Op de maandagochtend werd ik op nogal ongebruikelijke wijze wakker gemaakt. Annet stond naast me en schudde zachtjes aan mijn schouder. “Hé broertje… Wakker worden! Het is negen uur. Kijk eens… Een kop koffie.” Ik deed m’n ogen open en keek haar verwonderd aan. “Goeiemorgen… Dat is de eerste keer dat jij me koffie op bed brengt, Annet.” Ze glimlachte. “Soms ben ik wel eens lief voor mijn grote broer… Zeker als ik lekker door hem verwend ben!”

Ze ging op mijn bed zitten en gaf me een voorzichtige kus. “Vertel eens… Heb je ervan genoten gisteren? Geen spijt?” “Zus… Doe normaal! Spijt? Als ik spijt zou krijgen van gisteren zou ik héél snel naar een klooster moeten verhuizen.” Ze giechelde. “Een nonnenklooster zeker?” Ik zuchtte. “Idiote muts.” Ik kwam overeind en omhelsde haar. “Jullie zijn heerlijke meiden.” In mijn oor hoorde ik zachtjes: “Bedoel je daar Ma ook mee?” Ik knikte. “Natuurlijk. Ik heb met Ma, toen jullie weg waren, ook heerlijke sex gehad.” Ik kleurde een beetje. “En zij weet precies waar ik opgewonden van wordt.” Annet giechelde. “Laat me raden… Panty’s, nylons, lekkere lingerie?” Ik knikte en zij knuffelde me. “Zij ook. En dat mag. Soms vind ik dat ook lekker, soms wil ik gewoon helemaal naakt vrijen. En een andere dag wil ik latex dragen. Of leer. Lekker de strenge meesteres spelen. Iedereen heeft z’n eigen voorkeur!” Ik keek vragend en Annet glimlachte.

“Ja, en als de klant er om vraagt… Er is er eentje, een succesvolle zakenman, die er op kickt om vernederd te worden door een strenge juffouw. En dat ben ik. Dan draag ik een leren pak, heb een zweep bij me en hij wordt vastgebonden. En mag niet klaarkomen zonder mijn toestemming. Doet hij dat wel, krijgt hij straf. En hij krijgt altijd straf… Oh, geen klappen hoor, maar straf in de zin van dat hij iets niet mag doen wat hij héél graag wil of zo… maar dan nog bedankt hij mij uitgebreid, voor hij de club verlaat. En een maand later is hij weer terug. Een van mijn vaste klanten.”

Ik schudde mijn hoofd. “Dat lijkt mij niks. Ervoor betalen om geslagen te worden…” Annet vervolgde. “Nogmaals Rick: er wordt niet geslagen bij ons. Hooguit geplaagd en vernederd. En hij is een van de best betalende klanten. Hij komt om zes uur ’s avonds en vertrekt om kwart voor twaalf. En dan is hij drieduizend euro kwijt. Vast tarief voor hem. En het grappige is: hij heeft mij met geen vinger aangeraakt. Ons enige contact is met de zweep. Niet slaan, maar even aanraken met de punt van de zweep, een aai over zijn rug… En soms als hij heel braaf is geweest, streel ik met de zweep over zijn pik. En dan komt hij onmiddellijk klaar. Wat dan weer straf tot gevolg heeft natuurlijk.” Ze giechelde.

“Kom Rick, er uit. We gaan vandaag een stuk lopen met z’n allen. Lekker door het Limburgse landschap. Jij hebt vakantie, Ma kan compenseren voor afgelopen zaterdag en wij hebben morgen pas colleges. De laatste week van het collegejaar is een nogal ongeregeld zootje. Over een kwartier staat het ontbijt beneden klaar. Teamwork van Gonnie en mij.”

