Dit zijn twee delen van mijn verhaal. Als ik tijd heb schrijf ik een vervolg. Geniet ervan...

Toen hij probeerde op zijn richtingaanwijzer aan te zetten, zette Daniël per ongeluk zijn ruitenwisser aan. Als hij zenuwachtig was gingen zijn handen trillen. Maar dit waren de goeie soort zenuwen. Eindelijk ging er weer eens wat gebeuren. Normaal zou hij niet akkoord gaan met een blind date, niet als sub in ieder geval. Maar de vrouw met wie hij op fetlife had gepraat, fascineerde hem. Misschien wel juist omdat ze haar gezicht niet wilde laten zien.

‘’Ik verzeker je dat ik op de afgesproken tijd op de afgesproken plaats zal zijn’’. Had ze geschreven.

Hij reed zijn auto de parkeerplaats op. Ze had hem naar een bos in de buurt van Wageningen laten komen. Zou ze daar wonen?

Hij had haar een berichtje mogen sturen, nadat ze had gereageerd op zijn oproep. ‘’Wie helpt mij de Femdomdraad weer op te pakken’’ vanaf had het eerste bericht leidde zij het gesprek. Dat soort gesprekken voerde hij wel vaker. Over do’s en dont’s, kinks en ervaringen, grenzen, feestjes, fetishes. Soms leidde het tot een date of een langer contact. Eén keer zelfs tot een behoorlijk lang contact. Maar er kwam altijd weer het punt waarop hij het chatgesprek terug herkende in de sessie. En dan kreeg hij het gevoel dat hij iets miste. Hoeveel hij er daarvoor ook van had genoten. ‘Zie je wel?’, dacht hij dan. ‘Femdom is niets voor mij. Voor mij blijft het een fantasie. Dan voelde hij zich leeg.’

Lisanne had hem vragen gesteld, eindeloos vragen gesteld. Over zijn leven, over zijn werk, over hoe hij was opgegroeid, over hoe hij sliep, zijn sportritme. Er waren weken dat hij haar iedere dag een verslagje over zijn werkdag moest schrijven. Ze wilde alles weten over Lidewij, zijn baas. Over haar humeurigheid, en valsheid en manipulaties. Hoe ze tegen hem loog over mailtjes die ze gewoon was vergeten te sturen. Over hoe ze al meerdere keren poeslief tegen hem had gezegd dat hij gewoon ontslag kon nemen als haar beleid hem niet beviel. Lisanne wilde alles weten. Daniël parkeerde zijn auto en zette de motor uit. Hoe moest hij haar eigenlijk aanspreken? Met Lisanne? Meesteres? Daar hield hij niet zo van als aanspreekvorm. Ze hadden het nooit over Femdom gehad. Behalve die ene keer dat ze vroeg naar zijn vorige ervaringen. Hij had verteld over hoe het was gegaan met zijn vorige Domme, Laura Over hoe ze allebei nog moesten zoeken. Over dat hij soms te haastig was, en zij soms te traag. Of juist andersom. Over hoe ze goed konden praten over wat ze wilden, maar niet altijd konden voelen wat de ander wilde. Het was een mooi experiment. Hij dacht er nog wel eens aan. Bijvoorbeeld over de vraag of hij misschien toch zijn billen een keer goed blauw had moeten laten slaan. Dat had ze vast leuk gevonden. Maar hij al veel eerder zijn safe word gebruikt. Ze hadden de afspraak dat ze alles heel rustig zouden ontdekken. Lisanne wilde het allemaal weten, maar ze had er niets over gezegd. Daniël maakte zijn gordel los. Moest hij uitstappen? BAM! Een wit a4tje werd tegen zijn voorruit geslagen. Hij sprong overeind, stootte zijn hoofd tegen het dak. Blijf voor je kijken stond er op het papiertje geschreven. Zijn hart raasde in zijn borst. Dit moest Lisanne zijn. Hij knikte en keek voor zich. De arm, in een knalroze mouw, die het papiertje vasthield verdween. Hij haalde diep adem. Ze was er. BAM! Daniël schrok zo mogelijk nog harder van de tweede klap.

