Het leven ging zijn gangetje, de kinderen werden groter, 9 en 7 jaar dus werd het een beetje oppassen met alles wat we deden.

Regelmatig hadden Jan en ik heftige seks maar soms miste ik dat ietsjes extra's. Eefje was duidelijk verslaafd aan haar vriendje en ik kon ze geen ongelijk geven.

Door al het lange winterse weer in begin 1980 was het dus een rustige periode. Zoals gezegd was Eefje schijnbaar in haar sas met haar Toine. Eerlijk gezegd waren er ook bijna geen mogelijkheden meer om uit de band te springen. De kleine kinderen waren groter geworden en het leek wel of ze alles hoorden en zagen wat we deden. Ook het voorjaar van 1980 was troosteloos en zo gingen we zachtjesaan richting de zomer.

Waar zouden we onze zomervakantie door gaan brengen, dat was de vraag. Ik wist dat de ouders van Bart een vakantiehuisje in Zeeland hadden. Ik werkte al een hele tijd bij hem en zodoende kende ik zijn ouders ondertussen ook heel goed. Sterker nog, ik werd regelmatig gevraagd of ik niet genegen was om hun huis, samen met Sjan, de vrouw des huizes, een poetsbeurt te geven.

Ze kon zelf wel een en ander bijhouden maar ze vond het schijnbaar leuker als we dat samen deden. Ze wist dat ik een goede poetsvrouw was, het kantoor van Bart zag er altijd picobello uit. Of ze enig vermoeden had dat ik Bart ook zo goed behandelde was me niet helemaal duidelijk. Ook Jan kende die familie goed, hij was al jaren goed bevriend met Bart. Als er iets aan het elektra in hun huis gedaan moest worden was hij de aangewezen persoon om dat te doen. Tevens kwam hij er ook vaak door zijn werkjes voor Bart zijn bedrijf.

Bart zijn vader, Johan, was een stuk ouder dan zijn vrouw. Hij was volgens mij al met pensioen en had de zaak ondertussen overgedaan aan zijn zoon. Die was ook nog eens enigst kind dus was alles toch al voor hem. Daar leefde hij dan ook wel naar, hij was de eeuwige vrijgezel. Sjan was een leuke vrouw om te zien en beetje bij beetje werden we een soort van vriendinnen. Ze kwam wel eens vaker het kantoor binnen gelopen om een kopje koffie met ons te drinken. Of dat was om ons te controleren wist ik niet.

Tevens was ze blij dat haar Mini Cooper zo goed terecht was gekomen. Ze zag hoe zuinig ik op haar voormalig vervoermiddel was. Ze reed nu zelf in die dikke Mercedes en dat was heel anders dan in zo'n klein ding. Zo kwam het tijdens een van die werkzaamheden bij haar in huis tot een gesprekje over de vakantie. "Waar gaan jullie dit jaar op vakantie?" vroeg ze tijdens een bakje koffie. Ik antwoordde dat we nog niets hadden besloten en dat het dit jaar financieel wat moeilijk was. Het was een lange winter geweest en Jan had weinig extra's bij kunnen verdienen

Ik vertelde dat we hoogstwaarschijnlijk thuis zouden blijven. "Weet je wat, je helpt mij altijd zo goed en ook Bart is reuze tevreden over jullie dus ik doe jullie een voorstel. Normaliter verhuren wij ons huisje niet, we willen geen onbekenden in ons huis. Ik maak een uitzondering voor jullie en ik weet zeker dat ik mijn huisje helemaal schoon terug krijg. Wat zeg je daar van, zou je dat willen?"

Ik zou dat best willen, het was alleen afwachten of het zomerweer goed was. Die keertjes in Noord-Holland hadden we ook prachtig weer gehad. "Ik zal het tegen Jan zeggen, wat moet het dan kosten?" vroeg ik er gelijk achteraan. "Ach meid, niks natuurlijk. Ik zeg toch dat we het niet verhuren dus jullie mogen er zo naar toe, gratis en voor niets. Ik vertrouw jullie helemaal dus overleg dat maar met Jan en laat me het dan maar weten". Ik vond dat wel een erg mooi gebaar van haar.

