Maandag ochtend half zeven staat Peter met een bak koffie op het terras. Handdoek over de stoel te kijken hoe Kazan en Jane de ganzen weer hebben verjaagd. Als hij even later Henry hoort kuchen om te laten weten dat hij eraan komt. Peter kijkt om en ziet hem aankomen in badjas met handdoek om zijn nek en zegt “ eerst nog ff een bakkie pleur “

Henry gromt “ lekker “ en 5 minuten later staan ze beiden met een bak koffie over de plas te kijken. Het is nog fris en het ziet er bewolkt uit en Henry zegt “ verwacht zo nog wel een buitje “. Peter kijkt naar de wolken en antwoordt “ uit zo’n lucht valt geen regen”. Even later vraagt hij “ koffie op ? “

Weer een positief grommend geluid en een mok die op de tafel wordt gezet.

Dan gaat badjas en kamerjas uit en twee naakte kerels rennen richting plas en met een grote plons duiken ze naast elkaar de plas in. Als ze de boel voor de derde keer ronden en in schoolslag richting steiger zwemmen vallen de eerste druppels en dan gaat de hemel open, en komt de regen met bakken naar beneden. Henry begint keihard te lachen “ uit zo’n lucht valt geen regen toch ? “

Terwijl ze ternauwernood het huis en de steiger zien. Als ze uit het water klimmen regent het nog steeds en springen ze heel snel onder de douche door Het heeft eigenlijk geen zin en lopen terug het terras op waar ondertussen ook een bad en kamerjas als de twee handdoeken doorweekt zijn. Henry giert het ondertussen uit, terwijl Peter loopt te schelden.

Kazan en Jane staan in de deur opening en zijn ook enigszins vochtig, maar staan kwispelend en blaffend op heren te wachten.

Dus de natte zooi mee naar binnen, alhoewel aan de buitenkant naast de deur is ook goed. Terwijl dan Natasha de kamer in komt lopen om te kijken wat er allemaal aan de hand is. En ziet twee naakte kerels bij de deur een beetje ongemakkelijk staan klooien. Blijven jullie maar even lekker daar staan “ is het commentaar wat ze horen.

Peter is ondertussen weer het terras opgegaan om zijn gehoorapparaat en bril te pakken. En Henry kan alleen de lol ervan inzien, terwijl hij het voor het eerst toch wat koud krijgt. Dan is Natasha weer terug met twee badhanddoeken. En de jongens drogen zich een klein beetje af, zodat ze niet de hele vloer zeiknat maken. En verdwijnen dan allebei naar een badkamer, terwijl Natasha een emmer heeft gehaald en daarmee de jassen en handdoeken naar de badkamer brengt waar ook netjes weggewerkt een wasmachine en droger staan.

Een half uurtje later zijn Peter en Henry aangekleed en zitten aan de bar. Terwijl de beide dames in hun satijnen kamerjassen en op slippers rond lopen. Het ontbijt had Peter al voor grootste gedeelte neergezet en Natasha bakt nog snel een paar broodjes en croissantjes op.

Dan gaan ze eten en vertelt Peter het idee voor deze dag. “ Wij gaan zo samen naar de Van Ghent kazerne om te kijken of Henry zijn dossier kan inzien. Dat gaat natuurlijk niet want hij staat niet meer in het systeem.

Maar er hangen wel foto’s van ons in de gangen heb toen gezien. Dus we gaan kijken wat er gebeurt “

Henry knikt en vraagt “ Dus we gaan weer naar je maat Robin ? Krijgt hij daar geen gedonder mee dan? “

Peter knikt “ Ja. En waarschijnlijk wel maar we gaan het zien. Ze kunnen je niet laten verdwijnen Henry, er lopen zelfs nog een paar jongens rond waar we gezamenlijk mee hebben gediend. Dus we gaan aan kooi rammelen en kijken wat er gebeurt en of ze bijten”. Henry lacht en zegt “ Ben nieuwsgierig “. Natasha vraagt dan “ hoe laat denken jullie dan weer terug te zijn? “

Peter antwoord “ ik hoop toch wel voor twaalf uur, zodat we vanmiddag nog even naar het centrum kunnen voor wat siteseeing. “. Waarop Natasha reageert met “ oké mooi pakken we de metro is makkelijker. Maar dan hoeven wij ons ook niet te haasten om ons aan te kleden. Dus als jullie zo gaan dan ruimen wij voor de rest wel op.” Peter maakt nog een twee kopjes koffie en als ze dit op hebben dan gaan ze op pad. Gerda geeft Henry nog een knuffel en zegt “ succes, benieuwd of je je dossier kan inzien”

Als de jongens de deur uit zijn en de ontbijt boel in de vaatwasser zegt Natasha “ kom gaan we douchen “. Maar als Gerda richting de gangdeur loopt zegt ze erachteraan

“ Ik bedoel wel samen “ en knipoogt heel ondeugend. “ Hmmm goed idee, kan je even mijn rug wassen “ glimlacht Gerda, en ze lopen achterelkaar aan de ruime badkamer in en even later staan ze samen onder het warme water, en glijden handen weer over elkaars lichaam, en zijn er lippen die elkaar weer ontmoeten.

