Zwangere Collega

Als er één categorie vrouwen meer aandacht verdient, dan zijn dat - met stip op 1 - de zwangere vrouwen. In de afgelopen jaren heb ik meerdere vrouwen meegemaakt die vanwege hun zwangerschap leden aan een ernstig aandacht tekort. Door hun veranderende lichaam werden ze door hun man of vriend, bewust of onbewust, niet of minder aangeraakt en verwend. Terwijl hun op drift geraakte hormoonhuishouding juist vroeg om het tegenovergestelde.
Zelf ben ik getrouwd en heb meerdere zwangerschappen van mijn vrouw meegemaakt, dus ik weet waar ik over praat. Verder ben ik van nature trouw en loyaal en heb een zorgende en luisterende houding. Vreemdgaan of overspel doe ik in principe niet, maar voor een zwangere vrouw met een tekort aan aandacht heb ik een zwak. Dat is de afgelopen jaren wel gebleken.

Enige tijd geleden was er op mijn werk een vrouw die zwanger was geworden. Het was een hele vriendelijke vrouw, die werkte bij de personeelsafdeling. In eerste instantie viel het me niet eens op. Het was dat ik het van collega’s hoorde dat ze zwanger was, anders had ik het niet geweten. Later, toen de buik zich duidelijker begon af te tekenen, schoot ik haar tijdens de koffie even aan om te vragen hoe het met haar was. Ze zei dat alles goed ging, dat de misselijkheid mee viel en alles goed groeide. Over twee weken moest ze weer voor controle. Toen de twee weken voorbij waren zocht ik haar weer even op, om aan haar te vragen hoe de controle was geweest. Ze antwoorde dat ze opgelucht was, omdat alles goed bleek te zijn.

Kort daarna, toen ik achter mijn bureau aan het werk was, hoorde ik een –blieb- en zag aan een klein schermpje in mijn beeld, dat er een chat-berichtje binnen was gekomen. Ik gebruikte het niet veel, maar sommigen deden dat vaker. Ik opende het berichtje en zag dat het Sylvia was.
‘Wat lief dat je naar me vroeg. Dank je wel’ schreef ze.
‘Tuurlijk, graag gedaan. Dat is toch normaal?’ schreef ik terug.
‘Nou, niet voor iedereen hoor ;) ‘
‘Voor wie niet dan?’
‘Nou, mijn vent toont niet echt veel interesse meer in me de laatste weken :( ’
‘Oh, is hij niet zo van de baby’s?’
‘Dat weet ik niet, maar in ieder geval niet van de zwangere vrouwen’
Ik schreef haar dat ik daar niets van snapte, dat de zwangerschap een mooie periode was en dat ze een prachtig cadeau bij zich droeg. Haar reactie maakte mij boos.
‘Hij vindt het ook wel mooi dat we samen een kleine krijgen, maar momenteel vindt hij me maar een dik varken. Daar komt het wel een beetje op neer.’
Verdorie. Ik had het echt met haar te doen. Want als ze iets niet was, dan was het wel dik. Ja, ze was gezetter dan normaal, had een vollere billen en zeker vollere borsten. Al met al was ze juist ‘mooi zwanger’ zoals ze dat noemen. En – eerlijk is eerlijk – gewoon aantrekkelijk.
Met zoveel woorden schreef ik ze dat ook, waarna ik een kort berichtje terugkreeg:
‘Lief :’) ’

Het duurde enige tijd voordat we weer eens contact hadden. In het keukentje van de koffiekamer van het gebouw kwamen we elkaar weer tegen. Ze stond thee te zetten toen ik binnenkwam. Ze groette me vrolijk. Ik moest eerst opzoek naar koffie, want die was nog niet gezet. Ik wist dat het pak koffie in het kastje boven de waterkoker stond. Ik liep dus naar haar toe, pakte haar van achteren bij haar schouders en zei zachtjes ‘Mag ik er even bij?’. ‘Tuurlijk!’ zei ze en ze boog iets naar links, zodat ik bij het kastje kon en de koffie kon pakken. Doordat ze verder niet aan de kant ging, moest ik wel half over haar heen gaan staan. ‘Sorry hoor.’ verontschuldigde ik me. ‘Oh geeft niet hoor’ wuifde ze mijn opmerking weg. Ik had het pak koffie vast, maar had ondertussen het gevoel dat zij zich juist een beetje tegen mij aan drukte. Onze lichamen maakten in ieder geval stevig contact met elkaar. Haar stevige billen voelde ik zelfs zachtjes tegen mijn lul aandrukken, wat een heerlijk gevoel was. Ik vroeg me direct af of zij dat ook gevoeld zou hebben. Ik deed een stap naar achteren en liep naar het koffie apparaat.
‘Hoe gaat ie verder?’ vroeg ik om de aandacht af te leiden. ‘Ja goed hoor. Ben alleen weer twee kilo aangekomen’.
‘Ja,’ zei ik ‘dat hoort er bij. Het zou niet goed zijn als je niet zwaarder werd tijdens de zwangerschap.’
‘Dat is wel zo, maar dan voel ik me zo.…’
‘Ah joh, hou op!’ zei ik, ‘je ziet er super goed en gezond uit.’
Ik vond het sneu. Ze zocht overduidelijk bij mij bevestiging. Wat miste ze dat zeg, dat was duidelijk te merken. Ik deed er om die reden nog een, wat onhandig, schepje bovenop: ‘Ik snap echt niet dat je man je niet meer aanraakt, je bent super aantrekkelijk.’
‘Dank je wel,’ antwoordde ze een beetje verlegen, ‘nou, werkse.’
Met een kop koffie liep ik terug naar mijn werkplek.

