De Wiskundedocent - 2

In deel 1 heeft Jaron kennis gemaakt met zijn nieuwe wiskunde docent die hij zeer aantrekkelijk vindt. Hij heeft in de les met zijn hand in zijn kruis geknepen terwijl hij aan het geilen was op de kont van zijn lerares. Daarna heeft hij zich op het toilet afgetrokken.

De weken nadat Jaron zijn nieuwe docent had leren kennen waren niet zo bijzonder. Hij keek veel naar zijn docent tijdens de lessen en trok zich thuis of op school in de WC vaak af. De eerste keer dat hij zich thuis tijdens het wiskunde huiswerk maken had afgetrokken was er een vlek in zijn schrift gekomen. Nu hij wist hoe hij zich voelde over zijn docent was hij voortaan voorbereid. Er lagen dus altijd tissues op zijn kamer om de boel op te ruimen nadat hij weer eens een pleziertje met zichzelf had gehad.

Na een aantal weken de lesstof gemaakt te hebben kwam de toetsweek eraan. Jaron snapte wiskunde goed ondanks dat zijn aandacht niet bij de wiskunde was in de les. Hij vond het simpel en de klas was er dus ook snel doorheen gekomen. Hierdoor was er voor de toetsweek nog een les vrij om alvast te beginnen met het project van de tweede periode.

Het was donderdag het vijfde uur en Jaron liep na de lunchpauze richting zijn wiskunde lokaal. Hij had er weer zin in, vooral omdat ze de stof af hadden en hij dus helemaal niet meer hoefde op te letten. Hij kwam als een van de laatste de klas binnen, maar zijn docent was er nog niet. Toen de hele klas al een paar minuten klaar zaten voor de les kwam zijn docent pas binnen. ‘Sorry jongens, ik moest nog even met een collega overleggen over het project van de volgende periode waar we vandaag mee gaan beginnen,’ zei Mevrouw Oosten. Ze liep snel naar haar bureau en Jaron had een goed uitzicht op haar schuddende borsten. Hij voelde iets gebeuren in zijn broek, niet veel, maar zich lichaam reageerde wel.

Mevrouw Oosten ging achter haar bureau zitten en plugde snel een usb stick in haar computer. Ze opende een PowerPoint presentatie en ging voor de klas staan. ‘Oké jongens, de volgende periode gaan we bezig met een project van historische wiskundigen. Jullie gaan in groepjes van twee een presentatie van 5 minuten maken over een beroemde wiskundige die jullie interessant vinden. Het maakt mij niet uit welke wiskundige kiest als je er maar vijf minuten over kan praten en hij niet al behandelt is door anderen. Het lijkt mij handig als jullie gewoon werken met degene die naast je zit.’ Mevrouw Oosten keek naar Jaron en zei: ‘Jij zal het alleen moeten doen, Jaron. Ik kan je in de les wel helpen het is prima als jouw presentatie maar drie minuten is.’ Jaron knikte instemmend. ‘Alleen met Mevrouw Oosten terwijl de rest van de klas bezig is,’ dacht hij. Hij vond het helemaal niet erg dat hij deze presentatie alleen moest doen. ‘Oké, dan gaan we nu beginnen met voorbereiden. Je mag op je telefoon informatie opzoeken over wiskundigen. Als je een gekozen hebt moet je zijn of haar naam op het bord schrijven met jullie namen erbij zodat we niet 2x dezelfde wiskundige hebben.’ Na dit gezegd te hebben liep Mevrouw Oosten richting Jaron. De klas was inmiddels begonnen met overleggen en informatie opzoeken. Ze ging aan het bureau tegenover Jaron zitten. ‘Zo, heb je al bedacht over welke wiskundige je een presentatie wil doen?’ vroeg ze. ‘Nee, ik heb geen idee. Ik ken niet zoveel wiskundigen,’ antwoorde Jaron. ‘Je zou het bijvoorbeeld over Escher kunnen doen,’ stelde ze voor. ‘Hij maakte allemaal ingewikkeld onmogelijk kunstwerken met wiskundige principes. Ik zoek het wel even voor je op.’ Ze opende haar browser en zocht op Escher. Jaron keek naar het scherm. Het kon hem eigenlijk niet zoveel schelen over wie hij een presentatie moest doen. Het leek hem niet echt moeilijk dus hij stemde in met zijn docent. ‘Oké, Escher dus. Wat zijn belangrijke dingen die sowieso in de presentatie naar voren moeten komen?’ vroeg ze. Jaron antwoorde niet maar keek naar haar borsten, ze zagen er zo perfect uit in haar rode bloesje. Ze kwamen zo heerlijk naar voren. Ze keken Jaron zo trots aan. Na vijf volle seconden naar haar borsten gestaard te hebben vroeg ze: ‘Hallo, Jaron. Wat moet er sowieso in de presentatie naar voren komen?’ ‘Oh ja, sorry. Uhm, ik denk een korte biografie van Escher en daarna zijn werk en welke waarde ze hebben gehad voor de wiskunde en kunst,’ antwoorde hij geschrokken. Hij keek meteen weer naar beneden richting haar borsten. ‘Ik denk inderdaad dat dat het belangrijkste onderdeel van je presentatie moet zijn. Maar ga eerst even je naam op het bord zetten zodat niemand anders het over Escher doet.’

