Lieve lezers , het is een sprookje dus sommige zaken zijn in echt niet mogelijk

Rob weet niet meer hoelang hij ronddraaide, hij voelt zichzelf en alles om hem heen omhoog komen alsof ze gewichtsloos waren. Zijn angstkreet was geluidloos door het enorm geraas om hem heen. Zijn hoofd werd geraakt door de giek en hij verloor zijn bewustzijn.

Hoe lang dat is geweest zal hij nooit weten.

Rob wordt wakker terwijl zijn boot rustig op en neer dobbert op een hele klamme zee. Hij haalt een hand over zijn hoofd en voelt een enorme bult en wat gedroogd bloed en een kloppende hoofdpijn komt weer opzetten. Zijn handen hebben nog steeds de lier omknelt en zijn geschaafd.

Hij kijkt omhoog en naar voren, de mast staat er nog maar de giek is verdwenen, vanuit de mast hangen stukken gescheurd zeildoek van wat eerst een trots grootzeil is geweest. Dan kijkt hij om hem heen, de hele Kuip is een zooitje. Schooten, touwen , lierhendels alles ligt te slingeren en heeft zijn vaste plek verlaten. De windvaan van de stuurautomaat is afgebroken en alle stangen voor de rest verbogen. Rob kijkt nu eens om hem heen en ziet dat hij drijft ergens langs de kant van een lagune.

De kant waar zijn boot nú langzaam naar toe drijft is een kaars rechte stijle rotswand waar de golven op kapot slaan en zijn schip drijft langzaam deze kant op.

Rod maakt zich met moeite los vanaf zijn positie want de lifelines zitten ook ergens aan vast. Eenmaal los gaat Rod naar het roer en de daar aanwezige bediening.

Hij draait aan het grote stuurwiel en voelt dat het roer in ieder geval intact is. Want de magic veranderd iets van koers.

Dan drukt Rob op de startknop van de motor, maar deze slaat niet aan. Hij moppert even en zegt. Zachtjes “ kom op lieverd, kom doet eens wat voor je mannetje“

Rob praat al jaren tegen zijn boot alsof het zijn vrouw is. Een tweede druk op de knop en weer niets. Terwijl de rotsen steeds dichter bij komen. Dan besluit Rob om het anker uit te gooien en met enkele rukken en klappen ratelt de anker ketting uit de anker bak en vindt bodem. Rob loopt naar voren en haakt het anker vast en even later ligt de boot stil en draait nú rustig op de stroom heen en weer. Maar de rotswand komt niet meer dichterbij en blijft op een kleine 30 meter afstand. Terwijl de golven hierop breken. Rob besluit op inspectie te gaan.

Hij trekt het luik naar de kajuit open. En stapt naar beneden en ziet tot zijn grote schrik dat er minstens 40 centimeter water in staat. Waar van alles in ligt te drijven. Hij gaat naar het instrumenten paneel en ziet dat alle elektronica eruit ligt. Niet zo gek natuurlijk gezien het water in de boot.

Rob checkt als eerste snel de hoofdschakelaar en zekering en ziet dat die er al uit ligt. En omdat hij de boot ondertussen van boven naar onder kent weet hij dat nu niks meer werkt.

En besluit om dan maar met de hand de boot leeg te pompen. En gaat aan de slag, ondanks dat hij een hele grote dubbele werkende handlenspomp heeft met een 117 liter per minuut zakt het water maar heel erg langzaam.

Maar het zakt in ieder geval want Rob was eerst bang voor een lekkage.

Na meer dan vier uur in het water staan en pompen is het water weg. En heeft Rob twee zwaar vermoeide armen. Maar inspectie van de ruimen en de bilge leert hem dat de boot weer droog staat en geen lekkage vertoont.

