De herfstvakantie zat er weer op. Er was meer gebeurd dan ik verwacht had... Zacht uitgedrukt. En tegelijkertijd had er misschien nog wel meer kunnen gebeuren. En wie weet gebeurt dat nog wel. Ik had zin om naar school te gaan. Zo veel zin heb ik in jaren niet gehad. Alhoewel het thuis dus ook niet vervelend was. Het was de dag nadat Sin me die avond voor het eerst zelf had afgetrokken. Dat was wat. Ergens dacht ik nog dat het hierbij zou blijven, dus was ik extra verrast toen ze deze morgen stil mijn kamer binnenglipte. Ik sliep zelfs nog, zo vroeg was het. Toen ze me wakker maakte, had ze m'n harde al in haar hand. Ze dacht meer tijd nodig te hebben en daardoor was ze extra vroeg uit bed gegaan. Dit keer geen hand op m'n mond.

'Is dit beter? Zo deed jij het, toch?' fluisterde ze stil terwijl ze op de rand van m'n bed was gaan zitten. Ik had nog niks kunnen zeggen. Ik zag haar amper. Alleen haar silhouet. Haar voelen deed ik wel.

'Uhm, ja...' hijgde ik zachtjes en hoorde haar opgelucht gniffelen. Ze had hem met één hand stevig beet. Onderin en liet hem zo recht op staan. Haar andere hand gleed vrij soepeltjes op en neer over voornamelijk de eikel. Mijn voorhuid trok ze verder naar achteren en dit was aanzienlijk beter. En omdat ik haar amper kon zien, schaamde ik me minder en ging ik er ook even goed uitgebreid voor liggen. Zo trok Sin mij af in het donker op de vroege maandagochtend, liet ze me ook spuiten, en verdween ze nadat ze een handdoek voor me had gepakt. Even later bij het ontbijt deden we niet anders dan normaal. Dat ik dan met een stijve tegenover haar zat, was ook niet anders. Die Sin... En dan naar school. Dit was een goed begin van de dag. Een dag die alleen maar beter werd. Veel, en veel beter. Dat besefte ik me nog niet op de fiets. Met m'n hoofd zat ik toen nog bij Sin. Ik begon door te krijgen dat ze het gemeend had. Thuis zou ik het nooit meer zelf gaan doen. Dus vanavond kon ik haar ook weer verwachtten... Echt ongelofelijk.

Maar wie ook ongelofelijk was, was natuurlijk Mary. Ik zou bijna zeggen dat het met haar begon, maar de hele situatie met Sin stond hier volledig los van. Ik had gewoon geluk. Meer was het denk ik niet. Ik deed niks waardoor ik dit kreeg. Zonder Paul geen Mary. Man, wat heb ik vaak aan dat moment teruggedacht dat hij dat voor me opgeschreven had, zeg. En natuurlijk ook aan de consequenties die het teweeg had gebracht. Maar ik had er niks mee te maken. Er was niks wat ik deed waardoor dit gebeurde. Ik was er gewoon. En ik deed ook gewoon. Maar na Mary, had ook Liza gezegd dat ze m'n "negerlul" wel wat vonden. Was dat het dan? Is it because i'm black? Daar begon het wel op te lijken. Lekker hoor. Dat is mooi meegenomen. Was m'n huidskleur toch nog ergens goed voor. Is ook wel eens anders geweest, natuurlijk. Vroeg me af of dat voor Sin nog uitmaakte, ik denk het niet. Voor Mary wel dus. Dat had ze gewoon gezegd. En ik vond dat nog lekker ook... Wat daarna volgde was pas echt lekker. Voor mij dan. Al keek ze nog zo geil alsof ze er zelf minstens zo van genoten had. Dat was de laatste keer dat ik haar gezien had. Ik had haar al wel op school gezien, maar verwachtte haar vrijdag pas echt weer te zien, niet denkende dat ze nog wat met me wilde doen. Pas na de volgende toetsweek, klonk de afspraak. Dus tot die tijd hard blokken. Zo moeilijk kon het toch niet zijn. Al haalde ik maar drie keer een acht. Dan zou ze me dus drie keer een blowjob gaan geven... Echt ongelofelijk. Dat zou bijna te veel van het goede zijn. Maar ik bleek Mary nog niet goed te kennen. Want dat was het niet. Het kon nog gekker. Deze maandag haalde ze me tijdens het vijfde uur Wiskunde uit de klas en stelde ze me voor aan een meisje van zes vwo. Zij heette Kamila en ging mij bijles natuurkunde geven. Echt typisch zo'n vwo-meisje. Beetje arrogant. Maar ze deed niet echt uit de hoogte. Ze had er zin im en ik ook. Het klikte eigenlijk meteen wel. We waren dan ook bijna even oud. Omdat ik twee jaar was blijven zitten, maar goed. Toch iets. Dus dat. Oh ja... Man, ze was knap! Beetje bleke huid, lang, golvend en krullend, rood haar en een heel knap gezicht. Moeilijk om haar lichaam al te beoordelen, maar slank was ze zeker en leek wel een redelijke voorgevel te bezitten. Ik had haar in die korte tijd wel even uitvoerig bekeken, natuurlijk. Dat was haar compleet ontgaan. Iemand zoals zij zou geen interesse in mij hebben, al is het maar om het intelligentieniveauverschil. So be it. Maar wat wel interessant was, was dat Mary mij eraan herinnerde dat ik met goeie cijfers toch echt bij haar moest zijn... Ik slikte en knikte. Mary was nog steeds de beloning. En dat was ze zeker.