Jaron stond niet op. Hij was weer in zijn hoofd afgedwaald kijkend naar de prachtige borsten van zijn wiskunde lerares. Toen hij na een paar seconden nog steeds aan het staren was, zei Mevrouw Oosten lichtelijk geïrriteerd: ‘Jaron, ik probeer je te helpen met je wiskunde presentatie. Ga er zelf dan ook actief mee aan de slag. Jij moet de volgende periode die presentatie doen, niet ik. Ik snap dat voor een jongen in de pubertijd een volwassen vrouw veel interessanter is dan een saaie wiskundige, maar daar moet je je even overheen zetten. Ik heb hier op deze manier geen zin in.’

Jaron stond geschrokken snel op en liep naar het bord. Hij schreef snel zijn naam op onderaan de lijst met Escher erbij. Daarna liep hij snel terug naar zijn tafel. ‘Sorry mevrouw, ik zal voortaan beter opletten als u mij iets vraagt. Ik word als puberende jongen nou eenmaal snel door dingen afgeleid,’ zei hij tegen Mevrouw Oosten om zijn excuses aan te bieden. ‘Ik snap het wel hoor jongen, maar in de les is het beter om te proberen je aandacht te houden bij het lesonderwerp. Thuis kan je je pubergevoelens hun gaan laten gaan, maar niet op school,’ antwoorde ze. ‘Ga nu maar even informatie verzamelen op je telefoon om je een idee te geven wat je verder in je presentatie gaat doen.

Na tien minuten informatie gezocht te hebben dacht Jaron dat hij nu wel genoeg had. Hij had een idee gekregen van hoe hij zijn presentatie wou gaan doen. Hij vroeg aan Mevrouw Oosten of het een goed idee was om eerste één minuut over het leven van Escher te praten en daarna twee minuten over zijn werk. En dan aan de hand van zijn werk de wiskundige waarde ervan en het doel ervan uit te leggen. Mevrouw Oosten zei dat het een goed idee was en dat Jaron maar moest beginnen met het uitschrijven van zijn informatie en hoe hij het ging presenteren. Hij ging hier dus mee bezig.

Na een tijdje geschreven te hebben aan zijn presentatie ging de bel. Mevrouw Oosten zei: ‘Als je wilt dat ik je presentatie even doorkijk kan je vanmiddag wel even langskomen. Ik woon in de flat tegenover school op nummer 57. Na het zevende uur ben ik vrij dus dan kan je komen.’ Jaron knikte en zei: ‘Oké, ik denk dat ik dan nog even langs kom.’ In zijn hoofd was hij aan het schreeuwen en springen. Hij mocht bij Mevrouw Oosten thuis op bezoek komen. Hij kon het haast niet geloven. Het feit dat hij na het zesde uur al vrij was kon hem helemaal niks schelen. Hij kon niet wachten tot vanmiddag.

Hij stond op en liep naar het lokaal van zijn laatste uur. Hij had Engels van Meneer Peters, wat een saaie lul was die man. Jaron had normaal altijd een hekel aan Engels maar vandaag maakte het hem allemaal niks meer uit. Toen hij het lokaal binnenliep zag hij zijn beste vriend Jeroen al zitten snel ging hij naast hem zitten. Jaron begon een gesprek maar zei niks over Mevrouw Oosten. Hij had nog geen van zijn vrienden immers verteld dat hij haar enorm aantrekkelijk vond.

Na het saaie uur Engels uitgezeten te hebben liep Jaron naar de aula. Hij ging zitten en pakte zijn telefoon en wiskunde schrift. Hij had zijn wiskunde presentatie nog niet helemaal af en dus wilde hij er nog even aan werken zodat hij Mevrouw Oosten zo meteen een goede presentatie zou kunnen laten zien. Dat zou haar vast vrolijker maken dan met een nog niet afgemaakte presentatie aan te komen. Hij begon dus met schrijven.