Ik dronk de koffie en schoot toen m’n bed uit. Wassen, tandenpoetsen, aankleden… Toen ik beneden kwam zaten alle dames al aan tafel. “Je bent een luiwammes, Rickie.” Gonnie keek me spottend aan. Ik gaapte. “Vind je het gek? Jullie hebben me gisteren compleet afgemat…”

Lachend gingen we ontbijten en tijdens het ontbijt zei Ma: “Jongens, ik wil nu wel even wat afspraken maken. De belangrijkste is gisteren al gemaakt: wat dit weekend hier gebeurde, blijft onder ons. Altijd. Binnen deze muren. Maar we moeten nog een paar dingen regelen. Onder andere: waar gaan jullie slapen als ik in Amerika ben?” Annet antwoordde. “Zijn we het al over eens, Ma. De eerste week komt Rick bij ons. Dan hebben we nog een paar zomercolleges die we niet willen missen. De twee weken daarna komen wij hier, alleen de nacht van woensdag op donderdag slapen we op de club.”

Ma knikte. “Oké, klinkt goed. Die ene nacht overleeft Rick in z’n eentje wel.” Ik keek haar een beetje boos aan. “Hé Ma, ik ben geen vijf meer, hoor. Ik kan de zaak hier echt wel draaiend houden zonder de tent af te breken.” Ze lachte liefjes. “We moeten er toch voor zorgen dat jij geen woeste feestjes geeft? Je zussen zijn ervoor om dat te voorkomen…” Ik keek naar Annet en Gonnie. “Als ik hen soms bekijk, zijn zij juist de oorzaak van woeste feestjes.”

Ma’s lachen ging over in een brede glimlach.

“Misschien heb je gelijk. Het volgende: Rick is nu achttien, geslaagd voor VWO en…” Ze grinnikte even, “…recentelijk geen maagd meer. Alle tekenen van volwassenheid dus. Daarom stel ik voor dat jullie mij vanaf heden gewoon met ‘Gien’ aanspreken. Dat zal in het begin misschien nog wat onwennig zijn, en als je het niet wilt, vind ik het ook prima, maar weet dat het kan en mag.” “We zullen ons in bed misschien nog wel eens vergissen… Gien”, merkte Gonnie op.

“Oppassen jij, anders stuur ik je zus op je af. In het leer. En het belangrijkste, jongen en meiden: als wij bezoek hebben, van wie dan ook: géén, ik zeg het nog een keer: absoluut géén toespelingen op het werk van de meiden. Dan werken jullie nog steeds netjes in die damesmodezaak in Utrecht waar jullie tot voor een paar maanden werkten. En ben je voor de rest keihard bezig met je studie. En ook geen toespelingen op dit weekend of…”, ze knipoogde even, “de weekenden die nog gaan volgen.”

“Oeiiii… Dat belooft wat, Gien!” Gonnie stootte Annet aan. “Hoorde jij wat ik net hoorde, zusje? De wasmachine gaat hier overuren draaien!” Ma keek streng. “Pas op, jullie! En het laatste nieuwtje, speciaal voor Rick: morgen komt Tante Trees hier. Komt een dagje van het Limburgse land genieten. Meteen een goeie testcase of we ons imago van nette familie in stand kunnen houden.” Ze keek me gemeen aan. “Nee hé… Dan ben ik morgenmiddag zwemmen met de vriendengroep. En kom ik pas laat thuis.”

Ma schudde haar hoofd. “Niks ervan, Rick. Zwemmen: prima, maar je komt netjes uiterlijk half zes thuis om te eten. En daarna was jij af. Trees komt speciaal hier naartoe voor ‘haar favoriete neefje’, zoals ze vorige week tegen me zei.” Ik keek somber. “Dat wordt een avondje opzitten en pootjes geven. Bedankt, Ma.”

Ze keek me aan. “Trees is, als ze buiten Nieuw-Buinen is, wat losser in de omgang, jongen. Ze leeft daar in een dorp waar iedereen op iedereen let. En ze is een bekende Nieuw-Buiner, met haar eigen winkel. Ze moét zich wel gedragen. Hier kan ze een beetje ontspannen.” “Oh, daar kan Rick haar vast goed bij helpen…” plaagde Gonnie, wat haar op een boze blik van zowel Ma als mij kwam te staan. “Gon… Niet doen. Wat hebben we net afgesproken? En nu dames en heer: even de ontbijtboel opruimen, dan een stukje wandelen.”