-

Ze stuurde me terug de klas in en bedankte Meneer Leenderts van Wiskunde dat ze me mocht lenen. Hij bedankte haar vervolgens nog zachtjes voor het feit dat zij zijn kantoortje wel wilde gebruiken. Dit was bijna te stiekem. Ik begreep het dan ook niet meteen en vreesde dat ik niet de enige was voor Mary. Een beetje hypocriet, maar ik wilde alleen maar hebben, hebben, hebben. Zo zat het overigens niet. Voordat Mary me terug naar de klas had gestuurd, had ze gevraagd of ik na het laatste uur naar het desbetreffende kantoortje wilde komen. Ik had er niks achter gezocht. Ik wist niet eens dat daar een kantoortje zat. Helemaal achterin op de oostvleugel op de derde verdieping. Bij de trappen waarmee ik de uitgang bij de fietsenstalling wel eens had gepakt. Blijkbaar had hij hier een kantoortje. Er paste net een bureau in, stond nog wel een kabinetkast en een raam gaf wat licht, wat op dit laatste uur amper voldoende was. Want het licht was uit. Want het was niet meer zijn kantoortje, maar dat van haar. En dat voor iemand die alleen maar stageliep, toch? Via een smal raampje naast de deur zag ik haar zitten achter haar laptop wat haar gezicht verlichtte. Ik klopte. Er was verder helemaal niemand meer op dit uur op deze etage. Ze wuifde me binnen te komen en binnen zei ze me gelijk de deur op slot te draaien. M'n tas moest ik maar aan de kapstok voor dat raampje hangen en ze vroeg me gelijk voor de volgende keer ook m'n jas mee te nemen zodat die daar kon hangen. Voor dat hele kleine raampje dus. Ze was even zakelijk, maar ook duidelijk. Ze zei me plaats te nemen tegenover haar en mijn hart klopte natuurlijk alweer in mijn keel. Wat ging ik nu weer meemaken? Mijn lul klopte minstens zo hard in m'n broekspijp toen ze vervolgens opstond en haar jasje uitdeed. Ze droeg een korte, strakke, donkerblauwe rok die net onder haar borst begon. Tot net aan de knieën en daaronder zowaar bloot. Hakjes natuurlijk. En ze droeg een net zo blauw jasje, maar die deed ze nu uit en hing ze vervolgens maar aan de kapstok. We waren praktisch onzichtbaar zo. Alleen nog de vraag waarom. Een luchtig wit bloesje ging strak haar rok in en de knoopjes ervan zaten strak rond haar keel. Haar borsten kwamen weer mooi naar voren zo, maar altijd verstopt. Ze had alles voor een goddelijk decolleté, maar die had ik nog nooit gezien. Dat was ook ongepast op school. Dat snapte ik. Maar wat wij deden? Was dat ook niet ongepast? Zij vond duidelijk van niet. Dus ik ook niet. Waarom stoppen als je nog een stap verder kon gaan, moest ze gedacht hebben...

'Zo. Hoe was je vakantie?' vroeg ze me toen toch eerst. Meer omdat ze niet gelijk op de echte 'zaken' wilde over gaan, als je het mij vraagt. Maar een goeie poging.

'Ja, uh, rustig.' zei ik wat loom van de spanning. 'Die van u?' dacht ik nog beleefd te zijn.

'Best druk eigenlijk.' zei ze, maar meer ook niet. Ik vroeg me wel af wat zij in haar vrije tijd deed... Ik was vast niet de enige voor haar. 'Heb je het aan iemand verteld?' ging ze daarna toch al over op de 'zaken'. Ik schrok ervan.

