Door: Tanne.Dali
Datum: 09-06-2024 | Cijfer: 9.4 | Gelezen: 6129
Lengte: Lang | Leestijd: 15 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Broer, Italië, Milaan, Porno, Studenten, Zus,
Lengte: Lang | Leestijd: 15 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Broer, Italië, Milaan, Porno, Studenten, Zus,
Vervolg op: Sesso Studentesco - 1
Studenten Seks
Het is enkele weken nadat m’n zusje Nienke en ik op ons zonneterras samen heerlijke seks met Ailia hadden. Ik kreeg in de gaten dat ze nogal actief is in de studenten-scène van Milaan en deed haar toen een voorstel om een porno-serie te maken over de erotische kant van het studentenleven. Als vervolg daarop zijn Nienke en ik nu door haar uitgenodigd voor een besloten bijeenkomst op ‘La Statale’, de universiteit van Milaan. Ik verwachtte een of ander simpel studentenfeestje, maar serieus, op geen enkele manier had ik een vermoeden wat er in het echt zou gaan gebeuren…
Mijn zusje studeert ook aan La Statale en kwam al vaak op de campus, maar waar we nu naartoe geleid worden is zelfs haar totaal onbekend. Ailia woont in een groot oud studentencomplex, waar zij ons beneden in de hal opwacht. Nadat we elkaar geknuffeld hebben gaat ze ons voor, een doolhof van trappen op en af en gangen door, als je het mij vraagt zijn we ondergronds via een stelsel van kelders naar een ander gebouw gelopen. Het is een heel gedoe want ik sleur ondertussen ook nog een flinke rolkoffer met mijn equipment achter me aan. Uiteindelijk komen we in het souterrain van een groot gebouw aan bij een stevige deur van ijzer, waarop staat ‘SCS, privato’. Ailia drukt driemaal kort en eenmaal lang op een bel en in de deur verschijnt een oog voor een klein kijkgaatje. Ze toont een of ander pasje waarna de deur wordt geopend
Eenmaal binnen blijkt al snel wat SCS betekent.
Achter de deur betreden we een grote vierkante ruimte en op een van de geel geschilderde muren is in sierlijk-roze letters geschilderd ‘Società del Corpo Studentesco’, zeg maar een studentenvereniging. Maar Ailia fluisterde ons eerder al in dat het woord ‘corpo’ een dubbele betekenis heeft, het is ook een ‘lichaam’. Daarom hebben ze het onder elkaar liever over het ‘Genootschap van het Studentikoze Lichaam’. Zes dagen van de week is dit een gewone studentenvereniging maar iedere zaterdag, vandaag dus ook, is het de avond van het lichaam, dat belooft dus wat. Het is een kleurig ingerichte en met heel veel schemerlampen sfeervol verlichte ruimte van zeker twintig bij dertig meter. Er staan tientallen comfortabele banken, gegroepeerd rond een open ruimte in het midden. Het is er druk en lawaaiig, in de gauwigheid schat ik dat er zeker al zo’n zestig jongens en meiden in de banken hangen. Allemaal zijn ze rond de achttien of negentien, hooguit twintig en ze zuipen er lustig op los. Bijna iedereen is luchtig gekleed, dankzij de al dagen aanhoudende warmte, die inmiddels ook hier is doorgedrongen.
Ailia brengt Nienke en mij naar een ronde tafel die achter in een hoek staat.