Peter rijdt naar de Van Ghent Kazerne en moet natuurlijk stoppen voor de poort.

Aan de poort wordt Peter wederom herkend en begroet met “ Onze beroemde brandweerman en ex Marinier. Mag ik de reden weten van uw bezoek?”

Peter wijst naar Henry en zegt “ Wij komen voor luitenant Robin van Vossen, dit is ook een oud Marinier en we willen de luitenant graag verrassen. Mijn vriend en ik hebben samen met de luitenant onze opleiding hier gevolgd”. “ ik zal jullie helaas wel aan moeten melden “ reageert de Marinier aan de poort. “ de namen “

En Peter antwoord “ Peter van de Bos en Henry de Boer “. Bij het horen van deze naam kijkt de jonge man aan de poort heel raar de auto in. En Henry vraagt “ is er iets?” De jongeman schudt zijn hoofd maar vraagt “ bent U sergeant Henry de Boer, van team Charlie MARSOF ”.

Henry lacht en zegt “ Dat klopt helemaal, maar waarom deze vraag? “

De jonge marinier zegt dan “ Dan heeft U mijn neef gered in Afghanistan, hij noemde U ‘ dirty Harry ‘ maar ze hebben hem verteld dat U was gesneuveld ? “ Henry begint te lachen en zegt “ Nou ik heb wel een paar gaten opgelopen in de jaren maar die zijn allemaal weer dicht en ik ben er nog steeds. Maar wie is je neef ? “. De Marinier zegt “ Vincent Verhoef, maar U noemde hem Ghost, omdat hij zo bleek zag, het was zijn eerste missie “. Henry denkt even na en begint dan te lachen “. Ja nou weet ik het weer, een goede jongen niet zo eigenwijs als de andere, voorzichtig en was nogal gespannen de eerste keer. En dat is goed maar hij heeft het goed gedaan. Maar was op de terugweg net niet snel genoeg. Hoe is het met hem “. De jongeman glimlacht en zegt “ Hij leeft nog, ze hebben helaas wel zijn rechterbeen moeten amputeren en hij heeft nu een kantoor baan. Ik weet dat hij U heel graag wilde bedanken maar kon U niet meer vinden, en er werd verteld dat U gesneuveld was.” Dan kijkt hij snel om hem heen en vraagt dan “ mag ik misschien een foto van u maken. Het is wel niet toegestaan maar ik heb wel mijn mobiele telefoon bij me “ Henry lacht en zegt “ Weet je wat. Ik kom de auto uit en mijn vriend parkeert hem op de parkeerplaats daar. En dan meldt je ons pas aan goed “

Zo werd het geregeld en even later staan Henry en Peter naast een paar jonge mariniers in het wachthuisje. En algauw worden er foto’s gemaakt van Henry S die een soort van stille beroemdheid is bij de mariniers. De man, de legende ‘ dirty Harry ‘ staat in hun midden, tezamen met ‘ de beroemde brandweerman’ .

Ze worden aangemeld bij Robin en gaan naar de kazerne en naar binnen en lopen door de gangen en zien twee foto’s waar ze samen op staan. Peter maakt er snel een foto van met zijn mobiel en komen dan aan bij het kantoor van Robin. Eenmaal binnen schudden Henry en Robin elkaar de hand en wordt er even op schouders geslagen. Hij is blij zijn oude makker uit de opleiding weer te zien. En Robin zegt “ Jij hebt wel lef Peter, sinds de laatste keer. Ik heb toen wekenlang allerlei vragen gesteld gekregen over hoe en waarom jij om het dossier van Henry kwam vragen. “ Peter lacht en zegt “ ja vandaar dat ik hier weer ben met de persoon in kwestie, want ja hij mag zelf wel degelijk om inzage vragen in zijn eigen dossier. Dat is iets wat je niet mag weigeren “. Robin glimlacht en zegt “ Ja tot op zekere hoogte wel ja.” En fluistert “ je weet dat er niks naar boven komt toch “

Maar Robin is professioneel en vraagt om het identificatie bewijs van Henry. Die zijn rijbewijs laat zien. Robin voert het in, in het systeem en laat daarna weer zijn vingers razen over het toetsenbord.

Maar na het enter teken moeten ze even wachten. Maar dan op het scherm

M. I. A. Missing in Action

Henry de Boer

Nummer 13086230698

Drager van; Bronzen Kruis / gevechtsinsigne / NAVO ISAF / Kruis van verdienste / purple heart.

En Robin kijkt verbaasd, en zegt “ hé. De vorige keer was er niks te vinden over jouw.

Nú je naam en ‘ missing in action ‘ dit is te bizar voor woorden.

