Liefde Maakt Je Gek - 1

Beste lezers, dit verhaal bestaat uit vijf delen. Heel veel leesplezier.

De wekker ging af. Ik kreunde en sloeg de wekker uit. Met een zucht ging ik op mijn rug liggen. De vakantie was voorbij, het nieuwe schooljaar was weer begonnen. Zonder moeite stapte ik het bed uit en liep naar de badkamer om te douchen. Onder de warme stralen zeepte ik mijn lichaam schoon.
Ik was best trots op mijn lichaam. Niet dik, maar ook niet gespierd. Een gewoon normaal postuur. Ik ben wel lang, iets over 1,90 meter. Gelukkig heb ik redelijk brede schouders waardoor ik er niet te mager uitzie. Ik verzorg mijn lichaam altijd goed, dat vind ik wel belangrijk. Ik zorg er voor dat ik fris en lekker ruik.
Als laatste waste ik mijn twee centimeter zwarte haren. Voor de wastafel scheer ik mijn kin altijd glad. Ik heb een keer geprobeerd om mijn te baard laten te groeien, maar dat viel tegen.

In de keuken schonk ik koffie voor mezelf in en ging op een stoel zitten. Ik nam de lijst met namen van de nieuwe leerlingen nog een keer door. Ik ben docent op een middelbare school in Alkmaar. Ik geef Engels. Ik ben ook de mentor van de derdejaars leerlingen. Aangezien er een kleine school in een ander dorp zit die alleen voor de eerste- en tweedejaars bestemd is, komen dus niet alleen de nieuwe eerstejaars leerlingen, maar ook de derdejaars leerlingen op de school in Alkmaar.

Ik nam de lijst goed door en probeerde zoveel mogelijk namen te onthouden. Zes van de dertig leerlingen kende ik al van vorig jaar. De rest kwam dus van de kleine school. Dit wordt interessant, dacht ik. 24 nieuwe leerlingen. Altijd leuk, de nerveuze, bange tieners, en de wat arrogante, stoere opdringerige pubers die denken dat ze al heel wat kunnen.

Op school was het zoals gewoonlijk druk en rumoerig. De jongens hadden een typisch kapsel met belachelijk veel gel, alsof elk haartje perfect moest zijn. Bij de meisjes was het niet veel anders. Hun mooie gezichten werden vaak verpest met een dikke laag van make-up. Het was zomer, dus de meiden droegen zo min mogelijk kleding. Korte rokjes en een strak topje waarin de tienertietjes duidelijk zichtbaar waren. Ik had het gevoel dat de rokjes steeds korter werden. Er waren een paar meiden waarvan de rok zo kort was dat hun smalle billen amper bedekt waren. Waarom keurden hun ouders dit goed vroeg ik me af. Hoofdschuddend liep ik naar de lerarenkamer.

‘’Hey jonkie! Hoe was je vakantie?’’
Ik zuchtte demonstratief. Iedereen noemde mij jonkie omdat ik de jongste ben van alle docenten. Omdat ik jong ben ben ik ook vaak geliefd bij de leerlingen. Maar dat kwam niet alleen door mijn leeftijd maar ook door mijn manier van lesgeven. De meeste docenten hier waren streng en hard. Ik daarentegen niet. Ik ben makkelijk en aardig.
De meeste docenten snapten niet hoe ik dat deed. Ik had een simpele verklaring: als je lief bent tegen de leerlingen, zullen ze ook lief zijn tegen jou. De meeste geloofden mij niet. Ze dachten altijd dat het door mijn leeftijd en mijn uiterlijk kwam. Dat laatste vond ik overdreven. Ik mag dan wel lang en slank zijn, ik vind mezelf niet knap. Ik heb geen hunk-koppie wat veel vrouwen mooi vinden. Ik heb gewoon een simpel gezicht. Maar ik ben wel tevreden over mijn lichaam, dus ik klaag niet.

‘’Veel te kort.’’
Gerard, een van mijn collega’s lachte. ‘’Zes weken en je vindt het te weinig. Sjonge jonge, je bent verwend.’’
Ik grijnsde en nam een kopje koffie.

In mijn lokaal wachtte ik op de leerlingen en las even snel mijn mail door. Om half negen arriveerden de eerste leerlingen.
‘’Goedemorgen, meneer Slot.’’
Ik keek het tienermeisje aan dat vorig jaar in mijn klas had gezeten. ‘’Goedemorgen, Tamara.’’
De klas druppelde langzaam vol met kwebbelende leerlingen. Ik telde even en ik miste nog drie leerlingen. Ik wachtte geduldig af. De eerste dagen kwamen de leerlingen wel vaker te laat.
Ik leunde achterover en nam een slokje koffie. Ik observeerde even rond. Achttien jongens en twaalf meisjes. Er zaten wel een paar lekkere meisjes tussen, maar ze gebruikten helaas belachelijk veel make-up. Vijf minuten later kwamen de laatste drie leerlingen mijn lokaal inrennen. Ze verontschuldigden zich dat ze te laat waren. Ik wuifde dat weg.