Na ongeveer een half uurtje gewerkt te hebben was zijn presentatie af. Hij had nog 20 minuten om door te komen. Wat moest hij nu doen? Hij pakte zijn telefoon en ging zitten gamen. Nadat de 20 minuten afgelopen waren ging de bel. Jaron wilde naar zijn kluisje gaan om zijn spullen te pakken maar realiseerde zich dat hij eerst nog naar de WC moest. Hij bedacht dat dit eigenlijk wel goed was. Mevrouw Oosten was ten slotte ook pas net vrij en hij wilde niet voor een dichte deur komen te staan. Hij liep dus naar de WC, ging een hokje in en op de WC zitten. Hij dacht dat het het beste was om ongeveer tien minuten te blijven zitten. Daarna was Mevrouw Oosten sowieso al thuis en kon hij dus zonder het gevaar voor een dichte deur te komen staan naar haar toe gaan.

Na tien minuten zich op de WC te hebben verveeld. Stond hij op, opende het hokje en liep naar buiten. Opeens dacht hij aan zijn fiets. Wat moest hij met zijn fiets doen. Hij kon hem eigenlijk niet op het plein laten staan. Dat zou raar zijn wanneer hij terug liep van de flat naar de school. Meenemen dan? Nee, dat kon eigenlijk ook niet. ‘Ach, wat maakt het uit ik neem hem gewoon mee,’ dacht hij. Hij liep dus snel naar zijn fiets en stak zijn sleutel erin. Hij stapte erop en reed binnen een halve minuut naar de flat tegenover zijn schoolgebouw.

Hij stond bij de ingang van de flat en drukte op de bel van nummer 57. ‘Hallo, wie is daar?’ klonk het uit de speaker. ‘Ik ben het, Jaron uit V5A. U zei dat ik langs kon komen, ’antwoorde hij. ‘Oh, jij bent het kom maar binnen. Mijn appartement is op de zesde verdieping,’ zei Mevrouw Oosten. ‘Ik heb mijn fiets mee, waar moet ik die laten?’ vroeg Jaron. ‘Oh,’ klonk het uit de speaker. ‘Dan kom ik wel even naar beneden. We zetten hem wel in mijn bergruimte.’ De speaker kapte af en de deur ging open. Jaron stapte met zijn fiets aan de hand naar binnen. Hij keek om zich heen. Hij was nog nooit in deze flat geweest. En toch zag hij hem elke dag meerdere malen als hij op school was.

Na even gewacht te hebben kwam Mevrouw Oosten eraan van de trap. Ze had dezelfde rode blouse aan als vanmiddag en haar borsten stonden er nog steeds zo trots in als eerder die dag. Ze glimlachte naar Jaron en zei: ‘Volg mij maar, dan lopen we naar mijn bergruimte.’ Ze liep voor Jaron uit. Jaron volgde haar en keek naar haar kont. Hij zat strak in haar donkerblauwe jeans. Het was een enorm geil uitzicht voor hem. In zijn broek gebeurde dus ook wat. ‘Godverdomme,’ dacht Jaron. ‘Als dit nu al begint zit ik zo meteen met een enorme bobbel in mijn broek bij haar op de kamer. Dat moet niet gebeuren. Hij probeert zijn piemel op zo’n manier in zijn broek te doen dat hij in ieder geval niet recht naar voren staat. Toen kwamen ze bij de bergruimte van Mevrouw Oosten ze deed de deur open en zei: ‘Zet je fiets hier maar neer. Het maakt niet echt uit waar, het is hier toch al een enorme rommel.’ Jaron zette zijn fiets in het midden van de bergruimte neer en vroeg: ‘Staat ie hier zo goed?’ ‘Ja hoor, je haalt hem er zo meteen toch weer uit,’ antwoorde ze. ‘Wil je met de lift? Het is zes verdiepingen, vroeg ze. ‘Nee hoor, we kunnen wel met de trap,’ antwoorde Jaron denkend aan het geile uitzicht dat hij zou hebben als hij de trap op liep. ‘Oké, dan gaan we met de trap.’ Ze liep terug richting de trap. Jaron keek weer geil naar haar strakke billen en volgde.