"We zijn al een paar keer in Noord-Holland aan de kust geweest en dat is ons daar heel goed bevallen". Ik vertelde dat ik Nederland ook mooi vond. "Kijk, dat bedoel ik nu. Zeeland is ook prachtig alleen veel te druk in de zomer. Om die reden mijden we de bouwvakvakantie, veel te druk voor ons met al die Duitse toeristen" en daar kon ik me wel iets bij indenken. Ik wist wel dat ze dan naar Spanje gingen maar dat zei ze er niet bij.

"Luister eens Truus, we zijn er laatste weken niet meer geweest omdat het geen goed weer is geweest. Ik had er alleen geen rekening mee gehouden dat jullie er naar toe zouden gaan. Kijk dus niet al teveel naar de rommel die er misschien nog rondslingert" zei ze met een lachje. "Ik vertrouw jou volkomen en ik weet dat jij niet overal gaat snuffelen. Aan de andere kant moet je wel je weg daarbinnen kunnen vinden. Ik ken je onderhand goed genoeg en weet dat je daar aan het poetsen gaat. Ik rijd niet dat hele stuk eventjes naar Zeeland om alles op te gaan ruimen" ging ze verder.

Ik voelde aan alles dat ze iets wilde zeggen maar het niet uitsprak. "Maak je geen zorgen hoor Sjan, ik zorg dat alles super schoon achterblijft. Ik neem zelf lakens en dergelijke mee dus dat komt wel goed" stelde ik ze gerust. "Nee joh, er staat daar een wasmachine en een droger en er ligt schoon linnengoed in de kast. Verschoon alles maar gelijk als je daar aan komt en als je de was doet als jullie weer weg gaan is het helemaal prima. De koelkast zal wel leeg zijn dus neem wat mee voor de eerste dag" gaf ze me als tip mee.

Ze vertelde nog wat meer dingen over het huisje en de omgeving. "Je kunt bij ons huisje ook ongezien naakt liggen te zonnen hoor. Daar hoef je niet voor naar een naaktstrand. "Ja, dat vind ik wel fijn, ik ben liever overal bruin dan met die afschuwelijke witte strepen over mijn lijf" deelde ik haar mijn persoonlijke mening. "Ik hoop alleen dat jullie lekker weer treffen want tot nu toe is het maar belabberd geweest. Wij zijn er al even niet meer geweest, je weet dat het voorjaarsweer ronduit slecht is geweest en we wachten wel op het naseizoen".

"In ieder geval Truus, doe alsof je thuis bent en dat jij alles schoon achterlaat, daar ben ik vast van overtuigd. Bart is heel goed tevreden over jou dus hoef ik me geen zorgen te maken". Ze wist hoogstwaarschijnlijk niet waarom Bart zo weg van mij was. "Bart is ook wel een schat van een jongen hoor, ik snap niet waarom hij nog steeds vrijgezel is?" liet ik me ontvallen. "Ja, wat zal ik daar van zeggen, hij moet wel een passende vrouw vinden. Zijn vader heeft ook lang moeten zoeken voordat hij een geschikte vrouw had gevonden" zei ze en hoorde ik het nu goed? Zei ze nu in bedekte termen iets wat ik eigenlijk niet kon weten als ik Bart niet zo goed zou kennen?

Ik keek ze vragend aan en met een lachje om haar lippen stond ze op om nog een kopje koffie in te schenken. Ik bekeek ze nu eens van een andere kant, ze was best een aantrekkelijke vrouw. Volgens mij was ze ergens rond de 50, altijd goed gekleed, mooie kop met blonde haren. Ik had ze vaak genoeg in haar Mini door het dorp zien rijden, zonnebrilletje op en ik kon me voorstellen dat ze vroeger een stuk was geweest. Hoezo vroeger, nee dat was ze nog steeds. Ze kwam met de koffie naar me toe gelopen en zag me zo naar haar kijken.