Dan opent Rob ook de water dichte ruimtes waar onder andere een groot gedeelte van het voedsel ligt maar ook de meest gevoelige elektronica staat opgesteld. Hier ziet hij tot zijn grote verbazing en vreugde dat dit inderdaad is droog gebleven. Zijn hart maakt een sprongetje , en zegt “ ja mama, papa is trots op jou “

want dit betekent dat hij weer stroom kan gaan gebruiken die de 4 grote zonnepanelen leveren. Hij weet dat iedereen hem voor gek had verklaard. Vier zonnepanelen op een zeilboot. En men had meewarig gekeken hoe Rob een constructie had gemaakt en in elkaar gelast dat hij 4 grote zonnepanelen onder een 13 mm dik plexiglas dek had gemaakt. Dit plexiglas had het mogelijk gemaakt om over de panelen heen te lopen.

Dus uit het doosje wat was vast geschroefd haalde hij een paar nieuwe zekeringen en ging weer aan de slag. En dertig minuten later gaf het instrumentarium aan dat er weer spanning aan boord was.

Toen was het tijd voor de motor welke ook in het water had gestaan. Maar dat viel 300% mee. Wat water in de carburateur en de brandstof pomp dat was alles en na een twee uur sleutelen, want alles werd wel eerst gecheckt. Want voor zelfde geld had de motor zelf ook vol water gestaan. Maar na enig voor gloeien was de 85 pk yanmar diesel weer gestart.

En Rob had zachtjes de motor gestreeld en gezegd “ nou lieverd je hart klopt in ieder geval weer “. Was aan dek gegaan en besloot om een veilige anker plaats te zoeken. Het anker werd weer opgehaald wat gelukkig weer elektrisch ging en de anker lier ratelde de ketting weer naar binnen.

En op de motor voer Rob rustig de grote ruime baai in, in de hoop om mensen te zien of een haven. Maar hij zag alleen maar witte stranden en palmbomen en andere soorten bomen.

En zag tot zijn verbazing meerdere oude boten kapot geslagen op de kant liggen.

Of nog half in het water. Hieronder zelfs een oude driemaster uit de VOC periode.

Dan ziet hij een redelijk recente polyester zeilboot half omgeslagen op de kant liggen.

En besluit hier maar voor anker te gaan. Op een kleine dertig meter uit de kust.

Het wordt ondertussen donker en hij is dodelijk vermoeid door het vele werken en de stress. En gaat op de bank van de kuip liggen en kijkt zo op het strand. En terwijl het donker wordt ziet hij tot zijn grote verbazing iets of iemand weg rennen. Hij wil eerst schreeuwen maar besluit om stil te blijven en af te wachten. Wel gaat hij de kajuit in en zoekt in de troep zijn verrekijker en neemt deze mee aan dek. Terwijl het langzaam steeds donkerder wordt ziet hij een figuur gebukt over het strand richting het omgeslagen polyester jacht sluipen. Het figuur probeert om zo onzichtbaar mogelijk te blijven.

Maar Rob heeft het figuur al gezien en door zijn verrekijker ziet hij een jonge blonde vrouw lopen, gekleed in een afgeknipte spijkerbroek en een rafelig T- Shirt.

Hij houdt zich stil en ziet de vrouw dan snel de omgevallen boot inkruipen.

En Rob houdt de ingang van het schip in de gaten, en ziet dan even later de vrouw met een verrekijker naar buiten komen en zijn kant op kijken. En even later kijken ze elkaar aan door hún verrekijkers.

Rob staart en steekt dan lullig zijn hand op, en zwaait. Geen beweging totdat er heel voorzichtig met een klein handje wordt terug gezwaaid. Rob is blij want hij is dus niet alleen en besluit om morgen naar de kust te zwemmen. Terwijl er onder de boot een donkere schaduw zwemt.

Vergeten Eiland 3

De volgende ochtend wordt Rob al vrij vroeg wakker. En gaat de Kuip in en kijkt naar het half omgeslagen polyester zeiljacht. De mast is gebroken en ligt voor grootste gedeelte op zijn zijde, als hij zijn verrekijker pakt en de boot beter bekijkt ziet hij dat een heel groot gedeelte van de kiel in een uitgegraven gat zit. Waardoor het schip dus wat meer rechtop is komen te staan.

“ Slimme dame “ zegt Rob hardop “ hierdoor kan jij in ieder geval in je boot slapen.”