Het wandelen deden we vaker; aan de oostkant van onze woonboerderij was een stuk bos waar je heerlijk kon lopen. En spelen; dat hadden we vroeger veel gedaan. Van Ma mochten we altijd naar het bos, zolang we maar niet de verharde wegen overstaken. De ‘andere kant uit’ mochten we vroeger niet. Daar liep de snelweg A2, op zo’n 400 meter van ons huis.

Weliswaar was die redelijk afgeschermd, maar toch: Kinderen en een snelweg is geen goede combi. Het bos was ons speelparadijs, véél interessanter, ook voor m’n zussen, toen we klein waren. Je kon er prima verstoppertje spelen, graven, boomhutten bouwen enfin, alles wat kinderen doen als ze jong zijn. En nu wandelden we er graag. De A2 hoorde je nauwelijks en het bos was niet goot genoeg voor toeristen; hooguit een vierkante kilometer. Een van de kleine plaatsjes ongerepte natuur in de buurt.

Een halfuurtje later liepen we in het bos en haalden we herinneringen op aan streken die we vroeger hier hadden uitgehaald en dingen die we gezien hadden. Annet en Gonnie liepen voorop, Ma en ik daar achter. Plotseling stonden beide meiden stil; Annet legde haar vinger op haar lippen en wees. Op tien meter voor hen lagen twee vosjes in de berm te zonnen. Jonkies. Ma zou wel in de buurt zijn; die liet haar kroost niet in de steek. Dat klopte: Ma wees. Een paar meter verder, in de berm zat de moeder- of de vadervos en hield ons goed in de gaten. Op een gegeven moment vond de volwassen vos het welletjes. Hij of zij gaf een kort, blaf-achtig geluidje en de kleintjes kwamen meteen overeind en renden naar het ouderlijk gezag, waarna het gezinnetje in de bosjes verdween.

Ma zei: “Daar kunnen jullie een voorbeeld aan nemen jongelui. Eén geluid van Ma en hup… gehoorzamen!” Ik keek haar aan. “Dat deden we gisteren toch prima, Ma?” Ze keek me streng aan. “Rick, wat hadden we afgesproken? Niet buiten de muren van thuis. Hou je daar aan.” Ik kleurde. “Sorry…”

Na een uurtje waren we weer thuis en ging ik even naar mijn eigen kamer. Even een momentje voor mezelf. Het begon al warmer te worden. ’s Middags was de temperatuur al ruim boven de 25 graden. En het was pas eind Mei! Het zou wel weer een warme zomer kunnen worden.

Nou ja… Onze woonboerderij had dikke muren en beneden kleine ramen. Volgens de muurankers gebouwd in 1881, dus nu ruim 140 jaar oud, in een tijd waarin men nog niet de luxe van CV of airco had. In de herfst bleef het huis nog lang warm, in de zomer lang koel. En als het echt te warm werd, ging de airco aan. En in de winter de CV.

Sowieso was het een heerlijk huis. De ex-man van Ma, onze natuurlijke vader, had het vijftien jaar geleden gekocht en behoorlijk laten verbouwen. Het ‘voorhuis’ was huiskamer geworden door de tussenmuur tussen de twee voorste kamers neer te halen, op twee steunberen na. Daar achter een grote keuken met een centraal kookeiland exact onder de schouw.

Naast de keuken de hal met toilet, garderobe en trap naar boven en naar beneden, naar de kelder. Die liep onder het hele huis door: Mooi als opslagruimte, en als het midden in de zomer écht bloedheet was, hadden we daar ook wel geslapen. Een soort kamperen in je eigen huis. Ma, Gonnie, Annet en ik naast elkaar. En boven waren drie slaapkamers: eentje voor Ma, eentje voor mij en de grote slaapkamer voor de zussen. Eerst sliepen Ma en mijn vader daar, maar sinds de scheiding had Ma die kamer aan de zussen gegeven. Zij had er slechte herinneringen aan en de zussen vonden het heerlijk, zo’n grote kamer.