Daaraan zitten twee meisjes en een jongen, een van de meisjes neemt de leiding en nodigt ons uit aan te schuiven. Ze stelt zich voor als Paola en nadat wij ons ook hebben voorgesteld vraagt ze wat precies mijn bedoeling is. Ik vertel het drietal dat ik producent en acteur ben in een grote Milanese porno-studio en dat we altijd op zoek zijn naar nieuwe invalshoeken voor het maken van real-life porno. Ik weet bijna zeker dat een serie over het seksuele leven van studenten zeer succesvol zal zijn. Bijna iedereen heeft wel beelden het vrijgevochten leventje aan de universiteiten en een inkijkje zal veel hits opleveren. Na mijn toelichting blijkt algauw dat het een test was, om te zien wat voor vlees ze in de kuip kregen met mij, want volgens mij waren ze al om. Alle drie hebben ze de hele serie van ‘Generazione Z’ bekeken, enthousiast gepromoot door Ailia. Ook andere producties bekeken ze vervolgens, zoals die over de pesters, de kids die ik op straat oppikte, de winkeldievegges en noem maar op.
Mooi, allemaal een succes omdat de meeste mensen liever echte seks bekijken dan gelikte pornofilms.
Het meisje vertelt dat ze mijn verzoek binnen ‘de algemene vergadering’ van het genootschap hebben besproken en dat iedereen graag wil meewerken aan mijn serie. De vraag is echter wat dat het genootschap oplevert. Ik antwoord dat, omdat het om een grote groep mensen gaat, LaBomba Produzione bereid is tienduizend euro per uur beeldmateriaal te betalen, met een direct voorschot van tweeëneenhalf duizend euro. Er zijn in een latere fase echter ook opnames nodig in kleiner verband, van setjes of trio’s of whatever. De deelnemers daaraan zullen herkenbaar in beeld komen en daarom krijgen zij aanvullend ieder tweeduizend euro per uur beeldmateriaal. Het gaat goed, de eurotekens zijn zichtbaar in de ogen, we zijn het dan ook al snel eens. Aila zei al dat mensen deze ‘lichaams-avond’ niet herkend willen worden, reden waarom ik een flinke partij Zorro-maskers meebracht in mijn koffer, heel vrolijk, in alle kleuren van de regenboog. Als die even later door Ailia en Nienke worden uitgedeeld ontstaat er flinke opwinding Meteen hangt er een zwoel sfeertje, het is goed te merken dat de jongens en meiden er zin in hebben en waarschijnlijk ook wel van wanten weten. Terwijl iedereen wordt voorzien van een masker zet ik mijn camera’s klaar, daarnaast zullen Nienke en ik allebei rondlopen met een handy.
Dan wordt de ‘opwarmronde’ aangekondigd. Ik ben benieuwd, geen idee wat dat inhoudt.
De jongen die het woord nam vraagt om stilte, waarna hij zich speciaal voor Nienke en mij voorstelt als Antonio. Inmiddels zijn er al zeker zo’n tachtig jongelui aanwezig, redelijk gelijk verdeeld in jongens en meisjes. Antonio vertelt al die gastjes wat ze natuurlijk al weten, namelijk dat er opnames worden gemaakt van wat hier verstaan wordt onder ‘de avond van het studentikoze lichaam’. Hard gegil en gejoel is het antwoord. Grijnzend wacht hij tot het weer rustig is dan gaat hij verder: ‘voor onze speciale gasten zullen we dit keer een uitgebreide opwarmronde doen, om goed in de sfeer te komen’. Nóg meer lawaai, bizar, de stemming zit er al goed in.
Antonio wijst twee meisjes aan en vraagt of zij naar voren willen komen.
Even aarzelen ze, natuurlijk wel vermoedend dat hen iets speciaals te wachten staat, maar dan komen ze toch in beweging. En jawel hoor, als ze eenmaal bij hem staan vraagt Antonio hen zich te ontkleden tot op hun onderbroekjes. Ik check snel nog even mijn monitor en ben tevreden over de opstelling van de camera’s, zowel de meisjes als de shots van het publiek komen prima in beeld. Daarnaast hebben Nienke en ik allebei een handy waarmee we mobiele opnames maken. Nienke staat met haar camera boven op de twee meisjes, die ondertussen met de nodig twijfel en giecheltjes zich aan het ontkleden zijn. Het verbaast me dat ze het überhaupt doen, het is wel wat om je zo voor al die hongerige ogen bloot te geven.