Ik stond op en kreeg meteen alle aandacht van de leerlingen. ‘’Zo, ik zie hier een heleboel nieuwe gezichten. Het lijkt me verstandig om mezelf aan hen even voor te stellen. Daarna zijn jullie aan de beurt. Ik ben Danny Slot. Jullie mogen mij meneer Slot noemen. Ik ben 24 jaar, de jongste docent van deze school. Helaas plagen mijn collega's mij daar regelmatig mee.’’
De tieners giechelden kinderlijk.
Ik vervolgde ‘’Oké, ik werk hier alweer twee jaar. Ik was vroeg afgestudeerd. Ik ben goed in talen, ik kan Spaans, Italiaans, Frans, Duits en Engels lezen en spreken.’’
‘’En Nederlands!’’ riep een van de leerlingen.
Iedereen schoot in de lach. Ik lachte met ze mee.
‘’Uiteraard. Waarom ik goed in talen ben? Dat komt door mijn vader. Hij werkt internationaal. Als jong kind ging ik met hem mee over de hele wereld. Ik heb dus veel gezien en geleerd van de wereld. Daardoor ben ik ook goed in talen. Ik ben niet getrouwd en heb geen relatie. En mijn hobby’s: voetballen, met de vrienden op stap gaan en leerlingen pesten.’’
Om de laatste zin moesten alle leerlingen lachen.
Een beetje plagen met de leerlingen was een van mijn wapens.

‘’Nou, nu mogen jullie iets over jezelf vertellen. Het hoeft niet uitgebreid te zijn. En vergeef mij dat ik me af en toe nog zal vergissen met de namen.’’ Ik keek naar de jongen die vooraan stond. ‘’Jij mag beginnen.’’ Hij begon te vertellen.
Dat ging zo maar door. De verhalen waren allemaal voorspelbaar en eigenlijk niet interessant. Maar één meisje sprak mij wel aan. Ik wist niet waarom maar haar uiterlijk vond ik opvallend. Anders dan de anderen. Ze had een lief onschuldig gezicht. Maar haar ogen… die waren opvallend. Zeker omdat de rest van haar gezicht niet bijzonder was. De ogen waren groot en ze waren helder blauw-groen. Haar witgoud blonde haren die in een knot zaten, leken licht te geven. Maar de rest…. niks… de kleding die ze droeg was erg tuttig en saai. Het leek bijna op een mantelpak. Misschien was het ook zo, maar het stond haar verschrikkelijk. Dat maakte haar minder mooi. Als ze een zomerjurk zou dragen, was ze zeker een knappe meid geweest, besefte ik ineens. Maar ik gedroeg me natuurlijk professioneel.

‘’Hallo, ik ben Louise Rijnders, ben net zestien jaar geworden. Kom uit Driehuizen. Mijn hobby’s zijn boeken lezen, schilderen en paardrijden.’’
Haar stem klonk zacht, verlegen en nerveus. Ze was niet op haar gemak.
Ik zei ‘’Ah, net jarig geweest? Wanneer?’’
Louise bloosde.
Ik vond het vreemd. Waarom bloosde ze? Het was toch geen rare vraag?
‘’Eergisteren’’ antwoordde zij kortaf.
Ik glimlachte. ‘’Nou, van harte gefeliciteerd!.’’
Louise knikte. ‘’Dank u wel, meneer.’’

De ronde was klaar. Iedereen had zichzelf voorgesteld.
‘’Nou, zoals jullie misschien al weten, ben ik ook jullie mentor. Ik ben jullie vertrouwenspersoon. Als je iets kwijt wil, dan kan je altijd bij mij terecht. Ik sta altijd voor jullie klaar. Nou, we gaan maar eens beginnen. Vandaag geen huiswerk. Ik zal vandaag alles uitleggen hoe het allemaal werkt.’’

De rest van de les was weer rustig. Ik keek Louise af en toe aan. Ze keek verlegen weg. Ik negeerde het en ging gewoon verder. Toen de bel ging stormde iedereen de klas uit. Uit mijn ooghoek volgde ik Louise. Nu kon ik zien hoe lang ze was. Ze was ongeveer een kop kleiner dan ik, ik schatte zo’n 1,75 meter lang. Maar het opvallendste bleef haar kleding. Het leek inderdaad op een mantelpak. Haar hele armen en benen waren bedekt. Het was vormloos. Ik kon niet eens zien of ze rondingen had. Dit lelijke pak bedekte haar vormen… en het was vandaag over de 25 graden. Het was veel te warm voor dit pak.
Louise gaf mij een korte blik voordat ze verdween. Lang tijd om over na te denken had ik niet, want de volgende klas arriveerde al snel.

In de auto naar huis belde mijn vader Hans op.
‘’Hey pap, hoe is het, vertel eens.’’
‘’Ha jongen. Het gaat prima. Ik ben dit weekend thuis. Zin om langs te komen en samen voetbal te kijken? Ik heb je al een vier weken niet gezien.’’
‘’Ja, dat lijkt me gezellig. Doen we, pap.

