Mummy haalt me op van Corpus Christi Airport. Nadat we elkaar uitvoerig hebben geknuffeld zoeken we op het arrivals-plaza een terrasje, we hebben allebei dringend behoefte aan koffie. Zodra we zitten moet ik meteen mijn verhaal kwijt. Ik vertel mum hoe Jimmy er klakkeloos van uitging dat ik naast hem met andere jongens het bed deel, dat hij vindt dat hij daarom seks met zijn personal assistent mag hebben.
Terwijl ik dit vertel beleef ik opnieuw dat het ergste eigenlijk is dat hij er klakkeloos vanuit gaat dat ik het met anderen dan met hem doe. Hoe komt hij erbij. Ik dacht dat ik al wel uitgehuild was, maar juist omdat mum zo lief en geduldig naar me luistert komt alles weer los.


Als ik mijn verhaal heb verteld blijft het eerst even stil. Dan komt er een reactie zoals die alleen van mijn moeder kan komen: ‘dat klinkt allemaal nogal als een drama, Samantha, maar wat is nou eigenlijk het probleem. Ben je nu wel helemaal eerlijk naar jezelf toe? Jij had toch sowieso wel altijd iets met een jongen, en soms met meer dan éen tegelijk! Is die tijd dan voorbij? Verwacht je dat Jimmy dat automatisch snapt, dat jij het alleenrecht op hem wilt hebben?’ Mijn mond valt nog net niet open, waar komt deze kritische moeder ineens vandaan? Zoals ze het uitspreekt klinkt dat ‘alleenrecht’ alsof het iets fouts is…

Losgeslagen?

Ik voel me beledigd en protesteer. Mum kijkt me eerst een beetje zogenaamd verwonderd aan en schiet vervolgens in de lach: ‘ach kom nou, Sammy, de appel valt niet ver van de boom, hoor. Ga jij voor jezelf maar eens rustig na wie je allemaal al had en op welk moment. Trouw zijn aan elkaar heeft toch niks met de roep van je lichaam te maken?’ Ik wist wel dat mum tamelijk losjes met haar relaties omgaat, maar dit?

‘Je hebt nu toch Nicolas? Hoe doe je dat dan?’ Mum wacht even, zoekt naar woorden: ‘…weet je Sammy, Nicolas is vooral mijn zielsmaatje. Ik heb dat zo lang gemist nadat je vader overleed en het is heerlijk er weer een te hebben. We waren allebei eenzaam en nu hebben we elkaar. Maar geloof me, wij zijn het erover eens dat dat los staat van wat ons lichaam vraagt. Wat onze lichamen nodig hebben vinden we absoluut bij elkaar, maar uitstapjes naar andere mannen en vrouwen vinden we ook allebei oké. Als wat wij samen hebben daar niet tegen kan zou die niet veel voorstellen…’

Dit moet ik echt even verwerken. Ik had verwacht dat mummy vierkant achter me zou staan, het voelt alsof ze me nu in de steek laat. Ik sta op: ‘laten we maar gaan, mummy, ik ben moe.’ En weer zo’n typische reactie van haar: ‘prima, Sammy, je loopt er voor weg, ik begrijp dat wel. Maar toch, overdenk dit eens goed, dochterlief. En wat er ook uitkomt, maak het duidelijk aan je mannetje. Want als de heren der schepping iets níet bezitten is het wel helderziendheid, zeker niet als al hun bloed naar een zeker lichaamsdeel trekt.’ Ze vindt het geloof ik zelf een leuker grapje dan ik, een beetje flauwtjes er om lachen lukt me nog net.

Mummy woont dus samen met Nicolas, die een huge landgoed heeft aan de baai van Corpus Christi. Ik heb er als ik bij hen ben een eigen huisje, een van de gastenverblijven. Nadat ik Nicolas heb begroet en geknuffeld nodigt hij me uit om samen wat te drinken maar ik bedank, ik wil alleen zijn. Ik zie hoe hij verwonderd naar mummy kijkt en hoe zij knipoogt, nou, ze bekijken het maar even. Ik pak eerst mijn boeltje uit en duik dan zoals altijd in mijn blootje het zwembad in, dat heel luxe pal naast mijn verblijf ligt. Ik heb behoefte mezelf af te matten en baantje na baantje ploeter ik me door het water heen, alsof de duivel me op de hielen zit. Ondertussen malen mummy’s woorden maar door mijn hoofd, dat ik het met Jan en alleman deed en dat het dus niet raar is dat Jimmy nu ook om zich heen neukt. Wat ben ik een oen geweest om die lekkere Michael te laten lopen, als het dan toch allemaal zo openligt.