Eenmaal bloot blijkt dat het meisjes met mooie lijven zijn, beiden bezitten ze ronde stevige borsten.
Antonio staat zich ook duidelijk te verlekkeren, heel even vergeet hij zijn rol als ‘opwarm-ceremoniemeester’ maar dan komt hij weer bij de les en geeft hij de meisjes opdracht van alle andere aanwezige studentes de beha’s te verzamelen. Het gevolg is dat er een enorme hilariteit ontstaat, veel jongens zijn à la minute bereid hun buurdame te helpen zich van hun intieme kledingstuk te ontdoen en de meeste meisjes laten zich dat graag aanleunen. Bij de meesten gaat vervolgens niet alleen van boven alles uit maar kleden ze zich ook meteen maar uit tot op hun broekje, net als de meisjes die de beha’s lopen te verzamelen. Niet veel later komen ze allebei met een bundel van ongeveer twintig beha’s terug, die Antonio gretig in ontvangst neemt.
Hij steekt zijn neus in de kleurige verzameling cupjes, begerig de nog aanwezig geur van al die tietjes opsnuivend.
Hij wordt daarbij ondersteund door een golf van wellustig geluid uit vooral de jongenskelen, die misschien wel allemaal zijn voorbeeld zouden willen zorgen. Maar Tionio legt de beha’s echter zorgzaam aan de kant, met de mededeling dat de dames pas na afloop hun eigendom uit de kluwen mogen komen ontwarren. Ik zie het straks al voor me, met al die lastige haakjes die zich altijd overal aan vastklampen, dat zal een girlsfight worden. De twee meisjes blijven bij Antonio staan, afwachtend wat er verder gaat gebeuren en dan is het de beurt aan de jongens. Dit keer wijst Antonio er twee aan die op de eerste rij zitten en vraagt hen om zich uit te kleden. Heel anders dan de meisjes aarzelen deze jongens geen seconde, ze springen op en in no-time staan ze bloot. Hun pikken zijn zich al behoorlijk aan het vullen en opnieuw breekt er lawaai uit, dit keer vooral van de meisjes, als ze zien dat real-life beide pikken zich met schokjes verheffen.
Hun opdracht is om álle kleding van de andere jongens te verzamelen.
Dit keer is het de beurt aan de meiden om het andere geslacht te helpen zo snel mogelijk uit de kleren te komen en inmiddels begint dat al tot behoorlijke erotische hoogstandjes te leiden. Ik loop er met de handy tussendoor, zoveel mogelijk opstijvende pikken in beeld brengend. Ook veel meisjes trekken nu hun broekjes uit, wat al een enkele keer tot het openlijke zicht op een gespreid kutje leidt, dat ik vervolgens zo goed mogelijk in beeld breng. Ook Nienke loopt ijverig in- en uitzoomend in het rond, dit wordt serieus mooi materiaal. De beide jongens komen niet veel later met handenvol jongenskleding terug en Antonio nodigt dan de beide meisjes uit om zijn eerdere voorbeeld met de beha’s te volgen en hun neus in de jongenskleding te steken. Een beetje gegeneerd doen ze dat, ze pikken wat boxers uit de stapel en snuffelen eraan. ‘En?’ vraagt Antonio. ‘Lekker wel’ reageren de meisjes, nog steeds een tikje verlegen en met blosjes op hun wangen.
’Oké lui, tijd voor de ‘dubbele vulling’’, met die boodschap neemt Antonio het weer over.