Uitstappen terwijl je dezelfde kant op kijkt. Hij knikte weer. Het papiertje verdween. Hij opende de deur en stapte uit zijn auto terwijl hij naar het bosje bleef kijken waar hij die had geparkeerd. ‘Hallo Daniël. Fijn dat ge er bent.’ Ze was Vlaams. Waarom wist hij dat niet?

‘Dat vind ik ook’ Zei hij. Zijn stem klonk klein. Ze stond achter hem. Hij voelde dat ze naar hem keek.

‘Vertrouwt u mij?’

‘Ja.’

‘Bon. Dan gaan we een stukske wandelen. Draai u langzaam om over uw rechterschouder.’

Hij deed het, hoorde haar meedraaien.

‘Voorwaarts.’

Hij liep en hoorde dat ze achter hem aankwam. Godzijdank was er niemand op de parkeerplaats. ‘Daar bij het informatiebord kunt u het pad inslaan.’ Hij voelde een golf van stress, diep onder in zijn buik. Als hij met iemand wandelde koos hij meestal de route. Hij begreep bossen goed, verdwaalde bijna nooit. Daniël wilde zich omdraaien, zodat hij in ieder geval kon zien voor wie hij uitliep.

‘Blijf voor u kijken.’

Hij liep door. ‘Mag ik wel praten?’

‘Ge moogt één vraag stellen.’

‘Dank je wel. Hoe wist je dat ik me wilde omdraaien?’

‘Omdat ik goed op u let.’

Daar had hij niets aan, en op de een of andere manier was juist dat de reden dat hij het pad bij het informatiebord inliep. Zijn hart bonsde nog steeds, iedere klop voelde hij tot in zijn nek. Tussen de bomen was het donkerder. Het hele bos was groen van verse blaadjes.

‘Allez Daniël we zullen eens wat regels doorspreken.’

Ze had niet gezegd dat hij mocht praten. Dus hij hield zijn mond. In de verte kwam een man met een witte hond aangelopen.

‘Als ik u iets vraag of zeg moogt ge praten. Saaierd.’

‘Okee’ Hij wist niet wat hij verder moest zeggen.

‘Tijdens deze wandeling, blijft u voor u kijken. Zoals ge nu al ‘eel netjes doet.’

‘Ja Lisanne. Dank je wel.’

‘Verder doe je alles wat ik zeg. Ik zal je niets laten doen wat je niet wil. Niets wat je écht niet wil in ieder geval.’

Wat bedoelde ze daarmee?!

‘Ja Lisanne.’

Hij hoorde een klikgeluidje. De man had zijn witte hond aangelijnd. Opeens voelde Daniël paniek. Misschien hoorde hij er wel bij! De man kwam in hun richting gelopen.

‘En de laatste regel: ge spreekt mij aan met mevrouw. Begrepen?

Daniël zei niets. Als de man goede oren had was hij nu binnen gehoorsafstand.

‘Begrepen Daniël?’

Hij slikte. ‘Ja Mevrouw.’

Hij zei het terwijl de man ongeveer naast hem liep. ‘Zit je lekker onder de plak gozer?’ De man gaf Daniël een beuk op zijn schouder en liep lachend door.

‘Dat zit hij zeker!’ Riep Lisanne hem vrolijk na.

Daniël werd vuurrood. Wat was dit gênant! Het hele bos kon zien dat hij de bevelen moest opvolgen van een vrouw die hij nog nooit had gezien.

‘Wacht even.’ Zei hij.

‘Stop!’

Hij bleef staan. Lisanne liep vlak achter hem langs. ‘Wat is het probleem?’

‘ik…ik…’

‘Het probleem met u is dat ge te veel nadenkt. Doe uw ogen dicht.’