Maar op het moment dat Robin het dossier wil openen. Verschijnt er “ classified “ in beeld en nog geen minuut later gaat zijn telefoon. Hij neemt op met “ Luitenant van Vossen, personeelszaken, waarmee kan ik u van dienst zijn “. Peter en Henry zien dan Robin bijna in de houding springen en horen hem zeggen “. Dat klopt commandeur, ja zeker commandeur. Omdat Sergeant de Boer hier tegen over mij zit. Nee commandeur ík heb zeker niet gedronken. En ja ik weet het zeker, hij heeft zichzelf geïdentificeerd en ik heb met hem op de opleiding gezeten. Nee ik ben niet gek commandeur. Henry de Boer zit hier in mijn kantoor. Tot uw orders commandeur “

Dan legt hij de hoorn op de haak. En kijkt zijn twee oude kameraden aan en zegt “ Ik zei het toch. Stront aan de knikker. Jullie mogen mijn kantoor niet verlaten “

Nog geen vijf minuten later en de deur gaat open en een kapitein en twee mariniers komen het kantoor binnen. En de kapitein zegt tegen Peter en Henry “ wij hebben orders U van het terrein te verwijderen “

Henry staat op en zegt “ knappe man die mij hier weghaalt. Ik sta hier in levende lijve om te horen dat ik als vermist in jullie computer sta. En ik heb het idee dat men mij liever dood had gezien. Luitenant van Vossen ik eis een print van dat dossier zodat ik dit op het hoogste niveau kan gaan uitzoeken”. De kapitein kijkt Henry aan en zegt “ Als ik U beveel om dit pand te verlaten heeft U dat te doen. “ En legt zijn hand op Henry zijn schouder, iets wat hij beter niet had kunnen doen. Want binnen een seconde zit hij op zijn knieën op de grond zijn arm en hand in een hele rare stand verbogen., terwijl Henry zijn hand vasthoudt. “ Handjes thuis vriend “ zegt Henry. De twee begeleidde mariniers kijken geschrokken en één wil naar voren komen en Henry draait wat aan hand van de kapitein en zegt “ daar blijven of ík moet hier iemand heel veel pijn gaan doen. Luitenant een de print graag en Robin zet zijn printer aan het werk. Hij pakt een stempel en zet deze erop met zijn handtekening en naam, daarna nog een stempel, terwijl hij een knipoog geeft aan Peter. En overhandigd Henry hierna een copy van het document wat op het scherm te zien is. Op dat moment komen nog een paar mariniers de gang op lopen. Henry laat de hand dan los von de kapitein vouwt het A 4 tje op en stopt dit in zijn zijzak van zijn broek. Zegt dan “ Bedankt luitenant, ga je mee Peter, ík heb waar ik voor gekomen ben. Kapitein mijn excuses maar U moet nooit iemand ongevraagd vast pakken. Dat Is een inbreuk op mijn privacy. “ En loopt naar de deur de kapitein op de grond zegt “ arresteer die man! “ De mariniers komen Henry zijn kant op en die zegt “ Heren op grond waarvan, ik heb opdracht gekregen dit pand te verlaten en dat doe ik ook. Heren u kunt ons begeleiden maar ik adviseer jullie mij zeker niet aan te raken “. Peter loopt met Henry mee en zegt dan tegen de Mariniers in de gang, “ ik zou maar luisteren, want mijn vriend ‘ dirty Harry ‘ hier heeft net gehoord dat hij niet meer in leven is. Dus hij is niet echt gezellig meer “

Er klinkt wat gemompel in de gang terwijl ze beiden rustig maar snel richting uitgang lopen. De mariniers doen niks maar worden naar de uitgang begeleid, bij de deur komt er een andere officier hun kant op lopen.

En Peter en Henry herkennen hem direct, het was hun sergeant toen ze de MARSOF opleiding in gingen. Peter en Henry groeten op militaire wijze maar lopen door.

Ze herkennen de strepen op de mouwen en zien dat het een majoor is.

De majoor herkent ze nu ook en loopt op ze af “ Peter, en hé , wat Henry, mannen hoe is het met jullie “

Maar terwijl ze doorlopen zegt Peter “ sorry Majoor maar we zijn gesommeerd het terrein te verlaten “. En Henry zegt “ Hallo Kees, sorry maar we moeten er vandoor, andere keer beter “. Dan bereiken ze de Suzuki van Peter en stappen snel in, Kees in verwarring achterlatend. En nog geen minuut later rijden ze het terrein af. Als ze op de Maasboulevard rijden richting de Brienenoordbrug beginnen ze beiden te lachen. Henry zegt “ ik denk dat we wel genoeg aan de kooi hebben gerammeld vriend “. Waarop Peter reageert met “ zeker weten, ík denk dat Robin nog wel belt, want die gaat een hoop gedonder krijgen. Maar zag je hoe verbaasd hij was toen jouw naam ineens wel naar boven kwam. ‘ Missing in Action’. Ze weten gewoon dat je nog gewoon in leven bent man. Wat een farce en waarom? “. Henry haalt zijn schouders op en zegt “ Geen idee maar ik heb nu in ieder geval wel bewijs dat ik in het korps heb gediend en dat ik zogenaamd dood ben.