"Wat is er Truus, je kijkt zo naar me?" had ze me meteen door. "Ehh..ja...ik vroeg me af hoe oud jij eigenlijk bent?" stotterde ik een beetje. "Wat denk je, raad eens?" kreeg ik de vraag voorgelegd. Wie A zegt moet ook B zeggen dus ik gaf aan dat ik ze tegen de 50 schatte. "Je bent een lieverd maar doe er maar een paar jaartjes bij, ik ben de 50 allang gepasseerd" en ze draaide een rondje voor me. "Niet slecht toch, dit figuurtje op mijn leeftijd?" en ik knikte instemmend. "Ik zou willen dat ik ook nog zo'n figuurtje heb als ik die leeftijd heb bereikt" maakte ik haar een compliment.

"Truus, ik had net zo'n figuur als jij. Je bent echt een mooie vrouw hoor en hoe oud ben jij eigenlijk?" wilde ze mijn leeftijd ook graag weten. "Ik ben in mei 32 geworden en ik voel me al bij de oudere vrouwen horen" klaagde ik een beetje. "Meid, dan kom je nog maar pas kijken, je hebt een prachtig lijntje. Ik heb je staan te bekijken toen je aan het poetsen was. Ik zou willen dat ik er zo nog zo strak uit zag" kreeg ik te horen.

Ik kreeg compliment na compliment van haar, ik werd er gewoon verlegen van. "Laten we maar snel weer aan de gang gaan" zei ik snel en stond op. "Kun je niet tegen een complimentje van een andere vrouw?" zei ze en keek me eens strak aan. "Oh jawel hoor, maar om dat van zo'n mooie vrouw te horen is wel apart" stotterde ik weer een beetje. Ze sloeg haar arm om me heen en fluisterde toen "We zijn toch allebei mooie vrouwen, of niet dan. De ene is alleen wat jonger dan de andere" en ik wist even niet wat ik moest doen.

Ik pakte mijn emmertje sop en ging aan de slag en liet ze met een brede lach op haar gezicht achter in de keuken. Toen ik na het werk weer naar huis wilde gaan zei ze nogmaals dat ik goed na moest denken over het aanbod. Natuurlijk had Jan daar wel oren naar en had hij al snel met Bart overlegt hoe het huisje eruit zag. "Daar zal je van staan te kijken, het is echt geen huisje zoals ze steeds zeggen" kreeg hij van Bart te horen. "Volgens Bart is het een chalet wat ze daar hebben" vertelde Jan 's-avonds tegen mij.

Een week of wat voor de bouwvakvakantie klaarde het weer eindelijk op. Ik was op kantoor aan het werken toen Sjan binnen kwam lopen. "Zeg Truus, ik heb een voorstel. Wat vind je ervan als wij samen zaterdag rond de middag naar ons huisje rijden. Ik laat je dan zien waar het ergens is en kunnen we samen het huisje een beetje schoonmaken. Even alles luchten en de bedden verschonen. We blijven daar dan slapen en rijden zondagochtend weer terug. Als het mooi weer is kunnen we ook nog even van de zon genieten".

Ze zei dit gewoon spontaan, net of het naast de deur lag. "Dat hoeft toch helemaal niet, ik vind het daar wel hoor en als er wat rotzooi ligt, nou, dan ruim ik dat wel op" probeerde ik ze van dat voornemen af te brengen. "Dat is helemaal geen moeite, eerlijk gezegd weet ik geeneens of ik alles wel opgeruimd heb. Het is allemaal zo plotseling gegaan dat ik ben gaan twijfelen. Ik heb het er met Bart over gehad en die vindt het ook een goed idee.

"Goh mam, waarom rijden jullie er dan niet eerst samen naar toe. Dan kun je alles controleren en alles aanwijzen en uitleggen. Ik weet zeker dat Truus dat hartstikke leuk vindt om te doen?" had hij schijnbaar gezegd. "Dat is toch eigenlijk wel een goed idee. Zeg het maar, lukt dat met Jan en de kinderen? Als we om 13.00 uur aanrijden dan zijn we er om 15.00 uur, ik haal je thuis wel op dus wat wordt het, JA of JA?"