Ze had gelijk. Dus hij deed wat ze zei. Hij hoorde haar weglopen. Daniël concentreerde zich op zijn ademhaling. Hij dacht inderdaad te veel na in het dagelijks leven. Hij kon uren blijven malen als Lidewij, zijn baas, weer een kutopmerking had gemaakt. Of het niet toch aan hem lag. Hij had vaker dan één keer vastgebonden op een bed gelegen, terwijl hij dacht aan of de was al droog was. Als hij tijd kreeg dwaalden zijn gedachten af. Maar dacht hij nu ook te veel na? Er kwamen voetstappen zijn kant op. Het erge was dat hij nu niet wist of het Lisanne was. Misschien was het wel iemand anders terwijl hij hier met zijn ogen dicht stond! De voetstappen kwamen naar hem toe, hij deed zijn ogen open. Bij het eerste streepje roze in de rand van zijn blikveld deed hij ze snel weer dicht.

Ze stond nu voor hem. ‘Had ge nou uw ogen open?’

‘Nee! Ik bedoel… ja. Lisanne.’

‘Het is maar goed dat ik van achter kwam dan. Haar gezicht was nu heel dicht bij dat van hem. Haar parfum kwam hem vaag bekend voor. ‘Ik weet dat ge van slavensymbolen houdt Daniël.’ Fluisterde ze in zijn oor. Hij kon er niets aan doen. Zijn pik werd hard. ‘Collars, boeien, tattoos,’ Hij voelde iets prikken en branden op zijn wang. ‘De bultjes van de brandnetel moeten nu maar even genoeg zijn!’ Auw!! Zijn wang gloeide toen ze het blaadje er vol tegenaan duwde. ‘Zie dat maar als uw markering!’ Ze stapte weg. ‘Ogen open en doorlopen.’

Hij liep en zijn brein explodeerde. Opeens werd hij zo geil dat hij zijn buikspieren samen voelde trekken. Steeds weer kwam er een golf van geilheid vanaf dat brandende gevoel op zijn wang naar beneden. Dit wil ik, dacht hij. Waarom wil ik dit?

Lisanne liet hem lopen over het bospad, verder en verder. Af en toe liet ze hem links afslaan, dan weer rechts. Het voelde goed. Het bos was mooi, Lisanne liep achter hem. De bultjes brandden op zijn gezicht. Steeds weer stuurde ze hem het kleinste paadje op. ‘Stop!’

Hij stopte.

‘Ik moet plassen…. Wacht hier.’

Hij hoorde struiken ritselen.

‘Oh en Daniël.’

‘Ja mevrouw?’

‘Zolang ik weg ben moogt ge met uw pik spelen. Niet klaarkomen uiteraard.’

‘Dank je wel.’

De struik ritselde weer. Hij stak zijn hand in zijn broek. Er was niemand in de buurt, maar toch werd hij rood. Niet om wat hij stond te doen, maar om de gedachte die door zijn hoofd was geschoten toen Lisanne zei: ‘ik moet plassen.’ Met Laura had hij het er wel over gehad. Plasseks. Hij had gezegd dat hij dacht een grens voor hem was. Diep van binnen wist hij dat hij loog. Hij zou er nooit zelf om vragen om hem een keer de opdracht te geven om op de grond te gaan liggen terwijl zij dan over hem heen kwam staan… Het was een grens, waarvan hij wilde dat ze die overging. Zijn hand rukte aan zijn pik, bij het idee alleen al kwam hij bijna klaar…

‘Stoppen.’

Hij stopte. Met grote moeite.

‘Zo, dat was een mooi begin.’

‘Een begin van wat mevrouw?’

De conditionering van waar jij plezier aan beleefd.

Hij begreep niet wat ze bedoelde. Maar er was geen tijd voor een volgende vraag.

‘Doorlopen.’

Na een minuut of wat kwamen ze op een kleine open plek. Er stond een hoge houten stoel die uit een boom was gezaagd.

‘Vind je dit leuk Daniël?’

‘Ja mevrouw.’

‘Geniet je hiervan?’