'Nee, natuurlijk niet.' zei ik dan ook snel, omdat ze me aankeek alsof ik dat wel had gedaan.

'Echt niet?' vroeg ze zelfs een beetje streng.

'Nee, echt niet.' wist ik het heel zeker. 'Waarom zou ik dat doen?' Ik zou geen reden kunnen verzinnen.

'Opscheppen.' zei ze dan eenvoudig. Had gekund.

'Met de kans dat het bij die ene keer blijft...' haalde ik de consequentie aan die mij daarvan weerhield. Daar moest ze om glimlachen.

'Mooi zo.' was ze tevreden. 'Ik ook niet natuurlijk. Om dezelfde reden. Het zou m'n leven kapot maken als dit bekend wordt.' gooide ze er nog wel een schepje bovenop.

'Ik heb echt niks gezegd. En ga dat ook zeker niet doen. Zelfs al zou het bij die ene keer blijven.' was ik echt heel serieus nu. En dat leek ze wel te kunnen waarderen

'Gelukkig maar.' lachte ze nog steeds vriendelijk en bijna vertrouwd. 'Want ik heb nog zitten nadenken. En ik denk dat we een fout maken.' begon ze toen wat weifelend. Ging ze er een punt achter zetten? Ik zweeg en wachtte rustig af op wat ging komen. Het was misschien ook wel te mooi om waar te zijn. Daar dacht zij gelukkig anders over. 'Ben eigenlijk bang dat dit alles ten koste gaat van je andere cijfers. Dat mijn 'beloning' ervoor zorgt dat je alleen nog maar met die drie vakken bezig bent.' haalde ze voorzichtig aan.

'Ik sta voor de rest voldoende.' wilde ik die zorgen wegnemen, maar ik begreep haar niet goed. Ze keek me juist ondeugend aan nu.

'En dat moet zo blijven, toch?' speelde ze met het idee, en ik slikte. 'En aangezien dit systeem zo goed werkt bij jou, dacht ik het te kunnen uitbreiden naar al je vakken. Dat we aan het einde van de periode alle vakken doornemen en ik je beloon voor de behaalde resultaten...' lispelde ze toch wat onzeker omdat dit misschien juist dan weer wel te veel van het goede was.

'Uh... U bedoelt?' dacht ik het al te weten.

'Ik wil je gewoon gemotiveerd houden.' zei ze dan rustig. Nou, dat lukte wel. Ik had bijna tien vakken, zo even snel uit m'n, hoofd. Zou ik voor alles een acht staan, zou ze me dan zoveel keer gaan pijpen?

'Ik... Ik...' stikte ik van de zenuwen. Meende ze dit?

'En...' begon ze nog. 'Ik dacht nog aan het feit dat het natuurlijk steeds moeilijker wordt om hoge gemiddeldes te halen naarmate het jaar vordert...' hield ze het spannend. Wat had ze nou weer verzonnen?! 'Dus dacht ik dat het misschien wel fair is om de het gemiddelde van de periode te pakken. Dat je nu weer op nul begint. Zolang je maar voldoendes haalt, slaag je vanzelf...' dacht ze het simpel te houden. Maar ze dreef me helemaal wild met dit idee en hoe ze het bracht en hoe ze me daarbij aankeek. Zij had ook baat bij hogere cijfers. Althans, dat denk ik. Een negen was seks... Zou ze dat zo graag willen met mij? Nam ze geen genoegen met zesjes omdat ze me alleen 'mocht' aftrekken? Zo erg leek ze dat niet te vinden. Maar wie weet. Ik slikte en knikte naar haar. 'Afgesproken?' Nu knikte ik overtuigender. 'Dan was dat het voor nu... Moeten even wachten dan.' klonk ze teleurgesteld.

'Ja, uh... Ja.' zei ik maar, ook teleurgesteld. Haar ondeugende lach was goud waard, maar dit was het dus wel voor vandaag. School zou m'n eerste prioriteit worden. Ze had me ongelofelijk gemotiveerd. En dat was het ook echt voor vandaag. Tot aan dat ik m'n tas pakte, hoopte ik nog op een maar... Maar die kwam er niet. Met een enorme stijve fietste ik naar huis. Wat ontredderd zat ik aan het eten en na het eten ging ik gelijk aan de slag met school. Prio nummer één. En toen Sin die avond kwam... Ik was nog wakker. Ik zat nog met een boek voor m'n neus aan m'n bureau... Zij stond naast me, greep naar m'n lul die ik al ontbloot had omdat ik niet kon wachten... En zij trok me af en ik kwam snel klaar. Dat was goed voor haar zelfvertrouwen. Al kwam dit natuurlijk door Mary. Die Mary...