Als er iemand overredingskracht had, dan was zij het wel want het woordje NEEN kende ze schijnbaar niet. Eerlijk gezegd had ik er ook aan gedacht dat het wel een leuk uitstapje zou kunnen zijn. Het was alweer een hele tijd geleden dat ik nog iets bijzonders had beleefd. Ik begon al te denken dat mijn leven in een rustig vaarwater terecht was gekomen.

We hadden een lange strenge winter achter de rug, Jan was zelfs 3 maanden thuis geweest omdat de bouw stil lag. Goed, dat had ook wel weer zijn voordelen. Ik was toen elke morgen wakker geworden naast mijn manneke, met alle seksuele gevolgen van dien. Maar helaas geen kerst met Eefje (die had thuis genoeg aandacht), geen carnaval met Kees en geen triootjes met wie dan ook. Zelfs bij Bart op kantoor had alles stil gelegen maar ik kreeg wel gewoon doorbetaald, die lieverd. Daarom had zijn moeder natuurlijk een beroep op mij gedaan.

Uiteraard had Jan ook geen extra inkomsten van zijn avondkarweitjes dus was dat tevens de reden dat we deze vakantie gewoon thuis wilden blijven. Nu dit voorstel er echter lag begon het toch te kriebelen. Ik ging de moeder van Bart ineens met andere ogen bekijken. Had ik steeds met verkeerde ogen naar haar gekeken? Het was een prachtige vrouw, dat had ik allang gezien. Ze was vriendelijk, hartelijk, maar ik nooit verwacht dat ze zoiets aan ons zou voorstellen.

Nu terugkijkend snap ik heel goed dat je na je 50ste nog midden in het leven staat maar toentertijd vond ik 32 al oud. In ieder geval begon het al wat te kriebelen bij mij. Misschien geheel onterecht maar mijn voelsprieten gaven iets anders aan. Eigenlijk moest ik gewoon doen wat ze aan me vroeg. Dit voorstel aannemen en ik zou vanzelf wel merken wat er ging gebeuren.

Uiteraard stemde Jan in met haar voorstel en zo vertrokken Sjan en ik samen met de Mercedes naar de Zeeuwse kust. Het weer was de laatste weken ronduit slecht geweest en gelukkig gaven ze verbetering op voor augustus. Onderweg kletsten we volop en langzaamaan ontfutselde ze me mijn levensgeschiedenis. Ik liet niet al teveel los over mijn liefdesleven, daar waakte ik wel voor.

"Goh, bij de nonnen gezeten, dat moet wel een bepaalde indruk op je achtergelaten hebben?" vroeg ze. "Hoe oud was je toen?" wilde ze weten. Ik vertelde dat ik er van mijn 11de tot bijna 16de had gewoond en dat ik dankzij Nicole aan hun juk was ontsnapt. "Zo, en dat net in de pubertijd ook nog eens" zei Sjan. "En daar waren natuurlijk alleen maar meisjes?" wilde ze weten. Ik beaamde dat en ze knikte eens met haar hoofd.

"Zal ik je eens iets bekennen, ik ben ook in een tehuis opgevoed" en daar stond ik van te kijken. "Goh, waren jouw ouders dan ook gescheiden?" flapte ik er meteen uit. "Nee hoor lieverd, mijn ouders heb ik in de oorlog verloren. Ik was 12 toen Rotterdam in 1940 werd gebombardeerd en daar zijn mijn beide ouders toen bij omgekomen".

Ik had al meteen spijt van mijn uitspraak "Oh sorry Sjan, dat wist ik niet" stamelde ik. "Dat geeft niets hoor" en ze legde haar hand op mijn bovenbeen en klopte er een beetje troostend op. "Zodoende kwam ik in een tehuis terecht en ik heb daar ook wel het een en ander meegemaakt, geloof je dat?" Natuurlijk zou ik alles geloven wat ze vertelde, waarom niet. "Hoe ben je dan hier terecht gekomen?" begon ik maar direct ergens anders over.