Ik kom er niet uit, ik weet echt even niet meer waar ik goed aan doe. En terwijl ik maar door ploeter in het water wordt mijn hoofd langzaam maar zeker leeg en tegen de tijd dat ik uit het zwembad kom en op een zonnebedje lig uit te puffen weet hoe ik hier de komende tijd mee wil omgaan. Jimmy moet maar even weten wat hij doet, zelf wil ik in iedere geval afstand houden van andere kerels. Ik ben gek op Jimmy en nu ik heb ervaren hoe fijn de seks is als je verkikkerd bent op iemand, wil ik voorlopig geen ander aan mijn lijf.

Doctor Sam

Bij het avondeten vertelt Nicolas dat mijn stiefbroers Chuck en Abe morgen allebei naar huis komen. Net als ik studeren zij in een andere stad en ook zij hebben de afgelopen weken hun examens afgerond. Toen ze hoorden dat ik hier een weekje bivakkeer besloten ze vanuit Boston ook deze kant op te komen. Gezellig, het duurde even maar inmiddels hebben we een goede band. Terwijl mum en Nicolas praten schiet ik even in een memory-lane, hoe losgeslagen ik was in de tijd dat ik deze jongens leerde kennen. Chuck is zelfs een tijdje mijn fuckmaatje geweest en pas nu dringt eigenlijk binnen wat mummy bedoelde, daar op het vliegveld. Ik maakte het de jongens allemaal wel heel gemakkelijk, en ik neem me voor in de toekomst wel wat kritischer te zijn als ik iets met een man begin.

Ondertussen blijft Jimmy de hele dag berichtjes sturen en ik heb hem nu al een heel etmaal wel lang genoeg laten bungelen. Na het avondeten app ik hem dat ik van hem houd, dat hij de komende maand daar in Buenos Aires zelf mag weten met wie hij wat doet en dat we wel praten zodra hij weer thuis is. Ongewild geef ik hem door dit berichtje het idee dat ik me nu ook alle vrijheid permitteer, wat ook wel blijkt uit zijn reactie. Hij vraagt zich per kerende post af of Michael er dan niet ‘met mij van door gaat’ en omdat hij toch al denkt dat ik het met die gast deed antwoord ik alleen maar ‘Ik denk het niet…’ Een beetje onzekerheid kan nooit kwaad.

De volgende dag arriveren Chuck en Abe, ik haal ze op van het vliegveld en het weerzien is geweldig. Ik vlieg mijn lange stoere stiefbroers een voor een om de nek. Als ik me tegen Chuck opkrul voel ik meteen de zwelling in zijn broek, bizar, die gast ís zijn pik en dénkt alleen maar als zijn pik. Voordat ik naar New York vertrok hadden we maandenlang heerlijke seks en het lijkt erop dat hij die tijd wil laten herleven. Terwijl ik me tegen hem aan druk geef ik hem down there geniepig een kneepje in zijn paal en fluister: ‘kom je wat tekort daar in Boston, Chucky?’ Als antwoord krijg ik een brede grijns van hem, waarna hij zijn bekken en daarmee zijn paal een keer extra stevig tegen mijn kruis perst, Tja, zo ken ik hem weer.

Mum en Nicolas zitten op het terras van de villa al met wat hapjes en drankjes op ons te wachten. Het is heerlijk om weer eens een paar uur lekker ouderwets met elkaar te kletsen en grappen te maken. We kunnen het nooit laten om elkaar een beetje te dissen, just for fun. Het wordt pas echt gezellig als blijkt dat de jongens allebei een cadeau voor me meebrachten, duidelijk op elkaar afgestemd. Van Chuck krijg ik een witte doktersjas die hij speciaal voor mij in Boston uit een ziekenhuis snaaide en Abe geeft me zo’n typische leren dokterstas, ergens op een vintagemarket op de kop geduikeld. Het versleten ding zit ramvol met medicijnen en andere troep, waarvoor hij zijn hele frathouse afstruinde. Hij heeft zelfs ergens een stethoscoop op de kop geduikeld.