De afstand van zijn boot tot de kust is niet zo groot, misschien een 30 meter, en Rob is een zeer geoefend zwemmer die in zijn jeugd nog aan wedstrijdzwemmen heeft gedaan. Daarbij is zijn boot voorzien van een goede uitklapbare zwemtrap.aan een smal klein zwemplateau.

Dus trapje af en zwemtrap te water, daar hij reeds een zwemshort aan heeft, trekt hij zijn T Shirt uit en gooit deze in de kuip.

Op dat moment verschijnt de dame net vanuit haar boot en hij ziet haar met twee armen zwaaien en naar de rand van het water rennen. “AHOY ! “. Roept Rob en zwaait en duikt met een sierlijke plons het water in. En op het moment dat hij weer bovenkomt ziet hij de dame wijzen en schreeuwen “ SHARK ! SHARK!

Rob reageert direct door gelijk een onderwater koprol te maken en om te draaien en met grote slagen borstcrawl zo snel hij kon terug te zwemmen, en klimt als een speer het water uit, en terwijl hij zich omdraait ziet hij nog net de monsterachtig kop van een grote witte haai met geopende bek zijn zwemtrap rammen. Hij weet zichzelf nog net op tijd vast te grijpen en springt bijna de Kuip weer in. Terwijl het schip van zijn plek wordt geduwd en trilt van de kracht van de botsing.

Met zware hartkloppingen en een hijgende ademhaling zegt hardop tegen zichzelf “. Jezus dat was close, was verdomme bijna haaien ontbijt. Kolere beesten ! “

En even later hoort hij roepen “. are you Allright there “. En Rob die nog steeds stijf staat van de adrenaline roept in het Nederlands terug “. Ja dat klotebeest had me bijna te pakken ! “

Het is even stil en dan hoort hij roepen ;

“. Mijn god ! Je bent Nederlander ! “

En even later staan ze tegenover elkaar met een dertig meter afstand naar elkaar te staren.

“ Ja ! “ roept Rob en wijst naar de plek waar eerst trots de Nederlandse driekleur had gewapperd, nu hangt er nog slechts wat armetierige stukjes rood wit blauw textiel. Dan moet hij lachen, het is de schrik en de algehele situatie en giert het daarna uit.

En hoort even later ook de heldere fijne lach van een vrouw , die op het strand is gaan zitten en ook zich tranen lacht.

Als Rob eindelijk is uitgelachen roept hij weer “. Hi ik ben Rob de Jonge ik kom uit Medemblik en wie ben jij ? “ en hoort terug

Esther ! Esther de Velde ! “ He. ? Dacht Rob, een de Velde ? de Velde ? Zou zij een dochter zijn van Henk de Velde de beroemdste Nederlandse solozeiler ? Hij had diens boeken verslonden. Maar hoort gelijk roepen “ En geen familie hoor gewoon toeval “ En weer moeten ze beiden lachen.

Dan roept Rob. “ Hé Esther is er ergens een plek waar ik dichter bij het strand kan komen? Want dat monster laat waarschijnlijk van mijn dinghy geen spaan heel. En Esther roept terug “ ja een 300 meter verderop licht een gigantische rots blok in het water. En daarnaast is het minstens twee meter diep. Ik loop er wel naartoe lukt dat denk je “. “ Gaat wel lukken denk ik” en Peter aait weer over de stuur console. “ kom lieverd we gaan nog een stukje varen “. En zijn motor springt even later tot leven.

Hij haalt het anker op en stuurt even later zijn schip achter Esther aan die over het strand loopt en vooruit wijst en inderdaad ligt een drie of vierhonderd meter verderop een groot rots blok in het water als een soort natuurlijke pier. Eenmaal aangekomen ziet hij dat Esther al op het rotsblok staat en hem opwacht. Rob kijkt even goed en checkt zijn diepte meter, 10 meter water onder de kiel. Stopt dan en trekt de grote stoot willen uit de houders en hangt alles over stuurboord uit. En stuurt dan heel voorzichtig zijn schip richting rotsblok.