Dit keer wordt de tent bijna afgebroken, dit lijkt een bekend en heel populair spel te zijn. Vanaf de zijkant wordt door een stel jongens met vereende krachten een stellage de open ruimte binnengedragen, die nog het meest lijkt op een lange lage tafel. Om de ongeveer een meter zijn er vijf nogal oversized dildo’s op gemonteerd. Antonio: ‘ja dames, jullie weten het al, jullie gaan állemaal aan de beurt komen Wie zijn de eerste vijf vrijwilligsters om deze prachtige staande schoonheden in zich op te nemen.’ De twee meisjes die nog steeds bij Antionio stonden verdwijnen als haasjes van het toneel. Tegelijk dienen zich vijf haantje-de-voorste-meiden aan en even later staat ieder voor een dildo. Enkelen hebben nog een broekje aan en als ook die uitgaan staan er vijf onwijs mooie Italiaanse schoonheden op een rijtje, zonder uitzondering met geschoren kutjes. Misschien is dat hier wel de dresscode, want ook de jongens schoren allemaal hun pikken.
Zowel Nienke als ik laten onze camera’s gretig langs hun lichamen gaan, ieder detail in beeld brengend.
De vijf meisjes gaan wijdbeens op de tafel boven de dildo’s staan, maken zelf hun kutje toegankelijk met wat spuug en laten zich dan wijdbeens hurkend over de opstaande namaakpalen zakken. Bij het ene meisje verloopt dat gemakkelijker dan bij het andere, vooral een klein blond grietje krijgt hem maar ternauwernood in zich. Met een vertrokken gezichtje wurmt ze zich beetje bij beetje over het voor haar veel te grote apparaat heen. Ik zit er bovenop met mijn handy, het is adembenemend om de strijd van het meisje te zien om toch maar echt dat hele ding in zich op te bergen. De andere vier meiden zitten allang op hun dildo’s, waar ondertussen echt helemaal niks meer van te zien is, als het blonde meisje nog steeds aan het wurmen is.
Dan begint Antonio te scanderen ‘dieper, dieper, dieper…’ waarna even later de hele goegemeente meebrult.
Het meisje kan nu echt niet meer smokkelen en met inmiddels de zweetdruppeltjes op haar hoofd lukt het haar uiteindelijk zich volledig met het ding te penetreren. ’Oké dames, tien squats nu!’ En daar gaan ze, ritmisch drukken de meisjes zich op, hun beenspieren aanspannend, om zich daarna weer helemaal terug over de dildo te laten zakken. Al snel komen de wel erg dikke apparaten iedere keer glinsterend uit hun strak gespannen poesjes tevoorschijn, en opnieuw heeft het blonde meisje hier de meeste moeite mee heeft. De hele sociëteit bemoeit zich er uiteindelijk mee, het arme kind kan niet anders dan de hele weg omhoog en even later weer omlaag volledig af te leggen. Zelfs als er nog maar een piepklein randje dildo te zien is brult iedereen ‘dieper, dieper…’
Dan is het de beurt aan de jongens, Antonio roept vijf vrijwilligers op naar voren te komen.
Het is dringen geblazen, ze willen allemaal wel en even later staan er vijf eerste geluksvogels voor de meisjes. Ik vermoedde het al, nu wordt duidelijk wat er wordt bedoeld met ‘dubbele vulling’ want stuk voor stuk staan ze met hun pik voor de mond van een meisje. Dan geeft Antonio een seintje waarna alle meisjesmonden een stukje opengaan en de jongens als eerste hun eikels naar binnen schuiven. Ik ben op de zijkant van de stellage gaan staan en kan zo perfect filmen hoe al die pikken op rij bijna simultaan in de meisjesmonden verdwijnen. Het ene meisje is gretiger dan het andere, bij het ene zit de jongenspik er al snel helemaal in terwijl het andere er moeite mee heeft om tot halverwege te komen.
Ik heb op seksgebied al veel meegemaakt maar dit is toch wel heel erg opwindend.
Mijn eigen pik roert zich al stevig, als ik de avond hier goed wil doorkomen zal ik me straks toch echt een keer moeten ontladen. Het lijkt me wel wat om met Ailia ergens een kast in te duiken en haar hard te nemen. Net als ik staat ze ademloos toe te kijken en het kan niet anders of zij is net als ik inmiddels al bloedgeil. Ondertussen film ik verder, want ik ben en blijf natuurlijk wel een prof.
