‘Neuk je graag?’
Ik keek mijn zeventienjarige buurjongen aan en schudde het hoofd.
‘Zijn dat geen rare vragen voor een puber?’
Joran haalde zijn schouders op, keek me aan en grijnsde.
‘Welke vrouw neukt er niet graag,’ vroeg ik hem.
‘Daar vraag je wat,’ zei hij.
‘Jij niet dan?’
‘Wie stelt er nu rare vragen aan een puber?’
‘Jij bent anders wel begonnen,’ hielp ik hem te herinneren.
‘Ja, dat is ook waar.’
Ik duwde mijn ondertussen opgerookte sigaret uit in de asbak die naast het pakje stond.
‘Misschien,’ antwoordde hij.
‘Misschien?’

Joran knikte en schoof zenuwachtig heen en weer.
‘Ik heb het nog niet zoveel gedaan,’ zei hij.
‘Ow. Oké.’
‘Eigenlijk…alleen gezoend.’
‘Oké,’ knikte ik en keek hem aan. ‘Gewoon gezoend?’
‘Getongd,’ merkte hij op. ‘Jij hebt zeker veel ervaring?’
‘De nodige,’ antwoordde ik. ‘Ervaring verkrijg je maar door iets te doen,’ zei ik.
‘Je moet die iets wel hebben.’
‘Dat is waar. Maar, jij bent een leuke knul, gespierd.’
‘Hou je van gespierd?’
‘Ja. Ik zou graag wat een sportiever lichaam hebben.’
‘Jij hebt anders wel een mooi lichaam.’
‘Ah. Dankjewel.’
‘Mannen vinden je zeker wel geil.’
‘Sommige,’ zei ik.
‘Vast elke man. Ik vind jou anders wel geil.’
‘Oh. Oké.’
‘Zou je wel willen neuken.’
Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd.
‘Weet je wel hoe oud ik ben?’
‘Nee.’
‘Wat denk je,’
‘Tegen de dertig.’
‘Was dat maar waar.’
‘Ouder?’
‘Wat dacht je. Veel ouder.’
‘Dat geloof ik niet.’
‘Geloof het maar,’ zei ik, ‘wanneer ik zeg dat ik een vrouw eind dertig ben.’
‘Jeetje!’
‘Inderdaad. Jeetje.’
‘Jij lijkt me anders een stuk jonger.’
‘Dat zal ik dan maar als een compliment beschouwen zeker.’
‘Hoe oud denk je dat ik ben?’
‘Geen idee,’ zei ik. ‘Jaar of twintig.’
‘Zeventien. Bijna achttien.’
‘Een puber nog.’
‘Achttien is volwassen.’
‘Ja, oké. Waar.’

Een wat vreemde stilte viel er plots tussen ons. Hij zeventien, bijna achttien, ik zevenendertig. Kon mijn zoon wezen. Ik schudde mijn hoofd en dacht dit moet stoppen. Dit loopt fout. Helemaal fout. Mar ach, we zijn bij mij thuis, alleen en niemand ziet of hoort ons. Niemand weet water hier allemaal gebeuren gaat.
‘Vind jij me ook geil?’ vroeg ik hem.
Joran keek me aan en knikte toen heftig van ja.
‘Ja,’ zei hij om het te beamen. ‘Ik zit hier al een uur met een erectie.’
‘Ow. Oké.’ Die had ik niet zien aankomen. Niets van gemerkt ook. Een zeventienjarige die een stijve krijgt van een twintig jaar oudere vrouw. ‘Oké,’ zei ik weer.
‘Mag ik je zoenen?’
‘Gewoon of…’
‘Gewoon,’ zei hij en voegde de daad bij het woord en drukte een smakkerd op mijn lippen.

Ik was zo verbaasd dat ik me even terugtrok.
‘Sorry,’ stamelde hij.
‘Nee, niets,’ antwoordde ik vlug. ‘Had het gewoon niet verwacht. Dat is al. Ik had het gewoon niet verwacht.’
Je vroeg het anders.’
‘Ik weet het.’ Ik mijn zeventien, bijna achttienjarige buurjongen aan en boog me naar hem toe. Onze gezichten waren op minder van vijf centimeter van elkaar verwijderd. Nog een beetje dichter. Mijn mond opende zich automatisch toen hij in aanraking kwam met zijn lippen. Met mijn tong dwong ik ze van elkaar en glipte naar binnen opzoek naar zijn tong. Even een korte aarzeling en een gejaagd ademen. Ik legde een hand achter zijn hoofd en zijn tong begon zich om de mijne te kronkelen. Met mijn andere nog vrije hand gulpte ik zijn broek open en haalde hem eruit. Kneep hem in mijn handpalm, terwijl ik in zijn ogen keek.
‘Fuck,’ zei hij. ‘Jeetje.’
‘Zeg dat wel,’ fluisterde ik.

Daar ik enkel een smaragdgroen jurkje droeg hoefde ik geen slipje omlaag te sjorren. Ik draag zelden slipjes, trouwens.

Ik hief mijn jurkje op en liet me op de zeventien, bijna achttienjarige buurjongen zakken. Zijn toch wel uit de kluiten gewassen pik, vulde me helemaal.

‘What the fuck!’
‘Zeg dat wel,’ zuchtte ik. ‘Heb je al?’
Joran schudde van nee.
‘Dan zijn we voorzichtig,’ zei ik en let me volledig op zijn pik zakken tot zijn balzak mijn kutje raakte.
‘Jeetje,’ zei hij weer en gooide zijn hoofd achterover en sloot de ogen.
Ik grinnikte en kwam even omhoog en liet me weer zakken. Elke keer stootte ik wat harder. Na een vierde stoot voelde ik zijn zaad in mijn kut lopen en tongde hem voor een tweede keer die dag.