Maar dat zoveel mensen mijn bijnaam kennen. Ik heb Lorenzo er wel eens iets over horen zeggen maar ja, dat nam ík met een korreltje zout. Maar nu. Heel apart dit. “

Peter lacht en zegt “ Dat zou nog wel eens in je voordeel kunnen uitpakken vriend. Maar laten we nu maar eens kijken wat er gaat gebeuren. Want nu zijn zij aan zet.

En ik heb nog een troefkaart in handen.

Want ik heb nog steeds hele goeie contacten met de media. Zeker bij de grote talkshows “. Ze lachen beiden nog wat terwijl ze ondertussen op de snelweg zitten in richting van Peter zijn huis .

Eenmaal thuis aangekomen zien ze de dames in de kamer zitten. De dames zijn ook weer aangekleed en zitten aan de koffie. Zij hebben een zelfde broek aangetrokken. Een donkerblauwe strakke jeans waarop Gerda weer gekozen heeft voor een heel licht blauw gebleekt Jeans overhemd met glimmende drukknopen. Waarvan er weer eentje teveel open staat. En Natasha een mooi wit met donker blauwe gebloemde ruimvallende blouse met een redelijk decolleté. Natasha heeft witte pumps aan, en Gerda makkelijke sneakers.

Ze zien er weer goed uit. Beide het haar in een paardenstaart en make up weer perfect. Henry moet glimlachen en zegt tegen Peter, “ het is dat ze beiden een andere huidskleur hebben anders zou je zeggen dat het zusjes zijn “. Peter lacht en “ ik ben al hartstikke blij dat ze zo’n goede klik hebben samen maat “

Eenmaal binnen vallen ze gelijk over Henry heen “ is het gelukt? Weten jullie al wat meer. “ en nog meer vragen.

Peter en Henry vertellen hun avonturen en dat ze nu in ieder geval bewijs hebben van het bestaan van Henry in het korps.

En zegt Peter “. Onze vriend hier schijnt tegenwoordig één of andere legendarische figuur te zijn binnen het korps. “. Henry haalt zijn schouders op en zegt “ ze kennen allemaal mijn bijnaam die, die yankees me ooit gegeven hebben, ‘ Dirty Harry’ snap er niks van “.

Natasha vraagt dan “ waarom heb je die rare bijnaam dan gekregen? “. Peter beantwoord dit met “ Omdat Henry op missie vaak als eerste of alleen op verkenning uit ging , en dat was niet bepaald zonder risico “

Henry zegt “. Ik wil het er eigenlijk niet meer over hebben, dat ligt achter me. En zijn niet altijd de leukste herinneringen van mijn leven. Vinden jullie dat goed meiden “

Gerda staat op en geeft hem een knuffel en zegt “ we hebben het er niet meer over “

Henry lacht dankbaar en haalt dan het printje uit zijn broekzak en zegt “ maar dit is belangrijk, en hier moeten we zuinig op zijn.

Mijn naam en nummer en de bemerking

M.I A. Missing In Acton of Vermist in actie Wat in militair jargon eigenlijk inhoudt ‘ vermist dood of gevangen en niet weten waar iemand is. Eigenlijk houdt het in dat je dood bent. Maar hiermee kan ik in ieder geval aantonen dat er een dossier over mij is. Alleen hoe nu verder dat weet ik niet. Want op het moment dat deze pagina geopend werd. Gingen er ergens alarmbellen af want Robin werd ineens opgebeld door een of andere hotemetoot “

Gerda zegt “. Laat eens zien? “. En Henry geeft het papier en Gerda ziet ook de dagtekeningen, datumstempel, en een stempel van korps en handtekening van Robin erop. En ze zegt “ dat is wel een goeie die handtekening etc erbij daarmee is dit papiertje een officieel document geworden. Ik maak er een foto van en stuur die door naar Charles die kan aan andere touwtjes trekken dan wij Henry.”

Henry knikt en zegt “ kijk en daarom hou ik zo van jou, heb ik niet eens een gedacht”

Natasha wilde het ook even zien en zei “ is toch eigenlijk wel heel erg gek toch. Maar dit moet je heel veilig opbergen Henry. Wij hebben een kleine kluis hier in huis en daar weten heel erg weinig mensen van. Ik Peter en mijn tante Marie want zij heeft hem destijds laten plaatsen. En heeft hier nog steeds waardevolle papieren en dergelijke in liggen. Doen ? Want dit is wel heel belangrijk “. Henry kijkt Peter aan en ook hij zegt “ dat is ook weer een slim idee van mijn meisje “. En ze grinniken alle twee. Dan staat Natasha op en verdwijnt even uit de kamer om even later terug te keren met een grote dikke A4 enveloppe met Henry de Boer erop geschreven, en geeft deze aan Henry en die stopt het printje erin. Dan zegt Natasha “ komen jullie maar mee “. En loopt de keuken in en daarna de voorraad kast.