"Ik heb een nogal turbulent leven geleid hoor Truus, als we de tijd hebben zal ik er wel eens over vertellen" en ze kneep nu met die hand in mijn been. "Daar ben ik ook Johan (haar man) tegengekomen en ben ten slotte ook met hem getrouwd. Je weet dat hij 15 jaar ouder is dan ik maar dat was het allemaal wel waard". Ik zag weer dat geheimzinnige lachje om haar mond verschijnen. Ik durfde zelf niet door te vragen maar had de indruk dat ze zelf wel zou komen.

"Het moet wel moeilijk zijn geweest om net na de oorlog op te groeien als jonge vrouw?" begon ik even later. Ik was nieuwsgierig naar haar verhaal en ergens voelde ik aan dat ze er wel meer over wilde vertellen. Net zoals ik nu mijn levensverhaal aan het opschrijven ben wilde zij misschien ook wel een en ander delen met iemand. "Het was moeilijk maar ook een opwindende tijd, zeker voor een jonge meid als ik" kreeg ik nu te horen.

"Toen ik 21 was geworden kwam ik in Rotterdam Johan tegen. Het was eind jaren 40 en wat kon ik doen. Als knappe meid kon je gemakkelijk werk krijgen in het uitgaansleven. Er kwamen nachtclubs en andere soort gelegenheden dus je snapt wel waar ik in terecht ben gekomen". Ik keek haar eens aan en ze de zag de nieuwsgierige blik in mijn ogen. "Ik denk dat wij vanavond een leuke avond gaan hebben" zei ze ten slotte en die gedachte speelde ook in mijn hoofd.

Na een flinke rit kwamen we eindelijk op de plek van bestemming aan. Het was inderdaad geen 'huisje' maar een flinke woning waar ze haar auto voor parkeerde. "Kom maar eens kijken naar jullie vakantieadres" zei ze en draaide de voordeur open. Het bleek een ruime bungalow te zijn met alle comfort. Een ruim woongedeelte, een keuken, twee slaapkamers en een mooi badkamer met wc. "Goh, dat is wel heel mooi wat jullie hier hebben" complimenteerde ik ze welgemeend.

Het zag er keurig uit en nergens iets van rommel. Het spookte dan ook meteen door mijn hoofd dat er iets anders moest zijn waarom ze me hier mee naar toe had genomen. "Laten we eerst even naar de supermarkt rijden voor het ontbijt en de lunch van morgen" zei ze eventjes later. Wij weer in de auto en wat inkopen gedaan, natuurlijk ook een fles wijn erbij en wat lekkers voor de avond. We pakten onze spulletjes uit en namen een kopje koffie en ze liet me zien hoe een en ander werkte.

"We gaan ons even mooi maken en dan gaan we lekker samen uit eten" kreeg ik als opdracht mee. "Ja, maar ik heb helemaal geen andere kleren meegenomen dan dit" verontschuldigde ik me. Ze keek en trok me mee naar de slaapkamer en schoof een grote kast open. Ze rommelde wat tussen de kledingstukken en trok er een mooie jurk uit. Ze hield het voor me en zei toen "Pas dit maar eens aan" en bleef staan te wachten.

Ik snapte dat ik geen pashokje zou krijgen om me om te kleden. 'Als je graag wil zien hoe ik er zonder kleren uitzie kan dat' dacht ik bij mezelf. Ik trok mijn jurk uit en stond gelijk in mijn slipje. "Jij draagt nooit geen beha's hé, dat is me al eerder opgevallen" gaf ze aan mij goed bekeken te hebben. "Nee, mijn borsten hebben dat niet nodig en daarbij, Jan vindt het ook veel mooier" gaf ik als reden. "En ik denk Jan niet alleen" kreeg ik meteen als reactie.