Het is natuurlijk vooral als geintje bedoeld, zo lief. Voor de aardigheid doe ik de jas aan en hang ik de stethoscoop om. De rest van de borreltijd word ik consequent met ‘doctor Sam’ aangesproken door de familie, zodat ik er alvast aan kan wennen…

Afslag gemist?

Nog diezelfde avond wil Chuck weer in mijn bed te stappen om zich zoals vroeger op me uit te leven. Als ik weiger reageert hij al bijna net zoals mum: ‘come on, Sammy, het was altijd zo geil met jou, je deed er toen toch ook nooit moeilijk over?’ Nou, lekker dus, geen idee dat ik zo’n imago van ‘beschikbaar’ had. Ik zeg hem op te flikkeren waarna ik chagrijnig helemaal alleen mijn bed induik. Waar ik vervolgens totaal niet in slaap kan komen en de halve nacht ligt te woelen, omdat mummy’s woorden maar door mijn hoofd spoken. Ze heeft me aan het denken gezet over mijn relatie met Jimmy, hoe ik daar mee verder wil gaan, en eerlijk gezegd heb ik totaal geen idee.

De dag is amper aangebroken of ik ren al een flink eind langs de zee, tijd voor een afmattende tocht. En natuurlijk, net op het moment dat ik in mijn blootje in het zwembad nog wat baantjes wil trekken duikt Chuck op, ook om te zwemmen. Hij bekijkt me met die glinsterende ogen die ik zo goed van hem ken, en ja hoor, daar is-tie weer: ‘hmm, wat heb je toch een lekker lijf, doctor Sam.’ Hij kan me wat en krijgt een middelvinger als antwoord, waarna hij luidkeels lachend me achterna springt het water in. In het begin kan ik dat baantjestrekken wel vergeten, hij pakt me waar hij maar kan, ik heb de handen vol om hem steeds te ontduiken, en eerlijk is eerlijk, we hebben ouderwets lol. Gelukkig laat hij me na een tijdje met rust en kan ik alsnog mijn programma afwerken.

Die avond bouwen we een strandfeestje. Het gaat in Corpus Christie snel rond als er weer wat lui uit de tijd van de highschool in de stad zijn. Zoals altijd is het dan bijna automatisch verzamelen geblazen op het stuk strand dat bij Nicolas zijn landgoed hoort. Ook mijn vriendin Suzy is er, nog extravaganter gekleed dan voordat ik vertrok, met paarse haren, zwaar opgemaakt, vol gehangen met ijzerwerk en bewerkt met tattoos. Ze is bibliothecaresse geworden en niet te begrijpen dat ze dit Seamonster hebben aangenomen. Nou ja, ik begrijp het natuurlijk wél, want ze is het liefste en meest orginele en zichzelf-zijnde grietje dat ik ken.

Al gauw is het weer lol zoals vanouds en zitten we naast elkaar iedereen op de korrel te nemen. En of ik dus alweer van bil ben geweest met Chuck. ‘Jij ook al?’ reageer ik verbolgen. ‘is dat het eerste wat bij iedereen opkomt, dat ik altijd neukgericht ben?’ Suzy kijkt me verbaasd aan: ‘yeah, sure, je wilt toch altijd? Niet dan?’ Het levert me weer een jank bui op, waarna Suzy me meteen omhoogtrekt. ‘Meekomen jij, ik wil alles horen’ en samen lopen we een flink eind langs de vloedlijn terwijl ik haar vertel hoe het de afgelopen tijd tussen Jimmy en mij aan toe ging. En hoe mummy en Chuck daarop reageerden.

Suzy luistert mijn hele verhaal af maar als ze uiteindelijk reageert begrijp ik dat ook zij vindt dat ik zeur. Hoe erg kan dat nou zijn dat Jimmy hem in andere meiden steekt. Als hij maar bij me terugkomt is het oké, toch? Ik moet absoluut ergens een afslag hebben gemist, zowel bij mezelf als bij iedereen om heen. Maar blijkbaar kom ik zo dus over en in diep stilzwijgen lopen we samen terug. Stil, niet omdat we ruzie hebben, maar omdat ik in mezelf op zoek ben naar hoe dat nou precies zit met mij en mijn seksdrive.