En dan rolt ze de loper die daar ligt op en zien ze een luik. Natasha opent het luik en daaronder zit een kleine kluis deur van 70 bij 60 cm. Ze gaat op haar knieën en draait het cijferslot heen en weer, en zegt “ de cijfercodes geef ik jullie niet. Zitten in mijn hoofd en in dat van Peter en tante Maria. Geen probleem toch? “. Henry zegt “ nee niet echt “ Peter lacht en zegt “ als het echt moet krijg hij hem toch wel open hoor Natasha. Deze meneer hier is een meester in het opblazen van dingen “. En Henry begint te lachen en zegt “ als het echt niet anders kan ja dan…”. Ondertussen draait Natasha de deurknop van de kluis open en trekt de deur open. Wat doormiddel van een hydraulische deuropener redelijk makkelijk gaat. Moet ook wel want deur is 10 cm dik en van staal. In de kluis hangt een rek met allemaal hangmappen als in een bureaula.

En daarnaast staan wat juwelen dozen op gestapeld.

Natasha pakt een lege hangmap schrijft op een labeltje ‘ Henry ‘. En Henry geeft de enveloppe aan Natasha, die de hangmap met enveloppe weer terug hangt in het rek.

Gerda kijkt ook even in de kluis en zegt “ dat is ook handig , kan je ook eventuele juwelen in opbergen naast je waardepapieren. “. Natasha kijkt omhoog en zegt “ van mij ligt er niet veel in hoor. Alhoewel wel oude sieraden van mijn moeder en dat draag ik zelden. Ja bij heel bijzondere gelegenheden of soms met kerst thuis . Kijk “. En ze bukt en pakt een lang zwart houten kistje opent het en ze zien een grote diamanten collier met bijpassende armband en oorbellen. Henry fluit zachtjes tussen zijn tanden. Natasha lacht en zegt “niet bepaald iets om mee over straat te lopen toch. Trouwens ik heb een paar strass exemplaren en die zijn net zo mooi. “

Dan gaat de doos weer dicht en weer terug in de kluis . “ en zo heb ik nog een paar sets in goud en zilver en een van parels. Kijk deze en pakt een volgende doos en inderdaad een prachtig in goud geweven parel ketting , oorbellen en armband. Deze vind ik erg mooi en die ligt ook als replica in mijn juwelen kistje in mijn inloopkast.

Dit zijn allemaal erfstukken vanuit de familie. Ze wijst naar een paar grote dozen en zegt “ die zijn allemaal van Tante Marie. Dat zijn voornamelijk veel gouden sieraden. En als zij komt te overlijden zijn ze van mij “

Gerda zegt “ waarom liggen ze niet in een bankkluis? Want dat is toch een hele hoop geld waard “. Natasha zegt “ ik heb geen vertrouwen in banken en van deze kluis weet niemand. Ja jullie nú omdat dat papier van Henry te belangrijk is om zomaar in een kastje te leggen. En geld waard. ? ja dat denk ik wel. Hoeveel geen idee ik heb het nog nooit laten taxeren . En eerlijk gezegd willen we het niet weten ook. Ik niet en Peter niet. Want dan zullen we zeker de verzekering moeten gaan aanpassen. “

Dan gaat de doos weer dicht en in de kluis wordt weer gesloten. En Natasha zegt “ Gerda ik ben ervan overtuigd dat ook jouw moeder over heel veel sieraden beschikt. Zeker als de adellijke titel al zo oud is als je mij verteld hebt. “. Gerda knikt en zegt “ dat zou best wel eens kunnen Natasha maar ik heb geen idee. Ik weet nog zoveel nog niet”

Dan gaat luik weer dicht en de loper erover heen. En zie je er niks meer van en zegt Natasha “ kom op jongens we gaan de stad in. “. De honden worden snel nog even uitgelaten., krijgen dan alvast wat te eten, waterbakken gevuld en allebei een nieuwe kluif en Peter zegt “ die houden het wel uit tot vanavond, wordt toch geen nachtwerk”

Als ze naar buiten gaan fluit Henry ineens en zegt “ Zo dan ! Dames met die broeken gaan jullie een paar heren een nekhernia bezorgen. Kolere Gerda niet normaal meer “

Peter heeft het nu ook gezien en zegt lachend “ Natasha, jij moet ook altijd een beetje uitdagen hè. Dacht ik dat je eens een nette Jeans gekocht , maar nee. Je reet moet weer eens geshowd worden. Maar eerlijk is eerlijk ik vond die strakke broeken zo al mooi maar dit, die gebleekte konten. Het staat jullie wel geweldig “

En even later wandelen ze naar de dichtstbijzijnde metro halte, want dat is sneller en goedkoper dan met de auto het centrum van Rotterdam in te duiken.