Mijn vader heeft mij in zijn eentje opgevoed. Mijn moeder heb ik helaas nooit leren kennen. Ze overleed na mijn geboorde. Mijn vader was er kapot van maar hij gaf niet op voor mij. Hij heeft mij gemaakt wie ik ben. Ik lijk sprekend op mijn vader. Hij is ook lang, net als ik en heeft dezelfde kaaklijn. Maar de ogen heb ik van mijn moeder. Mijn vader zei elke keer dat ik de ogen van mijn moeder had. Ik heb zacht bruine ogen.
Na mijn moeders dood heeft mijn vader geen relatie meer gehad. Nu ik op mezelf woon, werkt mijn vader weer fulltime. Hij reist de wereld rond voor zaken. Hij is soms weken weg, maar soms wel maandenlang. Ik heb er vrede mee, aangezien ik inmiddels mijn eigen leven leid. Maar mijn vader en ik houden altijd contact. Hij is mijn lieve vader en mijn beste vriend.

Ik parkeerde mijn auto voor mijn huis. Ik stapte uit en zag dat mijn buurvrouw met haar auto op haar oprit reed.
‘’Hey Simone! Jij ook terug van zakenreis? Hoe was het in Japan?’’
Simone is mijn buurvrouw en een van mijn goede vriendinnen maar ook een minnares.
Simone is net als mijn vader vaak weg voor zaken. Zij werkt voor de bank. Simone is een harde zakenvrouw. Buiten werktijd is zij gewoon een spontane meid die wel van spannende dingen houdt. Ze is vrij lang, 1,83 en heeft een slank lichaam met weinig rondingen. Ze heeft een cup A en een smal kontje. Simone heeft er vrede mee. Verder heeft ze een leuke kop. Maar als ze aan het werk is, heeft ze een strak en hard gezicht met pittige ogen. Dat geeft je het gevoel dat je niet met haar ruzie moet zoeken. Buiten haar werk ziet ze er ontspannen en leuk uit. Ze heeft donkerzwarte haren, meestal in een staart. Bij mij laat ze haar haren meestal los. Ze heeft groene ogen.
Ze heeft ook een hoge drive voor seks. Ze kan plotseling veranderen in een waar seksbeest dat urenlang bezig kan zijn. Simone is tevreden met haar single leven. Dat heeft ook te maken met haar werk. Ze heeft nooit tijd voor een relatie. Simone en ik hebben regelmatig seks om onze behoeften te bevredigen. Soms rommelt ze wel eens met mijn vader, ze heeft ook een goede band met hem.

‘’Hey lekkertje! Japan was weer mooi. Maar ik had geen tijd om het mooie land te bewonderen. Je weet wel. Werk, werk en nog eens werk.’’
Ik lachte. ‘’Nou, zin in mee eten? Ik heb genoeg eten voor twee personen.’’
Simone keek mij indringend aan. Mijn grijns was niet te missen. Ze lachte. ‘’Ik kom over een half uurtje, lekkertje.’’

Ik sneed de paprika in kleine stukken. Ik had net gedoucht en was dus weer schoon. Ik hoorde de achterdeur open en dicht gaan. Ik bleef doorgaan met snijden en voelde Simone achter mij staan. Ze sloeg haar armen om mijn middel en gleed met haar hand onmiddellijk naar mijn kruis. Ze kneep er zachtjes in. Ik kreunde zacht.
‘’Onverzadigbaar jij! Ik ben even bezig!’’
Simone likte en beet zachtjes in mijn oorlel terwijl ze mijn pik bleef wrijven. ‘’Ik heb drie weken droog gestaan. Ik ben verdorie geil! Ik wil dat je mij nu neukt!’’
Ik grinnikte zacht. Typisch Simone, ze wilde altijd gelijk seks.

Ik liet het mes vallen en draaide me om. Simone keek ondeugend. Haar hand gleed gelijk in mijn broek op zoek naar mijn stijve pik. Ze begon al te sjorren.
‘’Dame toch. Konden die Japanners je niet helpen?’’
Ik wachtte niet op haar antwoord en tilde haar met gemak op alsof ze een lichte veer was. Ik legde haar op de eettafel, trok haar jurk omhoog en spreidde haar benen wijd open.
‘’Je wilt gelijk neuken? Dan zul je het krijgen ook, geile slet!’’ Simone hield van grove en geile woorden, daar kickte ze op. Ik streek met mijn wijsvinger over haar gleuf en grijnsde breed. ‘’Je bent al nat, geile teef.’’
Zonder pardon bracht ik mijn hele pik in één keer naar binnen. Simone slaakte een luide kreet. ‘’Ooocchhhh. Dit heb ik even gemist! Neuk me hard!’’
Ik voldeed maar al te graag aan haar verzoek en ramde haar hard. Het dunne lichaam van Simone schokte wild op en neer door mijn harde stoten. Simone rolde haar tepels hard door haar vingers. Haar tepels waren erg gevoelig. Ik had mijn handen op haar smalle heupen gelegd en ramde haar door met lange halen. ‘’Jij moet minder vaak op reis’’ gromde ik.
‘’Zodat jij mij vaker kan misbruiken zeker, geilaard.’’
‘’Dat zeker, jij geile slet!’’