‘Ja mevrouw. U ook?’

‘Ik ook. Goed dat je daaraan denkt. Zie je die stoel.’

Er was iets met haar stem. Die klonk anders. Hij durfde er niet naar te vragen.

‘Ja mevrouw.’

‘Als je mijn gezicht wil zien, ga je voor die stoel op je knieën zitten. Bedenk wel, dat als je mijn gezicht ziet, ik verwacht ik dat je mijn dienaar wordt. Je kan met andere woorden nu nog weg.’

Een seconde dacht hij na. Toen liep hij naar de stoel. Hij ging op zijn knieën zitten. Lisanne liep achter hem aan. ‘Kijk naar beneden.’

Wat was er met haar stem? In zijn blikveld verschenen twee zwarte laarzen met dikke rubberen zolen.

‘Kus mijn laarzen. Daarna mag je naar boven kijken.’

Trillend boog hij naar voren. Hij kuste haar laars, voelde zand op zijn lippen. Daarna de andere.

‘Mag ik nu naar boven kijken?’

‘Ja slaafje.’

Hij keek en sprong op. ‘Laura!’

Laura lachte. ‘Daar ben ik weer! Allez Hoe vond u mijn Vlaams? Ik ben altijd goe geweest in stemmekes!’

Opeens werd haar blik heel streng. ‘Ga op je knieën zitten.’ Daniël probeerde na te denken. Waar was Lisanne? Met wie had hij al die weken gepraat? Zijn adem stokte toen hij de blik van Laura zag. ‘Zitten.’

Hij ging zitten. Hij trilde.

Laura lachte nog eens. Bijna alsof ze medelijden had.

‘Stel alle vragen die je hebt.’

Daniël schudde zijn hoofd. ‘Ik wil alleen maar weten waarom.’

‘Dat is makkelijk te beantwoorden. Jij bent ingewikkelde. Je bent open, maar ook gesloten. Je weet goed wat je wel en wat je niet wil. Maar wat jij niet wil is een deel van wat je wel wil, en als ik jou daar naar vraag kies je altijd de makkelijke optie. Je blijft jezelf beschermen. Je blijft nadenken. Daarom moet ik je laten schrikken door op je voorruit te slaan. Jij kan alleen gehoorzaam zijn als geen tijd of hersencapaciteit hebt om over iets anders na te denken.’

Instinctief wist hij dat ze gelijk had.

‘Daarom ga ik jou niet meer vragen wat je wil. Ik ga je alleen nog, heel af en toe vragen hoe je vindt dat ik het doe. Want het moet voor ons allebei leuk blijven. Begrijp je dat?’

Hij knikte. ‘Ja mevrouw.’

‘Mevrouw is voor beginnelingen. Wij kennen elkaar al. Het is ‘Ja Meesteres.’ Begrijp je dat? En ik weet dat jij er niet van houdt. Maar ík hou ervan. Als jij mij Meesteres noemt, dan voel ik een warm gevoel in mijn buik. En dat is toch wat je wil?’

‘Ja…’

‘Als Lisanne kon ik vrij met je praten. Ik ken jou beter dan jij jezelf nu kent. Wij gaan heel veel plezier beleven samen. Toch?’

‘Ja… Meesteres.’

‘Goedzo. En lik nu mijn laarzen schoon.’

Zijn tong liet een glanzend spoor na op het leer. Zijn mond zat gelijk vol zand. Hij hààtte dat gevoel.