-Blieb-
‘Wat fijn om even tegen je aan te staan.’
‘Je mist het echt hè?’
‘Ja, enorm. En jij bent zo lief en attent. Ik kan dan wel janken.’
‘Sorry, maar dat is niet mijn bedoeling meid.’
‘Nee geeft juist niet, ik vind het heerlijk. Wil wel vaker even tegen je aanstaan ;) ‘
‘Oh, dat mag hoor.’ antwoorde ik.

Verder ging ik die dag gewoon aan het werk en gebeurde er niets. De volgende dag moest ik een presentatie in elkaar zetten voor een bijeenkomst die week.
-Blieb-
‘Koffie?’
Ik keek op mijn horloge en zag dat het nog geen koffietijd was, maar stemde toch in.
‘Is goed’
‘Ik loop nu naar de koffiekamer. Tot zo!’
Het vroege tijdstip vond ik eigenlijk wel logisch. Dan was het keukentje natuurlijk nog rustig… Het was dan ook geen verrassing wat er ging komen. Ik liep naar de koffiekamer en toen het keukentje in. Daar stond Sylvia, wederom bij de thee. Ze had een erg luchtig jurkje aan, waardoor ik mooi zicht had op haar volle borsten. Ik keek haar aan. ‘En dat vind zichzelf niet aantrekkelijk,’ knipoogde ik.
Ze bloosde bij die opmerking. Ik liep naar de koffie en schonk een kopje uit de kan en liep toen naar haar toe. ‘Vind je het mooi?’ vroeg ze nog een keer. ‘Hij staat je echt prachtig. Je bent een lekker ding’ zei ik.
‘Hoe gaat het met de kleine?’ vroeg ik.
‘Ja goed, ik kan hem nu echt goed voelen. Kom eens.’ Ze pakte mijn hand en legde deze op haar buik. ‘Voel je wat?’ vroeg ze hoopvol. Helaas moest ik bekennen dat ik het niet voelde.
‘Wacht,’ zei ze, ‘je kan het beste links en rechts van de buik voelen want hij ligt gedraaid.’
Ze draaide met haar rug naar me toe, reikte met haar beide handen naar de mijne en leidde ze naar haar buik. Hierdoor stond zij met de rug tegen me aan en had ik mijn handen onder haar armen door op haar buik. Ik vind dit een hele intieme houding en ik realiseerde me dan ook goed dat hier eigenlijk iemand anders hoorde te staan, die dat naliet. Terwijl ik serieus voelde of ik de kleine voelde, leek Sylvia wel een krolse kat. Ze drukte zich tegen me aan, waarbij ze haar billen volgens mij nog extra naar achteren deed. Ze liet haar handen over de mijne glijden, kennelijk om ze over haar buik te leiden, op zoek naar de baby.
Plotseling voelde ik mijn hand weggeduwd worden. ‘Ja, ik voel hem!’ zei ik triomfantelijk. Ze keek me over haar schouder trots aan, ‘cool hè?’
‘Ah dit is mooi meid, super’ zei ik.
Onze hoofden zaten dicht bij elkaar, waardoor we elkaar van dichtbij in de ogen keken. Ze liet haar hoofd iets naar achteren op mijn rechter schouder leunen. Onze lippen waren nu niet ver bij elkaar vandaan. Eén kleine beweging van Sylvia was voldoende. Onze lippen vonden elkaar, weken uiteen en gaven de ruimte aan onze tongen. We strengelden helemaal in elkaar. Diep liet ik mijn tong bij haar naar binnengaan en kort daarop voel ik haar tong in mijn mond. De wereld leek even helemaal stil te staan. De zoen leek wel eeuwen te duren. Ondertussen leidde ze mijn handen verder, van de zijkant van haar buik, naar de bovenkant tot over haar borsten. Toen liet ze me los. Ik pakte haar volle borsten vast, liet mijn handen er overheen glijden en raakte haar tepels aan. Een diepe zucht ontsnapte aan haar mond.
Ik realiseerde me plotseling dat er ieder moment collega’s konden binnenkomen. Ik fluisterde dat in haar oor en ze deed direct een stap naar voren. ‘Dat moeten we inderdaad niet hebben.’ zei ze.
‘Dank je wel’ zei ze nog snel, ‘werkse!’