Leuk? Wordt vervolgd!
Groetjes, Tanne
Het is enkele weken nadat m’n zusje Nienke en ik op ons zonneterras samen heerlijke seks met Ailia hadden. Ik kreeg in de gaten dat ze nogal actief is in de studenten-scène van Milaan en deed haar toen een voorstel om een porno-serie te maken over de erotische kant van het studentenleven. Als vervolg daarop zijn Nienke en ik nu door haar uitgenodigd voor een besloten bijeenkomst op ‘La Statale’, de universiteit van Milaan. Ik verwachtte een of ander simpel studentenfeestje, maar serieus, op geen enkele manier had ik een vermoeden wat er in het echt zou gaan gebeuren…
Mijn zusje studeert ook aan La Statale en kwam al vaak op de campus, maar waar we nu naartoe geleid worden is zelfs haar totaal onbekend. Ailia woont in een groot oud studentencomplex, waar zij ons beneden in de hal opwacht. Nadat we elkaar geknuffeld hebben gaat ze ons voor, een doolhof van trappen op en af en gangen door, als je het mij vraagt zijn we ondergronds via een stelsel van kelders naar een ander gebouw gelopen. Het is een heel gedoe want ik sleur ondertussen ook nog een flinke rolkoffer met mijn equipment achter me aan. Uiteindelijk komen we in het souterrain van een groot gebouw aan bij een stevige deur van ijzer, waarop staat ‘SCS, privato’. Ailia drukt driemaal kort en eenmaal lang op een bel en in de deur verschijnt een oog voor een klein kijkgaatje. Ze toont een of ander pasje waarna de deur wordt geopend
Eenmaal binnen blijkt al snel wat SCS betekent.
Achter de deur betreden we een grote vierkante ruimte en op een van de geel geschilderde muren is in sierlijk-roze letters geschilderd ‘Società del Corpo Studentesco’, zeg maar een studentenvereniging. Maar Ailia fluisterde ons eerder al in dat het woord ‘corpo’ een dubbele betekenis heeft, het is ook een ‘lichaam’. Daarom hebben ze het onder elkaar liever over het ‘Genootschap van het Studentikoze Lichaam’. Zes dagen van de week is dit een gewone studentenvereniging maar iedere zaterdag, vandaag dus ook, is het de avond van het lichaam, dat belooft dus wat. Het is een kleurig ingerichte en met heel veel schemerlampen sfeervol verlichte ruimte van zeker twintig bij dertig meter. Er staan tientallen comfortabele banken, gegroepeerd rond een open ruimte in het midden. Het is er druk en lawaaiig, in de gauwigheid schat ik dat er zeker al zo’n zestig jongens en meiden in de banken hangen. Allemaal zijn ze rond de achttien of negentien, hooguit twintig en ze zuipen er lustig op los. Bijna iedereen is luchtig gekleed, dankzij de al dagen aanhoudende warmte, die inmiddels ook hier is doorgedrongen.
Ailia brengt Nienke en mij naar een ronde tafel die achter in een hoek staat.
Daaraan zitten twee meisjes en een jongen, een van de meisjes neemt de leiding en nodigt ons uit aan te schuiven. Ze stelt zich voor als Paola en nadat wij ons ook hebben voorgesteld vraagt ze wat precies mijn bedoeling is. Ik vertel het drietal dat ik producent en acteur ben in een grote Milanese porno-studio en dat we altijd op zoek zijn naar nieuwe invalshoeken voor het maken van real-life porno. Ik weet bijna zeker dat een serie over het seksuele leven van studenten zeer succesvol zal zijn. Bijna iedereen heeft wel beelden het vrijgevochten leventje aan de universiteiten en een inkijkje zal veel hits opleveren. Na mijn toelichting blijkt algauw dat het een test was, om te zien wat voor vlees ze in de kuip kregen met mij, want volgens mij waren ze al om. Alle drie hebben ze de hele serie van ‘Generazione Z’ bekeken, enthousiast gepromoot door Ailia. Ook andere producties bekeken ze vervolgens, zoals die over de pesters, de kids die ik op straat oppikte, de winkeldievegges en noem maar op.