Mijn kamer had ook een voordeel: ik had een groot balkon. De vorige eigenaar had een grote garage aan het huis laten bouwen en het platte dak daarvan was mijn balkon. Op het oosten gericht, met uitzicht op het bos. Om het huis heen: een grote tuin die het bezit van een zitmaaier wel rechtvaardigde. Een van mijn wekelijkse karweitjes: het gras maaien. Geen probleem: ik vond het leuk om op de zitmaaier het gazon er keurig uit te laten zien. Kortom: een heerlijk huis, waar ik nu al 15 jaar woonde.

Vaak had ik me afgevraagd waarom Ralf, mijn vader dit allemaal had opgegeven voor een verhouding met een andere vrouw. Ik zag haar als ik een keer per maand bij hem was voor een weekend. Tot mijn 16e moest ik er om de week heen, maar toen ik 16 werd, vond ik eenmaal per maand wel genoeg. En Ralf en z’n vriendin ook. Fen heette ze. Ja, ze was tien jaar jonger dan Ma, maar om nou te zeggen dat ze zoveel knapper was… Ik zag het in ieder geval niet. Enfin: hij moest op staande voet vertrekken toen Ma achter zijn ontrouw kwam. Achteraf bleek dat hij al twee jaar een verhouding had.

Ze waren gescheiden op voorwaarden die voor Ma goed hadden uitgepakt. Zij kreeg het huis en de kinderen, hij moest per maand een forse alimentatie afdragen. Nou ja, hij had een prima baan bij Nedcar, aan de andere kant van de A2; dat kon er wel af. En nu moest hij elke werkdag een behoorlijk stuk file rijden omdat Fen persé in Heerlen, haar geboortestad, wilde blijven wonen.

Ja, ze hadden best wel een aardig huis, maar aan de KLM-straat, midden in een woonwijk. Ze hadden me verteld dat hun huis vroeger uitzicht had op een paar weilanden die steil afliepen. Waar, als er sneeuw lag, de halve Heerlense jeugd sleetje ging rijden. Dat zal best, maar dat weiland was ondertussen volgebouwd. Overal liep je tegen bebouwing aan en het eerste stuk bos was een behoorlijk eind fietsen.

Ik kwam er niet zo graag; een weekend in de maand vond ik meer dan genoeg. Ik voelde me er opgesloten, in de stad. En de vriendin van Ralf deed wel aardig tegen me, maar regelmatig maakte ze toespelingen op het feit dat Ma wel een héle goeie advocaat had ingeschakeld om de scheiding op zo gunstig mogelijke voorwaarden voor haar te regelen. De laatste keer zat Ralf daar bij en zei toen dat Ma een kreng was geweest tijdens de scheiding. En toen ik zei dat dat z’n eigen schuld was geweest, ontaardde dat in een heftige woordenwisseling. Nou ja, ik had toch al op het punt gestaan om naar huis te gaan…

Sinds die keer zat ik er over te denken om de ‘verplichte’ weekenden in Heerlen maar te skippen. ten slotte was ik sinds een maand 18, en dus volwassen. Mocht ik zelf beslissen. De omgangsregeling verviel op 18-jarige leeftijd. Gonnie en Annet kwamen er ook nooit meer. Die konden het bloed van hun vader wel drinken; hadden de scheiding bewuster meegemaakt dan ik. En Fen en de zussen lagen elkaar ook niet. Ze hadden het, als het over haar ging, consequent over ‘dat mens uit Heerlen’. En als Fen het over de zussen had, klonk er een behoorlijke portie venijn in haar stem door… Ik zat nog even te denken en besloot deze week naar Heerlen te gaan en Ralf en Fen te vertellen dat ze met hun plannen geen rekening meer met mij hoefden te houden.