Amper drie minuten later voelde ik mijn orgasme naderen. ‘’Oooh, ik ga je magere kutje volspuiten met mijn hete zaad!’’ Simone hijgde opgewonden en sloeg haar benen om mijn middel. ‘’Jaa, doe maar, spuit mijn kutje vol! Ik ben er ook bijna.’’ Haar vingers draaiden driftig over haar klit.
Het bleke lichaam van Simone kronkelde heftig op de eettafel. Ze schreeuwde het uit van genot. Ze kwam klaar. Haar spleetje begon heerlijk te knijpen. Ik gaf een laatste zetje en kwam ook brullend klaar. Mijn hete zaad, dat bijna een week oud was, schoot hard haar smachtende, verhitte kanaal binnen.
Daarna viel ik buiten adem op haar slappe lichaam. Zoals ik al verwachtte wilde Simone meteen weer een nieuwe ronde. Maar ik wilde eerst eten.

Samen bereidden we de maaltijd. Aan tafel vroeg Simone ‘’Hoe was het op school?’’
‘’Niets bijzonders. Zoals altijd hetzelfde.’’
‘’Geen lekkere meisjes?’’
‘’Ik ben geen pedofiel!’’
Simone lachte. ‘’Kom op. Zit er iets opvallends tussen?’’
‘’Ja, eigenlijk wel.’’
‘’Vertel!’’
Ik vertelde haar alles over Louise. Simone luisterde aandachtig.
‘’Hmm’’ was de eerste reactie van Simone ‘’Misschien kleedt ze zich zo vanwege het geloof?’’
‘’Hmm, dat zou inderdaad kunnen. Maar dat doet er natuurlijk niet toe. Het is haar zaak, niet de mijne.’’
Simone keek ondeugend.
‘’Nee, ik meen het echt, Simone, het viel me gewoon op, dat was alles.’’
Ze bleef mij ondeugend aankijken. ‘’En die ogen dan? Heb je niet een foto van haar?’’
‘’Nee, die heb ik niet. De klassenfoto moet nog gemaakt worden.’’
‘’Maar je vindt haar wel knap hè?’’
‘’Nee! Het viel gewoon op, dat was alles. Dat had ik je al gezegd!’’
Simone grijnsde ondeugend.
Ik stond op en greep haar. ‘’Meekomen naar boven jij!’’ Simone giechelde luid.

Twee dagen later had Louise weer les van mij.
Ik was stiekem benieuwd naar haar kleding. De klas druppelde langzaam vol met leerlingen. Als laatste kwam Louise met haar vriendin Rosalie binnen. Ik observeerde haar via mijn ooghoek. Ze droeg een lange broek en een shirt met lange mouwen. Ik fronste even. Het was bloedheet buiten. Ik dacht terug aan de woorden van Simone. Misschien was Louise inderdaad gelovig. Ze zag er in ieder geval iets beter uit dan twee dagen geleden, maar toch saai. Ze droeg geen make-up en haar haren zaten opnieuw in een knot. Het enige wat weer goed opviel waren haar ogen. Helder en groot. En uitdagend. Ook al deed Louise het niet bewust om uitdagend te kijken. Van binnen haalde ik mijn schouders op en negeerde haar.

De weken vlogen voorbij. Ik was ondertussen gewend geraakt aan Louise zodat ik geen extra aandacht meer gaf aan haar. Ik beschouwde haar als een normale leerling net als de rest. Maar toch voelde ik dat er iets niet klopte aan haar. De laatste tijd was zij helemaal niet bij de les. Ze had een vaste plaats in mijn klas net als de rest. Ze zat vooraan met Rosalie, aan de ander kant waar mijn bureau stond. Louise leunde altijd tegen de muur aan en staarde mij een beetje vaag aan alsof ze naar mij keek terwijl ze niet echt naar mij keek. Die blik kende ik maar al te goed. Ze lette niet op en was vooral bezig met dagdromen. Maar haar opvallende ogen maakten mij wel bang en het irriteerde mij ook. Louise was ook zeer verlegen en niet spraakzaam. Ze begroette mij amper als ze binnenkwam in mijn klas. Tijdens de les bemoeide ze zich ook amper met iets, alsof ze zich erbuiten wilde houden.

Op een dag was het weer zover. Ik gaf uitleg aan de leerlingen. Louise zat zoals gewoonlijk weer tegen de muur en ondersteunde haar hoofd in haar hand. Ze keek mij dromerig aan. Uit mijn ooghoek ving ik haar glimp op. Ik schreef iets op het bord en keek de klas rond. ‘’Weten jullie wat het is?’’ Een aantal leerlingen staken hun vinger op. Ik negeerde ze en keek Louise indringend aan. Zoals ik verwacht had, had ze niet door dat ik haar aankeek. ‘’Louise? Weet je wat het is?’’
Ze schrok overduidelijk want ze sprong letterlijk van haar stoel. De menigte moest grinniken. Ik amuseerde me van binnen. Louise had een knalrood hoofd. ‘’Euhh, ik weet het niet, meneer.’’ . Ik keek haar peinzend aan. ‘’Weet je wat mijn exacte vraag is, Louise?’’
Het hoofd van Louise was nog nooit zo rood geweest. Rosalie schoot haar te hulp en fluisterde iets in haar oor. Ik liet haar begaan. Uiteindelijk gaf Louise het juiste antwoord. Ik bleef haar aankijken. Ze wendde haar blik van me af. Ik grinnikte weer van binnen. Dat krijg je als je niet oplet, dacht ik.