Mooi, allemaal een succes omdat de meeste mensen liever echte seks bekijken dan gelikte pornofilms.
Het meisje vertelt dat ze mijn verzoek binnen ‘de algemene vergadering’ van het genootschap hebben besproken en dat iedereen graag wil meewerken aan mijn serie. De vraag is echter wat dat het genootschap oplevert. Ik antwoord dat, omdat het om een grote groep mensen gaat, LaBomba Produzione bereid is tienduizend euro per uur beeldmateriaal te betalen, met een direct voorschot van tweeëneenhalf duizend euro. Er zijn in een latere fase echter ook opnames nodig in kleiner verband, van setjes of trio’s of whatever. De deelnemers daaraan zullen herkenbaar in beeld komen en daarom krijgen zij aanvullend ieder tweeduizend euro per uur beeldmateriaal. Het gaat goed, de eurotekens zijn zichtbaar in de ogen, we zijn het dan ook al snel eens. Aila zei al dat mensen deze ‘lichaams-avond’ niet herkend willen worden, reden waarom ik een flinke partij Zorro-maskers meebracht in mijn koffer, heel vrolijk, in alle kleuren van de regenboog. Als die even later door Ailia en Nienke worden uitgedeeld ontstaat er flinke opwinding Meteen hangt er een zwoel sfeertje, het is goed te merken dat de jongens en meiden er zin in hebben en waarschijnlijk ook wel van wanten weten. Terwijl iedereen wordt voorzien van een masker zet ik mijn camera’s klaar, daarnaast zullen Nienke en ik allebei rondlopen met een handy.
Dan wordt de ‘opwarmronde’ aangekondigd. Ik ben benieuwd, geen idee wat dat inhoudt.
De jongen die het woord nam vraagt om stilte, waarna hij zich speciaal voor Nienke en mij voorstelt als Antonio. Inmiddels zijn er al zeker zo’n tachtig jongelui aanwezig, redelijk gelijk verdeeld in jongens en meisjes. Antonio vertelt al die gastjes wat ze natuurlijk al weten, namelijk dat er opnames worden gemaakt van wat hier verstaan wordt onder ‘de avond van het studentikoze lichaam’. Hard gegil en gejoel is het antwoord. Grijnzend wacht hij tot het weer rustig is dan gaat hij verder: ‘voor onze speciale gasten zullen we dit keer een uitgebreide opwarmronde doen, om goed in de sfeer te komen’. Nóg meer lawaai, bizar, de stemming zit er al goed in.
Antonio wijst twee meisjes aan en vraagt of zij naar voren willen komen.
Even aarzelen ze, natuurlijk wel vermoedend dat hen iets speciaals te wachten staat, maar dan komen ze toch in beweging. En jawel hoor, als ze eenmaal bij hem staan vraagt Antonio hen zich te ontkleden tot op hun onderbroekjes. Ik check snel nog even mijn monitor en ben tevreden over de opstelling van de camera’s, zowel de meisjes als de shots van het publiek komen prima in beeld. Daarnaast hebben Nienke en ik allebei een handy waarmee we mobiele opnames maken. Nienke staat met haar camera boven op de twee meisjes, die ondertussen met de nodig twijfel en giecheltjes zich aan het ontkleden zijn. Het verbaast me dat ze het überhaupt doen, het is wel wat om je zo voor al die hongerige ogen bloot te geven.
Eenmaal bloot blijkt dat het meisjes met mooie lijven zijn, beiden bezitten ze ronde stevige borsten.