Van beneden klonk een kreet. “Rick! Wil je iets drinken?” “Ik kom er aan!” Beneden zaten Ma en de zussen. “Zo… Even wat lekkers drinken jongens…” “En meiden!” snauwde Gonnie er achteraan. “Wij zijn geen jongens, ondanks dat we vandaag een broek aan hebben.” “Dat is te zien zus. Zelfs met zo’n witte broek aan. Ik zie de contouren van een klein, rood slipje.” Ze haalde uit en ik kreeg een tik voor m’n hoofd. “Rotjong. Doe zo meteen iets nuttigs. Gooi de was in de machine.” Ik grinnikte. “Die was die nu in het bad ligt? Oh ja… lekker…” Annet deelde ook een tik uit. “Oversexte puber! Laat ik het niet merken dat je wéér met onze dure nylons ligt te rotzooien! Da’s beroepskleding.”

Hé dames… en heer: ja, we zijn binnenshuis, maar niet elke discussie hoeft meteen over sex te gaan hé?” Ma keek ons streng aan. “Goh Ma, nu lijk je exact op Tante Trees”, zei Gonnie. “Mooi! Dan kan Rick alvast gaan oefenen voor morgen”, zei Ma gevat. Ik bromde wat.

Na het drinken haalde ik de was uit het bad. Sjonge, dat was meer dan ik gedacht had. Maar aan een paar kledingstukken zou ik voortaan hele goeie herinneringen hebben… De eerste lading bestond uit de lingerie van Gonnie en Annet. Die moesten dat weer meenemen naar Utrecht, hadden ze gezegd. En vanavond zouden ze al die kant uitgaan. Als goed opgevoedde broer zou ik mijn zussen die service wel verlenen. De lingerie van Ma kwam daarna wel.

Zo ging de maandagmiddag rustig voorbij: lunch, wat lezen, internetten, was in de centrifuge, nieuwe was in de machine, was ophangen… De ‘fijne wasjes’ hingen nooit buiten; die hingen op zolder. Toen de was van Gonnie en Annet droog was, liep ik met hun lingerie hun kamer binnen. “Dames… uw wasjes zijn droog. Om te voorkomen dat ik me wederom aan jullie nylons vergrijp, verzoek ik jullie vriendelijk om het spul in ontvangst te nemen.” “Lief, Rick, dank je wel. En nu wegwezen jij. Deze brave meisjes moeten lingerie inpakken. Hebben we jouw nieuwsgierige ogen niet bij nodig. Ga maar naar je eigen kamer en denk er maar eens over hoe je tante Trees gaat veroveren…” Ik trok een vies gezicht. “Ammenooitniet zus. En dan om de week naar Nieuw Buinen moeten zeker? Brrr….” Ze duwde me de kamer uit met een plagend: “Doeiiii, Rickie…”

Een half uur en een boel knuffels later waren de zussen vertrokken in hun auto en waren Gien en ik weer alleen. Natuurlijk hadden we al jaren zo samen gezeten: Ma achter haar laptop, of lezend, ik lerend of naar de TV kijkend. Niks geks, gewoon moeder en zoon. Nu was dat toch wel anders. Over de rand van mijn boek keek ik naar Ma. Ze zat op de bank, haar benen onder zich getrokken.

Vrijetijdskleding aan: spijkerbroek, blouse, pantoffels. Haar krullende haren naar achteren getrokken, op haar achterhoofd vastgehouden door een elastiekje, daaronder een staart. Ze had geen make-up opgedaan. Zo zou je haar niet de ruim veertig jaar geven die ze telde. Hooguit begin dertig. Een mooie vrouw, die ook zo al snel de aandacht zou trekken. En als ze haar werkkleding aan had… Altijd keurig verzorgd, ‘representatief’ zoals dat zo mooi heette. Als afdelingshoofd moest ze dat wel zijn, en helemaal als enige vrouw in een mannenbolwerk...

Plotseling keek ze me onderzoekend aan. “Wat zit je te kijken Rick?” Ik kreeg een rooie kop en stotterde. “Ik… ik… bekijk je zoals je er nu uitziet… in vergelijking met gisteren.” Ze glimlachte. “En wat zie je liever? Je moeder of je minnares?” Ze klopte naast zich op de bank. “Kom eens hier, Rick.” Ze sloeg een arm om me heen. “Ik heb gisteren enorm genoten jongen. Van jou en van je zussen. Maar dat houdt niet in dat het elke dag feest is. Ik wil met je vrijen, je allerlei dingen leren, we hebben nog kaartjes liggen die we nog moeten doen… Maar er zijn ook momenten waarop ik gewoon ‘Ma’ wil zijn: lekker lezen op de bank, wat dingen doen voor mijn werk, gewoon omdat ik dat leuk vind. En dan heb ik even geen zin in een zoon die me wil bespringen. Dan wil ik een zoon die lief voor me is op een andere manier. Snap je dat?” Ik knikte.