Doktertje spelen

Als we weer bij het kampvuur terugkomen is het daar al éen jolige bende, op de manier zoals al onze feesten hier altijd verlopen. De drank gaat er goed in en de grapjes vliegen op en neer, terwijl er al aardig wat koppeltjes buiten de lichtkring aan het rommelen zijn geslagen. Tja, en natuurlijk, Chuck leunt relaxed achterover op zijn armen, aldus zijn lange gespierde lijf etalerend aan de meiden die zich om hem heen gretig aan hem opgeilen. Maar ondanks dat de keuze reuze is moet hij uiteraard mij weer hebben: ‘doctor Sammy, niet te geloven dat dit zo maar mag, zoals u daar zit in die witte ieniemienie-bikini. Het is bijna niet meer te doen, al sinds vanmorgen heb ik last van een enorme zwelling. Kunt u daar nu echt niet iets aan doen?’ Ik kijk naar zijn zwemshorts en ja hoor, zijn apparaat staat natuurlijk fier overeind. Zoals altijd kan Chuck weer alleen maar denken met zijn pik. En ik ben niet de enige die dat ziet, het is lol alom, vooral de meiden slingeren de meest vunzige opmerkingen naar hem toe. Zonder uitzondering zijn zij graag bereid een kusje te geven op zijn zwelling, zogenaamd natuurlijk alleen maar om zijn ‘pijn’ weg te nemen. Het is met die grieten weer zoals het altijd was, ohw Chucky hier en ohw Chucky daar.

Als hij blijft zeiken dat hij alleen maar door een échte doctor behandeld wil worden ben ik het zat. Ik spring op, ren naar mijn huisje, trek daar de witte jas over mijn bikini aan, hang de stethoscoop om en loop met de dokterstas in mijn hand terug naar het strand. Daar aangekomen commandeer ik de zogenaamde patiënt: ‘liggen jij.’ Maar Chuck is helemaal niet van plan te gaan liggen, hij blijft op zijn ellebogen leunend teasen, er ondertussen wel voor zorgend dat ik goed zicht heb zijn goddelijke lijf, op de paal in zijn broek en op zijn blote borst, die dankzij alle sport huge en plat en gespierd en geblokt en… ehm, nou ja, erg aanwezig is dus.

Daar sta ik dan, helemaal uitgedost als een dokter en mijn patiënt luistert voor geen meter. Dat tast mijn autoriteit natuurlijk op een zeer ongewenste manier aan en dus zet ik mijn rechtervoet tegen zijn borstkas en geef hem dan zo’n harde por dat hij ruggelings achterovervalt. Meteen ga ik schrijlings over hem heen zitten, waarbij ik ervoor zorg dat mijn kruis precies op zijn paal zit. Dankzij de witte jas zien de anderen daar niks van, maar als ze zien dat ik wat op hem begin te rijden valt bij iedereen het kwartje en is het gejoel niet van de lucht. Ik doe een setje rubberen handschoenen aan, doe de stethoscoop in mijn oren en begin dan met mijn ‘onderzoek’.

Eerst beluister ik zijn voorhoofd: ‘mmm, tja, ik constateer een verlaagde hersenactiviteit, hetgeen bij u niet heel vreemd is, omdat dat uw natuurlijke staat van zijn is.’ Nog harder gejoel.
Dan is zijn borstkas en vooral zijn hartstreek aan de beurt: ‘hmm, tja, hier constateer ik juist een verhoogde activiteit, uw hart heeft het zwaar te halen. Waar pompt het toch al dat bloed naar toe…’
Met de stethoscoop daal ik steeds verder af over zijn buik, intensief beluisterend wat zich allemaal in dat lichaam voordoet. Hoe lager ik kom hoe zorgelijker ik kijk en als ik bij de band van zijn shorts ben aangekomen schud ik inmiddels zeer zorgelijk mijn hoofd. De hele goegemeente zit gespannen toe te kijken, zelfs stelletjes die al lagen te rommelen zijn weer terug in de kring gekomen.

Ik wrijf mijn kruis nog een paar keer over Chuck zijn paal, die me ondertussen totaal verzaligd ligt aan te kijken. Hij is weer in zijn natuurlijke biotoop, hij krijgt alle aandacht én het gaat over seks. Ik hoop dat hij het over enkele minuten nog steeds leuk vindt. Ik schuif me omlaag tot ik op zijn bovenbenen zit en dan, in éen beweging, trek ik zijn shorts omlaag waardoor zijn paal in volle glorie zichtbaar wordt en enthousiast opspringt. Het gegil van de meiden en het schaterlachen van de jongens moeten ze absoluut in Cancún aan de overkant van de golf van Mexico kunnen horen.