Een paar weken waren verstreken. De situatie was niet veranderd. Het ging niet goed. Ik moest met haar praten. Donderdag was mentoruur. Het was de perfect timing om Louise te spreken. Toen ging de bel, de pauze was begonnen. Alle leerlingen propten haastig de spullen in hun tassen. Ik keek Louise aan. ‘’Louise, kan ik je even spreken?’’
Ze schrok weer en kreeg een rood hoofd. Ze knikte verlegen en wachtte netjes tot iedereen weg was. Ze droeg weer een saai mantelpak.
‘’Kom eens voor het bureau zitten.’’ Louise nam plaats en staarde verlegen naar haar handen die op de tafel lagen. Ze zag er zo breekbaar uit. Haar witgoud blonde haren straalden veel licht uit. Helaas had ze haar haren nooit los. Dit keer had ze in een paardenstaart. Ik kon wel zien dat ze erg lange haren had. Ook haar blauw-groene ogen leken straling te geven.
‘’Louise, er is iets mis met jou. Je let de laatste tijd niet goed op in mijn lessen. Je maakt je huiswerk niet af, je reageert altijd laat als ik naar je roep. Wat is er aan de hand met je? Kan ik je met iets helpen? Je weet dat je mij kan vertrouwen. Ik ben je mentor.’’
Louise zweeg en keek niet naar mij.
‘’Word je gepest, Louise?’’
Ze keek mij geschrokken aan. ‘’Nee, dat niet, ze zijn aardig tegen mij.’’ Ze wendde haar blik weer af.
‘’Maar wat is er dan? Problemen in je privéleven?’’
‘’Nee!’’ riep Louise ineens en schudde haar hoofd daarbij driftig. Ineens hield ze stil en dan zei ze ‘’Ja, er zijn inderdaad wat problemen met mijn moeder.’’
Ik keek haar onderzoekend aan. Eerst zei ze nee en toen opeens ja. Ik vond het vreemd. Louise loog, dacht ik.
‘’Is dat ernstig?’’ vroeg ik voorzichtig.
Louise schudde haar hoofd zonder mij aan te kijken. ‘’Nee, het komt wel goed.’’
Ik knikte langzaam. ‘’Louise, probeer wat beter op te letten, goed?’’
Ze keek mij met haar heldere ogen aan en knikte verlegen. Dan keek ze mij hoopvol aan alsof ze wilde vragen of ze mocht gaan.
Ik knikte. ‘’Je mag gaan.’’
Ik leunde achterover toen Louise het lokaal verliet. Ze loog was mijn conclusie, er is iets mis met haar. Maar wat? Die pubers… ik zuchtte en sloot mijn ogen.

Eind van de middag kwam ik thuis en fronste mijn wenkbrauwen. De geur van lasagne hing in de gang. Simone lag languit op de bank in de woonkamer. Het eten zat in de oven. Simone was net terug van haar vier weken zakenreis in Amerika.
‘’Ah, daar ben je weer, en ik ruik eten. Lekker!’’
Simone kwam van de bank af en glimlachte. ‘’Hey lekkertje, kom eens hier.’’ We gaven elkaar een stevige knuffel.

Tijdens het eten vertelde Simone uitgebreid over haar werk. Dat deed ze wel vaker en ik vond het altijd interessant om te horen. Toen ze eenmaal klaar was boog ze voorover en vroeg ‘’Hoe is het met Louise?’’
Ik zuchtte. ‘’Verdomme, er is niets met haar!’’
Simone lachte. ‘’Nou, je reageert nogal fel, dus er moet wel iets zijn.’’ Ze keek mij onderzoekend aan. ‘’Er is wel iets hè?’’
Ik zuchtte diep. ‘’Vandaag was er weer een momentje. De laatste tijd doet ze raar. Ze let totaal niet op in mijn les. Ze staart altijd vaag voor zich uit. Ik heb met haar gepraat. Ze zei dat ze problemen heeft met haar moeder. Maar ik kon zien dat ze loog.’’
‘’Hoe kijkt ze precies?’’
‘’Gewoon een dromerige blik of zo. Ze keek mij soms minutenlang aan met haar dromerige blik. Het is soms gewoon eng! Ze merkt zelfs niet eens als ik naar haar kijk. Ze let totaal niet op. Elke keer als ik haar naam roep, schrikt ze zich een ongeluk.’’
Simone glimlachte. ‘’Jij ziet ook nooit wat hè?’’
‘’Wat?’’
Ze schudde haar hoofd. ‘’Mannen…’’
Ik raakte geïrriteerd. ‘’Wat nou weer?’’
‘’Louise is verliefd op je.’’
‘’Doe niet zo idioot!’’
‘’Zie je dat niet? Kijkt ze altijd naar jou of staart ze zich voor uit? Naar de muur of zo.’’
Ik pijnigde mijn hersenen. ‘’Volgens mij staart ze vaak naar mij.’’
Simone leunde achterover ‘’Zie je nou wel.’’
Ik schudde mijn hoofd. ‘’We kennen elkaar amper. We spreken elkaar amper. Er is niets gebeurd tussen ons. Hoe kan zij in vredesnaam verliefd op mij zijn? Ik ben niet eens echt knap. ’’
Simone lachte. ‘’Louise vindt jou wel knap.’’
‘’Je praat onzin!’’
‘’O, ja?’’ Ze keek uitdagend.