Ze beginnen bij halte Blaak. Daar naar boven en stukje lopen naar de Oude Haven en de kubuswoningen. Ze gaan even de Oude Haven op en wijzen Gerda op het Witte Huis, een markant kantoor gebouw uit 1897 wat eens het hoogste gebouw van Europa is geweest. En wat wonderlijk genoeg het bombardement van Rotterdam en alle beschietingen heeft overleefd,

Als oud mariniers vertellen ze dat ook het mariniers museum daarnaast is gevestigd,

En dat er een aantal mariniers tijdens de tweede wereldoorlog de oude Maasbruggen die er tegen over hebben gelegen tot het einde toe met lichte wapens hebben verdedigd.

Nu staat er een nieuwe brug. De Willemsbrug . Dan lopen ze onder de kubuswoningen door ‘het blaakse bos ‘ het eerste Iets waar Gerda verbaasd naar kijkt en zegt “ lijkt me erg onpraktisch wonen zo “. Dan naar de markthal, of zoals de Rotterdammers zeggen ‘T’ Halletje ‘ waar ze een broodje eten De gehele binnenzijde van de Markthal is bedekt met een gigantische kunstwerk van 11.000 vierkante meter. Het is een kleurrijk stilleven waarin fruit, groente, bloemen, architectuur en meer te zien is. Er zijn er die het ook wel ‘ de Sixtijnse kapel ‘ noemen. Vandaar uit richting de koopgoot en het beeld van Pim Fortuin. Waar Gerda vroeg “ Henry wie was dat nou precies? Ik woonde toen in new Zeeland maar het was wereld nieuws daar onder de Hollandse gemeenschap”

Henry zei “ ik zat nog in dienst maar ik weet wel dat het een politicus was die 23 jaar geleden al een heldere blik op een hoop dingen had, waar we zelfs nu nog politiek mee bezig is. Zoals immigratie beleid en een soort angst voor het toenemende islamitisch denken. Maar ook iemand die het gewoon begrijpelijk aan de mensen kon uitleggen. Hij sprak een soort Jip en Janneke taal waardoor de politiek weer toegankelijk werd voor de gewone burgers. Hij was ontzettend populair en een erg rechtse rakker. Openlijk homo en als hij niet was vermoord waarschijnlijk zeker destijds de nieuwe premier van Nederland geweest. “. Waarop Peter reageert met, “ Ja zo iemand kennen we helaas niet meer in Nederland. Er zijn er die met zijn gedachtengoed de grootte sier willen maken, maar het is het allemaal toch net niet “. “ Is hij daarom vermoord?“ vraagt Gerda. Waarop Peter zegt “ Waarschijnlijk wel, men zegt dat het 1 man geweest moet zijn, maar er zijn allerlei complottheorieën. Maar vreemd is het wel, de dader kreeg maar 18 jaar en zat maar twee derde van die straf uit, geen TBS niks. En zo zijn er meer dingen die niet goed zijn onderzocht , maar ja. Dan wordt ík ook een complot theorie denker, dus hou ik maar vertrouwen in de rechtsstaat”

Dan steken ze over en lopen langs ‘ het ding’ zoals het kunstwerk naast de bijenkorf wordt genoemd naar het stadhuis plein.

Waar ze wat drinken in het ‘t Fust, het oudste biercafe van Rotterdam. Dan richting het centraal station waarbij Natasha zegt “ dat noemen ze in Rotterdam tegenwoordig ‘station Kapsalon ‘ vanwege dat dak “

Waarop gerda zegt “. Hoe zo dan? “

“ Nou vanwege dat aluminium bakje waar een kapsalon in zit “ Gerda kijkt heel raar en Natasha begint te lachen “ Heb jij nog nooit een kapsalon gegeten? “. Gerda schudt nee. “ kan je dat eten?” Dan beginnen Peter en Natasha te lachen en Peter zegt “ kom op, gaan we naar de Witte de Witstraat voor een “ Kapsalon “ daar is het wel niet uitgevonden maar komt oorspronkelijk wel uit Rotterdam. Maar daar zit wel een zaak die hele lekkere maakt. Het is een gerecht bestaande uit patat bedekt met shoarma, afgetopt met kaas, even onder de grill gezet, zodat de kaas smelt, met bovenop salade.” Gerda zegt” rare combinatie maar ik ben benieuwd.” En ze lopen met een omweg om nog even langs ‘ kabouter buttplug “ te gaan. Een kunstwerk wat de kerstman met een kerstboom moet voorstellen. Naar de Witte de Witstraat. Waar ze bij een shoarmazaak 4 kapsalons bestellen. Allemaal met shoarma saus en sambal. Als het wordt geserveerd moet Gerda lachen en zegt “lijkt toch niet op een kapsalon, leg uit “

En Natasha verteld “ op de Schiedamseweg zit een kapsalon “ tati “ genaamd en een kapper daar bestelde dit gerecht altijd, wat ze speciaal voor hem gemaakt hebben hij heeft het namelijk bedacht. Want druk druk met dit heb je groente. Vlees aardappelen in een keer op bord. En ja het werd langzaam steeds bekender en omdat het bedacht is door een kapper hebben ze het kapsalon genoemd”

Als Gerda het aluminium bakje half leeg heeft zegt ze “ het is echt wel lekker maar wat een calorieën bom zeg. Ik hoef vandaag niet meer te eten als ik dit op heb “

Natasha geeft het na driekwart bakje op en geeft haar bakje aan Peter. Ook Gerda lukt het niet om alles op te eten en Henry die ondertussen ook nog maar 4 pita’ s grof zonder sla besteld heeft,ja ook 2 voor Peter natuurlijk, offert zich graag op.