Ondertussen blijf ik in mijn rol. Eerst plaats ik de stethoscoop op allerlei plekjes in zijn liezen, net zo lang tot Chuck onder me ligt te kronkelen. Dan is het de beurt aan z’n paal, en terwijl ik die beluister, beginnend bij de wortel en zo steedse iets hoger tot op zijn eikel, mompel ik: ‘aha, hier hebben we dus de boosdoener, hier is al zijn verstand en zijn bloed in terecht gekomen.’ Dan, harder: ‘ik begrijp nu wel meneer Chuck dat u hier veel last van moet hebben. We gaan er eens even iets aan doen.’ De meiden hebben ondertussen zo’n beetje hun ogen op steeltjes, terwijl de grappen en grollen om ons heen niet van de lucht zijn.

Ik wend me naar Suzy en zeg: ‘zuster, kunt u me even assisteren?’ Het is een prachtig gezicht, mijn vriendin die alleen nog maar een broekje draagt en verder al helemaal bloot is omdat ze zo nodig met Abe moest rommelen, springt op en komt met al haar tattoos en ijzerwaren vol in het licht van het hoog opvlammende vuur staan. ‘Zuster, wilt u uit mijn tas een steriel rolletje verbandgaas aangeven?’ Na ontvangst pak ik het zorgvuldig uit en zwachtel vervolgens Chuck zijn paal in vanaf de stam naar de eikel en weer terug, net zolang tot het hele rolletje eromheen zit. Dan vraag ik Suzy enkele pleisters van zeker twintig centimeter af te knippen, waarna ik die dwars over de ingepakte lul aanbreng, ze aan weerszijden ervan op zijn buik vastplakkend.

Genezingsproces

Als ik de patiënt zo goed mogelijk heb verzorgd trek ik de shorts weer keurig netjes omhoog, aldus zorgvuldig het aangedane lichaamsdeel opbergend om de kwetsuur niet te verergeren. Ik sta vervolgens op, stop mijn handschoenen voor hergebruik in een van de zakken van mijn witte doktersjas, doe die uit, vouw die zorgvuldig op en doe ook die samen met de stethoscoop in de tas. Tot slot ga ik weer naast Suzy zitten alsof er niks is gebeurd. Maar als ik al dacht dat het hiermee klaar is kom ik bedrogen uit.

Chuck komt breed grijnzend omhoog en even later staat hij met dat grote lijf pal voor me, me daarmee nogal intimiderend. Voor ik het besef heeft hij mij zoals hij vroeger vaak deed opgetild alsof ik niks weeg. Hij gooit me over die brede rechterschouder van hem en slaat dan zijn arm in een klemmende houdgreep om mijn billen. Op die manier wil hij voorkomen dat ik er vandoor ga. Met zijn andere hand graait hij nog snel mijn dokterstas mee en zonder pardon ontvoert hij me daarna naar mijn huisje. Ik kan wel raden waarvoor en op een of andere manier komt het niet in me op om te protesteren, misschien is dit wel het moment om te genezen van mijn claim op Jimmy.

Bij het zwembad aangekomen zet Chuck me weer op mijn benen en op dat moment neem ik meteen het initiatief over: ‘Sir, als u nog voor een verdere behandeling van doctor Samantha Geffen in aanmerking wilt komen moet u nu braaf op dat bedje daar gaan liggen.’ Verheugd gehoorzaamt Chuck. Teasy trek ik mijn bovenstukje en broekje uit, er goed op lettend dat Chuck alles meekrijgt. Dat blijkt wel te lukken want ondanks de pleisters staat zijn paal stevig in zijn shorts. Mooi.

Ik doe de witte jas aan, zoek flink rommelend een schaar in de dokterstas en loop daarmee knipgebaren makend op Chuck af. Nu toch wel een tikje onzeker wordend kijkt hij me aan maar ik ken geen pardon: ‘trekt u de benen maar op, waarna u ze zo ver mogelijk moet spreiden.’ Opnieuw gehoorzaamt Chuck netjes, waarna ik tussen zijn benen kniel. Ik zet de schaar in het rechterpijpje van zijn shorts en knip me een weg naar boven, tot ik door de broekband ben. Ondertussen is het mijn beurt om een grijnzend smoelwerk op te zetten, want patiënt Chucky is duidelijk een tikje benauwd. Nadat ik ook het linker pijpje heb doorgeknipt trek ik in éen ruk de restanten van de shorts van zijn lijf en daar ligt hij, met zijn ingezwachtelde stijve, met grote pleisters vastgeplakt.