Deel 2

Het is een maand geleden sinds Daniël zich overgaf aan Meesteres Laura. Zijn leven is totaal veranderd. Het eerste wat hij doet als hij ’s ochtends opstaat is zijn Meesteres een appje sturen. Goedemorgen Meesteres. Ik ben weer klaar om U vandaag te gehoorzamen want dat is wat ik het liefste wil. Ze wonen op fietsafstand van elkaar. Daniël heeft Laura toegang gegeven tot zijn digitale agenda, ze respecteert zijn werk en andere afspraken, maar als hij vrij is laat ze hem komen voor opdrachten. Soms voor een spanking als hij brutaal is geweest, of klappen in zijn gezicht. Soms mag hij haar voeten komen kussen, of haar billen. Daniël wil meer van haar kussen, maar dat laat Meesteres Laura niet toe. Hij geniet ervan hoe ze hem gebruikt, laatst heeft ze hem laten komen om een boek op te rapen dat ze had laten vallen. Na een trap in zijn ballen en een controle of hij inderdaad geen ondergoed draagt (dat mag hij niet meer) stuurde ze hem weer naar huis.

Daniël komt net thuis van het sporten als hij een appje krijgt. Tijd om je te melden slaafje. Hij weet wat Meesteres Laura dan van hem verwacht, dus hij trekt zijn kleren uit en gaat op zijn knieën zitten. Hij stuurt een foto. Ik zit klaar om te gehoorzamen Meesteres.

Mooi. Vanavond meld je je om 20:00 op de Bergstraat 1. Wees op tijd. Doe alles wat je gezegd wordt.

Ja Meesteres. Stuurt Daniël. Zijn vingers trillen. Wat gaat er gebeuren? Hij kent het adres niet. Maar hij weet ook dat Laura hem nooit ergens heen zou sturen waar het niet veilig zou zijn. Ze is streng, wreed en genadeloos maar ook begripvol. Ze weet wanneer hij haar kan dienen en wanneer niet. Als hij de volgende dag een belangrijke afspraak op zijn werk heeft, laat ze hem nooit te lang blijven zodat hij op tijd naar bed kan. Morgen is hij vrij…

Daniël gaat douchen. Hij is het koude water inmiddels gewend. Heet mag niet van Laura. Onder de straal denkt hij alleen maar aan wat er vanavond gaat gebeuren… misschien hoeft hij wel helemaal niet naar binnen. Komt hij alleen een pakketje afhalen… doe alles wat je gezegd wordt.

Tijdens het eten krijgt hij geen hap door zijn keel. Om 19:30 stapt hij op zijn fiets. Hij is expres iets te vroeg. Het huis aan de Bergstraat ziet er heel normaal uit. Een gewoon rijtjeshuis. Daniël fietst de straat op en neer, zet om 19:59 zijn fiets voor het hek. Vroeger had hij moeite met op tijd komen. Om 20:00 belt hij aan. Er wordt niet opengedaan. Het is warm vanavond. Hij hoort vogels. Zijn telefoon trilt. Het is Laura.

*Belde jij net aan slaafje?

Ja Meesteres.*

De deur gaat open. In de deuropening staat een vrouw. Ze lijkt een jaar of dertig en heeft kort zwart haar. ‘Hallo. Jij bent zeker Daniël…’ Ze bekijkt hem van top tot teen. Hij wordt gek van het idee dat zij wel weet waarvoor hij hier is en hij niet…’

‘Dat klopt,’ zegt Daniël.

‘Dat klopt… wie?’

‘Ehmmm ….. Daniëls gedachten gaan razendsnel. Moet hij deze vrouw ook met Meesteres aanspreken? Ze is niet zijn Meesteres. Maar het is wel duidelijk dat ze Laura kent.

‘Dat klopt Meesteres,’ zegt hij uiteindelijk.

‘Meesteres? Dat zal Laura leuk vinden.’

Daniël wordt vuurrood. ‘Sorry….’

‘Mevrouw.’

‘Sorry Mevrouw.’

Ze glimlacht. Heel goed. Ik ben voor nu A. Maar zeg jij maar Mevrouw. Ik ben een vriendin van je Meesteres. Wat heeft Laura je verteld?

‘Dat ik hier om acht uur moest zijn en alles doen wat me verteld werd… Mevrouw.’