Als ze zijn uit gegeten besluiten ze om nog wat te gaan drinken in café De Witte Aap.

Om even over achten weer de metro te pakken en naar huis te gaan.

Ze wijzen Gerda “ de boeg “ aan een oorlogsmonument voor gevallen zeelieden in de Tweede wereldoorlog. Waar het oogziekenhuis zit, waar Peter destijds zo goed geholpen werd. Maar ook de naastgelegen Erasmus brug oftewel ‘ de zwaan ‘ of ‘ de wiebel ‘ volgens de rotterdammers, omdat hij bij sterke wind iets beweegt. En het is nog net geen negen uur als ze weer worden begroet door twee oude lieve zwarte hondjes. Die gelijk weer de tuin in mogen om hún behoefte te doen.

Als ze tegen over elkaar zitten op de bank, heeft Natasha twee witte wijn ingeschonken en voor Peter een biertje, Henry houdt het bij tonic. Eenmaal zittend schopt Natasha haar pumps uit, en gaat zo zitten dat ze haar voeten met rood gelakte teennagels op Peter zijn schoot kan leggen. Die liefdevol zachtjes haar voeten masseert. Henry zegt “ ik snap niet dat je de hele dag op van die palen kan lopen, Natasha “. Die lacht en zegt “ Het is gewoon een kwestie van wennen, ik liep geloof ik vanaf mijn dertiende of veertiende al op hakken. Al moet ik zeggen dat sinds ik hele dagen op van die croc’s klompen rondloop in het ziekenhuis, ik ‘s avonds dan nu wel wat vermoeide voeten heb na een dag op hakken. Dat had ik vroeger nooit. Maar ja, ik ben nu getrouwd met een hele lieve man die daar wel raad mee weet. En mijn voetjes heerlijk kan masseren toch? “

Peter lacht en zegt “ tuurlijk lieverd maar je vergeet iets hè “ Natasha glimlacht wat verlegen en zegt dan “ en hij kan me er bloedgeil mee maken “

Ze schieten allemaal in de lach, en Gerda zegt “ lijkt me ook wel wat, zo’n voetmassage “. En Natasha zegt “ wat houdt je tegen? “. Gerda wijst naar Henry en antwoord “ Hij waarschijnlijk “

Henry kijkt haar aan en grijnst en zegt “ hoe zo dan ? Waarom zou ik die mooie voetjes van jou niet willen masseren? Heb je het ooit gevraagd? Nee dus “. Gerda kijkt heel verlegen en Peter zegt “ kom op trap die schoenen uit “. Gerda kijkt nog naar Henry en die slaat met twee handen op zijn bovenbenen. Dan trekt Gerda haar sneakers uit en witte sokken en gaat dan ook op zo’n manier op de hoekbank zitten dat ze haar voeten met roze gelakte teennagels op Henry zijn schoot kan leggen.

Die met zijn grote handen dan zachtjes haar voeten masseert. Gerda sluit haar ogen en zucht “. Oooh dat is wel lekker hoor “

En Natasha begint te lachen “ Ja hè “

Als Peter en Henry al gezellig pratend een tijdje zachtjes kneden en draaien en wrijven over de voeten van de dames zegt Peter “ oké dames, kom even wat verder onderuit liggen, hoofd op de leuning en oogjes dicht.

Dan ga ik mijn maatje wat leren. En daar kunnen jullie als het goed is ook lekker van genieten. “

De dames schuiven wat verder onderuit en Peter en Henry iets verder naar achteren.

Als de beide dames liggen en hun ogen dicht hebben, begint Peter weer de voeten van Natasha te masseren. En zegt tegen Henry “ Oké doe me na “. En weer het wrijven en draaien en Henry kijkt en volgt dan de bewegingen van Peter, die nú ook zijn duim omhoog steekt en die dan nadrukkelijk op bepaalde punten op haar voeten drukt, en draait. Hij zegt tegen Henry “ je moet nu even goed kijken en opletten naar de bewegingen van je meissie, hier kijk..”