Met een ruk trek ik de pleisters los, daarmee een chagrijnige kreun ontlokkend aan de patiënt. Vervolgens zet ik het schaartje vanaf zijn ballen in het verband en knip ik me voorzichtig over zijn paal een weg naar boven. Het is natuurlijk niet te vermijden dat de botte kant van het staal zijn vel raakt en benauwd vraagt Chuck me een beetje op te passen. Ik kijk hem verbaasd aan en vraag: ‘trekt u nou de deskundigheid van uw arts in twijfel?’ Snel schudt hij nee, natuurlijk, dat doet Chucky niet want stel je voor dat ik met dit leuke spelletje stop. Na nogal wat knipjes is het verband eindelijk verwijderd en is Chuck zijn trots en glorie weer volledig zichtbaar, opgewondener dan het apparaat ooit was.

Tijd voor de standaard straf die ik aan de jongeheren uitdeel als ze zich hebben vergaloppeerd. Ik zeg Chuck zijn benen weer bij elkaar te doen, kniel dan aan weerszijden van zijn heupen en laat me zakken tot ik het eikelige topje van zijn paal tegen mijn gleuf heb staan. Heel even twijfel ik nog, of ik hier wel goed aan doe, maar op datzelfde moment besluit ik definitief dat ik de situatie met Jimmy weer gelijk wil trekken. Met wat van mijn eigen spuug maak ik mijn kutje goed nat en zuchtend van genot schuif ik me over Chuck zijn paal. Heerlijk, hier was ik aan toe.

Chuck wil zich er meteen mee bemoeien, om te beginnen probeert hij mijn witte jas opzij te doen om zicht te krijgen op de plaats van handeling. Ik tik hem op de vingers: ‘afblijven sir. Stoort u altijd uw arts als u behandeld wordt?’ Zijn antwoord is een grinnikje, waarna hij zich verder netjes gedraagt. Ik deel de patiënt mee dat ik nu zijn zwelling ga behandelen, waarna ik op hem begin te wippen, nog steeds met mijn jas aan waardoor hij niets ziet. Ik neem de tijd, in alle rust geniet ik van de wrijving in mijn kutje, gestaag neuk ik me naar een hoogtepunt. Ik voel het al snel opkomen, ik was er blijkbaar aan toe. Met mijn ogen dicht en mijn handen om mijn mee verende tieten kreun ik van genot, er gaat toch echt niks boven een heerlijk harde lul in mijn buik.

Als mijn orgasme helemaal is weggezakt neemt Chuck het initiatief over. Hij komt met mij op zijn pik overeind en legt me dan op mijn rug op het zonnebedje. Het is nu zíjn beurt om tussen mijn benen te knielen. Ongeduldig rukt hij de witte jas van mijn lijf tot ik helemaal bloot voor hem lig. Dan trekt hij me onder mijn billen zo hoog op dat hij zijn paal op precies de goeie hoogte voor mijn kutje heeft, waarna hij die hard en dwingend in me drijft. Vanaf dat moment neukt hij me hard en lang, hij weet dat ik me nu helemaal aan hem heb overgeleverd en hij buit dat genadeloos uit. In onze geile zoektocht naar lust en opwinding ploegt hij zich door mijn lichaam alsof het niet kapot kan. En het helpt, voor het eerst sinds een paar dagen kan ik alles loslaten.


Keer op keer dient zich bij mij een orgasme aan en ook keer op keer zet Chuck er dan nog een tandje bij. In een uptempo neemt hij me tot er niks meer te nemen valt, in éen keer lijkt hij alle seks die we al ruim een jaar niet hadden te willen inhalen. Hoewel hij me inmiddels behoorlijk van de aarde neukt krijg ik toch nog wel mee dat hij zich ontlaadt. Met een luide brul valt hij over me heen, me plettend met dat grote harde ploeterende lijf van hem, terwijl ik voel hoe hij zijn zaad diep in me spuit. Dit zal me wel genezen…


X. Zazie