Op de zesde verdieping aangekomen liep Mevrouw Oosten richting nummer 57. Toen ze voor de deur stond stak ze de sleutel in het slot en opende de deur. Ze liep naar binnen en vroeg of Jaron de deur dicht kon doen. Jaron liep achter haar aan en sloot de deur. Ze opende de deur naar de woonkamer en zei: ‘Ga maar op de bank zitten, ik kom er zo aan. Wil je nog wat te drinken?’ ‘Uhm, doe maar thee,’ antwoorde Jaron. ‘Welke smaak?’ vroeg ze. ‘Rooibos graag,’ zei Jaron en hij liep de woonkamer binnen. In het midden van de kamer stond een grote donkerblauwe bank met een lighoek. Hij ging op de andere hoek van de bank zitten en opende zijn schooltas. Hij pakte meteen zijn wiskunde boeken eruit en opende zijn schrift op de bladzijde van de presentatie. Hij begon het nog een keer door te lezen.

Toen hij het bijna uitgelezen had kwam Mevrouw Oosten binnen. ‘Dank u wel, mevrouw,’ zei hij toen ze hem een kop thee overhandigde. ‘In mijn huis heb ik liever dat je me gewoon je en Fleur noemt,’ kreeg Jaron als antwoord. ‘Oké, nou dank je wel dan Fleur,’ reageerde Jaron. Ze glimlachte en ging naast hem op de bank zitten. Jaron nam voorzichtig een slokje van zijn thee. ‘Ah, heet,’ zei hij. ‘Wat had je dan verwacht van kokend hete thee?’ vroeg Fleur lachend. ‘Ja, goede vraag weet ik ook niet,’ antwoorde Jaron. ‘Is dat je presentatie?’ vroeg Fleur om het gesprek op gang te houden. ‘Ja, hij is inmiddels af. Je mag hem wel lezen. Ik wil graag weten wat je ervan vindt.’ ‘Oké, dan zal ik daar maar eens aan beginnen.’ Fleur pakte zijn schrift en begon te lezen. Jaron blies in zijn thee en nam voorzichtig nog een slokje van zijn thee. ‘Oeh, die is nog steeds te heet om te drinken,’ dacht hij. Hij keek opzij naar zijn docent. Wat zag ze er toch mooi uit zo. Hoe haar gezicht stond terwijl ze las. Jaron had nog nooit zo’n leuke vrouw of meid gezien. De donkerbruine ogen stonden op het papier gericht en bewogen duidelijk. Haar mond stond niet vrolijk maar ook niet verdrietig. Een wat serieuze maar toch prachtige uitstraling bracht het hele gezicht over. En dan haar lichaam. Het was de droom van elke jongen of man. Mooi ronde stevige borsten die niet te groot, maar zeker ook niet te klein waren. Ze stonden zo trots op haar borst. Ze was niet echt slank, maar had ook zeker geen overgewicht. Het was gewoon perfect. Haar heupen waren wel aanzienlijk dikker dan haar taille ze kwamen heerlijk naar buiten en er hing een mooie strakke kont aan, alhoewel hij deze natuurlijk niet kon zien terwijl ze zat. De benen die aan dit hemelse lichaam zaten maakten het helemaal af. Lang en stevig. Precies zoals elke man het zich in zou beelden bij de perfecte dame.