En drukt en wrijft net iets in de holte van Natasha haar voet zoekt en die dan zachtjes maar duidelijk kreunt. Peter glimlacht naar Henry en fluistert “ ik zit goed “. Henry probeert het ook en na wat zoeken en drukken en wrijven, zegt Gerda duidelijk “ ohhh fuck dat is lekker “

En Peter knipoogt naar Henry die dan ook een grote glimlach laat zien. Peter drukt en wrijft eerst ene voet dan de andere en dan twee voeten tegelijk, een duim die drukt en draait op die bepaalde plek in de holte van Natasha haar voeten. Die nu duidelijk niet meer stil kan liggen en met haar handen over haar kruis begint te wrijven. Ook Gerda kreunt nú steeds harder en zegt zachtjes “ ohhh God, ik word zo geil als boter “

Natasha begint even later de riem van haar broek open te maken en even later de knoop en de rits. Het geluid van de rits is zo duidelijk hoorbaar dat Gerda kreunt “ goed idee.. “ en koortsachtig ook haar broek open maakt, terwijl Natasha haar hand al in haar broek heeft gestoken en duidelijk zichtbaar zichzelf ligt te vingeren door het zwarte nylon van haar slipje. Henry kijkt verbaasd en blijft masseren terwijl hij toekijkt hoe zijn Gerda met haar ogen dicht ook haar hand in haar broek steekt en haar vingers onder het elastiek van haar doorzichtige witte nylon slipje duwt. En Henry haar wat koortsachtig ziet graaien, en Gerda duidelijk hoort grommen. Peter die heel zachtjes Henry roept en fluistert “ let op en doe me na “.

Hij maakt van zijn handen een vuist waaruit duim en middelvinger uitsteken. De duim blijft drukken op dat ene plekje in de holte van Natasha haar voeten en zet dan zijn middelvinger op een plek tussen de tweede en de derde teen en drukt dan hard.

Waarop Natasha gelijk reageert met “ Hu Hu Hu Hu. Aahhh” en bokkend klaarkomt. Henry doet het zelfde maar moet even zoeken maar dan hoort hij Gerda kreunen en schreeuwen “ Fuuuckkk “ en trekt dan haast krom.

Peter begint te lachen en Henry kijkt zijn vriend lachend aan en zegt “ geleerd in Thailand van een hele lieve masseuse Mei Ling genaamd”. Waarop Henry begint te lachen, en zegt “ je scharrel in Laem Chabang ? “ “ Een en dezelfde “ zegt Peter.

Als de meisjes weer eenzins bij kennis zijn Natasha kijkt Peter aan en vraagt vervolgens heel verbaasd “ Wat was dat nou, wat je daar deed. Normaal weet je me op te winden en wel geil te maken. Maar dit was niet normaal, ik moest gewoon even mezelf helpen man “. Gerda zegt zachtjes “ ja ik ook, en ik schaam me dood “

Henry zegt “ ik weet het niet, ik heb alleen maar gedaan wat Peter deed, maar ik heb wel heel goed opgelet hoor Gerda “. En moet dan lachen. Peter zegt “ Natasha ik heb ooit voetmassage lessen gehad in Thailand, en ik wist dat het opwindend voor je zou zijn. Maar dat het het dit eind effect zou hebben had ik niet verwacht. “ Grinnikt dan en zegt hij “ was het toch geen toneelstukje wat de dames in Thailand hebben opgevoerd “

Natasha en Gerda kijken hem wat vreemd aan en hij vertelt dan. “ Wij zijn ooit bijna een jaar in Thailand gestationeerd geweest in Laem Chabang om precies te zijn. En vlak bij de basis waren ook enkele massagesalons, waar je tegen betaling natuurlijk je kon laten masseren en ja ook met een happy end. Maar in een van die salons werkte een meisje, Mei Ling en die raakte verliefd op mij. En ik vond haar ook wel leuk en we hebben ongeveer een maand of drie gedate. Zij had misschien gedacht dat ik haar ticket out zou zijn. Maar voor mij was het gewoon een leuke griet en had geen interesse in een relatie. Ik was net een paar maanden gescheiden dus ik nam het ervan. Maar in de massage salon waar zij werkte kwamen ook veel vrouwen. En die vroegen altijd om haar, om Mei Ling. En toen ik haar om de reden vroeg zei ze ‘ my special foot massage ‘. En dat lieve dames hebben jullie net ondervonden want dat heeft ze mij geleerd. Maar ik heb altijd gedacht dat het een beetje toneelspel was geweest als ik het op een van haar collega’s moest oefenen en later op haar. Maar ik heb het eigenlijk nog nooit bij jou gedaan, in ieder geval niet zo lang en stevig als nu. En ook nooit ‘ happy point ‘ zoals Mei Ling het noemde gedaan.

Natasha kijkt naar Peter en zegt “ zelfs na al die jaren blijf je mij verrassen en verbazen meneer van de Bos, maar voor jou informatie op mijn ‘ happy point ‘ mag je vaker drukken “

En ze schieten allemaal in de lach, de meiden maken hun broek dicht.

Ze drinken nog wat en praten over Thailand en horen nu wat ondeugende verhalen van Peter en Henry over die periode.

Als het tegen twaalven aanloopt zegt Gerda ooit of the blue, “Kom laten we maar naar bed gaan want ik moet denk ik nog even een happy end aan deze dag maken voor Henry “