A knikt terwijl ze nadenkt. ‘Goedzo.’ ‘Loop maar achter mij aan.’ A draait zich om. Het is niet erg om achter haar aan te lopen, want ze draagt hotpants die een randje van haar billen laat zien. Daniël voelt zich ontspannen. Hij vindt het niet meer zo erg om alles te doen wat hem gezegd wordt als het met deze mooie vrouw is. A gaat hem voor naar een kamer achter in het huis, zonder ramen. Er staan alleen een zwarte kast en een soort hoge kruk met leren bekleding. A gaat op de kruk zitten.

‘Zo Daniël… vind je het gepast dat ik lager zit dan jij?’

‘Nee mevrouw.’

‘Doe er iets aan.’

Daniël gaat op zijn knieën. Hij vindt A heel sexy. Door zijn hoofd malen allerlei gedachten. Misschien staat ze wel een tijd droog, en heeft Laura hem gestuurd als een soort lustslaaf voor haar vriendin. Misschien mag hij haar wel likken, misschien zelf neuken.

A buigt naar voren. Daniël probeert naar haar ogen te kijken.

‘Luister goed Daniël.’

‘Ja mevrouw.’

‘Laura heeft jou naar me toegestuurd om je iets te leren. Als jij voor haar de perfecte lustslaaf wil worden heb je nog een lange weg te gaan zegt ze, dat kan ze niet allemaal in haar eentje doen. Bovendien moet je ook leren om andere Domina’s te gehoorzamen. Laura heeft vorige week mijn auto geleend, en wat is een beter bedankje dan haar slaafje een avond uit te lenen?’

Daniëls pik werd stijf. Laura gebruikte hem als een soort ruilmiddel, op de een of andere manier werd hij daar geil van.

‘Ja Mevrouw. Ik begrijp het.’

A streek even over zijn haar. ‘Als de juiste titel hebt gevonden weet je hem in ieder geval goed te gebruiken. Bij deze levensstijl hoort eigenlijk gewoon dat je vrouwen die je niet kent altijd met ‘mevrouw’ aanspreekt. Vind je ook niet?’

‘Ja Mevrouw.’

‘Onthoud dat voor de toekomst.’ A stond op. ‘Kleed je maar uit slaafje.’

Daniël deed wat ze zei. Een beetje beschaamd trok hij zijn broek over zijn harde lul. A trok een wenkbrauw op.

‘Ga over die bok liggen met je bovenlijf.’ Daniël ging liggen. Akelig bewust van hoe zijn billen en rug naar boven wezen. Pijn, dacht hij. Ze gaat me pijn doen. A liep naar de kast en pakte er boeien uit die ze vastmaakte om zijn polsen en enkels. Ze knielde bij de bok en trok een plankje weg, waardoor er een opening ontstond. Zijn pik bungelde erdoorheen.

A pakte nog iets uit de kast. Een zwart doosje. Ze ging achter hem staan. ‘Kijk voor je.’

Opeens voelde hij iets koud tussen zijn billen druipen.

Nee, dacht hij. Niet dat.

‘Heb je wel eens iets in je kontje gehad Daniël?’ vroeg mevrouw A.

Hij begon te hijgen. ‘Nee mevrouw. Nee Mevrouwwww….’

Hij voelde hoe er iets bij hem naar binnen werd geschoven. Hij wilde draaien en worstelen maar wist dat hij vast zat. Bovendien had hij anal play niet opgegeven als harde grens. Als hij dit goed aankon werd hij vast beloond…

A was voor hem komen staan. ‘Er zit nu een buttplug in je kontje. Hoe voelt dat?’

‘Vreemd mevrouw.’

‘Lekker vreemd?’

‘Niet echt…’

A moest lachen. ‘Je denkt op de verkeerde manier.’ Ze ging weer achter hem staan. ‘Ik wil je niet horen praten nu.’

Minuten gingen voorbij. A liet de buttplug in en uit zijn kontje glijden. Het voelde vreemd en vernederend. Daniël kreunde. Zijn pik werd slap. Uiteindelijk hield ze op en trok ze de plug naar buiten. ‘Zo, dat is klaar.’