10 meter, 9 meter dan ineens oplopend tot 5 meter, 4 meter en nog circa tien meter afstand van het rotsblok. Hij ziet op de dieptemeter een grillig bodem verloop.

Rob besluit om een klein anker uit te zetten achter wat bijna gelijk vast grijpt in de rotsachtige bodem onder het schip. Hierdoor kan Rob heel voorzichtig het anker touw vieren en laat het schip langzaam op het rotsblok aandrijven. Vier meter, drie meter 2 meter vijftig dan ligt Rob zijn boot perfect naast het bijna rechte rotsblok Eenmaal naast het rotsblok gooit hij een lijn over naar Esther die deze opvangt en de “ magic moments “ naar de kant trekt.

Rob besluit om een tweede touw aan het boeg anker te leggen en gooit ook deze op richting Esther. En vraagt “ lukt het jou om mijn anker op het strand te trekken?

“ We kunnen het altijd proberen captain “

zegt Esther. En Peter laat het boeg anker rustig zakken. En ziet dat het Esther lukt om het anker op het strand te trekken en achter een rotsblok te haken Peter roept “ oké perfect “

En brengt weer spanning op de anker ketting en even later ligt de Magic netjes naast het grote rotsblok al was het in een haven. En springt van boord op het rotsblok en loopt richting het strand.

Maar voor hij het strand bereikt springt Esther hem om de hals en kust hem vurig.

Terwijl Rob haar magere lichaam opvangt, de dame is bijzonder tanig te noemen, zeg maar skinny.

Als hij haar op de grond laat zakken zegt hij lachend “ hello stranger , begroet jij altijd zo vreemde mannen. “. Esther kijkt hem aan en zakt dan door haar benen. De inspanning en de krachtsexplosie van het anker aan de wal trekken en waarschijnlijk de spanning van alles wordt haar teveel en zij valt in katzwijm. En Rob vangt haar op en tilt haar dan op en draagt haar dan mee zijn boot op, Zij weegt waarschijnlijk nog maar 45 kilo en dat voor een vrouw van minstens 1 meter 70 is dat bitter weinig.

Rob besluit om Esther direct naar zijn kajuit te brengen omdat het hier wat koeler is dan buiten. En legt haar op een van zijn banken en die nog wel nat zijn maar ligt het zachter dan op de teak houten banken in de kuip. Hij pakt een flesje water en geeft Esther heel voorzichtig een klein slokje.

Hij ziet haar even glimlachen om daarna weer weg te zakken.

Hetgeen Rob alle kans geeft om haar is wat beter te bekijken.

Ze heeft blond haar wat iets verder gebleekt is door de zon. Het is wat rafelig hier en daar en het is duidelijk te zien dat zij het zelf heeft afgeknipt. Het zit alles behalve gelijk.

Ze heeft een heel mooi lief gezicht een mooie rechte neus, mooie volle enigszins droge lippen, mooie natuurlijke wenkbrauwen en kleine oren.

Haar T shirt heeft duidelijk zijn beste tijd gehad. Het is gescheurd en rafelig aan de onderkant, het is hierdoor ook te kort aan de onderkant en Rob ziet haar bruinverbrande buik en ziet een kleine navelpiercing in vorm van een klein kristallen steentje, ook zitten er diverse scheuren in het T shirt. Waarvan één op haar borst zit en door de scheur een mooie bruine tepel voorzien van een tepelpiercing naar buiten piept. Haar korte spijkerbroekje is er al niet beter aan toe. Gescheurd en rafelig aan de onderzijde en een scheur in kruis waar een fel rood, waarschijnlijk Bikini broekje onder zit. Haar huid is bruin. Zonnebruin en haar lippen wat verdroogd.

Haar benen zijn mager maar lang en zwaar gespierd en haar voeten zijn bloot en duidelijk gewend om ook bloot te lopen., haar armen gespierd en krachtig. Als Rob in moet schatten is zij eind twintig of begin dertig en vindt haar nu al een mooie vrouw. Dan kreunt ze zachtjes en draait haar hoofd en even later kijken de twee mooiste blauwe ogen van de wereld hem aan.