Antonio staat zich ook duidelijk te verlekkeren, heel even vergeet hij zijn rol als ‘opwarm-ceremoniemeester’ maar dan komt hij weer bij de les en geeft hij de meisjes opdracht van alle andere aanwezige studentes de beha’s te verzamelen. Het gevolg is dat er een enorme hilariteit ontstaat, veel jongens zijn à la minute bereid hun buurdame te helpen zich van hun intieme kledingstuk te ontdoen en de meeste meisjes laten zich dat graag aanleunen. Bij de meesten gaat vervolgens niet alleen van boven alles uit maar kleden ze zich ook meteen maar uit tot op hun broekje, net als de meisjes die de beha’s lopen te verzamelen. Niet veel later komen ze allebei met een bundel van ongeveer twintig beha’s terug, die Antonio gretig in ontvangst neemt.
Hij steekt zijn neus in de kleurige verzameling cupjes, begerig de nog aanwezig geur van al die tietjes opsnuivend.
Hij wordt daarbij ondersteund door een golf van wellustig geluid uit vooral de jongenskelen, die misschien wel allemaal zijn voorbeeld zouden willen zorgen. Maar Tionio legt de beha’s echter zorgzaam aan de kant, met de mededeling dat de dames pas na afloop hun eigendom uit de kluwen mogen komen ontwarren. Ik zie het straks al voor me, met al die lastige haakjes die zich altijd overal aan vastklampen, dat zal een girlsfight worden. De twee meisjes blijven bij Antonio staan, afwachtend wat er verder gaat gebeuren en dan is het de beurt aan de jongens. Dit keer wijst Antonio er twee aan die op de eerste rij zitten en vraagt hen om zich uit te kleden. Heel anders dan de meisjes aarzelen deze jongens geen seconde, ze springen op en in no-time staan ze bloot. Hun pikken zijn zich al behoorlijk aan het vullen en opnieuw breekt er lawaai uit, dit keer vooral van de meisjes, als ze zien dat real-life beide pikken zich met schokjes verheffen.
Hun opdracht is om álle kleding van de andere jongens te verzamelen.
Dit keer is het de beurt aan de meiden om het andere geslacht te helpen zo snel mogelijk uit de kleren te komen en inmiddels begint dat al tot behoorlijke erotische hoogstandjes te leiden. Ik loop er met de handy tussendoor, zoveel mogelijk opstijvende pikken in beeld brengend. Ook veel meisjes trekken nu hun broekjes uit, wat al een enkele keer tot het openlijke zicht op een gespreid kutje leidt, dat ik vervolgens zo goed mogelijk in beeld breng. Ook Nienke loopt ijverig in- en uitzoomend in het rond, dit wordt serieus mooi materiaal. De beide jongens komen niet veel later met handenvol jongenskleding terug en Antonio nodigt dan de beide meisjes uit om zijn eerdere voorbeeld met de beha’s te volgen en hun neus in de jongenskleding te steken. Een beetje gegeneerd doen ze dat, ze pikken wat boxers uit de stapel en snuffelen eraan. ‘En?’ vraagt Antonio. ‘Lekker wel’ reageren de meisjes, nog steeds een tikje verlegen en met blosjes op hun wangen.
’Oké lui, tijd voor de ‘dubbele vulling’’, met die boodschap neemt Antonio het weer over.
Dit keer wordt de tent bijna afgebroken, dit lijkt een bekend en heel populair spel te zijn. Vanaf de zijkant wordt door een stel jongens met vereende krachten een stellage de open ruimte binnengedragen, die nog het meest lijkt op een lange lage tafel. Om de ongeveer een meter zijn er vijf nogal oversized dildo’s op gemonteerd. Antonio: ‘ja dames, jullie weten het al, jullie gaan állemaal aan de beurt komen Wie zijn de eerste vijf vrijwilligsters om deze prachtige staande schoonheden in zich op te nemen.’ De twee meisjes die nog steeds bij Antionio stonden verdwijnen als haasjes van het toneel. Tegelijk dienen zich vijf haantje-de-voorste-meiden aan en even later staat ieder voor een dildo. Enkelen hebben nog een broekje aan en als ook die uitgaan staan er vijf onwijs mooie Italiaanse schoonheden op een rijtje, zonder uitzondering met geschoren kutjes. Misschien is dat hier wel de dresscode, want ook de jongens schoren allemaal hun pikken.