Hij haalde opgelucht adem. ‘Je mag weer praten slaafje.’

‘Dank u wel mevrouw. Oh dat was….’

A stond weer bij de kast. ‘Ja?’

‘Zo vernederend’ wilde Daniël zeggen. Maar hij hield zich in. ‘Dank u wel Mevrouw.’ Hij wist niet precies waarvoor hij bedankte.

A liet hem een kleine dildo zien. ‘Klaar voor de volgende?’

Nee! Hij wilde niet nog meer anaal. Hij hield niet van anaal. Het idee had hem nooit aangestaan. A zag het aan de blik in zijn ogen.

‘Je denkt op de verkeerde manier,’ zei ze weer terwijl ze achter hem kwam staan.

Daniël klemde zijn kaken op elkaar toen ze de dildo in hem stak. Die was groter dan de buttplug. Maar het ging wel. Hij voelde geen pijn, geen echte pijn. Alleen een gevoel van afschuw, ergens diep in zijn buik. A pakte de dildo en bewoog hem op en neer. ‘Je denkt op de verkeerde manier,’ zei ze terwijl ze zijn rug streelde. Daniël spande zijn spieren aan. Haar nagels krasten over zijn rug. ‘Ontspan. Probeer te genieten.’ ‘Ja mevrouw ik doe mijn best.’

‘Helemaal niet.’ Ze spuugde op zijn billen. De dildo ging sneller. Daniël gromde. ‘Je denkt op de verkeerde manier.’ ‘Hoe moet ik dan denken?,’ snauwde hij. A hield op.

‘Zo praat je niet tegen mij.’

Hij voelde meteen dat hij te ver was gegaan. A liep naar de kast en kwam terug met een rijzweep. Ze sloeg, hard. Daniël voelde meteen zijn billen branden. Ze sloeg nog een keer. En nog een keer. En nog een keer. Hij raakte de tel kwijt.

Toen ze klaar was gloeiden zijn billen zoals ze nog nooit hadden gedaan. Weer stak ze in iets zijn kontje. Zo te voelen een grotere dan daarnet. Daniël had zich nog nooit zo gevoeld. Zijn billen branden, hij lag vastgebonden en een vreemde vrouw wiens naam hij niet kende kon alles met zijn kontje doen waar ze zin in had. A kwam voor hem staan. Ze had haar topje uitgedaan. ‘Arm klein slaafje. Begrijp je het dan echt niet?’ Ze stond heel dichtbij.

‘Nee mevrouw. Wilt u het alstublieft uitleggen?’

‘Kijk eens naar mijn borsten slaafje. Kijk eens naar de tieten van je mevrouw?’

Dat deed hij graag. Pijn of niet.

‘Wat zie je?’

‘Hele mooie borsten mevrouw?’

‘Beter kijken.’ Ze hield haar bovenlichaam vlak bij zijn gezicht. Haar tepels streken over zijn wangen.’

‘En?’

‘Ik weet het niet mevrouw.’

A zuchtte. ‘Mijn tepels zijn hard slaafje.’ Ze liet haar hotpants zakken en trok heel even haar string opzij. ‘Ik ben nat. Kijk voor je.’

Ze liep naar de kast. ‘Je denkt op de verkeerde manier. Het gaat niet er om of jij wel of niet geniet van een toy in je kontje.’ Ze trok de buttplug naar buiten. ‘Jij bent hier het speeltje slaafje. Dat betekent dat ik moet geniet. Aaahh.’ Met een geile kreun duwde ze zijn bovenlichaam tegen de bok. Hij voelde haar handen op zijn schouders drukken. Tegelijkertijd schoof ze een nieuwe dildo bij hem naar binnen. Ze had een strapon om. Hij werd geneukt!

‘Oh mevrouw…’ begon hij.