Ik liep terug naar mijn bureau, logde weer in op mijn computer om verder te gaan met de presentatie.
-Blieb-
‘Ik was anders nog lang niet klaar met jou ;) ‘
‘Dat is wederzijds meid’
‘Je weet niet half wat je met me doet. Dit heb ik al zoooo lang niet gevoeld’
‘Ik vond het ook heerlijk’
‘Heb anders wel mijn jurkje voor niets aangedaan’
‘Hoezo?’ vroeg ik met een rode wangen.
‘Ik dacht, dan kan je er beter bij…. ;) ‘
Ze het leek wel een pitbull. Ze had beet en zou niet meer los laten. Ze wilde ook dit stukje gemis invullen, dat was wel duidelijk. De schat.
Ik daagde haar een beetje uit.
‘Je mag wel op mijn bureau komen zitten…dan heb ik een mooier uitzicht dan ik nu heb ;)’
‘Is goed, maar dan laat ik mijn slipje op mijn bureau achter’
‘Dat is goed, mag ik dan ook aan je zitten?’
‘Nee, dat moét ;) ‘
‘Als je op mijn bureau zit kan ik met mijn tong wel makkelijk bij je…’
‘Ahhhh, pas op hoor….ik kom zo langs!’
‘Ik zie je nog niet ;)’
‘Ik doe het hoor…!’
‘En als ik ga staan, dan….’
Ik kreeg geen antwoord meer. Gespannen en met een verhit gezicht wachtte ik op wat komen zou.
Het duurde inderdaad niet lang voordat Sylvia mijn kantoor op kwam lopen. Ze deed mijn deur dicht en draaide het slot om.
‘Ohhh, mij een beetje gek zitten maken’
‘Nou, volgens mij was je dat ook al een beetje’ grapte ik terug.
Ze kwam naar mij toelopen en aan haar blik zag ik dat ze me maar één ding wilde: ‘Lik me!’
Vol zoende ze me op mijn mond en onze tongen vonden elkaar weer. Met mijn handen betastte ik haar hele lijf. Deze keer liet ik mijn handen ook over haar billen glijden. Haar jurkje trok ik omhoog, zodat ik bij haar blote billen kon. Ik zag dat ze inderdaad niets onder het jurkje aan had.
‘Kom op mijn bureau zitten’ kreunde ik.
Ik maakte ruimte voor haar en hielp haar op mijn bureau. Haar beide voeten zette ze op mijn rechter en linker arm leuning. Ik keek nu recht in een heerlijk kaal kutje, met opgezette, van vocht glinsterende lippen. Tegelijk zag ik verwaarloosd, getergd en smachtend kutje.
‘Toe’ hijgde ze ‘lik me, ik wil je tong voelen’
Ik boog voorover en likte met mijn tong rond haar buitenste schaamlippen. Aan haar zuchten merkte ik dat ze het lekker vond. Rustig werkte ik met mijn tong in rondjes verder naar binnen. Sylvia’s lijf begon helemaal te sidderen van genot. ‘Oohh,’ kreunde ze, ‘jaa ga door!’
Ik zocht met het puntje van mijn tong haar klitje op en schoof tegelijk twee vingers haar natte kut in. Zonder enige weerstand schoof ik mijn vingers haar kletsnatte, nee drijfnatte, grot in. In hoog tempo vingerde ik haar en likte ik haar. Ze gromde en kreunde steeds luider.
‘Ga eens staan’ kreunde ze, ‘ga staan’
Ik stopte met likken en ging staan, zoals ze vroeg.
Ze pakte mijn riem en wilde deze losmaken.
‘Nee, dat is niet verstandig..’
‘Stil’
‘Weet je het zek…’
‘Ja…nu!’
Ze had mijn broek los en ik schoof mijn broek en mijn boxer naar beneden zodat mijn lul tevoorschijn sprong. Mijn drijfnatte eikel wees recht naar voren.
Sylvia pakte me bij mijn heupen en trok me naar zich toe.
In een keer sopte mijn paal haar grot in.
‘Ohhh’ kreunde ze ‘jaaa. Ik ben al zwanger dus spuit me vol, please!’
Ik stootte met lange, krachtige, diepe halen in haar. Het tempo voerde ik geleidelijk op.
Door de lange spanningsopbouw kon ik dit niet lang vol houden, dus stootte ik nog snel diep en hard in haar. Op het moment dat zij grommend en kreunend klaarkwam, spoot ik mijn zaad diep in haar zwangere buik.
‘Ohh wat was dat lekker’ snikte ze. Ik zag de tranen over haar wangen lopen. Ze trok me naar zich toe en omhelsde me. ‘Wat ben ik je dankbaar, wat deed je dat lekker’. Ik voelde tranen landen op mijn schouder.
‘Dank je wel’

Ze stond op en fatsoeneerde haar kleren weer.
‘Kan het zo?’ vroeg ze.
‘Ja hoor, je bent alleen een beetje rood’
Terwijl ze naar de deur liep, trok ik mijn broek weer aan en ging achter mijn pc zitten.

-Blieb-
‘Als ik je hulp tijdens mijn zwangerschap nog eens nodig heb…?’
‘Ik help je graag lieverd’
‘Lief ;) ‘