Een paar dagen later had Louise weer les van mij. Vreemd genoeg was ik nerveus. De woorden van Simone bleven door mijn hoofd spoken. Zou ze echt verliefd op mij zijn? Maar hoe? Wat vond ze zo leuk aan mij? Ik vond haar wel een aardig meisje maar niets meer dan dat. Zij was gewoon een leerling van mij. Eerlijk gezegd vond ik haar niet echt knap. Ze straalde geen vrouwelijkheid uit. Haar karakter sprak mij niet aan. Ze was te verlegen en stil. Ik hield eerder van een spontane meid zoals Simone.

Het derde uur was aangebroken. Ik voelde mij helemaal niet op mijn gemak. Ik begroette mijn leerlingen amper. Ik had zelfs niet eens door dat Louise het lokaal binnenkwam. Uiteindelijk gleed mijn blik door de klas. Weer zat Louise in dezelfde houding. Ze leunde opzij tegen de muur met een ellenboog op tafel. Ze leunde met haar hoofd tegen haar hand. En haar blik… dromerig…
Ik duwde mijn gedachten weg, stond op en mompelde zacht ‘’Boek open, hoofdstuk 2.’’
In mijn ooghoek zag ik dat Louise niet deed wat ik vroeg. Ze bleef mij aankijken met haar blauw-groene ogen. Gefrustreerd keek ik haar strak aan. Dit keer zag ze het wel en schrok. Ze pakte snel haar boek en opende het. Hoofdschuddend begon ik les te geven.

Het hele uur hield ik Louise stiekem in de gaten. Ik moest gewoon weten of Simone gelijk had. In één ding had ze wel gelijk helaas… Louise staarde inderdaad naar mij de hele tijd. Het was gewoon eng hoe ze deed. Het gaf mij niet een fijn gevoel. Het laatste kwartier gaf ik de leerlingen vrijheid om huiswerk te maken. Ik nam plaats achter mijn bureau en noteerde wat op de computer. Maar ik kon het niet laten om af en toe een vluchtige blik op Louise te werpen. Als ik naar haar keek draaide ze vlug weg. Verdomme. Simone had gewoon gelijk. Louise was verliefd op mij. Dat kon niet. Zeker niet omdat ik haar leraar ben. En ik voelde ook niets voor haar. Ze moest ophouden. Het irriteerde mij enorm. Waarom wist ik ook niet.

Toen ik thuis kwam zat Simone ongeduldig te wachten op de bank.
‘’Wat nou weer, bitch’’ gromde ik.
Simone lachte luid. ‘’Ik wil weten hoe het ging!’’
Ik zuchtte demonstratief. ‘’Je hebt gelijk. Nou ben je nu tevreden? Dat wilde je toch horen?’’
Ik plofte op de bank naast haar. Ze grijnsde ondeugend. ‘’En nu? Wat ga je dan doen?’’
‘’Helemaal niets. Ik voel niets voor haar. Ze irriteert mij alleen met haar enge blik.’’
‘’Ah joh, ga je haar niet een beetje plagen?’’
Ik keek haar strak aan. ‘’Simone, zij is mijn leerling, ik haar leraar! Ik neem mijn werk uiterst serieus. Er zal echt niets gebeuren tussen ons.’’
‘’Wat saai’’ mompelde Simone verveeld.
Ik haalde mijn schouders op. ‘’Ik ga douchen. Je weet de weg naar huis.’’ Zonder haar aan te kijken liep ik naar de badkamer.

Onder de douche hoorde ik geluiden. Ik zuchtte. Simone stapte de cabine binnen en drukte haar naakte lichaam tegen mijn rug aan. Ze sloot haar armen om mijn middel. Haar tepels prikten tegen mijn rug. Ze fluisterde zacht ‘’Sorry, ik wist niet dat je kwaad was.’’
‘’Ben ik ook niet.’’
‘’Wat ga je dan doen?’’
‘’Niet veel. Volgende week is de toetsweek. Ik ben benieuwd of zij het goed doet. Ik weet het niet. Ik heb geen enkele leerling gehad die een onvoldoende gehaald had. Maar ik heb twijfels. Ze lette totaal niet op in mijn les. Als het zo doorgaat, zou ik haar misschien naar een ander klas kunnen sturen.’’
Simone schrok. ‘’Nee, dat ga je niet doen. Dat is gemeen. Dat doe je dan niet voor haar, maar voor jezelf.’’
Ik schudde mijn hoofd. ‘’Nee, ik maak me zorgen om haar. Als zij inderdaad verliefd op mij is, dan is het handig dat ze naar de andere klas gaat. Kan zij zich makkelijker concentreren.’’
‘’Kom op, je doet het ook stiekem voor jezelf, zodat je eindelijk rust krijgt.’’
Ik zuchtte diep en mompelde zacht ‘’Oké, ik geef toe. Maar het is beter voor haar.’’
‘’Nee Danny, dit kan je haar niet aandoen. Zij kan er toch niets aan doen dat ze gevoelens voor jou heeft? Er zijn toch wel meer leerlingen die verliefd op jou zijn?’’
‘’Vast wel. Maar ze letten wel op. Louise niet.’’
‘’Misschien moet je met haar praten.’’
‘’Dat heb ik toch gedaan!’’
‘’Misschien moet je haar wat harder aanpakken. Haar een beetje pushen. Maar je mag niet laten merken dat je weet dat ze verliefd op jou is.’’
‘’Ik wacht eerst op de toetsweek. Ik wil eerst kijken wat haar cijfer is.’’
Simone wreef over mijn buik en stootte tegen mijn eikel aan. Mijn pik was hard geworden en stond stokstijf tegen mijn buik aan. Simone grinnikte. ‘’Aha, wat voel ik daar? Je bent net zo’n geile aap als ik.’’