‘Sssst.’ Ze pakte zijn haar vast. ‘Voorzichtig beginnen. Onstpan. Focus je op mij.’ Haar andere hand gleed over zijn rug, kraste tussen zijn schouderbladen. Hij hoorde haar hijgen. Toen ze zijn hoofd naar achteren trok begon ze harder te stoten. Met diepe halen neukte ze zijn kont. Hij hield niet van het gevoel, maar hij genoot van haar gekreun. ‘Oh dat is lekker zeg. Eindelijk weer eens een vent goed kunnen neuken. Kleine bitch.’ Ze vond het heerlijk om als vrouw hem te kunnen neuken. Toen hij dat bedacht voelde Daniël zijn pik weer groeien. ‘Ja mevrouw,’ riep hij. ‘Doe alles met me wat u wilt.’ Na een paar harde stoten stopte ze.

‘Nu denk je op de goede manier,’ zei ze. Ze kwam voor hem staan. Haar string had ze uitgedaan. Met haar vingers trok ze haar schaamlippen uit elkaar. Haar kutje was drijfnat. ‘Zie je wat je gedaan hebt?’ vroeg ze sadistisch. ‘Dat is je plezier. Toen je me zag wilde je me al neuken of niet?’

Daniël bloosde. ‘Ja mevrouw.’ Ze hield haar kutje vlakbij bij zijn neus. ‘Jij denkt dat mij neuken je beloning is. Terwijl dit… dit is waar voor je het zou moeten doen.’

‘Ja mevrouw.’

Ze pakte allebei zijn tepels vast en draaide. Haar kutje hing vlak boven zijn mond. Hij hapte naar adem van de pijn en heel even raakte zijn lip haar aan…’ Ze draaide nog harder.

‘We doen dit omdat ik dit lekker vind. Begrijp je dat slaafje?’

‘Ja mevrouw. Ja mevrouw ik begrijp het.’ Hij kon alleen nog maar aan dat natte kutje denken.

‘Jij begrijpt niks.’ Ze liep om hem heen en sloeg hem in zijn ballen.

Daniel gromde. ‘Waarom doen we dit slaafje?’

‘Weet ik niet mevrouw.’ Ze sloeg nog eens.

‘Waarom doen we dit?’

‘Omdat u het lekker vindt mevrouw?’

‘Precies! Omdat ik het lekker vind. Bedank me maar dat je onderdeel van mijn genot mag zijn.’

‘Dank u wel mevrouw.’ Hij slikte de laatste lettergreep in toen ze weer sloeg.

‘Dat ik.. auw… dat ik.. auw… onderdeel van uw genot mag zijn mevrouwaaahaauw.’

Haar laatste twee tikken waren genadeloos.

‘Dat lijkt me wel klein genoeg.’ Zei ze en ze liep naar de kast.

Daniël voelde zich inderdaad erg klein. Maar ook zorgeloos. Nog nooit had hij zo dicht op het vrouwelijk genot gestaan. A deed alles met hem wat ze lekker vond. En dat voelde goed. Daniël dacht na over de vrouwen die hij in zijn bed had gehad. Soms wist hij niet of ze het meenden als ze zeiden dat hij goed kon likken…

‘Begin je nou al weer?’

Weer sloeg A op zijn pik. ‘Klein blijven jij. Goedzo.’

Ze ging op naast hem op haar hurken zitten. Opeens voelde hij iets om zijn ballen. Hij hoorde een klik. Er werd iets om zijn pik geschoven. ‘Zo’. A kwam voor hem staan. Ze liet een ketting met een dun sleuteltje om haar nek glijden. ‘Jij gaat er eens aan wennen dat je niet iedereen kan neuken die de deur voor je opendoet.’ Ze maakte zijn boeien los. Toen hij stond keek hij naar beneden. Zijn piemel zat opgesloten in een klein roze kooitje.

Dat was het voor nu. Reacties hoor ik graag. Zeker van dominante dames want ik vind het fijn om te kunnen checken of zij genoeg plezier aan dit verhaal beleven. Je mag me altijd een berichtje doen en ik ben ook te vinden op FL. Zoek maar op de titel van dit verhaal.