“Mooi. Als jij nou eens gaat koken. Meteen een test of je wel goed voor jezelf kan zorgen. Dan kijk ik nog eens naar de kaartjes die we geschreven hebben. Kijken of er wat leuks tussen zit…” Ze knipoogde. Drie kwartier later stond het eten op tafel. Na een paar happen zei Gien: “Lekker. Mag je vaker doen. Ik zal aan de meiden doorgeven dat je goed kunt koken. Hebben zij er ook drie weken plezier van.” Ze lachte en ik trok een sip gezicht.

“En nu even over morgen, Rick. Trees komt hier rond een uur of twaalf en ze gaat rond een of acht weer weg; het zou fijn zijn als jij er dan bij bent. Vind je het erg om morgen niet te gaan zwemmen?” Zoals ze nu keek kon ik haar niets weigeren. “Oké Ma, als jij dat graag wil…” Ze legde even haar hand op mijn arm. “Dank je wel, dat is lief van je.” Na het eten ruimden we samen de troep op; met z’n tweeën eten maakte het gebruik van de afwasmachine bijna overbodig. En we gingen nog even buiten zitten; genieten van de rust en de aangename temperatuur.

Na een tijdje stond Ma op. “Ik ga me even douchen en klaarmaken, Rick. Ik roep je wel als ik uit de douche ben; duik jij er dan ook even onder?”

Ik knikte en keek haar na toen ze naar binnen liep. In de deur draaide ze zich even om en knipoogde naar me. Ik ruimde de stoelen op, sloot de deuren van het huis en deed de lichten beneden uit. Alarm er op… En ik ging naar boven. Op de gang kwam ik Ma tegen: een grote badhanddoek om. “Ik ben klaar Rick. Jouw beurt. En daarna op mijn kamer. Dan wil ik een beurt.” De laatste zin kwam er zachtjes en ondeugend uit.

Douchen, afspoelen, scheren, tanden poetsen… En weer aankleden. Schone boxer, nette broek, overhemd... Sokken en schoenen.

Na twintig minuten klopte ik op de deur van Ma. “Kom maar, Rick…” Ze zat nog aan haar kaptafel zich op te maken. “Ga maar op bed zitten, ik ben bijna zover.” Ik bekeek haar en kreeg het prompt warm. Haar haren los en krullend over haar schouders vallend. Een dun, wit shirtje aan met figuurtjes er op. Daar onder droeg ze geen BH; ik kon in de spiegel haar tepels zien. Een kort, rood rokje met haar lange benen, gehuld in nylon er onder. Schoenen met een naaldhak. “Gien wat zie jij er prachtig uit…” Ze knipoogde in de spiegel naar me. “Dat hoor ik graag. Jij was vandaag lief voor je zussen en voor mij; dan ben ik nu lief voor jou.” Ze stond op en liep naar het bed.

Met haar hand duwde ze me achterover en ging op me zitten. “En wat denkt meneer… Dat wij nu meteen het bed in duiken? Niks ervan. We gaan nog even naar beneden, drinken wat en beginnen dáár met leuke dingen. Rustig opbouwen jochie…We zijn geen apen.” Ze trok me overeind. “Kom eens hier en kus me.” Ze sloeg haar armen om me heen en wreef zich tegen me aan. Haar ogen glommen terwijl ze haar warme lichaam tegen me aan wreef. “Ik voel wat Rick… En dat bevalt me wel!”