De toetsweek was begonnen. Iedereen nam plaats op de houten stoelen. Louise zat weer op haar plek. Ik deelde de papieren uit.
‘’Jullie hebben drie kwartier de tijd. Jullie mogen nu beginnen.’’ Ik leunde achterover en mijn blik gleed door mijn lokaal. Alle leerlingen waren geconcentreerd bezig. Mijn blik stopte bij Louise. Ze dook met haar hoofd weg naar het papier. Ze begon te schrijven, maar ik zag haar regelmatig aarzelen en dat ze nerveus met haar pen speelde. Ze hief haar hoofd voorzichtig omhoog en keek me recht in mijn ogen aan. Ze kleurde licht en keek vlug weg. Ik grinnikte inwendig.
De toets was niet echt groot. De meeste leerlingen waren binnen 25 minuten klaar en mochten alvast het lokaal verlaten. Er waren nog vijf leerlingen over. Louise zat er tussenin. Ze had er duidelijk moeite mee. Ze krabde continu aan haar voorhoofd. Tien minuten later was Louise de enige in mijn lokaal. Ik keek haar aan. ‘’Nog tien minuten.’’ Ze keek mij aan met paniek in haar ogen. Haar hand begon driftig te schrijven. Haar andere hand trommelde zacht tegen de tafel. Ik keek naar de klok.
‘’Louise, de tijd is om. Leg je pen neer. Lever je papier bij mij in.’’ Ze keek teleurgesteld maar deed wat ik vroeg. Dan strompelde ze het lokaal uit.

De volgende klas was alweer bezig met de toets. Ik pakte meteen het papier van Louise en begon met nakijken. Eerst keek ik naar de laatste vragen. Ze had vier vragen niet beantwoord. Ik begon met nakijken. De eerste drie vragen had ze fout. De vijfde en zesde ook. Dit ging niet goed komen dacht ik. Even later schreef ik het cijfer 3,5 bovenaan op het papier. De allereerste onvoldoende ooit van een van mijn leerlingen.
‘’Daar gaat mijn score’’ mompelde ik zacht. Alle leerlingen keken op.
‘’O, sorry, gaan jullie maar door.’’ Ik keek weer naar het papier van Louise. Dit ging niet goed. Ik moest met haar praten…

De week daarna deelde ik de papieren uit aan de leerlingen. Iedereen had ruime voldoende behalve Louise. Ik legde het papier op de tafel voor haar neer. Ik keek haar indringend aan. Louise zag het cijfer en slikte hoorbaar. Haar vriendin Rosalie keek even mee en kreunde. ‘’Oh Lou, je hebt onvoldoende! Zo moeilijk was het niet! Had je niet geleerd of zo?’’
‘’Nee, niet echt’’ mompelde Louise zacht.
Ik keek haar opnieuw indringend aan en fluisterde zacht zodat alleen zij het kon horen. ‘’Blijf na de les nog even.’’

Na de les zat Louise voor mijn bureau, verlegen naar de tafel starend. Ze zag er weer breekbaar uit. Haar ogen waren klein. Haar schouders hingen.
‘’Louise. Dit gaat niet goed. Wat is er met jou? Nog steeds problemen met je moeder?’’
Ze keek mij kort aan. ‘’Ja.’’
‘’Zo lang?’’
Ze haalde haar schouders op.
‘’Louise, ik ben serieus. Ik geloof je niet. Ik denk dat je liegt.’’ Louise schrok duidelijk.
‘’Louise, je kunt mij vertrouwen. Ik zal tegen niemand iets zeggen. Is er iets?’’
Haar hoofd hing een beetje. Ze keek mij voorzichtig aan en ze aarzelde lang. Ik zag dat ze worstelde met zichzelf. Waarschijnlijk zat ze te bedenken hoe ze dit moest vertellen. De verlegen blik veranderde naar paniek. Ze schudde haar hoofd driftig en lang. Haar ogen waren glazig. Huilde ze bijna?
‘’Sorry meneer Slot, ik kan het niet vertellen.’’
‘’Je kunt mij vertrouwen.’’
Louise bleef haar hoofd schudden en zonder iets te zeggen stormde ze mijn lokaal uit. Ik keek verbaasd toe. Eigenlijk moest ik haar achterna rennen maar mijn benen weigerden.