Zowel Nienke als ik laten onze camera’s gretig langs hun lichamen gaan, ieder detail in beeld brengend.
De vijf meisjes gaan wijdbeens op de tafel boven de dildo’s staan, maken zelf hun kutje toegankelijk met wat spuug en laten zich dan wijdbeens hurkend over de opstaande namaakpalen zakken. Bij het ene meisje verloopt dat gemakkelijker dan bij het andere, vooral een klein blond grietje krijgt hem maar ternauwernood in zich. Met een vertrokken gezichtje wurmt ze zich beetje bij beetje over het voor haar veel te grote apparaat heen. Ik zit er bovenop met mijn handy, het is adembenemend om de strijd van het meisje te zien om toch maar echt dat hele ding in zich op te bergen. De andere vier meiden zitten allang op hun dildo’s, waar ondertussen echt helemaal niks meer van te zien is, als het blonde meisje nog steeds aan het wurmen is.
Dan begint Antonio te scanderen ‘dieper, dieper, dieper…’ waarna even later de hele goegemeente meebrult.
Het meisje kan nu echt niet meer smokkelen en met inmiddels de zweetdruppeltjes op haar hoofd lukt het haar uiteindelijk zich volledig met het ding te penetreren. ’Oké dames, tien squats nu!’ En daar gaan ze, ritmisch drukken de meisjes zich op, hun beenspieren aanspannend, om zich daarna weer helemaal terug over de dildo te laten zakken. Al snel komen de wel erg dikke apparaten iedere keer glinsterend uit hun strak gespannen poesjes tevoorschijn, en opnieuw heeft het blonde meisje hier de meeste moeite mee heeft. De hele sociëteit bemoeit zich er uiteindelijk mee, het arme kind kan niet anders dan de hele weg omhoog en even later weer omlaag volledig af te leggen. Zelfs als er nog maar een piepklein randje dildo te zien is brult iedereen ‘dieper, dieper…’
Dan is het de beurt aan de jongens, Antonio roept vijf vrijwilligers op naar voren te komen.
Het is dringen geblazen, ze willen allemaal wel en even later staan er vijf eerste geluksvogels voor de meisjes. Ik vermoedde het al, nu wordt duidelijk wat er wordt bedoeld met ‘dubbele vulling’ want stuk voor stuk staan ze met hun pik voor de mond van een meisje. Dan geeft Antonio een seintje waarna alle meisjesmonden een stukje opengaan en de jongens als eerste hun eikels naar binnen schuiven. Ik ben op de zijkant van de stellage gaan staan en kan zo perfect filmen hoe al die pikken op rij bijna simultaan in de meisjesmonden verdwijnen. Het ene meisje is gretiger dan het andere, bij het ene zit de jongenspik er al snel helemaal in terwijl het andere er moeite mee heeft om tot halverwege te komen.
Ik heb op seksgebied al veel meegemaakt maar dit is toch wel heel erg opwindend.
Mijn eigen pik roert zich al stevig, als ik de avond hier goed wil doorkomen zal ik me straks toch echt een keer moeten ontladen. Het lijkt me wel wat om met Ailia ergens een kast in te duiken en haar hard te nemen. Net als ik staat ze ademloos toe te kijken en het kan niet anders of zij is net als ik inmiddels al bloedgeil. Ondertussen film ik verder, want ik ben en blijf natuurlijk wel een prof.
Leuk? Wordt vervolgd!
Groetjes, Tanne
Lees verder: Sesso Studentesco - 3
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10