Ik pakte de jurk van haar aan en trok die over mijn hoofd. Hij stond me goed en ik draaide me voor die grote spiegel op de kastdeur een beetje heen en weer. "Die staat je goed" zei ze goedkeurend en opnieuw voelde ik haar hand over de jurk glijden.
"Dan zal ik me ook maar even omkleden, als jij zo mooi gekleed gaat kan ik niet achter blijven" en opnieuw deed ze een greep in de kast. "Zal ik me maar alvast gaan opmaken?" probeerde ik haar wat privacy te gunnen. "Ben je gek, wij zijn meiden onder elkaar dus blijf maar gewoon hier" en eerlijk gezegd wilde ik ook niets liever.

Ze haalde een soortgelijke jurk tevoorschijn en begon zich uit te kleden. Ik keek rustig toe, als ze dat toch niet erg vond wilde ik wel eens zien hoe zij er zonder kleren uitzag. Ik stond verbaasd van hetgeen ze onthulde, goed ze had een beha aan en een slipje, dat wel. Haar figuur was inderdaad om door een ringetje te halen. Geen grammetje teveel, strak in haar vel en ik zou er op mijn 50ste er zo ook nog wel uit willen zien.

Ook haar lingerie was niet als van een oudere dame. Haar slipje was zonder meer frivool te noemen en de bijpassende beha was van soortgelijke uitstraling. Ik dacht terug aan Ria de kappersvrouw die ook dure lingerie had gedragen maar dat was nog van de jaren 60 geweest. Dit was moderne lingerie die nu in 1980 verkocht werd. Ik was benieuwd wat deze vrouw allemaal in haar kast had hangen. Daar zou ik ongetwijfeld wel eens een kijkje in gaan nemen tijdens die twee weekjes vakantie!

Sjan trok de gekozen jurk aan en samen liepen we naar de badkamer. Ook daar was volop make-up spul, smeerseltjes en alles wat een vrouw nodig heeft om zich op te tutten. "Neem geen spullen van thuis mee Truus, kijk maar of er iets tussen zit wat je kunt gebruiken" spoorde ze me aan. Eenmaal klaar voor het diner reed ze naar een luxe restaurant. Ik had wel wat geld bij maar hier had ik niet op gerekend.

"Kom, we gaan lekker eten" zei ze en liep naar de ingang. We werden hartelijk ontvangen en even later zaten we al aan ons eerste wijntje. Ze kletste aan een stuk door en wilde ook alles van mij weten. Net als ik stak ze tijdens het eten regelmatig een sigaretje op. "Ik vind het echt leuk om hier samen met jou te zijn. Ik had ook graag een dochter gewild maar ja, dat is er nooit meer van gekomen" bekende ze. "Waarom niet?" was mijn mond weer sneller dan mijn verstand. Ik beet op mijn lippen maar het was al gezegd.

"Sorry Sjan, dat had ik niet mogen vragen, dat is privé" verontschuldigde ik me meteen. "Oh, dat geeft niet hoor, ik vertel het je misschien vanavond nog wel. Laten we het nu maar bij de maaltijd houden" en ik wist niet of ik ze pijn had gedaan. Het zou zo maar kunnen dat ze geen kinderen meer kon krijgen. Na het toetje rookten we nog een sigaretje en vroeg ze om de rekening. Ik zei direct dat ik de helft mee wilde betalen. "Ben je gek, dit gaat gewoon op onze rekening hoor. Ik heb je toch uitgenodigd, of niet dan" wuifde ze het weg.

Na deze heerlijke avond met de nodige wijntjes reden we weer dat stukje terug naar de bungalow. Daar aangekomen vielen we op de bank en trok ze de fles wijn open. "Kom, we gaan het er van nemen" kreeg ik te horen en ik deed wel mee. Ze schopte haar schoenen uit en vouwde haar benen onder haar billen en kwam naast me zitten. "Vertel me nu maar eens hoe de moderne jonge vrouw het huwelijksleven beleeft?" keek ze me vragend aan. "Hoe bedoel je?" stamelde ik overbluft.

Ze pakte de fles en schonk de glazen vol. "Weet je wat, we gaan er een spelletje van maken. We stellen om beurten een vraag die je dan eerlijk moet beantwoorden, afgesproken?" De wijn had al flink bij ons toegeslagen, niet alleen bij mij maar ook bij mijn gastvrouw.