Even later liepen we naar beneden en Gien schonk wat te drinken in. In een schemerdonkere kamer zaten we naast elkaar. Gien leunde tegen me aan. “Wat ben je stil, Rick…” Ik dacht na over een goed antwoord, maar vond niets, behalve een zacht: “Ik geniet, Gien. Verder niks.” “Nog nagedacht over gisteren?” Ik knikte. “Natuurlijk. Toen ik gisteravond in bed lag, kwam het allemaal weer voorbij. Al die heerlijke momenten, met jou en met de meiden…” Er klonk een lachje naast me “Ja. Heerlijke schatten zijn het. Ze hebben me ondertussen een heleboel dingen geleerd, Rick. Onder andere dat sex tussen vrouwen óók heerlijk is. Langzamer, teder. Genieten van elkaar en de ander laten genieten. Nooit geweten. En ik weet zeker dat ik niet lesbisch ben! Maar samen met die schatten… Elkaar lekker strelen, genieten van elkaars sexy outfit… Voelen, vingeren, elkaar kletsnat voelen worden terwijl je nog steeds sexy kleren aan hebt…”

“Gien, stoppen… Als je zo doorgaat kom ik nu al klaar! Ik zie het voor me, zoals ik het gisteren zag… Ik zag jouw rok kletsnat worden toen je klaarkwam… Zo geil!” Ze legde mijn hand op een van haar borsten. “Zou je dat weer willen zien? En voelen?” Ik bromde instemmend en voelde haar harde tepel onder mijn vingers en streelde. “Hmm, da’s lekker Rick. Ga daar eens mee door! En wat mag ik voor jou doen?” Ik streelde met mijn andere hand over haar rok. “Laat me je mooie benen zien, Gien. Ik wil genieten van het uitzicht als je je benen showt…Ik wordt vreselijk geil van jouw prachtige benen en je panty.”

Ze lachte zachtjes. “Kijk maar. Ik ga mijn benen aan je laten zien. En je mag ze betasten, voelen, strelen… En knijp af en toe lekker in mijn tepels! Die zijn nu heel gevoelig, Rick.” Ze spreidde haar benen en trok haar rok op. “Vind je het mooi?” Ik knikte woordeloos. Gien had lange benen, dat wist ik al lang. Maar meestal waren ze tot haar knieën zedig bedekt door een rok of jurk. Nu zat ze naast me, haar rok opgestroopt tot vlak onder haar slipje en haar benen gespreid. En ze begon zichzelf te strelen! “Jij mijn borsten voelen, Rick… Ga achter me zitten, dan kan ik lekker tegen je aanleunen en kan jij me voelen en bekijken. Ik wil lekker klaarkomen als jij naar me kijkt… Wil je dat? Dan word ik heerlijk nat… Kan jij daarna lekker in mijn gladde poesje… Ohhhh….”

Ik kneep wat harder in haar tepels, door haar topje heen. “Ik kan je tepels zien, geile Gien. Ze prikken bijna door je kleren heen. Prachtig gezicht!” Ze draaide haar hoofd naar me toe. “Vind je dat mooi? Lekker je eigen geile moeder bekijken?” Ik gaf geen antwoord, maar kuste haar en drong met mijn tong diep in haar mond. En zij beantwoordde: haar tong gleed over de mijne en we likten elkaar. Ik voelde mijn opwinding snel toenemen en zei dat tegen haar.

“Als we zo doorgaan, kom ik als een raket klaar, Gien…” Ze duwde me iets van zich af. “Als jij klaar komt, moet je in mij of over me heen klaarkomen… Wat wil je? Alles mag, Rick…” Ze zag mijn blik. “Wil je mijn poesje likken als je klaar komt? Dan wil ik jouw lekkere pik in mijn mond. Gaan we elkaar lekker klaarlikken en zuigen… Kleed je uit en kom mee naar boven. Gaan we daar lekker verder…”

Ik liep achter haar aan de trap op en genoot van die mooie benen vlak voor me. Ik kon het niet laten: mijn hand voelde tussen haar benen, over haar slipje. Gien stopte midden op de trap. “JA! Betast me… Lekker schaamteloos onder mijn rokje! Voel maar hoe nat dat sexy slipje is en die mooie panty… Jij geilt toch zo op panty’s? Voel dan, Rick! Ze zakte iets door haar knieën en spreidde haar benen. “Lik mijn geile, natte panty… Ik druip bijna!” Ze hijgde hevig.