Nog verdoofd van wat er net gebeurd was kwam ik thuis. Ik schrok me wild toen mijn vader voor mijn neus stond in de keuken.
‘’Godsamme pap! Ik schrok me dood!’’
Simone zat aan de tafel en grinnikte zacht.
Mijn vader, Hans, lachte. ‘’Sorry jongen. Hoe gaat het? Je was zo afwezig.’’
‘’Ach, gewoon gedoe op school.’’
Simone ging rechtop zitten. ‘’Gaat het over Louise?’’
‘’Louise?’’ herhaalde Hans haar woord.
‘’Een leerling van Danny’’ legde Simone uit.
‘’Wat is er met Louise?’’
Ik aarzelde even. Simone zei. ‘’Leg het even uit aan je vader. Misschien kan hij je ook helpen.’’
Ik zuchtte en gaf een korte samenvatting aan mijn vader. Daarbij vertelde ik ook wat er vandaag gebeurd was. Mijn vader had eerst een grijns op zijn gezicht. Nu keek hij serieus.
‘’Het is een lastig situatie. Je moet echt oppassen.’’
‘’Ja pap, dat weet ik ook wel, zo stom ben ik ook weer niet. Maar wat moet ik doen? Haar vertellen wat ik denk?’’
Hans en Simone schudden hun hoofd.
Simone zei ‘’Nee dat moet je niet doen. Dat moet Louise vertellen. Het kan ook zijn dat ze helemaal niet verliefd op je is.’’
Hans zei ‘’Misschien heeft zij gewoon concentratieprobleem. Misschien schaamt ze zich daarvoor. Of zij is gewoon slecht in Engels.’’
Ik zei ‘’Nee pap. De rapportcijfers van vorig jaar waren goed. 8,5 was het gemiddelde.’’
Simone zei ‘’Zij is gewoon van oor tot oor verliefd op je.’’
Ik raakte gefrustreerd. ‘’Wat moet ik dan doen? Al mijn leerlingen luisteren goed naar mij. Daar heb ik nooit problemen mee. Maar Louise… ze leek zo ver weg…. Ik probeerde haar mijn aandacht te geven. Maar ze raakt mijn aandacht elke keer snel kwijt. En zij is ook mijn eerste leerling die een onvoldoende gehaald heeft.’’
‘’Arm kind. Zij is te verliefd op je’’ mompelde Simone tegen niemand in het bijzonder.
‘’Misschien moet je haar inpalmen zodat ze het uiteindelijk zelf zegt.’’
‘’Ja en als ze het dan zegt, wat dan? Ik ben niet verliefd op haar. En zij is maar een tiener! En ik ben verdomme haar leraar.’’
Hans en Simone keken elkaar aan.
Simone zei ‘’Als ze je het uiteindelijk vertelt, vraag dan aan haar hoe je haar het beste zou kunnen helpen. Vraag aan haar wat de oplossing is.’’
‘’Maar wees wel voorzichtig, Danny. Het kan fout lopen. Dan kan het je baan kosten’’ zei Hans.
Ik leunde achterover. ‘’Wat een gedoe, pff. Misschien stuur ik haar wel naar de andere klas.’’
‘’Dan maak je haar waarschijnlijk kapot’’ zei Simone. Hans knikte.
Ik blies adem uit. ‘’Ik zal het eens proberen. Maar even iets anders. Elk jaar organiseer ik een uitje voor mijn mentorklas. Dit is al over een paar weken. Hebben jullie misschien een idee?’’
Hans zei meteen ‘’Zwemmen!’’
Ik fronste mijn voorhoofd. ‘’Zwemmen?’’
Hans zei grijnzend ‘’Dan kan je het lichaam van Louise bekijken.’’ Simone gierde het uit van het lachen. Ik keek kwaad. ‘’Pap! Doe eens normaal joh!’’
‘’Ik vind het eigenlijk niet zo’n slecht idee’’ reageerde Simone. ‘’Ze zal waarschijnlijk een badpak dragen maar toch, dan kan je de rondingen wel beter zien. Ze kan natuurlijk niet met haar mantelpak zwemmen.’’
‘’Verdomme, zij is maar een kind! En ik voel helemaal niets voor haar. Hoe vaak moet ik dat zeggen?’’
Mijn vader zei ‘’Dat hoeft ook niet. Maar geef nou toe dat je wel nieuwsgierig bent. Zij heeft toch mooie blonde haren en ogen. Dan ben je vast nieuwsgierig hoe de rest van haar lichaam eruit ziet?’’ Simone knikte enthousiast. ‘’Doe het!’’
‘’En dan moet ik zeker een foto voor jullie maken?’’
Hans en Simone grinnikten. ‘’Geen goed plan. Anders word je opgepakt voor kinderporno.’’
‘’Maar goed. Ik ga het doen. Ik ben toch wel stiekem nieuwsgierig’’ mompelde ik. Simone en Hans grijnsden breed.