Toen Fleur Jarons presentatie uit had gelezen legde ze zijn schrift terug op tafel. ‘Tja, ik heb er eigenlijk niet veel aanmerkingen op. Als je dit goed kan voorlezen voor de klas kom je uit rond de acht denk ik. Het is een van de betere presentaties, maar een hoger cijfer dan een acht op een presentatie wordt lastig,’ zei ze. ‘Maar als je niks kan aanmerken op mijn presentatie moet je er eigenlijk een tien voor geven mevrouw,’ zei Jaron. ‘Tja, oké je hebt wel een punt. Als het je lukt om dit perfect te presenteren krijg je een negen van mij, dat beloof ik.’ Met dat antwoord nam Jaron genoegen en hij vroeg of hij dan nu maar weer eens naar huis moest gaan. Hij kwam ten slotte alleen voor zijn presentatie. ‘Je hoeft, nog niet weg hoor. Je bent me niet tot last en we kunnen samen nog wel even wiskunde overkijken voor het proefwerk,’ zei Fleur meteen. ‘Yes,’ dacht Jaron. ‘Ze wil dat ik blijf.’ ‘Oké, klinkt goed,’ zei hij meteen. Hij bekeek haar even snel en werd weer flink opgewonden van haar lichaam. Er begon iets te bewegen in zijn broek en hij drukte het snel weer terug op zijn plek. ‘Hopelijk heeft ze niks gezien,’ dacht Jaron. Fleur pakte de wiskunde boeken van tafel en opende ze op de bladzijden van het eerste hoofdstuk. ‘Is er nog iets specifieks waar je mee wilt oefenen,’ vroeg ze. Jaron schudde zijn hoofd en keek haar nu recht in haar ogen aan. In zijn oog hoeken zag hij haar borsten hem onschuldig aankijken. Wat er in zijn broek gebeurde kon hij nu niet meer onder controle houden. ‘Nee, niet echt. Ik heb er eigenlijk helemaal geen moeite mee,’ antwoorde Jaron. ‘Dus, je snapt alles al?’ vroeg ze hem. ‘Tja, eigenlijk wel,’ zei hij. ‘Nou dan hoeven we wiskunde dus ook niet te oefenen. Zijn er andere vakken waar je nog moeite mee hebt?’ vroeg ze. ‘Ja, ik vind Frans erg lastig,’ antwoorde Jaron. ‘Oh, daar kan je je goed mee helpen hoor. Ik heb van mijn tweede tot mijn tiende in Frankrijk gewoond. Ik spreek dus vloeiend Frans,’ was het antwoord van zijn docent. ‘Heb je je boeken bij je,’ vroeg ze meteen daarna. ‘Uhm nee, nu niet. Maar ik kan morgen middag wel terugkomen met Frans erbij. Dan kun je me er dan mee helpen,’ antwoorde Jaron. ‘Oké, goed idee. Dan kan je nu waarschijnlijk het beste naar huis gaan.’ Jaron knikte en stond op. Meteen dacht hij aan zijn stijve penis. ‘Fuck, niet handig om meteen op te staan,’ dacht hij. ‘Ik doe maar alsof er niks aan de hand is, dan heeft ze vast niets door,’ ging er door zijn hoofd. Hij pakte rustig zijn tas in en liep naar de deur. Fleur volgde hem en pakte de sleutels van de bergruimte. Ze liep met hem mee de gang op. ‘Zullen we met de lift gaan? Ik ben veel te lui om de trap op en af te lopen,’ zei Fleur. ‘Van mij mag je, maar ik ga met de trap. Zullen we een wedstrijdje doen?’ Vroeg Jaron. ‘Oké, klinkt goed’. Fleur rende meteen naar de lift. Jaron snelde achter haar aan en ging meteen de trap af. Toen hij bijna beneden was hoorde hij de lift op de begane grond opengaan. ‘Verdomme,’ dacht hij. Toen hij beneden aankwam stond Fleur lachend op hem te wachten. ‘Gewonnen,’ zei ze. ‘Gefeliciteerd,’ zei Jaron een beetje buiten adem. ‘Kom we pakken je fiets.’ En ze liep naar de bergruimte. Bij de bergruimte aangekomen pakte Jaron snel zijn fiets en liep ermee naar de ingang. ‘Nou tot morgen middag dan. Hoelaat ben je vrij?’ Vroeg ze. ‘Drie uur,’ zei Jaron. ‘Mooi, ik ook,’ was het antwoord. Hij stapte door de deur en zei: ‘Doei, tot morgen.’ ‘Doei,’ hoorde hij achter zich. Toen de deur dicht was keek hij achterom en zag Fleur voor het raam zwaaien. Hij zwaaide terug stapte op en fietste nar huis.

Toen hij thuis aangekomen was ging hij meteen naar zijn kamer. Hij ging op zijn bed liggen en deed zijn broek uit. Hij pakte zijn nog steeds stijve piemel vast en begon met trekken. Hij dacht aan Fleur en het feit dat hij morgen weer bij haar thuis zou zijn. Hij werd er nog opgewondener van dan hij al was. Denkend aan Fleur haar gezicht en lichaam voelde hij zijn orgasme als snel opkomen. Haar borsten had hij in zijn gedachten alweer bloot voor zich. De tepels priemden heerlijk vooruit. Na ongeveer 2 minuten aan Fleurs borsten denkend kwam hij spuitend klaar. In zijn gedachten zag hij zijn sperma over haar geile borsten spuiten. ‘Hmm, wat was dit toch heerlijk,’ dacht hij. Hij ruimde de boel op met een tissue en ging achter zijn computer zitten gamen. Dit was de beste dag van zijn leven tot nu toe.

Heb je van dit verhaal genoten laat dan een reactie achter. Ik hoop zo snel mogelijk een nieuw deel online te zetten.