Na een paar seconden liep ze verder. “Lekker, zo met je hand tussen mijn benen… Geil!” Ik mijn kamer trok ze me op zich en met onze gezichten vlak bij elkaar zei ze zachtjes: “Vannacht blijf ik lekker hier bij jou slapen. Hier gaan we van elkaar genieten, Rick. Ga maar op je rug liggen, je onderbenen over de rand van het bed.” Ze ging met haar knieën naast mijn hoofd op bed zitten en keek me aan. “Ik ga jou lekker klaar laten komen, lekkere vent. En jij mag alles voelen en likken wat je maar wil. Geniet van je geile moeder; ik geniet van mijn geile zoon."

Toen spreidde ze haar benen, trok haar rokje op en zei: “Voel me! Laat me klaarkomen en geef me je zaad!” Daarna boog ze zich voorover en zag ik niets meer, behalve twee geile benen in een mooie panty die steeds dichterbij kwamen. Onder haar panty een piepklein, dun slipje wat haar poesje maar nét bedekte. En dat slipje en die panty waren nat… kletsnat.

Ze rook heerlijk en ik streelde haar met mijn vingers. Tegelijk voelde ik haar lippen om mijn pik: ze zoog me naar binnen en haar tong gleed over alle gevoelige plekjes. “Ma! Zo ga ik vreselijk snel… Jij moet ook genieten!” Even liet ze mijn pik los. “Wat denk je wat ik hier doe, Rick? Als jij klaarkomt, kom ik ook, dat weet ik zeker! Spuit maar lekker als je moet, ik geniet ervan! Ik ben jouw geile zaadmeisje!”

Meteen nam ze mijn pik weer in haar mond en ging verder met haar heerlijke verwennerij. Ik betastte haar poesje en begon snel over haar clit te strelen. Een brom was haar antwoord en ze werd snel natter. Toen ik tussen haar billen streelde begon ze te schokken en liet mijn pik even los. “Ja, lekker! Ga door, Rick, lekker tussen mijn kut en mijn billen… Voel me! Voel mijn natte…”Verder kwam ze niet: ze kwam iets omhoog en schokte hevig. “Doorgaan! Voel mijn geile kutje… En mijn kont… Zó lekker…”

Haar slipje en haar panty werden nu kletsnat en Gien lag schokkend op me. “Geef me je sperma!” Ze begon weer te zuigen en met haar handen kneedde ze mijn ballen zachtjes. Dat hield ik niet vol en een paar seconden later barstte ik los: een, twee, drie, vier stralen spoot ik in haar mond en ik voelde haar slikken. Ze wreef haar natte kut tegen mijn gezicht aan en zoog mijn pik helemaal leeg. Toen draaide ze zich op haar zij en kuste mijn pik heel zachtjes.

“Je bent lekker, Rick… En ik ben heerlijk klaargekomen. Je hebt het goed volgehouden.” Een zacht lachje volgde. “Kom maar gewoon op bed liggen, lekker naast me.” Even later lagen we, ineengestrengeld op mijn bed. Ze kuste me langzaam. “Jij bent een heerlijke lover. Ik denk dat ik je opsluit en nooit meer laat gaan.” “En jij, Gien, bent een heerlijke vrouw om mee te vrijen. Opwindend. Geil…” Ze lachte zachtjes. “Ik hou deze kleren aan, Rick. Ik ben nog helemaal nat tussen m’n benen, maar het is een heerlijk gevoel… Ik denk dat ik je vannacht nog een keertje wakker maak… Maar nu lekker slapen. Geniet maar van mijn geile, natte lingerie. En als je vannacht weer zin hebt… Vinger me maar wakker.” Ze gaf me een zoen. “Geile zoon van me…” “Sexy moeder. Reken maar dat ik je vannacht nog een keer wakker maak…” Ze maakte haar topje los en sloeg een arm om me heen. “Hier, zuig maar lekker aan mijn tepels. Vroeger viel je dan snel in slaap…”